05 Stanowisko SITG – List do Premiera – 2011

Stanowisko SITG rok 2011
Katowice, dnia 27 grudnia 2011 r.
Pan
Waldemar Pawlak
Wiceprezes Rady Ministrów
Rzeczypospolitej Polskiej
Minister Gospodarki
Warszawa
Zarząd Główny Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, działając
z upoważnienia delegatów XXVI Walnego Zjazdu, który odbył się w listopadzie 2011r. przedstawia
w załączeniu:
Stanowisko Stowarzyszenia w sprawie polityki surowcowej i sytuacji energetycznej Kraju.
Forum dyskusji o tych sprawach była między innymi organizowana corocznie XIII Konferencja
„Górnictwo dziś i jutro”. Tematem konferencji było: „Bezpieczeństwo energetyczne Kraju – perspektywy i zagrożenia”. Eksperci z zakresu odnawialnych źródeł energii, eksploatacji gazu łupkowego,
węgla brunatnego i węgla kamiennego, a także energii jądrowej oraz sieci elektroenergetycznych dokonali bieżącej oceny sytuacji górnictwa i energetyki – perspektyw i zagrożeń. W załączeniu przedkładamy także referaty przedstawione na Konferencji.
Tezy sformułowane w materiałach wspomnianej Konferencji, głosy w dyskusji podczas
Walnego Zjazdu Stowarzyszenia pozwoliły na sformułowanie wspomnianego na wstępie stanowiska
w sprawie polityki surowcowej i sytuacji energetycznej Kraju.
Zasadniczym motywem naszego wystąpienia jest zaniepokojenie pogarszającym się stanem polskiego
przemysłu wydobywczego, zwłaszcza górnictwa węglowego a tym samym bezpieczeństwa energetycznego.
Prosimy o rozważenie uwzględnienia w programie prac Rządu tez proponowanych przez Stowarzyszenie. Proponujemy także rozważenie powołania stałej międzyresortowej Komisji z udziałem
przedstawicieli organizacji pozarządowych, która zajmowałaby się problematyką gospodarki surowcowo - energetycznej.
Uprzejmie zawiadamiany Pana Premiera, że Stowarzyszenie jako apolityczna, samorządna,
naukowo-techniczna organizacja, o 120 letniej historii jest niezależnym forum wymiany poglądów na
tematy związane z problemami geologii i górnictwa. Zrzesza inżynierów i techników górnictwa, geologii oraz specjalności pokrewnych zatrudnionych w firmach wydobywających kopaliny a także w
jednostkach naukowo - badawczych.
Stowarzyszenie działa na terenie całej Polski i skupia w swoich szeregach ok. 14 tysięcy członków.
Stanowisko tej grupy zawodowej dotyczące. stanu polskiego górnictwa i energetyki przedkładamy
uznając, że może być przydatne dla podejmowania istotnych decyzji gospodarczych.
Z górniczym pozdrowieniem
1
Stanowisko Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa
(z 18 listopada 2011 roku)
1. Nadrzędnym celem polityki surowcowej powinno być zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego a tym samym gospodarczego Polski. Bezpieczeństwo to ma tym mocniejsze podstawy, im bardziej realizowane jest na bazie własnych, krajowych zasobów kopalin. Polska jest zasobna w te
kopaliny i ich wydobycie powinno przyczyniać się do bogacenia kraju i jego obywateli. Rozwój
oparty na rodzimych kopalinach zapobiega bezrobociu i emigracji zarobkowej młodych oraz zapewnia rozwój powiązanych z górnictwem gałęzi przemysłu, instytutów badawczych i nauki.
2. Według opinii naukowców i praktyków przemysłu wydobywczego bez właściwej
i długoplanowej polityki górniczej wydobycie kopalin w okresie następnych dekad może zostać poważnie ograniczone z powodu wyczerpywania się już udostępnionych zasobów kopalin, zarówno
energetycznych, rud metali, jak i surowców skalnych. Zasoby operatywne węgla kamiennego i węgla brunatnego oraz niektórych surowców skalnych pozwolą w okresie najbliższych 20 lat na pokrycie zaledwie połowy obecnego wydobycia, co jest niezgodne z polską racją stanu.
3. Polityka klimatyczno-energetyczna Unii z głęboką dekarbonizacją (tj. redukcją CO2 do 80/95% w
2050
roku)
spowoduje totalną
likwidację
górnictwa
węglowego
w
Polsce
i Europie mimo, że świat będzie zwiększał wydobycie i produkcję energii elektrycznej
z węgla w omawianym okresie. Ten stan może spowodować załamanie krajowej gospodarki w
następnych dekadach XXI wieku i znaczne uzależnienie od surowców energetycznych i energii
spoza granic naszego kraju. Dlatego uważamy, że Polska powinna podjąć zdecydowane działania
w rozmowach z Unią Europejską o polityce klimatycznej i o roli węgla w europejskiej energetyce.
4. Wydobycie gazu łupkowego na skalę przemysłową ma co najmniej 10 letni horyzont czasowy,
odległy jest również termin uruchomienia energetyki jądrowej. Rozwój energetyki odnawialnej do
20% w 2030 r. budzi poważne wątpliwości.
5. W roku 2030 energia elektryczna w 57% ma być wytwarzana z węgla. Tymczasem branża ta jest
niedoinwestowana,
maleje
wydobycie,
a
więc
rosną
koszty
jednostkowe
i spada wydajność, koniunkturalnie przeszacowywane są zasoby a polityka fiskalna odbiera sektorowi możliwości samofinansowania, w koniecznym stopniu, potrzeb inwestycyjnych.
6. System przesyłu energii elektrycznej jest niedoinwestowany, przestarzały i awaryjny. Aktualny
stan sieci, o ile elektrownie jądrowe i wiatrowe budowane będą w północnej części Polski, może
uniemożliwić ich przyłączenie do krajowego systemu przesyłowego.
7. Stoimy w obliczu kryzysu energetycznego. Kontynuując dotychczasową politykę paliwowoenergetyczną możemy oczekiwać, że black-outy zagrażają naszemu społeczeństwu
w perspektywie być może kilku najbliższych lat. Jednocześnie nastąpi znaczny wzrost cen energii,
osłabienie wyników gospodarczych i zubożenie społeczeństwa.
2