Listopad 2012 - Parafia Miłosierdzia Bożego w Gozdowie wita

Transkrypt

Listopad 2012 - Parafia Miłosierdzia Bożego w Gozdowie wita
Rok XIV Nr 11(168)
Listopad 2012 r.
NASZ MIESIĘCZNIK
PISMO KATOLICKIE PARAFII MIŁOSIERDZIA BOŻEGO W GOZDOWIE
___________________
Przejść przez podwoje wiary
z Ojcem Św. Benedyktem XVI
W październiku 2011 r. Ojciec Święty Benedykt XVI wydał
List Apostolski zatytułowany Porta fidei (Podwoje wiary),
w którym ogłosił Rok Wiary, mający trwać od 11 października
2012 r. do 24 listopada 2013 r. Dokładnie pięćdziesiąt lat temu,
11 października 1962 r., bł. Jan XXIII oficjalnie otworzył Sobór
Watykański II, a dwadzieścia lat temu bł. Jan Paweł II podpisał
Konstytucję Apostolską Fidei depositum, z okazji publikacji
Katechizmu Kościoła Katolickiego. To te rocznice zobligowały
obecnego Papieża, aby w oparciu o nauczanie soborowe
i katechizmowe Kościół przemówił wprost do współczesnego
świata, głosząc mu ewangeliczne przesłanie nadziei i pokoju.
Rozpoczynając lekturę Listu Apostolskiego Benedykta XVI,
już na wstępie czytamy: „Podwoje wiary (por. Dz 14,27) są dla nas zawsze otwarte” (PF 1). Są
one bramą, przez którą możemy przechodzić codziennie, pogłębiając naszą relację z Panem,
a także ze wszystkimi naszymi braćmi i siostrami w Panu”. W liście czytamy ponadto, że
przechodzimy przez tę bramę na dwa sposoby. Pierwszy z nich to przyjęcie treści wiary, a drugi
to akt wiary, „przez który decydujemy się całkowicie powierzyć Bogu, w pełnej wolności” (PF 10).
Gdy idzie o treść wiary, Ojciec Święty pisze, że wiara umacnia się poprzez poznawanie,
zgłębianie i rozważanie prawd, które przyjmujemy jako członkowie Kościoła. W Roku Wiary „każdy
wierzący powinien na nowo odkryć treść wiary, którą wyznaje, celebruje, przeżywa i przemadla”
(PF 9). Im lepiej rozumiemy naszą wiarę, tym łatwiej jest nam ją przyjąć i wyznawać wobec innych.
Papież wskazuje tutaj również na wczesnochrześcijańską tradycję, zgodnie z którą katechumeni
musieli się nauczyć Credo na pamięć. Ponadto wzywa też, aby oprócz Credo studiować
Katechizm Kościoła Katolickiego, który jest „prawdziwym narzędziem umacniania wiary” (PF 12).
Znajomość treści wiary to nie jest wszystko. Wiara to nie tylko zbiór wyznawanych prawd, ale
jest relacją z Jezusem. Z tego powodu Ojciec Święty podkreśla znaczenie „aktu wiary”. Polega on
na konkretnych decyzjach podejmowanych przez nas w odpowiedzi na miłość i miłosierdzie, jakich
doświadczyliśmy od Ojca niebieskiego. Te dwa elementy – treść wiary i akt wiary – są ze sobą
nierozerwalnie związane. „Istnieje w istocie głęboka jedność między aktem, którym się wierzy,
a treścią, z którą się zgadzamy” (PF 10) – pisze Papież. Jako przykład przytacza historię
nawrócenia Lidii zapisaną w Dziejach Apostolskich (Dz 16,13-15). „Treścią wiary” jest w tej historii
przesłanie ewangeliczne ogłoszone przez Pawła Lidii i jej towarzyszkom. Z kolei „aktem wiary”
jest połączenie działania łaski Bożej, która otworzyła serce Lidii, oraz jej osobistej decyzji, by
przyjąć to przesłanie i zaproszenie Jezusa do swojego życia. Ta historia pomaga nam zrozumieć,
jakiej wiary Bóg od nas oczekuje. Nie wystarczy znajomość treści, ale prawdę należy przyjąć
otwartym sercem.
Tak więc w Roku Wiary Ojciec Święty zaprasza nas do przejścia przez podwoje wiary.
Pogłębiając nasze zrozumienie treści wiary, poznajemy coraz pełniej, co Jezus uczynił dla nas na
krzyżu i jakiego życia od nas oczekuje. Obyśmy wszyscy, odpowiadając na zaproszenie Ojca
Świętego, przez cały ten rok gorliwie „zabiegali o wiarę” (PF 15).
Przewidziane są specjalne spotkania dla różnych kategorii wiernych: osób konsekrowanych
(2 stycznia), młodzieży (24 marca), bierzmowanych (28 kwietnia), ruchów kościelnych (18 maja)
czy bractw reprezentujących różne formy pobożności ludowej (5 maja). Dokładny kalendarz
można śledzić na stronie internetowej – www.annusfidei.va.
W tym numerze:
Nasz kalendarz – listopad 2012 r.
Zrozumieć sakramenty – cz. 5
Anna Wanda Góra. W drodze ku wieczności
Życie niosę Ci, Panie … Co u nas słychać? (110)
Nasz kościół parafialny – historia budowy, cz. 1
Miłosierdziu Bożemu polecamy zmarłych parafian
Z życia parafii – październik 2012 r.
2
3
4
5
6
7
8
NASZ MIESIĘCZNIK
NASZ KALENDARZ
-LISTOPAD 2012 R.
1. Czwartek. UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
Dziś Msze św. o godz. 8.00 w Gozdowie i o godz. 9.30 na cmentarzu w Podhorcach.
1.
2. Piątek. Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych
Msze św. o godz. 8.00 i 17.00 w Gozdowie i o 15.30 w kaplicy cmentarnej w Podhorcach.
