biuletyn 12 lipca - Parafia Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu

Transkrypt

biuletyn 12 lipca - Parafia Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu
Biuletyn Parafii Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu – Księża Marianie
Intencje Mszalne
Poniedziałek 13.07.2015
700 –
830 – Za śp. ks. Jerzego Kowalskiego w dniu urodzin, za
zmarłych rodziców: Helenę i Bernarda, braci, bratowe i
szwagra
1830 – Za śp. rodziców: Helenę i Józefa Sombeckich, ciocię Annę i zmarłych z
rodziny
Wtorek 14.07.2015
700 –
830 – Za śp. Klemensa w 25 rocznicę śmierci oraz Annę Rąbczyk
1830 - Za śp. Stefanię Lewandowską w 30 dni po śmierci
Środa 15.07.2015
700 –
830 – Za śp. Bolesławę z racji urodzin oraz za rodziców z obojga stron
1830 – Za śp. Henryka Grosik, Henryka Reinke oraz za rodziców z obojga stron
Czwartek 16.07.2015
700 –
830 – Za śp. Jana Brałkowskiego oraz dziadków i rodzeństwo
1830 –
Piątek 17. 07.2015
700 – O kanonizację błogosławionych marianów: Ojca Stanisława Papczyńskiego,
Biskupa Jerzego Matulewicza oraz Męczenników z Rosicy: Antoniego i Jerzego.
830 – Za śp. męża: Jerzego Babilińskiego i za rodziców z obojga stron
1700 – Ślub: Damian Małkowski i Weronika Małkowska zd. Rachwalska
1830 –
Sobota 18. 07.2015
700 – Za śp. Stefanię, Juliannę, Czesława i Tomasza
830 –
1830 - Za śp. Teresę w 5 rocznicę śmierci oraz Wojciecha Łaszewskiego i
Kazimierza Osińskiego
Niedziela 19.07.2015
730 – Za śp. Stanisława Iwańskiego z racji urodzin
900 – Za śp. Karolinę i Józefa Gardjan, Janinę i Edmunda Kwiatkowskich oraz
zmarłych z rodzin Kwiatkowskich i Gardjan
1030 – ZA PARAFIAN (chrzty)
1200 - Za śp. Helenę i Jana Czapiewskich, dziadków z obojga stron oraz
pozostałych krewnych
REMONT DACHU
1830 - Za śp. Helenę i Stanisława Mikulskich
Nr konta bankowego
91 1240 3998 1111 0010 5093 0549
BIULETYN
PARAFIALNY
Parafia Niepokalanego Serca NMP
Księża Marianie, ul. Mickiewicza 43,
86-300 Grudziądz, tel. 881 762 522
www.grudziadz.marianie.pl
12 lipca 2015 – XV Niedziela Zwykła
Am 7,12-15; Ps 85,9-14; Ef 1,3-14; Ef 1,17-18; Mk 6,7-13
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
1) Trwają wakacje. Wszystkim życzymy dobrego i bezpiecznego wypoczynku.
Jednocześnie przypominamy, by w okresie urlopowym nie zapominać o
niedzielnej Mszy świętej.
2) Jutro o godzinie 18.00 na osiedlu Tuszewo nabożeństwo fatimskie.
3) W środę 15 lipca w kaplicy w Wielkich Lniskach o godzinie 19.15 zostanie
odprawiona Msza święta w intencji pokoju.
4) W przyszłą niedzielę, na Mszę świętą o godzinie 10.30 zapraszamy członków
Stowarzyszenia Rodzin Katolickich. Po Mszy świętej spotkanie w domu
parafialnym.
śp. Ks. Stanisława Krysztopa MIC
Jak już informowaliśmy w dniu 1 lipca w
tragicznym wypadku drogowym zginał ks.
Stanisława Krysztopa MIC, który przez 8 lat
pracował w naszej parafii. Pogrzeb odbył się w
Lublinie w dniu 6 lipca. Mszę świętą pogrzebową
koncelebrowało około 80 kapłanów. Z naszej
wspólnoty w pogrzebie udział wzięli księża:
Zbigniew Grygorcewicz MIC i Roman Grzona
MIC.
Curriculum vitae
Śp. ks. Stanisław Krysztopa MIC urodził się w rodzinie rolników Wincentego i
Teodory z d. Dziuba dnia 9 maja 1963 roku w Mocieszach; ochrzczony 26 maja
1963 r. w Jaświłach, diec. białostocka i tam bierzmowany 26 czerwca 1977 r.
