podławek 2 - gimnazjum9.wroclaw.pl

Podławek
Sprawki spod szkolnej ławki
Wydanie specjalne Samorządu Uczniowskiego Gimnazjum nr 9, czerwiec 2015
W numerze:
1.
2.
3.
4.
Samorząd zorganizował.
Samorząd „maczał palce”.
Działo się, działo…
Jesteśmy zdolni.
Coś o nas
Zaangażowanie, kreatywność, młodzieńcza energia, wytrwałość, nierzadko improwizacja
to nasze mocne strony. Jesteśmy współgospodarzami szkoły, tworzymy drużynę. Razem
współpracujemy, planujemy, organizujemy, współdecydujemy o biegu szkolnego życia, uczymy
się i bawimy. Ale także kierujemy, egzekwujemy, kontrolujemy i oceniamy, ponieważ wiemy,
że stanowimy jeden z organów szkoły, a to wielka odpowiedzialność. Staramy się,
by podejmowane przez nas inicjatywy były twórcze, innowacyjne, aktywizujące całą
społeczność uczniowską, by nasza szkoła była dla wszystkich miejscem atrakcyjnym
i przyjaznym, by wyrażenie „drugi dom” nie było w odniesieniu do naszej szkoły jedynie pustym
frazesem.
Praca na rzecz społeczności uczniowskiej przynosi nam wiele satysfakcji. Co tu dużo
mówić, to wielka frajda! Rzeczywiście, kiedy zastanawialiśmy się, co umieścić w specjalnym
samorządowym wydaniu „Podławka”, kiedy zebraliśmy wszystko, co robiliśmy, w czym
„maczaliśmy palce”, co ciekawego działo się w szkole, poczuliśmy dumę! Niezła ta nasza
szkoła, dużo się w niej działo na wszystkich frontach, a my jesteśmy ważnymi współtwórcami
tego, że upływający rok szkolny zdecydowanie określić możemy rokiem sukcesu. Udało nam się
zrealizować większość z zaplanowanych działań, kilka nowych „wyszło” w trakcie. Poznaliśmy
się, nauczyliśmy razem pracować, rozdzielać zadania, podejmować wyzwania i brać
odpowiedzialność za swoje kroki. Byliśmy samorządem, który dzięki swojej pracy był
z szacunkiem traktowany przez Dyrekcję i Radę Pedagogiczną jako równorzędny partner.
Jest się czym pochwalić! Zapraszamy serdecznie do lektury specjalnego numeru
„Podławka”, mając nadzieję, że stanie się on inspiracją dla przyszłych samorządowców.
Samorząd Uczniowski
SAMORZĄD ZORGANIZOWAŁ
SAMORZĄD „MACZAŁ PALCE”
DZIAŁO SIĘ, DZIAŁO…
JESTEŚMY ZDOLNI
S
A
M
O
R
Z
Ą
D
Z
O
R
G
A
N
I
Z
O
W
A
Ł
Wybory samorządowe 2014 i Młodzieżowe Wybory Prezydenckie 2015
By móc opowiadać o naszych działaniach, musimy zacząć od początku, od wyborów. Chcemy się nimi pochwalić, ponieważ
w tym roku wybory w naszej szkole miały szerszy niż zwykle zakres. Oprócz tradycyjnych wyborów Zarządu Samorządu Uczniowskiego,
odbyły się w naszej szkole również Młodzieżowe Wybory Prezydenckie. Zaczęliśmy od kampanii informacyjnej o roli samorządu
uczniowskiego. Był to cykl lekcji prowadzonych przez nauczycieli WOS-u. W efekcie powstały plakaty informacyjne, które zdobiły naszą
tablicę Samorządu Uczniowskiego. W kampanii wyborczej stosowano wiele metod, od plakatów z programami wyborczymi,
bezpośrednich rozmów z wyborcami, po chociażby ciasteczka z chorągiewkami z prośbą, by koniecznie zagłosować na jedną
z kandydatek.
Było dużo zabawy, ale też integracji społeczności uczniowskiej oraz dostrzeżenia wagi kampanii wyborczej i samych wyborów
samorządowych.
Wybory władz Samorządu Uczniowskiego w Gimnazjum nr 9 są zawsze bardzo ważnym
wydarzeniem. Ten dzień jest świętem demokracji w szkole i stanowi zwieńczenie kilku tygodni pracy
w postaci przygotowań i kampanii wyborczej.
Głosowanie w tym roku odbyło się 29 września, tradycyjnie już pod patronatem Centrum Edukacji Obywatelskiej. Nad całością
czuwała Komisja Wyborcza, której przewodniczyła Sandra Ziębicka. Głównym celem akcji „Samorządy mają głos” jest zwiększenie roli
samorządów uczniowskich w polskich szkołach, uczynienie z władz samorządu rzeczywistej reprezentacji uczniów i zyskanie przez nich
realnego wpływu na obraz szkolnej rzeczywistości. W akcji bierze udział ponad 600 szkół z całej Polski, które zdecydowały się
zorganizować wybory zgodnie ze standardami wypracowanymi przez Koalicję na rzecz samorządów uczniowskich. Gimnazjum nr 9
nie mogło nie przyłączyć się do kampanii, dzięki której każdy uczeń miał możliwość wzięcia udziału w wolnych, powszechnych
i demokratycznych wyborach Zarządu Samorządu Uczniowskiego.
Skład Zarządu Samorządu Uczniowskiego Gimnazjum nr 9 im. św. Jadwigi Śląskiej
we Wrocławiu w roku szkolnym 2014/2015
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Ewa Borkowska – przewodnicząca
Karolina Durkacz – wiceprzewodnicząca
Patrycja Krzemińska – skarbnik
Paweł Czernuszka
Dominika Gaździcka
Aleksandra Kisielewska
Aleksandra Kobuszewska
Adam Malinowski
Kacper Nowakowski
Dziś z perspektywy czasu nie sposób nie wspomnieć o Julii Felbinger, która nie dostała się do Zarządu Samorządu
Uczniowskiego, ale przez cały rok dzięki swojej charyzmie i zaangażowaniu skupiała młodzież wokół siebie i stanowiła filar i motor wielu
działań podejmowanych przez samorządowców.
Natomiast 29 kwietnia 2015 roku w Gimnazjum nr 9 im. św. Jadwigi Śląskiej
we Wrocławiu odbyły się Młodzieżowe Wybory Prezydenckie. Akcja była zorganizowana
pod egidą Centrum Edukacji Obywatelskiej i nosiła nazwę „Młodzi głosują”.
Gimnazjaliści oddawali głosy na kandydatów startujących w wyborach prezydenckich 2015. Komisja wyborcza w składzie: Julia
Felbinger, Aleksandra Kisielewska, Karolina Durkacz i przewodniczący Mateusz Kisielewski, przygotowała wybory, liczyła głosy
oraz czuwała nad całością. Wybory w szkole wygrał Janusz Korwin-Mikke, na którego zagłosowano 74 razy, drugi był urzędujący
prezydent Bronisław Komorowski z liczbą 52 głosów. Mimo że naszym uczniom nie udało się przewidzieć prawdziwego wyniku
wyborów, akcja ta stanowiła doskonałą lekcję demokracji, przedsmak dorosłości oraz odpowiedzialności za podejmowane wybory.
Joanna Sztyma
Młodzi
głosują !
HALLOWEEN A TOLERANCJA
Jaki związek mają strach i tolerancja? Dlaczego w naszej szkole obchodziliśmy Halloween dzień wcześniej niż wszędzie
na świecie, dlaczego trzydziestego? Po prostu dzień przed świętem Wszystkich Świętych, 31 października, zgodnie z naszą
tradycją staraliśmy się wyciszyć, przygotować do pójścia na cmentarz, rozmawiać o bliskich, którzy odeszli. Tak łatwo było
pogodzić dwie kultury, dwie tradycje - jednego dnia się bawić, a następnego zadumać nad życiem i śmiercią.
W każdej szkole powinno się KSZTAŁTOWAĆ POSTAWY CIEKAWOŚCI, TOLERANCJI I OTWARTOŚCI WOBEC
INNYCH KULTUR, co wynika z podstawy programowej kształcenia ogólnego. Jednym z zadań szkoły jest przecież zapewnienie
bezpiecznych i zdrowych warunków do nauki i ZABAWY, działania indywidualnego i zespołowego, ekspresji plastycznej,
muzycznej i ruchowej, a także działalności twórczej.
Halloween - amerykańskie święto przeniesione na nasz grunt, często budzące złe emocje i wywołujące falę krytyki, jest jednym z
najbardziej wyczekiwanych przez uczniów dni w roku szkolnym. 30 października piwniczny korytarz Gimnazjum nr 9 zmienił
się na kilka godzin w tajemnicze, magiczne, a czasami przerażające miejsce.
