PL - Europa

Transkrypt

PL - Europa
PL
RADA
UNII EUROPEJSKIEJ
16042/11
(OR. en)
PRESSE 397
PR CO 65
KOMUNIKAT PRASOWY
3121. posiedzenie Rady
Wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne
Luksemburg, 27-28 października 2011 r.
Przewodniczący
Jerzy MILLER
polski minister spraw wewnętrznych
Krzysztof KWIATKOWSKI
polski minister sprawiedliwości
PRASA
Rue de la Loi 175
B – 1048 BRUKSELA
Tel.: +32 (0)2 281 8847 / 6319
Faks: +32 (0)2 281 8026
[email protected] http://www.consilium.europa.eu/Newsroom
16042/11
1
PL
27.-28.X.2011
Główne wyniki posiedzenia Rady
Rada przyjęła Europejski pakt na rzecz zwalczania narkotyków syntetycznych. W związku z tym
wymieniła równieŜ opinie na temat sprawozdania rocznego za rok 2011 dotyczącego problemu
narkotyków w Europie sporządzonego przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków
i Narkomanii (EMCDDA) oraz na temat komunikatu Komisji „W kierunku bardziej zdecydowanej
reakcji Europy wobec narkotyków”.
Ministrowie uzgodnili podejście ogólne do wniosku w sprawie zmiany przepisów UE dotyczących
małego ruchu granicznego, który to wniosek ma na celu ułatwienie przekraczania granicy
w obwodzie kaliningradzkim.
Rada odnotowała stan zaawansowania prac nad wspólnym europejskim systemem azylowym.
W związku z tym prezydencja poinformowała, Ŝe w wyniku ostatecznego porozumienia
z Parlamentem Europejskim najprawdopodobniej do końca roku zostaną przyjęte dwie dyrektywy:
pierwsza dotyczy jednego zezwolenia dla obywateli państw trzecich na pobyt i pracę w UE oraz
wspólnego zbioru praw dla pracowników z państw trzecich przebywających legalnie w państwie
członkowskim, zaś druga – kwalifikowania i statusu obywateli państw trzecich jako beneficjentów
ochrony międzynarodowej.
Następnie Rada przeanalizowała postępy we wdraŜaniu w Grecji krajowego planu działania
w zakresie zarządzania migracją i reformy polityki azylowej. Nielegalna migracja, liberalizacja
reŜimu wizowego i handel ludźmi były głównymi tematami poruszonymi podczas obiadu roboczego.
Komisja poinformowała o obecnym stanie negocjacji z USA w dwóch kwestiach: jedna to umowa
między UE a USA o ochronie danych, a druga – umowa UE–USA w sprawie danych PNR.
Ministrowie przeprowadzili równieŜ debaty orientacyjne w sprawie komunikatów Komisji
dotyczących:
–
Europejskiego systemu śledzenia środków finansowych naleŜących do terrorystów
(potencjalne warianty);
–
Europejskiego planu integracji obywateli państw trzecich oraz
–
współpracy z Partnerstwem Wschodnim w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw
wewnętrznych.
W części posiedzenia Rady poświęconej wymiarowi sprawiedliwości prezydencja poinformowała, Ŝe
dzięki ostatecznemu porozumieniu z Parlamentem Europejskim dyrektywa w sprawie zwalczania
wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej zostanie najprawdopodobniej
przyjęta przed końcem bieŜącego roku.
Ministrowie przeprowadzili pierwszą wymianę opinii na temat najnowszych wniosków Komisji
dotyczących wspólnych europejskich przepisów dotyczących sprzedaŜy i przyjęli do wiadomości
projekt dyrektywy w sprawie sankcji karnych za wykorzystywanie informacji wewnętrznych
i manipulację na rynku. W dziedzinie praw proceduralnych Rada przyjęła do wiadomości stan
16042/11
2
PL
27.-28.X.2011
prac nad prawem dostępu do adwokata oraz prawem do powiadomienia osoby trzeciej
o zatrzymaniu. Rada przeprowadziła równieŜ debatę orientacyjną na temat wniosku w sprawie
dyrektywy ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar
przestępstw.
Przy okazji obrad Rady komitet mieszany (państwa UE oraz Norwegia, Islandia, Liechtenstein
i Szwajcaria) z zadowoleniem przyjął niedawne uruchomienie wizowego systemu informacyjnego
(VIS) i przyjrzał się aktualnej sytuacji systemu informacyjnego Schengen II (SIS II). Omówił
równieŜ wspomniany wyŜej wniosek dotyczący ułatwienia przekraczania granicy w obwodzie
kaliningradzkim i wymienił poglądy na temat komunikatu Komisji w sprawie inteligentnych
granic.
Przy okazji obrad Rady podpisano równieŜ deklarację w sprawie partnerstwa na rzecz mobilności
między Unią Europejską a Armenią.
16042/11
3
PL
27.-28.X.2011
SPIS TREŚCI1
UCZESTNICY ................................................................................................................................... 7
OMAWIANE PUNKTY
POLITYKA ANTYNARKOTYKOWA UE ....................................................................................... 9
Europejski pakt na rzecz zwalczania narkotyków syntetycznych ....................................................... 9
Komunikat Komisji / Sprawozdanie roczne za rok 2011 przedstawione przez unijną agencję
ds. narkotyków ................................................................................................................................... 10
MAŁY RUCH GRANICZNY W OBWODZIE KALININGRADZKIM ......................................... 11
WSPÓLNY EUROPEJSKI SYSTEM AZYLOWY (CEAS)............................................................ 12
JEDNO ZEZWOLENIE DLA OBYWATELI KRAJÓW TRZECICH NA POBYT I PRACĘ
W UE.................................................................................................................................................. 13
DYREKTYWA W SPRAWIE KWALIFIKOWANIA ..................................................................... 14
GRECKI KRAJOWY PLAN DZIAŁANIA W SPRAWIE AZYLU I MIGRACJI.......................... 15
UMOWA MIĘDZY UE A USA O OCHRONIE DANYCH ............................................................ 16
UMOWA UE-USA W SPRAWIE DANYCH DOTYCZĄCYCH PRZELOTU PASAŻERA ........ 17
EUROPEJSKI SYSTEM ŚLEDZENIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH NALEŻĄCYCH DO
TERRORYSTÓW (EU TFTS) .......................................................................................................... 18
INTEGRACJA OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH .................................................................... 19
WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE WSiSW W RAMACH PARTNERSTWA
WSCHODNIEGO.............................................................................................................................. 20
OFIARY PRZESTĘPSTW ................................................................................................................ 21
WYKORZYSTYWANIE SEKSUALNE DZIECI............................................................................ 22
WSPÓLNE EUROPEJSKIE PRZEPISY DOTYCZACE SPRZEDAŻY ......................................... 23
PRAWO DOSTĘPU DO ADWOKATA........................................................................................... 24
WYKORZYSTYWANIE INFORMACJI WEWNĘTRZNYCH I MANIPULACJA NA
RYNKU ............................................................................................................................................. 25
1
Jeżeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w
tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie.
Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady
(http://www.consilium.europa.eu).
Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do
wiadomości publicznej; oświadczenia te można znaleźć na wyżej wspomnianej internetowej stronie Rady
lub uzyskać z biura prasowego.
