PROJEKT WYKONAWCZY TG-6 Stacja GDYNIA - przetargi.plk

Transkrypt

Przebudowa linii kolejowej E65, odcinek Warszawa – Działdowo - Gdynia, etap I w Polsce
Projekt nr FS 2004/PL/16/C/PT/006-04 – Obszar LCS GDYNIA
Stacja GDYNIA ORŁOWO
PROJEKT WYKONAWCZY
TG-6 Stacja GDYNIA ORŁOWO
2.0.5.1. TELEKOMUNIKACJA
Projekt wykonawczy – Telekomunikacja
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
I.
CZĘŚĆ OPISOWA
1.
Podstawa opracowania
2.
Cel i zakres opracowania
II.
CZĘŚĆ TECHNOLOGICZNA
1.
Stan istniejący
2.
Stan projektowany
2.1 Budowa kanalizacji kablowej
2.2 Budowa kanalizacji wtórnej
2.3 Budowa kabli
3.
Instalacje w budynku nastawni
3.1 Instalacja urządzeń teletransmisyjnych
3.2 Budowa sieci megafonowej i sygnalizacji czasu
3.3 Instalacja centralki dyspozycyjnej
3.4 Instalacja dyspozytorskiego systemu radiołączności
3.5 Instalacja sieci sygnalizacji pożaru i włamania
3.6 Instalacja siłowni telekomunikacyjnej
4.
Usunięcie kolizji z istniejącą siecią teletechniczną
5.
Uwagi ogólne
III. CZĘŚĆ RYSUNKOWA
1.
Rys. 1 do 4 - Plan sytuacyjny
2.
Rys. 5 - Schemat blokowy projektowanej sieci telekomunikacyjnej
3.
Rys. 6 - Schemat blokowy sieci rozgłoszeniowej i zegarowej na peronie
4.
Rys. 7 - Schemat rozszycia kabla OTK 36J na przełącznicy
5.
Rys. 8 - Schemat złącza przelotowego na kablu OTK 18J
6.
Rys. 9 - Schemat złącza przelotowego na kablu OTK 36J
I.
CZĘŚĆ OPISOWA.
1.
Podstawa opracowania.
·
Umowa FS 2004/PL/16/C/PT/006-04 zawarta pomiędzy PKP PLK
S.A., a BPK Poznań Sp. z o.o. jako Liderem Konsorcjum.
2.
·
Koncepcja Programowo - Przestrzenna dla LCS Gdynia.
·
Inwentaryzacja sieci telekomunikacyjnej i rozeznanie terenu.
·
Projekt liniowy układu torowego i opracowania branżowe.
·
Projekt budowlany.
Cel i zakres opracowania.
Niniejsze opracowanie stanowi część teletechniczną kompleksowego
projektu i dotyczy modernizacji lub budowy nowych urządzeń i systemów
telekomunikacyjnych takich jak :
·
kanalizacja kablowa,
·
sieć kablowa,
·
urządzenia ruchowej łączności przewodowej i radiowej,
·
urządzenia informacji podróżnych,
·
urządzenia sygnalizacji pożarowej i włamania,
· urządzenia transmisyjne.
Istotą opracowania jest to, że proponowane rozwiązania (urządzenia,
systemy i konfiguracje) gwarantują możliwość ich rozbudowy w kolejnych
etapach modernizacji linii E-65, bez generowania nakładów straconych.
Opracowanie niniejsze obejmuje swym zasięgiem rejon stacji Gdynia
Orłowo, od km 14.800 do km 16,650 linii kolejowej E-65, odcinek
Warszawa – Gdynia.
II. CZĘŚĆ TECHNOLOGICZNA
1. Stan istniejący
Na stacji przebiegają następujące kable Telekomunikacji Kolejowej:
·
kabel dalekosiężny TKD 70”,
·
kabel dalekosiężny TKD 93”,
·
kabel OTK 12J,
·
kabel OTK 18J,
·
inne kable typu miejscowego.
Na stacji nie ma kabli telekomunikacyjnych PKP PLK S.A.
2. Stan projektowany.
2.1 Budowa kanalizacji kablowej.
Dla potrzeb budowy nowych kabli PLK S.A. oraz przebudowy kabli
Telekomunikacji
Kolejowej
i
TPSA
na
terenie
stacji
Gdynia
Orłowo
zaprojektowano budowę kanalizacji kablowej.
Nowa kanalizacja przebiegać będzie na całej długości stacji Gdynia
Orłowo jako ciąg 4-ro otworowy wybudowany z rur np. RHDPE 110/94.
Odcinki przechodzące przez układ torowy wybudowane będą z rur np.
RHDPE 125/11,4 metodą przecisku sterowanego.
Zewnętrzne wejścia rur do budynku należy uszczelnić pneumatycznym
uszczelnieniem otworów kanalizacji kablowej. Rury kanalizacji, zajęte jak i
wolne, uszczelnić w studniach przed zamuleniem.
