STWIORB Zborowo

Transkrypt

STWIORB Zborowo

SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH
PRZEBUDOWA BUDYNKU STAREJ PRZEPOMPOWNI NA BUDYNEK PRZYSTANI
WODNEJ W ZBOROWIE
KODY CPV:
45110000-1
45210000-2
45300000-0
45400000-1
Roboty
Roboty
Roboty
Roboty
w zakresie burzenia i rozbiórki obiektów budowlanych; roboty ziemne
budowlane w zakresie budynków
w zakresie instalacji budowlanych
wykończeniowe w zakresie obiektów budowlanych
PRZEDMIOT SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ
Wszelkie Roboty ujęte w specyfikacji technicznej wykonania i odbioru Robót naleŜy wykonać w oparciu o normy i
przepisy aktualnie obowiązujące w Rzeczpospolitej Polskiej, nawet, jeśli w specyfikacji technicznej wykonania i odbioru
Robót nie zostały przywołane.
OCHRONA PRZECIWPOśAROWA
Podczas prowadzenia prac naleŜy przestrzegać przepisów ochrony przeciwpoŜarowej. Wykonawca ma
utrzymywać sprawny sprzęt przeciwpoŜarowy, wymagany przez odpowiednie przepisy, na terenie baz
produkcyjnych, w pomieszczeniach biurowych, mieszkalnych i magazynach oraz w maszynach i pojazdach. Materiały
łatwopalne mają być składowane w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami i zabezpieczone przed dostępem osób
trzecich.
MATERIAŁY SZKODLIWE DLA OTOCZENIA
Materiały, które w sposób trwały są szkodliwe dla otoczenia, nie będą dopuszczone do uŜycia. Nie dopuszcza się uŜycia
materiałów wywołujących szkodliwe promieniowanie o stęŜeniu większym od dopuszczalnego, określonego
odpowiednimi przepisami.
Wszelkie materiały odpadowe uŜyte do robót będą miały świadectwa dopuszczenia, wydane przez uprawnioną jednostkę,
jednoznacznie określające brak szkodliwego oddziaływania tych materiałów na środowisko. Materiały, które są
szkodliwe dla otoczenia tylko w czasie robót, a po zakończeniu robót ich szkodliwość zanika (np. materiały pylaste) mogą
być uŜyte pod warunkiem przestrzegania wymagań technologicznych wbudowania. JeŜeli wymagają tego odpowiednie
przepisy
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podczas realizacji robót naleŜy przestrzegać przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. W szczególności
nie wykonywanie pracy w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia oraz nie spełniających odpowiednich
wymagań sanitarnych.
Materiały muszą być w gatunkach na bieŜąco produkowanych i odpowiadać normom i przepisom wymienionym w
Specyfikacji oraz ich najnowszym wersjom tu nie wymienionym.
Materiały i urządzenia, których to dotyczy muszą być zgodne z wymaganiami Art. 10 Ustawy Prawo budowlane. ChociaŜ
materiały zaprojektowane zostały w oparciu o polskie wytyczne projektowania, akceptację otrzyma równieŜ sprzęt
skonstruowany według innych standardów międzynarodowych i spełniający kryteria konstrukcyjne oraz wymagania
eksploatacyjne zawarte w niniejszym dokumencie.
PRZEPISY I ROZPORZĄDZENIA
Prawo Budowlane
Ustawa z 7 lipca 1994r. ze zmianami określonymi w ustawie z dnia 27 marca 2003r o zmianie ustawy - Prawo budowlane
(tekst jedn.: Dz. U. nr 80 poz. 718 z 2003r. z późniejszymi zmianami).
Rozporządzenie Rady Ministrów z 9 listopada 1999r
W sprawie wykazu wyrobów wyprodukowanych w Polsce, a takŜe wyrobów importowanych do Polski po raz pierwszy,
mogących stwarzać zagroŜenie albo słuŜących ochronie lub ratowaniu Ŝycia, zdrowia lub środowiska, podlegających
obowiązkowi certyfikacji na Znak Bezpieczeństwa i oznaczania tym Znakiem oraz Wyrobów podlegających obowiązkowi
wystawiania przez producenta deklaracji Zgodności (Dz. U. nr 5 z 2000r, poz. 53).
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 31 lipca 1998r
W sprawie systemów oceny zgodności, wzoru Deklaracji Zgodności oraz sposobu znakowania wyrobów budowlanych
dopuszczonych do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie (Dz. U. Z 1998 nr 113, poz. 728).
Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 5 sierpnia 1998r
W sprawie aprobat i kryteriów technicznych oraz jednostkowego stosowania wyrobów budowlanych (Dz. U. Nr 107, poz.
679).
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 13.01.2000r
W sprawie trybu wydawania dokumentów dopuszczających do obrotu wyroby mogące stwarzać zagroŜenie albo które słuŜą
ochronie lub ratowaniu Ŝycia, zdrowia i środowiska wyprodukowane w Polsce lub sprowadzone z krajów z którymi Polska
STWiORB
str. 1
zawarła porozumienie w sprawie uznawania certyfikatu zgodności lub deklaracji zgodności wystawianej przez
producenta oraz rodzajów tych dokumentów (Dz. U. Nr 5, poz. 58 z 2000r).
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 24 lipca 1998r
W sprawie wykazu wyrobów budowlanych nie mających istotnego wpływu ną spełnienie wymagań podstawowych
oraz wyrobów wytwarzanych i stosowanych według uznanych ząsąd sztuki budowlanej (Dz. U. Nr 99 z 1998, poz. 637).
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 10 mąrcą 2000r
W sprawie trybu certyfikacji wyrobów (Dz. U. z 2000r. nr 17, poz. 219).
Ustawą o systemie zgodności, akredytacji oraz zmianie niektórych ustaw z 28 kwietnia 2000r
(Dz. U. nr 43 z 2000r, poz. 489).
Ustawą o badaniach i certyfikacji z 3.04.1993r
(Dz. U. Nr 5, poz. 250 z 1993r. z późniejszymi zmianami).
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004r
W sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót
budowlanych oraz programu funkcjonąlno-uŜytkowego (Dz. U. Nr 202, poz. 2072).
STWiORB
str. 2
ROBOTY ROZBIÓRKOWE
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru robót
rozbiórkowych
1.2.Zakres stosowania
Specyfikacja techniczna stosowana jest jako dokument inwestorski niezbędny przy realizacji i odbiorze robót
wymienionych w pkt 1.1.
1.3. Zakres robót objętych .
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie robót
rozbiórkowych.
1.4. Określenia podstawowe.
Określenia podstawowe w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami oraz określeniami
podanymi w specyfikacji Wymagania Ogólne.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z rysunkami,
Wykonawstwo oraz montaŜ zgodnie z wymaganiami norm.
2. MATERIAŁY
Do robót objętych niniejszą Specyfikacją materiały nie występują .
Materiały uzyskane z rozbiórek do ewentualnego wykorzystania zakwalifikuje przedstawiciel Inwestora.
3. SPRZĘT
Roboty mogą być wykonane ręcznie lub mechanicznie Roboty rozbiórkowe moŜna wykonać
przy uŜyciu dowolnego typu sprzętu zaakceptowanego przez InŜyniera.
4. TRANSPORT
Materiał z rozbiórek moŜe być przewoŜony dowolnymi środkami transportu. NaleŜy je umieścić
równomiernie na całej powierzchni ładunkowej i zabezpieczyć przed spadaniem
5. WYKONANIE ROBÓT
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z wymogami Prawa budowlanego, Norm, decyzji
udzielającej pozwolenia na budowę, przepisów BHP, planu BIOZ, postanowieniami umowy i poleceniami Nadzoru.
Zakres robót rozbiórkowych:
-rozbiórka elementów Ŝelbetowych
-rozbiórka elementów murowanych
Usunąć materiału zrozbiórki
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Sprawdzenie wykonania robót rozbiórkowych polega na kontrolowaniu zgodności z
wymaganiami określonymi w niniejszej Specyfikacji oraz dokumentacji projektowej.
W czasie kontroli szczególną uwagę naleŜy zwrócić na:
· odłączenie wszystkich instalacji od rozbieranych budynków
· zapewnienia stateczności budynków w czasie wykonywania robót
· zabezpieczenie sąsiedniej zabudowy
· dokładność rozbiórki i usunięcia gruzu
7. OBMIAR ROBÓT
Obmiaru ilościowego dokonuje się w wg. przedmiaru robót
8. ODBIÓR ROBÓT
Celem odbioru jest protokolarne dokonanie finalnej oceny rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do
ich ilości, jakości i wartości.
Gotowość do odbioru zgłasza Wykonawca wpisem do dziennika budowy przedkładając Inspektorowi Nadzoru
do oceny i zatwierdzenia dokumentację powykonawczą robót.
Odbiór jest potwierdzeniem wykonania robót zgodnie ze ST i postanowieniami umowy.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Płatność za jednostkę obmiarową roboty naleŜy przyjmować zgodnie z postanowieniami umowy, obmiarem
robót, oceną jakości wykonania robót, na podstawie wyników pomiarów i badań.
Zgodnie z postanowieniami umowy naleŜy wykonać zakres robót wymieniony w dokumentacji projektowej
10. NORMY ZWIĄZANE
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - prawo budowlane - (Dz. U. Nr 207 z 2003r. z późniejszymi zmianami)
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62 z 2001r. poz.627)
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólne przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2003r. Nr 169)
STWiORB
str. 3
ROBOTY ZIEMNE
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
ziemnych.
ziemnych.
Określenia podstawowe w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami oraz określeniami
podanymi w specyfikacji Wymagania Ogólne.
2. MATERIAŁY
Wszystkie odpowiednie materiały pozyskane z wykopów ną terenie budowy lub z innych miejsc wskazanych w
dokumentach umowy będą wykorzystane do robót lub odwiezione na odkład odpowiednio do wymagań umowy lub
wskazań inspektora nadzoru.
Miejsca czasowego składowania materiałów będą zlokalizowane w obrębie terenu budowy w miejscach
uzgodnionych z Inspektorem nadzoru lub poza terenem budowy w miejscach zorganizowanych przez Wykonawcę.
Grunty uzyskane przy wykonywaniu wykopów powinny być przez Wykonawcę wykorzystane w maksymalnym
stopniu do zasypek.
Do podsypki naleŜy stosować piasek wg PN-EN 12620:2004.
3. SPRZĘT
Sprzęt uŜywany do robót powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym projekcie
organizacji robót, zaakceptowanym przez inspektora nadzoru. Liczba i wydajność sprzętu będzie gwarantować
przeprowadzenie robót, zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej.
Wykonawca dostarczy inspektorowi nadzoru kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do
uŜytkowania, tam gdzie jest to wymagane przepisami.
4. TRANSPORT
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną niekorzystnie na jakość
wykonywanych robót i właściwości przewoŜonych materiałów.
Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego w
odniesieniu do dopuszczalnych obciąŜeń na osie i innych parametrów technicznych.
Środki transportu nie odpowiadające warunkom dopuszczalnych obciąŜeń na osie mogą być dopuszczone
przez Inspektora nadzoru pod warunkiem przywrócenia stanu pierwotnego uŜytkowanych odcinków dróg na koszt
Wykonawcy.
Wykonawca będzie usuwać na bieŜąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia spowodowane jego pojazdami na
drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.
5. WYKONANIE ROBÓT
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową oraz za jakość zastosowanych
materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją projektową.
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za dokładne wytyczenie w planie i wyznaczenie wysokości wszystkich
elementów robót zgodnie z wymiarami i rzędnymi określonymi w dokumentacji projektowej lub przekazanymi na
piśmie przez Inspektora nadzoru. Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez Wykonawcę w wytyczeniu i
wyznaczaniu robót zostaną, jeśli wymagać tego będzie Inspektor nadzoru, poprawione przez Wykonawcę na własny
koszt.
Sprawdzenie wytyczenia robót lub wyznaczenia wysokości przez Inspektora nadzoru nie zwalnia Wykonawcy od
odpowiedzialności za ich dokładność.
Wyznaczenie i wykonanie wykopu
Obrys robót ziemnych pod fundamenty lub wykopy ulegające późniejszemu zasypaniu naleŜy wyznaczyć przed
przystąpieniem do wykonywania robót ziemnych.
Przy wykonywaniu wykopów pod fundamenty budynków zasadnicze linie budynków i krawędzi wykopów
powinny być wytyczone na ławach ciesielskich, umocowanych trwale poza obszarem wykonywanych robót
ziemnych. Wytyczenie zasadniczych linii na ławach powinno być sprawdzane przez nadzór techniczny
Inwestora i potwierdzone zapisem w dzienniku budowy.
Tyczenie obrysu wykopu powinno być wykonane z dokładnością do +/- 5 cm dla wyznaczenia
charakterystycznych punktów załamania.
Odchylenie osi wykopu lub nasypu od osi projektowanej nie powinno być większe niŜ +/- 10 cm. RóŜnice w
stosunku do projektowanych rzędnych robót ziemnych nie moŜe przekroczyć +1 cm i - 3 cm.
Szerokość wykopu nie moŜe róŜnić się od szerokości projektowanej o więcej niŜ +/- 10 cm, a krawędzie
STWiORB
str. 4
wykopu nie powinny mieć wyraźnych załamań w planie.
Pochylenie skarp nie powinno róŜnić się od projektowanego o więcej niŜ 10% jego wartości wyraŜonej
tangensem kąta. Maksymalna głębokość nierówności na powierzchni skarp nie powinna przekraczać 10 cm przy
pomiarze łatą 3-metrową.
Odwodnienie wykopów
Technologia wykonania wykopu musi umoŜliwiać jego prawidłowe odwodnienie w całym okresie trwania robót
ziemnych.
Mieszanka kruszywa powinna być rozkładana w warstwie o jednakowej grubości, takiej, aby jej ostateczna grubość po
zagęszczeniu była równa grubości projektowanej. Grubość pojedynczo układanej warstwy nie moŜe przekraczać 20 cm po
zagęszczeniu. Warstwa podbudowy powinna być rozłoŜona w sposób zapewniający osiągnięcie wymaganych spadków i
rzędnych wysokościowych. JeŜeli podbudowa składa się z więcej niŜ jednej warstwy kruszywa, to kaŜda warstwa powinna
być wyprofilowana i zagęszczona z zachowaniem wymaganych spadków i rzędnych wysokościowych
Kontrola jakości wykonania robót ziemnych obejmuje
Wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie z ich parametrami technicznymi oraz wyposaŜeniem w mechanizmy
do sterowania i urządzenia pomiarowo-kontrolne, rodzaje i ilość środków transportu oraz urządzeń do magazynowania i
załadunku materiałów, spoiw, lepiszczy, kruszyw itp.,
Celem kontroli robót będzie takie sterowanie ich przygotowaniem i wykonaniem, aby osiągnąć załoŜoną jakość robót.
Wykonawca przeprowadza pomiary i badania materiałów oraz robót z częstotliwością zapewniającą
stwierdzenie, Ŝe roboty wykonano zgodnie z wymaganiami zawartymi w dokumentacji projektowej.
Badania niezbędne do odbioru wykopu fundamentowego
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów do odbioru wykopu ziemnego są ściśle określone. NaleŜy poddać badaniu
szerokość wykopu, nachylenia skarp, równości powierzchni wykopu,pomiar spadu podłuŜnego powierzchni wykopu
pomiar niwelatorem rzędnych.
Szerokość wykopu ziemnego nie moŜe róŜnić się od szerokości projektowanej o więcej niŜ ± 10 cm.
rzędne wykopu ziemnego nie mogą róŜnić się od rzędnych projektowanych o więcej niŜ -3 cm lub +1cm.
Pochylenie skarp nie moŜe róŜnić się od pochylenia projektowanego o więcej niŜ 10% wartości pochylenia
wyraŜonego tangensem kąta.
Nierówności powierzchni dna wykopu mierzone łatą 3-metrową nie mogą przekraczać 3 cm.
Nierówności skarp, mierzone łatą 3-metrowąnie mogą przekraczać ± 10 cm.
Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami
Wszystkie roboty, które wykazująwiększe odchylenia cech od określonych w powyŜszych punktach
specyfikacji powinny być ponownie wykonane przez Wykonawcę na jego koszt.
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
Rodzaje odbiorów robót
W zaleŜności od ustaleń roboty podlegają następującym etapom odbioru:
odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu,
odbiorowi częściowemu,
odbiorowi ostatecznemu,
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie ilości i jakości wykonywanych
robót, które w dalszym procesie realizacji ulegną zakryciu.
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu będzie dokonany w czasie umoŜliwiającym wykonanie
ewentualnych korekt i poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót.
Odbiór częściowy
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonanych części robót. Odbioru częściowego robót dokonuje
się wg zasad, jak przy odbiorze ostatecznym robót. Odbiór ostateczny robót
Odbiór ostateczny robót
Odbiór ostateczny polega na finalnej ocenie rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do ich ilości, jakości
i wartości.
Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru ostatecznego będzie stwierdzona przez Wykonawcę
wpisem do dziennika budowy z bezzwłocznym powiadomieniem na piśmie o tym fakcie Inspektora nadzoru.
Odbioru ostatecznego robót dokona komisja wyznaczona przez Zamawiającego w obecności Inspektora nadzoru
i Wykonawcy. Komisja odbierająca roboty dokona ich oceny jakościowej na podstawie przedłoŜonych
dokumentów, wyników badań i pomiarów, ocenie wizualnej oraz zgodności wykonania robót z dokumentacją
projektową.
10. NORMY ZWIĄZANE
PN-B-02480 Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów.
PN-B-04452 Grunty budowlane. Badania polowe.
PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntów.
STWiORB
str. 5
PN-B-04493 Grunty budowlane. Oznaczanie kapilarności biernej.
BN-77/8931-12 Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntu.
PN-B-06050 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i badania przy odbiorze.
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2002 r. Nr 106 poz. 1126) z późniejszymi
zmianami (ostatnia zmiana z 2003 r. Dz. U. Nr 80 poz. 718).
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002 r. w sprawie dziennika budowy, montaŜu i
rozbiórki tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony
zdrowia (Dz. U. z 2002 r. Nr 108 poz. 953).
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. z 2003 r. Nr 48 poz. 401).
PN-B-02481:1998 Geotechnika. Terminologia podstawowa, symbole literowe i jednostki miar.
PN-B-04452:2002 Geotechnika. Badania polowe.
PN-EN 12716 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych. Iniekcja strumieniowa.
PN-EN 1008:2004 Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek, badania i ocena przydatności
wody zarobowej do betonu, w tym wody odzyskanej z procesu produkcji betonu.
PN-EN 196-3Metody badania cementu. Oznaczanie czasów wiązania i stałości objętości.
PN-EN 196-6:Metody badania cementu. Oznaczanie stopnia zmielenia.
PN-EN 197-1: 2002 Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów powszechnego
uŜytku.
PN-EN 197-2: 2002 Cement. Część 2: Ocena zgodności.
PN-81/B-03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie.
BETONOWANIE KONSTRUKCJI, ZBROJENIE
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
betonowych i zbrojenia konstrukcji.
Specyfikacja techniczna stosowana jest jako dokument inwestorski niezbędny przy
realizacji i odbiorze robót wymienionych w pkt 1.1.
betonowych i zbrojenia konstrukcji.
Określenia podstawowe w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami oraz określeniami podanymi
w specyfikacji Wymagania Ogólne.
2. MATERIAŁY
Cement – wymagania i badania
Rodzaj i marka cementu
Do stosowania dopuszcza się tylko cement portlandzki wg PN-B-30010:1990
- do betonu klasy B25 – klasy 32,5 N,
- do betonu klasy B30, B35 i B40 – klasy 42,5 N,
- do betonu klasy B45 i większej – klasy 52,5 N,
Cement pochodzący od kaŜdej dostawy musi być poddany badaniom wg normy PN–EN 196-6:1997, a wyniki ocenione wg
normy PN-B-30010:1990.
Kruszywo
