PL - Europa
Transkrypt
PL - Europa
PL RADA UNII EUROPEJSKIEJ 16042/11 (OR. en) PRESSE 397 PR CO 65 KOMUNIKAT PRASOWY 3121. posiedzenie Rady Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne Luksemburg, 27-28 października 2011 r. Przewodniczący Jerzy MILLER polski minister spraw wewnętrznych Krzysztof KWIATKOWSKI polski minister sprawiedliwości PRASA Rue de la Loi 175 B – 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 8847 / 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026 [email protected] http://www.consilium.europa.eu/Newsroom 16042/11 1 PL 27.-28.X.2011 Główne wyniki posiedzenia Rady Rada przyjęła Europejski pakt na rzecz zwalczania narkotyków syntetycznych. W związku z tym wymieniła równieŜ opinie na temat sprawozdania rocznego za rok 2011 dotyczącego problemu narkotyków w Europie sporządzonego przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) oraz na temat komunikatu Komisji „W kierunku bardziej zdecydowanej reakcji Europy wobec narkotyków”. Ministrowie uzgodnili podejście ogólne do wniosku w sprawie zmiany przepisów UE dotyczących małego ruchu granicznego, który to wniosek ma na celu ułatwienie przekraczania granicy w obwodzie kaliningradzkim. Rada odnotowała stan zaawansowania prac nad wspólnym europejskim systemem azylowym. W związku z tym prezydencja poinformowała, Ŝe w wyniku ostatecznego porozumienia z Parlamentem Europejskim najprawdopodobniej do końca roku zostaną przyjęte dwie dyrektywy: pierwsza dotyczy jednego zezwolenia dla obywateli państw trzecich na pobyt i pracę w UE oraz wspólnego zbioru praw dla pracowników z państw trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim, zaś druga – kwalifikowania i statusu obywateli państw trzecich jako beneficjentów ochrony międzynarodowej. Następnie Rada przeanalizowała postępy we wdraŜaniu w Grecji krajowego planu działania w zakresie zarządzania migracją i reformy polityki azylowej. Nielegalna migracja, liberalizacja reŜimu wizowego i handel ludźmi były głównymi tematami poruszonymi podczas obiadu roboczego. Komisja poinformowała o obecnym stanie negocjacji z USA w dwóch kwestiach: jedna to umowa między UE a USA o ochronie danych, a druga – umowa UE–USA w sprawie danych PNR. Ministrowie przeprowadzili równieŜ debaty orientacyjne w sprawie komunikatów Komisji dotyczących: – Europejskiego systemu śledzenia środków finansowych naleŜących do terrorystów (potencjalne warianty); – Europejskiego planu integracji obywateli państw trzecich oraz – współpracy z Partnerstwem Wschodnim w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. W części posiedzenia Rady poświęconej wymiarowi sprawiedliwości prezydencja poinformowała, Ŝe dzięki ostatecznemu porozumieniu z Parlamentem Europejskim dyrektywa w sprawie zwalczania wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej zostanie najprawdopodobniej przyjęta przed końcem bieŜącego roku. Ministrowie przeprowadzili pierwszą wymianę opinii na temat najnowszych wniosków Komisji dotyczących wspólnych europejskich przepisów dotyczących sprzedaŜy i przyjęli do wiadomości projekt dyrektywy w sprawie sankcji karnych za wykorzystywanie informacji wewnętrznych i manipulację na rynku. W dziedzinie praw proceduralnych Rada przyjęła do wiadomości stan 16042/11 2 PL 27.-28.X.2011 prac nad prawem dostępu do adwokata oraz prawem do powiadomienia osoby trzeciej o zatrzymaniu. Rada przeprowadziła równieŜ debatę orientacyjną na temat wniosku w sprawie dyrektywy ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw. Przy okazji obrad Rady komitet mieszany (państwa UE oraz Norwegia, Islandia, Liechtenstein i Szwajcaria) z zadowoleniem przyjął niedawne uruchomienie wizowego systemu informacyjnego (VIS) i przyjrzał się aktualnej sytuacji systemu informacyjnego Schengen II (SIS II). Omówił równieŜ wspomniany wyŜej wniosek dotyczący ułatwienia przekraczania granicy w obwodzie kaliningradzkim i wymienił poglądy na temat komunikatu Komisji w sprawie inteligentnych granic. Przy okazji obrad Rady podpisano równieŜ deklarację w sprawie partnerstwa na rzecz mobilności między Unią Europejską a Armenią. 16042/11 3 PL 27.-28.X.2011 SPIS TREŚCI1 UCZESTNICY ................................................................................................................................... 7 OMAWIANE PUNKTY POLITYKA ANTYNARKOTYKOWA UE ....................................................................................... 9 Europejski pakt na rzecz zwalczania narkotyków syntetycznych ....................................................... 9 Komunikat Komisji / Sprawozdanie roczne za rok 2011 przedstawione przez unijną agencję ds. narkotyków ................................................................................................................................... 10 MAŁY RUCH GRANICZNY W OBWODZIE KALININGRADZKIM ......................................... 11 WSPÓLNY EUROPEJSKI SYSTEM AZYLOWY (CEAS)............................................................ 12 JEDNO ZEZWOLENIE DLA OBYWATELI KRAJÓW TRZECICH NA POBYT I PRACĘ W UE.................................................................................................................................................. 13 DYREKTYWA W SPRAWIE KWALIFIKOWANIA ..................................................................... 14 GRECKI KRAJOWY PLAN DZIAŁANIA W SPRAWIE AZYLU I MIGRACJI.......................... 15 UMOWA MIĘDZY UE A USA O OCHRONIE DANYCH ............................................................ 16 UMOWA UE-USA W SPRAWIE DANYCH DOTYCZĄCYCH PRZELOTU PASAŻERA ........ 17 EUROPEJSKI SYSTEM ŚLEDZENIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH NALEŻĄCYCH DO TERRORYSTÓW (EU TFTS) .......................................................................................................... 18 INTEGRACJA OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH .................................................................... 19 WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE WSiSW W RAMACH PARTNERSTWA WSCHODNIEGO.............................................................................................................................. 20 OFIARY PRZESTĘPSTW ................................................................................................................ 21 WYKORZYSTYWANIE SEKSUALNE DZIECI............................................................................ 22 WSPÓLNE EUROPEJSKIE PRZEPISY DOTYCZACE SPRZEDAŻY ......................................... 23 PRAWO DOSTĘPU DO ADWOKATA........................................................................................... 24 WYKORZYSTYWANIE INFORMACJI WEWNĘTRZNYCH I MANIPULACJA NA RYNKU ............................................................................................................................................. 25 1 Jeżeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie. Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady (http://www.consilium.europa.eu). Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do wiadomości publicznej; oświadczenia te można znaleźć na wyżej wspomnianej internetowej stronie Rady lub uzyskać z biura prasowego. 16042/11 4 PL 27.-28.X.2011 KOMIET MIESZANY ...................................................................................................................... 26 VIS ..................................................................................................................................................... 26 SIS II .................................................................................................................................................. 26 Mały ruch graniczny w obwodzie kaliningradzkim........................................................................... 