59 Po zakończeniu pieśni na zakończenie Eucharystii ceremoniarz

Po zakończeniu pieśni na zakończenie Eucharystii ceremoniarz wychodzi do prezbiterium i wprowadza wiernych w nabożeństwo.
KOMENTARZ PRZED ROZPOCZĘCIEM (ceremoniarz)
Gdyby Droga Krzyżowa naprawdę kończyła się na stacji XIV, zatrzymując nas przy pogrzebie
Pana Jezusa, rzeczywiście bylibyśmy godni politowania. Intuicja podpowiedziała więc chrześcijanom
konieczność dobudowania stacji XV, przynoszącej nadzieję Niedzieli Zmartwychwstania Chrystusa,
które zapowiada i nam, grzesznym ludziom, niezwykłą perspektywę życia.
Co prawda, tę XV stację stanowi każda świątynia, a dokładniej każda Eucharystia i każde tabernakulum – ale chyba jednak za mało to dla nas, wiecznych pesymistów, trzymających wzrok wyjątkowo nisko przy ziemi. W konsekwencji takiej postawy jesteśmy nawet gotowi uznawać swoje
grzechy wobec Ukrzyżowanego za nas i dla nas Zbawiciela, ale nie potrafimy żyć w ŚWIETLE!
Jak to dobrze, Ŝe poboŜność ludowa wiernych dopracowała się tego, Ŝe do VIA CRUCIS
dopisała VIA LUCIS! Pozostaje mieć nadzieję, Ŝe te świetlane stacje, które rozwaŜamy zadomowią się nie tylko w świątyniach czy w plenerze tak, jak stacje tradycyjnej Drogi KrzyŜowej,
ale wpiszą się wyraźnie w nasz styl myślenia, styl Ŝycia ludzi, którzy naprawdę uwierzyli
Zmartwychwstałemu Panu. Któremu cześć i chwała na wieki wieków. Amen. Powstańmy.
PIEŚŃ NA ROZPOCZĘCIE (sekwencja na Niedzielę Zmartwychwstania) (organista)
1. Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
2. Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
3. Żywego już Pana widziałam grób pusty
i świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
a miejscem spotkania będzie Galilea.
3a. Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
o Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy! Alleluja!
OBRZĘDY WSTĘPNE (wersja śpiewana) (celebrans od ołtarza)
C: W imię Ojca, i Syna i Ducha Świętego.
W: Amen.
C: Pan z wami.
W: I z duchem twoim.
59
WPROWADZENIE (celebrans od ołtarza)
„Pan moim światłem i zbawieniem moim, kogo miałbym się lękać? Pan obrońcą mego życia,
przed kim miałbym czuć trwogę?”
Bóg nie pogodził się ze śmiercią człowieka. Chrystus przyszedł na świat, aby o tym świat przekonać. Chrystus umarł na krzyżu i został złożony do grobu, by temu właśnie dać świadectwo: Bóg nie
pogodził się ze śmiercią człowieka! Jest bowiem „Bogiem żyjących, a nie umarłych” (por. Mt 22, 32).
W Chrystusie śmierć została wyzwana. Chrystus śmiercią zwyciężył śmierć. (...)
Czy człowiek godzi się ze śmiercią? Czy raczej jest gotów stać się uczestnikiem wielkiego
sprzeciwu Boga: sprzeciwu wobec śmierci?
Tak. Człowiek godzi się ze śmiercią, gdy dąży tylko do tego, co na ziemi, gdy tylko tego szuka.
(...) Tak. Człowiek, niestety, godzi się ze śmiercią, nie tylko ją przyjmuje, lecz także zadaje. Ludzie
wciąż zadają śmierć innym ludziom, ludziom często nieznanym, ludziom niewinnym, ludziom nienarodzonym.
Człowiek nie tylko godzi się ze śmiercią, ale uczynił śmierć jedną z metod swojego bytowania
na ziemi. Bo czyż nie jest metodą śmierci przemoc, bezlitosne zdobywanie władzy, egoistyczne gromadzenie bogactw, walka z biedą, oparta na nienawiści i żądzy zemsty, postrach i ucisk, tortury i terror? A przecież człowiek, jeśli godzi się ze śmiercią, to zarazem lęka się śmierci.
Czy człowiek współczesny gotów jest stać się uczestnikiem wielkiego sprzeciwu Boga wobec
śmierci? Czy gotów jest razem z Chrystusem powstawać z martwych? Czy gotów jest razem z Chrystusem umierać dla grzechu, aby z Nim razem powstawać do Życia? Czy jest gotów (jak mówi Apostoł) dążyć do tego, co „w górze”, a nie tylko do tego, co na ziemi?
Chrystus zmartwychwstał w określonym momencie dziejów, ale wciąż pragnie powstawać z
martwych w życiu niezliczonej rzeszy ludzi, w życiu jednostek i ludów. Owo powstawanie z martwych wymaga współdziałania człowieka, współdziałania wszystkich ludzi. (...) Wszędzie tam, gdzie
serce, które przezwyciężając egoizm, przemoc, nienawiść pochyla się z miłością ku temu, kto jest w
potrzebie, tam i dziś zmartwychwstaje Chrystus. (...) Wszędzie tam, gdzie umiera człowiek, który
przeszedł przez życie wierząc, miłując i cierpiąc, zmartwychwstanie Chrystusa świętuje swe ostateczne zwycięstwo.
Ostatnie słowo Boga w sprawie ludzkiego losu to nie śmierć, lecz życie; nie rozpacz, lecz nadzieja. Do tej nadziei Kościół wzywa także ludzi współczesnych. Powtarza im niewiarygodną, a przecież prawdziwą nowinę: Chrystus zmartwychwstał! Niech wraz z Nim zmartwychwstaje cały świat!
