ARDOWE

SPRĘŻYNY NACISKOWE
Przykłady zakończeń
1. Zeszlifowana, z
zewnętrznym elementem ustalającym
2. Niezeszlifowana, z
wewnętrznym elementem ustalającym
6. O nierównomiernej podziałce
zwojów
3. Część końcowa
7. Stożkowa sprężyna naciskowa
umożliwiająca uzyskanie charakterystyki progresywnej
4. Z powiększonym ostatnim zwojem w celu
osadzenia w rowku
8. Zaczepy kołowe z mocowaniem śrubowym
5. Ze zmniejszonym
ostatnim zwojem w
celu osadzenia na wale
9. Nawinięta prostokątnie sprężyna naciskowa (sprężyna
magazynka)
213
SPRĘŻYNA NACIĄGOWA
Konstrukcje końcówek:
0,25 Di
R = 0,5 Di
0,25 Di
R = 0,5 Di
R = 0,5 Di
R = 0,5 Di
 Di
H = 0,75 Di
H = Di
H = 0,75 Di
4. Zwykły zaczep kołowy
5. Zwykły hak
6. Wysoki zaczep kołowy
H = Di
7. Wysoki zaczep kołowy
B
0,25 Di
R = 0,5 Di
R = 0,5 Di
R
H = 0,75 Di
45º
Di < H ʺ 2 Di
H = 0,5 Di
8. Wysoki zaczep kołowy
A
9. Długi hak
H > 2 Di
10. Długi hak o prostym końcu
11. Sprężyna stożkowa
o zmniejszonym zaczepie
kołowym
A
Liczba zwojów ≤20
(20 )- 60
>60
Odchylenie A 20°
1°/ zwój
nieokreślony
Odchylenie kątowe zaczepu
kołowego lub haka
14. Luźny zaczep kołowy z
drutu do sprężyny stożkowej
H = Di
214
18. Obejma boczna
15. Luźny zaczep kołowy stalowy do sprężyny stożkowej
16. Luźna śruba do sprężyny
stożkowej
H = Di
19. Obejma „angielska”
17. Gwintowany koniec na
śrubę
SPRĘŻYNY SKRĘTNE
SF-VF
Dt
Di
Dm
ϕ
Zwój prawoskrętny
ϕ1
β
M1
ϕ2
F1
Zwój lewoskrętny
D2
F2
L0
a
Przykład: Sprężyna
skrętna z ramionami
promieniowymi, bez
stałych końców.
Zamocowana nieruchomo na wale.
W przypadku nawiniętych cylindrycznie sprężyn skrętnych obciążenie powoduje ugięcie zwoju. Końce sprężyn
skrętnych mają w założeniu utrzymywać ugięcie i z reguły
mają stałe naprężenie. Zwykle sprężyna osadzona jest na
wale lub na tulei. Sprężyna powinna być zawsze zamocowana z zachowaniem luzu między jej wewnętrzną średnicą a wałem. Zwykle sprężyna mocowana jest w taki sposób, by przyłożenie momentu powodowało ściślejsze
przyleganie sprężyny do wału, tzn. zmniejszenie jej
wewnętrznej średnicy.
= Średnica drutu
Dm = Średnica podziałkowa
R = Ramię momentu w mm
Po = Podziałka
n Liczba czynnych zwojów
L
= Długość L = Po x n + Dt
F
= Siła w Newtonach
M
= Moment w Nmm
Mn = Maksymalny dopuszczalny moment Nmm

= Kąt skręcenia w stopniach na zwój pod działaniem
momentu Mn. Sprężyna z czterema zwojami daje
skręcenie równe 4 x  przy momencie Mn.
Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli i na
rysunkach na następnej stronie można określić wymiary
specjalnej sprężyny skrętnej. Można wybrać inne wymiary
niż podane w tabeli, a także inne rodzaje zakończeń. W
takim przypadku zalecamy dołączenie szkicu do zamówienia. Należy także zapoznać się z naszym standardowym asortymentem sprężyn skrętnych, strony 96-105.
