Poradnik filmowy

WWW.
.PL
O tworzeniu filmu na potrzeby serwisu
www.ekopasja.pl
Spis treści:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Pomysł
Scenariusz
Sprzęt
Transfer plików do komputera
Konwersja plików (program: Format Factory)
Edycja/ montaŜ filmu (program: WMM)
import materiałów
dodawanie pliku do osi czasu
dzielenie multimediów
dodawanie efektów specjalnych oraz przejść między klipami
dodawanie napisów
dodawanie dźwięków (nagrywanie narracji)
zapisywanie filmu
7. Podsumowanie
8. Załącznik: „6 sposobów na lekką stopę”
1. POMYSŁ
W tworzeniu filmu najwaŜniejszy jest pomysł– jakaś iskra – bez tego nie powstanie ani dobry
scenariusz ani film. Pomysł jest pierwszą i najwaŜniejszą rzeczą. My trzymamy się ściśle ram
szeroko rozumianej ekologii, konsumpcji oraz oddziaływaniu człowieka jak i całego
gospodarstwa domowego na otoczenie. Skarbnicą pomysłów inspirującą do napisania
dobrego scenariusza ( który poprzedza samą produkcję filmu ) moŜe być w tym przypadku
nasz serwis www.ekopasja.pl a w szczególności nasze „6 sposobów na lekką stopę” (patrz
załącznik). MoŜe ale nie musi – bo najlepszy pomysł to pomysł oryginalny na który nikt
jeszcze nie wpadł i o którym nikt jeszcze nie słyszał i znasz go tylko Ty.
Jak to wygląda w praktyce?
W gronie znajomych rozmawialiśmy o recyklingu. Zrodził się wówczas pomysł, Ŝeby
pokazać, co wynika z naszej bezrefleksyjnej „miłości” do recyklingu. Recykling, w hierarchii
postępowania z odpadami jest na ostatnim miejscu. WyŜej jest naprawianie, ponowne uŜycie,
redukowanie, odrzucenie, a najwyŜej, myślenie. Wszystkie wymienione sposoby
postępowania, oprócz recyklingu, wpływają na ograniczenie nadmiaru konsumpcji, a tym
samym na ograniczenie strumienia wytwarzanych odpadów. Jak to pokazać? Wtedy ktoś
przypomniał wiersz Tuwima Stół, w którym Tuwim opisał długą i złoŜoną drogę
powstawania stołu, od rosnącego latami drzewa, aŜ po wytworzenie mebla. Ktoś skojarzył, Ŝe
ulotka przechodzi przez podobne etapy cyklu Ŝycia rzeczy, z tą jednak róŜnicą, Ŝe drewniany
stół słuŜy nam latami, a ulotka najczęściej zaraz po otrzymaniu, trafia do kosza.
1
2. SCENARIUSZ
Gdy mamy juŜ pomysł i wiemy Ŝe jest to dobry materiał na film moŜemy przystąpić
do pisania scenariusza. Scenariusz w duŜym skrócie to „film na papierze”, scena po scenie,
dialog po dialogu – opisane w nim jest wszystko to co najwaŜniejsze w filmie. Jest to zapis
tego co słychać i widać w filmie. Gdy spróbujesz sobie przypomnieć swój ulubiony film to
najprawdopodobniej pierwsze co przyjdzie Ci na myśl to jakaś konkretna scena, obraz a nie
sam dialog (ewentualnie dialog połączony z obrazem ) dlatego najwaŜniejsze by to co
zostanie napisane stanowiło w wyobraźni czytelnika obrazy, obrazy które łącząc się stworzą
film.
Na podstawie scenariusza, moŜna całość ogarnąć, poznać, a przede wszystkim moŜna
zdecydować, czy się nam podoba, czy nie. MoŜna zdecydować, czy warto inwestować czas.
Sam zapis czy tez układ graficzny scenariusza bywa róŜny i w duŜej mierze zaleŜy od samego
twórcy. Najstarszy aczkolwiek do dzisiaj śmiało stosowany sposób na zapis scenariusza
wygląda jak dwukolumnowa tabelka, w której w jednej kolumnie zapisywane są dialogi zaś w
drugiej wygląd sceny. Ciekawostką jest fakt Ŝe zapis taki jest wzorowany bezpośrednio na
taśmie filmowej, w której obok klatek z obrazem biegnie ścieŜka dźwiękowa (pomijając filmy
nieme) . Przykładowy scenariusz do naszego filmu „Ulotka” znajdującego się na naszym
portalu, filmu który jest pastiszem, wspomnianego juŜ wiersza J. Tuwima, „Stół” wyglądał
tak:
scena
1
narracja
Wyrosły w lesie drzewa potęŜne, twarde,
wysmukłe i niebosięŜne.
