Interpretacja informacji

Procesy informacyjne zarządzania
Interpretacja i wykorzystanie informacji w
procesie informacyjnym
dr inż. Janusz Górczyński
1
Interpretacja informacji (1)
Interpretacja informacji polega na przypisaniu wiadomości
pola semantycznego w danym języku, którego dokonuje
odbiorca informacji.
Interpretacja informacji jest procesem odwrotnym do generowania informacji, polega na „odtworzeniu” pola znaczeniowego znaków wykorzystanych do opisania wiadomości.
Poprawność przebiegu fazy interpretacji informacji zależy od
spełnienia kilku warunków:
1) identyfikacji języka, w jakim wiadomość jest skonstruowana. Użytkownik informacji powinien wiedzieć, jaki język
został wybrany przez generatora informacji do jej opisania
(np. kod programu prezentowany jest w C#).
2
Interpretacja informacji (2)
Inny przykład to odbiór konferencji prasowej prezesa NBP.
Poprawna interpretacja informacji zależy od tego, czy wiemy
jakiego języka używa prelegent, czy jest to język czysto
ekonomiczny, czy też język polityczny.
2) identyfikacji systemu (społecznego, ekonomicznego czy
technicznego), którego informacja dotyczy. Wiadomość może
dotyczyć konkretnego zdarzenia politycznego, wyrobu, usługi,
kraju itd. Przykładowo informacja o problemach pewnego
producenta samochodów powinna być tak skonstruowana,
aby jej odbiorca nie odniósł wrażenia, że chodzi o wszystkie
samochody tego producenta, jeżeli poprawnie dotyczy ona
jednego czy dwóch modeli.
3
Interpretacja informacji (3)
3) identyfikacji systemu informacyjnego, w którym
informacja została utworzona. Wiadomość może być efektem
przeprowadzonych badań naukowych, może być
wygenerowana przez środki masowego przekazu, może być
efektem ewidencjonowania procesów gospodarczych itd.
Wiedza o systemie, w którym informacja powstała decyduje o
ocenie jakości i przydatności tej informacji dla użytkownika.
4) wyboru języka, w jakim informacja będzie
interpretowana. Z reguły użytkownik końcowy interpretuje
przekazaną informację w innym języku niż użyty do jej
wygenerowania. Przykładowo informacja wyrażona w języku
statystycznym może być interpretowana w języku potocznym.
Może to prowadzić do nieporozumień.
4
Interpretacja informacji (4)
5). identyfikacji systemu, w ramach którego informacja
jest wykorzystywana. Interpretacja wiadomości zależy od
systemu, czyli od tego, kto i w jakim celu interpretuje
wiadomość. Przykładowo wiadomość w postaci recenzji
teatralnej inaczej będzie interpretowana przez publiczność,
inaczej przez właściciela teatru (może mu służyć do podjęcia
decyzji co do losów danej sztuki), a jeszcze inaczej przez
środowisko autorskie.
Inny przykład: informacja o braku energii elektrycznej inaczej
będzie odbierana przez nauczyciela informatyki, a inaczej
przez uczniów.
5
Zagrożenia procesów interpretacji informacji (1)
Spełnienie podanych wcześniej 5 warunków jest warunkiem
sine qua non poprawnej interpretacji informacji. Niespełnienie
któregoś z tych warunków jest zagrożeniem dla poprawności
interpretacji.
W praktyce odbiorcy informacji formułują pewne założenia co
do tych warunków. W często powtarzających się sytuacjach,
dla wiadomości typowych przyjmuje się, że warunki 1-5 są
spełnione.
Zdarza się, że przyjęcie takiego założenia nie jest uprawnione, w konsekwencji odbiorca spotkał się z manipulacją
informacją. Przykładowo często spotykamy się z reklamą,
której forma ma postać informacji naukowej, z reguły
wspomaganej występowaniem w niej osób z tytułami
naukowymi.
6
Zagrożenia procesów interpretacji informacji (2)
Globalizacja procesów informacyjnych jest jednym z czynników
stanowiących zagrożenie do poprawnej interpretacji informacji.
