Nota - elegancki
Transkrypt
Nota - elegancki
Ministerstwo Gospodarki D EPARTAMENT A NALIZ I P ROGNOZ Warszawa, 2 listopada 2006 r. Informacja Uwarunkowania polskiego eksportu na rynku rosyjskim Wpływ kryzysu rosyjskiego na polski eksport do Rosji Relatywnie wysoki eksport do Rosji w 1997 roku (blisko 2,1 mld USD), osiągnięty w ciągu pierwszych 7 lat transformacji polskiej gospodarki uległ w drugiej połowie 1998 roku dramatycznemu załamaniu na skutek kryzysu finansowego na tamtejszym rynku. Wywołana kryzysem głęboka deprecjacja rubla w stosunku do dolara i innych walut wymienialnych spowodowała drastyczne podrożenie importu, w tym także importu z Polski, kwotowanego w dolarach. Równocześnie, wprowadzone przez rząd i Centralny Bank Rosji środki dyscyplinujące wobec importerów, zwłaszcza w sferze płatności i rozliczeń z tytułu importu, m.in. depozyty importowe i przeciwdziałanie przedpłatom dokonywanym na poczet przyszłych dostaw (często praktykowanym w transakcjach z polskimi eksporterami) stworzyły dodatkowe silne bariery dla stosunkowo dynamicznej działalności importowej rosyjskich kontrahentów, obserwowanej w okresie przedkryzysowym. W rezultacie, rosyjski import został poważnie zahamowany. Warto przypomnieć, że przez pierwszych kilka lat po wybuchu kryzysu import Federacji Rosyjskiej (FR) z tzw. dalszej zagranicy, czyli spoza WNP pozostawał na poziomie o kilka miliardów dolarów niższym od importu Polski. Można także oceniać, że wspomniany szok importowy, zwłaszcza wprowadzone środki dyscyplinujące o charakterze administracyjnym ze strony FR, szczególnie mocno dotknęły polskich eksporterów, którzy w znacznej swej części za obopólną zgodą próbowali przenieść w nowe realia transformacji systemowej – dokonującej się nie tylko w Polsce, ale także w Rosji - stare, dość liberalne praktyki realizacji eksportu na rynek rosyjski, w tym także w sferze rozliczeń i płatności. Chodzi tu m.in. o stosunkowo liberalne procedury kontroli jakości i certyfikacji towarów kierowanych na rynek rosyjski – jako tradycyjnie rzekomo mniej wymagający, dość częste praktyki pobierania przedpłat na poczet przyszłych dostaw (nie zawsze w pełni realizowanych), różnorodne niezupełnie przejrzyste transakcje wiązane, itp. Istotnym czynnikiem potęgującym swoisty szok pokryzysowy wśród polskich eksporterów było także dość długo obecne w ich świadomości przeświadczenie o faktycznych lub iluzorycznych ich atutach w stosunku do konkurentów zagranicznych, wynikających z zażyłych kontaktów z partnerami rosyjskimi, zbudowanych w czasach RWPG, podobieństwa języków i mentalności. To przeświadczenie i oparta na nim w znacznej mierze praktyka funkcjonowania polskich eksporterów w kontaktach z rynkiem rosyjskim zostały w warunkach kryzysu szczególnie surowo zweryfikowane. Skutkiem tego, wkrótce po wybuchu kryzysu (wrzesień 1998 r.) polski eksport do Rosji uległ drastycznemu załamaniu i dopiero w 2004 r. przekroczył poziom sprzed kryzysu. Ilustruje to poniższe zestawienie. Tabela 1. Skala i dynamika obrotów handlowych Polski z Rosją w latach 1997–2006 