Dla potrzeb kanalizacji należy wybudować studnie kablowe typu SKO2p. Pokrywy studni kablowych powinny zostać wyposażone w wietrzniki.
Włazy studni kablowych należy wyposażyć w system zabezpieczający studnie
przed ingerencją osób nieuprawnionych.
Głębokość ułożenia kanalizacji powinna być taka, aby najmniejsze
pokrycie liczone od poziomu terenu do górnej powierzchni rur kanalizacji
wynosiło 0,7 m.
Na całej długości projektowanej kanalizacji, w połowie głębokości
należy ułożyć taśmę ostrzegawczą. Ze względu na istniejące uzbrojenie
terenu nie dopuszcza się użycia sprzętu mechanicznego.
W celu ominięcia przeszkód ciągi kanalizacji z rur osłonowych mogą
być wygięte tak, aby promień wygięcia nie był mniejszy od 6 m. Ściany
wykopów powinny być pochyłe. Przed ułożeniem kanalizacji dno wykopu
powinno
być
wyrównane
i
ukształtowane
ze
spadkiem
zgodnie
z
wymaganiami
pkt.
3.6
normy
BN-73/8984-05.
Odległości
pomiędzy
poszczególnymi rurami w warstwie nie powinny być mniejsze od 2 cm.
Kanalizację
z
rur
osłonowych
należy
przysypać
piaskiem
lub
przesianym gruntem do grubości przykrycia nie mniejszej od 5 cm, a
następnie warstwą piasku lub przesianego gruntu grubości około 20 cm.
Następnie należy zasypać wykop gruntem warstwami co 20 cm i ubijać
ubijakami mechanicznymi.
Przy skrzyżowaniach kanalizacji kablowej z istniejącym uzbrojeniem
podziemnym
należy
zachować
dopuszczalne
odległości
w
normatywne
rzucie
pionowym
odległości.
lub
Najważniejsze
poziomym
między
krawędziami ciągów kanalizacji a innymi urządzeniami podziemnymi nie
powinny być mniejsze od podanych w tablicy 5 normy BN-73/8984-05.
W
trakcie
robót
na
bieżąco
należy
przeprowadzać
kalibrację
kanalizacji, aby uniknąć ponownego rozkopywania przy ewentualnym
uszkodzeniu.
Zewnętrzne wejścia rur do studni kablowych oraz do budynków należy
uszczelnić pneumatycznymi uszczelnieniami otworów kanalizacji kablowej
np. w systemie firmy Raychem typu TDUX-100 lub TDUX-125.
W
trakcie
robót
na
bieżąco
należy
przeprowadzać
kalibrację
kanalizacji, aby uniknąć ponownego rozkopywania przy ewentualnym
uszkodzeniu.
Na peronie stacji Gdynia Orłowo, w celu rozprowadzenia sieci
rozgłoszeniowej i zegarowej, zostanie wybudowana 2-u otworowa kanalizacja
kablowa z rur osłonowych o śred. 50 mm, np. DVR 50.
Dla potrzeb kanalizacji należy wybudować studnie kablowe typu SK-1.
Studnie te zlokalizowane będą przy słupach oświetleniowych w celu
wprowadzenia na te słupy kabli megafonowych i zegarowych. Lokalizacja
studzienek pokazana jest na mapach sytuacyjno-wysokościowych. Od studni
do słupa należy ułożyć rurę np.DVR 50.
Pokrywy studni kablowych powinny zostać wyposażone w wietrzniki.
Włazy studni kablowych należy wyposażyć w system zabezpieczający studnie
przed ingerencją osób nieuprawnionych.
2.2 Budowa kanalizacji wtórnej.
W celu budowy nowych kabli światłowodowych (jak i dla ułożenia rur
rezerwowych) należy wybudować kanalizację wtórną z 7-miu rur RHDPE
32/2,9.
Rury powinny być wyprodukowane z polietylenu w kolorze szarym
z wtopionymi w sposób trwały paskami oznaczeniowymi.
Łączenie rur powinno być wykonane przy użyciu złączek rurowych
skręcanych. Połączenia rur powinny zapewnić szczelność ciągów kanalizacji
wtórnej, a także odporność na działanie podwyższonego ciśnienia powietrza
przy zaciąganiu kabla światłowodowego metodami pneumatycznymi. Na
trasie kanalizacji wtórnej złączki wszystkich rur muszą być umiejscowione w
tych samych studniach kablowych.
Po zmontowaniu odcinka należy przeprowadzić test szczelności,
polegający na napompowaniu rury rurociągu kablowego do ciśnienia 100
kPa. Dopuszczalny spadek ciśnienia mierzony po 24 godzinach nie powinien
przekraczać 5%.