Zagrożenie to spowodowane jest tym, że odbiorca informacji
nie ma możliwości weryfikacji i oceny jakości informacji, nie ma
żadnego wpływu na zakres przekazywanej mu informacji.
Jako przykład takiej sytuacji można podać problem oceny
decyzji politycznej, społecznej czy ekonomicznej rządu, która
w znacznym stopniu zależy od tego, kto zarządza środkami
masowego przekazu, kto decyduje o tym, kto przez te środki
przekazu będzie recenzował podjętą decyzję. Istotne jest, czy
będzie to bezstronny komentator czy też polityk związany z
partią rządzącą czy z opozycją itd.
7
Zagrożenia procesów interpretacji informacji (3)
W praktyce nadawca informacji i jej odbiorca używają z reguły
innych języków. Poprawnie zaprojektowany system informacyjny powinien dysponować kompletem translatorów
pozwalających na odwzorowanie informacji w językach, jakie
są używane w tym systemie.
Skonstruowanie dobrych translatorów nie jest łatwym
zadaniem, szczególnie wtedy, gdy istnieją wpływowe grupy
zawodowe zainteresowane tym, aby takie translatory nie
powstały. Grupom tym zależy na tym, aby końcowy odbiorca
informacji nie mógł jej samodzielnie zinterpretować bez
pomocy specjalnego systemu tłumaczącego, którym są
różnego rodzaju doradcy i konsultanci.
8
Zagrożenia procesów interpretacji informacji (4)
W praktyce takiej (w ochronie monopolu danego języka) celują
środowiska prawnicze, urzędnicze (dla których język jest
narzędziem utrwalania biurokracji), grupy zawodowe związane
z usługami finansowymi (np. dotacje UE), podatkowymi,
celnymi itd. Za swoje usługi środowiska te pobierają znaczące
opłaty.
Monopol na translację jest ważnym i skutecznym instrumentem
manipulowania informacją. Przykładem takiej sytuacji może
być monopol na interpretację polityki pieniężnej kraju, z reguły
leżący w gestii prezesa NPB. Innym przykładem jest rozwój
tzw. prawa powielaczowego. Jeszcze innym sytuacja posłów
przed podjęciem decyzji o przyjęciu czy nie budżetu państwa –
większość z nich musi podjąć decyzję na podstawie
rekomendacji wąskiej grupy specjalistów.
9
Znaczenie materialnego nośnika informacji
Rodzaj nośnika materialnego może odbiorcy ułatwić lub
utrudnić interpretację informacji. Związane jest to z takimi
elementami jak:
1) trwałości materialnego nośnika informacji;
2) technicznymi warunkami odbioru informacji;
3) kosztów finansowych odbioru nośnika informacji;
4) organizacji odbioru nośnika informacji.
10
Wykorzystywanie informacji w procesie
informacyjnym (1)
Końcową fazą każdego procesu informacyjnego jest
wykorzystanie informacji. Osobę fizyczną lub podmiot
wykorzystujący informację powstałą w procesie informacyjnym
nazywamy finalnym użytkownikiem informacji w tym
procesie.
Użytkownikiem finalnym jest zawsze podmiot, który potrafi
dokonać interpretacji informacji, czyli odtworzenia treści informacji otrzymanej w ramach danego procesu informacyjnego.
Finalnym użytkownikiem jest zawsze system o celowym
działaniu, czyli konkretny człowiek lub grupa ludzi. Dbając o
poprawne funkcjonowanie procesu informacyjnego
powinniśmy identyfikować konkretnych ludzi wykorzystujących
informacje generowane w tym procesie.
11
Wykorzystywanie informacji w procesie
informacyjnym (2)
W praktyce dokładna identyfikacja konkretnych ludzi jako
odbiorców informacji nie jest łatwa, co najwyżej możemy się
ograniczyć nie do pojedynczych osób, lecz do zbiorowości tych
osób. Przykładowo przeznaczamy informację nie dla pojedynczego studenta lecz do grupy studentów, np. zaocznych.