W MLN USD Eksport Import Saldo Dynamika (analogiczny okres poprzedniego roku=100) Eksport Import 1997 2 155 2 685 -530 130,3 106,3 1998 1 597 2 372 -775 74,1 88,3 1999 710 2 676 -1 966 44,5 112,8 2000 862 4 619 -3 757 121,4 172,6 2001 1 059 4 422 -3 363 122,9 95,7 2002 1 332 4 407 -3 075 125,8 99,7 2003 1 512 5 215 -3 703 113,5 118,3 2004 2 843 6 391 -3 548 188,0 122,6 2005 3 961 8 986 -5 025 139,3 140,6 2006* 2 788 7 852 -5 064 110,1 145,4 Źródło: DAP MG na podstawie danych GUS * - dane za 8 miesięcy W długim okresie odbudowy polskiego eksportu do Rosji następowało nie tylko proste odtworzenie jego pierwotnej skali, ale równocześnie dokonała się znacząca przebudowa jego struktury przedmiotowej. Ilustruje to poniższe zestawienie. 2 Tabela 2. Zmiany struktury towarowej polskiego eksportu do Rosji od 1997 r. W mln USD 1997 I Zwierzęta żywe Udział w % 2005 1997 2005 101,914 85,857 4,73 2,17 II Produkty pochodzenia roślinnego 76,614 225,714 3,56 5,70 III Tłuszcze, oleje 13,060 1,041 0,61 0,03 IV Gotowe artykuły spożywcze 727,729 322,718 33,77 8,15 ARTYKUŁY ROLNO-SPOŻYWCZE 919,317 635,330 42,67 16,04 V Produkty mineralne 11,707 16,484 0,54 0,42 Produkty mineralne 11,707 16,484 0,54 0,42 VI Produkty przemysłu chemicznego 264,343 529,447 12,27 13,37 VII Tworzywa sztuczne 102,357 353,975 4,75 8,94 Wyroby przemysłu chemicznego 366,700 883,422 17,02 22,31 VIII Skóry i wyroby z nich 5,896 7,576 0,27 0,19 Skóry 5,896 7,576 0,27 0,19 IX Drewno i wyroby 34,130 72,430 1,58 1,83 X Ścier drzewny 73,263 380,302 3,40 9,60 107,393 452,733 4,98 11,43 XI Materiały i wyroby włókiennicze 73,810 143,434 3,43 3,62 XII Obuwie, nakrycia głowy 31,201 50,639 1,45 1,28 Wyroby przemysłu lekkiego 105,011 194,073 4,87 4,90 XIII Wyroby z kamieni gipsu 38,088 174,803 1,77 4,41 XIV Perły, metale i kamienie 1,519 1,824 0,07 0,05 39,607 176,627 1,84 4,46 XV Wyroby z metali nieszlachetnych 103,597 338,353 4,81 8,54 Wyroby metalurgiczne 103,597 338,353 4,81 8,54 XVI Urządzenia mechaniczne i elektryczne 180,916 847,196 8,40 21,39 XVII Pojazdy 57,747 227,249 2,68 5,74 XVIII Przyrządy, aparaty optyczne 11,871 22,800 0,55 0,58 250,534 1 097,245 11,63 27,70 0,019 - 0,00 0,00 XX Wyroby różne 235,600 158,613 10,93 4,00 XXI Dzieła sztuki 9,315 0,027 0,43 0,00 - 0,027 0,00 0,00 0,001 - 0,00 0,00 244,935 158,667 11,37 4,01 2 154,695 3 960,510 100,00 100,00 Wyroby przemysłu drzewno-papierniczego Wyroby ceramiczne Wyroby przemysłu elektromaszynowego XIX Broń i amunicja XXII Pozostałe Nieznane i błędne Różne i niesklasyfikowane RAZEM Źródło: DAP MG na podstawie danych GUS 3 Równocześnie następowało szerokie przekształcenie poprzednich procedur oraz praktyk rozliczeń i płatności w procedury powszechnie stosowane i obowiązujące w handlu międzynarodowym. Stosowana uprzednio niemal powszechnie zasada sprzedaży gotówkowej, przy czym nierzadko powiązana z praktyką przedpłat - jako swoistą formą zabezpieczenia przed ryzykiem utraty płatności, ustępuje w ostatnich latach w coraz szerszym zakresie formule kredytu eksportowego ubezpieczanego w Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych (KUKE S.A.). Biorąc pod uwagę fakt, że dalszy znaczący wzrost eksportu do Rosji staje się coraz bardziej uwarunkowany zaangażowaniem inwestycyjnym polskich podmiotów na tamtejszym rynku, niektórzy eksporterzy podjęli w ostatnich latach takie wyzwanie i odnieśli sukces. Chodzi tu m.in. o uruchomienie produkcji materiałów budowlanych „Atlas”, artykułów higienicznych, wyrobów cukierniczych, etc. Jakkolwiek ewolucja w podejściu do rynku rosyjskiego ze strony polskich eksporterów, która w znacznej mierze dokonała się lub została przyśpieszona na skutek kryzysu znacznie pomogła w osiągnięciu notowanych w ostatnich latach zmian ilościowych i jakościowych w polskim eksporcie do Rosji, to jednak nie wydaje się, aby czynnik ten mógł odegrać decydujące znaczenie dla zaistnienia tych zmian. Ocenia się natomiast, że znaczenie takie miały i mają nadal makroekonomiczne uwarunkowania wewnętrzne, które wystąpiły na rynku rosyjskim w okresie pierwszych kilku lat po kryzysie, tj. w przybliżeniu do roku 2002, a następnie wyjątkowo korzystne impulsy prorozwojowe w gospodarce rosyjskiej wywołane rosnącymi cenami światowymi surowców, a w szczególności ropy i gazu, których działanie występuje do chwili obecnej. W pierwszym okresie, zapoczątkowanym po około roku od wybuchu kryzysu, czyli po uruchomieniu mechanizmów dostosowawczych, głównie w postaci znacznego wzrostu cen krajowych, następował proces niwelowania skutków szoku dewaluacyjnego przez wysoką inflację. Dzięki temu następowało stopniowe ograniczanie relatywnie wysokich kosztów importu i tym samym powolne, mimo sygnalizowanych wcześniej administracyjnych środków dyscyplinujących w sferze importu, otwieranie się na eksport. Warto przypomnieć, że kurs dolara wobec rubla wzrósł z poziomu 9,7 Rbl w roku 1998 do 24,6 Rbl w roku następnym oraz wzrastał stopniowo w latach następnych do poziomu 31,3 Rbl w roku 2002, co świadczy o skali szoku cenowego w imporcie w roku wybuchu kryzysu i kilku latach następnych. Równocześnie jednak skutki tego szoku były w kolejnych latach coraz bardziej niwelowane przez inflację, która po osiągnięciu poziomu 84% w roku 1998 i ponad 36% 4 w roku 1999 utrzymywała się w kolejnych dwóch latach na poziomie ponad 20% i do chwili obecnej nie zeszła poniżej 10%. Można oceniać zatem, że bardzo powolne tempo odbudowy polskiego eksportu do Rosji w pierwszych kilku latach po kryzysie wynikało nie tyle z szoku dewaluacyjnego ile raczej z trudności dostosowawczych rosyjskiej gospodarki i tamtejszych importerów, a także w znacznej mierze polskich eksporterów do nowych realiów pokryzysowych zaistniałych na rynku rosyjskim. Jakkolwiek ten okres dostosowawczy był stosunkowo długi i trwał aż 5 lat, to jednak należy zauważyć, że był on przynajmniej o rok krótszy niż pierwotnie przewidywano, oceniając, że odbudowanie poziomu eksportu z 1997 roku może nastąpić najwcześniej w 2005 r. Tymczasem poziom ten nie tylko osiągnięto, ale znacznie przekroczono (o blisko 800 mln USD, tj. o ponad 35%) w roku 2004, kiedy to nastąpiło niemal