Logistycy porządkują przepisy

Logistycy porządkują przepisy
2015-02-23
Armia wprowadziła nowe zasady dotyczące używania środków bojowych. Dzięki zmianom jest
mniej formalności przy wydawaniu amunicji na ćwiczenia, a przestarzałe normy zostały
ujednolicone z NATO-wskimi. Nowe przepisy przygotował Inspektorat Wsparcia. Zastąpiły one 12
dokumentów, z których większość pochodziła sprzed 40 lat.
„Instrukcja o gospodarce środkami bojowymi w Siłach Zbrojnych RP” obowiązuje od trzech
miesięcy. Dotyczy ona bomb, rakiet, torped, nabojów, min, ładunków wybuchowych oraz środków
obrony przeciwchemicznej.
– Do ubiegłego roku w siłach zbrojnych funkcjonowało 12 instrukcji i norm regulujących
gospodarkę środkami bojowymi, z których najnowsze zostały wydane w 1988 roku. Reszta
powstała w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych – mówi płk Jan Kacicki, który stoi na czele
Szefostwa Środków Bojowych Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych.
Pułkownik podkreśla, że przepisów sprzed kilkudziesięciu lat (najstarsza z instrukcji pochodziła z
1961 roku) było wiele, ale to nie był jedyny problem. Przestarzałe przepisy były niezgodne z
normami, których muszą przestrzegać firmy cywilne mające do czynienia z materiałami
niebezpiecznymi i wybuchowymi. Co więcej, znacząco różniły się od przepisów obowiązujących w
innych armiach państw Sojuszu Północnoatlantyckiego.
Różnice w przelicznikach
– W przypadku środków bojowych stosowaliśmy przelicznik trotylowy, a armie innych państw
NATO przelicznik heksogenowy. Oznaczało to, na przykład, że nasza dokumentacja dotycząca
przewozu środków bojowych była dla oficera z innej armii myląca, gdyż opisywała zupełnie inne
wartości materiału wybuchowego – wyjaśnia płk Kacicki.
Pomyłki mogłyby być groźne w skutkach. Heksogen jest o około 30% mocniejszym środkiem
wybuchowym niż trotyl (1 kg heksogenu to 1,25 kg trotylu). Użycie, na przykład, przez sapera
innej armii zbyt małego, bo liczonego w heksogenie, ładunku do wysadzenia mostu skończyłoby
się najpewniej jedynie uszkodzeniem, a nie zniszczeniem przeprawy.
Prace nad nowymi przepisami ruszyły w Inspektoracie Wsparcia Sił Zbrojnych ponad trzy lata
temu. Członkowie zespołu, który opracowywał przepisy, podkreślają, że tylko uzgodnienia
szczegółów trwały w armii prawie dwa lata.
Autor: Krzysztof Wilewski
Strona: 1
Ostatecznie w październiku 2014 roku szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego wydał decyzję
nr 65/Log./P4 wprowadzającą „Instrukcję...” w życie.
Mniej formalności
Przepisy dotyczą głównie wojskowych logistyków, bo to oni w armii decydują, jak i gdzie można
przechowywać, naprawiać i serwisować bomby, torpedy, ładunki wybuchowe i miny, rakiety oraz
wszelkiego typu amunicję.
Są jednak w „Instrukcji...” zapisy, które wpłyną także na szkolenie wszystkich żołnierzy. –
Wcześniej prawo zabraniało przechowywania na terenie jednostki, w magazynie użytku
bieżącego, sporej części środków bojowych. Teraz, jeśli nie zostanie przekroczona dopuszczalna
wartość heksogenu, można bezpiecznie trzymać „pod ręką” niezbędną do prowadzenia szkolenia
amunicję różnego typu – mówi płk Kacicki.
Oznacza to, że dowódcom jednostek i garnizonów łatwiej będzie organizować szkolenie bojowe,
ponieważ nowe przepisy ograniczają formalności związane z wydawaniem z magazynów środków
bojowych na ćwiczenia.
Przepisy, które obowiązywały do tej pory w gospodarce środkami bojowymi w wojsku:
• „Przepisy o gospodarce mieniem suby uzbrojenia i elektroniki w bazach i skadnicach” (1978);
• „Przechowywanie rodków minersko-zaporowych” (1974);
• „Ocena jakoci amunicji saperskiej” (1988);
• „Instrukcja o obsugiwaniach technicznych i naprawie amunicji i rakiet” (1986);
• „Przegld techniczny amunicji przechowywanej w bazach, centralnych i okrgowych skadnicach
amunicji” (1972);
• „Przepisy o naprawie amunicji w bazach oraz centralnych i okrgowych skadnicach amunicji”
(1961);
• „Instrukcja o gospodarce sprztem chemicznym. Zasady ogólne” cz. I (1969);
• „Przepisy dotyczce bezpieczestwa i higieny pracy przy przechowywaniu i naprawie sprztu
uzbrojenia oraz przy przechowywaniu, skadowaniu i naprawie amunicji w bazach, skadnicach
centralnych i okrgowych sprztu uzbrojenia i amunicji” (1965);
• „Instrukcja o uzbrajaniu amunicji artyleryjskiej i modzierzowej” (1968);
• „Instrukcja o przeduaniu okresów przechowywania i uytkowania przeciwpancernych pocisków
kierowanych” (1971);
• „Przepisy dotyczce bezpieczestwa i higieny pracy w czasie przechowywania, naprawy,
konserwacji sprztu, uzbrojenia i amunicji w oddziaach” ( 1973);
Autor: Krzysztof Wilewski
Strona: 2
• „Przepisy o gospodarce mieniem suby uzbrojenia i elektroniki w wojsku” (1979).
Autor: Krzysztof Wilewski
Strona: 3