Finalny użytkownik jest zawsze systemem o celowym
działaniu. Cel jego działania określa zakres informacji
użytecznej jak i sposób jej wykorzystania. Znajomość celów
użytkownika informacji jest warunkiem koniecznym identyfikacji
użytkownika. Bez tej znajomości nie potrafimy zidentyfikować
finalnego użytkownika informacji.
12
Wykorzystywanie informacji w procesie
informacyjnym (3)
Identyfikacja finalnego użytkownika informacji obejmuje
następujące jego aspekty:
a) Identyfikację systemów o celowym działaniu (osób lub ich
grup) będących finalnymi odbiorcami informacji;
b) Określenie czasu, w jakim systemy te są finalnymi
odbiorcami informacji;
c) Określenie potrzeb informacyjnych odbiorców informacji,
czyli zakresu informacji, jaki odbiorcy ci zamierzają lub powinni
wykorzystać w określonym czasie;
d) Identyfikację celów użytkowników finalnych;
13
Wykorzystywanie informacji w procesie
informacyjnym (4)
e) Określenie innych zbiorów informacji pozyskanych z innych
procesów, które użytkownik finalny wykorzystuje razem z
informacjami pozyskiwanymi z danego procesu;
f) Określenie technologii i organizacji niezbędnych do
wykorzystania informacji.
Znajomość wymienionych wyżej 6 aspektów daje
wystarczające, choć nie zawsze jednoznaczne określenie
finalnego użytkownika informacji generowanej w danym
procesie informacyjnym. Stopień niejednoznaczności zależy
między innymi od funkcji konkretnego procesu informacyjnego,
rodzaju informacji jak i klasy użytkownika finalnego.
14
Rodzaje użytkowników finalnych (1)
W literaturze przedmiotu wyróżnia się trzy rodzaje finalnych
użytkowników informacji:
a) Użytkownik indywidualny;
b) Użytkownik korporatywny;
c) Użytkownik zbiorowy.
Użytkownik indywidualny to człowiek, zbiór osób, jednostka
organizacyjna lub zbiór jednostek organizacyjnych o zdefiniowanych potrzebach informacyjnych i zdefiniowanych
sposobach wykorzystania informacji traktowany przez proces
informacyjny jako jeden odbiorca informacji. Proces
informacyjny widzi takiego odbiorcę jako jeden system o
celowym działaniu. Zakłada się, że informacja przekazana
użytkownikowi indywidualnemu dociera do wszystkich jego
składowych (osób, organizacji).
15
Rodzaje użytkowników finalnych (2)
Użytkownik korporatywny, jest zbiorowością użytkowników
indywidualnych, którego potrzeby informacyjne są złożeniem
potrzeb informacyjnych użytkowników indywidualnych
tworzących tę zbiorowość. Proces informacyjny powinien
postrzegać użytkownika korporatywnego jako takiego, który
wykorzystuje przekazaną informację do różnych celów i w
różny sposób.
Zakłada się, że przekazanie informacji użytkownikowi
korporatywnemu jest równoznaczne z przekazaniem informacji
wszystkim użytkownikom indywidualnym wchodzącym w jego
skład. Proces informacyjny powinien jednak uwzględniać fakt,
że wykorzystanie informacji przez podmioty tego użytkownika
może wymagać różnych form, technologii czy organizacji
związanych z przekazaniem informacji.
16
Rodzaje użytkowników finalnych (3)
Przykładem użytkownika korporatywnego mogą być choćby
przedsiębiorstwa czy organizacje społeczne, także uczelnie
wyższe. Generalnie dotyczy to jednostek, które są duże i mają
rozbudowaną strukturę organizacyjną.
Użytkownik zbiorowy, pod tym pojęciem rozumiemy zbiorowość użytkowników indywidualnych o tych samych lub
podobnych potrzebach informacyjnych i tych samych sposobach korzystania z informacji. Każdy z tych użytkowników
informacji jest oddzielnym odbiorcą informacji, tym samym
powinien otrzymać „własny” zbiór informacji. Innym
wyróżnikiem tej grupy użytkowników jest to, że wykorzystanie
informacji jest także cechą indywidualną. Przykładem mogą
być np. studenci w trakcie wykładu, może to być elektorat
pewnej partii czy np. użytkownicy SQL Server.