W spowitej mgłą i pajęczynami piwnicy stworzone zostało miasteczko Salem (obecnie stan Massachusetts, USA), gdzie w latach
1691-1692 grupę około 80 kobiet, ale także mężczyzn, oskarżono w procesie sądowym o czarnoksięstwo. Skutkiem była egzekucja
13 kobiet i 7 mężczyzn. Przybywający do piwnicy uczniowie mieli możliwość przekonać się na własnej skórze, co tak naprawdę oznaczało
pojęcie inkwizycji i czym skutkował wyrok trybunału. A skutki były dla oskarżonego zazwyczaj tragiczne... Klasy zdobywały wiadomości
na temat palenia na stosie, tortur katowskich, trybunału inkwizycji czy krzesła tortur. Wszystko to, w mrocznej atmosferze, w ciszy
przerywanej krzykami uwięzionych czarownic, prezentował im samorząd szkolny. Całość była tak skomponowana, by zaskoczyć,
przestraszyć, ale i nauczyć zwiedzających. Na koniec uczniowie mieli możliwość doczytania przygotowanych informacji, obejrzenia
własnoręcznie przygotowanych i wzorowanych na średniowiecznych narzędziach tortur eksponatów oraz zapoznania się ze specjalnie
na tę okazję przygotowaną wystawą książek. Natomiast po opuszczeniu Salem każda klasa otrzymała do wypełnienia test z pytaniami
dotyczącymi tematu.
Dodatkowymi atrakcjami były: muzyka odtwarzana w trakcie przerw i sprzedaż smakołyków, charakterystycznych dla tego
święta, m.in. jabłka w karmelu czy magiczny zielony sok z pietruszki, cytryny i miodu. Wszyscy chętni mogli wspólnie tańczyć i objadać
się łakociami.
Tak się bawi, tak się bawi, tak się bawi… DZIEWIĄTKA!
Mamy wpływ na to, jak wygląda szkolna rzeczywistość. Przez cały rok szkolny staraliśmy się kreować ją tak, by uatrakcyjnić
życie szkolnej braci; by szkoła kojarzyła się wszystkim nie tylko z nauką, ale też z zabawą i ciekawym spędzaniem czasu. Udało nam się
zorganizować szereg imprez, które cieszyły się dużym zainteresowaniem i spotkały się z bardzo pozytywnym odbiorem. Możemy
pochwalić się nie tylko, wspomnianym już wcześniej, mrocznym „Salem – poznaj historię”, ale także wieloma innymi wydarzeniami.
Zachęcaliśmy uczniów, by byli życzliwi, zaproponowaliśmy im poznanie swojej przyszłości w intrygującym pokoju wróżb w czytelni,
zaprosiliśmy ich na dwie dyskoteki szkolne, aby mogli „powyginać śmiało ciało”, zacieśniając przy okazji relacje koleżeńskie. W grudniu,
dzięki Samorządowi Uczniowskiemu, odwiedził naszą szkołę Święty Mikołaj. Wszak uczęszczają tu same „grzeczne dzieci”, które bardzo
chętnie pozowały z Mikołajem do wspólnego zdjęcia. Nie mogliśmy także pominąć walentynek. To chyba najbardziej oczekiwane święto
w roku stwarzające okazję do wyrażenia swych uczuć… Pomogła w tym, tradycyjna już w naszej szkole, Poczta walentynkowa
oraz zabawy na korytarzu szkolnym. Dzień Sportu wzbogaciliśmy karaoke, które cieszyło się ogromnym zainteresowaniem. Pewnie
dlatego, że każdy z nas ma w sobie coś z gwiazdy…
Podsumowując - radośnie, intrygująco, hucznie, ciekawie, niepowtarzalnie i wesoło… tak się bawi, tak się bawi, tak się bawi
DZIEWIĄTKA!
S
A
M
O
R
Z
Ą
D
M
A
C
Z
A
Ł
P
A
L
C
E
Nienawiść – jesteśmy przeciw
Na początku był chaos. I zdziwienie. I krzyk… TEN krzyk…A potem papiery. I znowu papiery. I jeszcze trochę papierów.
I na koniec odrobinę papierów. Jednak udało się zacząć.
Centrum Edukacji Obywatelskiej to fundacja zarejestrowana w Polsce w 1994, instytucja oświatowa i organizacja
pozarządowa. Jej głównym celem jest poprawa jakości systemu oświaty, upowszechnianie wiedzy obywatelskiej oraz promowanie
praktycznych umiejętności i postaw niezbędnych do budowania demokratycznego państwa.
Do
projektu
"Nienawiść.
Jestem
Przeciw!" zakwalifikowano 30 grup
uczniów
ze
szkół
ponadpodstawowych
z całej Polski i 4 grupy z Norwegii. Celem projektu było stworzenie przez uczniów – przez nas - lokalnej kampanii społecznej
na rzecz przeciwdziałania mowie nienawiści. Stać się mieliśmy ambasadorami idei: szkoła, Internet, biblioteka, podwórko = „Miejsce
Wolne Od Nienawiści!”.
Grupa projektowa to kilkunastu uczniów z klas II i III. Pod opieką pani Kot, pani Blak i pani Sztymy pracowaliśmy przez
cały rok szkolny na platformie, w sieci i w szkole, szkoliliśmy się i realizowaliśmy zadania z modułów, proponowaliśmy innym
uczniom współdziałanie, włączaliśmy szkołę w projekt poprzez wspólne wystawy.
Zacznijmy od szkolenia internetowego. Przeszliśmy kilka modułów, które nas edukowały, uświadamiały i które zawsze
kończyły się zadaniem i sprawozdaniem. Dowiedzieliśmy się, czym jest mowa nienawiści, czym są seksizm i ateizm, antysemityzm
i islamofobia, ksenofobia i rasizm, ableizm i homofobia. Poznaliśmy mechanizmy mowy nienawiści, stereotypy, pojęcia
dyskryminacji, cyberprzemocy, netykiety. Dowiedzieliśmy się, jak można walczyć z mową nienawiści i hejterami.
Czym jest agresja? Jakie są różnice między agresją a przemocą? O tym na początku zajęć warsztatowych
na temat cyberprzemocy rozmawiali uczniowie klas pierwszych i drugich w październiku. Kolejnym punktem spotkania była
rozmowa o Internecie. Szczególnie ważne były wnioski dotyczące portali społecznościowych i zagrożeń wynikających z ich
korzystania. Przemoc w sieci, agresja elektroniczna, cyberprzemoc, nękanie, zastraszanie, wyśmiewanie, kradzież danych,
podszywanie się pod innych – uczniowie wiedzieli, o czym mówią. Pomógł im film, który był pretekstem do dyskusji.
W dniach 20 – 21 listopada Julia wraz z panią Joanną Sztymą miały okazję uczestniczyć w zorganizowanych
w Warszawie warsztatach. Najpierw byłą integracja, potem zajęcia o mowie nienawiści i kampanii społecznej, warsztaty
z uczestnikami z Norwegii i zajęcia typu „WorldCafe – zapytaj eksperta”. Ważne i wartościowe doświadczenie.
30 marca w czytelni odbyły się warsztaty dla grupy projektowej, które były poświęcone tworzeniu kampanii. Specjalistka
z Gdańska doceniła nasze pomysły, uznała je za jedne z najlepszych.
Jednym
z
ważniejszych
naszych
działań
było
przeprowadzenie
ankiety.
Wypowiedziało
się
53
uczniów.
41 stwierdziło, że zetknęło się z mową nienawiści. Inne pojęcia określające mowę nienawiści według uczniów to: przeklinanie,
wyzywanie, hejtowanie, wulgarność, nieżyczliwość, nietolerancja, obelgi, zaczepki, znęcanie psychiczne, złość, kłótnia, przemoc
słowna, przemoc psychiczna, dyskryminacja, poniżanie, obgadywanie. Mniej więcej połowa uczniów przyznała, że padła ofiarą mowy
nienawiści. Tylko 10 % stwierdziło, że zwróciło się do kogoś o pomoc. CO NAS ZANIEPOKOIŁO:
- niektórzy stwierdzili, że mowa nienawiści to „żartobliwe kłótnie” – to oznacza, że wulgarność i okrucieństwo stają się normą,
zacierają się granice pomiędzy żartem a chamstwem (chamstwo jest zabawne, daje siłę, wyrabia pozycję w grupie),
- niektórzy odpowiedzieli, że ofiarą nienawiści jest „ten, kto sobie przeskrobał”, „ten, kto zasłużył” – to oznacza,
że mowa nienawiści jest uzasadniona i jest formą kary, a ofiara jest winna,
- 90 % uczniów nie zwróciło się o pomoc do nikogo – twierdzili, że nie można być słabym, że trzeba sobie radzić samemu,
że nie wolno donosić, bo będzie gorzej i że trzeba odpowiedzieć tym samym.