(Orędzie Wielkanocne Urbi et Orbi wygłoszone na Pl. Św. Piotra na Watykanie, 30-go marca 1986 r.)
W naszym kroczeniu ze Zmartwychwstałym będą nam towarzyszyły teksty rozważań o posłudze apostolskiej bł. Jana Pawła II Wielkiego zawarte w Jego książce „Wstańcie, chodźmy!”.
ROZWAŻANIE (z rozdz. Abraham i Chrystus: „Oto idę pełnić Twoją wolę”) (komentator z pulpitu)
Pierwszeństwo wiary i płynąca z niej odwaga, kazała kiedyś każdemu z nas usłuchać wezwania Bożego, by wyruszyć w drogę, nie wiedząc, dokąd idzie (por. Hbr 11, 8). Te słowa autor Listu do Hebrajczyków wypowiada w związku z powołaniem Abrahama, ale odnoszą się one do każdego człowieczego powołania, także do szczególnego powołania, które realizuje się w posłudze biskupiej: powołania
do pierwszeństwa w wierze i miłości. Zostaliśmy wybrani i powołani, abyśmy wyruszyli, a celu drogi
nie wyznaczamy sobie sami. Wyznaczy go Ten, który nam kazał wyruszać: Bóg wierny, Bóg Przymierza.
(chwila ciszy)
60
KOLEKTA (wersja śpiewana) (celebrans od ołtarza)
C: Cała ziemia się cieszy, Alleluja!
W: Ze zmartwychwstania Twego, Alleluja!
C: Módlmy się. (chwila ciszy) Boże, Ty przez Twojego Syna pokonałeś śmierć i otworzyłeś nam bramy życia wiecznego, + spraw, abyśmy świętując Zmartwychwstanie Pańskie, * zostali odnowieni
przez Ducha Świętego i mogli zmartwychwstać do nowego życia w światłości. Przez naszego Pana,
Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg,
przez wszystkie wieki wieków.
W: Amen.
PIEŚŃ (1. zwrotka „Otrzyjcie już łzy”) (organista)
1. Otrzyjcie już łzy płaczący,
żale z serca wyzujcie
Wszyscy w Chrystusa wierzący,
weselcie się, radujcie.
Bo zmartwychwstał samowładnie,
jak przepowiedział dokładnie.
Alleluja, alleluja! Niechaj zabrzmi Alleluja!
SPOTKANIE I – Jezus powstał z martwych.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z Ewangelii św. Mateusza: (lektor z ambony)
Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł,
odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg.
Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli. Anioł zaś przemówił do niewiast: „Wy
się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak
powiedział...” (Mt 28, 1-7)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdz. Abraham i Chrystus: „Oto idę pełnić Twoją wolę”) (komentator z pulpitu)
Począwszy od Abrahama wiara każdego z jego synów oznacza ustawiczne przekraczanie tego, co drogie, własne, dobrze znane, aby otwierać się na przestrzeń nieznanego, opierając się na wspólnej
prawdzie i wspólnej przyszłości nas wszystkich w Bogu. Wszyscy jesteśmy zaproszeni do udziału w
tym procesie przekraczania znanego, najbliższego kręgu; jesteśmy zaproszeni do zwrócenia się ku temu Bogu, który w Jezusie Chrystusie sam przekroczył siebie, zburzył rozdzielający nas mur – wrogość
(por. Ef 2, 14), aby nas przyprowadzić ku sobie przez Krzyż.
(chwila ciszy)
61
MODLITWA
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Czasami wydaje nam się, że Ciebie nie ma, Panie Jezu. Jesteśmy bezradni, przestraszeni, pochyleni
ku ziemi. Szukamy Ciebie nie tam, gdzie trzeba; nie tam, gdzie jesteś naprawdę. Dopomóż nam widzieć Ciebie każdego dnia tam, gdzie Ty jesteś, abyś mógł zmartwychwstawać w każdym z nas.
PIEŚŃ (1. i 2. zwrotka „Chrystus zmartwychwstan jest”) (organista)
1. Chrystus zmartwychwstan jest,
nam na przykład dan jest:
Iż mamy zmartwychpowstać,
z Panem Bogiem królować. Alleluja!
2. Leżał trzy dni w grobie,
dał bok przebić sobie.
Bok, ręce, nogi obie,
na zbawienie tobie. Alleluja!
SPOTKANIE II – Apostołowie przybywają do pustego grobu.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z Ewangelii św. Jana: (lektor z ambony)
A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała
się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do
drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go
położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów
drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące
płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on
do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z
płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi
uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. (J 20, 1-8)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Ziemia Święta”) (komentator z pulpitu)
Ostatniego dnia jubileuszowej pielgrzymki do Ziemi Świętej odprawiłem wraz z Sekretarzem Stanu
kard. Angelo Sodano i innymi pracownikami Kurii Mszę św. przy grobie Chrystusa. Cóż można po
tym wszystkim powiedzieć? Ta podróż była wielkim, bardzo wielkim przeżyciem. Niewątpliwie najważniejszym momentem tej pielgrzymki było zatrzymanie się na Kalwarii, górze ukrzyżowania i przy
Grobie – tym Grobie, który był równocześnie miejscem zmartwychwstania. Moje myśli powracały do
pierwszych wrażeń, jakie przeżywałem podczas pierwszej pielgrzymki do Ziemi Świętej. Napisałem
wówczas:
62
„Ach, miejsce na ziemi, miejsce ziemi świętej - jakimże miejscem jesteś we mnie! Dlatego właśnie nie
mogę po tobie stąpać, muszę klęknąć. Przez to dzisiaj potwierdzam, że byłoś miejscem spotkania.