Do betonów naleŜy stosować kruszywa mineralne odpowiadające wymaganiom wg PN-EN 12620+A1:2010.
Jeśli w normach przedmiotowych na wyroby, elementy i konstrukcje nie postanowiono inaczej, zaleca się stosowanie
kruszywa o marce nie niŜszej niŜ klasa betonu.
W przypadku betonu o określonym stopniu mrozoodporności lub wodoszczelności zleca się stosowanie kruszywa o marce
nie niŜszej niŜ 20.
Uziarnienie kruszywa powinno zapewniać uzyskanie szczelnej mieszanki betonowej o wymaganej konsystencji przy
moŜliwie najmniejszym zuŜyciu cementu i wody, prawidłowego zagęszczenia oraz odpowiedniej urabialności.
Jako kruszywo grube powinny być stosowane:
Do betonów klas B30 i wyŜszych - grysy granitowe, bazaltowe lub z innych skał zbadanych przez uprawnioną jednostkę
badawczą, o maksymalnym wymiarze ziarna nie większym niŜ 16 mm.
Do betonu klasy B25 – Ŝwir o maksymalnym wymiarze ziarna nie większa niŜ 31,5 mm.
Woda zarobowa do betonu musi odpowiadać wymaganiom normy PN-EN 1008:2004. Wodę do betonu przewiduje się
czerpać z wodociągów miejskich. Woda ta nie wymaga badania.
Skład mieszanki betonowej powinien być zgodny z normą PN-EN 206-1:2003
Na budowie naleŜy stosować beton o klasie określonej na rysunkach, dostarczony z wytwórni betonu.
Stal zbrojeniowa.
Asortyment stali zbrojeniowej.
Do zbrojenia konstrukcji Ŝelbetowych prętami wiotkimi w obiektach objętych zakresem
STWiORB
str. 6
niniejszego kontraktu stosuje się klasę i gatunek wg poniŜszych danych:
Klasa A-0 – stal okrągła, gładka St0S.
Klasa A-II – stal okrągła Ŝebrowana 18G2
Klasa A-IIIN – stal okrągła, Ŝebrowana RB 500W
Własności stali zbrojeniowej.
Gatunek St0S:
wytrzymałość charakterystyczna 220 MPa, wytrzymałość obliczeniowa 190 MPa
Gatunek 18G2:
Gatunek RB 500W:
Wymagania przy odbiorze.
Pręty stalowe do zbrojenia betonu powinny odpowiadać wymaganiom PN-H-93215.
Przeznaczona do odbioru na budowie partia prętów musi być zaopatrzona w atest, w którym ma być podane:
nazwa wytwórcy, oznaczenie wyrobu wg PN-H-93215, nr wytopu lub nr partii, · wszystkie wyniki przeprowadzonych badań
oraz skład techniczny według analizy wytopowej, masa partii, rodzaj próbki cieplnej.
Na przywieszkach metalowych przymocowanych do kaŜdej wiązki prętów lub kręgu prętów (po
dwie dla kaŜdej wiązki) muszą znajdować się następujące dane:
znak wytwórcy, średnica nominalna, znak stali, nr wytopu lub nr partii, znak obróbki cieplnej.
KaŜda wiązka i krąg prętów powinny mieć oznakowania farbą olejną.
Przy odbiorze stali naleŜy przeprowadzić następujące badania:
sprawdzenie zgodności przywieszek z zamówieniem, sprawdzenie stanu powierzchni wg PN-H-93215, sprawdzenie
wymiarów wg PN-H-93215, sprawdzenie masy wg PN-H-93215.
Do badania naleŜy pobrać minimum 3 próbki z kaŜdego kręgu lub wiązki. Próbki naleŜy pobrać z róŜnych miejsc kręgu.
Jakość prętów naleŜy ocenić pozytywnie, jeŜeli wszystkie badania odbiorcze dadzą wynik pozytywny.
Drut montaŜowy.
Do montaŜu prętów zbrojenia naleŜy uŜywać wyŜarzonego drutu stalowego tzw. wiązałkowego, jeŜeli nie stosuje się
połączeń spawanych lub zgrzewanych.
Podkładki dystansowe.
Dopuszcza się stosowanie stabilizatorów i podkładek dystansowych z betonu lub zaprawy i tworzyw sztucznych. Podkładki
dystansowe muszą być przymocowane do prętów.
Stal nierdzewna balustrady
3. SPRZĘT
Roboty moŜna wykonywać przy uŜyciu dowolnego typu sprzętu zaakceptowanego przez InŜyniera. Dozatory muszą mieć
aktualne świadectwo legalizacji. Mieszanie składników powinno odbywać się wyłącznie w betoniarkach o wymuszonym
działaniu (zabrania się stosowania betoniarek wolnospadowych).
Do podawania mieszanek naleŜy stosować pojemniki lub pompy przystosowane do podawania mieszanek plastycznych.
Do zagęszczania mieszaki betonowej naleŜy stosować:
przy zagęszczaniu wgłębnym wibratory z buławami o średnicy nie większej od 0,65 odległości między prętami zbrojenia
leŜącymi w płaszczyźnie poziomej, o częstotliwości 6000 drgań/min. przy zagęszczaniu powierzchniowym (do
wyrównywania powierzchni) stosować łaty wibracyjne charakteryzujące się jednakowymi drganiami na całej długości.
Sprzęt uŜywany przy przygotowaniu i montaŜu zbrojenia wiotkiego powinien spełniać wymagania obowiązujące w
budownictwie ogólnym.
4. TRANSPORT
Środki do transportu betonu:
mieszanki betonowe mogą być transportowane mieszalnikami samochodowymi (tzw.gruszkami) ilość gruszek naleŜy tak
dobrać, aby zapewnić wymaganą szybkość betonowania z uwzględnieniem odległości dowozu, czasu twardnienia betonu
oraz koniecznej rezerwy w przypadku awarii samochodu.
Czas transportu i wbudowania mieszanki nie powinien być dłuŜszy niŜ:
o
· 90 min. – przy temperaturze + 15 C
o
o
Stal zbrojeniowa powinna być przewoŜona odpowiednimi środkami transportu, Ŝeby uniknąć
trwałych odkształceń oraz zgodnie z przepisami BHP i ruchu drogowego.
5. WYKONYWANIE ROBÓT
Rozpoczęcie robót betoniarskich moŜe nastąpić w oparciu o szczegółowy program i dokumentację technologiczną
zaakceptowaną przez InŜyniera, obejmującą:
Przed przystąpieniem do betonowania, powinna być stwierdzona przez InŜyniera prawidłowość wykonania wszystkich
robót poprzedzających betonowanie, a w szczególności:
- prawidłowość wykonania deskowań
- prawidłowość wykonania zbrojenia
- przygotowanie powierzchni betonu uprzednio ułoŜonego w miejscu przerwy roboczej
- prawidłowość rozmieszczenia i niezmienność kształtu elementów wbudowanych w betonową konstrukcję.
Roboty betoniarskie muszą być wykonane zgodnie z wymaganiami norm: PN-88/B-06250 i PN-65/B-06251.
Betonowanie
Podawanie i układanie mieszanki betonowej:
Do podawania mieszanek betonowych naleŜy stosować pojemniki o konstrukcji umoŜliwiającej łatwe ich opróŜnianie lub
pompy przystosowane do podawania mieszanek plastycznych. Przy stosowaniu pomp obowiązują odrębne wymagania
technologiczne, przy czym wymaga się sprawdzania ustalonej konsystencji mieszanki betonowej przy wylocie.
- Przed przystąpieniem do układania betonu naleŜy sprawdzić:
· połoŜenie zbrojenia
STWiORB
str. 7
· zgodność rzędnych z projektem
· czystość deskowania oraz obecność wkładek dystansowych zapewniających wymaganą wielkość otuliny.
Mieszanki betonowej nie naleŜy zrzucać z wysokości większej niŜ 0,74m. od powierzchni na którą spada. W przypadku,
gdy wysokość ta jest większa, naleŜy mieszankę podawać na pomocą rynny zsypowej (do wysokości 3,0m.) lub leja
zsypowego teleskopowego (do wysokości 8,0m.).
Zagęszczanie betonu
Przy zagęszczaniu mieszanki betonowej naleŜy stosować następujące warunki:
Wibratory do mieszanki betonowej powinny się charakteryzować częstotliwością min. 6000 drgań na minutę, z buławami o
średnicy nie większej niŜ 0,65 odległości między prętami zbrojenia leŜącymi w płaszczyźnie poziomej.
Podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi nie wolno dotkać zbrojenia buławą wibratora.
-Podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi naleŜy zagłębiać buławę na głębokość 5-8 cm w warstwę poprzednią i
przytrzymywać buławę w jednym miejscu w czasie 20-30 sek., po czym powoli wyjmować w stanie wibrującym.
Kolejne miejsce zagłębienia buławy powinny być od siebie oddalone o 1,5 R, gdzie R jest promieniem kutecznego
działania wibratora.
Przerwy w betonowaniu
Przerwy w betonowaniu naleŜy sytuować w miejscach przewidzianych w projekcie.
Ukształtowanie powierzchni betonu w przerwie roboczej powinno być zgodne z rysunkami, a w prostszych przypadkach
moŜna się kierować zasadą, Ŝe powinna ona być prostopadła do kierunku napręŜeń głównych.
Powierzchnia betonu w miejscu przerwania betonowania powinna być starannie przygotowana do połączenia betonu
stwardniałego ze świeŜym przez:
· usunięcie z powierzchni betonu stwardniałego luźnych okruchów betonu oraz warstwy szkliwa cementowego,
· zwilŜenie wodą i narzucenie kilkumilimetrowej warstwy kontaktowej z gęstego zaczynu cementowego o grubości 2-3 mm
lub zaprawy cementowej 1:1 o grubości 5mm PowyŜsze zabiegi naleŜy wykonać bezpośrednio przed rozpoczęciem
betonowania.
W przypadku przerwy w układaniu betonu zagęszczanym przez wibrowanie wznowienie betonowania nie powinno odbyć
się później niŜ w ciągu 3 godzin lub po całkowitym stwardnieniu betonu. JeŜeli temperatura powietrza jest wyŜsza niŜ
20oC , to czas trwania przerwy nie powinien przekraczać 2 godzin.
Po wznowieniu betonowania naleŜy unikać dotykania wibratorem deskowania, zbrojenia i poprzednio ułoŜonego betonu.
Na wykonawcy spoczywa obowiązek zapewnienia wykonania badań laboratoryjnych (przez własne lub inne uprawnione
laboratorium) przewidzianych normą PN-88/B-06250 i dodatkowymi wymaganiami oraz gromadzenie, przechowywanie i
okazywanie InŜynierowi wszystkich wyników badań dotyczących jakości betonu i stosowanych materiałów.
- JeŜeli beton poddany jest specjalnym zabiegom technologicznym, naleŜy opracować plan kontroli jakości betonu,
dostosowany do wymagań technologii produkcji. W planie kontroli powinny być uwzględniane badania przewidziane
aktualną normą i niniejszymi ST oraz ewentualne inne, konieczne do potwierdzenia prawidłowości zastosowanych
zabiegów technologicznych.
Badania powinny obejmować:
badanie składników betonu
badanie mieszanki betonowej
badanie betonu
PowyŜsze badania powinny spełniać wymagania zawarte w normie PN-EN 206-1:2003.
Warunki atmosferyczne przy układaniu mieszanki betonowej i wiązaniu betonu.
Betonowanie w zaleŜności od warunków atmosferycznych.
Betonowanie konstrukcji naleŜy wykonywać wyłącznie w temperaturach nie niŜszych niŜ 5oC, zachowując warunki
umoŜliwiające uzyskanie przez beton wytrzymałości co najmniej 15 MPa przed pierwszym zamarznięciem.
Uzyskanie wytrzymałości 15 MPa powinno być zbadane na próbkach przechowywanych w takich samych warunkach, jak
zabetonowana konstrukcja.
W wyjątkowych przypadkach dopuszcza się betonowanie w temperaturze do –5oC, jednak wymaga to zgody InŜyniera
oraz zapewnienia temperatur mieszanki betonowej +20oC w chwili układania i zabezpieczania uformowanego elementu
przed utratą ciepła w czasie co najmniej 7 dni. Temperatura mieszanki betonowej w chwili opróŜnienia betoniarki nie
powinna być wyŜsza niŜ 35oC.
Przy przewidywaniu spadku temperatury poniŜej 0oC w okresie twardnienia betonu, naleŜy wcześniej podjąć działania
organizacyjne pozwalające na odpowiednie osłonięcie i podgrzanie zabetonowanej konstrukcji.
Pielęgnacja betonu
Materiały i sposoby pielęgnacji betonu.
Bezpośrednio po zakończeni betonowania zaleca się przekrycie powierzchni betonu lekkimi osłonami wodoszczelnymi
zapobiegającymi odparowaniu wody z betonu i chroniącymi beton przed deszczem i nasłonecznieniem.
Przy temperaturze otoczenia wyŜszej niŜ +5oC naleŜy nie później niŜ po 24 godz. Od zakończenia betonowania rozpocząć
pielęgnację wilgotnościową betonu i prowadzić ją co najmniej przez 7 dni (przez polewanie co najmniej 3 razy na dobę).
Przy temperaturze otoczenia +15oC i wyŜszej, beton naleŜy polewać w ciągu pierwszych 3 dni co 3 godziny w dzień i co
najmniej 1 raz w nocy, a w następne dni jak wyŜej.
Przy temperaturze otoczenia poniŜej +5oC betonu nie naleŜy polewać.
Nanoszenie błon nieprzepuszczalnych dla wody jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy beton nie będzie się łączył z następną
warstwą konstrukcji monolitycznej, a takŜe gdy nie są stawiane wymagania odnośnie jakości pielęgnowanej powierzchni.
Woda stosowana do polewania betonu powinna spełniać wymagania normy PN-88/B-32250.
- W czasie dojrzewania betonu elementy powinny być chronione przed uderzeniami i drganiami przynajmniej do chwili
uzyskania przez niego wytrzymałości na ściskanie conajmniej 15 MPa.
ObciąŜenie świeŜo zabetonowanej konstrukcji lekkimi środkami transportu dopuszcza się po osiągnięciu przez beton
wytrzymałości co najmniej 5 MPa.
Wykańczanie powierzchni betonu
Równość powierzchni i tolerancje.
Dla powierzchni betonów w konstrukcji nośnej obowiązują następujące wymagania:
STWiORB
str. 8
- Wszystkie betonowe powierzchnie muszą być gładkie i równe, bez zagłębień między ziarnami kruszywa, przełomów i
wybrzuszeń ponad powierzchnię.
Pęknięcia są niedopuszczalne
Dopuszczalne rozwarcie powierzchniowych rys skurczowych wynosi 0,30 mm. Pustki, raki i wykruszyny są dopuszczalne
pod warunkiem, Ŝe otulenie zbrojenia betonu będzie zachowane, a powierzchnia na której występują nie jest większa niŜ
0,5%powierzchni.
Faktura powierzchni i naprawa uszkodzeń.
Po rozdeskowaniu konstrukcji naleŜy:
Wszystkie wystające nierówności wyrównać bezpośrednio po rozszalowaniu.
Raki i ubytki uzupełniać betonem i następnie wygładzić packami, aby otrzymać równą i jednorodną powierzchnię bez
dołków i porów.
Deskowanie
Do wykonania deskowań moŜna zastosować szalunki systemowe lub tradycyjne.
Deskowania powinny być zaprojektowane i wykonane zgodnie z wymaganiami określonymi w Warunkach Technicznych
wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych – tom I Rozdział 5 – wyd. Arkady Warszawa 1989r.
Konstrukcja deskowań powinna być dostosowana do przeniesienia sił wywołanych:
a)parciem świeŜej masy betonowej
b)uderzeniami przy jej wylewaniu
oraz uwzględniać szybkość betonowania i sposób zagęszczania.
Konstrukcja deskowania powinna spełniać następujące warunki:
- zapewniać odpowiednią sztywność i niezmienność kształtu konstrukcji
- zapewniać jednorodną powierzchnię betonu
- zapewniać odpowiednią szczelność
- zapewniać łatwy montaŜ i demontaŜ oraz wielokrotność uŜycia
- wykazywać odporność na deformację pod wpływem warunków atmosferycznych.
Materiały
Deskowanie zaleca się wykonywać z drewna i materiałów drewnopodobnych (sklejka, płyty pilśniowe). Deskowania naleŜy
wykonywać z desek iglastych III lub IV klasy.
Minimalna grubość desek 32mm, maksymalna szerokość 18cm.
Dopuszcza się stosowanie, za zgodą InŜyniera lub wg zaleceń projektu wykonawczego innych typów szalunków.
Przygotowanie deskowania
Deski powinny być jednostronnie strugane. Zaleca się wykonanie uszlachetnienia powierzchni drewnianych stykających
się z betonem przez okrywanie drewna sklejką lub płytami z tworzyw.
Wszystkie powierzchnie drewniane mające wchodzić w kontakt z betonem mają być pokryte środkiem zapobiegającym
przywieraniu betonu. Środek ten nie powinien zmieniać barwy betonu i po 30 –tu dniach nie powinien być toksyczny. Deski
uŜywane kolejny raz powinny zostać gruntownie oczyszczone ze wszystkich zanieczyszczeń powierzchniowych. Nie wolno
powtórnie uŜywać deskowań o zniszczonej powierzchni.
Czyszczenie prętów.
Pręty przed ich uŜyciem do zbrojenia konstrukcji naleŜy oczyścić z zendry, luźnych płatków rdzy, kurzu i błota.
Pręty zbrojenia zatłuszczone lub zabrudzone farbą olejną moŜna opalać lampami benzynowymi lub czyścić preparatami
rozpuszczającymi tłuszcze.
Stal naraŜoną na choćby chwilowe działanie słonej wody naleŜy zmyć wodą słodką.
Stal pokrytą łuszczącą się rdzą i zabłoconą oczyszcza się szczotkami drucianymi ręcznie lub mechanicznie, lub teŜ przez
piaskowanie. Po oczyszczeniu naleŜ sprawdzić wymiary przekrojów poprzecznych prętów.
Stal tylko zabrudzoną moŜna zmyć strumieniem ciepłej wody.
Pręty oblodzone odmraŜa się strumieniem ciepłej wody.
MoŜliwe są teŜ inne sposoby czyszczenia stali zbrojeniowej akceptowane przez InŜyniera.
Prostowanie prętów.
Dopuszcza się prostowanie prętów za pomocą kluczy, młotków i prostowarek. Dopuszczalna wielkość miejscowego
odchylenia od linii prostej wynosi 4 mm.
Cięcie prętów zbrojeniowych.
Cięcie prętów zbrojeniowych wykonywać przy maksymalnym wykorzystaniu materiału.
Wskazane jest sporządzenie w tym celu planu cięcia. Pręty ucina się z dokładnością do 1,0 cm.
Cięcia przeprowadza się przy uŜyciu mechanicznych noŜy. Dopuszcza się równieŜ cięcie palnikiem acetylenowym.
Odgięcia prętów.
Pręty o średnicy do 16 mm moŜna wyginać na zimno na budowie.
MontaŜ zbrojenia.
Wymagania ogólne.
Do zbrojenia betonu konstrukcji zastosowano stal A-IIIN, A-II i A-0. Układ zbrojenia w konstrukcji musi umoŜliwiać jego
dokładne otoczenie przez jednorodny beton. Po ułoŜeniu zbrojenia w deskowaniu, rozmieszczenie prętów względem
siebie i względem deskowania nie moŜe ulec zmianie. W konstrukcję moŜna wbudować stal pokrytą co najwyŜej nalotem
nie łuszczącej się rdzy.
Nie moŜna wbudować stali zatłuszczonej smarami lub innymi środkami chemicznymi, zabrudzonej farbami, zabłoconej i
oblodzonej, stali, która była wystawiona na działanie słonej wody.
MoŜliwe jest wykonanie zbrojenia z prętów innej średnicy, niŜ przewidziane w projekcie oraz zastosowanie innego gatunku
stali, zmiany te wymagają pisemnej zgody InŜyniera.
Układanie zbrojenia bezpośrednio na deskowaniu i podnoszenie na odpowiednią wysokość w trakcie betonowania jest
niedopuszczalne.
Niedopuszczalne jest chodzenie i transportowanie materiałów po wykonanym szkielecie zbrojeniowym.
Montowanie zbrojenia.
Łączenie prętów za pomocą spajania (wg PN-B-03264).
STWiORB
str. 9
· zgrzewanie elektryczne oporowe doczołowe prętów,
· spawanie łukiem elektrycznym prętów z nakładkami i dwoma spawami bocznymi,
· spawanie łukiem elektrycznym prętów z nakładkami i czterema spawami bocznymi,
· spawanie łukiem elektrycznym prętów z nakładką i jedną spoiną boczną,
· spawanie łukiem elektrycznym prętów z nakładką z dwoma spoinami bocznymi,
· połączenie spawaniem elektrycznym z topnikiem prętów zbrojeniowych z płaskownikiem w kształt teowy,
· spawanie łukiem elektrycznym prętów zbrojeniowych z elementami płaskimi lub profilowanymi ze stali walcowanej
dwoma spawami bocznymi, · spawanie łukiem elektrycznym prętów z płaską lub kształtowaną stałą czterema spoinami
bocznymi.
Łączenie pojedynczych prętów na zakład (bez spajania).
Połączenia na zakład naleŜy wykonywać wg p. 8.1.6.3. PN-B-03264.
SkrzyŜowania prętów.
SkrzyŜowania prętów naleŜy wiązać drutem wiązałkowym typu czarnego, o średnicy 1,6 mm,miękkim
Kontrola jakości wykonania robót Ŝelbetowych polega na sprawdzeniu zgodności z projektem oraz wymogami podanymi w
specyfikacji technicznej. Roboty betonowe podlegają odbiorowi. Deskowanie podlega odbiorowi.
Zbrojenie podlega odbiorowi przed betonowaniem. Roboty izolacyjne podlegają odbiorowi przed ich zakryciem.
Kontroli podlegają:
Zgodność rzędnych z projektem
Prawidłowość wykonania deskowań, rusztowań, usztywnień, pomostów, barierek
Prawidłowość wykonania zbrojenia
Czystość deskowań oraz obecność wkładek systemowych
Parametry wbudowanego betonu, sposób pobierania próbek, sposób ich przechowywania, archiwizowanie wyników badań
Przygotowanie powierzchni betonu uprzednio ułoŜonego w miejscu przerwy roboczej zgodnie z detalami podanymi w ST
szczegółowych
Prawidłowość wykonania wszelkich robót zanikających takich jak przerw roboczych i dylatacyjnych, warstw izolacyjnych
itp.
Prawidłowość ułoŜenia elementów wbudowywanych takich jak kanały, wpusty, sączki, kotwy, rury, listwy itp. Zgodnie z
rysunkami szalunkowymi zawartymi w PW.
Warunki pogodowe przy wykonywaniu prac
Sposób zatarcia powierzchni wylewanych betonów – zgodnie z przyjęta w ST szczegółowej technologią
Sposób pielęgnacji betonu
Sposób wykonania izolacji i rodzaj zastosowanych materiałów