2.3 Budowa kabli.
Na terenie stacji, w nowo projektowanej kanalizacji kablowej
zaprojektowano budowę następujących kabli i rur:
Ø kabla szlakowego głównego OTK 36J, dla PLK, w rurze RHDPE 32
oraz dwóch rur RHDPE 32, jednej do wykorzystania dla kabli
odgałęźnych i łącznikowych (do stacji bazowych GSM-R, do szaf
sterowania odłącznikami, do podstacji trakcyjnych, do szaf CCTV
na przejazdach, e.t.c.), druga rura pozostanie jako rezerwowa,
Ø kabla OTK 36J, dla TK (zgodnie a Notatką służbową 12 włókien
przeznaczonych jest na odtworzenie istniejącego kabla OTK 12J, a
24 włókna na odtworzenie łączy realizowanych obecnie na kablach
TKD 70” i 90”),
Ø kabla OTK 18J, dla TPSA,
Ø kabla XzTKMXpw 35x4x0,8, dla PLK,
Ø trzech
rur
RHDPE
32,
dla
kabla
protekcyjnego
oraz
kabli
odgałęźnych lub łącznikowych do stacji bazowych GSM-R, jedna
rura pozostanie jako rezerwowa,
Ø kabla XzTKMXpw 2x2x0,8 (kabel lokalizacyjny na trasie).
Kabel protekcyjny OTK 24J przewidziany do zabudowy na etapie
uruchamiania LCS.
Kabel światłowodowy główny wprowadzany będzie pełnym profilem do
następujących obiektów :
·
kontenerów SAZ blokady liniowej
·
do kontenerów i pomieszczeń w budynkach, w których projektuje
się lokalizację komputerowych stacyjnych urządzeń srk (stacje,
posterunki odgałęźne, posterunki bocznicowe)
·
kontenerów telekomunikacyjnych (przystanki osobowe, posterunki
odgałęźne, posterunki bocznicowe)
Po pozytywnym teście na szczelność kanalizacji wtórnej należy
przystąpić do zaciągania kabli optotelekomunikacyjnych typu Z-XOTKtd 36J.
Przed przystąpieniem do prac montażowych, wszystkie odcinki
fabrykacyjne kabli należy poddać szczegółowym oględzinom zewnętrznym w
celu wykrycia jakichkolwiek uszkodzeń. W przypadkach wątpliwych, tzn.
jeśli istnieje podejrzenie o niewłaściwe obchodzenie się z kablem przed
dostarczeniem go na plac budowy, konieczne jest wykonanie pomiarów
reflektometrycznych kabli na bębnach.
Kabel
należy
wdmuchiwania
z
zaciągać
do
rurociągu
zastosowaniem
metodą
urządzeń
pneumatycznego
pneumatycznych
lub
mechanicznie z zastosowaniem wciągarki z automatyczną kontrolą i
rejestracją ciągu, a w miejscach gdzie nie jest to możliwe dopuszcza się, za
zgodą inspektora nadzoru stosowanie wciągania ręcznego płynnego (nie
można dopuścić do wystąpienia skokowej siły ciągu).
Przy złączach projektuje się pozostawienie z obu stron zapasów po 25
m.
Światłowody
łączonych
należy
światłowodów
spajać
ułożyć
metodą
w
łuku
spawarce
elektrycznego,
metodą
LID
rdzenie
lub
PAS.
Bezwzględnie wymaga się, aby spawarka była wyposażona w urządzenie
pozwalające oszacować tłumienność wtrąceniową spoiny na podstawie
podglądu geometrii ustawienia rdzeni (PAS) lub pomiaru tłumienności
światła nadanego lokalnie metodą bezinwazyjną w spawarce do łączonego
światłowodu (LID). Dla zapewnienia minimalnych strat wnoszonych przez
spoinę przy złączach stałych, światłowody danego rodzaju stosowane w linii
powinny pochodzić od tego samego producenta.
W trakcie budowy linii powinny być wykonane następujące pomiary:
·
Po ułożeniu kabla, a przed rozpoczęciem montażu pomiary kontrolne
światłowodu dla 1550 nm.
·
Po wykonaniu połączeń pomiary reflektometryczne z obu stron
zmontowanego odcinka dla 1310 nm i 1550 nm, dopiero po uzyskaniu
wyniku pozytywnego można przystąpić do ostatecznego zamknięcia
muf złączowych.
·
Po całkowitym zmontowaniu linii pomiary reflektometryczne z obu
stron zmontowanego odcinka dla 1310 nm i 1550 nm.
Pomiary reflektometryczne muszą umożliwić określenie:
·
Całkowitej długości optycznej linii.
·
Całkowitej
tłumienności
linii,
tłumienności
jednostkowej
całej
zmontowanej linii i jej odcinków składowych.
·
Tłumienności połączeń.
Pomiary wykonać dla wszystkich włókien i wszystkich odcinków kabla
OTK.
Opracowane wyniki w/w pomiarów wykonawca dostarczy użytkownikowi
w formie graficznej wraz z zapisem na nośniku komputerowym.
Zakończenie kabli OTK
Kable OTK 36J (PLK i TK) zakończone będą w budynku nastawni dysp.
na przełącznicach światłowodowych o pojemności dla 72 włókien.
W obiekcie tym należy zamontować skrzynki zapasu kabla, np. typu
SZ-1.