16042/11
4
PL
27.-28.X.2011
KOMIET MIESZANY ...................................................................................................................... 26
VIS ..................................................................................................................................................... 26
SIS II .................................................................................................................................................. 26
Mały ruch graniczny w obwodzie kaliningradzkim........................................................................... 26
Inteligentne granice............................................................................................................................ 27
SPRAWY RÓŻNE............................................................................................................................. 28
INNE ZATWIERDZONE PUNKTY
WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE
–
„Szwedzka decyzja ramowa” − konkluzje ............................................................................................................. 29
–
Zautomatyzowana wymiana danych – Łotwa ....................................................................................................... 30
–
Partnerstwo na rzecz mobilności między UE a Armenią − deklaracja ................................................................. 30
–
60. rocznica konwencji dotyczącej uchodźców − deklaracja ............................................................................... 30
–
Sprawozdanie Eurojustu ........................................................................................................................................ 31
–
Sieć współpracy legislacyjnej................................................................................................................................ 31
–
Europejskie szkolenia dla pracowników wymiaru sprawiedliwości – konkluzje................................................... 31
SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE
–
Transgraniczny przewóz gotówki euro*................................................................................................................ 32
BUDśETY
–
Porozumienie w sprawie budżetu UE na rok 2012................................................................................................ 32
–
Europejski Inspektor Ochrony Danych ................................................................................................................. 32
SPRAWY ZAGRANICZNE
–
Środki ograniczające wobec Birmy/Związku Myanmar........................................................................................ 33
–
Środki ograniczające wobec Republiki Gwinei..................................................................................................... 33
–
Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii........................................................................................ 33
–
Stosunki z Uzbekistanem ...................................................................................................................................... 33
SPRAWY OGÓLNE
–
Zarządzanie Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych......................................................... 34
16042/11
5
PL
27.-28.X.2011
WSPÓLNA POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY
–
Program ćwiczeń zarządzania kryzysowego UE ................................................................................................... 34
POLITYKA HANDLOWA
–
Kontrola produktów podwójnego zastosowania: nowe ogólne zezwolenia UE na wywóz* ................................. 34
–
Dostosowania w umowach handlowych z Australią, Nową Zelandią i Argentyną ............................................... 35
–
Umowa o wolnym handlu między UE a Koreą Południową ................................................................................. 35
ŚRODOWISKO
–
Przemieszczanie odpadów..................................................................................................................................... 35
16042/11
6
PL
27.-28.X.2011
UCZESTNICY
Belgia:
Stefaan DE CLERCK
Melchior WATHELET
minister sprawiedliwości
sekretarz stanu ds. polityki migracyjnej i azylowej
Bułgaria:
Margarita POPOWA
Boyko KOTZEW
minister sprawiedliwości
stały przedstawiciel
Republika Czeska:
Jan KUBICE
Jaroslav HRUŠKA
Marek ŽENÍŠEK
minister spraw wewnętrznych
wiceminister spraw wewnętrznych
wiceminister sprawiedliwości
Dania:
Morten BØDSKOV
minister sprawiedliwości
Niemcy:
Ole SCHRÖDER
Max STADLER
parlamentarny sekretarz stanu, Federalne Ministerstwo
Spraw Wewnętrznych
parlamentarny sekretarz stanu przy federalnym ministrze
sprawiedliwości
Estonia:
Kristen MICHAL
Ken-Marti VAHER
minister sprawiedliwości
minister spraw wewnętrznych
Irlandia:
Alan SHATTER
Rory MONTGOMERY
minister sprawiedliwości i równouprawnienia
stały przedstawiciel
Grecja:
Christos PAPOUTSIS
Ioannis IOANNIDIS
Hiszpania:
Anna TERRÓN I CUSÍ
Justo Tomás ZAMBRANA PINEDA
Luis PLANAS PUCHADES
Francja:
Claude GUEANT
minister ds. ochrony obywateli
sekretarz generalny ds. przejrzystości i praw człowieka,
Ministerstwo Sprawiedliwości, Przejrzystości i Praw
Człowieka
sekretarz stanu ds. imigracji i emigracji
sekretarz stanu ds. bezpieczeństwa
stały przedstawiciel
Michel MERCIER
minister spraw wewnętrznych, terytoriów zamorskich,
władz terytorialnych i imigracji
strażnik pieczęci, minister sprawiedliwości i swobód
Włochy:
Sonia VIALE
Giacomo CALIENDO
sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych
sekretarz stanu ds. wymiaru sprawiedliwości
Cypr:
Neoklis SYLIKIOTIS
Loukas LOUKA
minister spraw wewnętrznych
minister sprawiedliwości i porządku publicznego
Łotwa:
Ilze JUHANSONE
stały przedstawiciel
Litwa:
Remigijus ŠIMAŠIUS
Raimundas PALAITIS
minister sprawiedliwości
minister spraw wewnętrznych
16042/11
7
PL
27.-28.X.2011
Luksemburg:
François BILTGEN
Nicolas SCHMIT
Jean-Marie HALSDORF
minister sprawiedliwości
minister ds. pracy, zatrudnienia i imigracji
minister spraw wewnętrznych i wielkiego regionu,
minister obrony
Węgry:
Tibor NAVRACSICS
Károly KONTRÁT
minister administracji publicznej i sprawiedliwości
sekretarz stanu, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych
Malta:
Carmelo MIFSUD BONNICI
minister sprawiedliwości i spraw wewnętrznych
Niderlandy:
Fred TEEVEN
sekretarz stanu ds. bezpieczeństwa i sprawiedliwości
Austria:
Johanna MIKL-LEITNER
Beatrix KARL
federalna minister spraw wewnętrznych
federalna minister sprawiedliwości
Polska:
Jerzy MILLER
Krzysztof KWIATKOWSKI
Igor DZIALUK
minister spraw wewnętrznych i administracji
minister sprawiedliwości
podsekretarz stanu, Ministerstwo Sprawiedliwości
Portugalia:
Paula TEIXEIRA DA CRUZ
Juvenal SILVA PENEDA
minister sprawiedliwości
sekretarz stanu przy ministrze spraw wewnętrznych
Rumunia:
Traian IGAS
Catalin PREDOUI
Marian-Grigore TUTILESCU
Słowenia:
Aleš ZALAR
Nina GREGORI
minister administracji i spraw wewnętrznych
minister sprawiedliwości
sekretarz stanu, szef Departamentu ds. Schengen,
Ministerstwo Administracji i Spraw Wewnętrznych
minister sprawiedliwości
dyrektor generalny Dyrekcji ds. Migracji i Integracji,
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych
Słowacja:
Daniel LIPŠIC
Mária KOLÍKOVÁ
minister spraw wewnętrznych
sekretarz stanu, Ministerstwo Sprawiedliwości
Finlandia:
Päivi RÄSÄNEN
Anna-Maja HENRIKSSON
minister spraw wewnętrznych
minister sprawiedliwości
Szwecja:
Beatrice ASK
Tobias BILLSTRÖM
minister sprawiedliwości
minister ds. migracji
Zjednoczone Królestwo:
Damian GREEN
Kenneth CLARKE
Frank MULHOLLAND
wiceminister spraw wewnętrznych (minister ds. imigracji)
lord kanclerz, minister sprawiedliwości
lord adwokat (prokurator generalny) Szkocji
Komisja:
Viviane REDING
Cecilia MALMSTRÖM
wiceprzewodnicząca
członek
16042/11
8
PL
27.-28.X.2011
OMAWIANE PUNKTY
POLITYKA ANTYNARKOTYKOWA UE
Europejski pakt na rzecz zwalczania narkotyków syntetycznych
Rada przyjęła Europejski pakt na rzecz zwalczania narkotyków syntetycznych (15544/11), który
uzupełnia Europejski pakt na rzecz zwalczania międzynarodowego handlu narkotykami –
przerwanie szlaków kokainowych i heroinowych (8821/10).
Pakt został przyjęty w sytuacji, w której niemal co tydzień na rynku europejskim pojawia się nowy
syntetyczny narkotyk. Wiele z tych narkotyków produkuje się wewnątrz UE z legalnie dostępnych
substancji (prekursorów), dlatego zyskały one nazwę „legalnych dopalaczy”.
Europejski pakt na rzecz zwalczania narkotyków syntetycznych obejmuje cztery główne dziedziny:
–
zwalczanie produkcji narkotyków syntetycznych;
–
zwalczanie nielegalnego handlu narkotykami syntetycznymi i prekursorami;
–
rozwiązanie kwestii nowych substancji psychoaktywnych;
–
szkolenia dla organów ścigania w zakresie wykrywania, rozpracowywania i likwidacji
nielegalnych laboratoriów.
W pakcie podkreśla się potrzebę dostosowania mechanizmów wymiany informacji –
w szczególności z uwzględnieniem nowych trendów w produkcji narkotyków syntetycznych
(dopalaczy) – zintensyfikowania współpracy operacyjnej i dochodzeniowej z udziałem Europolu
oraz zharmonizowanie szkoleń specjalistycznych w dziedzinie wykrywania nielegalnych
laboratoriów produkujących narkotyki.
Pakt ten jest także w pełni zgodny z priorytetami UE na lata 2011–2013 w zakresie walki
z przestępczością zorganizowaną określonymi przez Radę (11050/11), które odnoszą się do
„ograniczenia produkcji i dystrybucji w UE narkotyków syntetycznych, w tym nowych substancji
psychoaktywnych”.
Wdrożenie paktu dokona się w ramach cyklu polityki UE dotyczącej zorganizowanej i poważnej
przestępczości międzynarodowej.
16042/11
9
PL
27.-28.X.2011
Komunikat Komisji / Sprawozdanie roczne za rok 2011 przedstawione przez unijną agencję
ds. narkotyków
Rada wymieniła opinie na temat komunikatu Komisji „Na rzecz bardziej zdecydowanej reakcji
Europy wobec narkotyków”, przyjętego w dniu 25 października 2011 r. (15983/11), oraz na temat
prezentacji przygotowanej przez Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii
(EMCDDA) w sprawie sprawozdania rocznego za rok 2011 dotyczącego problemu narkotyków
w Europie. Sprawozdanie to zostanie opublikowane przez agencję ds. narkotyków w dniu
15 listopada 2011 r.