+Marianna Gancarz 2004
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Rok XIV Nr 11(168)
INTENCJA OGÓLNA
Aby biskupi, kapłani i wszyscy słudzy
Ewangelii dawali odważne świadectwo
wierności ukrzyżowanemu i zmartwychwstałemu Panu.
INTENCJA MISYJNA
Aby Kościół pielgrzymujący na ziemi był
promiennym światłem narodów.
3. I Sobota miesiąca. Dzień powszedni
4. XXXI NIEDZIELA ZWYKŁA
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Czyt.: Pwt 6,2-6; Ps 18; Hbr 7,23-28; Mk 12,28b-34
+Stanisław Kordończuk 2011
Poniedziałek. Dzień powszedni
Wtorek. Dzień powszedni
Środa. Dzień powszedni
Czwartek. Dzień powszedni
Piątek. ŚWIĘTO ROCZNICY POŚW. BAZYLIKI LATERAŃSKIEJ
Sobota. Wspomnienie św. Leona Wielkiego, papieża i doktora K-ła
+ Jadwiga Kozak 2000
+ Wanda Baj 2005
WYDARZENIE
MIESIĄCA
94. rocznica odzyskania
przez Polskę
niepodległości
Niedziela, 11 listopada 2012 r.
Msze św. za Ojczyznę:
Gozdów, godz. 12.00,
Podhorce, godz. 10.00.
11. XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA
Czyt.: 1 Krl 17,10-16; Ps 146; Hbr 9,24-28; Mk 12,38-44
Dziś Święto Niepodległości.
Zbiórka do puszek dla Kościoła w potrzebie.
12. Poniedziałek. Wspomnienie św. Jozafata, biskupa i męczennika
13. Wtorek. Wsp. śś. Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, mm
14. Środa. Dzień powszedni
Prosimy o wywieszenie w tym dniu
flagi narodowej !!!
+Maria Radkowska 2004
15. Czwartek. Dzień powszedni
+Józef Jędrych 1999
16. Piątek. Dzień powszedni
17. Sobota. Wspomnienie św. Elżbiety Węgierskiej
+Józef Jaroszyński 1999
+Mirosław Szczebetowicz 2011
18. XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Czyt.: Dn 12,1-3; Ps 16; Hbr 10,11-14.18; Mk 13,24-32
Taca na budownictwo kościelne
+Mieczysław Krupiński 1998
+Aniela Gil 2009
19. Poniedziałek. Wspomnienie św. Salomei
20. Wtorek. Wspomnienie św. Rafała Kalinowskiego, prezbitera
+Józef Kucy 1998
+Anna Krzebiet 2003
21. Środa. Wspomnienie Ofiarowania NMP
+Władysław Mazurek 2008
22. Czwartek. Dzień powszedni
23. Piątek. Dzień powszedni
+Bronisława Jurek 1998
24. Sobota. Wspomnienie św. Andrzeja Dung-Lac i Tow. Męczenników
25. NIEDZIELA. UROCZYSTOŚC CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA
Czyt.: Dn 7,13-14; Ps 93; Ap 1,5-8; J 18,33b-37
Zbiórka do puszek na Katolickie Radio Zamość
26. Poniedziałek. Dzień powszedni
27. Wtorek. Dzień powszedni
+Karolina Menduś 2004
28. Środa. Dzień powszedni
+Marian Bolesław Menduś 2002
+Maria Długosz 2003
29. Czwartek. Dzień powszedni
30. Piątek. Święto św. Andrzeja Apostoła
+Antoni Czaprak 1998
Str. 2
REDAKCJA:
Parafia Rzymskokatolicka
Miłosierdzia Bożego
w Gozdowie.
tel. (0-84)65 73 227
Adres internetowy:
www.gozdow.zam-lub.pl
Redaktor naczelny
i wydawca czasopisma:
ks. kan. dr Stanisław Solilak
– proboszcz parafii.
Współpracownicy:
Wanda Góra,
Agnieszka Kozioł
i Nina Łoś.
NASZ MIESIĘCZNIK
Rok XIV Nr 11(168)
Zrozumieć sakramenty – cz. 5
Bardzo wcześnie do gestu wkładania rąk dodawano
namaszczenie wonną oliwą (krzyżmem), aby lepiej wyrazić
dar Ducha Świętego. To namaszczenie wyjaśnia imię
„chrześcijanin”, które znaczy „namaszczony” i bierze
Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią początek od imienia samego Chrystusa, „którego Bóg
należy do „sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego", namaścił Duchem Świętym” (Dz 10, 38).
W pierwszych wiekach bierzmowanie stanowi zazwyczaj
którego jedność powinna być zachowywana. Przez ten
jeden
obrzęd z chrztem, tworząc razem z nim „podwójny
sakrament (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem,
otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób sakrament”, według wyrażenia św. Cypriana. Obok innych
jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie powodów wzrost liczby chrztów dzieci w różnych porach roku
powstawanie
nowych
parafii
(wiejskich)
Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do oraz
w
powiększających
się
diecezjach
uniemożliwiły
obecność
bronienia jej (por. KKK 1285).
biskupa
przy
wszystkich
celebracjach
chrzcielnych.
Na
1. Nazwy sakramentu bierzmowania:
Zachodzie,
gdzie
dopełnienie
chrztu
chciano
zarezerwować
manus impositio – nałożenie rąk. Nazwa wskazuje na
dla biskupa, wprowadzono rozdzielenie w czasie obu
jeden z elementów składowych tego sakramentu;
sfragis – znamię, w nawiązaniu do 2 Kor 1,21-22 – dar sakramentów. Wschód natomiast zachował ich jedność, tak
że bierzmowania udziela prezbiter, który chrzci. Powinien on
Ducha Świętego;
jednak dokonywać tego za pomocą poświęconego przez
signatio, consignatio – znamię, naznaczenie;
biskupa myronu .
