M a c i e j M... Ar Ko

Transkrypt

Architektura - Konstrukcje Budowlane i Inżynierskie
Maciej Malinowski
Ekspertyzy, orzeczenia, projekty, pomiary, badania, diagnostyka, nadzory, konsulting, usługi specjalistyczne
Rok założenia
81-780 Sopot, ul. Kazimierza Wielkiego 9/4,
NIP: 585-100-42-94 Regon: 190319359
1993
tel. kom.:
0-601 61 52 19
e-mail: [email protected], [email protected]
www: arkobi.pl
konto: Bank PeKaO S.A. o/Gdańsk - Sopot nr rach.:76 1240 1242 1111 0000 1587 3071
SPECYFIKACJE TECHNICZNE
(ETAP I i II PRAC)
DO PROJEKTU WYKONAWCZEGO
NADBUDOWY ROTUNDY PALMIARNI
W OGRODZIE BOTANICZNYM
W GDAŃSKU OLIWIE
Zadanie/Umowa: 49/A/NI/2013 z dnia 2013-08-07
Obiekt:
Rotunda oranżerii w Ogrodzie Botanicznym w Gdańsku Oliwie
Stadium:
Projekt Wykonawczy / Specyfikacje Techniczne
Zamawiający:
Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku, ul. Partyzantów 16, 80-254 Gdańsk
Zespół autorski
mgr inż. Maciej Malinowski
upr.bud.3988/Gd/89,
upr.konstr.-inżyn. w zakresie mostów bez ograniczeń 5088/Gd/91
rzeczoznawca budowlany w spec. konstr-inżyn. w zakresie mostów bez ograniczeń CRRB 152/R/C
dr inż. Arkadiusz Sitarski
Data:
Egzemplarz nr:
grudzień 2013
1
2
3
4
2
Projekt wykonawczy nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
__________________________________________________________________________________________________________________________
© ARKOBI – Maciej Malinowski
3
Zawartość opracowania
SST-0.0. Wymagania ogólne.
SST -1.0. Roboty przygotowawcze.
SST -2.0. Demontaż konstrukcji (wyposażenia).
SST -3.0. Roboty ziemne.
SST -3.1. Wykopy.
SST -3.2. Nasypy.
SST -4.0. Nawierzchnia z elementów betonowych drobnowymiarowych cienkich
przeznaczonych na ciągi komunikacyjne dla pieszych.
Nawierzchnia z polbruku.
SST -5.0. Zbrojenie, stal zbrojeniowa – wymagania ogólne.
SST -5.1. Zbrojenie betonu stalą klasy AII (żebrowaną).
SST -6.0. Beton - wymagania ogólne.
SST -6.1. Beton niekonstrukcyjny (klasy c12/c15) – grubość 15cm.
SST -6.2. Beton konstrukcyjny (klasy c30/37).
SST -7.0. Konstrukcje stalowe – wymagania ogólne.
SST -7.1. Wykonanie wzmocnienia konstrukcji istniejącej i konstrukcji nośnej
Nadbudowy.
SST -7.2. Konstrukcja stalowa wyposażenia.
SST -7.3. Powierzchniowe zabezpieczenie stali.
SST -8.0. Nowa fasada szklano-aluminiowa.
SST -9.0. Inne roboty inżynierskie.
SST -9.1. Przygotowanie podłoża betonowego do zespolenia z nową konstrukcją
betonową (stopy fundamentowe).
SST -9.2. Zespolenie wzmocnienia słupów z istniejącym murem, osadzenie kotew
zespalających..
SST -9.3. Iniekcja ciśnieniowa muru.
SST -9.4. Powierzchniowe zabezpieczenie ścian i muru obwodowego.
SST -9.5. Izolacja cienka. Powłoka ochronna zasypywanych elementów betonowych.
________________________________________________________________________________________________________________________
tel. kom. 601 615 219, e-mail: [email protected], [email protected]
4
__________________________________________________________________________________________________________________________
5
SST - 0.0. WYMAGANIA OGÓLNE
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z pracami w ramach nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym
w Gdańsku Oliwie.
1.2. Zakres stosowania specyfikacji technicznej.
Specyfikacja jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji
robót wymienionych w punkcie 1.1. i 1.5.
1.3.Określenia podstawowe
Użyte w ST wymienione poniżej określenia należy rozumieć następująco:
Aprobata techniczna - pozytywna ocena techniczna materiału lub wyrobu dopuszczającego do
stosowania w budownictwie, wymagana dla wyrobów, dla których nie ustalono Polskiej Normy, Zasady
i tryb udzielania aprobat technicznych oraz jednostki upoważnione do tej czynności określone SA w
drodze Rozporządzenia właściwych Ministrów
Budowa - wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także dobudowa, rozbudowa,
przebudowa oraz modernizacja obiektu budowlanego
Budynek - obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za
pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach
Certyfikat - Znak bezpieczeństwa materiału lub wyrobu wydany przez specjalistyczna upoważnioną
jednostkę naukowo -badawczą lub urząd państwowy, wskazujący, że zapewniona jest zgodność wyrobu
z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat technicznych oraz
właściwych przepisów i dokumentów technicznych
Dziennik Budowy opatrzony pieczątka zeszyt z ponumerowanymi stronami służący do notowania
wydarzeń zaistniałych w czasie wykonywania zadania budowlanego, rejestrowania i dokonywania
odbiorów, przekazywania poleceń i innej korespondencji technicznej między inspektorem nadzoru ,
Wykonawcą i projektantem. Dziennik jest przeznaczony do rejestracji przebiegu robót oraz wszystkich
zdarzeń mających znaczenie przy ocenie technicznej prawidłowości wykonywania budowy. Z zapisów
powinny wyraźnie wynikać kolejność i sposób wykonywania budowy
Inspektor Nadzoru (IN) Budowlanego - samodzielna funkcja techniczna w budownictwie związana z
wykonywaniem technicznego nadzoru nad robotami budowlanymi, które może sprawować osoba
posiadająca odpowiednie uprawnienia i będąca członkiem Izby Inżynierów Budownictwa
Kierownik budowy - samodzielna funkcja techniczna w budownictwie związana z bezpośrednim
kierowaniem, organizacja placu budowy i będąca członkiem Izby Inżynierów Budownictwa
________________________________________________________________________________________________________________________
6
Nadzór Autorski (NA) – funkcja projektanta, współprojektanta, autorów projektu budowlanego,
wykonawczego, (ewentualnie warsztatowego) których zadaniem jest sprawdzenie wykonanych prac
zgodnie z założeniami projektowymi
Książka obmiarów - akceptowany przez Inspektora nadzoru zeszyt ponumerowanymi stronami służący
do wpisywania przez Wykonawcę obmiaru wykonanych robót w formie wyliczeń.
Materiały - wszystkie tworzywa niezbędne do wykonania robót zgodnie dokumentacja projektową i
Specyfikacjami Technicznymi
Odpowiednia (bliska) zgodność - zgodność wykonanych robót z dopuszczalnymi tolerancjami, a jeśli
przedział tolerancji nie został określony to z przeciętnymi tolerancjami przyjmowanymi zwyczajowo dla
danego rodzaju robót budowlanych
Polecenie Inspektora nadzoru - wszelkie polecenia przekazane Wykonawcy przez Inspektora
nadzoru w formie pisemnej, dotyczące sposobu realizacji robót lub innych spraw związanych z
prowadzeniem budowy
Projektant - uprawniona osoba prawna- lub fizyczna będąca autorem dokumentacji Projektowej
Przedmiar robót - wykaz robót z podaniem ich ilości w kolejności technologicznej ich wykonania
1.4. Nazwa zadania objętego Specyfikacją
Nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.\
Inwestor : Zarząd Dróg i Zieleni w Gdańsku, ul. Partyzantów 16, 80-254 Gdańsk
1.5. Przedmiot i zakres robót objętych Specyfikacją oraz specyfikacjami szczegółowymi są
Wykonanie prac obmiarowych geometrii konstrukcji stalowej.
Wykonanie zabezpieczenia roślinności wewnątrz Palmiarni przed prowadzonymi pracami.
Wykonanie wzmocnienia stóp fundamentowych słupów stalowych S2 ÷ S14 rotundy o
konstrukcji stalowej szkieletowej.
Wykonanie wzmocnienia słupów opartych na ścianie przeciwogniowej S15 i S16.
Wykonanie dodatkowego mocowania słupów S1 i S14 w ścianie przeciwogniowej.
Wykonanie wzmocnienia konstrukcji szkieletowej przez wstawienie obwodowych rygli stalowych
z HEB-180 oraz stężeń ze stali nierdzewnie Ø20 wg projektu wykonawczego.
Demontaż wyposażenia i w obrębie prowadzonych prac nadbudowy i wymiany fasady szklanej
zgodnie z etapami prac przedstawionymi w projekcie wykonawczym.
Demontaż istniejącej fasady w postaci szyb osadzonych w ramach okiennych wg poszczególnych
etapów prac.
Demontaż istniejącej fasady dachu w postaci szyb osadzonych na szkielecie stalowym
Wykonanie zabezpieczenia konstrukcji stalowej (stężeń obwodowych, ewentualnych odciągów)
uniemożliwiając zimne geometrii konstrukcji w trakcie demontażu konstrukcji stalowej dachu.
Odcięcie i demontaż konstrukcji stalowej dachu.
Montaż konstrukcji nadbudowującej w tym konstrukcji dachu.
Wykonanie zabezpieczeń antykorozyjnych konstrukcji stalowej.
Montaż pomostu rewizyjnego na wysokości ~ 16m oraz drabin wyjścia na dach i przejścia między
pomostami rewizyjnymi na wysokości +10m i +16m.
Wykonanie prac renowacyjnych muru przeciwogniowego wewnątrz rotundy (tynk strukturalny
lub elewacja klinkierowa, wg technologii jak dla ścian zewnętrznych).
__________________________________________________________________________________________________________________________
7
Montaż nowej fasady na części nadbudowanej łącznie z wyposażeniem tj. rynnami, instalacja
odgromową, hakami alpinistycznymi umożliwiającymi mycie fasady oraz poręczą w strefie
wyjściu przez okno dachowe na dach
Wykonanie prac związanych z ułożeniem polbruku wokół palmiarni.
Wykonanie prac porządkowych po zakończeniu prac, w tym wywóz i utylizacja materiału z
demontażu oraz opakowań, i pozostałych materiałów.
1.6 Informacja o terenie budowy
a) Lokalizacja
Park Oliwski, Ogród Botaniczny w Gdańsku Oliwie pomiędzy ulicą Opata Jacka Rybińskiego i
ulicą Opacką. Rotunda Palmiarni przyległa do budynku gospodarczego i alpinarium.
b) Organizacja robót, przekazanie placu budowy
Zamawiający wymaga od Wykonawcy zaplanowania i zorganizowania robót w sposób nie
powodujący utrudnień w komunikacji i ruchu pieszych na terenie i drogach przyległych do placu
budowy
Głównym zadaniem Wykonawcy jest takie wykonanie prac remontowo budowlanych tak, aby nie
uszkodzić unikalnej roślinności znajdującej się wewnątrz rotundy oraz na zewnątrz w ogrodzie
botanicznym
Ponadto prace nie mogą powodować zanieczyszczenia terenu przyległego do placu budowy oraz
dróg publicznych.
Termin i sposób przekazania placu budowy zostaną określone w umowie dotyczącej wykonania
zamówienia publicznego (robót budowlanych).
c) Zabezpieczenie interesów Zamawiającego i osób trzecich
Wykonawca jest odpowiedzialny za szkody wyrządzone swoimi działaniami na obiektach
publicznych, na obiektach należących do Zamawiającego oraz osób prywatnych. Wykonawca ma
obowiązek zorganizować i prowadzić prace w sposób zapewniający ochronę własności publicznej i
prywatnej
d) Ochrona Środowiska
W zakresie robót nie przewiduje się prac uciążliwych oraz szkodliwych dla środowiska Roboty
naprawcze nie wpłyną negatywnie na środowisko naturalne, a podniosą walory techniczne i estetyczne
obiektu oraz zapobiegną dalszej jego dewastacji.
e) warunki bezpieczeństwa pracy i ochrony przeciwpożarowej na budowie
Wykonawca powinien prowadzić roboty zgodnie z przepisami BHP oraz ochrony
przeciwpożarowej, a w szczególności wykonać odpowiednie zabezpieczenia w zakresie ochrony przed
upadkiem materiałów pochodzących rozbiórki, materiałów do remontu dachu i narzędzi. Wykonawca
zobowiązany jest wykonać niezbędne zabezpieczenia chodników, przejść dla pieszych i jezdni.
Wykonawca winien zatrudniać pracowników przeszkolonych w zakresie bezpieczeństwa i
ochrony pracy. Wykonawca jest zobowiązany do przedstawienia Inspektorowi Nadzoru w ciągu
tygodnia od przekazania placu budowy planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, zwanego „Planem
BIOZ".
Podstawowe zasady, których należy przestrzegać podczas prowadzenia robót budowlanych
zostały określone w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie
________________________________________________________________________________________________________________________
8
bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych
poz.401).
(Dz.U. z 2003 r. nr.47
f) zaplecze dla potrzeb budowy
Przy istniejącym budynku na zapleczu istnieją warunki na zorganizowanie i przygotowanie
materiałów budowlanych oraz zaplecza dla potrzeb wykonawcy. Nie występują trudności w dostępie do
wody i energii elektrycznej.
Występują trudności związane z dowiezieniem materiałów i oraz usytuowaniem sprzętu
budowlanego
Wykonawca musi ustalić z Inwestorem sposób prowadzenia prac, uzgodnić maszyny które
przewidział do realizacji zadania. Użyty sprzęt nie może powodować uszkodzeń budynków, dróg oraz
roślinności na terenie inwestycji tj Parku Oliwskiego
2. WYMAGANIA OGÓLNE
DOTYCZĄCE WŁAŚCIWOSCI MATERIAŁÓW I WYROBÓW
BUDOWLANYCH ORAZ NIEZBĘDNE WYMAGANIA ZWIĄZANE
Z KONTROLĄ JAKOŚCI
2.1. Wymagania ogólne dotyczą właściwości materiałów i wyrobów budowlanych.
Materiały i wyroby wykorzystane przy wykonaniu robót objętych niniejsza specyfikacją musza
być oznaczone symbolem CE oraz spełniać wymogi określonych przepisów, być dopuszczone do
stosowania w budownictwie oraz spełniać wymogi określone w szczegółowych specyfikacjach
technicznych.
2.2. Wymagania ogólne dotyczą przechowywania, transportu, składowania materiałów i wyrobów.
Wykonawca zapewni właściwe przechowywanie, transport i składowanie materiałów i wyrobów
w każdej fazie wykonywania robót, a na każde żądanie Zamawiającego/ inspektora nadzoru
inwestorskiego umożliwi ich sprawdzenie.
2.3. Kontrola jakości.
2.3.1 Materiały i wyroby dopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie.
Wykonawca uzgodni z Zamawiającym/ Inspektorem Nadzoru inwestorskiego sposób i termin
przekazania informacji o przewidywanym użyciu podstawowych materiałów oraz wyrobów
budowlanych, a także o sposobie i terminie przekazania dokumentów potwierdzających właściwości i
jakość stosowanych materiałów i wyrobów: certyfikatów, aprobat technicznych, deklaracji zgodności z
Polskimi Normami. Wykonawca jest zobowiązany na każde żądanie Zamawiającego/Inspektora
Nadzoru inwestorskiego umożliwić sprawdzenie jakości, stanu technicznego oraz dokumentów
określających właściwości i jakość dostarczonych materiałów i wyrobów.
2.3.2 Materiały i wyroby nie odpowiadające normom.
Materiały i wyroby dostarczone na budowę przez wykonawcę, które nie uzyskają akceptacji
Zamawiającego/Inspektora Nadzoru, powinny być niezwłocznie usunięte z placu budowy.
2.4. Wariantowe stosowanie materiałów
Nie przewiduje się wariantowego stosowania materiałów i wyrobów.
__________________________________________________________________________________________________________________________
9
Ewentualne wariantowe zastosowanie materiałów i wyrobów może nastąpić w jedynie
uzasadnionych przypadkach po dokonaniu przez strony biorące udział w procesie inwestycyjnym/
Zamawiający/ inspektor nadzoru, wykonawca/ odpowiednich uzgodnień.
Materiały zamienne mogą być użyte tylko za jednoczesną zgodą Inwestora/ Inspektora Nadzoru
oraz Projektantem/Nadzorem Autorskim.
3. WYMAGANIA OGÓLNE DOTYCZĄCE SPRZĘTU
Wykonawca jest zobowiązany do używania takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego
wpływu na jakość wykonywanych robót, środowisko oraz który spełniać będzie wymogi dotyczące
zachowania bezpieczeństwa na budowie. Sprzęt użyty do wykonania robót powinien być zgodny z
oferta wykonawcy. W wypadku zdyskwalifikowania przez Zamawiającego/ inspektora nadzoru sprzętu
nie gwarantującego zachowania warunków umowy, mającego negatywny wpływ na jakość,
bezpieczeństwo wykonywanych robót i konstrukcji, sprzęt ten nie zostanie dopuszczony do robót.
4. WYMAGANIA OGÓLNE DOTYCZĄCE TRANSPORTU
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania tylko takich środków transportu, które nie wpłyną
negatywnie na stan i jakość transportowanych materiałów i wyrobów. Wykonawca będzie na bieżąco
usuwać, na własny koszt wszelkie zanieczyszczenia spowodowane jego pojazdami na drogach
publicznych oraz dojazdach do placu budowy.
Wykonawca na własny koszt będzie usuwał wszelkie uszkodzenia powstałe w wyniku transportu
materiału i sprzętu przeznaczonego do realizacji zadania niniejszej specyfikacji i projektu dotyczące
terenu realizacji zamówienia tj Parku Oliwskiego w Gdańsku
5. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYKONANIA ROBÓT
Wymagania ogólne dotyczące wykonania robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową, za ich zgodność z
wymaganiami specyfikacji technicznej i projektem wykonawczym, a także za prowadzenie robót
zgodnie z zasadami wiedzy technicznej i sztuki budowlanej, zgodnie z wytycznymi i instrukcjami
producentów materiałów i wyrobów, a także zgodnie z poleceniami zamawiającego/inspektora nadzoru
inwestorskiego oraz uzgodnieniami z Nadzorem Autorskim.
6. KONTROLA, BADANIA ROBÓT
6.1. Zasady kontroli jakości robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełna kontrolę robót, jakości materiałów i wyrobów
budowlanych. Wykonawca będzie prowadził pomiary, kontrolę i konieczne badania materiałów,
wyrobów oraz robót budowlanych z częstotliwością gwarantującą, że roboty wykonano zgodnie
wymaganiami zawartymi w specyfikacjach technicznych. Wykonawca jest zobowiązany do
informowania o wynikach przeprowadzonych pomiarów, kontroli i badań zamawiającego/inspektora
nadzoru budowlanego
6.2. Pomiary i badania
Wszystkie pomiary i badania będą prowadzone zgodnie z wymaganiami norm. W przypadku gdy
normy nie obejmują jakiegokolwiek pomiaru lub badania wymaganego w szczególnych specyfikacjach
technicznych, można stosować wytyczne krajowe albo inne procedury zaakceptowane przez
________________________________________________________________________________________________________________________
10
Zamawiającego/inspektora nadzoru. Badanie jakości materiałów i robót powinno być potwierdzone
protokołami lub wpisami do dziennika budowy
7. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót.
Obmiar robót będzie określać faktycznie wykonany zakres robót, wykonanych zgodnie
z przedmiarem robót i specyfikacją techniczną w ustalonych jednostkach w przedmiarze robót
i kosztorysie ofertowym
7.2. Wykonanie obmiaru robót
Obmiar robót dokonuje wykonawca po uzgodnieniu zakresu i terminu jego przeprowadzenia z
zamawiającym/inspektorem nadzoru
7.3.Urządzenia i sprzęt pomiarowy
Urządzenia i sprzęt pomiarowy zostaną dostarczone przez wykonawcę na żądanie
Zamawiającego/ inspektorem nadzoru
Czas prowadzenia pomiarów
Obmiar należy przeprowadzić przed częściowym, ostatecznym odbiorem robót. Obmiar robót
zanikających należy przeprowadzić w czasie ich wykonywania. Obmiar robót ulegających zakryciu
przeprowadza się przed ich zakryciem
Zasady określenia ilości robót, materiałów i wyrobów budowlanych
Długości pomiędzy wyszczególnionymi punktami będą mierzone wzdłuż linii osiowej i podawane
w {m}. Ilości, które maja być obmierzone wagowo będą określone w kilogramach lub tonach
8. ODBIÓR ROBÓT.
Odbiór robót obejmuje:
- odbiór robót zanikających lub ulegających zakryciu, których wyniki sprawdzenia należy
odnotować w dzienniku budowy;
- odbiór ostateczny, po zakończeniu robót;
- odbiór pogwarancyjny (po upływie okresu gwarancyjnego)
Do odbioru końcowego wykonawca winien dostarczyć:
- dokumenty dotyczące jakości wbudowanych materiałów jak atesty, oświadczenia
zgodności, aprobaty, certyfikaty jeżeli takie są, i które są zatwierdzone przez IN;
- protokoły odbiorów częściowych;
- protokoły badań i sprawdzeń,
- dokumentację powykonawczą;
- protokoły badań i sprawdzeń,
- powykonawczy operat geodezyjny,
- projekty techniczne:
- projekt warsztatowy montażu konstrukcji stalowej,
- projekt techniczny fasady szklano-aluminiowej,
Wymagania techniczne i badania przy odbiorze robót zostały ustalone w normach państwowych
__________________________________________________________________________________________________________________________
11
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Podstawą płatności jest umowa zawarta między stronami.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE. Akty Prawne
Ustawa z dnia 29.01.2004r Prawo Zamówień Publicznych- (Dz.U.Nr 19. poz. 177)
Ustawa z dnia 07.07.1994r Prawo Budowlane-(jednolity tekst Dz.U.Nr 92 z 2003r Nr 207,
poz.2016, z póżn. zm.)
Ustawa z dn. 16.04.2004r O wyrobach budowlanych -Dz.U. Nr 92.poz.881)
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn.02.09.2007r w sprawie szczegółowego zakresu i
formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych oraz
programu funkcjonalno- użytkowego
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn.06.02.2003r w sprawie bezpieczeństwa i higieny przy
pracy podczas wykonywania robót budowlanych
________________________________________________________________________________________________________________________
12
__________________________________________________________________________________________________________________________
13
SST- 1.0. ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z odtworzeniem trasy drogowej i jej punktów wysokościowych w ramach
nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
1.2. Zakres stosowania ST
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i przy
realizacji umowy na wykonanie robót związanych z realizacją zadania wymienionego w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych ST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
wszystkimi czynnościami umożliwiającymi i mającymi na celu rozpoczęcie prac remontowo
modernizacyjnych nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
W zakres robót pomiarowych, związanych z odtworzeniem geometrii konstrukcji wchodzą:
- wyznaczenie miejsca odcięcia konstrukcji
- ustalenie geometrii konstrukcji (stanu istniejącego) przed odcięciem konstrukcji dachu i po
odcięciu,
Zabezpieczenia:
- zabezpieczenie roślinności wewnątrz konstrukcji przed skutkami prac remontowomodernizacyjnych, zastosowane rozwiązanie powinno chronić roślinność przed prowadzonymi pracami
- zabezpieczenie przyległego budynku, dachu, przed skutkami możliwego zaprószenia ognia w
wyniku odcinania (odpalania) konstrukcji stalowej i pracami spawalniczymi,
- istotnym zabezpieczeniem w ramach prac przygotowawczych jest wykonanie tymczasowego
stężenia obwodowego i poprzecznego w celu stabilizacji konstrukcji i utrzymania geometrii w czasie
prowadzenia prac związanych z podniesieniem konstrukcji rotundy; projekt zabezpieczenia konstrukcji
zobowiązany jest opracować Wykonawca robót i uzgodnić go z Nadzorem Autorskim i Nadzorem
Inwestorskim
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST – 0.0. „Wymagania ogólne”
2. MATERIAŁY
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano
w SST- 0.0. „Wymagania ogólne”.
________________________________________________________________________________________________________________________
14
2.2. Rodzaje materiałów
Do zabezpieczenia dachu budynku przyległego należy użyć maty lub płachty nie palne.
Do zabezpieczenia roślinności należy użyć siatki lub płachty założone na rusztowaniach bądź
konstrukcji cięgnowo prętowej, użyte materiały powinny być wytrzymałe nie mieć tendencji od
rozdzierania oraz powinny być nie palne
Do wykonania stężeń obwodowych przewiduje się zastosowanie krzyżowo ustawionych rozpór
które mają możliwość regulacji długości, mogą to być systemowe elementy deskowań PERI, ULMA itp.
3. SPRZĘT
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST - .0.0. „Wymagania ogólne”
3.2. Sprzęt pomiarowy
Do ustalenia geometrii konstrukcji należy użyć następujący sprzęt:
 teodolity lub tachimetry,
 niwelatory
 dalmierze
 tyczki
 łaty
 taśmy stalowe, szpilki.
Sprzęt do zabezpieczenia roślinności i oraz dachu budynku przyległego
 płachty, maty niepalne lub inne zatwierdzone przez IN
 sitki przeciw pyłowe wytrzymałe lub inne zatwierdzone przez IN
 rusztowania liny lub systemowa konstrukcja cięgnowo prętowa zatwierdzona przez IN
Sprzęt do zabezpieczenia konstrukcji stalowej przed deformacją w trakcie montażu nadbudowy
 stężenia systemowe w postaci rozporowych rur (prętów) posiadających możliwość
regulacji długości i krzyżowania się ze sobą,
 rusztowania
 środki transportu
 dźwig , liny
 młoty, klucze do montażu rusztowań i stężeń tymczasowych.
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne”.
4.2. Transport sprzętu i materiałów
Sprzęt i materiały do wykonanie prac przygotowawczych prowadzenia robót związanych z
nadbudowa palmiarni można przewozić dowolnymi środkami transportu zatwierdzonymi przez IN.
__________________________________________________________________________________________________________________________
15
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne”.
5.2. Zasady wykonania prac pomiarowych
Prace pomiarowe powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi Instrukcjami GUGiK.
Prace pomiarowe powinny być wykonane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje i
uprawnienia.
Wykonawca powinien natychmiast poinformować Inspektora Nadzoru o wszelkich błędach
wykrytych w wytyczeniu punktów głównych konstrukcji, które nie zgadzają się z dokumentacją
projektową
Dane dotyczące aktualnej geometrii konstrukcji musza być skonsultowane z NA.
5.3. Zabezpieczenia roślinności i budynku
Wszelkie prace zabezpieczające mają na celu zabezpieczyć roślinność wewnątrz palmiarni przed
błędami wykonawczymi oraz ewentualnymi skutkami prowadzącymi do zniszczenia lub uszkodzenia
roślinności wewnątrz i na zewnątrz palmiarni oraz uszkodzeniem budynku przyległego
5.3. Zabezpieczenia roślinności i budynku
Wykonawca jest zobowiązany do zatwierdzenia przez IN i NA sposobu zabezpieczenia
konstrukcji przed rozpoczęciem procesu odcinania dachu i montażu
Zabezpieczenie konstrukcji przed utratą stateczność w chwili odcięcia dachu przewidziano jako
wykonanie tymczasowych stężeń obwodowych w postaci X z zastosowaniem elementów systemowych.
Pręty mają być rozłożone w każdym polu między słupem oraz przenosić zarówno siły rozciągając jaki i
ściskające. Oznacza to, że stężenia te nie mogą być mocowane między słupami jedynie na siłę rozparcia
W zależności od sposobu i mocy zastosowanych stężeń NA oraz IN może wskazać potrzebę
dodatkowego ustabilizowania konstrukcji w formie odciągów lub stężeń poziomych
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00. „Wymagania ogólne” punkt 6.
6.2. Kontrola jakości
Kontrolę jakości prac pomiarowych związanych z odtworzeniem ustaleniem geometrii konstrukcji
należy prowadzić według ogólnych zasad określonych w instrukcjach i wytycznych GUGiK.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne”.
________________________________________________________________________________________________________________________
16
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową są:
komplet wykonania inwentaryzacji i pomiaru konstrukcji stalowej stanu istniejącego
komplet wykonania zabezpieczenia roślinności wewnątrz palmiarni
komplet wykonania zabezpieczenia przeciw ogniowego dachu przyległego budynku
komplet wykonania zabezpieczenia konstrukcji stalowej przed utratą stateczności i zmian
geometrycznych w trakcie prowadzonych prac demontażowych i nadbudowaniu konstrukcji
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne” punkt 8.
8.2. Sposób odbioru robót
Odbiór robót związanych z odtworzeniem geometrii wykonany jest na podstawie szkiców i
dzienników pomiarów geodezyjnych lub protokółu z kontroli geodezyjnej, które Wykonawca
przedkłada Inspektorowi Nadzoru i NA.
Odbiór zabezpieczenia roślinności i dachu przyległego budynku przeprowadza IN z pomocą
wyznaczonego pracownika ogrodu botanicznego
Bezpiecznie konstrukcji przed ewentualnymi zmianami geometrii w trakcie prowadzonych prac
demontażu dachu oraz nadbudowy konstrukcji w postaci stężeń tymczasowych (lub ewentualnych
odciągów) przeprowadza IN oraz NA
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST- 0.0 . „Wymagania ogólne”.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania robót obejmuje:
1 komplet wykonania inwentaryzacji i pomiaru konstrukcji stalowej stanu istniejącego
1 komplet wykonania zabezpieczenia roślinności wewnątrz palmiarni,
1 komplet wykonania zabezpieczenia przeciw ogniowego dachu przyległego budynku,
1 komplet wykonania zabezpieczenia konstrukcji stalowej przed utratą stateczności i zmian
geometrycznych w trakcie prowadzonych prac demontażowych,
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
1. Instrukcja techniczna O-1. Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych.
2. Instrukcja techniczna G-3. Geodezyjna obsługa inwestycji, Główny Urząd Geodezji i Kartografii,
Warszawa 1979.
3. Instrukcja techniczna G-1 Geodezyjna osnowa pozioma, GUGiK 1978.
__________________________________________________________________________________________________________________________
17
4. Instrukcja techniczna G-2 Wysokościowa osnowa geodezyjna, GUGiK 1983.
5. Instrukcja techniczna G-4. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe, GUGiK 1979.
6. Instrukcja techniczna G-3.2. Pomiary realizacyjne, GUGiK 1983.
7. Instrukcja techniczna G-3.1. Osnowy realizacyjne, GUGiK 1983.
Normy związane ustawianiem rusztowań oraz odciągów tymczasowych itp.
Przepisy i prawo związane z zabezpieczeniem przeciw ogniowym
Warunki bezpieczeństwa pracy przy robotach rozbiórkowych zawarte w Rozporządzeniu Ministerstwa
Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 28 marca 1972 roku Dz.U. Nr 13 w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych i rozbiórkowych .
________________________________________________________________________________________________________________________
18
__________________________________________________________________________________________________________________________
19
SST- 2.0. DEMONTAŻ KONSTRUKCJI (WYPOSAŻENIA)
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych są wymagania
dotyczące wykonania i odbioru robót rozbiórkowych , które zostaną wykonane w ramach nadbudowy rotundy
palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
1.2. Zakres stosowania Specyfikacji Technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych
Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych jest stosowana jako dokument
przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1
Zakres robót objętych Specyfikacją Techniczną wykonania i odbioru robót budowlanych
Ustalenia zawarte w niniejszej Specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych dotyczą
prowadzenia robót rozbiórkowych dotyczące prac z pkt 1.1. to:
- Demontaż wyposażenia (rynny, pomost obwodowym schodu dachowe, drabina wejściowa zewnętrzna,
- Demontaż istniejącej fasady szklanej wraz z ramami okiennymi w górnej części konstrukcji do pomostu
rewizyjnego +10m (wg projektu ETAP I prac)
- Demontaż istniejącej fasady szklanej dachu
- Demontaż konstrukcji stalowej dachu
- Zdjęcie tynku i oczyszczenie wewnętrznej części muru przeciwogniowego
- Oczyszczenie muru obwodowego
- Utylizacja i składowanie materiału przeznaczonego do rozbiórki
- szkło
- konstrukcja stalowa
- gruz, zdjęty tynk itp.
1.3. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami i SST - 0.0.
„Wymagania Ogólne”
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót oraz za zgodność z dokumentacją projektową,
ST i poleceniami Inspektora Nadzoru.
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi do wykonania robót będących tematem niniejszej specyfikacji są: nie występują
3. SPRZĘT
Roboty rozbiórkowe prowadzone mogą być wykonywane ręcznie lub przy użyciu sprzętu mechanicznego.
4. TRANSPORT
Do przewozu gruzu mogą być użyte samochody skrzyniowe lub samowyładowcze , do przewozu innych
elementów z rozbiórki samochody skrzyniowe . Użyte środki transportu muszą być sprawne technicznie.
________________________________________________________________________________________________________________________
20
5. WYKONANIE ROBÓT
Roboty należy prowadzić ręcznie lub przy użyciu sprzętu mechanicznego . Gruz z rozbiórki oraz szkło
(szyby) nie nadające się do ponownego użycia wywieźć na wysypisko śmieci.
Złom należy oddać do punktu skupu złomu, chyba że umowa pomiędzy Wykonawcą, a Inwestorem (lub
właścicielem obiektu) będzie stanowiła inaczej.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST - 0.0.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru podano w SST - 0.0.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST - 0.0..
9.1 . Ogólne wymagania dotyczące płatności
Płatności należy przyjmować zgodnie z dokumentacją i zakresem robót wymienionym w p. 1.2. niniejszej
S.T. w oparciu o odbiór faktycznie zamówionej i wykonanej pracy :
- Wykonanie rozbiórek ,
- Wywóz materiałów z rozbiórki z terenu budowy ,
- Prace porządkowe .
Warunki bezpieczeństwa pracy przy robotach rozbiórkowych zawarte w Rozporządzeniu Ministerstwa
Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 28 marca 1972 roku Dz.U. Nr 13 w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych i rozbiórkowych .
__________________________________________________________________________________________________________________________
21
SST- 3.0. ROBOTY ZIEMNE
SST- 3.1. WYKOPY
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru
robót związanych z wykonywaniem nawierzchni drobnowymiarowych elementów betonowych w
ramach nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót ziemnych w czasie
prowadzenia wykopów przy słupach stalowych w celu wykonania wzmocnienia stóp fundamentowych
tych słupów.
Zakres wykonania wykopów w gruntach I-IV kategorii obejmuje:
 prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
 wykonanie wykopu na odkład, obejmujące odspojenie i przemieszczenie,
 ewentualne odwodnienie wykopu na czas jego wykonywania,
 zagęszczenie powierzchni dna wykopu,
 przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji
technicznej,
 rozplantowanie urobku na odkładzie,
 wywóz nieczystości i gruzu,
Budowla ziemna - budowla wykonana w gruncie lub z gruntu, spełniająca warunki
stateczności i odwodnienia.
Głębokość wykopu - różnica rzędnej terenu i rzędnej robót ziemnych, wyznaczonych w osi
wykopu.
Wykop płytki - wykop, którego głębokość jest mniejsza niż 1 m.
Wykop średni - wykop, którego głębokość jest zawarta w granicach od 1 m do 3 m.
Wykop głęboki - wykop, którego głębokość przekracza 3 m.
Odkład - miejsce wbudowania lub składowania (odwiezienia) gruntów
pozyskanych
w
czasie wykonywania wykopów, a nie wykorzystanych do budowy nasypów oraz innych prac
związanych z trasą drogową.
Wskaźnik zagęszczenia gruntu - wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu,
określona według wzoru:
Is 
d
ds
________________________________________________________________________________________________________________________
22
gdzie:
d - gęstość objętościowa szkieletu zagęszczonego gruntu, (Mg/m3),
ds - maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy wilgotności
optymalnej, określona w normalnej próbie Proctora, zgodnie z PN-B-04481,
służąca do oceny zagęszczenia gruntu w robotach ziemnych, badana zgodnie
z BN-77/8931-12, (Mg/m3).
Wskaźnik różnoziarnistości - wielkość charakteryzująca zagęszczalność gruntów
niespoistych, określona według wzoru:
U=
d 60
d 10
gdzie:
d60 - średnica oczka sita, przez które przechodzi 60% gruntu, (mm),
d10 - średnica oczka sita, przez które przechodzi 10% gruntu, (mm).
Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi
polskimi normami i z definicjami podanymi w SST - 0.0.„Wymagania ogólne”.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne”.
2. MATERIAŁY (GRUNTY)
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano
w SST - 0.0. „Wymagania ogólne” punkt 2.
2.2. Podział gruntów
Grunty przydatne do budowy nasypów podaje tablica 1.
Grunty dopuszczone do budowy nasypów powinny
w PN-S-02205.
spełniać
wymagania
określone
Tablica 1. Przydatność gruntów (uwzględniono grunty wg rozpoznania ) do wykonania
budowli ziemnych według PN-S-02205.
Przeznaczenie
Przydatne
Przydatne z
Treść zastrzeżenia
zastrzeżeniami
1. Żwiry
1. Piaski pylaste, piaski
- gdy będą wbudowane
i pospółki, również gliniaste, pyły piaszczyste w miejsca suche lub zabezpieczone
Na dolne warstwy
gliniaste
i pyły
od wód gruntowych
nasypów
i powierzchniowych
poniżej strefy
2. Piaski grubo-,
2. Piaski próchniczne,
- do nasypów nie wyższych niż 3 m,
przemarzania
średnio- i
z wyjątkiem pylastych
zabezpieczonych przed
drobnoziarniste,
piasków próchnicznych
zawilgoceniem
naturalne
i łamane
3. Gliny piaszczyste, gliny - w miejscach suchych lub
i gliny pylaste oraz inne o przejściowo zawilgoconych
wL 35%
Na górne warstwy
1. Żwiry
1. Żwiry i pospółki
nasypów w strefie
i pospółki
gliniaste
przemarzania
2. Piaski pylaste
2. Piaski gruboi gliniaste
__________________________________________________________________________________________________________________________
23
i średnioziarniste
W wykopach
i miejscach zerowych
do głębokości
przemarzania
Grunty
niewysadzinowe
3. Pyły piaszczyste
i pyły
4. Gliny o granicy
płynności mniejszej
niż 35%
8.Piaski drobnoziarniste
Grunty wątpliwe
i wysadzinowe
- pod warunkiem ulepszenia tych
gruntów spoiwami, takimi jak:
cement, wapno, aktywne popioły itp.
- o wskaźniku nośności
wnoś  10 %
- gdy są ulepszane spoiwami
(cementem, wapnem, aktywnymi
popiołami itp.)
2.3. Zasady wykorzystania gruntów
Grunty uzyskane przy wykonywaniu wykopów powinny być przez Wykonawcę wykorzystane w
maksymalnym stopniu do budowy nasypów. Grunty przydatne do budowy nasypów mogą być
wywiezione poza teren budowy tylko wówczas, gdy stanowią nadmiar objętości robót ziemnych i za
zezwoleniem Inspektora Nadzoru.
Jeżeli grunty przydatne, uzyskane przy wykonaniu wykopów, nie będąc nadmiarem objętości
robót ziemnych, zostały za zgodą Inspektora Nadzoru wywiezione przez Wykonawcę poza teren
budowy z przeznaczeniem innym niż budowa nasypów lub wykonanie prac objętych kontraktem,
Wykonawca jest zobowiązany do dostarczenia równoważnej objętości gruntów przydatnych ze źródeł
własnych, zaakceptowanych przez Inspektora Nadzoru.
Grunty i materiały nieprzydatne do budowy nasypów, powinny być wywiezione przez
Wykonawcę na odkład. Zapewnienie terenów na odkład należy do obowiązków Zamawiającego, o ile
nie określono tego inaczej w kontrakcie. Inspektor Nadzoru może nakazać pozostawienie na terenie
budowy gruntów, których czasowa nieprzydatność wynika jedynie z powodu zamarznięcia lub
nadmiernej wilgotności.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne” pkt. 3.
3.2. Sprzęt do robót ziemnych
Wykonawca powinien wykonać roboty ziemna sprzętem ręcznym , transport mas ziemnych
samochodami skrzyniowymi, zagęszczenie ubijakami mechanicznymi.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST - 0.0.. „Wymagania ogólne” punkt 4.
4.2. Transport gruntów
Wybór środków transportowych oraz metod transportu powinien być dostosowany do kategorii
gruntu jego objętości, technologii odspajania i załadunku oraz od odległości transportu. Wydajność
środków transportowych powinna być ponadto dostosowana do wydajności sprzętu stosowanego do
urabiania i wbudowania gruntu.
________________________________________________________________________________________________________________________
24
Zwiększenie odległości transportu ponad wartości zatwierdzone nie może być podstawą roszczeń
Wykonawcy, dotyczących dodatkowej zapłaty za transport, o ile zwiększone odległości nie zostały
wcześniej zaakceptowane na piśmie przez Inspektora Nadzoru.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST - 0.0.. „Wymagania ogólne” punkt 5.
5.2. Zasady wykonania wykopu
Sposób wykonania skarp wykopu powinien gwarantować ich stateczność w całym okresie
prowadzenia robót, a naprawa uszkodzeń, wynikających z nieprawidłowego ukształtowania skarp
wykopu, ich podcięcia lub innych odstępstw od dokumentacji projektowej obciąża Wykonawcę robót
ziemnych.
Wykonawca powinien wykonywać wykopy w taki sposób, aby grunty o różnym stopniu
przydatności do budowy nasypów były odspajane oddzielnie, w sposób uniemożliwiający ich
wymieszanie.
Odspojone grunty przydatne do wykonania nasypów powinny być bezpośrednio wbudowane w
nasyp lub przewiezione na odkład. O ile Inspektor Nadzoru dopuści czasowe składowanie odspojonych
gruntów, należy je odpowiednio zabezpieczyć przed nadmiernym zawilgoceniem.
Jeżeli grunt jest zamarznięty nie należy odspajać go do głębokości około 0,5 metra powyżej
projektowanych rzędnych robót ziemnych.
5.3. Wymagania dotyczące zagęszczenia
Zagęszczenie gruntu w wykopach i miejscach zerowych robót ziemnych powinno spełniać
wymagania, dotyczące minimalnej wartości wskaźnika zagęszczenia (Is) podanego w tablicy 2.
Tablica 2. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia w wykopach i miejscach zerowych robót ziemnych
Lp Strefa korpusu ziemnego
Minimalna wartość Is
dla zadania
1
Górna warstwa o grubości 20 cm
1,00
2
Na głębokości od 20 do 50 cm od powierzchni robót ziemnych
1,00
Jeżeli grunty rodzime w wykopach i miejscach zerowych nie spełniają wymaganego wskaźnika
zagęszczenia, to przed ułożeniem konstrukcji nawierzchni należy je dogęścić do wartości Is podanych w
tablicy 2.
Jeżeli wartości wskaźnika zagęszczenia określone w tablicy 2 nie mogą być osiągnięte przez
bezpośrednie zagęszczenie gruntów rodzimych, to należy podjąć środki w celu ulepszenia gruntu
podłoża, umożliwiającego uzyskanie wymaganych wartości wskaźnika zagęszczenia. Możliwe do
zastosowania środki proponuje Wykonawca i przedstawia do akceptacji Inspektor Nadzoru.
5.4. Ruch budowlany
Nie należy dopuszczać ruchu budowlanego po dnie wykopu o ile grubość warstwy gruntu
(nadkładu) powyżej rzędnych robót ziemnych jest mniejsza niż 0,5 metra.
Z chwilą przystąpienia do ostatecznego profilowania dna wykopu dopuszcza się po nim jedynie
ruch maszyn wykonujących tę czynność budowlaną. Może po nim odbywać się jedynie sporadyczny
ruch pojazdów, które nie spowodują uszkodzeń powierzchni korpusu.
__________________________________________________________________________________________________________________________
25
Naprawa uszkodzeń powierzchni robót ziemnych, wynikających z niedotrzymania podanych
powyżej warunków obciąża Wykonawcę robót ziemnych.
5.5. Dokładność wykonania wykopów
Odchylenie osi korpusu ziemnego, w wykopie od osi projektowanej nie powinny być większe niż
 10 cm. Różnica w stosunku do projektowanych rzędnych robót ziemnych nie może przekraczać +1 cm
i -3 cm.
Szerokość korpusu nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej
niż  10 cm, a krawędzie korony drogi nie powinny mieć wyraźnych załamań w planie.
Pochylenie skarp nie powinno różnić się od projektowanego o więcej niż 10% jego wartości
wyrażonej tangensem kąta. Maksymalna głębokość nierówności na powierzchni skarp nie powinna
przekraczać 10 cm przy pomiarze łatą 3-metrową, albo powinny być spełnione inne wymagania
dotyczące równości, wynikające ze sposobu umocnienia powierzchni.
5.6. Odwodnienie pasa robót ziemnych
Niezależnie od budowy urządzeń, stanowiących elementy systemów odwadniających, ujętych w
dokumentacji projektowej, Wykonawca powinien, o ile wymagają tego warunki terenowe, wykonać
urządzenia, które zapewnią odprowadzenie wód gruntowych i opadowych poza obszar robót ziemnych
tak, aby zabezpieczyć grunty przed przewilgoceniem i nawodnieniem. Wykonawca ma obowiązek
takiego wykonywania wykopów aby powierzchniom gruntu nadawać w całym okresie trwania robót
spadki, zapewniające prawidłowe odwodnienie.
Jeśli wskutek zaniedbania Wykonawcy, grunty ulegną nawodnieniu, które spowoduje ich
długotrwałą
nieprzydatność,
Wykonawca
ma
obowiązek
usunięcia
tych
gruntów
i zastąpienia ich gruntami przydatnymi na własny koszt bez jakichkolwiek dodatkowych opłat ze strony
Zamawiającego za te czynności, jak również za dowieziony grunt.
Odprowadzenie wód do istniejących urządzeń odwadniających musi być poprzedzone
uzgodnieniem z odpowiednimi instytucjami.
5.7. Odwodnienie wykopu
Technologia wykonania wykopu musi umożliwiać jego prawidłowe odwodnienie
w całym okresie trwania robót ziemnych. Wykonanie wykopów powinno postępować w kierunku
podnoszenia się niwelety.
W czasie robót ziemnych należy zachować odpowiedni spadek podłużny i nadać przekrojom
poprzecznym
spadki,
umożliwiające
szybki
odpływ
wód
z
wykopu.
O ile w dokumentacji projektowej nie zawarto innego wymagania, spadek poprzeczny nie powinien być
mniejszy
niż
4%
w
przypadku
gruntów
spoistych
i
nie
mniejszy
niż 2% w przypadku gruntów niespoistych. Należy uwzględnić ewentualny wpływ kolejności i sposobu
odspajania gruntów oraz terminów wykonywania innych robót na spełnienie wymagań dotyczących
prawidłowego odwodnienia wykopu w czasie postępu robót ziemnych.
Źródła wody, odsłonięte przy wykonywaniu wykopów, należy ująć w rowy lub dreny. Wody
opadowe i gruntowe należy odprowadzić poza teren pasa robót ziemnych.
Ogólne zasady kontroli robót podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne” punkt 6.
________________________________________________________________________________________________________________________
26
6.2. Badania i pomiary w czasie wykonywania wykopów
6.2.1. Sprawdzenie odwodnienia
Sprawdzenie
odwodnienia
korpusu
ziemnego
polega
na
kontroli
zgodności
z wymaganiami specyfikacji określonymi w punkcie 5 oraz dokumentacją projektową.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:
 właściwe ujęcie i odprowadzenie wód opadowych,
 właściwe ujęcie i odprowadzenie wysięków wodnych.
6.2.2. Sprawdzenie jakości wykonania robót
Kontrola wykonania wykopów polega na kontrolowaniu zgodności z wymaganiami określonymi
w niniejszej specyfikacji oraz w dokumentacji projektowej.W czasie kontroli szczególną uwagę należy
zwrócić na:
a) odspajanie gruntów w sposób nie pogarszający ich właściwości,
b) zapewnienie stateczności skarp,
c) odwodnienie wykopów w czasie wykonywania robót i po ich zakończeniu,
d) dokładność wykonania wykopów (usytuowanie i wykończenie),
e) zagęszczenie górnej strefy korpusu w wykopie według wymagań określonych w pkt. 5.3.
6.3. Badania do odbioru korpusu ziemnego
6.3.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów do odbioru korpusu ziemnego podaje
tablica 3.
Tablica 3. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanych robót ziemnych.
Lp Badana cecha
Minimalna częstotliwość
badań i pomiarów
1
Pomiar szerokości korpusu ziemnego
Pomiar taśmą, szablonem, łatą
2
Pomiar szerokości dna rowów
o długości 3 m i poziomnicą lub
niwelatorem, w odstępach
3
Pomiar rzędnych powierzchni korpusu
co 200 m;na prostych, w punktach
ziemnego
głównych łuku,
4
Pomiar pochylenia skarp
co 100 m na łukach o R  100 m,
5
Pomiar równości powierzchni korpusu
co 50 m na łukach o R  100 m oraz w
miejscach
6
Pomiar równości skarp
które budzą wątpliwości
7
Pomiar spadku podłużnego powierzchni
Pomiar niwelatorem rzędnych
korpusu lub dna rowu
w odstępach co 20 m oraz
w punktach wątpliwych
8
Badanie zagęszczenia gruntu
Wskaźnik zagęszczenia określać
dla każdej ułożonej warstwy, lecz nie
rzadziej niż raz na każde 500 m3 nasypu
6.3.2. Szerokość korpusu ziemnego
Szerokość korpusu ziemnego nie może różnić się od szerokości projektowanej
o więcej niż  10 cm.
6.3.3. Rzędne korony korpusu ziemnego
Rzędne korony korpusu ziemnego nie mogą różnić się od rzędnych projektowanych
o więcej niż -3 cm lub +1 cm.
6.3.4. Pochylenie skarp
Pochylenie skarp nie może różnić się od pochylenia projektowanego o więcej niż 10% wartości
pochylenia wyrażonego tangensem kąta.
__________________________________________________________________________________________________________________________
27
6.3.5. Równość korony korpusu
Nierówności powierzchni korpusu ziemnego mierzone łatą 3-metrową, nie mogą przekraczać 3
cm.
6.3.6. Równość skarp
Nierówności skarp, mierzone łatą 3-metrową, nie mogą przekraczać  10 cm.
6.3.7. Spadek podłużny korony korpusu
Spadek podłużny korony korpusu lub dna rowu, sprawdzony przez pomiar niwelatorem rzędnych
wysokościowych, nie może dawać różnic, w stosunku rzędnych projektowanych, większych niż -3 cm
lub +1 cm.
6.3.8. Zagęszczenie gruntu
Wskaźnik zagęszczenia gruntu określony zgodnie z BN-77/8931-12 powinien być zgodny z
założonym.
6.4. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami
Wszystkie grunty nie spełniające wymagań podanych w odpowiednich punktach specyfikacji,
zostaną odrzucone. Jeśli grunty nie spełniające wymagań zostaną wbudowane lub zastosowane, to na
polecenie Inspektora Nadzoru Wykonawca wymieni je na właściwe, na własny koszt.
Wszystkie roboty, które wykazują większe odchylenia cech od określonych
w punktach 5 i 6 specyfikacji powinny być ponownie wykonane przez Wykonawcę
na jego koszt.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne” punkt 7.
7.2. Obmiar robót ziemnych
Jednostką obmiarową jest m3 (metr sześcienny) wykonanego wykopu.
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty ziemne uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami
Inspektora Nadzoru, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji według punktu 6 dały
wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST SST- .0.0. „Wymagania ogólne”.
 prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
 oznakowanie robót,
 wykonanie wykopu na odkład, obejmujące odspojenie i przemieszczenie,
________________________________________________________________________________________________________________________
28
 ewentualne odwodnienie wykopu na czas jego wykonywania,
 rozbiórka istniejącej konstrukcji murków oporowych,
 profilowanie dna wykopu, skarp,
 zagęszczenie powierzchni wykopu,
 przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych
w specyfikacji technicznej,
 rozplantowanie urobku na odkładzie,
 wywóz nieczystości i gruzu,
 wykonanie a następnie rozebranie ewentualnych dróg dojazdowych,
 rekultywację terenu.
10.1. Normy
1. PN-B-02480 Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów.
2. PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntów.
3. PN-B-04493 Grunty budowlane. Oznaczenie kapilarności biernej.
4. BN-77/8931-12
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.
__________________________________________________________________________________________________________________________
29
SST- 3.2. NASYPY
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru
robót związanych z wykonywaniem nawierzchni drobnowymiarowych elementów betonowych o dla
ciągu komunikacyjnego pieszych przy robotach budowlanych, które zostaną wykonane w ramach
nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót ziemnych w czasie
wykonywania nasypów, zasypania wzmocnionych fundamentów oraz zasypania kolizji (przełożenia
rury wodociągowej) w gruntach nieskalistych (kategoria I-IV).