Moment siły
F=3
Sprężyny skrętne mają prostą charakterystykę sprężystości. Na przykład jeśli sprężyna przy skręceniu o kąt 10°
generuje moment równy 1 Nmm, ta sama sprężyna
wygeneruje moment równy 2 Nmm przy skręceniu 20°.
Aby zapobiec tarciu między zwojami, sprężyny skrętne
nawija się zwykle z zachowaniem luzu między nimi.
Liczba zwojów dobierana jest odpowiednio do kąta skręcenia lub wymaganego położenia ramienia.
Dopuszczalne obciążenie, żywotność
Jeśli maksymalne skręcenie i moment ( i Mn) zostanie
użyte w zgodzie z poniższą tabelą, w przypadku materiału SS1774-04 będzie można uzyskać 4000 oscylacji. W
przypadku materiału SS1774-05 i SS2331-06 natomiast
10 000 oscylacji.
Jeśli parametry  i Mn zostaną zmniejszone o 20%, trwałość sprężyny wzrośnie do 50 000-100 000 oscylacji w
przypadku materiału SS 1774-04 i 200 000-400 000 oscylacji w przypadku materiałów SS 1774-05 i SS 2331-06.
W przypadku zmniejszenia wartości z tabeli o 30%,
wszystkie wymienione materiały zapewniają niemal nieskończoną żywotność, pod warunkiem prawidłowego
zamontowania końców sprężyny. Podane powyżej wartości są przybliżone. Szczegółowe informacje konstrukcyjne
i metody obliczeń żywotności można znaleźć w podręczniku Spring Handbook firmy Lesjöfors.
M=3
F = 1,5 M = 3
F=1
M=3
R = 10
R = 20
R = 30
Moment jest to suma sił przemnożona przez długość
ramienia.
M= F x A. Innymi słowy, im bliżej końca ramienia działa
obciążenie, tym mniejszy jest stawiany opór. Jednakże
moment pozostaje niezmieniony.
Przykład specyfikacji zamówienia
SF-VF
Dt: 0,5
Di: 4
n: 8 + 90° (= 8,25)
Zwoje: prawoskrętne
Końce
Pierwszy koniec: Rys. 3 A = 3.5
Drugi koniec: Rys. 5 A = 15, B = 3
Jakość materiału: SS 1774-04
215
SPRĘŻYNY SKRĘTNE
Końce SF-VF
TYP 1
TYP 2
A
A
TYP 3
TYP 4
A
A
TYP 5
TYP 6
A
A
C
B
B
TYP 7
TYP 8
A
A
B
TYP 9
TYP 10
A
A
B C
216
SPRĘŻYNY ZEGAROWE
TYP A
R
d
Dy
t
ϕ
M1
F1
Końce typu 1 i 2
b
Końce alternatywne typ 1 i 2
F2
M2
Typ wewn. 3
Typ wewn. 4
a
Typ zewn. 5
a
a
Typ zewn. 6
a
TYP B
Końce alternatywne typ 1 i 2
„Sprężyna zegarowa ma wytwarzać moment obrotowy
(ruch obrotowy). Wyróżnia się dwa podstawowe typy
takich sprężyn: z otwartymi zwojami (typ A) oraz z przylegającymi zwojami (typ B). Typ A w normalnych zastosowaniach całkowicie eliminuje tarcie i jest używany zwykle
przy niewielkich kątach skręcających, do 360°, np. w zamkach.
t
= Grubość materiału
b
= Szerokość materiału
d
= Średnica wału
Typ B jest montowany w obudowach, a sprężyna tego
typu może uginać się o kilka zwojów. Sprężyna taka charakteryzuje się niewielkim wzrostem siły przy rozciągnięciu i może służyć np. jako sprężyna napędowa. Normalnie
sprężyna taka jest dostarczana z pierścieniem blokującym
lub owinięta metalową taśmą.
Dy = Średnica zewnętrzna
R
= Ramię momentu
M
= Moment sprężyny
F
= Siła reakcji sprężyny
Bardziej szczegółowe informacje można znaleźć w podręczniku Spring Handbook firmy Lesjöfors. Należy także
zapoznać się z naszym standardowym asortymentem
sprężyn zegarowych, strony 110-111.
217