ŚW. RAJMUNDA Z PENYAFORT

23 stycznia 2017 r.
ŚW. RAJMUNDA Z PENYAFORT
(Wyznawcy)
S. Raymundi de Penafort Confessoris - III classis
Tempora: Feria II infra Hebdomadam III post Epiphaniam
23 stycznia 2017r. – kolor szat biały - Poniedziałek – Świętego Rajmunda z Penyafort - Wyznawcy. Msza Os iusti,
Gloria, modlitwa wł., w Mszach czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie św. Emerencjany, Dziewicy i Męczennicy, bez Credo,
prefacja zwykła.
Rajmund, urodzony między 1170 a 1175 r. w Villafranca del Panades w pobliżu Barcelony (Hiszpania), w starej
szlacheckiej rodzinie katalońskiej Peñafort, był spokrewniony z królem Aragonii. W szkole katedralnej ukończył trivium i
quadrivium. Już jako dwudziestoletni młodzieniec wykładał filozofię w Barcelonie, nie otrzymując za swoją pracę wynagrodzenia. W tym też czasie wydał swoje pierwsze monumentalne dzieło: Summę prawa, podręcznik dla studentów prawa.
U swoich uczniów starał się formować zarówno serce, jak i intelekt. Obdarzony głęboką wiedzą i osobistą kulturą, odznaczał się gorliwością w formowaniu przyszłych kapłanów, dla których napisał Summę nauki, pełną duszpasterskiej mądrości. W trzydziestym roku życia wyjechał do Bolonii, aby kontynuować studia nad prawem kanonicznym i cywilnym, tam też
uzyskał stopień doktora. W 1218 roku biskup Barcelony, Berengariusz IV z Palou, zakładając wyższą szkołę dla kształcenia kleru swojej diecezji, zaprosił do współpracy Rajmunda jako wykładowcę. Po powrocie do Barcelony w roku 1219 Rajmund został mianowany kanonikiem, archidiakonem i wikariuszem generalnym. Berengariusz równocześnie zaprosił
dominikanów, których w 1220 roku przysłał św. Dominik. Rajmund rychło zaprzyjaźnił się z nimi tak dalece, że wstąpił do
nich w 1222 roku. Było to osiem miesięcy po śmierci świętego założyciela tego Zakonu.
Rajmund pracował żarliwie nad nawróceniem Maurów i Żydów, a równocześnie opracowywał dzieło zawierające
wskazówki dla spowiedników. Papież Grzegorz IX w 1230 r. wezwał go do Rzymu i mianował kapelanem pałacu apostolskiego, penitencjariuszem i swoim osobistym spowiednikiem. Jako doradca papieski Rajmund rozwinął szeroką i owocną
działalność. To, co uznawał, że sprawie Bożej wyjdzie na lepsze, podsuwał Ojcu świętemu. Na dworze papieskim zapoznał
się z najznakomitszymi osobistościami Kościoła owych czasów. Miał więc okazję również za ich pośrednictwem rozwijać
działalność apostolską.
W tym czasie napisał pracę z prawa kanonicznego, znaną jako "Pięć dekretów". Była ona zbiorem dekretów biskupów rzymskich. W ciągu wieków nagromadziło się tak wiele zarządzeń i ustaw papieskich, także soborowych, że trudno
było nawet znawcom rozeznać się w ich gąszczu. Papież Grzegorz IX bullą Rex Pacificus promulgował opracowany przez
Rajmunda zestaw obowiązujących odtąd praw kanonicznych pod nazwą Decretales Gregorii IX.
W 1236 r. Rajmund wrócił do Hiszpanii. Dwa lata później, w 1238 r., został na kapitule generalnej w Barcelonie
wybrany generałem zakonu dominikanów, obejmując ten urząd po bł. Jordanie z Saksonii, który był bezpośrednim następcą św. Dominika. Miał wówczas ok. 60 lat. Natychmiast z właściwą sobie energią zabrał się najpierw - jako wytrawny jurysta - do przeredagowania konstytucji zakonnych. Zatwierdzono je na kapitułach w latach 1239-1241. Okazał się wspaniałym administratorem i organizatorem zakonu, który rozszerzał się po Europie błyskawicznie, ale któremu groziło rozluźnienie. Po dwóch latach zrezygnował z funkcji i ponownie poświęcił się apostolatowi.