Przyklękam - przez to wyciskam na tobie pieczęć. Zostaniesz tutaj z moja pieczęcią - zostaniesz, zostaniesz - a ja zabiorę ciebie i przeobrażę w sobie na miejsce nowego świadectwa. Odchodzę jako
świadek, który świadczy poprzez tysiąclecia” (Pielgrzymka do Ziemi Świętej, 3. Tożsamość).
Miejsce odkupienia! Mało powiedzieć: „Cieszę się, że tam byłem”. Chodzi o coś więcej: o ślad wielkiego cierpienia, o ślad zbawczej śmierci, o ślad zmartwychwstania.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Panie Jezu Chryste, Chcemy tak jak Twoi wybrani uczniowie szukać Cię zawsze, biec razem, aby
Cię znaleźć. Prosimy Cię, wyprowadź nas z grobów naszych grzechów, zranień, złych
przyzwyczajeń. Pomóż nam doświadczyć Twojej obecności pośród nas. Chcemy widzieć Ciebie
Zmartwychwstałego. Pomóż mi uwierzyć, Panie.
PIEŚŃ (4. i 5. zwrotka „Otrzyjcie już łzy”) (organista)
4. Salome i dwie Maryje
w grobie czasu rannego
Słyszały głos: "Pan wasz żyje.
tu tylko odzież Jego.
Idźcie i to wszystko,
coście widziały, uczniom ogłoście".
Alleluja, alleluja! Niechaj zabrzmi Alleluja!
5. Niewiasty te się z nadziei
widzenia Pana cieszą
I zaraz do Galilei
z nowiną słodką śpieszą;
Oznajmują co widziały,
co im mówił Anioł biały.
Alleluja, alleluja! Niechaj zabrzmi – Alleluja!
SPOTKANIE III – Zmartwychwstały Jezus objawia się Marii Magdalenie, Apostołce Apostołów.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z Ewangelii św. Jana: (lektor z ambony)
Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i
ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa – jednego w miejscu głowy,
drugiego w miejscu nóg. I rzekli do niej: Niewiasto, czemu płaczesz? Odpowiedziała im: Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono. Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa,
63
ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł do niej Jezus: Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona zaś
sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go
położyłeś, a ja Go wezmę. Jezus rzekł do niej: Mario! A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po
hebrajsku: Rabbuni, to znaczy: Nauczycielu. Rzekł do niej Jezus: Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem
nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca
waszego oraz do Boga mego i Boga waszego. Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: Widziałam Pana i to mi powiedział. (J 20, 11-18)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Działalność biskupa”) (komentator z pulpitu)
Dla biskupa jest bardzo ważne mieć kontakt z ludźmi i posiąść umiejętność kontaktowania się z nimi
na różne sposoby. Jeśli o mnie chodzi, to rzecz znamienna, że nigdy nie miałem wrażenia, żeby liczba
moich kontaktów była zbyt duża. Niemniej moją stałą troską było, aby w każdym przypadku zachować indywidualny charakter tych odniesień. Każdy człowiek jest osobnym rozdziałem. Zawsze działałem zgodnie z tym przekonaniem. Zdaję sobie jednak sprawę, że tego nie można się nauczyć. To po
prostu jest, wypływa z wnętrza.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Gdy cierpimy płacząc nad Twoim grobem, poślij Panie Jezu aniołów i zawołaj nas po imieniu, abyśmy nie skupiali się na tym, co trudne, ale byśmy umieli zobaczyć w tym Ciebie. Chcemy innym
ludziom mówić o spotkaniu z Tobą. Dziękujemy Ci za to, że przygotowałeś nam miejsce w niebie i
że dzięki Tobie, Twój Ojciec jest naszym Ojcem.
PIEŚŃ (6. i 7. zwrotka „Chrystus zmartwychwstan jest”) (organista)
6. Gdy nad grobem stały,
rzekł im Anioł biały:
Nie bójcie się, Maryje,
zmartwychwstał Pan i żyje. Alleluja.
7. Jezusa szukacie ?
Tu Go nie znajdziecie.
Wstałci z martwych, grób pusty,
oto śmiertelne chusty. Alleluja!
SPOTKANIE IV – Zmartwychwstały Jezus ukazuje się uczniom idącym do Emaus.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
64
Z Ewangelii św. Łukasza: (lektor z ambony)
Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów
od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że
Go nie poznali. On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się
smutni. Na to On rzekł do nich: O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko,
co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały? I zaczynając
od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do
Niego. (Łk 24, 13-19. 25-27)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału: „Działalność biskupa”) (komentator z pulpitu)
Zainteresowanie drugim człowiekiem zaczyna się od modlitwy biskupa, od jego rozmowy z Chrystusem, który mu powierza „swoich". Modlitwa przygotowuje nas do spotkań z drugimi. Są to spotkania, w których dzięki duchowemu otwarciu możemy się wzajemnie poznawać i rozumieć także wtedy, kiedy czasu jest niewiele. Ja za wszystkich po prostu modlę się dzień w dzień. Gdy spotykam człowieka, to już się za niego modlę i to zawsze pomaga w kontakcie z nim.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał Alleluja!
C: Panie Jezu, gdy rozmawiamy o Tobie, Ty sam przybliżasz się do nas i idziesz razem z nami. Pomóż
nam spotkać się z Tobą w Słowie Bożym. Dziękujemy Ci za wszystkie te cierpienia, które nasze
życie czynią podobnym do Twojego. Chcę wejść do Twojego Królestwa, aby miejsce, które przygotowałeś dla mnie, nie pozostało puste.
PIEŚŃ (8. i 9. zwrotka „Chrystus zmartwychwstan jest”) (organista)
8. Łukasz z Kleofasem,
Obaj jednym czasem,
szli do miasteczka Emaus,
spotkał-ci ich Pan Jezus. Alleluja!