podwojenie poziomu eksportu w stosunku do roku poprzedniego. W 2005 roku udało się zwiększyć eksport o dalsze 34%, czyli w tempie ponad 12 pkt szybszym od średniego tempa polskiego eksportu ogółem. W rezultacie wartość eksportu w minionym roku zbliżyła się do poziomu 4 mld USD, czyli prawie dwukrotnie wyższego od poziomu wyjściowego z roku 1997. Notowane w roku bieżącym wyraźne spowolnienie wzrostu eksportu do Rosji (tempo wzrostu eksportu w wymiarze dolarowym za 8 miesięcy br. spadło do 10,1%) można wiązać z wprowadzoną pod koniec ub. r. przez stronę rosyjską administracyjną blokadą na import z Polski mięsa a także produktów pochodzenia roślinnego. W skali 8 miesięcy br., spowodowało to spadek polskiego eksportu w dziale 02 – mięso i jego produkty o ok. 22 mln USD, tj. o ponad 85% w stosunku do analogicznego okresu ub.r. Najbardziej dotkliwy pod względem swej skali był spadek eksportu w sekcji produktów pochodzenia roślinnego, zwłaszcza w pozycjach warzyw i owoców, który w skali 8 miesięcy sięgnął blisko 123 mln USD, tj. o ponad 2/3 eksportu z analogicznego okresu ub.r. Poważny spadek eksportu (łącznie o ok. 27 mln USD) nastąpił także w niektórych pozycjach towarowych w sekcji gotowych artykułów spożywczych, w tym przetworów z warzyw i owoców oraz wyrobów tytoniowych. Biorąc pod uwagę, że wprowadzone przez stronę rosyjską ograniczenia i restrykcje dla polskiego eksportu mają w znacznej mierze charakter polityczno–administracyjny i jako takie nie wynikają z ewentualnych strukturalnych problemów natury ekonomiczno–handlowej po stronie polskiej można przewidywać, że będą miały one charakter przejściowy, a zatem nie zaważą w istotnej mierze na przyszłości obustronnych relacji handlowych i pomyślnych perspektywach polskiego eksportu. Przesłanki dla takich oczekiwań stanowią generalnie korzystne uwarunkowania makroekonomiczne istniejące obecnie i spodziewane w najbliższej przyszłości w gospodarce rosyjskiej. 5 Obecne uwarunkowania makroekonomiczne w gospodarce rosyjskiej Szybki wzrost gospodarczy Rosji w I półroczu 2006 r. miał swe źródło w wysokiej dynamice zarówno eksportu, jak i popytu wewnętrznego, który staje się siłą napędową rosyjskiej gospodarki. Szybki wzrost popytu wewnętrznego (o 9,3% w I kwartale oraz o 10,1% w II kwartale; vide: tabela 3) wiąże się z wysoką dynamiką obrotów handlu detalicznego oraz przyrostem realnych dochodów ludności. Istotnym elementem popytu wewnętrznego jest popyt inwestycyjny. Jego wzrost wiąże się z napływem inwestycji zagranicznych oraz ze wzrostem popytu inwestycyjnego podmiotów krajowych w takich dziedzinach jak transport i kompleks energetyczny, budownictwo mieszkaniowe i przemysł maszynowy. Jednak z punktu widzenia potrzeb rozwojowych Rosji poziom inwestycji w tym kraju jest stosunkowo niski i w relacji do PKB nie przekracza 20% (w Indiach sięga 30% PKB, a w Chinach 40% PKB). Tabela 3. Podstawowe wskaźniki wzrostu gospodarczego Federacji Rosyjskiej (analogiczny okres poprzedniego roku = 100) 2005 2006 I kw. II kw. I półr. 105,0 105,7 105,4 PKB rok I kw. 106,4 105,5 