Wykorzystując narzędzia oferowane przez Traktat z Lizbony, Komisja stara się zaktualizować
istniejące i przygotować nowe unijne instrumenty prawne w dziedzinie polityki antynarkotykowej
w celu szybszego reagowania na nowe substancje psychoaktywne i zajęcia się problemem ich
sprzedaży przez internet, poprawy definicji przestępstw związanych z handlem narkotykami i kar za
te przestępstwa, skuteczniejszego pozbawiania handlarzy narkotyków zysków z tego procederu
(np. dzięki możliwej konfiskacie i odzyskiwaniu mienia) oraz ściślejszej kontroli substancji
stosowanych w produkcji narkotyków.
Należy również zacieśnić międzynarodową współpracę na rzecz zwalczania problemu
narkotykowego oraz dalej opracowywać minimalne standardy jakości w celu poprawy skuteczności
profilaktyki narkotykowej, leczenia osób uzależnionych i ograniczania szkodliwości narkotyków.
Rada przyjęła do wiadomości prezentację przygotowaną przez Europejskie Centrum
Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) w sprawie sprawozdania rocznego za rok
2011 dotyczącego problemu narkotyków w Europie.
Sprawozdanie to zostanie opublikowane przez agencję ds. narkotyków w dniu 15 listopada 2011 r.
16042/11
10
PL
27.-28.X.2011
MAŁY RUCH GRANICZNY W OBWODZIE KALININGRADZKIM
Rada przyjęła podejście ogólne do wniosku w sprawie zmiany unijnych przepisów dotyczących
małego ruchu granicznego (13344/11). Umożliwi to nawiązanie kontaktów w tej sprawie
z Parlamentem Europejskim.
Rada przyjęła również wspólne oświadczenie Rady i Komisji, w którym podkreślono, że
rozwiązanie zaproponowane dla obwodu kaliningradzkiego nie stanowi precedensu dla żadnego
innego regionu odnośnie do przepisów unijnych dotyczących małego ruchu granicznego. Na koniec
Rada przyjęła do wiadomości oświadczenie Polski, w którym nakreślono środki, jakie
przedsiębierze Polska, by zapewnić wysoki poziom bezpieczeństwa i przejrzystości.
Celem proponowanych zmian jest ułatwienie przekraczania granicy w obwodzie kaliningradzkim
przez włączenie tego obwodu i niektórych wyszczególnionych polskich powiatów do obszaru
uznawanego za strefę przygraniczną.
W wyniku rozszerzenia UE w 2004 roku należący do Federacji Rosyjskiej obwód kaliningradzki,
liczący niemal milion mieszkańców, stał się jedyną enklawą na unijnym terytorium.
Pierwotne rozporządzenie przyjęto w 2006 roku z myślą o tym, by granice między państwami
członkowskimi UE a ich sąsiadami spoza Unii nie stanowiły bariery w wymianie handlowej
i społeczno-kulturalnej oraz we współpracy regionalnej. W rozporządzeniu tym przewidziano
odstępstwa od ogólnych przepisów regulujących odprawę graniczną zawartych w kodeksie
granicznym Schengen w odniesieniu do mieszkańców strefy przygranicznej. Rozporządzenie
upoważnia państwa członkowskie do zawierania dwustronnych umów z państwami sąsiadującymi
spoza UE, pod warunkiem że umowy te spełniają wszystkie określone w tym rozporządzeniu
wymogi.
16042/11
11
PL
27.-28.X.2011
WSPÓLNY EUROPEJSKI SYSTEM AZYLOWY (CEAS)
Rada omówiła stan zaawansowania prac nad pakietem azylowym na podstawie dokumentu
prezydencji (15843/11).
Istniejące ramy prawne w dziedzinie azylu określają minimalne normy. Komisja, pamiętając
o zobowiązaniu do ustanowienia CEAS do roku 2012, przedstawiła serię wniosków mających na
celu lepszą harmonizację krajowych systemów udzielania azylu i osiągnięcie wyższego poziomu
ochrony. Wnioski te znajdują się na różnych etapach procesu ustawodawczego:
–
dyrektywa dotycząca kwalifikowania: Rada z zadowoleniem przyjęła fakt, że w tym
tygodniu Parlament Europejski zatwierdził tekst kompromisowy uzgodniony w lipcu.
Umożliwi to jego ostateczne przyjęcie przez Radę w najbliższych tygodniach;
–
system Dublin II ustanawiający procedury ustalania państwa członkowskiego
odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej: we
wrześniu 2011 roku Rada poparła pomysł włączenia do wniosku koncepcji wczesnego
ostrzegania i gotowości w odniesieniu do oceny praktycznego funkcjonowania krajowych
systemów udzielania azylu, mającej postać „mechanizmu oceny azylowej”. W odniesieniu
do tzw. mechanizmu awaryjnego lub zawieszenia, jak dotąd obecnego we wniosku
Komisji, większość państw członkowskich podtrzymała swój sprzeciw;
–
rozporządzenie Eurodac: dyskusja dotycząca zmian w przepisach dotyczących tej bazy
danych zawierającej odciski palców została wstrzymana w oczekiwaniu na wniosek, który
umożliwiłby dostęp do niej organom ścigania;
–
dyrektywy o procedurach azylowych i warunkach przyjmowania: zmienione wnioski
zostały przedłożone przez Komisję w dniu 1 czerwca (odpowiednio 11207/11 i 11214/11).
Prace są w toku.
Jak dotąd osiągnięto dwa porozumienia związane z CEAS. Dotyczą one dyrektywy o pobycie
długoterminowym i utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu, który już
rozpoczął funkcjonowanie przed kilkoma miesiącami.
16042/11
12
PL
27.-28.X.2011
JEDNO ZEZWOLENIE DLA OBYWATELI KRAJÓW TRZECICH NA POBYT I PRACĘ
W UE
Prezydencja poinformowała Radę, że w zeszłym tygodniu Rada i Parlament Europejski osiągnęły
ostateczne porozumienie dotyczące dyrektywy w sprawie wydawania jednego zezwolenia dla
obywateli krajów trzecich na pobyt i pracę w UE. Aby nowe zasady weszły w życie, obie
instytucje muszą wyrazić oficjalną zgodę. Zielonego światła oczekuje się przed końcem roku.
Dyrektywa w sprawie jednego zezwolenia ma uprościć procedury przyjmowania obywateli krajów
trzecich, aby umożliwić im pobyt i pracę w UE, jak również ma ułatwić kontrolę ich statusu.
W dyrektywie tej wymieniono również wspólny zestaw praw dla obywateli państw trzecich legalnie
przebywających na terytorium danego państwa członkowskiego; u podstaw tych praw legła zasada
równego traktowania obywateli krajów trzecich i obywateli danego państwa członkowskiego.
Po przyjęciu dyrektywy i jej wejściu w życie należy w ciągu dwóch lat przenieść ją do prawa
krajowego. Będzie ona pierwszym instrumentem w dziedzinie legalnej imigracji przyjętym zgodnie
z zasadami Traktatu z Lizbony tzn. przy zastosowaniu procedury współdecyzji.
16042/11
13
PL
27.-28.X.2011
DYREKTYWA W SPRAWIE KWALIFIKOWANIA
Prezydencja poinformowała Radę o aktualnym stanie prac nad dyrektywą w sprawie
kwalifikowania jako beneficjentów ochrony międzynarodowej oraz zakresu uprawnień związanych
z takim kwalifikowaniem. Po przyjęciu przez Parlament Europejski nowych zasad w tym tygodniu,
ostatnim krokiem jest oficjalne przyjęcie przez Radę. Oczekuje się, że Rada dokona tego przed
końcem roku.
Dyrektywa w sprawie kwalifikowania ma zagwarantować, że niezależnie od tego, z którego miejsca
w UE dana osoba zwróci się o przyznanie ochrony międzynarodowej, potrzeby w zakresie ochrony
będą oszacowane na podstawie wspólnych kryteriów, a zatem zostanie zagwarantowany minimalny
poziom świadczeń. Beneficjentami ochrony międzynarodowej mogą być uchodźcy – osoby, które
w razie powrotu byłyby poddane prześladowaniom z powodów zamieszczonych w konwencji
genewskiej – oraz beneficjenci ochrony uzupełniającej – osoby, które nie kwalifikują się jako
uchodźcy, ale ich powrót wiązałby się z rzeczywistym ryzykiem doznania poważnych szkód.
Nowe zasady uproszczą podejmowanie decyzji w trakcie procedur azylowych i zaowocują bardziej
zdecydowanymi decyzjami w pierwszej instancji, zwiększając w ten sposób skuteczność procesu
azylowego i zapobiegając nadużyciom. Zwiększą również skuteczny dostęp do praw,
z uwzględnieniem konkretnych wyzwań związanych z integracją beneficjentów ochrony
międzynarodowej oraz określonych w przybliżeniu praw i korzyści uchodźców i beneficjentów
ochrony uzupełniającej. Zmiany zapewniają również spójność z rozwijającym się orzecznictwem
Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
(ETPCz).
