Monitoring środowiska

Lp.
1
2
3
4
5
Element
Nazwa modułu
Instytut
Kod
przedmiotu
Kierunek,
poziom i profil
kształcenia
Rok studiów,
semestr
Rodzaj zajęć i
liczba godzin
Punkty ECTS
(1 pkt = 25-30g)
SYLABUS MODUŁU KSZTAŁCENIA
Opis
Monitoring środowiska
Instytut Ochrony Środowiska
PPWSZ-OŚ-1-336-s
PPWSZ-OŚ-1-335-n
Kierunek: ochrona środowiska
Poziom: I (licencjacki)
Profil: ogólnoakademicki
Rok studiów: II
Semestr: III
Wykład: 30 godz. – studia stacjonarne (S)
Wykład: 15 godz. – studia niestacjonarne (N)
2 ECTS
Zajęcia z bezpośrednim udziałem nauczyciela
6
Pracochłonność
Suma
7
8
9
10
11
Prowadzący
zajęcia
Egzaminator/
Zaliczający
Wymagania
(kompetencje)
wstępne
Cel przedmiotu
Efekty
kształcenia
Praca własna studenta
Wykłady
Ćwiczenia/
seminaria
Konsultacje
obowiązkowe
Egzaminy
Projekty/
opracowania
Nauka
własna
S: 30
N:15
S: 0
N: 0
S: 1
N: 1
S: 2
N: 2
S: 0
N: 0
S: 17
N: 32
S: 17
N: 32
S: 33
N: 18
dr Leszek Kowanetz, dr inż. Bartłomiej Rzonca
dr Leszek Kowanetz, dr inż. Bartłomiej Rzonca
Wiedza z zakresu modułów: Meteorologia i klimatologia, Ekologia z podstawami
geoekologii, Geomorfologia, Gleboznawstwo i geografia gleb, Hydrologia
(I i II semestr).
Zapoznanie się z organizacją, zadaniami i zasadami funkcjonowania monitoringu
środowiska w Polsce, Europie i na świecie, czynnikami powodującymi
zanieczyszczenie poszczególnych komponentów środowiska, stanem i normami
jakościowymi poszczególnych elementów środowiska przyrodniczego, metodami
ochrony i rekultywacji środowiska przyrodniczego.
Odniesienie do
Odniesienie do
Efekt (Wiedza, Umiejętności, Kompetencje
efektów
efektów
społeczne)
kierunkowych
obszarowych
Ma wiedzę dotyczącą zastosowania podstawowych technik i
narzędzi badawczych do monitoringu stanu środowiska
przyrodniczego.
Umie odnaleźć i wykorzystać dostępne źródła informacji do
charakterystyki
struktury
systemu
środowiska
przyrodniczego ze szczególnym uwzględnieniem obszarów
górskich.
Rozumie potrzebę ochrony środowiska i troski o jego
kondycję we współczesnym świecie.
12
Forma i
warunki
potwierdzenia
efektu
kształcenia
Inne
K_W10
P1A_W07
K_U01
K_U02
K_U09
P1A_U01
P1A_U03
P1A_U12
K_K01
K_K04
P1A_K01
P1A_K05
P1A_K07
P1A_K04
Efekt kształcenia
Sposób potwierdzenia (weryfikacji)
Ma
wiedzę
dotyczącą
zastosowania
podstawowych
technik
i
narzędzi
badawczych
do
monitoringu
stanu
środowiska przyrodniczego.
Kolokwium
pisemne
sprawdzające
zakładany poziom wiedzy, umiejętności
oraz
kompetencji
personalnych
i
społecznych. Do zaliczenia na ocenę
dostateczną wymagane jest: osiągnięcie
wiedzy i umiejętności w wysokości 60%
całego zasobu wiedzy i umiejętności oraz
wykazanie
w
100%
zakładanych
kompetencji personalnych i społecznych.
Umie odnaleźć i wykorzystać dostępne źródła
informacji do charakterystyki struktury
systemu środowiska przyrodniczego ze
szczególnym uwzględnieniem obszarów
górskich.
Rozumie potrzebę ochrony środowiska i
troski o jego kondycję we współczesnym
świecie.
13
Treści
merytoryczne
przedmiotu
14
Wykaz
literatury
podstawowej
15
Wykaz
literatury
uzupełniającej
(pomocniczej)
Samodzielne
wyszukiwanie
źródeł
i
przygotowywanie na ich podstawie części
materiału do kolokwium zaliczeniowego.
Wykazanie
aktywności
w
prawidłowe
wnioskowanie
wykonywania zadań.
dyskusjach,
podczas
Zasady monitoringu różnych elementów środowiska w Europie i na świecie.
Państwowy monitoring środowiskowy w Polsce. Organizacja laboratoriów
środowiskowych. Podstawowe wskaźniki i dopuszczalne normy stanu środowiska –
powietrza, wody i gleby. Monitoring powietrza, wód, osadów i gleby. Monitoring
skażeń promieniotwórczych. Biomonitoring. Gromadzenie i przetwarzanie danych o
środowisku. Wpływ czynników meteorologicznych i topograficznych na
rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń. Warunki klimatyczne kształtujące jakość
powietrza w mieście. Czasowa i przestrzenna zmienność zanieczyszczenia powietrza w
Polsce. Źródła zanieczyszczenia gleb, wód opadowych, powierzchniowych i
podziemnych. Ochrona wód powierzchniowych i podziemnych przed degradacją.
Chełmicki W., 2001, Woda. Zasoby, degradacja, ochrona, PWN, Warszawa.
Czarnecka M. Koźmiński Cz., 2006, Meteorologia a zanieczyszczenia atmosfery, AR
w Szczecinie i Uniwersytet Szczeciński.
Kostrzewski A. (red.), 1998, Zintegrowany monitoring środowiska przyrodniczego,
BMŚ, Warszawa.
j.w.