26 Inteligentne granice............................................................................................................................ 27 SPRAWY RÓŻNE............................................................................................................................. 28 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE – „Szwedzka decyzja ramowa” − konkluzje ............................................................................................................. 29 – Zautomatyzowana wymiana danych – Łotwa ....................................................................................................... 30 – Partnerstwo na rzecz mobilności między UE a Armenią − deklaracja ................................................................. 30 – 60. rocznica konwencji dotyczącej uchodźców − deklaracja ............................................................................... 30 – Sprawozdanie Eurojustu ........................................................................................................................................ 31 – Sieć współpracy legislacyjnej................................................................................................................................ 31 – Europejskie szkolenia dla pracowników wymiaru sprawiedliwości – konkluzje................................................... 31 SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE – Transgraniczny przewóz gotówki euro*................................................................................................................ 32 BUDśETY – Porozumienie w sprawie budżetu UE na rok 2012................................................................................................ 32 – Europejski Inspektor Ochrony Danych ................................................................................................................. 32 SPRAWY ZAGRANICZNE – Środki ograniczające wobec Birmy/Związku Myanmar........................................................................................ 33 – Środki ograniczające wobec Republiki Gwinei..................................................................................................... 33 – Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii........................................................................................ 33 – Stosunki z Uzbekistanem ...................................................................................................................................... 33 SPRAWY OGÓLNE – Zarządzanie Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych......................................................... 34 16042/11 5 PL 27.-28.X.2011 WSPÓLNA POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY – Program ćwiczeń zarządzania kryzysowego UE ................................................................................................... 34 POLITYKA HANDLOWA – Kontrola produktów podwójnego zastosowania: nowe ogólne zezwolenia UE na wywóz* ................................. 34 – Dostosowania w umowach handlowych z Australią, Nową Zelandią i Argentyną ............................................... 35 – Umowa o wolnym handlu między UE a Koreą Południową ................................................................................. 35 ŚRODOWISKO – Przemieszczanie odpadów..................................................................................................................................... 35 16042/11 6 PL 27.-28.X.2011 UCZESTNICY Belgia: Stefaan DE CLERCK Melchior WATHELET minister sprawiedliwości sekretarz stanu ds. polityki migracyjnej i azylowej Bułgaria: Margarita POPOWA Boyko KOTZEW minister sprawiedliwości stały przedstawiciel Republika Czeska: Jan KUBICE Jaroslav HRUŠKA Marek ŽENÍŠEK minister spraw wewnętrznych wiceminister spraw wewnętrznych wiceminister sprawiedliwości Dania: Morten BØDSKOV minister sprawiedliwości Niemcy: Ole SCHRÖDER Max STADLER parlamentarny sekretarz stanu, Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych parlamentarny sekretarz stanu przy federalnym ministrze sprawiedliwości Estonia: Kristen MICHAL Ken-Marti VAHER minister sprawiedliwości minister spraw wewnętrznych Irlandia: Alan SHATTER Rory MONTGOMERY minister sprawiedliwości i równouprawnienia stały przedstawiciel Grecja: Christos PAPOUTSIS Ioannis IOANNIDIS Hiszpania: Anna TERRÓN I CUSÍ Justo Tomás ZAMBRANA PINEDA Luis PLANAS PUCHADES Francja: Claude GUEANT minister ds. ochrony obywateli sekretarz generalny ds. przejrzystości i praw człowieka, Ministerstwo Sprawiedliwości, Przejrzystości i Praw Człowieka sekretarz stanu ds. imigracji i emigracji sekretarz stanu ds. bezpieczeństwa stały przedstawiciel Michel MERCIER minister spraw wewnętrznych, terytoriów zamorskich, władz terytorialnych i imigracji strażnik pieczęci, minister sprawiedliwości i swobód Włochy: Sonia VIALE Giacomo CALIENDO sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych sekretarz stanu ds. wymiaru sprawiedliwości Cypr: Neoklis SYLIKIOTIS Loukas LOUKA minister spraw wewnętrznych minister sprawiedliwości i porządku publicznego Łotwa: Ilze JUHANSONE stały przedstawiciel Litwa: Remigijus ŠIMAŠIUS Raimundas PALAITIS minister sprawiedliwości minister spraw wewnętrznych 16042/11 7 PL 27.-28.X.2011 Luksemburg: François BILTGEN Nicolas SCHMIT Jean-Marie HALSDORF minister sprawiedliwości minister ds. pracy, zatrudnienia i imigracji minister spraw wewnętrznych i wielkiego regionu, minister obrony Węgry: Tibor NAVRACSICS Károly KONTRÁT minister administracji publicznej i sprawiedliwości sekretarz stanu, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Malta: Carmelo MIFSUD BONNICI minister sprawiedliwości i spraw wewnętrznych Niderlandy: Fred TEEVEN sekretarz stanu ds. bezpieczeństwa i sprawiedliwości Austria: Johanna MIKL-LEITNER Beatrix KARL federalna minister spraw wewnętrznych federalna minister sprawiedliwości Polska: Jerzy MILLER Krzysztof KWIATKOWSKI Igor DZIALUK minister spraw wewnętrznych i administracji minister sprawiedliwości podsekretarz stanu, Ministerstwo Sprawiedliwości Portugalia: Paula TEIXEIRA DA CRUZ Juvenal SILVA PENEDA minister sprawiedliwości sekretarz stanu przy ministrze spraw wewnętrznych Rumunia: Traian IGAS Catalin PREDOUI Marian-Grigore TUTILESCU Słowenia: Aleš ZALAR Nina GREGORI minister administracji i spraw wewnętrznych minister sprawiedliwości sekretarz stanu, szef Departamentu ds. Schengen, Ministerstwo Administracji i Spraw Wewnętrznych minister sprawiedliwości dyrektor generalny Dyrekcji ds. Migracji i Integracji, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Słowacja: Daniel LIPŠIC Mária KOLÍKOVÁ minister spraw wewnętrznych sekretarz stanu, Ministerstwo Sprawiedliwości Finlandia: Päivi RÄSÄNEN Anna-Maja HENRIKSSON minister spraw wewnętrznych minister sprawiedliwości Szwecja: Beatrice ASK Tobias BILLSTRÖM minister sprawiedliwości minister ds. migracji Zjednoczone Królestwo: Damian GREEN Kenneth CLARKE Frank MULHOLLAND wiceminister spraw wewnętrznych (minister ds. imigracji) lord kanclerz, minister sprawiedliwości lord adwokat (prokurator generalny) Szkocji Komisja: Viviane REDING Cecilia MALMSTRÖM wiceprzewodnicząca członek 16042/11 8 PL 27.