9. Bądźmyż więc weseli,
jak w niebie Anieli,
czegośmy pożądali,
tegośmy doczekali. Alleluja!
SPOTKANIE V – Zmartwychwstały Jezus objawia się uczniom przy łamaniu chleba.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
65
Z Ewangelii św. Łukasza: (lektor z ambony)
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go,
mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Wszedł więc, aby zostać z
nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał
im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał? W tej samej
godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy
im oznajmili: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi. Oni również opowiadali, co
ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba. (Łk 24, 28-35)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Powołanie”) (komentator z pulpitu)
Może Apostołowie, uczestnicząc w Ostatniej Wieczerzy, nie od razu zrozumieli w pełni, co znaczą te
słowa, które nazajutrz miały się spełnić, gdy ciało Chrystusa zostało rzeczywiście wydane na śmierć
krzyżową, a krew Jego została przelana na Krzyżu. Być może wtedy rozumieli jedynie, że mieli powtarzać ryt Wieczerzy z chlebem i winem. Dzieje Apostolskie powiedzą potem, że pierwsi chrześcijanie po wydarzeniach paschalnych trwali na łamaniu chleba i na modlitwie (por. 2, 42). Wtedy jednak znaczenie tego rytu było już dla wszystkich jasne.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za Twoją żywą obecność w Eucharystii. Chcemy karmić się Tobą, aby
nasze oczy nie były na uwięzi, abyśmy umieli rozpoznawać Twoją obecność. Tak jak apostołowie,
chcemy mówić o tym, jak dobrze jest spotkać się z Tobą. Chcę doświadczyć tego, że serce pała we
mnie.
PIEŚŃ (1. i 2. zwrotka „Wesoły dzień”) (organista)
1. Wesoły nam dzień dziś nastał,
Którego z nas każdy żądał:
Tego dnia Chrystus zmartwychwstał,
Alleluja, Alleluja!
2. Król niebieski ku nam zawitał,
Jako śliczny kwiat zakwitał:
Po śmierci się nam pokazał.
Alleluja, Alleluja!
SPOTKANIE VI – Zmartwychwstały Jezus objawia się wspólnocie uczniów w Wieczerniku.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
66
Z Ewangelii św. Łukasza: (lektor z ambony)
On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam! Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w wa-
szych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch
nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz
gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: Macie tu coś do jedzenia?
Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich. Potem rzekł do nich: To właśnie
znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co
napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. Wtedy oświecił ich umysły, aby
rozumieli Pisma. (Łk 24, 36-43)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Katecheza”) (komentator z pulpitu)
Nowy Katechizm Kościoła Katolickiego, który został mi przedłożony do zatwierdzenia w 1992 roku,
zrodził się z pragnienia, by język wiary był bardziej przystępny i zrozumiały dla współczesnych ludzi.
Znacząca jest już wymowa obrazu Dobrego Pasterza umieszczonego jako „logo" na okładce wszystkich wydań Katechizmu. Rysunek ten pochodzi z płyty nagrobnej z III wieku, znajdującej się w
rzymskich katakumbach Domitylli. Jak to zostało wyjaśnione, ta figura „sugeruje całościowe znaczenie Katechizmu: Chrystus Dobry Pasterz, który swoim autorytetem (laska) prowadzi i strzeże swoich
wiernych (owce), przyciąga ich melodyjną symfonią prawdy (flet) oraz pozwala im spocząć w cieniu
„drzewa życia”, swego odkupieńczego Krzyża, który otwiera na nowo raj" (por. komentarz do „logo"
na okładce Katechizmu). Z tego obrazu można odczytać troskę Pasterza o każdą owcę. Jest to troska
pełna cierpliwości, jakiej potrzeba, by dotrzeć do poszczególnego człowieka w sposób dla niego zrozumiały. Jest tu również dar języków, to znaczy dar przemawiania w języku zrozumiałym dla naszych wiernych. O ten dar możemy błagać Ducha Świętego.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Ty sam, Panie Jezu, stajesz pośród nas, gdy spotykamy się w imię Twoje we wspólnocie. Obdarzasz
nas radością, wiarą, oświecasz umysły, abyśmy rozumieli Słowo Boże. Dziękujemy Ci.
PIEŚŃ („Oto są baranki młode”) (zespół)
Ref.: Oto są baranki młode, oto ci, co zawołali alleluja!
Dopiero przyszli do zdrojów, światłością się napełnili,
Alleluja, alleluja!
1. Na Baranka Pańskich godach, w szat świątecznych czystej bieli,
Po krwawego morza wodach nieśmy Panu pieśń weseli.
2. W swej miłości wiekuistej On nas swoją Krwią częstuje,
Nam też Ciało swe przeczyste Chrystus kapłan ofiaruje.
67
SPOTKANIE VII – Zmartwychwstały Jezus przekazuje Kościołowi dar pokoju i pojednania.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z Ewangelii św. Jana: (lektor z ambony)
Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to
powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął
na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone,
a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. (J 20,19-23)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Sprawowanie sakramentów”) (komentator z pulpitu)
Największy skarb, największe bogactwo, jakim dysponuje biskup, to sakramenty. Święceni przez niego kapłani służą mu pomocą w udzielaniu sakramentów. Skarb ten został złożony w ręce Apostołów i
ich następców przez Chrystusa na mocy Jego „testamentu”, zarówno w najgłębszym teologicznym
sensie tego słowa, jak też w jego najprostszym sensie ludzkim. Chrystus, „wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca” (J 13, l), „sam Dwunastu się powierzył i na pokarm z rąk
swych dał” (Hymn Pange lingua), polecając im powtarzać ryt Wieczerzy: łamać chleb i podawać kielich wina, sakramentalne znaki Jego ofiarowanego Ciała i przelanej Krwi. Po śmierci i zmartwychwstaniu zlecił im posługę odpuszczania grzechów i udzielania innych sakramentów, poczynając od
Chrztu. Ten skarb Apostołowie przekazali swoim następcom. Obok głoszenia słowa, sprawowanie sakramentów jest więc pierwszym zadaniem biskupów, któremu podporządkowane mają być wszystkie
inne ich prace. Wszystko w życiu i działaniu biskupa ma służyć temu jednemu zadaniu.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Ty, Panie Jezu, w sposób szczególny jesteś obecny w Kościele. W Kościele obdarzasz nas pokojem i
przebaczasz nam nasze grzechy. Dziękuję Ci za Twoją obecność w sakramentach, szczególnie za
sakrament pokuty. Wiem, że zawsze, kiedy tylko zapragnę, Ty jesteś gotowy przygarnąć mnie do
siebie i obdarzyć pokojem. Dziękuję Ci Jezu.