Prawidłowość wykonania zbrojenia polega na skontrolowaniu:
Rodzaju stali,
Średnicy prętów,
Grubość otulin,
Rodzaj i ilość podkładek dystansowych,
PołoŜenie i jakość złączy,
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
Zgodność robót z projektem i Specyfikacją.
Roboty powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, Specyfikacją Techniczną
oraz pisemnymi decyzjami InŜyniera.
Odbiór robót zanikających lub ulegających zakryciu.
Dokumenty i dane
Podstawą odbioru robót zanikających lub ulegających zakryciu jest:
- pisemne stwierdzenie InŜyniera w Dzienniku Budowy o wykonaniu robót zgodnie z projektem i ST,
- inne pisemne stwierdzenie InŜyniera o wykonaniu robót.
Zakres robót
Zakres robot zanikających lub ulegających zakryciu określają pisemne stwierdzenia InŜyniera lub inne dokumenty
potwierdzone przez InŜyniera.
Odbiór końcowy
Odbiór końcowy odbywa się po pisemnym stwierdzeniu przez InŜyniera w Dzienniku Budowy
zakończenia robót betonowych i spełnieniu innych warunków dotyczących tych robót zawartych w umowie.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
PN-EN 206-1:2003- Beton. Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność.
PN-EN 12504-2:2002 Badanie betonu w konstrukcjach. Cz.2- Badania nieniszczące. Oznaczenie liczby odbicia.
PN-EN 196-6:2010 Metody badania cementu -- Część 6: Oznaczanie stopnia zmielenia
PN-EN 934-2:2010 Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu -- Część 2: Domieszki do betonu -- Definicje, wymagania,
zgodność, oznakowanie i etykietowanie
PN-EN 10020:2003 Definicja i klasyfikacja gatunków stali.
PN-EN 10027-1:2007 Systemy oznaczania stali. Część 1 - Znaki stali.
PN-ISO 6935-1:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie.
PN-ISO 6935-1/Ak:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie. Dodatkowe wymagania stosowane w kraju.
STWiORB
str. 10
PN-ISO 6935-2:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty Ŝebrowane.
PN-ISO 6935-2/Ak:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty Ŝebrowane. Dodatkowe wymagania stosowane w kraju.
PN-EN 1008:2004 Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek. badanie i ocena przydatności wody
zarobowej do betonu w tym wody odzyskane z procesów produkcji betonu
PN-EN 1504-1:2006 Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych. Definicje, wymagania, kontrola
jakości i ocena zgodności. Część 1 . Definicje.
PN-B-01806:1986 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie -- Ogólne zasady uŜytkowania konserwacji i napraw
PN-EN 197-1:2002 Cement – Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów powszechnego
uŜytku.
PN-EN 12350-1:2009 Badania mieszanki betonowej -- Część 1: Pobieranie próbek
PN-EN 12350-3:2009 Badania mieszanki betonowej -- Część 3: Badanie konsystencji metodą Vebe
PN-EN 12350-4:2009 Badania mieszanki betonowej -- Część 4: Badanie konsystencji metodą oznaczania stopnia
zagęszczalności
PN-EN 12350-5:2009 Badania mieszanki betonowej -- Część 5: Badanie konsystencji metodą stolika rozpływowego
PN-EN 12390-6:2010 Badania betonu – Część 6: Wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu próbek do badania
PN-EN 12620+A1:2010 Kruszywa do betonu
PN-EN 12504-4:2005 Badania betonu - Część 4: Oznaczanie prędkości fali ultradźwiękowej
PN-EN 12390-2:2009 Badania betonu -- Część 2: Wykonywanie i pielęgnacja próbek do badań wytrzymałościowych
PN-B-01802:1986 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie -- Konstrukcje betonowe i Ŝelbetowe -- Nazwy i
określenia
PN-B-01813:1991 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie -- Konstrukcje betonowe i Ŝelbetowe -- Zabezpieczenia
powierzchniowe -- Zasady doboru
PN-B-06714-34:1991 Kruszywa mineralne -- Badania -- Oznaczanie reaktywności alkalicznej
STWiORB - IZOLACJE
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
izolacyjnych.
izolacyjnych.
2. MATERIAŁY
Papa termozgrzewalna
- Asfalt niemodyfikowany
- gramatura osnowy: 200 g/m2
- grubość: 4,0 mm
- osnowa poliestrowa
- reakcja na ogień: klasa E
- wymagane dokumenty: aprobata techniczna i certyfikat bezpieczeństwa
Papa podkładowa
- samoprzylepna
- bitum modyfikowany SBS
- gramatura osnowy: 70 g/m2
- grubość: 1,5 mm
- osnowa z włókna szklanego
- reakcja na ogień: klasa E
Preparat gruntujący
- roztwór bitumiczny do gruntowania podłoŜy
- stosowany na podłoŜa betonowe pod zgrzewanie papy
Folia izolacyjna
- folia polietylenowa PE grubości od 0,2mm do 1,00mm
- klejona na połączeniach lub układana na zakład,
- klasyfikacja ogniowa: wyrób trudno zapalny
Folia paroizolacyjna
- folia polietylenowa PE grubości 0,2mm
- klejona na połączeniach lub układana na zakład,
- o przepuszczalności pary wodnej 0,57 g/m2/24h
- klasyfikacja ogniowa: wyrób trudno zapalny
STWiORB
str. 11
Wełna
Podstawowym materiałem do wykonania izolacji termicznych są płyty i maty z wełny mineralnej do izolacji stropu nad
ostatnią kondygnacją, izolacji stropu:
Wszystkie stosowane materiały powinny posiadać świadectwo zgodności z odpowiednią normą lub aprobatą techniczną.
Pyty styropianowe wg PN-EN 13163:2004 co najmniej klasy E reakcji na ogień wg PN-EN 13501-1:2004 odpowiadające
określeniu “samogasnące” wg Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r.
3. SPRZĘT
Roboty moŜna wykonywać przy uŜyciu dowolnego sprzętu zaakceptowanego przez InŜyniera
4. TRANSPORT
Rolki papy asfaltowej i folii naleŜy przewozić krytymi środkami transportu, układając je w pozycji leŜącej najwyŜej w dwóch
warstwach. Rolki naleŜy układać długością w kierunku jazdy środka transportowego na całej szerokości.
- Roztwór bitumiczny pakowany powinien być w szczelnie zamknięte bębny metalowe. Masa roztworu w bębnie nie
powinna być większa niŜ 35kg. Przy transporcie naleŜy zachować przepisy Ministra Komunikacji w sprawie
bezpieczeństwa ruchu przy przewozie materiałów niebezpiecznych na drogach publicznych. Bębny naleŜy ustawić w
pozycji stojącej ściśle jeden obok drugiego najwyŜej w dwóch warstwach, tak aby tworzyły zwartą całość zabezpieczoną
dodatkowo listwami przed ewentualnym przesunięciem lub uszkodzeniem.
Papa asfaltowa – pomieszczenie zamknięte, chroniące przed zawilgoceniem, w odległości co najmniej 120 cm od
grzejników. Rolki papy naleŜy układać w stosy na równym i utwardzonym podłoŜu , w pozycji leŜącej równolegle do siebie,
nie więcej niŜ w dwóch warstwach. Stosy nie powinny zawierać więcej niŜ 1200 szt. rolek papy, a odległość między
stosami powinna wynosić nie mniej niŜ 80 cm.
- Roztwór bitumiczny – w szczelnie zamkniętych bębnach metalowych , w pozycji stojącej z dala od źródła ognia i
elementów grzejnych, w warunkach zabezpieczających je przed nasłonecznieniem i wpływami atmosferycznymi.
Płyty i maty z wełny mineralnej są pakowane w pakiety i owinięte folią termokurczliwą. Pakiety z płytami naleŜy układać w
pozycji poziomej, ściśle obok siebie w celu zabezpieczenia przed przemieszczeniem w czasie transportu i przed
uszkodzeniem. Wystające wewnątrz środka transportu śruby i inne części naleŜy usunąć lub zabezpieczyć, aby nie
uszkodziły płyt w czasie transportu.
Płyty i maty naleŜy przechowywać w pomieszczeniach krytych i zamkniętych, na suchym podłoŜu, z dala od źródła ognia.
PodłoŜe, pod wykonanie izolacji powinno być suche, czyste i równe. Nierówności nie mogą
przekraczać 9 mm na odcinku 2 m. W przypadku większych nierówności naleŜy je wyrównać
zaprawą cementową, przed rozłoŜeniem paroizolacji lub izolacji przeciwwilgociowej.
Papa termozgrzewalna
Papa mocowana do podłoŜa za pomocą zgrzewania do podłoŜa betonowego zagruntowanego środkiem lub papy.
Papę przykleja się za pomocą zgrzewania, tj. przez podgrzewanie spodniej warstwy papy
płomieniem palnika gazowego do momentu nadtopienia masy powłokowej.
Palnik powinien znajdować się w odległości nie mniejszej niŜ 15cm od powierzchni papy; płomienie palników powinny być
tak skierowane, aby równocześnie podgrzewały powłokę asfaltową do jej nadtapiania (pasmem szerokości ok. 10cm na
całej szerokości wstęgi) i powierzchnię izolowanego podłoŜa (bezpośrednio przed rozwijaną papą).
Fragment wstęgi papy z nadtopioną powłoką asfaltową naleŜy natychmiast docisnąć wałkiem o długości równej szerokości
pasma papy.
Szerokość zakładów papy zarówno podłuŜnych jak i poprzecznych w kaŜdej warstwie powinna wynosić minimum 10cm.
Zakłady kolejnych warstw powinny być przesunięte.
NaleŜy wykonać izolację z dwóch warstw papy.
Papa samoprzylepna
Wykonuje się ją na przygotowanym podłoŜu. PodłoŜe powinno być równe (bez wgłębień, wypukłości i pęknięć), czyste
odtłuszczone i odpylone.
Izolacja powinna składać się z jednej warstw papy przyklejonej do podłoŜa i sklejonej między sobą w sposób ciągły na
całej powierzchni.
Szerokość zakładów papy zarówno poprzecznych jak i podłuŜnych w kaŜdej warstwie powinna być nie mniejsza niŜ 10 cm.
Zakłady arkuszy kolejnych warstw papy powinny być przesunięte względem siebie o połowę szerokości arkusza.
W pomieszczeniach mokrych papę wywinąć 15cm ponad wykończoną posadzkę.
Folia izolacyjna i paroizolacyjna
Izolacja musi ściśle przylegać do podkładu,
Nie moŜe pękać, a jej powierzchnia musi być gładka bez lokalnych wgłębień i wybrzuszeń,
Izolacja musi być wykonana w warunkach gwarantujących jej poprawne ułoŜenie:
-po ukończeniu robót poprzedzających roboty izolacyjne,
-w temperaturze otoczenia nie niŜszej niŜ 5ºC,
Podczas robót izolacyjnych naleŜy chronić warstwy izolacji przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz moŜliwością
zawilgocenia i zalania wodą.
Folię naleŜy układać na podłoŜu na sucho, jednowarstwowo.
Arkusze naleŜy układać na zakład wielkości 10-20cm.
Warstwy powinny być układane w sposób zabezpieczający je przed zawilgoceniem. Warstwa izolacji powinna być ciągła i
mieć stałą grubość, zgodną z projektem. Płyty izolacyjne powinny być układane na styk. Przy układaniu kilku warstw, płyty
naleŜy układać mijankowo, tak aby przesunięcie w sąsiednich warstwach wynosiło min. 3 cm. Płyty uŜyte w jednej
warstwie powinny mieć stałą grubość.
Izolacja stropu nad ostatnią kondygnacją, z płyt lub mat z wełny mineralnej, moŜe zostać ułoŜona bez przyklejania.
Układanie izolacji naleŜy wykonać na warstwie paroizolacji, pasami prostopadłymi do okapu.
Izolację dachu drewnianego na płaszczyznach skośnych naleŜy mocować poprzez sznurowanie
drutem, zgodnie z projektem.
STWiORB
str. 12
PodłoŜe, pod wykonanie izolacji powinno być suche, czyste i równe. Nierówności nie mogą przekraczać 9 mm na odcinku
2 m. W przypadku większych nierówności naleŜy je wyrównać zaprawą cementową, przed rozłoŜeniem paroizolacji lub
izolacji przeciwwilgociowej.
Dostarczone na budowę elementy i materiały powinny byś odebrane komisyjne pod względem:
- kompletności dostawy,
- zgodności elementów z Dokumentacją Projektową,
- pod względem stanu technicznego,
- jakości i kompletności dokumentacji.
Do kaŜdej partii dostarczonych elementów i materiałów powinno być dołączone przez producenta zaświadczenie o
jakości, stwierdzające, Ŝe odpowiadają one wymaganiom technicznym podanym w odpowiednich świadectwach
dopuszczenia do stosowania w budownictwie.
Elementów i materiałów nie spełniających tych wymagań nie naleŜy wbudowywać w obiekty.
Kontrola wykonania robót
W zakresie robót izolacji papą asfaltową:
Sprawdzeniu podlega jakość i zgodność z dokumentacją projektową zastosowanych materiałów.
W zakresie podłoŜa z płyt ze styropianu, mogą one stanowić podłoŜe pod izolacje papowe, jeśli ich gęstość jest nie niŜsza
styropianu EPS 100.
Równość powierzchni podłoŜa jest dostateczna, gdy na łacie długości 2,0m. szczelina nie jest większa niŜ 5mm. Szczelina
nie moŜe powstać w wyniku uskoku pomiędzy sąsiednimi elementami podłoŜa.
Prawidłowość osadzenia wpustów odwadniających naleŜy sprawdzić wzrokowo.
Sprawdzenie prawidłowości spadków i szczelności izolacji z papy naleŜy przeprowadzać jedynie w wybranych przez
komisję miejscach szczególnie naraŜonych na zatrzymanie i przeciekanie wody.
Sprawdzenie przyczepności papy na podstawie badań zgodnie z procedurą uzgodnioną z producentem papy.
Inne badania sprawdzające, uzgodnione z InŜynierem.
Odbiory częściowe lub końcowe izolacji z papy moŜna wykonywać po minimum 24 godz. od chwili ułoŜenia papy.
W zakresie robót izolacji folią:
Sprawdzeniu podlega jakość i zgodność z dokumentacją projektową zastosowanych materiałów.
W zakresie podłoŜa z płyt ze styropianu, mogą one stanowić podłoŜe pod izolacje papowe, jeśli ich gęstość jest nie niŜsza
styropianu PE 20.
Równość powierzchni podłoŜa jest dostateczna, gdy na łacie długości 2,0m. szczelina nie jest większa niŜ 5mm. Szczelina
nie moŜe powstać w wyniku uskoku pomiędzy sąsiednimi elementami podłoŜa.
Prawidłowość osadzenia wpustów odwadniających naleŜy sprawdzić wzrokowo.
Izolacja musi ściśle przylegać do podkładu, nie moŜe pękać, a jej powierzchnia musi być gładka bez lokalnych wgłębień i
wybrzuszeń.
Sprawdzenie zgodności wykonania robót z instrukcją techniczną i wymogami producenta
Zastosowane płyty i maty z wełny mineralnej powinny charakteryzować się:
– zgodnością z BN-84/6755-08,
– gęstością 40-150 kg/m3,
– wilgotnością nie przekraczającą 2%,
– współczynnikiem przewodzenia ciepła λ = 0,035-0,041 W/m2K,
– niepalnością wg PN-93/B-02862,
– zakresem temperatur stosowania -50ºC – +250ºC,
– włókna powinny być hydrofobizowane,
– posiadać świadectwo ITB i świadectwo jakości wystawione przez producenta.
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiór częściowy
Odbiory częściowe dokonywane powinny być po zakończeniu kolejnych etapów wykonanych robót izolacyjnych.
Odbiór częściowy powinien obejmować sprawdzenie:
- podłoŜa
- dokładności zagruntowania podłoŜa
- jakości zastosowanych materiałów
- dokładności wykonania poszczególnych warstw izolacji
Odbiór końcowy
Badania końcowe izolacji naleŜy przeprowadzić po zakończeniu robót.
Odbiór końcowy powinien polegać na dokładnym sprawdzeniu stanu wykonanej izolacji i połączenia ich z urządzeniami
odwadniającymi.
Oceny technicznej robót naleŜy dokonać w oparciu o odbiór końcowy przeprowadzony komisyjnie.
Do odbioru końcowego naleŜy przedstawić wyniki wszystkich odbiorów częściowych oraz
dokumentację techniczną i dziennik budowy.
PN-B-04615 Papy asfaltowe i smołowe. Badania.
PN-B-10240 Pokrycia dachowe z papy i powłok asfaltowych. Wymagania i badania przy odbiorze
PN-B-27618 Papa asfaltowa zgrzewana na osnowie zdwojonej przeszywanej z tkaniny szklanej i welonu szklanego.
STWiORB
str. 13
PN-B-24622 Roztwór asfaltowy do gruntowania.
PN-B-010260 Izolacje bitumiczne. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-B-24622 Roztwór asfaltowy do gruntowania
PN-B-24620 Lepik asfaltowy stosowany na zimno
PN-B-6751-02 Materiały do izolacji przeciwwilgociowej. Papa asfaltowa na tkaninie technicznej.
PN-B-02020 Ochrona cieplna budynków. Wymagania i obliczenia.
PN-B-04620 Materiały i wyroby termoizolacyjne. Terminologia i klasyfikacja.
PN-B-02021 Izolacja cieplna. Wielkości fizyczne i definicje.
STWiORB - ROBOTY MURARSKIE
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
murarskich
murarskich.
2.MATERIAŁY
Cegły ceramiczne pełne, pustaki ceramiczne U-220 oraz pustaki ceramiczne K3
Cegły ceramiczne pełne klasy 150 lub cegły klinkierowe pełne klasy 350. Cegły muszą spełniać wymagania norm oraz
posiadać Certyfikat Bezpieczeństwa.
Cegły słuŜą do wznoszenia i uzupełniania ścian konstrukcyjnych oraz wykonania ścianek działowych grubości 12cm.
Zaprawy murarskie
Marka i skład zaprawy powinny być zgodne z wymaganiami podanymi na rysunkach.
Przygotowanie zapraw do robót murowych powinno być wykonywane mechanicznie.
Zaprawę naleŜy przygotowywać w takiej ilości, aby mogła być wbudowana moŜliwie wcześnie po jej przygotowaniu.
Zaprawa powinna być zuŜyta:
a)zaprawa cementowo-wapienna – w czasie 3 godziny,
b)zaprawa cementowa – w czasie 2 godziny.
Do zapraw przeznaczonych do wykonywania robót murowych naleŜy stosować piasek rzeczny lub kopalny.
Woda do zapraw powinna spełniać wymagania PN-C-04630.
Proporcje składników zapraw przy określonych markach zaprawy oraz zastosowanie marek w zaleŜności od
przeznaczenia zaprawy podano w PN-B-14504.
Cement
Do wykonania zapraw naleŜy stosować cement portlandzki bez dodatków marki 32,5 wg normy PN-B-30010:1990
Wapno hydratyzowane
Wapno hydratyzowane (suchogaszone) stosowane do celów budowlanych (zapraw) odpowiada normie PN-EN 4591:2010.
Kruszywo
Kruszywa naturalne stosowane do wykonania zapraw występują w przyrodzie w formie naturalnej i muszą odpowiadać
normie PN-B-06711.
Belki nadproŜowe prefabrykowane typu L-19/N.
NadproŜa prefabrykowane stosować zgodnie z dokumentacją techniczną w nawiązaniu do stosowanego systemu; winny
one posiadać aktualną Aprobatę Techniczną
3. SPRZĘT
Roboty moŜna wykonać przy uŜyciu dowolnego sprzętu zaakceptowanego przez InŜyniera
4. TRANSPORT
Transport cegieł i pustaków ceramicznych odbywa się na paletach w pakietach zabezpieczonych folią.
Suchą zaprawę w workach transportować samochodem, zabezpieczając worki przed uszkodzeniem i zawilgoceniem.
Magazynowanie
Cegły i pustaki ceramiczne naleŜy składować na placu budowy na składowisku otwartym.
W okresie zimowym naleŜy je zabezpieczyć matami przed oblodzeniem
Wykonawca przedstawi InŜynierowi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram robót uwzględniający wszystkie
warunki w jakich będą wykonywane.
Wymagania przy wykonywaniu robót murowych
Przed przystąpieniem do murowania ścian naleŜy odebrać roboty ziemne i fundamentowe, sprawdzając zgodność ich
wykonania z warunkami technicznymi wykonania i odbioru tych robót.
Przed przystąpieniem do wznoszenia murów naleŜy sprawdzić wymiary oraz kąty skrzyŜowań ścian fundamentowych.
Mury naleŜy wykonywać warstwami, z zachowaniem prawidłowego wiązania i grubości spoin, do pionu i sznura, z
zachowaniem zgodności z rysunkiem co do odsadzek, wyskoków, otworów itp.
STWiORB
str. 14
Mury naleŜy wznosić moŜliwie równomiernie na całej ich długości. RóŜnica poziomów poszczególnych części murów nie
powinna przekraczać 3 m. dla murów z bloczków i pustaków.
Elementy układane na zaprawie powinny być czyste i wolne od kurzu.
KaŜda ściana powinna być wykonana z cegieł lub bloczków jednego wymiaru i jednej klasy.
Roboty murowe moŜna prowadzić w temperaturze poniŜej 0oC pod warunkiem stosowania środków umoŜliwiających
wiązanie i twardnienie zaprawy w warunkach zimowych, określonych w odpowiednich przepisach.
W przypadku przerwania robót na dłuŜszy czas, wierzchnie warstwy murów powinny być zabezpieczone przed działaniem
czynników atmosferycznych.
MontaŜ prefabrykatów naleŜy wykonać zgodnie z PN-B-06280 i instrukcją producenta, kolejność montaŜu prefabrykatów
wynika z zatwierdzonego przez InŜyniera projektu montaŜu
Minimalne oparcie belek wynosi:
przy szerokości otworu w świetle nie więcej niŜ 1,5 m - 125 mm
przy szerokości otworu w świetle powyŜej 1,5 m - 200 mm
6. KONTROLA JAKOŚCI
Cegły i pustaki ceramiczne