-28.X.2011 OMAWIANE PUNKTY POLITYKA ANTYNARKOTYKOWA UE Europejski pakt na rzecz zwalczania narkotyków syntetycznych Rada przyjęła Europejski pakt na rzecz zwalczania narkotyków syntetycznych (15544/11), który uzupełnia Europejski pakt na rzecz zwalczania międzynarodowego handlu narkotykami – przerwanie szlaków kokainowych i heroinowych (8821/10). Pakt został przyjęty w sytuacji, w której niemal co tydzień na rynku europejskim pojawia się nowy syntetyczny narkotyk. Wiele z tych narkotyków produkuje się wewnątrz UE z legalnie dostępnych substancji (prekursorów), dlatego zyskały one nazwę „legalnych dopalaczy”. Europejski pakt na rzecz zwalczania narkotyków syntetycznych obejmuje cztery główne dziedziny: – zwalczanie produkcji narkotyków syntetycznych; – zwalczanie nielegalnego handlu narkotykami syntetycznymi i prekursorami; – rozwiązanie kwestii nowych substancji psychoaktywnych; – szkolenia dla organów ścigania w zakresie wykrywania, rozpracowywania i likwidacji nielegalnych laboratoriów. W pakcie podkreśla się potrzebę dostosowania mechanizmów wymiany informacji – w szczególności z uwzględnieniem nowych trendów w produkcji narkotyków syntetycznych (dopalaczy) – zintensyfikowania współpracy operacyjnej i dochodzeniowej z udziałem Europolu oraz zharmonizowanie szkoleń specjalistycznych w dziedzinie wykrywania nielegalnych laboratoriów produkujących narkotyki. Pakt ten jest także w pełni zgodny z priorytetami UE na lata 2011–2013 w zakresie walki z przestępczością zorganizowaną określonymi przez Radę (11050/11), które odnoszą się do „ograniczenia produkcji i dystrybucji w UE narkotyków syntetycznych, w tym nowych substancji psychoaktywnych”. Wdrożenie paktu dokona się w ramach cyklu polityki UE dotyczącej zorganizowanej i poważnej przestępczości międzynarodowej. 16042/11 9 PL 27.-28.X.2011 Komunikat Komisji / Sprawozdanie roczne za rok 2011 przedstawione przez unijną agencję ds. narkotyków Rada wymieniła opinie na temat komunikatu Komisji „Na rzecz bardziej zdecydowanej reakcji Europy wobec narkotyków”, przyjętego w dniu 25 października 2011 r. (15983/11), oraz na temat prezentacji przygotowanej przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) w sprawie sprawozdania rocznego za rok 2011 dotyczącego problemu narkotyków w Europie. Sprawozdanie to zostanie opublikowane przez agencję ds. narkotyków w dniu 15 listopada 2011 r. Wykorzystując narzędzia oferowane przez Traktat z Lizbony, Komisja stara się zaktualizować istniejące i przygotować nowe unijne instrumenty prawne w dziedzinie polityki antynarkotykowej w celu szybszego reagowania na nowe substancje psychoaktywne i zajęcia się problemem ich sprzedaży przez internet, poprawy definicji przestępstw związanych z handlem narkotykami i kar za te przestępstwa, skuteczniejszego pozbawiania handlarzy narkotyków zysków z tego procederu (np. dzięki możliwej konfiskacie i odzyskiwaniu mienia) oraz ściślejszej kontroli substancji stosowanych w produkcji narkotyków. Należy również zacieśnić międzynarodową współpracę na rzecz zwalczania problemu narkotykowego oraz dalej opracowywać minimalne standardy jakości w celu poprawy skuteczności profilaktyki narkotykowej, leczenia osób uzależnionych i ograniczania szkodliwości narkotyków. Rada przyjęła do wiadomości prezentację przygotowaną przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) w sprawie sprawozdania rocznego za rok 2011 dotyczącego problemu narkotyków w Europie. Sprawozdanie to zostanie opublikowane przez agencję ds. narkotyków w dniu 15 listopada 2011 r. 16042/11 10 PL 27.-28.X.2011 MAŁY RUCH GRANICZNY W OBWODZIE KALININGRADZKIM Rada przyjęła podejście ogólne do wniosku w sprawie zmiany unijnych przepisów dotyczących małego ruchu granicznego (13344/11). Umożliwi to nawiązanie kontaktów w tej sprawie z Parlamentem Europejskim. Rada przyjęła również wspólne oświadczenie Rady i Komisji, w którym podkreślono, że rozwiązanie zaproponowane dla obwodu kaliningradzkiego nie stanowi precedensu dla żadnego innego regionu odnośnie do przepisów unijnych dotyczących małego ruchu granicznego. Na koniec Rada przyjęła do wiadomości oświadczenie Polski, w którym nakreślono środki, jakie przedsiębierze Polska, by zapewnić wysoki poziom bezpieczeństwa i przejrzystości. Celem proponowanych zmian jest ułatwienie przekraczania granicy w obwodzie kaliningradzkim przez włączenie tego obwodu i niektórych wyszczególnionych polskich powiatów do obszaru uznawanego za strefę przygraniczną. W wyniku rozszerzenia UE w 2004 roku należący do Federacji Rosyjskiej obwód kaliningradzki, liczący niemal milion mieszkańców, stał się jedyną enklawą na unijnym terytorium. Pierwotne rozporządzenie przyjęto w 2006 roku z myślą o tym, by granice między państwami członkowskimi UE a ich sąsiadami spoza Unii nie stanowiły bariery w wymianie handlowej i społeczno-kulturalnej oraz we współpracy regionalnej. W rozporządzeniu tym przewidziano odstępstwa od ogólnych przepisów regulujących odprawę graniczną zawartych w kodeksie granicznym Schengen w odniesieniu do mieszkańców strefy przygranicznej. Rozporządzenie upoważnia państwa członkowskie do zawierania dwustronnych umów z państwami sąsiadującymi spoza UE, pod warunkiem że umowy te spełniają wszystkie określone w tym rozporządzeniu wymogi. 16042/11 11 PL 27.-28.X.2011 WSPÓLNY EUROPEJSKI SYSTEM AZYLOWY (CEAS) Rada omówiła stan zaawansowania prac nad pakietem azylowym na podstawie dokumentu prezydencji (15843/11). Istniejące ramy prawne w dziedzinie azylu określają minimalne normy. Komisja, pamiętając o zobowiązaniu do ustanowienia CEAS do roku 2012, przedstawiła serię wniosków mających na celu lepszą harmonizację krajowych systemów udzielania azylu i osiągnięcie wyższego poziomu ochrony. Wnioski te znajdują się na różnych etapach procesu ustawodawczego: – dyrektywa dotycząca kwalifikowania: Rada z zadowoleniem przyjęła fakt, że w tym tygodniu Parlament Europejski zatwierdził tekst kompromisowy uzgodniony w lipcu. Umożliwi to jego ostateczne przyjęcie przez Radę w najbliższych tygodniach; – system Dublin II ustanawiający procedury ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej: we wrześniu 2011 roku Rada poparła pomysł włączenia do wniosku koncepcji wczesnego ostrzegania i gotowości w odniesieniu do oceny praktycznego funkcjonowania krajowych systemów udzielania azylu, mającej postać „mechanizmu oceny azylowej”. W odniesieniu do tzw. mechanizmu awaryjnego lub zawieszenia, jak dotąd obecnego we wniosku Komisji, większość państw członkowskich podtrzymała swój sprzeciw; – rozporządzenie Eurodac: dyskusja dotycząca zmian w przepisach dotyczących tej bazy danych zawierającej odciski palców została wstrzymana w oczekiwaniu na wniosek, który umożliwiłby dostęp do niej organom ścigania; – dyrektywy o procedurach azylowych i warunkach przyjmowania: zmienione wnioski zostały przedłożone przez Komisję w dniu 1 czerwca (odpowiednio 11207/11 i 11214/11). Prace są w toku. Jak dotąd osiągnięto dwa porozumienia związane z CEAS. Dotyczą one dyrektywy o pobycie długoterminowym i utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu, który już rozpoczął funkcjonowanie przed kilkoma miesiącami. 16042/11 12 PL 27.-28.X.2011 JEDNO ZEZWOLENIE DLA OBYWATELI KRAJÓW TRZECICH NA POBYT I PRACĘ W UE Prezydencja poinformowała Radę, że w zeszłym tygodniu Rada i Parlament Europejski osiągnęły ostateczne porozumienie dotyczące dyrektywy w sprawie wydawania jednego zezwolenia dla obywateli krajów trzecich na pobyt i pracę w UE. Aby nowe zasady weszły w życie, obie instytucje muszą wyrazić oficjalną zgodę. Zielonego światła oczekuje się przed końcem roku. Dyrektywa w sprawie jednego zezwolenia ma uprościć procedury przyjmowania obywateli krajów trzecich, aby umożliwić im pobyt i pracę w UE, jak również ma ułatwić kontrolę ich statusu. W dyrektywie tej wymieniono również wspólny zestaw praw dla obywateli państw trzecich legalnie przebywających na terytorium danego państwa członkowskiego; u podstaw tych praw legła zasada równego traktowania obywateli krajów trzecich i obywateli danego państwa członkowskiego. Po przyjęciu dyrektywy i jej wejściu w życie należy w ciągu dwóch lat przenieść ją do prawa krajowego. Będzie ona pierwszym instrumentem w dziedzinie legalnej imigracji przyjętym zgodnie z zasadami Traktatu z Lizbony tzn. przy zastosowaniu procedury współdecyzji. 