W
budynku
kabel
prowadzić
w
elastycznej
karbowanej
rurce
trudnopalnej np. LLPA-17A-50 firmy Aste. W pomieszczeniu kabel przebiegać
będzie w podłodze technicznej oraz mocowany będzie do ściany oraz
układany na drabinkach kablowych.
Kable OTK zakończyć na przełącznicy z zastosowaniem pigtaili
SC/APC.
Sznury optyczne łączeniowe - (patchcordy) powinny być oznakowane w
czasie montażu numerami eksploatacyjnymi przy pomocy znaczników
umieszczonych na obydwu końcach.
Złączki światłowodowe nie mogą wnosić tłumienności większej niż 0,5
dB. Tłumienność odbicia wstecznego nie może być mniejsza niż 35 dB.
Informacje o połączeniach na przełącznicy powinny być zapisane i
umieszczone w kartach na wewnętrznej stronie drzwiczek przełącznicy.
Równolegle z kablem OTK 36J budowany jest kabel szlakowy XzTKMXpw
35x4x0,8. Kabel ten posłuży między innymi do realizacji następujących
łączy dostępowych :
·
telefonicznych i sygnalizacyjnych strażnicowych
·
telefonicznych i sygnalizacyjnych do kontenerów przejazdowych
·
łączy
megafonowych
(sterujących
i
rozgłoszeniowych)
do
przystanków osobowych
·
telefonicznych i sterujących do kabin sekcyjnych
·
telefonicznych i teleinformatycznych do terminali przytorowych
systemu DSAT
·
teleinformatycznych do szaf sterujących oświetlenia
·
teleinformatycznych do szaf sterujących ogrzewaniem rozjazdów
·
teleinformatycznych do szaf sterujących stacjami trafo
·
łączy sterujących odłącznikami
·
łączy
telefonicznych
serwisowych
do
bezobsługowych
obiektów
kubaturowych
Kabel ten będzie wprowadzony do nastawni dysp. i zakończony na
przełącznicy MDF z zespołem łączówek szczelinowych.
3. Instalacje w budynku nastawni.
Urządzenia telekomunikacyjne zainstalować należy w budynku
nastawni, w wydzielonych pomieszczeniach przeznaczonych dla teletechniki.
W pomieszczeniach tych zainstalowane zostaną następujące urządzenia:
Ø Urządzenie teletransmisyjne.
Ø Urządzenie nagłaśniające.
Ø Centralka dyspozycyjna.
Ø Stacja bazowa systemu radiołączności 150 MHz.
Ø Zegar matka sterowany sygnałem DCF.
Ø System sygnalizacji pożaru i włamania.
Ø Przełącznice ODF dla kabli światłowodowych.
Ø Przełącznice MDF dla kabli miedzianych ze stykami rozłącznymi.
Ø Siłownia
do
zasilania
urządzeń
telekomunikacyjnych
z
zapewnieniem gwarantowanego zasilania.
Dla
potrzeb
urządzeń
telekomunikacji
PLK,
w
pomieszczeniu
przeznaczonym na urządzenia teletechniczne zostaną zamontowane szafy
typu Rack 19" o wysokości 48U . W szafach przewidziano zamontowanie
następujących urządzeń:
Szafa Nr 1
Urządzenia teletransmisyjne i urządzenia dostępu abonenckiego:
- krotnica ADM SDH STM1,
- dyspozycyjna centrala cyfrowa.
Szafa Nr 2
- stacja bazowa radiołączności 150 Mhz,
Szafa Nr 3
- urządzenia megafonowe,
- zegar sterujący jednominutowy 24 V, z translacją zegarową,
- urządzenia sygnalizacji włamania i sygnalizacji pożarowej.
Kable i przewody do urządzeń i elementów rozdzielczych układane będą
na drabinkach kablowych lub w przestrzeni pod podłogą techniczną, oraz
sporadycznie
w
naściennych
korytkach
kablowych
i
spełniać
będą
wymagania norm dla instalacji teleinformatycznych.
Pomiędzy kondygnacjami instalacje kabli i przewodów prowadzone będą
w rurkach osłonowych w pionowych kanałach.
3.1
Instalacja urządzeń teletransmisyjnych.
W
budynku
nastawni
projektuje
się
instalację
urządzenia
teletransmisyjnego - krotnicy ADM STM-1 w pętli systemu SDH, które
powinno charakteryzować się wysokim poziomem niezawodności przesyłania
danych, w technice cyfrowej, związanych z prowadzeniem ruchu kolejowego,
sterowaniem urządzeń elektroenergetyki i informacji podróżnych.
Założono
konieczność instalacji urządzeń transmisyjnych SDH
pracujących w topologii pierścieniowej jako multipleksery transferowe,
współpracujące z urządzeniami ZZŁ.
