Kultura literacka emigracji rosyjskiej, ukrai skiej i
Transkrypt
Kultura literacka emigracji rosyjskiej, ukrai skiej i
240 MATERIAY, RECENZJE, SPRAWOZDANIA W rozdziale powiconym literackiej piosence autorskiej oraz poezji rokowej Autorka skupia si na analizie utworów, których twórcami s pieniarze syberyjscy – kontynuatorzy twórczoci takich bardów, jak B. Okudawa czy W. Wysocki. W analizowanych utworach dostrzega kontekst polityczno-ekonomiczny, odniesienia intertekstualne. Ksik zamyka rozdzia powicony twórczoci dla dzieci. Jak w literaturze rosyjskiej, tak i w tej tworzonej przez poetów syberyjskich, twórcom przywieca cel nie tylko ludyczny, ale i dydaktyczny. A. Bednarczyk podkrela rol utworów przeznaczonych dla wyjtkowego odbiorcy, jakim jest dziecko, ich wpyw na wychowanie modego czytelnika oraz na ksztatowanie go jako dorosego czowieka. Wnikliwym komentarzom kulturowo-literackim towarzysz w kadym rozdziale analizy rodków artystycznego wyrazu, metryki i wersyfikacji. Podjcie opisu niezbadanego wczeniej materiau, problemowe ujcie badawcze unikatowej – w wymiarze formy i dostpnoci – poezji syberyjskiej, dogbna analiza literacka, stanowi o niezaprzeczalnej wartoci recenzowanej monografii. Mnogo poruszanych zagadnie, logiczne uporzdkowanie analizowanych treci oraz wnikliwo analityczna zasuguj na szczególne uznanie. Naley doda, e ksika zostaa napisana w jzyku rosyjskim, dziki czemu znajduje swoich odbiorców wród czytelników rosyjskojzycznych. Warto przy tej okazji wspomnie, e pozycja zostaa w caoci przetumaczona przez Autork na jzyk polski i ukae si w najbliszym czasie, co przyczyni si niewtpliwie do powikszenia grona czytelników. Edyta Manasterska-Wicek Instytut Filologii Sowiaskiej UMCS Kultura literacka emigracji rosyjskiej, ukraiskiej i biaoruskiej XX wieku. Konteksty-estetyka-recepcja, red. A. Woniak, Lublin: Wydawnictwo KUL 2013, ss. 424 Francuski filozof Michel Foucault w swoich rozwaaniach na temat emigracji stwierdzi, i zjawisko to, na stae wpisane w ycie spoeczno-kulturowe narodów na przestrzeni wieków, nie polega na cakowitej akceptacji nowego Roczniki Humanistyczne 62(2014) z. 7 MATERIAY, RECENZJE, SPRAWOZDANIA 241 ycia. Ono tak naprawd zapocztkowuje, otwiera „seri pyta bycia dotyczcych”1. Efektem poszukiwa odpowiedzi na temat emigracyjnej rzeczywistoci, refleksji nad towarzyszcym temu zjawisku rozterkom tosamociowym, dotyczcym kwestii jzyka, kultury oraz ojczynianej dwoistoci, jest tom studiów i artykuów Kultura literacka emigracji rosyjskiej, ukraiskiej i biaoruskiej. Konteksty, estetyka, recepcja, który ukaza si pod redakcj Anny Woniak nakadem Wydawnictwa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w 2013 roku. Publikacja jest ju trzeci z kolei pozycj powicon badaniom emigrantologicznym z udziaem uczonych z Lublina, a take naukowców reprezentujcych kilka innych wanych polskich orodków naukowych, (m.in. Uniwersytet Jagielloski, Uniwersytet Opolski, Uniwersytety w Biaymstoku, Gdasku, Bydgoszczy i Warszawie). Prezentowany tom zawiera ponad 30 artykuów naukowych, przedstawionych wczeniej na III Midzynarodowej Konferencji Naukowej na temat literatury i kultury emigracyjnej Sowian Wschodnich, która miaa miejsce w padzierniku 2011 roku w KUL. W trzydniowych obradach konferencyjnych, zainicjowanych przez prof. Ann Woniak, oprócz naukowców z wymienionych wyej orodków naukowo-badawczych, co warto podkreli, wzili take udzia wybitni gocie z zagranicy (Rosja, Ukraina, Biaoru, Izrael), których teksty równie obejmuje niniejsza monografia. Tom, po krótkim Sowie wstpnym A. Woniak, otwiera tekst przemówienia Dziekana Wydziau Nauk Humanistycznych prof. Krzysztofa Nareckiego, wygoszonego podczas uroczystego otwarcia konferencji. Dziekan, naukowiec w dziedzinie filologii klasycznej, odwoujc si do historii staroytnej Grecji, podkreli znaczenie zjawiska emigracji dla kultur i cywilizacji na przeomie wieków. Narecki w swoim wystpieniu wymieni take nazwisko prof. Lucjana Suchanka, uczestnika konferencji, podkrelajc Jego zasugi w obszarze bada emigrantologicznych. Wród artykuów poruszajcych zagadnienia zwizane z emigracj rosyjsk warto wspomnie o pracach polskich naukowców znawców dziejów rosyjskiej filozofii i myli spoecznej. Mowa tutaj o Annie Rany, która przyblia twórczo Mikoaja Gogola w ocenie Mikoaja Bierdiajewa. Autorka przytacza za mylicielem do kontrowersyjne opinie, dotyczce dorobku Gogola. Krytyce podlega, jak si okazuje, nie struktura artystyczna 1 Czowiek i jego sobowtóry, tum. T. Komendant, „Literatura na wiecie” 1988, nr 6, s. 215. 242 MATERIAY, RECENZJE, SPRAWOZDANIA i poetyka przywoanych utworów, ale obraz wiata i czowieka w nich nakrelony, badany z punktu widzenia antropologii filozoficznej i personalizmu chrzecijaskiego. O tym z kolei, jak wan rol w rozwoju rosyjskiej emigracyjnej myli filozoficznej miay dyskusje o czowieku, rozwaania o kategorii osoby, pisze Maria Cymborska-Leboda, powoujc si na dyskurs Lwa Karsawina, obecny w tekstach zamieszczonych na amach czasopisma „Put”. Personalistyczna koncepcja czowieka u Karsawina i jego poprzednika Wadimira Erna, staa si punktem wyjcia take dla rozwaa Olega Marczenko, zawartych w omawianym tomie w artykule, pt. # # . Danuta Szymonik natomiast w tekcie Fiodora Stiepuna [#* #\: filozofia mieszczastwa, mistyki i artyzmu (£# 1 [#* #\: !! _ , #) przyblia filozoficzne spojrzenie na pojcie wartoci, goszone przez tego wybitnego myliciela rosyjskiego. Dwa kolejne artykuy, na które warto zwróci uwag, dotycz filozofii Aleksandra Soenicyna. W jednym z nich, pt. Filozofia polityczna Aleksandra Soenicyna, Lucjan Suchanek podkrela moralizatorski charakter wypowiedzi pisarza, jego próby rozwikania filozofii wiata, pytania o antropologi czowieka i powag znaczenia etyki i moralnoci w polityce. W kolejnej pracy natomiast, autorstwa Moniki Sidor, omawiane s wypowiedzi krytycznoliterackie Soenicyna w odniesieniu do tekstów Iwana Szmielowa. Rzd artykuów dotyczcych filozofii zamyka praca Aleksego Kucy, powicona sylwetce archimandryty Cypriana (Kierna), z omówieniem goszonych przez niego wartoci aksjologicznych. Istotne miejsce w omawianej monografii, o czym pisze A. Woniak w Sowie wstpnym, zajmuj prace dotyczce „literatury kobiecej”, a take dziaalnoci kobiet w sferze kultury i ycia spoecznego, jake wane z punktu widzenia wspóczesnych bada nad literatur i kultur emigracji. Na uwag zasuguj tutaj teksty Elbiety Banasiuk, bdce dogbnym studium, ukazujcym koleje losu i drogi twórcze trzech kobiecych postaci: Niny Berberowej, Zinaidy Szachowskiej i Irène Némirovsky (Koleje losu a wybór strategii pisarskich), Zoi Kucej ( + ## ). 