16042/11 13 PL 27.-28.X.2011 DYREKTYWA W SPRAWIE KWALIFIKOWANIA Prezydencja poinformowała Radę o aktualnym stanie prac nad dyrektywą w sprawie kwalifikowania jako beneficjentów ochrony międzynarodowej oraz zakresu uprawnień związanych z takim kwalifikowaniem. Po przyjęciu przez Parlament Europejski nowych zasad w tym tygodniu, ostatnim krokiem jest oficjalne przyjęcie przez Radę. Oczekuje się, że Rada dokona tego przed końcem roku. Dyrektywa w sprawie kwalifikowania ma zagwarantować, że niezależnie od tego, z którego miejsca w UE dana osoba zwróci się o przyznanie ochrony międzynarodowej, potrzeby w zakresie ochrony będą oszacowane na podstawie wspólnych kryteriów, a zatem zostanie zagwarantowany minimalny poziom świadczeń. Beneficjentami ochrony międzynarodowej mogą być uchodźcy – osoby, które w razie powrotu byłyby poddane prześladowaniom z powodów zamieszczonych w konwencji genewskiej – oraz beneficjenci ochrony uzupełniającej – osoby, które nie kwalifikują się jako uchodźcy, ale ich powrót wiązałby się z rzeczywistym ryzykiem doznania poważnych szkód. Nowe zasady uproszczą podejmowanie decyzji w trakcie procedur azylowych i zaowocują bardziej zdecydowanymi decyzjami w pierwszej instancji, zwiększając w ten sposób skuteczność procesu azylowego i zapobiegając nadużyciom. Zwiększą również skuteczny dostęp do praw, z uwzględnieniem konkretnych wyzwań związanych z integracją beneficjentów ochrony międzynarodowej oraz określonych w przybliżeniu praw i korzyści uchodźców i beneficjentów ochrony uzupełniającej. Zmiany zapewniają również spójność z rozwijającym się orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPCz). Po przyjęciu dyrektywy i jej wejściu w życie należy w ciągu dwóch lat przenieść ją do prawa krajowego. Będzie to pierwszy pakiet pięciu instrumentów prawnych, które mają zostać przyjęte w celu stworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego do końca roku 2012, która to data została potwierdzona przez Radę Europejską w czerwcu 2011 r. (zob. pkt 30 EUCO 23/11). Inne wnioski dotyczą rozporządzenia z Dublina, rozporządzenia o Eurodac, dyrektywy o warunkach przyjęcia i dyrektywy o procedurach azylowych. Najważniejszym celem wspólnego europejskiego systemu azylowego jest większa harmonizacja krajowych systemów azylowych i wyższy poziomo ochrony osób ubiegających się o ochronę międzynarodową. 16042/11 14 PL 27.-28.X.2011 GRECKI KRAJOWY PLAN DZIAŁANIA W SPRAWIE AZYLU I MIGRACJI Rada omówiła realizację greckiego krajowego planu działania w zakresie reformy polityki azylowej i zarządzania migracją na podstawie obecnego stanu prac przedstawionego przez greckiego ministra i przez Komisję. Po raz piąty w porządku obrad Rady znalazł się punkt dotyczący realizacji greckiego krajowego planu działania w zakresie reformy polityki azylowej i zarządzania migracją. Donosząc o postępach, Grecja i Komisja wspomniały również o kilku wyzwaniach dla greckiego systemu azylowego związanych z dalszym przybywaniem dużej liczby nielegalnych imigrantów. W tym kontekście agencja graniczna UE (Frontex) przedstawiła przegląd swoich działań w dziedzinie ukierunkowanej na zwalczanie nielegalnej imigracji, a Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO) złożył sprawozdanie o swoich działaniach, które wspierają władze Grecji. Więcej informacji w nocie informacyjnej. 16042/11 15 PL 27.-28.X.2011 UMOWA MIĘDZY UE A USA O OCHRONIE DANYCH Rada przyjęła do wiadomości prezentację Komisji dotyczącą obecnego stanu prac nad umową między UE a USA o ochronie danych osobowych. W grudniu 2010 r. Rada przyjęła mandat negocjacyjny, który umożliwił Komisji, jako unijnemu negocjatorowi, rozpoczęcie dyskusji z USA. Przyszła umowa ma dotyczyć danych osobowych przekazywanych i przetwarzanych w celu zapobiegania przestępstwom (w tym terroryzmowi), prowadzenia dochodzeń ich dotyczących, wykrywania ich i ścigania w ramach współpracy policji i organów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Negocjacje mają doprowadzić do stworzenia ogólnej umowy między UE a USA o ochronie danych. Umowa ma formułować szereg wspólnych zasad ich ochrony w ramach transatlantyckiej współpracy policji i organów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Zasady te mają regulować m.in.: niedyskryminującą ochronę danych osobowych, jakość i uaktualnianie danych, celowość przetwarzania, minimalizację danych i bezpieczeństwo przetwarzania, rejestrowanie dostępu i dokumentowanie, prawo do dostępu, prawo do żądania korekty lub usunięcia, prawo do odwołania oraz prawo do odszkodowania. Umowa nie będzie dodatkową podstawą prawną do przekazywania danych. Dziedziną tą będą nadal rządzić odrębne porozumienia (i prawo krajowe). Sama umowa ma stworzyć ogólne ramy prawne do poprawy wzajemnej wymiany danych: w tym celu przewiduje ona nie tylko wspólne zasady ochrony danych, ale także ustanawia skuteczny mechanizm nadzorczy. 16042/11 16 PL 27.-28.X.2011 UMOWA UE-USA W SPRAWIE DANYCH DOTYCZĄCYCH PRZELOTU PASAŻERA Po prezentacji Komisji, Rada przeprowadziła wymianę poglądów w sprawie postępów w negocjacjach między UE a USA dotyczących umowy w sprawie danych dotyczących przelotu pasażera (PNR). W grudniu 2010 r. Rada przyjęła wytyczne negocjacyjne dotyczące umów z Australią, Kanadą i USA w sprawie przekazywania i wykorzystywania danych dotyczących przelotu pasażera (PNR). Umożliwiło to Komisji, będącej unijnym negocjatorem, rozpoczęcie dyskusji z tymi trzema państwami. Te trzy umowy mają pomóc w zapobieganiu terroryzmowi i innym formom poważnej przestępczości transgranicznej oraz w zwalczaniu tych zjawisk. Równocześnie UE zależy na tym, aby przesył danych PNR do państw trzecich odbywał się bezpiecznie – zgodnie z obecnymi wymogami prawnymi UE – i aby pasażerowie mogli dochodzić swoich praw w odniesieniu do swoich przetwarzanych danych. PNR to informacje dobrowolnie podawane przez pasażerów i rejestrowane przez przewoźników lotniczych podczas rezerwacji biletów i odprawy. Obejmują one datę i trasę podróży, adres i numer telefonu, numer karty kredytowej, dane biura podróży, numer siedzenia oraz informacje o bagażu. W maju 2010 r. Parlament Europejski postanowił odroczyć głosowanie nad wnioskiem o wyrażenie zgody na obecne umowy w sprawie PNR z USA i Australią. Umowy te nie zostały zatem jeszcze zawarte i są stosowane tymczasowo od roku 2007 z USA i od roku 2008 z Australią. W swojej rezolucji Parlament zażądał wynegocjowania nowych omów z USA i Australią, a także z Kanadą (odnośna umowa z tym ostatnim państwem obowiązuje od roku 2006). Jeśli chodzi o umowę między UE a Australią dotyczącą PNR, Rada przyjęła decyzję w sprawie podpisania umowy we wrześniu 2011 r. (10093/11). Umowa ta została podpisana 29 września 2011 r. Parlament Europejski wydał swoją zgodę na zawarcie tej umowy 27 października 2011 r. Ostatnim krokiem do tego, by umowa weszła w życie, jest jej zawarcie przez Radę, co prawdopodobnie nastąpi przed końcem roku. Więcej informacji w komunikacie prasowym. 16042/11 17 PL 27.