Planowanie energetyki w gminie według własnych celów
Transkrypt
Planowanie energetyki w gminie według własnych celów
VII Ekoenergetyczna konferencja – Aktywizacja gminy za pomocą innowacyjnej energetyki rozproszonej Dr inż. Sławomir Pasierb Fundacja na rzecz Efektywnego Wykorzystania Energii Planowanie energetyki w gminie według własnych celów 1. Co to znaczy – własne cele energetyki lokalnej Planowanie energetyczne w gminie stało się ustawowym obowiązkiem do 1997 roku, ostatnia nowelizacja [1] wzmocniła ten obowiązek, ustanawiając, że: − projekt założeń sporządza się dla obszaru gminy co najmniej raz na 3 lata, − uchwalenie przez gminę pierwszych założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną, gazu ziemnego, w skrócie dalej w energię, ma nastąpić do 2 lat od daty wejścia ustawy zmieniającej w życie, czyli do końca 2013 roku. Otoczenie prawno-polityczne planowania energetycznego w gminie narzuca zakres planowania i wzajemne powiązania między lokalnymi dokumentami planistycznymi – Rys. 1. Rys. 1. SRG Zakres Ustawy PE Strategia rozwoju społecznogospodarczego gminy PRPE Plan rozwoju przedsiębiorstw przesył. i dystr. (gaz, energia) MPZP Miejscowy Plan lub Studium Zagospodarowania Przestrzennego Gminy ZPZE Założenia do planu zaopatrzenia gminy w energię PZE Dobrowolne Plan zaopatrzenia w energię gminy LEAAP Lokalny plan działań efektywności energetycznej SEAP POP Program ochrony środowiska gminy, w tym powietrza Plan działań na rzecz zrównoważonej gospodarki energetycznej gminy Legenda opcjonalnie Źródło: Interpretacja FEWE sekwencje ustawowe sprzężenia koordynacyjne i merytoryczne Ustawowy (Prawo energetyczne) zakres założeń i planu zaopatrzenia gminy w energię narzuca standard dokumentu, określając strukturę działań: ocenę stanu i prognozę zapotrzebowania – przedsięwzięcia racjonalizujące zużycie energii – wykorzystanie lokalnych zasobów w tym oze – współpracę z innymi gminami. Z intencji ustawodawcy oraz z doświadczeń 13 letniego okresu realizacji tego obowiązku przez gminy wynika, że domyślnym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa zaopatrzenia gminy w energię, kierując 37 VII Ekoenergetyczna konferencja – Aktywizacja gminy za pomocą innowacyjnej energetyki rozproszonej się w miarę możliwości zasadami efektywnego wykorzystania energii i stosowania odnawialnych źródeł energii. Ta ustawowa struktura założeń do planu nie stawia explicite potrzeby definiowania celów jakim ma służyć lokalny plan, zarówno biorąc pod uwagę cele polityki energetycznej kraju [2] jak wspomaganie rozwoju społeczno-gospodarczego gminy. Jednak nie tylko w warunkach realizacji pakietu klimatyczno-energetycznego UE i polityki energetycznej kraju ale również szybkiego rozwoju, zdecentralizowanych technologii gminy powinny znaleźć swoje własne miejsce i realizować własne cele. Ramy własnych celów gminy mogą zakreślać: (1) Cele polityczne i promocyjne: Włączenie się w realizację polityki klimatyczno-energetycznej UE i Kraju przez przymierzenie się do celów 3x20%, w warunkach polskich do: 20% redukcji CO2 (GC), 15% udziału OZE, 20% wzrostu efektywności energetycznej do 2020 roku, Współpracę międzynarodową, np. w ramach Stowarzyszenia Burmistrzów UE (Convenant of Mayers – obecnie 1700 miast) i przystąpienie do opracowania Planu Działania na rzecz Zrównoważonej Energii (SEAP) zmierzającego do 20% redukcji CO2 w 2020 roku [3], [4]. (2) Cele lokalnej