chrisma – to co służy do namaszczenia (krzyżmo);
Zwyczaj Kościoła rzymskiego ułatwił rozwój praktyki
unctio – namaszczenie;
zachodniej. Istniało tam dwukrotne namaszczenie krzyżmem
perfectio, consummatio, signaculum spiritus – świętym po chrzcie: pierwszego dokonywał prezbiter, gdy
doskonałość, dopełnienie, znak Ducha Świętego. Te neofita wychodził z kąpieli chrzcielnej; drugiego
nazwy nawiązują do skutków bierzmowania;
namaszczenia dokonywał biskup na czole każdego z nowo
confirmatio – dosłownie umocnienie. To najbardziej ochrzczonych. Pierwsze namaszczenie krzyżmem świętym,
rozpowszechniona nazwa tego sakramentu w Kościele. udzielane przez prezbitera, pozostało w obrzędzie
polska nazwa „bierzmowanie” jest najmniej chrzcielnym. Oznacza ono uczestnictwo ochrzczonego
teologiczna i nawiązuje do belki, w staropolskim w prorockiej, kapłańskiej i królewskiej funkcji Chrystusa. Jeśli
słownictwie - „bierzma” w konstrukcji dachowej.
chrzest jest udzielany dorosłemu, po chrzcie udziela się tylko
2. Historia sakramentu bierzmowania
jednego namaszczenia, należącego do istoty bierzmowania.
W Starym Testamencie prorocy zapowiadali, że Duch Praktyka Kościołów wschodnich podkreśla bardziej jedność
Pana spocznie na oczekiwanym Mesjaszu ze względu wtajemniczenia chrześcijańskiego. Praktyka Kościoła
na Jego zbawcze posłanie. Zstąpienie Ducha Świętego na łacińskiego wyraźniej ukazuje natomiast więź nowego
Jezusa, kiedy Jan udzielał Mu chrztu, było znakiem, że jest chrześcijanina z biskupem, który jest gwarantem i sługą
On tym, który miał przyjść, że jest Mesjaszem, Synem jedności swego Kościoła oraz jego powszechności
Bożym. Jezus poczęty za sprawą Ducha Świętego i apostolskości. W ten sposób zostaje również podkreślony
urzeczywistnia całe swoje życie i całe swoje posłanie związek z apostolskimi początkami Kościoła Chrystusowego.
w pełnej jedności z Duchem Świętym, którego Ojciec daje Mu
Nałożenie rąk i namaszczenie czoła olejem Krzyżma
„z niezmierzonej obfitości" (J 3, 34), (por. KKK 1286).
stanowiły początkowo dwie odrębne czynności, które
Chrystus wielokrotnie obiecywał wylanie Ducha. Spełnił następnie połączyły się w całość obrzędu. Na przełomie X/XI
najpierw tę swoją obietnicę w dniu Paschy, a następnie w. dołączono jeszcze uroczyste błogosławieństwo końcowe.
w sposób bardziej zdumiewający w dniu Pięćdziesiątnicy. W XIII w. spotykamy się z uderzeniem w policzek, co wzięło
Apostołowie napełnieni Duchem Świętym zaczynają głosić się ze zwyczajów rycerskich, gdy młodego adepta uroczyście
„wielkie dzieła Boże" (Dz 2, 11), a Piotr oznajmia, że to przyjmowana w soje szeregi.
wylanie Ducha jest znakiem czasów mesjańskich. Ci, którzy
Szafarzami sakramentu bierzmowania początkowo byli
wówczas uwierzyli słowom Apostołów i pozwolili się ochrzcić, Apostołowie, a potem ich następcy. Od IV w. datuje się
otrzymali z kolei dar Ducha Świętego. Od tego czasu wspomniana wyżej odrębna praktyka na wschodzie
Apostołowie, wypełniając wolę Chrystusa, przez wkładanie i zachodzie. Od IX w. stało się to praktyką trwającą do dziś.
rąk udzielali neofitom daru Ducha Świętego, który uzupełniał W Kościele zachodnim, za pozwoleniem biskupa może tego
łaskę chrztu. Dlatego w Liście do Hebrajczyków wśród sakramentu dziś udzielać także prezbiter (ksiądz).
pierwszych elementów formacji chrześcijańskiej wymienia się
Sobór Watykański II w Konstytucji o liturgii, mówi
naukę o chrzcie i wkładaniu rąk . To wkładanie rąk w tradycji o związku
sakramentu
bierzmowania
z
całym
katolickiej słusznie uznaje się za początek sakramentu wtajemniczeniem chrześcijańskim (zob. KL 71). Ma ono
bierzmowania, który w pewien sposób przedłuża w Kościele uzupełniać chrzest i zmierzać do Eucharystii. To wszystko
łaskę Pięćdziesiątnicy" (por. KKK 1288).
uwydatniają obecne obrzędy z 1971 r.
Str. 3
Bierzmowanie ochrzczonego
drugim sakramentem wtajemniczenia chrześcijaoskiego
NASZ MIESIĘCZNIK
Rok XIV Nr 11(168)
W drodze ku wieczności
Dwa pierwsze dni listopada każdego roku są szczególne.
Wtedy to zapełniają się nasze cmentarze żywymi ludźmi,
odwiedzającymi tych, którzy na cmentarzach spoczywają. Oni
wyprzedzili nas w drodze do wieczności, do szczęścia
wiecznego-jedni, do wiekuistej kary – drudzy. Nie wiemy,
odwiedzając naszych bliskich, gdzie jest teraz ich mieszkanie,
ale wiemy, że są „po drugiej stronie”, gdzie i my kiedyś
będziemy. Wiemy, że to jest nieuchronne, że nikt się od tego
nie uwolni i dlatego czujemy szczególną wieź ze wszystkimi,
którzy odeszli. A przecież nie tylko w uroczystość Wszystkich
Świętych i Dzień Zaduszny nawiedzamy zmarłych. Idziemy
tam także w inne dni, wiele ludzi bywa przy grobach swoich
bliskich bardzo często. Dlaczego? Wiele jest powodów tych
odwiedzin: brakuje nam kogoś, kto był z nami długi czas
i zostawił pustkę po sobie, której nie sposób zapełnić; chcemy
uporządkować to miejsce spoczynku, które stało się domem
dla naszych bliskich; chcemy, by było tam pięknie – niesiemy
więc wieńce i kwiaty, które zmarli lubili. Ale najważniejszym
powodem odwiedzin jest modlitwa. Modlitwą upraszamy
wieczne zbawienie dla naszych najbliższych i dla tych, którzy
znikąd nie mają ratunku. Nasze cmentarze są wyrazem
naszej pamięci o zmarłych, o ich doczesnych szczątkach,
które po latach mieszają się z ziemią ojczystą, dlatego też
nasz poeta – Artur Oppman napisał: „Ojczyzna nasza to
ziemia i cmentarze, pamięć, kochanie i błogosławieństwo”.