Napisał dzieła prawnicze: Summę pastoralną i Traktat o małżeństwie. Był spowiednikiem i doradcą króla Aragonii, Jakuba I, a także wielu mężów stanu. Pomimo bardzo czynnego życia i praktyk pokutnych, którymi trapił swoje ciało,
dożył 100 lat. Umarł w Barcelonie 6 stycznia 1275 r. Jego pogrzeb był prawdziwą manifestacją. Wziął w nim udział sam
król ze swoim dworem. Jego wspomnienie doroczne przypadało zawsze 23 stycznia; obecnie przeniesiono je na 7 stycznia,
gdyż dzień ten jest najbliższy dnia jego zgonu. Relikwie jego spoczywają w Barcelonie, w katedrze św. Eulalii, w jednej z
bocznych kaplic. 29 kwietnia 1601 roku został zaliczony do grona świętych przez papieża Klemensa VIII. Tego dnia również wspomnienie św. Emerencjany, dziewicy i męczennicy.
3 klasy
Szaty białe
INTROITUS:
Ps 36,30-31
Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi Os iusti meditábitur sapiéntiam, et lingua eius
to, co słuszne; prawo jego Boga mieszka w jego sercu.
loquétur iudícium: lex Dei eius in corde ipsíus.
Ps 36,1
Ps. Nie unoś się z powodu złoczyńców, ani nie zazdrość Noli æmulári in malignántibus: neque zeláveris
czyniącym nieprawość. V. Chwała Ojcu.
faciéntes iniquitátem. V. Glória Patri.
ORATIO:
Boże, który powołałeś św. Rajmunda na wybitnego Deus, qui beátum Raymúndum poeniténtiæ sacSzafarza sakramentu Pokuty i cudownie przeprowa- raménti insígnem minístrum elegísti, et per madziłeś go po falach morskich: spraw, abyśmy za jego ris undas mirabíliter traduxísti: concéde; ut eiwstawiennictwem czynili godne owoce i zdołali zawi- us intercessióne dignos poeniténtiæ fructus
nąć do portu wiecznego zbawienia. Przez Pana.
fácere, et ad ætérnæ salútis portum perveníre
valeámus. Per Dominum.
Pro S. Emerentianæ Virg. et Mart.
Prosimy Cię, Panie, aby święta Emerencjana, Dziewica Indulgéntiam nobis, quaesumus, Dómine, beáta
i Męczennica Twoja, wybłagała nam przebaczenie; ona Emerentiána Virgo et Martyr implóret: quæ tibi
bowiem zawsze podobała się Tobie dzięki zasłudze czy- grata semper éxstitit, et merito castitatis, et
stości i wyznaniu Twojej mocy. Przez Pana.
tuæ professione virtútis. Per Dominum.
LECTIO:
Syr 31,8-11
Błogosławiony bogacz, którego znaleziono bez winy, Beátus vir, qui invéntus est sine mácula, et qui
który nie gonił za złotem. Któż to jest? Wychwalać go post aurum non ábiit, nec sperávit in pecúnia et
będziemy, uczynił bowiem rzeczy podziw wzbudzające thesáuris. Quis est hic, et laudábimus eum? fecit
między swoim ludem. Któż poddany pod tym wzglę- enim mirabília in vita sua. Qui probátus est in
dem próbie został doskonały? Poczytane mu to będzie illo, et perféctus est, erit illi glória ætérna: qui
za chlubę. Kto mógł zgrzeszyć, a nie zgrzeszył, uczynić potuit tránsgredi, et non est transgréssus:
źle, a nie uczynił? Dobra jego zostaną utwierdzone, fácere mala, et non fecit: ídeo stabilíta sunt boa zgromadzenie opowiadać będzie jego dobrodziejstwa. na illíus in Dómino, et eleemósynis illíus
enarrábit omnis ecclésia sanctórum.
GRADUALE:
Ps 91, 13-14.3
Chwalebny jest Bóg w swoich Świętych; przedziwny Iustus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani
w majestacie, dokonuje cudów.
multiplicábitur in domo Dómini.
V. Prawica Twoja, Panie, wsławiła się mocą; prawica V. Annuntiándum mane misericórdiam tuam, et
Twoja zgniotła wrogów.
veritátem tuam per noctem.
ALLELÚIA:
Jk 1,12
Alleluja, alleluja. V. Błogosławiony człowiek, który Allelúia, allelúia. V. Beátus vir, qui suffert tenzniesie pokusę, bo utwierdziwszy się otrzyma wieniec tatiónem: quóniam, cum probátus fúerit, acżywota. Alleluja.
cípiet corónam vitæ. Allelúia.