Rysunki pomocnicze
2
I przyszli drwale piły warczały, wnet legł
pokotem drzew zagon cały.
3
JuŜ cięŜarówek dymiące stadko las do papierni
zawozi gładko
4
A tam juŜ sprawnie się nim zajęli, rozładowali,
pięknie pocięli.
I zaraz młyny najmniejszą drzazgę pilnie,
dokładnie mielą na miazgę.
2
Trafi ta miazga do kotłów wielkich a majster
doda składników wszelkich:
Najpierw wiec chloru pojemnik cały doda, by
papier był lśniący i biały;
Aby był gładki da kaolinu i na dodatek
siarczanu gliny.
Trzeba tę papkę długo gotować, a potem wodę
z niej odparować,
Wpuścić w cylindrów ciąg obrotowych aŜ
wyjdzie z niego papier gotowy.
5
Tymczasem plastyk cięŜko pracował, projekt
ulotki barwnej rysował.
6
Barwił, skanował, długo się męczył,
aŜ drukarzowi swe dzieło wręczył.
A ten w ruch puścił maszyny swoje, w mig
zadrukował papieru zwoje.
7
I juŜ ulotki na ulicy rozdają
a potem wartko do kosza trafiają
Tyle mozołu popatrzcie dzieci, trzeba, by papier
trafił do śmieci.
3
Oczywiście w trakcie realizacji samego filmu pewne sekwencje zostały wycięte inne
zmienione przez samego twórcę, reŜysera a efekt końcowy jest dostępny na stronie
www.ekopasja.pl .
3. SPRZĘT
Film na potrzeby serwisu internetowego moŜemy zmontować z materiału nagranego
kamerą, aparatem fotograficznym czy nawet lepszym telefonem komórkowym (Do zrobienia
filmu na potrzeby strony WWW nie potrzebujemy super profesjonalnego sprzętu, poniewaŜ
filmy dostępne do oglądania w Internecie i tak podlegają często przed publikacją bardzo silnej
kompresji (a co za tym idzie spadkowi jakości) z uwagi na ograniczone moŜliwości łączy
internetowych). Oprócz materiału filmowego moŜemy uŜyć do naszego filmu takŜe muzyki
oraz zdjęć/ ilustracji, które odpowiednio wmontujemy w nasz film. Przy wykorzystaniu
materiałów z Internetu lub innych źródeł (np. płyty z muzyką) pamiętać jednak musimy o
zachowaniu praw autorskich dotyczących danych materiałów.
4. TRANSFER PLIKÓW Z TELEFONU
Do kaŜdego z urządzeń posiadających moŜliwość nagrywania filmów, robienia zdjęć
dołączone są odpowiednie kable do komunikacji z komputerem. W przypadku telefonów gdy
nie posiadamy takiego kabla moŜemy go zakupić za nieduŜe pieniądze w kaŜdym punkcie
sprzedającym telefony – waŜne jest by dobrać odpowiedni kabel do odpowiedniego
urządzenia – często do kabla dołączone są sterowniki czy oprogramowanie ułatwiające
transfer miedzy komputerem i telefonem, które moŜna takŜe pobrać ze strony producenta
danego telefonu. Z uwagi na duŜą ilość marek telefonów nie sposób opisać jednego sposobu
transferu plików, zasadniczo jednak w przypadku wszystkich producentów i modeli telefonów
wygląda to podobnie. Przedstawię to na przykładzie Sony Ericssona
Przed podłączeniem aparatu tworze w swoim komputerze katalog, do którego będę przenosił
nagrany materiał.
[nowy katalog tworze przez naciśnięcie prawego klawisza myszy w miejscu gdzie chce go utworzyć (np. na pulpicie) i przez
wybranie z menu które się pojawiło opcji ”stwórz nowy katalog”]
Po podłączeniu kabla USB automatycznie zostaje wykryty podłączony aparat. Wybieram
„transfer plików” w menu wyskakującym na wyświetlaczu telefonu. W komputerze
wyskakuje znane okienko powiadamiające o podłączeniu sprzętu magazynującego dane,
wybieram „Otwórz folder, aby wyświetlić pliki”
4
Potrzebne pliki filmowe i zdjęcia przenoszę do utworzonego wcześniej katalogu
[aby przenieść pliki będąc w okienku z zawartością aparatu
1. zaznaczam interesujące mnie pliki trzymając klawisz „Ctrl” i klikając na poszczególne pliki
2. Po zaznaczeniu wszystkich mnie interesujących zwalniam klawisz :Ctrl” i prawym przyciskiem myszy (PPM)
klikam pojedynczo w jeden z zaznaczonych wcześniej plików – w menu wybieram „kopiuj”
3. W utworzonym wcześniej przeze mnie katalogu docelowym na komputerze klikam ponownie PPM i wybieram
opcje „wklej”. ]
Pliki mam juŜ na swoim komputerze w stworzonym przez siebie folderze/ katalogu.