Po przyjęciu dyrektywy i jej wejściu w życie należy w ciągu dwóch lat przenieść ją do prawa
krajowego. Będzie to pierwszy pakiet pięciu instrumentów prawnych, które mają zostać przyjęte
w celu stworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego do końca roku 2012, która to data
została potwierdzona przez Radę Europejską w czerwcu 2011 r. (zob. pkt 30 EUCO 23/11). Inne
wnioski dotyczą rozporządzenia z Dublina, rozporządzenia o Eurodac, dyrektywy o warunkach
przyjęcia i dyrektywy o procedurach azylowych.
Najważniejszym celem wspólnego europejskiego systemu azylowego jest większa harmonizacja
krajowych systemów azylowych i wyższy poziomo ochrony osób ubiegających się o ochronę
międzynarodową.
16042/11
14
PL
27.-28.X.2011
GRECKI KRAJOWY PLAN DZIAŁANIA W SPRAWIE AZYLU I MIGRACJI
Rada omówiła realizację greckiego krajowego planu działania w zakresie reformy polityki azylowej
i zarządzania migracją na podstawie obecnego stanu prac przedstawionego przez greckiego ministra
i przez Komisję. Po raz piąty w porządku obrad Rady znalazł się punkt dotyczący realizacji
greckiego krajowego planu działania w zakresie reformy polityki azylowej i zarządzania migracją.
Donosząc o postępach, Grecja i Komisja wspomniały również o kilku wyzwaniach dla greckiego
systemu azylowego związanych z dalszym przybywaniem dużej liczby nielegalnych imigrantów.
W tym kontekście agencja graniczna UE (Frontex) przedstawiła przegląd swoich działań
w dziedzinie ukierunkowanej na zwalczanie nielegalnej imigracji, a Europejski Urząd Wsparcia
w dziedzinie Azylu (EASO) złożył sprawozdanie o swoich działaniach, które wspierają władze
Grecji.
Więcej informacji w nocie informacyjnej.
16042/11
15
PL
27.-28.X.2011
UMOWA MIĘDZY UE A USA O OCHRONIE DANYCH
Rada przyjęła do wiadomości prezentację Komisji dotyczącą obecnego stanu prac nad umową
między UE a USA o ochronie danych osobowych.
W grudniu 2010 r. Rada przyjęła mandat negocjacyjny, który umożliwił Komisji, jako unijnemu
negocjatorowi, rozpoczęcie dyskusji z USA.
Przyszła umowa ma dotyczyć danych osobowych przekazywanych i przetwarzanych w celu
zapobiegania przestępstwom (w tym terroryzmowi), prowadzenia dochodzeń ich dotyczących,
wykrywania ich i ścigania w ramach współpracy policji i organów wymiaru sprawiedliwości
w sprawach karnych.
Negocjacje mają doprowadzić do stworzenia ogólnej umowy między UE a USA o ochronie danych.
Umowa ma formułować szereg wspólnych zasad ich ochrony w ramach transatlantyckiej
współpracy policji i organów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Zasady te mają
regulować m.in.: niedyskryminującą ochronę danych osobowych, jakość i uaktualnianie danych,
celowość przetwarzania, minimalizację danych i bezpieczeństwo przetwarzania, rejestrowanie
dostępu i dokumentowanie, prawo do dostępu, prawo do żądania korekty lub usunięcia, prawo do
odwołania oraz prawo do odszkodowania.
Umowa nie będzie dodatkową podstawą prawną do przekazywania danych. Dziedziną tą będą nadal
rządzić odrębne porozumienia (i prawo krajowe). Sama umowa ma stworzyć ogólne ramy prawne
do poprawy wzajemnej wymiany danych: w tym celu przewiduje ona nie tylko wspólne zasady
ochrony danych, ale także ustanawia skuteczny mechanizm nadzorczy.
16042/11
16
PL
27.-28.X.2011
UMOWA UE-USA W SPRAWIE DANYCH DOTYCZĄCYCH PRZELOTU PASAŻERA
Po prezentacji Komisji, Rada przeprowadziła wymianę poglądów w sprawie postępów
w negocjacjach między UE a USA dotyczących umowy w sprawie danych dotyczących przelotu
pasażera (PNR).
W grudniu 2010 r. Rada przyjęła wytyczne negocjacyjne dotyczące umów z Australią, Kanadą
i USA w sprawie przekazywania i wykorzystywania danych dotyczących przelotu pasażera (PNR).
Umożliwiło to Komisji, będącej unijnym negocjatorem, rozpoczęcie dyskusji z tymi trzema
państwami.
Te trzy umowy mają pomóc w zapobieganiu terroryzmowi i innym formom poważnej
przestępczości transgranicznej oraz w zwalczaniu tych zjawisk. Równocześnie UE zależy na tym,
aby przesył danych PNR do państw trzecich odbywał się bezpiecznie – zgodnie z obecnymi
wymogami prawnymi UE – i aby pasażerowie mogli dochodzić swoich praw w odniesieniu do
swoich przetwarzanych danych.
PNR to informacje dobrowolnie podawane przez pasażerów i rejestrowane przez przewoźników
lotniczych podczas rezerwacji biletów i odprawy. Obejmują one datę i trasę podróży, adres i numer
telefonu, numer karty kredytowej, dane biura podróży, numer siedzenia oraz informacje o bagażu.
W maju 2010 r. Parlament Europejski postanowił odroczyć głosowanie nad wnioskiem o wyrażenie
zgody na obecne umowy w sprawie PNR z USA i Australią. Umowy te nie zostały zatem jeszcze
zawarte i są stosowane tymczasowo od roku 2007 z USA i od roku 2008 z Australią. W swojej
rezolucji Parlament zażądał wynegocjowania nowych omów z USA i Australią, a także z Kanadą
(odnośna umowa z tym ostatnim państwem obowiązuje od roku 2006).
Jeśli chodzi o umowę między UE a Australią dotyczącą PNR, Rada przyjęła decyzję w sprawie
podpisania umowy we wrześniu 2011 r. (10093/11). Umowa ta została podpisana 29 września
2011 r. Parlament Europejski wydał swoją zgodę na zawarcie tej umowy 27 października 2011 r.
Ostatnim krokiem do tego, by umowa weszła w życie, jest jej zawarcie przez Radę, co
prawdopodobnie nastąpi przed końcem roku. Więcej informacji w komunikacie prasowym.
16042/11
17
PL
27.-28.X.2011
EUROPEJSKI SYSTEM ŚLEDZENIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH NALEŻĄCYCH DO
TERRORYSTÓW (EU TFTS)
Rada przeprowadziła debatę orientacyjną w sprawie komunikatu Komisji pt. „Europejski system
śledzenia środków finansowych należących do terrorystów: potencjalne warianty” przedstawionego
w lipcu 2011 r. (12957/11).
Debata ta odbyła się w świetle noty prezydencji (14207/11), w której podniesiono trzy główne
zagadnienia:
–
czy istnieje operacyjna potrzeba powołania europejskiego TFTS i czy istnieje jakaś
wartość dodana w świetle już istniejącego mechanizmu;
–
jeśli tak, jakie są najważniejsze nierozstrzygnięte kwestie, którymi powinna zająć się
Komisja w swoich dalszych pracach przygotowawczych;
–
jak wpłynie to na umowę TFTP UE–USA z 2010 r. i jak będzie wyglądać interakcja z tą
umową.
Po wystąpieniach państw członkowskich, Koordynatora UE ds. Zwalczania Terroryzmu oraz
Europolu, Komisja zwróciła się do Komisji o uwzględnienie uwag w przyszłych pracach nad tą
sprawą, w tym nad ewentualnym wnioskiem ustawodawczym dotyczącym europejskiego TFTS.
Ministrowie podkreślili również, że należy najpierw przeprowadzić ocenę skutków, aby uzyskać
wszechstronny obraz praktycznych, finansowych i prawnych aspektów ewentualnego przyszłego
europejskiego TFTS, jak również jego wartości dodanej.
W swoim komunikacie Komisja przedstawia cele polegające na powołaniu unijnego systemu
śledzenia środków finansowych należących do terrorystów (TFTS), określa jego główne funkcje
i podkreśla kluczowe zasady, których należy przestrzegać przy projektowaniu takiego systemu.
Następnie przedstawia trzy różne opcje ewentualnego przyszłego wniosku dotyczącego unijnego
TFTS.