Zakres wykonania nasypów obejmuje:
 prace pomiarowe,
 oznakowanie robót,
 pozyskanie gruntu z dokopu, jego odspojenie i załadunek na środki transportowe,
 transport urobku z dokopu na miejsce wbudowania,
 wbudowanie dostarczonego gruntu w nasyp,
 zagęszczenie gruntu,
 profilowanie powierzchni zasypanych fundamentów
 ewentualne odwodnienie terenu robót,
 przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji
technicznej.
.
Budowla ziemna - budowla wykonana w gruncie lub z gruntu spełniająca warunki stateczności
i odwodnienia.
Wysokość nasypu - różnica rzędnej terenu i rzędnej robót ziemnych, wyznaczonych w osi
nasypu.
Nasyp niski - nasyp, którego wysokość jest mniejsza niż 1 m.
Nasyp średni - nasyp którego wysokość jest zawarta w granicach od 1 do 3 m.
Nasyp wysoki - nasyp, którego wysokość przekracza 3 m.
Dokop - miejsce pozyskania gruntu do wykonania nasypów, położone poza pasem robót
drogowych.
Odkład - miejsce wbudowania lub składowania (odwiezienia) gruntów pozyskanych w czasie
wykonywania wykopów, a nie wykorzystanych do budowy nasypów oraz innych prac
związanych z trasą drogową.
Wskaźnik zagęszczenia gruntu - wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu,
________________________________________________________________________________________________________________________
30
Is 
d
ds
gdzie:
d - gęstość objętościowa szkieletu gruntowego, (Mg/m3), służąca do oceny zagęszczania gruntu
w robotach ziemnych, badana zgodnie z BN-77/8931-12, (Mg/m3)
ds - maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy wilgotności optymalnej,
określona według normalnej próby Proctora, badana zgodnie z PN-88/B-04481.
Wskaźnik różnoziarnistości - wielkość charakteryzująca zagęszczalność gruntów niespoistych,
U=
d 60
d 10
gdzie:
d60 - średnica oczek sita, przez które przechodzi 60 % gruntu, (mm),
d10 - średnica oczek sita, przez które przechodzi 10 % gruntu, (mm),
Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi
normami i z definicjami podanymi w SST- .5.00. „Wymagania ogólne” punkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne” punkt 1.5.
2. MATERIAŁY (GRUNTU)
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w SST - 0.0.
„Wymagania ogólne”.
2.2. Grunty i materiały do nasypów
Grunty i materiały do budowy nasypów podaje tablica 1.
Grunty i materiały dopuszczone do budowy nasypów powinny spełniać wymagania określone w PNS-02205.
Tablica 1. Przydatność gruntów do wykonania budowli ziemnych według PN-S-02205.
Przeznaczenie
Na dolne warstwy
nasypów
poniżej strefy
przemarzania
Przydatne
Przydatne z
zastrzeżeniami
1. Żwiry
i pospółki, również
gliniaste
1. Piaski pylaste, piaski
- gdy będą wbudowane
gliniaste, pyły piaszczyste w miejsca suche lub zabezpieczone
i pyły
od wód gruntowych
i powierzchniowych
2. Piaski próchniczne,
- do nasypów nie wyższych niż 3 m,
z wyjątkiem pylastych
zabezpieczonych przed
piasków próchnicznych
zawilgoceniem
2. Piaski grubo-,
średnio- i
drobnoziarniste,
naturalne
i łamane
Treść zastrzeżenia
3. Gliny piaszczyste, gliny - w miejscach suchych lub
i gliny pylaste oraz inne o przejściowo zawilgoconych
wL 35%
__________________________________________________________________________________________________________________________
31
Na górne warstwy
nasypów
w strefie
przemarzania
Wykopy
i miejsca zerowe
do głębokości
przemarzania
1. Żwiry
i pospółki
2. Piaski gruboi średnioziarniste
Grunty
niewysadzinowe
1. Żwiry i pospółki
gliniaste
2. Piaski pylaste
i gliniaste
3. Pyły piaszczyste
i pyły
4. Gliny o granicy
płynności mniejszej
niż 35%
8.Piaski drobnoziarniste
Grunty wątpliwe
i wysadzinowe
- pod warunkiem ulepszenia tych
gruntów spoiwami, takimi jak:
cement, wapno, aktywne popioły itp.
- o wskaźniku nośności
wnoś  10 %
- gdy są ulepszane spoiwami
(cementem, wapnem, aktywnymi
popiołami itp.)
Podział gruntów pod względem wysadzinowości podaje tablica 2.
Tablica 2. Podział gruntów pod względem wysadzinowości według PN-S-02205
Lp
1
Wyszczególnienie
właściwości
Grupy gruntów
Niewysadzinowe Wątpliwe
 piasek pylasty
 rumosz skalny
 żwir gliniasty
 pospółka
gliniasta
mało wysadzinowe
 glina piaszczysta
zwięzła, glina zwięzła,
glina pylasta zwięzła
 ił, ił piaszczysty, ił
pylasty
bardzo wysadzinowe
 piasek gliniasty
 pył, pył piaszczysty
 glina piaszczysta, glina,
glina pylasta
 ił warwowy
 15
3
 1,0
od 15 do 30
od 3 do 10
 1,0
 30
 10
1,0
 35
od 25 do 35
 25
Rodzaj gruntu
 żwir
 pospółka
 piasek gruby
 piasek średni
 piasek drobny
 żużel
nierozpadowy
2
3
4
Zawartość cząstek,
 0,075 mm, %
 0,02 mm, %
Kapilarność bierna Hkb,
m
Wskaźnik piaskowy
WP
Wysadzinowe
2.3. Zasady wykorzystania gruntów
Grunty uzyskane przy wykonywaniu wykopów powinny być przez Wykonawcę wykorzystane w
maksymalnym stopniu do budowy nasypów. Grunty przydatne do budowy nasypów mogą być
wywiezione poza teren budowy tylko wówczas, gdy stanowią nadmiar objętości robót ziemnych i za
zezwoleniem Inspektora Nadzoru.
Jeżeli grunty przydatne, uzyskane przy wykonaniu wykopów, nie będąc nadmiarem objętości
robót ziemnych, zostały za zgodą Inspektora Nadzoru wywiezione przez Wykonawcę poza teren
budowy z przeznaczeniem innym niż budowa nasypów lub wykonanie prac objętych kontraktem,
Wykonawca jest zobowiązany do dostarczenia równoważnej objętości gruntów przydatnych ze źródeł
własnych, zaakceptowanych przez Inspektora Nadzoru.
Grunty i materiały nieprzydatne do budowy nasypów powinny być wywiezione przez
Wykonawcę na odkład. Zapewnienie terenów na odkład należy do obowiązków Zamawiającego, o ile
nie określono tego inaczej w kontrakcie. Inspektor Nadzoru może nakazać pozostawienie na terenie
________________________________________________________________________________________________________________________
32
budowy gruntów, których czasowa nieprzydatność wynika jedynie z powodu zamarznięcia lub
nadmiernej wilgotności.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST- .5.00. „Wymagania ogólne” punkt 3.
3.2. Sprzęt do robót ziemnych
Wykonawca wykona roboty ziemne drobnym sprzętem mechanicznym i ręcznie
3.2. Dobór sprzętu zagęszczającego
W tablicy 3 podano, dla różnych rodzajów gruntów, orientacyjne dane przy doborze sprzętu
zagęszczającego. Sprzęt do zagęszczania powinien być zatwierdzony przez Inspektora Nadzoru.
Tablica 3. Orientacyjne dane przy doborze sprzętu zagęszczającego.
Grunty niespoiste:
Grunty spoiste:
piaski i żwiry, pospółki pyły, iły
Rodzaj sprzętu,
Lp działanie,
grubość
liczba
grubość
liczba
.
warstwy
przejawarstwy
przejaw cm
zdów
w cm
zdów
Statyczne:
1
walce gładkie
od 10
od 4
od 10
od 4
do 20
do 8
do 20
do 8
2
- okołkowane
od
20
od
8


do 30
do 12
3
- ogumione
od 20
od 6
od 30
od 6
do 40
do 10
do 40
do 10
Dynamiczne:
4
płyty spadające
od 50
od 2


(ubijaki)
do 70
do 4
5
szybko uderzające od 20
od 2
od 10
od 2
ubijaki
do 40
do 4
do 20
do 4
6
walce wibracyjne:
- lekkie
od 30
od 3 do 5 
(do 5 ton)

do 50
- średnie
od 40
od 3 do 5 od 20
od 3
(58 ton)
do 60
do 4
do 30
- ciężkie
od 50
od 3 do 5 od 30
od 3
(8 ton)
do 80
do 4
do 40
7
płyty wibracyjne
- lekkie
od 20
od 5 do 8 

- ciężkie
do 40
od 30
od 4 do 6 od 20
od 6
do 60
do 8
do 30
Mieszanki gruntowe
z małą zawartością
frakcji kamienistej
grubość
liczba
warstwy
przejaw cm
zdów
od 10
do 20
od 20
do 30
od 30
do 40
od 4
do 8
od 8
do 12
od 6
do 10
od 50
do 70
od 20
do 30
od 2
do 4
od 2
do 4
od 20
do 40
od 30
do 50
od 40
do 60
od 3 do 5
od 10
do 20
od 20
do 40
od 5 do 8
od 3 do 5
od 3 do 5
od 4 do 6
__________________________________________________________________________________________________________________________
33
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST- .5.00. „Wymagania ogólne” punkt 4.
4.2. Transport gruntów
Wybór środków transportowych oraz metod transportu powinien być dostosowany do kategorii
gruntu (materiału), jego objętości, technologii odspajania i załadunku oraz od odległości transportu.
Wydajność środków transportowych powinna być ponadto dostosowana do wydajności sprzętu
stosowanego do urabiania i wbudowania gruntu (materiału).
Zwiększenie odległości transportu ponad wartości zatwierdzone nie może być podstawą roszczeń
Wykonawcy, dotyczących dodatkowej zapłaty za transport, o ile zwiększone odległości nie zostały
wcześniej zaakceptowane na piśmie przez Inspektora Nadzoru.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne” punkt 5.
5.2. Dokładność wykonania nasypów
Odchylenie osi korpusu ziemnego w nasypie, od osi projektowanej nie powinno być większe niż 
10 cm. Różnica w stosunku do projektowanych rzędnych robót ziemnych nie może przekraczać +1 cm i
-3 cm.
Szerokość korpusu nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej
niż  10 cm, a krawędzie korony drogi nie powinny mieć wyraźnych załamań w planie.
Pochylenie skarp nie powinno różnić się od projektowanego o więcej niż 10% jego wartości
wyrażonej tangensem kąta. Maksymalna głębokość nierówności na powierzchni skarp nie powinna
przekraczać 10 cm przy pomiarze łatą 3-metrową, albo powinny być spełnione inne wymagania
dotyczące równości, wynikające ze sposobu umocnienia powierzchni.
5.3. Odwodnienie pasa robót ziemnych
Niezależnie od budowy urządzeń, stanowiących elementy systemów odwadniających, ujętych w
dokumentacji projektowej, Wykonawca powinien, o ile wymagają tego warunki terenowe, wykonać
urządzenia, które zapewnią odprowadzenie wód gruntowych i opadowych poza obszar robót ziemnych
tak, aby zabezpieczyć grunty przed przewilgoceniem i nawodnieniem. Wykonawca ma obowiązek
takiego wykonywania nasypów, aby powierzchniom gruntu nadawać w całym okresie trwania robót
spadki, zapewniające prawidłowe odwodnienie.
Jeśli wskutek zaniedbania Wykonawcy, grunty ulegną nawodnieniu, które spowoduje ich
długotrwałą nieprzydatność, Wykonawca ma obowiązek usunięcia tych gruntów i zastąpienia ich
gruntami przydatnymi na własny koszt bez jakichkolwiek dodatkowych opłat ze strony Zamawiającego
za te czynności, jak również za dowieziony grunt.
Odprowadzenie wód do istniejących urządzeń odwadniających musi być poprzedzone
uzgodnieniem z odpowiednimi instytucjami.
________________________________________________________________________________________________________________________
34
5.5. Dokop
5.5.1. Miejsce dokopu
Miejsce ukopu lub dokopu powinno być wskazane w dokumentacji projektowej, w innych
dokumentach kontraktowych lub przez Inspektora Nadzoru. Jeżeli miejsce to zostało wybrane przez
Wykonawcę, musi być akceptowane przez Inspektora Nadzoru.
Miejsce dokopu powinno być tak dobrane, żeby zapewnić przewóz lub przemieszczenie gruntu na
jak najkrótszych odległościach.
5.5.2. Zasady prowadzenia robót w dokopie
Pozyskiwanie gruntu z dokopu może rozpocząć się dopiero po pobraniu próbek i zbadaniu
przydatności zalegającego gruntu do budowy nasypów oraz po wydaniu zgody na piśmie przez
Inspektora Nadzoru. Głębokość na jaką należy ocenić przydatność gruntu powinna być dostosowana do
zakresu prac.
5.6. Wykonanie nasypów
5.6.1. Przygotowanie podłoża w obrębie podstawy nasypu
Przed przystąpieniem do budowy nasypów należy w obrębie jego podstawy zakończyć roboty
przygotowawcze, określone w ST dział: D-01.00.00. „Roboty przygotowawcze”.
5.6.1.1. Wycięcie stopni w zboczu
Jeżeli pochylenie poprzeczne terenu w stosunku do osi nasypu jest większe niż 1:5 należy, dla
zabezpieczenia przed zsuwaniem się nasypu, wykonać w zboczu stopnie o spadku górnej powierzchni,
wynoszącym około 4% 1% i szerokości od 1,0 do 2,5 metra.
5.6.1.2. Zagęszczenie gruntów w podłożu nasypów
Wykonawca powinien skontrolować wskaźnik zgęszczenia gruntów rodzimych, zalegających w
górnej strefie podłoża nasypu, do głębokości 0,5 metra od powierzchni terenu. Jeżeli wartość wskaźnika
zagęszczenia jest mniejsza niż określona w tablicy 4, Wykonawca powinien dogęścić podłoże tak, aby
powyższe wymaganie zostało spełnione.
Jeżeli wartości wskaźnika zagęszczenia określone w tablicy 4 nie mogą być osiągnięte przez
bezpośrednie zagęszczenie podłoża, to należy podjąć środki w celu ulepszenia gruntu podłoża,
umożliwiające uzyskanie wymaganych wartości wskaźnika zagęszczenia.
Tablica 4. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia dla podłoża nasypów do głębokości 0,5 metra od
powierzchni terenu
Lp Nasypy o wysokości
Minimalna wartość Is dla zadania
1
do 2 metrów
0,97
2
ponad 2 metry
0,97
5.6.1.3. Spulchnienie gruntów w podłożu nasypów
Jeżeli nasyp ma być budowany na gładkiej powierzchni, to przed przystąpieniem do budowy
nasypu powinna ona być rozdrobniona lub spulchniona na głębokość co najmniej 15 cm, w celu
poprawy jej powiązania z podstawą nasypu.
5.6.2. Wybór gruntów i materiałów do wykonania nasypów
Wybór gruntów i materiałów do wykonania nasypów powinien być dokonany z uwzględnieniem
zasad podanych w punkcie 2.
5.6.3. Zasady wykonywania nasypów
5.6.3.1. Ogólne zasady wykonywania nasypów
Nasypy powinny być wznoszone przy zachowaniu przekroju poprzecznego i profilu podłużnego,
które określono w dokumentacji projektowej, z uwzględnieniem ewentualnych zmian wprowadzonych
zawczasu przez Inspektora Nadzoru.
__________________________________________________________________________________________________________________________
35
W celu zapewnienia stateczności nasypu i jego równomiernego osiadania należy przestrzegać
następujących zasad:
a) Nasypy należy wykonywać metodą warstwową, z gruntów przydatnych do
budowy nasypów. Nasypy powinny być wznoszone równomiernie na całej
szerokości.
b) Grubość warstwy w stanie luźnym powinna być odpowiednio dobrana w zależności
rodzaju gruntu i sprzętu używanego do zagęszczenia. Przystąpienie do wbudowania
kolejnej warstwy nasypu może nastąpić dopiero po stwierdzeniu przez Inspektora Nadzoru
prawidłowego wykonania warstwy poprzedniej.
c) Grunty o różnych właściwościach należy wbudowywać w oddzielnych warstwach,
o jednakowej grubości na całej szerokości nasypu.
d) Warstwy gruntu przepuszczalnego należy wbudowywać poziomo, a warstwy
gruntu małoprzepuszczalnego ze spadkiem górnej powierzchni około 4% 1%.
Kiedy nasyp jest budowany w terenie płaskim spadek powinien być obustronny,
gdy nasyp jest budowany na zboczu spadek powinien być jednostronny, zgodny
z jego pochyleniem. Ukształtowanie powierzchni warstwy powinno uniemożliwiać
lokalne gromadzenie się wody.
e) Górne warstwy nasypu, o grubości co najmniej 0,5 metra należy wykonać
z gruntów niewysadzinowych, o wskaźniku wodoprzepuszczalności „k10”
nie mniejszym od 8 m/dobę.
f) Grunt przewieziony na miejsce wbudowania powinien być bezzwłocznie
wbudowany w nasyp. Inspektor Nadzoru może dopuścić czasowe składowanie gruntu,
pod warunkiem jego zabezpieczenia przed nadmiernym zawilgoceniem.
5.6.3.2. Wykonywanie nasypów na zboczach
Przy budowie nasypu na zboczu o pochyłości od 1:5 do 1:2 należy zabezpieczyć nasyp przed
zsuwaniem się przez:
a) wycięcie w zboczu stopni według punktu 5.3.1.1.,
b) wykonanie rowu stokowego powyżej nasypu.
Przy pochyłościach zbocza większych niż 1:2 wskazane jest zabezpieczenie stateczności nasypu
przez podparcie go murem oporowym.
5.6.3.3. Poszerzenie nasypu
Przy poszerzeniu nasypu istniejącego nasypu należy wykonać w jego skarpie stopnie o szerokości
do 1,0 metra. Spadek górnej powierzchni stopni powinien wynosić 4% 1% w kierunku zgodnym z
pochyleniem skarpy.
Wycięcie stopni obowiązuje zawsze przy wykonywaniu styku dwóch przyległych części nasypu,
wykonywanych z gruntów o różnych właściwościach lub w różnym czasie.
5.6.3.4. Wykonywanie nasypów w okresie deszczów
Wykonywanie nasypów należy przerwać, jeżeli wilgotność gruntu przekracza wartość
dopuszczalną, to znaczy jest większa od wilgotności optymalnej o więcej niż 10% jej wartości.
Na warstwie gruntu nadmiernie zawilgoconego nie wolno układać następnej warstwy gruntu.
Osuszanie można przeprowadzić w sposób mechaniczny lub chemiczny, poprzez wymieszanie z
wapnem palonym lub hydratyzowanym.
W celu zabezpieczenia nasypu przed nadmiernym zawilgoceniem, poszczególne jego warstwy
oraz
korona
nasypu
po
zakończeniu
robót
ziemnych
powinny
być
równe
i mieć spadki potrzebne do prawidłowego odwodnienia, według pkt. 5.3.3.1. poz. d).
W okresie deszczowym nie należy pozostawiać nie zagęszczonej warstwy do dnia następnego.
Jeżeli warstwa gruntu niezagęszczonego uległa przewilgoceniu, a Wykonawca nie jest w stanie osuszyć
jej i zagęścić w czasie zaakceptowanym przez Inspektora Nadzoru, to może on nakazać Wykonawcy
usunięcie wadliwej warstwy.
________________________________________________________________________________________________________________________
36
5.6.3.5. Wykonywanie nasypów w okresie mrozów
Niedopuszczalne jest wykonywanie nasypów w temperaturze przy której nie jest możliwe
osiągnięcie w nasypie wymaganego wskaźnika zagęszczenia gruntów.
Nie dopuszcza się wbudowania w nasyp gruntów zamarzniętych lub gruntów przemieszanych ze
śniegiem lub lodem.
W czasie dużych opadów śniegu wykonywanie nasypów powinno być przerwane. Przed
wznowieniem prac należy usunąć śnieg z powierzchni wznoszonego nasypu.
Jeżeli warstwa niezagęszczonego gruntu zamarzła, to nie należy jej przed rozmarznięciem
zagęszczać ani układać na niej następnych warstw.
5.6.4.1. Ogólne zasady zagęszczenia gruntu
Każda warstwa gruntu jak najszybciej po jej rozłożeniu, powinna być zagęszczona
z zastosowaniem sprzętu odpowiedniego dla danego rodzaju gruntu oraz występujących warunków.
Rozłożone warstwy gruntu należy zagęszczać od krawędzi nasypu w kierunku jego osi.
5.6.4.2. Grubość warstwy
Grubość warstwy zagęszczonego gruntu oraz liczbę przejść maszyny zagęszczającej zaleca się
określić doświadczalnie dla każdego rodzaju gruntu i typu maszyny.
Orientacyjne wartości, dotyczące grubości warstw różnych gruntów oraz liczby przejazdów
różnych maszyn do zagęszczania podano w punkcie 3.
5.6.4.3. Wilgotność gruntu
Wilgotność gruntu w czasie zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej, z tolerancją
od -20% do +10% jej wartości.
Jeżeli wilgotność naturalna gruntu jest niższa od wilgotności optymalnej o więcej niż 20% jej
wartości, to wilgotność gruntu należy zwiększyć przez dodanie wody.
Jeżeli wilgotność gruntu jest wyższa od wilgotności optymalnej o ponad 10% jej wartości, grunt
należy osuszyć w sposób mechaniczny lub chemiczny, ewentualnie wykonać drenaż z warstwy gruntu
przepuszczalnego. Sposób osuszenia przewilgoconego gruntu powinien być zaakceptowany przez
Inspektora Nadzoru.
Sprawdzenie wilgotności gruntu należy przeprowadzać laboratoryjnie, z częstotliwością określoną
w punkcie 6.3.2. i 6.3.3.
5.6.4.4. Wymagania dotyczące zagęszczenia
W zależności od uziarnienia stosowanych materiałów, zagęszczenie warstwy należy określać za
pomocą oznaczenia wskaźnika zagęszczenia lub porównania pierwotnego i wtórnego modułu
odkształcenia.
Kontrolę zagęszczenia na podstawie porównania pierwotnego i wtórnego modułu odkształcenia,
określonych zgodnie z normą BN-64/8931-02, należy stosować tylko dla gruntów gruboziarnistych, dla
których nie jest możliwe określenie wskaźnika zagęszczenia według BN-77/8931-12.
Wskaźnik zagęszczenia gruntów w nasypach, określony według BN-77/8931-12, powinien na
całej szerokości korpusu spełniać wymagania podane w tablicy 5.
Tablica 5. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia gruntu w nasypach
Lp Strefa nasypu
1
Górna warstwa o grubości 20 cm
2
Niżej leżące warstwy nasypu do głębokości od powierzchni robót
ziemnych: - 1,2 metra
Warstwy nasypu na głębokości od powierzchni robót ziemnych poniżej:
- 1,2 metra
3
Minimalna wartość Is
dla zadania
1,00
1,00
0,97
Jeżeli jako kryterium oceny dobrego zagęszczenia gruntu stosuje się porównanie wartości
modułów odkształcenia, to wartość stosunku wtórnego do pierwotnego modułu odkształcenia,
określonych zgodnie z normą BN-64/8931-02, nie powinna być większa od 2,2.
__________________________________________________________________________________________________________________________
37
Jeżeli badania kontrolne wykażą, że zagęszczenie warstwy nie jest wystarczające, to Wykonawca
powinien spulchnić warstwę, doprowadzić grunt do wilgotności optymalnej i powtórnie zagęścić. Jeżeli
powtórne zagęszczenie nie spowoduje uzyskania wymaganego wskaźnika zagęszczenia, Wykonawca
powinien usunąć warstwę i wbudować nowy materiał, o ile Inspektor Nadzoru nie zezwoli na
ponowienie próby prawidłowego zagęszczenia warstwy.
5.6.4.5. Próbne zagęszczenie
Poletko doświadczalne dla próbnego zagęszczenia gruntu o minimalnej powierzchni 300 m3,
powinno być wykonane na terenie oczyszczonym z gleby, na którym układa się grunt czterema pasami o
szerokości od 3,5 do 4,5 metra każde. Poszczególne warstwy układanego gruntu powinny mieć w
każdym pasie inną grubość z tym, że wszystkie muszą mieścić się w granicach właściwych dla danego
sprzętu zagęszczającego. Wilgotność gruntu powinna być równa optymalnej z dopuszczoną tolerancją.
Grunt ułożony na poletku według podanej wyżej zasady powinien być następnie zagęszczony, a po
każdej serii przejść maszyny należy określić wskaźniki zagęszczenia.
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia należy wykonać co najmniej w 4 punktach, z których co
najmniej 2 powinny umożliwiać ustalenie wskaźnika zagęszczenia w dolnej części warstwy.
Na postawie porównania uzyskanych wyników zagęszczenia z wymaganiami dokonuje się wyboru
sprzętu i ustala się potrzebną liczbę przejść oraz grubość warstwy rozkładanego gruntu.
5.7. Odkłady
5.7.1. Warunki ogólne wykonania odkładów
Grunty lub inne materiały powinny być przewiezione na odkład, jeżeli:
a) stanowią nadmiar objętości w stosunku do objętości gruntów przewidzianych do
wbudowania,
b) są nieprzydatne do budowy nasypów oraz wykorzystania w innych pracach, związanych
z budową trasy drogowej,
c) ze względu na harmonogram robót nie jest ekonomicznie uzasadnione oczekiwanie
na wbudowanie materiałów pozyskiwanych z wykopu.
Wykonawca może przyjąć, że zachodzi jeden z podanych wyżej przypadków tylko wówczas,
gdy zostało to jednoznacznie określone w dokumentacji projektowej, harmonogramie robót lub przez
Inspektora Nadzoru.
5.7.2. Lokalizacja odkładu
Jeżeli pozwalają na to właściwości materiałów przeznaczonych do przewiezienia na odkład,
materiały te powinny być w razie możliwości wykorzystane do wyrównania terenu, zasypania dołów
i sztucznych wyrobisk oraz do ewentualnego poszerzenia nasypów. Roboty te powinny być
wykonane zgodnie z dokumentacją projektową i odpowiednimi zasadami, dotyczącymi wbudowania
i zagęszczenia gruntów oraz wskazówkami Inspektora Nadzoru. Jeżeli nie przewidziano
zagospodarowania nadmiaru objętości w sposób określony powyżej, materiały te należy przewieźć
na odkład.
Lokalizacja odkładu powinna być wskazana w dokumentacji projektowej lub przez Inspektora
Nadzoru. Jeżeli miejsce odkładu zostało wybrane przez Wykonawcę, musi być ono zaakceptowane
przez Inspektora Nadzoru. Niezależnie od tego, Wykonawca musi uzyskać zgodę właściciela terenu.
Konsekwencje finansowe i prawne, wynikające z ewentualnych uszkodzeń środowiska naturalnego
wskutek prowadzenia prac w nie uzgodnionym do tego miejscu, odciążają Wykonawcę.
6.1. Ogólne zasady kontroli robót
Ogólne zasady kontroli robót podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne”.
________________________________________________________________________________________________________________________
38
6.2. Badania i pomiary w czasie wykonywania robót ziemnych
6.2.1. Sprawdzenie odwodnienia
Sprawdzenie odwodnienia korpusu ziemnego polega na kontroli zgodności z wymaganiami
specyfikacji określonymi w punkcie 5 oraz dokumentacją projektową.
 właściwe ujęcie i odprowadzenie wód opadowych.
6.3. Sprawdzenie jakości wykonania nasypów
6.3.1. Rodzaje badań i pomiarów
Sprawdzenie jakości wykonania nasypów polega na kontrolowaniu zgodności z wymaganiami
określonymi w punktach 2, 3 oraz 5.6. niniejszej specyfikacji i w dokumentacji projektowej.
a) badania przydatności gruntów do budowy nasypów,
b) badania prawidłowości wykonania poszczególnych warstw nasypu,
c) badania zagęszczenia nasypu,
d) pomiary kształtu nasypu.
6.3.2. Badania przydatności gruntów do budowy nasypów
Badania przydatności gruntów do budowy nasypów powinny być przeprowadzone na próbkach
pobranych z każdej partii przeznaczonej do wbudowania w korpus ziemny, pochodzącej z nowego
źródła, jednak nie rzadziej niż jeden raz na 3000 m3. W każdym badaniu należy określić następujące
właściwości:
 skład granulometryczny, według PN-B-04481,
 zawartość części organicznych, według PN-B-04481,
 wilgotność naturalną, według PN-B-04481,
 wilgotność optymalną i maksymalną gęstość objętościową
szkieletu gruntowego, według PN-B-04481,
 granicę płynności, według PN-B-04481 ,
 kapilarność bierną, według PN-B-04493,
 wskaźnik piaskowy, według BN-64/8931-01.
6.3.3. Badania kontrolne prawidłowości wykonania poszczególnych warstw nasypu
Badania kontrolne prawidłowości wykonania poszczególnych warstw nasypu polegają na
sprawdzeniu:
a) prawidłowości rozmieszczenia gruntów o różnych właściwościach w nasypie,
b) odwodnienia każdej warstwy,
c)
grubości
każdej
warstwy
i
jej
wilgotności
przy
zagęszczaniu;
2
badania należy przeprowadzić nie rzadziej niż jeden raz na 500 m warstwy,
d) przestrzegania ograniczeń dotyczących wbudowania gruntów w okresie deszczów i
mrozów.
6.3.4. Sprawdzenie zagęszczenia nasypu oraz podłoża nasypu
Sprawdzenie zagęszczenia nasypu oraz podłoża nasypu polega na skontrolowaniu zgodności
wartości wskaźnika zagęszczenia Is lub stosunku modułów odkształcenia z wartościami określonymi w
punktach 5.6.1.2. i 5.6.4.4.
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia Is powinno być przeprowadzone według BN-77/8931-12,
oznaczenie modułów odkształcenia według BN-64/8931-02.
Zagęszczenie każdej warstwy należy kontrolować nie rzadziej niż:
 jeden raz w trzech punktach na 1000 m2 warstwy,
w przypadku określenia wartości Is
 jeden raz w trzech punktach na 2000 m2 warstwy,
w przypadku określenia
pierwotnego i wtórnego modułu odkształcenia.
__________________________________________________________________________________________________________________________
39
Wyniki kontroli zagęszczenia robót Wykonawca powinien wpisywać do dokumentów
laboratoryjnych. Prawidłowość zagęszczenia konkretnej warstwy nasypu lub podłoża pod nasypem
powinna być potwierdzona przez Inspektora Nadzoru wpisem w dzienniku budowy.
6.3.5. Pomiary kształtu nasypu
Pomiary kształtu nasypu obejmują kontrolę:
 prawidłowości wykonania skarp,
 szerokości korony korpusu.
Sprawdzenie prawidłowości wykonania skarp polega na skontrolowaniu zgodności z
wymaganiami dotyczącymi pochyleń i dokładności wykonania skarp, określonymi w dokumentacji
projektowej oraz w punkcie 5.6.5.
Sprawdzenie szerokości korony korpusu polega na porównaniu szerokości korony korpusu na
poziomie wykonywanej warstwy nasypu z szerokością wynikającą z wymiarów geometrycznych
korpusu, określonych w dokumentacji projektowej.
6.4. Badania do odbioru korpusu ziemnego
6.4.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów do odbioru korpusu ziemnego podaje tablica 6.
Tablica 6. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanych robót ziemnych.
Lp Badana cecha
Minimalna częstotliwość badań i pomiarów
1
Pomiar szerokości korpusu ziemnego
Pomiar taśmą, szablonem, łatą
o długości 3 m i poziomnicą lub
2
Pomiar rzędnych powierzchni korpusu
niwelatorem,w odstępach co 200 m na prostych,
ziemnego
w punktach głównych
3
Pomiar pochylenia skarp
łuku,co 100 m na łukach
4
Pomiar równości powierzchni korpusu
o R  100 m, co 50 m na łukach
o R  100 m oraz w miejscach,
5
Pomiar równości skarp
które budzą wątpliwości
6
Pomiar spadku podłużnego powierzchni
Pomiar niwelatorem rzędnych
korpusu
w odstępach co 20 m oraz
w punktach wątpliwych
7
Badanie zagęszczenia gruntu
Wskaźnik zagęszczenia określać dla każdej
ułożonej warstwy, lecz nie rzadziej niż raz na
każde 500 m3 nasypu
Wskaźnik zagęszczenia gruntu określony zgodnie z BN-77/8931-12 powinien być zgodny z
założonym.
6.5. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami
Wszystkie materiały nie spełniające wymagań podanych w odpowiednich punktach specyfikacji,
zostaną odrzucone. Jeśli materiały nie spełniające wymagań zostaną wbudowane lub zastosowane, to na
polecenie Inspektora Nadzoru Wykonawca wymieni je na właściwe, na własny koszt.
Wszystkie roboty, które wykazują większe odchylenia cech od określonych w punktach 5 i 6
specyfikacji powinny być ponownie wykonane przez Wykonawcę na jego koszt.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST- .5.00. „Wymagania ogólne” punkt 7.
________________________________________________________________________________________________________________________
40
Jednostką obmiarową jest m3 (metr sześcienny).
Objętość nasypów będzie ustalona w metrach sześciennych na podstawie obliczeń z przekrojów
poprzecznych, w oparciu o poziom gruntu rodzimego lub poziom gruntu po usunięciu warstw gruntów
nieprzydatnych.
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty ziemne uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami
Inspektora Nadzoru, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji według punktu 6 dały
wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne”.
 prace pomiarowe,
 pozyskanie gruntu z dokopu, jego odspojenie i załadunek
na środki transportowe,
 transport urobku z dokopu na miejsce wbudowania,
 wbudowanie dostarczonego gruntu w nasyp,
 zagęszczenie gruntu,
 profilowanie powierzchni nasypu i skarp,
 odwodnienie terenu robót,
 wykonanie dróg dojazdowych na czas budowy, a następnie ich rozebranie,
 przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych
w specyfikacji technicznej.
 wywóz i utylizacja pozostałego urobku
10.1. Normy
1. PN-B-02480 Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów.
2. PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntów.
3. PN-B-04493 Grunty budowlane. Oznaczenie kapilarności biernej.
4. BN-77/8931-12
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.
__________________________________________________________________________________________________________________________
41
SST- 4.0. NAWIERZCHNIA Z ELEMENTÓW BETONOWYCH
DROBNOWYMIAROWYCH CIENKICH
PRZEZNACZONYCH NA CIĄGI KOMUNIKACYJNE
DLA PIESZYCH
NAWIERZCHNIA Z POLBRUKU
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z wykonywaniem nawierzchni drobnowymiarowych elementów
betonowych o dla ciągu komunikacyjnego pieszych przy robotach budowlanych, które zostaną
wykonane w ramach nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
Zakres robót niniejsze specyfikacji dotyczą wykonania następujących prac związanych z
wykonaniem robót określonych w pkt. 1.1 niniejszej ST:
- wykonanie ułożenia nawierzchni z polbruku z elementów, które rozebrano lub istniej
konieczność nowego ułożenia w strefach wykonania wzmocnień słupów fundamentowych
Ustalenia w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót związanych z wykonaniem
nawierzchni z kostki betonowej wibroprasowanej na chodnikach w obrębie dojazdów do obiektu.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w SST - 0.0. „Wymagania Ogólne”. Pkt. 2.
2.1. Materiały do wykonania nawierzchni z kostki betonowej
Materiałami stosowanymi przy wykonaniu nawierzchni z kostki betonowej brukowej według
zasad niniejszej ST, są:
 kostka kamienna gr. 6 cm,
 podsypka cementowo-piaskowa grubości 3 cm.
2.1.1. Kamienna kostka brukowa
Kostka kamienna brukowa powinna spełniać następujące wymagania wg PN/B-11102 Kostka
kamienna zwykła:
 wytrzymałość na ściskanie nie mniejsza niż 30 Mpa
 nasiąkliwość nie większa niż 5%
 stopień mrozoodporności nie niższy niż F 125
________________________________________________________________________________________________________________________
42
 ścieralność na tarczy Boehmego, określona stratą wysokości próbki, nie więcej niż 3,5 mm.
Wymiary kostki betonowej nie powinny przekraczać wymiarów ujętych w symbolu kostki.
2.1.2. Cechy fizykomechaniczne betonowych kostek brukowych
Betonowe kostki brukowe powinny mieć cechy fizykomechaniczne określone w tablicy 1.
Tablica 1. Cechy fizykomechaniczne betonowych kostek brukowych
2.1.3. Podsypka cementowo-piaskowa
Piasek na podsypkę cementowo-piaskową powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-11113.
Cement na podsypkę cementowo-piaskową powinien być marki nie mniejszej niż 25 i odpowiadać
normie PN-88/B-30000. Ilość cementu w podsypce cementowo-piaskowej powinna wynosić
100÷300 kg/m3.
2.2. Materiały do produkcji betonowych kostek brukowych
2.2.1. Cement
Do produkcji kostki brukowej należy stosować cement portlandzki, bez dodatków, klasy nie
niższej niż „32,5”. Zaleca się stosowanie cementu o jasnym kolorze. Cement powinien odpowiadać
wymaganiom PN-B-19701 [4].
2.2.2. Kruszywo do betonu
Należy stosować kruszywa mineralne odpowiadające wymaganiom PN-B-06712. oraz
PN-79/B-06711. Uziarnienie kruszywa powinno być ustalone w recepcie laboratoryjnej mieszanki
betonowej, przy założonych parametrach wymaganych dla produkowanego wyrobu.
2.2.3. Woda
Woda nie powinna pochodzić ze źródeł budzących wątpliwości i powinna odpowiadać
wymaganiom normy PN-88/B-32250
2.2.4. Dodatki
Do produkcji kostek brukowych stosuje się dodatki w postaci plastyfikatorów i barwników,
zgodnie z receptą laboratoryjną.
Plastyfikatory zapewniają gotowym wyrobom większą
wytrzymałość, mniejszą nasiąkliwość i większą odporność na niskie temperatury i działanie soli.
Stosowane barwniki powinny zapewnić kostce trwałe wybarwienie. Powinny to być barwniki
nieorganiczne.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST - 0.0. ,,Wymagania ogólne” pkt. 3.
__________________________________________________________________________________________________________________________
43
Betoniarka do wytwarzania zaprawy cementowo-piaskowej do wypełnienia spoin.
4. TRANSPORT
Ogólne warunki dotyczące transportu podano w SST - 0.0. „Wymagania Ogólne” pkt. 4.
Transport materiałów powinien być zgodny:
- cementu - z normą BN-80/6775-03/01
- piasek i kostka betonowa może być transportowana dowolnymi samochodami
samowyładowczymi.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST - 0.0. „Wymagania Ogólne” pkt. 5.
Podłoże
Podłoże stanowi podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie.
Podsypka cementowo-piaskowa
Grubość podsypki cementowo-piaskowej powinna wynosić 3cm. Podsypka powinna być
zwilżona wodą lecz nie mokra. Po zakończeniu układania kostki należy powierzchnię ułożoną zlać
wodą w celu właściwego związania podsypki cementowo-piaskowej.
Nawierzchnia z betonowej kostki brukowej (polbruck)
Kostkę układa się na podsypce uprzednio wykonanej w taki sposób, aby kostki ściśle
przylegały do spoiny, która powinna wynosić ok. 0,5 ÷ 1,0 cm.
Sposób układania nawierzchni Wykonawca uzgodni z Kierownikiem Projektu.
Wypełnienie spoin
Spoiny pomiędzy kostką brukową po oczyszczeniu powinny być wypełnione zaprawą
cementowo-piaskową przy użyciu 300 kg cementu na 1 m3 piasku. W celu pielęgnacji spoin,
nawierzchnię należy przykryć warstwą piasku grubości 1,0 ÷ 1,5 cm. Piasek należy zwilżyć wodą i
utrzymywać w stanie wilgotnym przez 10 dni.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST - 0.0. ‘’Wymagania Ogólne’’ pkt. 6.
6.1. Badania w czasie robót.
Sprawdzenie wykonania nawierzchni
Sprawdzenie prawidłowości wykonania nawierzchni z betonowych kostek brukowych polega
na stwierdzeniu zgodności wykonania z Dokumentacją Projektową oraz sprawdzeniu szerokości
spoin.
Sprawdzenie cech geometrycznych nawierzchni
Spadki poprzeczne nawierzchni powinny być zgodne z Dokumentacją Projektową, z tolerancją
± 0,5%. Różnice pomiędzy rzędnymi wykonanej nawierzchni i rzędnymi projektowanej niwelety nie
powinny przekraczać ±1 cm. Szerokość nawierzchni nie może różnić się od szerokości projektowanej
o więcej niż ± 5 cm.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST - 0.0. ‘’Wymagania Ogólne’’ pkt. 7. Jednostką
obmiaru robót jest 1 m2 wykonanej nawierzchni z kostki.
________________________________________________________________________________________________________________________
44
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST - 0.0. ‘’ Wymagania Ogólne ‘’ pkt. 8.
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlega wykonanie podsypki.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST D-M 00.00.00. „Wymagania
ogólne”.
pkt. 9.
Cena jednostkowa 1 m2 nawierzchni z betonowej kostki brukowej obejmuje:
- roboty przygotowawcze
- dostarczenie materiałów
- wykonanie podsypki cementowo-piaskowej grubości 3 cm
- ułożenie kostki
- zamulenie spoin i pielęgnacja spoin
- przeprowadzenie badań i pomiarów kontrolnych.
PN-84/B-04111
PN-68/B-06050
PN-70/8933-03
PN-86/B-06712
PN-88/B-30000
PN-88/B-32250
PN-B-11113
Materiały kamienne. Oznaczanie ścieralności na tarczy Boehmego.
Roboty ziemne budowlane.
Drogi samochodowe. Podbudowa z chudego betonu.
Kruszywa mineralne do betonu zwykłego.
Cement portlandzki.
Woda do betonów i zapraw.
Kruszywo mineralne. Kruszywo naturalne do nawierzchni drogowych.
Piasek.
PN-B-06712
Kruszywa mineralne do betonu zwykłego
PN-B-06250
Beton zwykły
BN-68/8931-01 Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego.
__________________________________________________________________________________________________________________________
45
SST- 5.0. ZBROJENIE, STAL ZBROJENIOWA – WYMAGANIA OGÓLNE
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot specyfikacji.
odbioru robót polegających wykonaniu zbrojenia betonu stup fundamentowych w ramach prac
związanych z nadbudową rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji maja zastosowanie przy wykonywaniu zbrojenia
wszystkich elementów betonowych.
1.4. Określenia podstawowe.
Określenia podane z niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi polskimi normami.
Pręty stalowe wiotkie - pręty stalowe o przekroju kołowym gładkie lub żebrowane o średnicy
do 40mm.
Zbrojenie niesprężające - zbrojenie konstrukcji betonowej nie wprowadzające do niej naprężeń
w sposób czynny.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące Robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość stosowanych materiałów i wykonanie robót
oraz zgodność z Dokumentacją Projektową, ST, normami i poleceniami Inspektora Nadzoru.
2. MATERIAŁY
2.1. Stal zbrojeniowa
Pręty stalowe do zbrojenia betonu winny być zgodne z wymaganiami PN-82/H-93215. Stal
zbrojeniowa dostarczana na budowę powinna mieć Świadectwo Dopuszczenia do Stosowania w
i atest hutniczy, w którym ma być podane:
- nazwa wytwórcy
- oznaczenie wyrobu według PN-82/H-93215
- numer wytopu lub numer partii
- wszystkie wyniki przeprowadzonych badań oraz skład chemiczny według analizy wytopowej
- masa partii
- rodzaj obróbki cieplnej
Na przywieszkach metalowych przymocowanych dla każdej wiązki prętów lub kręgu prętów
(po dwie dla każdej wiązki) muszą znajdować się następujące informacje:
- znak wytwórcy
- średnica nominalna
- znak stali
________________________________________________________________________________________________________________________
46
- numer wytopu lub numer partii
- znak obróbki cieplnej.
Każda wiązka i krąg prętów powinny mieć oznakowanie farbą olejną.
Przy odbiorze stali należy przeprowadzić następujące badania:
- sprawdzenie zgodności przywieszek z zamówieniem
- sprawdzenie stanu powierzchni wg PN-82/H-93215
- sprawdzenie wymiarów wg PN-82/H-93215
- sprawdzenie masy wg PN-82/H-93215
- próba rozciągania wg PN/91/H-04310
- próba zginania na zimno wg PN-90/H-04408
Do badania należy pobrać minimum 3 próbki z każdego kręgu lub wiązki. Jakość prętów
należy oceniać pozytywnie, jeżeli wszystkie badania odbiorcze dadzą wynik pozytywny.
2.2. Drut montażowy.
Do montażu prętów zbrojenia należy używać wyżarzonego drutu stalowego tzw. wiązałkowego
o średnicy niemniejszej niż 1.0 mm. Przy średnicach większych niż 12mm. Stosować drut
wiązałkowy o średnicy 1.5mm.
2.3. Materiały spawalnicze.
Należy stosować elektrody odpowiednie do gatunku stali łączonych prętów zbrojeniowych.
2.4. Podkładki dystansowe.
Dopuszcza się stosowanie stabilizatorów i podkładek dystansowych z betonu lub zaprawy i z
tworzyw sztucznych. Podkładki dystansowe muszą być mocowane do prętów. Nie dopuszcza się
stosowanie przekładek dystansowych z drewna, cegły lub prętów stalowych.
3. SPRZĘT.
Prace zbrojarskie winny być wykonywane specjalistycznymi urządzeniami giętarskimi,
prostowarkami, nożycami i innymi stanowiącymi wyposażenie zbrojarni. Sprzęt używany do
wykonania zbrojenia musi być zaakceptowany przez Inspektora Nadzoru i powinien spełniać
wymagania BHP
4. TRANSPORT
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania zbrojenia powinny
odbywać się tak, aby zachować ich dobry stan techniczny.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Przygotowanie zbrojenia
5.1.1. Czyszczenie prętów
W przypadku skorodowania prętów zbrojenia lub ich zanieczyszczenia w stopniu
przekraczającym wymagania punktu 5.2.1. należy przeprowadzić ich oczyszczenie. Rozumie się, że
zanieczyszczenia powstały w okresie od przyjęcia stali na budowie do jej wbudowania.
__________________________________________________________________________________________________________________________
47
Pręty zatłuszczone lub zabrudzone farbami można opalać lampami benzynowymi lub czyścić
preparatami rozpuszczającymi tłuszcz.
Stal narażona na choćby chwilowe działanie słonej wody należy zmyć wodą niezasoloną. Stal
pokrytą łuszczącą się rdzą i zabłoconą oczyszcza się szczotkami drucianymi ręcznie lub
mechanicznie lub też przez piaskowanie. Po oczyszczeniu należy sprawdzić wymiary przekroju
poprzecznego prętów. Stal tylko zabłoconą można zmyć strumieniem wody. Pręty oblodzone
odmraża się strumieniem ciepłej wody. Możliwe są również inne sposoby czyszczenia stali
zbrojeniowej akceptowane przez Inspektora Nadzoru.
5.1.2. Prostowanie prętów.
Dopuszczalna wielkość miejscowego odchylenia od linii prostej wynosi 4mm. Dopuszcza się
prostowanie prętów za pomocą kluczy, młotków, prostowarek i wciągarek.
5.1.3. Cięcie prętów zbrojeniowych
Cięcie prętów należy wykonywać przy maksymalnym wykorzystaniu materiału. Wskazane jest
sporządzenie w tym celu planu cięcia. Pręty ucina się z dokładnością do 1,0cm. Cięcia przeprowadza
się przy użyciu mechanicznych noży. Dopuszcza się również cięcie palnikiem acetylenowym.
Należy ucinać pręty dłuższe od długości podanej w projekcie o wydłużenie zależne od
Wydłużenia prętów (cm) powstające podczas ich odginania o dany kąt podaje n/w tabela.
Średnica
pręta
Kąt odgięcia
[mm]
45
90
135
180
8
1.0
1.0
1.0
10
0.5
1.0
1.0
1.5
12
0.5
1.0
1.0
1.5
14
0.5
1.5
1.5
2.0
16
0.5
1.5
1.5
2.5
20
1.0
1.5
2.0
3.0
22
1.0
2.0
3.0
4.0
25
1.5
2.5
3.5
4.5
28
2.0
3.0
4.0
5.0
32
2.5
3.5
5.0
6.0
5.1.4. Odgięcia prętów, haki.
Minimalne średnice trzpieni używanych przy wykonywaniu haków zbrojenia podaje tabela Nr
1
Minimalne średnice trzpieni używanych przy wykonywaniu haków zbrojenia.
Średnica pręta
Stal gładka miękka
Stal żebrowana
zaginanego mm
Rak = 240 MPa
-
-
Rak<400
MPa
400 < Rak < 500 MPa
Rak > 500 MPa
d < 10
10 < d < 20
20 < d < 28
d > 28
d0 = 3d
d0 = 4d
d0 = 5d
-
d0 = 3d
d0 = 4d
d0 = 6d
d0 = 8d
d0 = 4d
d0 = 5d
d0 = 7d
-
d0= 4d
d0 = 5d
d0 = 8d
-
d - oznacza średnicę pręta
Minimalna odległość od krzywizny pręta do miejsca gdzie można na nim położyć spoinę
wynosi 10 d. Na zimno, na budowie można wykonywać odgięcia prętów średnicy
d  12 mm. Pręty o średnicy d > 12 mm powinny być odginane z kontrolowanym podgrzewaniem.
________________________________________________________________________________________________________________________
48
Wewnętrzna średnica odgięcia prętów zbrojenia głównego, poza odgięciem w obrębie haka,
powinna być nie mniejsza niż:
5d dla stali A-0 i A-I
10d dla stali klasy
A-II
15d dla stali klasy
A-III i A-III N
W miejscach zgięć i załamań elementów konstrukcji, w których zagięcia ulegają jednocześnie
wszystkie pręty zbrojenia rozciąganego należy stosować średnicę zagięcia równą co najmniej 20d.
Wewnętrzna średnica odgięcia strzemion i prętów montażowych powinna spełniać warunki podane
dla haków.
Należy zwrócić uwagę przy odbiorze haków (odgięć) prętów na ich zewnętrzną stronę.
Niedopuszczalne są tam pęknięcia powstałe podczas wyginania.
5.2. Montaż zbrojenia.
5.2.1. Wymagania ogólne.
Do zbrojenia betonu należy stosować stal spawalną (PN - 91/S - 10042).
Wymaga się następujących klas stali : A-0 (dla elementów drugorzędnych,
niekonstrukcyjnych), A-I, A-II, A-III, A-III N (PN - 91/S - 10041, PN - 89/M - 84023/06), dla
elementów nośnych.
Inne gatunki stali zbrojeniowej mogą być używane do budowy pod warunkiem ich przez
dopuszczenia .
Układ zbrojenia w konstrukcji musi umożliwiać jego dokładne otoczenie przez jednorodny
beton. Po ułożeniu zbrojenia w deskowaniu, rozmieszczenie prętów względem siebie i względem
deskowania nie może ulec zmianie.
Zbrojeniu prętami wiotkimi podlegają wszelkie konstrukcje inżynierskie wykonane
z betonu. Konstrukcje nie żelbetowe muszą posiadać zbrojenie zabezpieczające przed pojawieniem
się rys. (PN - 91/S - 10042).
W konstrukcję można wbudować stal pokrytą co najwyżej nalotem nie łuszczącej się rdzy. Nie
można wbudowywać stali zatłuszczonej smarami lub innymi środkami chemicznymi, zabrudzonej
farbami, zabłoconej i oblodzonej, stali która była wystawiona na działanie słonej wody, stan
powierzchni wkładek zbrojeniowych ma być zadowalający bezpośrednio przed betonowaniem.
Możliwe jest wykonanie zbrojenia z prętów o innej średnicy niż przewidziane
w projekcie oraz zastosowanie innego gatunku stali. Zmiany te wymagają zgody pisemnej
Projektanta i Inspektora Nadzoru.
W dźwigarach belkowych w każdym przekroju na całej długości dźwigara muszą znajdować
się co najmniej 2 pręty i 2 pręty w górnej strefie. W płytach, maksymalny rozstaw zbrojenia może
wynosić 33 cm.
Minimalna grubość otuliny zewnętrznej w świetle prętów i powierzchni przekroju elementu
żelbetowego powinna być zgodna z obowiązującymi normami:
Układanie zbrojenia bezpośrednio na deskowaniu i podnoszenie na odpowiednią wysokość w
trakcie betonowania jest niedopuszczalne.
Niedopuszczalne jest chodzenie i transportowanie materiałów po wykonanym szkielecie
zbrojeniowym.
5.2.2. Montowanie zbrojenia.
5.2.2.1. Łączenie prętów za pomocą spawania.