-28.X.2011 EUROPEJSKI SYSTEM ŚLEDZENIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH NALEŻĄCYCH DO TERRORYSTÓW (EU TFTS) Rada przeprowadziła debatę orientacyjną w sprawie komunikatu Komisji pt. „Europejski system śledzenia środków finansowych należących do terrorystów: potencjalne warianty” przedstawionego w lipcu 2011 r. (12957/11). Debata ta odbyła się w świetle noty prezydencji (14207/11), w której podniesiono trzy główne zagadnienia: – czy istnieje operacyjna potrzeba powołania europejskiego TFTS i czy istnieje jakaś wartość dodana w świetle już istniejącego mechanizmu; – jeśli tak, jakie są najważniejsze nierozstrzygnięte kwestie, którymi powinna zająć się Komisja w swoich dalszych pracach przygotowawczych; – jak wpłynie to na umowę TFTP UE–USA z 2010 r. i jak będzie wyglądać interakcja z tą umową. Po wystąpieniach państw członkowskich, Koordynatora UE ds. Zwalczania Terroryzmu oraz Europolu, Komisja zwróciła się do Komisji o uwzględnienie uwag w przyszłych pracach nad tą sprawą, w tym nad ewentualnym wnioskiem ustawodawczym dotyczącym europejskiego TFTS. Ministrowie podkreślili również, że należy najpierw przeprowadzić ocenę skutków, aby uzyskać wszechstronny obraz praktycznych, finansowych i prawnych aspektów ewentualnego przyszłego europejskiego TFTS, jak również jego wartości dodanej. W swoim komunikacie Komisja przedstawia cele polegające na powołaniu unijnego systemu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów (TFTS), określa jego główne funkcje i podkreśla kluczowe zasady, których należy przestrzegać przy projektowaniu takiego systemu. Następnie przedstawia trzy różne opcje ewentualnego przyszłego wniosku dotyczącego unijnego TFTS. Komisja podkreśla dwa główne cele takiego systemu: po pierwsze, zagwarantowanie skutecznego instrumentu służącego zapobieganiu i zwalczaniu finansowania terroryzmu oraz, po drugie, ograniczenie przepływów danych osobowych do państw trzecich. Komunikat Komisji odpowiada na wezwanie Rady, wystosowane na prośbę Parlamentu Europejskiego, by przeanalizować prawne i techniczne ramy pozyskiwania danych na terytorium UE. Parlament wystąpił o taką analizę, ponieważ miał poważne wątpliwości co do kwestii hurtowego przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego. Wątpliwości Parlamentu związane były z hurtowym przekazywaniem danych osobowych niewinnych osób do państwa trzeciego oraz z przechowywaniem tych danych. 16042/11 18 PL 27.-28.X.2011 INTEGRACJA OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH Rada z zadowoleniem przyjęła komunikat Komisji w sprawie europejskiego programu integracji obywateli państw trzecich (13290/11) oraz towarzyszący mu dokument roboczy opisujący inicjatywy UE w różnych obszarach polityki wspierające te wysiłki integracyjne (13290/11 ADD1), a także przeprowadziła pierwszą wymianę poglądów. Rada zamierza przyjąć konkluzje w tej sprawie przed końcem roku. Więcej informacji w nocie informacyjnej. 16042/11 19 PL 27.-28.X.2011 WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE WSiSW W RAMACH PARTNERSTWA WSCHODNIEGO Rada przeprowadziła debatę orientacyjną w sprawie komunikatu Komisji o współpracy w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w ramach partnerstwa wschodniego (14864/11). Komunikat Komisji składa się z dwóch zasadniczych części: w pierwszej opisano główne zasady i istniejące struktury współpracy, jak również aspekty koordynacji i pomocy finansowej; w drugiej skupiono się na priorytetach tematycznych: migracji, mobilności i azylu; zintegrowanym zarządzaniu granicami; porządku publicznym i bezpieczeństwie publicznym; zwalczaniu narkotyków; oraz wymiarze sprawiedliwości i prawach podstawowych. 16042/11 20 PL 27.-28.X.2011 OFIARY PRZESTĘPSTW W maju 2011 r. Rada przeprowadziła debatę orientacyjną na temat pewnych kluczowych kwestii dotyczących projektu dyrektywy ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw (10610/11). Ministrowie skupili się na dwóch zagadnieniach: – Pierwsze zagadnienie dotyczyło zakresu pewnych praw: prawa do informacji (art. 5), do tłumaczenia ustnego i pisemnego (art. 7) i do zwrotu wydatków (art. 13). Większość ministrów zgodziła się z podejściem zasugerowanym przez prezydencję, że prawa zawarte w tej dyrektywie powinny być przyznawane w zależności od roli ofiar w odnośnym systemie wymiaru sprawiedliwości. W tym kontekście kilka delegacji zauważyło, że zbyt szeroki zakres praw przyznanych ofiarom mógłby ewentualnie zakłócić przebieg postępowania i stworzyć dodatkowe obciążenie administracyjne. Przypomniano również, że dyrektywa ta określa normy minimalne. Państwa członkowskie mogą rozszerzyć zakres praw przedstawionych w niniejszej dyrektywie w celu zapewnienia wyższego poziomu ochrony. – Drugie zagadnienie dotyczyło kryteriów identyfikacji szczególnie narażonych ofiar (art. 21). Rada potwierdziła, że dzieci zawsze powinny być postrzegane jako szczególnie narażone ofiary. Jednak poza tym przypadkiem ministrowie uzgodnili, że nie należy tworzyć orientacyjnego wykazu szczególnie narażonych ofiar w części normatywnej tekstu, zgodnie z sugestią Komisji. Przypadki wszystkich innych ofiar należy rozpatrywać indywidualnie. Powinny one od początku być poddane szybkiej i indywidualnej ocenie, zgodnie z procedurami krajowymi, w celu ustalenia czy ofiary są szczególnie narażone (np. na wtórną lub ponowną wiktymizację lub zastraszenie) i jakich potrzebują środków ochrony. Stwierdzono też, że dyrektywa ta nie powinna mieć wpływu na dalej idące przepisy zawarte w aktach UE, które zajmują się konkretnymi potrzebami szczególnie narażonych ofiar w sposób bardziej ukierunkowany (np. dyrektywa w sprawie handlu ludźmi i dyrektywa w sprawie walki z wykorzystywaniem seksualnym dzieci). Organy przygotowawcze Rady zostały poinstruowane o kontynuowaniu prac nad tą sprawą. 16042/11 21 PL 27.-28.X.2011 WYKORZYSTYWANIE SEKSUALNE DZIECI Prezydencja poinformowała Radę o aktualnym stanie prac nad dyrektywą w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej. Po przyjęciu przez Parlament Europejski w tym tygodniu tekstu kompromisowego (11987/11), ostatnim krokiem do zawarcia porozumienia w pierwszym czytaniu jest oficjalne przyjęcie przez Radę. Oczekuje się, że Rada dokona tego przed końcem roku. Gdy dyrektywa zostanie przyjęta, nie tylko ustanowi minimalne przepisy dotyczące przestępstw i kar. Pozwoli ponadto lepiej zapobiegać tym przestępstwom oraz chronić ofiary dzięki m.in. środkom przeciwko: – reklamie i organizowaniu turystyki seksualnej, której obiektem są dzieci; – stronom internetowym zawierającym lub rozpowszechniającym pornografię dziecięcą; oraz – nagabywaniu dzieci do celów seksualnych za pośrednictwem kanałów informacyjnokomunikacyjnych (np. uwodzenie przez Internet). Więcej informacji na ten temat znajduje się w komunikacie prasowym. 16042/11 22 PL 27.-28.X.2011 WSPÓLNE EUROPEJSKIE PRZEPISY DOTYCZACE SPRZEDAŻY Rada przeprowadziła pierwszą wymianę poglądów na temat wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia w sprawie wspólnych europejskich przepisów dotyczących sprzedaży (15429/11) i poleciła organom przygotowawczym, aby jak najszybciej rozpoczęły prace w tym zakresie. Najważniejsze kwestie, które podniesiono podczas dyskusji to: podstawa prawna, poziom ochrony konsumentów oraz komplikacje związane z włączaniem wniosku do różnych krajowych systemów prawnych. Rozporządzenie proponowane przez Komisję zapewniłoby przedsiębiorcom i konsumentom pochodzącym z różnych krajów alternatywę wobec możliwości prowadzenia interesów zgodnie z przepisami obowiązującymi w jednym z obu krajów, w związku z tym, że obie strony mogą nie być zaznajomione z tymi przepisami. Obie umawiające się strony w odniesieniu do swych transgranicznych umów sprzedaży mogłyby uzgodnić między sobą wybór alternatywnego, drugiego zestawu przepisów ogólnoeuropejskich, tzw. „28. systemu” współistniejącego obok każdego z 27 krajowych ustaw dotyczących sprzedaży. Celem wniosku jest pobudzenie wzrostu gospodarczego i wymiany handlowej w ramach rynku wewnętrznego, z zachowaniem zasady swobody umów i zapewnieniem wysokiego poziomu ochrony konsumentów, przy założeniu, że ten alternatywny zestaw przepisów będzie sprzyjał ożywieniu transgranicznej działalności