Komisja podkreśla dwa główne cele takiego systemu: po pierwsze, zagwarantowanie skutecznego
instrumentu służącego zapobieganiu i zwalczaniu finansowania terroryzmu oraz, po drugie,
ograniczenie przepływów danych osobowych do państw trzecich.
Komunikat Komisji odpowiada na wezwanie Rady, wystosowane na prośbę Parlamentu
Europejskiego, by przeanalizować prawne i techniczne ramy pozyskiwania danych na terytorium
UE. Parlament wystąpił o taką analizę, ponieważ miał poważne wątpliwości co do kwestii
hurtowego przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego. Wątpliwości Parlamentu
związane były z hurtowym przekazywaniem danych osobowych niewinnych osób do państwa
trzeciego oraz z przechowywaniem tych danych.
16042/11
18
PL
27.-28.X.2011
INTEGRACJA OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH
Rada z zadowoleniem przyjęła komunikat Komisji w sprawie europejskiego programu integracji
obywateli państw trzecich (13290/11) oraz towarzyszący mu dokument roboczy opisujący
inicjatywy UE w różnych obszarach polityki wspierające te wysiłki integracyjne (13290/11 ADD1),
a także przeprowadziła pierwszą wymianę poglądów.
Rada zamierza przyjąć konkluzje w tej sprawie przed końcem roku.
Więcej informacji w nocie informacyjnej.
16042/11
19
PL
27.-28.X.2011
WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE WSiSW W RAMACH PARTNERSTWA
WSCHODNIEGO
Rada przeprowadziła debatę orientacyjną w sprawie komunikatu Komisji o współpracy
w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w ramach partnerstwa wschodniego
(14864/11).
Komunikat Komisji składa się z dwóch zasadniczych części: w pierwszej opisano główne zasady
i istniejące struktury współpracy, jak również aspekty koordynacji i pomocy finansowej; w drugiej
skupiono się na priorytetach tematycznych: migracji, mobilności i azylu; zintegrowanym
zarządzaniu granicami; porządku publicznym i bezpieczeństwie publicznym; zwalczaniu
narkotyków; oraz wymiarze sprawiedliwości i prawach podstawowych.
16042/11
20
PL
27.-28.X.2011
OFIARY PRZESTĘPSTW
W maju 2011 r. Rada przeprowadziła debatę orientacyjną na temat pewnych kluczowych kwestii
dotyczących projektu dyrektywy ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia
i ochrony ofiar przestępstw (10610/11).
Ministrowie skupili się na dwóch zagadnieniach:
–
Pierwsze zagadnienie dotyczyło zakresu pewnych praw: prawa do informacji (art. 5), do
tłumaczenia ustnego i pisemnego (art. 7) i do zwrotu wydatków (art. 13). Większość
ministrów zgodziła się z podejściem zasugerowanym przez prezydencję, że prawa zawarte
w tej dyrektywie powinny być przyznawane w zależności od roli ofiar w odnośnym
systemie wymiaru sprawiedliwości. W tym kontekście kilka delegacji zauważyło, że zbyt
szeroki zakres praw przyznanych ofiarom mógłby ewentualnie zakłócić przebieg
postępowania i stworzyć dodatkowe obciążenie administracyjne. Przypomniano również,
że dyrektywa ta określa normy minimalne. Państwa członkowskie mogą rozszerzyć zakres
praw przedstawionych w niniejszej dyrektywie w celu zapewnienia wyższego poziomu
ochrony.
–
Drugie zagadnienie dotyczyło kryteriów identyfikacji szczególnie narażonych ofiar
(art. 21). Rada potwierdziła, że dzieci zawsze powinny być postrzegane jako szczególnie
narażone ofiary. Jednak poza tym przypadkiem ministrowie uzgodnili, że nie należy
tworzyć orientacyjnego wykazu szczególnie narażonych ofiar w części normatywnej
tekstu, zgodnie z sugestią Komisji. Przypadki wszystkich innych ofiar należy rozpatrywać
indywidualnie. Powinny one od początku być poddane szybkiej i indywidualnej ocenie,
zgodnie z procedurami krajowymi, w celu ustalenia czy ofiary są szczególnie narażone
(np. na wtórną lub ponowną wiktymizację lub zastraszenie) i jakich potrzebują środków
ochrony. Stwierdzono też, że dyrektywa ta nie powinna mieć wpływu na dalej idące
przepisy zawarte w aktach UE, które zajmują się konkretnymi potrzebami szczególnie
narażonych ofiar w sposób bardziej ukierunkowany (np. dyrektywa w sprawie handlu
ludźmi i dyrektywa w sprawie walki z wykorzystywaniem seksualnym dzieci).
Organy przygotowawcze Rady zostały poinstruowane o kontynuowaniu prac nad tą sprawą.
16042/11
21
PL
27.-28.X.2011
WYKORZYSTYWANIE SEKSUALNE DZIECI
Prezydencja poinformowała Radę o aktualnym stanie prac nad dyrektywą w sprawie zwalczania
niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz
pornografii dziecięcej. Po przyjęciu przez Parlament Europejski w tym tygodniu tekstu
kompromisowego (11987/11), ostatnim krokiem do zawarcia porozumienia w pierwszym czytaniu
jest oficjalne przyjęcie przez Radę. Oczekuje się, że Rada dokona tego przed końcem roku.
Gdy dyrektywa zostanie przyjęta, nie tylko ustanowi minimalne przepisy dotyczące przestępstw
i kar. Pozwoli ponadto lepiej zapobiegać tym przestępstwom oraz chronić ofiary dzięki m.in.
środkom przeciwko:
–
reklamie i organizowaniu turystyki seksualnej, której obiektem są dzieci;
–
stronom internetowym zawierającym lub rozpowszechniającym pornografię dziecięcą;
oraz
–
nagabywaniu dzieci do celów seksualnych za pośrednictwem kanałów informacyjnokomunikacyjnych (np. uwodzenie przez Internet).
Więcej informacji na ten temat znajduje się w komunikacie prasowym.
16042/11
22
PL
27.-28.X.2011
WSPÓLNE EUROPEJSKIE PRZEPISY DOTYCZACE SPRZEDAŻY
Rada przeprowadziła pierwszą wymianę poglądów na temat wniosku Komisji dotyczącego
rozporządzenia w sprawie wspólnych europejskich przepisów dotyczących sprzedaży (15429/11)
i poleciła organom przygotowawczym, aby jak najszybciej rozpoczęły prace w tym zakresie.
Najważniejsze kwestie, które podniesiono podczas dyskusji to: podstawa prawna, poziom ochrony
konsumentów oraz komplikacje związane z włączaniem wniosku do różnych krajowych systemów
prawnych.
Rozporządzenie proponowane przez Komisję zapewniłoby przedsiębiorcom i konsumentom
pochodzącym z różnych krajów alternatywę wobec możliwości prowadzenia interesów zgodnie
z przepisami obowiązującymi w jednym z obu krajów, w związku z tym, że obie strony mogą nie
być zaznajomione z tymi przepisami. Obie umawiające się strony w odniesieniu do swych
transgranicznych umów sprzedaży mogłyby uzgodnić między sobą wybór alternatywnego, drugiego
zestawu przepisów ogólnoeuropejskich, tzw. „28. systemu” współistniejącego obok każdego z 27
krajowych ustaw dotyczących sprzedaży.
Celem wniosku jest pobudzenie wzrostu gospodarczego i wymiany handlowej w ramach rynku
wewnętrznego, z zachowaniem zasady swobody umów i zapewnieniem wysokiego poziomu
ochrony konsumentów, przy założeniu, że ten alternatywny zestaw przepisów będzie sprzyjał
ożywieniu transgranicznej działalności gospodarczej.
Owa alternatywna ustawa o sprzedaży objęłaby umowy dotyczące sprzedaży towarów
i dostarczania treści cyfrowych, jak również bezpośrednio powiązanych z tym usług. Byłaby
dostępna w przypadku umów między przedsiębiorcami a konsumentami, a także umów między
przedsiębiorcami, z których przynajmniej jedna strona jest małym lub średnim przedsiębiorstwem
(MŚP). Należy podkreślić, że obie strony umowy transgranicznej musiałyby wyrazić zgodę na
skorzystanie z alternatywy w postaci przepisów europejskich.
W nowych przepisach uwzględniono by większość tych kwestii regulowanych prawem umów,
które mają praktyczne znaczenie podczas cyklu trwania umowy transgranicznej, w tym prawa
i zobowiązania stron oraz środki ochrony prawnej przysługujące w przypadku niewykonania
umowy, obowiązki udzielenia informacji przedkontraktowych, prawo odstąpienia od umowy i jego
konsekwencje, wykładnię oraz treść i skutki umowy.