W konstrukcjach inżynierskich dopuszcza się następujące rodzaje spawanych połączeń prętów :

czołowe, elektryczne, oporowe,

nakładkowe spoiny dwustronne - łukiem elektrycznym,
__________________________________________________________________________________________________________________________
49








nakładkowe spoiny jednostronne - łukiem elektrycznym,
zakładkowe spoiny jednostronne - łukiem elektrycznym,
zakładkowe spoiny dwustronne - łukiem elektrycznym,
czołowe wzmocnione spoinami bocznymi z blachą półkolista,
czołowe wzmocnione jednostronną spoiną z płaskownikiem,
czołowe wzmocnione dwustronną spoiną z płaskownikiem,
zakładkowe wzmocnione jednostronną spoiną z płaskownikiem,
czołowe wzmocnione dwustronną spoiną z mniejszym bokiem płaskownika.
5.2.2.2. Łączenie pojedynczych prętów na zakład bez spawania.
Dopuszcza się łączenie na zakład bez spawania (wiązanie drutem) prętów prostych, prętów z
hakami oraz zbrojenia wykonanego z drutów w postaci pętlic.
5.2.2.3. Skrzyżowanie prętów.
Skrzyżowanie prętów należy wiązać drutem wiązałkowym, zgrzewać lub łączyć tzw. słupkami
dystansowymi. Drut wiązałkowy, wyżarzony o średnicy 1 mm używa się do łączenia prętów o
średnicy do 12mm. Przy średnicach większych należy stosować drut o średnicy 1.5mm. W
szkieletach zbrojenia belek i słupów należy łączyć wszystkie skrzyżowania prętów narożnych ze
strzemionami.
Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie cięcia, gięcia i rozmieszczenia zbrojenia podaje
tabela Nr.2.
Niezależnie od tolerancji podanych w tabeli obowiązują następujące :
- dopuszczalne odchylenie strzemion od linii prostopadłej do zbrojenia głównego nie powinno
przekraczać 3 %
- różnica w wymiarach oczek siatki nie powinna przekraczać + 3 mm
- dopuszczalna różnica w wykonaniu siatki na jej długości nie powinna przekraczać
+ 25 mm
- liczba uszkodzonych skrzyżowań w dostarczonych na budowę siatkach nie powinna
przekraczać 20 % w stosunku do wszystkich skrzyżowań w siatce; liczba uszkodzonych skrzyżowań
na jednym pręcie nie może przekraczać 25 % ogólnej ich liczby na tym pręcie.
- różnice w rozstawie między prętami głównymi w belkach nie powinny przekraczać
+ 0.5 cm różnice w rozstawie strzemion nie powinny przekraczać + 2 cm.
Tabela 2 Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie cięcia, gięcia i rozmieszczenia zbrojenia
Parametr
Zakres tolerancji
Dopuszczalna
odchyłka
Cięcia prętów
( L - długość pręta w/g projektu)
Odgięcia ( odchylenia w stosunku do położenia
określonego w projekcie)
dla L < 6.0 m
dla L < 6.0 m
dla L < 0.5 m
dla 0.5 m < L < 1.5 m
dla L > 1.5 m
20 mm
30 mm
10 mm
15 mm
20 mm
Usytowanie prętów
a) otulenie (zmniejszenie wymiaru w stosunku do
wymagań projektu)
b) odchylenie plusowe (h-jest całkowitą grubością
elementu)
< 5 mm
dla h < 0.5 m
dla 0.5 m < h < 1.5 m
dla h > 1.5m
10 mm
15mm
20 mm
________________________________________________________________________________________________________________________
50
c) odstępy pomiędzy sąsiednimi równoległymi prętami
(kablami)
(a - jest odległością projektowaną pomiędzy
powierzchniami przyległych prętów).
d) odchylenia w relacji do grubości lub szerokości w
każdym punkcie zbrojenia lub otworu kablowego
b- oznacza całkowita grubość lub szerokość elementu.
a < 0.05 m
a < 0.20 m
a < 0.40 m
a > 0.40 m
b < 0.25 m
b < 0.50 m
b < 1.5 m
b > 1.5m
5 mm
10 mm
20 mm
30 mm
10 mm
15 mm
20 mm
30 mm
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST - 0.0. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru robót jest 1 kg wykonanego zbrojenia betonu zgodnie z Dokumentacją
Projektową. Przyjmuje się łączną długość prętów poszczególnych średnic pomnożoną odpowiednio
przez ich ciężar jednostkowy kg/m. Nie dolicza się stali użytej na zakłady przy łączeniu prętów,
przekładek montażowych i drutu wiązałkowego.
Nie uwzględnia się też zwiększonej ilości materiału w wyniku stosowania przez Wykonawcę
prętów o średnicach większych od wymaganych w Dokumentacji Projektowej.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST - 0.0. "Wymagania ogólne".
Na podstawie wyników badań wg pkt.6 należy sporządzić protokoły odbioru robót końcowych.
Jeżeli wszystkie badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty należy uznać za zgodne z
wymaganiami. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty należy uznać za
niezgodne z wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji wykonawca obowiązany jest
doprowadzić roboty do zgodności z normą i przedstawić je do ponownego odbioru.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST - 0.0. "Wymagania ogólne".
Płatność za kilogram wykonanego zbrojenia należy przyjmować zgodnie z obmiarem
i atestem Producenta stali oraz oceną jakości wykonania robót na podstawie wyników badań
laboratoryjnych i pomiarów.
Cena wykonania robót obejmuje :
-
prace przygotowawcze i pomiarowe
zakup, transport i składowanie materiałów
oczyszczenie i wyprostowanie prętów
wygięcie, przycięcie i łączenie prętów (na styk lub na zakład)
montaż zbrojenia przy pomocy drutu wiązałkowego i spawania wraz z jego stabilizacją i
zabezpieczeniem odpowiednich otulin zewnętrznych betonu
oczyszczenie terenu robót z odpadów zbrojenia stanowiących własność Wykonawcy oraz
usunięcie ich poza obręb budowy
przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych
w specyfikacji.
10.1. Normy.
1 PN-89/H-84023/06 Stal określonego stosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki.
__________________________________________________________________________________________________________________________
2
3
4
5
PN-82/H-93215
PN-80.H-04310
PN-78/H-04408
PN-EN 1992 2008
51
Pręty stalowe walcowane na gorąco w podwyższonych temperaturach.
Próba statyczna rozciągania metali.
Technologiczna próba zginania
Projektowanie konstrukcji z betonu (Eurocod 2)
10.2. Inne dokumenty.
6 PN-91/S-10042
Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone.
Projektowanie. Wydaw. Normalizacyjne "ALFA". Warszawa 1992.
7 PN-91/S-10041
Konstrukcje mostowe z betonu sprężonego. Wymagania i Badania.
Wyd. Norm. Warszawa 1992.
8 Świadectwo dopuszczenia do stosowania w budownictwie Nr 83591. Stal zbrojeniowa
żebrowana gatunku 10425.0/10425.9, importowana z CiSFR. IBDiM. Warszawa 1992.
9 Świadectwo dopuszczenia do stosowania w budownictwie Nr 83891. Stal zbrojeniowa
gatunku 18G2 i 34GS o użebrowaniu według DIN488. ITB. Warszawa 1992.
________________________________________________________________________________________________________________________
52
__________________________________________________________________________________________________________________________
53
SST- 5.1. ZBROJENIE BETONU STALĄ KLASY AII (ŻEBROWANĄ)
1. WSTĘP.
odbioru robót dotyczących zbrojenia nowych fragmentów stóp fundamentowych wzmacniających
zgodnie z pracami, które zostaną wykonane w ramach nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie
botanicznym w Gdańsku Oliwie.
1.2.Zakres stosowania ST.
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1 niniejszej specyfikacji.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót przy zbrojeniu
stalą klasy A-II elementów betonowych stóp fundamentowych oraz mocowania dodatkowego słupów
S15 i S16 w ścianie przeciwogniowej
Określenia
SST - 0.0.
podane
w
niniejszej
ST
są
zgodne
z
odpowiednimi
normami
oraz
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST - 0.0. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, ST i poleceniami Inspektora Nadzoru.
2. MATERIAŁY
Do zbrojenia betonu należy stosować stal okrągłą żebrowaną 18G2-b o średnicy od 10 do 32
mm. Pręty stalowe do zbrojenia betonu winny być zgodne z wymaganiami
PN-82/H-93215. Stal zbrojeniowa dostarczana na budowę powinna mieć Świadectwo Dopuszczenia
do Stosowania w Budownictwie oraz atest hutniczy.
Pozostałe wymagania jak w SST- .5.00
3. SPRZĘT
Wymagania jak w SST- .5.00
4. TRANSPORT
Jak w SST- .5.00
________________________________________________________________________________________________________________________
54
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonania robót
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST - 0.0. "Wymagania ogólne".
5.2. Zakres wykonywanych robót.
Wewnętrzne średnice odgięcia prętów zbrojenia głównego, poza odgięciami w obrębie haka,
powinny być dla stali A-II nie mniejsze niż 10 d.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w SST - 0.0. "Wymagania ogólne".
Zasady kontroli jakości jak w SST- .5.00.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST - 0.0. "Wymagania ogólne" oraz w SST- .5.00.
Jednostką obmiaru robót jest 1 kg wykonanego zbrojenia betonu stalą A-II zgodnie
z Dokumentacją Projektową. Przyjmuje się łączną długość prętów poszczególnych średnic
pomnożoną odpowiednio przez ich ciężar jednostkowy kg/m. Nie dolicza się stali użytej na zakłady
przy łączeniu prętów, przekładek montażowych i drutu wiązałkowego.
Nie uwzględnia się też zwiększonej ilości materiału w wyniku stosowania przez Wykonawcę
prętów o średnicach większych od wymaganych w Dokumentacji Projektowej.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST - 0.0. "Wymagania ogólne".
Odbiór robót jak w SST - 5.0.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST - 0.0. "Wymagania ogólne".
Płatność za kilogram wykonanego zbrojenia należy przyjmować zgodnie z obmiarem
i atestem Producenta stali oraz oceną jakości wykonania robót na podstawie wyników badań
laboratoryjnych i pomiarów.
- prace przygotowawcze i pomiarowe
- zakup, transport i składowanie materiałów
- oczyszczenie i wyprostowanie prętów
- wygięcie, przycięcie i łączenie prętów (na styk lub na zakład)
- montaż zbrojenia przy pomocy drutu wiązałkowego i spawania wraz z jego stabilizacją i
zabezpieczeniem odpowiednich otulin zewnętrznych betonu
- oczyszczenie terenu robót z odpadów zbrojenia stanowiących własność Wykonawcy oraz
usunięcie ich poza obręb budowy
- przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych w
specyfikacji.
__________________________________________________________________________________________________________________________
55
SST- 6.0. BETON - WYMAGANIA OGÓLNE
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót betoniarskich związanych z nadbudową rotundy palmiarni w ogrodzie
botanicznym w Gdańsku Oliwie i dotyczących wzmocnienia fundamentów słupów.
1.2 .Zakres stosowania SST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i
kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające
na celu wykonanie betonu i betonu podkładowego w elementach konstrukcyjnych objętych
kontraktem.
SST - 6.1. Betony niekonstrukcyjne (klasy C12/15).
SST - 6.2. Betony konstrukcyjne (klasy C30/37).
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z
dokumentacją projektową, SST i poleceniami inspektora..
2. CHARAKTERYSTYKA BETONÓW.
2.1. Wymagania do SST – 6.2. Beton konstrukcyjny
Wytrzymałość C25/30 dla klasy ekspozycji XA1 w fundamentach
Wytrzymałość C30/37 dla klasy ekspozycji XC2 w ścianach piwnic
Wytrzymałość C30/37 dla klasy ekspozycji XC1 w ścianach nadziemia i filarach
Wytrzymałość C30/37 dla klasy ekspozycji XC1 w słupach
Wytrzymałość C30/37 dla klasy ekspozycji XC1 w stropach i belkach
Wytrzymałość C30/37 dla klasy ekspozycji XC1 w schodach
Wytrzymałość C30/37 dla klasy ekspozycji XF1 w ściankach oporowych
Wytrzymałość C30/37 dla klasy ekspozycji XC1 ścian attykowych.
Wytrzymałość C30/37 dla klasy ekspozycji XC1 szybów windowych Wytrzymałość C30/37
c/w = 0,60, minimalne ilości cementu 300kg. Wytrzymałość C25/30 c/w = 0,60, minimalne ilości
cementu 280kg.
Zalecana wytrzymałość betonu w palach fundamentowych C35/45, przy minimalnej ilości
cementu 350kg.
________________________________________________________________________________________________________________________
56
2.2. Projektowanie mieszanki betonowej.
Skład mieszanki betonowej należy zaprojektować w zależności od podanej w projekcie
konstrukcyjnym charakterystyki wytrzymałościowej oraz w projekcie architektonicznym podanych
wymagań estetycznych ( projekt złączy deskowań, faktura, barwa).
Zaprojektowanie mieszanki betonowej Wykonawca zleci do Certyfikowanego Laboratorium
podając dane dotyczące;
- typu szalunków
- stosowanych środków antyadhezyjnych
- sposobu zagęszczania betonu
- sposobu układania mieszanki w szalunkach.
Modelowe wykonanie projektowanych elementów konstrukcji (w skali) podlega zatwierdzeniu
przez projektanta oraz inspektora.
Zatwierdzona receptura betonu przekazana do Wytwórni Betonu podlega reżimowi kontroli wg
normy PN-88/B-06250 lub wg wskazań inspektora. Producent mieszanki betonowej zapewni
stosowanie cementu od jednego dostawcy, możliwie z jednej partii produkcyjnej oraz
odpowiedniego segregowanego kruszywa.
Konstrukcja nadziemna budynku Sali Koncertowej Akademii Muzycznej w Łodzi
zaprojektowana jest w betonie architektonicznym.
Rodzaj faktury betonu określa Projekt Wykonawczy Architektury, wraz z podaniem rysunku
projektowanego wzoru.
Schematy dokładnie określające, które z elementów konstrukcji należy wykonać w określonym
typie betonu architektonicznego, zawarte są w Projekcie Wykonawczym Konstrukcji.
2.3. Beton architektoniczny.
Beton architektoniczny jest betonem licowym, którego widoczna powierzchnia nie wymaga
jakiegokolwiek wykończenia powłokami kryjącymi. Ze względu na formę powierzchni rozróżnia się
dwa rodzaje faktury betonu, których uzyskanie uwarunkowane jest zastosowaniem odpowiedniego
deskowania i technologii betonu. Jest to:
gładki beton licowy
beton licowy z określoną fakturą
Powierzchnie z betonu architektonicznego wymagają szczególnej uwagi przy projektowaniu
deskowań oraz umiejętności przy wykonywaniu elementów aby nie wystąpiły przebarwienia, plamy,
odpryski i pory powierzchniowe. Na wymienione defekty struktury betonu mają wpływ:
- skład betonu, jakość składników i konsystencja masy betonowej
- właściwe ułożenie zbrojenia i otulina ( należy zachować wymagania zawarte w
SST - 5.0. Zbrojenie
- czynniki technologiczne - deskowanie, przebieg betonowania, zagęszczanie, pielęgnacja
betonu.
Wszelkie zmiany wyglądu powierzchni mogą być powodowane różnicami wilgotności,
niestarannością układania zbrojenia , niejednorodnością mieszanki betonowej.
Różnica w wilgotności mieszanki betonowej w poszczególnych dostawach powoduje widoczną
różnicę w barwie powierzchni. Istotne jest zachowanie projektowanej konsystencji mieszanki
betonowej i wskaźnika w/c.
2.4. Beton samozagęszczający .
Jako alternatywa do betonów standardowych wg PN-B-03264 z zagęszczeniem mechanicznym
są betony samozagęszczające.
Mieszanki
SCC są niezwykle przydatne do betonów architektonicznych, ze względu na
zdolność szczelnego wypełnienia deskowań, samoczynnego odpowietrzania i zagęszczania pod
__________________________________________________________________________________________________________________________
57
ciężarem własnym bez segregacji składników. Podstawą do uzyskania betonów
SCC jest
technologia oparta na uzyskaniu
wysokiego stopnia płynności przy utrzymaniu niskiej wartości wskaźnika c/w <0,4. Uzyskuje
się te parametry poprzez zastosowanie odpowiednich plastyfikatorów, odpowiedni skład mieszanki,
szczególnie właściwe dobranie frakcji drobnych i pylastych.
Koszt 1 m3 jest znacznie wyższy od betonów tradycyjnych porównywalnych klas, uzyskuje się
natomiast walory:
- nie występują drgania od wibratorów,
- wysoka jednorodność mieszanki betonowej,
- wysoka jakość powierzchni elementów,
- duża spójność zapobiega wyciekaniu mieszanki przez złącza deskowań.
2.5. Wymagania do SST – 6.1. Beton niekonstrukcyjny.
Beton wytrzymałości C12/15 dla klasy ekspozycji X1 o gr. 15cm z utrzymaniem wymagań i
badań tylko w zakresie wytrzymałości betonu na ściskanie. Producent zapewni wytwarzanie wg
receptur standartowych (beton wytrzymałości C12/15 dla klasy ekspozycji X1 o max. c/w = 0,65 i
minimalnej ilości cementu 280kg/m3. Beton wytwarzany będzie wg receptur standardowych).
3. MATERIAŁY.
3.1. Składniki mieszanki betonowej.
3.1.1 Cement.
a) Rodzaje cementu.
Dopuszczalne jest stosowanie jedynie cementu portlandzkiego czystego, tj. bez dodatków
mineralnych wg normy PN-B-30000:1990 o następujących markach: CEN I 32,5 dla betonów o
wytrzymałości C12/15 do C20/25
CEN I 42,5 dla betonów klasy wyższej niż C20/25
b) Wymagania dotyczące składu cementu wg ustaleń norm:
PN-EN 197-1:2002 Cement cz.1 Skład wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów
powszechnego stosowania, PN-EN 413-2:2002 Cement cz. 2. Ocena zgodności.
c) Opakowanie.
Cement wysyłany w opakowaniu powinien być pakowany w worki papierowe WK, co
najmniej trzywarstwowe, wg PN-76/P-79005.
Masa worka z cementem powinna wynosić 50,2 kg . Na workach powinien być umieszczony
trwały, wyraźny napis zawierający następujące dane:
- oznaczenie,
- nazwa wytwórni i miejscowości,
- masa worka z cementem,
- data wysyłki,
- termin trwałości cementu.
Dla cementu luzem należy stosować cementowagony i cementosomochody wyposażone we
wsypy umożliwiające grawitacyjne napełnianie zbiorników i urządzenie do wyładowania cementu
oraz powinny być przystosowane do plombowania i wsypów i wysypów.
________________________________________________________________________________________________________________________
58
d) Świadectwo jakości cementu.
Każda partia wysyłanego cementu powinna być zaopatrzona w sygnaturę odbiorczą kontroli
jakości zgodnie z PN-EN 197-2:2002 .
e) Bieżąca kontrola podstawowych parametrów cementu.
Cement pochodzący z każdej dostawy musi być poddany badaniom wg normy PN-EN 1961:1996, PN-EN 196-3:1996 i PN-EN 196-6:1997, a wyniki ocenione wg normy PN-B-300:1990.
Zakres badań cementu pochodzącego z dostawy, dla której jest atest z wynikami badań
cementowni obejmuje tylko badania podstawowe.
Ponadto przed użyciem cementu do wykonania mieszanki betonowej zaleca się
przeprowadzenie kontroli obejmującej:
- oznaczenie czasu wiązania wg PN-EN 196-1:1996, PN-EN 196-3:1996 i PN-EN 196-6:1997
- oznaczenie zmiany objętości wg PN-EN 196-1:1996, PN-EN 196-3:1996 i PN-EN 1966:1997
- sprawdzenie zawartości grudek (zbryleń) nie dających się rozgnieść w palcach i nie
rozpadających się w wodzie.
W przypadku, gdy w/w kontrola wykaże niezgodność z normami cement nie może być użyty
do betonu.
f) Magazynowanie i okres składowania.
Miejsca przechowywania cementu mogą być następujące:
- dla cementu pakowanego (workowanego):
składy otwarte (wydzielone miejsca zadaszone na otwartym terenie zabezpieczone z boków przed
opadami) lub magazyny zamknięte (budynki lub pomieszczenia o szczelnym dachu i ścianach)
- dla cementu luzem:
magazyny specjalne (zbiorniki stalowe, żelbetowe lub betonowe przystosowane do pneumatycznego
załadowania i wyładowania cementu luzem, zaopatrzone w urządzenia do przeprowadzenia kontroli
objętości cementu znajdującego się w zbiorniku lub otwory do przeprowadzenia pomiarów poziomu
cementu, włazy do czyszczenia oraz klamry na zewnętrznych ścianach).
Dopuszczalny okres przechowywania cementu zależny jest od miejsca przechowywania.
Cement nie może być użyty do betonu po okresie:
- 10 dni w przypadku przechowywania go w zadaszonych składach otwartych,
- po upływie okresu trwałości podanego przez wytwórcę w przypadku przechowywania w
składach zamkniętych.
Każda partia cementu posiadająca oddzielne świadectwo jakości powinna być przechowywana
w sposób umożliwiający jej łatwe rozróżnienie.
3.1.2. Kruszywo.
Rodzaj kruszywa i uziarnienie.
Do betonu należy stosować kruszywo mineralne odpowiadające wymaganiom normy PN-B06712/A1:1997 PN-EN 932-3:1999, z tym że marka kruszywa nie powinna być niższa niż klasa
betonu. Ziarna kruszywa nie powinny być większe niż:
- 1/3 najmniejszego wymiaru przekroju poprzecznego elementu,
- 3/4 odległości w świetle między prętami zbrojenia leżącymi w jednej płaszczyźnie
prostopadłej do kierunku betonowania.
Kontrola partii kruszywa przed użyciem go do wykonania mieszanki betonowej obejmuje
oznaczenia:
- składu ziarnowego wg PN-EN 933-2:2000,
- kształtu ziaren wg PN-EN 933-4:2001,
- zawartości pyłów mineralnych wg PN-78/B-06714/13,
__________________________________________________________________________________________________________________________
59
- zawartości zanieczyszczeń obcych wg PN-76/B-06714/12.
W celu umożliwienia korekty recepty roboczej mieszanki betonowej należy prowadzić bieżącą
kontrolę wilgotności kruszywa wg PN-EN 1097-6:2002 i stałości zawartości frakcji 0-2 mm .
3.1.3. Woda
Woda do zarabiania betonu powinna odpowiadać normom PN - EN 1008:2004.
Niedopuszczalne jest stosowanie wody zanieczyszczonej organicznie i chemiczne lub z dużą
zawartością związków mineralnych. Kontrolowana woda wodociągowa jest zawsze dopuszczalna do
stosowania.
4. SPRZĘT
Dozatory muszą mieć aktualne świadectwo legalizacji. Mieszanie składników powinno się
odbywać wyłącznie w betoniarkach o wymuszonym działaniu. Za jakość sprzętu dla betonu
towarowego odpowiada producent.
Do robót betonowych i żelbetowych przewiduje się sprzęt:
a) Przygotowanie mieszanki betonowej ;
- betoniarki o wymuszonym działaniu,
- dozowniki wagowe o odpowiedniej dokładności.
b) Wykonanie deskowań
zgodnie ze złożonym zamówieniem i ustalonymi warunkami z Podwykonawcą Wykonawca
zapewnia żuraw szynowy do montażu szalunków.
c) Układanie i zagęszczanie mieszanki betonowej:
- pojemniki do betonu,
- pompy do betonu,
- sprężarki do pneumatycznego podawania mieszanki betonowej,
- wibratory wgłębne o odpowiedniej średnicy,
- wibratory przyczepne,
- łaty wibracyjne.
d) Do obróbki i pielęgnacji betonu:
- zacieraczki do betonu,
- szlifierki do betonu, - zraszacze wodne.
5. TRANSPORT.
5.1.Środki do transportu betonu.
Mieszanki betonowe mogą być transportowane mieszalnikami samochodowymi (tzw.
gruszkami).Ilość „gruszek" należy dobrać tak aby zapewnić wymaganą szybkość betonowania z
uwzględnieniem odległości dowozu, czasu twardnienia betonu oraz koniecznej rezerwy w przypadku
awarii samochodu.
5.2. Czas transportu i wbudowania.
Czas transportu i wbudowania mieszanki nie powinien być dłuższy niż: 90 minut przy
temperaturze otoczenia +15°C, 70 minut przy temperaturze otoczenia +20°C, 30 minut przy
temperaturze otoczenia +30°C
________________________________________________________________________________________________________________________
60
6. WYKONANIE ROBÓT.
6.1. Zalecenia ogólne:
Roboty betoniarskie muszą być wykonane zgodnie z wymaganiami norm PN-EN 206-1:2003
i opracowanym przez Wykonawcę „Planem betonowań". Betonowanie można rozpocząć po
uzyskaniu zezwolenia inspektora potwierdzonego wpisem do dziennika budowy.
6.2. Wytwarzanie mieszanki betonowej.
(1) Dozowanie składników.
Dozowanie składników do mieszanki betonowej powinno być dokonywane wyłącznie wagowo,
z dokładnością: 2% - przy dozowaniu cementu i wody, 3% - przy dozowaniu kruszywa.
Przy dozowaniu składników powinno się uwzględniać korektę związaną ze zmiennym
zawilgoceniem kruszywa.
(2) Mieszanie składników
Mieszanie składników powinno się odbywać wyłącznie w betoniarkach o wymuszonym działaniu.
Dla potrzeb budowy obiektów wymienionych w p.1.1 beton pobierany będzie z Wytwórni
Betonów.
Produkcja betonu oparta na recepturach wymienionych w projekcie konstrukcji.
6.3. Układanie mieszanki betonowej.
Układanie mieszanki betonowej zależności od przyjętych rozwiązań transportowych oraz
poziomu prowadzenia robót betoniarskich, sposób układania jest zróżnicowany.
6.4. Warunki atmosferyczne przy układaniu mieszanki betonowej i wiązaniu betonu.
6.4.1. Temperatura otoczenia.
Betonowanie należy wykonywać wyłącznie w temperaturach nie niższych niż +5°C,
zachowując warunki umożliwiające uzyskanie przez beton pełnej wytrzymałości. W wyjątkowych
przypadkach dopuszcza się betonowanie w temperaturze do -5°C, jednak wymaga to zgody
Inspektora oraz zapewnienia mieszance betonowej temperatury +25° do +30°C w chwili układania i
zabezpieczenia uformowanego elementu przed utratą ciepła w czasie co najmniej 14 dni.
Temperatury otoczenia, których średnie dobowe spadają poniżej +10°C,przyjmuje się jako
temperatury zaniżone, a warunki wykonywania betonu w takich temperaturach jako warunki w
obniżonych temperaturach.
6.4.2. Zabezpieczenie betonu przy niskich temperaturach otoczenia.
Przy niskich temperaturach otoczenia ułożony beton powinien być chroniony przed
zamarznięciem przez okres pozwalający na uzyskanie pełnej wytrzymałości . Przy przewidywaniu
spadku temperatury poniżej 0°C w okresie twardnienia betonu należy wcześniej podjąć działania
organizacyjne pozwalające na odpowiednie osłonięcie i podgrzanie zabetonowanej konstrukcji.
6.4.3. Zabezpieczenie podczas opadów.
Przed przystąpieniem do betonowania należy przygotować sposób postępowania na wypadek
wystąpienia ulewnego deszczu. Konieczne jest przygotowanie odpowiedniej ilości osłon
wodoszczelnych dla zabezpieczenia odkrytych powierzchni świeżego betonu.
6.5. Pielęgnacja betonu.
6.5.1. Materiały i sposoby pielęgnacji betonu.
Bezpośrednio po zakończeniu betonowania, przy wysokich temperaturach otoczenia, zaleca się
przykrycie powierzchni betonu lekkimi osłonami wodoszczelnymi zapobiegającymi gwałtownemu
odparowaniu wody z betonu i chroniącymi beton przed nasłonecznieniem.
__________________________________________________________________________________________________________________________
61
Przy temperaturze otoczenia wyższej niż +15°C należy nie później niż po 12 godzinach od
zakończenia betonowania rozpocząć pielęgnację wilgotnościową betonu i prowadzić ją co najmniej
przez 7 dni (przez polewanie co najmniej 3 razy na dobę).
Nanoszenie błon nieprzepuszczających wody jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy beton nie
będzie się łączył z następną warstwą konstrukcji monolitycznej, a także gdy nie są stawiane specjalne
wymagania odnośnie jakości pielęgnowanej powierzchni.
Woda stosowana do polewania betonu powinna spełniać wymagania normy PN-EN 1008:2004.
W czasie dojrzewania betonu elementy powinny być chronione przed uderzeniami i drganiami.
6.5.2. Okres pielęgnacji
Ułożony beton należy utrzymywać w stałej wilgotności przez okres osiągnięcia przez beton
80% wytrzymałości projektowanej. Polewanie betonu normalnie twardniejącego ( w temp. 150 C)
prowadzić przez min. 10 dni. Przy temp. wyższych niż + 300 C zraszanie utrzymywać przez min. 3
tygodnie, o ile wytyczne receptury betonu nie określają inaczej.
Rozformowanie konstrukcji może nastąpić po osiągnięciu przez beton wytrzymałości
rozformowania określonej w projekcie.
6.6. Wykańczanie powierzchni betonu.
Dla powierzchni betonów konstrukcyjnych obowiązują następujące wymagania: wszystkie
betonowe powierzchnie muszą być gładkie i równe, bez zagłębień między ziarnami kruszywa,
przełomów i wybrzuszeń ponad powierzchnię. Pęknięcia są niedopuszczalne. Pustki, raki i
wykruszyny są dopuszczalne pod warunkiem, że otulenie zbrojenia betonu będzie nie mniejsze niż
2,5 cm, a powierzchnia na której występują nie większa niż 1% powierzchni odpowiedniej ściany.
Równość gorszej powierzchni ustroju nośnego przeznaczonej pod izolacje powinna odpowiadać
warunkom technicznym odbioru podłoży pod izolacje.
6.7. Zwiększenie trwałości powierzchni.
Jednym ze sposobów zwiększających trwałość jest hydrofobizacja . Są to impregnaty, które
chronią beton przed działaniem wody oraz brudem. Impregnaty nanoszone są na beton bezpośrednio
po rozdeskowaniu lub na całkowicie utwardzony beton.
Do zabezpieczenia powierzchni przed graffiti należy stosować preparaty przeznaczone do tego
celu.
6.8. Wykonanie podbetonu (betonu podkładowego).
Przed przystąpieniem do układania podbetonu należy sprawdzić podłoże gruntowe pod
względem nośności założonej w projekcie technicznym. Podłoże winno być równe, czyste i
odwodnione.
Beton winien być rozkładany w miarę możliwości w sposób ciągły z zachowaniem kontroli
grubości oraz rzędnych wg projektu technicznego.
6.9. Wykonanie podłoży betonowych na gruncie.
Do robót betoniarskich w zakresie wykonania podłoży posadzkowych na gruncie odnoszą się
wymagania dotyczące betonów konstrukcyjnych z uwzględnieniem dodatkowych warunków przed
rozpoczęciem robót :
- odbioru podłoża piaskowego ze sprawdzeniem stopnia zagęszczenia
- sprawdzenie rzędnej podłoża piaskowego
- sprawdzenie projektowanej rzędnej wierzchu betonu.
________________________________________________________________________________________________________________________
62
7. KONTROLA JAKOŚCI.
7.1 Kontrola jakości betonu.
Na producencie betonu towarowego spoczywa obowiązek zapewnienia wykonania badań
laboratoryjnych przewidzianych normą PN-EN 206-1:2003 oraz przedstawienie zamawiającemu
deklarację zgodności z każdej partii produkcyjnej oraz metryczkę badań zamówionego betonu w
zakresie badań podstawowych:
- klasa betonu określona przez:
- wytrzymałość na ściskanie
- wytrzymałość na rozciąganie
- konsystencja
- urabialność
- określenie c/w, ilości cementu oraz badań dodatkowych:
- nasiąkliwość
- mrozoodporność
- moduł sprężystości (dla wyznaczonych w projekcie elementów)
Wykonawca powinien zlecić sprawdzenie w niezależnej Jednostce
Badawczej przywożonego betonu przynajmniej dla każdego obiektu co kondygnację.
Wskazana jest kontrola do uzgodnienia z inspektorem nadzoru częstszej kontroli jakości dla każdego
asortymentu elementów.
Elementy głównej konstrukcji nośnej tj. słupy, podciągi wymagają kontrolnychbadań
zleconych przez Wykonawcę przy minimalnej ilości 3 próbek na partię betonu.
Wcześniejsze rozdeskowanie elementów konstrukcyjnych wymaga sprawdzenia osiągnięcia
przez beton minimalnej wytrzymałości wymaganej w planie betonowań. W dzienniku budowy i
dzienniku betonowań należy zapisywać każdy transport betonu oraz betonowany element.
Przechowywanie i okazywanie inspektorowi wszystkich wyników badań dotyczących jakości
betonu jest po stronie wykonawcy.
Jeżeli beton poddany jest specjalnym zabiegom technologicznym, należy opracować plan
kontroli jakości betonu dostosowany do wymagań technologii produkcji. W planie kontroli powinny
być uwzględnione badania przewidziane aktualną normą i oraz ewentualnie inne konieczne do
potwierdzenia prawidłowości zastosowanych zabiegów technologicznych. Badania powinny
obejmować:
- badanie składników betonu
- badanie mieszanki betonowej
- badania betonu
Zestawienie wymaganych badań
PN-88/B-06250 podano w tabeli poniżej
Termin lub częstość badania
Rodzaj badania
Metoda badania
2
3
4
1
1) Badanie cementu - czasu PN-EN 196-3
Badania
Bezpośrednio przed użyciem każdej
składników
wiązania -zmiany objętości dostarczonej partii
betonu
obecności grudek
2) Badanie kruszywa
PN-EN 9331:2000
jw.
jw.
- składu ziarnowego
PN-EN 933-4:1999
- kształtu ziarn -zawartości
PN-78/B-06714/13
pyłów -zawartości
PN-78/B-06714/12
zanieczyszczeń -wilgotności PN-EN 1097Przy rozpoczęciu robót i w przypadku
jw.
3) Badanie wody
PN-88/B-32250
stwierdzenia zanieczyszczeń
__________________________________________________________________________________________________________________________
63
jw.
4) Badanie dodatków i
Badanie
mieszanki
betonowej
jw.
Urabialności
PN-EN 4801:1999
i aprobat
PN-88/B-06h50
Konsystencji
JW.
jw.
Badania betonu
jw.
Zawartości powietrza
jw.
1) Wytrzymałości na ściskanie jw.
na próbkach
2) Wytrzymałości na ściskanie PN-74/B-6261
- badania nieniszczące
PN-74/B3) Nasiąkliwość
PN-88/B-06250
jw.
jw.
4) Mrozoodporność
5) Przepuszczalność
JW.
jw.
jw.
Przy rozpoczęciu robót
Przy zaprojektowaniu recepty i 2 razy na
zmianę roboczą
jw.
Po ustaleniu recepty i po wykonaniu
każdej partii betonu
W przypadkach technicznie
uzasadnionych
Po ustaleniu recepty, 3 razy w okresie
wykonywania konstrukcji i raz na 5000
m3 betonu
jw.
jw.
8. OBMIAR ROBÓT.
Jednostkami obmiaru są:
SST – 6.1.- 1 m3 wykonanej betonu podkładowego wg SST-6.2. - 1 m3 wykonanej konstrukcji
stóp fundamentowych wzmożenia
9. ODBIÓR ROBÓT.
Protokóły z odbiorów wraz z dziennikiem betonowania stanowią dokumenty odbioru
końcowego.
W robotach betoniarskich płaci się za wykonanie jednostek podanych w p. 8. Cena
jednostkowa obejmuje dla SST - 6.1 i SST - 6.2.
dostarczenie niezbędnych czynników produkcji
wykonanie wszystkich czynności wyszczególnionych dla danych pozycji kosztorysowych.
Zastosowanie betonów specjalnych i wykonanie wzorników elementów konstrukcyjnych
z betonu architektonicznego powinny określać Warunki Szczegółowe do Umowy..
Płaci się za ustaloną ilość m3 betonu wg ceny jednostkowej, która obejmuje: wyrównanie
podłoża, przygotowanie, ułożenie i wyrównanie betonu. Płaci się za ustaloną ilość m3 betonu wg
ceny jednostkowej. Zakres czynności obejmuje: ułożenie, zagęszczenie i wyrównanie betonu z
zatarciem wraz z towarzyszącymi czynnikami produkcji oraz oczyszczenie stanowiska pracy.
11. PRZEPISY ZWIĄZANE.
PN-EN 206-1:2003
PN-EN 196-1:1996
PN-EN 196-3:1996
PN-EN 196-6:1997
PN-B-30000:1990
PN-88/B-30001
PN-EN 932-3:1999
Beton.
Cement. Metody badań. Oznaczenie wytrzymałości.
Cement. Metody badań. Oznaczenie czasów wiązania i stałości
objętości.
Cement. Metody badań. Oznaczenie stopnia zmielenia
Cement portlandzki.
Cement portlandzki z dodatkami.
Badania podstawowych właściwości kruszyw.
Procedura i terminologia.
________________________________________________________________________________________________________________________
64
PN-EN 932-3:1999
PN-EN 933-2: 2000
PN-EN 1097-1:2000
PN-EN 1097- 3 :2000
PN-EN 1097-6:2002
PN- 84/B-06714.24
PN-EN 1008:2004
Badania geometrycznych właściwości kruszyw. Oznaczenie
składu ziarnowego.
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw.
Odporność na rozdrabnianie.
Oznaczenie jamistości.
Oznaczenie gęstości ziaren i nasiąkliwości
Kruszywa mineralne. Badania
Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek.
__________________________________________________________________________________________________________________________
65
SST- 6.1. BETON NIEKONSTRUKCYJNY (klasy C12/C15) – grubość 15cm
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej SST są wymagania dotyczące wyprodukowania i odbioru betonu klasy
C12/15 /B15/ oraz robót betonowych z tego betonu związanych z nadbudową rotundy palmiarni w
ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
1.2. Zakres stosowania SST.
SST jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót
wymienionych w pkt 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST.
Ustalenia zawarte w niniejszej SST mają zastosowanie przy wyprodukowaniu i wbudowaniu
betonu klasy C12/15 /B15/ i obejmują swoim zakresem wykonanie betonu podkładowego pod
konstrukcję betonową zbrojoną wzmocnienia stóp fundamentowych.
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi normami i SST - 0.0.
"Wymagania ogólne" oraz SST - 6.0.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST- 0.0.."Wymagania ogólne",
Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami IN.
2. MATERIAŁY.
2.1. Warunki ogólne stosowania materiałów.
Warunki ogólne stosowania materiałów podano w SST- 0.0. Wymagania ogólne"
2.2. Składniki mieszanki betonowej.
2.2.1. Cement.
Do wytwarzania mieszanek betonowych klasy C12/15 /B15/ należy stosować cement
portlandzki marki 32.5.
Wymagania dotyczące właściwości cementu, magazynowania, okresu składowania według
SST- 6.0. SST- 6.1. i PN-88/B-30000.
2.2.2. Kruszywo.
Do wytwarzania mieszanek betonowych klasy C12/15 /B15/ należy stosować kruszywo
mineralne odpowiadające wymaganiom normy PN-86/B-06712, z tym, że marka kruszywa nie
powinna być niższa niż klasa betonu. Ponadto kruszywo powinno odpowiadać wymaganiom w SST
SST- 6.0.
________________________________________________________________________________________________________________________
66
2.2.3. Woda zarobowa do betonu.
Woda powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-88/B-32250.
2.2.4. Domieszki i dodatki do betonu.
Domieszki i dodatki do betonu według SST- 6.0
2.3. Skład mieszanki betonowej.
Skład mieszanki betonowej powinien być ustalony zgodnie z normą PN-88/B-06250 oraz
zgodnie z "Wymaganiami GDDP".
2.4. Badania właściwości betonu.
Wymagania dla betonu zgodne z SST- 6.0
3. SPRZĘT.
Ogólne warunki stosowania sprzętu według SST- 6.0
4. TRANSPORT.
Ogólne warunki transportu według SST- 6.0.
5.1. Ogólne warunki wykonania robót.
Ogólne warunki wykonania robót podano w SST - 00. Wymagania ogólne"
5.2. Roboty betonowe.
Roboty betonowe według SST - 6.0. pkt 5.
Beton klasy C12/15 /B15/ wykorzystany będzie jako podłoże pod żelbetowe stopy
fundamentowe słupów stalowych.
Można go dowieźć na budowę samochodem samowyładowczym o konsystencji wilgotnej.
Do zagęszczenia go można użyć płyt wibracyjnych lub ręcznych ubijaków.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót.
Ogólne zasady kontroli jakości robót według SST - 6.0. pkt 6.
7. OBMIAR ROBÓT.
Jednostką obmiaru jest 1 m3 wbudowanego betonu na podstawie Dokumentacji Technicznej i
pomiaru w terenie.
8. ODBIÓR ROBÓT.
Ogólne zasady odbioru robót według SST - 6.2.
__________________________________________________________________________________________________________________________
67
9. PŁATNOŚĆ.
Ogólne zasady płatności podano w SST - 0.0."Wymagania ogólne". Zasady płatności według
SST - 6.2. i SST - 6.0. pkt. 9.
Płatność za 1 m3 należy przyjmować zgodnie z obmiarem i oceną jakości wykonanych robót na
podstawie wyników pomiarów i badań laboratoryjnych.
Cena jednostkowa uwzględnia zakup i dostarczenie niezbędnych czynników produkcji,
przygotowanie, transport i ułożenie mieszanki betonowej z zagęszczeniem i pielęgnacją,
oczyszczenie stanowiska pracy, usunięcie będących własnością Wykonawcy materiałów
rozbiórkowych poza pas drogowy.
Przepisy związane według SST - 6.0., SST - 6.2., w pkt 10 obu SST.
________________________________________________________________________________________________________________________
68
__________________________________________________________________________________________________________________________
69
SST- 6.2. BETON KONSTRUKCYJNY (klasy C30/37)
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej ST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót w ramach robót
budowlanych prac powiązanych z nadbudową rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w
Gdańsku Oliwie.
1.2. Zakres stosowania SST
zleceniu i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
1.3. Zakres Robót objętych SST
Roboty, których dotyczy SST, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu
wykonanie betonu konstrukcyjnego dla wykonania wzmocnienia stóp fundamentowych konstrukcji
palmiarni, łącznie z zasadami prowadzenia robót związanych z: wykonaniem mieszanki betonowej,
wykonaniem deskowań, układaniem i zagęszczaniem mieszanki betonowej, pielęgnacją betonu.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą wykonania Robót wymienionych w p. 1.1.
Określenia podstawowe w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami
oraz określeniami podanymi w SST - 0.0. "Wymagania Ogólne" oraz podanymi poniżej:
Beton zwykły - beton o gęstości powyżej 1.8 t/m wykonany z cementu, wody kruszywa
mineralnego o frakcjach piaskowych i grubszych oraz ewentualnych dodatków mineralnych i
domieszek chemicznych.
Mieszanka betonowa - mieszanina wszystkich składników przed związaniem betonu.
Zaczyn cementowy - mieszanina cementu i wody.
Zaprawa - mieszanina cementu, wody, składników mineralnych i ewentualnych dodatków
przechodzących przez sito kontrolne o boku oczka kwadratowego 2 mm.
Nasiąkliwość betonu - stosunek masy wody , którą zdolny jest wchłonąć beton do jego masy
w stanie suchym.
Stopień wodoszczelności - symbol literowo-liczbowy (np. W8) klasyfikujący beton pod
względem przepuszczalności wody. Liczba po literze W oznacza dziesięciokrotną wartość ciśnienia
wody w MPa, działającego na próbki betonowe.
Stopień mrozoodporności - symbol literowo-liczbowy ( np. F150 ) klasyfikujący beton pod
względem jego odporności na działania mrozu. Liczba po literze F oznacza wymaganą liczbę cykli
zamrażania i odmrażania próbek betonowych.
Klasa betonu - symbol literowo-liczbowy ( np. B30 ) klasyfikujący beton pod względem jego
wytrzymałości na ściskanie. Liczba po literze B oznacza wytrzymałość gwarantowaną RbG w MPa.
________________________________________________________________________________________________________________________
70
Wytrzymałość gwarantowana betonu na ściskanie - RbG - wytrzymałość zapewniona z 95%
prawdopodobieństwem, uzyskana w wyniku badania na ściskanie kostek sześciennych o boku 150
mm, wykonanych, przechowywanych i badanych zgodnie z PN-88/B-06250.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące Robót
Wykonawca Robót jest odpowiedzialny za jakość materiałów i wykonywanych Robót oraz za
zgodność z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Kierownika Projektu. Ogólne wymagania
dotyczące Robót podano w SST - 0.0. "Wymagania Ogólne".
2. MATERIAŁY
Wymagania dotyczące jakości mieszanki betonowej regulują postanowienia odpowiednich
polskich norm.
2.1. Składniki mieszanki betonowej
2.1.1. Cement - wymagania i badania
Cement pochodzący z każdej dostawy musi spełniać wymagania zawarte w PN-B-19701:1997.
Dopuszczalne jest stosowanie jedynie cementu portlandzkiego czystego CEM I niskoalkalicznego wg
normy PN-B-19701:1997 o następujących klasach:
do betonu klasy B25 - klasy 32,5 NA,
do betonu klasy C30/37 ( oraz B30, B35 i B40) - klasy 42,5 NA,
do betonu klasy B45 i większej - klasy 52,5 NA.
Dopuszcza się jednak w uzasadnionych przypadkach zastosowanie cementu klasy 42,5 NA do
betonów klasy B45 i wyższych.
Dla betonu stosowanego w palach fundamentowych należy stosować cement hutniczy
odpowiadający wymaganiom PN-88/B-30005.
Wg ustaleń normy PN-S-10040:1999 oraz zgodnie z wymaganiami zawartymi w Dz. U. Nr 63
z 2000r. poz. 735 wymaga się, aby cementy te charakteryzowały się następującym składem:
- zawartość krzemianu trójwapniowego (alitu) C3S - 50-K>0°/o,
- zawartość glinianu trójwapniowego C3A - możliwie niska - do 7%,
- zawartość alkaliów w przeliczeniu na N2O najwyżej 0,6 %,
- zawartość alkaliów pod warunkiem zastosowania kruszywa nieaktywnego alkalicznie do
0,9%,
- zawartość sumy ( C4AF + 2C3A ) ma być nie większa od 20%.
Każda partia dostarczonego cementu musi posiadać świadectwo jakości wraz z wynikami
badań .
Cement pochodzący z każdej dostawy musi być poddany badaniom wg norm: PN-EN 1961:1996 Metody badania cementu. Oznaczanie wytrzymałości. PN-EN 196-3:1996 Metody badania
cementu. Oznaczanie czasów wiązania i stałości objętości. PN-EN 196-6:1997 Metody badania
cementu. Oznaczanie stopnia zmielenia.
Zakazuje się pobierania cementu ze stacji przesypowych (silosów) jeżeli nie ma pewności, że
dostarczany jest tam tylko jeden rodzaj cementu z tej samej cementowni.
Przed użyciem cementu do wykonania mieszanki betonowej cement powinien podlegać
następującym badaniom:
- oznaczenie czasu wiązania wg PN-EN 196-3:1996,
- oznaczenie stałości objętości wg PN-EN 196-3:1996,
- sprawdzenie zawartości grudek.
__________________________________________________________________________________________________________________________
71
Wyniki w/w badań muszą spełniać następujące wymagania (przy oznaczaniu czasu wiązania w
aparacie Vicata):
- dla cementu portlandzkiego normalnie twardniejącego:
- początek wiązania najwcześniej po upływie 60 min dla klasy 32,5 oraz 42,5, a po 45 min dla
klasy 52,5
- koniec wiązania najpóźniej po upływie 12 godz. dla klasy 32,5 oraz 42,5, a nie później niż 10
godz. dla klasy 52,5
Przy oznaczaniu stałości objętości:
wg próby Le Chateliera nie więcej niż 10 mm.
Cementy portlandzkie normalnie i szybko twardniejące - sprawdzenie zawartości grudek (zbryleń)
nie dających się rozgnieść w palcach i nie rozpadających się w wodzie. Nie dopuszcza się występowania
w cemencie, większej niż 20% ciężaru cementu, ilości grudek nie dających się rozgnieść w palcach i nie
rozpadających się w wodzie. Grudki należy usunąć poprzez przesianie przez sito o boku oczka
kwadratowego 2mm. W przypadku, gdy w/w badania wykażą niezgodność z normami, cement nie może
być użyty do betonu.
Magazynowanie i okres składowania:
cement pakowany (workowany) - składy otwarte (wydzielone miejsca zadaszone na otwartym
terenie zabezpieczone z boków przed opadami) lub magazyny zamknięte (budynki lub pomieszczenia o
szczelnym dachu i ścianach);
cementu luzem - magazyny specjalne (zbiorniki stalowe, żelbetowe lub betonowe przystosowane
do pneumatycznego załadowania i wyładowania cementu luzem, zaopatrzone w urządzenia do
przeprowadzania kontroli objętości cementu znajdującego się w zbiorniku lub otwory do
przeprowadzania kontroli objętości cementu, włazy do czyszczenia oraz klamry na wewnętrznych
ścianach).
Podłoża składów otwartych powinny być twarde i suche, odpowiednio pochylone,
zabezpieczające cement przed ściekami wody deszczowej i zanieczyszczeń. Podłogi magazynów
zamkniętych powinny być suche i czyste zabezpieczające cement przed zawilgoceniem i
zanieczyszczeniem.
Dopuszczalny okres przechowywania cementu zależny jest od miejsca przechowywania. Cement
nie może być użyty do betonu po okresie:
10 dni, w przypadku przechowywania go w zadaszonych składach otwartych,
po upływie terminu trwałości podanego przez wytwórnię, w przypadku przechowywania w
składach zamkniętych.
Każda partia cementu dla której wydano oddzielne świadectwo jakości powinna być
przechowywana osobno w sposób umożliwiający jej łatwe rozróżnienie.
2.1.2. Kruszywo
Kruszywo do betonu powinno charakteryzować się stałością cech fizycznych i jednorodnością
uziarnienia pozwalającą na wykonanie partii betonu o stałej jakości.
Poszczególne rodzaje i frakcje kruszywa muszą być na placu składowym oddzielnie składowane
na umocnionym i czystym podłożu w sposób uniemożliwiający mieszanie się.
W przypadku stosowania kruszywa pochodzącego z różnych źródeł należy spowodować, aby
udział tych kruszyw był jednakowy dla całej konstrukcji betonowej.
W kruszywie grubym nie dopuszcza się grudek gliny.
W kruszywie grubym zawartość podziarna nie powinna przekraczać 5%, a nadziarna 10%. Ziarna
kruszywa nie powinny być większe niż:
1/3 najmniejszego wymiaru przekroju poprzecznego elementu,
3/4 odległości w świetle między prętami zbrojenia , leżącymi w jednej płaszczyźnie prostopadłej
do kierunku betonowania.
Do betonów klas C30/37 i wyższych należy stosować wyłącznie grysy granitowe lub bazaltowe
marki 50, o maksymalnym wymiarze ziarna 16 mm.
- Stosowanie grysów z innych skał dopuszcza się pod warunkiem, że zostały one zbadane w
placówce badawczej wskazanej przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, a wyniki
________________________________________________________________________________________________________________________
72
badań spełniają wymagania dotyczące grysów granitowych i bazaltowych. Grysy powinny
odpowiadać następującym wymaganiom:
- zawartość pyłów mineralnych - do 1%,
- zawartość ziaren nieforemnych (to jest wydłużonych płaskich ) - do 20 %,
wskaźnik rozkruszenia:
- dla grysów granitowych - do 16%,
- dla grysów bazaltowych i innych - do 8%;
- nasiąkliwość - do 1,2%,
- mrozoodporność według metody bezpośredniej - do 2%,
- mrozoodporność wg zmodyfikowanej metody bezpośredniej (wg BN-84/6774-02) do 10%,
- reaktywność alkaliczna z cementem określona wg PN-78/B-06714/34 - nie powinna wywoływać
zwiększenia wymiarów liniowych ponad 0,1%,
- dopuszcza się oznaczenie potencjalnej reaktywności alkalicznej metodą szybką zgodnie z normą
PN-92/B-0674/46
- zawartość związków siarki - do 0,1%,
- zawartość zanieczyszczeń obcych - do 0,25%,
- zawartość zanieczyszczeń organicznych - nie dająca barwy ciemniejszej od wzorcowej.
Kruszywem drobnym powinny być piaski o uziarnieniu do 2 mm pochodzenia rzecznego lub
kompozycja piasku rzecznego i kopalnianego uszlachetnionego.
Zawartość poszczególnych frakcji w stosie okruchowym piasku powinna się mieścić w granicach:
- do 0,25 mm - 14 + 19%,
- do 0,50 mm - 33 + 48%,
- do 1,00 mm -57 +76%.
