Przenosimy łazienkę

WOD.-KAN.
Przenosimy łazienkę
Często po latach użytkowania mieszkania okazuje się, że konieczne
jest dokonanie przebudowy, obejmującej na przykład zmianę
lokalizacji pomieszczeń sanitarnych lub kuchni. Decyzja powinna
zostać poprzedzona gruntowną analizą i koniecznie konsultacją,
nie tylko z architektem zajmującym się aranżacją wnętrz, ale także
inżynierem sanitarnym i budowlanym. W wielu przypadkach takie
konsultacje zamykają sprawę, ale czasem nasz pomysł może okazać
się realny.
W domu jednorodzinnym
Przede wszystkim konieczne jest
przemyślenie, czy rzeczywiście zmiana
bezwzględnie musi objąć „przeniesienie”
łazienki lub kuchni. Często można poprawić funkcjonalność użytkową pomieszczeń
prostszymi i tańszymi metodami - poprzez
zmianę lokalizacji drzwi, rezygnację ze
ścianki działowej „zamykającej” kuchnię
albo wykonanie elementów doświetlających.
Warto swój pomysł „zanieść” do specjalisty. Może się bowiem okazać, że
ewentualne usunięcie niektórych ścian
jest niemożliwe lub wymaga wykonania
dodatkowego projektu i zastąpienia ściany
np. podciągiem, którego zadaniem byłoby przenoszenie obciążeń wynikających
z konstrukcji budynku.
W przypadku budynków jednorodzinnych podpiwniczonych problem zmiany
lokalizacji łazienki w zasadzie nie istnieje.
Oczywiście, konieczne może być wyko-
30
NR 2/2006 INSTALACJE
nanie nowego odcinka odprowadzenia lub
wbudowanie nowego pionu kanalizacyjnego (w przypadku domów piętrowych lub
z poddaszem użytkowym), ale pod względem technicznym nie jest to zadaniem
trudnym. Największą ingerencję stanowić
będzie wykonanie przebicia przez stropy.
Montaż rur z PCV może przeprowadzić
nawet osoba o przeciętnych zdolnościach
technicznych. Odcinki rur i kształtek łączone są bowiem przez wciśnięcie tzw. bosego czyli prostego końca rury do kielicha
z umieszczoną w nim uszczelką. Podczas
montażu nowego pionu należy zwrócić
uwagę na wcześniejsze wyznaczenie
miejsc lokalizacji trójników i odpowiednie
odmierzenie (uwzględniające części rur
„chowających się” w kielichach) długości
poszczególnych elementów. Wysokość
umieszczenia trójników winna uwzględniać odległość nowego przyboru od pionu, przy zapewnieniu spadku przyłącza
pozwalającego na spływ ścieków. Nowy
pion kanalizacyjny na odcinku przebiegu
przez pomieszczenia o innych funkcjach
(np. pokoju lub gabinetu) koniecznie
należy obłożyć materiałem izolującym
akustycznie. Doskonale do tego celu nadaje się wełna mineralna. Całość pionu
można zamknąć w obudowie z płyt g-k,
mocowanych na stelażu stalowym z elementów giętych. Budując dodatkowy pion
kanalizacyjny koniecznie należy sprawdzić,
czy nie będzie on kolidował z innymi instalacjami, np. grzewczymi.
Nowy pion będzie wymagał mechanicznego mocowania do ściany „szachtu”
i podparcia pod kolanem lub trójnikiem włączającym go do poziomu kanalizacyjnego.
Przed tym etapem prac warto wcześniej
intensywnie przepłukać wodą poziomy
w piwnicach. W niektórych przypadkach
zmianie ulegną także spadki poziomów.
Ważne jest jednak, żeby nie wynosiły
one mniej niż 2,0-2,5 %. Jeśli jednocześnie
likwidujemy część instalacji kanalizacyjnej
związanej ze starą lokalizacją łazienki lub
toalety, to stary pion można w równie łatwy
sposób zdemontować. W takim przypadku stare włączenie do poziomu w piwnicy
można zastąpić tzw. rewizją lub odcinkiem
prostej rury.