energetyki: Zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii dla gospodarki i społeczeństwa, Zintegrowany rozwój energetyki (strona wytwarzania, dystrybucji i użytkowania energii) prowadzący do możliwie najniższych kosztów pokrycia zapotrzebowania na energię, (3) Cele gospodarczo-społeczne: Minimalizowanie negatywnego oddziaływania energetyki na zdrowie mieszkańców i środowisko, w tym przede wszystkim poprawa jakości powietrza, Rozwój społeczno-gospodarczy gminy, np. wg głównych celów Strategii Unii Europejskiej do 2020 jak: zatrudnienie, badania i innowacje, zmiany klimatu i energia, edukacja, zwalczanie ubóstwa przez zwiększający się udział zdecentralizowanej energii w zaopatrzeniu gminy w energię oraz wykorzystanie lokalnych i regionalnych zasobów energii w tym OZE. Stąd gmina ma pole do wyboru własnych celów, przede wszystkim tych, które wspierać będą strategię rozwoju społecznego gminy: zwiększenie zatrudnienia, większe wpływy z lokalnych podatków do budżetu, poprawa warunków zdrowotnych, rozwój innowacyjności, rozwój infrastruktury nowych terenów pod inwestycje, partnerstwo w realizacji zadań, komunikacja i wzrost świadomości społeczeństwa. 2. Lokalna polityka – Strategia – planowanie energetyczne Truizmem jest – aby wybrać cele, powinno się wiedzieć czego się chce. Ale w dużym stopniu obowiązek tworzenia założeń do planu energetycznego gminy sprowadza się do wykonania założeń przez ekspertów energetycznych nie wychodząc poza ramy ustawowego zakresu założeń [1], ograniczając proces planowania do oceny i propozycji działań zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego. Proponujemy [5] logiczne usytuowanie planowania energetycznego w sekwencji: misja – wizja – strategia – plan – programy wykonawcze. Ponieważ taki sposób podejścia do planowania energetycznego w praktyce jest rzadko stosowany, to można zmodyfikować 38 VII Ekoenergetyczna konferencja – Aktywizacja gminy za pomocą innowacyjnej energetyki rozproszonej istniejący standard (lepiej byłoby ustanowić nowy standard planowania) planowania energetycznego. Nowy standard planowania energetycznego gminy może mieć następujące cechy: (1) po pierwsze dwa ustawowe (Ustawa – Prawo energetyczne) etapy planowania: założenia do planu i plan potraktować jako całościowy proces planowania. Pierwszy etap- założenia do planu – ma określić politykę i strategię energetyczną miasta, to jest określić sposób postępowania dla osiągnięcia celów jakie miasto postawi dla rozwoju swojej gospodarki energetycznej. Drugi etap – sam plan – ma określić konkretne działania, jako narzędzie do realizacji polityki i strategii energetycznej miasta, (2) po drugie – założenia do planu – jako sformułowanie polityki i strategii energetycznej miasta, to określenie celów – co chce gmina osiągnąć przez plan energetyczny i jakie są warunki i możliwości osiągnięcia tych celów. Czyli podejście nakierowane na cele, a nie z góry na działania, jak to jest w standardzie planowania wg Ustawy – Prawo energetyczne. W związku z tym proponuje się następującą strukturę opracowania „założeń do planu”: diagnoza istniejącego stanu i ocena przyszłych warunków działania oraz wyznaczenie celów ogólnych, sformułowanie celów szczegółowych, wychodząc z diagnozy stanu istniejącego, prognoz zapotrzebowania na energię i dokonując oceny do jakiego stopnia realizacji poszczególnych aspektów celów ogólnych należy dążyć, sformułowanie