Piasek powinien spełniać następujące wymagania:
-zawartość pyłów mineralnych - do 1.5%,
-reaktywność alkaliczna z cementem określona wg PN-78/B-06714/34 - nie powinna wywoływać
-zwiększenia wymiarów liniowych ponad 0.1%, -zawartość związków siarki - do 0.2%, zawartość zanieczyszczeń obcych - do 0.25%,
-zawartość zanieczyszczeń organicznych - nie dająca barwy ciemniejszej od wzorcowej wg PNEN 1744-1:2000,
-w kruszywie drobnym nie dopuszcza się grudek gliny.
Piasek pochodzący z każdej dostawy musi być poddany badaniom niepełnym obejmującym
- oznaczenie składu ziarnowego wg PN-EN 933-1:2000,
- oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych wg PN-78/B-06714/12,
- oznaczenie zawartości grudek gliny , które oznacza się jak zawartość zanieczyszczeń obcych,
- oznaczenie zawartości pyłów mineralnych wg PN-78/B-06714/13.
Zobowiązuje się dostawcę do przekazania, dla każdej partii piasku, wyników badań pełnych wg
PN-86/B-06712 oraz okresowo wyników badania specjalnego dotyczącego reaktywności alkalicznej.
Dostawca kruszywa jest zobowiązany do przekazania dla każdej partii kruszywa wyników jego
pełnych badań wg PN-86/B-06712 oraz wyników badania specjalnego dotyczące reaktywności
alkalicznej w terminach przewidzianych przez Kierownika Projektu.
W przypadku, gdy kontrola wykaże niezgodność cech danego kruszywa z wymaganiami wg PN86/B-06712, użycie takiego kruszywa może nastąpić po jego uszlachetnieniu (np. przez płukanie lub
dodanie odpowiednich frakcji kruszywa) i ponownym sprawdzeniu. Należy prowadzić bieżącą kontrolę
wilgotności kruszywa wg PN-77/B-06714.18 dla korygowania recepty roboczej betonu.
2.1.3. Woda zarobowa - wymagania i badania
Woda zarobowa do betonu powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-88/B-32250.
Jeżeli wodę do betonu przewiduje się czerpać z wodociągów miejskich, woda ta nie wymaga
badania.
__________________________________________________________________________________________________________________________
73
2.1.4. Domieszki i dodatki do betonu
Zaleca się stosowanie do mieszanek betonowych domieszek chemicznych o działaniu :
- napowietrzającym,
- uplastyczniającym,
- przyśpieszającym lub opóźniającym. Dopuszcza się stosowanie domieszek kompleksowych:
- napowietrzająco - uplastyczniających,
- przyśpieszająco - uplastyczniających.
Domieszki do betonów muszą mieć Aprobaty, wydane przez Instytut Badawczy Dróg i Mostów
oraz certyfikat zgodności lub ITB.
Do betonu podpór trwale zlokalizowanych pod wodą,, należy stosować dodatki uszczelniające.
2.2. Mieszanka betonowa
Beton do konstrukcyjny musi spełniać wymagania zestawione poniżej:
nasiąkliwość - do 5% - badanie wg PN-88/B-06250,
mrozoodporność - ubytek masy nie większy od 5%, spadek wytrzymałości na ściskanie nie
większy niż 20% po 150 cyklach zamrażania i odmrażania (F150) - badanie wg PN-88/B-06250,
wodoszczelność - większa od 0,8 MPa (W8),
wskaźnik wodno-cementowy - w/c - mniejszy od 0,5.
2.2.1. Skład mieszanki betonowej
Skład mieszanki betonowej powinien być ustalony zgodnie z normą PN-88/B-06250 tak, aby przy
najmniejszej ilości wody zapewnić szczelne ułożenie mieszanki w wyniku zagęszczania przez
wibrowanie. Wskaźnik wodno-cementowy - w/c - ma być mniejszy od 0.5. Skład mieszanki betonowej
ustala laboratorium Wykonawcy lub wytwórni betonów i wymaga on zatwierdzenia przez Kierownika
Projektu.
Stosunek poszczególnych frakcji kruszywa grubego ustalany doświadczalnie powinien
odpowiadać najmniejszej jamistości.
Zawartość piasku w stosie okruchowym powinna być jak najmniejsza i jednocześnie zapewniać
niezbędną urabialność przy zagęszczeniu przez wibrowanie oraz nie powinna być większa niż 42% przy kruszywie grubym do 16 mm.
Optymalną zawartość piasku w mieszance betonowej ustala się następująco:
z ustalonym optymalnym składem kruszywa grubego wykonuje się kilka (3+5) mieszanek
betonowych o ustalonym teoretycznie stosunku w/c i o wymaganej konsystencji zawierających różną,
ale nie większą od dopuszczalnej ilość piasku,
za optymalną ilość piasku przyjmuje się taką, przy której mieszanka betonowa zagęszczona przez
wibrowanie charakteryzuje się największą masą objętościową.
Wartość współczynnika A do wzoru Bolomey'a stosowanego do wyznaczenia wskaźnika w/c
charakteryzującego mieszankę betonową należy wyznaczyć doświadczalnie. Współczynnik ten
wyznacza się na podstawie uzyskanych wytrzymałości betonu z mieszanek o różnych wartościach w/c
(mniejszych i większych od wartości przewidywanej teoretycznie) wykonanych ze stosowanych
materiałów. Dla teoretycznego ustalenia wartości wskaźnika w/c w mieszance można skorzystać z
wartości parametru A podawanego w literaturze fachowej.
Maksymalne ilości cementu w zależności od klasy betonu są następujące:
- 400 kg/m3 - dla betonu klas B25 i B30,
- 450 kg/m3 - dla betonu klas B35 i wyższych.
Dopuszcza się przekraczanie tych ilości o 10% w uzasadnionych przypadkach za zgodą
Kierownika Projektu.
Przy projektowaniu składu mieszanki betonowej zagęszczanej przez wibrowanie i dojrzewającej o
w warunkach naturalnych (średnia temperatura dobowa nie niższa niż 10 C), średnią wymaganą
wytrzymałość na ściskanie należy określić jako równą 1,3 RGb.
________________________________________________________________________________________________________________________
74
Zawartość powietrza w mieszance betonowej badana metodą ciśnieniową wg PN-88/B-06250 nie
powinna przekraczać:
wartości 2% - w przypadku nie stosowania domieszek napowietrzających,
wartości 3,5 ^ 5,5% - dla betonu narażonego na czynniki atmosferyczne, przy uziarnieniu
kruszywa 0^16mm,
wartości 4,5 ^6,5% - dla betonu narażonego na stały dostęp wody przed zamarznięciem przy
uziarnieniu kruszywa 0 ^16mm.
Konsystencja mieszanek betonowych powinna być nie rzadsza od plastycznej, oznaczonej w PN88/7B-06250 symbolem K-3.W uzasadnionych przypadkach możne zostać zastosowana mieszanka o
konsystencji rzadszej, którą uzyska się po dodaniu superplastyfikatorów w ilościach ustalonych
doświadczalnie przez wykonanie zarobu próbnego podczas projektowania recepty.
Sprawdzanie konsystencji mieszanki przeprowadza się podczas projektowania jej składu i
następnie przy wytwarzaniu. Dopuszcza się dwie metody badania:
metodą Ve - Be,
metodą stożka opadowego.
Różnice pomiędzy założoną konsystencją mieszanki, a kontrolowaną metodami określonymi w
PN-88/B-06250, nie mogą przekroczyć:
± 20% wartości wskaźnika Ve - Be,
± 10 mm przy pomiarze stożkiem opadowym.
•
Pomiaru konsystencji mieszanek Kl do K3 (wg PN-88/B-06250), dokonać aparatem Ve Be. Dla konsystencji plastycznej K3 dopuszcza się na budowie pomiar przy pomocy stożka opadowego.
3. SPRZĘT
Roboty można wykonać przy użyciu dowolnego typu sprzętu zaakceptowanego przez Kierownika
Projektu. Dozatory muszą mieć aktualne świadectwo legalizacji. Mieszanie składników powinno się
odbywać wyłącznie w betoniarkach o wymuszonym działaniu (zabrania się stosowania mieszarek
wolnospadowych).
Do podawania mieszanek należy stosować pojemniki lub pompy przystosowane do podawania
mieszanek plastycznych.
Do zagęszczania mieszanki betonowej należy stosować wibratory z buławami o średnicy nie
większej od 0,65 odległości między prętami zbrojenia leżącymi w płaszczyźnie poziomej, o
częstotliwości 6000 drgań/min i łaty wibracyjne charakteryzujące się jednakowymi drganiami na całej
długości.
4. TRANSPORT
Transport, podawanie i układanie mieszanki betonowej należy wykonywać przy pomocy
mieszalników samochodowych (tzw. "gruszki"). Ilość "gruszek" należy dobrać tak, aby zapewnić
wymaganą szybkość betonowania z uwzględnieniem odległości dowozu, czasu twardnienia betonu oraz
koniecznej rezerwy w przypadku awarii samochodu.
Czas transportu i wbudowania mieszanki nie powinien być dłuższy niż:
90 min. - przy temperaturze + 15°C,
70 min. - przy temperaturze + 20°C,
30 min. - przy temperaturze + 30°C.
5. WYKONANIE ROBÓT
Wykonawca przedstawi Kierownika Projektu do akceptacji projekt organizacji i harmonogram
Robót uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą wykonywane Roboty betonowe.
__________________________________________________________________________________________________________________________
75
5.1. Zalecenia ogólne
Rozpoczęcie Robót betoniarskich może nastąpić w oparciu o szczegółowy program i
dokumentację technologiczną (zaakceptowaną przez Kierownika Projektu) obejmującą:
- wybór składników betonu,
- opracowanie receptur laboratoryjnych i roboczych,
- sposób wytwarzania mieszanki betonowej,
- sposób transportu mieszanki betonowej,
-kolejność i sposób betonowania,
- wskazanie przerw roboczych i sposobu łączenia betonu w przerwach,
- sposób pielęgnacji betonu,
- warunki rozformowania konstrukcji,
- zestawienie koniecznych badań.
Przed przystąpieniem do betonowania, powinna być stwierdzona przez Kierownika Projektu
prawidłowość wykonania wszystkich Robót poprzedzających betonowanie, a w szczególności:
- prawidłowość wykonania deskowań, usztywnień itp.,
- prawidłowość wykonania zbrojenia,
- przygotowanie powierzchni betonu uprzednio ułożonego w miejscu przerwy roboczej jeśli takie
występują,
- prawidłowość wykonania wszystkich robót zanikających, warstw izolacyjnych, itp.,
- prawidłowość rozmieszczenia i niezmienność kształtu elementów wbudowywanych w betonową
konstrukcję
- gotowość sprzętu i urządzeń do prowadzenia betonowania.
Roboty betoniarskie muszą być wykonane zgodnie z wymaganiami norm: PN-88/B-06250 i PN65/B-06251.
5.2. Wytwarzanie mieszanki betonowej
Dozowanie składników do mieszanki betonowej powinno być dokonywane wyłącznie wagowo z
dokładnością:
± 2% - przy dozowaniu cementu i wody, ± 3% - przy dozowaniu kruszywa.
Dozatory muszą mieć aktualne świadectwo legalizacji.
Wagi powinny być kontrolowane co najmniej raz w roku.
Urządzenia dozujące wodę i płynne domieszki powinny być sprawdzane co najmniej raz w
miesiącu. Przy dozowaniu składników powinno się uwzględniać korektę związaną ze zmiennym
zawilgoceniem kruszywa.
Mieszanie składników powinno odbywać się wyłącznie w betoniarkach o wymuszonym działaniu
(zabrania się stosowania mieszarek wolnospadowych).
Czas mieszania należy ustalić doświadczalnie, jednak nie powinien być krótszy niż 2 minuty. Do
podawania mieszanek betonowych należy stosować pojemniki o konstrukcji umożliwiającej łatwe ich
opróżnianie lub pompy przystosowanej do podawania mieszanek plastycznych. Przy stosowaniu pomp
wymaga się sprawdzenia ustalonej konsystencji mieszanki betonowej przy wylocie.
Przed przystąpieniem do układania betonu należy sprawdzić:
położenie zbrojenia,
zgodność rzędnych z projektem,
czystość deskowania oraz obecność wkładek dystansowych zapewniających wymaganą wielkość
otuliny.
Mieszanki betonowej nie należy zrzucać z wysokości większej niż 0,75m od powierzchni, na
którą spada. W przypadku, gdy wysokość ta jest większa, należy mieszankę podawać za pomocą rynny
zsypowej (do wysokości 3,0 m) lub leja zsypowego teleskopowego (do wysokości 8,0 m).
________________________________________________________________________________________________________________________
76
Przy wykonywaniu elementów konstrukcji monolitycznych należy przestrzegać dokumentacji
technologicznej, która powinna uwzględniać następujące zalecenia:
w fundamentach i korpusach podpór mieszankę betonową należy układać bezpośrednio z
pojemnika lub rurociągu pompy, bądź też za pośrednictwem rynny , warstwami o grubości do 40 cm,
zagęszczając wibratorami wgłębnymi;
przy wykonywaniu płyt mieszankę betonową należy układać bezpośrednio z pojemnika lub
rurociągu pompy;
przy betonowaniu chodników, gzymsów, wsporników, zamków i stref przydylatacyjnych
stosować wibratory wgłębne.
Przy zagęszczaniu mieszanki betonowej należy stosować następujące warunki:
wibratory wgłębne stosować o częstotliwości min. 6000 drgań na minutę, z buławami o średnicy
nie większej niż 0,65 odległości między prętami zbrojenia leżącymi w płaszczyźnie poziomej;
podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi nie wolno dotykać zbrojenia buławą wibratora;
podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi należy zagłębiać buławę na głębokość 5-8 cm w
warstwę poprzednią i przytrzymywać buławę w jednym miejscu w czasie 20-30 sek., po czym
wyjmować powoli w stanie wibrującym;
kolejne miejsca zagłębienia buławy powinny być od siebie oddalone o 1,4 R, gdzie R jest
promieniem skutecznego działania wibratora; odległość ta zwykle wynosi 0,3 -K),5 m,
belki (łaty) wibracyjne powinny być stosowane do wyrównania powierzchni betonu i
charakteryzować się jednakowymi drganiami;
czas zagęszczania wibratorem powierzchniowym, lub belką (łatą) wibracyjną w jednym miejscu
powinien wynosić od 30 do 60 s;
zasięg działania wibratorów przyczepnych wynosi zwykle od 20 do 50 cm w kierunku głębokości
i od 1,0 do 1,5 m w kierunku długości elementu; rozstaw wibratorów należy ustalić doświadczalnie tak,
aby nie powstawały martwe pola;
Przerwy w betonowaniu należy sytuować w miejscach uprzednio przewidzianych i uzgodnionych
z Projektantem.
Ukształtowanie powierzchni betonu w przerwie roboczej powinno być uzgodnione z
projektantem, a w prostszych przypadkach można się kierować zasadą, że powinna ona być prostopadła
do powierzchni elementu.
Powierzchnia betonu w miejscu przerwania betonowania powinna być starannie przygotowana do
połączenia betonu stwardniałego ze świeżym przez usunięcie z powierzchni betonu stwardniałego,
luźnych okruchów betonu oraz warstwy szkliwa cementowego, oraz zwilżenie wodą.
Powyższe zabiegi należy wykonać bezpośrednio przed rozpoczęciem betonowania.
W przypadku przerwy w układaniu betonu zagęszczanym przez wibrowanie, wznowienie
betonowania nie powinno się odbyć później niż w ciągu 3 godzin lub po całkowitym stwardnieniu
betonu. Jeżeli temperatura powietrza jest wyższa niż 20°C, to czas trwania przerwy nie powinien
przekraczać 2 godzin.
Po wznowieniu betonowania należy unikać dotykania wibratorem deskowania, zbrojenia i
poprzednio ułożonego betonu.
W przypadku, gdy betonowanie konstrukcji wykonywane jest także w nocy, konieczne jest
wcześniejsze przygotowanie odpowiedniego oświetlenia, zapewniającego prawidłowe wykonawstwo
Robót i dostateczne warunki bezpieczeństwa pracy.
Na Wykonawcy spoczywa obowiązek zapewnienia wykonania badań laboratoryjnych (przez
własne laboratoria lub inne uprawnione) przewidzianych normą PN-88/B-06250 i opracowaniem
"Wymagania i zalecenia dotyczące wykonania betonów do konstrukcji ". Ponadto gromadzenie,
przechowywanie i okazywanie Kierownikowi Projektu wszystkich wyników badań dotyczących jakości
betonu i stosowanych materiałów.
__________________________________________________________________________________________________________________________
77
Jeżeli beton poddany jest specjalnym zabiegom technologicznym, należy opracować plan kontroli
jakości betonu dostosowany do wymagań technologii produkcji. W planie kontroli powinny być
uwzględnione badania przewidziane aktualną normą i niniejszymi SST oraz ewentualnie inne, konieczne
do potwierdzenia prawidłowości zastosowanych zabiegów technologicznych.
Badania powinny obejmować:
-badanie składników betonu,
-badanie mieszanki betonowej,
-badanie betonu.
Rodzaj badania
Badania
1) Badanie cementu:
składników
betonu
- czasu wiązania
- zmiany objętości
- obecności grudek
punkt wg normy PN88/B-06250
Metoda badania wg
Termin lub częstość
badania
Bezpośrednio przed
3.1
3.1
3.1
PN-88/B-04300
jw.
jw.
użyciem każdej
dostarczonej partii
2) Badanie kruszywa:
PN-78/B-06714
- składu ziarnowego
3.2
/10
- kształtu ziarn
3.2
/16
- zawartości pyłów
3.2
/13
zanieczyszczeń
3.2
/12
- wilgotności
3.2
/18
3) Badanie wody
3.3
PN-88/B-32250
4)Badanie dodatkowe
domieszek
3.4
Instrukcji ITB nr
206/77 i świadectw
dopuszczenia do
stosowania
Rodzaj badania
punkt wg normy PN88/B-06250
Metoda badania wg
Urabialności
4.2
PN-88/B-06350
Konsystencji
4.2
j.w.
Zawartości powietrza
4.3
j.w.
5.1
j.w.
2) Wytrzymałość na
ściskanie - badania
nieniszczące
3) Nasiąkliwość
5.2
PN-74/B-06261
PN-74/B-06262
5.2.
PN-88/B-06205
4) Mrozoodporność
5.3
j.w.
po ustaleniu recepty i po
wykonaniu każdej partii
betonu
w przypadkach
technicznie
uzasadnionych
po ustaleniu recepty, 3
razy w okresie
wykonywania konstrukcji i
raz na
5000 m3 betonu
j.w.
5) Przepuszczalność wody
5.4
j.w.
j.w.
j.w.
- zawartości
Badania
mieszanki
Betonowej
1) Wytrzymałość na
ściskanie na próbkach
przy rozpoczęciu robót i w
przypadku stwierdzenia
zanieczyszczeń
Termin lub częstość
badania
przy rozpoczę-ciu robót
przy projektowaniu recepty
i 2 razy na zmianę roboczą
j.w.
________________________________________________________________________________________________________________________
78
5.3 Warunki atmosferyczne przy układaniu mieszanki betonowej i wiązaniu betonu
Betonowanie konstrukcji należy wykonywać wyłącznie w temperaturach nie niższych niż plus 5
°C, zachowując warunki umożliwiające uzyskanie przez beton wytrzymałości co najmniej 15 MPa
przed pierwszym zamarznięciem. Uzyskanie wytrzymałości 15 MPa powinno być zbadane na próbkach
przechowywanych w takich samych warunkach, jak zabetonowana konstrukcja.
W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się betonowanie w temperaturze do -5 °C, jednak
wymaga to zgody Kierownika Projektu oraz zapewnienia temperatury mieszanki betonowej +20° C w
chwili układania i zabezpieczenia uformowanego elementu przed utratą ciepła w czasie co najmniej 7
dni. Temperatura mieszanki betonowej w chwili opróżniania betoniarki nie powinna być wyższa niż 35
°C.
5.4. Pielęgnacja betonu
Bezpośrednio po zakończeniu betonowania zaleca się przykrycie powierzchni betonu lekkimi
osłonami wodoszczelnymi zapobiegającymi odparowaniu wody z betonu i chroniącymi beton przed
deszczem i nasłonecznieniem.
Przy temperaturze otoczenia wyższej niż + 5° C należy nie później niż po 12 godz. od zakończenia
betonowania rozpocząć pielęgnację wilgotnościową betonu i prowadzić ją co najmniej przez 7 dni
(przez polewanie co najmniej 3 razy na dobę).
Przy temperaturze otoczenia + 15° C, i wyższej , beton należy polewać w ciągu pierwszych 3 dni
co 3 godziny w dzień i co najmniej 1 raz w nocy , a w następne dni jak wyżej.
Woda stosowana do polewania betonu powinna spełniać wymagania normy PN-88/B-32250.
W czasie dojrzewania betonu elementy powinny być chronione przed uderzeniami i drganiami
przynajmniej do chwili uzyskania przez niego wytrzymałości na ściskanie co najmniej 15 MPa.
Obciążanie świeżo zabetonowanej konstrukcji lekkimi środkami transportu dopuszcza się po
osiągnięciu przez beton wytrzymałości co najmniej 5 MPa.
5.5. Wykańczanie powierzchni betonu
Dla powierzchni betonów obowiązują następujące wymagania:
- wszystkie betonowe powierzchnie muszą być gładkie i równe, bez zagłębień między ziarnami
kruszywa, przełomami i wybrzuszeniami ponad powierzchnię;
- pęknięcia i rysy są niedopuszczalne;
równość powierzchni ustroju powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-69/B-10260;
wypukłości i wgłębienia nie powinny być większe niż 2 mm.
Jeżeli Dokumentacja Projektowa nie przewiduje specjalnego wykończenia powierzchni
betonowych to po rozdeskowaniu konstrukcji należy wszystkie wystające nierówności wyrównać za
pomocą tarcz karborundowych i czystej wody bezpośrednio po rozebraniu szalunków.
5.6. Deskowania.
5.6.1. Uwagi ogólne
Deskowania dla podstawowych elementów konstrukcji obiektu powinny być wykonywane
według projektu technicznego deskowania, opartego na obliczeniach statyczno-wytrzymałościowych.
Obliczenia przeprowadzić dla warunków podanych w następujących normach:
PN-81/B-03150.01
Konstrukcje z drewna i materiałów drewnopochodnych. Obliczenia
statyczne i projektowanie. Materiały.
PN-81/B-03150.03
Konstrukcje z drewna i materiałów drewnopochodnych. Obliczenia
statyczne i projektowanie. Złącza.
__________________________________________________________________________________________________________________________
79
Konstrukcja deskowań powinna być sprawdzana na siły wywołane parciem świeżej masy
betonowej i uderzeniami przy jej wylewaniu z pojemników oraz uwzględniać: szybkość betonowania,
sposób zagęszczania.
Konstrukcja deskowania powinna spełniać następujące warunki: zapewniać odpowiednią
sztywność i niezmienność kształtu konstrukcji, zapewniać jednorodną powierzchnię betonu, zapewniać
odpowiednią szczelność,
zapewniać łatwy ich montaż i demontaż oraz wielokrotność użycia,
wykazywać odporność na deformację pod wpływem warunków atmosferycznych.
Deskowania zaleca się wykonywać ze sklejki. W uzasadnionych przypadkach na część deskowań
można użyć desek z drzew iglastych III lub IV klasy. Minimalna grubość desek 32 mm.
Deski powinny być jednostronnie strugane i przygotowane do łączenia na wpust i pióro. Styki
gdzie nie można zastosować połączenia na pióro i wpustu należy uszczelnić szczeliny pomiędzy
deskami taśmami z tworzyw sztucznych albo pianką. Należy zwrócić szczególną uwagę na
uszczelnienie styków ścian z dnem deskowania. Sfazowania należy wykonywać zgodnie z
Dokumentacją Projektową.
6.1. Badania kontrolne betonu
Dla określenia wytrzymałości betonu wbudowanego w konstrukcję należy w trakcie betonowania
pobierać próbki kontrolne w postaci kostek sześciennych o boku 15 cm w ilości nie mniejszej niż:
1 próbka na 100 zarobów,
1 próbka na 50 m3 betonu,
3 próbki na dobę,
6 próbek na partię betonu.
Próbki pobiera się losowo po jednej równomiernie w okresie betonowania, a następnie
przechowuje, przygotowuje i bada w wieku 28 dni zgodnie z normą PN-88/B-06250.
Jeżeli próbki pobrane i badane jak wyżej wykażą wytrzymałość niższą od przewidzianej dla danej
klasy betonu, należy przeprowadzić badania próbek wyciętych z konstrukcji.
Jeżeli wyniki tych badań będą pozytywne, to beton należy uznać za odpowiadający wymaganej
klasie betonu.
W przypadku nie spełnienia warunku wytrzymałości betonu na ściskanie po 28 dniach
dojrzewania, dopuszcza się w uzasadnionych przypadkach, za zgodą Kierownika Projektu, spełnienie
tego warunku w okresie późniejszym, lecz nie dłuższym niż 90 dni.
Dopuszcza się pobieranie dodatkowych próbek i badanie wytrzymałości betonu na ściskanie w
wieku wcześniejszym od 28 dni.
Dla określenia nasiąkliwości betonu, należy pobrać przy stanowisku betonowania - co najmniej 1
raz w okresie betonowania obiektu oraz każdorazowo przy zmianie składników betonu, sposobu
układania i zagęszczania - po 3 próbki o kształcie regularnym lub po 5 próbek o kształcie
nieregularnym, zgodnie z
PN-88/B-06250.
Próbki przechowywać w warunkach laboratoryjnych i badać w wieku 28 dni zgodnie z PN-88/B06250.
W wątpliwych przypadkach nasiąkliwość zaleca się również badać na próbkach wyciętych z
konstrukcji.
Dla określenia mrozoodporności betonu, należy pobrać przy stanowisku betonowania - co
najmniej 1 raz w okresie betonowania obiektu oraz każdorazowo przy zmianie składników i sposobu
wykonywania betonu - po 12 próbek regularnych o minimalnym wymiarze boku lub średnicy próbki
100 mm. Próbki należy przechowywać w warunkach laboratoryjnych i badać w wieku 90 dni zgodnie z
normą PN-88/B-06250.
________________________________________________________________________________________________________________________
80
W wątpliwych przypadkach zaleca się badać mrozoodporność na próbkach wyciętych z
konstrukcji.
Przy stosowaniu metody przyśpieszonej wg PN-88/B-06250, liczba próbek reprezentujących daną
partię betonu może być zmniejszona do 6, a badanie należy przeprowadzić w wieku 28 dni.
Wymagany stopień wodoszczelności sprawdza się, pobierając co najmniej 1 raz w okresie
betonowania obiektu oraz każdorazowo przy zmianie składników i sposobu wykonywania betonu - po 6
próbek regularnych o grubości nie większej niż 160 mm i minimalnym wymiarze boku lub średnicy 100
mm.
Próbki przechowywać należy w warunkach laboratoryjnych i badać w wieku 28 dni wg PN-88/B06250.
W wątpliwych przypadkach dopuszcza się badanie wodoszczelności na próbkach wyciętych z
konstrukcji.
6.2. Tolerancje wymiarów betonowych konstrukcji
Wymiary konstrukcji betonowej zawarte w Dokumentacji Projektowej należy rozumieć jako
wymiary minimalne.
Podane niżej, tolerancje wymiarów należy traktować jako miarodajne tylko wtedy, gdy
Dokumentacja Projektowa nie przewiduje inaczej. Dotyczą one konstrukcji monolitycznych i
wykonanych z elementów prefabrykowanych.
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe od określonych w Dokumentacji Projektowej wynoszą:
oś podłużna w planie ± 3 cm, wymiary przekrojów ± 1 cm, , rzędne wysokościowe ± 1 cm.
Tolerancje dla fundamentów:
usytuowanie w planie - 2% największego wymiaru , ale nie więcej niż 30mm, wymiary w planie ± 20 mm,
różnice poziomu na płaszczyznach widocznych - ± 20 mm,
różnice poziomu płaszczyzn niewidocznych - ± 30 mm,
różnice głębokości - ± 0,05h i ± 50 mm.
pochylenie ścian 0,5 % wysokości,
wymiary w planie ± 1 cm,
rzędne wierzchu podpory ± 1 cm.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiaru jest metr sześcienny (m3) betonu wbudowanego w konstrukcję. Z kubatury nie
potrąca się rowków, skosów o przekroju równym lub mniejszym od 6 cm2.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Zgodność Robót z Dokumentacją Projektową i SST
Roboty powinny być wykonane zgodnie z Dokumentacją Projektową, Specyfikacją Techniczną
oraz pisemnymi decyzjami Kierownika Projektu.
8.2. Odbiór Robót zanikających lub ulegających zakryciu
Podstawą odbioru Robót zanikających lub ulegających zakryciu jest:
pisemne stwierdzenie Kierownika Projektu w Dzienniku Budowy o wykonaniu Robót zgodnie z
Dokumentacją Projektową i SST, inne pisemne stwierdzenia Kierownika Projektu o wykonaniu Robót.
Zakres Robót zanikających lub ulegających zakryciu określają pisemne stwierdzenia Kierownika
Projektu lub inne dokumenty potwierdzone przez Kierownika Projektu.
__________________________________________________________________________________________________________________________
81
8.3. Odbiór końcowy
Odbiór końcowy odbywa się po pisemnym stwierdzeniu przez Kierownika Projektu w Dzienniku
Budowy zakończenia Robót betonowych i spełnieniu innych warunków dotyczących tych Robót
zawartych w umowie.
Podstawą płatności jest cena jednostkowa za 1 metr sześcienny (m3) betonu konstrukcji według
dokonanego obmiaru i odbioru.
Cena jednostkowa jest ceną uśrednioną dla założonego sposobu wykonania i obejmuje:
prace przygotowawcze,
zapewnienie wszystkich niezbędnych czynników produkcji,
oczyszczenie podłoża,
wykonanie rusztowania i pomostów roboczych wraz z projektem roboczym,
wykonanie deskowania wraz z projektem roboczym,
przygotowanie, dostarczenie i ułożenie mieszanki betonowej w nawilżonym deskowaniu z
zagęszczeniem i pielęgnacją betonu,
rozbiórkę deskowania i rusztowań,
odpady i ubytki materiałowe,
oczyszczenie stanowiska pracy i usunięcie, będących własnością Wykonawcy, materiałów
rozbiórkowych poza pas drogowy,
wykonanie wszystkich niezbędnych pomiarów, badań, prób i sprawdzeń,
oznakowanie miejsca Robót i jego utrzymanie. Wykonanie i montaż zbrojenia płatne jest
oddzielnie.
10.1. Normy
PN-EN 196-1:1996
Metody badania cementu. Oznaczanie wytrzymałości.
PN-EN 196-3:1996
Metody badania cementu. Oznaczanie czasów wiązania i stałości
objętości.
PN-EN 196-6:1997
Metody badania cementu. Oznaczanie stopnia zmielenia.
PN-B-19701: 1997
Cement. Cementy powszechnego użytku. Skład, wymagania i badania.
PN-B-19705:1998
Cement specjalny. Cement portlandzki siarczano podobny. Skład,
wymagania i badania.
PN-88/B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonu i zapraw.
BN-70/9080-02 Rusztowania stalowe z elementów składanych.
BN-70/9082-01 Rusztowania drewniane budowlane.
PN-87/B-01100 Kruszywa mineralne. Kruszywa skalne. Podział, nazwy i określenia.
PN-86/B-06712 Kruszywa mineralne do betonu.
PN-76/B-06714/00
Kruszywa mineralne. Badania. Postanowienia ogólne
PN-76/B-06714/10
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie jamistości.
PN-76/B-06714/12
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń
obcych.
PN-78/B-06714/13
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie zawartości pyłów
mineralnych.
PN-EN 933-1:2000
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie składu ziarnowego.
________________________________________________________________________________________________________________________
82
PN-78/B-06714/16
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie kształtu ziaren.
PN-77/B-06714/18
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie nasiąkliwości.
PN-91/B-06714/34
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie reaktywności alkalicznej.
PN-86/B-04320 Cement. Odbiorcza statystyczna kontrola jakości.
PN-90/B-06240 Domieszki do betonu. Metody badań efektów oddziaływania domieszek na
beton.
PN-88/B-06250 Beton zwykły.
PN-63/B-06251 Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne.
PN-S-10040:1999
Żelbetowe i betonowe konstrukcje mostowe. Wymagania i badania.
PN-9 l/S-10042 Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone.
Projektowanie.
PN-74/B-06261 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu. Metoda ultradźwiękowa badania
wytrzymałości betonu na ściskanie.
PN-74/B-06262 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu. Metoda sklerometryczna badania
wytrzymałości betonu na ściskanie za pomocą młotka Schmidta typu N.
PN-69/B-10260 Izolacje bitumiczne. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-93/S-10080 Obiekty mostowe. Konstrukcje drewniane. Wymagania i badania.
PN-92/S-10082 Obiekty mostowe. Konstrukcje drewniane. Projektowanie.
PN-92/D-95017 Surowiec drzewny. Drewno wielkowymiarowe iglaste. Wspólne wymagania i
badania.
PN-75/D-96000 Tarcica iglasta ogólnego przeznaczenia.
PN-72/D-96002 Tarcica liściasta ogólnego przeznaczenia.
PN-83/D-97005.19
Sklejka. Sklejka do deskowań. Wymagania i badania.
PN-76/P-79005 Opakowania transportowe. Worki papierowe.
PN-EN 206-1:2003
Beton. Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność
PN-S-10040:1999
Żelbetowe i betonowe konstrukcje mostowe. Wymagania i badania
__________________________________________________________________________________________________________________________
83
SST- 7.0. KONSTRUKCJE STALOWE – WYMAGANIA OGÓLNE
1.0. WSTĘP
1.1. Przedmiot opracowania SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i odbioru stalowej
konstrukcji w ramach robót budowlanych prac związanych z nadbudową rotundy palmiarni
w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
Specyfikacja jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji
robót wymienionych w punkcie 1.1.
Roboty, których dotyczy Specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na
celu wykonanie warsztatowe i montaż na budowie konstrukcji stalowej ustroju niosącego.
Montaż na budowie wg niniejszej Specyfikacji dotyczy scalania ustroju na stanowisku
montażowym, a następnie ustawienie w położeniu docelowym lub bezpośrednio w położeniu
docelowym.
Odrębnymi Specyfikacjami opisane są roboty związane z wykonaniem zabezpieczenia
antykorozyjnego. Roboty te stanowią integralną część wytwarzania konstrukcji stalowej.
Określenia podane w niniejszej Specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi
normami.
Kontrola wewnętrzna - kontrola przeprowadzana przez wytwórcę według własnych procedur w
celu oceny, czy wyroby określone tą samą specyfikacją wyrobu i wykonane według tego samego
procesu wytwarzania spełniają wymagania podane w zamówieniu (definicja z normy PN-EN 10204).
Kontrola odbiorcza - kontrola przeprowadzana przed wysyłką, według specyfikacji wyrobu, na
wyrobach mających stanowić dostawę lub na partiach wyrobów, których część ma stanowić dostawę, w
celu sprawdzenia, czy te wyroby spełniają wymagania podane w zamówieniu (definicja z normy PN-EN
10204).
Specyfikacja wyrobu - kompletne szczegółowe wymagania techniczne związane z
zamówieniem, podane w formie pisemnej, np. powołane przepisy, normy i inne specyfikacje (definicja z
normy PN-EN 10204).
Atest „rodzaj 2.2" - dokument, w którym wytwórca stwierdza, że dostarczone wyroby są zgodne
z wymaganiami podanymi w zamówieniu N3) i przedstawia wyniki badań uzyskane podczas kontroli
wewnętrznej wyrobów (definicja z normy PN-EN 10204).
Świadectwo odbioru 3.2 „rodzaj 3.2" - dokument sporządzony przez upoważnionego
przedstawiciela kontroli wytwórcy, niezależnego od wydziału produkcyjnego i upoważnionego
przedstawiciela kontroli zamawiającego lub inspektora kontroli określonego w przepisach urzędowych,
w którym stwierdzają, że dostarczone wyroby są zgodne z wymaganiami podanymi w zamówieniu N3) i
podają wyniki badań.
Dopuszcza się, by wytwórca przytoczył w świadectwie odbioru 3.2 odpowiednie wyniki badań
uzyskane podczas kontroli odbiorczej materiałów wsadowych nieprzetworzonych lub wstępnie
________________________________________________________________________________________________________________________
84
przetworzonych, pod warunkiem że wytwórca przestrzega procedur identyfikowalności i może
dostarczyć odpowiednie wymagane dokumenty kontroli (definicja z normy PN-EN 10204).
Przez wymagania podane w zamówieniu rozumie się wymagania uzgodnione i potwierdzone
przy zamawianiu
1.5. Wymagania ogólne dotyczące konstrukcji stalowych wraz z towarzyszącymi im robotami
Podstawowe wymagania ogólne odnoszące się do materiałów i robót przedstawia SST - 0.0.
Dokumentacją Projektową, Specyfikacjami i poleceniami Inżyniera.
2. MATERIAŁY
Podstawowe wymagania ogólne dotyczące materiałów zawiera SST - 0.0. Wymagania
Ogólne.
2.1 Szczegółowe wymagania dotyczące materiałów
2.1.1. Procedura zatwierdzenia materiałów.
Akceptacja zgłoszonych w programach wytwarzania i montażu dostawców materiałów nie
oznacza akceptacji samych materiałów.
Wykonawca przedkłada Inżynierowi do zatwierdzenia Świadectwo odbioru 3.2
potwierdzające odpowiednią jakość wszystkich partii materiałów. Dokumenty te przygotowuje się na
podstawie wyników kontroli odbiorczych.
Upoważnionego przedstawiciela kontroli ze strony Zamawiającego deleguje Inżynier w
porozumieniu z Zamawiającym. Inżynier może odstąpić od delegowania swojego przedstawiciela w
przypadku zapewnienia przez Producenta / Wytwórcę potwierdzenia dokumentów kontroli przez
inspektora kontroli określonego w przepisach urzędowych (dawniej Komisarz Odbiorczy)
2.1.2. Wymagania dotyczące stali konstrukcyjnej
Konstrukcje stalowe wykonuje się ze stali S235 JRG2 - wg EN 10025-2 o następujących
podstawowych właściwościach mechanicznych :
Lp. [-]
1
T [mm]
t<100
ReH (Re, fy) [MPa]
215
Rm(fu) [MPa]
340
Konstrukcje stalowe wykonuje się ze stali S355 JR - wg EN 10025-2 o następujących
podstawowych właściwościach mechanicznych :
Lp. [-]
1
2
3
4
T [mm]
t<16
16<t<40
40<t<63
63 < t < 80
ReH (Re, fy) [MPa]
355
345
335
325
Rm(fu) [MPa]
470-630
Pozostałe parametry wg normy EN 10025-2.
Dodatkowe wymagania
W związku z projektowaniem obiektu inżynierskiego wprowadza się dodatkowe wymagania,
które musi spełniać stosowany materiał:
__________________________________________________________________________________________________________________________
85
wydłużalność A5.min = 22%;
badanie udarności dla stali na konstrukcje obiektów drogowych przeprowadzać w
temperaturze -20°C (oznaczenie J2);
badanie udarności dla stali na konstrukcje obiektów kolejowych przeprowadzać w
temperaturze -40°C;
wszystkie elementy przeznaczone do spawania, o grubości powyżej 20mm należy dostarczać
w stanie znormalizowanym.
Badania udarności należy wykonywać na próbkach Charpy z karbem V;
Oznaczenie stali
Pełne oznaczenie stali istniejącej konstrukcji w palmiarni zapisuje się w postaci: S235
Pełne oznaczenie stali wg PN-EN-20027 przeznaczonej na konstrukcje zapisuje się w postaci:
S235 JRG2
Pełne oznaczenie stali wg PN-EN-20027-1 przeznaczonej na konstrukcje stężeń zapisuje się
w postaci: S355 JR
2.1.2.3.
Realizacja dostaw stali
Dostarczane materiały winny być zaopatrzone w Świadectwo odbioru 3.2 („rodzaj 3.2")
zgodnie z normą PN-EN 10204 potwierdzające spełnienie wymagań norm PN-EN-10025-1 i PN-EN10025-2 oraz dodatkowych wymagań określonych w niniejszej Specyfikacji.
Obowiązek dostarczenia Świadectwa odbioru spoczywa na Wykonawcy.
2.1.3. Wymagania dotyczące łączników i materiałów spawalniczych
Stosowane łączniki i materiały spawalnicze muszą spełniać wymagania PN-S-10050:1989 i
norm przedmiotowych.
Zamówienia na łączniki i materiały spawalnicze składa Wykonawca konstrukcji stalowej
zaakceptowanych przez Inżyniera producentów tych materiałów. Na Wykonawcy konstrukcji ciąży
obowiązek egzekwowania od dostawców dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań
zawartych w normach przedmiotowych dotyczących danego wyrobu lub materiału. Dokumenty
muszą być przedstawione wraz z dostawą każdej partii łączników i materiałów spawalniczych.
Badania, które warunkują wystawienie dokumentów Producent łączników lub materiałów
spawalniczych przeprowadza na własny koszt. Materiały pochodzące z zapasów Wykonawcy
konstrukcji, powinny być badane na koszt własny Wykonawcy konstrukcji.
Łączniki powinny być przechowywane w suchych i przewietrzanych pomieszczeniach z
zapewnieniem ochrony przed korozją i w sposób umożliwiający segregację na poszczególne
asortymenty.
Wykonawca powinien przestrzegać okresów ważności stosowania elektrod według gwarancji
dostawcy. Materiały spawalnicze należy przechowywać ponad podłogą w suchych, przewietrzanych i
ogrzewanych pomieszczeniach.
Łączniki i materiały spawalnicze przeznaczone do wytworzenia określonej konstrukcji
stalowej powinny być oddzielone od pozostałych.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST - 0.0.
3.2. Szczegółowe wymagania dotyczące sprzętu
Wykonawca konstrukcji w Programie wytwarzania i Wykonawca obiektu w Projekcie
organizacji montażu zobowiązani są do przedstawienia Inżynierowi do akceptacji wykazu
________________________________________________________________________________________________________________________
86
zasadniczego sprzętu. Inżynier jest uprawniony do sprawdzenia, czy urządzenia dźwigowe i zbiorniki
ciśnieniowe posiadają ważne świadectwa wydane przez Urząd Dozoru Technicznego.
Wykonawca na żądanie Inżyniera jest zobowiązany do próbnego użycia sprzętu w celu
sprawdzenia jego przydatności. Sprawdzenie powinno odbywać się w obecności przedstawiciela
Inżyniera.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST - 0.0.
4.2. Szczegółowe wymagania dotyczące transportu
4.2.1. Transport stali konstrukcyjnej od Dostawcy i składowanie u Wykonawcy
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie wyrobów ze stali konstrukcyjnej powinny
odbywać się tak, aby powierzchnia stali była zawsze czysta, wolna zwłaszcza od substancji
aktywnych chemicznie i zanieczyszczeń mogących utrzymywać wilgoć. Wyroby ze stali
konstrukcyjnej powinny być utrzymywane w stanie suchym i składowane nad gruntem na
odpowiednich podporach. Niedopuszczalne jest długotrwałe składowanie stali niezabezpieczonych
przed opadami.
Wyroby ze stali konstrukcyjnej przeznaczone do wytwarzania określonej konstrukcji stalowej
powinny być oddzielone od pozostałych.
Wyroby ze stali konstrukcyjnej muszą być cechowane zgodnie w wymaganiami normy EN
10025-1. Oznaczenia i cechy muszą być zachowane w całym procesie wytwarzania konstrukcji. Przy
dzieleniu wyrobów należy przenieść oznaczenia na części pozbawione oznaczeń.
4.2.2. Transport na miejsce montażu
Wykonawca konstrukcji jest zobowiązany do wykonania niezbędnych obliczeń lub prac
projektowych w celu ustalenia sposobu manipulacji (przemieszczania), podpierania, podnoszenia,
transportu i itp. elementów konstrukcji we wszystkich fazach wykonywania i montażu konstrukcji.
Opracowania te muszą uwzględniać dyspozycje zawarte w Dokumentacji Projektowej i być
wykonane odpowiednio wcześnie aby mogły być zatwierdzone przez Inżyniera.
Wszystkie elementy Konstrukcji powinny być ładowane na środki transportu w ten sposób,
aby mogły być załadowywane, transportowane i rozładowywane bez powstania nadmiernych
naprężeń, deformacji lub uszkodzeń. Zalecane jest transportowanie konstrukcji w takiej pozycji w
jakiej będzie eksploatowana. Ze względu na łatwość ich uszkodzenia szczególnie chronione muszą
być elementy połączeń/styków montażowych.
Ze względu na możliwość wyboczenia we wszystkich rodzajach konstrukcji należy
odpowiednio usztywnić elementy wiotkie na czas załadunku, transportu i rozładunku. Drobne
elementy takie jak blachy nakładkowe czy blachy stanowiące połączenia muszą być jednoznacznie
oznakowane i umieszczone w miejscu zamocowania przy pomocy śrub montażowych. Elementy
drobnowymiarowe takie jak śruby, podkładki, nakrętki czy drobne blachy powinny być przewożone
w zamkniętych pojemnikach.
Sposób mocowania elementów musi wykluczyć możliwość przemieszczenia, przewrócenia
lub zsunięcia się ich w czasie transportu.
Przewożone elementy powinny być załadowane w taki sposób, aby w przypadku transportu
koleją nie przekraczały żadnej z odpowiednich skrajni ustalonych przez normy PN-K-02057:1969 i
PN-K-02056:1970.
Przy transporcie drogowym, w wypadku przekroczenia któregokolwiek z wymiarów skrajni
lub dopuszczalnych ciężarów pojazdów należy uzyskać zgodę zarządców dróg, po których będzie
odbywał się przejazd pojazdów. Konwój przewożący części ponadwymiarowej konstrukcji powinien
__________________________________________________________________________________________________________________________
87
być oznakowany i poprzedzony przez oznakowany samochód pilotujący. Transport konstrukcji musi
być poprzedzony rozpoznaniem trasy w celu potwierdzenia możliwości przejazdu konwoju.
Wykonawca konstrukcji powinien dostarczyć wszystkie elementy konstrukcji przez siebie
wytworzone, a także wszystkie elementy stalowe, które będą użyte na miejscu budowy np. komplet
śrub. Z dostawy wyłączone są farby i materiały spawalnicze, których stosowanie jest ograniczone
okresami gwarancji. Przekazane powinny być dokumenty opisujące zastosowane podczas
wytwarzania materiały, procesy technologiczne oraz wyniki przeprowadzonych badań i odbiorów.
4.2.3. Likwidacja uszkodzeń transportowych
Podczas odbioru po rozładunku Wykonawca montażu sprawdza w obecności przedstawiciela
Inżyniera czy elementy konstrukcyjne są kompletne i odpowiadają założonej w Dokumentacji
Projektowej geometrii. Stwierdzone odchyłki kształtu (deformacje) nie powinny przekraczać
odchyłek dopuszczalnych podanych w punkcie 5 niniejszej Specyfikacji.
W przypadku konieczności usunięcia deformacji i uszkodzeń, Wykonawca przedstawia
Inżynierowi do akceptacji sposób i harmonogram usuwania odchyłek. Sposób usuwania deformacji i
uszkodzeń należy zawrzeć w Programie Zapewnienia Jakości. Inżynier może zastrzec, jakich prac nie
można wykonywać bez obecności jego przedstawiciela. Koszt prac ponosi Wykonawca konstrukcji, a
do ich wykonania powinien przystąpić tak szybko, jak jest to możliwe ze względów technicznych. Po
zakończeniu prac Wykonawca montażu w obecności Inżyniera dokonuje ponownego odbioru
poprawionych elementów.
W przypadku gdy po prostowaniu (usuwaniu deformacji) wystąpią pęknięcia lub inne
uszkodzenia, element (lub jego część) należy zdyskwalifikować, a w jego miejsce wykonać nowy.
5. WYKONANIE KONSTRUKCJI I ROBÓT
5.1. Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w SST - 0.0.
5.2. Szczegółowe wymagania dotyczące wykonania robót
Wykonawca zobowiązany jest do sporządzenia Programu Zapewnienia Jakości (PZJ)
zawierającego:
- projekt organizacji i harmonogram robót objętych niniejszą ST,
- program zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz ochrony zdrowia i środowiska podczas
wykonywania robót objętych niniejszą ST;
- plan wytwarzania konstrukcji uwzględniający: technologię spawania, usuwanie deformacji
i uszkodzeń, wykonanie próbnego montażu konstrukcji;
- instrukcję podpierania, manipulacji (przemieszczania), podnoszenia, składowania,
transportu i elementów (sposób i organizację);
- projekt montażu konstrukcji.
Dla sporządzonego w wyżej wymienionym zakresie PZJ Wykonawca musi uzyskać
akceptację Inżyniera.
5.2.1. Wymagane opracowania
Wykonawca zobowiązany jest do sporządzenia we własnym zakresie i na koszt własny
następujących opracowań:
- rysunki warsztatowe konstrukcji stalowej uwzględniające sposób manipulacji
(przemieszczania), podpierania, podnoszenia, transportu i itp. elementów konstrukcji we wszystkich
fazach wykonywania i montażu konstrukcji;
- program wykonania konstrukcji w wytwórni;
- technologię spawania;
- program montażu w miejscu scalania na budowie.
________________________________________________________________________________________________________________________
88
Wszystkie powyższe opracowania muszą uwzględniać wymogi Dokumentacji Projektowej
oraz warunki zawarte niniejszej Specyfikacji.
Opracowania te podlegają akceptacji przez Inżyniera.
5.2.2.1. Rysunki warsztatowe konstrukcji stalowej
Przed wykonaniem rysunków warsztatowych Wykonawca konstrukcji winien jest sprawdzić
kompletność dostarczonej Dokumentacji Projektowej na podstawie której wykonywane będą rysunki.
W rysunkach warsztatowych należy:
rozrysować oddzielnie każdy z elementów wysyłkowych;
rozpracować wszystkie niezbędne szczegóły konstrukcyjne w zakresie ukosowania i
wielkości progów spawalniczych;
uwzględnić dodatkowe elementy umożliwiające manipulację elementami wraz ze sposobem
ich usunięcia (demontażu) po zmontowaniu konstrukcji.
Wykonawca konstrukcji winien uzyskać od Inżyniera akceptację rysunków warsztatowych.
5.2.2.2. Program wytwarzania konstrukcji w wytwórni.
Rozpoczęcie robót może nastąpić po pisemnym zaakceptowaniu przez Inżyniera programu
wytwarzania konstrukcji, który powinien stanowić część Programu Zapewnienia Jakości. Program
sporządzany jest przez Wykonawcę i powinien zawierać:
- oświadczenie Wykonawcy o szczegółowym zapoznaniu się z Dokumentacją Projektową i
Specyfikacjami;
- świadectwo kwalifikacji wytwórni;
- harmonogram realizacji;
- informację o personelu kierowniczym i technicznym Wykonawcy;
- informację o obsadzie tych stanowisk robotniczych, na których konieczne jest
udokumentowanie kwalifikacji;
- informację o dostawcach materiałów;
- informację o podwykonawcach;
- informację o podstawowym sprzęcie przewidzianym do realizacji zadania;
- sposób przeprowadzenia badań wymaganych w Specyfikacjach;
- inne informacje żądane przez IN;
- ewentualne zgłoszenie potrzeby zmian w Dokumentacjach Projektowych.
Program robót musi uwzględniać wszystkie warunki zawarte w SST 0.0.
5.2.2.3. Technologia spawania winna uwzględniać wszystkie wymogi wynikające z
dokumentacji
Projektowej oraz niniejszej Specyfikacji i zawierać co najmniej:
- dobór metody spawania;
- dobór materiałów spawalniczych;
- dobór parametrów spawania;
- sposób przygotowania krawędzi blach;
- kolejność spawania;
- plan kontroli spoin;
- wytyczne wykonywania kontroli spoin.
Technologia spawania musi obejmować zarówno proces wytwarzania konstrukcji w wytwórni jak i
prace montażowe na placu budowy.
5.2.2.4. Program montażu na miejscu scalania na budowie
Rozpoczęcie robót może nastąpić po pisemnym zaakceptowaniu przez IN Programu
Zapewnienia Jakości. Program sporządzany jest przez Wykonawcę montażu i powinien zawierać co
najmniej:
- protokół odbioru konstrukcji od Wykonawcy;
- harmonogram terminowy realizacji;
- informację o personelu kierowniczym i technicznym Wykonawcy montażu;
__________________________________________________________________________________________________________________________
89
- informację o obsadzie tych stanowisk robotniczych, na których konieczne jest
udokumentowanie kwalifikacji;
Program Zapewnienia Jakości;
- sprawdzenie statyczno - wytrzymałościowe konstrukcji, w przypadku gdy podczas montażu
będzie ona podpierana w innych punktach niż przewiduje to Dokumentacja Projektowa;
- plan spawania;
- informacje o podwykonawcach;
- informacje o podstawowym sprzęcie montażowym przewidzianym do realizacji zadania;
- sposób wykonywania badań ujętych w Specyfikacji;
= informacje o sposobie zapewnienia bezpieczeństwa osób, które mogą znaleźć się w
obszarze prac montażowych;
inne informacje żądane przez Inżyniera.