Zastosowane urządzenia systemu SDH powinny spełniać następujące
warunki podstawowe:
·
posiadać
modułową strukturą
z
wystarczającą
elastycznością
umożliwiającą rekonfigurację sprzętu oraz stopniowe rozszerzanie
systemu z STM-1 do STM-4 i STM-16,
·
współpracować z cyfrowymi systemami transmisyjnym na liniach
przyległych jak również ze sprzętem dla sieci transmisji danych IP
/ATM,
·
umożliwiać
konstruowanie
ścieżek
transmisyjnych
i węzłów wewnątrz optycznej sieci transportowej oraz zapewnienie
transmisji głosu, danych i obrazów przy wykorzystaniu transmisji
szkieletowej i sieci dostępowych (SDH, IP, ATM, Gigabit Ethernet).
Zastosowane urządzenia systemu SDH dzięki elastycznej architekturze
mogą pracować w różnych konfiguracjach sieciowych, uwzględniających
potrzeby docelowo całej linii.
System SDH będzie również posiadał komunikację z odpowiednimi
dyspozyturami ruchu i trakcji w PLK S.A.
3.2 Budowa sieci megafonowej i sygnalizacji czasu.
Dla
celów
nagłośnienia
peronu
projektuje
się
zainstalowanie
urządzenia systemu nagłośnienia 2x100W np. MEGA 2000.
W celu sterowania zegarami wtórnymi należy na nastawni
zainstalować zegar sterujący z translacją zegarową 24V.
Dla zasilania głośników (sieć rozgłaszania przewodowego) jak i
zegarów (sieć sygnalizacji czasu) ułożyć w kanalizacji kablowej z rur PCW
50 mm kable typu YRPX 1x4x1,2.
Na słupach oświetleniowych oraz na konstrukcji wiat peronowych,
należy zainstalować głośniki tubowe jednostronne (5W) i dwustronny (2x5W)
w obudowie metalowej, oraz dwa zegary elektryczne wtórne, dwustronne
500x500 mm.
Dla
uzyskania
równomiernego
nagłośnienia
projektuje
się
umieszczenie pojedynczych głośników wylotem tuby w jednym kierunku.
Instalację megafonową oraz sygnalizacji zegarowej na konstrukcji
wiaty należy prowadzić w rurkach elastycznych mocowanych do konstrukcji
metalowej, z puszkami rozgałęźnymi.
Na wyprowadzeniu kabli z ziemi na konstrukcję wiaty, kable należy
prowadzić na słupach w rurkach stalowych-pancernych, ocynkowanych.
3.3
Instalacja centralki dyspozycyjnej.
W celu porozumiewania się dyżurnych ruchu na szlakach oraz
zapewnienia kanałów dla abonentów łączności ruchowej projektuje się
zabudowę centralki dyspozytorskiej cyfrowej.
Centrala powinna być wyposażona w zasilacz wraz
akumulatorów na min. 8 h pracy.
z kpl.
Szczegółowa kompletacja centrali zostanie ustalona na etapie
szczegółowych projektów wykonawczych (po przetargu).
Dla obsługi przez dyżurnego ruchu centralka powinna zawierać
dodatkowo stanowisko operatorskie (komputer PC).
Projektuje się instalację centralki dyspozycyjnej przystosowanej do
pracy na łączach światłowodowych.
3.4
Projektowany system urządzeń radiołączności
Istniejący maszt antenowy na dachu nastawni pozostawić wg stanu
dotychczasowego, na którym należy zainstalować komplet nowych anten
dla stacji bazowej (dla 150 MHz).
Projektuje się wyposażenie stacji bazowej radiołączności w nowe
urządzenia
odznaczające
się
znacznie
lepszą
eksploatowanych urządzeń typu FM 3206,
czułością
od
obecnie
FM 3006 i FM 3001, wraz z
wymianą istniejących anten i instalacji antenowych na nowe. które
zapewniają minimalizację strat w liderach anten.
Wykonawca wyłoniony w przetargu jest zobowiązany przeprowadzić
badania eksploatacyjne w celu określenia parametrów urządzeń.
Dla
umożliwienia
komunikacji
dyżurnego
ruchu
z
obiektami
ruchomymi na nastawni zostaną zainstalowane stacje bazowe nowego typu
przystosowane do systemu zdalnego sterowania sieciami radiołączności w
paśmie 150 MHz, wyposażone w moduły nadawczo - odbiorcze dla sieci:
radiołączności
pociągowej,
drogowej i utrzymania oraz manewrowej, oraz
konsolę sterującą do obsługi zdalnej wraz z zasilaczem sieciowym 230V z
kpl. akumulatorów na min. 8 h pracy.
Szczegółowa kompletacja urządzeń zostanie ustalona na etapie
szczegółowych projektów wykonawczych (po przetargu).
Projektowane kable antenowe, np. typu YWLek 50-2,25/7.25 od stacji
bazowej do anten prowadzić: w budynku do masztu w korytach, a na
konstrukcji masztu kable mocować w odstępach co 0,2m.
