Zasady audytu finansowego - Biuletyn Finanse Publiczne BDO
Transkrypt
Zasady audytu finansowego - Biuletyn Finanse Publiczne BDO
Zasady audytu finansowego Wpisany przez Kazimierz Sawicki Podstawowym zadaniem tego audytu jest dostarczenie kierownikowi jednostki sektora finansów publicznych obiektywnej i niezależnej oceny wiarygodności sprawozdania finansowego oraz sprawozdania z wykonania budżetu. Jednym z ważnych rodzajów audytu wewnętrznego jest audyt finansowy. Podstawowym jego zadaniem jest dostarczenie kierownikowi jednostki sektora finansów publicznych obiektywnej i niezależnej oceny wiarygodności sprawozdania finansowego oraz sprawozdania z wykonania budżetu. Zakres audytu finansowego nie może ograniczać się wyłącznie do sprawozdawczości finansowej, stanowiącej końcowy produkt rachunkowości jednostki. Do zakresu audytu finansowego powinny być włączone tematy, które mają istotny wpływ na jakość sprawozdawczości budżetowej i finansowej. Chociaż obowiązujące przepisy nie określają jednoznacznie, co jest przedmiotem audytu finansowego, to zazwyczaj przyjmuje się, że powinien on być bardzo zbliżony do przedmiotu ustalonego dla badania sprawozdania finansowego przez biegłych rewidentów. Oznacza to, że zakresem audytu finansowego należy objąć co najmniej: - przyjęte przez jednostkę zasady (politykę) rachunkowości, dowody księgowe, dokumentację inwentaryzacyjną, sprawozdawczość finansową. Audyt finansowy musi uwzględniać aspekt czasu. Nie można zamykać się w granicach roku budżetowego. Audyt finansowy powinien objąć: 1/2 Zasady audytu finansowego Wpisany przez Kazimierz Sawicki 1. częściowo sprawozdanie finansowe i księgi rachunkowe za rok poprzedni, aby upewnić się, czy jest przestrzegana zasada ciągłości, to jest czy nie uległy zmianie zasady kwalifikacji zdarzeń, wyceny aktywów i pasywów, ustalania wyniku finansowego, sporządzania sprawozdań finansowych, a więc czy zawarte w sprawozdaniu finansowym dane liczbowe za rok poprzedni i bieżący (sprawozdawczy) są porównywalne, a także czy stany końcowe składników aktywów i pasywów (ujęte w bilansie zamknięcia) oraz podział wyniku finansowego roku poprzedniego zostały prawidłowo wprowadzone do ksiąg roku audytowego, 2. częściowo księgi rachunkowe roku następnego w celu sprawdzenia, czy dokonane w nich zapisy nie dotyczą na przykład kosztów i przychodów roku audytowego (budżetowego), 3. częściowo dokumenty roku następnego zawierające dane, które powinny być ujęte w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym roku audytowego, a zostały pominięte wskutek wpływu dokumentów po dacie bilansu. Zakres audytu finansowego w aspekcie przedmiotowym i czasowym ilustruje schemat. Pełna treść artykułu, ze schematem i tabelami: plik pdf Uwaga: niniejszy artykuł stanowi podrozdział 13.2 książki pod red. naukową prof. dr. hab. Teresy Kiziukiewicz „Audyt wewnętrzny w jednostkach sektora finansów publicznych, wydanie II rozszerzone i zaktualizowane" , wydanej przez Difin, 2009 r. Więcej informacji o tej książce podaliśmy w dziale „Dobre książki" w Biuletynie Finanse Publiczne nr 8 (22) 2009. 2/2