Częścią składową PZJ w zakresie montażu jest organizacja montażu. Wytyczne do
organizacji montażu opracowuje się na podstawie dyspozycji zawartych w Dokumentacji
Projektowej i powinny one zawierać co najmniej:
- sprawdzenie wytrzymałości i odkształceń konstrukcji w poszczególnych etapach montażu;
- obliczenia statyczno-wytrzymałościowe konstrukcji pomocniczych (podpory montażowe,
podesty robocze, itp.);
- rysunki robocze konstrukcji i urządzeń wymienionych powyżej;
- organizację placu budowy na okres scalania i montażu konstrukcji;
- rysunki ilustrujące przebieg montażu w poszczególnych jego etapach;
- instrukcję zabezpieczenia warunków BHP.
Program Zapewnienia Jakości w zakresie organizacji montażu podlega akceptacji przez
Inżyniera pod względem jego zgodności z założeniami przyjętymi przy ich sporządzaniu.
5.2.3. Akceptowanie stosowanych technologii
W przypadku gdy jakaś z czynności technologicznych nie jest określona jednoznacznie w
Dokumentacji Projektowej lub gdy zachodzi konieczność zmiany technologii, Wykonawca musi
uzyskać akceptację proponowanej technologii przez Inżyniera.
5.2.4. Kontrola wykonywanych robót
IN jest uprawniony do wyznaczenia harmonogramu czynności kontrolnych, badawczych i
odbiorów częściowych na cały czas wykonywania i montażu konstrukcji.
W zależności od wyników badań Inżynier informuje Wykonawcę co do możliwości
kontynuowania robót.
Zalecenia IN są przekazywane Wykonawcy poprzez:
wpisy do Dziennika Budowy (w trakcie montażu);
lub w inny udokumentowany sposób (w każdym etapie realizacji).
5.2.5. Wykonanie konstrukcji w wytwórni
5.2.5.1. Obróbka elementów
Sprawdzenie wymiarów wyrobów ze stali konstrukcyjnej
Wytwarzanie konstrukcji należy poprzedzić sprawdzeniem wymiarów i prostoliniowości
używanych wyrobów ze stali konstrukcyjnej. Bez uprzedniego prostowania mogą być użyte wyroby,
w których odchyłki wymiarów i kształtów nie przekraczają dopuszczalnych odchyłek wg PN 89/S10050.
Cięcie elementów i obrabianie brzegów
Cięcie elementów i obrabianie brzegów należy wykonywać zgodnie z wymaganiami
Dokumentacji Projektowej oraz normy PN-S-10050:1989. Wymagane dokładności cięcia
zestawiono tabeli nr 1.
________________________________________________________________________________________________________________________
90
Tabela 1.
Dokładność cięcia
Wymiar liniowy elementu L [m]
L<1
Dopuszczalna odchyłka wymiaru [mm] ±1
1<L<5
±1.5
5<L
±2
Przy cięciu tlenowym można pozostawić bez obróbki mechanicznej tylko te brzegi, które będą
poddane przetopieniu w następnych operacjach spawania. Pozostałe powierzchnie cięcia i
powierzchnie przyległe powinny być co najmniej oczyszczone z żużla, gratów (wypływek),
nacieków i rozprysków materiału.
Prostowanie i gięcie elementów
Prostowanie i gięcie elementów należy wykonywać zgodnie z normą obowiązującymi
normami
Wystąpienie pęknięć po prostowaniu lub gięciu powoduje odrzucenie wykonanych
elementów.
Dopuszczalne odchyłki
Sprawdzeniu podlegają odchyłki:
• wymiarów liniowych;
• prostości elementów;
• skręcenia przekrojów;
• swobodne kształtu przekroju;
• kształtu przekroju w obrębie styków;
• załamania w strefach ściskanych spoin czołowych;
• przekrojów konstrukcji użebrowanych;
• inne wykazane w Dokumentacji Projektowej.
Jeżeli w Dokumentacji Projektowej nie podano dopuszczalnych odchyłek wymiarowych
elementów, to należy ich wielkości dopuszczalne należy przyjmować wg normy
Dopuszczalne załamanie przy ściskanych spoinach czołowych powinno być nie większe niż
2mm strzałki odchylenia po przyłożeniu liniału o długości lm.
Ostre brzegi po cięciu należy wyrównywać i stępić przez wyokrąglenie promieniem
r = 2 - 5mm.
Powyższe dokładności nie dotyczą wymiaru, na którym pozostawia się zapas montażowy.
5.2.5.2. Przygotowanie elementów do wykonania (składania)
Przed przystąpieniem do składania konstrukcji Wykonawca uzyskuje od Inżyniera akceptację
elementów w zakresie usunięcia gratów, oczyszczenia i oszlifowania powierzchni przylegających i
brzegów styków z zachowaniem wymagań, obowiązujących norm
5.2.5.3. Wykonanie (składanie) elementów konstrukcji przez spawanie
Powierzchnie brzegów
Powierzchnie brzegów powinny być na tyle gładkie, aby parametry charakteryzujące
powierzchnie cięcia wg PN-EN ISO 9013 nie były większe niż dla klasy 2-2-2-2, a przy głębokim
przetopie materiału rodzimego nie większe niż dla klasy 3-3-3-3.
Powierzchnie przylegające.
Powierzchnie pracujące na docisk powinny być obrobione. Współczynnik chropowatości Ra
tych powierzchni wg PN-M-04251:1987 nie powinien być większy niż 2,5 urn.
Konstrukcja powinna być podzielona na zespoły spawalnicze (elementy wysyłkowe), których
wymiary ograniczają możliwości transportu.
Należy dążyć, by jak największa część spoin była wykonana automatycznie, a zwłaszcza
spoiny łączące pasy ze środnikiem.
Spawanie
Spawanie elementów konstrukcji należy wykonać zgodnie z zaakceptowanym przez
Inżyniera projektem technologii spawania zawartym w programie wytwarzania danej konstrukcji.
Osoby kierujące spawaniem i spawacze powinni posiadać uprawnienia państwowe uzyskane
w systemie kwalifikacji prowadzonym przez uprawnione instytucje (np. Instytut Spawalnictwa w
__________________________________________________________________________________________________________________________
91
Gliwicach). Wszystkie prace spawalnicze można powierzać jedynie wykwalifikowanym spawaczom,
posiadającym aktualne uprawnienia. Niezależnie od posiadanych uprawnień zaleca się sprawdzenie
aktualnych umiejętności spawaczy poprzez wykonanie próbnych złączy elektrodami stosowanymi do
spawania przedmiotowej konstrukcji (szczególnie dotyczy to elektrod zasadowych). Każda spoina
powinna być oznaczona osobistym znakiem spawacza, wybijanym na obu końcach krótkich spoin w
odległości 10-15mm od brzegu, a na długich spoinach w odstępach co lm. Należy prowadzić
dziennik spawania. W dzienniku spawania powinny być odnotowane wszelkie odstępstwa od
Dokumentacji Projektowej i Programu Zapewnienia Jakości, jak również stwierdzone usterki
wykonawstwa. Dziennik spawania powinien być prowadzony na bieżąco i tak samo potwierdzany
przez Inżyniera. Za prowadzenie dziennika odpowiedzialny jest bezpośredni kierownik robót.
Temperatura otoczenia przy spawaniu stali niskostopowych o zwykłej wytrzymałości
powinna być wyższa niż 0°C, a stali o podwyższonej wytrzymałości wyższa niż +5°C.
Niedopuszczalne jest spawanie podczas opadów atmosferycznych przy niezabezpieczeniu przed nimi
stanowisk roboczych i złączy spawanych. W przypadku spawania w utrudnionych warunkach
atmosferycznych (wilgotność względna powietrza większa niż 80%, mżawka, wiatry o prędkości
większej niż 5 m/sek, temperatury powietrza niższe niż podane wyżej), należy przygotować i
przedstawić Inżynierowi do zatwierdzenia specjalne procedury.
Powierzchnie łączonych elementów na szerokości nie niniejszej niż 15mm od rowka spoiny
należy przed spawaniem oczyścić ze zgorzeliny, rdzy, farby, tłuszczu i innych zanieczyszczeń do
czystego metalu.
Ukosowanie brzegów elementów można wykonywać ręcznie, mechanicznie lub palnikiem
tlenowym, usuwając zgorzelinę i nierówności.
Wszystkie spoiny czołowe powinny być podpawane lub wykonane taką technologią (np przez
zastosowanie odpowiednich podkładek), aby grań była jednolita i gładka. Dopuszczalna wielkość
podtopienia lub wklęśnięcia grani w podpoinie przyjmować wg PN-M-69775:1985 wg klasy
wadliwości Wl dla złączy specjalnej jakości i W2 dla złączy normalnej jakości.
Obróbkę spoin można wykonać ręcznie szlifierką lub frezarką albo stosować inną obróbkę
mechaniczną pod warunkiem, że miejscowe zmniejszenie grubości przekroju elementu nie
przekroczy 3% tej grubości.
Przygotowanie elementów do wykonania spoin (przygotowanie brzegów, rowków do spawania)
należy wykonać wg PN-90/M-69016 lub PN-EN ISO 9692.
Do wykonywania połączeń spawanych można używać wyłącznie materiałów spawalniczych
przewidzianych w projekcie technologicznym. Materiały te powinny mieć zaświadczenie o jakości.
Do wykonania spoin sczepnych należy stosować spoiwa w gatunku takim samym jak na warstwy
przetopowe.
Opakowanie, przechowywanie i transport elektrod, drutów do spawania i topników powinny
być zgodne z wymaganiami obowiązujących norm i zaleceniami producentów.
Suszenie elektrod i topników powinno być zgodne z zaleceniami producentów. Wystąpienie
na powierzchni otuliny elektrod tzw. wykwitów tj. białych kryształów świadczy o długotrwałym
przetrzymywaniu elektrod w wilgotnym powietrzu, a także o wejściu wody w reakcję chemiczną ze
składnikami otuliny. Wykwity te dowodzą starzenia się elektrody. Suszenie zestarzałych elektrod jest
zabronione.
Sprzęt spawalniczy powinien umożliwiać wykonanie złączy spawanych zgodnie z
technologią spawania i Dokumentacją Projektową. Jego stan techniczny powinien zapewnić
utrzymanie określonych parametrów spawania, przy czym wahania natężenia i napięcia prądu
podczas spawania nie mogą przekraczać 10%.
Czołowe spoiny pasów należy kończyć poza przekrojem samego pasa, używając do tego
płytek wybiegowych. Płytki wybiegowe powinny mieć tą samą grubość i kształt co spawane pasy. Po
przymocowaniu płytek (za pomocą zacisków) spoiny powinny być na nie wprowadzone na długość
co najmniej 25mm. Przy usuwaniu płytek wybiegowych należy przeprowadzić cięcie w odległości co
najmniej 3mm od brzegu pasa, a następnie usunąć nadmiar przez obróbkę mechaniczną.
________________________________________________________________________________________________________________________
92
Usuwanie odkształceń konstrukcji po spawaniu
Każdy z segmentów konstrukcji po wykonaniu spawania podlega dokładnej kontroli pod
względem zgodności kształtu geometrycznego z Dokumentacją Projektową. Wszelkie odchyłki
większe od dopuszczalnych muszą być usunięte. Prostowanie konstrukcji należy wykonać zgodnie z
normą obowiązującą. Program Zapewnienia Jakości opisujący zakres robót i sposoby technologiczne
prostowania podlega zatwierdzeniu przez Inżyniera.
Operacja usuwania odkształceń spawalniczych odbywać się powinna w obecności
przedstawiciela Inżyniera z przestrzeganiem zaleceń.
Wystąpienie pęknięć czy innych uszkodzeń w elemencie w trakcie usuwania lub po usunięciu
odkształceń spawalniczych powoduje jego dyskwalifikację i odrzucenie danego elementu.
5.2.5.4. Próbny montaż konstrukcji
Wytwarzana konstrukcja stalowa podlega próbnemu montażowi u Wykonawcy. Próbny montaż
wytworzonych elementów stalowej konstrukcji należy przeprowadzić zgodnie z wymaganiami
normy
Do próbnego montażu można przystąpić po dokonaniu odbioru wytworzonych elementów
stalowej konstrukcji mostowej przez Inżyniera oraz uzyskaniu jego akceptacji dla przewidywanych
sposobów przeprowadzenia próbnego montażu i stosowanych technologii.
Próbnemu montażowi należy poddać obiekt w całości, składając wszystkie jego elementy w
położeniu montażowym przewidzianym w Dokumentacji Projektowej.
W przypadku wymiarów obiektu uniemożliwiających próbny montaż w całości, konstrukcję
należy podzielić na sekcje. W skład każdej sekcji powinny wchodzić co najmniej cztery elementy
wysyłkowe. Podział na sekcje wymaga akceptacji Inżyniera.
Przy próbnym montażu obiektu podzielonego na sekcje należy bezwzględnie przestrzegać
zasady, że do próbnego montażu sekcji należy użyć co najmniej po jednym elemencie z każdej z
sekcji sąsiadujących (stykających się) z sekcją dla której wykonywany jest próbny montaż.
W trakcie próbnego montażu należy sprawdzić czy jest zachowane wymagane podniesienie
wykonawcze. Dopuszczalna odchyłka podniesienia wykonawczego wynosi ±10% projektowanego,
pod warunkiem, że linia wygięcia wstępnego ma płynny przebieg (odchyłka różnic rzędnych w
sąsiednich punktach nie powinna przekraczać 10% tej wartości).
Wszystkie elementy należy oznaczyć w sposób trwały i wyraźny wg pisemnego schematu
oznaczeń i schemat ten załączyć do projektu warsztatowego.
O przeprowadzanym próbnym montażu należy każdorazowo pisemnie, z pięciodniowym
wyprzedzeniem zawiadamiać Inżyniera oraz Wykonawcę montażu docelowego na budowie.
Na zakończenie próbnego montażu Wykonawca spisuje protokół z jego przeprowadzenia,
podając w nim wszelkie istotne dla konstrukcji dane. Protokół winien zawierać co najmniej:
• stwierdzenie zgodności wykonanej konstrukcji z Dokumentacją Projektową, wraz ze
szczegółowym omówieniem odchyłek od wymiarów teoretycznych,
• linię podniesienia wykonawczego i odchyłki od linii teoretycznej,
• znaki pomiarowe na sąsiednich elementach konstrukcji, ich oznakowanie i wymiary
względem siebie w zmontowanej konstrukcji.
Wykonanie elementów pomocniczych dla montażu wstępnego, transportu i montażu na miejscu
budowy. Elementy służące do montażu wstępnego, transportu oraz montażu na miejscu budowy,
które nie pozostają na trwałe w obiekcie muszą być wykonane według wymagań uzgodnionych
każdorazowo między Wykonawcą, a Inżynierem.
5.2.5.5. Zabezpieczenie antykorozyjne przed wysyłką
Elementy konstrukcji muszą być przed wysyłką zabezpieczone zgodnie z Dokumentacją
Projektową i według odpowiednich Specyfikacji.
Wykonanie czynności związanych z zabezpieczeniem, to jest przygotowanie powierzchni i
nanoszenie powłok ochronnych powinno być przewidziane w możliwie wczesnej fazie wytwarzania
konstrukcji.
__________________________________________________________________________________________________________________________
93
5.2.5.6. Wysyłka elementów z wytwórni.
Elementy mogą być wysłane z wytwórni po wykonaniu i uzyskaniu pozytywnych wyników
wszystkich przewidzianych badań dla zakresu robót przewidzianego do wykonania w wytwórni.
Wykonanie i wyniki poszczególnych badania potwierdza się protokołami.
5.2.6. Montaż i scalanie konstrukcji na miejscu budowy
5.2.6.1. Składowanie konstrukcji na placu budowy
Obowiązkiem Wykonawcy montażu jest przygotowanie placu składowego konstrukcji i
udostępnienie go Wykonawcy konstrukcji, by mógł dokonać rozładunku dostarczonej konstrukcji i
usunąć ewentualne uszkodzenia powstałe w transporcie. Konstrukcję na placu budowy należy
układać zgodnie z projektem technologii montażu uwzględniając kolejność poszczególnych faz
montażu. Konstrukcja nie może bezpośrednio kontaktować się z gruntem lub wodą i dlatego należy
ją układać na podkładkach drewnianych lub betonowych (np. na podkładach kolejowych). Sposób
układania powinien zapewnić:
• stateczność i nieodkształcalność elementów;
• dobre przewietrzanie elementów;
• możliwość inspekcji składowanych elementów;
• dobrą widoczność oznakowania elementów;
• zabezpieczenie przed gromadzeniem się wód opadowych, śniegu, zanieczyszczeń itp.
Należy dążyć do tego aby dźwigary i belki były składowane w pozycji
wbudowania. W przypadku składowania w innej pozycji niż pozycja wbudowania w projekcie
montażu wymagane są obliczenia sprawdzające stateczność i wytrzymałość.
5.2.6.2 Przemieszczanie elementów konstrukcji do ostatecznego ich położenia
Elementy składowane na placu budowy muszą być transportowane do miejsca wbudowania w
sposób gwarantujący jego nieuszkodzenie. Elementy transportowane przy pomocy dźwigów muszą
być podnoszone przy użyciu odpowiednich zawiesi z zachowaniem zasad bezpieczeństwa (próbne
uniesienie na wysokość 20cm, brak przeszkód na drodze transportu, przeszkolona i odpowiednio
wyekwipowana załoga). Ze względu na możliwość wyboczenia we wszystkich rodzajach konstrukcji
należy na czas montażu odpowiednio usztywnić elementy wiotkie.
5.2.6.3. Wykonanie połączeń spawanych tymczasowych
Konstrukcje całkowicie spawane muszą być scalone wg projektu montażu i projektu
technologii spawania zawierającego plan spawania. Spawane styki montażowe mogą być wykonane
przy zapewnieniu warunków przewidywanych w projekcie technologii spawania, a w szczególności
przy odpowiedniej temperaturze, wilgotności oraz osłonięciu od wiatru.
5.2.6.4 Wykonanie połączeń stałych na miejscu budowy Połączenia spawane
Wszystkie spoiny wykonywane na placu budowy muszą być wskazane w Dokumentacji
Projektowej. W przypadku potrzeba wykonania dodatkowych spoin lub spoin pomocniczych
(włączając w to spoiny sczepne), szczegóły takie podlegają zaakceptowaniu przez Inżyniera.
Spawanie nie przewidzianych w Dokumentacji Projektowej uchwytów montażowych (uszu) do
podnoszenia lub zamocowań wymaga zgody Inżyniera. Inżynier może zażądać wykonania obliczeń
sprawdzających skutki przyspawania uchwytów montażowych.
Spawanie należy prowadzić zgodnie z wymaganiami normy PN-S-10050:1989. Roboty
spawalnicze można prowadzić w temperaturach powyżej +5°C. Miejsce wykonywania spoiny należy
zabezpieczyć przed wpływem złych warunków atmosferycznych (wiatr, opady) poprzez
zastosowanie tymczasowych zadaszeń i osłon.
Każda spoina konstrukcyjna musi być oznakowana przez wykonującego ją spawacza jego marką.
Wszystkie spoiny po wykonaniu podlegają badaniu, ocenie jakości i odbiorowi zgodnie z punktem
6 niniejszej Specyfikacji.
5.2.6.5. Wykonanie otworów
O ile nie jest określone inaczej w Dokumentacji Projektowej, wykonywanie otworów i ich
rozwiercanie do ostatecznego wymiaru należy wykonać podczas ostatecznego montażu konstrukcji.
Rozwiercone lub wiercone otwory (cylindryczne lub stożkowe) powinny mieć osie
prostopadłe do powierzchni elementu. Rozwiertaki i wiertła powinny być w miarę możliwości
________________________________________________________________________________________________________________________
94
prowadzone mechanicznie. Złe rozmieszczenie otworów dyskwalifikuje element. Wiercenie i
rozwiercanie może być wykonywane tylko przy pomocy urządzeń obrotowych. Wiercenie przez
szablon jest dozwolone po bezpiecznym i pewnym przymocowaniu go na właściwym miejscu.
Wszystkie części muszą być starannie dociśnięte w czasie wiercenia. Źle wykonane lub
rozmieszczone otwory nie powinny być naprawiane przez spawanie, chyba że jest to dozwolone
przez Inżyniera.
5.2.6.6 Zabezpieczenie antykorozyjne po montażu
Zasadnicze zabezpieczenie konstrukcji stalowej przed korozją wykonywane jest w wytwórni,
gdzie wykonuje się wszystkie warstwy powłoki zabezpieczającej przed korozją z wyłączeniem
ostatniej warstwy nawierzchniowej. Po ukończeniu montażu należy dokończyć nanoszenie powłoki
antykorozyjnej zgodnie z odpowiednimi Specyfikacjami.
5.2.6.7 Podpory i rusztowania montażowe
Rusztowania do montażu powinny być zaprojektowane i obliczone na siły wynikające z projektu
montażu konstrukcji ustroju niosącego oraz siły od obciążeń środowiskowych (wiatr, śnieg). Projekt
rusztowań musi być zaakceptowany przez Inżyniera, a po zaakceptowaniu nie może być bez jego
zgody zmieniany.
Rusztowania stalowe z elementów składanych do wielokrotnego użytku powinny odpowiadać
wymaganiom normy PN-M-48090:1996.
Jeżeli Dokumentacja Projektowa nie stanowi inaczej, dla zasadniczych wymiarów rusztowań
dopuszcza się następujące odchyłki:
• w rozstawie szeregów pali lub jarzm ±5% rozstawu,
• w wychyleniu jarzm rusztowań z płaszczyzny pionowej ±5% wysokości jarzm, lecz nie
więcej niż 50mm,
• w rozstawie poprzecznie i podłużnie pomostu ±50mm.
5.2.6.8. BHP i ochrona środowiska
Za przestrzeganie aktualnie obowiązujących przepisów o BHP i ochronie środowiska
odpowiada Wykonawca. Inżynier nie może nakazać wykonania czynności, których wykonanie
naruszyłoby postanowienia tych przepisów.
6. KONTROLA JAKOŚCI KONSTRUKCJI I ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST - 0.0.
6.2. Szczegółowe zasady kontroli jakości robót
6.2.1. Obowiązki Wykonawcy
Wykonawca ma obowiązek prowadzić kontrolę jakości prowadzonych przez siebie robót,
niezależnie od działań kontrolnych Inżyniera.
Wykonawca konstrukcji stalowych obowiązany jest do wydania świadectwa jakości na
podstawie przeprowadzonej przez siebie kontroli jakości. To samo dotyczy Wykonawcy
wykonującego montaż na miejscu scalania.
6.2.2. Kontrola wykonania konstrukcji i jej montażu
Wg zasad z punktu 5 niniejszej Specyfikacji
6.2.3. Kontrola jakości wykonania połączeń spawanych
6.2.3.1. Podstawy formalne
Badanie i klasyfikację wad złączy spawanych należy wykonać w oparciu o „stare" normy PN. Przez
„stare" normy PN rozumie się normy dotyczące badań i klasyfikacji złączy przywołane w normach:
__________________________________________________________________________________________________________________________
95
Przyjęcie to wynika z faktu obowiązywania w/w norm do projektowania oraz badań i odbiorów
stalowych konstrukcji, które w zakresie sposobu klasyfikacji złączy spawanych odwołują się właśnie
do „starych" norm PN. Pozwala to na zachowanie spójności pomiędzy procedurami oceny złączy i
procedurami wymiarowania konstrukcji. Rozwiązania przyjęte w normach „europejskich" PN-EN nie
uwzględniają specyfiki stalowych konstrukcji, zawartej w obowiązujących normach do
projektowania i dlatego normy te nie mogą być w tym przypadku stosowane.
Dopuszcza się stosowanie norm „europejskich" PN-EN w odniesieniu do tych badań których
wyniki mogą być interpretowane niezależnie i które nie są bezpośrednio związane z określaniem
wadliwości spoin (np. badania niszczące spoin oceniające ich parametry wytrzymałościowe).
6.2.3.2. Wymagania ogólne
Zakres i rodzaj badań oraz oznaczenie klas spoin podane są w Dokumentacji Projektowej.
Zakres ten winien być uściślony przez Wykonawcę w projekcie technologii spawania i podlega
akceptacji przez IN.
Koszty badań ponosi Wykonawca.
Wszystkie spoiny warsztatowe i montażowe podlegają sprawdzeniu wizualnemu zgodnie z
zasadami normy PN-EN 970:1999. Spoiny specjalnej jakości muszą posiadać klasę wadliwości Wl, a
spoiny normalnej jakości klasę wadliwości W2 wg normy PN-M-69775:1985.
Wszystkie spoiny specjalnej jakości oraz niektóre ze spoin normalnej jakości podlegają
kontroli radiograficznej zgodnej z zasadami nory PN-M-69771:1974. Spoiny specjalnej jakości
winny mieć klasę wadliwości co najmniej R2, a spoiny normalnej jakości klasę wadliwości co
najmniej R3.
Dopuszcza się wykonanie badań ultradźwiękowych, czym wymagana jest odpowiedniość
metody względem badań radiologicznych. W tym celu co najmniej 10% długości badanych spoin
musi być badana obydwoma metodami w celu weryfikacji wyników badania ultradźwiękowego.
Każda spoina powinna być oznaczona marką spawacza. Wykonawca obowiązany jest
dokonać badania spoin i przedłożyć rezultaty Inżynierowi do akceptacji. Badania radiograficzne i
ultradźwiękowe wykonywać mogą jedynie laboratoria zaakceptowane przez Komisję Kwalifikacyjną
MI podczas przewodu kwalifikującego wytwórnię.
IN uprawniony jest do zarządzania dodatkowych badań stopiwa i złączy spawanych w każdej
fazie wytwarzania konstrukcji. Badania, potwierdzające jakość robót spawalniczych, prowadzić
należy według norm obowiązujących
Wykonawca zobowiązany jest gromadzić pełną dokumentację badań w postaci radiogramów i
protokołów i przekazać ją Inżynierowi podczas odbioru końcowego konstrukcji.
6.2.3.3. Wymagania szczegółowe
Końcowe badania spoin powinny być przeprowadzane nie wcześniej jak po upływie 96 godzin po
ich wykonaniu. Badania spoin polegają na oględzinach i wykonaniu makroskopowych badaniach
nieniszczących.
Niedopuszczalne są rysy lub pęknięcia w spoinie lub materiale w jej sąsiedztwie.
Obrabiane widoczne powierzchnie spoiny nie powinny mieć wtrąceń żużla, pasm żużlowych
lub wklęśnięć, w spoinach nie obrabianych nierówność lica spoiny nie powinna przekraczać 15%
grubości spawanych elementów.
Wady spoin pachwinowych i czołowych wykrywalne przez oględziny spoin i makroskopowe
nieniszczące badania określa się wg PN-M-69703:1975.
Spoiny powinny być zbadane prześwietleniem zgodnie z planem prześwietleń podanym w
projekcie technologii spawania. Na radiogramie powinny być podane: jego numer, nazwa wytwórni
oraz wskaźnik jakości obrazu. Na konstrukcji obok każdej spoiny powinno być odbite jej oznaczenie
zgodnie z oznaczeniami na planie prześwietleń, a na okres prześwietlania spoiny należy na
konstrukcji umieścić oznaczenie spoiny.
6.2.3.4. Badania nieniszczące spoin czołowych
Wszystkie spoiny czołowe należy badać na całej ich długości, chyba że Dokumentacja
Projektowa stanowi inaczej. Badaniem podstawowym dla spoin czołowych jest badanie
radiograficzne. Na podstawie wad spoin określonych wg normy PN-M-69703:1975 oraz wykrytych
________________________________________________________________________________________________________________________
96
prześwietleniem wg normy PN-M-69771:1974 należy określić klasę spoiny zgodnie z normami PN74/M-69772 i PN-M-69775:1985. Klasa ta powinna być wpisana do protokołu badań spoin.
6.2.3.5. Badania nieniszczące spoin pachwinowych
Wszystkie spoiny pachwinowe należy badać na całej ich długości, chyba że Dokumentacja
Projektowa stanowi inaczej. Spoiny należy badać metodami magnetyczno proszkową lub
penetracyjną
6.2.3.6. Badania niszczące.
Oprócz badań nieniszczących spoin w elementach konstrukcji należy wykonać badania
niszczące zgodnie z zakresem opisanym w normie PN-S-10050:1989. zakres badań obejmuje
wykonanie badań:
• wytrzymałości na rozciąganie;
• wytrzymałości na zginanie;
• udarności złącza na próbce z karbem V w temperaturze -20°C;
• plastyczności złączy (na złączach typu X i K);
• rozkładu twardości w złączu;
• strefy przejścia i strefy ciepła materiału.
Badania te wykonuje się na próbkach pobranych z płyt próbnych.
6.2.3.7. Kontrola szczelności
Wszystkie elementy konstrukcji wykształcone w Dokumentacji Projektowej jako przestrzenie
zamknięte winny być po wykonaniu wszystkich spoin sprawdzone na szczelność.
Próby tej należy dokonać sposobem pomiaru spadku ciśnienia powietrza wtłaczanego do wnętrza
przestrzeni zamkniętej. Warunkiem prawidłowej szczelności jest, aby spadek ciśnienia w ciągu 30
minut trwania próby nie był większy niż 10%.
6.2.3.8. Postępowanie w przypadku wadliwych spoin
Spoiny lub ich części ocenione w wyniku badań jako nieodpowiadające wymaganiom należy
usunąć w sposób nie powodujący uszkodzeń konstrukcji oraz powstania w niej dodatkowych
naprężeń. Powtórnie wykonane spoiny w miejscu usuniętych należy poddać ponownemu
badaniu w pełnym zakresie łą
cznie z prześwietleniem.
7. OBMIAR KONSTRUKCJIIROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST - 0.0.
Jednostką obmiaru jest lMg (megagram) wykonanej i odebranej konstrukcji stalowej.
Masa konstrukcji w Dokumentacji Projektowej uwzględnia naddatek na połączenia spawane
liczony procentowo z masy elementów stalowych. Podana masa konstrukcji nie uwzględnia
natomiast ciężaru pokryć malarskich.
W przypadku gdy masa konstrukcji wyliczona na podstawie rysunków warsztatowych różnić
się będzie od masy podanej w Dokumentacji Projektowej więcej niż o 5%, Wykonawca winien
zwrócić się do Inżyniera o akceptację zmiany masy konstrukcji, z podaniem uzasadnienia zaistniałej
różnicy.
__________________________________________________________________________________________________________________________
97
8. ODBIORY KONSTRUKCJI I ROBÓT
8.1. Ogólne nasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST - 0.0.
8.2. Szczegółowe zasady odbioru robót
Jeżeli wszystkie wymienione w punkcie 6 badania dadzą wynik pozytywny, wykonane roboty
należy uznać za zgodne z wymaganiami niniejszej ST.
Jakikolwiek, negatywny wynik przeprowadzonych badań powoduje nieodebranie całości
robót objętych niniejszą ST. W takim przypadku Wykonawca ma obowiązek na własny koszt usunąć
wszystkie usterki, wymienić wadliwe elementy, wykonać ponownie roboty, które przed odbiorem
zostały źle wykonane i całość przedstawić do ponownego badania.
8.2.1. Zakres i czas wykonywania odbiorów.
Odbiorom podlega każdy etap wykonania konstrukcji stalowej, a wiec:
po wykonaniu konstrukcji przez wytwórnię - odbioru dokonuje się w wytwórni po wykonaniu
próbnego montażu konstrukcji i naniesieniu powłok zabezpieczenia antykorozyjnego (wykonanie
powłok wg oddzielnej specyfikacji)
po ukończeniu montażu na placu scalania na budowie;
8.2.2. Odbiór konstrukcji u Wykonawcy
Po wykonaniu montażu próbnego i zabezpieczenia antykorozyjnego Inżynier dokonuje
odbioru konstrukcji zgodnie z Odbiór polega na komisyjnych oględzinach konstrukcji i sprawdzeniu
wyników wszystkich badań przewidzianych w programie wytwarzania konstrukcji. W komisji
odbierającej, której skład ustala Inżynier, powinien uczestniczyć przedstawiciel przedsiębiorstwa
montującego obiekt. O przewidywanym odbierze konstrukcji należy powiadomić autora
Dokumentacji Projektowej, który może uczestniczyć w pracach komisji. Wykonawca powinien
przedstawić komisji:
Dokumentację Projektową i rysunki warsztatowe;
Dziennik wytwarzania;
badania użytych materiałów,
świadectwa kontroli laboratoryjnej;
protokoły odbiorów częściowych;
protokół z próbnego montażu, a jeżeli próbny montaż nie był przewidywany, protokół z
pomiaru geometrii wytworzonej konstrukcji;
inne dokumenty przewidziane w programie wytwarzania,
Odbiór konstrukcji winien być potwierdzony Protokołu Odbioru.
8.2.3. Odbiory pośrednie w trakcie budowy obiektu
Ilość i zakres odbiorów w tracie budowy obiektu należy dostosować do przyjętej technologii
budowy. Minimalny zakres odbiorów obejmuje:
- sprawdzenie wytyczenia osi obiektu i osi łożysk;
- sprawdzenie rusztowań;
- sprawdzenie geometrii konstrukcji po ustawieniu na podporach montażowych, a przed
wykonaniem połączeń (spawaniem styków) z uwzględnieniem podniesienia wykonawczego;
badania jakości połączeń spawanych (spoin) wykonywanych na budowie;
sprawdzanie robót zanikających;
Zakres ten może być poszerzony przez Inżyniera o dodatkowe elementy wynikające ze
specyfiki obiektu.
8.2.4. Odbiór końcowy
Końcowy odbiór stalowej konstrukcji dokonywany jest najwcześniej po ukończeniu robót
związanych wykonaniem szkieletu konstrukcji oraz przed montażem fasady aluminiowo szklanej
________________________________________________________________________________________________________________________
98
Następnie odbiór następuje po zakończeniu wszystkich prac przez spisanie protokół odbioru
końcowego zawierającego:
datę, miejsce i przedmiot spisanego protokółu,
nazwiska przedstawicieli:
- Inżyniera Nadzoru, Kierownika Budowy itd;
- Wykonawcy konstrukcji;
- ewentualnie Wykonawcy montażu;
- oświadczenie o przejęciu od Wykonawcy kompletnej dokumentacji budowy w skład, której
wchodzą:
- Dokumentacja Projektowa z naniesionymi zmianami;
- Dziennik wytwarzania w wytwórni;
- Dziennik Budowy;
- badania materiałów użytych w wytwórni i podczas montażu;
- świadectwa kontroli laboratoryjnej wszystkich badań wymaganych w poszczególnych
związanych z wykonaniem obiektu Specyfikacjach;
- protokoły odbiorów częściowych;
- inne dokumenty przewidziane w programach wytwarzania i montażu.
- stwierdzenie zgodności wykonanego obiektu z Dokumentacją Projektową i wymaganiami
niniejszej Specyfikacji,
9.0. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne zasady płatności wraz z wymaganiami i warunkami rozliczeń wykonanych
konstrukcji oraz robót w oparciu o powykonawcze obmiary, jak również odbiory techniczne zawiera
SST – 0.0.
Zakończone i odebrane pod względem technicznym konstrukcje oraz roboty powinny być
rozliczone w kosztorysach powykonawczych, nawiązujących do właściwego Kosztorysu, przy
uwzględnieniu cen jednostkowych z takiego kosztorysu.
Ceny jednostkowe powinny mieć charakter scalony.
Podstawą płatności jest cena jednostkowa, która obejmuje:
sporządzenie Programu Zapewnienia Jakości (PZJ) wraz z uzyskaniem akceptacji Inżyniera
oraz:
w zakresie wytwarzania konstrukcji:
dostarczenie wszystkich czynników produkcji i wykonanie konstrukcji;
wykonanie konstrukcji;
wykonanie wszystkich wymaganych badań i pomiarów;
wykonanie próbnego montażu;
sporządzenie wszystkich wymaganych dokumentów i oznakowań elementów;
dostarczenie konstrukcji na miejsce montażu wraz z kompletem łączników;
usunięcie uszkodzeń powstałych w transporcie.
w zakresie montażu konstrukcji na budowie:
wykonanie, rozbiórkę i usunięcie rusztowań i koniecznych urządzeń pomocniczych;
przygotowanie terenu budowy, w tym co najmniej organizacja placu dojazdowego, miejsc
składowania elementów konstrukcji oraz podjazdów i objazdów technologicznych;
zapewnienie bezpieczeństwa osób, które mogą znaleźć się w obszarze prac montażowych;
odebranie konstrukcji od Wykonawcy konstrukcji;
dostarczenie pozostałych czynników niezbędnych montażu oraz montaż konstrukcji;
wykonanie wszystkich urządzeń pomocniczych (podpór montażowych, rusztowań, podestów
roboczych) wraz z projektami roboczymi;
__________________________________________________________________________________________________________________________
99
wykonanie wszystkich wymaganych badań i pomiarów;
wykonanie montażu konstrukcji;
sporządzenie wszystkich wymaganych dokumentów i oznakowań elementów;
usunięcie ewentualnych uszkodzeń zabezpieczenia antykorozyjnego.
Cena jednostkowa obejmuje również:
koszty uzyskania wymaganych dokumentów;
koszty związane z odbiorem materiałów;
uprzątnięcie miejsca robót wraz z wywozem i utylizacją zbędnych materiałów, odpadów oraz
śmieci
10.1. Normy
PN-H-84023-03:1989
Stal określonego zastosowania - Stal niskowęglowa na blachy i taśmy Gatunki
PN-H-92135:1981
Blachy grube ze stali konstrukcyjnej węglowej wyższej jakości i stopowej
PN-H-92203:1994
Stal - Blachy uniwersalne - Wymiary
PN-EN 10002-1:2004
Metale - Próba rozciągania - Część 1: Metoda badania w temperaturze
otoczenia
PN-EN 10002-5:1998 Metale - Próba rozciągania - Metoda badania w podwyższonej temperaturze
PN-EN 10020:2003
Definicja i klasyfikacja gatunków stali
PN-EN 10021:2007
Ogólne techniczne warunki dostawy stali i wyrobów stalowych PN-EN
10024:1998
Dwuteowniki stalowe z pochyloną wewnętrzną powierzchnią stopek walcowane na
gorąco - Tolerancje kształtu i wymiarów
PN-EN 10025-1:2007 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych – Część 1: Ogólne
warunki techniczne dostawy
PN-EN 10025-2:2007 Wyroby walcowane na gorąco ze stali konstrukcyjnych – Część 2: Warunki
techniczne dostawy stali konstrukcyjnych niestopowych
techniczne dostawy stali konstrukcyjnych drobnoziarnistych spawalnych po normalizowaniu lub
walcowaniu normalizującym
techniczne dostawy stali konstrukcyjnych drobnoziarnistych spawalnych po walcowaniu
termomechanicznym
techniczne dostawy stali konstrukcyjnych trudno rdzewiejących
techniczne dostawy wyrobów płaskich o podwyższonej granicy plastyczności w stanie ulepszonym
cieplnie
PN-EN 10027-1:2007 Systemy oznaczania stali - Część 1: Znaki stali PN-EN
10027-2:1994 Systemy oznaczania stali - System cyfrowy
PN-EN 10029:1999
Blachy stalowe walcowane na gorąco grubości 3mm i większej - Tolerancje
wymiarów, kształtu i masy
PN-EN 10029:1999/Apl:2003 Blachy stalowe walcowane na gorąco grubości 3 mm i większej Tolerancje wymiarów, kształtu i masy
PN-EN 10034:1996
Dwuteowniki I i H ze stali konstrukcyjnej – Dopuszczalne odchyłki
wymiarowe i odchyłki kształtu
________________________________________________________________________________________________________________________
100
PN-EN 10034:1996/Apl: 1999 Dwuteowniki I i H za stali konstrukcyjnej - Dopuszczalne
odchyłki wymiarowe i odchyłki kształtu
PN-EN 10036:1999
Analiza chemiczna surówki, żeliwa i stali - Oznaczanie całkowitej
zawartości węgla metodą wagową po spaleniu w strumieniu tlenu
PN-EN 10045-1:1994
Metale - Próba udarności sposobem Charpy'ego - Metoda badania
PN-EN 10045-2:1996
Metale - Próba udarności sposobem Charpy'ego – Sprawdzanie młotów
wahadłowych
PN-EN 10052:1999
Słownik terminów obróbki cieplnej stopów żelaza
PN-EN 1005 5:1999
Stal - Teowniki równoramienne z zaokrągloną stopką i ramieniem,
walcowane na gorąco - Wymiary oraz tolerancje kształtu i wymiarów
PN-EN 10056-1:2000
Kątowniki równoramienne i nierównoramienne ze stali konstrukcyjnej
Wymiary
PN-EN 10056-2:1998
Kątowniki równoramienne i nierównoramienne ze stali konstrukcyjnej
Tolerancje kształtu i wymiarów
PN-EN 10058:2005
Pręty stalowe płaskie walcowane na gorąco ogólnego zastosowania Wymiary i tolerancje kształtu i wymiarów
PN-EN 10079:2007
Stal - Wyroby - Terminologia
PN-EN 10160:2001
Badanie ultradźwiękowe wyrobów stalowych płaskich grubości równej lub
większej niż 6mm (metoda echa)
PN-EN 10163-1:2007)
Wymagania dotyczące stanu powierzchni przy dostawie stalowych blach
grubych, blach uniwersalnych i kształtowników walcowanych na gorąco - Część 1: Wymagania
ogólne
PN-EN 10163-1:2007/AC:2007 Wymagania dotyczące stanu powierzchni przy dostawie stalowych
blach grubych, blach uniwersalnych i kształtowników walcowanych na gorąco - Część 1:
Wymagania ogólne
PN-EN 10163-2:2007
grubych, blach uniwersalnych i kształtowników walcowanych na gorąco - Część 2: Blachy grube i
blachy uniwersalne
PN-EN 10163-3:2006
grubych, blach uniwersalnych i kształtowników walcowanych na gorąco - Część 3: Kształtowniki
PN-EN 10168:2006
Wyroby stalowe - Dokumenty kontroli - Wykaz informacji wraz z opisem
PN-EN 10204:2006
Wyroby metalowe - Rodzaje dokumentów kontroli
PN-EN 10220:2005
Rury stalowe bez szwu i ze szwem - Wymiary i masy na jednostkę
długości
PN-EN 10279:2003
Ceowniki stalowe walcowane na gorąco - Tolerancje kształtu, wymiarów i
masy
PN-EN 10296-1:2006
Rury stalowe ze szwem o przekroju okrągłym do zastosowań
mechanicznych i ogólno technicznych - Warunki techniczne dostawy -Część 1: Rury ze stali
niestopowych i stopowych
PN-EN 10296-2:2007
Rury stalowe ze szwem o przekroju okrągłym do zastosowań
mechanicznych i ogólnotechnicznych - Warunki techniczne dostawy -Część 2: Stale odporne na
korozję
PN-EN 10297-1:2005
Rury stalowe okrągłe bez szwu dla zastosowań mechanicznych i
ogólnotechnicznych - Warunki techniczne dostawy - Część 1: Rury ze stali niestopowej i stopowej
PN-EN 10297-2:2007
Rury stalowe okrągłe bez szwu dla zastosowań mechanicznych i
ogólnotechnicznych - Warunki techniczne dostawy - Część 2: Stale odporne na korozję
10.1.3. Spawalnictwo i spawanie
__________________________________________________________________________________________________________________________
101
PN-M-69008:1987
Spawalnictwo - Klasyfikacja konstrukcji spawanych
PN-M-69011:1978
Spawalnictwo - Złącza spawane w konstrukcjach stalowych - Podział i
wymagania
PN-M-69016:1990
Spawalnictwo - Spawanie w osłonie dwutlenku węgla lub mieszanek
gazowych stali węglowych i niskostopowych -Przygotowanie brzegów do spawania
PN-M-69018:1988
Spawalnictwo - Spawanie żużlowe stali węglowych i niskostopowych Przygotowanie brzegów do spawania
PN-M-69028:1978
Spawalnictwo - Spawanie łukowe miedzi w osłonie argonu elektrodą
topliwą - Przygotowanie brzegów do spawania
PN-M-69430:1991
Spawalnictwo - Elektrody stalowe otulone do spawania i napawania Ogólne wymagania i badania
PN-M-69703:1975
Spawalnictwo - Wady złączy spawanych - Nazwy i określenia
PN-M-69707:1986
Spawalnictwo - Zasady wykonywania próbnych złączy spawanych lub
zgrzewanych
PN-M-69710:1988
Spawalnictwo - Próba statyczna rozciągania doczołowych złączy
spajanych
PN-M-69720:1988
Spawalnictwo - Próby zginania doczołowych złączy spawanych lub
zgrzewanych
PN-M-6973 3:1988
Spawalnictwo - Próba udarności złączy spajanych doczołowo
PN-M-69771:1974
Spawalnictwo - Wady złączy doczołowych wykrywane badaniami
radiograficznymi - Nazwy i określenia
PN-M-69775:1985
Spawalnictwo - Wadliwość złączy spawanych – Oznaczanie klasy
wadliwości na podstawie oględzin zewnętrznych
PN-M-69776:1987
Spawalnictwo - Określanie wysokości wad spoin na podstawie gęstości
optycznej obrazu na radiogramie
PN-M-70055-01:1989 Spawalnictwo - Badania ultradźwiękowe złączy spawanych - Postanowienia
ogólne
PN-M-70055-02:1989 Spawalnictwo - Badania ultradźwiękowe złączy spawanych - Badanie spoin
czołowych o grubości 8 do 30mm głowicami skośnymi, falami poprzecznymi
PN-EN 439:1999
Spawalnictwo - Materiały dodatkowe do spawania – Gazy osłonowe do
łukowego spawania i cięcia
PN-EN 440:1999
Spawalnictwo - Materiały dodatkowe do spawania – Druty elektrodowe i
stopiwo do spawania łukowego elektrodą topliwą w osłonie gazów stali niestopowych i
drobnoziarnistych -Oznaczenie
PN-EN 875:1999
Spawalnictwo - Badania niszczące spawanych złączy metali - Próba
udarności - Usytuowanie próbek, kierunek karbu i badanie
PN-EN 876:1999
rozciągania próbek wzdłużnych ze spoin złączy spawanych
PN-EN 910:1999
Spawalnictwo - Badania niszczące spawanych złączy metali - Próby
zginania
PN-EN 970:1999
Spawalnictwo - Badania nieniszczące złączy spawanych - Badania
wizualne
PN-EN 970:1999/Apl :2003 Spawalnictwo - Badania nieniszczące złączy spawanych - Badania
wizualne
PN-EN 1043-1:2000
Spawalnictwo - Badania niszczące metalowych złączy spawanych - Próba
twardości - Próba twardości złączy spawanych łukowo
________________________________________________________________________________________________________________________
102
PN-EN 1043-2:2000
Spawalnictwo - Badania niszczące metalowych złączy spawanych - Próba
twardości - Próba mikro twardości złączy spawanych łukowo
PN-EN 1320:1999
łamania
PN-EN 1321:2000
Spawalnictwo - Badania niszczące metalowych złączy spawanych Badania makroskopowe i mikroskopowe złączy spawanych
PN-EN 1597-1:2000
Spawalnictwo - Materiały dodatkowe do spawania – Metody badań - Złącza
próbne do wykonywania próbek stopiwa ze stali, niklu i stopów niklu
PN-EN 1597-2:2000
Spawalnictwo - Materiały dodatkowe do spawania – Metody badań Przygotowanie złączy próbnych ze stali techniką jedno-lub dwuściegową do wykonywania próbek
PN-EN 1597-3:2000
Spawalnictwo - Materiały dodatkowe do spawania – Metody badań Badanie przydatności materiałów dodatkowych do wykonywania spoin pachwinowych w różnych
pozycjach
PN-EN 12062:2000
Spawalnictwo - Badania nieniszczące złączy spawanych - Zasady ogólne
dotyczące metali
PN-EN 12062:2000/A1:2005 Spawalnictwo - Badania nieniszczące złączy spawanych - Zasady
ogólne dotyczące metali (Zmiana Al)
PN-EN 12062:2000/A2:2005 Spawalnictwo - Badania nieniszczące złączy spawanych - Zasady
ogólne dotyczące metali (Zmiana A2)
PN-EN ISO 2560:2006 (oryg.)
Materiały dodatkowe do spawania - Elektrody otulone do
ręcznego spawania łukowego stali niestopowych i drobnoziarnistych - Klasyfikacja
PN-EN ISO 3834-1:2007 Wymagania jakości dotyczące spawania materiałów metalowych - Część 1:
Kryteria wyboru odpowiedniego poziomu wymagań jakości
Pełne wymagania jakości
Standardowe wymagania jakości
Podstawowe wymagania jakości
Dokumenty konieczne do potwierdzenia zgodności z wymaganiami jakości ISO 3834-2, ISO 3834-3
lub ISO 3834-4
PN-EN ISO 6947:1999 Spawalnictwo - Pozycje spawania - Określanie kątów pochylenia i obrotu
PN-EN ISO 13916:1999 Spawalnictwo - Spawanie - Wytyczne pomiaru temperatury podgrzania,
temperatury między ściegowej i temperatury utrzymania
PN-EN ISO 13920:2000 Spawalnictwo - Tolerancje ogólne dotyczące konstrukcji spawanych Wymiary liniowe i kąty - Kształt i położenie
PN-EN ISO 14731:2006 (oryg.) Nadzór spawalniczy - Zadania i odpowiedzialność
PN-EN 1011-1:2001 Spawanie - Wytyczne dotyczące spawania metali - Część 1: Ogólne wytyczne
dotyczące spawania łukowego
PN-EN 1011-1:2001/A1:2005
Spawanie - Wytyczne dotyczące spawania metali - Część 1:
Ogólne wytyczne dotyczące spawania łukowego (Zmiana Al)
PN-EN 1011-1:2001/A2:2005 Spawanie - Wytyczne dotyczące spawania metali - Część 1:Ogólne
wytyczne dotyczące spawania łukowego (Zmiana A2)
PN-EN 1011-2:2004 Spawanie - Wytyczne dotyczące spawania metali - Część 2:Spawanie łukowe
stali ferrytycznych
__________________________________________________________________________________________________________________________
103
PN-EN 101 l-2:2004/Al:2005 Spawanie - Wytyczne dotyczące spawania metali - Część 2:Spawanie
łukowe stali ferrytycznych (Zmiana Al)
PN-EN 1011-3:2002 Spawanie - Wytyczne dotyczące spawania metali - Część 3:Spawanie łukowe
stali nierdzewnych
PN-EN 1792:2004 (oryg.) Spawanie - Wielojęzyczny wykaz terminów dotyczącychspawania i
procesów pokrewnych
PN-EN 14610:2005 (oryg.) Spawanie i procesy pokrewne - Definicje dotycząceprocesów spawania i
zgrzewania metali
PN-EN 14717:2005 (oryg.) Spawanie i procesy pokrewne - Środowiskowy wykazczynności
kontrolnych
PN-EN ISO 3690:2005 Spawanie i procesy pokrewne - Oznaczenie zawartości wodoru w
ferrytycznym metalu spoiny
PN-EN ISO 4063:2002 Spawanie i procesy pokrewne - Nazwy i numery procesów
PN-EN ISO 6520-1:2002 Spawanie i procesy pokrewne - Klasyfikacja geometrycznych niezgodności
spawalniczych w metalach - Część 1: Spawanie
PN-EN ISO 9013:2008 Cięcie termiczne - Klasyfikacja cięcia termicznego – Specyfikacja geometrii
wyrobu i tolerancje jakości
PN-EN ISO 9692-1:2008 Spawanie i procesy pokrewne - Zalecenia dotycząceprzygotowania złączy Część 1: Ręczne spawanie łukowe, spawanie łukowe elektrodą metalową w osłonie gazów, spawanie
gazowe, spawanie metodą TIG i spawanie wiązką stali
PN-EN ISO 9692-2:2002 Spawanie i procesy pokrewne - Przygotowanie brzegów dospawania Część 2: Spawanie stali łukiem krytym
PN-EN ISO 15609-1:2007 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali -Instrukcja
technologiczna spawania - Część 1: Spawanie łukowe
PN-EN ISO 15609-2:2005 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali - Instrukcja
technologiczna spawania - Część 2: Spawanie gazowe
PN-EN ISO 17659:2005 (oryg.)
Spawanie - Wielojęzyczne terminy dotyczące złączy spawanych
z ilustracjami
Inne normy
PN-M-04251:1987
Struktura geometryczna powierzchni - Chropowatość
powierzchni - Wartości liczbowe parametrów
________________________________________________________________________________________________________________________
104
__________________________________________________________________________________________________________________________
105
SST- 7.1. WYKONANIE WZMOCNIENIA KONSTRUKCJI ISTNIEJĄCEJ
I KONSTRUKCJI NOŚNEJ NADBUDOWY
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej ST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z
wykonaniem konstrukcji stalowej, prac powiązanych z nadbudową rotundy palmiarni w ogrodzie
Szczegółowa specyfikacja techniczna (SST) jest stosowana jako dokument przetargowy i
kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w p.1.1.
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na
celu wykonanie i montaż elementów konstrukcji;
Konstrukcja stalowa wzmocnienia konstrukcji istniejącej, wykonanie nowej konstrukcji
nadbudowy oraz dachu palmiarni.