8#/# ). !!), bdcy prób poszukiwa odpowiedzi na pytania o pozycj kobiet i sposobów postrzegania przez nie wspóczesnego wiata, a take Wandy Laszczak, omawiajcej temat rewolucji w prozie Jelizawiety Skobcowej (Kuminy Karawajewej) na tle emigracyjnym. Problem krytyki literackiej tworzonej na emigracji omawia Anna Woniak, w artykule powiconym wybitnej postaci kobiecej „pierwszej fali” Zinaidzie Gippius. Autorka dogbnie omawia problemy krytyczno-literackiego dyskursu poetki i pisarki, podkre- MATERIAY, RECENZJE, SPRAWOZDANIA 243 lajc jednoczenie jej zaangaowanie w ycie literackie i kulturalne emigracyjnego Parya. Skomplikowane losy rosyjskiej emigrantki Natalii Gorodieckiej natomiast stay si obiektem bada Aleksieja Lubomudrowa, czonka Rosyjskiej Akademii Nauk z Sankt Petersburga. Autor zwraca uwag na duchowy rozwój pisarki, która rezygnujc z pisania beletrystyki, powica si yciu teologicznemu, poda w kierunku duchowych dowiadcze swoich bohaterów, a w lad za ich deniami zblienia si do Boga i Cerkwi. Cennym materiaem dotyczcym spucizny emigracyjnej jest artyku Bronisawa Kodzisa Dramaturgia rosyjska pierwszej fali emigracji. Stan i perspektywy bada, w którym autor podejmuje prób ogldu sytuacji dramatopisarstwa pierwszej fali emigracji rosyjskiej, wymieniajc nazwiska twórców bardziej znanych i zbadanych, na przykad V. Nabokova czy M. Cwietajewej. W ocenie Kodzisa jednak zagadnienie dramatopisarstwa rosyjskiego pierwszej poowy XX wieku (A. Awierczenko, W. Chomicki, S. Juszkiewicz, N, Teffi), temat obszerny i wartociowy, wci wymaga gruntownych bada. Na szczególn uwag zasuguje take artyku Leonida Finkela, pisarza i sekretarza Zwizku Rosyjskojzycznych Pisarzy w Izraelu, powicony yciu literackiemu „rosyjskiego Izraela”. Finkel, sam bdc przedstawicielem aliji, w Izraelu przebywa od roku 1992, przyblia realia, w jakich od pocztku XX wieku powstaje rosyjskojzyczna literatura ydowska tworzona na styku wielu kultur i prdów literackich. Autor wymienia nazwiska wspóczesnych twórców w Izraelu, omawia pokrótce ich dziea, nierzadko dotykajce zagadnienia tosamoci, powrotu do korzeni i problemów egzystencjalnych, zwizanych z adaptacj w ojczynie przodków. Artyku Finkela jest z pewnoci jedn z nielicznych prac, jeli nie jedyn, jakie ukazay si w Polsce, do szeroko i w sposób chronologiczny omawiajcych funkcjonowanie rosyjskiej aliji w Izraelu rosyjskojzycznego czasopimiennictwa, poezji, prozy i krytyki literackiej. Prac o dziaalnoci organizacji pisarzy emigracyjnych, tym razem jednak, nie na podstawie osobistych refleksji, z czym mamy do czynienia u Finkela, ale bazujc na materiaach archiwalnych, przedstawia Olga Demidowa. Autorka skupia uwag na funkcjonowaniu zwizków pisarzy na emigracji w latach 1920-1930, ich roli w historii i wpywie na ycie i dziaalno emigrantów „pierwszej” fali. Przygotowujc recenzj prezentowanego tomu uwiadomiam sobie, jak wiele cennych prac w nim zawarto. Nie sposób, choby pokrótce, omówi wszystkich. Publikacja zawiera artykuy dotyczce ycia i dorobku wybitnych reprezentantów szczególnie „pierwszej” i „trzeciej” fali emigracji rosyjskiej, 244 MATERIAY, RECENZJE, SPRAWOZDANIA prace, w których przyblia si nazwiska mniej lub bardziej znane (s wród nich: Iwan Bunin, Boris Zajcew, Leonid Zurow, Mark Adanow, Wadim Andriejew, Zinowij Zinik, Josif Brodski, Wasilij Aksionow, Dina Rubina), take te z dziedziny muzyki i sztuki (Fiodor Szalapin, Siergiej Rachmaninow), rozpatruje si twórczo pisan na styku kultur, poddaje analizie rónorodne zjawiska literackie i kulturowe funkcjonujce na rosyjskim gruncie emigracyjnym. Mimo i najwicej artykuów zamieszczonych w monografii dotyczy emigracji rosyjskiej, s w tomie take teksty traktujce o ukraiskiej i biaoruskiej literaturze i