Taki jest przecież bieg naszego życia – ustalanie w każdym
dniu, w każdej chwili właściwej hierarchii naszych czynów,
naszego postępowania, przekazujemy bowiem to, co
wypracujemy – następnemu pokoleniu, po to, by zachować
ciągłość historii i kultury. Pięknie pisze o tym Adam Asnyk;
„A z naszych czynów i z naszej zasługi
Korzystać będą znów następcy nasi.”
Zawsze z tej samej życiodajnej strugi
Czerpiemy napój, co pragnienie gasi.”
Często młodzi ludzie zafascynowani osiągnięciami naszych
czasów, cywilizacją „sięgającą kosmosu”, nie chcą
nawet patrzeć na to, co na tej ziemi, nie chcą widzieć, co
wokół nich, nie chcą słyszeć odgłosów życia tu, wokół nich.
Nie interesuje ich przeszłość, ani historia naszego kraju, nie
znają dziejów swojej rodziny, nie wiedzą, kim byli dziadkowie,
czy pradziadkowie. Nie chcą spojrzeć na cmentarne groby, na
przeszłość, która tak wiele mówi nam o tych, którzy przed
nami realizowali swoją drogę życia. Czy nie niepokoi nas fakt,
że coraz mniej młodych jest na cmentarzach w te dwa dni
listopada? Coraz rzadziej chodzą do kościoła? A jeśli już idą,
to wiele z nich pozostaje na zewnątrz? Coś się zmienia w tym
naszym współczesnym świecie. Czy na lepsze? Znika gdzieś
wrażliwość na drugiego człowieka, często nawet śmierć
kogoś znajomego staje się powodem do obmowy, drwin
i prześmiewek. A przecież kult zmarłych i powaga wobec
majestatu śmierci zrodziły się w niepamiętnej przeszłości.
Słowianie od niepamiętnych czasów czcili zmarłych, bardzo
serdecznie żegnając ich doczesne szczątki, okazując cześć
dla ciał zmarłych, które za życia były świątynią Boga. Chyba
wszyscy znają piękne „Treny” Jana Kochanowskiego
poświęcone zmarłej córce. Ileż w nich było miłości, ile żalu.
I tak powinno być – oddawanie czci zmarłym powinno być
naszą powinnością, obowiązkiem, zgodnie z niepisanym
testamentem naszych przodków.
Cmentarze – to mogiłami ludzkimi napisane dzieje – dzieje
życia,
walki i śmierci, dzieje wydarzeń, które tworzą ojczystą
Śmierć towarzyszy nam na co dzień, jesteśmy z nią
historię,
by kolejne pokolenia mogły z niej czerpać wskazówki
„oswojeni”, widzimy te wielkie lub małe nekropolie, bywamy
do
życia.
w domach, gdzie żegnamy zmarłych, odprowadzamy ich
w żałobnym kondukcie na miejsce wiecznego spoczynku
i ciągle przeżywamy każde odejście kogoś bliskiego, ciągle
towarzyszy nam myśl o śmierci. Nadzieja na wieczne życie
w Chrystusie i z Chrystusem przyciąga nas do tego
„wiecznego” miasta.
Kiedyś pogański poeta – Horacy wypowiedział słowa:
„Nie ze wszystkim umrę”. Jest to prawda, bo nie tylko coś
W nas i przez nas ma się dokonać to, na co leżącym
z nas przetrwa – dzieci, spuścizna po nas, ale my żyć
będziemy, wprawdzie już nie na ziemi, ale w tym innym w mogiłach życia nie starczyło. Pomyślmy o wielkiej lekcji
świecie. I to, co dla jednych jest ostatecznym kresem, dla płynącej z cmentarnych mogił, odwiedzajmy cmentarze
drugich – końcem wszystkiego, dla wierzącego – jest lekcją częściej, nie tylko w listopadowe dni. Zabierajmy na nie
życia, a właściwie – egzaminem po życiu na ziemi. Pamięć dzieci, mówiąc im prawdę o ludzkim przemijaniu na ziemi,
o śmierci powinna nas uczyć, jak żyć i jak się do tego o wierności Bogu i żyjmy tak, byśmy i my mogli sobie
egzaminu przygotować, ma nam ułatwić ustalenie celów zasłużyć na wspomnienie kolejnych pokoleń.
Anna Wanda Góra
i wartości życia.
Str. 4
NASZ MIESIĘCZNIK
Rok XIV Nr 11(168)
Wydaje mi się, że może kościół w dzisiejszych czasach nie
jest atrakcyjny dla młodych, gdyż wymaga trochę czasu,
odrobiny poświęcenia, a wszyscy wolimy, żeby było po
Panie mój, z niepokojem myślę
prostu łatwo. Ja mogę powiedzieć, że uczestniczyłem w wielu
o tej chwili, gdy nadejdzie kres mej drogi.
spotkaniach, wyjazdach organizowanych przez Ks.
Wyciągnę dłonie, a w nich –
Proboszcza i było naprawdę fajnie, chodziliśmy na Mszę św.,
życie moje Ci przyniosę.
ale potem zwiedzaliśmy bardzo wiele ciekawych miejsc
Całe życie:
i zabytków, poznawaliśmy interesujących ludzi.
- z radościami i smutkami,
Czy Kościół i wiara w Twoim życiu odgrywają ważną
- z uwielbieniem i szyderstwem,
rolę?