PIEŚŃ („Jezus daje nam zbawienie”) (zespół)
1. Jezus daje nam zbawienie, Jezus daje pokój nam.
Jemu składam dziękczynienie, Chwałę z serca mego dam.
Ref.: Jezus siłą mą, Jezus pieśnią mego życia,
Królem wiecznym On niepojęty w mocy swej.
W nim znalazłem to czego szukałem do dzisiaj,
Sam mi podał dłoń bym zwyciężał każdy dzień.
68
2. W Jego ranach uzdrowienie, w Jego śmierci życia dar.
Jego krew to oczyszczenie, Jego życie chwałą nam.
SPOTKANIE VIII – Zmartwychwstały Jezus umacnia wiarę Tomasza.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z Ewangelii św. Jana: (lektor z ambony)
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni
więc uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie
zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z
nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! Następnie rzekł
do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie
bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! Powiedział mu
Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.
(J 20, 24-29)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Mitra i pastorał”) (komentator z pulpitu)
Może powinienem sobie wyrzucać, że nie dość próbowałem rządzić. Jakoś to wynika z mojego usposobienia. W jakiś sposób można to odnieść do woli Chrystusa, który prosił swoich Apostołów nie tyle
żeby rządzili, ile żeby służyli. Oczywiście władza przynależy biskupowi, ale wiele zależy od tego, jak
będzie ona sprawowana. Jeżeli biskup mówi jedynie: „Ja tu tylko rządzę” albo: „Ja tu tylko służę”, to
czegoś brak: on ma służyć rządząc i rządzić służąc.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Nieraz jesteśmy jak Tomasz, wątpimy, Panie, w Twoją obecność. W takiej chwili przyjdź proszę i
umocnij naszą wiarę. Zaradź Panie memu niedowiarstwu.
PIEŚŃ (4. i 5. zwrotka „Zwycięzca śmierci”) (organista)
4. Cieszy swych uczniów, którzy wierni byli,
utwierdza w wierze, aby nie wątpili:
Obcuje z nimi, daje nauk wiele
o swym Kościele. Alleluja!
5. Już nie przestaje z narodem niewiernym,
samym się tylko ukazuje wiernym:
Nieśmiertelności przedstawia znamiona,
wśród uczniów grona. Alleluja!
69
SPOTKANIE IX – Zmartwychwstały Jezus ukazuje się uczniom nad Jeziorem Tyberiadzkim.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z Ewangelii św. Jana: (lektor z ambony)
A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: Dzieci, czy macie co na posiłek? Odpowiedzieli Mu: Nie. On rzekł do nich: Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej
wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: To jest Pan! Szymon Piotr
usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił
się w morze. Reszta uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było
daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na nich
ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: Przynieście jeszcze ryb, któreście teraz ułowili. Poszedł
Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości, sieć się nie rozerwała. Rzekł do nich Jezus: Chodźcie, posilcie się! Żaden z
uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: Kto Ty jesteś? bo wiedzieli, że to jest Pan. (J 21, 1-9. 13)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału: „Działalność biskupa”) (komentator z pulpitu)
Nie lubię wyrażenia „tłum”, które naznaczone jest anonimowością, wolę określenie „rzesza”. Chodził
Chrystus po drogach Palestyny, a za nim często szły wielkie rzesze ludzi, tak też było w przypadku
Apostołów. Oczywiście posługa, którą pełnię wymaga ode mnie spotkań z wieloma ludźmi, czasem z
wielkimi rzeszami. Tak było na przykład w Manili, gdzie były miliony młodych ludzi. Jednakże nie
można było w tym przypadku mówić o anonimowym tłumie. I tak jest wszędzie.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Panie Jezu, chcemy spotykać Cię każdego dnia. Chcemy umieć wsłuchiwać się w Twoje słowa, być
posłuszni Twojej woli. Zarzucać sieć tam, gdzie nam każesz. Chcielibyśmy, abyś miłował nas tak,
jak Twego umiłowanego ucznia. Abym tak jak on umiał rozpoznać Ciebie.
PIEŚŃ (3. i 9. zwrotka „Wesoły dzień”) (organista)
3. Piekielne moce zwojował,
Nieprzyjaciele podeptał,
Nad nędznymi się zmiłował.
Alleluja, Alleluja!
9. A gdy Chrystus Pan zmartwychwstał,
Miłośnikom się pokazał,
Anioły do Matki posłał.
Alleluja! Alleluja!
