pobierz - stefanoff.pl

DLACZEGO BIALI SĄ BIALI?
Powstawanie różnic fizycznych między ludźmi spowodowane
było warunkami bytowymi i wpływem środowiska, w szczególności klimatu. Początkowo, kiedy ludzie mieszkali tylko w
Afryce, kolor ich skóry był u wszystkich ciemnobrunatny. Obfite
powstawanie pigmentu skórnego, melaniny, chroniło tych ludzi
przez intensywnym promieniowaniem słonecznym.
Powstanie białej rasy było związane z przemieszczaniem się
ludzi na północ. Ich głównym problemem było zabezpieczenie
się od zimna. Początkowo natura adoptując człowieka do
nowych warunków bytowania wyposażyła go w gęste uwłosienie. Ludzie zaczęli także poszukiwać ukrytych, zacisznych
miejsc, które uczynili swoimi domami i w których spędzali
większą część życia. Tymi miejscami były jaskinie i nory
ziemne. To zabezpieczenie przed zimnem także okazało się
niewystarczające. I wtedy człowiek wpadł na genialny pomysł
ubierania się w skóry zwierząt futerkowych. Mając w ręku łuk i
znając się na sztuce rozniecania ognia zaczął stawać się
prawdziwym panem wszelkiego zwierza, a tym samym i świata.
Te nowe warunki bytowe, przebywanie przez setki tysięcy lat
w jaskiniach i dziesiątki tysięcy lat w odzieży nie dopuszczającej
do skóry promieni słonecznych, spowodowały u jaskiniowców
powstanie jasnej cery, blond i rudych włosów oraz błękitnego
koloru tęczówek oczu. Dodając do tego wpływ wilgotnego i o
słabej operacji słonecznej klimatu, mamy główne przyczyny
powstania białej odmiany człowieka. Wydłużenie się pierwotnie
płaskich nosów było biologicznym przystosowaniem się do
zimnego klimatu. Długie kanały nosowe zapewniają bowiem
lepsze ogrzewanie się zimnego powietrza przed dostaniem się do
tchawicy i płuc, co z kolei wpływa na większą odporność
długonosych na choroby wynikające z przeziębień.
Odcienie skóry u ludzi są różne, od albinosa do całkiem
czarnego. Do ras najbielszych należą: kromanionoidalna i nordycka. Pierwsza, reprezentowana niegdyś licznie w Europie,
Afryce Północnej i Azji Północnej, istnieje jeszcze w postaci
szczątkowej w północnozachodniej Europie, w górach Atlasu i
na Wyspach Kanaryjskich. Pozostali kromanionoidale zostali
wchłonięci przez inne rasy. Są to jedni z najstarszych mieszkańców Europy. Charakteryzują się: wysokim wzrostem, jasną skórą
i jasnymi oczami, blond lub rudymi włosami, długą i szeroką
twarzą, średnim lub szerokim, ale nie płaskim nosem, masywną
budową ciała, obfitym uwłosieniem, grubymi rysami
twarzy. Rasa nordycka nie wymaga prezentacji, jest licznie
reprezentowana w Polsce. Najpiękniejsze egzemplarze można
obejrzeć w Szwecji.
U zwierząt mieszkających wyłącznie w jaskiniach powstały
pewne przystosowania, między innymi: silny rozwój narządu
1
zmysłu czucia i brak pigmentu, jak na przykład u występującego
w wodach krasowych Jugosławii odmieńca jaskiniowego.
Czarny praszczur człowieczy w niektórych północnych rejonach świata zmienił barwę i zmienił nawyki. Bezpieczne życie
jaskiniowe było wstępem do życia osiadłego, a to z kolei miało
wpływ na rozwój kultury człowieka. Długotrwałe przebywanie w
„domu" zrodziło wielkie talenty malarskie już w społeczeństwach paleolitycznych, jaskinie w Altamirze, Lascaux, Font de
Gaume stały się sławne dzięki dziełom sztuki jaskiniowej (ryty,
rysunki, malowidła) ówczesnego człowieka.
W Polsce istnieje przeszło tysiąc jaskiń zbadanych. Najdłuższa
ma sześć kilometrów długości (Czarna). Do najciekawszych
należy niedawno odkryta jaskinia Raj, położona między Kielcami i Chęcinami. Powstała w wyniku procesów krasowych, to
znaczy w wyniku rozpuszczającej działalności wód w łatwo
rozpuszczalnych skałach wapiennych. Zamieszkiwana była wyłącznie przez neandertalczyków z kręgu kultury mustierskiej.
Było to około sześćdziesiąt tysięcy lat temu. Archeolodzy
krakowscy znaleźli w tamtejszym namulisku kamienne narzędzia
i liczne kości upolowanych przez jaskiniowców zwierząt:
nosorożców włochatych, niedźwiedzi jaskiniowych, mamutów,
koni, reniferów, żubrów, lwów i hien jaskiniowych, bobrów.
Znaleziono około dwieście poroży reniferów. Nie jest
wykluczone, że służyły do robienia zasieku u wylotu jaskini albo
do blokowania wejścia przed dużymi drapieżnikami podczas
nieobecności gospodarzy.
Ludzie późniejsi nigdy nie natrafili na tę jaskinię, ponieważ
naturalny wylot jaskini uległ zasypaniu i nikt nie wiedział o jej
istnieniu. W 1963 roku dwaj wieśniacy z jednej z pobliskich
wiosek poszukując głazów wapiennych odkryli grotę. Ma sto
osiemdziesiąt metrów długości i tworzy pętlę. Szata naciekowa
jest piękna. Ostatnio obiekt został zelektryfikowany, jest
dostępny do zwiedzania. W miejscowym muzeum można
obejrzeć narzędzia pracy jaskiniowca i kości konsumowanych
przez neandertalczyka zwierząt.
W namulisku nie znaleziono kości ludzkich. Skądinąd wiadomo, że lud kultury mustierskiej jako pierwszy zaczął praktykować grzebanie zmarłych, co oznacza, że wierzył w moce
nadprzyrodzone. Można to uważać za jakąś pramagię czy
prareligię.
Jaskinia Raj jest jednym z najdalej wysuniętych na północ
stanowisk archeologiocznych badających kulturę mustierską.
Najdłuższa jaskinia świata (Mamutowa) w U.S.A. ma około sto
kilometrów długości. W Rodopach jest ich niezliczona ilość. Być
może legenda o Hadesie odnosi się do jednej z tych jaskiń, w
której Trakowie grzebali zmarłych, jednych (skazańców i
wrogów) w części zwanej Tartarem - miejscem kary, innych zaś
na Polach Elizejskich - siedzibie dusz szczęśliwych. Charon mógł
być dozorcą i grabarzem przewożącym zmarłych przez
podziemną rzekę Styks za cenę jednego obola. W Rodopach
2
powstała także legenda o trackim królu, Orfeuszu, twórcy religii
orfickiej, śpiewaku, muzyku i poecie, który za wejście do Hadesu
w celu odzyskania swojej ukochanej Eurydyki został jakoby
rozszarpany przez menady - kobiety ogarnięte szałem
ekstatycznym zesłanym przez Dionizosa.
W istocie rzeczy dzisiejsze domy nie są niczym innym jak
sztucznymi, wygodnymi jaskiniami. Ich znaczenie było olbrzymie. Dzięki nim pępek świata, czyli ośrodek władzy i myśli
twórczej przesunął się z Kenii i Tanzanii do Sumeru i Egiptu,
potem do basenu Morza Egejskiego i na Półwysep Apeniński, a
w ostatnich stuleciach do północno-zachodniej Europy i Stanów
Zjednoczonych.
3