Szkołę podstawową ukończył w 1978 r. w Mocieszach. Następnie uczęszczał do
Zespołu Szkół Metalowo - Drzewnych w Białymstoku, gdzie zdobył zawód
Biuletyn Parafii Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu – Księża Marianie
mechanika maszyn. W 1981 roku podjął naukę na podbudowie ZSZ w 3.letnim
Technikum Mechanicznym w Łapach; ukończył ją zdając maturę w 1984 r. i
uzyskał prawo używania tytułu technik mechanik o specjalności budowa maszyn.
Następnie przez rok pracował jako referent ds. zaopatrzenia w Zakładach
Metalowych w Białymstoku. Do Zgromadzenia został przyjęty 23 lipca 1985 r.
jako kandydat do prezbiteratu. Najpierw odbył miesięczny postulat klerycki w
Stoczku, a następnie nowicjat odbył w roku 1985-86. Pierwszą profesję złożył w
Skórcu 8 września 1986 r. W latach 1986-92 ukończył studia filozoficznoteologiczne w naszym WSD w Lublinie, afiliowanym do Wydziału Teologicznego
KUL. Profesję wieczystą złożył w Lublinie dnia 26 sierpnia 1991 roku. Także w
Lublinie otrzymał święcenia diakonatu dnia 24 listopada 1991 roku z rąk ks. bpa
Ryszarda Karpińskiego, bpa pomocniczego diecezji lubelskiej. Święceń
prezbiteratu oddzielił mu w Licheniu bp. Bronisław Dembowski, biskup
włocławski dnia 7 czerwca 1992 r. Po święceniach w ramach zastępstwa
wakacyjnego najpierw pełnił obowiązki kapelana w Szpitalu Miejskim w
Grudziądzu, a następnie w latach 1992-2000 był tam katechetą i
współpracownikiem w duszpasterstwie. W roku 1995 został I radnym domu i
domowym duszpasterzem powołań, a w 1998 także wikariuszem tamtejszej
parafii. W roku 2000 został przeniesiony do domu zakonnego w Zakopanem na
Cyrhli również w charakterze katechety i współpracownika w duszpasterstwie, a w
2002 r. przeniesiony do Warszawy na Marymont, gdzie został wikariuszem,
katechetą i II radnym domu. W roku 2004 został przeniesiony do Góry Kalwarii.
Podobnie jak w poprzednich miejscach był tam współpracownikiem w
duszpasterstwie i katechetą oraz IV radnym domu. W 2005 r. został przeniesiony
do Elbląga, tam został proboszczem parafii oraz przełożonym i ekonomem domu.
Równocześnie biskup diecezjalny mianował go diecezjalnym referentem ds.
zakonów męskich w diecezji elbląskiej. Ostatnim miejscem pracy śp. ks.
Stanisława od 2013 r. był dom zakonny i parafia pw. Niepokalanego Poczęcia
NMP w Lublinie. Dnia 1 lipca 2015 r. prowadząc samochód, uległ śmiertelnemu
wypadkowi drogowemu.
Z ks. Stanisławem zawsze można było porozmawiać. Rozumiał problemy innych,
przy ustalaniu spraw kancelaryjnych nie żądał pieniędzy - wylicza ks. Rafał
Krauze. - Bardzo fajnie mi się z nim współpracowało – przyznaje.
Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie ze nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak uroczystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego
Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stad odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widzieć naprawdę zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się nie umierać
kochamy wciąż za mało i stale za późno
Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny
Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnia czy ostatnia pierwsza
ks. Jan Twardowski
Ewangelia wg św. Marka 6,7-13.
Miał serce dla parafian – wspomina ks. Rafał Krauze MIC
Był ciepłym, życzliwym człowiekiem - mówi ks. Rafał Krauze, który przez rok
pracował z ks. Stanisławem w elbląskiej parafii Wszystkich Świętych. - Miał
ogromne serce dla parafian - dodaje kapłan. Ks. Rafał Krauze wspomina ciekawą
historię. Pewna gazeta tworzyła ranking najbardziej przyjaznych parafii. W ramach
„badań” ankieter np. przychodził po godz. 22 na probostwo, by załatwić sprawę w
kancelarii. Ks. Stanisław - nieświadomy tego badania - bez problemu przyjął
"interesanta" i załatwił jego sprawę. Parafia Wszystkich Świętych otrzymała
wtedy tytuł najbardziej przyjaznej spośród wszystkich elbląskich parafii.
J
ezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też
władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę
prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. «Ale idźcie obuci w
sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien». I mówił do nich: «Gdy do jakiego domu
wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie
przyjmą i nie będą słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych
na świadectwo dla nich!» Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też
wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.