Szkolenia
W ramach różnych działań przygotowujących do kampanii przeciwko nienawiści uczniowie naszej szkoły tworzyli plakaty
i demotywatory dotyczące tolerancji i empatii. Kilka klas zaangażowało się na tyle poważnie, że udało się zorganizować ciekawą
i inspirującą wystawę o akceptowaniu różnorodności, o odcieniach naszego życia, wystawę o współodczuwaniu i rozumieniu
nie swojej sytuacji.
19 listopada odbył się w naszej szkole Dzień Życzliwości. Integralną częścią tej akcji były życzenia zapisywane przez
chętnych
na
specjalnie
przygotowanych
tablicach.
Ci,
którzy
okazali
dobrą
wolę,
szczerze
wyrazili
sympatię
i z przyjemnością patrzyli na radość obdarowanych dobrym słowem, bawili się dobrze. Dowody na zdjęciach. Ważny wniosek:
w roku powinno być 365 dni życzliwości!!! To zależy od nas.
Jaki związek mają strach i tolerancja? Dlaczego w naszej szkole obchodziliśmy Halloween dzień wcześniej niż wszędzie
na świecie, dlaczego trzydziestego? Po prostu dzień przed świętem Wszystkich Świętych, 31 października, zgodnie z naszą tradycją
staraliśmy się wyciszyć, przygotować do pójścia na cmentarz, rozmawiać o bliskich, którzy odeszli. Tak łatwo było pogodzić dwie
kultury, dwie tradycje - jednego dnia się bawić, a następnego zadumać nad życiem i śmiercią. Postawa ciekawości, tolerancja,
otwartość wobec innych kultur – o to nam chodziło.
W szkole odbył się też konkurs na KONSTRUKTYWNĄ KRYTYKĘ. Polega ona na skrytykowaniu kogoś
i jednoczesnym udzieleniu porady lub zaproponowaniu rozwiązania tego problemu. Mamy prawo wyrażać opinie, mieć odmienne
zdanie, własne poglądy, mamy prawo krytykować. Nie musimy jednak obrażać, ubliżać komuś, poniżać. Warto umieć się
wypowiedzieć spokojnie, konkretnie, rzeczowo, elegancko.
3 marca grupa uczniów z naszego gimnazjum wzięła udział w Wirtualnym Festiwalu Antydyskryminacyjnym
organizowanym
na
i
pytania
przez
dotyczące
dotyczyły
nakręcenia
Centrum
między
Edukacji
innymi
krótkiego
Obywatelskiej.
rasizmu,
filmiku
z
Stanęliśmy
homofobii,
hasłem
o
przed
antysemityzmu.
dyskryminacji,
trudnym
Zadania
stworzenia
zadaniem,
odpowiadaliśmy
miały
zróżnicowany
charakter
plakatu
promującego
tolerancję
oraz udziału w akcjach internetowych.
„Krzesła (nie)tolerancji” to wystawa podejmująca ważne kwestie - hejtowania, mowy nienawiści, stereotypów, powtarzanych
haseł, które zbyt łatwo zapadają nam w pamięć. Stereotyp to fałszywe i niedostatecznie uzasadnione (dotyczące pewnej grupy osób)
przekonanie zbiorowe, zwykle niewrażliwe na argumentację. Mowa nienawiści jest drogą na skróty - nie trzeba nikogo poznawać,
wkładać w to wysiłku, nie trzeba się zastanawiać, wystarczy znać schemat i wpisać kogoś w ten schemat. Wszyscy stosujemy jakąś
mowę nienawiści, bo działamy w oparciu o stereotypy. Nie umiemy ich odrzucić. Nie chcemy ich odrzucić. Bycie tolerancyjnym
to - po prostu - często próba zwalczania w sobie takiego schematycznego myślenia. Oby jak najczęściej była to próba udana.
Każdy
jest
inny.
To
takie
banalne
i
oczywiste
stwierdzenie.
Ale
to
ważne
stwierdzenie.
Co więcej, każdy ma prawo do tej odmienności, każdy ma prawo do bycia sobą. To pociąga za sobą istotne konsekwencje – musimy
każdemu na to pozwolić. Wówczas możemy rozmawiać o tolerancji. Taki sposób myślenia przyświecał planowaniu naszej kampanii
przeciwko nienawiści. Koszulki grupy projektowej to symbole różnorodności. Przecież nasze pasje nas różnicują. Ale nie tylko one.
Dorzućmy do tego światopogląd, preferencje polityczne, wybory religijne, korzenie naszych rodzin, tożsamość. A to nie wszystko.
W sumie okazuje się, że każdy jest inny, nie ma dwóch takich samych osób na świecie, a również każdy jest ważny i równy.
I co? Da się? Da się. Z każdą górą można się zmierzyć i wyjść z tego zwycięsko.
Grupa projektowa
Działania
Drzwi Otwarte
25 lutego drzwi Gimnazjum nr 9 otworzyły się dla uczniów klas szóstych, którzy
odwiedzili mury naszej szkoły zainteresowani ofertą edukacyjną. Z myślą o nich
gimnazjaliści z nauczycielami przygotowali szereg atrakcji, które miały pokazać,
jak wygląda nauka w Dziewiątce, jaką szkołą jest Gimnazjum przy Sarbinowskiej.
Tego dnia mury naszej szkoły odwiedziła ponad setka szóstoklasistów ze Szkół Podstawowych nr: 24, 37, 38 oraz goście
indywidualni. Tradycyjnie już spotkanie z szóstoklasistami rozpoczęło się przywitaniem przez panią Dyrektor, po którym to nastąpił
kabaretowy program artystyczny przygotowany przez uczniów klasy III d pod opieką pani Marleny Borowskiej i pani Dagmary
Babczyńskiej. Nie zabrakło w nim konkursu baśniowego dla widzów. Sądząc po reakcjach publiczności, możemy przypuszczać,
że program spełnił swoje zadanie – goście opuszczali salę gimnastyczną w doskonałych humorach, z uśmiechem wypisanym na twarzy.
W dalszej części uczniowie klas szóstych wzięli udział w zabawach matematycznych z tablicą multimedialną, które ze swoimi
uczniami przygotowała pani Jolanta Lazar. Do gier i zabaw logicznych zachęcali uczniowie pani Haliny Sabok. Pod okiem pani
Stanisławy Dudek młodzi chemicy dali pokaz swoich umiejętności chemicznych. O turystyce i obozach naukowych barwnie opowiadała
pani Bożena Broś, a uczniowie pani Patrycji Blak udowodnili, że w udzielaniu pierwszej pomocy są mistrzami.
Nie zawiódł też Samorząd Uczniowski, który w czytelni biblioteki szkolnej opowiedział o swoich działaniach i wielu
imprezach zorganizowanych w tym roku szkolnym. A miał się czym pochwalić: wybory, historyczne miasteczko Salem, andrzejki,
mikołajki, dwie dyskoteki, Dzień Życzliwości, walentynki oraz projekt Nienawiść – jestem przeciw. Pani Joanna Sztyma
zaprezentowała także bogatą ofertę biblioteki szkolnej.
Mamy nadzieję, że szóstoklasiści opuścili mury Dziewiątki ukontentowani i z twardym postanowieniem powrotu tutaj
we wrześniu tego roku. My zapraszamy.
D
Z
I
A
Ł
O
S
I
Ę
D
Z
I
A
Ł
O
.
.
.
Cyfrowa Szkoła
Cyfrowa Szkoła to pilotażowy projekt poprzedzający planowany wieloletni program rozwijania kompetencji uczniów
i nauczycieli w zakresie stosowania tzw. technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) w edukacji. Opiera się on na dwóch
założeniach. Po pierwsze, że jednym z podstawowych zadań współczesnej szkoły jest rozwijanie takich kompetencji uczniów, które
przygotowują ich do życia we współczesnym społeczeństwie informacyjnym, gdzie korzystanie z nowoczesnych technologii
jest podstawową umiejętnością. Po drugie, że rozwój kompetencji uczniów powinien dokonywać się poprzez działania kompetentnych
nauczycieli, świadomych korzyści edukacyjnych z wykorzystania TIK.
Cel krótkoterminowy projektu (2-3 lata), to zwiększenie wiedzy nauczycieli i uczniów nt. wykorzystania TIK w edukacji
oraz stworzenie e-podręcznika (2 lata). Celem na następne 5-7 lat jest przyzwyczajenie uczniów do korzystania z wartościowych
materiałów edukacyjnych oraz zaszczepienie im zasady, że komputer służy nie tylko do rozrywki.