II kw. I półr. 107,1 106,3 rok* 106,5 108- Inflacja 105,3 102,6 108,0 110,9 105,0 101,1 106,2 109,0 Produkcja przemysłowa 103,2 103,6 103,4 103,2 103,0 106,0 104,4 105,4 99,9 100,8 100,5 101,1 101,3 101,4 101,4 98,4 Inwestycje 108,0 109,6 108,9 110,5 106,1 111,7 109,4 111,5 Budownictwo 105,0 106,3 105,8 109,7 101,5 112,7 108,3 111,6 Dochody realne ludności 103,5 113,0 108,5 108,8 108,5 113,5 111,1 111,8 Płace realne 108,4 107,6 107,9 109,7 110,3 113,8 112,1 113,5 Obroty handlu detalicznego 110,5 113,8 112,2 112,0 110,6 112,0 111,3 112,1 Eksport 134,6 138,0 136,4 134,1 134,5 129,2 131,6 132,5 Import 128,8 128,1 128,4 128,5 123,5 126,9 126,0 129,0 Produkcja rolna Źródło: dane Ministerstwa Rozwoju Gospodarczego i Handlu FR * - prognoza Także sprzyjające uwarunkowania zewnętrzne, takie jak wysokie ceny paliw i surowców eksportowanych przez Rosję, umożliwiające utrzymanie wysokich dochodów z eksportu, stanowią istotny element podtrzymujący wysoką dynamikę popytu. W porównaniu z analogicznym okresem roku poprzedniego, obroty handlu detalicznego wzrosły w I półroczu 6 tego roku o 11,3%. Wzrost popytu gospodarstw domowych związany był przede wszystkim z dynamicznym wzrostem dochodów realnych ludności o 11,1%, w tym płac realnych o 12,1%. Wysokiej dynamice wzrostu popytu wewnętrznego towarzyszy szybki wzrost importu. Dostawy z importu zaspokajały w ok. 70,0% przyrost popytu w I kwartale i w ok. 46,8% w II kwartale br. (vide: tabela 4). Tabela 4. Tempo wzrostu czynników podziału PKB Rosji (w % w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku) i źródła pokrycia przyrostu popytu wewnętrznego (w %) 2005 2006 I kw. II kw. I półr. II kw. I półr. Popyt wewnętrzny 8,0 8,3 10,1 9,2 9,3 10,1 9,9 9,8 gosp. domowe 8,7 12,3 11,5 11,1 10,7 11,4 11,5 11,3 15,0 4,2 12,9 11,4 13,4 14,2 11,5 12,3 3,5 5,6 7,9 6,3 7,8 6,9 5,4 6,3 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 Import 45,3 46,0 52,6 48,2 70,0 46,8 50,9 53,8 Produkcja wewnętrzna 54,7 54,0 47,4 51,8 30,0 53,2 49,1 46,2 Usługi 32,8 32,4 29,6 31,1 20,2 32,4 30,5 27,7 Towary 21,9 21,6 17,8 20,7 9,8 20,8 18,6 18,5 Akumulacja Popyt zew. ( eksport ) rok I kw. rok* Źródła pokrycia przyrostu popytu wewn. Źródło: dane Ministerstwa Rozwoju Gospodarczego i Handlu FR * - prognoza Jak już wspomniano, siłą napędową rozwoju gospodarczego Rosji staje się popyt wewnętrzny. Jest on kreowany przede wszystkim przez zwiększone wydatki budżetu państwa odnoszące się zarówno do sfery socjalno-społecznej, jak również do realnej sfery gospodarki. W odniesieniu do tej pierwszej budżet finansuje różnego rodzaju programy podwyżek płac, emerytur, stypendiów, nagród, wyróżnień i innych form poprawy sytuacji bytowej głównie w sferze obrony narodowej, oświaty i służby zdrowia. W efekcie zakłada się, że płace realne w sferze budżetowej, która obejmuje ok. 15,5 mln zatrudnionych, wzrosną w okresie 2005-2007 o 50%. W związku z tym zaangażowanie środków budżetowych jest głównym czynnikiem wzrostu płac i dochodów realnych w ostatnich latach. Opracowano w Zespole Analiz Handlu Zagranicznego 7