ogród saski w warszawie, koniec xix wieku

O G R Ó D SASKI W WARSZA WIE, KONIEC XIX
WIEKU
Ogród Saski jest fragmentem wpisanego w plan miasta przez Augusta II
Mocnego barokowego założ enia urbanisty cznego znanego pod nazw ą Osi
Saskiej. Pocz ą tki kształtowania si ę tego założ enia si ę gaj ą roku 1713 roku, a
kształt ostate czny osi ą gni ę to w latach 1730- 1740, za czasów Augusta III.
Epoka ś wietno ś ci Ogrodu Saskiego trwała jednak tylko do schyłku wieku XVIII.
Znikn ę ły wówczas środkowe partery wzdłu ż osi głównej, zatarciu uległ
promienis ty układ cz ęś ci zachodniej, pojawiły si ę jednostajne szpalery drzew.
Od wieku XIX Ogród zacz ą ł pełni ć funkcj ę reprezenta cyjnej przestrzeni
publicznej.
W 1816 roku rozpocz ę to realizacj ę projektu Jame sa Savage’a, która
przekształ ciła ogród w park krajobrazowy z elementami wcze ś niejszego układu
regularnego. Wprowadzono nowe elementy: Pawilon Wód Mineralnych w cz ęś c i
zachodniej, Wodo zbiór na wzgórzu w cz ęś ci północnej i fontann ę we
wschodniej cz ęś ci ogrodu. W pobli ż u wodo zbioru urz ą dzono staw parkowy.
Układ ten przetrwał do II wojny ś wiatowej, która spowodowała du ż e straty w
drzewostanie ogrodu, znisz czeniu uległy tak ż e pawilony ogrodowe.
Położenie:
Dzielnica Śródmieście, w obrębie ulic Królewskiej, Marszałkowskiej, Senatorskiej, Fredry,
Wierzbowej, Placu Piłsudskiego
Powierzchnia:
15,49 ha
Atrakcje:
Fontanna Marconiego, barokowe rzeźby, pomniki, zegar słoneczny, wodozbiór, plac zabaw, cenny
drzewostan i pomniki przyrody