W przypadku aparatów fotograficznych oraz kamer przeniesione do komputera pliki mogę
bez problemów odtwarzać systemowym odtwarzaczem filmów. Problem się pojawia przy
nagraniach z telefonu komórkowego który posiada własny skompresowany format nagrań z
rozszerzeniem *.3gp
Co prawda do samego odtwarzania moŜna uŜyć jednego z wielu darmowych programów
które sobie z owym formatem świetnie radzą ( polecam darowy KMPlayer – który obsługuje
większość występujących formatów i ma własną bazę kodeków oraz funkcję obsługi napisów)
jednak nie będziemy mogli edytować takiego filmu na potrzeby naszej produkcji.
Pierwszym krokiem wiec będzie konwersja pliku *.3gp do np. mpg.
5. KONWERSJA PLIKÓW
Do konwersji plików skorzystamy z darmowego i intuicyjnego programu „Format
Factory” dostępnego na stronie producenta: www.pcfreetime.com . Zarówno instalacja, jak i
sam program dostępny jest w polskiej wersji językowej.
Po uruchomieniu programu w kolumnie po lewej stronie, w domyślnie otwartej zakładce
„film” klikamy na „wszystko do WMV” (jest to format, który bez problemów obsłuŜy nasz
edytor filmów). Pojawia się okno, w którym klikamy „Dodaj plik” i wskazujemy ścieŜkę do
naszych plików które zamierzamy przekonwertować.
5
Po wybraniu plików zmieniamy ścieŜkę docelowej konwersji plików na nasz folder z plikami
( strzałka nr 1). Następnie klikamy przycisk „ok.” (strzałka nr 2). „Ustawienia wyjściowe”
oraz „opcje” pozostawiamy bez zmian – są one ustawione optymalnie :
Program wraca do okna startowego z zapełnioną listą plików, które wybraliśmy w głównym
oknie. Pozostaje nam wcisnąć przycisk „start” w górnym menu:
6
Program rozpoczyna konwersje plików – przy kaŜdym z nich pojawia się pasek stanu oraz
informacja o procentowym stopniu wykonania zadania.
Przekonwertowane pliki znajdują się we wskazanym wcześniej folderze (jeśli zapomnieliśmy
go wcześniej wskazać dwa przyciski w prawo od przycisku start znajduje się przycisk „folder
docelowy” – są tam ostatnio konwertowane pliki. Gdy wszystkie pliki mamy juŜ gotowe w
formacie WMV zamykamy program.
Program ten moŜesz wykorzystać takŜe do zmiany rozszerzeń plików muzycznych (np. z dowolnego pliku na *.mp3 oraz
graficznych (np. z JPG do GIF).
6. MONTAś FILMU
Gdy wszystkie pliki filmowe i inne materiały, z których chcemy zmontować film mamy juŜ
zapisane w naszym uprzednio utworzonym jednym katalogu roboczym w odpowiednich
formatach oraz gdy przed oczami mamy nasz scenariusz - moŜemy zacząć pracę w naszym
studiem filmowym.
Programem który wykorzystamy do tego zadnia będzie powszechnie dostępny Windows
Movie Maker. Zaletami tego programu jest dostępność w kaŜdym zainstalowanym systemie
Windows, intuicyjność oraz interfejs programu łudząco podobny do wielu bardziej
profesjonalnych programów do obróbki wideo.
WMM znajduje się w zakładce z programami (start programy Windows Movie Maker).
Poradnik dotyczący Windows Movie Makera podzieliłem na poniŜsze działy:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
import materiałów
dodawanie pliku do osi czasu
dzielenie multimediów
dodawanie efektów specjalnych oraz przejść między klipami
dodawanie napisów
dodawanie dźwięków (nagrywanie narracji)
zapisywanie filmu
1. Import materiałów multimedialnych (klipów filmowych, dźwięków, oraz zdjęć) do
WMM.
Otwieramy Movie Maker'a, a następnie klikamy Kolekcje, wyskoczy nam po lewej stronie
małe okienko z kolekcjami. Klikamy na „kolekcje” PPM i wybieramy polecenie „Nowa
kolekcja”.