wariantowych scenariuszy/programów zmierzających do realizacji celów szczegółowych i ich ocena porównawcza (analizy techniczne, ekonomiczne, środowiskowe, gospodarcze i społeczne, wybór scenariusza/sposobu osiągnięcia celów i określenie założeń do szczegółowych programów wykonawczych, określenie sposobu monitorowania realizacji założeń (organizacja i kompetencje zarządzania energia i środowiskiem w gminie), zestaw wskaźników monitoringu, platforma współpracy z głównymi aktorami lokalnej polityki energetycznej) oraz sposobu weryfikacji i aktualizacji założeń. Opracowując założenia i plan, gmina musi przestrzegać wymagania, co do zakresu i procedur planowania określonych w Ustawie – prawo energetyczne. Opracowano matrycę strukturalną zbieżności założeń do planu energetycznego miasta [5], pokazującą związki merytoryczne i wspólne działania nowego proponowanego standardu i standardu ustawowego (tabela 1). Przyjęcie nowego standardu pozwala nie tylko na wywiązanie się miasta z obowiązków ustawowych ale mieć założenia do planu – politykę i strategię energetyczną miasta – takie, jakie miastu są rzeczywiście potrzebne. 39 VII Ekoenergetyczna konferencja – Aktywizacja gminy za pomocą innowacyjnej energetyki rozproszonej Tabela 1 Ocena stanu Standard Ustawy PE aktualnego i przewidywanych zmian zapotrzebowania na ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe Proponowany Standard* Przedsięwzięcia racjonalizując e użytkowanie ciepła, energii elektrycznej i paliw gazowych Możliwości wykorzystania istniejących nadwyżek i lokalnych zasobów energii z uwzględnieniem energii elektrycznej i ciepła wytwarzanych w odnawialnych źródłach energii, energii elektrycznej i ciepła wytwarzanych w kogeneracji oraz zagospodarowania ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych Zakres współpracy z innymi gminami Diagnoza istniejącego stanu i ocena przyszłych warunków XL M M M działania oraz wyznaczenie celów ogólnych Sformułowanie celów szczegółowych, wychodząc z diagnozy stanu istniejącego, prognoz zapotrzebowania na XL L L L energię i dokonując oceny do jakiego stopnia realizacji poszczególnych aspektów celów ogólnych należy dążyć Sformułowanie wariantowych scenariuszy (zestawu opcji zaopatrzenia w energię) zmierzających do realizacji 0 XL XL L celów szczegółowych i ich ocena (analizy techniczne, ekonomiczne, gospodarcze i społeczne) Wybór scenariusza/sposobu osiągnięcia celów i określenie 0 S S L** założeń do szczegółowych programów wykonawczych Określenie sposobu monitorowania realizacji założeń (organizacja i kompetencje zarządzania energią i środowiskiem, zestaw wskaźników 0 S S 0 monitoringu, platforma współpracy z głównymi aktorami) oraz sposobu weryfikacji i aktualizacji założeń Zbieżność: XL – bardzo silna, L – silna, M – umiarkowana, S – mała, 0 – nie występuje * Dotyczy wszystkich nośników energii i wszystkich sektorów użytkowania energii (w tym transport) ** jako wynik uwzględniający interes lokalny i regionalny – ale głównie winien wynikać z regionalnej polityki energetycznej (brak ustawowego zadania) 40 VII Ekoenergetyczna konferencja – Aktywizacja gminy za pomocą innowacyjnej energetyki rozproszonej 3. Zaopatrzenie gminy w energie – cel główny, ale różne ścieżki dojścia Przyszłe zapotrzebowanie na energię w gminie może być pokryte przez: - Zmniejszenie zużycia energii przez efektywne wykorzystanie energii – opcje DSM (popytowe), - Produkcję