70
SPOTKANIE X – Zmartwychwstały Jezus przebacza Piotrowi i zawierza mu swoja owczarnię.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z Ewangelii św. Jana: (lektor z ambony)
Rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? Odpowiedział Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś baranki moje. I znowu, po raz
drugi, powiedział do niego: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? Odparł Mu: Tak, Panie, Ty
wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś owce moje. Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu
Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I
rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego Jezus: Paś owce
moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie
chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie
chcesz. To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do
niego: Pójdź za Mną! (J 21, 17-19)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Wstańcie, chodźmy!”) (komentator z pulpitu)
Dawny zwyczaj, ustalony przez Ojców Kościoła, nakazywał, aby przyszłego biskupa zapytać wobec
ludu, czy chce dochować wiary i wypełniać powierzony mu urząd posługiwania. Obecnie pytania te
brzmią tak:
• Czy chcesz z łaską Ducha Świętego pełnić aż do śmierci powierzony nam przez apostołów urząd
posługiwania, który otrzymasz przez nałożenie naszych rąk?
• Czy chcesz wiernie i nieustannie głosić Ewangelię Chrystusa?
• Czy chcesz zachować czysty i nienaruszony skarb wiary, który zgodnie z tradycją od czasów apostolskich zawsze i wszędzie strzeżony jest w Kościele?
• Czy chcesz budować Ciało Chrystusa, to jest Jego Kościół, i trwać w jedności z kolegium biskupów,
pod przewodnictwem następcy świętego Piotra apostoła?
• Czy chcesz wiernie okazywać posłuszeństwo następcy świętego Piotra?
• Czy jako miłujący ojciec chcesz razem z naszymi współpracownikami, prezbiterami i diakonami,
troszczyć się o święty Lud Boży i kierować go na drogę zbawienia?
• Czy ze względu na imię Pana chcesz być przystępny i miłosierny dla ubogich, przybyszów i
wszystkich potrzebujących?
• Czy jako dobry pasterz chcesz szukać zbłąkanych owiec i odnosić je do Pańskiej owczarni?
• Czy chcesz nieustannie błagać wszechmogącego Boga za lud święty i nienagannie pełnić urząd posługiwania najwyższego kapłaństwa? (Pontyfikał Rzymski „Obrzęd święceń biskupa”)
Słowa tu przytoczone z pewnością zapisały się głęboko w sercu każdego biskupa. Stanowią one echo
pytań Jezusa nad Jeziorem Galilejskim: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?”
(...) Rzekł do niego: „Paś baranki moje!” I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: „Szymonie, synu
Jana, czy miłujesz Mnie?” (...) Rzekł do niego: „Paś owce moje!” Powiedział mu po raz trzeci: „Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?” Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: „Czy kochasz Mnie?” I rzekł do Niego: „Panie, Ty wszystko wiesz. Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego
Jezus: „Paś owce moje!” (J 21, 15-17).
71
Nie twoje owce, nie wasze, lecz moje! On bowiem stworzył człowieka. On go odkupił. On wykupił
wszystkich, co do jednego, za cenę swojej Krwi!
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Panie, Ty wszystko wiesz. Ty wiesz, że Cię kocham. Chcę iść za Tobą. Również w momencie mojej
śmierci chcę Cię uwielbić. Za pasterza naszych czasów – Jana Pawła II Wielkiego, za jego świadectwo życia i cierpienia, dziękuję Ci Boże.
PIEŚŃ („Barka” – całość) (zespół)
1. Pan kiedyś stanął nad brzegiem,
Szukał ludzi gotowych pójść za Nim;
By łowić serca słów Bożych prawdą.
Ref.: O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.
2. Jestem ubogim człowiekiem,
Moim skarbem są ręce gotowe
Do pracy z Tobą i czyste serce.
3. Ty, potrzebujesz mych dłoni,
Mego serca młodego zapałem
Mych kropli potu i samotności.
4. Dziś wypłyniemy już razem
Łowić serca na morzach dusz ludzkich
Twej prawdy siecią i słowem życia.
SPOTKANIE XI – Zmartwychwstały Jezus rozsyła uczniów.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie.
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z Ewangelii św. Mateusza: (lektor z ambony)
Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami:
„Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”. (Mt 28, 16-20)
72
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Mężni w wierze”) (komentator z pulpitu)
[Istotnie] nie wolno odwracać się od prawdy, zaprzestać jej głoszenia, ukrywać, nawet jeśli jest to
prawda trudna, a jej wyjawienie wiąże się z wielkim bólem. „Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8, 32) – oto jest nasze zadanie i zarazem nasze oparcie! W tej sprawie nie ma kompromisów,
ani oportunistycznego uciekania się do ludzkiej dyplomacji. Trzeba dać świadectwo prawdzie, także
za cenę prześladowań, nawet krwi, jak to uczynił sam Chrystus i jak kiedyś zrobił to mój święty poprzednik w Krakowie, biskup Stanisław ze Szczepanowa.
Próby zapewne nas spotkają. Nie jest to niczym niezwykłym. To należy do życia wiary. Czasem próby
są łagodne, czasem bardzo trudne, a nawet dramatyczne. W próbie możemy się czuć osamotnieni, ale
łaska Boża, łaska zwycięskiej wiary, nigdy nas nie opuszcza. Dlatego każdą próbę, choćby najstraszniejszą, możemy przejść zwycięsko.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Panie Jezu, wszyscy tutaj jesteśmy dlatego, że czujemy się Twoimi uczniami. To do nas mówisz:
Idźcie... Dopomóż nam wyjść ze stagnacji, marazmu i zrobić wysiłek, aby dzielić się Dobrą Nowiną. Dziękujemy Ci za to, że Ty jesteś zawsze z nami, aż do skończenia świata. Bezpiecznie jest być
z Tobą.
PIEŚŃ („Gdy uczniów swych posyłał Pan (sandały)”) (zespół)
1. Gdy uczniów swych posyłał Pan, by nieśli wieść radosną.
Żegnając ich dał swoją moc i mówił tak z miłością:
Ref. Nie, nie, nie, nie warto na drogę tę sandałów i płaszcza zabierać.
Nie, nie, nie, nie trzeba nam srebra brać, o dach nad głową zabiegać.