Dostarczone na budowę cegły i pustaki ceramiczne muszą spełniać wymagania określone w niniejszej ST oraz być
zabezpieczone przed wpływem warunków atmosferycznych.
Odbioru dokonuje się komisyjnie.
Do kaŜdej partii dostarczonych materiałów powinno być dołączone przez producenta zaświadczenie o jakości,
stwierdzające, Ŝe odpowiadają one wymaganiom technicznym podanym w odpowiednich świadectwach dopuszczenia do
stosowania w budownictwie.
Zaprawa cementowo-wapienna
Badanie zaprawy budowlanej
W przypadku, gdy zaprawa jest wytwarzana na placu budowy, naleŜy kontrolować:
-konsystencję,
-markę, zgodnie z PN-B-14501.
Badanie konsystencji zaprawy budowlanej przeprowadza się wg PN-B-04500.
Badanie polega na określeniu głębokości zanurzenia stoŜka pomiarowego w zaprawie.
Badanie marki zaprawy budowlanej przeprowadza się zgodnie z PN-B-04500
Badanie polega na pomiarze wytrzymałości na ściskanie w MPa na próbkach w formie beleczek o wymiarach 4x4x16cm.
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiór robót
Odbiór robót przeprowadza się przez sprawdzenie na podstawie oględzin i pomiarów
wyrywkowych zgodności wykonania murów z technicznymi warunkami wykonania i obowiązującymi zasadami wiązania
W zakresie robót murowych kontroli jakości podlega:
Sprawdzenie zgodności wykonanych robót z dokumentacją projektową.
Sprawdzenie jakości uŜytych materiałów (z dokumentów lub badań).
Sprawdzenie dotrzymania warunków ogólnych wykonania robót, na podstawie zapisów w dzienniku budowy.
Odbiór robót murowych
-sprawdzenie podstawowych wymiarów i odchyłek i ich porównanie z dopuszczalnymi,
-odbiór robót murowych powinien się odbyć przed wykonaniem tynków, ale po osadzeniu
stolarki.
Tolerancje i odchyłki robót murowych wg PN-B-10020
10.PRZEPISY ZWIĄZANE
PN-EN 197-1:2002 Cement – Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów powszechnego
uŜytku.
PN-EN 413-1:2005 Cement murarski – Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności.
PN-EN 459-1:2010 Wapno budowlane – Część 1: Definicje, wymagania i kryteria zgodności.
PN-EN 771-1:2006 Wymagania dotyczące elementów murowych – Część 1: Elementy murowe ceramiczne.
PN-EN 845-1+A1:2008 Specyfikacja wyrobów dodatkowych do murów – Część 1: Kotwy, listwy kotwiące, wieszaki i
wsporniki.
PN-EN 998-1:2010 Wymagania dotyczące zapraw do murów – Część 1: Zaprawa tynkarska.
PN-EN 998-2:2010 Wymagania dotyczące zapraw do murów – Część 2: Zaprawa murarska.
PN-EN 1008:2004 Woda zarobowa do betonu – Specyfikacja pobierania próbek, badanie i ocena przydatności wody
zarobowej do betonu, w tym wody odzyskanej z procesów produkcji betonu.
PN-EN 1015-2:2000 Metody badań zapraw do murów – Pobieranie i przygotowanie próbek zapraw do badań.
PN-EN 1745:2004 Mury i wyroby murowe. Metody określania obliczeniowych wartości cieplnych.
PN-EN 1745:2004/Ap1:2006 Mury i wyroby murowe. Metody określania obliczeniowych wartości cieplnych.
PN-EN 1745:2004 Mury i wyroby murowe -- Metody określania obliczeniowych wartości cieplnych
PN-EN 845-1+A1:2008
STWiORB
str. 15
STWiORB - TYNKI I OKŁADZINY ŚCIENNE, MALOWANIE
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru robót tynki i
okładziny ścienne i malowanie
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie tynków i
okładzin ściennych i malowania
2.MATERIAŁY
Zastosowane materiały
Zastosowanym materiałem są zaprawy cementowo-wapienne, przygotowane na budowie, marka zaprawy:
- dla wykonania obrzutki – 3,5 (lub zaprawa cementowa 1:1)
- dla wykonania narzutu – 3,5
- dla wykonania gładzi – 3,5
UŜyte do wykonania mas tynkarskich cement, wapno, kielni murarskich, piasek i woda powinny
odpowiadać wymaganiom norm przedmiotowych, w szczególności nie zawierać siarczanów,
chlorków, organicznych domieszek. Wapno powinno posiadać wydany przez producenta atest.
Zastosowanym materiałem są gotowe mieszanki gipsowe do wykonania tynków gipsowych
metodą mechaniczną.
Tynki gipsowe powinny posiadać wydany przez producenta atest.
Materiały pomocnicze
Materiałami pomocniczymi są:
-środek gruntujący,
-siatka z tworzywa sztucznego,
-listwy prowadzące
-listwy naroŜnikowe tynkarskie
Materiałami stosowanymi do wykonania prac objętych niniejsza specyfikacja sa :
- woda: do przygotowania zapraw stosować moŜna kaŜda wodę zdatna do picia , niedozwolone jest stosowanie wód
ściekowych, kanalizacyjnych, bagiennych oraz wód zawierających tłuszcze organiczne i oleje lub muł.
- płyty gipsowo-kartonowe : GKF gr. 12,5mm , w pomieszczeniach mokrych –GKFI wodoodpornie ognioodporne,
-masy szpachlowe: sucha mieszanka gipsu i modyfikatorów lub gotowa masa o urabialności ok.60min i przyczepności do
podłoŜa większej ni< 0.3 MPa
- stalowa konstrukcja nośna : blacha stalowa ocynkowana wg.PN-89/H-92125 , grubość blachy 0,6mm ,powłoka cynkowa
nanoszona ogniowo o gr. 19 µm
- wełna mineralna o następujących parametrach : gęstość min52 kg/m3 , współczynnik przewodności cieplnej G
max.0.043W/mK , odporność termiczna min 250 ° C
Do kaŜdej partii materiału powinno być wystawione przez producenta zaświadczenie, o jakości wyrobów. Zaświadczenie to
winno zawierać charakterystykę materiału , zastosowane składniki wyniki badan kontrolnych wytrzymałości na ściskanie
oraz typ próbek stosowanych do badan, okres w którym wyprodukowano dana partie materiału
Zastosowanym materiałem do malowania ścian we wnętrzach są następujące farby:
farby lateksowe
- klasa 1 odporności szorowania a mokro
- polisatyna
- kolor biały
do wymalowań wewnętrznych, przeznaczone do stosowania na tynki cementowo-wapienne, podłoŜa gipsowe itp. Farby
powinny odpowiadać obowiązującej normie PN-C-89440 i posiadać ocenę higieniczną PZH.
Farby charakteryzują się dobrą przyczepnością do podłoŜa, odpornością na uszkodzeni mechaniczne, ścieranie i
detergenty. Tworzą gładkie powłoki o jedwabistym wyglądzie.
farby silikatowe
- o wysokiej dyfuzyjności pary wodnej(<500)
- klasa 2 odporności szorowania a mokro
- głęboki mat
- kolor biały
- zuŜycie 0,12-0,14 l/m2 dla 1 warstwy
- stosować dwuwarstwowo
- na tynkach o normalnej chłonności noŜna stosować bez gruntowania
Farby charakteryzują się dobrą przyczepnością do podłoŜa, bardzo dobrą siła krycia, odpornością na uszkodzenia
mechaniczne, ścieranie i detergenty. Tworzą gładkie powłoki o jedwabistym wyglądzie, pozwalają na dyfuzję pary wodnej.
Płytki ceramiczne szkliwione, przeznaczone na okładziny wewnętrzne, powinny mieć gładką i lśniącą powierzchnię licową,
a stronę montaŜową – chropawą, Ŝeberkowaną. Nasiąkliwość płytek nie powinna przekraczać 14%.
3. SPRZĘT
Wykonawca powinien dysponować następującym sprzętem :
STWiORB
str. 16
- środki transportu do przewozu materiałów
- mieszarki do przygotowywania zapraw
- rusztowania
-drobny sprzęt pomocniczy
4. TRANSPORT
Materiały do wykonywania tynków dostarczone być mogą dowolnym transportem,
zapewniającym ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Powinny być składowane w
sposób zabezpieczający przed warunkami atmosferycznymi, w szczególnością przed wilgocią.
Do wykonywania tynków moŜna przystąpić po zakończeniu procesu osiadania i skurczu
murów, tj. po upływie 4-6 miesięcy po zakończeniu stanu surowego.
Przed przystąpieniem do robót tynkowych powinny być:
- zakończone wszystkie roboty stanu surowego,
- zakończone wszystkie roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy,
- osadzone ościeŜnice drzwiowe i okienne (z wyjątkiem okien i drzwi aluminiowych).
Tynki naleŜy wykonywać w temp. nie niŜszej niŜ 5ºC i pod warunkiem, Ŝe w ciągu doby temperatura nie spadnie poniŜej
0ºC. W niŜszych temperaturach moŜna wykonywać roboty tynkarskie jedynie przy zastosowaniu odpowiednich środków
zabezpieczających.
Zaprawę cementowo-wapienną naleŜy przygotować z uŜyciem cementu portlandzkiego i ŜuŜla.
Do zaprawy naleŜy stosować wapno sucho gaszone w postaci ciasta wapiennego otrzymanego z wapna niegaszonego lub
wapna pokarbidowego, które powinno tworzyć jednolitą i jednobarwną masę, bez grudek wapna niegaszonego i bez
zanieczyszczeń
Skład objętościowy zaprawy naleŜy dobierać doświadczalnie, w zaleŜności od marki zaprawy
oraz rodzaju cementu i wapna. Orientacyjny skład zaprawy o konsystencji 10 cm wg stoŜka pomiarowego:
Przy mieszaniu (mechanicznym lub ręcznym) naleŜy najpierw mieszać składniki sypkie (cement, wapno sucho gaszone i
piasek), aŜ do uzyskania jednorodnej mieszaniny, a następnie dodać wodę i w dalszym ciągu mieszać do uzyskania
jednorodnej zaprawy. W przypadku stosowania dodatków sypkich naleŜy je zmieszać na sucho z cementem przed
połączeniem z pozostałymi składnikami sypkimi. W przypadku stosowania dodatków ciekłych (np. ciasta wapiennego)
naleŜy je rozprowadzić w wodzie przed dodaniem do składników sypkich.
PodłoŜe z elementów ceramicznych, pod wykonanie tynków, powinno być czyste i odtłuszczone, spoiny powinny być nie
zapełnione zaprawą na głębokość 10-15 mm . Suche podłoŜe naleŜy zwilŜyć przed wykonaniem obrzutki.
Tynki moŜna wykonać w sposób ręczny lub mechaniczny.
Obrzutkę gr. 3-4 mm , naleŜy wykonać z zaprawy cementowo-wapiennej marki 3 lub 5, lub z zaprawy cementowej 1:1
Narzut naleŜy wykonywać wg pasów lub listew kierunkowych, z zaprawy cementowo-wapiennej, po związaniu obrzutki
lecz przed jej stwardnieniem. Podczas wyrównywania naleŜy warstwę narzutu dociskać pacą przesuwaną stale w jednym
kierunku. Grubość warstwy narzutu powinna wynosić 8-15 mm .
Gładź naleŜy nanosić po związaniu warstwy narzutu lecz przed jego stwardnieniem.
Podczas zacierania warstw gładzi powinna być mocno dociskana do warstwy narzutu. Gładź naleŜy wykonać z zaprawy
cementowo-wapiennej. Piasek uŜyty do wykonania gładzi powinien być przesiany, o uziarnieniu 0,25-0,5 mm . Gładź
naleŜy zacierać jednolicie, gładką pacą drewnianą.
ŚwieŜo wykonane tynki w czasie wiązania i twardnienia, tj. ok. 1 tygodnia, powinny być zwilŜone wodą.
Do wykonywania tynków moŜna przystąpić po zakończeniu procesu osiadania i skurczów murów, tj. po upływie 4-6
miesięcy po zakończeniu stanu surowego.
Przed przystąpieniem do robót tynkowych powinny być:
- zakończone wszystkie roboty stanu surowego
- zakończone roboty instalacyjne podtynkowe, zamurowane przebicia i bruzdy,
- osadzone ościeŜnice drzwiowe i okienne (z wyjątkiem okien i drzwi aluminiowych)
Tynki naleŜy wykonywać w temp. Nie niŜszej niŜ 5 C i pod warunkiem, Ŝe w ciągu doby temperatura nie spadnie poniŜej 0
C. W niŜszych temperaturach moŜna wykonywać roboty tynkarskie jedynie przy zastosowaniu odpowiednich środków
zabezpieczających.
Tynki gipsowe charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością do podłoŜa, duŜą odpornością mechaniczną i ładnym
wyglądem. Wykonywane są z zapraw zawierających 150 – 200 kg gipsu na m3.
Tynki wewnętrzne gipsowe, naleŜy wykonać jako dwuwarstwowe, kat. III, składające się z obrzutki i narzutu. Tynki moŜna
wykonać w sposób ręczny lub mechaniczny.
PodłoŜe z elementów ceramicznych, pod wykonanie tynków, powinno być czyste i odtłuszczone, spoiny powinny być nie
zapełnione zaprawą na głębokości 10 – 15 mm. Suche podłoŜe naleŜy zwilŜyć przed wykonaniem obrzutki.
Zacierane naleŜy przeprowadzić moŜliwie szybko, poniewaŜ moŜe wystąpić tzw. Zmacerowanie gipsu, powodując
łuszczenie się tynku.
Ze względu na szybkie wiązanie gipsu stosuje się opóźniacze wiązania.
Wszystkie elementy stalowe, mogące mieć kontakt z zaprawą gipsową naleŜy zabezpieczyć przed korodującym
działaniem gipsu.
Grubość tynku w miejscach prowadzenia instalacji elektrycznych nie moŜe być mniejsza niŜ 5mm.
Dopuszczalna rozpietosc miedzy elementami nosnymi ( w mm) dla płyt gr.12,5mm :
- kierunek mocowania poprzeczny : 500mm
- kierunek mocowania podłuŜny : 420mm
Dla wykonania obudowy poddaszy naleŜy do konstrukcji dachu zamocowac odpowiedni ruszt, wykonywany zazwyczaj
jako jednowarstwowy z profili CD 60/27 mocowanych do krokwi łacznikami ES.
Odchylenie powierzchni okładziny z płyt gipsowo-kartonowych od płaszczyzny i odchylenie krawedzi od linii prostej nie
powinny byc wieksze ni< 1mm/m.
Wymagania przy wykonywaniu robót malarskich zostały opisane PN-B-10280 “Roboty
malarskie budowlane farbami wodnymi i wodorozcieńczalnymi farbami emulsyjnymi.” oraz PNB-10285 “Roboty malarskie
STWiORB
str. 17
budowlane farbami, lakierami i emaliami na spoiwach bezwodnych.”
Wszystkie uŜyte farby i lakiery muszą posiadać odpowiednie świadectwa dopuszczenia do stosowania w budownictwie,
oceny PZH i odpowiadać polskim normom.
Przy robotach malarskich muszą zostać spełnione wymogi przepisów BHP i p. poŜ. W szczególności, przy wykonywaniu
wymalowań materiałami zawierającymi lotne rozpuszczalniki lub rozcieńczalniki organiczne naleŜy:
– stosować odzieŜ ochronną,
– wewnętrzne roboty wykonywać przy otwartych oknach lub czynnej wentylacji mechanicznej,
– przestrzegać zakazu uŜywania otwartego ognia i narzędzi mogących spowodować iskrzenie,
– zapewnić stałą dostępność sprzętu p. poŜ.
Malowanie farbami lateksowymi na podłoŜach z tynków gipsowych, tynków
cementowo-wapiennych, lub płyt gipsowo-kartonowych oraz farbami silikatowymitynków renowacyjnych
Wewnątrz budynków pierwsze malowanie ścian i sufitów moŜna wykonywać po zakończeniu:
– robót budowlanych i instalacyjnych (z wyjątkiem załoŜenia opraw, przykryw kontaktów, wyłączników elektrycznych,
przyklejania okładzin, białego montaŜu),
– wykonania podkładów pod wykładziny podłogowe,
– montaŜu ślusarki i stolarki,
Drugie malowanie moŜna wykonać po zakończeniu:
– białego montaŜu,
– ułoŜenia posadzek (z wyjątkiem posadzek z tworzyw sztucznych).
PodłoŜe przeznaczone pod pokrycie farbami powinno być odtłuszczone i odpylone. Ściany powinny być równe i bez
spękań. Ewentualne uszkodzenia naleŜy wyrównać, zaszpachlować i zeszlifować, jeśli wymagana jest duŜa gładkość
powierzchni.
Nowe tynki moŜna malować po 1-4 tygodniach, wilgotność tynków nie powinna przekraczać 4% (wg zaleceń producenta
farby).
W przypadku malowania tynków i podłoŜy chłonnych naleŜy wykonać gruntowanie środkiem wskazanym przez producenta
farby.
Prace malarskie naleŜy prowadzić w temperaturze 5-30ºC.
Farbę moŜna nanosić pędzlem, wałkiem lub metodą natrysku.
Przed malowaniem farby naleŜy dokładnie wymieszać.
Do pełnego pokrycia podłoŜa potrzebne jest 2 lub 3 krotne nałoŜenie farby.
Do farb nie moŜna dodawać farb klejowych, wapna, kredy i innych farb emulsyjnych. Farb lateksowych nie moŜna
nakładać na powierzchnie zgruntowane mlekiem wapiennym.
Pomieszczenia po malowaniu farbami lateksowymi naleŜy wietrzyć do zaniku zapachu i po tym czasie nadają się do
uŜytkowania.
Zabrudzone powłoki malarskie moŜna zmywać wodą z dodatkiem detergentów.
Do układania okładzin moŜna przystąpić po zakończeniu procesu osiadania murów. PodłoŜe pod okładziny powinno być
równe i gładkie. Temperatura powietrza przy mocowaniu okładzin nie powinna być mniejsza niŜ 5ºC.
kurzu. Nie powinno być porysowane ani mieć złuszczonej powierzchni. Ewentualne rysy i pęknięcia naleŜy zaprawić
zaprawą cementową, nierówności naleŜy wyrównać zaprawą o wytrzymałości nie niŜszej niŜ 5 MPa, po uprzednim
zwilŜeniu podłoŜa. Przy nierównościach do 3 mm wystarczające jest nałoŜenie cienkiej warstwy wygładzającej np. tynku
pocienionego lub kleju.
Przed przystąpieniem do mocowania okładziny naleŜy określić jej obrys, wyznaczyć połoŜenie powierzchni, i określić
połoŜenie górnej krawędzi elementów w poszczególnych rzędach za pomocą naciągniętego sznura. Płytki powinny zostać
posortowane, wstępnie naleŜy rozplanować ich ułoŜenie na ścianie zgodnie z projektem wnętrz lub wskazaniem
projektanta.
Okładzina wewnętrzna z płytek ceramicznych.
Płytki do wykonania okładzin wewnętrznych będą mocowane na kleju, na dokładnie wyrównanym podłoŜu. Ściany powinny
być czyste i odkurzone, a ewentualne ubytki wyrównane zaprawą cementową, ściany z płyt gipsowo-kartonowych naleŜy
zagruntować rozrzedzonym klejem. Płytki w węzłach sanitarnych zostaną ułoŜone do wysokości min. 2,10 m na wysokość
całych płytek. W pomieszczeniach technicznych i kuchennych płytki są układane do sufitu.
Układanie płytek rozpoczyna się od wyznaczenia rozmieszczenia płytek. Rozplanowanie płytek powinno być symetryczne
względem otworów drzwiowych i okiennych. Przycinanie płytek naleŜy ograniczyć do minimum. Układanie zaczyna się od
najniŜszego pasa płytek na ścianie, opierając je na łatach drewnianych. Klej nanosi się na całą powierzchnię płytki
warstwą gr. 1-1,5 mm. Grubość spoin powinna wynosić 2 mm, płytki gresu dekoracyjnego naleŜy układać bezspoinowo.
NaroŜniki okładzin naleŜy zeszlifować pod kątem, nie wykończać listewkami naroŜnikowymi. Po ułoŜeniu okładzinę naleŜy
wyspoinować i po stwardnieniu zmyć.
Sposób układania płytek jest określony w projekcie wnętrz lub do uzgodnienia z projektantem na etapie budowy.
Materiały uŜyte do przygotowania zaprawy powinny odpowiadać wymogom norm:
Cement – PN-B-30000 “Cement portlandzki” lub PN-88/B-30001 “Cement portlandzki z dodatkami”.
Wapno – PN-B-30020 “Wapno” , PN-B-6732-12 “Ciasto wapienne”
Woda – PN-C-04630 “Woda celów budowlanych. Wymagania i badania”
Kruszywo – PN-B-06711 “Kruszywa mineralne. Piaski do zapraw budowlanych”
Zaprawy powinny odpowiadać wymogom norm PN-B-14504 “Zaprawy budowlane cementowe”
Kontrola jakości tynków polega na stwierdzeniu zgodności ich wykonania z dokumentacją techniczną
Minimalna wymagana przyczepność tynku do podłoŜa wynosi 0,025 MPa
Dopuszczalne odchylenia dla tynków wewnętrznych III kat.:
odchylenie powierzchni tynku od płaszczyzny i krawędzi od linii prostej nie większej niŜ 3 mm i w liczbie nie większej niŜ 3
na długość łaty kontrolnej 2 m, odchylenie powierzchni i krawędzi:
- od kierunku pionowego: nie większe niŜ 2 mm/m i ogółem nie więcej niŜ 4 mm w pomieszczeniach do 3,5 m wysokości i
nie więcej niŜ 6 mm w pomieszczeniach wyŜszych,
STWiORB
str. 18
- od kierunku poziomego: nie większe niŜ 3 mm/m i ogółem nie więcej niŜ 6 mm na całej
powierzchni między przegrodami pionowymi, odchylenia przecinających się płaszczyzn od kąta przewidzianego w
dokumentacji: nie większy niŜ 3 mm/m, odchylenia promieni krzywizny od promienia projektowego 7 mm
miejscowe nierówności o szerokości i głębokości 1 mm i długości do 50 mm w liczbie 3 na 10 m2 tynku,
Niedopuszczalne jest występowanie następujących wad:
- wypryski i spęcznienia wskutek obecności cząstek wapna niegaszonego, pęknięcia powierzchni, wykwity soli w postaci
nalotu, trwałe zacieki na powierzchni, odparzenia, odstawanie od podłoŜa;
Materiały uŜyte do przygotowania zaprawy powinny odpowiadać wymogom norm:
Woda – PN-75/C-04630 “Woda do celów budowlanych. Wymagania i badanie”, Gips – BN-87/6732-04 “Gips ceramiczny”.
Zaprawa powinna odpowiadać wymogom normy PN-75/B-14505 “Zaprawy budowlane gipsowe
i gipsowo-wapienne” Kontrola jakości tynków polega na stwierdzeniu zgodności ich wykonania z dokumentacją
techniczną.
- Minimalna wymagana przyczepność tynku do podłoŜa wynosi 0,025 MPa.
- Dopuszczalne odchylenia dla tynków wewnętrznych III kat:
· odchylenie powierzchni tynku od płaszczyzny i krawędzi, od linii prostej nie większe niŜ 3 mm i w liczbie nie większej niŜ
3 na długości łaty kontrolnej odchylenie powierzchni i krawędzi:
- od kierunku pionowego: nie większe niŜ 2 mm/m i ogółem nie więcej niŜ 4 mm w pomieszczeniach do 3,5 m wysokości i
nie więcej niŜ 6 mm w pomieszczeniach wyŜszych;
- od kierunku poziomego: nie większe niŜ 3 mm/m i ogółem nie więcej niŜ 6 mm na całej powierzchni między przegrodami
pionowymi; - odchylenie przecinających się płaszczyzn od kąta przewidzianego w dokumentacji: nie większe niŜ 3 mm/m;
- odchylenie promieni krzywizny od promienia projektowanego 7 mm,
- miejscowe nierówności o szerokości i głębokości 1 mm i długości do 50 mm w liczbie 3 na 10 m2 tynku,
- nie dopuszczalne jest występowanie następujących wad:
· wypryski i spęcznienia wskutek obecności cząstek wapna niegaszonego · pęknięcia powierzchni
· wykwity soli w postaci nalotu · trwałe zacieki na powierzchni odparzenia, odstawanie od podłoŜa
Badania w czasie prowadzenia robót polegają na sprawdzeniu przez Inspektora nadzoru na bieŜąco, w miarę postępu
robót, jakości uŜywanych przez Wykonawcę materiałów i zgodności wykonywanych robót z dokumentacja techniczna.
W szczególności obejmują:
- badanie dostaw materiałów
- kontrola prawidłowości wykonania Robót – geometrii i technologii
- kontrola zgodności wykonania z norma.
Nalepy przeprowadzić następujące badania:
- odchylenia od pionu powierzchni i krawędzi
-odchylenia wymiarów otworów oscieŜy
-ocenę, jakości szpachlowania spoin
- równość powierzchni płyt
Kontrola robót
Sprawdzenie materiałów naleŜy przeprowadzić na podstawie zapisów w dzienniku budowy i zaświadczeń o jakości
materiałów wystawionych przez producentów oraz wyników kontroli, stwierdzających zgodność przeznaczonych do uŜycia
materiałów z dokumentacją techniczną, z normami państwowymi lub świadectwami dopuszczenia do stosowania w
budownictwie.
Materiały, których jakość jest niepotwierdzona odpowiednimi świadectwami powinny być zbadane przed uŜyciem.
Farby gotowe powinny być przygotowane fabrycznie w postaci całkowicie przystosowanej do uŜycia na budowie.
Farby emulsyjne do wymalowań wewnętrznych na podłoŜach tynkowych.
Farby lateksowe i silikonowe powinny charakteryzować się:
– matowym wyglądem powłoki,
– czasem schnięcia do 2 h,
– wydajnością ok. 10 – 14 m2/dm3,
– liczbą nanoszonych warstw 1-2,
– odpornością na zmywanie – szorowanie > 5000 cykli,
– gęstością ok. 1,5 g/cm3,
– odpornością na promienie UV,
– dobrą przyczepnością
Sprawdzenie jakościowe stanu przygotowania podłoŜa-tynku naleŜy dokonać po uzyskaniu protokołu odbioru tynku,
bezpośrednio przed przystąpieniem do robót malarskich. Badanie podłoŜa naleŜy przeprowadzić przy temperaturze min.
5ºC i wilgotności względnej powietrza max. 65%.
Badanie powinno obejmować:
– określenie stopnia skarbonizowania tynku wapiennego, cementowo-wapiennego, cementowego, poprzez zeskrobanie
warstwy tynku o gr. 4 mm i zwilŜenie zeskrobanego miejsca 1% roztworem alkoholowym fenoloftaleiny – jeŜeli wystąpi
zabarwienie ciemnoróŜowe – tynk naleŜy uznać za niedostatecznie skarbonizowany,
– określenie utwardzenia przygotowanych tynków, poprzez kilkakrotne potarcie dłonią powierzchni i sprawdzenie czy z
powierzchni nie osypują się ziarenka piasku,
– nasiąkliwości poprzez spryskanie powierzchni kilkoma kroplami wody, przy małej nasiąkliwości ciemna plama moŜe
wystąpić po 3 sekundach.
Płytki ceramiczne szkliwione.
Podczas odbioru jakościowego płytek ceramicznych, przeznaczonych do wykonania okładzin wewnętrznych ścian naleŜy
sprawdzić:
– zaświadczenie o jakości wystawione przez producenta,
– gatunek dostarczonych płytek (płytki w I gatunku),
– jednolitość barwy i wzoru,
– stan powierzchni (brak pęknięć i odprysków szkliwa),
STWiORB
str. 19
– prawidłowość zachowania kształtu (nie moŜe występować zwichrowanie, łukowatość, rombowatość płytek),
– prawidłowość zachowania wymiarów.
Odchyłki wymiarów mogą wynosić:
– długość krawędzi ±2 mm,
– grubość płytek ±1 mm.
Płytki powinny odznaczać się następującymi cechami:
– nasiąkliwością max. 10%,
– szkliwo odporne na nagłe zmiany temperatury w granicach 170ºC do 18 ±2ºC,
– wytrzymałość mechaniczną na zginanie min. 15 N/mm2.
Płytki powinny posiadać oznaczenia na powierzchni montaŜowej: symbol producenta, datę produkcji. Na opakowaniu
powinny być umieszczone dane producenta, oznaczenie rodzaju płytek, wymiarów, barwy i gatunku.
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiór materiałów.
Przed rozpoczęciem wykonania tynku naleŜy ustalić dokładną recepturę zaprawy, zaleŜnie od parametrów dostarczonych
na budowę składników, oraz sprawdzić stan podłoŜa.
Odbiór podłoŜa
Odbiór podłoŜa naleŜy przeprowadzić przed rozpoczęciem robót tynkarskich. PodłoŜe powinno być czyste, odtłuszczone,
wolne od plam rdzy. Suche podłoŜe naleŜy zwilŜyć wodą.. Spoiny muru ceglanego powinny być nie wypełnione zaprawą
na głębokość 10-15 mm od lica muru spoiny ściany murowanej z bloczków na głębokość 2-3 mm, podłoŜa betonowe
naleŜy naciąć dłutami.
Odbiór wykonanych tynków
Podczas odbioru naleŜy sprawdzić m. in.:
- zgodność ukształtowania powierzchni z dokumentacją techniczna i wymaganiami szczególnymi (pkt. 5.),
- odchylenia powierzchni i krawędzi oraz przecinających się płaszczyzn tynków,
- gładkość i stan powierzchni – występowanie wykwitów, zacieków, pęknięć, wyprysków i spęcznień jest niedopuszczalne,
- przyczepność tynków do podłoŜa (min. 0,025 MPa)
Wykonane tynki powinny odpowiadać PN-70/B-10100 “Roboty tynkowe. Tynki zwykłe.
Wymagania i badania przy odbiorze.”
Odbiór robót malarskich obejmuje:
– sprawdzenie atestacji farb i lakierów, oraz ich okresu trwałości,
– sprawdzenie stanu przygotowania podłoŜa do malowania, na podstawie zapisów w dzienniku budowy,
– ocenę jakościową wykonanych powłok.
Ocenę jakościową robót malarskich naleŜy przeprowadzać w temperaturze powietrza nie niŜszej niŜ 5ºC i przy wilgotności
do 65%, w czasie pogody bezdeszczowej. Ocena powinna obejmować:
– sprawdzenie wyglądu zewnętrznego powłoki:
równomierności rozłoŜenia farby, jednolitego natęŜenia barwy i zgodności ze wzorcem producenta, braku prześwitu, plam,
smug, skupisk pigmentu, odstających płatków powłoki, widocznych gołym okiem śladów pędzla,
– sprawdzenie połysku powłoki,
– sprawdzenie odporności powłoki na wycieranie, poprzez lekkie, kilkakrotne potarcie powłoki szmatką w kontrastowym
kolorze – nie powinny pozostawać ślady farbki na szmatce,
– sprawdzenie odporności na zarysowanie,
– sprawdzenie odporności na uderzenie (zgodnie z normą państwową),
– sprawdzenie grubości powłoki
na elementach stalowych – przyrządami elektromagnetycznymi, na innych podłoŜach – zgodnie ze świadectwem
dopuszczenia do stosowania w budownictwie
– sprawdzenie twardości powłoki (metodą uproszczoną – po przesunięciu po niej osełki z drobnoziarnistego piaskowca nie
powinny wystąpić widoczne gołym okiem z odległości 0,5 m rysy, metodą ścisłą wg normy państwowej),
– badanie przyczepności powłoki
do tynku – poprzez próbę oderwania ostrym narzędziem, do podłoŜy metalowych – poprzez próbę przeprowadzoną wg
normy na 3 stalowych płytkach kontrolnych,
– sprawdzenie odporności na zmywanie wodą, po kilkakrotnym potarciu mokrą, miękką szczotką lub szmatką nie powinny
pozostać na nich ślady farby, a na powłoce nie powinny wystąpić smugi ani zmiany w barwie,
– sprawdzenie odporności na zmywanie wodą z mydłem, po co najmniej 5-krotnym
potarciu powłoki mokrą namydloną szczotką i spłukaniu powłoki wodą, piana na szczotce nie powinna ulec zabarwieniu, a
powłoka mieć jednakową barwę, JeŜeli wszystkie badania dadzą wynik pozytywny wykonane powłoki naleŜy uznać za
prawidłowe. Gdy którekolwiek z badań da wynik negatywny naleŜy całkowicie lub częściowo odrzucić zakwestionowane
roboty malarskie, oraz nakazać usunięcie powłok i ich powtórne
prawidłowe wykonanie, lub poprawienie niewłaściwie wykonanych robót i powtórne
przedstawienie ich do badań.
Odbiór techniczny wykonanej okładziny ściennej obejmuje:
– odbiór materiałów i akcesoriów pod względem ich jakości i atestacji,
– odbiór podłoŜa w oparciu o protokoły odbioru robót poprzedzających,
– odbiór gotowej okładziny.
Podczas odbioru wykonanej okładziny naleŜy sprawdzić:
– przyleganie wykładziny do podkładu, poprzez lekkie opukiwanie w kilku miejscach (brak głuchego odgłosu wskazuje na
dobre powiązanie okładziny z podłoŜem),
– prawidłowość przebiegu spoin, poprzez naciągnięcie cienkiego sznura wzdłuŜ spoin i pomiar odchyleń z dokładnością do
1 mm,
– prawidłowość ukształtowania powierzchni okładziny, poprzez przyłoŜenie w prostopadłych do siebie kierunkach łaty
STWiORB
str. 20
kontrolnej o długości 2 m i pomiar wielkości prześwitu z dokładnością do 1 mm,
– szerokość styków i prawidłowość ich wypełnienia, wizualnie i poprzez pomiar z dokładnością do 0,5 mm,
– jednolitość barwy lub wzoru płytek
PN-B-04500 “Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych”
PN-C-04630 “Woda do celów budowlanych. Wymagania i badania”.
PN-B-10100 “Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy odbiorze.”
PN-B-01300 “Cementy. Terminy i określenia.”
PN-B-04309 “Cement. Metody badań. Oznaczanie stopnia białości.”
PN-B-04320 “Cement. Odbiorcza statystyczna kontrola jakości.”
PN-B-04350 “Kamień wapienny i wapno niegaszone oraz hydratyzowane. Analiza chemiczna.”
PN-B-04351 “Wapno niegaszone, suchogaszone i hydrauliczne. Oznaczenie cech fizycznych i wytrzymałościowych.”
PN-B-032250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.
PN-B-010122 Roboty okładzinowe. Suche tynki. Wymagania komórkowych badania przy odbiorze.
PN-EN -12859 Płyty gipsowe. Definicje , wymagania i metody badan.
PN-EN-12860 Kleje do płyt gipsowych. Definicje, wymagania i metody badan.
PN-B-79405 Płyty gipsowo-kartonowe farbami emulsyjnymi.
PN-B-10285 Roboty malarskie budowlane farbami, lakierami i emaliami na spoiwach bezwodnych.
PN-C-81503 Wyroby lakierowe. Wstępne próby techniczne.
PN-C-81515 Wyroby lakierowe. Nieniszczące pomiary grubości powłok.
PN-C-81516 Wyroby lakierowe. Oznaczenie ścieralności powłok lakierowanych.
PN-C-81519 Wyroby lakierowe. Oznaczenie stopnia wysychania i czasu wysychania.
PN-C-81521 Wyroby lakierowe. Badanie odporności powłok lakierowych na działanie wody oraz na oznaczenie
nasiąkliwości.
PN-C-81526 Wyroby lakierowe. Pomiar odporności powłok lakierowych na uderzenie za pomocą aparatu Du Ponta.
PN-C-81528 Wyroby lakierowe. Oznaczanie elastyczności powłok lakierowanych na zginanie.
PN-C-81530 Wyroby lakierowe. Oznaczanie twardości powłok.
PN-C-81531 Wyroby lakierowe. Określanie przyczepności powłok do podłoŜa oraz przyczepności międzywarstwowej.
PN-H-97051 Ochrona przed korozją. Przygotowanie powierzchni stali, staliwa i Ŝeliwa do malowania. Ogólne wytyczne.
BN-84/6117-05 Farby emulsyjne do wymalowań wewnętrznych.
BN-77/6701-04 Materiały wykończeniowe stosowane w budownictwie. Oznaczenie trwałości barwy metodą przyspieszoną.
PN-B-10121 Okładziny z płytek ściennych ceramicznych szkliwionych. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-B-12031 Płytki ceramiczne ścienne szkliwione.
PN-B-12039 Płytki ceramiczne. Płytki wykładzinowe uniwersalne, kamionkowe.
PN-EN 87: 1994 Płytki i płyty ceramiczne ścienne i podłogowe. Definicje, klasyfikacja, właściwości i znakowanie.
PN-EN 99: 1993 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie nasiąkliwości wodnej.
PN-EN 100: 1993 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie wytrzymałości na zginanie.
PN-EN 101: 1994 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie twardości wg skali Mohsa.
PN-EN 102: 1993 Płytki i płyty ceramiczne ścienne i podłogowe. Oznaczanie odporności na wgłębne ścieranie. Płytki
nieszkliwione
PN-EN 103: 1994 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie cieplnej rozszerzalności liniowej.
PN-EN 105: 1993 Płytki i płyty ceramiczne ścienne i podłogowe. Oznaczanie odporności na pęknięcia włoskowate.
PN-EN 106: 1993 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie odporności chemicznej. Płytki nieszkliwione.
PN-EN 122: 1993 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie odporności chemicznej. Płytki szkliwione
STWiORB - STOLARKA BUDOWLANA
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru robót stolarki
budowlanej
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie stolarki
budowlane
2.MATERIAŁY
Zastosowanymi materiałami przy osadzaniu drzwi drewnianych są:
- Drzwi drewniane o typach i wymiarach zgodnych z dokumentacją techniczną, odpowiadające wymogom norm lub
posiadające świadectwa dopuszczenia do stosowania w budownictwie;
STWiORB
str. 21
- elementy łączące, okucia i akcesoria odpowiadające wymogom norm;
- elastyczne materiały uszczelniające;
Drzwi drewniane
- drzwi pełne w okleinie
- skrzydła drzwiowe laminowane bezprzylgowe
- ościeŜnice obejmujące ściany laminowane
- zamki wpuszczane z wkładką patentową
- klamki bezpieczne, stal nierdzewna
- wyposaŜone w samozamykacze, podcięcia wentylacyjne, uszczelki progowe opadające, zawiasy kryte wg projektu
wykonawczego
Okna z tworzywa PCV, w gatunku pierwszym, posiadające atesty ITB dopuszczające do stosowania w budownictwie,
certyfikat zgodności lub deklarację zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną.
Profil czterokomorowy w kolorze białym – naturalnym, niefoliowane, szerokość profilu powyŜej 70 mm
Izolacyjność cieplna kombinacji profili w oknie (ościeŜnica + skrzydło + listwa przyszybowa wraz ze wzmocnieniem)
mniejsza niŜ U=1,7 W (m2*K).
Rama ze wzmocnieniem stalowym, kształtowniki stalowe zabezpieczone przed korozją powłoką cynkową, co najmniej
275g/m2
Okucia obwiedniowe z mikrowentylacją i blokadą błędnego połoŜenia klamki
Zawiasy z moŜliwością regulacji
Okna nie powinny wykazywać przecieków wody przy zraszaniu ich powierzchni wodą w ilości 1201 na h i 1 m2 przy
róŜnicy ciśnień ^p> 150Pa Izolacyjność akustyczna – średnie tłumienie, co najmniej Rw=32dB
Szyby zespolone jednokomorowe ze szkła niskoemisyjnego niskoemisyjnego konstrukcji 4/16/4 o współczynniku
przenikania ciepła U-W 1,1 W/m2 K z tzw. ciepłą ramką
Zastosowanymi materiałami do wykonania parapetów wewnętrznych są płyty PCV, w kolorze wg rysunków. Płyty są
odporne na wilgoć i zarysowania
3. SPRZĘT
Roboty moŜna wykonać przy uŜyciu sprzętu zaakceptowanego przez InŜyniera
4. TRANSPORT
Stolarka konfekcjonowana jest dostarczana w jednostkach ładunkowych, zabezpieczających te wyroby przed
uszkodzeniem bądź zniszczeniem. Poszczególne wyroby łączy się w zwarte ładunki transportowe, przy uŜyciu palet.
Szczegółowe wymagania dla stolarki okiennej i drzwiowej z drewna podano w PN/B-10087/96.
Wilgotność drewna stosowanego do produkcji okien i drzwi powinna wynosić 10-16%.
Kontrola jakości powinna obejmować następujące badania:
− sprawdzenie wymiarów – dopuszczalne odchyłki wymiarów wg PN-M-02139;
− sprawdzenie wykonania skrzydła okiennego lub drzwiowego, na powierzchniach widocznych po zamontowaniu powinien
być zapewniony styk krawędzi części połączonych, rama skrzydła powinna być prosta, bez skrzywień, skręceń,
wichrowatości i trwałych odkształceń; skrzydło nie powinno wykazywać pęknięć, skrzywień, wichrowatości, odchyłka w
wymiarach ±1 mm;
− sprawdzenie wykonania ościeŜnicy okna lub drzwi – dopuszczalne przesunięcia płaszczyzn bocznych ramy ościeŜnicy
względem siebie nie powinny przekraczać ±0,3 mm;
− sprawdzenie osadzenia i zamontowania okuć – konstrukcja wyrobu powinna zapewnić współosiowość zawiasów –
dopuszczana odchyłka nie powinna przekraczać ±1 mm;
− sprawdzenie działania okien lub drzwi – skrzydło pod wpływem siły przyłoŜonej do klamki lub gałki powinno się otwierać i
zamykać swobodnie, bez zahamować, zgodnie z ich przeznaczeniem. Masa obciąŜników zastępujących tę siłę przy
dynamicznym zamykaniu skrzydła drzwiowego powinna wynosić więcej niŜ 2,5 kg.
Kąt obrotu powinien wynosić 180º;
− sprawdzenie niezawodności okien lub drzwi – drzwi powinny zachować sprawność działania po wykonaniu 100000 cykli
pracy skrzydła;
− sprawdzenie izolacji akustycznej – wg PN-B-02151;
− sprawdzenie infiltracji powietrza – infiltracja powietrza drzwi wewnętrznych wejściowych nie powinna być większa niŜ 1
m3 na 1 m długości szczeliny w ciągu 1 h, przy róŜnicy ciśnień ∆p = 10 Pa;
Przygotowanie do badań.
Drzwi przed badaniem naleŜy przechowywać co najmniej 8 h, w pomieszczeniu o temp. 20±2ºC i wilgotności względnej
50±10%.
Sprawdzenie wymiarów, szerokość i wysokość, naleŜy wykonać na jednej powierzchni licowej, na krawędziach
równoległych do krawędzi wyrobu, oddalonych od krawędzi nie więcej niŜ 20 mm.
Pomiar powinien być wykonany z dokładnością do ±0,5 mm. Sprawdzenie stanu powierzchni naleŜy przeprowadzić
wizualnie w świetle dziennym lub w rozproszonym świetle sztucznym z odległości 1 m.
Do badań naleŜy wybrać 3 szt. okien lub drzwi wybranych losowo.
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
Dla dokonania oceny jakości wyrobów stolarki budowlanej przeznaczonych do wmontowania
naleŜy sprawdzić:
− zgodność wymiarów;
− jakość materiałów z jakich stolarka została wykonana;
− prawidłowość wykonania z uwzględnieniem szczegółów konstrukcyjnych;
− sprawdzenie poprawności działania skrzydeł i elementów ruchomych oraz
funkcjonowania okuć;
STWiORB
str. 22
− zaświadczeń o jakości i świadectw;
PN-B-06070 “Drzwi drewniane. Metoda badania niezawodności.”
PN/B-10087/96 “Szczegółowe wymagania dla stolarki okiennej i drzwiowej z drewna.”
STWiORB - -POSADZKI I PODŁOGI
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
posadzkowych
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie posadzek
2.MATERIAŁY
Beton B-25 do wykonania warstw podkładowych
- Beton do wykonania posadzki zwykłej klasy minimum B-25 powinien być wykonany w
specjalistycznej wytwórni i dostarczony na budowę w betonowozach o pojemności od 6,0 do 9,0 m3
- Receptura betonu, wg której jest on sporządzany w wytwórni powinna być przedłoŜona do
akceptacji InŜyniera.
- Beton musi spełniać następujące wymagania:
-wytrzymałość zgodnie z PN, określona w projekcie
-nasiąkliwość nie większą niŜ 9%
- Warunki wykonania i odbioru robót betonowych podano w ST Beton konstrukcyjny.
Posadzka cementowa
– wylewka cementowa grubości 10mm
– układana mechanicznie w jednym cyklu
– wytrzymałość na ściskanie 32MPa
– podłoŜe zagruntowane gruntem
Cokoły posadzek cementowych
– listwa aluminiowa
– wymiary 40 x 10 mm
– lakierowana wg projektu wykonawczego
Płytki przeznaczone na posadzki powinny charakteryzować się niską nasiąkliwością i ścieralnością (kl. min. IV),
antypoślizgowością R9, odpornością na uderzenia, płytki stosowane na zewnątrz budynków mrozoodpornością. NaleŜy
zastosować płytki 1 gatunku
Do mocowania płytek będą stosowane zaprawy klejowe, do wypełnienia spoin zostaną uŜyte gotowe masy do fugowania.
Zaprawy klejowe i masy do fugowania charakteryzują się wodoodpornością, mrozoodpornością, łatwością zastosowania,