- z poświęceniem i samolubstwem,
Oczywiście, że odgrywają w innym przypadku nie byłbym
- z gorliwością i lenistwem,
ministrantem. Nie chodzę do kościoła z obowiązku, ale to
- z prostotą i nieszczerością,
moim zdaniem kwestia wychowania. Chciałbym, żeby kościół
- z prawością i obłudą,
był zawsze dla mnie ważny, nawet w dorosłym życiu.
- z miłością i nienawiścią
Listopad jest miesiącem pamięci o naszych bliskich
- z wiarą i niewiernością
zmarłych. Jak przeżywasz ten czas?
- z prawdą i kłamstwem
Co roku pierwszego listopada z rodzicami jeździmy na
Całe życie – z dobrem i złem.
cmentarz, odwiedzamy groby zmarłych z naszej rodziny,
Panie mój, pomóż mi
zapalamy znicze. Uczestniczymy we Mszy św. w dzień
przygotować się na to spotkanie.
Wszystkich Wiernych Zmarłych i Mszy wypominkowej. Moim
Obdarzaj mnie Swą miłością
zdaniem, najważniejsze, żeby w ten wyjątkowy miesiąc
i podtrzymuj w wierności Tobie.
znaleźć czas na modlitwę za zmarłych.
W listopadzie również obchodzimy dzień odzyskania
A gdy stanę na progu
przez
Polskę niepodległości. Czym dla Ciebie jest
Twojego domu –
patriotyzm
w dzisiejszej wolnej Polsce?
weź moje serce w Swoje dłonie…
Ja i moi koledzy żyjemy w czasach, gdy w imię patriotyzmu
Weź moje życie …
nie musimy walczyć z bronią, umierać za wolność ojczyzny.
Jeśli taka twoja wola –
Nasz patriotyzm to szacunek do historii, do starszych już
Przyjmij mnie Panie
ludzi, którzy dla nas walczyli. Powinniśmy podtrzymywać
do Swojego Królestwa.
pamięć o tamtych wydarzeniach i bohaterach tamtych
Anna Wanda Góra
wydarzeń.
____________________________________________
W tym roku szkolnym kończysz naukę w szkole
średniej. Jakie masz plany na przyszłość?
Najważniejsze dla mnie to skończyć szkołę z jak
Wywiad z Kamilem Karpiukiem z Gozdowa,
najlepszymi wynikami. W przyszłości chciałbym znaleźć
przeprowadzony przez Agnieszkę Kozioł.
dobrą pracę, nie tyko taką, która dawałaby mi wysokie
************************************************************
Cześć Kamil. Na początku naszej rozmowy powiedz zarobki, ale także taką, która sprawiałaby mi satysfakcję.
Jeszcze nie wiem co tak dokładnie chciałbym robić w życiu,
o sobie kilka zdań.
Cześć, nazywam się Kamil Karpiuk, mam 18 lat. Jestem bo mam parę pomysłów.
Czym jeszcze chciałbyś podzielić się z Czytelnikami
uczniem III klasy Liceum w Hrubieszowie. Jestem
„Naszego
Miesięcznika"?
ministrantem już 10 lat i pełnię tę służbę w naszym kościele
Chciałbym
zachęcić młodzież , żeby włączyła się czynniej
parafialnym. Moją pasją jest tenis stołowy i wiele razy stałem
w
życie
naszego
Kościoła, chłopców do przystąpienia do
na podium w trakcie zawodów, nawet w Diecezjalnym Turnieju
posługi
ministranckiej,
bo oprócz tego, że jest to służba przy
Liturgicznej Służby Ołtarza.
Od 10 lat pełnisz służbę ministrancką przy ołtarzu ołtarzu, to jest to także nauka, która pozostaje w sercu na
Pańskim. Jak znajdujesz na to czas? Czy odczuwasz całe życie . Pozdrawiam wszystkich czytających „Nasz
Miesięcznik" i dziękuję za rozmowę.
duchowe korzyści płynące z tej posługi?
Znalezienie czasu na to, by być ministrantem, to nie jest nic
niezwykłego. Wystarczy przecież znaleźć tę godzinę czasu w
ciągu dnia na Mszę Św. i raz w tygodniu na zbiórkę. Od
młodych lat jestem ministrantem i po prostu to lubię, dobrze
czuję się przy ołtarzu, dlatego też udaje mi się znaleźć na to
czas.
Ksiądz Proboszcz często mówi o małej frekwencji
młodzieży naszej w kościele, wręcz zaprasza na różne
uroczystości i modlitwy. Jak myślisz dlaczego tak się
dzieje, że wielu młodych ludzi zatraciło prawdziwe
Kamil Karpiuk pełni posługę przy ołtarzu
wartości?
Życie niosę Ci, Panie …
Co u nas słychać? – cz. 110
Str. 5
NASZ MIESIĘCZNIK
Rok XIV Nr 11(168)
Nasz kościół parafialny- historia budowy, cz. 1
***********************************************************************
18 listopada obchodzimy święto Poświęcenia Katedry
Zamojskiej. Jest ona Matką wszystkich kościołów w diecezji.
Cała diecezja składała się w ostatnim czasie na jej renowację.
Obchodząc to święto warto już teraz pomyśleć o naszym
kościele parafialnym, który w przyszłym roku, 3 maja, będzie
obchodził 15. rocznicę poświęcenia. Jak się miała sprawa
z budową tego Domu Bożego?
W Kronice parafialnej (t. I, s. 7nn.) widnieje taki zapis;
„W wyniku przemian polityczno-gospodarczych jakie dokonały
się w Polsce na przełomie lat osiemdziesiątych
i dziewięćdziesiątych, upadł POM, a także przestała
funkcjonować kolej wąskotorowa. Starsi mieszkańcy
Gozdowa nie mogli uczestniczyć w każdą niedzielę we Mszy
św. Zaczęto więc myśleć o tym, aby we wsi była Msza św.
dla osób starszych. Było kilka propozycji co do miejsca
sprawowania Eucharystii: hol w szkole, poczekalnia na byłej
stacji kolejowej i punkt katechetyczny przy świetlicy wiejskiej.