Najlepiej znane są oczywiście komponenty e-szkoła i e-uczeń, w ramach których organy prowadzące szkoły wybrane do pilotażu
otrzymają dotacje celowe na zakup nowoczesnych pomocy dydaktycznych (e-szkoła) oraz komputerów do korzystania przez uczniów
na zajęciach lekcyjnych (e-uczeń). Wyposażenie szkół w nowoczesny sprzęt to jednak dopiero połowa drogi do unowocześnienia
edukacji i rozwinięcia kompetencji uczniów i nauczycieli. Celem programu Cyfrowa Szkoła jest wprowadzenie do polskich szkół
nie tylko nowoczesnego sprzętu, ale przede wszystkim innowacyjnych metod nauki z jego wykorzystaniem.
Projekt Cyfrowa Szkoła składa się z czterech uzupełniających się komponentów:
• e-szkoła: zaopatrzenie około czterystu szkół w niezbędną infrastrukturę w zakresie TIK czyli nowoczesnych pomocy
dydaktycznych
• e-uczeń: zapewnienie uczniom z tych szkół dostępu do nowoczesnych pomocy dydaktycznych w domu
• e-nauczyciel: podnoszenie jakości nauczania uczniów, między innymi przy wykorzystaniu TIK na lekcjach przedmiotowych
i w życiu szkoły
• e-zasoby
edukacyjne
(w
tym
e-podręcznik):
stworzenie
publicznych
elektronicznych
zasobów
edukacyjnych,
w tym bezpłatnych e-podręczników.
Szkolny Kodeks TIK:
Nie naruszamy praw autorskich, zawsze podajemy źródła informacji.
Z sieci korzystamy w sposób bezpieczny dla siebie i innych.
Nie rozpowszechniamy danych osobowych.
Sprawdzamy wiarygodność stron, z których korzystamy.
Informacje z Internetu traktujemy krytycznie.
W czasie lekcji nie korzystamy z telefonów komórkowych.
Dbamy dobry stan komputerów w szkole oraz bezpieczeństwo danych i informacji dotyczących szkoły.
Nie instalujemy nielegalnego oprogramowania.
W kontaktach z nauczycielami, uczniami i rodzicami uczniów wykorzystujemy dziennik elektroniczny Librus.
Podczas zajęć lekcyjnych możliwie jak najczęściej korzystamy z komputerów, laptopów oraz tablic interaktywnych wraz z dostępnym
i dostosowanym oprogramowaniem.
Zobowiązujemy się do zgłaszania nadużycia w sieci, tj. oszustwa, nieprawidłowości, przejawów rasizmu, ksenofobii, antysemityzmu.
Biblioteka – świetne miejsce dla człowieka
„Na czytanie nigdy nie jest za wcześnie” - tym hasłem postanowiłyśmy zainteresować nauczycielki klas pierwszych
i zerówek SP 37 oraz rodziców dzieciaków realizacją projektu CEO „Poczytaj mi przyjacielu”. Trzeba uczyć najmłodszych
czytelników czytania książek, bo to owocuje zainteresowaniem słowem pisanym w przyszłości. Przekłada się na wyniki w nauce,
uczy kultury i poszerza zainteresowania. Aby wprowadzić dzieci w świat książek, zorganizowałyśmy cykl spotkań z książkami
naszych rodziców i starszych kolegów. Wybraliśmy wspólnie z wolontariuszami, uczniami gimnazjum, książki „Kawalera Orderu
Uśmiechu” Astrid Lindgren. Cudowny świat bohaterów tej pisarki przybliżała dzieciom laureatka wielu konkursów recytatorskich,
uczennica klasy IIIB, Klara Maj.
Były to bardzo owocne spotkania, przynoszące wiele korzyści nie tylko dzieciakom, które bardzo czekały na wizyty
w bibliotece i chętnie współpracowały, ale również zapoznały się z dziecięcą literaturą. Efektem tej pracy jest galeria dziecięcych
ilustracji.
W drugim semestrze we współpracy z p. Joanną Kot i klasą IIC zaprosiliśmy uczniów wszystkich klas pierwszych
sąsiadującej szkoły podstawowej na Uroczyste Pasowanie na Czytelnika.
Jak to łatwo zapomnieć, że chodziło się do szkoły podstawowej, że się miało te 6 czy 7
lat. Ba! Jak to łatwo zapomnieć o pobycie w pierwszej klasie gimnazjum i pasowaniu
na ucznia Dziewiątki. A przecież przeszliśmy wszystkie etapy, byliśmy młodsi,
uczyliśmy się literek, uczyliśmy się czytać, pisać, liczyć, pasowano nas na uczniów
i czytelników. O właśnie! Na czytelników. Do tego postanowiliśmy wrócić.
Potrzebne były scenariusz, przećwiczone role, wesołe, kolorowe plakaty, zbiór zasad obowiązujących w bibliotece,
ale przyjaznych małym odbiorcom, dyplomy, listy do rodziców, zakładki jako prezenty dla maluchów, ogromna kredka do pasowania
dzieciaków. Uff! Sporo tego. W każdym razie udało się. Dzieci były przejęte, zaangażowane, chętne do rozmowy. Podobało im się
nasze krótkie przedstawienie, zachwyciła je kredka (niektórzy sprawdzali, jak jest zrobiona), wzrok przykuły zakładki – czterolistna
koniczyna z biedronką – taki talizman czytelnika, na szczęście.
Korzyści z realizacji projektu mamy również my – przygotowując się do spotkań z dziećmi uczymy się pięknego czytania
na głos, grania ról oraz pokonujemy termę w wystąpieniach – mówią szkolni wolontariusze, przyjaciele biblioteki szkolnej.
Przy okazji warto sobie przypomnieć, że czytanie to ważna umiejętność, wartość sama w sobie, przyjemność, zdobywanie wiedzy,
rozwijanie umiejętności, poszerzanie horyzontów i dbanie o wyobraźnię.
Koniecznie należy też wspomnieć o I edycji konkursu „Szkolny Mistrz Ortografii”, organizowanym przez bibliotekę
szkolną, w którym brali udział wszyscy uczniowie gimnazjum, i który, mamy nadzieję, na stałe wpisze się do kalendarza szkolnych
wydarzeń.
Uczniowie w bibliotece mogli realizować się także artystycznie na zajęciach szeroko pojętego rękodzieła: szydełkowania,
szycia, malowania, czy decoupage’u. Uczyli się także tolerancji dla różnych gatunków muzycznych oraz oglądali arcydzieła polskiego
filmu. Grali w gry dydaktyczne. Samorząd Uczniowski wykorzystuje bibliotekę jako miejsce zebrań oraz organizuje tu imprezy.
Jest tu wesoło, często głośno, samorządowo, mądrze i kreatywnie, bo biblioteka to świetne miejsce dla człowieka!
Joanna Sztyma i Elżbieta Gorbaczew - Nowak
Bo warto czytać!
Książkożercy wbrew przewrotnej nazwie nie pożerają książek, za bardzo je cenią i kochają, ale zachłannie pożerają ich treść
w poszukiwaniu książki idealnej. Pod tą nazwą ukrywa się grupa gimnazjalistów Dziewiątki, która od kilku miesięcy
z powodzeniem buduje swoje miejsce w recenzenckiej blogosferze, prowadząc bloga poświęconego książkom dla młodzieży:
ksiazkozercy9.blogspot.com. Skąd pomysł? Statystyki dotyczące czytelnictwa są zatrważające. Aż 19 mln Polaków nie miało
w ostatnim roku w rękach ani jednej książki, a 10 mln nie ma ani jednej w domu . Do tego ponad 6 milionów Polaków znajduje się
poza kulturą pisma, czyli w 2014 r. nie przeczytało żadnej książki ani nic z prasy. Bardzo mocno pokutuje przekonanie,
że zwłaszcza młodzież nie czyta książek. I tej powtarzanej z ust do ust tezie chcieliśmy zadać kłam. Wystarczy rozejrzeć się
po szkolnym korytarzu, by zobaczyć uczniów siedzących pod klasami i czytających książki. Wystarczy zajrzeć do biblioteki –
wypożyczamy, nie tylko lektury! I właśnie od tej obserwacji wszystko się zaczęło.
Z założenia projekt miał promować czytelnictwo wśród młodzieży i przeczyć tezie, jakoby młodzież nie czytała.
Pomysł na założenie bloga narodził się w listopadzie ubiegłego roku ze wspólnej pasji do książek i pisania recenzji. Poprzez
prowadzenie i pisanie bloga wychodzimy naprzeciw ludziom, którzy chcieliby czytać więcej, ale jeszcze nie wiedzą, co czytać.
Polecamy dobre książki, odradzamy słabe (ale te zdarzają się naprawdę rzadko), ponieważ – czytanie jest fajne, kiedy czytasz fajną
książkę. Właśnie do tego przekonuje nasz zespół.
