Z życzeniami błogosławionych świąt Bożego Narodzenia I

i, moc
ę rodz
Bóg si
eje...
truchl
2013 nr 8
12.2013
Pasterka
W tym numerze:
Ptaki niby dzwoneczki cieszą się kolędą Chrystus nam się narodził i nowe dni będą.
Do stajni betlejemskiej aż od brzegów Wisły
Z ptakami smukłe sarny dziwować się przyszły.
Wiewiórka zęby szczerzy i w niebo się patrzy,
Bożonarodzenio- 1
we życzenia
Zwyczaje zwią- 2
zane ze święta- 3
mi Bożego Naro- 4
dzenia dawniej i
dziś
Jak dwa gołębie płyną na błękitnej tarczy.
I kwiaty, choć to zima, czas mroźny i cichy,
Niosą mirrę, kadzidło i złote kielichy.
I pawie przyfrunęły z krajów cudzoziemskich,
By swe pióra przyrównać do skrzydeł anielskich.
A mały Chrystus smutny w drzwi patrzy i czeka,
By pośród witających zobaczyć człowieka…
Gazetkę redagują
uczennice kl. V
 Ewa Kaczmarek
Jerzy Liebert
 Paulina Kijak
 Julka Stępniak
 Wanessa
Szydlik
Z życzeniami błogosławionych świąt Bożego Narodzenia
I szczęśliwego Nowego Roku 2014
Redakcja Trampusia
Zwyczaje związane ze świętami Bożego Narodzenia
dawniej i dziś
Święta Bożego Narodzenia poprzedza wigilia.
Jest to uroczysty dzień oczekiwania na narodzenie Jezusa. Wieczorem o zmroku kiedy pojawi się pierwsza
gwiazdka wszyscy zasiadają do uroczystej wieczerzy.
Zgodnie z tradycją wszystkie potrawy są postne, a na
stole pojawia się dodatkowe nakrycie dla niespodziewanego gościa. Miejsce to oznacza również pamięć
o bliskich, którzy są daleko, a także o zmarłych z rodziny.
Elementem dekoracyjnym jest choinka. Zwyczaj
ten przywędrował do nas z Niemiec w XVIII wieku.
Symbolizuje ona rajskie drzewo życia. Dziś dekoruje
się ją głównie bombkami. Kiedyś zawieszano jabłka,
które miały przypominać owoc zakazany, łańcuchy
przypominały o zniewoleniu grzechem, orzechy i słodycze miały nieść dobrobyt i siłę. Światła na choince
oznaczały Chrystusa, który ma być światłem dla pogan. Poprzedniczką choinki była podłaźniczka, czyli
wierzchołek iglastego drzewka ozdobiony słodyczami
i wieszany u sufitu tak, aby można go było opuszczać.
Jeszcze wcześniej przynoszono do domu snop zboża
i stawiano w kącie izby. Był on symbolem Betlejem—
miejsca narodzenia Jezusa. Betlejem - to w tłumaczeniu „dom chleba”.
Str. 2
Z życzeniami błogosławionych świąt Bożego Narodzenia
Pod obrus na stół wigilijny kładzie się sianko. Jest to
nawiązanie do miejsca, w którym Maryja złożyła małego
Jezusa—w żłobie z sianem. Dawniej dziewczęta po wieczerzy
wyciągały po źdźble. Ta, która wyciągnęła najdłuższe miała
pierwsza wyjść za mąż.
Po odczytaniu fragmentu Ewangelii o narodzeniu Jezusa i
po modlitwie
następuje dzielenie się opłatkiem. Takiego
samego używa się na mszy św. do przemiany w Ciało
Chrystusa. Opłatek jest symbolem pojednania i przebaczenia,
znakiem przyjaźni i miłości. Życzenia składane podczas
dzielenia się opłatkiem powinny być szczere. Wybaczamy sobie
wszystkie winy, aby zasiąść do kolacji pogodzeni i z czystymi
sercami.
O północy z 24 na 25 grudnia
rozpoczyna się uroczysta msza zwana pasterką.
Jej nazwa pochodzi od opisu zawartego w
Ewangelii według którego pasterze, zbudzeni
głosem aniołów, pierwsi oddali pokłon
Nowonarodzonemu.
Nie wiadomo kiedy w Polsce zaczęto śpiewać kolędy. Kiedy wraz z
franciszkanami dotarł do nas zwyczaj budowania szopek dało to okazję do
powstawania pieśni ludowych opowiadających o narodzinach Jezusa. Kolędy
średniowieczne są wesołe i żywe. Dopiero z czasem nabierają powagi i
dostojeństwa. Najstarsze to : Anioł pasterzom mówił, W żłobie leży, Gdy śliczna
Panna, Jezus malusieńki, Bóg się rodzi. Teksty kolęd pisali początkowo ludzie
związani z parafią. Autorami są także wybitni artyści tj. Piotr Skarga, Franciszek
Karpiński czy Teofil Lenartowicz. Na całym świecie znana jest kolęda „Cicha
noc”. Przetłumaczono ją na ok. 300 języków. Po raz pierwszy została wykonana
24.12.1818 roku w Oberndorfie w Austrii.
2013 nr 8
Str. 3
W okresie Bożego Narodzenia w kościołach
można oglądać szopki. Najczęściej znajdują się w niej
postacie Świętej Rodziny, pasterzy, królów, zwierząt.
Bardzo często także figurki wybitnych Polaków.
Najsłynniejsze są szopki krakowskie. W niektórych
kościołach szopki są urządzane na dużych
powierzchniach, mają ruchome elementy.
Boże Narodzenie to inaczej Gody. W wigilię należało zachowywać się wzorowo,
aby być takim przez cały rok. Nie wolno było kłócić się i bić. Jeżeli w poranek
wigilijny pierwszy wszedł do domu mężczyzna była to zapowiedź zdrowia. Jeżeli
kobieta-choroby. Po wieczerzy wigilijnej gospodarz brał kolorowy opłatek i dawał go
tym zwierzętom, które według tradycji były w stajence. Na podłodze w izbie kładziono
słomę, aby jak najbardziej upodobnić ją do stajenki betlejemskiej. Robiono z niej
powrósła, którymi obwiązywano drzewa dla zapewnienia urodzaju w przyszłym roku.
Słomę tę podkładano także kurom, aby się niosły. W drugi dzień świąt, kiedy wspomina
się św. Szczepana pierwszego męczennika obrzucano się owsem na pamiątkę jego
ukamienowania. Święcono także owies, który potem dodawano do ziarna siewnego.
Ilość potraw na stole wigilijnym była różna. A. Bruckner podaje, że wieczerza
chłopska składała się z siedmiu potraw, szlachecka z dziewięciu, a pańska z jedenastu.
Dzisiaj przygotowuje się dwanaście potraw na pamiątkę dwunastu apostołów. I choć
same potrawy jak i sposób ich przyrządzania zostały nieco zmienione, to składniki
potraw zostały te same. Na stole wigilijnym powinny się znaleźć: karp, śledzie, kapusta
z grochem, barszcz z uszkami, zupa grzybowa, kompot z suszonych owoców, pierogi z
kapustą i z grzybami, a z ciast makowiec i piernik. Oczywiście w rożnych regionach
naszego kraju spotyka się potrawy charakterystyczne np. kutia czy moczka.
Każdej potrawy należy spróbować, aby zapewnić sobie szczęście i pomyślność na
cały nadchodzący rok.