Ostatecznie ks. Proboszcz par. Werbkowice, ks. Adam Marek
wyraził zgodę na celebrowanie Mszy św. w punkcie
katechetycznym. Podczas jednej Mszy św. padła propozycja
budowy kaplicy.
Mszy św. w punkcie katechetycznym
W dalszej kolejności, a był to rok 1990 na zebraniu wiejskim
podjęto uchwałę dotyczącą budowy. Wybrano też pierwszy
komitet, którego zadaniem było zainicjowanie starań
o rozpoczęcie budowy. W skład komitetu weszli: Józef
Bilewicz – przewodniczący, Mirosław Kozak – sekretarz,
Władysław Zając – skarbnik, oraz członkowie: Józef Pilhul,
Romuald Swatowski, Józef Wawer, Mieczysław Cichus,
Michał Kowalski, Helena Rogal, Zenobia Zosik, Izabela
Kulczyńska, Jerzy Cisek, Lucjan i Albin Rodziewicz.
W późniejszym okresie przybyli: Władysław Bronicki
i Krzysztof Procnal.
W latach 1990-1992 gromadzono materiał, wydzierżawiono
plac przy starej szkole oraz załatwiono sprawę dokumentacji
– projekt oprac. Inż. J. Nowak z Tomaszowa Lubelskiego.
W maju 1992 r. ks. Leszek Żelazny – wikariusz
z Werbkowic dokonał poświęcenia placu pod budowę.
Ustawiono na nim niewielki krzyż (obecnie jest on w podcieniu
kościoła).
W roku 1993 ruszyła budowa: zalano fundamenty,
wymurowano ściany budynku, nawieziono ziemie na
wyrównanie placu.
W następnym roku – 1994 – kontynuowano prace
budowlane: dokończono prace murarskie, postawiono
krokwie. W dalszej kolejności – 1995 r. – pokryto dach.
Dnia 2 kwietnia 1995 r. podczas wizytacji kanonicznej
par. Werbkowice, ks. bp prof. Jan Śrutwa dokonał aktu
wmurowania kamienia węgielnego. Całą uroczystość była
wspaniale przygotowana przez nauczycieli. Szczególne
zaangażowanie wykazali p. Wanda Góra – dekoracje
i p. Marek Mazur – powitania. Ks. Biskupa powitano przy
bramie powitalnej na Zalesiu. Dalsze powitania były
w kościele. Mszę św. celebrował ks. kan. Kazimierz Gawlik –
dziekan naszego dekanatu. Homilię wygłosił ks. Biskup. Akt
erekcyjny, który sporządziła p. W. Góra podpisali: ks. Biskup,
ks. Dziekan, ks. Proboszcz Adam Marek, ks. Stanisław Solilak
– wikariusz z Werbkowic, dn Krzysztof Górniak, główny
murarz - p. Michał Kowalski, inni komitetowi, a także Olga
Kamińska, ucz. kl. III, której kielnię podał sam ks. Biskup,
wskazując w ten sposób, że młode pokolenie ma
kontynuować wznoszenie tego Domu Bożego. Było to
niezwykłe wydarzenie w dziejach wsi.
Gozdów, 2 IV 1995 r. – Wmurowanie aktu erekcyjnego
Po wizycie ks. Biskupa kontynuowano dalsze prace.
W roku 1995-1996 założono metalowe okna (wyk. je
p. Andrzej Kluczek), okna i drzwi drewniane (wyk. je
p. Wiesław Zosik). W dalszej kolejności założono instalację
elektryczną i zalano fundament pod krużganek (podcienie).
W roku 1997 zalano posadzkę, wybudowano krużganek
oraz wykonano podsufitkę z boazerii (wyk. ją p. Andrzej, Jan
i Stanisław Kurkowie z Hrubieszowa wg projektu p. Wandy
Góry). Następnie kościół otynkowano wewnątrz i pobielono.
Od czerwca tegoż roku Msze św. sprawowano już w kościele,
m.in. były Misje św. z naukami prowadzonymi przez
oo. Redemptorystów z Zamościa.
Od września 1997 r. ks. Proboszcz Adam Marek zlecił
opiekę nad kościołem ks. Wikariuszowi Stanisławowi
Solilakowi. W tym czasie zakupiono 4 ornaty, wykonano
osiem zwykłych ławek, założono żyrandole. W listopadzie
namalowano obraz Jezusa Miłosiernego (wyk. Józef Mamczur
z Lubaczowa, a of. złożyła Maria Radkowska z Gozdowa).
Następnie zakupiono tabernakulum pancerne i puszkę na
Komunię św. 6 grudnia,ks. Dziekan Kazimierz Gawlik dokonał
poświęcenia obrazu i tabernakulum, a na Boże Narodzenie
ks. Adam Marek celebrował uroczyście pierwszą Pasterkę.cdn.