Poza tym uważamy, że Książki są bramą, przez którą wychodzisz na ulicę (…). Dzięki nim uczysz się, mądrzejesz, podróżujesz,
marzysz, wyobrażasz sobie, przeżywasz losy innych, swoje życie mnożysz razy tysiąc. Naszym celem było też udowodnić wszystkim
niedowiarkom, że młodzież nie tylko czyta, ale też w konstruktywny sposób może też o nich pisać. Wierzymy więc, że tą inicjatywą
budujemy też pozytywny wizerunek młodego człowieka jako osoby rozwijającej pasje i myślącej.
Gdybyśmy mieli zamknąć nasz kilkumiesięczny wysiłek w liczbach, to statystyki przedstawiają się następująco: niemal 70 recenzji,
około 30 tysięcy odsłonięć bloga, 40 zakupionych książek, 10 książek podarowanych przez wydawnictwa, 4 wydawnictwa
współpracujące z nami, 160 polubień fanpage’a na facebooku. I mamy apetyt na jeszcze więcej!
Cieszymy się, że udało się nam włączyć do przedsięwzięcia Samorząd Uczniowski, który wspólnie z nami przeprowadził kilka
konkursów rozdań. Również liczymy na więcej w przyszłym roku szkolnym, gdyż… Mimo że prowadzenie bloga o książkach było
zaplanowane jako roczny projekt, już dziś możemy zapowiedzieć, że nie zarzucamy naszego projektu i w przyszłym roku szkolnym
również zapraszamy wszystkich miłośników dobrych książek do odwiedzania naszego bloga. A tych, którzy chcieliby również
dzielić swoim wrażeniami z przeczytanych książek, zachęcamy, by dołączyli do ekipy książkożerców.
Kryminalne zagadki Sandomierza – wydanie nowe, poprawione, ulepszone
I miejsce w XV Konkursie Dziennikarskim w kategorii: recenzja
Pod koniec stycznia bieżącego roku do polskich kin trafił film zatytułowany „Ziarno prawdy” – ekranizacja powieści popularnego
w ostatnim czasie autora kryminałów, Zygmunta Miłoszewskiego. Sam film cieszył się wielkim zainteresowaniem, a reżysera
porównywano nawet do filmów samego Finchera. I właśnie to spowodowało, że postanowiłem bliżej przyjrzeć się powieściom
wychodzącym spod pióra Miłoszewskiego. „Ziarno prawdy” to moje pierwsze spotkanie z pisarzem, toteż kompletnie
nie wiedziałem, czego się spodziewać. „Ziarno prawdy” jest to jednocześnie druga część trylogii kryminalnej, którą łączy postać
głównego bohatera.
Podobnie jak w pierwszej części, głównym bohaterem jest tutaj prokurator Teodor Szacki. Po rozstaniu z żoną przenosi się
do Sandomierza, miasta, które dotąd kojarzyło mu się głównie z przesadną religijnością i ojcem Mateuszem. Ale Sandomierz
Miłoszewskiego jest zupełnie inne – w niczym nie przypomina tego z kolorowych pocztówek czy popularnego serialu.
Miłoszewskiemu udało się bowiem stworzyć miejsce mroczne, niepokojące, chwilami odstraszające brzydotą. Tworzy to klimat
niczym ze skandynawskiego kryminału. Sam prokurator nie odnajduje się najlepiej w nowym miejscu, w którym każdy zna każdego
i wszyscy wzajemnie się obmawiają. Nie najlepiej dogaduje się z nowymi znajomymi z pracy i zaczyna popadać w stan jakiegoś
odrętwienia. Nie pomaga fakt, że w Sandomierzu nic się nie dzieje, nie ma żadnych spektakularnych przestępstw, dzięki którym
Szacki mógłby brylować jako znakomity śledczy. Nie ma się więc co dziwić jego radości, gdy tuż przed Wielkanocą znalezione
zostaje zmasakrowane ciało kobiety, a samo śledztwo szybko okazuje się o wiele trudniejsze niż te, które Szacki prowadził
wcześniej, choćby ze względu na to, że wszyscy się znają i mogą wzajemnie się kryć, dając alibi. A trup ściele się gęsto – morderca
na jednej ofierze nie poprzestaje. W sandomierskim powietrzu zaczynają natychmiast krążyć pierwiastki niepokoju, grozy,
nieufności, podejrzliwości. Szacki to jednak typ twardziela i nie zamierza szybko zrezygnować. Wręcz przeciwnie, każda
przeszkoda, każdy znak zapytania to tylko podwójny impuls do drążenia tematu.
Gdy recenzent pisze pozytywną opinię, z reguły twierdzi, że książka wciągnęła go od pierwszych stron. Ja jednak zrobię inaczej
i napiszę zgodnie z prawdą, iż zainteresowała mnie dopiero pod koniec drugiego rozdziału. Na szczęście nie skreśliłem jej od razu
i bardzo się z tego cieszę, bo gdy z czasem pojawiały się nowe poszlaki, nowi podejrzani, śledztwo nabrało tempa
(choć jednocześnie coraz bardziej się wikłało), a prokurator zaczął coś robić ze swoim życiem towarzyskim, powieść stawała się
naprawdę bardzo ciekawa i zajmująca. Od pewnego momentu rzeczywiście czyta się ją jednym tchem, próbując samodzielnie,
i niestety bezskutecznie, dojść do tego, kto jest sprawcą tych bestialskich zbrodni. Miłoszewski okazuje się być mistrzem w myleniu
tropów, zwodzi czytelnika na każdym kroku – ale robi to naprawdę z klasą.
Styl pisania Miłoszewskiego jest dość charakterystyczny i pewnie nie każdemu musi przypaść do gustu. Mnie jednak się spodobał.
Autor pisze zrozumiałym językiem, a trudniejsze słowa z całej książki można policzyć na palcach jednej ręki. Język jest naprawdę
nieskomplikowany na wielu płaszczyznach: i tych leksykalnych, i tych składniowych. To powoduje, że książkę czyta się z wielką
przyjemnością i lekkością. Dodatkowym atutem jest fakt, że pisarz często posługuje się ironią (którą uwielbiam!), a pełne ciętych
ripost dialogi bohaterów na pewno nie szeleszczą papierem – są naturalne, niewymuszone, nie można zarzucić im sztuczności.
Nie mogę odmówić sobie przyjemności napisania kilku słów o głównym bohaterze. Prokurator Teodor Szacki to z pewnością
bardzo oryginalna, nietuzinkowa postać. Z pewnością wyróżnia się na tle innych bohaterów powieści. Jako że nie zniósł za dobrze
rozstania z żoną i wymuszonej przeprowadzki do Sandomierza, stał się wyobcowanym samotnikiem w mieście zamieszkanym
praktycznie przez samych najlepszych przyjaciół. Mimo iż z pozoru jest zimny, oschły, skupiony wyłącznie na pracy i bezduszny,
po bliższym poznaniu zyskuje, bo to jednocześnie niezwykle inteligentny śledczy.
sarkastyczną, kąśliwą
W zasadzie na każdy temat ma jakąś
uwagę, chociaż niekoniecznie musi ją wypowiedzieć na głos. Mimo że z reguły traktuje kobiety
przedmiotowo, po dłuższym czasie znajomości potrafi się jednak zaangażować. Broni się jednak przed tym, jak może, przybierając
pozę zimnego drania. Być może jak żółw zamyka się w skorupie, by nie zostać poranionym. Ten outsider ma również wiele
niepisanych zasad, którym hołduje, a które czynią z niego postać bardziej wielowymiarową. Nie jest bohaterem papierowym –
to postać z krwi i kości.
Jak można już wywnioskować z poprzednich akapitów, uważam „Ziarno prawdy” za książkę naprawdę godną uwagi. Wątek
kryminalny jest tutaj niebanalny i dobrze pomyślany, choć prawdopodobieństwo jego rozwiązania można pewnie poddawać
w wątpliwość. Nie o to jednak chodzi w czytaniu kryminałów – najważniejsze jest podążaniem właściwym tropem
i próba samodzielnego rozwiązania zagadki, a tę zabawę Miłoszewski nam gwarantuje. Przez cały czas czytelnikowi towarzyszą
ciekawe postacie, a całość napisana jest w charakterystyczny sposób, który najlepiej określiłoby potoczne słowo „fajny”.
Dla miłośników kryminałów „Ziarno prawdy” powinno być pozycją obowiązkową. A Zygmuntowi Miłoszewskiemu
nie bez powodu przepowiadało się przyszłość króla polskiego kryminału. I to kryminału w najlepszym stylu: wysmakowanego,
dopracowanego w szczegółach, a przede wszystkim mrożącego krew w żyłach, dlatego ze smutkiem przyjąłem wiadomość,
że Miłoszewski przygodę z tym typem literatury definitywnie zakończył. Wielka szkoda. Wielbicielom i wielbicielkom (przede
wszystkim wielbicielkom) Szackiego pozostaje tylko mieć nadzieję, że pisarz może jednak kiedyś zmieni zdanie i na powrót
wyciągnie na zgodę rękę do Szackiego.