17
Błędy identyfikacji użytkownika finalnego
W trakcie identyfikacji użytkownika finalnego mogą się zdarzyć
błędy związane z:
a) postrzeganiem użytkownika korporatywnego czy
zbiorowego jako użytkownika indywidualnego;
b) postrzeganiem użytkownika indywidualnego jako części
użytkownika korporatywnego;
c) pojedynczy użytkownik indywidualny jest traktowany jako
reprezentant wszystkich użytkowników korporatywnych czy
zbiorowych;
d) użytkownik zbiorowy jest mylony z użytkownikiem
korporatywnym. Jest to najczęściej popełniany błąd, a jego
skutki są dość poważne i związane z tym, że informacja może
nie dotrzeć do wszystkich użytkowników.
18
Sposoby wykorzystania informacji (1)
Użytkownicy finalni informacji przekazanej w danym procesie
informatycznych mogą ją wykorzystać w różny sposób, między
innymi do:
a) tworzenia zasobów wiedzy;
b) aktualizacji zasobów wiedzy;
c) Interpretacji wiadomości;
d) podejmowania decyzji;
e) sterowania;
f) konsumpcji.
Pozyskanie pełnej i rzetelnej wiedzy na temat sposobu
wykorzystania informacji przez użytkownika finalnego jest
jednym z warunków poprawnego zaprojektowani procesu i
systemu informacyjnego.
19
Sposoby wykorzystania informacji (2)
Tworzenie zasobów wiedzy potrzebnych do wykorzystania w
przyszłości odbywa się poprzez:
a) zorganizowane przechowywanie określonego rodzaju
materialnych nośników informacji w formie, w jakiej zostały
przekazane finalnemu użytkownikowi (np. uzupełnienie
księgozbiorów, dokumentów archiwalnych, prezentacji na CD);
b) gromadzenie informacji wyselekcjonowanych przez
finalnego użytkownika z przekazywanych mu wiadomości,
reorganizowanie i utrwalanie za pomocą innych nośników
materialnych (np. notatki z wykładów, baza danych
gromadząca wyniki określonych badań, księgi wieczyste itd);
c) Zapamiętywanie przekazanych informacji przez finalnego
użytkownika.
20
Sposoby wykorzystania informacji (3)
Aktualizacja zasobów wiedzy polega na:
a) uzupełnieniu istniejących zasobów o nowe, relewantne
(istotne) i nie redundantne (nie powtarzające się) informacje;
b) zastępowaniu informacji zgromadzonych w zasobach
wiedzy przez nowe informacje, które są relewantne bądź
pertynentne (interesujące, najlepiej dostosowane do
oczekiwań) i nie są redundantne (inne niż te, które są
zastępowane);
c) eliminowaniu z posiadanych zasobów wiedzy informacji,
które nie są (już) relewantne lub nie są pertynentne.
W trakcie aktualizacji można popełnić błędy związane z błędną
oceną relewancji, pertynecji czy redundancji informacji.
21
Sposoby wykorzystania informacji (4)
Interpretacja wiadomości jako jej wykorzystanie, pod tym
pojęciem rozumiemy proces, w którym wykorzystanie
informacji kończy się w momencie jej interpretacji.
Pozornie sytuacja, w której przekazana informacja nie jest
wykorzystana do powiększenia zasobów wiedzy, ich
aktualizacji, podjęcia decyzji czy do sterowania nie może być
traktowana jako wykorzystanie informacji.
W praktyce, szczególnie w odniesieniu do procesów
informacyjnych dostarczających informacji szerokim kręgom
odbiorców znaczna część przekazanych informacji w taki
sposób jest wykorzystywana. Idealnie byłoby, gdyby takie
wykorzystanie nie miało miejsca, ale spełnienie tego warunku
nie jest możliwe.
22
Sposoby wykorzystania informacji (5)
Podejmowanie decyzji, to kolejny i często spotykany sposób
wykorzystania informacji przez finalnego odbiorcę.