2. Nowinę tę głosili więc po czterech stronach świata.
Bogaci tak, nie mając nic, bo miłość jest tak bogata.
3. Gdy ukończyli żniwo swe w ostatnią drogę ruszyli.
Patrzyli w niebo na Ojca dom i tak z ufnością wołali:
SPOTKANIE XII – Zmartwychwstały Jezus wstępuje do nieba.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z księgi Dziejów Apostolskich: (lektor z ambony)
Zapytywali Go zebrani: „Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?” Odpowiedział im:
„Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi
na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i
73
aż po krańce ziemi”. Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed
oczu. (Dz 1, 6-11)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Bóg i odwaga”) (komentator z pulpitu)
Jezus Chrystus to znaczy: wierność wezwaniu Ojca, serce otwarte dla każdego spotkanego człowieka,
taka wędrówka, ze nie ma gdzie „głowy oprzeć” (por. Mt 8, 20), a w końcu Krzyż, a przezeń osiąga się
zwycięstwo zmartwychwstania. To właśnie jest Chrystus, Ten, który bez obawy idzie i nie pozwala
się zatrzymać, aż się wszystko wypełni, aż wstąpi do Ojca swojego i naszego (por. J 20, 17), Ten, który
jest ten sam wczoraj i dziś, i na wieki (por. Hbr 13, 8). Wiara w Niego jest więc nieustannym otwieraniem się człowieka na nieustanne wkraczanie Boga w ludzki świat, jest wychodzeniem człowieka
ku Bogu, temu Bogu, który ze swej strony prowadzi ludzi wzajemnie ku sobie. W ten sposób staje się,
że wszystko, co własne, należy teraz do wszystkich, a wszystko, co innych staje się zarazem także moim własnym. Taka jest treść słów, jakie ojciec kieruje do starszego brata marnotrawnego syna:
„Wszystko, co moje, do ciebie należy” (Łk 15, 31).
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Dziękuję Ci, Jezu, za Zbawienie. Za to, że zawsze współdziałasz z tymi, którzy chcą głosić Twoje
Królestwo. Dziękuję Ci za to, że czekasz na nas w niebie po prawicy Ojca. Ja również się tam wybieram. Wierzę, że dzięki Twojej łasce, spotkam się z Tobą.
PIEŚŃ (3 i 10. zwrotka „Zwycięzca śmierci”) (organista)
3. Ustąpcie od nas smutki i trosk fale,
gdy Pan Zbawiciel triumfuje w chwale:
Ojcu swojemu już uczynił zadość,
nam niesie radość. Alleluja!
10. Przez Twe chwalebne Chryste zmartwychwstanie,
daj w łasce Twojej stateczne wytrwanie
i niech tak w chwale jakoś Ty, również my
zmartwychwstaniemy. Alleluja!
SPOTKANIE XIII – Uczniowie z Maryją oczekują w Wieczerniku na Zesłanie Ducha Świętego.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z księgi Dziejów Apostolskich: (lektor z ambony)
Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie
w białych szatach. I rzekli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus,
74
wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba. Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej.
Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni
trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.
(Dz 1, 10-14)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Strzeż depozytu”) (komentator z pulpitu)
Zawsze towarzyszyło mi to przekonanie, że jeśli mam zaspokajać głód słowa Bożego, trzeba, abym
sam – wzorem Maryi – najpierw słuchał tego słowa i rozważał je w sercu Równocześnie coraz lepiej
rozumiałem, ze biskup musi umieć słuchać ludzi, którym głosi Dobrą Nowinę. Wobec dzisiejszego zalewu słów, obrazów i dźwięków, ważne jest, aby biskup nie dał się ogłuszyć. Musi słuchać Boga i słyszeć innych, w przekonaniu, że wszyscy jesteśmy złączeni tą samą tajemnicą Bożego słowa o zbawieniu.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Oczekujemy Twojego przyjścia, Panie. Razem z Maryją, Matką Twoją, braćmi naszymi po drugiej
stronie, wszystkimi świętymi, aniołami trwamy na modlitwie oczekując Zesłania Ducha Świętego.
Panie, jesteśmy spragnieni.
PIEŚŃ („Przyjdź Duchu Święty, ja pragnę”) (zespół)
1. Przyjdź Duchu Święty, ja pragnę, oto dziś błagam Cię.
Przyjdź w Swojej mocy i sile, radością napełnij mnie.
2. Przyjdź jako mądrość do dzieci, przyjdź jako ślepemu wzrok.
Przyjdź jako moc w mej słabości, weź wszystko, co moje jest.
3. Przyjdź jako źródło pustyni mocą Swą do naszych dusz.
O, niech Twa moc uzdrowienia, dotknie, uleczy mnie już.
SPOTKANIE XIV – Jezus posyła Kościołowi Ducha Świętego.
C: Kłaniamy Ci się, Zmartwychwstały Chryste, i błogosławimy Ciebie... (wszyscy klękają)
W: że przez śmierć i zmartwychwstanie swoje dałeś życie światu.
Z księgi Dziejów Apostolskich: (lektor z ambony)
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w
którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich
75
spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak
jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak
przemawiali w jego własnym języku.
Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: Mężowie Judejczycy
i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów. Ci
ludzie nie są pijani, jak przypuszczacie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia, ale spełnia się przepowiednia proroka Joela: "W ostatnich dniach – mówi Bóg – wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i
będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy – sny.
