D - Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich

Sygn. akt I C 339/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 13 listopada 2013 r.
Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich Wydział I Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Piotr Stanisławiszyn
Protokolant: prot. sąd. Aleksandra Wąsiel
po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2013 r. w Strzelcach Opolskich
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) w W.
przeciwko A. R.
o zapłatę
I. oddala powództwo;
II. kosztami procesu obciąża powoda.
UZASADNIENIE
Powód (...) z siedzibą w W.pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 13 stycznia
2013 roku domagał się zasądzenia od pozwanej A. R.kwoty 4.594,22 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu.
W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż dochodzona niezapłacona przez pozwaną wierzytelność wynika z tytułu
umowy nr (...) zawartej przez pozwaną a (...) S.A. Na podstawie umowy o przelew wierzytelności zawartej dnia 9
grudnia 2011 roku powód nabył wierzytelność wobec pozwanej z prawem naliczania odsetek.
W dniu 15 stycznia 2013 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty
w elektronicznym postępowaniu nakazowym, w którym nakazał pozwanej, aby zapłaciła powodowi wierzytelność
dochodzoną w pozwie w całości wraz z odsetkami i kosztami procesu.
Od powyższego nakazu zapłaty pozwana wniosła sprzeciw, domagając się uchylenia nakazu zapłaty i oddalenia
powództwa w całości. W uzasadnieniu sprzeciwu podniosła, iż znajduje się w trudnej sytuacji życiowej, w związku
z czym nie ma środków na zapłatę zadłużenia, natomiast na rozprawie w dniu 13 listopada 2013 podniosła zarzut
przedawnienia.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny
W dniu 14 września 2007 roku pomiędzy (...) Bankiem (...) z siedzibą w W. a A. R. zawarto umowę kredytu
odnawialnego nr 4070-2007, na podstawie, której bank udzielił pozwanej kredytu odnawialnego w rachunku
oszczędnościowo - rozliczeniowym w kwocie 2.500,00 zł, a pozwana winna była dokonywać wpłat w terminach
określonych przez stronę powodową.
Dowód:
- umowa kredytu odnawialnego, k. 48;
Pismem z dnia 1 października 2009 roku (...) S.A. wypowiedziała pozwanej umowę rachunku bankowego wzywając
A. R. do zapłaty należności w wysokości 2.691,32 zł w terminie miesięcznym od otrzymania wypowiedzenia. Pozwana
A. R. odebrała wypowiedzenie w dniu 05.10.2009 r.
Dowód:
- wypowiedzenie umowy rachunku, k. 18-19;
- kopia potwierdzenia odbioru wypowiedzenia, k. 17;
W księgach rachunkowych banku stwierdzono figurującą na dzień 21 listopada 2011 roku wymagalną wierzytelność
w stosunku do pozwanej na kwotę 3.863,34 zł wynikającą z zawartej przez pozwaną w dniu 14 września 2007 roku
umowy kredytu odnawialnego nr (...)
Dowód:
- wyciąg z ksiąg rachunkowych banku, k. 47;
Pismem z dnia 18 stycznia 2012 roku strona powodowa wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 3.974,00 zł w terminie
5 dni.
Dowód:
- wezwanie do zapłaty, k. 45-46;
Powód (...) z siedzibą w W.w dniu 9 grudnia 2011 roku na mocy umowy sprzedaży wierzytelności nabył wierzytelności
przeciwko pozwanej od (...) S.A.O dokonanej cesji (...) S.A.wysłało do pozwanej zawiadomienie.
Dowód:
- kopia umowa sprzedaży wierzytelności, k. 30-33;
- wyciąg z rejestru funduszy inwestycyjnych, k. 25;
- kopia odpisu KRS, k. 27-29;
- pismo z dnia 13 stycznia 2012 roku, k. 44;
Sąd zważył, co następuje
Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.
W niniejszej sprawie bezsporne są - fakt zawarcia przez A. R. umowy kredytu odnawialnego z (...) S.A. w W.,
nie uiszczenie przez pozwaną należności na rzecz poprzednika powoda oraz zawarcie przez powoda i pierwotnego
wierzyciela umowy sprzedaży wierzytelności. Spór sprowadzał się do oceny, czy zasadnym jest zasądzenie na rzecz
strony powodowej żądanej pozwem kwoty.
Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentach znajdujących się w aktach sprawy dołączonych do
pozwu.
Należy podkreślić, iż pozwana nie zaprzeczyła twierdzeniom powoda, przyznała fakt zawarcia umowy z pierwotnym
wierzycielem oraz istnienie wierzytelności. Nie zakwestionowała również wysokości kwoty dochodzonej pozwem.
Jednakże pozwana podniosła na rozprawie zarzut przedawnienia roszczenia, wobec czego ten zarzut był przedmiotem
rozważań Sądu w niniejszej sprawie.
Powód wskazał, iż dochodzona niezapłacona przez pozwaną wierzytelność wynika z tytułu umowy nr (...) zawartej
przez pozwaną a (...) S.A. w dniu 14 września 2007 roku, natomiast pismem z dnia 1 października 2009 roku
poprzednik powoda wypowiedział pozwanej umowę rachunku bankowego wzywając A. R. do zapłaty należności w
wysokości 2.691,32 zł w terminie miesięcznym od otrzymania wypowiedzenia. Pismo to odebrała pozwana w dniu
05.10.2009 r.
W myśl art. 117 § 1 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają
przedawnieniu, natomiast zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia
wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności
gospodarczej – trzy lata. Skoro roszczenie dochodzone niniejszym pozwem należy do świadczeń okresowych, to
zgodnie z art. 118 k.c. przedawnia się z upływem trzech lat od dnia wymagalności.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że dochodzona kwota wynikająca pierwotnie z umowy kredytu odnawialnego
przedawniła się z upływem 3 lat. W świetle tego wierzytelność objęta pozwem złożonym w dniu 14 stycznia 2013
roku jest w całości przedawniona, w związku z czym zgodnie z art. 117 § 2 k.c. powód nie może skutecznie domagać
się jej zaspokojenia na drodze sądowej. Innymi słowy zdaniem Sądu pozwana trafnie wykazała, iż roszczenie jakie
zostało zawarte w pozwie i której dochodzi strona powodowa uległo przedawnieniu albowiem upłynął okres 3 lat od
wymagalności, przyjmując, iż termin wymagalności nastąpił w dniu 5 listopada 2009 roku, tj. po upływie miesiąca od
dnia doręczenia wypowiedzenia pozwanej umowy kredytu odnawialnego.
Należy podnieść, iż strona powodowa nie udowodniła, że w niniejszej sprawie doszło do przerwania terminu
przedawnienia lub jego zawieszenia. Zdaniem Sądu, po myśli art.6 k.c., to na powodzie ciążył obowiązek wykazania
powyższych okoliczności.
Orzeczenie o kosztach postępowania opiera się o treść art. 98 k.p.c. W tym względzie strona powodowa przegrywając
proces winna pozwanej zwrócić poniesione przez nią w sprawie koszty.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o powołane przepisy powództwo należało oddalić, z uwagi na przedawnienie
wierzytelności dochodzonych pozwem.