Podejmowanie decyzji jest procesem generowania nowej
informacji na podstawie poniższych zbiorów informacji:
a) Informacji inicjującej podjęcie decyzji;
b) Modelu sytuacji decyzyjnych;
c) Algorytmu generowania decyzji;
d) Zasobu wiedzy decydenta;
e) Informacji uzupełniającej zasoby wiedzy.
23
Sposoby wykorzystania informacji (6)
W przypadku procesów informacyjnych, które udostępniają
informacje użytkownikowi finalnemu podejmującemu decyzje
wymagane jest dobre rozeznanie 5 wcześniej wymienionych
zbiorów informacji zarówno przez gestora procesu
informacyjnego jak i samego użytkownika.
W praktyce takie rozpoznanie nie jest powszechne. Gestorzy,
zamiast prowadzić badania pozwalające na identyfikację
zbiorów informacji spełniających określone role w procesie
podejmowania decyzji wolą przyjmować pewne hipotezy
(założenia) odnośnie niektórych z 5 zbiorów. W szczególności
dotyczy to: modelu sytuacji decyzyjnej, algorytmu generowania
decyzji oraz zasobów wiedzy użytkownika.
24
Sposoby wykorzystania informacji (7)
Podobnie pierwszy ze zbiorów (informacji inicjującej podjęcie
decyzji) także nie jest (z reguły) przedmiotem badań gestorów
czy projektantów procesów informacyjnych.
Z kolei zbiór informacji uzupełniającej zasoby wiedzy
niezbędnej do podjęcia decyzji leży w zainteresowaniu
gestorów procesów informacyjnych, bowiem te informacje są
dostarczane użytkownikowi finalnemu.
W literaturze przedmiotu zwraca się uwagę na fakt, że
niepoprawne lub niepełne rozpoznanie pierwszych czterech
zbiorów prowadzi do błędnego określenia zbioru informacji
uzupełniających.
25
Sposoby wykorzystania informacji (8)
Sterowanie, to kolejny i często spotykany sposób wykorzystania informacji przez finalnego odbiorcę. Wyróżnia się dwie
klasy procesów informacyjnych wykorzystywanych do
sterownia:
1) Proces aktywny, czyli taki, który generuje informacje
sterujące użytkownikami finalnymi. Przykładem może być
reklama, propaganda, polecenie czy rozkaz;
2) Proces pasywny, czyli taki, w którym użytkownicy finalni
wykorzystują przekazane informacje do sterowania innymi
obiektami bądź podmiotami. Przykładem mogą być informacje
o wydarzeniach politycznych czy gospodarczych, które
wpływają na zachowania graczy giełdowych.
26
Sposoby wykorzystania informacji (9)
Każda z wymienionych klas procesów informacyjnych
wykorzystywanych w sterowaniu stawia jego projektantom i
gestorom inne wymagania informacyjne, techniczne i
organizacyjne. Informacja o tym, jak będzie wykorzystywany
dany proces (w sensie sterowania) musi być znana jego
projektantom.
Jeżeli ma to być proces aktywny, to trzeba wiedzieć kim lub
czym ma sterować oraz znać odpowiedź na pytanie jak.
Jeżeli ma to być proces pasywny, to trzeba wiedzieć kto jest
użytkownikiem informacji wykorzystywanej do sterowania,
jakimi procesami i w jaki sposób oni sterują.
27
Sposoby wykorzystania informacji (10)
Informacja może być także wykorzystana jako dobro
konsumpcyjne. Niektóre procesy informacyjne generują
informację przeznaczoną wyłącznie do konsumpcji.
Przekazywanie takich informacji jest usługą dostarczającą
produktu konsumpcyjnego.
Nie każda informacja nadaje się do konsumpcji. Można
wyróżnić trzy rodzaje informacji:
a) przeznaczone do konsumpcji;
b) generowane dla innych celów, ale wykorzystywane jako
konsumpcyjne;
c) nie mające cech dobra konsumpcyjnego.