Zgodnie z wnioskiem Komisji z nowych przepisów można by korzystać również w przypadku, gdy
tylko jedna ze stron ma siedzibę w państwie członkowskim, podczas gdy druga strona pochodzi
z kraju spoza Unii. Ponadto państwo członkowskie UE miałoby prawo stosowania wspólnych
przepisów europejskich dotyczących sprzedaży także w przypadku umów czysto krajowych.
Aby zapewnić skuteczne i jednolite stosowanie przepisów, we wniosku przewidziano w ramach
przyszłych środków wspierających opracowanie „europejskich wzorów umów” oraz stworzenie
ogólnie dostępnej bazy danych stosownych orzeczeń sądowych.
16042/11
23
PL
27.-28.X.2011
PRAWO DOSTĘPU DO ADWOKATA
Rada została poinformowana o aktualnym stanie prac nad wnioskiem ustawodawczym, którego
celem jest zapewnienie osobom podejrzanym i oskarżonym prawa dostępu do adwokata
w postępowaniu karnym oraz prawa do kontaktowania się po aresztowaniu z organami
konsularnymi oraz z osobą trzecią, taką jak krewny lub pracodawca. Komisja przedstawiła ten
wniosek w lipcu 2011 r. (11497/11).
W dokumencie przygotowanym przez prezydencję wyodrębniono najważniejsze punkty do
omówienia podczas przyszłych obrad (15812/11):
–
zakres zastosowania dyrektywy: Podczas gdy niektóre państwa członkowskie są zdania, że
„prawo dostępu do adwokata” powinno oznaczać dla osoby podejrzanej lub oskarżonej
prawo, z którego wynika rzeczywista pomoc adwokata, część państw ma inny system,
w którym prawo dostępu do adwokata niekoniecznie oznacza, że osobie podejrzanej lub
oskarżonej w każdym przypadku pomaga adwokat. W pierwszym przypadku
odpowiedzialność za wyegzekwowanie prawa dostępu do adwokata spoczywa,
przynajmniej częściowo, na organach publicznych (podejście gwarancyjne). Mogłoby to
mieć poważne skutki proceduralne i finansowe. W drugim przypadku odpowiedzialność
zostaje przesunięta na samą osobę podejrzaną lub oskarżoną (podejście możliwościowe).
Podejście to rozszerzyłoby znacznie zakres zastosowania prawa dostępu do adwokata,
czyniąc z tego prawa zasadę nadrzędną również na wczesnym etapie postępowania
karnego, nawet jeżeli nie będzie się z tego prawa korzystać w każdym przypadku.
–
sytuacje, w których prawo dostępu do adwokata powinno zostać przyznane: Zagadnienie to
jest w dużej mierze uzależnione od zakresu zastosowania. Wydaje się, że istnieje szerokie
porozumienie co do tego, że prawo to należy przyznawać przynajmniej we wszystkich tych
przypadkach, gdy osoba podejrzana lub oskarżona podlega postępowaniu karnemu przed
sądem oraz wtedy, gdy została aresztowana. Przedmiotem dalszych dyskusji są przypadki,
gdy dana osoba została poproszona o dobrowolne stawienie się na posterunek policji
w celu przesłuchania jej lub gdy została zatrzymana na ulicy i poproszona o udzielenie
odpowiedzi na pytania organów śledczych lub w związku z „czynnościami procesowymi
bądź dowodowymi.”
–
kwestia środków ochrony prawnej: Komisja proponuje, aby zeznania lub dowody
uzyskane z naruszeniem prawa dostępu do adwokata nie mogły być wykorzystywane na
żadnym etapie postępowania jako dowody przeciwko danej osobie, ale równocześnie by
zachowany został margines uznaniowości co do tego, czy wykorzystanie takich dowodów
naruszałoby prawa do obrony. Większość państw członkowskich nie mogła się na to
zgodzić i jasno dała do zrozumienia, że nie wolno dawać sędziom żadnych wytycznych.
Państwa te uzasadniały, że kwestia oceny wartości takich zeznań powinna zostać
przeanalizowana przez sąd właściwy w sprawach karnych.
Więcej informacji w nocie informacyjnej.
16042/11
24
PL
27.-28.X.2011
WYKORZYSTYWANIE INFORMACJI WEWNĘTRZNYCH I MANIPULACJA NA
RYNKU
Rada zapoznała się z wnioskiem Komisji dotyczącym dyrektywy w sprawie sankcji karnych za
wykorzystywanie informacji wewnętrznych i manipulację na rynku (16000/11), który to wniosek
został przedstawiony w dniu 21 października 2011 r. wraz z rozporządzeniem dotyczącym
wykorzystywania informacji wewnętrznych i manipulacji na rynku, określanych wspólnym mianem
nadużyć na rynku (16010/11).
Projekt dyrektywy ma na celu uzupełnienie rozporządzenia poprzez ustanowienie minimalnych
norm sankcji karnych za najcięższe nadużycia na rynku, a mianowicie wykorzystywanie informacji
wewnętrznych oraz manipulację na rynku. Zrodzi to zobowiązanie państw członkowskich do
zadbania o to, by czyny te były karalne.
Podżeganie do popełnienia przestępstw określonych w dyrektywie, pomocnictwo lub
współsprawstwo w tym zakresie, jak również usiłowanie popełnienia tych przestępstw będą także
zgodnie z proponowanymi we wniosku przepisami traktowane w całej UE jako przestępstwa karne.
Projekt dyrektywy przewiduje też, że za te przestępstwa do odpowiedzialności pociągane będą nie
tylko osoby fizyczne, lecz także osoby prawne.
16042/11
25
PL
27.-28.X.2011
KOMIET MIESZANY
Przy okazji posiedzenia Rady komitet mieszany (UE oraz Norwegia, Islandia, Liechtenstein
i Szwajcaria) omówił następujące zagadnienia:
VIS
Komitet poinformowano o uruchomieniu wizowego systemu informacyjnego (VIS). System ten
zaczął działać w dniu 11 października 2011 r. w konsulatach państw członkowskich pierwszego
regionu, który został objęty jego działaniem (tj. w Afryce Północnej). Musi on zostać użyty do
celów związanych z kontrolą na zewnętrznych przejściach granicznych w nieprzekraczalnym
terminie 20 dni.
W ciągu pierwszych dziesięciu dni funkcjonowania systemu VIS (tj. od 11 do 20 października
2011 r.) rozpatrzono z jego wykorzystaniem ponad 40 tysięcy wniosków wizowych.
Uruchomieniu systemu VIS towarzyszy kampania informacyjna prowadzona przez Komisję
i Europejską Służbę Działań Zewnętrznych we współpracy z państwami członkowskimi.
SIS II
Po prezentacji przygotowanej przez Komisję komitet zapoznał się także ze stanem realizacji
systemu informacyjnego Schengen II (SIS II). Kompleksowy harmonogram, który Komisja
przedstawiła na posiedzeniu Rady w październiku 2010 roku, przewiduje, że uruchomienie SIS II
nastąpi najpóźniej w pierwszym kwartale 2013 roku.
Mały ruch graniczny w obwodzie kaliningradzkim
Komitet przygotował porozumienie w kwestii ogólnego podejścia do wniosku w sprawie zmiany do
przepisów UE dotyczących małego ruchu granicznego w obwodzie kaliningradzkim (13344/11), tak
jak przedstawiono to w odrębnym punkcie powyżej.
16042/11
26
PL
27.-28.X.2011
Inteligentne granice
Komitet przedyskutował najnowszy komunikat Komisji na temat inteligentnych granic (16049/11).
Zwrócono się do odpowiednich instancji Rady o dalszą analizę komunikatu. Komisja zaznaczyła, że
w pierwszej połowie 2012 r. będzie w stanie przedstawić wnioski ustawodawcze w sprawie
najważniejszych elementów zawartych w komunikacie, tj. systemu wjazdu/wyjazdu oraz unijnego
systemu programu rejestrowania podróżnych.
Delegacje skoncentrowały się podczas obrad na czterech zagadnieniach: czy oba systemy powinny
być zarządzane w sposób scentralizowany czy zdecentralizowany; kwestia przechowywania
danych; czy i na jakim etapie należy obok danych alfanumerycznych włączyć do systemów dane
biometryczne; kwestia kosztów związanych z uruchomieniem i obsługą systemów.
W przypadku systemu wjazdu/wyjazdu jego wdrożenie zapewniłoby Unii dostęp do dokładnych
danych na temat przepływów podróżnych wjeżdżających do strefy Schengen i z niej
wyjeżdżających przez wszystkie granice zewnętrzne strefy oraz na temat osób nielegalnie
przedłużających swój pobyt, tj. obywateli z krajów trzecich, którzy pozostają w strefie Schengen
dłużej, niż pozwala im na to wiza. Umożliwiłoby to także przeprowadzenie na podstawie danych
empirycznych oceny środków liberalizacji polityki wizowej, umów o ułatwieniach wizowych oraz
harmonogramów takich przyszłych inicjatyw. W połączeniu z wizowym systemem informacyjnym
(VIS) sprzyjałoby to wysiłkom UE na rzecz rozwiązania problemu nielegalnej migracji oraz
zwiększenia liczby skutecznych operacji powrotu osób nielegalnie przebywających w strefie
Schengen. System ten mógłby korzystać z tej samej platformy technicznej co system informacyjny
Schengen (SIS II) oraz wizowy system informacyjny (VIS).