Określenia podstawowe.
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z definicjami zawartymi w odpowiednich normach
i wytycznych oraz określeniami podanymi w SST „Wymagania ogólne".
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót, bezpieczeństwo wszelkich
czynności na terenie budowy, za metody użyte przy budowie oraz za ich zgodność z dokumentacją
projektową, SST i poleceniami Inspektora. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST
„Wymagania ogólne".
2. MATERIAŁY
2.1. Wymagania ogólne.
Wszystkie materiały stosowane do wykonania robót muszą być zgodne z wymaganiami niniejszej
SST i dokumentacji projektowej.
Do wykonania robót mogą być stosowane wyroby budowlane spełniające warunki określone w:
ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2003 r. Nr 201, poz. 2016; z
późniejszymi zmianami), ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r.
Nr 92, poz. 881), ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2002 r. Nr
166, poz. 1360, z późniejszymi zmianami).
Na Wykonawcy spoczywa obowiązek posiadania dokumentacji wyrobu budowlanego wymaganej
przez ww. ustawy lub rozporządzenia wydane na podstawie tych ustaw.
Materiały stosowane do wykonywania elementów konstrukcji stalowych powinny odpowiadać
wymaganiom zawartym w odnośnych normach oraz warunkach technicznych.
________________________________________________________________________________________________________________________
106
2.2 Opis materiałowy elementów konstrukcyjnych.
Konstrukcja szkieletowa wykonana ze stali S235JRG2 lub innej spawalnej o wyższych
wytrzymałościach
Rygle obwodowe z HEB-180 (całość konstrukcji)
Rygiel obwodowy wieńczący HEB-240 (część nadbudowana)
Słup IPN-340 w części nadbudowanej
Blachy w strefie węzłów połączenia słupów części nadbudowanej IPN-340 z rygli obwodowych
HEB-240 oraz płatwiami IPN-240
Krokwie dachowe IPN-240 (dach)
Płatwie HEB-100 (dach)
Stężenia ze stali nierdzewnej Ø 20 (według przyjętego rozwiązania systemowego)
Blachy do mocowania stężeń
Blachy wzmocnienia słupów ściennych S15 i S16 w murze przeciwogniowym
Blachy wzmocnienia słupów obwodowych S2 ÷ S13 przy stopach fundamentowych
Elementy węzłowa świetlika, rura Ø600/10 oraz przepony
Wykonanie konstrukcji stalowej pomostów oraz drabin podlega reżimowi tej specyfikacji i
dotyczy
Elementów drabin:
- elementów pionowych C-80
- elementów mocowań do konstrukcji rotundy C-80
- elementów stopni pręty Ø20
- płaskowniki kosza bezpieczeństwa pł. 40x5
- kątowniki mocowania kratki w strefie spoczników - L50x5
- spoczniki (np. kratka „wema”)
Elementów pomostu rewizyjnego:
- wsporniki przy słupach IPN-100
- element obwodowy pomostu między wspornikami C-80
- elementy poręczy (rurki R15x3
- pomost (np. kratka „wema”)
- kątowniki mocowania kratki „wema” L50x5
- płaskowniki zabezpieczające pł 40x4
- kątownik pochwytu L50x5
Elementy pomostu rewizyjnego oraz drabiny mogą być wykonane z innych zatwierdzonych przez
IN i NA elementów niż przewiduje to dokumentacja projektu wykonawczego, np. przez zastosowanie
rozwiązanie systemowego
2.3. Wymagania szczegółowe.
2.3.1. Stal konstrukcyjna.
Stal konstrukcyjna stosowana do wykonywania elementów konstrukcji stalowych powinna
odpowiadać wymaganiom norm: PN-EN 10020:2003, PN-EN 10027-1:1994, PN-EN 10027-2:1994,
PN-EN 10021:1997, PN-EN 10079:1996, PN-EN 10204+Ak:1997, PN-90/H-01103, PN-87/H-01104,
PN-88/H-01105,
2.3.1.1. Wyroby walcowane - kształtowniki:
Dwuteowniki powinny odpowiadać wymaganiom norm:
PN-91/H-93407, PN-H-93419:1997, PN-H-93452:1997 oraz PN-EN 10024:1998,
__________________________________________________________________________________________________________________________
107
Ceowniki powinny odpowiadać wymaganiom norm:
PN-71/H-93451, PN-H-93400:2003 oraz PN-EN 10279:2003,
Teowniki powinny odpowiadać wymaganiom norm:
PN-91/H-93406 oraz PN-EN 10055:1999.
Kątowniki powinny odpowiadać wymaganiom norm:
PN-EN 10056-1:2000 oraz PN-EN 10056-2 :1998, PN-EN 10056-2:1998/Ap1:2003,
Rury powinny odpowiadać wymaganiom norm
PN-EN 10210-1:2000 oraz PN-EN 10210-2:2000.
Kształtowniki stosowane do wykonania konstrukcji stalowych powinny ponadto odpowiadać
następującym wymaganiom:
- mieć atesty hutnicze i zaświadczenia odbioru,
- mieć trwałe ocechowanie,
- mieć wybite znaki cechowe.
2.3.1.2. Wyroby walcowane - blachy:
Blachy uniwersalne powinny odpowiadać wymaganiom normy: PN-H-92203:1994,płaskowniki i
blachy uniwersalne powinny odpowiadać wymaganiom normy: PN-H-92200:1994.
Blachy stosowane do wykonania konstrukcji stalowych powinny ponadto odpowiadać
Łączniki.
Śruby, nakrętki, nity i inne akcesoria do łączenia konstrukcji stalowych powinny odpowiadać
wymaganiom norm: PN-ISO 1891:1999, PN-ISO 8992:1996 oraz PN-82/M-82054.20, a ponadto: śruby
powinny odpowiadać wymaganiom norm: PN-EN ISO 4014:2002, PN-61/M-82331, PN-91/M-82341,
PN-91/M-82342, PN-83/M-82343, PN-75/M-82144 oraz PN-85/82101 nakrętki powinny odpowiadać
wymaganiom normy: PN-83/M-82171, podkładki powinny odpowiadać wymaganiom norm: PN-EN
ISO 887:2002, PN-ISO 10673:2002, PN-77/M-82008, PN-79/M-82009, PN-79/M-82018 oraz PN83/M-82039, nity powinny odpowiadać wymaganiom norm: PN-88/M-82952 oraz PN-88/M-82954.
Materiały do spawania.
Materiały do spawania konstrukcji stalowych powinny odpowiadać wymaganiom normy: PN-EN
759:2000, a ponadto:
Elektrody powinny odpowiadać wymaganiom normy: PN-91/M-69430,
drut spawalniczy powinien odpowiadać wymaganiom normy: PN-EN 12070:2002, topniki do
spawania elektrycznego powinny odpowiadać wymaganiom norm: PN-73/M-69355 oraz PN-67/M69356.
2.3.4. Składowanie materiałów i konstrukcji.
Elementy konstrukcji stalowych i materiały dostarczone na budowę powinny być wyładowywane
dźwigami. Elementy ciężkie, długie i wiotkie należy przenosić za pomocą zawiesi i usztywnić przed
odkształcaniem. Elementy układać w sposób umożliwiający odczytanie znakowania. Na miejscu
składowania należy rejestrować konstrukcje niezwłocznie po ich nadejściu, segregować i układać na
wyznaczonym miejscu na podkładach drewnianych z bali lub desek na wyrównanej do poziomu ziemi w
odległości 2,0 do 3,0 m od siebie oraz oczyszczać i naprawiać powstałe w czasie transportu ewentualne
uszkodzenia. Elektrody składować w magazynie w oryginalnych opakowaniach, zabezpieczonych przed
zawilgoceniem. Łączniki składować w magazynie w oryginalnych opakowaniach lub skrzynkach.
________________________________________________________________________________________________________________________
108
3. SPRZĘT
Wykonanie konstrukcji stalowych prowadzone będzie przy użyciu sprzętu przeznaczonego do
montażu. Wykonawca powinien dysponować m.in.:
- żurawiami samochodowymi o udźwigu 10T,
- żurawiami samochodowymi lub szynowym o udźwigu dostosowanym do ciężaru
poszczególnych elementów konstrukcji (40 do 100 T),
- gwintarkami, wiertakami,
- wkrętarkami.
Sprzęt wykorzystywany przez Wykonawcę powinien być sprawny technicznie, posiadać aktualne
świadectwa legalizacyjne oraz spełniać wymagania techniczne w zakresie BHP.
4. TRANSPORT
Środki transportu wykorzystywane przez Wykonawcę powinny być sprawne technicznie i
spełniać wymagania techniczne w zakresie BHP oraz przepisów o ruchu drogowym.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST „Wymagania ogólne".
Elementy konstrukcji stalowej załadowane na środki transportu powinny odpowiadać wymogom
skrajni i być trwale mocowane, aby w drodze nie uległy zsunięciu, odkształceniu, przewróceniu itp.
Sposób załadunku, transportowania i rozładunku nie powinien powodować powstania nadmiernych
deformacji, naprężeń i uszkodzeń. Elementy wiotkie powinny być odpowiednio zabezpieczone przed
odkształceniem i zdeformowaniem.
Wykonawca powinien wykonać „Projekt organizacji transportu" elementów konstrukcji stalowej
z Wytwórni na miejsce wbudowania. „Projekt organizacji transportu" powinien zawierać:
harmonogram realizacji transportu,
określenie gabarytów i masy transportowanych elementów,
sposób za i wyładunku elementów stalowych,
rodzaj środków transportowych,
w przypadku elementów, których gabaryty przekraczają skrajnię drogową lub torową, należy
podać planowaną trasę transportu wraz ze wszystkimi wymaganymi przepisami, pozwoleniami i
uzgodnieniami.
Warunki transportu - techniczne i finansowe - należy umieścić w umowie.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonywania robót.
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w SST „Wymagania ogólne". Wykonanie
robót powinno być zgodne normami oraz warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót
budowlano montażowych konstrukcji stalowych.
Wykonawca przedstawi Inspektorowi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram robót
uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą wykonywane roboty związane z wykonaniem i
montażem elementów:
Elementy konstrukcji stalowych ustrojów nośnych dla obiektów objętych kontraktem mogą być
wykonywane tylko w wytwórniach konstrukcji stalowych posiadających certyfikację.
Wykonawca nie może przenieść wytwarzania elementów konstrukcji nośnej do innej Wytwórni
bez zgody Zamawiającego.
__________________________________________________________________________________________________________________________
109
5.2. Zakres wykonywania robót w Wytwórni.
Zakres robót zlecony do wytwórni określa projekt wykonawczy konstrukcji wraz z warunkami
szczegółowymi umowy. Wykonawca może umieścić zlecenie jedynie w Wytwórni Konstrukcji
Stalowych posiadających certyfikację usług PCBC w wymaganym zakresie.
Warsztatowo będzie wykonana konstrukcja wymieniona w p.1.3. wraz z próbnym montażem.
5.2.2. Próbny montaż konstrukcji stalowej.
Przed wysłaniem elementów montażowych konstrukcji stalowej na plac budowy należy dokonać
próbnego montażu w Wytwórni. Montaż powinien być dokonany przez producenta konstrukcji zgodnie
z wymaganiami normy i dokumentacją projektową.
Przed przystąpieniem do próbnego montażu powinien być dokonany odbiór wytworzonych
elementów konstrukcji stalowej przez Komisję Odbioru. Wynikiem odbioru jest protokół Komisji
Odbioru.
Wpis do Dziennika Budowy dokonuje Wykonawca z Komisją Odbiorową po dostarczeniu
zamówionej konstrukcji na plac budowy.
Szczegółowe tolerancje wymiarów i odkształceń postaciowych sprawdzać wg normy PN - 96/B 06200 oraz Warunków technicznych wykonania i odbioru konstrukcji stalowych.
Dopuszczalne odchyłki wykonania dla podstawowych parametrów konstrukcji stalowych wg PN 96/B - 06200.
Lp. Rodzaj elementu
1. Dźwigar kratownicowy
- długość przedziału
- długość kratownicy
-prostoliniowość
krzyżulca
Parametr
Odchyłka dopuszczalna
+ 5 mm
+ 10 mm
L/500 lub 6 mm
5.2.3.Powłoki ochronne.
Przewidziane dokumentacją projektową zabezpieczenie antykorozyjne elementów konstrukcji
stalowej będzie wykonane w Wytwórni.
Elementy odpowiednio oczyszczone do stopnia czystości klasy II będą posiadały wszystkie
wymagane projektem powłoki antykorozyjne i przeciwpożarowe.
5.3. Montaż konstrukcji stalowej na budowie.
5.3.1. Wymagania ogólne.
Rozpoczęcie robót poprzedza wykonanie przez Wykonawcę montażu „Projektu montażu
konstrukcji" wraz z „Projektem technologii spawania". Projekt podlega akceptacji przez Inspektora, a
rozpoczęcie robót może nastąpić po dokonaniu odpowiedniego wpisu do Dziennika Budowy. „Projekt
montażu konstrukcji" powinien zawierać:
harmonogram realizacji robót,
projekt montażu z uwzględnieniem podparć konstrukcji i kolejność scalania zgodnie z
dokumentacją projektową,
określenie odpowiedzialnych za wykonanie robót, ze strony Wykonawcy montażu,
określenie Podwykonawców,
określenie kwalifikacji osób wykonujących montaż konstrukcji,
określenie sprzętu przewidzianego do wykonania montażu konstrukcji,
„Projekt wykonania połączeń ",
________________________________________________________________________________________________________________________
110
określenie sposobu zapewnienia badań przewidzianych w SST lub normach przedmiotowych,
określenie sposobu i trybu usuwania usterek,
„Projekt rusztowań montażowych",
sprawdzenie pracy statycznej konstrukcji, jeżeli będzie ona podparta podczas montażu w innych
miejscach niż przewidziane w dokumentacji projektowej,
określenie sposobu zapewnienia bezpieczeństwa osób wykonujących montaż konstrukcji,
inne informacje, których wymaga Inspektor.
Przed przystąpieniem do montażu konstrukcji, wykonawca montażu powinien zapoznać się z
protokołem odbioru konstrukcji od Wytwórcy i potwierdzić to odpowiednim wpisem do Dziennika
Budowy ( wg. p.5.3.2).
Wykonawca montażu powinien zobowiązać się do znajomości i przestrzegania ustaleń zawartych
w SST i dokumentacji projektowej.
Do montażu konstrukcji stalowej stosuje się rusztowania stalowe wg PN-M-48090:1996 i PN89/S-10050. Projekt rusztowań powinien być oparty na obliczeniach statycznych odpowiadających
warunkom normy.
Konstrukcja rusztowań i pomostów powinna być sprawdzona na:
siły wywołane obciążeniem od montowanej konstrukcji stalowej wraz z elementami
dodatkowymi,
siły wywołane obciążeniem od ludzi pracujących przy montażu,
siły od ciężaru narzędzi, urządzeń i materiałów pomocniczych.
Wykonane rusztowania montażowe powinny zapewniać prawidłowy dostęp do każdego styku
montażowego.
W czasie montażu należy dopilnować, aby prace byty prowadzone zgodnie z projektem
organizacji robót.
Kolejne elementy mogą być montowane po wyregulowaniu i zapewnieniu stateczności elementów
uprzednio zmontowanych.
5.3.2 Przyjęcie konstrukcji na budowę
Elementy konstrukcji stalowych ustrojów nośnych dla obiektów objętych kontraktem wykonane
warsztatowo będą dostarczone na budowę wraz z deklaracją zgodności, atestami użytych materiałów,
metryczkami wyrobów i protokółem odbioru spoin. Podlegają odbiorowi komisyjnemu z udziałem
przedstawiciela wytwórni i inspektora nadzoru.
Metryczka wyrobu zawiera dane :
znak wytwórni
wymiary gabarytowe
masę elementu
rodzaj i klasę stali
rodzaj wykonanych zabezpieczeń antykorozyjnych i ppoż.
Każdy z elementów powinien posiadać znakowanie odpowiadające przyjętemu schematowi
montażu.
5.3.3. Prace przygotowawcze i pomiarowe.
Przed przystąpieniem do montażu konstrukcji należy wyznaczyć lub skontrolować:
geometrię słupów palmiarni ,
odchyłki osi elementów konstrukcyjnych względem projektu,
5.3.4. Wykonanie montażowych połączeń spawanych.
Połączenia spawane powinny być wykonane zgodnie z „Projektem technologii spawania" i w
ilości przewidzianej dokumentacją projektową. Wykonanie dodatkowych spoin wymaga zgody
Projektanta i Inspektora. Każda spoina powinna być oznaczona osobistym znakiem spawacza, wybitym
na obu końcach krótkich spoin w odległości 10-15 mm od brzegu, na długich spoinach co 1,0 m. Na
Wytwórcy spoczywa obowiązek prowadzenia dziennika spawania. W przypadku złych warunków
atmosferycznych należy stanowisko spawalnicze osłonić przed opadami.
__________________________________________________________________________________________________________________________
111
Spoiny powinny posiadać klasę zgodną z dokumentacją projektową i projektem spawania. Spoiny
czołowe powinny być podpawane lub wykonane taką technologią, aby grań była jednolita i gładka.
Spoiny po wykonaniu powinny być obrobione mechanicznie.
Dopuszczalna wadliwość spoiny czołowej wg PN-85/M-69775 (PN-EN 970:1999).
dla złączy specjalnej jakości - klasa wadliwości W1,
dla złączy normalnej jakości - klasa wadliwości W2.
Spoiny czołowe powinny posiadać klasę wadliwości złącza R1, a spoiny normalnej jakości
powinny odpowiadać wadliwości złącza R2 wg PN-87/M-69772 (PN-EN 1435:2001).
Spoiny pachwinowe powinny odpowiadać klasie wadliwości R2 wg PN-85/M-69775 (PN-EN
970:1999).
Wszystkie spoiny po wykonaniu podlegają badaniu, ocenie jakości i odbiorowi zgodnie z PN89/S-10050. Koszt wszystkich badań przewidzianych SST i normą PN-89/S-10050 ponosi Wykonawca.
Badania mogą wykonywać jedynie laboratoria zaakceptowane przez Inspektora. Wykonawca
robót montażowych zobowiązany jest gromadzić pełną dokumentację badań w postaci radiogramów
oraz protokołów i przekazać je Inspektorowi podczas odbioru końcowego konstrukcji.
Połączenia na śruby.
Elementy konstrukcji stalowej przeznaczone do łączenia na śruby powinny być odpowiednio
przygotowane, i tak:
trzpienie trzeba tak dopasować do otworu, aby śruba wchodziła w otwór po lekkim uderzeniu
młotkiem,
gwint należy dociąć do takiej długości, aby zwoje nie wchodziły w otwór części łączonych, co
najmniej dwa zwoje znajdowały się nad górną powierzchnią nakrętki, Podkładka pod nakrętkę
pokrywała co najmniej zwoje,
powierzchnie gwintu oraz powierzchnie oporowe nakrętek i podkładek przed montażem należy
pokryć warstwą smaru,
śruba w otworze nie powinna przesuwać się ani drgać przy ostukiwaniu młotkiem kontrolnym.
Uzupełnienia powłok ochronnych
Uzupełnienia powłok ochronnych należy wykonać z materiałów i w technologii zastosowanej
warsztatowo dla całości konstrukcji. Przed przystąpieniem do nakładania powłok konieczny jest odbiór
międzyoperacyjny czystości podłoża.
6. KONTROLA JAKOŚCI
Kontrola jakości wykonania nowej konstrukcji stalowej polega na sprawdzeniu zgodności z
dokumentacją projektową oraz wymaganiami podanymi w normach przedmiotowych. Kontrola
powinna być prowadzona wg ustalonego Planu Kontroli obejmującego między innymi podział obiektu
na części podlegające osobnej ocenie oraz szczegółowe określenie zakresu, celu kontroli, częstotliwości
badań. Wykonawca w porozumieniu z Inspektorem powołuje Komisję Odbioru, której zadaniem jest
sprawowanie nadzoru nad prawidłowym montażem. Ocena poszczególnych etapów robót potwierdzana
jest wpisem do Dziennika Budowy.
6.2. Zakres kontroli i badań.
Warunki ogólne.
Wykonanie i montaż konstrukcji stalowej podlega kontroli zgodnie z wymaganiami podanymi w
niniejszej SST.
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-89/S-10050
oraz warunkom podanym w niniejszej SST.
Kontrola montażowa konstrukcji:
________________________________________________________________________________________________________________________
112
- kontrola stali,
- sprawdzenie elementów stalowych,
- sprawdzenie wymiarów konstrukcji,
- sprawdzenie połączeń,
- sprawdzenie zabezpieczeń antykorozyjnych,
- sprawdzenie poprawności wykonania konstrukcji poprzez wykonanie próbnego montażu
konstrukcji,
- sprawdzenie wykonanego oznakowania zgodnego z planem montażu,
- sprawdzenie zgodności wykonania konstrukcji stalowej z dokumentacją projektową,
- jakości wykonania z uwzględnieniem dopuszczalnych tolerancji,
- jakości powłok ochronnych.
Odbiór konstrukcji oraz ewentualne zalecenia co do sposobu naprawy powstałych uszkodzeń w
czasie transportu potwierdza protokół odbioru i wpis do Dziennika Budowy.
Kontrole prowadzone w procesie wytwarzania elementów konstrukcji stalowej:
- kontrola stali,
- sprawdzenie elementów stalowych,
- sprawdzenie wymiarów elementów w stanie gotowym do montażu,
- kontrolę jakości wykonania z uwzględnieniem dopuszczalnych tolerancji,
- sprawdzenie połączeń,
- sprawdzenie zabezpieczeń antykorozyjnych.
Kontrola w czasie transportu i na budowie elementów konstrukcji stalowej:
- sprawdzenie wykonanego oznakowania zgodnego z planem montażu,
- sprawdzenie czy elementy załadowane na środki transportu odpowiadają wymogom skrajni i czy
są trwale mocowane,
- sprawdzenie zgodności wykonania elementów konstrukcji stalowej z dokumentacją projektową,
kontrola jakości powłok antykorozyjnych,
- sprawdzenie poprawności wykonania elementów konstrukcji poprzez wykonanie próbnego
montażu.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST - 0.0. „Wymagania ogólne". Jednostką
obmiarową jest t (tona) wykonanej i zamontowanej konstrukcji stalowej jako całości lub zakres
rzeczowy określony na podstawie projektu technicznego.
8. ODBIÓR ROBÓT
Inspektor, w porozumieniu z Wykonawcą, powołuje Komisję Odbioru, której zadaniem jest
sprawowanie nadzoru nad wykonaniem konstrukcji stalowej jako całości, jak i elementów konstrukcji
stalowej przeznaczonych do wbudowania w istniejącą konstrukcję. Poszczególne etapy wykonania
konstrukcji stalowej jako całości i elementów konstrukcji stalowej przeznaczonych do wbudowania w
istniejącą konstrukcję są odbierane przez Komisję poprzez sporządzenie odpowiedniego protokołu.
Do odbioru końcowego w Wytwórni Wytwórca przedkłada wszystkie dokumenty techniczne,
świadectwa kontroli laboratoryjnej i technologicznej, pomiary odchyłek, świadectwa jakości
materiałów, jak również dziennik wykonania konstrukcji, dokumentację projektową, rysunki
warsztatowe, protokoły odbioru częściowego, protokół z pomiaru geometrii lub próbnego montażu
wytwarzanej konstrukcji. Odbiór konstrukcji po rozładunku i usunięciu uszkodzeń powstałych w
transporcie winien być wykonany w obecności Inspektora i powinien być przez niego zaakceptowany.
Wytwórca powinien dostarczyć wszystkie elementy konstrukcji stalowej oraz komplet dokumentów
dotyczących wykonanej konstrukcji. Odbiór konstrukcji na budowie winien być dokonany na podstawie
__________________________________________________________________________________________________________________________
113
protokołu ostatecznego odbioru konstrukcji w Wytwórni wraz z oświadczeniem Wytwórni, że usterki w
czasie odbiorów międzyoperacyjnych zostały usunięte. Wykonane i zamontowane konstrukcje stalowe
jako całość oraz elementy konstrukcji stalowych przeznaczone do wbudowania w istniejącą konstrukcję
uznaje się za wykonane i zamontowane zgodnie z dokumentacją projektową,
niniejszą SST i wymaganiami Inspektora, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem
tolerancji podanych w dokumentacji projektowej, przywołanych normach lub w punktach 2, 5 i 6
niniejszej SST dały wyniki pozytywne.
Ogólne wymagania dotyczące podstawy płatności podano w ST - 0.0. „Wymagania ogólne"
Podstawę płatności stanowi cena za 1 tonę - wykonanej i zmontowanej konstrukcji stalowej jako
całości, zgodnie z dokumentacją projektową, obmiarem robót i oceną jakości wykonania robót na
podstawie pomiarów i badań lub ryczałtowa wartość robót określona zakresem rzeczowym. Cena
obejmuje:
Wykonanie konstrukcji jako całości :
- prace przygotowawcze,
- dostarczenie materiałów przewidzianych do wykonania robót,
- opracowanie „Programu realizacji robót" wraz z „Projektem technologii spawania",
- sprawdzenie kwalifikacji spawaczy,
- badanie i obróbka elementów stalowych do scalania,
- scalanie elementów i ich spawanie,
- montaż próbny konstrukcji (do ustalenia)
- oznaczenie elementów według kolejności montażu,
- wykonanie niezbędnych pomiarów i badań,
- gromadzenie wyników przeprowadzonych pomiarów i badań.
- wykonanie zabezpieczenia odgromowego konstrukcji stalowej
Transport konstrukcji:
- wykonanie „Projektu organizacji transportu" wraz z niezbędnymi projektami, ekspertyzami i
opiniami,
- załadunek konstrukcji na środki transportu,
- przewiezienie konstrukcji z wytwórni na plac budowy,
- rozładunek konstrukcji na placu składowym na budowie,
- usunięcie uszkodzeń powstałych w trakcie transportu.
Montaż konstrukcji jako całości na budowie:
- prace przygotowawcze i pomiarowe,
- wykonanie „Projektu montażu konstrukcji" wraz z „Projektem technologii spawania",
- wykonanie „Projektu rusztowań i pomostów",
- montaż rusztowań i pomostów roboczych,
- sprawdzenie kwalifikacji spawaczy,
- montaż wstępny z regulacją geometrii,
- wykonanie innych połączeń na śruby,
- usunięcie ewentualnych usterek,
- demontaż ewentualnych rusztowań i pomostów roboczych,
- uporządkowanie miejsca robót,
- wykonanie niezbędnych pomiarów i badań wymaganych SST lub zleconych przez IN,
- gromadzenie wyników przeprowadzonych pomiarów i badań. Cena zawiera również zapas na
odpady i ubytki materiałowe.
________________________________________________________________________________________________________________________
114
10.1. Normy.
PN-EN 10020:2003 Definicje i klasyfikacja gatunków stali
PN-EN 10027-1:1994 Systemy oznaczania stali. Znaki stali, symbole główne.
PN-EN 10027-2:1994 Systemy oznaczania stali. Systemy cyfrowe.
PN-EN 10021:1997 Ogólne techniczne warunki dostawy stali i wyrobów
stalowych.
PN-EN 10079:1996 Stal. Wyroby. Terminologia.
PN-EN 10204+Ak:1997 Wyroby metalowe. Rodzaje dokumentów kontroli.
PN-90/H-01103 Stal. Półwyroby i wyroby hutnicze. Cechowanie barwne.
PN-87/H-01104 Stal. Półwyroby i wyroby hutnicze. Cechowanie.
PN-88/H-01105 Stal. Półwyroby i wyroby hutnicze. Pakowanie, przechowywanie i
transport.
PN-91/H-93407 Stal. Dwuteowniki walcowane na gorąco.
PN-H-93419:1997 Dwuteowniki stalowe równoległościenne I PE walcowane na gorąco. Wymiary
PN-H-93452:1997 Dwuteowniki stalowe szerokostopowe walcowane na gorąco. Wymiary.
PN-EN 10024:1998 Dwuteowniki stalowe z pochyloną wewnętrzną
powierzchnią stopek walcowane na gorąco. Tolerancja kształtu i wymiarów.
PN-71/H-93451 Stal walcowana. Ceowniki ekonomiczne.
PN-H-93400:2003 Ceowniki stalowe walcowane na gorąco. Wymiary.
PN-EN 10279:2003 Ceowniki stalowe walcowane na gorąco. Tolerancje kształtu, wymiarów
i masy.
PN-91/H-93406 Stal. Teowniki walcowane na gorąco.
PN-EN 10055:1999 Stal. Teowniki równoramienne z zaokrągloną stopką i ramieniem,
walcowane na gorąco. Wymiary oraz tolerancje kształtu i wymiarów.
PN-EN 10056-1:2000 Kątowniki równoramienne i nierównoramienne ze stali konstrukcyjnej.
Wymiary.
PN-EN 10056-2:1998 Kątowniki równoramienne i nierównoramienne ze stali konstrukcyjnej.
Tolerancje kształtu i wymiarów.
PN-EN 10056-2:1998 Kątowniki równoramienne i nierównoramienne ze stali /Ap1:2003
(poprawka) konstrukcyjnej. Tolerancje kształtu i wymiarów.
PN-EN 10210-1:2000 Kształtowniki zamknięte wykonywane na gorąco ze stali
konstrukcyjnych niestopowych i drobnoziarnistych. Warunki techniczne dostawy.
PN-EN 10210-2:2000 Kształtowniki zamknięte wykonywane na gorąco ze stali konstrukcyjnych
niestopowych i drobnoziarnistych. tolerancje, wymiary i wielkości statyczne.
PN-H-92203:1994
Stal. Blachy uniwersalne. Wymiary.
PN-H-92200:1994
Stal. Blachy grube. Wymiary.
PN-ISO 1891:1999
Śruby, wkręty, nakrętki i akcesoria. Terminologia.
PN-ISO 8992:1996
Części złączne. Ogólne wymagania dla śrub, wkrętów, śrub dwustronnych
i nakrętek.
PN-82/M-82054.20
Śruby, wkręty i nakrętki. Pakowanie, przechowywanie i transport.
PN-EN ISO 4014:2002 Śruby z łbem sześciokątnym. Klasy dokładności A i B.
PN-61/M-82331 Śruby pasowane z łbem sześciokątnym.
PN-91/M-82341 Śruby pasowane z łbem sześciokątnym z gwintem krótkim.
PN-91/M-82342 Śruby pasowane z łbem sześciokątnym z gwintem długim.
PN-83/M-82343 Śruby z łbem sześciokątnym powiększonym do połączeń sprężonych.
PN-83/M-82171 Nakrętki sześciokątne powiększone do połączeń sprężonych.
PN-EN ISO 887:2002 Podkładki okrągłe do śrub, wkrętów i nakrętek ogólnego przeznaczenia.
Układ ogólny.
__________________________________________________________________________________________________________________________
115
PN-ISO 10673:2002 Podkładki okrągłe do śrub z podkładką. Szereg mały, średni i duży. Klasa
dokładności A.
PN-77/M-82008 Podkładki sprężyste.
PN-79/M-82009 Podkładki klinowe do dwuteowników.
PN-79/M-82018 Podkładki klinowe do ceowników.
PN-83/M-82039 Podkładki okrągłe do połączeń sprężonych.
PN-88/M-82952 Nity z łbem kulistym.
PN-88/M-82954 Nity z łbem stożkowym.
PN-EN 759:2000 Spawalnictwo. Materiały dodatkowe do spawania.
Warunki techniczne dostawy materiałów dodatkowych do spawania.
Rodzaj wyrobu, wymiary, tolerancje i znakowanie.
PN-91/M-09430 Spawalnictwo. Elektrody stalowe otulone do spawania i napawania stali.
Ogólne wymagania i badania.
PN-EN 12070:2002
Materiały dodatkowe do spawania. Druty elektrodowe, druty i pręty do
spawania łukowego stali odpornych na pełzanie.
Klasyfikacja.
PN-73/M-69355 Topniki do spawania i napawania łukiem krytym.
PN-67/M-69356 Topniki do spawania żużlowego.
PN-87/M-04251 Struktura geometryczna powierzchni. Chropowatość
powierzchni. Wartości liczbowe parametrów.
PN-EN ISO 9013:2002
Spawanie i procesy pokrewne. Klasyfikacja jakości i tolerancje
wymiarów powierzchni ciętych termicznie (cięcie tlenem).
PN-75/M-69703 Spawalnictwo. Wady złączy spawanych. Nazwy i określenia.
PN-85/M-69775 Spawalnictwo. Wadliwość złączy spawanych. Oznaczenie klasy
wadliwości na podstawie oględzin zewnętrznych.
PN-EN 970:1999 Spawalnictwo. Badania nieniszczące złączy spawanych. Badania wizualne.
PN-87/M-69776 Spawalnictwo. Określenie wysokości wad spoin na podstawie gęstości
optycznej obrazu na radiogramie.
PN-EN 1435:2001
Badania nieniszczące złączy spawanych. Badania radiograficzne złączy
spawanych.
PN-EN 1712:2001
Badania nieniszczące złączy spawanych. Badania ultradźwiękowe
złączy spawanych.
PN-M-48090:1996
Rusztowania stalowe z elementów składanych do budowy mostów.
Wymagania i badania przy odbiorze zmontowanych konstrukcji.
PN-87/M-69772 Spawalnictwo. Klasyfikacja wadliwości złączy spawanych na podstawie
radiogramów.
10.2. Inne dokumenty:
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz.
2016; z późniejszymi zmianami),
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr
92, poz. 881),
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2002 r. Nr 166, poz. 1360,
z późniejszymi zmianami).
________________________________________________________________________________________________________________________
116
__________________________________________________________________________________________________________________________
117
SST- 7.2. KONSTRUKCJA STALOWA WYPOSAŻENIA
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej ST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z
wykonaniem konstrukcji stalowej, prac powiązanych z nadbudową rotundy palmiarni w ogrodzie
Szczegółowa specyfikacja techniczna (SST) jest stosowana jako dokument przetargowy i
kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w p.1.1.
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na
celu wykonanie i montaż elementów wyposażenia konstrukcji;
Wyposażenie w znaczeniu konstrukcji wykonanej ze stali i są to:
- Stalowy pomost rewizyjny na wysokości +16m (w części nadbudowanej)
- Drabina pomiędzy pomostem istniejącym +10m a pomostem +16
- Drabina wyjścia na dach z pomostu +16 (wewnątrz palmiarni)
Wyjaśnienie szczegółowe:
a) Dotyczy drabin. W projekcie przewidziano drabiny o konstrukcji zbliżonej jak istniejąca przejście
pomiędzy pomostami +5m, a +10m. Dopuszcza się zastosowanie innego rozwiązania systemowego
drabin i spoczników)
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z definicjami zawartymi w odpowiednich normach
i wytycznych oraz określeniami podanymi w SST - 0.0. „Wymagania ogólne" oraz SST - 7.0.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót, bezpieczeństwo wszelkich
czynności na terenie budowy, za metody użyte przy budowie oraz za ich zgodność z dokumentacją
projektową, SST i poleceniami Inspektora. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST
„Wymagania ogólne".
2. MATERIAŁY
Wszystkie materiały stosowane do wykonania robót muszą być zgodne z wymaganiami niniejszej
SST i dokumentacji projektowej.
Do wykonania robót mogą być stosowane wyroby budowlane spełniające warunki określone w:
ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2003 r. Nr 201, poz. 2016; z
późniejszymi zmianami), ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r.
________________________________________________________________________________________________________________________
118
Nr 92, poz. 881), ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2002 r. Nr
166, poz. 1360, z późniejszymi zmianami).
Na Wykonawcy spoczywa obowiązek posiadania dokumentacji wyrobu budowlanego wymaganej
przez ww. ustawy lub rozporządzenia wydane na podstawie tych ustaw.
Materiały stosowane do wykonywania elementów konstrukcji stalowych powinny odpowiadać
wymaganiom zawartym w odnośnych normach oraz warunkach technicznych.
2.2 Opis materiałowy, elementów konstrukcyjnych.
Konstrukcja szkieletowa wykonana z tej samej stali co konstrukcja nadbudowy tj. stali S235JRG2
lub innej spawalnej o wyższych wytrzymałościach
Elementy konstrukcyjne pomostu i drabin podano w dokumentacji projektu wykonawczego i są to
Elementy drabin:
- elementy pionowe - C-80
- elemeny mocowań do konstrukcji rotundy - C-80
- elementy stopni - pręty Ø20
- płaskowniki kosza bezpieczeństwa - pł. 40x5
- kątowniki mocowania kratki w strefie spoczników - L50x5
- spoczniki (np. kratka „wema”)
Elementy pomostu rewizyjnego:
- wsporniki przy słupach - IPN-100
- element obwodowy pomostu między wspornikami = C-80
- elementy poręczy - rurki Ø30x3
- pomost (np. kratka „wema”)
- kątowniki mocowania kratki „wema” - L50x5
- płaskowniki zabezpieczające - pł 40x4
- kątownik pochwytu - L50x5
Elementy pomostu rewizyjnego oraz drabiny mogą być wykonane z innych zatwierdzonych przez
IN i NA elementów niż przewiduje to dokumentacja projektu wykonawczego, tj. np. przez zastosowanie
rozwiązań systemowych np. aluminiowych lub stalowych ocynkowanych
2.3. Wymagania szczegółowe.
2.3.1. Stal konstrukcyjna.
Stal stosowana do wykonywania elementów stalowych powinna odpowiadać wymaganiom norm:
PN-EN 10020:2003, PN-EN 10027-1:1994, PN-EN 10027-2:1994, PN-EN 10021:1997, PN-EN
10079:1996, PN-EN 10204+Ak:1997, PN-90/H-01103, PN-87/H-01104, PN-88/H-01105,
2.3.1.1. Wyroby walcowane - kształtowniki:
Dwuteowniki powinny odpowiadać wymaganiom norm:
PN-91/H-93407, PN-H-93419:1997, PN-H-93452:1997 oraz PN-EN 10024:1998,
Ceowniki powinny odpowiadać wymaganiom norm:
PN-71/H-93451, PN-H-93400:2003 oraz PN-EN 10279:2003,
Teowniki powinny odpowiadać wymaganiom norm:
PN-91/H-93406 oraz PN-EN 10055:1999.
Kątowniki powinny odpowiadać wymaganiom norm:
PN-EN 10056-1:2000 oraz PN-EN 10056-2 :1998, PN-EN 10056-2:1998/Ap1:2003,
Rury powinny odpowiadać wymaganiom norm
PN-EN 10210-1:2000 oraz PN-EN 10210-2:2000.
__________________________________________________________________________________________________________________________
119
Kształtowniki stosowane do wykonania konstrukcji stalowych powinny ponadto odpowiadać
2.3.1.2. Wyroby walcowane - blachy:
Blachy uniwersalne powinny odpowiadać wymaganiom normy: PN-H-92203:1994,płaskowniki i
blachy uniwersalne powinny odpowiadać wymaganiom normy: PN-H-92200:1994.
Blachy stosowane do wykonania konstrukcji stalowych powinny ponadto odpowiadać
Łączniki.
Śruby, nakrętki, nity i inne akcesoria do łączenia konstrukcji stalowych powinny odpowiadać
wymaganiom norm: PN-ISO 1891:1999, PN-ISO 8992:1996 oraz PN-82/M-82054.20, a ponadto: śruby
powinny odpowiadać wymaganiom norm: PN-EN ISO 4014:2002, PN-61/M-82331, PN-91/M-82341,
PN-91/M-82342, PN-83/M-82343, PN-75/M-82144 oraz PN-85/82101 nakrętki powinny odpowiadać
wymaganiom normy: PN-83/M-82171, podkładki powinny odpowiadać wymaganiom norm: PN-EN
ISO 887:2002, PN-ISO 10673:2002, PN-77/M-82008, PN-79/M-82009, PN-79/M-82018 oraz PN83/M-82039, nity powinny odpowiadać wymaganiom norm: PN-88/M-82952 oraz PN-88/M-82954.
Materiały do spawania.
Materiały do spawania konstrukcji stalowych powinny odpowiadać wymaganiom normy: PN-EN
759:2000, a ponadto:
Elektrody powinny odpowiadać wymaganiom normy: PN-91/M-69430,
drut spawalniczy powinien odpowiadać wymaganiom normy: PN-EN 12070:2002, topniki do
spawania elektrycznego powinny odpowiadać wymaganiom norm: PN-73/M-69355 oraz PN-67/M69356.
2.3.4. Składowanie materiałów i konstrukcji.
Elementy konstrukcji stalowych i materiały dostarczone na budowę powinny być wyładowywane
dźwigami. Elementy ciężkie, długie i wiotkie należy przenosić za pomocą zawiesi i usztywnić przed
odkształcaniem. Elementy układać w sposób umożliwiający odczytanie znakowania. Na miejscu
składowania należy rejestrować konstrukcje niezwłocznie po ich nadejściu, segregować i układać na
wyznaczonym miejscu na podkładach drewnianych z bali lub desek na wyrównanej do poziomu ziemi w
odległości 2,0 do 3,0 m od siebie oraz oczyszczać i naprawiać powstałe w czasie transportu ewentualne
uszkodzenia. Elektrody składować w magazynie w oryginalnych opakowaniach, zabezpieczonych przed
zawilgoceniem. Łączniki składować w magazynie w oryginalnych opakowaniach lub skrzynkach.
2.3.4. Elementy pomostu
Jako pomost można zastosować kratkę „wema” lub inny rodzaj pomostu rewizyjnego
systemowego posiadającego odpowiedni atest
3. SPRZĘT
Wykonanie konstrukcji stalowych prowadzone będzie przy użyciu sprzętu przeznaczonego do
montażu który odpowiada sprzętowi w SST - 7.1.
Sprzęt wykorzystywany przez Wykonawcę powinien być sprawny technicznie, posiadać aktualne
świadectwa legalizacyjne oraz spełniać wymagania techniczne w zakresie BHP.
________________________________________________________________________________________________________________________
120
4. TRANSPORT
Środki transportu wykorzystywane przez Wykonawcę powinny być sprawne technicznie
i spełniać wymagania techniczne w zakresie BHP oraz przepisów o ruchu drogowym.
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST „Wymagania ogólne" oraz w SST - 7.0.
i SST - 7.1.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki wykonywania robót.
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w SST „Wymagania ogólne". Wykonanie
robót powinno być zgodne normami oraz warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót
budowlano montażowych konstrukcji stalowych.
Pozostałe warunki odpowiadają odpowiednio wykonywaniu konstrukcji stalowej przedstawione w
SST - 7.0.i SST - 7.1.
6. KONTROLA JAKOŚCI
Kontrola jakości wykonania nowej konstrukcji stalowej polega na sprawdzeniu zgodności z
dokumentacją projektową oraz wymaganiami podanymi w normach przedmiotowych. Kontrola
powinna być prowadzona wg ustalonego Planu Kontroli obejmującego między innymi podział obiektu
na części podlegające osobnej ocenie oraz szczegółowe określenie zakresu, celu kontroli, częstotliwości
badań. Wykonawca w porozumieniu z Inspektorem powołuje Komisję Odbioru, której zadaniem jest
sprawowanie nadzoru nad prawidłowym montażem. Ocena poszczególnych etapów robót potwierdzana
jest wpisem do Dziennika Budowy.
6.2. Zakres kontroli i badań.
Warunki ogólne.
Wykonanie i montaż konstrukcji stalowej podlega kontroli zgodnie z wymaganiami podanymi w
niniejszej SST.
Pozostałe warunki kontroli odpowiadają odpowiednio wykonywaniu konstrukcji stalowej
przedstawione w SST - 7.0.i SST - 7.1.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST - 0.0. „Wymagania ogólne". Jednostką
obmiarową jest t (tona) wykonanej i zamontowanej konstrukcji stalowej jako całości lub zakres
rzeczowy określony na podstawie projektu technicznego.
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiór konstrukcji wyposażenia odpowiada odpowiednio wykonywaniu konstrukcji stalowej
przedstawione w SST - 7.0.i SST - 7.1.
oraz wykonanie
__________________________________________________________________________________________________________________________
121
- 1mb drabiny
- wykonanie kompletnego pomostu na obwodzie wewnętrznym palmiarni na wysokości +16m
oraz wykonanie
Normy którym powinny odpowiadać elementy wyposażenia wykonanego ze stali odpowiadają
normom przedstawionym w SST - 7.0.i SST - 7.1.
________________________________________________________________________________________________________________________
122
__________________________________________________________________________________________________________________________
123
SST- 7.3. POWIERZCHNIOWE ZABEZPIECZENIE STALI
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej ST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót w ramach prac
powiązanych z nadbudową rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
ST jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót
wymienionych w p. 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) dotyczą zasad prowadzenia robót
związanych z wykonaniem zabezpieczenia antykorozyjnego w postaci powłok malarskich konstrukcji
nowej nadbudowanej oraz konstrukcji istniejącej od strony wewnętrznej.
Ustalenia obejmują przygotowanie powierzchni stali oraz wykonanie powłok malarskich
Powłoki wykonane na wszystkich elementach stalowych nowych i istniejących od strony
wewnętrznej przy czym część nadbudowana musi być pokryta w całości .
Nakładanie powłoki od strony zewnętrznej tylko w miejscach gdzie następuje wymiana istniejącej
fasady szklanej na nowa fasadę szklano aluminiową.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z dokumentacją
projektową, ST i poleceniami Inżyniera.
Zestaw malarski do zabezpieczenia antykorozyjnego konstrukcji stalowej powinien być
tak dobrany, aby nie wpływał negatywnie na roślinność w palmiarni; dobór zestawu
malarskiego wymaga zatwierdzenia i akceptacji Inspektora Nadzoru.
2. MATERIAŁY.
2.1. Dobór materiałów
Materiały użyte do wykonania zabezpieczenia antykorozyjnego muszą posiadać odpowiednie
certyfikaty oraz świadectwa dopuszczenia do stosowania lub deklarację zgodności z Polską Normą.
Materiały musza być uzgodnione przez Nadzór Inwestorski.
Z uwagi na charakter obiektu, roślinność wewnątrz obiektu Wykonawca robót zobowiązany jest
tak przyjąć technologię prowadzenia prac i wykorzystywać takie materiały, aby w maksymalnym
stopniu ograniczyć stopień zanieczyszczenia przestrzeni w obszarze prowadzenia robót.
2.2. Przechowywanie materiałów
Materiały do zabezpieczeń antykorozyjnych powinny być przechowywane w określonych przez
producenta okresach gwarancji i warunkach przechowywania.
________________________________________________________________________________________________________________________
124
3. SPRZĘT.
Wykonawca zabezpieczeń antykorozyjnych przedstawia do akceptacji wykaz sprzętu, który
będzie stosował do:
a) przygotowania powierzchni stali przed wykonaniem powłok (odtłuszczenie i zmatowienie),
b) nanoszenia powłok zgodnie z przyjętą technologią,
c) kontroli bieżącej jakości materiałów i wykonania.
Inżynier może polecić Wykonawcy użycia próbne sprzętu i wykonania badań jakości próbek.
4. TRANSPORT.
Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu.
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie powinny odbywać się tak, aby zachować ich
dobry stan techniczny.
Przewiduje się wykonanie robót w dwóch etapach:
- przygotowanie powierzchni i ich odbiór,
- wykonanie powłok malarskich i ich odbiór.
5.1. Przygotowanie powierzchni stali
Do wykonania malarskiej warstwy podkładowej nanoszonej pędzlami wymagane jest
oczyszczenie powierzchni stali do II stopnia czystości wg PN-EN ISO 12944-4), (PN-70/H-97050).
Należy usunąć oleje, tłuszcze, sole i inne zanieczyszczenia odpowiednim detergentem.
Powierzchnię spłukać dokładnie wodą i wysuszyć.
Nowa stal: Zaleca się obróbkę strumieniowo-ścierną do Sa 2½ (PN-ISO 8501-1:2007,). Jeśli
wymagana jest tymczasowa ochrona, należy użyć odpowiedniego gruntu czasowej ochrony. Wszystkie
uszkodzenia i zanieczyszczenia gruntu czasowej ochrony powstałe podczas magazynowania i obróbki
powinny być dokładnie usunięte przed finalnym malowaniem.
Inne metale oraz stopy lekkie: odtłuścić i lekko omieść ścierniwem, aby usunąć wszystkie
zanieczyszczenia i zapewnić właściwą przyczepność powłoki, profil powierzchni zależy od warunków
późniejszej ekspozycji.
Powierzchnie cynkowe Powierzchnię cynkową wypiaskować lekko czystym, suchym piaskiem
kwarcowym. Alternatywnie zmyć powierzchnię detergentem Detergent i zanieczyszczenia muszą być
spłukane dokładnie, najlepiej ciepłą wodą. Powierzchnia wysuszyć.
Powierzchnie cynkowane ogniowo zaleca się przemalować warstwą tzw. ”misty-coat” (farba
mocno rozcieńczona 25-30% lub Temacoat Sealer przed właściwym podkładem).
Powierzchnie zagruntowane: Usunąć tłuszcze i zanieczyszczenia. Powierzchnię zmyć dokładnie
wodą i wysuszyć. Naprawić uszkodzone miejsca w warstwie podkładu. Zwracać uwagę na czasy
przemalowań podkładu. (PN-EN ISO 12944-4).
Stal nierdzewna (np. zbiorniki balastowe chemikaliowców): wyczyścić metodą strumieniowościerną do uzyskania jednolitego, ostrego i gęstego profilu (Rugotest nr 3, BN9a, ISO Comparator
Medium (G), Keane-Tator Comparator 2,0 G/S) odpowiadającego Rz minimum 50 mikronów. Sole,
smar, olej itp. należy usunąć przed rozpoczęciem czyszczenia strumieniowo-ściernego.
Konserwacja: Odtłuścić stosując detergent, sole i inne zanieczyszczenia zmyć wodą słodką pod
wysokim ciśnieniem. Wyczyścić dokładnie uszkodzone obszary za pomocą narzędzia
elektrycznego do St 3 (ISO 8501-1:2007) (niewielkie obszary) lub metodą strumieniowo-ścierną do min.
__________________________________________________________________________________________________________________________
125
Sa 2, a najlepiej Sa 2½ (ISO 8501-1:2007). Lepsze przygotowanie powierzchni zapewnia większą
skuteczność produktu.
Alternatywą do czyszczenia na sucho jest czyszczenie strumieniem wody do osiągnięcia zdrowej,
dobrze przywierającej powłoki i/lub do stali. Po zakończeniu czyszczenia strumieniem wody musi
pojawić się nieuszkodzona, szorstka powierzchnia. Przy czyszczeniu strumieniem wody do stali
czystość powinna wynieść: Wa 2–Wa 2½ (ekspozycja atmosferyczna) / minimum Wa 2½ (zanurzenie)
(ISO 8501-4:2006).
Dozwolony poziom korozji szybkiej przed aplikacją: maksymalnie M (ekspozycja atmosferyczna)
/ M, a najlepiej L (zanurzenie) (ISO 8501-4:2006). Szlifować krawędzie do osiągnięcia zdrowych i
nienaruszonych obszarów. Powierzchnię odkurzyć. Wykonać zaprawki miejsc uszkodzonych do
specyfikowanej grubości systemu. Dopuszczalne malowanie na powierzchnię zawilgocona i wilgotną.
W przypadku czyszczenia strumieniowo-ściernego w osłonie wodnej można użyć odpowiedniego
inhibitora. Nadmiar inhibitora, pozostały materiał ścierny i szlam należy usunąć poprzez czyszczenie
strumieniem wody (pod wysokim ciśnieniem) przed ponownym nałożeniem powłoki. Zalecane jest
czyszczenie gorącą wodą.
Uwaga 1: inhibitory nie są ogólnie zalecane dla powierzchni, które będą zanurzone podczas
użycia.
Uwaga 2: Zawilgocone powierzchnie: woda nie jest natychmiast wykrywalna, ale temperatura
powierzchni jest niższa od punktu rosy. Wilgotne powierzchnie: kałuże i krople wody zostały usunięte,
ale istnieje zauważalna warstwa wody. Mokra powierzchnia: obecne są krople lub kałuże wody.
5.2. Wykonanie malarskiej warstwy podkładowej
Projekt techniczny przedstawiony przez wykonawcę powinien uwzględnić ilość i grubość warstw
oraz potrzebę ewentualnego wykonania warstwy gruntującej.
Warunki aplikacji
Stosować tylko, gdy nakładanie i utwardzanie przebiegają w temperaturach powyżej: -10°C/14°F
W temperaturach poniżej zera istnieje ryzyko pojawienia się niewidocznej warstewki lodu na
powierzchni, co zmniejszy przyczepność powłoki do podłoża.
Temperatura samej farby powinna wynosić 15°C lub więcej.
W przestrzeniach zamkniętych zapewnić odpowiednią wentylację podczas nakładania i
wysychania powłok.
Występowanie stojącej wody lub kropel wody na pomalowanej powierzchni bezpośrednio po
aplikacji może spowodować odbarwienie.