Instalacje antenowe powinny być wykonane w oparciu o akcesoria
znanych firm, takich jak np. Andrew, Radmor, Helix, zapewniających
dotrzymanie parametrów wymaganych na PKP.
Przejścia kabli przez ścianę nastawni należy wykonać w szczelnym
przepuście np. Roxtec.
Kable antenowe należy zakończyć wtykami dostosowanymi do gniazd
ochronników przepięciowych, np. typu AGP-BNFNF-230 (Andrew), których
obudowy powinny być połączone bezpośrednio z szyną uziemienia nastawni.
Drugie strony ochronników przepięciowych połączyć przez łączniki
kablowe z gniazdami zespołów n/o radiotelefonów, które to połączenia
wykonać giętkimi łącznikami kablowymi (jumper’s) długości 1,5 m.
Łączniki kablowe wykonać kablem współosiowym niskostratnym, np.
RG 58. Przy instalacji kabli antenowych należy przestrzegać zasady, aby
promień gięcia kabla wynosił co najmniej 10 x średnica kabla.
Po
zakończeniu
praz
instalacyjnych
należy
sprawdzić
poprawność
wykonania:
Ø wszystkich połączeń kablowych,
Ø uziomów masztu z instalacją odgromową budynku,
Ø połączenia ekranów kabli z masztem,
Ø połączenia obudów urządzeń i ochronników przepięciowych z
uziemieniem wewnętrznym budynku.
Przed dopuszczeniem urządzeń do pracy należy wykonać:
Ø pomiary natężenia pola elektromagnetycznego,
Ø pomiar mocy wyjściowej z nadajnika,
Ø pomiar wartości sygnału w.cz. odbieranego na pojazdach
ruchomych.
W
celu
zabezpieczenia
urządzeń
przed
skutkami
wyładowań
atmosferycznych, maszt oraz ekrany kabli muszą być uziemione. Uziemienie
ekranów kabli należy wykonać co najmniej w trzech punktach:
Ø na szczycie masztu,
Ø w miejscu wyprowadzenia kabli z masztu,
Ø przed ochronnikiem przepięciowym.
Uziemienie ekranów kabli należy wykonać za pomocą zestawów
uziemiających (zawierających opaskę uziemiającą) np. typu SGL4-06B1.
Końcówkę zestawu należy przykręcić do uziemionej konstrukcji masztu.
Wszystkie
miejsca
przyłączenia
przewodów
uziemiających
do
konstrukcji należy uprzednio dokładnie oczyścić, a po dokonaniu połączeń
całe złącze zabezpieczyć pastą antykorozyjną.
Oporność uziemienia nie powinna przekraczać 5 ohm.
3.5
Instalacja sieci sygnalizacji pożaru oraz sygnalizacji włamania
Instalacja sieci sygnalizacji pożaru
Zadaniem systemu sygnalizacji pożaru jest zwiększenie bezpieczeństwa
osób i zasobów
majątkowych przed ryzykiem związanym z wystąpieniem
pożaru.
Poprzez wczesne ostrzeganie zapewnia się ochronę życia ludzkiego i
mienia.
Możliwe
jest
to
dzięki
zastosowaniu
odpowiednich
czujek
podłączonych do centralki. Pozwala to na zapewnienie ochrony poprzez:
Ø wykrycie pożaru w początkowej fazie jego powstania,
Ø powiadomienie o powstałym zagrożeniu osób przebywających na
terenie obiektu.
Zadziałanie czujki wywoła alarm optyczny i akustyczny w centrali i
przeznaczony jest na zgłoszenie personelu obsługującego oraz potwierdzenie
alarmu. Centrala ta zostanie zainstalowana w pomieszczeniu dyżurnego
ruchu.
W części projektowanej dobudowy do budynku istniejącej nastawni
zlokalizowane są cztery pomieszczenia: komputerowe (z podłogą techniczną),
rozdzielnia (z podłogą techniczną), przekaźnikownia (z podłogą techniczną)
oraz pomieszczenie dla agregatu.
W pomieszczeniach, w których zainstalowane będą komputery należy
stosować wyłącznie stałe urządzenia gaśnicze (SUG) na gazy obojętne lub
zamienniki halonu. Pomieszczenia bez urządzeń komputerowych mogą być
zabezpieczone generatorami aerozolowymi.
W przypadku zastosowania w pomieszczeniach klimatyzacji lub
wentylacji
mechanicznej
stałe
urządzenia
gaśnicze
powinno
posiadać
sprzężenia z urządzeniami ppoż., aby w przypadku pożaru i zadziałania SUG
środek gaśniczy nie był wyrzucany przez instalację na zewnątrz (lub
wciągany do wnętrza klimatyzatora).
SUG powinno posiadać aktualne dopuszczenia krajowe do stosowania
w ochronie przeciwpożarowej. Urządzenie SUG powinno być zamontowane
zgodnie
z
warunkami
technicznymi
określonymi
w
dokumentach
dopuszczających urządzenie do stosowania.