Str. 6
NASZ MIESIĘCZNIK
Rok XIV Nr 11(168)
Miłosierdziu Bożemu polecamy naszych zmarłych parafian:
STYCZEŃ
KWIECEŃ
SIERPIEŃ
LISTOPAD
1. +Izabela Werocy 2003
+Marceli Stemporowski 2007
+Jadwiga Lisowska 2010
5. +Krystyna Pakos 2011
9. +Kazimierz Medak 1999
7. +Bronisława Lisowska 2004
10. +Józef Kowalów 2002
12. +Adam Esing 2005
14. +Czesława Polikowska 2010
16. +Anna Pikus 1999
17. +Anna Długosz 2007
19. +Jadwiga Chodorowska2001
+Janusz Mielnicki 2006
+Władysław Krygowski 2009
20. +Stanisław Łoś 2004
+Genowefa Turowska 2005
21. +Henryk Gleń 2000
+Jan Horniak 2001
22. +Bronisław Czapka 2006
6. +Helena Zienkiewicz 2006
10. +Tadeusz Seliga 2010
15. +Maria Lipian 2011
16. +Wincenty Bojarski 2003
19. +Celina Seliga 2010
24. +Stanisława Pasierbiewicz
2011
28. +Teresa G. Kowalska 2002
30. +Aniela Kobiałka 2001
3. +Czesław Kozioł 2002
7. +Władysław Seliga 2010
6. +Walentyna Sierocińska
2009
21. +Halina Majewska 2001
23. +Helena Malińska 1998
26. +Feliksa Marzęta 2004
+Stanisława Seliga 2010
2. +Marianna Gancarz 2004
4. +Stanisław Kordończuk
2011
10. +Jadwiga Kozak 2000
+Wanda Baj 2005
14. +Maria Radkowska 2004
15. +Józef Jędrych 1999
17. +Józef Jaroszyński 2001
+Mirosław Szczebetowicz
2011
18. +Mieczysław Krupiński 1998
+Aniela Gil 2009
20. +Józef Kucy 1998
+Anna Krzebiet 2003
21. +Władysław Mazurek 2008
23. +Bronisława Jurek 1998
27. +Karolina Menduś 2004
28. +Marian B. Menduś 2002
+Maria Długosz 2003
30. +Antoni Czaprak 1998
LUTY
1. +Henryk Grzesik 1999
6. +Łukaszek Szymko 2010
9. +Mieczysław Stachowski
2007
10. +Teresa Turrzańska 2003
13. +Franciszek Chodorowski
2006
15. +Maria Przyłudzka 2002
17. +Marian Horbaczewski 2001
+Zofia Drewniak 2007
19. +Stanisław Horbaczewski
2001
+Jan Semeńczuk 2006
+Ludwika Woźniak 2007
20. +Mieczysław Werocy 2002
+Andrzej Syty 2003
21. +Władysława Mańkowska
2008
22. +Władysław Kobiałka 2004
+Weronika Kobiałka 2009
28. +Petronela Rubacha 2006
MARZEC
6. +Bronisław Skirski 2002
8. +Zdzisław Kidyba 2011
17. +Jan Pałubiak 2009
+Ryszard Puzio 2010
19. +Tadeusz Chrząszcz 2002
20. +Antonina Dudas 2002
21. +Zbigniew Chrząszcz 2005
24. +Eugenia Czaprak 1999
+Marian Drewniak 2001
+Elżbieta Poziumkowska
2003
27. +Józef Musiał 2002
29. +Jan Dyjach 2010
WRZESIEŃ
MAJ
5. +Szczepan Maliński 2011
6. +Karolina Pawlos 2004
+Antonina Drewniak 2005
8. +Władysław Drewniak 2002
9. +Stanisław Malinowski 2001
13. +Wacław Zdunek 2012
14. +Edward Gis 2001
+Jan Marzęta 2005
17. +Jan Sieroczyński 2005
19. +Andrzej Letnianczyn 2006
20. +Nadzieja Kulesz 2003
+Stanisława Chmiel 2007
23. +Janina Bąbiak 2011
24. +Janina Długosz 2004
26. +Jan Kusiak 1999
31. +Antonina Futyma 2009
CZERWIEC
6. +Kazimierz Polit 2012
8. +Feliksa Jańczuk 2012
11. +Stanisława Łużna 2009
12. +Czesław Hojda 1999
13. +Regina Frankiewicz 2005
15. +Edward Ważny 2005
18. +Bronisław Sawka 2001
25. +Helena Świst 2006
27. +Barbara Bilewicz 1998
+Zofia Okołowicz 2003
26. +Bronisława Tyc 2009
+Wiesława Jędrych 2012
29. +Rozalia Szostak 2004
1. +Stefania Hołdys 2011
3. +Mieczysław Cichus 1999
+Urszula Adamowicz 2012
4. +Władysław Mańkowski
2001
5. +Władysława Pachołek 2001
6. +Maria Pawłowska 2008
8. +Władysław Wietrzyk 2001
9. +Jan Kucharczyk 2009
13. +Janina Dzieniak 2001
14. +Kazimierz Brodowski
2012
15. +Kazimiera Horniak 2002
+Stanisława Korzeniowska 2008
17. +Karol Muszyński 2006
18. +Antoni Murlak 2005
+Bolesław Brzuchański
2007
19. +Krystyna Świst 2012
20. +Bolesław Mazurek 2004
21. +Genowefa Soboń 2002
+Piotr Błazik 2002
22. +Eugeniusz Kanadys 2008
23. +Julia Jaskuła 2009
24. +Jan Malinowski 2002
25. +Stefania Jędrych 2004
27. +Henryka Gołębiowska 2000
PAŹDZIERNIK
LIPIEC
1. +Julian Guz 2006
+Władysława Spyra 2011
3. +Józef Błazik 2008
4. +Katarzyna Procnal 2009
8. +Józefa Gontar 2001
9. +Antoni Jan Ciucki 2012
11. +Kazimiera Wielgórska 2003
12. +Jan Frankiewicz 2003
15. +Antoni Hubka 2008
22. +Henryk Ciucki 1999
23. +Adam Stelmach 2010
24. +Władysław Lisowski 2007
26. +Józefa Bajer 2002
30. +Mariusz Karwański 2012
2. +Marianna Letnianczyn
1999
+Stanisław Bąbiak 2005
6. +Walerian Krawczyk 1999
10. +Józef Paszczuk 2006
12. +Weronika Semeńczuk2002
+Janusz Wymiatał 2011
14. +Bronisław Januś 2012
15. +Józef Futyma 2010
+Roman Ciepły 2012
17. +Dawid Ciucki 2006
23. +Regina Polit 2000
24. +Stanisław Bilicki 2007
25. +Adela Marzęta 2003
+Eugenia Słoniec 2009
26. +Zofia Wołoszyn 2012
28. +Jan Żywicki 2009
29. +Czesława Lisowska 2006
+Antoni Kurzawa 2011
Str. 7
GRUDZIEŃ
2. +Franciszek Pakos 2003
6. +Władysław Muzyczka 2000
+Julian Jurek 2003
7. +Wacław Polikowski 2003
8. +Andrzej Kluczek 2009
9. +Ryszard Skirski 2007
12. +Michał Kowalski 2011
13. +Józef Golec 2002
+Tadeusz Czepirski 2004
14. +Jadwiga Horbaczewska
2003
15. +Anastazja Horniak 2006
16. +Zbigniew Mucha 2000
+Stanisław Szercha 2005
17. +Maria Lebkowska 2001
20. +Marta Skotnicka 2000
22. +Edmund Lasko 2003
23. +Emilia Kufel 2000
24. +Kazimierz Załoga 1999
26. +Józef Horniak 2006
27. +Józefa Kiełbasko 2003
+Stefan Dzieniak 2005
29. +Janina Słupska 2002
NASZ MIESIĘCZNIK
Rok XIV Nr 11(168)
Z życia parafii
- październik 2012 r.