Odmiennie wygląda sprawa w przypadku domów niepodpiwniczonych, z podłogami leżącymi na gruncie. Taka konstrukcja w zasadzie uniemożliwia dotarcie do
poziomów kanalizacyjnych i zmianę ich
przebiegu. Modernizacja wiąże się z koniecznością zniszczenia posadzek oraz
całego układu izolacji podłóg. Rozsądek
nakazywałby w takim wypadku rezygnację z pomysłu. Oczywiście, możliwe
w wielu przypadkach jest utworzenie np.
na poddaszu nowej łazienki lub zmiana
zlokalizowanych na parterze pomieszczeń
pod względem ich wielkości lub funkcji,
ale zawsze warunkiem wymuszającym
„nowe rozwiązanie” jest lokalizacja odpływów kanalizacyjnych.
Gdy mieszkamy
w bloku
Tutaj napotykamy szereg dodatkowych problemów. Warto wiedzieć,
że w przypadku budynków należących do spółdzielni mieszkaniowej
administracja budynku postawi przed
nami szereg warunków. Wiele będzie
też zależało od statusu prawnego
dysponowania lokalem. W przypadku
mieszkań o statusie tzw. lokatorskim
w zasadzie wszelkie przeróbki są niedopuszczalne. Podobnie w wypadku
mieszkań zajmowanych na podstawie
własnościowego prawa do lokalu
spółdzielczego. Pamiętajmy, że jesteśmy jedynie w posiadaniu zbywalnego
prawa do dysponowania lokalem (jak
mówią prawnicy: „ograniczonego prawa rzeczowego”), ale „mury” pozostają
WOD.-KAN.
w dalszym ciągu własnością spółdzielni mieszkaniowej. Zatem w przypadku
upierania się przy decyzji o dokonaniu
przeróbek, konieczne będzie sporządzenie projektu technicznego, wykonanego
przez uprawnioną osobę i zatwierdzonego przez służby techniczne spółdzielni.
Wcześniej wskazane zostaną nam ramy
i dopuszczalny zakres przeróbek.
Jednak nawet wykonanie projektu nie
przesądza sprawy. Ostateczną decyzję
podejmuje bowiem zarząd spółdzielni.
A jego decyzje w takich sprawach rzadko bywają pozytywne. Powszechnie bowiem reprezentowane jest stanowisko, że
skoro chcemy zmian, to najlepiej kupić
nowe mieszkanie i urządzić je w wybrany
sposób.
Nieco inaczej wygląda sprawa w przypadku mieszkań budowanych przez
developerów. W wielu przypadkach, już
na etapie projektowania, zakłada się
bowiem możliwość daleko posuniętej
swobody w organizowaniu podziału funkcjonalnego sprzedawanej powierzchni
lokalu. Wobec tego elementy konstrukcji
budynku (np. stropu) od początku pozwalają na swobodne ustawienie ścian
działowych (często określa się tylko
dopuszczalne rozwiązania materiałowe
i grubość ścian działowych (masę na
m2 przegrody), a lokal przekazany może
być właścicielowi jako jednoprzestrzenny.
Zwykle o lokalizacji pomieszczeń kuchni
i łazienki oraz w.c. decyduje obecność
pionów kanalizacyjnych. Zdarza się, że
piony kanalizacyjne poprowadzone są
w obudowanych „szachtach”, zlokalizowanych przy słupach konstrukcyjnych. Często
spotyka się także rozwiązania, że w lokalu
istnieją dwa lub trzy piony kanalizacyjne
o analogicznej średnicy (100-110 mm),
wyposażone w trójniki (np. 100x100x 50
lub 3x100), umożliwiające podłączenia
różnorakich przyborów.
Podobnie rzecz ma się w zakresie
dostępności kanałów wentylacyjnych.
Doprowadzenia wody także realizowane
mogą być w sposób alternatywny, np.
przebiegającymi przy ścianie kanałami
w podkładzie podłogi. Nie ma zatem mowy
o przenoszeniu łazienki lub kuchni, a jedynie o dowolnej (w granicach poprawności
technicznej i rozsądku) lokalizacji.
Podsumowując należy podkreślić,
że o zmianie układu funkcjonalnego
pomieszczeń najłatwiej decydować właścicielom domów lub mieszkań. W ich
przypadku o realizacji pomysłu decyduje
- oprócz możliwości finansowych - jedynie
pomysłowość. Ograniczenia techniczne są
do pokonania.
Piotr Wierzelewski
Fot. Opoczno SA
NR 2/2006 INSTALACJE
31