Program rejestrowania podróżnych jest specjalnym systemem, który został stworzony z myślą
o podróżujących w dobrej wierze obywatelach państw spoza UE, którym można przyznać status
„zarejestrowanego podróżnego”. Status „zarejestrowanego podróżnego” byłby przyznawany na
zasadzie dobrowolnej po przeprowadzeniu wstępnych procedur sprawdzających w konsulacie lub
przyszłych wspólnych ośrodkach składania wniosków, na podstawie wspólnych kryteriów
kwalifikacyjnych. Podróżujący w dobrej wierze obywatele państw trzecich, jak również obywatele
UE posiadający paszporty elektroniczne mogliby korzystać ze zautomatyzowanej odprawy
granicznej przez automatyczne bramki, w których odczytywane byłyby dane biometryczne
znajdujące się w ich dokumentach podróży lub przechowywane w bazie danych, a następnie
porównywane z cechami biometrycznymi podróżnego. Oczekuje się, że w ten sposób można by
przyspieszyć odprawę graniczną od 4 do 5 milionów podróżnych rocznie1. Z doświadczeń
niektórych państw członkowskich wynika, że średni czas odprawy granicznej można skrócić
z obecnych 1–2 minut do czasu poniżej 30 sekund.
Rada wielokrotnie zachęcała do wprowadzenia takich środków, np. w swoich konkluzjach
w sprawie zarządzania zewnętrznymi granicami państw członkowskich UE, przyjętych w czerwcu
2008 r. (9873/08), jak również w konkluzjach w sprawie 29 środków służących wzmocnieniu
ochrony granic zewnętrznych i walce z nielegalną imigracją (6435/3/10), przyjętych w lutym
2010 r.
1
Przy założeniu, że co najmniej 20 % wszystkich osób, którym wydano wizę wielokrotnego
wjazdu – rocznie około 10 mln – złożyłoby wniosek o przyznanie statusu zarejestrowanego
podróżnego, zaś analogiczna liczba osób niepodlegających obowiązkowi wizowemu także
złożyłaby taki wniosek.
16042/11
27
PL
27.-28.X.2011
SPRAWY RÓŻNE
W punkcie „Sprawy różne” delegacje zajęły się czterema informacjami:
Pierwsza z nich dotyczyła mobilnych (przemieszczających się) grup przestępczych. W grudniu
2010 r. Rada przyjęła konkluzje w sprawie walki z przestępstwami popełnianymi przez mobilne
grupy przestępcze (15875/10). W czerwcu 2011 r. Rada podjęła ponownie ten temat w swoich
konkluzjach w sprawie ustanowienia priorytetów UE w zakresie zwalczania przestępczości
zorganizowanej na lata 2011–2013 (11050/11).
Drugim zagadnieniem było możliwe wprowadzenie przez Rosję obowiązku wizowego dla
wlatujących na terytorium Rosji załóg samolotów z kilku państw członkowskich UE. Oczekuje się,
ze kwestia ta zostanie rozwiązana w ramach negocjacji w sprawie zmian do istniejącej umowy
o ułatwieniach wizowych między UE a Rosją.
W punkcie trzecim Rada została poinformowana o wynikach forum ministerialnego UE – Bałkany
Zachodnie, które odbyło się w Ochrydzie w dniach 3–4 października 2011 r., oraz otrzymała
informacje na temat spotkania ministerialnego Stałej Rady Partnerstwa między UE a Rosją
w dniach 10–11 października 2011 r.
Liechtenstein odniósł się ostatecznie do oczekiwanej decyzji Rady w sprawie pełnego stosowania
dorobku Schengen w odniesieniu do tego kraju.
16042/11
28
PL
27.-28.X.2011
INNE ZATWIERDZONE PUNKTY
WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE
„Szwedzka decyzja ramowa” − konkluzje
−
Przyjęcie konkluzji
Rada przyjęła konkluzje (15277/11) dotyczące wprowadzania w życie decyzji ramowej 2006/9601
w sprawie uproszczenia wymiany informacji i danych wywiadowczych między organami ścigania
państw członkowskich Unii Europejskiej (tzw. „szwedzkiej decyzji ramowej”).
Celem tego aktu prawnego jest usprawnienie wykrywania przestępstw, zapobiegania im oraz
prowadzenia dochodzeń, aby umożliwić szybkie reagowanie na zagrożenia stwarzane przez
przestępców działających na obszarze pozbawionym granic wewnętrznych.
−
Sprawozdanie
Rada zatwierdziła sprawozdanie na temat przestrzegania przez państwa członkowskie przepisów
„szwedzkiej decyzji ramowej” (15278/11). Zwrócono się do Komisji o przedstawienie tej oceny
Radzie przed dniem 19 grudnia 2011 r.
Prawie dwie trzecie państw członkowskich przetransponowały decyzję ramową do swojego
ustawodawstwa do dnia 31 grudnia 2010 r., jak stanowiła decyzja; państwa, które dotychczas nie
dotrzymały terminu transpozycji, podawały jako główną przyczynę niezakończenie procedur
parlamentarnych.
1
Dz.U. L 386 z 29.12.2006.
16042/11
29
PL
27.-28.X.2011
Zautomatyzowana wymiana danych – Łotwa
Rada przyjęła decyzję w sprawie uruchomienia na Łotwie zautomatyzowanej wymiany danych
w odniesieniu do danych DNA (14526/11). W ramach procedury oceny wymaganej na mocy
decyzji Rady 2008/616/WSiSW (Dz.U. 210 z 6.8.2008) stwierdzono, że Łotwa w pełni
wprowadziła w życie ogólne przepisy dotyczące ochrony danych, a zatem z dniem wejścia w życie
tej decyzji państwo to ma prawo do przyjmowania i przekazywania danych osobowych do celów
zapobiegania przestępstwom i prowadzenia dochodzeń w ich sprawie.
Partnerstwo na rzecz mobilności między UE a Armenią − deklaracja
Rada zapoznała się ze wspólną deklaracją w sprawie partnerstwa na rzecz mobilności między Unią
Europejską a Armenią (14963/11 ADD 1). Partnerstwo na rzecz mobilności ma na celu ułatwianie
przepływu osób między Armenią a UE, jednocześnie zapewniając lepszą kontrolę nad przepływami
migracyjnymi w ramach realizacji globalnego podejścia do kwestii migracji.
Dotychczas partnerstwo na rzecz mobilności podpisano z Republiką Zielonego Przylądka,
Mołdawią i Gruzją.
Zob. takŜe: Komunikat Komisji w sprawie migracji wahadłowej i partnerstw na rzecz mobilności
(9776/07).
60. rocznica konwencji dotyczącej uchodźców − deklaracja
Rada zatwierdziła deklarację Unii Europejskiej (15358/11) przeznaczoną na posiedzenie
ministerialne wszystkich państw członkowskich ONZ, które odbędzie się w dniach 7 − 8 grudnia
2011 r. w Genewie. Deklaracja ta upamiętnia 60. rocznicę uchwalenia Konwencji z 1951 roku
dotyczącej statusu uchodźców.
16042/11
30
PL
27.-28.X.2011
Sprawozdanie Eurojustu
Rada zapoznała się ze sprawozdaniem z działalności za rok 2010 przedłożonym przez wspólny
organ nadzorczy Eurojustu (15603/11) i przekazała je Parlamentowi Europejskiemu do wiadomości
zgodnie z wymogiem zawartym w decyzji Rady o ustanowieniu Eurojustu1.
Sieć współpracy legislacyjnej
Rada przyjęła sprawozdanie na temat stosowania rezolucji, na mocy której utworzono sieć
współpracy legislacyjnej między ministerstwami sprawiedliwości Unii Europejskiej (15729/11;
http://legicoop.eu). Celem tej sieci jest propagowanie lepszego rozumienia przepisów prawa innych
państw członkowskich, aby pogłębić w ten sposób wzajemne zaufanie i propagować stosowanie
zasady wzajemnego uznawania.
Rezolucję przyjęto w dniu 28 listopada 2008 r.2; wymaga ona od Rady dokonania przeglądu jej
stosowania najpóźniej trzy lata po jej przyjęciu.