3. W kościele parafialnym w Gozdowie zamontowano
nastawę ołtarzową. Stanowią ją 4 okna, które
odpowiednio zestawione tworzą krzyż, na którym
zawieszony jest obraz Jezusa Miłosiernego. Na szybach
widnieją wypiastowane promienie, które w przyszłości
będą podświetlone (zdjęcie poniżej).
5. 74. rocznica narodzin dla nieba św. Faustyny
Kowalskiej. W tym dniu odbyły się uroczystości ku czci
Apostołki Miłosierdzia w Gozdowie. Uroczystej sumie
przewodniczył i wygłosił okolicznościową homilię ks. kan.
Józef Czaus, proboszcz z Horyszowa Polskiego.
Mieliśmy w tym dniu piękną, słoneczną pogodę, przybyło
kilkunastu księży z okolicznych parafii: ks. kan. dr
Wiesław Oleszek – nasz dziekan z Hrubieszowa, ks. kan.
Wiktor Koziński, proboszcz par. Ducha Świętego
w Hrubieszowie, ks. kan. Stanisław Kołodziejczyk,
proboszcz z Hostynnego; ks. kan. Marian Garmol
z Czerniczyna,
o.
Jakub
Chmielewski
OFM
z Hrubieszowa; ks. Stefan Kuk, proboszcz z Kryłowa;
ks. Andrzej Wysokiński, proboszcz z Cichobórza,
ks. Adam Siedlecki, proboszcz z Werbkowic;
ks. Mieczysław Filip, proboszcz z Mircza; ks. Wiesław
Zborowski, proboszcz z Terebinia; ks. Krzysztof Antczak,
wikariusz z par. św. Mikołaja w Hrubieszowie
i ks. Stanisław Burda, wikariusz z Werbkowic. Po Mszy
św. odbyła się procesja eucharystyczna, a następnie
wierni ucałowali relikwie Świętej.
11.
13.
14.
15.
18.
Dzwonnica w Podhorcach po remoncie
W 50-tą rocznicę inauguracji Soboru Watykańskiego II
oraz 20-tą promulgacji Katechizmu Kościoła Katolickiego,
decyzją Ojca św. Benedykta XVI rozpoczął się
w Kościele ROK WIARY. Uroczysta inauguracja odbyła
się podczas Mszy św. w Gozdowie poprzez wniesienie
dokumentów soborowych i nowego katechizmu.
W kościele w Podhorcach zakończono 4-ty cykl
nabożeństw fatimskich.
XII DZIEŃ PAPIESKI - Jan Paweł II Człowiek Rodziny.
W Niemczech zmarł +Bronisław Januś, l. 86. Pogrzeb
odbył się w Gozdowie. Urnę z prochami złożono na
cmentarzu w Werbkowicach.
W szpitalu w Hrubieszowie zmarł +Roman Ciepły, l. 72.
Zmarły został pochowany na naszym cmentarzu
grzebalnym w Podhorcach (26-ta osoba).
W Publicznej Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II
w Podhorcach odbyło się święto szkoły. Uczniowie
zaprezentowali montaż słowno muzyczny pt. „Z Wadowic
do nieba”, a następnie była modlitwa różańcowa.
21. NIEDZIELA MISYJNA. W naszej parafii uczniowie z kół
misyjnych przygotowali lit. Mszy św. W procesji z darami
przyniesiono 5 kolorowych świec symbolizujących
poszczególne kontynenty oraz inne dary.
26. W szpitalu w Hrubieszowie zmarła +Zofia Wołoszyn,
l. 82 z Gozdowa. Zmarła została pochowana na
cmentarzu w Werbkowicach.
27. W kościele parafialnym w Gozdowie sakramentalny
związek małżeński zawarli: Rafał Adam Suski z Lublina
i Elżbieta Jadwiga Poziumkowska z Gozdowa.
Ponadto, tego dnia w kościele w Podhorcach
ks. Proboszcz ochrzcił Julię Skirską, c. Andrzeja i Sylwii.
Ks. kan. Józef Czaus przew. Mszy św. w Gozdowie
6. Zakończono prace remontowe przy dzwonnicy
w Podhorcach. Oszalowano cztery ściany budynku od
zewnątrz nowymi deskami, które następnie pomalowano.
Zabezpieczono również starą, dębową konstrukcję
budynku,
używając
odpowiednich
preparatów
chemicznych. Prace wykonał p. Krzysztof Krygowski
z Kol. Podhorce wraz ze swoim bratem Pawłem.
W kościele parafialnym ks. Proboszcz ochrzcił
bliźniaczki: Hannę i Alicję Podrażka, c. Tomasza
i Agnieszki z d. Swatowskiej.
Nowożeńcy - Elżbieta i Rafał
7. Wspomnienie NMP Różańcowej. Po Mszy św. 28. W kościele parafialnym w Gozdowie ks. Proboszcz
w Gozdowie odbyła się procesja różańcowa wokół
ochrzcił Jakuba Stachowskiego z Gozdowa, s. Pawła
kościoła do 5-ciu stacji. W Podhorcach padał deszcz.
i Doroty z d. Badach.
Str. 8

Podobne dokumenty