EVANGELIUM:
Łk 12,35-40
Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone po- In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: Sint
chodnie! A wy [bądźcie] podobni do ludzi, oczekujących lumbi vestri præcíncti, et lucernæ ardéntes in
swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu mánibus vestris, et vos símiles homínibus
zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi exspectántibus
dóminum
suum,
quando
owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy revertátur a núptiis: ut, cum vénerit et pulsávenadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się rit, conféstim apériant ei. Beáti servi illi, quos,
i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usłu- cum vénerit dóminus, invénerit vigilántes:
giwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, amen, dico vobis, quod præcínget se, et fáciet
szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie. A to rozumiejcie, illos discúmbere, et tránsiens ministrábit illis.
że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej Et si vénerit in secúnda vigília, et si in tértia
ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. vigília vénerit, et ita invénerit, beáti sunt servi
Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie illi. Hoc autem scitóte, quóniam, si sciret paterdomyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
famílias, qua hora fur veníret, vigiláret útique,
et non síneret pérfodi domum suam. Et vos estóte paráti, quia, qua hora non putátis, Fílius
hóminis véniet.
OFFERTORIUM:
Z nim moja wierność i moja łaska; w moim imieniu
moc jego wzrośnie.
SECRETA:
Wspominając Twoich Świętych składamy Ci, Panie,
ofiarę chwały i ufamy, że ona wybawi nas od złego
teraz i w przyszłości. Przez Pana.
Ps 88,25
Véritas mea et misericórdia mea cum ipso: et in
nómine meo exaltábitur cornu eius.
Laudis tibi. Dómini, hóstias immolámus in tuórum commemoratióne Sanctórum: quibus nos et
præséntibus éxui malis confídimus et futúris.
Per Dominum.
Pro S. Emerentianæ Virg. et Mart.
Panie, wejrzyj łaskawie na ofiary, które Ci składamy, Hóstias tibi, Dómine, beátæ Emerentiánæ
i za wstawiennictwem św. Emerencjany,, Dziewicy Vírginis et Mártyris tuæ dicátas méritis,
i Męczennicy Twojej, wyzwól nas z więzów naszych benígnus assúme: et ad perpétuum nobis tríbue
grzechów. Przez Pana.
proveníre subsídium. Per Dominum.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Prawdziwie godnie jest to i sprawiedliwie, słusznie Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
i zbawiennie, byśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
czynili, Panie święty, Ojcze wszechmogący, wiekuisty sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
Boże. Przez Chrystusa Pana naszego. Przez Niego Christum, Dóminum nostrum. Per quem maMajestat twój wychwalają Aniołowie, wielbią Pano- iestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominawania, ze drżeniem czczą Mocarstwa.
tiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
A wspólnie z nimi w radosnym uniesieniu sławią Nie- Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
biosa, Moce niebieskie, i błogosławione Serafiny. Do- concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
zwól, błagamy, aby i nasze głosy przyłączyły się do admitti iu-beas, deprecámur, súpplici confessionich i ze czcią uniżoną wymawiały:
ne dicéntes:
COMMUNIO:
Mt 24,46-47
Błogosławiony sługa, którego Pan przyszedłszy znaj- Beátus servus, quem, cum vénerit dóminus,
dzie czuwającego. Zaprawdę, powiadam wam, że po- invénerit vigilántem: amen, dico vobis, super
stawi go nad wszystkimi dobrami swymi.
ómnia bona sua constítuet eum.
POSTCOMMUNIO:
Pokrzepieni niebieskim pokarmem i napojem, błagamy Cię pokornie, Boże nasz, niech nas bronią modlitwy tego, w którego święto przyjęliśmy te dary. Przez
Pana.
Refécti cibo potúque coelésti, Deus noster, te
súpplices exorámus: ut, in cuius hæc commemoratióne percépimus, eius muniámur et précibus.
Per Dominum.
Pro S. Emerentianæ Virg. et Mart.
Darem Bożym szczodrze nasyceni, prosimy Cię, Panie Divíni múneris largitáte satiáti, quaesumus,
Boże nasz, abyśmy za wstawiennictwem świętej Eme- Dómine, Deus noster: ut, intercedénte beáta
rencjany, Twojej Dziewicy i Męczennicy, zawsze czer- Emerentiána Vírgine et Mártyre tua, in eius
pali zeń życie. Przez Pana.
semper participatióne vivamus. Per Dominum .