Alek
Zygmunt Miłoszewski, Ziarno prawdy, W.A.B, 2014, stron: 368
Edukacja prawna
Nieznajomość prawa szkodzi. Biorąc to pod uwagę, w naszym gimnazjum postawiliśmy na edukację prawną młodzieży.
Najpierw (we wrześniu) w szkole pojawił się pan Wiktor Kula, przedstawiciel straży miejskiej. Mówił on o różnych
przewinieniach, formach odpowiedzialności, przypominał, co jest zabronione prawem, czym są zachowania społecznie naganne, czym
demoralizacja. Przy pomocy alkogogli pokazał uczniom, jak zmienia się postrzeganie świata po zażyciu narkotyków lub spożyciu
alkoholu.
W marcu
w naszym gimnazjum pojawili się sędziowie, którzy wyjaśniali zawiłości prawa. Mówili o prawie rodzinnym,
cywilnym, karnym i prawie w Internecie. Uczniowie mogli zadawać pytania, rozwiewać wątpliwości. Jednak czuli niedosyt – spotkań
było według nich za mało.
W maju to nasi uczniowie pojawili się w sądzie. Przygotowali inscenizację rozprawy – z fantazją, ale też zachowaniem reguł i
prawdopodobieństwa zdarzeń. Bardzo udane przedsięwzięcie.
Ekologia i zdrowie – znamy się na tym
Jesteśmy ekologiczni, dbamy o środowisko, segregujemy śmieci, sprzątamy. Dowody poniżej.
1. Sprzątanie Świata 2015 pod hasłem „Turysto, szanuj środowisko” - oczyszczenie terenów zielonych wokół szkoły i na osiedlu
Kuźniki.
2. Udział 30 uczniów w miejskiej grze ekologicznej.
3. Wyróżnienie w konkursie organizowanym przez Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego „ZBIERAMY ZUŻYTE
BATERIE 2014”.
4. Udział w konkursie EKOGIMNAZJALISTA – pt. „Zdrowo jemy, nie tyjemy”.
5. Szkolny konkurs na ekochoinkę.
6. Wiosenne porządki wokół szkoły.
7. Warsztaty ekologiczne prowadzone przez przedstawiciela Dolnośląskiego Zespołu Parków Krajobrazowych, pana Pawła
Sandeckiego.
8. I miejsce w konkursie na EKOfilm (Balicki Jakub, Marcin Kołodziej i Bartek Kłosowski z klasy 3d).
9. II miejsce w konkursie na EKOstrój( Nikol Holtz i Magda Bober z klasy 1b)
10. Zbiórka elektrośmieci.
11. Wycieczka ornitologiczna klasy 1a do Doliny Baryczy.
12. Jesienią warsztaty klasy 2a w Dolinie Bystrzycy..
Zaczynamy rozumieć wagę zdrowia i zdrowego stylu życia.
Nasza szkoła w roku szkolnym 2013/2014 przystąpiła do ogólnopolskiego projektu ZACHOWAJ RÓWNOWAGĘ realizowanego
przez Instytut Żywności i Żywienia, który dzięki wsparciu organizacji Swiss Contribution realizuje w Polsce globalną strategię Światowej
Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczącą propagowania zdrowego stylu życia i zapobiegania otyłości.
Partnerami projektu są: Instytut Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka, Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie
i Polskie Towarzystwo Dietetyki.
Podstawowym celem projektu ZACHOWAJ RÓWNOWAGĘ jest promocja zdrowego stylu życia, w tym zapobieganie nadwadze
i
otyłości,
oraz
innym
przewlekłym
chorobom
niezakaźnym
poprzez
edukację
społeczeństwa
w
zakresie
żywienia
i aktywności fizycznej.
Program zakłada poddanie przedszkoli i szkół procesowi certyfikacji, który jest odzwierciedleniem ich działalności na rzecz
przeciwdziałania nadwadze i otyłości. Idea programu zakłada, że w przedszkolu/ szkole społeczność (pracownicy, uczniowie i rodzice)
podejmuje wspólne działania dla poprawy i utrzymania swojego zdrowia i samopoczucia przez zmianę zachowań żywieniowych
i podniesienie aktywności fizycznej. Szkoła, w której uczeń przebywa przez wiele godzin, nie może pozostać obojętna wobec wymogów
rozwojowych i zdrowotnych dzieci lub młodzieży.
W szkole, gdzie naturalnym procesem jest nauczanie i kształtowanie postaw, istnieje szereg możliwości wdrażania zasad prawidłowego
stylu życia, m.in. poprzez: programy edukacyjne, organizację wspólnych śniadań, zwiększanie odsetka uczniów korzystających z obiadów,
zmianę asortymentu produktów spożywczych dostępnych w szkolnym sklepiku, a także wprowadzanie różnych codziennych form
aktywności fizycznej wśród uczniów.
Przedszkole/szkoła ubiegające się o certyfikat mają za zadanie tworzenie na swoim terenie środowiska sprzyjającego realizacji
założeń programu zwalczania nadwagi i otyłości, promującego prawidłowe żywienie i aktywność fizyczną. Kryteria certyfikacji
są zróżnicowane dla poszczególnych rodzajów szkół oraz przedszkoli.
Nasza szkoła, po pierwszym roku trwania programu, za sprawne prowadzenie i rozwijanie działań promujących prawidłowe
żywienie i aktywność fizyczną w roku szkolnym 2013/2014 (w ramach projektu „Zachowaj równowagę”) otrzymała certyfikat Szkoły
Przyjaznej Żywieniu i Aktywności Fizycznej.
Zachęceni wyróżnieniem w postaci certyfikatu kontynuujemy działania związane z promowaniem zdrowego stylu życia
w naszym gimnazjum w roku szkolnym 2014/2015.
Patriotyzm w Dziewiątce
We wrześniu zaczęło się od wystawy na temat Polskiego Państwa Podziemnego. Miało to związek z 75 rocznicą jego utworzenia.
Kółko historyczne podjęło współpracę z CEO w ramach projektu Opowiem Ci o wolnej Polsce.
13 października pani wicedyrektor Krzysztofa Głazowska uczestniczyła w Pałacu Prezydenckim w spotkaniu nauczycieli
podsumowującym obchody Roku Wolności. Miejsce spotkania wynikało z faktu, że 25 Rocznicy Wyborów 4 Czerwca 1989 roku
patronował prezydent Bronisław Komorowski.
W Galerii Za Kratami pojawiła się też wystawa dotycząca Jana Karskiego i Jana Nowaka – Jeziorańskiego, emisariuszy Polskiego
Państwa Podziemnego w związku z 100 rocznicą ich urodzin i ogłoszonym rokiem obu bohaterów.
Tradycyjnie już pojawiła się wystawa drzew genealogicznych rodzin naszych uczniów. To sposób na budowanie własnej
tożsamości i tożsamości narodowej.
W szkole odbyły się też uroczystości związane z 11 listopada. Uczniowie mogli obejrzeć ciekawe przedstawienie o trudnej
historii Polski i Polaków. Wzięli tez udział we wrocławskiej Radosnej Paradzie.
Poczet sztandarowy szkoły uczestniczył w oficjalnych uroczystościach na Cmentarzu Osobowickim przy Kwaterach Żołnierzy
Wyklętych. A w naszym gimnazjum odbyło się ciekawe spotkanie z panią Genowefą Aleksander – Żołnierzem Wyklętym.
Umiemy wspierać i pomagać
Uczniowie naszej szkoły udowodnili, że działania humanitarne i akcje charytatywne nie są im obce. Prężnie działał szkolny
wolontariat, a i akcji indywidualnych czy klasowych nie zabrakło. Poniżej skrócony przegląd pozytywnych działań.
1.
Dwukrotny udział w zbiórce żywności dla Banków Żywności.
2.
Całoroczna współpraca ze świetlicą w Szkole Podstawowej nr 37 oraz świetlicą środowiskową przy parafii św. Andrzeja Boboli
we Wrocławiu.
3.
Zbiórka nakrętek dla Fundacji „Potrafię pomóc”.
4.
Zbiórka karmy i potrzebnych rzeczy dla schroniska dla zwierząt.
5.
Zbiórka zniczy i pieniędzy w ramach akcji „Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia”.
6.
Zbiórka żywności i produktów chemicznych dla potrzebujących mieszkańców Kuźnik w ramach współpracy z parafialnym
zespołem Caritas.
7.
Dni ciasta – zbiórka finansowa.
8.
Wyjście na Cmentarz Żołnierzy Polskich i Włoskich – porządkowanie mogił.