niepalnością. Płytki, kleje i masy do fugowania powinny posiadać odpowiednia atesty.
PodłoŜe dla warstwy posadzkowej stanowi warstwa wylewki betonowej na warstwie izolacji cieplnej lub akustycznej, lub
warstwa betonu na gruncie, odpowiadające pod względem wytrzymałości PN-B-04500.
Wszelkie materiały do wykonania podłóg powinny odpowiadać wymaganiom zawartym w normach polskich lub aprobatach
technicznych ITB dopuszczających dany materiał do powszechnego stosowania w budownictwie.
3. SPRZĘT
Roboty moŜna wykonać przy uŜyciu sprzętu zaakceptowanego przez InŜyniera
4. TRANSPORT
Środki do transportu betonu:
· mieszanki betonowe mogą być transportowane mieszalnikami samochodowymi (tzw. gruszkami)
· ilość gruszek naleŜy tak dobrać, aby zapewnić wymaganą szybkość betonowania z uwzględnieniem odległości dowozu,
czasu twardnienia betonu oraz koniecznej rezerwy
w przypadku awarii samochodu.
Czas transportu i wbudowania mieszanki nie powinien być dłuŜszy niŜ:
· 90 min. – przy temperaturze + 15oC
· 70 min. – przy temperaturze + 25oC
· 30 min. – przy temperaturze + 30oC.
Płytki pakowane są w kartony lub zafoliowane pakiety, dostarczane na paletach. NaleŜy składować je w pomieszczeniach
zamkniętych, suchych, na równej i mocnej, poziomej posadzce. Do przewozu zaleca się stosowanie samochodów krytych
plandeką, z otwieranymi burtami.
Klejów przeznaczonych do wykonywania posadzek nie naleŜy transportować i przechowywać w
STWiORB
str. 23
temperaturze poniŜej 5ºC.
Posadzki cementowe jednowarstwowe naleŜy wykonać zgodnie z projektem, który powinien określać rodzaj posadzki,
grubość warstw, wielkości spadków, rozmieszczenie wpustów podłogowych oraz szczelin dylatacyjnych.
Podkład pod posadzki powinien wykazywać wytrzymałość na ściskanie nie 20 MPa
W podkładach betonowych powinny być wykonane szczeliny dylatacyjne w miejscach i o szerokości szczelin dylatacji
konstrukcji budynku, oraz szczeliny:
a) izolacyjne:
- oddzielające posadzkę wraz z całą konstrukcją podłogi od pionowych elementów budynku,
- dzielące fragmenty posadzki o wyraźnie róŜniących się wymiarach,
- w miejscach, gdzie występują w podkładzie napręŜenia rozciągające,
- wzdłuŜ linii rozgraniczających wyraźnie odmienne obciąŜenia uŜytkowe lub róŜne rodzaje posadzki,
b) przeciwskurczowe w odstępach nie większych niŜ 6m., przy czym powierzchnia pola
zbliŜonego do kwadratu nie powinna przekraczać:
- 36m2 przy posadzkach z betonu zwykłego,
- 12m2 przy posadzkach jednowarstwowych;
mniejsze od podanych odstępu szczelin przeciwskurczowych naleŜy stosować wszędzie tam, gdzie trzeba liczyć się z
większym skurczem, np. na wolnym powietrzu.
Warstwy spadkowe są niezbrojone lub zbrojone z zastosowaniem siatki lub prętów ułoŜonych krzyŜowo w środku grubości
warstwy.
PodłoŜe z betonu B25 naleŜy zagruntować środkiem w przypadku duŜej chłonności podłoŜa gruntowanie naleŜy wykonać
dwukrotnie
Na przygotowanym podłoŜu naleŜy wylać masę o grubości 10mm jednowarstwowo.
Wykonać cokół z listwy aluminiowej lakierowanej.
Wykonanie posadzek cementowych.
Do wykonania posadzek moŜna przystąpić po zakończeniu robót budowlanych stanu surowego i robót tynkarskich oraz
robót instalacyjnych wraz z próbami ciśnieniowymi instalacji.
Temperatura pomieszczeń powinna wynosić minimum +5oC.
PodłoŜe lub podkład powinny być trwałe, nieodkształcalne, o powierzchni czystej i szorstkiej, z podziałem na szczeliny
dylatacyjne.
PodłoŜe naleŜy zagruntować środkiem gruntującym
Mieszankę cementową posadzki naleŜy dokładnie rozprowadzić a powierzchnię wyrównać.
Progi drzwi, schody, wpusty i studzienki ściekowe naleŜy oddzielić listwami z pianki zabezpieczającej. Większe
powierzchnie naleŜy podzielić na przegrody. Normalna szerokość przegrody wynosi 8-12m.
Wokół ścian wykonać cokół z listwy aluminiowej 40x10mm lakierowanej.
Wykonana posadzka powinna być przez co najmniej 7 dni chroniona przed wysychaniem i nie powinna być udostępniana
do chodzenia wcześniej niŜ po 3 dniach od wykonania.
Podkład powinien być wykonywany, gdy temperatura w czasie 3 dni od wykonania podkładu nie spadnie poniŜej 5ºC.
Podkłady pod posadzki z płytek powinny mieć wytrzymałość na ściskanie min. 12 MPa, a pod posadzkę chemoodporną
min. 20 MPa (beton kl. B-15).
Podkład posadzkę powinien być oddzielony od pionowych, stałych elementów budynku paskiem papy lub paskiem
izolacyjnym, mocowanym punktowo do ścian. W podkładzie cementowym naleŜy wykonać szczeliny dylatacyjne:
– w miejscach dylatacji konstrukcji budynku,
– oddzielające fragmenty podłogi o róŜnych wymiarach,
– w miejscach styku podłóg o róŜnej konstrukcji,
– przeciwskurczowe, dzielące powierzchnię podkładu na pola 6 x 6 m, o głębokości 1/3- 1/2 grubości podkładu.
JeŜeli przewiduje się spadek posadzki, podkład powinien być wykonany z załoŜonym spadkiem.
Zaprawę cementową naleŜy przygotować przez mechaniczne zmieszanie składników wg określonej receptury. Zaprawa
powinna mieć gęstą konsystencję. Zaprawę cementową naleŜy układać bezzwłocznie po przygotowaniu między listwami
kierunkowymi o wysokości równej wysokości podkładu z zastosowaniem ręcznego lub mechanicznego zagęszczania z
równoczesnym zatarciem i wyrównaniem powierzchni. Odchylenie powierzchni podkładu od płaszczyzny poziomej (lub
pochylonej dla podkładu ze spadkiem) nie powinny przekraczać 2 mm/m i 5mm na całej długości lub szerokości
pomieszczenia. W ciągu pierwszych 7 dni podkład powinien być utrzymany w stanie wilgotnym.
Podkład betonowy zbrojony powinien być wykonany z zastosowaniem zbrojenia z siatki lub prętów ułoŜonych krzyŜowo,
przy czym naleŜy go wykonywać w dwóch warstwach tj. najpierw warstwę równą połowie grubości podkładu, a po ułoŜeniu
zbrojenia uzupełnić mieszanką betonową do przewidywanej całkowitej grubości podkładu.
Układanie posadzek.
Do układania posadzek moŜna przystąpić po zakończeniu robót budowlanych stanu surowego i robót tynkarskich, oraz
robót instalacyjnych wraz z próbami ciśnieniowymi instalacji.
Temperatura przy układaniu posadzek powinna wynosić 5-35ºC, przy układaniu posadzek chemoodpornych nie powinna
być niŜsza niŜ 10ºC.
Przed układaniem płytki nie powinny być moczone. Zaprawę klejową naleŜy przygotować mieszając, zgodnie z recepturą
producenta, suchą mieszankę z odmierzoną ilością wody.
Otrzymana masa powinna być jednolita, bez grudek. Zaprawę klejową nanosi się na podłoŜe za pomocą pacy, przy
układaniu posadzek na zewnątrz budynków (np. na balkonach i tarasach) zaleca się nałoŜenie zaprawy równieŜ na
spodnią część płytki. Grubość nakładanej warstwy zaprawy nie powinna być większa niŜ 5-7 mm. Układanie płytek
rozpoczyna się od ułoŜenia pojedynczych płytek wyznaczających poziom posadzki i pasów prostopadłych ustalających
kierunki spoin. Grubość spoin powinna wynosić ok. 5 mm. Powinny one zostać po stwardnieniu
i wyschnięciu zaprawy klejowej, oczyszczone i wypełnione odpowiednią masą do spoin o jednolitej barwie. Po
zmatowieniu spoiny usuwa się nadmiar masy, a po wyschnięciu oczyszcza całą posadzkę. Posadzkę z płytek naleŜy
wykończyć wokół ścian cokolikiem z płytek przyciętych wysokości 15 cm.
STWiORB
str. 24
Kontrola jakości powinna obejmować:
– sprawdzenie materiałów pod względem ich zgodności z aktualnymi normami, dokumentacją techniczną i niniejszą ST,
– sprawdzenie wykonania podkładu,
– sprawdzenie poprawności wykonania posadzki z betonu.
Badanie betonu.
Badanie mieszanki betonowej i właściwości betonu.
Badaniu podlegają następujące właściwości mieszanki betonowej, badane z częstotliwością i w sposób podany w PN-B06250:
- konsystencja i urabialność mieszanki betonowej,
- wytrzymałość na ściskanie,
- nasiąkliwość.
Pozostałe rodzaje badań, np.: badania sklerometryczne czy radiologiczne przeprowadza się w przypadku powstania
wątpliwości co do jakości betonu po wykonaniu konstrukcji.
Częstotliwość badań betonu:
NaleŜy wykonać zgodnie z PN-B-06250.
Kontrola jakości robót przy wykonywaniu podłóg z posadzkami z płytek gz kamieni sztucznych polega na sprawdzeniu
wszystkich faz prac, konieczny jest stały i bezpośredni nadzór nad robotami personelu technicznego budowy i InŜyniera.
Kontrola jakości powinna obejmować:
sprawdzenie materiałów pod względem ich zgodności z aktualnymi normami, dokumentacją techniczną i niniejszą ST,
– sprawdzenie wykonania podkładu,
– sprawdzenie poprawności wykonania posadzki z płytek z kamieni sztucznych.
Podczas odbioru jakościowego płytek gres, przeznaczonych do wykonania posadzek naleŜy sprawdzić:
– zaświadczenie o jakości wystawione przez producenta,
– gatunek dostarczonych płytek (płytki w I gatunku),
– jednolitość barwy,
– stan powierzchni (brak pęknięć i odprysków),
– prawidłowość zachowania kształtu (nie moŜe występować zwichrowanie, łukowatość, rombowatość płytek),
– prawidłowość zachowania wymiarów.
Płytki gres powinny odznaczać się następującymi cechami:
– nasiąkliwością nie większą niŜ 3%,
– wytrzymałością na zginanie co najmniej 27 N/mm2,
– twardością co najmniej 6 w skali Mohsa,
– ścieralnością mniejszą niŜ 150 mm3,
– odpornością termiczną,
– mrozoodpornością.
Odchyłki wymiarów mogą wynosić:
– długość i szerokość krawędzi ±0,6%,
– grubość płytek ±5%,
– prostoliniowość krawędzi ±0,5%,
– prostopadłość ±0,6%,
– wypaczenia krawędzi ±0,5%.
Płytki powinny posiadać oznaczenia na powierzchni montaŜowej: symbol producenta i numer normy. Na opakowaniu
powinny być umieszczone dane producenta, oznaczenie rodzaju płytek, wymiarów, barwy i gatunku.
Zaprawa klejowa przewidziana do wykonania posadzki, w postaci suchej mieszanki, gotowej do zastosowania po
wymieszaniu z wodą powinna charakteryzować się:
– mrozoodpornością,
– elastycznością,
– odpornością na wilgoć,
– przyczepnością ok. 1,1 MPa,
– czasem otwartego klejenia ok. 20 min.,
– czasem stygnięcia płytek na podłogach do 3 dni.
Zaprawa do spoinowania powinna odznaczać się:
– mrozoodpornością,
– elastycznością,
– odpornością na wilgoć,
– czasem utwardzania do ok. 24 h.
Zaprawy klejowe i zaprawy do spoinowania powinny posiadać świadectwa dopuszczenia do stosowania w budownictwie i
zaświadczenia o jakości wystawione przez producenta, oraz atest PZH.
Odbiór materiałów powinien być dokonany bezpośrednio po ich dostarczeniu na budowę.
Odbiór materiałów powinien obejmować sprawdzenie ich właściwości technicznych zgodnie z wymaganiami odpowiednich
norm przedmiotowych lub świadectw dopuszczenia do stosowania w budownictwie.
Sprawdzenie materiałów naleŜy przy odbiorze robót zakończonych przeprowadzić pośrednio na podstawie zapisów w
dzienniku budowy i zaświadczeń (atestów) z kontroli producenta, stwierdzających zgodność uŜytych materiałów z
dokumentacją techniczną oraz właściwymi normami.
Materiały, w których jakość nie jest potwierdzona odpowiednim zaświadczeniem, a budzące wątpliwości, powinny być
przed uŜyciem do robót poddane badaniom jakości przez upowaŜnione laboratoria
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiór podkładu powinien być przeprowadzony w następujących etapach:
STWiORB
str. 25
– po ułoŜeniu warstwy materiału izolacyjnego,
– podczas układania podkładu,
– po całkowitym stwardnieniu podkładu.
Odbiór podkładu powinien obejmować sprawdzenie:
– jakości zastosowanych materiałów,
– prawidłowości ułoŜenia kolejnych warstw,
– grubości podkładu w dowolnych 3 miejscach w pomieszczeniu,
– równości i zachowania dopuszczalnych odchyłek płaszczyzny podkładu,
– prawidłowości osadzenia elementów dodatkowych w podkładzie,
– poprawności wykonania i rozmieszczenia szczelin dylatacyjnych.
Odbiór końcowy robót podłogowych powinien obejmować:
– ocenę zgodności wyglądu wykonanej podłogi z dokumentacją techniczną,
– sprawdzenie dotrzymania warunków wykonywania prac na podstawie zapisów w dzienniku budowy.
Odbiór posadzki powinien obejmować:
Sprawdzenie zgodności wykonanych robót z dokumentacją projektową.
Sprawdzenie jakości uŜytych materiałów (z dokumentów lub badań).
Sprawdzenie dotrzymania warunków ogólnych wykonania robót, na podstawie zapisów w dzienniku budowy.
Odbiór posadzki:
- sprawdzenie wyglądu zewnętrznego,
- sprawdzenie prawidłowości ukształtowania powierzchni posadzki,
- sprawdzenie połączenia posadzki z podkładem,
- sprawdzenie grubości warstw metodą wykonania otworów 4x4cm w ilości 3 szt. na 100m2, albo wg wskazań InŜyniera,
- sprawdzenie wytrzymałości posadzki na ściskanie i rozciąganie – na podstawie badań na próbkach,
- sprawdzenie prawidłowości osadzenia kratek, listew dylatacyjnych i wypełnienia szczelin dylatacyjnych,
- badania prostoliniowości i pomiarów odchyleń z dokładnością do 1mm, a szerokości szczelin szczelinomierzem,
- oględziny wykończenia posadzki i cokołów,
- sprawdzenie wykonania warstwy lakieru
Powierzchnia posadzki powinna być równa i powinna stanowić powierzchnię poziomą lub o określonym spadku. Posadzka
nie powinna wykazywać nierówności powierzchni mierzonych jako prześwity między dwumetrową łatą kontrolną a
posadzką większych niŜ 3mm. Odchylenia powierzchni posadzki od płaszczyzny poziomej lub spadku nie powinny być
większe niŜ +/-5 mm na całej długości lub szerokości posadzki i nie powinny powodować zaniku załoŜonego w projekcie
spadku.
Odbiór robót powinien być przeprowadzony w fazach odpowiadających kolejności wykonywanych robót zanikających.
Odbiór podkładu powinien być przeprowadzony w następujących etapach:
– po ułoŜeniu warstwy materiału izolacyjnego,
– podczas układania podkładu,
– po całkowitym stwardnieniu podkładu.
Odbiór podkładu powinien obejmować sprawdzenie:
– grubości podkładu w dowolnych 3 miejscach,
– równości, zgodności z załoŜonym spadkiem i zachowania dopuszczalnych odchyłek płaszczyzny podkładu: ±2 mm/m i
±5 mm na całej długości lub szerokości,
– prawidłowości osadzenia elementów dodatkowych w podkładzie,
– poprawności wykonania i rozmieszczenia szczelin dylatacyjnych.
Odbiór posadzki powinien obejmować:
– ocenę wyglądu zewnętrznego,
– sprawdzenie prawidłowości ukształtowania powierzchni – posadzka powinna stanowić równą, gładką powierzchnię o
nachyleniu zgodnym z projektem,
– dopuszczalne nierówności mogą wynosić max. 3 mm na długości 2 m łaty,
– dopuszczalne odchylenie posadzki od płaszczyzny załoŜonego spadku nie moŜe
być większe niŜ ±5 mm na całej długości pomieszczenia,
– spoiny powinny przebiegać prostoliniowo, ich odchylenie moŜe wynosić max. 2 mm/m i max. 3 mm na całej długości
pomieszczenia,
– sprawdzenie połączenia posadzki z podkładem,
– ocenę prawidłowości osadzenia elementów dodatkowych w posadzce.
Odbiór końcowy robót podłogowych powinien obejmować:
– ocenę zgodności wyglądu wykonanej podłogi z dokumentacją techniczną,
– sprawdzenie dotrzymania warunków wykonywania prac na podstawie zapisów w
dzienniku budowy.
PN-B-06251 Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne.
PN-B-06256 Beton odporny na ścieranie.
PN-B-06250 Beton zwykły.
PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw
PN-B-06251 Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne
STWiORB
str. 26
PN-B-06262 Metoda sklerometryczna badania wytrzymałości betonuna ściskanie za pomocą młotka Schmidta typu N
PN-B-06261 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu. Metoda ultradźwiękowa badania wytrzymałości betonu na
ściskanie
BN-73/6736-01 Beton zwykły. Metody badań. Szybka ocena wytrzymałości na ściskanie
PN-B-10145 Posadzki z płytek kamionkowych, klinkierowych, lastrykowych. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-B-10156 Posadzki chemoodporne z płytek i cegieł ceramicznych. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-EN 87: 1994 Płytki i płyty ceramiczne ścienne i podłogowe. Definicje, klasyfikacja, właściwości i znakowanie.
PN-EN 99: 1993 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie nasiąkliwości wodnej.
PN-EN 100: 1993 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie wytrzymałości na zginanie.
PN-EN 101: 1994 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie twardości wg skali Mohsa.
PN-EN 102: 1993 Płytki i płyty ceramiczne ścienne i podłogowe. Oznaczanie odporności na wgłębne ścieranie. Płytki
nieszkliwione.
PN-EN 103: 1994 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie cieplnej rozszerzalności liniowej.
PN-EN 106: 1993 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczanie odporności chemicznej. Płytki nieszkliwione.
PN-EN 163: 1994 Płytki i płyty ceramiczne. Pobieranie próbek i warunki odbioru.
PN-B-12032 Płytki i kształtowniki podłogowe kamionkowe.
PN-B-12035 Kamionkowe wyroby kwasoodporne. Płytki.
PN-B-14501 Zaprawy budowlane zwykłe.
PN-B-06251 Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne.
PN-B-04500 Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych.
PN-B-06711 Kruszywa mineralne. Piaski do zapraw budowlanych.
PN-B-06256 Beton odporny na ścieranie.
STWiORB – OCIEPLENIE ŚCIAN
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
ocieplenia ścian
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie ocieplenia
ścian
2.MATERIAŁY
Materiały zastosowane w robotach winny być fabrycznie nowe i stosowane zgodnie z przeznaczeniem dla którego zostały
wyprodukowane a wykonawstwo odpowiadać zasadom sztuki budowlanej.
W przypadku braku przedmiotowych norm Wykonawca przedłoŜy InŜynierowi do zatwierdzenia swoje własne katalogi lub
katalogi swoich dostawców. Za wszystkie wbudowane materiały i urządzenia odpowiedzialność ponosi Wykonawca.
Wybrany i zaakceptowany rodzaj materiału nie moŜe być później zmieniany bez zgody InŜyniera.
Docieplenie wykonać Bezspoinowym Systemem Docieplenia o klasyfikacji ogniowej: nie rozprzestrzeniający ognia,
posiadający aprobatę ITB. Nie dopuszcza się stosowania rozwiązań nie systemowych.
Minimalne wymagania składników systemu podano poniŜej.
Klej do mocowania styropianu do podłoŜa oraz do wykonania warstwy zbrojonej na styropianie pod wyprawę tynkarską.
Przyczepność:
do betonu w stanie powietrzno- suchym - ≥ 0,3 MPa
do betonu po 24 h zanurzenia w wodzie - ≥ 0,2 MPa
do betonu po 5 cyklach termiczno wilgotnościowych - ≥ 0,3 MPa
do styropianu w stanie powietrzno- suchym - ≥ 0,1 MPa
do styropianu po 24 h zanurzenia w wodzie - ≥ 0,1 MPa
do styropianu po 5 cyklach termiczno wilgotnościowych - ≥ 0,1 MPa
Podkład tynkarski
Przyczepność do podłoŜa betonowego na sucho ≥ 1,5 MPa, na mokro ≥ 1,0 MPa
Tynk krzemianowy
Przyczepność:
do podłoŜa betonowego na sucho ≥ 0,35 MPa
do podłoŜa betonowego na mokro ≥ 0,15 MPa
Farba do malowania elewacji
Farba do malowania elewacji
Kolory opisane na rysunkach elewacji. – odpowiadające kolorom tynków krzemianowych zastosowanych na styropianie w
innych partiach budynku.
Płyty styropianowe
Pyty styropianowe wg PN-EN 13163:2004 co najmniej klasy E reakcji na ogień wg PN-EN 13501-1:2004 odpowiadające
określeniu “samogasnące” wg Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r.
STWiORB
str. 27
Łączniki mechaniczne
Z trzpieniem tworzywowym dopuszczone do obrotu i stosowane w budownictwie
Siatka z włókna szklanego
Siatka szklana o gramaturze min. 145 g/m2 dopuszczona do obrotu i stosowania w budownictwie