gospodarczej. Owa alternatywna ustawa o sprzedaży objęłaby umowy dotyczące sprzedaży towarów i dostarczania treści cyfrowych, jak również bezpośrednio powiązanych z tym usług. Byłaby dostępna w przypadku umów między przedsiębiorcami a konsumentami, a także umów między przedsiębiorcami, z których przynajmniej jedna strona jest małym lub średnim przedsiębiorstwem (MŚP). Należy podkreślić, że obie strony umowy transgranicznej musiałyby wyrazić zgodę na skorzystanie z alternatywy w postaci przepisów europejskich. W nowych przepisach uwzględniono by większość tych kwestii regulowanych prawem umów, które mają praktyczne znaczenie podczas cyklu trwania umowy transgranicznej, w tym prawa i zobowiązania stron oraz środki ochrony prawnej przysługujące w przypadku niewykonania umowy, obowiązki udzielenia informacji przedkontraktowych, prawo odstąpienia od umowy i jego konsekwencje, wykładnię oraz treść i skutki umowy. Zgodnie z wnioskiem Komisji z nowych przepisów można by korzystać również w przypadku, gdy tylko jedna ze stron ma siedzibę w państwie członkowskim, podczas gdy druga strona pochodzi z kraju spoza Unii. Ponadto państwo członkowskie UE miałoby prawo stosowania wspólnych przepisów europejskich dotyczących sprzedaży także w przypadku umów czysto krajowych. Aby zapewnić skuteczne i jednolite stosowanie przepisów, we wniosku przewidziano w ramach przyszłych środków wspierających opracowanie „europejskich wzorów umów” oraz stworzenie ogólnie dostępnej bazy danych stosownych orzeczeń sądowych. 16042/11 23 PL 27.-28.X.2011 PRAWO DOSTĘPU DO ADWOKATA Rada została poinformowana o aktualnym stanie prac nad wnioskiem ustawodawczym, którego celem jest zapewnienie osobom podejrzanym i oskarżonym prawa dostępu do adwokata w postępowaniu karnym oraz prawa do kontaktowania się po aresztowaniu z organami konsularnymi oraz z osobą trzecią, taką jak krewny lub pracodawca. Komisja przedstawiła ten wniosek w lipcu 2011 r. (11497/11). W dokumencie przygotowanym przez prezydencję wyodrębniono najważniejsze punkty do omówienia podczas przyszłych obrad (15812/11): – zakres zastosowania dyrektywy: Podczas gdy niektóre państwa członkowskie są zdania, że „prawo dostępu do adwokata” powinno oznaczać dla osoby podejrzanej lub oskarżonej prawo, z którego wynika rzeczywista pomoc adwokata, część państw ma inny system, w którym prawo dostępu do adwokata niekoniecznie oznacza, że osobie podejrzanej lub oskarżonej w każdym przypadku pomaga adwokat. W pierwszym przypadku odpowiedzialność za wyegzekwowanie prawa dostępu do adwokata spoczywa, przynajmniej częściowo, na organach publicznych (podejście gwarancyjne). Mogłoby to mieć poważne skutki proceduralne i finansowe. W drugim przypadku odpowiedzialność zostaje przesunięta na samą osobę podejrzaną lub oskarżoną (podejście możliwościowe). Podejście to rozszerzyłoby znacznie zakres zastosowania prawa dostępu do adwokata, czyniąc z tego prawa zasadę nadrzędną również na wczesnym etapie postępowania karnego, nawet jeżeli nie będzie się z tego prawa korzystać w każdym przypadku. – sytuacje, w których prawo dostępu do adwokata powinno zostać przyznane: Zagadnienie to jest w dużej mierze uzależnione od zakresu zastosowania. Wydaje się, że istnieje szerokie porozumienie co do tego, że prawo to należy przyznawać przynajmniej we wszystkich tych przypadkach, gdy osoba podejrzana lub oskarżona podlega postępowaniu karnemu przed sądem oraz wtedy, gdy została aresztowana. Przedmiotem dalszych dyskusji są przypadki, gdy dana osoba została poproszona o dobrowolne stawienie się na posterunek policji w celu przesłuchania jej lub gdy została zatrzymana na ulicy i poproszona o udzielenie odpowiedzi na pytania organów śledczych lub w związku z „czynnościami procesowymi bądź dowodowymi.” – kwestia środków ochrony prawnej: Komisja proponuje, aby zeznania lub dowody uzyskane z naruszeniem prawa dostępu do adwokata nie mogły być wykorzystywane na żadnym etapie postępowania jako dowody przeciwko danej osobie, ale równocześnie by zachowany został margines uznaniowości co do tego, czy wykorzystanie takich dowodów naruszałoby prawa do obrony. Większość państw członkowskich nie mogła się na to zgodzić i jasno dała do zrozumienia, że nie wolno dawać sędziom żadnych wytycznych. Państwa te uzasadniały, że kwestia oceny wartości takich zeznań powinna zostać przeanalizowana przez sąd właściwy w sprawach karnych. Więcej informacji w nocie informacyjnej. 16042/11 24 PL 27.-28.X.2011 WYKORZYSTYWANIE INFORMACJI WEWNĘTRZNYCH I MANIPULACJA NA RYNKU Rada zapoznała się z wnioskiem Komisji dotyczącym dyrektywy w sprawie sankcji karnych za wykorzystywanie informacji wewnętrznych i manipulację na rynku (16000/11), który to wniosek został przedstawiony w dniu 21 października 2011 r. wraz z rozporządzeniem dotyczącym wykorzystywania informacji wewnętrznych i manipulacji na rynku, określanych wspólnym mianem nadużyć na rynku (16010/11). Projekt dyrektywy ma na celu uzupełnienie rozporządzenia poprzez ustanowienie minimalnych norm sankcji karnych za najcięższe nadużycia na rynku, a mianowicie wykorzystywanie informacji wewnętrznych oraz manipulację na rynku. Zrodzi to zobowiązanie państw członkowskich do zadbania o to, by czyny te były karalne. Podżeganie do popełnienia przestępstw określonych w dyrektywie, pomocnictwo lub współsprawstwo w tym zakresie, jak również usiłowanie popełnienia tych przestępstw będą także zgodnie z proponowanymi we wniosku przepisami traktowane w całej UE jako przestępstwa karne. Projekt dyrektywy przewiduje też, że za te przestępstwa do odpowiedzialności pociągane będą nie tylko osoby fizyczne, lecz także osoby prawne. 16042/11 25 PL 27.-28.X.2011 KOMIET MIESZANY Przy okazji posiedzenia Rady komitet mieszany (UE oraz Norwegia, Islandia, Liechtenstein i Szwajcaria) omówił następujące zagadnienia: VIS Komitet poinformowano o uruchomieniu wizowego systemu informacyjnego (VIS). System ten zaczął działać w dniu 11 października 2011 r. w konsulatach państw członkowskich pierwszego regionu, który został objęty jego działaniem (tj. w Afryce Północnej). Musi on zostać użyty do celów związanych z kontrolą na zewnętrznych przejściach granicznych w nieprzekraczalnym terminie 20 dni. W ciągu pierwszych dziesięciu dni funkcjonowania systemu VIS (tj. od 11 do 20 października 2011 r.) rozpatrzono z jego wykorzystaniem ponad 40 tysięcy wniosków wizowych. Uruchomieniu systemu VIS towarzyszy kampania informacyjna prowadzona przez Komisję i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych we współpracy z państwami członkowskimi. SIS II Po prezentacji przygotowanej przez Komisję komitet zapoznał się także ze stanem realizacji systemu informacyjnego Schengen II (SIS II). Kompleksowy harmonogram, który Komisja przedstawiła na posiedzeniu Rady w październiku 2010 roku, przewiduje, że uruchomienie SIS II nastąpi najpóźniej w pierwszym kwartale 2013 roku. Mały ruch graniczny w obwodzie kaliningradzkim Komitet przygotował porozumienie w kwestii ogólnego podejścia do wniosku w sprawie zmiany do przepisów UE dotyczących małego ruchu granicznego w obwodzie kaliningradzkim (13344/11), tak jak przedstawiono to w odrębnym punkcie powyżej. 16042/11 26 PL 27.