7
Wpisujemy nazwę kolekcji.
Aby importować do kolekcji film, muzykę bądź obrazek klikamy w głównym menu
programu: Plik -->Importuj do kolekcji.
Następnie wybieramy plik z naszego dysku, który wcześniej przygotowaliśmy i klikamy
Importuj (dłuŜsze filmy dzielą się na kilka klipów). Analogicznie robimy ze wszystkimi
pozostałymi przygotowanymi do naszej produkcji plikami (powinniśmy je mieć zawsze pod
ręką)
2. Zaimportowany plik filmowy przeciągamy na „oś czasu” (podłuŜny pasek w dolnej
części programu z podziałką czasową). W podobny sposób na oś czasu moŜemy dodawać
kolejne pliki / sekwencje nagranego wideo oraz dźwięk. W kaŜdej chwili moŜemy zamieniać
je dowolnie kolejnością przeciągając przed lub za inny klip.
Kilka objaśnień osi czasu:
>> Ustawienie poziomów audio; tzn. Głośność muzyki w całym klipie.
>> Dodanie narracji do osi czasu;
>> Zwiększenie/ zmniejszenie osi czasu
8
>> Przewin oś czasu do tyłu/ Odtwórz oś czasu
>> Suwak, który poruszamy się po całej osi czasu
3. Dzielenie klipów. Jeśli chcemy podzielić klip, musimy wcześniej osadzić go na osi
czasu i pojedynczo na niego kliknąć. Następnie Suwakiem poruszając się w lewo lub prawo
nastawiamy miejsce, w którym chcemy przeciąć plik. Aby podzielić klip wciskamy skrót
klawiszowy Carl+ L . Klip zostaje we wskazanym przez nas miejscu podzielony. MoŜemy
usunąć niepotrzebną część, wstawić między części zdjęcie albo na odseparowany w ten
sposób kawałek klipu nałoŜyć efekt specjalny (szczegóły w następnym akapicie) . Podobnie
postepujemy z muzyką. NatęŜenie dźwięku moŜemy dostosować przyciskiem zaznaczonym
na czerwono na poprzedniej ilustracji (dodatkowo klikając na osi czasu na konkretny dźwięk
prawym przyciskiem myszy moŜemy wybrać opcję stopniowego zwiększenia lub
zmniejszenia natęŜenia dźwięku).
4. Dodawanie efektów wideo (film czarno-biały, rozmycie, przyspieszenie,
postarzanie filmu itd.) Aby dodać efekty wideo klikamy Narzędzia --> Efekty wideo
Wyskoczy okienko, w którym pojawiają się propozycje efektów, a w oknie podglądu po
prawej stronie zobaczymy jak wygląda wybrany przez nas efekt. Gdy się zdecydujemy na
dany efekt przeciągamy go na oś czasu – na klip, który chcemy zmodyfikować.
Aby dodać przejścia między klipami klikamy Narzędzia --> Przejścia wideo.
Wyskoczy okno, w którym pojawią się róŜne propozycje przejść. Klikając na którąś z nich
moŜemy ją zobaczyć na podglądzie po prawej stronie. Gdy zdecydujemy się na którąś z
prezentacji przeciągamy ją na oś czasu.
5. Aby do filmu dodać napisy, filmu klikamy Narzędzia --> Tytuł i napisy końcowe…
9
Następnie wybieramy jedną z dostępnych opcji:
Wyskoczy okno, w jego górnej rubryce wpisujemy tytuł główny, a w dolnej podtytuł (W
kaŜdym
rodzaju
tytułu,
tekstu
postępujemy
podobnie).
Mamy równieŜ opcje:
Zmień animację tytułową, po kliknięciu wyświetlą się róŜne schematy animacji dostępne
dla tytułów.
Zmień kolor i czcionkę tekstu, po kliknięciu pojawia się okienko, w którym moŜemy
zmienić: czcionkę, kolor czcionki, kolor tła, przeźroczystość tekstu, rozmiar tekstu, oraz
pozycję tekstu.
Gdy skończymy „upiększać” tekst moŜemy zobaczyć jak będzie wyglądał w oknie
podglądu po prawej stronie, gdy zdecydujemy się dodać tekst do filmu klikamy: Gotowe,
dodaj tytuł do filmu.
Napisy moŜemy przyspieszać/spowalniać, odpowiednio rozciągając/kurcząc ich ramki,
przytrzymując LKM ich boczne krawędzie.