kulturze, szczególnie wane, jak sdz, z punktu widzenia obecnych, polityczno-spoecznych konfliktów na Ukrainie i Biaorusi. Stefania Andrusiw w artykule Gówne narracje ukraiskiej literatury emigracyjnej drugiej poowy XX wieku zwraca uwag na specyfik funkcjonowania rodowiska emigracyjnego Ukraiców. Autorka ocenia wspóczesn emigracyjn literatur ukraisk, w której najwaniejsz wartoci jest Bóg i ojczyzna, jako twórczo prawdziw, „wartociow”, „ciekaw”, jake rón od udrczonej, bo negowanej przez cenzur i represje literatury sowieckiej. O nieatwych kolejach ycia rodziny Kosaczów-Drahomanowów, przedstawicieli rodu, z którego wywodzi si wybitna poetka ukraiska esia Ukrainka traktuje artyku Marty Kaczmarczyk (Redy) Losy rodu Kosaczów-Drahomanowów z widmem emigracji w tle. Autorka prezentujc zawie realia, w jakich przyszo y przodkom arysy Kosacz-Kwitki, rodzinie ukraiskiej wiadomej swej narodowoci i kultury, przez co nierzadko naraonej na przeladowania podkrela ich wkad w histori Ukrainy, w walk o ukraisk tosamo i pami o przedstawicielce ruchów narodowowyzwoleczych, esi Ukraince. Ucieczka przed reimem stalinowskim, jak si okazuje, zmienia losy yciowe i twórcze take wielu literatów biaoruskich piszcych na wygnaniu, m.in. N. Arsienniewej, M. Siadniowa, J. Juchnowiec, M. Miszczanczuka. Halina Twaranowicz w artykule Biaoruska literatura emigracyjna. Recepcja krytyczno-literaturoznawcza wymienia gówne powody emigracji biaoruskich pisarzy-emigrantów po II wojnie wiatowej, przywouje nazwiska twórców, omawia najwaniejsze utwory wspóczesnej literatury biaoruskiej, zwraca uwag na czynniki wpywajce na recepcj tej literatury. Wród tekstów, dotyczcych ycia literackiego biaoruskich pisarzy, warto wspomnie take artyku Heleny Gogowskiej (Biaoruskie rodowisko literackie w Niemczech), omawiajcy losy pisarzy biaoruskich na emigracji w Niemczech w latach 1944-1945. MATERIAY, RECENZJE, SPRAWOZDANIA 245 Omawiana publikacja zajmuje, jak sdz, nieocenione miejsce w badaniach naukowych, dotyczcych emigracji rosyjskiej, ukraiskiej i biaoruskiej. Ranga tekstów, nowatorstwo i wieloaspektowo bada zawartych w niniejszej monografii znaczco uzupeniaj midzynarodow przestrze bada naukowych w obszarze wschodniosowiaskiej kultury emigracyjnej. Publikacja ta, co podkrela A. Woniak w Sowie wstpnym, jest efektem szerokiej, czsto nowatorskiej dziaalnoci naukowców z kraju i z zagranicy, dowiadczonych badaczy, ale take modych naukowców2. Miejmy nadziej, i rozwaania podjte w omawianym tomie pomogy rozwika niektóre kwestie XXwiecznej oraz najnowszej kultury i literatury emigracyjnej, ale take stay si zalkiem do kolejnych analiz i interpretacji. Na koniec dodam take, e tom jest estetycznie wydany, wszystkie teksty zostay uzupenione o streszczenia w jzyku angielskim oraz polskim bd rosyjskim, w zalenoci od jzyka wypowiedzi. Cao dopeniaj, zamieszczone na kocu tomu fotografie z podobiznami twórców-emigrantów oraz zdjcia, bdce dokumentem z ycia „rosyjskiego Izraela”. Podsumowujc wypada raz jeszcze powoa si na sowa Demokryta cytowane przez K. Nareckiego podczas przemówienia otwierajcego konferencj na KUL- u. Dobrze si stao, e równie sowo pisane w postaci niniejszej publikacji okazao si „cieniem czynu”. Agnieszka Lenart Instytut Filologii Sowiaskiej KUL 2 Zob. A. W o n i a k, Sowo wstpne, w: Kultura literacka emigracji rosyjskiej, ukraiskiej i biaoruskiej XX wieku. Koncepcja, estetyka, recepcja, red. A. Woniak, Lublin: Wydawnictwo KUL 2013, s. 7.