Water Cube- Wodny sześcian w Pekinie
Transkrypt
Water Cube- Wodny sześcian w Pekinie
StudentBuduje.pl - Portal Studentów Budownictwa Water Cube- Wodny sześcian w Pekinie Autor: Zdanek 30.10.2011. Beijing Water Cube oficjalna nazwa to National Aquatisc Center, budowany od 24 października 2003 r. do 28 stycznia 2008 r. Zbudowany specjalnie na olimpiadę w stolicy Chin- Pekinie. W lipcu 2003 r. Water Cube został wyłoniony z 10 projektów w międzynarodowym konkursie architektonicznym. Został specjalnie zaprojektowany i wybudowany przez konsorcjum firm: PTW Architects, Arup, China State Construction Engineering Corporation oraz China Construction Design International. Przed projektantami stało bardzo trudne zadanie, wzniesienia w krótkim czasie budynku, który swoją konstrukcją i architekturą dorównałby w pobliżu zbudowanemu Stadionowi Bird's Nest (Ptasie Gniazdo) uznawanemu za cud architektury. Water Cube ma 178 metrów długości i 32 metrów wysokości. Na czas igrzysk mógł pomieścić 17 tysięcy widzów jednak w czasie normalnego użytkowania ta liczba jest redukowana do 7 tysięcy miejsc siedzących. Koszt całej inwestycji oscyluje w granicach 140 milinów dolarów.{mosloadposition pathway} Architektura Water Cube musiała być kojarzona z wodą oraz kwadratem- ważnymi symbolami dla chińskiej tradycji oraz mitologii. Z tego powodu konstruktorzy przy tworzeniu Water Cube opierali się na geometrii utworzonej przez połączone bańki mydlane. Założenie było proste- trzy mydlane błony zawsze stykają się pod kątem 120o. U zbiegu powstaje krawędź, którą możemy traktować jak fragment konstrukcji. Krawędzie zbiegają się w węźle po cztery. Węzeł spinający 4 krawędzie tworzy strukturę. Konstrukcja ścian i sufitów utworzona jest przez sieć smukłych rur stalowych połączonych ze sobą w 12 000 węzłach. Węzły równomiernie rozdzielają obciążenia czyniąc konstrukcję wystarczająco odporną na trzęsienia ziemi, które są wyjątkowo silne w tej części globu. Konstrukcja, dodatkowo, musiała sprostać bardzo rygorystycznym przepisom pożarowym obowiązującym w Chinach, które nakazują pokrycie konstrukcji stalowej specjalną przeciwogniową powłoką. Pokrycie tą substancją było niemożliwe, ponieważ zniszczyłoby to cały wizualny efekt konstrukcji, która jest widoczna od środka obiektu. Z tego powodu konstruktorzy musieli udowodnić, że nawet w razie pożaru i zapalenia elewacji, konstrukcja stalowa przeniesie obciążenia i ludzie będą mogli bezpiecznie opuścić obiekt. Całą konstrukcję zdecydowano się przekryć materiałem, który by pasował do architektury. Idealnym wydawał się materiał o nazwie Ethylene tetrafluoroethylene znany jako folia ETFE. Z folii tworzono poduszki powietrzne o średnicy do 9,14m. Grubość folii wynosiła zaledwie 0,2mm, co znacząco wpłynęło na obniżenie masy konstrukcji w porównaniu np. do szkła. Zastosowanie ETFE obniżyło zapotrzebowanie na energię o około 30%. Za zastosowaniem tego materiału także przemawiało jego zachowanie w wypadku pożaru. ETFE nie pali się tylko topi, szybko zastygając, a co najważniejsze: nie rozprzestrzenia ognia tylko go tłumi. Na przekrycie całej powierzchni potrzebne było 100 000 m2 folii co czyni z Water Cube największy obiekt na świecie przykryty ETFE Water Cube po igrzyskach znalazł zastosowanie jako Park rozrywki i z sukcesem przyciąga turystów z całego świata. http://studentbuduje.pl Kreator PDF Utworzono 8 March, 2017, 16:19