We
wszystkich
pomieszczeniach
zostaną
zainstalowane
czujki
pożarowe adresowane z wbudowanymi izolatorami zwarć, dzięki temu
pojedyncze uszkodzenie typu zwarcie lub przerwa nie wyeliminuje z nadzoru
żadnej czujki.
W pomieszczeniach z podłogą techniczną, w strefie podpodłogowej
wskazane jest zamontowanie instalacji do gaszenia pożaru. Na konstrukcji
wsporczej podłogi podniesionej mocuje się czujki pożarowe oraz rurociąg z
dyszami do gaszenia gazowego (w pom. gdzie będą komputery gazy obojętne
lub zamienniki halonu). Płyty, pod którymi będą zainstalowane czujniki
pożarowe muszą posiadać trwałe oznaczenie.
Wykonawca inwestycji, który zostanie wyłoniony po zakończeniu
przetargu na wykonanie robót, opracuje szczegółowe projekty wykonawcze
docelowe (montażowe) na instalację sygnalizacji pożarowej i instalację
gaśniczą.
Projekt systemu sygnalizacji pożarowej oraz SUG powinien być
uzgodniony przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych i
przekazany
do
zaakceptowania
Inwestorowi.
Wskazane
jest,
aby
projektantem urządzeń przeciwpożarowych była osoba po specjalnym
szkoleniu w Centrum Naukowo-Badawczym Ochrony Przeciwpożarowej.
Instalacja sieci sygnalizacji włamania
Instalacja sygnalizacji włamania ma za zadanie skutecznie chronić
ludzi i mienie przed włamaniem i powiadamiać o anormalnych warunkach
wskazujących na istnienie niebezpieczeństwa.
Instalacja
sygnalizacji
włamania
oparta
jest
na
czujkach
wykrywających ruch w strefie objętej ich działaniem. W przypadku wykrycia
ruchu czujki przekazują zarejestrowany sygnał do centrali alarmowej.
Najczęściej w momencie wykrycia włamania, centrala uruchamia również
sygnały akustyczno - optyczne na zewnątrz chronionego obiektu.
Podstawowymi elementami systemu sygnalizacji włamania są: centrala
alarmowa wraz z akumulatorem stanowiącym rezerwowe źródło zasilania,
urządzenia wykrywające zagrożenia - czujki dualne (PIR plus MV) i
kontaktrony -
oraz elementy wykonawcze służące do powiadamiania o
zaistniałym alarmie - sygnalizator zewnętrzny akustyczno-optyczny.
Mózgiem
systemu
alarmowego
jest
centrala
alarmowa,
która
nieustannie zbiera informacje od każdego z elementów systemu i reaguje w
przypadku, gdy któryś z czujników informuje ją o naruszeniu strefy
ochronnej. Reakcja systemu polega na wydaniu polecenia sygnalizatorom do
rozpoczęcia akustyczno-optycznego sygnału alarmu.
Centrala
w
sposób
ciągły
kontroluje
cały
system
informując
użytkownika o ewentualnych usterkach, braku zasilania, czy uszkodzeniu
linii dozorowych. Zainstalowana będzie w pomieszczeniu dyżurnego ruchu.
W
poszczególnych
pomieszczeniach,
w
zależności
od
rodzaju
zagrożenia, należy zainstalować czujki dualne oraz kontaktrony (czujniki
magnetyczne).
Okablowanie systemu do czujników należy wykonać za pomocą
kabelka np. YTKSY 3x2x0,5, natomiast do sygnalizatora np. YTKSYekw
3x2x0,8.
Rodzaj oraz liczba poszczególnych urządzeń zostanie sprecyzowana na
etapie szczegółowych projektów wykonawczych po zakończeniu przetargu
na wykonanie robót.
3.6
Instalacja siłowni telekomunikacyjnej.
W celu zasilania urządzeń telekomunikacyjnych nie posiadających
własnego gwarantowanego zasilania, w pomieszczeniu teletechnicznym w
budynku nastawni dysp. projektuje się instalację siłowni prądu stałego
zamontowanej w szafie łącznie z bateriami akumulatorów.
Projektuje się zainstalowanie siłowni telekomunikacyjnej
AC-230V/
DC-48/24V z tablicą rozdzielczą DC wraz z kpl. baterii akumulatorowych
zapewniających poprawną pracę siłowni na min. 8 Ah.
Projekt branży elektrycznej obejmie również wykonanie niezbędnych
wypustów zakończonych gniazdkami AC 230V/10A/Z do przyłączenia
urządzeń zasilanych prądem zmiennym, w tym także gniazd dla urządzeń
serwisowych.
4. Usunięcie kolizji z istniejącą siecią teletechniczną.
Modernizowana, jak i budowana nowa infrastruktura kolejowa w
wielu miejscach wchodzi w kolizję z istniejącą siecią teletechniczną.