i dostawę energii z dotychczasowych źródeł zaopatrzenia w energię z uwzględnieniem ubytku zdolności produkcyjnych z wycofywanych urządzeń – opcje SSM (podażowe), - Produkcję i dostawę energii z nowych źródeł energii – opcje SSM (podażowe). W opcjach SSM można rozróżnić produkcję energii z lokalnych w tym zdecentralizowanych źródeł energii i energii dostarczanej z zewnątrz. Postęp technologiczny powoduje, że lokalne, zdecentralizowane źródła energii, w tym OZE stają się konkurencyjne w stosunku do scentralizowanych źródeł dużej skali. Jeżeli przyjmuje się kryterium możliwie najniższych kosztów zaopatrzenia gminy w energię (Kz) to można doprowadzić do takiej kombinacji opcji DSM i SSM (KDSM, KSSM), która prowadzi do możliwie najniższych kosztów zaopatrzenia w energię Kz = KDSM + KSSM →min Opcje DSM, przynajmniej te opłacalne, prowadzą do zmniejszenia jednostkowych kosztów zaopatrzenia w energię, opcje SSM w zdecydowanej większości do zwiększenia kosztów zaopatrzenia w energię (Rys. 2) w planowaniu zaopatrzenia gminy w energię należy dążyć do maksymalnego wykorzystania opłacalnych opcji DSM (koszt minus) i wykorzystania zdecentralizowanych opcji SSM o ile rażąco nie są kosztowo wyższe od scentralizowanych opcji SSM. + Rys. 2 Schemat poglądowy zaspokojenia potrzeb energetycznych - pokrycia zasobu energii 250 200 Jednostkowe koszty zasobu np. zł/MWh 150 KSSM 100 KSSM 50 00 0,00 -50 20,00 40,00 60,00 80,00 KSSM 100,00 120,00 140,00 - 200,00 220,00 scentralizowan opcje DSM efektywność energetyczna -150 180,00 KDSM zdecentralizowane -100 160,00 opcje SSM istniejące nowe zasób energii danego scenariusza Ilustracją planowania energetycznego po najniższych kosztach (LCP/IRR) jest przykład scenariusza [6] spełnienia celu (zasobu redukcji CO2 – 21%) w systemie handlu uprawnieniami do emisji CO2 (EUETS) – Rys. 3 i 4. 41 VII Ekoenergetyczna konferencja – Aktywizacja gminy za pomocą innowacyjnej energetyki rozproszonej Rys. 3. Krzywa kosztów redukcji emisji CO2 w scenariuszu celu dyrektywy EU/ETS 500 1,32 mld zł 300 200 100 0,95 mld zł W polach podano roczne koszty redukcji CO2 1,66 mld zł Jednostkowe koszty redukcji CO2 [zł/MWh] 400 3,07 mld zł 0 Elektrownie węglowe -4,36 mld zł El. gazowe El. wiatrowe El. biomasowe Sieci -100 Efektywność energetyczna -200 0 20 40 60 80 100 120 Zasoby energii el. [TWh/r] Źródło: FEWE Rys. 3. Krzywa kosztów redukcji emisji CO2 w scenariuszu celu dyrektywy EU/ETS Nakłady inwestycyjne na nowe zasoby energii elektrycznej: SSM i DSM 12,7 mld zł/1 TWh/r 6 Łączne nakłady: 187,16 mld zł Razem z en. jądrową: 219,16 mld zł 4 39,37 mld zł Nakłady inwestycyjne na 1 TWh/r zasobu [mld zł] 5 3 2 23,96 mld zł 1 75,86 mld zł 2,06 mld zł 31,50 mld zł 0 20Efektywność energetyczna 0 40 60 Elektrownie węglowe El. gazowe 80 14,47 mld zł El. biomasowe El. wiatrowe 100 Sieci Zasoby energii el. [TWh/r] Źródło: FEWE Rys. 4. Nakłady inwestycyjne na nowe zasoby energii elektrycznej: SSM i DSM Drugim kryterium wyboru sposobu pokrycia zaopatrzenia gminy w energię będzie: wzrost zatrudnienia (Z), wzrost wpływu z podatków do budżetu gminy (B), czyli w tym wypadku: ZZ (BZ) = ZDSM (BZDSM) + ZSSM (BSSM) →max 42 120 VII Ekoenergetyczna konferencja – Aktywizacja gminy za pomocą innowacyjnej energetyki rozproszonej Aby zorientować się w skali potencjalnych efektów: można przedstawić – tabela 2 [6, Gunnar Boye-Olesen] Tabela 2. Ilość zatrudnionych na 1 mln