Przykładem informacji typowo konsumpcyjnej może być
choćby program rozrywkowy w telewizji.
28
Sposoby wykorzystania informacji (11)
We współczesnych systemach społeczno-gospodarczych
popyt na informację „konsumpcyjną” jest coraz większy.
Produkcja informacji jako dobra konsumpcyjnego stała się w
wielu krajach potężną dziedziną działalności gospodarczej,
W produkcję informacji „konsumpcyjnej” angażowane są
złożone systemy techniczne i ekonomiczne oraz duże środki
finansowe. Wykształciły się wyspecjalizowane procesy
informacyjne zajmujące się generowaniem informacji
przeznaczonej wyłącznie do konsumpcji, jednym z przykładów
jest tzw. kultura masowa.
29
Sposoby wykorzystania informacji (12)
Można wyróżnić następujące klasy procesów informacyjnych
zaangażowanych w obsługę konsumpcji informacji:
a) Procesy informacyjne, których podstawową funkcją jest
obsługa konsumpcji informacji, np. przemysł rozrywkowy,
muzea itd.;
b) Procesy informacyjne, które realizując inne funkcje
wytwarzają informacje, które mogą być dobrami konsumpcyjnymi, np. proces edukacyjny dostarczający informacji z
zakresu kultury i sztuki.
W zakresie wykorzystania informacji jako dobra konsumpcyjnego powinna panować jasność co do celów procesu
informacyjnego. W praktyce jest różnie, np. reklama czy
propaganda chętnie ukrywa swoje cele pod formą rozrywki.
30
Synergia wykorzystania informacji
W praktyce wiele procesów informatycznych dostarcza swoim
użytkownikom informacje tak, aby mogły być one wykorzystywane równocześnie w różny sposób i dla różnych celów.
Specyfiką informacji jest to, że ten sam zbiór informacji może
być wykorzystywany tylko do jednego lub wielu celów, zależy
to od sytuacji, w jakiej znajduje się odbiorca informacji.
Przykładowo jeden student może wykorzystać przekazaną
informację do wzbogacenia zasobów własnej wiedzy, a inny
także do uruchomienia swojej działalności gospodarczej.
Przy projektowaniu procesów informatycznych trzeba brać pod
uwagę efekt synergii różnych sposobów wykorzystania
generowanej informacji.
31
Wpływ środowiska wirtualnego na procesy
informacyjne (1). Definicja
Pod pojęciem środowisko wirtualne w literaturze przedmiotu
rozumie się kompleks warunków organizacyjnych, technicznych i technologii informacyjnych mających następujące cechy:
1) Możliwość gromadzenia i przechowywania bardzo dużych
zbiorów informacji:
2) Niezależność dostępu do informacji od fizycznej lokalizacji i
struktury danych odwzorowujących te informacje:
3) Selektywność informacji w ramach wielu heterogenicznych,
rozproszonych zbiorów danych;
4) zadawalający, z punktu widzenia odbiorcy finalnego, poziom
relewancji i pertynencji wyszukiwanej informacji z wielu
różnych heterogenicznych zbiorów danych;
32
Wpływ środowiska wirtualnego na procesy
informacyjne (2). Definicja
5) Możliwość kontroli integralności i jakości informacji w wielu
heterogenicznych zbiorach danych;
6) Transparentność fizycznego rozproszenia przestrzennego i
struktur danych dla finalnego użytkownika;
7) Nieistotny lub mało istotny czas dostępu do informacji w
ramach wielu heterogenicznych zbiorów danych;
8) Akceptowany przez użytkowników finalnych koszt dostępu
do informacji.
33
Wpływ środowiska wirtualnego na procesy
informacyjne (3)
Podstawowymi różnicami między tradycyjnym środowiskiem a
wirtualnym są takie elementy jak:
1) Ograniczony wpływ gestora lub administratora procesu
realizowanego w środowisku wirtualnym, a wiec zupełnie
inaczej niż w tradycyjnym;
2) Inny charakter powiązań między różnymi procesami
informacyjnymi realizowanymi w środowisku wirtualnym. W
środowisku tradycyjnym gestor procesu informacyjnego ma
wpływ na kształtowanie się powiązań „jego” procesu z innymi
procesami;
Ograniczenie lub utrata kontroli gestora nad dostępem do
danych lub rozprzestrzenianiem informacji są szczególnie
ważnymi konsekwencjami wirtualizacji procesów
informacyjnych.