Kolidujące z nowym układem kable i kanalizacja kablowa w wielu
przypadkach wymagają przebudowy ze względu na:
·
kolizję
z
projektowanym
układem
torowo-odwodnieniowym
lub
słupami trakcyjnymi,
·
niewłaściwą rzędną posadowienia pod układem torowym (zostały
wybudowane według nieaktualnych już norm),
·
kable
przebiegające
wzdłużnie
w
kilku
miejscach
kolidują
z
projektowaną infrastrukturą.
Kolidujące odcinki kabli światłowodowych, zgodnie z ustaleniami, są
usunięte na zasadzie budowy nowych odcinków na całej trasie.
Na kolidujących odcinkach kabli miedzianych TKD jak i TKM zostaną
wykonane wstawki kablowe.
Przełączenie kabli przeprowadzić należy bez przerwy w łączności
wykonując
w
przełączanego
pierwszej
fazie
odcinka.
Na
złącza
równoległe
zakończenie
całości
po
obu
prac
stronach
związanych
z uruchomieniem nowych ciągów należy zlikwidować złącza równoległe
poprzez wyłączenie z nich odcinków kabli przeznaczonych do likwidacji.
Jako osłony złączy kablowych należy zastosować osłony z tworzyw
termokurczliwych.
Po
zmontowaniu
wstawek
wykonane
elektryczne.
będą
niezbędne
pomiary
Z uwagi na brak rzędnych przebiegu sieci teletechnicznej pod układem
torowym, w przypadku stwierdzenia niewłaściwej (normatywnej) głębokości,
istniejące kable, krzyżujące się z modernizowanym układem torowym
zostaną zabezpieczone w zależności od istniejącego stanu, tj. kable
przebiegające w rurze ochronnej ale nie usytuowane na głębokości 1,5 m
zostanę
pogłębione,
natomiast
kable
bez
rur
osłonowych
zostaną
zabezpieczone rurą dwudzielną i pogłębione do 1,5 m.
Kable, które przebiegają wzdłuż nowo projektowanej infrastruktury i
kolidują z nią, zostaną przełożone na nowe trasy poza obręb kolizji.
5.
Uwagi ogólne
Zastosowane
urządzenia
powinny
posiadać
ważne
świadectwo
dopuszczenia UTK.
Przed
rozpoczęciem
robót
kablowych
należy
z
odpowiednim
wyprzedzeniem powiadomić właściwego operatora.
Należy pamiętać o tym, aby w trakcie wykonywania prac budowlanych
prawidłowo oznakować miejsce prac.
Po
wybudowaniu
urządzeń
należy
wykonać
dokumentację
powykonawczą, uwzględniając ewentualne zmiany wprowadzone w czasie
budowy w stosunku do dokumentacji projektowej.
Wszystkie prace objęte niniejszym projektem należy wykonywać
zgodnie
z
obowiązującymi
normami,
zarządzeniami,
instrukcjami
i
przepisami z zachowaniem przepisów BHP i przeciwpożarowych oraz zasad
zachowania się na terenach kolejowych.
Parametry
urządzeń
muszą
spełniać
wymagania
określone
w
Specyfikacji Technicznej, stanowiącej część Materiałów Przetargowych.
Obowiązujące normy i normatywy techniczne.
·
BN-89/8984-17/03 - Telekomunikacyjne sieci miejscowe. Linie
kablowe. Ogólne wymagania i badania
·
BN-73/8984-05 - Kanalizacja kablowa. Ogólne wymagania i badania
·
BN-73/8984-01
lub
BN-85/8984-01.
Telekomunikacyjne
kablowe miejscowe. Studnie kablowe. Klasyfikacja i wymiary.
sieci
·
ZN-96/TPSA-002 - Telekomunikacyjne linie kablowe dalekosiężne.
Linie optotelekomunikacyjne. Ogólne wymagania techniczne.
·
ZN-96/TPSA-004 – Zbliżenia i skrzyżowania z innymi urządzeniami
uzbrojenia terenowego. Ogólne wymagania i badania.
·
ZN-96/TPSA-005 - Telekomunikacyjne linie kablowe dalekosiężne.
Kable optotelekomunikacyjne jednomodowe liniowe. Wymagania i
badania.
·
ZN-96/TPSA-013
-
Telekomunikacyjna
kanalizacja
kablowa.
Kanalizacja wtórna i rurociągi kablowe. Wymagania i badania.
·
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia
10.09.1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie.

PROJEKT WYKONAWCZY TG-6 Stacja GDYNIA - przetargi.plk

Transkrypt

Podobne dokumenty

"Jav" Doradztwo Logistyczne Jaroslaw Bartkowicz

"4 Lapy" Salon Pielegnacji Psow Izabela Suwala

Nata-Lusia Niezalezny Dystrybutor Herbalife

"Fit Suple" Jadwiga Trzaskowska, Gdynia, Zrodlana 3

ALLcom Sp. z o.o.

58 30 03 273 Billboard naścienny Gdynia, Orłowo

Klub Rotary Gdynia Orłowo Klub Rotary Gdynia Gdyńska Szkoła

Osuszacz membranowy DM10 G41 CA-N Specyfikacja