zł Lp. Sektor/technologia/przedsięwzięcie inwestycji (osób/rok) 1 Poprawa efektywności energetycznej w 23 budynkach 2 Zaopatrzenie w biomasę – drewno (leśnictwo) 44 3 Zaopatrzenie w biomasę – słoma (rolnictwo) 41 4 Instalacje i urządzenia ogrzewania biomasą 15 5 Zaopatrzenie w węgiel (kopalnie) 25 6 Zaopatrzenie w gaz (kopalnie, 70% eksport) 5 7 Zaopatrzenie w energię elektryczną (krajowy 20 system elektroenergetyczny) 8 Użytkowanie energii (średnio dla wszystkich 29 sektorów) 4. Mapa drogowa samorządów terytorialnych minimum efektu energetycznego adaptacja nowelizowanej dyrektywy EU o efektywności modernizowanych i nowych budynków certyfikaty energetyczne energetycznej budynków blisko zeroenerget. budynki realizacja planów krótkoterminowych ochrony jakości powietrza - Dyrektywa EU/11-05-2008 Termin? przystąpienie do Sytowarzyszenia Burmistrzów (dobrowolne) i realizacja SEAP i 20% redukcji CO2 do 2020 roku realizacja zadania 1%/rok oszczędności energii (9% do 2016 r) wszystkie gminy mają mieć założenia pe 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 Rys. 5. Mapa drogowa działań samorządów energetycznych powiązanych z planowaniem energetycznym 5. Podsumowanie 5.1. W nowym otoczeniu polityczno-prawnym i w szybkim postępie technologicznym rozproszonego wytwarzania i użytkowania energii, planowanie zaopatrzenia gmin w energię nie powinno ograniczać się tylko do wypełnienia ustawowego obowiązku przygotowania założeń do planu, ale przyjąć takie podejście do planowania, by maksymalizować efekty lokalnego rozwoju społeczno-gospodarczego. 43 VII Ekoenergetyczna konferencja – Aktywizacja gminy za pomocą innowacyjnej energetyki rozproszonej 5.2. Proponuje się przyjęcie nowego standardu planowania energetycznego, w głównej mierze opartego na stawianiu celów jakie oczekujemy od planu energetycznego i realizacji celów prowadzących do możliwie najniższych kosztów zaopatrzenia gospodarki i społeczeństwa gminy. Nie trzeba czekać na ewentualną zmianę ustawowego standardu planowania energetycznego, w ramach istniejącej, ustawowej struktury założeń do planu istnieje możliwość planowania wg proponowanego nowego standardu. 5.3.Wiele dokumentów planistycznych gminy, bezpośrednio i pośrednio związanych z planowaniem energetycznym wymaga skoordynowanych działań w gminie i tworzenia elastycznych poziomych struktur organizacyjnych w gminie, ukierunkowanych na realizację konkretnych zadań i projektów. Mając na uwadze, że plany i programy mają być realizowane, każda gmina winna posiadać profesjonalny system zarządzania energią i środowiskiem. 6. Literatura [1] [2] [3] [4] [5] [6] 44 Ustawa z dnia 8 stycznia 2010 o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz zmianie niektórych innych ustaw. Dziennik Ustaw Nr 21. Polityka energetyczna Polski do 2030 roku. Ministerstwo Gospodarki. Warszawa, październik 2009r. Convenant of Mayors. Porozumienie miedzy burmistrzami. www.eumayors Guidebook. How to develop a sustainable energy action plan [SEAA]. Joint Research Center (IE and IES). www.eumayors Praktyczne aspekty planowania energetycznego w gminach. Poradnik FEWE. Projekt EOG/NMF. W opracowaniu – druk czerwiec 2010. Zespół autorów pod kierownictwem S. Pasierb. Raport. Potencjał efektywności energetycznej i redukcji emisji w wybranych grupach użytkowania energii. Droga naprzód do realizacji pakietu klimatyczno-energetycznego. FEWE. Katowice 2009. www.fewe.pl