34
Wpływ środowiska wirtualnego na procesy
informacyjne (4)
W środowisku wirtualnym użytkownicy finalni przejmują część
obowiązków administratorów procesów i systemów
informacyjnych. Dotyczy to głównie takich działań, jak:
1) Wyszukiwania informacji;
2) Transferu informacji do innych użytkowników finalnych w
ramach danego wirtualnego środowiska;
3) Tworzenia własnych zbiorów informacji, ich reorganizacji i
aktualizacji;
4) Tworzenia własnych zbiorów metainformacji, ich
reorganizacji i aktualizacji;
5) Udostępniania własnych zbiorów innym użytkownikom
finalnym.
35
Wpływ środowiska wirtualnego na procesy
informacyjne (5)
W środowisku wirtualnym użytkownicy finalni często przejmują
gestię całych procesów informacyjnych. W przypadku
niewielkich i lokalnych procesów informacyjnych jest to
korzystne, podnosi bowiem sprawność danego procesu i
znakomicie obniża koszty.
Warunkiem poprawnego funkcjonowania finalnego
użytkownika jako gestora danego procesu informacyjnego w
środowisku wirtualnym jest posiadanie przez tego użytkownika
stosownych kwalifikacji, a także przyjęcie całkowitej
odpowiedzialności za sprawne funkcjonowanie takiego
procesu.
36
Wpływ środowiska wirtualnego na procesy
informacyjne (6)
Odpowiedzialność użytkownika finalnego jako gestora procesu
informacyjnego w środowisku wirtualnym obejmuje między
innymi takie zadania jak utrzymanie, aktualizację i udostępnianie zbiorów danych.
Zdarza się, że użytkownik ten popełnia błędy związane z:
a) zaśmiecaniem zbiorów danych niepotrzebnymi danymi;
b) osłabieniem kontroli jakości gromadzonych danych;
c) brakiem bieżącej aktualizacji danych;
d) brakiem kontroli integralności danych;
c) nadmiernym utrudnianiem innym użytkownikom dostępu do
zgromadzonych danych lub odwrotnie – nadmiernym
ułatwieniem dostępu do danych wrażliwych.
37
Wpływ środowiska wirtualnego na procesy
informacyjne. Integralność danych (1)
Wymagania w zakresie integralności informacji jakie powinny
spełniać procesy informacyjne w środowisku wirtualnym są
znacznie większe od tych w środowisku tradycyjnym, w którym
wymagana jest integralność danych w ramach konkretnego
systemu informacyjnego.
Im więcej procesów informacyjnych tworzy taki system
informacyjny, tym trudniej jest spełnić wymóg integralności,
mimo, że gestor systemu informatycznego ma nadzór nad
gestorami poszczególnych procesów wchodzących w jego
skład.
W środowisku wirtualnym gestor znajduje się w zupełnie innej
sytuacji, znacznie gorszej z punktu widzenia zapewnienia
integralności danych.
38
Wpływ środowiska wirtualnego na procesy
informacyjne. Integralność danych (2)
W środowisku wirtualnym użytkownicy finalni mając dostęp do
wielu względnie autonomicznych procesów informacyjnych i
ich zbiorów danych definiują dynamiczne powiązania między
nimi, często bez wiedzy ich gestorów.
Powiązania te wykorzystywane są przykładowo do wyszukania
tematycznie zbliżonej informacji z różnych baz danych w celu
stworzenia zintegrowanego zbioru informacji, który może być
dalej analizowany, przetwarzany czy rozpowszechniany.
Procesy informacyjne zaprojektowane do funkcjonowania w
środowisku wirtualnym powinny mieć wbudowane takie
mechanizmy, aby nawet w takich sytuacjach zapewnić
integralność tworzonych zbiorów danych.
39