Europejskie szkolenia dla pracowników wymiaru sprawiedliwości – konkluzje
Rada przyjęła konkluzje w sprawie europejskich szkoleń dla pracowników wymiaru
sprawiedliwości (15690/11) na podstawie ostatniego komunikatu Komisji pt. „Nowy wymiar
europejskiego szkolenia dla pracowników wymiaru sprawiedliwości” (14196/11).
Szkolenie pracowników wymiaru sprawiedliwości w sprawach o wymiarze transgranicznym
i europejskim jest niezwykle istotne, ponieważ zwiększa wzajemne zaufanie między państwami
członkowskimi, przedstawicielami zawodów prawniczych i obywatelami. UE postawiła sobie za cel
umożliwienie połowie przedstawicieli zawodów prawniczych w UE udziału w takich szkoleniach
do roku 2020.
1
2
Dz.U. L 63 z 6.3.2002.
Dz.U. C 326 z 20.12.2008.
16042/11
31
PL
27.-28.X.2011
SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE
Transgraniczny przewóz gotówki euro*
Rada przyjęła rozporządzenie mające na celu ułatwienie zawodowego transgranicznego drogowego
przewozu gotówki euro między państwami członkowskimi należącymi do strefy euro po
osiągnięciu porozumienia z Parlamentem Europejskim w pierwszym czytaniu (18/11 + 15366/11
ADD 1).
Nowe rozporządzenie przewiduje warunki gwarantujące bezpieczeństwo transakcji, bezpieczeństwo
personelu ochrony prowadzącego przewóz gotówki, bezpieczeństwo ogółu społeczeństwa oraz
swobodny przepływ gotówki euro. Dla przedsiębiorstw pragnących przewieźć przez granicę
gotówkę euro, korzystając z transportu drogowego warunki te obejmują także obowiązek
wystąpienia do odpowiednich organów w państwie członkowskim pochodzenia o zezwolenie na
przewóz gotówki przez granicę.
BUDśETY
Porozumienie w sprawie budżetu UE na rok 2012
Rada potwierdziła, że nie była w stanie zaakceptować wszystkich poprawek Parlamentu
Europejskiego dotyczących budżetu UE na rok 2012. Oznacza to, że w dniu 1 listopada rozpocznie
się trzytygodniowy okres postępowania pojednawczego mający na celu uzgodnienie rozbieżnych
stanowisk Parlamentu Europejskiego i Rady.
Szczegółowe informacje – zob. dok. 16017/11.
Europejski Inspektor Ochrony Danych
Rada zatwierdziła poprawkę Parlamentu Europejskiego odrzucającą zmianę planu Europejskiego
Inspektora Ochrony Danych na rok 2011, który to plan zaproponowała Komisja w projekcie zmiany
budżetu nr 5 na rok 20111.
1
Delegacja UK głosowała przeciwko wnioskowi.
16042/11
32
PL
27.-28.X.2011
SPRAWY ZAGRANICZNE
Środki ograniczające wobec Birmy/Związku Myanmar
Rada dokonała zmiany w rozporządzeniu 2008/194 dotyczącym środków ograniczających wobec
Birmy/Związku Myanmar. Zmiany polegają na wprowadzeniu w życie decyzji politycznych
podjętych na posiedzeniu Rady Spraw Zagranicznych w dniu 12 kwietnia 2011 r. Dalsze informacje
znajdują się w komunikacie prasowym 8741/11.
Środki ograniczające wobec Republiki Gwinei
Rada przedłużyła obowiązywanie środków ograniczających wobec Republiki Gwinei do dnia
27 października 2012 r.
Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii
Rada uchyliła środki ograniczające (decyzje 2010/603/WPZiB i 2010/145/WPZiB), służące
wspieraniu skutecznego wykonywania mandatu Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej
Jugosławii (MTKJ). Rada uchyliła te środki, ponieważ ostatnia oskarżona przez Trybunał osoba
pozostająca dotychczas na wolności − Goran Hadzić − została przekazana do dyspozycji Trybunału
w dniu 22 lipca 2011 r.
Stosunki z Uzbekistanem
Rada przyjęła stanowisko Unii Europejskiej na 10. posiedzenie Rady Współpracy UE − Uzbekistan,
które odbędzie się w Brukseli w dniu 14 listopada 2011 r.
16042/11
33
PL
27.-28.X.2011
SPRAWY OGÓLNE
Zarządzanie Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych
Rada przyjęła konkluzje na temat sprawozdania specjalnego Trybunału Obrachunkowego nr 2/2011
pt. „Działania następcze związane ze sprawozdaniem specjalnym nr 1/2005 dotyczącym
zarządzania Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych” (OLAF), które znajduje
się w dok. 15274/11. W konkluzjach tych z zadowoleniem przyjmuje się podjęte przez OLAF
środki służące usprawnieniu jego działań, jednak wyraża się ubolewanie, że przeciętna długość
postępowania jest nadal zbyt duża. Jest to spowodowane niewielkim postępem w poprawianiu
planowania i nadzorowania dochodzeń. W konkluzjach wzywa się OLAF do wzmożenia starań
w kierunku poprawy planowania i do optymalizacji wykorzystywania zasobów i narzędzi.
WSPÓLNA POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY
Program ćwiczeń zarządzania kryzysowego UE
Rada zatwierdziła nowy termin ćwiczeń zarządzania kryzysowego na rok 2011; odbędą się one od
18 listopada do 6 grudnia 2011 r.
POLITYKA HANDLOWA
Kontrola produktów podwójnego zastosowania: nowe ogólne zezwolenia UE na wywóz*
Rada przyjęła rozporządzenie ustanawiające nowe ogólne zezwolenia na wywóz w ramach
wspólnotowego systemu kontroli wywozu produktów i technologii podwójnego zastosowania
(38/11 i 15364/11 ADD 1).
Nowe rozporządzenie zmienia i uzupełnia rozporządzenie 428/2009 ustanawiające unijny system
kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego
zastosowania, na mocy którego produkty podwójnego zastosowania muszą być poddane kontroli
przy wywozie z UE lub przy tranzycie przez jej terytorium1. Kontrole te mają za zadanie
w szczególności niedopuszczenie do rozprzestrzeniania broni masowego rażenia. Spełniają one cele
ustalone w rezolucji nr 1540(2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ.
1
Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1.
Produkty podwójnego zastosowania są to produkty cywilne, które mogą być wykorzystane
do celów wojskowych; obejmują one oprogramowanie i technologię.
16042/11
34
PL
27.-28.X.2011
Nowe przepisy mają za zadanie jednolite i konsekwentne stosowanie kontroli w całej Unii, by
zapewnić równe szanse eksporterom z UE. Ujednolicają one zakres stosowania ogólnych uprawnień
wywozowych oraz warunki ich wykorzystywania, by zapewnić sprawność kontroli bezpieczeństwa.
Przyjęcie rozporządzenia jest następstwem osiągniętego w pierwszym czytaniu porozumienia
z Parlamentem Europejskim, który głosował nad tą sprawą w dniu 27 września 2011 r. (14777/11).
Dostosowania w umowach handlowych z Australią, Nową Zelandią i Argentyną
Rada przyjęła trzy decyzje o zawarciu umów między UE a Australią, Nową Zelandią i Argentyną
związane ze zmianami list koncesyjnych Rumunii i Bułgarii po ich przystąpieniu do Unii
Europejskiej (6603/11 + 6536/11 + 6609/11).
Umowa o wolnym handlu między UE a Koreą Południową
Rada przyjęła stanowisko UE, które ma zostać przyjęte na forum komitetu handlowego
utworzonego na mocy umowy o wolnym handlu między Unią Europejską a Koreą Południową
w sprawie regulaminu wewnętrznego tego komitetu i sporządzenia listy 15 arbitrów (14893/11).
ŚRODOWISKO
Przemieszczanie odpadów
Rada postanowiła nie wyrażać sprzeciwu wobec przyjęcia rozporządzenia Komisji zmieniającego
rozporządzenie Rady 1013/20061 w sprawie przemieszczania odpadów w celu włączenia niektórych
niesklasyfikowanych odpadów do załącznika IIIB do tego rozporządzenia (14391/11).
Rozporządzenie 1013/2006 określa procedury i systemy kontroli w zakresie przemieszczania
odpadów w zależności od pochodzenia, przeznaczenia i trasy przemieszczania odpadów, rodzaju
przesyłanych odpadów oraz przewidzianego trybu postępowania z odpadami w miejscu
przeznaczenia.
Rozporządzenie Komisji podlega tzw. procedurze regulacyjnej połączonej z kontrolą. Oznacza to,
że skoro Rada wydała zgodę, Komisja może przyjąć to rozporządzenie, o ile Parlament Europejski
nie wyrazi sprzeciwu.
1
Dz.U. L 190 z 12.7.2006.
16042/11
35
PL