Nawet na niewolników i niewolnice moje wyleję w owych dniach Ducha mego, i będą prorokowali. I
sprawię dziwy na górze – na niebie, i znaki na dole – na ziemi. Krew i ogień, i kłęby dymu, słońce zamieni się w ciemności, a księżyc w krew, zanim nadejdzie dzień Pański, wielki i wspaniały. Każdy,
kto wzywać będzie imienia Pańskiego, będzie zbawiony”. (Dz 2, 1-6. 14-21)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Powołanie”) (komentator z pulpitu)
[Z kolei] w liturgii konsekracji dokonuje się namaszczenia Krzyżmem Świętym. Ten gest jest głęboko
zakorzeniony w poprzednich sakramentach, począwszy do Chrztu i Bierzmowania.
Przy udzielaniu sakramentu święceń kapłańskich namaszcza się ręce, przy biskupich zaś głowę. Jest
to również gest mówiący o przekazaniu Ducha Świętego, który od wewnątrz przenika, bierze w posiadanie i czyni swoim narzędziem człowieka namaszczonego. To namaszczenie głowy oznacza powołanie do nowych zadań: biskup podejmie w Kościele zadanie kierowania, a ono go pochłonie dogłębnie. Również to namaszczenie Duchem Świętym ma to samo źródło: Jezusa Chrystusa – Mesjasza.
(chwila ciszy)
MODLITWA (celebrans od ołtarza)
C: Chrystus Zmartwychwstał, Alleluja! (śpiewając)
W: Prawdziwie Zmartwychwstał, Alleluja!
C: Kończąc Drogę Światła, prosimy Cię, Duchu Święty tak, jak wtedy, gdy stawaliśmy przed biskupem w dniu naszego bierzmowania: „Pragniemy, abyś uzdolnił nas do mężnego wyznawania wiary
i do postępowania według jej zasad”. Amen. Alleluja!
PIEŚŃ (Sekwencja na Niedzielę Zesłania Ducha Świętego) (organista)
1. Przybądź, Duchu Święty, spuść z niebiosów wzięty światła Twego strumień.
Przyjdź, Ojcze ubogich, Dawco darów mnogich, przyjdź Światłości sumień!
2. O najmilszy z Gości, słodka serc radości, słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, w płaczu utulenie.
3. Światłości najświętsza! Serc wierzących wnętrza poddaj swej potędze!
Bez Twojego tchnienia cóż jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędze!
4. Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę!
Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, prowadź zabłąkane.
76
5. Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym, siedmiorakie dary!
Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary!
OBRZĘDY ZAKOŃCZENIA (celebrans od ołtarza)
C: Przyjmijmy Paschalną wiarę i radość, jaka płynie, modląc się słowami hymnu Kościoła Wschodniego: „Wszystkie rzeczy zostają opromienione Twoim Zmartwychwstaniem, o Panie, a raj otwiera się na nowo. Całe stworzenie Cię błogosławi, a każdy dzień jest hymnem dla Ciebie. Uwielbiam
moc Ojca i Syna, wychwalam władzę Ducha Świętego, Bóstwa niepodzielnego, nie stworzonego,
Trójcy współistotnej, która króluje na wieki wieków”.
(„Kanon Paschalny św. Jana Damasceńskiego”)
(chwila ciszy)
ROZWAŻANIE (z rozdziału „Abraham i Chrystus: Oto idę...”) (komentator z pulpitu)
Boża miłość nie nakłada na nas ciężarów, których nie moglibyśmy unieść, ani nie stawia nam wymagań, którym nie moglibyśmy sprostać. Jeśli wzywa, przychodzi z konieczną pomocą.
Mówię o tym z tego miejsca, do którego doprowadziła mnie miłość Chrystusa Zbawiciela, wymagając,
abym wyszedł z mojej ziemi i gdzie indziej, dzięki Jego łasce, przynosił owoc – owoc, który ma trwać
(por. J 15, 16). Powtarzając słowa naszego Mistrza i Pana, i ja kieruję do każdego was, drodzy Bracia w
episkopacie, wezwanie: „Wstańcie, chodźmy!”. Chodźmy ufni w Chrystusie. On będzie towarzyszył
nam w drodze, aż do celu, który zna tylko On.
(chwila ciszy)
MODLITWA KOŃCOWA (celebrans od ołtarza)
C: Cała ziemia się cieszy, Alleluja! (śpiewając)
W: Ze zmartwychwstania Twego, Alleluja!
C: Módlmy się: (chwila ciszy) Panie Jezu, dzisiaj zebrany jest tutaj Twój Kościół. Oczekujemy spełnienia Twojej obietnicy. Potrzebujemy Ciebie. Duchu Święty napełnij nas, obdarz darami. Wzywamy Twego świętego imienia, Boże. Kończąc Drogę Światła, prosimy Cię, Duchu Święty tak, jak
wtedy, gdy stawaliśmy przed biskupem w dniu naszego bierzmowania: „Pragniemy, abyś uzdolnił
nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad”.
W: Amen.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO I ROZESŁANIE (wersja śpiewana)
C: Pan z Wami.
W: I z duchem twoim.
C: Niech was błogosławi Bóg Wszechmogący: * Ojciec i Syn, † i Duch Święty.
W: Amen.
C: Idźcie w pokoju Chrystusa. Alleluja! Alleluja!
W: Bogu niech będą dzięki. Alleluja! Alleluja!
77
PIEŚŃ („Jezus zwyciężył”) (zespół)
1. Jezus zwyciężył, to wykonało się.
Szatan pokonany, Jezus złamał śmierci moc.
Jezus jest Panem, o Alleluja!
Po wieczne czasy Królem królów jest.
Ref.: Jezus jest Panem, Jezus jest Panem,
Jezus jest Panem, Jezus jest Panem,
Tylko Jezus jest Panem, Jezus jest Panem,
On jest Panem ziemi tej.
2. Jezus zwyciężył, niech każdy o tym wie.
Szatan pokonany, Jezus złamał śmierci moc.
Jezus jest Panem, o Alleluja!
Po wieczne czasy Królem królów jest.
78