9.
Pomoc wielodzietnej rodzinie uchodźców z Białorusi.
Warsztaty z wolontariatu
Dnia 11 maja 2015 w naszej szkole odbyły się warsztaty dla wszystkich klas pierwszych
na temat wolontariatu. W związku z tym odwiedziła nas pani Urszula z Wrocławskiego
Centrum Wspierania Organizacji Pozarządowych Sektor 3, który jest prowadzony
przez Fundację Umbrella i współfinansowane ze środków Gminy Wrocław.
Pani Urszula przeprowadziła z naszymi uczniami ćwiczenia, które miały dać odpowiedź na najważniejsze
i najbardziej podstawowe pytania dotyczące tematu wolontariatu. Uczniowie zastanawiali się na tym: kim jest
wolontariusz, jakie cechy powinien posiadać kandydat na wolontariusza, jakie są prawa i obowiązki wolontariusza,
gdzie można być wolontariuszem. Nasi uczniowie spisali się świetnie – pracowali z dużym zaangażowaniem,
a w wyniku ich pracy powstały piękne plakaty. Dla zainteresowanych więcej informacji na stronie
www.sektor3.wroclaw.pl
Tak niewiele… Tak wiele…
Właściwie nie wiemy, czy o tym mówić i jak o tym mówić. Pomoc powinna być bezinteresowna,
przechwalanie się jest nie na miejscu. A z drugiej strony przecież warto powiedzieć, co się zrobiło, bo zawsze
istnieje szansa, że ktoś się przyłączy.
Usłyszeliśmy: „Potrzebna pomoc dla rodziny z Białorusi, dla ludzi, którzy w Polsce szukają życiowej szansy dla piątki swoich dzieci.”
To wystarczyło…
Na początek zebraliśmy trochę rzeczy. Były to ubrania (te w dobrym stanie), pluszaki (dzieci nie miały zabawek, nie wzięły ich ze sobą
z Grodna), gry, puzzle, książki, zeszyty, kredki. Zdecydowaliśmy się na zbiórkę pieniędzy – po 10 złotych od osoby. To tak niedużo,
a może bardzo pomóc. Uzbieraliśmy 250 złotych i wybraliśmy się na zakupy. Podzieliliśmy się na grupy, które zajęły się określonymi
listami. Jedni wybierali sery, jogurty, mleko, margarynę, drudzy słodycze, kolejni konserwy, dżemy, olej, jeszcze inni kasze, makarony,
ryż, soki, płatki śniadaniowe. Krótko mówiąc wybieraliśmy to, co potrzebne, to, co ma dłuższy termin przydatności, to, czego nie trzeba
mrozić lub trzymać w lodówce. No i to, co smaczne, lubiane przez dzieci.
Lista zakupów była dość ogólna (wskazówki wychowawczyni), sami decydowaliśmy o szczegółach i pilnowaliśmy przydzielonego
budżetu.
Wszystko zawieźliśmy do domu potrzebującej rodziny – pomógł dziadek jednego z kolegów. Akcję zaliczmy do udanych. To była lekcja
pomagania, planowania i odpowiedzialności.
Klasa IIc i pani Joanna Kot (ze wsparciem pani Patrycji Blak)
Zbiórki żywności
Mogiły
Warsztaty na warsztacie
W nowoczesnej szkole nauczyciel powinien być organizatorem procesu nauczania – uczenia się. Jego najważniejszym
zadaniem nie powinno być tylko przekazywanie wiedzy, ale przede wszystkim kształtowanie umiejętności, zachowań i postaw,
czyli stymulowanie ucznia do stosowania zdobytej wiedzy w praktycznym działaniu. Każdy nauczyciel powinien postawić sobie
nie tylko pytanie czego należy uczyć, ale także – w jaki sposób i jakimi metodami.
Jak wykazały badania prowadzone w wielu krajach świata, stosowana metoda decyduje często nie tylko o zdobytej wiedzy,
kształtowaniu nowych umiejętności samodzielnego poszukiwania informacji, ale także twórczego korzystania z już posiadanej
wiedzy, czy rozwijaniu postawy poszukującej. Dlatego też, mając to wszystko na uwadze, nasi nauczyciele bardzo często wybierali
metodę warsztatową jako jedną
z lepszych i efektywniejszych metod aktywizujących. Zajęcia warsztatowe, których istotą
jest aktywne uczestnictwo w zajęciach wszystkich uczniów (wykładowca jest mentorem i moderatorem podejmowanych działań),
doskonale sprawdziły się w naszej szkole. Było ich naprawdę wiele i warto je wymienić.
„Stop cyberprzemocy” to profilaktyczne warsztaty dla młodzieży, zorganizowane przez panią pedagog Ewę Wachowską,
doskonale wpisały się w cele projektu „Nienawiść – jestem przeciw”. Był to dobry wstęp do pokazania uczniom niebezpieczeństw,
z jakimi mogą się spotkać w Internecie.
„Archipelag Skarbów” to żywy i dynamiczny program profilaktyczny dla młodzieży z gimnazjów i szkół
ponadgimnazjalnych, który uczy zdrowego i mądrego stylu życia oraz zachęca młodzież do unikania alkoholu, narkotyków,
przemocy, pornografii i do czekania z seksem aż do małżeństwa. Pokazuje młodym ich ogromny pozytywny potencjał – to zupełnie
inaczej niż o młodzieży mówią masowe media.
„W poszukiwaniu zagubionej motywacji” oraz „Warsztaty radzenia sobie ze stresem” tokolejne bardzo ciekawe zajęcia,
które tak jak poprzednie, zostały zainicjowane przez panią pedagog.
„Zasady tworzenia kampanii społecznej” to szkolenie dla grupy projektowej „Nienawiść – jestem przeciw”, w wyniku
którego na terenie szkoły powstała bardzo dobra kampania „Każdy inny, każdy ważny, każdy równy”.
„Jak być dobrym wolontariuszem” - prowadzone z uczniami ćwiczenia miały dać odpowiedź na najważniejsze i najbardziej
podstawowe pytania dotyczące tematu wolontariatu. Uczniowie zastanawiali się na tym: kim jest wolontariusz, jakie cechy powinien
posiadać kandydat na wolontariusza, jakie są prawa i obowiązki wolontariusza, gdzie można być wolontariuszem. Zajęcia odbyły się
z inicjatywy opiekunek Szkolnego Koła Wolontariatu.
„Tajniki filmu” - na tych warsztatach związanych z filmem uczniowie poznawali tajniki filmowej charakteryzacji. zagłębiali
się w techniki pracy aktora, a podczas czterogodzinnych warsztatów „Akcja animacja” młodzież tworzyła własne animacje techniką
poklatkową. Warsztaty zorganizowała pani Marlena Borowska.
Warsztaty ekologiczne prowadzone przez przedstawiciela Dolnośląskiego Zespołu Parków Krajobrazowych również były
ciekawą ofertą dla uczniów.
Wspólną cechą tych warsztatów było to, że wszyscy członkowie zajęć działali, uczyli się wzajemnie, rozwiązywali problemy,
wyciągali wnioski. Ważną rolą nauczyciela jest nie tylko umiejętne sterowanie wydarzeniami, ale także bycie otwartym na propozycje
i sugestie uczniów. Dzięki tej metodzie każde zajęcia są inne, kształtują inne postawy, uczą rozwiązywania nowych sytuacji
problemowych.
Wychodzimy, wyjeżdżamy…
Dla ucznia nie ma nic lepszego niż wyjście ze szkoły. Spełniamy te oczekiwania. Wychodzimy i wyjeżdżamy. To zawsze
ma sens, to zawsze uczy, integruje, uspołecznia. W tym roku za nami mnóstwo działań tego typu: wyjazdy do Goerlitz i na chrzest
pierwszaków do Trzebnicy, a także daleka wyprawa Drezno – Paryż – Barcelona, ciekawa wycieczka po Wrocławiu śladami naszej
patronki oraz odwiedziny w Archiwum Uniwersytetu Wrocławskiego, lekcje w kinie, wyjścia na ambitne kino w Nowych
Horyzontach, odwiedziny w teatrze, Humanitarium. Lekcje w terenie to ważna rzecz. I ciekawa. I miła. I inna.
Sprawdzamy się na scenie
Uczniowie Dziewiątki potrafią się zaprezentować przed widownią. W tym roku szkolnym zrobili to kilka razy –
z okazji Dnia Nauczyciela, Święta Niepodległości, Świąt Bożego Narodzenia oraz Drzwi Otwartych. Bywa śmiesznie, sentymentalnie,
patetycznie, zawsze mądrze i z klasą. Warto o tym pamiętać.