-28.X.2011 Inteligentne granice Komitet przedyskutował najnowszy komunikat Komisji na temat inteligentnych granic (16049/11). Zwrócono się do odpowiednich instancji Rady o dalszą analizę komunikatu. Komisja zaznaczyła, że w pierwszej połowie 2012 r. będzie w stanie przedstawić wnioski ustawodawcze w sprawie najważniejszych elementów zawartych w komunikacie, tj. systemu wjazdu/wyjazdu oraz unijnego systemu programu rejestrowania podróżnych. Delegacje skoncentrowały się podczas obrad na czterech zagadnieniach: czy oba systemy powinny być zarządzane w sposób scentralizowany czy zdecentralizowany; kwestia przechowywania danych; czy i na jakim etapie należy obok danych alfanumerycznych włączyć do systemów dane biometryczne; kwestia kosztów związanych z uruchomieniem i obsługą systemów. W przypadku systemu wjazdu/wyjazdu jego wdrożenie zapewniłoby Unii dostęp do dokładnych danych na temat przepływów podróżnych wjeżdżających do strefy Schengen i z niej wyjeżdżających przez wszystkie granice zewnętrzne strefy oraz na temat osób nielegalnie przedłużających swój pobyt, tj. obywateli z krajów trzecich, którzy pozostają w strefie Schengen dłużej, niż pozwala im na to wiza. Umożliwiłoby to także przeprowadzenie na podstawie danych empirycznych oceny środków liberalizacji polityki wizowej, umów o ułatwieniach wizowych oraz harmonogramów takich przyszłych inicjatyw. W połączeniu z wizowym systemem informacyjnym (VIS) sprzyjałoby to wysiłkom UE na rzecz rozwiązania problemu nielegalnej migracji oraz zwiększenia liczby skutecznych operacji powrotu osób nielegalnie przebywających w strefie Schengen. System ten mógłby korzystać z tej samej platformy technicznej co system informacyjny Schengen (SIS II) oraz wizowy system informacyjny (VIS). Program rejestrowania podróżnych jest specjalnym systemem, który został stworzony z myślą o podróżujących w dobrej wierze obywatelach państw spoza UE, którym można przyznać status „zarejestrowanego podróżnego”. Status „zarejestrowanego podróżnego” byłby przyznawany na zasadzie dobrowolnej po przeprowadzeniu wstępnych procedur sprawdzających w konsulacie lub przyszłych wspólnych ośrodkach składania wniosków, na podstawie wspólnych kryteriów kwalifikacyjnych. Podróżujący w dobrej wierze obywatele państw trzecich, jak również obywatele UE posiadający paszporty elektroniczne mogliby korzystać ze zautomatyzowanej odprawy granicznej przez automatyczne bramki, w których odczytywane byłyby dane biometryczne znajdujące się w ich dokumentach podróży lub przechowywane w bazie danych, a następnie porównywane z cechami biometrycznymi podróżnego. Oczekuje się, że w ten sposób można by przyspieszyć odprawę graniczną od 4 do 5 milionów podróżnych rocznie1. Z doświadczeń niektórych państw członkowskich wynika, że średni czas odprawy granicznej można skrócić z obecnych 1–2 minut do czasu poniżej 30 sekund. Rada wielokrotnie zachęcała do wprowadzenia takich środków, np. w swoich konkluzjach w sprawie zarządzania zewnętrznymi granicami państw członkowskich UE, przyjętych w czerwcu 2008 r. (9873/08), jak również w konkluzjach w sprawie 29 środków służących wzmocnieniu ochrony granic zewnętrznych i walce z nielegalną imigracją (6435/3/10), przyjętych w lutym 2010 r. 1 Przy założeniu, że co najmniej 20 % wszystkich osób, którym wydano wizę wielokrotnego wjazdu – rocznie około 10 mln – złożyłoby wniosek o przyznanie statusu zarejestrowanego podróżnego, zaś analogiczna liczba osób niepodlegających obowiązkowi wizowemu także złożyłaby taki wniosek. 16042/11 27 PL 27.-28.X.2011 SPRAWY RÓŻNE W punkcie „Sprawy różne” delegacje zajęły się czterema informacjami: Pierwsza z nich dotyczyła mobilnych (przemieszczających się) grup przestępczych. W grudniu 2010 r. Rada przyjęła konkluzje w sprawie walki z przestępstwami popełnianymi przez mobilne grupy przestępcze (15875/10). W czerwcu 2011 r. Rada podjęła ponownie ten temat w swoich konkluzjach w sprawie ustanowienia priorytetów UE w zakresie zwalczania przestępczości zorganizowanej na lata 2011–2013 (11050/11). Drugim zagadnieniem było możliwe wprowadzenie przez Rosję obowiązku wizowego dla wlatujących na terytorium Rosji załóg samolotów z kilku państw członkowskich UE. Oczekuje się, ze kwestia ta zostanie rozwiązana w ramach negocjacji w sprawie zmian do istniejącej umowy o ułatwieniach wizowych między UE a Rosją. W punkcie trzecim Rada została poinformowana o wynikach forum ministerialnego UE – Bałkany Zachodnie, które odbyło się w Ochrydzie w dniach 3–4 października 2011 r., oraz otrzymała informacje na temat spotkania ministerialnego Stałej Rady Partnerstwa między UE a Rosją w dniach 10–11 października 2011 r. Liechtenstein odniósł się ostatecznie do oczekiwanej decyzji Rady w sprawie pełnego stosowania dorobku Schengen w odniesieniu do tego kraju. 16042/11 28 PL 27.-28.X.2011 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE „Szwedzka decyzja ramowa” − konkluzje − Przyjęcie konkluzji Rada przyjęła konkluzje (15277/11) dotyczące wprowadzania w życie decyzji ramowej 2006/9601 w sprawie uproszczenia wymiany informacji i danych wywiadowczych między organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej (tzw. „szwedzkiej decyzji ramowej”). Celem tego aktu prawnego jest usprawnienie wykrywania przestępstw, zapobiegania im oraz prowadzenia dochodzeń, aby umożliwić szybkie reagowanie na zagrożenia stwarzane przez przestępców działających na obszarze pozbawionym granic wewnętrznych. − Sprawozdanie Rada zatwierdziła sprawozdanie na temat przestrzegania przez państwa członkowskie przepisów „szwedzkiej decyzji ramowej” (15278/11). Zwrócono się do Komisji o przedstawienie tej oceny Radzie przed dniem 19 grudnia 2011 r. Prawie dwie trzecie państw członkowskich przetransponowały decyzję ramową do swojego ustawodawstwa do dnia 31 grudnia 2010 r., jak stanowiła decyzja; państwa, które dotychczas nie dotrzymały terminu transpozycji, podawały jako główną przyczynę niezakończenie procedur parlamentarnych. 1 Dz.U. L 386 z 29.12.2006. 16042/11 29 PL 27.-28.X.2011 Zautomatyzowana wymiana danych – Łotwa Rada przyjęła decyzję w sprawie uruchomienia na Łotwie zautomatyzowanej wymiany danych w odniesieniu do danych DNA (14526/11). W ramach procedury oceny wymaganej na mocy decyzji Rady 2008/616/WSiSW (Dz.U. 210 z 6.8.2008) stwierdzono, że Łotwa w pełni wprowadziła w życie ogólne przepisy dotyczące ochrony danych, a zatem z dniem wejścia w życie tej decyzji państwo to ma prawo do przyjmowania i przekazywania danych osobowych do celów zapobiegania przestępstwom i prowadzenia dochodzeń w ich sprawie. Partnerstwo na rzecz mobilności między UE a Armenią − deklaracja Rada zapoznała się ze wspólną deklaracją w sprawie partnerstwa na rzecz mobilności między Unią Europejską a Armenią (14963/11 ADD 1). Partnerstwo na rzecz mobilności ma na celu ułatwianie przepływu osób między Armenią a UE, jednocześnie zapewniając lepszą kontrolę nad przepływami migracyjnymi w ramach realizacji globalnego podejścia do kwestii migracji. Dotychczas partnerstwo na rzecz mobilności podpisano z Republiką Zielonego Przylądka, Mołdawią i Gruzją. Zob. takŜe: Komunikat Komisji w sprawie migracji wahadłowej i partnerstw na rzecz mobilności (9776/07). 60. rocznica konwencji dotyczącej uchodźców − deklaracja Rada zatwierdziła deklarację Unii Europejskiej (15358/11) przeznaczoną na posiedzenie ministerialne wszystkich państw członkowskich ONZ, które odbędzie się w dniach 7 − 8 grudnia 2011 r. w Genewie. Deklaracja ta upamiętnia 60. rocznicę uchwalenia Konwencji z 1951 roku dotyczącej statusu uchodźców. 16042/11 30 PL 27.