Powierzchnia musi być sucha. Temperatura otoczenia, powierzchni malowanej i farby nie
powinna być niższa od +5°C w czasie malowania i suszenia. Wilgotność względna nie powinna
przekraczać 80% (grunt pod powłoki poliuretanowe) 70% (pod pierwszą warstwę lub podkład pod
powłoki epoksydowe). Temperatura malowanej powierzchni stalowej powinna być wyższa o min. 3°C
od punktu rosy.
5.3. Wykonanie warstw nawierzchniowych
Dopuszczalne jest wykonanie malarskich warstw nawierzchniowych zarówno techniką ręczną pędzlami, jak i techniką natryskową jeśli jest to dopuszczone przez Inżyniera i nie zagraża roślinności.
Zastosowania powłok epoksydowych.
Podczas ekspozycji zewnętrznej występuje naturalna tendencja farb epoksydowych do
kredowania, a przy wyższych temperaturach, zwiększenie wrażliwości na uszkodzenia mechaniczne i
spadek odporności na czynniki chemiczne.
W zależności od przeznaczenia, można specyfikować inne grubości powłoki. Zmieni to zużycie
farby i może wpłynąć na czas schnięcia oraz czas do nałożenia następnej warstwy. Stosowany zakres
grubości powłoki wynosi: 50-125 mikronów/2-5 mili cale
________________________________________________________________________________________________________________________
126
Czasy do nałożenia następnej warstwy są związane z późniejszymi warunkami ekspozycji: Jeżeli
przekroczony jest czas do nałożenia kolejnej warstwy, konieczne jest szorstkowanie powierzchni celem
zapewnienia przyczepności międzywarstwowej.
Powierzchnie eksponowane w zanieczyszczonym środowisku, przed nałożeniem kolejnej
warstwy, umyć wodą słodką pod wysokim ciśnieniem i pozostawić do wyschnięcia.
Zastosowania powłok poliuretanowych.
Jako powłoka przeciwkorozyjna, podkładowa i nawierzchniowa w systemach malarskich o
wysokiej odporności, gdzie wymagana jest niska zawartość lotnych substancji organicznych oraz duża
grubość powłoki. Jako uniwersalna powłoka zgodnie ze specyfikacją, do niewielkich napraw m.in.
zbiorników balastowych i podwodnych części kadłuba, gdzie może zastąpić wiele produktów. Może być
specyfikowana, gdy ze względów technologicznych konieczny jest wydłużony czas przemalowania
nawierzchniową powłoką poliuretanową. Jako powłoka minimalizująca „oczkowanie”, stosowana
głównie na utwardzone krzemiany cynku lub natryskowe powłoki metalizacyjne.
Składniki najpierw oddzielnie wymieszać bazę i utwardzacz. Następnie dokładnie całą mieszaninę
(odpowiednie proporcje bazy i utwardzacza). Do mieszania używać mieszadła mechanicznego
Nakładanie farby
Natrysk hydrodynamiczny, pneumatyczny, pędzel. Aby uzyskać wysoką jakość wykończenia
powłoki zaleca się lepkość farby 40 ± 5s DIN4. Aby uzyskać powłoki o grubości powyżej 80mm zaleca
się malowanie technikę ”mokro na mokro”. W zależności od techniki nakładania, farba może być
rozcieńczona w granicach 5-30%. Dysza urządzenia hydrodynamicznego o średnicy 0,011 0,015”,ci_nienie w dyszy 120-180 bar, a kąt natrysku dobrać do kształtu malowanego przedmiotu. Przy
natrysku pneumatycznym farbę rozcieńczyć do lepkości 20-30s DIN4. Przy aplikacji pędzlem farbę
rozcieńczyć w zależności od potrzeb.
Generalnie można stosować zarówno system jedno warstwowy (dwuskładnikowe półpołyskowa
pigmentowana antykorozyjnie poliuretanowa farba nawierzchniowa, utwardzana izocyjanianem
alifatycznym) jak i dwuwarstwowa dotyczy to farb epoksydowych i poliuretanowych.
Farba może być nakładana na stare nieuszkodzone powłoki alkidowe. Powierzchnie powinny być
przed malowaniem umyte.
Połączenia powinny być na obrzeżach uszczelnione gęstą farbą podkładową z pigmentem metalowym
lub specjalnym kitem.
Wszystkie prace malarskie (także naprawy) muszą być wykonywane w odpowiednich warunkach
meteorologicznych, tzn. w temp. od +5C do 40C przy wilgotności względnej niższej niż 80% przy
gruntach i powłokach poliuretanowych oraz 70% pod pierwszą warstwę lub podkład pod powłoki
epoksydowe. Jednocześnie powłoki powinny być nakładane w temperaturze wyższej o 3C od
temperatury punktu rosy dla danego ciśnienia i wilgoci, oraz nie mogą występować także żadne opady
atmosferyczne ani mgła.
Temperatura pracy do 140C
Po wykonaniu malowania dokonywany jest odbiór ostateczny powłoki malarskiej. Odbiór polega
na oględzinach wykonywanych przez przedstawiciela Inżyniera i sprawdzeniu, czy pomierzone w
losowo wskazanych przesz IN punktach grubości powłoki spełniają wymagania projektu technicznego.
Zastosowanie powłok akrylowych
Nie wyklucza się stosowanie farb akrylowych, jednak wykonawca musi przedstawi technologię w
której farby będą mogły być nakładane. Warunkiem jest tu zachowanie wszelkich instrukcji które
dotyczą powłok akrylowych a szczególnie warunki wilgotnościowe tj. <60%, oraz temperaturowe
(temperatura farby wyższa niż +15ºC oraz powierzchnia malowana o temperaturze wyższej o +3 ºC od
punktu rosy. Uzyskanie takich warunków jest trudne jednak nie niemożliwe przy odpowiednim
etapowaniu prac.
Istotnym elementem w farbach akrylowych jest również grubość nakładanych warstw. Zbyt grube
warstwy mogą prowadzić do zmian parametrów farby tj. np. zaistnienia przebarwień, wydłużenia czasu
__________________________________________________________________________________________________________________________
127
schnięcia. Grubość warstw nakładanych nie może być większa niż dwukrotna wielkość grubości
zalecanych.
Farba jest sucha, gdy cała woda odparuje z powłoki. Temperatura powierzchni, grubość warstwy,
temperatura suszenia i wentylacja wpływają na schniecie farby. Istotne jest aby cała powierzchnia farby
miała dobra wentylacje. Jeżeli powierzchnia farby będzie narażona na działanie warunków
atmosferycznych, wilgoci lub niskie temperatury, należy unikać zbyt grubych warstw farby i pozwolić
ostatniej warstwie wyschnąć, przez co najmniej 40 godzin (w +20ºC) przed ekspozycja.
Farbę zaleca się nanosić natryskiem bezpowietrznym lub zaopatrzonym w pistolet, a asysta
powietrza (średnica dyszy 0,013 - 0,018"). Natryskiwać równomiernie do osiągnięcia wymaganej
grubości warstwy. Szczególnie starannie należy malować krawędzie, załamania konstrukcji i spawy.
Małe powierzchnie mogą być malowane za pomocą pędzla, w tym przypadku zaleca się nałożenie
dodatkowej warstwy farby, aby osiągnąć zalecana grubość wymalowania.
Zatwierdzona produkty powinny być materiałami wolno rozprzestrzeniający płomień, zgodnie z
rezolucją IMO MSC 61.
5.3. BHP i ochrona środowiska
Za przestrzeganie aktualnie obowiązujących państwowych i lokalnych przepisów o BHP i ochronie
środowiska odpowiada Wykonawca.
Inżynier nie może nakazać wykonania czynności, których wykonanie naruszyłoby postanowienia tych
przepisów.
Zawsze zwracać uwagę na napisy ostrzegawcze na opakowaniach. Dalsze informacje o zagrożeniach i
zapobieganiu im ujęte są w Kartach Bezpieczeństwa BHP
6. KONTROLA JAKOŚCI.
Kontrola jakości robót powinna być przeprowadzona przy wykonaniu każdej warstwy powłoki
antykorozyjnej zgodnie z PN-71/H-97052 i PN-71/H-97053.
7. OBMIAR.
Jednostką obmiaru jest 1 m2 pomalowanej powierzchni.
8. ODBIÓR OSTATECZNY.
Odbiór ostateczny zabezpieczeń antykorozyjnych należy prowadzić łącznie z odbiorem obiektu.
Do protokołu odbioru ostatecznego należy dołączyć protokoły odbioru robót zanikających
(przygotowanie powierzchni, warstwy gruntujące i nawierzchniowe) oraz badania grubości powłoki
malarskiej.
Jeżeli wszystkie badania dały wyniki dodatnie, wykonane zabezpieczenie poręczy należy uznać za
zgodne ze ST.
Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty należy uznać za niezgodne z
wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca obowiązany jest roboty doprowadzić do
zgodności z normą i przedstawić je do ponownego odbioru.
9. PŁATNOŚĆ.
Płatność za komplet pomalowanej powierzchni należy przyjmować zgodnie z obmiarem i oceną
jakości wykonanych robót.
________________________________________________________________________________________________________________________
128
- dostarczenie wszystkich czynników produkcji,
- przygotowanie podłoża i naniesienie wszystkich warstw powłok ochronnych,
- wykonanie wszystkich wymaganych badań,
- umożliwienie przedstawicielowi Inżyniera wykonywania jego czynności,
- wykonanie wynikłych w transporcie, spawaniu i montażu napraw i uzupełnień
polegających na czyszczeniu i nanoszeniu powłok.
PN-70/H-97053 Ochrona przed korozją. Malowanie konstrukcji stalowych. Ogólne wytyczne.
PN-70/H-97050 Ochrona przed korozją. Wzorce jakości przygotowania powierzchni stali do
malowania.
PN-70/H-97052 Ochrona przed korozją. Ocena przygotowania powierzchni stali i żeliwa do
malowania.
PN-74/C-81515 Wyroby lakierowe. Nieniszczące pomiary grubości powłok metodą
elektromagnetyczną.
Katalog materiałów zalecanych do stosowania przy wykonywaniu zabezpieczeń antykorozyjnych
na stalowych obiektach narażonych na dużą wilgotność i zmiany temperatur.
Instrukcja malowania i renowacji pokryć malarskich wykonywanych poza wytwórnią na
konstrukcjach stalowych
ISO 12944-4
ISO 8501-2
__________________________________________________________________________________________________________________________
129
SST-8.0. NOWA FASADA SZKLANO-ALUMINIOWA
1. WSTĘP.
odbioru robót związanych z nowej fasady szklano-aluminiowej dachu oraz części nadbudowanej w
ramach prac powiązanych z nadbudową rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku
Oliwie.
W zakres tego przygotowania wchodzą następujące roboty zgodnie z wybranym i zatwierdzonym
jednolitym systemem fasadowym szklano-aluminiowym:
- wykonanie fasady szklanej-aluminiowej dachu – świetlika;
- wykonanie fasady szklano-aluminiowej ścian nadbudowy;
- wykonanie montażu okien uchylnych w poziomie pomostu (po jednym pomiędzy słupami)
- wykonanie wyjścia na dach;
- wykonanie elementów wyposażenia tj:
- rynien obwodowych dachu,
- rynien spustowych wraz z rzygaczami i prefabrykowanymi elementami
betonowymi po rynną pionową spustową,
- instalacji systemowej odgromowej,
- systemowych haków i zabezpieczeń służących do montażu lin potrzebnych
alpinistom do przeprowadzania okresowych oczyszczeń fasady,
- poręczy na brzegu dachu w strefie wyjścia z okna dachowego.
1.2. Zakres stosowania ST.
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót związanych z robotami wykonywanymi wg pkt. 1.1:
1.3. Zakres robót objętych ST.
Ustalenia zawarte w mniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
montażem fasady szklono-aluminiowej w ramach prac z pkt 1.1. i.
a) ściany szklane – w systemie strukturalnym np. MB-SR50 N HI, MB-SR50 N,
b) dachy szklane – w systemie strukturalnym np. MB-SR50 N HI, MB-SR50 N,
W przypadku wyboru innego rozwiązania systemowego niż MB-SR50 N HI (AluProf)
rozwiązanie to musi mieć akceptację Inwestora (ZDiZ Gdańsk) oraz być zatwierdzone przez
Inspektora Nadzoru i Nadzór Autorski. Alternatywne rozwiązanie musi mieć te sam lub lepsze
parametry szczególnie dotyczące:
- termo izolacyjności
- przenoszonych obciążeń wiatrowych, śnieżnych, oblodzenia itp. oraz obciążeń lokalnych
zwianych z konserwowaniem konstrukcji)
- ciężar konstrukcji alternatywnej nie może być większy niż przewidziany w projekcie
(konsultacja z NA)
- zastosowana przegroda szklana to co najmniej 3 warstwy szkła z co najmniej jedną przerwą
powietrzną (np. dwie tafle szkła zespolone pustak powietrzna i trzecia warstwa szkła)
- izolacyjność akustyczna jest sprawą wtórną, ale nie powinna przekraczać 50dB
________________________________________________________________________________________________________________________
130
Instalacji odgromowa.
Z uwagi na fakt etapowania prac remontowych i montażu fasady szklano-aluminiowej istniej
potrzeba powiązania istniejącej instalacji odgromowej z systemową instalacją odgromowa nowej fasady
szklano-aluminiowej (pomiędzy częścią nadbudową, a istniejącą - etap II prac).
Następnie w etapie III prac, dotyczącego montażu fasady w części istniejącej (tj. do wysokości 12,4m),
należy zdemontować istniejącą instalację odgromowa oraz połączyć się z instalacją wcześniej
wykonanie fasady.
Instalacja odgromowa musi być wykonana na podstawie projektu technicznego uwzględniającego
etapowania prac oraz stan istniejącej konstrukcji. Wykonawca jest zobowiązany przedstawić projekt
techniczny instalacji odgromowej, który musi uwzględniać zatwierdzoną przez inwestora (Inspektora
Nadzoru) rozwiązanie fasady szklano-aluminiowej.
Ogólne wymagania dotyczące określeń podstawowych podano w Ogólnej Specyfikacji
Technicznej
Fasada
Szyby zespolone
Kształtowniki aluminiowe
Przepuszczalność powietrza:
Przepuszczalność powietrza
Odporność na uderzenia
Wodoszczelność
Odporność na obciążenie wiatrem
Odporność na uderzenia
Wyposażenie
Szkło bezpieczne - rodzaj szkła specjalnego, szkło płaskie, które w wyniku specjalnej obróbki
(hartowanie) po rozbiciu rozpada się na małe kawałki o zaokrąglonych, nie kaleczących
krawędziach;
do szkieł bezpiecznych należą też:
szkło klejone i laminowane
- szyby złożone z kilku tafli szkła sklejonych specjalną folią lub żywicą, dzięki czemu po
rozbiciu odłamki pozostają przyczepione do wytrzymałej warstwy spajającej, oraz
- szkło zbrojone
- szkło walcowane z wtopioną weń siatką metalową, zapobiegają rozpryskiwaniu się szkła przy
pęknięciu;
Szkło bezpieczne jest stosowane gł. w budownictwie i motoryzacji,
Szkło hartowane:
- szkło nagrzane do temp. ok. 670 -690 °C a następnie gwałtownie schłodzone w
celu wywołania trwałego gradientu naprężeń, dającego wzrost wytrzymałości
mechanicznej i odporności termicznej szkła.
Cechy szkła hartowanego:
- wytrzymałość na zginanie ok. 5 razy wyższa od szkła zwykłego -o wiele trudniej
rozbić je ciałem miękkim,
- wytrzymałość na zmiany temperatury w zakresie do 200 °C,
- przy rozbiciu pęka na małe tępokrawędziste kawałki, minimalizując ryzyko
zranienia.
__________________________________________________________________________________________________________________________
131
Wyposażenie :
Do elementów wyposażenia które musza być wykonane w ramach systemowego rozwiązania
fasady szklano-aluminiowej należy zaliczyć:
- elementy odwodnienia,
- elementy instalacji odgromowej,
- elementy balustrady w strefie wyjścia na dach,
- elementy haków (alpinistycznych) służących do podpinania pomostów oraz lin
zabezpieczających w celu prowadzenia prac konserwatorskich i eksploatacyjnych w tym
myciu i czyszczeniu fasady
- okno wyjścia na dach
- okna w poziomie pomostów roboczych.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST-0.0. "Wymagania ogólne".
Roboty montażowe fasad szklano-aluminiowych powinny być wykonane zgodnie ze
Specyfikacjami Technicznymi oraz normami powiązanymi. Wykonawca robót jest odpowiedzialny
za jakość stosowanych materiałów zgodnych ze Specyfikacją Techniczną.
Niniejsza specyfikacja obejmuje całość wykonania i montażu ścian osłonowych. Wykonawca
jest odpowiedzialny za jakość wykonania tych robót oraz ich zgodność z umową, projektem
wykonawczym, pozostałymi SST i poleceniami zarządzającego realizacją umowy. Wprowadzanie
jakichkolwiek odstępstw od tych dokumentów wymaga akceptacji zarządzającego realizacją umowy.
2. MATERIAŁY.
Materiał użyty do konstrukcji fasady to:
Kształtowniki aluminiowe
Fasada z szyb zespolonych (w projekcie wykonawczym projektu rozpatrzano szyby z jedną
pustką powietrzną, jedna szyba zespolona przełożona folią, druga szyba pojedyncza.
Przekładki gumowe – uszczelki, pomiędzy konstrukcją nośną stalową, a elementami
aluminiowymi systemowej fasady
Wyposażenie tj.:
- poręcz przy wyjściu w dachu, rynny, rury spustowe, haki alpinistyczne do prowadzenia
prac czyszczących fasadę i innych prac prowadzonych przez obsługę wyspecjalizowaną w pracach na
wysokości.
- materiały systemowe do zabezpieczenia odgromowego
W zależności od przyjętego systemu konieczne jest zastosowanie instalacji
odgromowej zewnętrznej lub uziemienie konstrukcji aluminiowej. Odpowiednie wykonanie instalacji
odgromowej zastosowanych materiałów musi uwzględniać nowe przepisy i być wykonane na
podstawie projektu związanego z wybranym systemem fasady szklano aluminiowej
Wymagania techniczno-użytkowe
Właściwości fasady, powinny być takie, aby spełniały wymagania techniczno-użytkowe w
zakresie:
- szczelności na opady, a jednocześnie przepuszczalność pary wodnej i powietrza,
- odporności na spękania od naprężeń występujących w przegrodzie zewnętrznej,
- odporności na działanie czynników atmosfery przemysłowej,
- odporności na działanie czynników atmosferycznych (w tym zastosowanie instalacji
odgromowej)
- odporności na uszkodzenie mechaniczne,
________________________________________________________________________________________________________________________
132
- odporności na zabrudzenia pyłami atmosferycznymi i łatwość ich oczyszczania.
- izolacyjności cieplnej,
- izolacyjności akustycznej – wszystkie konstrukcyjne połączenia łącznie z elementami
łączącymi należy uszczelnić, żeby uniknąć powstawaniu dźwięków poprzez różnorodne
procesy ruchowe.
- higieny i zdrowotności,
- trwałości eksploatacyjnej,
- estetyki.
System konstrukcji musi umożliwiać wykonanie wszystkich przewidzianych w projekcie
elementów, ich połączeń i styków. Zespolenia poszczególnych kształtowników, ościeżnic i ram
skrzydeł powinno bazować na stosowaniu łączników stykowych połączeniu z metodą klejenia i
zaciskania lub klejenia z zastosowaniem dodatkowych sworzni.
Szczególną uwagę należy zwrócić na stabilność połączeń.
Przeszkloną ścianę osłonową budynku należy wykonać z izolowanych cieplnie kształtowników
aluminiowych grupy materiałowej ram 2.1 wg DIN 4108.
Przekroje słupów i rygli należy dobrać odpowiednio do obciążeń statycznych. Należy dążyć do
zminimalizowania wysokości profili.
Wszystkie widoczne powierzchnie profili aluminiowych lakierowane proszkowo.
3. SPRZĘT.
Wybór sprzętu i narzędzi do prac montażowych należy do Wykonawcy.
Do wykonania robót związanych z wykonaniem w/w robót stosować sprzęt przeznaczony do
realizacji robót zgodnie z założoną technologią. Stosowany sprzęt powinien być zaakceptowany
przez Inspektora Nadzoru.
4. TRANSPORT.
Transport i magazynowanie przez Wykonawcę materiałów powinny odpowiadać ogólnym
wymaganiom jak dla materiałów szklanych.
Wszystkie materiały niezbędne do wykonania montażu ściany osłonowej można przewozić
odpowiednimi środkami transportu zaakceptowanymi przez zarządzającego realizacją umowy.
Załadunek, transport i rozładunek materiałów należy przeprowadzić zgodnie z przepisami
BIOZ i przepisami o ruchu drogowym.
5.1. Wymagania ogólne, technologia
Dotyczy ściana osłonowej słupowo-ryglowa o podwyższonej izolacyjności termicznej, w tym
fasada słupowo-ryglowa świetlika (system np. Aluprof MB-SR50N HI)
Parametry minimalne projektowanych konstrukcji:
Kształtowniki aluminiowe są wykonywane w procesie przeróbki plastycznej ze stopu
aluminium EN AW-6060 T66. Konstrukcja nośna składa się z pionowych (słupy) i poziomych
(rygle) kształtowników aluminiowych o przekroju skrzynkowym, odpowiednio połączonych ze sobą
oraz akcesoriów pełniących funkcje uszczelniające bądź połączeniowe. Różnica w licowaniu
__________________________________________________________________________________________________________________________
133
wewnętrznej płaszczyzny słupów i rygli wynosi 0,5mm, profile te charakteryzują się stałą
szerokością równą 50mm. Listwy dociskowe podtrzymujące szyby oraz listwy maskujące stanowią
zewnętrzną stronę fasady.
Fasadę łączy się z obiektem, za pomocą podkonstrukcji o odpowiedniej nośności. W
połączeniach słup-rygiel stosuje się łączniki typu T. Podstawową funkcją tych łączników jest
przenoszenie obciążeń między poszczególnymi elementami. W systemie fasad słupowo-ryglowych
typu HI zastosowano izolator z materiału HPVC zespolony z materiałem o podwyższonej
izolacyjności termicznej LDPE.
Dla zapewnienia prawidłowej pracy konstrukcji, niezbędne jest wykonanie połączeń
dylatacyjnych, których głównym zadaniem jest kompensacja ruchów poziomych i pionowych fasady
spowodowanych rozszerzalnością termiczną profili aluminiowych oraz odkształceniami konstrukcji
nośnej budynku, do której fasada jest zamocowana. Połączenia dylatacyjne kompensują także
tolerancje wymiarowe elementów oraz niedokładności montażowe. Pionowe połączenia dylatacyjne
mogą być realizowane za pomocą słupów montażowych lub też z wykorzystaniem połączenia słuprygiel przy jednoczesnym wykonaniu podłużnych otworów w ryglu. Poziome połączenie dylatacyjne
słupa wykonuje się przy użyciu łącznika słup-słup oraz odpowiednie jego zamocowanie do
wsporników kotwiących fasadę do ściany.
Drenaż i wentylację fasady uzyskuje się dzięki zastosowaniu połączenia nakładkowego
pomiędzy słupem i ryglem umożliwiającego kaskadowe odwodnienie i przewietrzanie wrębów
szybowych oraz zastosowanie tworzywowych elementów drenażowych montowanych zgodnie z
wytycznymi systemu. Szyby lub inne wypełnienia zamocowane są poprzez listwy dociskowe do
słupów i rygli. Do uszczelnienia szyb lub wypełnień od strony zewnętrznej stosuje się dwie
pojedyncze uszczelki wykonane z EPDM. Uszczelki przyszybowe na słupach i ryglach od wewnątrz
również wykonane są z EPDM. Zmieniają one swoją wysokość w zależności od grubości
zastosowanego szklenia lub wypełnienia. Dobór uszczelek oraz elementów mocowania szkła należy
ustalić według tabeli szklenia zamieszczonej w katalogu systemowym.
5.2.Sporządzenie dokumentacji wykonawczej [ warsztatowej ]
W ramach wykonania i montażu fasady przewiduje się wykonanie projektu warsztatowego
ścian i dachu z uwzględnieniem konstrukcji węzłów mocowania do budynku.
Dokumentacja powinna zawierać:
- Obliczenia statyczne elementów ściany osłonowej z założeniem obciążeń
zgodnie z Polskimi Normami.
- Obliczenia nośności elementów kotwiących przeprowadzone zgodnie z wymaganiami
producenta tych elementów. Do tych obliczeń powinny być wzięte, obciążenia obliczeniowe (takie
jak dla metody stanów granicznych nośności).
- Rysunki wykonawcze fasady zawierające wszystkie niezbędne szczegóły połączenia ściany z
budynkiem, zatwierdzane przez NA i IN.
- Rysunki wykonawcze elementów mocowania szkieletu fasady do konstrukcji stalowej i
przejście do fasady istniejącej.
Fasada powinna być wykonana zgodnie z dokumentacją projektową na podstawie rozwiązań
systemowych . Założenia projektowe spełnia fasada „ALUPROF MB-SR50N HI”. Wykonawca ma
prawo przedstawić do akceptacji inną fasada jednak musi ona odpowiadać co do wytrzymałości,
obciążeń oraz charakterystyk izolacyjności termicznej i akustycznej fasadzie ALUPROF MBSR50N HI na której się wzorowano w projekcie wykonawczym.
Montaż fasady należy wykonać zgodnie z dokumentacją montażową i zaleceniami
dokumentacji systemowej.
Elementy fasady należy wykonać łącznie ze wszystkimi przyłączeniami i zakotwieniami
„na gotowo”, dostarczyć i zamontować.
________________________________________________________________________________________________________________________
134
Instalację odgromową wykonać zgodnie z projektem technicznym, uwzględniającym
odtworzenie istniejącej instalacji odgromowej oraz etapowanie prac zgodnie z projektem
wykonawczym nadbudowy fasady.
5.2. Bezpieczeństwo robót i ochrona środowiska.
Prace prowadzone na wysokości.
Wszelkie elementy ostre stolarki okiennej wymagają zabezpieczenia
Zastosowany środek chemiczne, nie mogą stanowić zagrożenia dla roślinności znajdującej się
wewnątrz palmiarni.
Ogólne zasady kontroli jakości robot podano w SST-0.0. reszta jak poniżej.
Podstawą oceny jakości wykonanych prac montażowych fasady jest jesj estetyka oraz
zachowanie parametrów nośności szczelności oraz parametrów przenikalności cieplnej
Wymagania Ogólne
- widoczne powierzchnie nie powinny mieć miejscowych wypukłości lub wklęsłości,
zauważalnych z odległości 1m, przy róŜnym oświetleniu,
- styki elementów powinny być zgodne z systemem ; proste i jednakowej szerokości,
niedopuszczalne jest występowanie przerw w ciągłości spoin i uszczelek oraz nie przyleganie
uszczelek do elementów,
- elementy mocujące i łączące nie powinny obniżać wyglądu estetycznego całej powierzchni
ściany,
- szyby zastosowane w oknach oraz szyby stanowiące okładziny elewacyjne powinny mieć
odcień i kolor rodzaj i gatunek zgodny z projektem i jednorodny na całej powierzchni ściany czy
zadaszenia,
- ściana i powierzchnia zadaszenia powinna podlegać okresowej konserwacji oraz myciu i
czyszczeniu, zgodnie z instrukcją, która powinna stanowić integralną część projektu ściany
osłonowej.
Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu:








Sposobu wykonania węzłów mocowania fasady do konstrukcji budynku.
Dokładności pozycjonowania fasady.
Poprawności wmontowania, działania i regulacji okien
Poprawność wmontowania innych drobnych elementów.
Jakość wykonania połączenia ściany z budynkiem
Jakość wykonania połączeń w systemie METRA
Jakość wykonania połączenia szyb zadaszenia
Sprawdzenie certyfikatów powiązanych z elementami fasady i zachowaniem założonych
parametrów
 Sprawdzenie w wybranej przez wykonawcę fasady parametrów przedstawionych w SST
oraz w projekcie wykonawczym
 Zachowanie pełnego oddzielenia konstrukcji stalowej od aluminiowej
 Sprawdzenie zarysowań szyb od strony wewnętrznej i zewnętrznej
- Sprawdzenie właściwego odwodnienia dachu
- kolor zaakceptowany przez Inwestora (ZDiZ)
 Sprawdzenie wykonania instalacji odgromowej zgodnie z projektem technicznym
__________________________________________________________________________________________________________________________
135
Ponadto szczegółowemu sprawdzeniu należy
Widoczne powierzchnie nie powinny mieć miejscowych wypukłości lub wklęsłości,
zauważalnych z odległości 1m, przy różnym oświetleniu,
Styki elementów powinny być proste i jednakowej szerokości, niedopuszczalne jest
występowanie przerw w ciągłości spoin i uszczelek oraz nie przyleganie uszczelek do elementów,
Elementy mocujące i łączące nie powinny obniżać wyglądu estetycznego całej powierzchni ściany,
Szyby zastosowane w oknach i świetlikach oraz szyby stanowiące okładziny elewacyjne powinny
mieć odcień i kolor zgodny z projektem i jednorodny na całej powierzchni ściany,
Ściana powinna podlegać okresowej konserwacji oraz myciu i czyszczeniu, zgodnie z
instrukcją, która powinna stanowić integralną część projektu ściany osłonowej.
Sposobu wykonania węzłów mocowania fasady do konstrukcji budynku.
7. OBMIAR ROBÓT.
Jednostką obmiarową jest 1m2 całości fasady
8. ODBIÓR KOŃCOWY.
Odbiorowi podlegają:
Zgodność wbudowanych elementów z projektem.
Ogólne wymagania dotyczące odbioru robót podano w Ogólnej Specyfikacji Technicznej pkt.8.
Odbioru robót (stwierdzenie wykonania zakresu robót przewidzianego w dokumentacji) dokonuje
Inspektor Nadzoru, po zgłoszeniu przez Wykonawcę robót do odbioru.
Odbiór powinien być przeprowadzony w czasie umożliwiającym wykonanie ewentualnych
poprawek bez hamowania postępu robót. Roboty poprawkowe Wykonawca wykona na własny koszt
w terminie ustalonym z Inspektorem Nadzoru. Odbiory robót zanikających i ulegających zakryciu
należy prowadzić w miarę postępu robót, kontrolując ich jakość w sposób podany w Ogólnej
Specyfikacji Technicznej.
Jeżeli wszystkie badania dały wyniki pozytywne, wykonane roboty należy uznać za zgodne
z wymaganiami.
Jeżeli, chociaż jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty należy uznać za niezgodne
z wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca jest zobowiązany doprowadzić
roboty do zgodności z normą , Dokumentacją Projektową i instrukcjami technicznymi stosowanych
produktów, przedstawiając je do ponownego odbioru.
Wymagania techniczne
Fasada niezależnie od swojej konstrukcji powinna spełniać wymagania techniczno-użytkowe
dotyczące:
− odporności na uderzenia,
− nośności i sztywności,
− ochrony cieplnej, akustycznej i przeciwpożarowej,
− trwałości eksploatacyjnej i estetyki,
− odporności na warunki atmosferyczne w tym również zabezpieczenie przeciw uderzeniom
piorunów (instalacja odgromowa)
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST-0.0., reszta jak poniżej
Płatność za 1 metr kwadratowy wykonania fasady świetlika (dachu)
Płatność za 1 metr kwadratowy wykonania fasady ścian bocznych
________________________________________________________________________________________________________________________
136
Płatność za 1 metr kwadratowy wstawienia fasady okien uchylnych
Płatność za 1 mb wykonania podkonstrukcji (maskownicy) połączenia starej fasady z
istniejącą
Płatność za wykonanie kompletu mocowań alpinistycznych przeznaczonych dla obsługi
Płatność za komplet odwodnienia – rynny obwodowe dachu, rusy spustowe wg przyjętego
rozwiązania systemowego.
Płatność za wykonanie zabezpieczenia odgromowego (odtworzenie w części istniejącej oraz
odgromienie części nadbudowanej)
Cena obejmuje:
 zakup, dostawę i magazynowanie materiałów lub wyrobów potrzebnych do wykonania
robót objętych umową,
 wykonanie robót montażowych
 wykonanie niezbędnych zabezpieczeń
 uporządkowanie miejsca pracy po zakończeniu robót.
10. NORMY I PRZEPISY ZWIĄZANE.
Obowiązują:
−ogólnie przyjęte zasady techniki
−wszystkie obowiązujące europejskie normy w najnowszej wersji
−wszystkie obowiązujące niemieckie normy w najnowszej wersji
−wszystkie obowiązujące wytyczne związków zawodowych, stowarzyszeń zawodowych
−polecenia obróbki i przepisy od odpowiednich producentów produktów.
Jeśli w polskich normach, przepisach budowlanych lub wytycznych znajdują się wyższe
wymagania, to należy ich przestrzegać i dotrzymać.
1.PN-EN ISO 10077-1 Właściwości cieplne okien, drzwi i żaluzji. Obliczenie współczynnika
przenikania ciepła. Część 1: Metoda uproszczona.
2.PN-EN ISO 6946:2004 Komponenty budowlane i elementy budynku -- Opór cieplny i
współczynnik przenikania ciepła -- Metoda obliczania.
3. PN-89/H-92125 Stal. Blachy i taśmy ocynkowane.
4. PN-78/M-69011 Złącza spawane w konstrukcjach stalowych.
5. PN-79/M-82903 Nity. Wymagania i badania.
6. PN-82/M-82054 Śruby, wkręty i nakrętki.
7. PN-EN ISO 6946 Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła.
8. PN-93/B-02862 Ochrona przeciwpożarowa w budownictwie.
9. PN-71/H-04451 Ochrona przed korozją. Klasyfikacja i określenie agresywności
korozyjnej środowisk.
10. PN-97/B-6200 Konstrukcje stalowe – tolerancje wytwarzania, tolerancje montaŜu
11. PN-97/N-13083 Szkło budowlane bezpieczne.
Norma europejska – PN-EN 13830
Parametry techniczne systemu przykładowego: MB-SR50 N HI
Parametr
Wartość
Wg. Normy
Przepuszczalność powietrza:
Klasa AE 1200
PN-EN 12152:2004
Wodoszczelność:
Klasa RE 1500
PN-EN 12154:2004
Odporność na obciążenie wiatrem:
2400 Pa
PN-EN 13116:2004
__________________________________________________________________________________________________________________________
137
Odporność na uderzenia:
Odporność lakieru na korozję:
I5/E5
PN-EN 14019
C5/C5I (8000 h w
komorze solnej)
Wymagania dodatkowe dla konstrukcji drzwiowych:
Klasyfikacja użytkowa dla drzwi zewnętrznych ( cykle pracy ) KLASA 7 ( 500 000 cykli )
Inne dokumenty i instrukcje
1.Instrukcje techniczne producenta stosowanych materiałów.
2.Prace Badawcze nr 504/1082/412/3-2003
3.Instrukcja ITB Nr 336/95
4.Dyrektywa Rady 89/106/EEC
DIN-267 Łączniki mechaniczne.
DIN-1249 Szkło budowlane.
DIN-1461 Powłoki cynkowe nanoszone na stal ogniowo.
DIN-1725 Stopy aluminiowe.
DIN-1745 Blachy i taśmy z aluminium.
DIN-1748 Profile tłoczone z aluminium.
DIN-4100 Konstrukcje spawane.
DIN-41-2 Właściwości materiałów budowlanych i elementów budowli w warunkach pożaru.
DIN-4108 Ochrona cieplna w budownictwie.
DIN-4109 Ochrona przed hałasem w budownictwie.
DIN-4113 Aluminium w budownictwie. Zasady obliczeń.
DIN-4115 Lekkie konstrukcje stalowe.
DIN-7168 Odchyłki wymiarów elementów gotowych.
DIN-7863 Elastomerowe uszczelki okienne i elewacyjne.
DIN-7864 Izolacyjne folie elastomerowe.
DIN-16935 Folie izolacyjne.
DIN-16936 Folie elastyczne / kauczuk butylowy.
DIN-17440 Stale nierdzewne.
DIN-17441 Stale nierdzewne. Warunki dostawy dla półfabrykatów walcowanych na zimno.
DIN-17611 Półfabrykaty z aluminium i stopów aluminiowych z ochronną powłoką
anodowaną grubości 10 mikronów. Techniczne warunki dostawy.
DIN-18055 Okna. Szczelność, obciążenia mechaniczne, wymagania i badania.
DIN-18056 Ściany okienne.
DIN-18202 Tolerancje w budownictwie.
DIN-18335 Prace montażowe konstrukcji stalowych.
DIN-18360 Prace montażowe konstrukcji aluminiowych i roboty ślusarskie.
DIN-18516 Okładziny ścian zewnętrznych, wentylowane.
________________________________________________________________________________________________________________________
138
__________________________________________________________________________________________________________________________
139
SST-9.0. INNE ROBOTY INŻYNIERSKIE
SST-9.1. PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA BETONOWEGO DO ZESPOLENIA
Z NOWĄ KONSTRUKCJĄ BETONOWĄ
(STOPY FUNDAMENTOWE).
1. WSTĘP.
odbioru robót związanych z przygotowaniem podłoża betonowego stop fundamentowych do
zespolenia z nowym wzmocnieniem betonowym słupów (zwiększenie stop fundamentowych)
konstrukcją betonową w ramach robót budowlanych obejmujących nadbudowę rotundy palmiarni w
ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
W zakres tego przygotowania wchodzą następujące roboty:
- piaskowanie,
- oczyszczenie poprzez przedmuchanie sprężonym powietrzem,
- nawilżanie,
- wykonanie warstwy sczepnej.
zlecaniu i realizacji robót związanych z robotami wykonywanymi wg pkt. 1.1:
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót i zawierają
warunki techniczne związane z przygotowaniem podłoża betonowego przy wykonaniu prac
opisanych w pkt. 1.1 niniejszej ST.
Dotyczą w szczególności prowadzenie prac związanych z przygotowaniem betonu istniejących
stóp fundamentowych w celu połączenia z betonem zwiększającym nośność stóp fundamentowych
słupów stalowych palmiarni
1.4 Określenia podstawowe.
Określenia i nazwy podane w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi normami.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość stosowanych materiałów i wykonywanych robót
oraz za ich zgodność z dokumentacją projektową, specyfikacją techniczną, wytycznymi producenta
warstwy sczepnej oraz zaleceniami Inżyniera.
________________________________________________________________________________________________________________________
140
2. MATERIAŁY.
2.1. Piaskowanie
Piasek kwarcowy 0,7-1,2 mm lub ścierniwo hutnicze odpowiadające wymaganiom dla sprzętu
użytego do czyszczenia strumieniowo-ściernego (piaskowania).
2.2. Woda do nawilżania podłoża betonowego.
Zaleca się stosowanie wody wodociągowej pitnej. W przypadku poboru z innego źródła należy
przeprowadzić bieżącą kontrolę zgodnie z PN-75/C-04630.
zabarwienie - nie powinna wykazywać,
zapach - nie powinna wydzielać zapachu gnilnego,
zawiesina - nie powinna zawierać grudek, kłaczków,
pH - co najmniej 6 przy badaniu papierkiem wskaźnikowym.
2.3. Materiał warstwy sczepnej
Musi posiadać świadectwo dopuszczenia IBDiM lub ITB.
3. SPRZĘT.
Sprzęt używany do przygotowania podłoża betonowego winien być zaakceptowany przez
Inżyniera.
Użyte przez Wykonawcę urządzenia lub narzędzia
wykonywanych prac oraz uzyskanie wymaganej jakości robót.
powinny
zapewniać
ciągłość
Do wykonania robót związanych z przygotowaniem podłoża betonowego należy stosować
następujące urządzenia i narzędzia: sprzęt do czyszczenia strumieniowo-ściernego, młotki,
przecinaki, dłuta, groszkowniki i młoty Kombi.
Sprężarka powietrza użyta do piaskowania powinna posiadać wydajność nie niższą niż 5 m3/min i
być wyposażona w filtr przeciwolejowy.
Sprzęt do wykonania warstwy sczepnej - zgodny z instrukcją producenta materiałów do
wykonania warstwy sczepnej.
4. TRANSPORT.
Transportowanie i składowanie piasku lub ścierniwa powinno uwzględniać zabezpieczenie
przed zawilgoceniem.
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania warstwy sczepnej
powinien odbywać się tak, aby zachować ich dobry stan techniczny.
Przy wykonywaniu prac związanych z przygotowaniem podłoża betonowego występują
zagrożenia z tytułu:
pracy na rusztowaniach,
__________________________________________________________________________________________________________________________
141
używania zmechanizowanych narzędzi z napędem elektrycznym i pneumatycznym,
używania materiałów zawierających substancje szkodliwe dla zdrowia.
W związku z powyższym:
- rusztowania i pomosty robocze powinny być wykonane zgodnie z przepisami BHP, przy
piaskowaniu w celu zabezpieczenia przed szkodliwym działaniem krzemionki robotnicy powinni być
wyposażeni w respiratory, hełmy ochronne i specjalną odzież ochronną,
- narzędzia elektryczne klasy II i III mogą być stosowane bez dodatkowej ochrony; nie wolno
stosować narzędzi zaliczonych do klasy 0 i 01, przy skuwaniu betonu należy używać okularów
ochronnych lub przyłbicy.
5.2. Przygotowanie podłoża.
Prawidłowo przygotowane podłoże powinno spełniać następujące warunki:
powierzchnia betonu powinna być oczyszczona z luźnych frakcji, pyłu i zatłuszczeń; luźne frakcje i
pyły należy usuwać przy pomocy odkurzacza przemysłowego lub przedmuchania sprężonym
powietrzem przechodzącym przez filtr przeciwolejowy,
krawędzie uszkodzeń należy rozkuć tak, aby były zbliżone do pionowych,
gdy skucie powierzchniowej warstwy betonu spowodowało odsłonięcie zbrojenia, należy skuwać tak
głęboko, aby umożliwić oczyszczenie odsłoniętych prętów zbrojenia z rdzy na całym obwodzie.
Wykonawca zobowiązany jest posiadać przyrząd do oznaczania wytrzymałości na odrywanie
i dokumentować odpowiednie przygotowanie podłoża protokołem z wynikami badań. Wymagana
wytrzymałość podłoża na odrywanie: 1,5 MPa (patrz pkt. 6.1. niniejszej ST).
Etap przygotowania podłoża polegający na odkuciu skorodowanego betonu należy
wykonywać tylko pod bezpośrednim nadzorem Kierownika budowy.
Zakres przewidywanego skucia należy określić na podstawie przygotowania podłoża
betonowego na powierzchni próbnej.
Roboty przygotowawcze polegające na usunięciu wszystkich części luźnych oraz odkuciu
skorodowanego betonu można wykonywać metodami mechanicznymi pod warunkiem, że nie
zostanie naruszona struktura pozostałego betonu w naprawianym elemencie.
Podłoże betonowe przed torkretowaniem oczyścić poprzez strumieniowanie sprężonym
powietrzem ze stałym ścierniwem. Należy usunąć wszystkie luźne części aż do nośnego podłoża.
Podłoże przeznaczone do torkretowania bądź wbudowania nowej konstrukcji betonowej
powinno być nasycone wodą, aby nie następowało odciąganie wody ze świeżego torkretu (betonu)
oraz w celu wywołania pęcznienia podłoża betonowego dla zrekompensowania różnicy skurczów
świeżego torkretu (betonu) i starego podłoża. Takie nasycenie powinno być prowadzone przez
minimum 2÷3 dni.
Bezpośrednio przed torkretowaniem (bądź wbudowaniem nowej konstrukcji betonowej)
powierzchnia powinna być zmyta wodą pod ciśnieniem i oczyszczona, a następnie osuszona np.
sprężonym powietrzem.
Prawidłowość przygotowania powierzchni betonu przeznaczonej do torkretowania bądź
wbudowania nowej konstrukcji betonowej ocenia Inżynier stosownym wpisem do Dziennika
Budowy.
________________________________________________________________________________________________________________________
142
Wykonawstwo warstwy sczepnej - według instrukcji producenta warstwy sczepnej. W
przypadku, gdy zgodnie z instrukcją producenta warstwę sczepną należy układać na suchą
powierzchnię.
Parametrem technicznym charakteryzującym przygotowanie podłoża betonowego jest
wytrzymałość na odrywanie. Prawidłowo przygotowane do naprawy podłoże betonowe powinno
spełniać następujące wymagania:
- wytrzymałość na ściskanie: 25 MPa wg PN-74/B-06261
- wytrzymałość na odrywanie wg PN-92/B-01814:
wartość średnia: 1,5 MPa,
wartość minimalna: 1,0 MPa.
Należy wykonać jedno oznaczenie na każde 50 m2 powierzchni oczyszczonego podłoża, przy
czym minimalna liczba oznaczeń wynosi 5 dla jednego obiektu.
Zawartość chlorków w zewnętrznej warstwie betonowego podłoża w stosunku do masy
cementu nie powinna być większa niż:
- 0,4 % dla elementów żelbetowych,
- 0,2 % dla elementów sprężonych.
pH betonu w otulinie konstrukcji zbrojonej nie może być mniejsze niż 10.
Zawartość chlorków i ocena pH betonu powinny być określone według “Wytycznych badania
własności ochronnych betonu względem zbrojenia
Kontrola ścierniwa do oczyszczarek strumieniowo-ściernych o obiegu otwartym polega na
sprawdzeniu:
rodzaju używanego ścierniwa,
pochodzenia piasku - czy jest to piasek ostrokrawędziowy czy rzeczny o ziarnach
zaokrąglonych,
zawartości pyłów i drobnych frakcji poniżej 0,4 mm.
7. OBMIAR ROBÓT.
Jednostką obmiaru dla powierzchni betonowych i prętów zbrojeniowych jest m2.
Obmiar obejmuje roboty objęte umową (przygotowanie podłoża betonowego) oraz dodatkowe i
nieprzewidziane, których potrzebę wykonania uzgodniono w trakcie trwania robót pomiędzy
Wykonawcą i nadzorem inwestorskim.
8. ODBIÓR ROBÓT.
Podstawą odbioru robót polegających na przygotowaniu podłoża betonowego jest pisemne
stwierdzenie Inżyniera w dzienniku budowy wykonania robót zgodnie z projektem technicznym,
wymaganiami zawartymi w ST oraz wyrażenie zgody na przystąpienie przez Wykonawcę do
realizacji kolejnej fazy robót.
9. PŁATNOŚĆ.
Płatność za ilość m2 przygotowanego podłoża betonowego wg pkt. 1.3. niniejszej ST.
Cena jednostkowa obejmuje:
- dostarczenie niezbędnych czynników produkcji,
__________________________________________________________________________________________________________________________
143
- wykonanie i późniejszą rozbiórkę ekranów zabezpieczających,
- wykonanie, użytkowanie i rozbiórkę pomocniczych rusztowań i pomostów roboczych
- piaskowanie podłoża betonowego,
- oczyszczenie poprzez przedmuchanie sprężonym powietrzem - dotyczy tych powierzchni,
które nie podlegają piaskowaniu,
- nasycenie podłoża betonowego wodą,
- wykonanie warstwy sczepnej (na części powierzchni podlegającej przygotowaniu – patrz pkt.
1.3.niniejszej ST), zgodnie z zaleceniem PT,
- oczyszczenie terenu budowy i usunięcie materiałów będących własnością Wykonawcy,
- przeprowadzenie wymaganych pomiarów i badań laboratoryjnych.
Cena uwzględnia również wszelkie ubytki i odpady materiałowe.
Cena jednostkowa nie obejmuje dokonania niezbędnych rozkuć (ujęto w innej specyfikacji).
________________________________________________________________________________________________________________________
144
__________________________________________________________________________________________________________________________
145
SST-9.2. ZESPOLENIE WZMOCNIENIA SŁUPÓW Z ISTNIEJĄCYM
MUREM, OSADZENIE KOTEW ZESPALAJĄCYCH
1. WSTĘP.
odbioru robót związanych z osadzeniem łączników zespalających (kotew) łączących nowe elementy
betonowe fundamentu z istniejącym murem obwodowym i fundamentem pod słupami stalowymi
S2÷S13 oraz powiązanie słupów S1 i S14 z murem przeciw ogniowym w ramach robót budowlanych
obejmujących nadbudowę rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie.
zlecaniu i realizacji robót związanych z pracami wymienionymi w pkt. 1.1 niniejszej ST.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji mają zastosowanie przy:
- wierceniu otworów w betonie,
- wierceniu otworów murze ceglanym
- wykonaniu łączników (kotew),
- wklejaniu łączników zespalających (kotew),
- kontroli jakości robót i materiałów.
1.4
Określenia podstawowe.
Łącznik zespalający (kotwa) pręt stalowy osadzony w otworze wywierconym w
istniejącym betonie, prostopadły lub odchylony do płaszczyzny zespolenia.
Otwór konstrukcyjny - otwór, którego wykonanie wynika z PT i stanowi element robót
zasadniczych.
Otwór technologiczny otwór pomocniczy wykonany wyłącznie w celu umożliwienia
prowadzenia robót zasadniczych według określonej technologii.
Otwór cylindryczny otwór o przekroju kołowym.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość stosowanych materiałów i wykonywanych robót
oraz za ich zgodność z dokumentacją projektową, specyfikacją techniczną oraz zaleceniami
Inżyniera.
2. MATERIAŁY.
2.1. Pręty stalowe 18G2-b (klasa AII).
Średnice, długości i masy prętów na łączniki - zgodnie z wyszczególnieniem w punkcie 1.3.
niniejszej ST oraz w Projekcie Technicznym.
Wymagania odnośnie stali zbrojeniowej używanej na wykonanie łączników zespalających
zawarto w SST - 5.0. oraz SST - 5.1.
________________________________________________________________________________________________________________________
146
2.2. Kleje
Klej epoksydowy lub alternatywnie firmowa niskoskurczowa zaprawa cementowa do
osadzania kotew:
UWAGA: W niniejszej specyfikacji opisano zastosowanie kleju epoksydowego
produkowanego przez Zakłady Chemiczne “Organika-Sarzyna”. Dopuszcza się zastosowanie innego
kleju epoksydowego bądź firmowej niskoskurczowej zaprawy cementowej (np. mieszanka
cementowo-polimerowa M-38) posiadających Aprobatę Techniczną IBDiM bądź ITB po uzyskaniu
akceptacji IN.
Klej epoksydowy produkowany przez Zakłady Chemiczne “Organika-Sarzyna”:
Epidian 53 – 100 części wagowych,
Akfanil 50 – 44 części wagowe.
3. SPRZĘT.
Wiertarki udarowe z uchwytem bocznym i ogranicznikiem głębokości wraz z kompletem
wierteł spiralnych o końcówkach z węglików spiekanych i średnicach dopasowanych do wierconych
otworów (średnice otworów według pkt. 1.3. niniejszej ST oraz według Projektu Technicznego)
zgodnie z zaleceniem, że średnice otworów na łączniki powinny wynosić:
1,2 d - przy osadzaniu “na zaprawę pochodzenia mineralnego”,
1,1 d przy osadzaniu “na materiał pochodzenia żywicznego”,
gdzie d – średnica wklejanych prętów.
Zastosowanie przez Wykonawcę do wykonania otworu konstrukcyjnego wiertła o średnicy
większej od średnicy podanej w PT i ST wymaga zgody Inżyniera.
4. TRANSPORT.
Transport i magazynowanie materiałów klejących powinny odpowiadać ogólnym wymaganiom
jak dla materiałów toksycznych i łatwopalnych.
Klej epoksydowy należy przewozić tylko środkami transportu przystosowanymi do przewozu
materiałów niebezpiecznych klasy 3.
Wymagania dla stalowych łączników powinny być zgodne z SST - 5.0. Stal zbrojeniowa.
Przy wykonywaniu prac związanych z osadzeniem łączników (kotew) występują zagrożenia z
tytułu:
- używania zmechanizowanych narzędzi z napędem elektrycznym i pneumatycznym,
- używania materiałów zawierających substancje szkodliwe dla zdrowia.
W związku z powyższym:
- narzędzia elektryczne klasy II i III mogą być stosowane bez dodatkowej ochrony; nie wolno
stosować narzędzi zaliczonych do klasy 0 i 01,
- przy skuwaniu betonu należy używać okularów ochronnych lub przyłbicy.
__________________________________________________________________________________________________________________________
147
5.2. Wiercenie i osadzenie łączników.
Łączniki należy osadzić w otworach w istniejącym betonie poszczególnych elementów zgodnie
z PT. W przypadku zmian przekrojów łączników dokonanych za zgodą Projektanta i Inżyniera
średnice otworów pod te łączniki powinny wynosić:
1,2 d - przy osadzaniu “na zaprawę pochodzenia mineralnego”,
1,1 d przy osadzaniu “na materiał pochodzenia żywicznego”,
gdzie d - zmieniona średnica prętów.
Niedopuszczalne jest wykonywanie jakichkolwiek otworów metodą dłutowania betonu przy
użyciu młotka wyburzeniowego.
Łączniki stalowe przed osadzeniem w otworach należy odtłuścić rozpuszczalnikiem Nitro.
Wykonawca zobowiązany jest do oczyszczenia otworów na łączniki strumieniem sprężonego
powietrza przechodzącym przez filtr przeciwolejowy o ciśnieniu nie mniejszym niż 0,6 MPa lub
odkurzaczem przemysłowym, oraz do zabezpieczenia ich przed zanieczyszczeniem.
