Sylabus modułu kształcenia 2013/2014

Sylabus modułu kształcenia 2013/2014
Ortografia i interpunkcja w praktyce
redakcyjnej
(specjalność: komunikacja społeczna i praca
wydawnicza)
Nazwa modułu kształcenia:
Nazwa w języku angielskim:
Język wykładowy:
polski
Kierunek studiów, dla którego moduł jest oferowany:
filologia polska
Instytut Filologii Polskiej i Lingwistyki Stosowanej, Zakład
Polskiej Literatury Dawnej i, Tradycji Kulturowej i Edytorstwa
Jednostka realizująca:
Rodzaj modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny):
obowiązkowy
Poziom modułu kształcenia (np. pierwszego lub drugiego stopnia):
drugiego stopnia
Rok studiów:
Semestr:
pierwszy i drugi
drugi i trzeci
Liczba punktów ECTS:
5
Imię i nazwisko koordynatora modułu:
Efekty kształcenia
Symbol
efektu
W_01
W_02
W_03
dr Tomasz Rokosz
WIEDZA
Student zna najważniejsze zasady ortograficzne i interpunkcyjne obowiązujące w
polszczyźnie ogólnej.
Zna wyjątki od powszechnie stosowanych reguł ortograficznych oraz
interpunkcyjnych, dotyczące tekstów użytkowych.
Zna specyfikę ortograficzno-interpunkcyjną tekstów artystycznych.
Symbol
efektu
kierunkowe
go
K_W03,
K_W05,
K_W06K_W08
K_W03,
KW_08
K_W03
UMIEJĘTNOŚCI
U_01
U_02
U_03
Potrafi pisać poprawnie pod względem ortograficznym i interpunkcyjnym.
K_U01, KU_09
Umie zastosować wiedzę teoretyczną w praktyce.
K_U014
Potrafi poprawnie redagować rozmaite gatunkowo teksty oraz dokonywać korekty
K_U014
językowo-stylistycznej cudzych tekstów.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K_01
K_02
Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia.
Jest osobą kompetentną w zakresie teoretycznej i praktycznej znajomości
obowiązujących norm ortograficznych i interpunkcyjnych.
Forma i typy zajęć:
K_K10
K_K01, K_K08
laboratorium (60 godz.)
Wymagania wstępne i dodatkowe:
Praktyczna znajomość zasad ortograficznych oraz interpunkcyjnych obowiązujących w rozmaitych typach
tekstów.
Treści modułu kształcenia:
1. Ogólna charakterystyka polskiej ortografii oraz interpunkcji.
2. Ortografia oraz interpunkcja polska dawniej i dziś – kodyfikacje i zmiany obowiązujących norm. System
retoryczno-intonacyjny a system logiczno-syntaktyczny.
3. Pisownia łączna i rozdzielna.
4. Pisownia partykuły nie.
5. Pisownia wielkich i małych liter.
6. Pisownia nazw własnych.
7. Pisownia skrótów i skrótowców.
8. Funkcje poszczególnych znaków interpunkcyjnych: znaki oddzielające – kropka, średnik, przecinek.
9. Przecinek w wypowiedzeniach pojedynczych i złożonych.
10. Znaki prozodyczne, emotywne oraz znaki opuszczenia. Rola cudzysłowu – sposoby wyróżniania
tekstów cytowanych.
11. Interpunkcja w formułach adresatywnych oraz w zapisywaniu dat. Interpunkcja w listach prywatnych i
urzędowych.
12. Ortografia oraz interpunkcja w prozatorskich tekstach literackich.
13. Poezja a zasady ortograficzne i interpunkcyjne.
14. Wariantywność interpunkcyjna uwarunkowana semantyką wypowiedzi pozaliterackich.
15. Ciekawostki ortograficzne i interpunkcyjne.
Literatura podstawowa:
1. Nowy słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji. Oprac. Edward Polański, Warszawa
2008.
2. Hanna Jadacka, Czy przecinek coś znaczy? Wybrane zagadnienia interpunkcji, „Przegląd Legislacyjny”
1997, nr 1, s. 160-166.
3. Maciej Malinowski, Ortografia polska od II połowy XVIII wieku do współczesności. Kodyfikacja, reformy,
recepcja (niepublikowana rozprawa doktorska, UŚ 2012).
4. Jerzy Podracki, Słownik interpunkcyjny języka polskiego z zasadami przestankowania, Warszawa 1998.
5. Stanisław Jodłowski, Losy polskiej ortografii, Warszawa 1979.
6. Antoni Czyż, Retoryczno-logiczny system interpunkcji jako problem edytorski (czasy renesansu i baroku).
W zbiorze: Problemy edytorskie literatur słowiańskich, t. 1. Red. Janusz Pelc, Paulina Pelcowa, Wrocław
1991 [ewentualnie jako lektura dodatkowa]
Literatura dodatkowa:
1. Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. Edyta Bańkowska, Agnieszka Mikołajczuk,
Warszawa 2003.
2. Przewodnik po stylistyce polskiej. Red. Stanisław Gajda, Opole 1995.
Planowane formy/działania/metody dydaktyczne:
Moduł obejmuje 60 godz. zajęć typu laboratorium. Dominujące metody dydaktyczne: heureza; praktyczne
ćwiczenia w analizowaniu i tworzeniu tekstów poprawnych pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym.
Zaliczenie na ocenę po drugim i trzecim semestrze.
Sposoby weryfikacji efektów kształcenia osiąganych przez studenta:
Weryfikacja efektów kształcenia na podstawie każdorazowo ocenianej aktywności studenta na zajęciach oraz
na podstawie dwóch dyktand: pierwszego poświęconego głównie zagadnieniom ortograficznym, drugiego –
także interpunkcyjnym.
Forma i warunki zaliczenia:
Warunek uzyskania zaliczenia modułu: co najwyżej dwie nieusprawiedliwione nieobecności na zajęciach oraz
uzyskanie co najmniej 51 punktów.
Przedział punktacji
Ocena
0-50
2,0
51-60
3,0
61-70
3,5
71-80
4,0
81-90
4,5
Sposób uzyskania punktów:
1. obecność na zajęciach – max. 10 pkt
2. aktywny udział w zajęciach – max. 30 pkt.
3. pisemne prace zaliczeniowe (dyktanda) po każdym semestrze – max. 60 pkt.
Poprawy, zaliczenia nieobecności:
Podczas konsultacji i w sesji egzaminacyjnej.
Bilans punktów ECTS:
Aktywność
Obciążenie studenta
Udział w laboratoriach
60 godz.
Samodzielne przygotowanie się do zajęć
60 godz.
Udział w konsultacjach godz. z przedmiotu
5 godz.
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł
125 godz.
5 ECTS
91-100
5,0