6. Do filmu moŜemy takŜe dodać narracje klikając w ikonę z piktogramem mikrofonu.
Wykonane nagranie automatycznie „wskoczy” w miejsce zaznaczone na osi czasu. (Nie
zapomnij o prawidłowym podłączeniu mikrofonu do komputera [najczęściej róŜowe gniazdo
mini jack w komputerze] )
7. Gdy film jest juŜ gotowy moŜemy go zapisać. Wybieramy Plik Zapisz plik
filmowy jako. Lokalizacje filmu wybieramy „mój komputer” (domyślnie). W następnej
zakładce wybieramy lokalizacje zapisywanego pliku pozostałe ustawienia zostawiamy bez
zmian klikając Dalej. Nasz film jest gotowy.
7. PODSUMOWANIE
Mam nadzieję Ŝe ten poradnik pomógł początkującemu reŜyserowi w stworzeniu
własnego klipu filmowego.
Zachęcam do zgłaszania klipów na konkurs (szczegóły: www.ekopasja.pl/konkurs ).
Na naszej stronie znajdzie równieŜ forum – zachęcam do własnych wpisów, porad i uwag
oraz „kombinowania” z programami do tworzenia filmów we własnym zakresie na jakiś
„plikach testowych”. Jeszcze raz przypominam o przestrzeganiu praw autorskich dotyczących
10
materiałów wykorzystywanych w tworzonych filmach i zapoznaniu się z regulaminem
konkursu ( dostępny na www.ekopasja.pl/konkurs/ ).
www.aktywnemiasta.pl
Wsparcie udzielone przez Islandie, Liechtenstein i Norwegie poprzez dofinansowanie ze środków Mechanizmu
finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a takŜe budŜetu
Rzeczpospolitej Polskiej w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.
11
8. Załącznik
Sześć sposobów na lekką stopę
KaŜdego dnia zostawiamy na Ziemi odcisk swojej stopy. Wielkość tego odcisku zaleŜy od stopnia
uciąŜliwości naszych zachowań. PoniŜej przedstawiamy kilka sposobów na lekką stopę. Są one
ułoŜone hierarchicznie, od najbardziej skutecznego po najmniej efektywny.
Przemyśl
Jeśli się dobrze zastanowić, wiele rzeczy moŜna zrobić lepiej. Prowadząc spór moŜna zrobić przerwę
i przemyśleć, jak się dogadać. MoŜna czasem spojrzeć na własny dom z boku i wspólnie z rodziną
przemyśleć codzienne zachowania, tak by zuŜywać mniej energii, wytwarzać mniej odpadów. W
reklamach ciągle ktoś nas do czegoś namawia. Warto znaleźć czas, by przemyśleć na ile jesteśmy
zdominowani przez reklamowe nakazy i jak sobie z tym radzić.
Odrzuć
Nie reaguj na okazje, promocje. Promocje najczęściej oferują za niŜszą cenę coś, czego normalnie
nie
wziąłbyś za darmo. Kupuj co niezbędnie potrzebne. Odrzuć dodatkową rzecz, która zabierze Ci
miejsce, czas i której trzeba będzie się później jakoś pozbyć.
Zredukuj
Ogranicz ilość zuŜywanej wody, energii. W sklepie wybieraj tak pakowane produkty, by przynosić do
domu jak najmniej śmieci. Tak jest taniej dla Ciebie i lŜej dla Ziemi.
UŜyj ponownie
Ciesz się tym co masz tak długo, jak się tylko da. Wybieraj takie rzeczy, które będą z Tobą jak
najdłuŜej. A jak nie będą dla Ciebie juz przydatne, przekaŜ je dalej, niech inni się nimi cieszą.
Napraw
Jeśli coś w Twoim domu się zepsuje, nie rozwiązuj problemów za pomocą gazetek z ofertami. WykaŜ
się przedsiębiorczością i napraw sam lub znajdź serwis. Daj swojej rzeczy drugie Ŝycie.
Odzyskaj
Jeśli nasza rzecz nie nadaje się juŜ do jakiegokolwiek uŜycia, znajdź odpowiednie miejsce (np. punkt
zbiórki, sklep) lub wzuć do odpowiedniego kontenera, by zostały zagospodarowane materiały, z
których rzecz została wytworzona. Zadbaj o to, by Twoja rzecz nie stała się śmieciem.
WWW.
.pl
Wsparcie udzielone przez Islandie, Liechtenstein i Norwegie poprzez dofinansowanie ze środków Mechanizmu
finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego, a takŜe budŜetu
Rzeczpospolitej Polskiej w ramach Funduszu dla Organizacji Pozarządowych.
12