TKANKI ROŚLINNE

TKANKI
ROŚLINNE
TKANKA
OKRYWAJĄCA
SKÓRKA (epiderma)
Fragment epidermy dolnej liścia trzykrotki – k. szparkowe
zawierają chloroplasty, a k. właściwe - kuliste bezbarwne
leukoplasty. Fioletowy kolor skórki pochodzi od antocyjanów.
aparaty szparkowe
Skórka (epiderma)
ściągnięta z mięsistej
łuski cebuli.
Epiderma liścia– rośliny należącej do sukulentów ma głęboko
osadzone aparaty szparkowe i bardzo grubą ścianę
zewnętrzną zawierającą lipidy (wybarwione Sudanem III na pomarańczowo).
Taka budowa skutecznie chroni przed parowaniem wody.
Cystolit w komórce skórki na
przekroju poprzecznym
blaszki liściowej fikusa bryłowata struktura osadzona
na wyrostku ściany
skierowanym do wnętrza
komórki to węglan wapnia,
którego nadmiar komórka
odkłada w takiej postaci.
Włoski kutnerowate na liściu dziewanny.
Włoski tarczowate z liścia oliwnika - są martwe, a przez to
srebrzystobiałe. Występują masowo na powierzchni organu i
chronią go przed przegrzaniem rozpraszając światło.
KOREK (felem)
Korek na przekroju poprzecznym łodygi bzu czarnego Cienkościenne i martwe komórki korka są wypełnione
powietrzem i pełnią rolę izolatora termicznego.
Przetchlinka na przekroju poprzecznym łodygi bzu czarnego.
Luźna struktura przetchlinki umożliwia przewietrzanie tkanek
leżących pod korkiem.
RYZODERMA
skórka z włośnikami
TKANKA
MIĘKISZOWA
(parenchyma)
MIĘKISZ (zasadniczy, powietrzny = aerenchyma, zieleniowy =
chlorenchyma, spichrzowy)
Przekrój poprzeczny przez łodygę wywłócznika - widoczna
aerenchyma z dużymi komorami powietrznymi, typowa dla
rośliny wodnej.
Przekrój poprzeczny przez igłę sosny.
Przekrój przez liść jabłoni.
Przekrój poprzeczny przez liść hiacynta.
W komórkach bulw rosnących
pod ziemią występują
bezbarwne plastydy, tzw.
amyloplasty, które gromadzą
skrobię (fot. na górze).
Na świetle plastydy te
wytwarzają chlorofil i
przekształcają się w chloroplasty
(fot. na dole).
Przykład ten pokazuje zdolność
przechodzenia jednych typów
plastydów w inne.
TKANKA
WZMACNIAJĄCA
(mechaniczna)
KOLENCHYMA (zwarcica)
Kolenchyma płatowa - tkanka wzmacniająca na obwodzie
łodygi bzu czarnego, leżąca pod skórką. Ściany komórek
kolenchymy są specyficznie zgrubiałe i silnie uwodnione.
SKLERENCHYMA
(twardzica)
KOMÓRKI SKLERENCHYMY
Komórki kamienne (sklerenchymatyczne) z owocu gruszy.
Astrosklereid - gwiaździsta
komórka
sklerenchymatyczna na
przekroju podłużnym
ogonka liściowego
grążela.
Astrosklereid – gwiaździsta komórka sklerenchymatyczna na
przekroju poprzecznym ogonka liściowego grążela.
Fragment gwiaździstej komórki sklerenchymatycznej z
ogonka liściowego grzybienia białego – (powierzchnia ściany
komórki jest pokryta kryształami szczawianu wapnia).
TKANKI
PRZEWODZĄCE
(waskularne)
TKANKI W PRZEKROJU
(mech płonnik)
CEWKA
NACZYNIA
CZŁONY NACZYŃ
DREWNO
drewno
ŁYKO
RURKI
SITOWE
WIĄZKA
PRZEWODZACA
(otwarta)
WIĄZKA
PRZEWODZACA
(zamknięta)
Fragment włókna
drzewnego. W ścianie
komórki włókna widoczne
jamki szczelinowe z
wylotem ustawionym
skośnie do długiej osi
włókna.
drewno topoli - różne typy komórek drewna: pojedynczy człon
naczynia (beczułkowata komórka bez ścian poprzecznych,
transportująca wodę), wydłużone włókna drzewne oraz drobne
komórki miękiszu drzewnego.
Biel - Twardziel
dąb
sosna
cis
KOMÓRKI
WYDZIELNICZE
(gruczołowe)
Rodzaje:
►
Włoski parzące
►
Zbiorniki olejków eterycznych
►
Hydatody
►
Miodniki
►
Kanały śluzowe
►
Rurki mleczne
►
Kanały żywiczne
Miodnik pozakwiatowy
Hydatody (liść truskawki)
Ziarna skrobi w soku mlecznym wilczomlecza.
Włoski wydzielnicze u owadożernej rośliny.
Włosek wydzielniczy z
liścia pelargonii.
Przejrzysta część główki
takiego włoska to zbiornik
olejków eterycznych
okryty kutikulą.
TKANKI
TWÓRCZE
1. Tkanki embrionalne (ttp)
2. Merystemy wierzchołkowe (ttp)
3. Merystemy interkalarne (ttp)
4. Kambium – wiązkowe i
międzywiązkowe (ttw)
5. Felogen (ttw)
6. Merystemoidy (ttw)
kalus
7. Archespor meski i zeński (ttw)
8. Kalus (ttw)
Przekrój podłużny przez wierzchołek korzenia pszenicy.
Stożek wzrostu korzenia.
Stożek wzrostu bobu.
Mitoza w komórkach stożka wzrostu korzenia cebuli.
Budowa pierwotna łodygi powojnika.
Przekrój przez korzeń bobu.
Barwę owocom jarzębiny - nadają karotenoidy występujące w
chromoplastach. U tej rośliny chromoplasty przyjmują postać
włókienkowatą.
Kryształy szczawianu wapnia – pojedyncze lub bliźniacze w
komórkach suchej łuski czosnku.
Kryształy szczawianu wapnia – pojedyncze i bliźniacze (tzw.
krzyżaki) w komórkach suchej łuski cebuli.
Druza (kompleks zrośniętych kryształów szczawianu wapnia)
w liściu.
Kryształy szczawianu
wapnia w komórkach
ogonka liściowego
begonii - przyjmują dwie
formy: piramid oraz druz.
Igły krystaliczne szczawianu wapnia ułożone promieniście
tworzą tzw. sferolit, widoczny na fotografii w miękiszu
asymilacyjnym łodygi kaktusa.
Przekrój poprzeczny przez liść trawy wydmowej piaskownicy zwyczajnej - w różnych warunkach wilgotności.
Szczególna budowa umożliwia zwijanie się blaszki liściowej
podczas upalnych, suchych dni. Roślina chroni się w ten
sposób przed nadmierną transpiracją.
Komórki liścia mchu z rodzaju
merzyk - z licznymi
chloroplastami. Zwężone
odcinki ściany komórkowej są
miejscami, przez które
przechodzą grupy
plazmodesm łączących
sąsiednie protoplasty.