Na żywicę epoksydową pręty kotwiące można wklejać tylko wówczas, gdy wywiercone otwory
są bezwzględnie suche !
W przypadku trudności z utrzymaniem otworów w stanie idealnie suchym wklejenia kotew
należy dokonać przy pomocy materiału na bazie cementu (np. mieszanka cementowo-polimerowa M38). Wówczas przed wypełnieniem otworów mieszanką należy je oczyścić i wstępnie nawilżyć przy
pomocy lancy wodnej tak, aby podczas procesu wiązania kleju woda z zaprawy nie była wchłaniana
przez istniejący beton, w który kotwa jest wklejana. Należy pamiętać, aby bezpośrednio przed
wlaniem mieszanki w otwór wybrać z niego przy pomocy odkurzacza przemysłowego nadmiar
wody.
Na wykonanie otworu technologicznego w betonie elementu konstrukcji obiektu
Wykonawca musi uzyskać zgodę Inżyniera wyrażoną na piśmie.
Zlikwidowanie otworów technologicznych po ich wykorzystaniu należy do Wykonawcy.
Wykonanie, zabezpieczenie, utrzymanie oraz rozbiórka rusztowań, pomostów roboczych i
innych urządzeń pomocniczych niezbędnych do prowadzenia robót należy do Wykonawcy.
Ogólne wymagania dotyczące kontroli robót podano w SST - 0.0. Wymagania ogólne,
Dopuszczalne tolerancje wymiarów łączników w zakresie cięcia i rozmieszczenia podano w
SST - 5.1.
Kontrola jakości wykonanego otworu konstrukcyjnego obejmuje:
sprawdzenie usytuowania osi otworów w elementach istniejącej konstrukcji z PT:
- odchyłka wymiaru liniowego nie powinna przekraczać +/- 10 mm,
sprawdzenie głębokości otworu i porównanie jej z wielkością projektową:
- odchyłka wymiaru liniowego nie powinna przekraczać +/- 5 mm,
sprawdzenie średnicy wykonanych otworów i porównanie jej z wielkością projektową.
7. OBMIAR ROBÓT.
Ogólne zasady obmiaru podano w SST – 0.0. Wymagania ogólne.
Jednostką obmiaru jest 1 szt. łącznika zespalającego (kotwy) o określonej średnicy i długości,
zgodnie z wyszczególnieniem łączników zespalających podanym w pkt. 1.3. niniejszej Specyfikacji
Technicznej i w Projekcie Technicznym.
Do płatności przyjmuje się ilość wykonanych, osadzonych i odebranych łączników
zespalających o określonej średnicy i długości.
________________________________________________________________________________________________________________________
148
8. ODBIÓR ROBÓT.
Ogólne zasady odbioru podano w SST - 0.0. Wymagania ogólne.
Badania według pkt. 6 należy przeprowadzać w czasie odbiorów robót. Na podstawie wyników
badań należy sporządzić wpis do dziennika budowy stwierdzający odbiór częściowy robót.
Jeżeli wszystkie badania dały wynik dodatni, wykonane roboty należy uznać za zgodne z
wymaganiami.
Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty należy uznać za niezgodne z
wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca obowiązany jest doprowadzić roboty
do zgodności z normą, ST i przedstawić je do ponownego odbioru.
9. PŁATNOŚĆ.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST - 0.0. Wymagania ogólne.
Płatność za ilość sztuk wykonanych, osadzonych i odebranych łączników zespalających
(kotew) o określonej średnicy i długości, zgodnie z wyszczególnieniem łączników zespalających
podanym w pkt. 1.3. niniejszej Specyfikacji Technicznej i w Projekcie Technicznym.
- zakup, dostawę i magazynowanie wszystkich materiałów, tj. prętów stalowych i materiału
klejącego,
- wykonanie kotew stalowych zgodnie z Dokumentacją Techniczną,
- wykonanie i rozbiórkę rusztowań, pomostów roboczych i innych urządzeń pomocniczych
niezbędnych do wykonania lub zabezpieczenia robót,
- wywiercenie otworów konstrukcyjnych,
- oczyszczenie otworów konstrukcyjnych,
- ewentualne nawilżenie (w przypadku wklejania na mieszankę cementowo-polimerową) lub
wysuszenie (przy wklejaniu na żywicę epoksydową) otworów konstrukcyjnych,
- osadzenie łączników zespalających,
- usunięcie plam kleju z powierzchni betonu,
- oczyszczenie terenu robót z odpadów,
- uporządkowanie miejsca pracy po wykonaniu robót.
10.1. PN-86/H-84018. Stal niskostopowa o podwyższonej wytrzymałości. Gatunki.
10.2. PN-89/H-84023/01. Stal określonego zastosowania. Wymagania ogólne. Gatunki.
10.3. PN-82/H-93215. Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu.
10.4. Instrukcje firmowe stosowania klejów i zapraw niskoskurczowych.
__________________________________________________________________________________________________________________________
149
SST-9.3. INIEKCJA CIŚNIENIOWA MURU
1. WSTĘP.
odbioru robót polegających przeprowadzeniu iniekcji ciśnieniowej muru ceglanego w strefie
wykonania wzmocnienia mocowania słupów S15 i S16 rotundy palmiarni (wg rysunków), zgodnie z
pracami, które zostaną wykonane w ramach nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym
w Gdańsku Oliwie.
1.2.Zakres stosowania ST.
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1 niniejszej specyfikacji.
1.3.Zakres robót objętych ST.
Ustalenia zawarte w mniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
przeprowadzeniem iniekcji muru ceglanego w strefie wykonania wzmocnienia muru
przeciwogniowego przy wzmocnieniu mocowania słupów S15 i S16, tj.
Iniekcja przeprowadzona przy zastosowaniu chemoutwardzalnej kompozycji iniekcyjnej z
żywicy epoksydowej. Obszar iniekcji nie jest dużą powierzchniową jaki i objętością.
Iniekcja ma na celu ujednolicić ścianę w miejscu przekazania siły lokalnej skupionej w tym
zamknąć wszystkie ukryte rys i pęknięcia oraz pustki powietrzne mur w tej strefie muru.
Rysa
- przerwa ciągłości materiału występująca tylko w części przekroju poprzecznego
elementu
Pęknięcie
- przerwa ciągłości materiału w całym przekroju poprzecznym elementu,
powodująca rozdzielenie betonu w tym elemencie na dwie części
Iniekcyjna ciśnieniowa
- metoda wtłaczania kompozycji iniekcyjnej do rysy lub pęknięcia pod ciśnieniem większym niż ciśnienie atmosferyczne
Kompozycja iniekcyjna
- ciekły preparat, który po wypełnieniu rysy lub pęknięcia twardnieje i zespala
rozdzielone części betonu, muru ceglanego, tworząc sztywną lub elastyczną skleinę
Wentyl
iniekcyjny
- urządzenie umożliwiające wprowadzenie kompozycji iniekcyjnej pod ciśnieniem
do rysy lub pęknięcia w betonie lub w spoiny muru ceglanego
/paker/
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST-0.0. "Wymagania ogólne".
Roboty iniekcyjne powinny być wykonane zgodnie ze Specyfikacjami Technicznymi oraz
normami. Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość stosowanych materiałów, które są
zatwierdzane przez IN.
Sposób wykonywania robót określa dokładnie instrukcja zatwierdzonego materiału. Należy
zwrócić uwagę na warunki jakimi musi odpowiadać powierzchnia iniektowana (np. usunięcie tynku i
uszczelnienie powierzchni muru, uszczelnienie rys, itp.)
________________________________________________________________________________________________________________________
150
Ponadto szczególnie istotne są warunki implementacji iniektu. W różnych materiałach może
zachodzić potrzeba wykonania gęstszych otworów niż to przewidziano w projekcie wówczas stosuje
się mniejsze ciśnienie wprowadzanego iniektu.
Ciśnienie jakim jest wprowadzany iniekt nie może powodować dodatkowych rys i rozluźnienia
struktury ściany.
2. MATERIAŁY.
2.1. Jako kompozycja iniekcyjna użytą przez Wykonawcę do wypełnienia rys lub pęknięć przewiduje
się użycie materiału na bazie preparatu wilokomponentowego żywicznego.
Materiał powinien się charakteryzować:
- bezskurczowością
- nie powinien zawierać chlorków
- niską lepkością – wysoką zdolnością płynięcia, z bardzo dobrą penetracją ośrodków o
drobnych porach
- wskazany krótki czas reakcji
- wodoszczelna, możliwa stała praca w warunkach dużej wilgotności
- iniekt MUSI posiadać wytrzymałość na ściskanie min 12-14N/mm2
(z piaskiem 0.7-1,2mm)
- temperatura stosowania +1 - +35 stopni
Powyższe warunki spełnia na przykład produkt MC Iniekt TS 07
2.2. Dopuszcza się stosowanie innych rozwiązań bazujących na bazie zapraw cementowych
posiadających właściwości hydrofobowe, zamykające kapilary oraz wzmacniające iniektowaną
przestrzeń i spełniających jednaka zapisane w pkt. 2.1. charakterystyki
2.3. Wprowadzenie materiału.
Materiał musi byś wprowadzony ciśnieniowo zgodnie z instrukcją dla wybranego preparatu.
Nie dopuszcza się wprowadzania materiału w sposób grawitacyjny.
Dopuszcza się zastosowanie innego materiału iniekcyjnego posiadającego
Techniczną. IBDiM lub ITB, po uzyskaniu akceptacji Inżyniera Nadzoru i NA.
Aprobatę
2.4. Materiały do zabezpieczenia powierzchni muru
Stosować można niskoskurczową mieszankę PCC do wypełnienia otworów po usuniętych z
konstrukcji wentylach iniekcyjnych oraz uszczelnienie spoin w muru w obszarze wykonania iniekcji .
Uszczelnienie można uzyskać przez zastosowanie powierzchniowo nałożonego szlamu
uszczelniający konstrukcję mur w strefie prowadzenia iniekcji. Obszar nakładania wg instrukcji
produktu, przykładowy produkt to OMBRAN ASP
3. SPRZĘT.
Wybór sprzętu i narzędzi do prac iniekcyjnych należy do Wykonawcy, niemniej jednak
powinien być on zaakceptowany przez IN.
Pompa do tłoczenia kompozycji iniekcyjnej powinna zapewniać możliwość sterowania
wielkości ciśnienia iniektu. Powinna ona tłoczyć kompozycję w sposób równomierny bez
gwałtownych zmian ciśnienia.
__________________________________________________________________________________________________________________________
151
Sprzęt oraz instalacja hydrauliczna zestawu iniekcyjnego, przy ciśnieniu roboczym iniektu nie
wyżej niż 7 MPa, nie powinny wykazywać żadnych przecieków kompozycji.
Należy Pamiętać że sprze™ do podawania inektu musi mieć możliwość regulacji w zależności
od rodzaju wprowadzanego iniektu np. dla iniektu na bazie zapraw cementowych ciśnienie to może
być z zakresu 0,2-1 MPa
4. TRANSPORT.
Transport i magazynowanie przez Wykonawcę materiałów iniekcyjnych powinny odpowiadać
ogólnym wymaganiom jak dla materiałów toksycznych i łatwopalnych.
5.1. Wymagania ogólne
Powierzchnia na której będą prowadzone prace iniekcyjne należy oczyścić z tynku.
Miejsca aplikacji powinny być wolne od brudu. Otwory w murze do osadzenia wentyli
iniekcyjnych powinny być dokładnie odpylone przy pomocy odkurzacza przemysłowego.
Powierzchnia i otwory powinny być wolne również od wszelkiego rodzaju olejów i tłuszczy
oraz innych środków antyadhezyjnych. W przypadku stwierdzenia występowania takich zabrudzeń
należy to zgłosić Inżynierowi i NA w celu zweryfikowania sposobu wzmocnienia mocowania słupów
S15 i S16 lub zastosowaniu innych preparatów iniekcyjnych
Otwory w siatce 30x30 z obu stron muru na głębokość min25 cm po przeciwnych stronach
muru powinny być wykonane mijankowo (przesunięcie o 15cm =30/2)
Wskazane jest stosowanie otworów do głębokości 2/3 grubości muru tj 40 cm
W przypadku stosowania materiału iniekcyjnego pod niższym ciśnieniem (wg odpowiedniej
instrukcji producenta preparatu) może zachodzić potrzeba wykonania gęstszej siatki otworów
iniekcyjnych, nie gęściej niż co 15-16cm (mijankowo co 8cm).
Otwory powinny być wiercone w cegłach a nie w spoinach z uwagi na dobre zamocowanie
pakerów (wentyli iniekcyjnych)
Ściana (spoiny) muszą być uszczelnione w obszarze wykonywania iniekcji masami PCC lub
szlamem uszczelniającym
Prace iniekcyjne powinny być prowadzone przy temperaturze otoczenia i konstrukcji
naprawianego elementu nie niżej niż +1°C i nie wyżej niż +30°C .
W przypadku, gdy objętość wtłoczonej do wentyla kompozycji iniekcyjnej znacznie
przekroczy przewidywaną wielkość, a z sąsiednich wentyli otwartych nie będzie wyciekać
kompozycja, Wykonawca obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o tym fakcie Inżyniera , który
podejmie decyzję co do dalszego prowadzenia iniekcji .
Po zakończeniu robót iniekcyjnych, wentyle powinny być usunięte z konstrukcji, a pozostałe
po nich otwory należy wypełnić nisko-skurczową mieszanką PCC.
Na żądanie Zamawiającego Wykonawca obowiązany jest usunąć warstwę masy uszczelniającej
powierzchniowo rysy lub pęknięcia lub spoiny, jeżeli taka została nałożona.
________________________________________________________________________________________________________________________
152
Wykonanie, zabezpieczenie, utrzymanie oraz rozbiórka rusztowań, pomostów roboczych i
innych urządzeń pomocniczych niezbędnych do prowadzenia robót iniekcyjnych, należy do
Wykonawcy.
5.2. Bezpieczeństwo robót i ochrona środowiska.
Sposób prowadzenia robót iniekcyjnych nie może powodować skażenia środowiska. Wszelkie
odpady kompozycji iniekcyjnej lub jej składników oraz popłuczyny pozostałe po myciu sprzętu
Wykonawca obowiązany jest usunąć z terenu robót i poddać utylizacji
Zastosowany środek nie może stanowić zagrożenia dla roślinności znajdującej się wewnątrz
palmiarni.
Ogólne zasady kontroli jakości robot podano w SST-0.0. reszta jak poniżej.
Podstawą oceny jakości wykonanych prac iniekcyjnych są dane zawarte w dokumentacji
roboczej prac iniekcyjnych oraz wizualne sprawdzenie wypełnienia kompozycją po usunięciu masy
powierzchniowego uszczelnienia rys.
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości przebiegu prac iniekcyjnych jak:
 zbyt mała w stosunku do przewidywanej wielkości objętość kompozycji iniekcyjnej
wtłoczonej do wentyla,
 widoczne po zdjęciu powierzchniowego uszczelnienia odcinki rys lub pęknięć nie
wypełnione kompozycją,
 nieprzewidziana przerwa w iniektowaniu rysy lub pęknięcia,
 zbyt niskie ciśnienie końcowe wtłaczanej kompozycji,
 inne czynniki mające wpływ na jakość wykonywanych prac iniekcyjnych,
Zamawiający może zażądać od Wykonawcy dokonania na koszt własny odwiertów
kontrolnych we wskazanym przez Inżyniera miejscach przy użyciu wiertła koronkowego o średnicy
nie mniejszej niż 60 mm i pobranie próbek o długości nie mniejszej niż 30 cm lub równej grubości
naprawianego elementu.
O jakości prac iniekcyjnych w takim przypadku decyduje stopień wypełnienia kompozycją
Ściany w wyciętej próbce
Stopień wypełnienia mierzony jako stosunek sumy objętości wtłoczonego iniektu w otwory
/m3/ do całkowitej objętości za iniektowanego muru.
W przypadku przeprowadzenia odwiertów walcowych struktura spoin pomiędzy cegłami
powinna stanowić ujednolicony materiał o znikomej ilości porów.
7. OBMIAR ROBÓT.
Obmiar wykonanych prac iniekcyjnych obejmuje:
 całkowitą objętość wtłoczonego iniektu w stosunku do 3,6m3 muru który podlega
iniekcji,
8. ODBIÓR KOŃCOWY.
Odbiorowi podlegają:
 roboty przygotowawcze:
- uszczelnienie powierzchniowe rys, spoin muru w strefie iniekcji,
__________________________________________________________________________________________________________________________
153
- osadzenie wentyli w siatce 30 x 30 cm (lub gęściej max 15x15 cm, mijankowo 8x8cm)
z obu stron muru umożliwiające wtłaczanie kompozycji iniekcyjnej do wentyli (odbiór
międzyoperacyjny),
 roboty objęte umową.
- wykonanie montażu pakerów (wentyli)
- tłocznie iniektu
- zabezpieczenie otworów po zdjęciu pakerów
- ewentualnemu usunięciu uszczelnienia spoin
Wykonawca obowiązany jest przeprowadzić roboty zgodnie normą oraz instrukcją
zatwierdzonego przez IN i NA materiału do iniekcji
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST-0.0., reszta jak poniżej
Płatność za 1 metr sześcienny iniektowanego muru.
 zakup, dostawę i magazynowanie materiałów lub wyrobów potrzebnych do wykonania
robót objętych umową,
 wykonanie robót iniekcyjnych oraz wszystkich robót towarzyszących, wynikających z
warunków realizacyjnych i rozwiązania technicznego konstrukcji wg ST,
 wykonanie niezbędnych ekranów ochronnych, a w przypadku zaistnienia takiej potrzeby
- również rusztowań i pomostów roboczych,
 uporządkowanie miejsca pracy po zakończeniu robót.
Ilość robót dodatkowych w przypadku złego stanu muru zostanie określona w terminie
późniejszym (patrz punkt 1.1. niniejszej ST).
Zasady wykonywania iniekcji ciśnieniowej na obiektach. Wydawnictwo IBDiM, Warszawa
1991.
Instrukcje do wybranych preparatów iniekcyjnych murów ceglanych i kamiennych.
________________________________________________________________________________________________________________________
154
__________________________________________________________________________________________________________________________
155
SST - 9.4. POWIERZCHNIOWE ZABEZPIECZENIE ŚCIAN I MURU
OBWODOWEGO
1. WSTĘP.
Przedmiotem Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót, prowadzenia robót związanych z wykonaniem zadania inwestycyjnego w ramach
nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie, zgodnie z zakresem robót
przedstawionym w dokumentacji projektowej i poglądowo w przedmiarze robót.
Podstawą opracowania niniejszej SST są przepisy obowiązującego prawa, normy i zasady
sztuki budowlanej.
Niniejsza SST traktowana jest obok Przedmiaru robót jako pomocnicza dokumentacja
przetargowa przy zlecaniu i realizacji robót tynkarskich związanych z wykonaniem ww. zadania.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót przy wykonaniu prac
tynkarskich na ścianach i obejmują:
- przygotowanie podłoża,
- przygotowanie zapraw tynkarskich,
- wykonanie tynków, ewentualnie uzupełnienie tynku
Zgodnie ze Specyfikacją Techniczną nr 1.0.0. „Wymagania ogólne".
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi przy wykonaniu robót wg zasad niniejszej specyfikacji są:
2.1. Spoiwa
2.1.1. Cement i wapno
Cement, wapno powinny spełniać wymagania podane w normach państwowych.
2.1.1.1. Transport i składowanie
Cement powinien pochodzić z jednego źródła dla danego obiektu. Pochodzenie cementu i jego
jakość określona atestem — musi być zatwierdzona przez Kierownika Budowy.
Przewóz cementu powinien odbywać się dostosowanymi do tego celu środkami transportu w
warunkach zabezpieczających go przed opadami atmosferycznymi, zawilgoceniem, uszkodzeniem
opakowania i zanieczyszczeniem.
Cement przechowywany może być w następujących miejscach:
cement luzem - w magazynach specjalnych,
cement workowy - w składach otwartych, zabezpieczonych przed opadami albo w magazynach
zamkniętych. Inne warunki transportu i składowania odpowiadać muszą postanowieniom normy BN88/B-6731-08.
________________________________________________________________________________________________________________________
156
2.1.2. Glina
Glina stosowana do tynków powinna zawierać 5-20 % piasku, nie powinna zaś mieć obcych
zanieczyszczeń. Powinna ona po ukopaniu leżakować przez okres zimowy w hałdzie na otwartym
powietrzu. Glinę należy, co najmniej 24 godziny wcześniej rozrobić wodą do konsystencji ciekłej, a
przed dodaniem do zaprawy usunąć nadmiar wody i dodawać w postaci zawiesiny (o konsystencji
gęstej śmietany). Można również dodawać glinę w postaci proszku.
Glina powinna pochodzić z jednego źródła. Pochodzenie gliny i jej jakość określona w pełnej
charakterystyce
technicznej wykonanej przez producenta, podlega zatwierdzeniu przez Kierownika Budowy.
Glinę należy przewozić w warunkach zabezpieczających przed rozsypaniem, rozpyleniem,
zanieczyszczeniem
oraz zmieszaniem z innymi kruszywami. W/w zasad należy przestrzegać przy załadunku i
wyładunku.
Glinę należy przechowywać w warunkach zabezpieczających ją przed zanieczyszczeniem oraz
zmieszaniem z
innymi kruszywami.
2.2. Piasek i woda
Piasek powinien spełniać wymagania obowiązującej normy przedmiotowej, a w szczególności:
nie zawierać domieszek organicznych,
mieć frakcje różnych wymiarów, a mianowicie: piasek drobnoziarnisty 0,25 - 0,5 mm, piasek
średnioziarnisty 0,5 * 1,0 mm, piasek gruboziarnisty 1,0 * 2,0 mm,
przy zastosowaniu cementu białego lub kolorowego zawartość pyłów mineralnych o średnicy
poniżej 0,05 mm nie powinna być większa niż 1 % masy cementu.
Do spodnich warstw tynku należy stosować piasek gruboziarnisty, do warstw wierzchnich średnioziarnisty. Do gładzi piasek powinien być drobnoziarnisty i przechodzić całkowicie przez sito
o oczkach 0,5 mm.
2.2.1. Transport i składowanie
Kruszywo powinno pochodzić z jednego źródła. Pochodzenie kruszywa i jego jakość określona
w pełnej charakterystyce technicznej wykonanej przez producenta, podlega zatwierdzeniu przez
Kierownika Budowy. Kruszywo należy przewozić w warunkach zabezpieczających przed
rozsypaniem, rozpyleniem, zanieczyszczeniem oraz zmieszaniem z innymi kruszywami (np. innych
klas, gatunków itp.). W/w zasad należy przestrzegać przy załadunku i wyładunku.
Kruszywo należy przechowywać w warunkach zabezpieczających je przed
rozfrakcjonowaniem, zanieczyszczeniem oraz zmieszaniem z innymi kruszywami.
2.2.2. Woda zarobowa
Woda zarobowa powinna spełniać wymagania podane w normie państwowej na wodę do celów
budowlanych.
Tablica 1. Wymagania ogólne.
Barwa
Zapach
Zawiesina
PH nie mniej niż
Wymagania
powinna odpowiadać barwie wody wodociągowej
woda nie powinna wydzielać zapachu gnilnego
woda nie powinna zawierać zawiesiny np. grudek, kłaczków
4
Metoda badań
wg PN-B-32250
Nie określa się wymagań dotyczących transportu i składowania.
__________________________________________________________________________________________________________________________
2.3.
157
Karty techniczne produktów
Strukturalne tynki krzemianowe
Wierzchnie tynki na bazie szkła wodnego potasowego z dodatkiem stabilizatorów
organicznych, o strukturze kornika oraz baranka. Przeznaczony do powierzchni wewnętrznych i
zewnętrznych.
Przeznaczenie:
Można stosować jako wierzchnią warstwę tynku:
w systemach dociepleń Capatect,
w programie renowacji tynków Capatect-Putz-Renovierungsprogramm,
na betonie, starych tynkach mineralnych, obrzutkach wapienno-cementowych i cementowych,
na płytach gipsowo-kartonowych oraz obrzutkach gipsowych, gipsowo-wapiennych na
powierzchniach wewnętrznych.
Własności:
trudno palny B1 - DIN 4102 w obrębie systemu z płytami termoizolacyjnymi ze styropianu,
niepalny A2 - DIN 4102 w obrębie systemu z płytami termoizolacyjnymi z wełny mineralnej,
wysoce przepuszczalny dla pary wodnej,
odporny na niekorzystne warunki atmosferyczne, hydrofobowy wg DIN 18 550,
nie pęczniejący,
nie żółknący,
nie wykazuje właściwości termoplastycznych,
przyjazny dla środowiska,
o słabym zapachu,
wykazuje niskie naprężenia wewnętrzne,
odporny na duże obciążenia mechaniczne,
odporny na niszczenie i czyszczenie,
łatwy w obróbce,
spoiwo: szkło wodne potasowe z niewielką ilością dodatków organicznych,
odpowiednio dobrana kombinacja światłotrwałych i odpornych na warunki atmosferyczne
barwników, wypełniaczy i granulatów, a także wysokiej jakości wypełniaczy lekkich wg DIN 4226.
Struktura / wielkość ziarna / zużycie:
Strukturalny tynk krzemianowy Capatect-SI-Strukturputz: 120 - struktura tynku: kornik 2mm zużycie 2,5kg/m2,
- struktura tynku: kornik 3mm - zużycie 4,0kg/m2,
- struktura tynku: baranek 3mm - zużycie 4,0kg/m2,
- struktura tynku: kornik 4mm - zużycie 4,7kg/m2,
- struktura tynku: baranek 1,5mm - zużycie 2,5kg/m2,
- struktura tynku: baranek 2mm - zużycie 2,8kg/m2.
Podane wartości zużycia są danymi orientacyjnymi.
Barwa:
Inne kolory z kolekcji kolorystycznych dostępnych w programie barwienia CAPAMIX do
uzyskania na miejscu. Opakowanie:
Dostępne są tylko opakowania 25kg.
________________________________________________________________________________________________________________________
158
3. SPRZĘT
Zgodnie ze Specyfikacją Techniczną nr SST - 0.0. „Wymagania ogólne".
3.2. Sprzęt, który może być użyty do wykonywania robót (podstawowy)
Zapewnienie środków transportu oraz sprzętu do wykonania powrześniowego zabezpieczenia
muru przeciwogniowego oraz muru obwodowego w postaci tynków strukturalnych należy do
Wykonawcy
4. TRANSPORT
Zgodnie ze Specyfikacją Techniczną nr SST - .0.0. „Wymagania ogólne". Warunki transportu
materiałów są określone:
dla spoiw w punkcie 2.1.1.1. i 2.1.2.1.
dla piasku w punkcie 2.2.1.
Dla pozostałych materiałów nie określa się warunków transportu.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Przygotowanie podłoża
5.1.1. Podłoże z elementów ceramicznych
W murze ceglanym spoiny powinny być nie zapełnione zaprawą, na głębokość 10 - 15 mm od
lica muru. Jeżeli mur jest wykonany na spoiny pełne, należy je wyskrobać na głębokość jak wyżej
lub zastosować specjalne środki zapewniające należytą przyczepność tynku do podłoża.
Bezpośrednio przed tynkowaniem podłoże należy oczyścić z kurzu szczotkami oraz usunąć plamy z
rdzy i substancji tłustych. Plamy z substancji tłustych można usunąć przez zmycie 10 % roztworem
szarego mydła lub przez wypalenie 1ampą benzynową Nadmiernie suchą, powierzchnię muru należy
zwilżyć wodą.
W przypadku zastosowania w murze bloczków rozbiórkowych należy wykuć bloczki
przesiąknięte sadzą z przewodów dymowych i uzupełnić mur cegłami nowymi. Oczyszczone podłoże
bezpośrednio przed tynkowaniem obficie zmyć wodą.
5.2. Przygotowanie zapraw tynkarskich
5.2.1. Zaprawa cementowo - wapienna
Dla zapraw cementowo - wapiennych do wykonania tynków wewnętrznych można stosować
następujące proporcje - cement marki 35: ciasto wapienne: piasek 1:1:9, 1:1,5:8, 1:2:10. Sposób
przygotowania zaprawy jest następujący:
miesząc składniki sypkie (cement, wapno suchogaszone i piasek) aż do uzyskania jednolitej
mieszaniny
dodać wodę i mieszać do uzyskania jednorodnej masy.
W przypadku stosowania dodatków sypkich należy je miesząc na sucho z cementem, przed
zmieszaniem go z pozostałymi składnikami sypkimi. W przypadku dodatków ciekłych, np. ciasta
wapiennego zamiast wapna hydratyzowanego, należy je rozprowadzić w wodzie, przed dodaniem do
składników sypkich. Przy mechanicznym sposobie przygotowywania zaprawy, kolejność
__________________________________________________________________________________________________________________________
159
wykonywania czynności pozostaje taka sama jak przy przygotowywaniu ręcznym (j. w.), tylko przy
użyciu mieszarki.
5.3. Wykonanie tynków
5.3.1. Tynki cementowo - wapienne
Wykonanie ręczne tynków dwuwarstwowych
Do wyznaczenia powierzchni tynku używa się pionu, sznura i gwoździ, które wbija się co 1,5
m wzdłuż długości i wysokości ściany. Dookoła tych gwoździ wykonuje się placki z zaprawy i
wygładza je równo z główką gwoździa. Następnie miedzy plackami narzuca się pasy z zaprawy i
ściąga je równo z powierzchni placków. Pasy te spełniają rolę prowadnic przy narzucaniu i
wyrównywaniu warstwy tynku. Dużym ułatwieniem jest zastosowanie zamiast pasów listew
drewnianych lub stalowych.
Tynki dwuwarstwowe powinny być wykonywane z obrzutki i narzutu. Rodzaj obrzutki należy
uzależnić od rodzaju podłoża. Narzut powinien być wyrównany i zatarty jednolicie na ostro (tynk
kat. II) lub na gładko (tynk kat. III). Marka zaprawy na narzut powinna być niższa niż na obrzutkę.
Obrzutkę na podłożach ceramicznych i z betonów kruszywowych należy wykonywać z
zaprawy bardzo rzadkiej (cementowej 1:1), o grubości nie przekraczającej 3-4 mm na ścianach i 4
mm na suficie. Konsystencja zaprawy cementowej lub cementowej obrzutki powinna wynosić 10-12
cm zanurzenia stożka.
Narzut stanowi drugą warstwę tynku wykonywaną po lekkim stwardnieniu obrzutki i
skropieniu jej wodą. Grubość narzutu powinna wynosić 8-15 mm, a gęstość zaprawy nie powinna
przekraczać 9 cm zanurzenia stożka. Po naniesieniu narzutu następuje równanie go za pomocą łaty.
Narzut w narożach wyrównuje się za pomocą pac w kształcie kątownika, narzut zaś na wrębach, na
słupach itp. - specjalnymi wzornikami. Narzut zaciera się na gotowo pacą drewnianą.
Wykonanie mechaniczne tynków zwykłych
Kolejność czynności przy mechanicznym wykonywaniu tynków na oczyszczonym i
przygotowanym podłożu jest następująca:
wyznaczenie lica powierzchni tynku,
mechaniczne wykonanie obrzutki,
mechaniczne wykonanie narzutów,
mechaniczny narzut gładzi z mechanicznym lub ręcznym zatarciem,
ręczne wykańczanie tynków, tj. wykonanie ościeży, gzymsów, wyskoków itp.
Dokładną recepturę zaprawy należy ustalać każdorazowo po dostarczeniu na budowę nowej
partii składników lubprzy zmianie wilgotności dostarczonych składników.
Czas 1 cyklu mieszania zaprawy od chwili załadowania do mieszarki ostatniego składnika
powinien wynosić nie mniej niż 2 minuty.
Każdorazowo należy sprawdzać stan węży oraz ich połączeń i mocowań. Przed rozpoczęciem
tynkowania należy przepompować przez węże 2 wiadra mleka wapiennego w celu zwiększenia
poślizgu zaprawy. Końcówkę tynkarską, należy prowadzić ruchem ciągłym wahadłowo posuwistym, zachowując optymalna odległość końcówki od powierzchni tynkowanej, a mianowicie:
nanoszenie obrzutki i gładzi - przy średnicy dyszy 11-12 mm ok. 40 cm, przy średnicy dyszy
13-14 mm ok. 30 cm,
nanoszenie narzutu - przy średnicy dyszy 11-12 mm ok. 20 cm, przy średnicy dyszy 13 - 14
mm ok. 18cm.
Narzut należy ściągać pacą drewnianą.
Przy mechanicznym nanoszeniu gładzi zaprawę należy narzucać pasmami, przy czym przerwy
między pasmami nie powinny być szersze niż pasma. Następnie wypełnia się przerwy między
pasmami. Grubość gładzi po ręcznym jej wyrównaniu powinna wynosić 2 mm.
________________________________________________________________________________________________________________________
160
Lista kontrolna do sprawdzenia stanu podłoża pod tynk.
Cecha
Wilgotność
Metoda kontroli
Wygląd
Próba ścierania
Wynik kontroli
Ciemny kolor
Odczucie wilgoci
Odczekać aż
wyschnie1
Próba zwilżania
Powolne wchłanianie wilgoci
lub jej brak
Nierówności
Wyrównać, jeżeli powyżej dopuszczalnych2
Równość podłoża
Środki zaradcze
podłoże odpowiednio
Sprawdzanie przy
pomocy łaty
Przywierające ciała obce, Wygląd
kurz, zabrudzenia
Próba ścierania
Różnica w kolorze
Kurzenie się
Luźne i zwietrzałe części Próba drapania
podłoża
(skrobania)
Próba ścierania
Odłupywanie się części
podłoża
Piaszczenie się
Resztki oleju
Próba zwilżania
szalunkowego względnie
Woda nie wsiąka (tworzy
krople)
Oczyszczenie przy pomocy pary wodnej z
dodatkiem środków, zmycie czystą wodą i
środków antyadhezyjnych Światło ultrafioletowe
Fluoroscencyjne świecenie
Słaba chłonność podłoża Wygląd
betonowego bez środków Próba ścierania
antyadhezyjnych
Próba zwilżania
Powierzchnia błyszcząca
Powierzchnia gładka
Beton nie zmienia koloru z
jasnego na ciemny, nie
wchłania kropelki wody
Bardzo szybko zmienia
kolor z jasnego na ciemny
pozostawienie do wyschnięcia lub
zastosowanie środków specjalnych
W przypadku tynków zawierających gips:
zastosować
mostek zwiększający
przyczepność3, w przypadku tynków
cem.-wap.: zastosować środek zwiększający
przyczepność
Obrzutka wstępna, środek wyrównujący
chłonność
Silna chłonność
pozostałych podłoży
tynkarskich (nie beton)
Złuszczenie i
powierzchniowe
Próba zwilżenia
Próba drapania
(skrobania
Odrywanie się, łuszczenie
odspojenie betonu
Próba zwilżania
Wykwity
Wygląd
Niska chłonność podłoża, w
zarysowaniach przebarwienie
(mocne wchłanianie wody)
Wykwity solne
Temperatura:
1.
powietrza w
Pomiar:
1.termomoetr
pomieszczeniu
2.termomoetr do
2. podłożą
mierzenia temp.
podłoża
Poniżej + 5° C
Oczyszczenie przy pomocy kielni, szczotki,
miotły, itp., względnie wody i pozostawienie
do wyschnięcia
Dokładne usuniecie zanieczyszczeń przy
pomocy szpachli, szczotki stalowej, miotły
Szczotkowanie
szczotką stalową,
piaskowanie, szlifowanie
Szczotkowanie na sucho, o ile konieczne
naniesienie mostka adhezyjnego, względnie
innego
środka zwiększającego
przyczepność
Ogrzewanie i wietrzenie pomieszczenia i
dostateczne nagrzanie podłoża
Wymagania dla tynków zgodnie z tabelą nr 5 PN-70/B-10100
Kategoria Odchylenia
odchylenie powierzchni i krawędzi od kierunku
tynku
powierzchni tynku Pionowego
Poziomego
od płaszczyzny i
odchylenie od linii
prostej
Nie większe niż 3
Nie większe niż 2 mm na 1 m i
Nie większe niż 3 mm
mm i w liczbie nie ogółem nie więcej niż 4 mm w na 1 m i ogółem nie więcej
większej niż 3 na
pomieszczeniach do 3,5 m
niż 6 mm na całej
całej długości łaty
wysokości oraz nie więcej niż powierzchni ograniczonej
kontrolnej 2 m
6 mm w pomieszczeniach
przegrodami pionowymi (
powyżej 3,5 m wysokości
ściany, belki itp.)
Odchylenie
przecinających się
płaszczyzn od kąta
przewidzianego w Projektu
Nie większe niż 3 mm
na 1 m
1
Wymagany ewentualny pomiar wilgotności szczątkowej betonu wykonuje się przy pomocy wilgotnościomierza elektrycznego lub próby suszenia a
materiał do badania pobiera się z głębokości 2^4cm.
2
Dopuszczalne odchyłki podano w normach: PN-68/B-10020, PN-80/B-10021, PN-69/B-10023, PN-68/B-10024, PN70/B-10026.
3
Mostki przyczepnościowe dla tynków zawierających gips nie nadają się pod tynki cementowo — wapienne.
__________________________________________________________________________________________________________________________
161
Przed przystąpieniem do wykonania robót tynkowych powinny być zakończone wszystkie
roboty stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy, osadzone
ościeżnice drzwiowe i okienne. Zaleca się przystępowanie do wykonywania tynków po okresie
osiadania i skurczu murów lub skurczu ścian betonowych. Tynki należy wykonywać w temperaturze
nie niższej niż +5°C i pod warunkiem, że w ciągu doby nie nastąpi spadek poniżej 0°C. W niższych
temperaturach można wykonać tynki jedynie przy zastosowaniu odpowiednich środków
zabezpieczających zgodnych z ITB.
Zaleca się chronić świeżo wykonane tynki zewnętrzne w ciągu pierwszych dwóch dni przed
nasłonecznieniem dłuższym ni 2 godz. dziennie. Należy je osłaniać matami, daszkami lub w inny
odpowiedni sposób. W okresie wysokich temperatur świeżo wykonane tynki cementowe,
cementowo-wapienne i wapienne powinny być w czasie wiązania i twardnienia, tj. w ciągu jednego
tygodnia zwilżane wodą. W murze ceglanym spoiny powinny być nie zapełnione zaprawą na
głębokość 10-15mm od lica muru. Jeżeli mur jest wykonany na spoiny pełne, należy je wyskrobać na
głębokość jak wyżej lub zastosować specjalne środki zapewniające należytą przyczepność tynku do
podłoża. Bezpośrednio przed tynkowaniem podłoże należy oczyścić z kurzu szczotkami oraz usunąć
plamy z rdzy i substancji tłustych. Plamy z substancji tłustych można usunąć przez zmycie
10%roztworem szarego mydła lub przez wypalenie lampą benzynową. Nadmiernie suchą
powierzchnię należy zwilżyć wodą.
Elementy metalowe (kształtowniki, blachy) powinny być na całej powierzchni owinięte siatką
stalową lub druciano-ceramiczną przewiązaną drutem lub w inny sposób zamocowaną trwale do
podłoża. Elementy i siatkę należy uprzednio oczyścić z łuszczącej się rdzy i innych zanieczyszczeń
(zwłaszcza tłustych), a w przypadku tynków cementowych i cementowo-wapiennych - dwukrotnie
powlec zaczynem cementowym.
Przy wykonywaniu tynków gipsowych lub gipsowo-wapiennych podłoże metalowe powinno
być zabezpieczone przed korozją. Siatka stanowiąca samodzielne podłoże powinna być dostatecznie
sztywna o oczkach nie większych niż 100 x 100 mm i wzmocniona drutami lub prętami stalowymi.
Tynki trójwarstwowe składające się z obrzutki, narzutu i gładzi stosowane są na dobrze
wykończonych elewacjach i we wnętrzach, przy czym na narzut i gładź tynków zewnętrznych należy
stosować zaprawę cementowo-wapienną. Narzut tynków wewnętrznych należy wykonać według
pasów lub listew kierunkowych. W odróżnieniu od tynków pospolitych trójwarstwowych tynki o
szczególnie starannym pionowaniu, poziomowaniu i zacieraniu są tynkami doborowymi (kat. IV), a
jeżeli ponadto gładź jest zacierana packą obłożoną filcem -tynkami doborowymi filcowanymi (kat.
IV f). Tynki trójwarstwowe z zaprawy cementowej o specjalnym wykonaniu gładzi, tzw. tynki
wypalane mogą być wykonywane w pomieszczeniach mokrych. Obrzutkę na podłożach
ceramicznych, kamiennych, z betonów kruszywowych lub z betonów komórkowych należy
wykonywać z zaprawy cementowej 1:1, o konsystencji odpowiadającej 10-12cm zagłębienia stożka
pomiarowego.
Narzut tynków trójwarstwowych powinien być nanoszony po związaniu zaprawy obrzutki, lecz
przed jej stwardnieniem. Podczas wyrównywania należy warstwę narzutu dociskać pacą przesuwaną
stale w jednym kierunku, przy czym przy wykonywaniu tynków doborowych kat. IV i IV f należy
stosować dodatkowo wyrównujące pasy lub listwy. Gładź należy nanosić po związaniu warstwy
narzutu, lecz przed jej stwardnieniem. Podczas zacierania warstwa gładzi powinna być mocno
dociskana do warstwy narzutu. Zaprawa stosowana do wykonywania gładzi powinna mieć
konsystencję odpowiadającą 7-10 cm zanurzenia stożka pomiarowego. Gładź tynków doborowych
powinna być starannie wygładzona packą drewnianą, metalową lub styropianową.
________________________________________________________________________________________________________________________
162
6.1. Zasady ogólne
6.1.1. Program Zapewnienia Jakości
6.1.2. Zasady kontroli jakości robót
6.1.3. Badania prowadzone przez Inspektora nadzoru
6.1.4. Certyfikaty i deklaracje
6.1.5. Dokumenty budowy a Pozostałe dokumenty
6.1.6. Przechowywanie dokumentów budowy
6.2.Kontrola, pomiary i badania
6.2.1. Badania przed przystąpieniem do robót
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Rodzaje odbiorów robót
8.2. Odbiór ostateczny robót
9.1. Ustalenia ogólne
10.1. Polskie Normy
PN-86/B-02355 - Tolerancja wymiarów w budownictwie. Postanowienia ogólne.
PN-85/B-04500 - Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych.
__________________________________________________________________________________________________________________________
163
PN-70/B-10100 - Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-B-10109:XI 1998 - Tynki i zaprawy budowlane. Suche mieszanki tynkarskie.
PN-90/B-14501 - Zaprawy budowlane zwykłe.
PN-B-19701 - Cementy powszechnego użytku.
PN 90/B-30020 - Wapno.
PN-88/B-32250 - Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.
PN-ISO 3443-1 :Xll 1994 - Tolerancje w budownictwie. Podstawowe zasady oceny i
Określenia.
10.2. Materiały pomocnicze.
Dz. U. nr 75/2002 — „Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich
usytuowanie"
Aprobata Techniczna Instytutu Techniki Budowlanej odpowiednia dla zastosowanego
materiału okładzinowego.
,,Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano - montażowych" Tom I
,,Budownictwo ogólne".
„Poradnik majstra budowlanego" Arkady, Warszawa 1997.
________________________________________________________________________________________________________________________
164
__________________________________________________________________________________________________________________________
165
SST - 9.5. IZOLACJA CIENKA. POWŁOKA OCHRONNA ZASYPYWANYCH
ELEMENTÓW BETONOWYCH
1. WSTĘP.
Przedmiotem Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót, prowadzenia robót związanych z wykonaniem zadania inwestycyjnego w ramach
nadbudowy rotundy palmiarni w ogrodzie botanicznym w Gdańsku Oliwie, zgodnie z zakresem robót
przedstawionym w dokumentacji projektowej i poglądowo w przedmiarze robót.
Podstawą opracowania niniejszej SST są przepisy obowiązującego prawa, normy i zasady
sztuki budowlanej.
Niniejsza SST traktowana jest obok Przedmiaru robót jako pomocnicza dokumentacja
przetargowa przy zlecaniu i realizacji robót związanych z wykonaniem izolacji cienkiej, celem
zabezpieczenia odsłoniętych części betonowych muru obwodowego oraz betonu stóp
fundamentowych wzmacniających słupy konstrukcji stalowej.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót przy wykonaniu
izolacji bitumicznej – cienkiej, elementów betonowych w trakcie robót budowlanych obejmujących
zadanie jak w p. 1.1.
Izolacją cienką muszą być pokryte wszystkie części betonowe w strefach wykonywania
wzmocnień słupów, które będą odsłonięte a następnie zasypane dotyczy to fragmentów muru
obwodowego oraz powierzchni betonowych wzmocnienia stóp fundamentowych.
Określenia podane w niniejszej specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz zapisami
SST 0.0. Wymagania ogólne
Środki które można zastosować do przeprowadzenia izolacji cienkiej powierzchni betonowych,
które zostaną obsypane gruntem to na przykład:
Abizol R - rzadka masa asfaltowa do gruntowania podłoża pod właściwą izolację.
Abizol G - gęsta masa asfaltowa do wykonania wierzchniej warstwy izolacji.
Izolację należ wykonać na obmierzonej odpowiednio przygotowanej i oczyszczonej
powierzchni.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST 0.0. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność
z Dokumentacją Projektową, SST i poleceniami Inspektora Nadzoru.
________________________________________________________________________________________________________________________
166
2. MATERIAŁY
Materiałami stosowanymi do wykonania robót według zasad niniejszej SST są :
Roztwór asfaltowy Abizol R+G wg PN-74/B-24622 lub inny materiał o podobnych właściwościach.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST 0.0. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca odpowiedzialny jest za szczegółowy dobór sprzętu zapewniający prawidłowe
wykonanie robót określonych w Dokumentacji Technicznej i specyfikacji technicznej oraz zgodnie z
założoną technologią.
Podstawowy sprzęt niezbędny do realizacji robót to m. in. pędzle lub szczotki do nakładania
poszczególnych warstw izolacji.
4. TRANSPORT
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania izolacji powinny
odbywać się tak, aby zachować ich dobry stan techniczny.
Abizol R i G dostępny jest w beczkach stalowych, które należy transportować w pozycji leżącej,
otworem wylewowym do góry, zabezpieczając beczki przed możliwością toczenia i ocierania się.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Przygotowanie powierzchni betonowej pod izolację
Podłoże pod izolację powinno być suche i czyste (bez luźnych ziaren, kurzu itp.). Przed
nakładaniem powłoki izolacyjnej powierzchnia betonowa powinna zostać oczyszczona przez
piaskowanie. Podkład zawilgocony i przemarznięty, nie może być gruntowany.
5.2. Sposób wykonania izolacji
Gruntowanie
Abizol R rozprowadzać na podkładzie wyłącznie przy pomocy gęstych szczotek.
Aparaty natryskowe do gruntowania nie mogą być stosowane ze względu na szybkość ulatniania
się rozpuszczalnika.
Gruntowanie należy przeprowadzać w temperaturze powyżej 5C i poniżej 35C.
W elementach nowowbudowanych gruntowanie można rozpocząć nie wcześniej jak po
21 dniach od ukończenia betonowania. Zaleca się jednak aby beton był co najmniej
28- dniowy. Abizol R wysycha w ciągu 12 godzin pozostawiając na izolowanej powierzchni cienką
błonkę bitumiczną.
Orientacyjne zużycie - przy jednokrotnym smarowaniu - dla Abizolu R na 1 m2 izolowanej
powierzchni wynosi 0,4  0,6 kg.
Nie wolno rozcieńczać Abizolu rozpuszczalnikami ani mieszać go z innymi materiałami
izolacyjnymi. Długo składowany Abizol należy w beczce rozmieszać.
Właściwa izolacja
Właściwą izolację z Abizolu G należy wykonywać podobnie jak warstwę podkładową z Abizolu
R po min 12 godzinach od wykonania warstwy gruntującej.
Orientacyjne zużycie - przy jednokrotnym smarowaniu - dla Abizolu G na 1 m2 izolowanej
powierzchni wynosi ~0,6 kg.
__________________________________________________________________________________________________________________________
167
Dopuszcza się zamiast Abizolu G zastosowanie alternatywnie lepiku ma gorąco. Powyższa
zmiana wymaga jednak uzgodnienia z Inspektorem Nadzoru.
Ogólne zasady kontroli jakości robot podano w SST 0.0.
6.1. Zasady kontroli jakości robót
Należy sprawdzić zgodność rzeczywistych warunków wykonania robót hydroizolacyjnych
z warunkami określonymi w SST z potwierdzeniem ich w formie wpisu do Dziennika Budowy. Przy
każdym odbiorze robót zanikających należy stwierdzić ich jakość w formie protokołów odbioru robót
lub wpisów do Dziennika Budowy.
6.2. Odbiory międzyoperacyjne
Odbiorom międzyoperacyjnym podlegają następujące prace :



przygotowanie powierzchni do gruntowania
zagruntowanie powierzchni Abizolem R-2x
położenie warstwy Abizolu G-2x
Odbiór każdego etapu powinien być potwierdzony wpisem do Dziennika Budowy. Odbioru
dokonuje Inspektor Nadzoru na podstawie zgłoszenia Wykonawcy.
6.3. BHP i ochrona środowiska
Abizol zawiera składniki lotne, których pary są palne, a w pewnych stężeniach wybuchowe. Przy
pracy z Abizolem należy unikać ognia. Palenie papierosów w pobliżu miejsca roboczego względnie
składowiska może spowodować zapalenie par rozpuszczalników, które jako cięższe od powietrza
zbierają się nad ziemią i rozchodzą się we wszystkich kierunkach. W miejscach roboczych, jak również
w miejscach składowania, muszą być umieszczone napisy ostrzegawcze p.poż. Robotnicy powinni być
poinstruowani o niebezpieczeństwie palenia ognia i papierosów w pobliżu wykonywanych izolacji.
Unikać należy zbyt częstego zetknięcia Abizolu ze skórą, a w wypadku podrażnienia naskórka
stosować nacieranie maścią wazelinową.
Nie wolno podgrzewać Abizolu R na otwartym ogniu. W porze chłodnej należy beczki
z Abizolem umieścić w specjalnym, silnie ogrzewanym parą lub piecami z paleniskami zewnętrznymi
pomieszczeniu /cieplaku/ i pozostawić je tam tak długo, aż materiał osiągnie właściwą temperaturę (+
18C).
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST 0.0. "Wymagania ogólne".
Jednostką obmiaru jest 1 m2 faktycznie wykonanej izolacji Do płatności przyjmuje się ilość m2
wykonanej i odebranej 2- warstwowej izolacji z Abizolu R i G.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST 0.0. "Wymagania ogólne".
Na podstawie wyników badań należy sporządzić protokoły odbioru robót. Jeżeli wszystkie
badania
dały
wyniki
dodatnie,
wykonane
roboty
należy
uznać
za
zgodne
________________________________________________________________________________________________________________________
168
z wymaganiami. Jeżeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty należy za
niezgodne z wymaganiami norm i Kontraktu. W takiej sytuacji Wykonawca obowiązany jest
doprowadzić roboty do zgodności z normą i przedstawić je do ponownego odbioru.
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST D-M.00.00.00.
Płatność za 1 m2 wykonanej 2- warstwowej powłoki izolacyjnej z Abizolu R+G należy
przyjmować zgodnie z obmiarem i oceną jakości wykonanych robót.
 dostarczenie materiałów na budowę
 oczyszczenie i przygotowanie powierzchni betonowej
 zagruntowanie oraz wykonanie właściwej powłoki izolacyjnej
 ewentualne wykonanie niezbędnych pomostów roboczych
 uporządkowanie terenu po zakończeniu robót.
10.1. Normy
1.
2.
3.
4.
5.
6.
PN-74/B-24622
PN-58/C-96177
BN-66/6753-01
BN-68/6653-04
PN-69/B-10260
PN-74/B-24620
Roztwór asfaltowy do gruntowania.
Lepik asfaltowy bez wypełniacza stosowany na gorąco.
Emulsja asfaltowa do izolacji przeciwwilgociowej lekkiego typu.
Asfaltowe emulsje kationowe do izolacji przeciwwilgociowych.
Izolacje bitumiczne.
Lepik asfaltowy stosowany na zimno.
10.2. Inne
"Abizol" - Centrala Przemysłowo-Handlowa "INCO". Warszawa.
__________________________________________________________________________________________________________________________
169
Opracował:
_____________________________________________________________________________________________________________________
mgr inż. Maciej Malinowski
upr.bud.3988/Gd/89,
upr.konstr.-inżyn. w zakresie mostów bez ograniczeń 5088/Gd/91
rzeczoznawca budowlany w spec. konstr-inżyn. w zakresie mostów bez ograniczeń CRRB 152/R/C
_____________________________________________________________________________________________________________________
dr inż. Arkadiusz Sitarski
________________________________________________________________________________________________________________________

M a c i e j M... Ar Ko

Transkrypt

Podobne dokumenty