J
E
S
T
E
Ś
M
Y
Z
D
O
L
N
I
Sukcesów ci u nas dostatek
Genowefa Baczyńska (matematyka)
Zdolny Ślązak Gimnazjalista. Do etapu powiatowego przeszli: Maciej Mączyński III d, Bartłomiej Kłosowski III d.
Liga Naukowa. Do drugiego etapu przeszli: Maciej Mączyński III d, Michał Duk IIId.
Matematyka i Ekonomia. Do etapu powiatowego przeszli: Michał Duk IIId, Bartłomiej Kłosowski IIId, Maciej Mączyński III d
.
Marlena Borowska (język polski)
Międzyszkolny Konkurs Recytatorski „Mag słowa” – (miejski): Hanna Płuska, III d , wyróżnienie; Marcin Matecki, III d, wyróżnienie.
Międzyszkolny Konkurs Recytatorski i Literacki „Jan Paweł II. Papież poeta – papież pielgrzym” (miejski): Hanna Płuska, III d, I miejsce
Międzyszkolny Konkurs Recytatorski „Płynąć pod prąd” (miejski): Marcin Matecki, III d , wyróżnienie.
Międzyszkolny Konkurs Poezji Wisławy Szymborskiej (miejski): Hanna Płuska, III d, wyróżnienie.
Dzielnicowe Eliminacje Dolnośląskiego Konkursu Recytatorskiego (dzielnicowy): Hanna Płuska, III d, I miejsce.
Powiatowe Eliminacje Dolnośląskiego Konkursu Recytatorskiego w Oleśnicy (powiatowy): Hanna Płuska, III d, wyróżnienie.
Konkurs Krasomówczy „Powiem prosto z mostu” w ramach WNW (miejski): Marcin Matecki, III d, wyróżnienie.
IV Konkurs Recytatorski „Dusza mówi, dusza śpiewa” (powiatowy): Marcin Matecki, III d, I miejsce; Hanna Płuska, III d, III miejsce.
XV Międzygimnazjalny Konkurs Dziennikarski (powiatowy): Aleksy Sykuła, III d, I miejsce; Julia Mazur, IIId, II miejsce; Anna
Kośmider, III d, III miejsce.
„Jestem autorem i edytorem własnej książki” (miejski): Oliwia Piątek, II a, I miejsce.
„Wrocławska młodzież recytuje wrocławskich poetów” w ramach WNW (miejski): Marcin Matecki, III d, II miejsce.
Dagmara Babczyńska (język polski)
Międzyszkolny Konkurs Poezji Wisławy Szymborskiej (miejski): Maria Burzyńska, II d, wyróżnienie.
„Jestem autorem i edytorem własnej książki” (miejski): Maria Burzyńska, II d, III miejsce.
Joanna Kot (język polski)
Konkurs Krasomówczy „Powiem prosto z mostu” w ramach WNW (miejski): Klara Maj, III b, III miejsce.
Wrocław w twórczości poetyckiej młodzieży w ramach WNW (miejski): Martyna Rocho, I c, I miejsce.
Mirosław Szczepaniak (wychowanie fizyczne)
Piłka nożna chłopców. III miejsce w finale Strefy Zachód.
Siatkówka plażowa chłopców. V miejsce w Mistrzostwach Wrocławia.
Indywidualne Mistrzostwa Wrocławia w LA: II miejsce w skoku w dal - Daniel Ząbek IIA, III miejsce w Finale Powiatowym i awans
do Finału Dolnośląskiego.; VI miejsce na 300m - Adrian Wais IIC i awans do Finału Powiatowego; VI miejsce na 1000m - Dawid
Stachura IIA i awans do Finału Powiatowego.
Szkolna Liga LA - Mistrzostwa Wrocławia. IV miejsce - zespół 15 osób.
Mirosław Jagodziński (wychowanie fizyczne)
III miejsce w Finale Strefy Zachód Gimnazjady Młodzieży w tenisie stołowym chłopców - Wiktor Cyran kl. II b i Jakub Bednarski kl. II b
I miejsce w Młodzieżowych Zawodach Wędkarskich Jesienny Puchar Pilczyc - Damian Krygiel kl. I c
XVI miejsce w Finale Dolnośląskiej Gimnazjady Młodzieży w narciarstwie alpejskim chłopców - Konrad Salezniow kl. II a, Dawid
Stachura kl. II a.
Agnieszka Kapłońska i Małgorzata Marczewska (język niemiecki)
Olimpus: sesja jesienna 11 osób, sesja zimowa 10 osób, sesja wiosenna 10 osób. Uczniowie zajmowali miejsca w 3 dziesiątce.
Magdalena Panek (język angielski)
Olimpus: s. jesienna 14/15 - Dzięciołowska Hanna 1D, 9m, Kisielewska Aleksandra 3D, 3m, Wróbel Mateusz 3D,15m
s. zimowa 14/15 - Kempski Michał 1B, 11m, Dzięciołowska, 15m, Magiera-Gorzka Andrzej 2D, 14m, Wróbel Mateusz 3D, 9m
Balicki Jakub 3D, 9m, Kisielewska Aleksandra 3D, 13m, Matuszewski Maciej 3D, 14m
s. wiosenna 14/15 - Dzięciołowska Hanna 1D, 10m
Patrycja Blak (historia, EDB)
Konkurs wiedzy o Wrocławiu (miejski): Maja Mikołajczyk I d – udział w finale. Spacery wrocławskie (miejski): udział drużyny w finale.
„Jestem bezpieczny w szkole, w domu i na drodze” (miejski): VI miejsce drużyny.
Stanisława Dudek i Justyna Sotor (ekologia)
I miejsce w konkursie na EKOfilm (JakubBalicki, Marcin Kołodziej i Bartek Kłosowski z klasy 3d) II miejsce w konkursie na EKOstrój
(Nikol Holtz i Magda Bober z klasy 1b)
Joanna Sztyma (bibliotekarz)
Konkurs: Kulturalne Miasto Wrocław – 1 miejsce, Aleksandra Kisielewska III d, Julia Mazur III d, Hanna Gembiak II a
Ewa Wachowska (pedagog)
I miejsce w Międzyszkolnym Konkursie Razem Można Więcej. Naszą szkołę reprezentowała 4-osobowa drużyna z klasy II d:
Michał Gajek, Tymon Jastrzębski, Maciej Budkiewicz, Damian Tokarz.
I miejsce w międzyszkolnym konkursie ZAWODOWO WYSTARTUJ W PRZYSZŁOŚĆ. Zwycięski zespół z kl. II d w składzie: Maria
Burzyńska, Julia Banasiewicz, Wiktoria Skowrońska.
LIGA KLAS
L.p
Konkurencja
IA
IB
IC
ID
IIA
IIB
IIC
IID
IIIA
IIIB
IIIC
IIID
1.
Halloween – test
10
10
5
14
14
0
10
0
10
0
0
0
2.
Halloween –
reprezentant
5
5
10
5
5
5
5
5
5
5
5
3.
Życzliwość
1
3
7
2
2
1
5
1
0
1
4
4.
Konstruktywna
krytyka
0
1
0
0
2
3
0
0
0
0
0
5.
Mikołaj
3
4
3
3
1
0
2
0
0
0
3
6.
Dzień Sportu
5
4
6
5
4
0
0
4
6
0
0
5
7.
Krzesła
6
6
6
6
6
6
6
0
6
6
6
0
8.
Koszulki
6
6
6
6
6
6
6
0
6
6
6
6
9.
Dzień Śpiocha
4
2
3
1
4
1
0
4
2
3
3
1
10.
Tolerancja i
empatia
6
6
6
6
0
0
6
0
0
0
6
6
11.
suma
46
43
50
53
44
23
37
20
36
20
27
27
4
0
0
5
Na koniec ciekawa obserwacja – klasa Ia wraz z wychowawczynią, panią Anną Augustyn, działała na wielu polach. Trzeba tu wymienić
udział w Grze miejskiej o Kuźnikach, Festiwalu Nauki (Politechnika Wrocławska), warsztatach w Humanitarium Szkiełko i oko (kilka
razy), jasełkach klasowych dla rodziców, wigilii klasowej, wycieczce śladem wrocławskich szopek, wycieczce do Ossolineum
(Ossolińskie ABC, Miasto w ruinie), Akademii Wynalazców im. Boscha (warsztaty z programowania sterowników, budowania drona),
w programie PaT(Profilaktyka a Ty), wycieczce ekologicznej do Milicza, warsztatach ornitologicznych, występie uczniowskim z okazji
Dnia Matki, koncercie w Filharmonii, wyjściu do ZOO - lekcji Bieguny Ziemi, Afrykarium, projekcie WropenUp: warsztatach, pikniku,
spacerze po Wrocławiu.
Uff… Sporo tego. Chyba warto wyróżnić? ☺
A tu link do ich strony na Facebooku: https://www.facebook.com/mojaklasa1a?fref=ts