-28.X.2011 Sprawozdanie Eurojustu Rada zapoznała się ze sprawozdaniem z działalności za rok 2010 przedłożonym przez wspólny organ nadzorczy Eurojustu (15603/11) i przekazała je Parlamentowi Europejskiemu do wiadomości zgodnie z wymogiem zawartym w decyzji Rady o ustanowieniu Eurojustu1. Sieć współpracy legislacyjnej Rada przyjęła sprawozdanie na temat stosowania rezolucji, na mocy której utworzono sieć współpracy legislacyjnej między ministerstwami sprawiedliwości Unii Europejskiej (15729/11; http://legicoop.eu). Celem tej sieci jest propagowanie lepszego rozumienia przepisów prawa innych państw członkowskich, aby pogłębić w ten sposób wzajemne zaufanie i propagować stosowanie zasady wzajemnego uznawania. Rezolucję przyjęto w dniu 28 listopada 2008 r.2; wymaga ona od Rady dokonania przeglądu jej stosowania najpóźniej trzy lata po jej przyjęciu. Europejskie szkolenia dla pracowników wymiaru sprawiedliwości – konkluzje Rada przyjęła konkluzje w sprawie europejskich szkoleń dla pracowników wymiaru sprawiedliwości (15690/11) na podstawie ostatniego komunikatu Komisji pt. „Nowy wymiar europejskiego szkolenia dla pracowników wymiaru sprawiedliwości” (14196/11). Szkolenie pracowników wymiaru sprawiedliwości w sprawach o wymiarze transgranicznym i europejskim jest niezwykle istotne, ponieważ zwiększa wzajemne zaufanie między państwami członkowskimi, przedstawicielami zawodów prawniczych i obywatelami. UE postawiła sobie za cel umożliwienie połowie przedstawicieli zawodów prawniczych w UE udziału w takich szkoleniach do roku 2020. 1 2 Dz.U. L 63 z 6.3.2002. Dz.U. C 326 z 20.12.2008. 16042/11 31 PL 27.-28.X.2011 SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE Transgraniczny przewóz gotówki euro* Rada przyjęła rozporządzenie mające na celu ułatwienie zawodowego transgranicznego drogowego przewozu gotówki euro między państwami członkowskimi należącymi do strefy euro po osiągnięciu porozumienia z Parlamentem Europejskim w pierwszym czytaniu (18/11 + 15366/11 ADD 1). Nowe rozporządzenie przewiduje warunki gwarantujące bezpieczeństwo transakcji, bezpieczeństwo personelu ochrony prowadzącego przewóz gotówki, bezpieczeństwo ogółu społeczeństwa oraz swobodny przepływ gotówki euro. Dla przedsiębiorstw pragnących przewieźć przez granicę gotówkę euro, korzystając z transportu drogowego warunki te obejmują także obowiązek wystąpienia do odpowiednich organów w państwie członkowskim pochodzenia o zezwolenie na przewóz gotówki przez granicę. BUDśETY Porozumienie w sprawie budżetu UE na rok 2012 Rada potwierdziła, że nie była w stanie zaakceptować wszystkich poprawek Parlamentu Europejskiego dotyczących budżetu UE na rok 2012. Oznacza to, że w dniu 1 listopada rozpocznie się trzytygodniowy okres postępowania pojednawczego mający na celu uzgodnienie rozbieżnych stanowisk Parlamentu Europejskiego i Rady. Szczegółowe informacje – zob. dok. 16017/11. Europejski Inspektor Ochrony Danych Rada zatwierdziła poprawkę Parlamentu Europejskiego odrzucającą zmianę planu Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na rok 2011, który to plan zaproponowała Komisja w projekcie zmiany budżetu nr 5 na rok 20111. 1 Delegacja UK głosowała przeciwko wnioskowi. 16042/11 32 PL 27.-28.X.2011 SPRAWY ZAGRANICZNE Środki ograniczające wobec Birmy/Związku Myanmar Rada dokonała zmiany w rozporządzeniu 2008/194 dotyczącym środków ograniczających wobec Birmy/Związku Myanmar. Zmiany polegają na wprowadzeniu w życie decyzji politycznych podjętych na posiedzeniu Rady Spraw Zagranicznych w dniu 12 kwietnia 2011 r. Dalsze informacje znajdują się w komunikacie prasowym 8741/11. Środki ograniczające wobec Republiki Gwinei Rada przedłużyła obowiązywanie środków ograniczających wobec Republiki Gwinei do dnia 27 października 2012 r. Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii Rada uchyliła środki ograniczające (decyzje 2010/603/WPZiB i 2010/145/WPZiB), służące wspieraniu skutecznego wykonywania mandatu Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii (MTKJ). Rada uchyliła te środki, ponieważ ostatnia oskarżona przez Trybunał osoba pozostająca dotychczas na wolności − Goran Hadzić − została przekazana do dyspozycji Trybunału w dniu 22 lipca 2011 r. Stosunki z Uzbekistanem Rada przyjęła stanowisko Unii Europejskiej na 10. posiedzenie Rady Współpracy UE − Uzbekistan, które odbędzie się w Brukseli w dniu 14 listopada 2011 r. 16042/11 33 PL 27.-28.X.2011 SPRAWY OGÓLNE Zarządzanie Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych Rada przyjęła konkluzje na temat sprawozdania specjalnego Trybunału Obrachunkowego nr 2/2011 pt. „Działania następcze związane ze sprawozdaniem specjalnym nr 1/2005 dotyczącym zarządzania Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych” (OLAF), które znajduje się w dok. 15274/11. W konkluzjach tych z zadowoleniem przyjmuje się podjęte przez OLAF środki służące usprawnieniu jego działań, jednak wyraża się ubolewanie, że przeciętna długość postępowania jest nadal zbyt duża. Jest to spowodowane niewielkim postępem w poprawianiu planowania i nadzorowania dochodzeń. W konkluzjach wzywa się OLAF do wzmożenia starań w kierunku poprawy planowania i do optymalizacji wykorzystywania zasobów i narzędzi. WSPÓLNA POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY Program ćwiczeń zarządzania kryzysowego UE Rada zatwierdziła nowy termin ćwiczeń zarządzania kryzysowego na rok 2011; odbędą się one od 18 listopada do 6 grudnia 2011 r. POLITYKA HANDLOWA Kontrola produktów podwójnego zastosowania: nowe ogólne zezwolenia UE na wywóz* Rada przyjęła rozporządzenie ustanawiające nowe ogólne zezwolenia na wywóz w ramach wspólnotowego systemu kontroli wywozu produktów i technologii podwójnego zastosowania (38/11 i 15364/11 ADD 1). Nowe rozporządzenie zmienia i uzupełnia rozporządzenie 428/2009 ustanawiające unijny system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania, na mocy którego produkty podwójnego zastosowania muszą być poddane kontroli przy wywozie z UE lub przy tranzycie przez jej terytorium1. Kontrole te mają za zadanie w szczególności niedopuszczenie do rozprzestrzeniania broni masowego rażenia. Spełniają one cele ustalone w rezolucji nr 1540(2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ. 1 Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1. Produkty podwójnego zastosowania są to produkty cywilne, które mogą być wykorzystane do celów wojskowych; obejmują one oprogramowanie i technologię. 16042/11 34 PL 27.-28.X.2011 Nowe przepisy mają za zadanie jednolite i konsekwentne stosowanie kontroli w całej Unii, by zapewnić równe szanse eksporterom z UE. Ujednolicają one zakres stosowania ogólnych uprawnień wywozowych oraz warunki ich wykorzystywania, by zapewnić sprawność kontroli bezpieczeństwa. Przyjęcie rozporządzenia jest następstwem osiągniętego w pierwszym czytaniu porozumienia z Parlamentem Europejskim, który głosował nad tą sprawą w dniu 27 września 2011 r. (14777/11). Dostosowania w umowach handlowych z Australią, Nową Zelandią i Argentyną Rada przyjęła trzy decyzje o zawarciu umów między UE a Australią, Nową Zelandią i Argentyną związane ze zmianami list koncesyjnych Rumunii i Bułgarii po ich przystąpieniu do Unii Europejskiej (6603/11 + 6536/11 + 6609/11). Umowa o wolnym handlu między UE a Koreą Południową Rada przyjęła stanowisko UE, które ma zostać przyjęte na forum komitetu handlowego utworzonego na mocy umowy o wolnym handlu między Unią Europejską a Koreą Południową w sprawie regulaminu wewnętrznego tego komitetu i sporządzenia listy 15 arbitrów (14893/11). ŚRODOWISKO Przemieszczanie odpadów Rada postanowiła nie wyrażać sprzeciwu wobec przyjęcia rozporządzenia Komisji zmieniającego rozporządzenie Rady 1013/20061 w sprawie przemieszczania odpadów w celu włączenia niektórych niesklasyfikowanych odpadów do załącznika IIIB do tego rozporządzenia (14391/11). Rozporządzenie 1013/2006 określa procedury i systemy kontroli w zakresie przemieszczania odpadów w zależności od pochodzenia, przeznaczenia i trasy przemieszczania odpadów, rodzaju przesyłanych odpadów oraz przewidzianego trybu postępowania z odpadami w miejscu przeznaczenia. Rozporządzenie Komisji podlega tzw. procedurze regulacyjnej połączonej z kontrolą. Oznacza to, że skoro Rada wydała zgodę, Komisja może przyjąć to rozporządzenie, o ile Parlament Europejski nie wyrazi sprzeciwu. 1 Dz.U. L 190 z 12.7.2006. 16042/11 35 PL