Wyroby stalowe wg PN-EN 10162:2005, płyty z pliwęglanu z atestami
3. SPRZĘT
Rusztowania do prac ociepleniowych powinny mieć stosowne atesty.
MontaŜ rusztowań wykonać zgodnie z DTR danego typu rusztowania.
4. TRANSPORT
Materiały do wykonywania tynków dostarczone być mogą dowolnym transportem,
zapewniającym ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Powinny być składowane w
sposób zabezpieczający przed warunkami atmosferycznymi, w szczególnością przed wilgocią.
Prace ociepleniowe naleŜy prowadzić w sprzyjających warunkach atmosferycznych. Temperatura podłoŜa i otoczenia,
zarówno w trakcie prac, jak i w okresie wysychania poszczególnych materiałów, powinna wynosić od +5°C do +25°C.
Elewacja powinna zostać osłonięta i zabezpieczona przed wpływem opadów atmosferycznych, bezpośrednim
nasłonecznieniem i działaniem silnego wiatru.
Kolejność robót przy wykonywaniu docieplenia:
- zapoznanie z Projektem Technicznym
- prace przygotowawcze (obejmujące skompletowanie materiałów, sprzętu, rusztowań oraz zdjęcie obróbek blacharskich,
orynnowania, instalacji)
- sprawdzenie nośności podłoŜa i jego przygotowanie
- przyklejenie płyt termoizolacyjnych ze styropianu
- mechaniczne przymocowanie płyt do podłoŜa
- przeszlifowanie całej zewnętrznej powierzchni płyt styropianowych gruboziarnistym papierem ściernym
- wykonanie warstwy zbrojonej zaprawą klejowa z siatką z włókna szklanego
- zagruntowanie podłoŜa
- wykonanie cienkowarstwowej wyprawy tynkarskiej
- prace końcowe i porządkowe
Roboty malarskie powinny być wykonywane w temperaturze nie niŜszej niŜ +5 st.C (z zastrzeŜeniem, aby w ciągu doby
nie następował spadek temperatury poniŜej 0 st.C) i nie wyŜszej niŜ +22 st.C. Roboty naleŜy wykonywać zgodnie z
wymaganiami PN-69/B-10280
W zakresie wykonanych tynków
.Sprawdzeniu podlega wykonanie robót zgodnie z projektem i PN-B-10101 (PN-B-10100, a zwłaszcza:
- rodzaju tynku,
- faktury, grubości ziaren i kolorystyki tynku,
- grubości tynku (otwory w ilości 5 szt. dla 5000m2 powierzchni + 1 otwór na kaŜde dalsze 1000m2).
Sprawdzeniu podlega zastosowanie właściwych materiałów i ich wbudowanie zgodnie z instrukcja producenta.
Kontrola jakości robót i wymagania dotyczące powierzchni tynku – niedopuszczalne są następujące wady:
- pęcherze i spękania,
- plamy i ubytki,
- odspojenia wyprawy od podłoŜa.
Dopuszczalne odchyłki przy wykonaniu tynku elewacji:
- odchylenie powierzchni od płaszczyzny i krawędzi od prostej: mniej niŜ 2mm i mniej niŜ 2szt na łacie dł. 2, 00m
- odchylenie powierzchni i krawędzi od kierunku pionowego: mniej ni_ 1,5mm na 1m. i mniej ni_ 10mm na wysokości
jednej kondygnacji, i mniej ni_ 30mm na wysokość całego budynku,
- odchylenie powierzchni i krawędzi od kierunku poziomego: mniej ni_ 2mm na 1m. i
3mm na całej powierzchni miedzy przegrodami (pilastry, naroŜniki itp.)
KaŜda czynność kontroli lub odbioru musi być przeprowadzona komisyjnie i potwierdzona
odpowiednim protokołem.
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
InŜynier na zgłoszenie Kierownika Budowy powinien przeprowadzić następujące odbiory częściowe robót ociepleniowych
sprawdzając zgodność z aktualną instrukcją ITB:
- odbiór i ocena stanu przygotowania podłoŜa pod przyklejenie i zamocowanie izolacji termicznej,
- odbiór przyklejonej i zamocowanej warstwy termicznej
- odbiór wykonania ocieplenia w miejscach szczególnych elewacji
- odbiór prawidłowości wykonania warstwy zbrojenia siatki z włókna szklanego
- odbiór wykonania cienkowarstwowej wyprawy tynkarskiej
Przy odbiorze końcowym naleŜy ocenić następujące elementy ocieplenia:
- równość powierzchni
- jednolitość faktury
- jednolitość koloru
- prawidłowość wykonania wszystkich szczegółów ocieplenia i ich zgodność z dokumentacją
- prawidłowość połączenia ocieplenia z innymi rozwiązaniami elewacji.
Wykonane ocieplenie powinno być jednolite, bez spękań, rys, pofalowań, zagłębień, ubytków, oraz widocznych połączeń
pomiędzy poszczególnymi fragmentami wyprawy.
STWiORB
str. 28
Instrukcja ITB Nr 334/2002 Bezspoinowy system ocieplenia ścian zewnętrznych budynku
PN-90/B-02867 Ochrona przeciwpoŜarowa budynków. Metoda badania topnienia rozprzestrzeniania ognia przez ściany.
PN-85/B-04500 Zaprawy budowlane. Badanie cech fizycznych i wytrzymałościowych.
PN-B-10102:1991 Farby do elewacji budynków. Wymagania i badania
PN-B-10106:1997 Tynki i zaprawy budowlane. Masy tynkarskie do wypraw pocienianych.
PN-B-20130:1999 Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Płyty styropianowe (PS-E).
PN-C-81913:1998 Farby dyspersyjne do malowania budynków.
PN-90/B-04615 Papy asfaltowe i smołowe. Metody badań.
PN-B-02020 Ochrona cieplna budynków. Wymagania i obliczenia.
PN-B-04620 Materiały i wyroby termoizolacyjne. Terminologia i klasyfikacja.
PN-B-02021 Izolacja cieplna. Wielkosci fizyczne i definicje.
STWiORB – KONSTRUKCJA DACHU
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
konstrukcji dachu
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie
konstrukcji dachu.
2.MATERIAŁY
Drewno konstrukcyjne klasy C24
Drewno konstrukcyjne powinno odpowiadać normie PN-B-03150.
Konstrukcję drewnianą stanowią elementy wykonane z drewna konstrukcyjnego sosnowego kl.C24 łączonego w systemie
blach kolczastych MITEK.
Dokumentację więźby zawierającą POZ. 1.0 dostarcza certyfikowany producent.
Wilgotność drewna stosowanego na konstrukcje chronione przed zawilgoceniem powinna wynosić nie więcej niŜ 20%.
Zabezpieczenie elementów drewnianych
Drewno konstrukcyjne naleŜy zaimpregnować ciśnieniowo środkiem owado- i grzybobójczym
Zabezpieczenie naleŜy wykonać zgodnie z instrukcją producenta.
Materiały podstawowe
Papa termozgrzewalna podkładowa
1. gramatura osnowy: od 180 do 200 g/m2
2. grubość: 4,0 – 4,5 mm
3. osnowa poliestrowa lub z tkaniny szklanej
4. rozciągliwość do 4%
5. maksymalna siła rozciągająca 300 N
6. klasyfikacja ogniowa: wyrob trudno zapalny
7. wymagane dokumenty: deklaracja zgodności CE
Papa termozgrzewalna wierzchniego krycia
1. gramatura osnowy: min. 200 gm2
2. grubość: 5,0 – 5,2 mm
3. osnowa poliestrowa
4. asfalt modyfikowany SBS
5. rozciągliwość do 40%
6. posypka mineralna gruboziarnista warstwy wierzchniej
7. klasyfikacja ogniowa: wyrob trudno zapalny
8. wymagane dokumenty: deklaracja zgodności CE
Materiały pomocnicze
– uchwyty systemowe do łat kalenicowych i grzbietowych,
– gwoździe, klamry lub inne wyroby systemowe do mocowania dachówek i gąsiorów,
– drut do przywiązywania dachówek i gąsiorów do gwoździ lub łat – powinien być ocynkowany, miękki, o średnicy
1,0-1,6 mm,
– nie ceramiczne i nie cementowe systemowe akcesoria uzupełniające do pokryć dachówką takie jak: taśmy i listwy
uszczelniające lub wentylacyjne, taśmy do obróbek, grzebienie okapu, siatki ochronne okapu, taśmy uszczelniające,
– zaprawa do uszczelniania styków spełniająca wymagania określone w PN-90/B-14501.
Wszystkie wyŜej wymienione materiały muszą mieć własności techniczne określone przez producenta dachówek lub
STWiORB
str. 29
odpowiadające wymaganiom aprobat technicznych bądź PN.
Warunki przyjęcia wyrobów pokrywczych na budowę
Wyroby do pokryć dachówką mogą być przyjęte na budowę, jeśli spełniają następujące warunki:
– są zgodne z ich wyszczególnieniem i charakterystyką podaną w dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej
– są właściwie oznakowane i opakowane,
– spełniają wymagane właściwości, wskazane odpowiednimi dokumentami odniesienia (dokumenty towarzyszące wysyłce
powinny określać między innymi kategorię przesiąkliwości i wynik badania mrozoodporności dachówek),
– producent dostarczył dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego lub jednostkowego
zastosowania oraz karty katalogowe wyrobów lub firmowe wytyczne stosowania wyrobów.
Niedopuszczalne jest stosowanie do robot pokrywczych dachówkami wyrobów nieznanego pochodzenia.
Przyjęcie materiałów i wyrobów na budowę powinno być potwierdzone wpisem do dziennika budowy.
Warunki przechowywania wyrobów do pokryć dachówką
Wszystkie wyroby do pokryć dachówką powinny być przechowywane i magazynowane zgodnie z instrukcją producenta
oraz wymaganiami odpowiednich norm, w szczególności (w odniesieniu do wyrobów ceramicznych) normy PN-B12030:1996.
Wyroby przechowuje się luzem w stosach lub w jednostkach ładunkowych. Jednostki ładunkowe powinny być składowane
na paletach.
Blacha cynkowo-tytanowa wg PN-EN 988 do obróbek blacharskich w wersji naturalnej (kolor srebrzysty) o grubości
minimum 0,55mm (cięŜar ok. 4kg/m2 : cynk(Zn) - 99,995%, tytan(Ti)-0,06-0,2%, miedź(Cu)-0,08-1%, aluminium(Al.) –
maksymalnie 0,015%.
Powierzchnia blachy powinna być równa i gładka.
Kit asfaltowy uszczelniający zgodny z PN-74/B-30175
System orynnowania z PCV-U (nieplastyfikowany, wysokoudarowy polichlorek winylu) spełniający wymagania określone w
normie PN-EN 607 w kolorze szarym;
Rynny dachowe podwieszone, półokrąg³e, o wywiniźtych krawździach zewnźtrznych ø125mm
Rury spustowe okr¹g³e ø110mm
Leje spustowe
Uchwyty do rynien (haki) spełniające wymagania normy PN-EN 1462
Obejmy do rynien
Materiały uzupełniające takie jak: złączki i kształtki, wstawki dylatacyjne, denka rynnowe, fartuchy okapowe, złącza
przejściowe, naroŜniki, kolana, rynnowe leje spustowe, rewizja z sitkiem.
Wszystkie materiały uzupełniające winny być wykonane z PCV w kolorze rynien.
System winien być odporny na warunki atmosferyczne, na promieniowanie UV, oraz działanie agresywnych związków
chemicznych zawartych w wodach opadowych.
3. SPRZĘT
Roboty moŜna wykonać przy uŜyciu dowolnego sprzętu zaakceptowanego przez InŜyniera
4. TRANSPORT
W czasie transportu materiały, elementy lub konstrukcje naleŜy zabezpieczyć w sposób wykluczający ich uszkodzenie lub
zmianę właściwości technicznych.
Wymagany jest specjalistyczny transport dla elementów konstrukcyjnych o duŜych gabarytach i znacznej masie.
Magazynowanie
Konstrukcje drewniane naleŜy składować na placu budowy na składowisku otwartym.
Drewno naleŜy zabezpieczyć przed wpływem czynników atmosferycznych
Załadunek i wyładunek wyrobów transportowanych luzem wykonuje się ręcznie. Ręczny załadunek zaleca się prowadzić
przy maksymalnym wykorzystaniu sprzętu i narzędzi pomocniczych takich jak: kleszcze, chwytaki, wciągniki, wózki.
Przy załadunku wyrobów naleŜy przestrzegać zasad wykorzystania pełnej ładowności jednostki transportowej. Do
zabezpieczenia przed przemieszczaniem i uszkodzeniem jednostek ładunkowych w czasie transportu naleŜy stosować:
kliny, rozpory i bariery.
Do zabezpieczenia wyrobów luzem w trakcie transportu naleŜy wykorzystywać materiały
Wyściółkowe, amortyzujące takie jak: maty słomiane, wióry drzewne, płyty styropianowe, ścinki pianki poliuretanowej.
5. WYKONANIE ROBÓT
MontaŜ konstrukcji drewnianej
Wszystkie roboty przy montaŜu konstrukcji drewnianej muszą być prowadzone zgodnie z ogólnie obowiązującymi
przepisami BHP dla robót montaŜowych oraz zgodnie z “Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano –
montaŜowych - Tom I – Roboty budowlane” i rysunkami, pod nadzorem osób uprawnionych.
MontaŜ konstrukcji drewnianych
- przekroje i rozmieszczenie elementów powinny być zgodne z rysunkami,
- przy wykonywaniu znacznej liczby jednakowych elementów konstrukcyjnych naleŜy
stosować wzorniki (szablony) z ostruganych desek o wilgotności nie większej niŜ 18%, ze sklejki lub płyt pilśniowych
twardych; dokładność wzornika powinna wynosić +/- 1mm;
dokładność naleŜy sprawdzić przez próbny montaŜ, a następnie sprawdzać okresowo za pomocą taśmy stalowej,
- elementy więźby dachowej stykające się z murem lub betonem powinny być w miejscu styku odizolowane co najmniej
jedną warstwą papy,
- połączenia elementów drewnianych powinny być wykonane zgodnie z rysunkami złączami stalowymi ocynkowanymi do
drewna BMF,
- podwaliny drewniane mocowane są do stropu betonowego kotwami stalowymi w rozstawie co 1,5m.,
Zabezpieczenie konstrukcji z drewna
- konstrukcje z drewna powinny być chronione przed wilgocią, ogniem, owadami i grzybami za pomocą odpowiednich
środków chemicznych;
- zastosowanie środka chemicznego powinno być określone w dokumentacji projektowej, a stosowane środki powinny
posiadać odpowiednie atesty ITB
STWiORB
str. 30
- elementy drewna przed ich wbudowaniem naleŜy zabezpieczyć preparatem do R30,
- zabezpieczenie przed owadami i grzybami naleŜy wykonać ciśnieniowo, zgodnie z instrukcją producenta,
- zabezpieczenie ogniowe naleŜy wykonać dwukrotnie poprzez malowanie pędzlem lub natrysk, zgodnie z instrukcją
producenta,
- po zakończeniu montaŜu konstrukcji naleŜy, w sposób jw. zabezpieczyć elementy odcięte lub uszkodzone,
- w celu umoŜliwienia ustalenia ilości wykonanych warstw zabezpieczenia, naleŜy zabarwiać preparat róŜnymi kolorami dla
poszczególnych warstw.
Zabezpieczenie ogniowe konstrukcji drewnianej.
Konstrukcja drewniana dachu wymaga zabezpieczenia do poziomu R30. Jest ona zapewniona poprzez zabezpieczenie
elementów konstrukcji preparatem opisane powyŜej.
Warunki przystąpienia do robot pokrywczych dachówką
Do wykonywania robot pokrywczych dachówką moŜna przystąpić po całkowitym zakończeniu i odbiorze robot
konstrukcyjnych (ciesielskich) dachu oraz po przygotowaniu i kontroli podkładu pod pokrycie. Ponadto roboty pokrywcze
mogą być wykonywane po zrealizowaniu poprzedzających je prac na dachu takich jak:
– deskowanie i pokrycie papą koszy (zlewow) dachowych,
– wyprowadzenie przewodów wentylacyjnych ponad dach,
– wykonanie kominów i nasad kominowych,
– otynkowanie lub spoinowanie kominów,
– osadzenie masztów, nóŜek pod ławy kominiarskie, rur itp. elementów przechodzących przez pokrycie dachowe,
nieosadzonych w elementach systemowych przyjętego rozwiązania pokrywczego układanych w trakcie wykonywania robot
pokrywczych,
– wykonanie obróbek blacharskich na okapach, w koszach, przy murach ogniowych i kominach, rurach, masztach i
podobnych elementach przechodzących przez pokrycie dachowe.
Wymagania dotyczące podkładu z łat drewnianych pod pokrycia z dachówek ceramicznych są następujące:
– łaty do wykonania podkładu powinny mieć minimalny przekrój (38x50) mm; wymiar ten moŜe być inny, jeŜeli wynikać to
będzie z obliczeń statycznych,
– łaty mocowane wzdłuŜ okapu powinny być grubsze o 20 mm (58x50 mm),
– łaty powinny być ułoŜone poziomo i przybite do kaŜdej krokwi jednym gwoździem,
- styki łat powinny znajdować się na krokwiach; łaty kalenicowe i grzbietowe mogą być mocowane za pomocą
Wsporników lub uchwytów systemowych przyjętego rozwiązania pokrywczego,
– odchylenie od poziomu łat nie powinno przekraczać 2 mm na długość 1 metra i 30 mm na całej długości dachu,
– w przypadku instalowania rynien, do czoła krokwi powinna być przybita deska grubości od 32 mm do 38 mm w
celu umocowania do niej uchwytów rynnowych; wierzch deski powinien się pokrywać z wierzchem łaty okapowej,
– wzdłuŜ kalenicy i naroŜy powinny być przybite dodatkowe łaty do mocowania gąsiorów,
– wzdłuŜ kosza dachowego przewidzianego do pokrycia blachą powinna być przybita deska środkowa (wzdłuŜ osi kosza),
a po obu jej stronach – deski łączone na styk,
– wzdłuŜ kosza dachowego przewidzianego do pokrycia dachówkami koszowymi naleŜy przybić deskę środkową
WzdłuŜ osi kosza; grubość deski powinna być dostosowana do grubości łat,
– łaty i deski powinny być zabezpieczone przed zagrzybieniem środkami mającymi aprobaty techniczne,
– podkład z łat powinien być zdylatowany w miejscach dylatacji konstrukcyjnych,
– płaszczyzna połaci z łat powinna być na tyle równa, by prześwit pomiędzy nią a łatą kontrolną połoŜoną, na co
najmniej 3 krokwiach był nie większy niŜ 5 mm w kierunku prostopadłym do spadku i nie większy niŜ 10 mm w kierunku
równoległym do spadku.
Papa mocowana do podłoŜa za pomocą zgrzewania
− Papę przykleja się za pomocą zgrzewania tj. przez podgrzewanie spodniej warstwy
papy płomieniem palnika gazowego do momentu nadtopienia masy powłokowej.
− Palnik powinien znajdować się w odległości nie mniejszej niŜ 15 cm od powierzchni
papy; płomienie palnikow powinny być tak skierowane, aby rownocześnie
podgrzewały powłokę asfaltową do jej nadtapiania ( pasmem szerokości ok. 10 cm
na całej szerokości wstęgi) i powierzchnię izolowanego podłoŜa (bezpośrednio przed rozwijaną papą).
Fragment wstęgi papy z nadtopioną powłoką asfaltową naleŜy natychmiast docisnąć
wałkiem o długości rownej szerokości pasma papy.
− Szerokość zakładow papy zarowno podłuŜnych jak i poprzecznych w kaŜdej warstwie powinna wynosić minimum 10cm.
Zakłady kolejnych warstw powinny być przesunięte.
− Niedopuszczalne jest prowadzenie robot, gdy wilgotność względna powietrza jest
większa niŜ 85%. Roboty moŜna prowadzić, gdy temperatura powietrza oraz podłoŜa
jest większa od 5oC i mniejsza od 35oC, natomiast temperatura betonowego podłoŜa
przeznaczonego do gruntowania powinna być co najmniej o 3oC wyŜsza od punktu
rosy. Wilgotność betonu (2 cm poniŜej powierzchni) nie moŜe przekraczać 4%.
Miejsca przecięcia się grzbietu z kalenicą naleŜy zabezpieczyć nakrywa systemową stosowanego rozwiązania
pokrywczego lub nakrywa z blachy stalowej ocynkowanej bądź cynkowej.
Zlewy (kosze) powinny być pokryte zgodnie z wymaganiami dokumentacji projektowej i instrukcji producenta systemu
pokrywczego bądź pasmem z blachy o szerokości nie mniejszej niŜ 60 cm, zakończonym rąbkami leŜącymi, wchodzącymi
pod dachówkę.
Obróbki blacharskie przy kominach, murach ogniowych, wietrznikach, wyłazach (włazach) dachowych, masztach itp.
powinny być wykonywane zgodnie z PN-61/B-10245.
Uszczelnienie pokrycia powinno być wykonane według wymagań podanych w dokumentacji
projektowej oraz instrukcji producenta systemu pokrywczego dachówką ceramiczną,
bądź zgodnie z PN-71/B-10241.
Do montaŜu uchwytów rynnowych z PCV naleŜy uŜywać wkrętów z łbem płaskim.
STWiORB
str. 31
Konstrukcje drewniane
Dostarczone na budowę elementy konstrukcji drewnianej powinny być odebrane
komisyjne pod względem:
- kompletności dostawy
- zgodności elementów z Dokumentacją Projektową,
- pod względem stanu technicznego,
- zabezpieczenia drewna,
- kompletności dokumentacji,
- oświadczenie producenta o wilgotności drewna.
Dopuszczalne wady drewna w tarcicy konstrukcyjnej i tarcicy ogólnego przeznaczenia na podstawie PN-B-03150, PN-D94021, PN-D-96000 podają tabele 8-2 i 8-3
Warunków technicznych wykonania i odbioru robót budowalno-montaŜowych Tom I Budownictwo ogólne Część 2, Arkady
– Warszawa 1990
Dopuszczalne odchyłki wymiarowe elementów konstrukcji drewnianych
Deski i bale
-szerokość: +3mm w dowolnej liczbie sztuk, -1mm w 20% sztuk
-grubość: + 1mm w dowolnej liczbie sztuk, - 1mm w 20% sztuk
Łaty
-grubość do 50mm: + 1mm i – 1mm w 20% sztuk
-szerokość do 50mm: + 2mm i – 1mm
-grubość i szerokość ponad 50mm: +2 mm i –1mm w 20% sztuk
Krawędziaki i belki
-grubość i szerokość: +3mm i –2mm
Do kaŜdej partii dostarczonego drewna powinno być dołączone przez producenta
Zaświadczenie, o jakości, stwierdzające, Ŝe odpowiadają one wymaganiom technicznym
podanym w odpowiednich świadectwach dopuszczenia do stosowania w budownictwie.
Elementów konstrukcji niespełniających tych wymagań nie naleŜy wbudowywać w obiekty.
Badania przed przystąpieniem do robot pokrywczych dachówką. Przed przystąpieniem do robot pokrywczych dachówką
naleŜy przeprowadzić badania materiałów, które będą wykorzystywane do wykonywania robot oraz kontrolę i odbiór
(międzyoperacyjny) łacenia dachu .
Badania materiałów
Badanie materiałów przeprowadza się pośrednio na podstawie zapisów w dzienniku budowy dotyczących przyjęcia
materiałów na budowę oraz dokumentów towarzyszących wysyłce materiałów przez producenta, potwierdzających
zgodność uŜytych materiałów z wymaganiami dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej pokrycia, opracowanej
dla realizowanego przedmiotu zamówienia (szczegółowej), oraz normami powołanymi w pkt. 2. niniejszej ST.
Badania prawidłowości łacenia
Łacenie powinno podlegać sprawdzeniu w zakresie:
– przekroju i rozstawu łat,
– poziomu łat,
– zamocowania łat.
Sprawdzenie rozstawu łat naleŜy przeprowadzić za pomocą pomiaru z dokładnością do 1 cm.
Sprawdzenie poziomu łat przeprowadza się przy UŜyciu poziomnicy lub łaty kontrolnej o długości 3 m z poziomnicą.
Zamocowanie łat sprawdza się poprzez oględziny, a w przypadku wątpliwości za pomocą próby oderwania łaty od krokwi
przy UŜyciu dłuta ciesielskiego.
Wyniki badań powinny być porównane z wymaganiami podanymi w pkt. 5.3., odnotowane w formie protokołu kontroli,
wpisane do dziennika budowy i akceptowane przez inspektora nadzoru.
Badania w czasie robot
– zgodności z dokumentacją projektową i specyfikacją techniczną (szczegółową) wraz z wprowadzonymi zmianami
naniesionymi w dokumentacji powykonawczej,
– jakości zastosowanych materiałów i wyrobów,
– prawidłowości przygotowania podkładu,
– prawidłowości wykonania pokrycia i obróbek blacharskich.
Przy badaniach w czasie odbioru robot naleŜy wykorzystywać wyniki badań dokonanych przed przystąpieniem do
robot i w trakcie ich wykonywania. Do badań odbiorowych naleŜy przystąpić po całkowitym zakończeniu robot i poopadach
deszczu.
Sprawdzenie prawidłowości kierunku krycia
NaleŜy przeprowadzić za pomocą sznura murarskiego lub drutu napiętego wzdłuŜ badanego rzędu dachówek,
poziomnicy,trojkąta ciesielskiego oraz miarki z podziałką milimetrową. Sprawdzenie naleŜy przeprowadzić co najmniej dla
trzech rzędów kaŜdej połaci dachu, stwierdzając czy zachowane zostały wymagania określone w pkt. 5. Niniejszej
specyfikacji.
Sprawdzenie rozmieszczenia styków i wielkości zakładów
Ponadto naleŜy w wybranych przez Komisję miejscach, spośród szczególnie naraŜonychna zatrzymywanie się i
przeciekanie wody, sprawdzić szczelność pokrycia.
JeŜeli nie ma warunków, aby sprawdzenie to przeprowadzić po deszczu, naleŜy wybrane miejsca poddać przez 10 min.
działaniu strumienia wody, powodującego spływanie wody w kierunku od kalenicy do okapu i jednocześnie
obserwować,czy spływająca woda nie zatrzymuje się na powierzchni pokrycia albo czy nie przenika przez nie, tworząc
zacieki.
Stwierdzone usterki naleŜy oznaczyć w sposób umoŜliwiający ich odszukanie po wyschnięciu pokrycia.
Sprawdzenie zabezpieczenia dachówek na okapach
NaleŜy przeprowadzić wzrokowo, stwierdzając czy zostały zachowane wymagania określone w pkt. 5.
niniejszej specyfikacji.
STWiORB
str. 32
Sprawdzenie prawidłowości pokrycia kalenic i grzbietów
Sprawdzenie prawidłowości wykonania zlewów (koszy)
Sprawdzenie prawidłowości wykonania obróbek blacharskich
Wyniki badań powinny być porownane z wymaganiami podanymi w pkt. 5. niniejszej specyfikacji, opisane w
dzienniku budowy i protokole podpisanym przez przedstawicieli inwestora (zamawiającego) oraz wykonawcy
Kontrola jakości wykonania robót polega na sprawdzeniu zgodności wykonania robót z Dokumentacją Projektową,
Specyfikacją Techniczną i poleceniami Zamawiającego.
Materiały dostarczone na budowę bez dokumentów potwierdzających ich jakość nie będą dopuszczone do stosowania. W
przypadku zastrzeŜeń co do zgodności materiału z zaświadczeniem, o jakości wystawionym przez producenta –
Zamawiający będzie wymagał zbadania tego materiału zgodnie z postanowieniami normy państwowej.
Zamawiający nie dopuszcza do stosowania materiałów, dla których upłynął okres gwarancji lub zdatności do
zastosowania.
Kontroli jakości podlega:
sprawdzenie jakości zastosowanych materiałów na podstawie zaświadczenia producenta o jakości lub oznaczenia
znakiem kontroli jakości na opakowaniu materiału lub na podstawie innego równorzędnego dokumentu oraz oględzin
zewnętrznych i zgodności zastosowanych materiałów z normą PN-EN 612;
wewnętrzna i zewnętrzna powierzchnia elementów oglądana gołym okiem powinna być czysta, gładka i wolna od karbów,
elementy wyposaŜenia powinny być dostosowane do kształtu i wymiarów rynien dachowych i rur spustowych, uszczelki i
kleje nie mogą wpływać ujemnie na właściwości rynien i elementów wyposaŜenia,
rynna i elementy orynnowania winny być oznakowane zgodnie z PN-EN 607 sprawdzenie jakości wykonanych robót
blacharskich.
Odbiór polegać będzie na dokładnym sprawdzeniu stanu wykonania obróbek blacharskich ich połączenia z urządzeniami
odwadniającymi oraz połączeń z pokryciem.
Obróbki blacharskie sprawdza się w zakresie wykonanych połączeń arkuszy, umocowania zabezpieczeń i odgięć przy
murach. Opierzenia , które są źle wykonane oraz te które wykazują nieszczelności naleŜy wymienić na nowe.
sprawdzenie jakości wykonanych robót montaŜowych orynnowania (rynien i rur spustowych);
- stwierdzenia zgodności w zakresie wymiarów (przekrojów),
- zachowanie spadków rynien i pionowości rur spustowych (z dokładnością do 5mm ) – odchylenie rur spustowych od
pionu nie powinno przekraczać 30mm. Odchylenie od linii prostej mierzone na długości 2m nie powinno przekraczać 3mm
- prawidłowość mocowań w zakresie ilości i rozstawu elementów mocujących,
- szczelność urządzeń odwadniających i połączeń.
Jeśli wszystkie wykonane badania dadzą wynik pozytywny , to roboty naleŜy uznać za wykonane prawidłowo i zgodnie z
wymaganiami normy. W przypadku niespełnienia któregokolwiek z wymagań, zostanie określony rodzaj prac i materiałów
oraz sposób doprowadzenia do zgodności robót z wymaganiami, a następnie zostanie dokonana ponowna kontrola
wykonanych robót.
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
W zakresie wykonania konstrukcji z drewna
- sprawdzenie wykonanej konstrukcji z Dokumentacją Projektową,
- wykonanie pomiarów sprawdzających wzorników (szablonów) konstrukcji,
- sprawdzenie poprawności wykonania połączeń z wymogami podanymi w
dokumentacji projektowej
- sprawdzenie wilgotności drewna
- sprawdzenie wpisów w Dzienniku budowy z odbiorów częściowych elementów.
Tolerancje i dopuszczalne odchyłki:
- długość elementów wykonanych wg wzorników nie powinna róŜnić się od długości
projektowanych o więcej niŜ 0,5mm,
- dopuszcza się następujące odchyłki w rozstawie wiązarów lub krokwi:
+/- 2 cm w osiach rozstawu wiązarów
+/- 1 cm w osiach rozstawu krokwi
W zakresie zabezpieczenia drewna:
- wygląd zewnętrzny powłoki zabezpieczającej,
- kaŜda wykonywana warstwa zabezpieczenia powinna być zabarwiona na inny kolor,
co umoŜliwi sprawdzenie ilości wykonanych warstw,
- zabezpieczenie ogniowe winno być wykonane przez wykonawcę posiadającego
odpowiednie uprawnienia do wykonywania tego typu robót.
Odbiór robot zanikających i ulegających zakryciu
JeŜeli wszystkie pomiary i badania dały wynik pozytywny moŜna uznać, Ŝe podkłady i obróbki blacharskie zostały
prawidłowo przygotowane, tj. zgodnie z dokumentacją projektową oraz specyfikacją techniczną (szczegółową) i zezwolić
na przystąpienie do układania pokrycia.
JeŜeli chociaŜ jeden wynik badania jest negatywny przygotowanie podkładu bądź obróbek blacharskich nie powinno być
odebrane. W takim przypadku naleŜy ustalić zakres prac i rodzaje materiałów koniecznych do usunięcia nieprawidłowości.
Po wykonaniu ustalonego zakresu prac naleŜy ponownie przeprowadzić ocenę przygotowania podkładu bądź
obróbek blacharskich.
Wszystkie ustalenia związane z dokonanym odbiorem robot ulegających zakryciu naleŜy zapisać w dzienniku budowy lub
protokole podpisanym przez przedstawicieli inwestora (inspektor nadzoru) i wykonawcy (kierownik budowy).
Odbiór częściowy
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonanej części robot. Odbioru częściowego robot dokonuje się dla
zakresu określonego w dokumentach umownych, według zasad jak przy odbiorze ostatecznym robot. Celem odbioru
Częściowego jest wczesne wykrycie ewentualnych usterek w realizowanych robotach i ich usunięcie przed odbiorem
STWiORB
str. 33
końcowym.
Odbiór częściowy robot jest dokonywany przez inspektora nadzoru w obecności kierownika budowy. Protokół odbioru
częściowego jest podstawą do dokonania częściowego rozliczenia robot, jeŜeli umowa taką formę przewiduje.
Odbiór ostateczny (końcowy)
Odbiór końcowy stanowi ostateczną ocenę rzeczywistego wykonania robot w odniesieniu
do ich zakresu (ilości), jakości i zgodności z dokumentacją projektową.
Odbiór ostateczny przeprowadza komisja powołana przez zamawiającego, na podstawie przedłoŜonych dokumentów,
wyników badań oraz dokonanej oceny wizualnej.
Zasady i terminy powoływania komisji oraz czas jej działania powinna określać umowa.
Wykonawca robot obowiązany jest przedłoŜyć komisji następujące dokumenty:
• dokumentację projektową z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku wykonywania robot,
• szczegółowe specyfikacje techniczne ze zmianami wprowadzonymi w trakcie wykonywania robot,
• dziennik budowy i ksiąŜki obmiarów z zapisami dokonywanymi w toku prowadzonych robot, protokoły kontroli
Spisywane w trakcie wykonywania prac,
• dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego zastosowania uŜytych materiałów i wyrobów
budowlanych,
• protokoły odbiorów robot ulegających zakryciu i odbiorów częściowych, instrukcje producenta systemu pokrywczego,
• wyniki badań laboratoryjnych i ekspertyz.
W toku odbioru komisja obowiązana jest zapoznać się przedłoŜonymi dokumentami, przeprowadzić badania zgodnie z
wytycznymi podanymi w pkt. 6. niniejszej ST, porównać je z wymaganiami podanymi w dokumentacji projektowej i
specyfikacji technicznej pokrycia dachówką, opracowanej dla realizowanego przedmiotu zamówienia (szczegółowej), oraz
dokonać oceny wizualnej.
Roboty pokrywcze powinny być odebrane, jeŜeli wszystkie wyniki badań są pozytywne, a dostarczone przez wykonawcę
dokumenty są kompletne i prawidłowe pod względem merytorycznym.
JeŜeli chociaŜby jeden wynik badań był negatywny pokrycie dachówką nie powinno być odebrane. W takim przypadku
naleŜy wybrać jedno z następujących rozwiązań:
• jeŜeli to moŜliwe naleŜy ustalić zakres prac korygujących, usunąć niezgodności pokrycia dachówką z wymaganiami
określonymi w dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej (szczegółowej) i przedstawić je ponownie do odbioru,
• jeŜeli odchylenia od wymagań nie zagraŜają bezpieczeństwu UŜytkownika, trwałości i szczelności pokrycia zamawiający
moŜe wyrazić zgodę na dokonanie odbioru końcowego z jednoczesnym obniŜeniem wartości wynagrodzenia w stosunku
do ustaleń umownych,
• w przypadku, gdy nie są moŜliwe podane wyŜej rozwiązania wykonawca zobowiązany jest do usunięcia wadliwie
wykonanych robot pokrywczych, wykonać je ponownie i powtórnie zgłosić do odbioru.
W przypadku niekompletności dokumentów odbiór moŜe być dokonany po ich uzupełnieniu.
Z czynności odbioru sporządza się protokół podpisany przez przedstawicieli zamawiającego i wykonawcy. Protokół
powinien zawierać:
• ustalenia podjęte w trakcie prac komisji,
• ocenę wyników badań,
• wykaz wad i usterek ze wskazaniem sposobu ich usunięcia,
• stwierdzenie zgodności lub niezgodności wykonania pokrycia dachu dachówką z zamówieniem.
Protokół odbioru końcowego jest podstawą do dokonania rozliczenia końcowego pomiędzy zamawiającym a wykonawcą.
Odbiór po upływie okresu rękojmi i gwarancji
Celem odbioru po okresie rękojmi i gwarancji jest ocena stanu pokrycia dachu dachówką
po UŜytkowaniu w tym okresie oraz ocena wykonywanych w tym okresie ewentualnych robot poprawkowych, związanych
z usuwaniem zgłoszonych wad.
Odbiór po upływie okresu rękojmi i gwarancji jest dokonywany na podstawie oceny wizualnej pokrycia dachówką, z
uwzględnieniem zasad opisanych w pkt. 8.4. “Odbiór ostateczny (końcowy)”.
Pozytywny wynik odbioru pogwarancyjnego jest podstawą do zwrotu kaucji gwarancyjnej, negatywny do ewentualnego
dokonania potrąceń wynikających z obniŜonej jakości robot.
Przed upływem okresu gwarancyjnego zamawiający powinien zgłosić wykonawcy wszystkie zauwaŜone wady w
wykonanych robotach pokrywczych dachówką.
Odbiorowi podlegają:
- sprawdzenie rodzaju i jakości dostarczonych materiałów,
- sprawdzenie jakości wykonanych robót.
Odbiór końcowy polegać będzie na dokładnym sprawdzeniu wykonania wszystkich obróbek blacharskich i urządzeń
odwadniających wg PN-61/B-10245.
Odbiór rynien i rur spustowych będzie obejmować:
- sprawdzenie prawidłowości połączeń poziomych i pionowych,
- sprawdzenie mocowania elementów orynnowania do ścian i do deskowania konstrukcji dachowej,
- sprawdzenie spadków rynien,
- sprawdzenie szczelności rur spustowych z wpustami.
Badania zgodności przeprowadza się zgodnie z pkt. 6. Roboty będą odebrane jeśli wszystkie wyniki badań kontrolnych
będą pozytywne. JeŜeli chociaŜ jeden wynik badania będzie negatywny , roboty nie zostaną przyjęte.
Do odbioru końcowego, Wykonawca jest zobowiązany dostarczyć:
- dokumenty potwierdzające uŜycie materiałów dopuszczonych do obrotu w budownictwie, zgodnych z odpowiednimi
normami przedmiotowymi, oraz o jakości odpowiadającej warunkom wymaganym przez Zamawiającego, z
przeprowadzonego odbioru robót sporządzony zostaje protokół zawierający:
- ocenę wyników badań,
- stwierdzenie zgodności lub niezgodności wykonania robót z zamówieniem
- wykaz wad i usterek ze wskazaniem moŜliwości i sposobu ich usunięcia.
Roboty wykonane niezgodnie z wymaganiami naleŜy je poprawić i przedstawić do ponownego odbioru.
STWiORB
str. 34
PN-B-03150 – Konstrukcje z drewna i materiałów drewnopodobych.
PN-D-01001 – Tarcica. Podział, nazwy i określenia.
PN-D-01006 – Ochrona drewna. Klasyfikacja i terminologia metod konserwacji drewna.
PN-D-94021 – Tarcica iglasta konstrukcyjna sortowana metodami wytrzymałościowymi.
PN-D-96002 – Tarcica iglasta ogólnego przeznaczenia
PN-B-02361:1999 - Pochylenia połaci dachowych.
PN-EN 607 Rynny dachowe i elementy wyposaŜenia z PVC-U. Definicje, wymagania i badania.
PN EN 988 Cynk i stopy cynku. Specyfikacja techniczna płaskich wyrobów walcowych dla budownictwa
PN-EN 1462 Uchwyty do rynien okapowych. Wymagania i badania.
PN-61/B-10245 Roboty blacharskie budowlane z blachy stalowej ocynkowanej i cynkowej. Wymagania i badania przy
odbiorze.
PN-EN 612 Rynny dachowe z blachy z usztywniającym wywinięciem obrzeŜa od strony przedniej i rury spustowe z blachy
połączonej na zakładkę.
PN-74/B-30175 Kit asfaltowy uszczelniający
PN-EN 26927 Budownictwo. Wyroby do uszczelniania. Kity. Terminologia.
PN-EN ISO 11600 Budownictwo. Wyroby do uszczelniania. Klasyfikacja i wymagania dotyczące kitów.
PN-B-04615 Papy asfaltowe i smołowe. Badania.
PN-B-10240 Pokrycia dachowe z papy i powłok asfaltowych. Wymagania i badania
przy odbiorze
PN-B-27618 Papa asfaltowa zgrzewana na osnowie zdwojonej przeszywanej
z tkaniny szklanej i welonu szklanego.
PN-B-24622 Roztwor asfaltowy do gruntowania.
STWiORB – WYPOSAśENIE
1.WSTĘP
1.1. Przedmiot.
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru wyposaŜenia
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie
wyposaŜenia
2.MATERIAŁY
Zastosowane materiały:
Ścianki działowe, markizy i rolety z gotowych produktów wybranego Producenta. Zgodnie z opisem przedstawionym w
projekcie
Zaprojektowane materiały i osprzęt zostały wyspecyfikowane w dokumentacji projektowej, podano dodatkowe wymagania
dla materiałów, wyrobów i urządzeń:
Materiałem do konstrukcji balustrad są kształtowniki ze stali nierdzewnej 1H 18N 9T:
- rury bez szwu
- blacha grubości gr. 0,5 mm
- kołki rozporowe φ 10 ze stali nierdzewnej
- śruby z łbami kulistymi.
Stal nierdzewna powinna odpowiadać wymaganiom stawianym w PN-H-86020, określającej odporność stali na działanie
czynnikow atmosferycznych, korozji wywołanej działaniem kwasow, zasad, roztworow soli i innych środowisk korozyjnych,
jak rownieŜ określającaskład chemiczny oraz dopuszczalne odchyłki.
Rozstaw elementów pionowych balustrad co 15cm.
Przepływowe podgrzewacze wody 3,5-4,5 kW/230 z gotowych produktów wybranego Producenta.
Kratki wentylacyjne sufitowe oraz wentylatory sufitowe 0,02 KW z gotowych produktów wybranego Producenta.
3. SPRZĘT
Zastosowany sprzęt: zgodnie z instrukcją montaŜową dołączoną przez Producenta
4. TRANSPORT
Dowóz – samochód skrzyniowy
5. WYKONANIE ROBÓT
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót, bezpieczeństwo wszelkich czynności
podczas montaŜu oraz za ich zgodność z opisem technicznym przedstawionym w projekcie i poleceniami Inwestora.
Wykonać prace montaŜowe na zasadach określonych w stosownej umowie.
Przewiduje się mocowanie balustrad do podłoŜa za pomocą kołkow rozporowych lub
STWiORB
str. 35
osadzenia w betonie. MontaŜ balustrad naleŜy rozpocząć od wytrasowania rozstawu słupkow,
osadzenia kołkow rozporowych lub zabetonowania słupkow w wyznaczonych gniazdach.
Następnie łączy się kolejne elementy balustrad za pomocą łącznikow i śrub.
Zamocowanie balustrady do podłoŜa powinno być takie, aby pod obciąŜeniem siłą skupioną min. 500 N, przyłoŜona
prostopadle w najmniej korzystnym punkcie, nie nastąpiły trwałe odkształcenia balustrady.
Po zamocowaniu, balustrady naleŜy wypolerować
Kontrola jakości polega na sprawdzeniu zgodności wykonania robót z opisem technicznym zawartym w projekcie i SST.
Urządzenia i materiały powinny posiadać atest fabryczny lub świadectwo jakości, wydane przez producenta.
7. OBMIAR ROBÓT
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty wymienione w SST podlegają odbiorowi końcowemu. Z czynności odbiorowych zostanie
Sporządzony protokół odbioru
Dz. U. nr 109/2004 “Warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”
PN-H-86020 “Stal odporna na korozję, nierdzewna i kwasoodporna. Gatunki.”
PN-H-74219 “Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco ogolnego zastosowania.”
PN-H-92325 “Bednarka stalowa bez pokrycia lub ocynkowana.”
STWiORB
str. 36

STWIORB Zborowo

Transkrypt

Podobne dokumenty

Wiadukt drogowy w km 0+328,54 - obiekt nr 38T

Potwierdzenie doświadczenia zawodowego

Majster / Kierownik Robót Miejsce pracy: Warszawa woj

PROTOKÓŁ TYPOWANIA ROBÓT REMONTOWYCH

4. Informacje zawierające dane zamieszczone w ogłoszeniu

Hasło dziennik-budowy

Zał. 4 Doświadczenie zawodowe

Informacja o danych zamieszczonych w ogłoszeniu

Zgłoszenie zamiaru wykonania rozbiórki obiektu