Ulica Nidzicka Ulica przebiega centralnie przez miejscowość

Transkrypt

Ulica Nidzicka Ulica przebiega centralnie przez miejscowość
Ulica Nidzicka
Ulica przebiega centralnie przez miejscowość Kozłowo na trasie Nidzica-Działdowo, a
proponowana nazwa ulicy związana jest z administracyjną przynależnością gminy Kozłowo do
powiatu nidzickiego. (arkusze map nr 1,3,4,5)
Ulica Mazurska
Proponowana nazwa ulicy związana jest z geograficzną przynależnością gminy i miejscowości
Kozłowo do regionu Warmii i Mazur. (arkusz mapy nr 4)
Ulica Warmińska
Proponowana nazwa ulicy związana z geograficzną przynależnością gminy i miejscowości
Kozłowo do regionu Warmii i Mazur. (arkusz mapy nr 4)
Ulica Kościelna
Proponowana nazwa ulicy związana jest z lokalizacją barokowego kościoła pod wezwaniem Św.
Piotra i Pawła. Proponowana nazwa ulicy upamiętnia istnienie charakterystycznego w miejscowości
obiektu - zabytku architektury XVIII wieku oraz miejsca kultu religijnego znanego wielu
pokoleniom obecnych mieszkańców Kozłowa i Gminy Kozłowo. (arkusz mapy nr 5 i 6)
Ulica Zielona
Proponowana nazwa ulicy związana jest z jej położeniem. Ulica ta kojarzona jest z jej położeniem
wśród sąsiadujących z nią łąk i drzew; jej nazwa pasuje do otoczenia. (arkusz mapy nr 5)
Ulica Przemysłowa
Proponowana nazwa ulicy nawiązuje do położonego w tym rejonie byłego Zakładu Przemysłu
Rolnego, popularnie zwanego „przemysłem”. Istniejące budynki świadczą o prowadzonej tam
działalności gospodarczej i przemysłowym charakterze tej części Kozłowa. (arkusz mapy nr 1)
Ulica Kolejowa
Proponowana nazwa ulicy związana jest ze zlokalizowanymi przy niej budynkami byłego dworca
kolejowego i przebiegającą przez Kozłowo linią kolejową. Kolej jako bardzo popularny środek
transportu jest elementem charakterystycznym, który umożliwi łatwą lokalizację ulicy zarówno
przez społeczność lokalną jak i przyjezdnych.(arkusz mapy nr 1 i 2)
Ulica Sportowa
Proponowana nazwa ulicy związana jest z istnieniem stadionu sportowego, na którym rozgrywane
są rozgrywki piłkarskie oraz imprezy okolicznościowe o zasięgu gminnym i powiatowym. Stadion
jako obiekt charakterystyczny tej części Kozłowa pozwoli na bezproblemowe zlokalizowanie ulicy.
(arkusz mapy nr 5 i 7)
Ulica Spokojna
Proponowana nazwa ulicy związana jest miejscem spokojnym, dającym możliwość wypoczynku,
spacerów, itp. Droga położona jest na uboczu, w otoczeniu pól, zatem nazwa odpowiada położeniu
ulicy (arkusz mapy nr 7)
Ulica Działkowa
Proponowana nazwa ulicy związana położona jest w sąsiedztwie działek należących dla
mieszkańców osiedla mieszkaniowego w Kozłowie. Łatwo jest kojarzona przez mieszkańców i
osoby z zewnątrz. (arkusz mapy nr 7)
Ulica Żurawia
Związana z położeniem geograficznym tej części Kozłowa, w której możemy zaobserwować
głównie liczne osadowienia żurawi. (arkusz mapy nr 6)
Ulica Bociania
Proponowana nazwa ulicy związana z istnieniem w tej okolicy licznych gniazd bocianów. Te cechy
są charakterystyczne dla tej części miejscowości Kozłowo. (arkusz mapy nr 6)
Ulica Szkolna
Proponowana nazwa ulicy związana jest z istnieniem Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w
Kozłowie. Nazwa krótka i łatwa do zapamiętania. Nazwa ulicy pozwala na szybkie jej
zlokalizowanie ulicy zarówno dla mieszkańców Kozłowa oraz przyjezdnych ze względu na
budynki szkolne widoczne z każdego miejsca. (arkusz mapy nr 3)
Ulica Zientary - Malewskiej
Proponowana nazwa ulicy jest nawiązaniem do patronki szkoły - Marii Zientary
Malewskiej( 1894-1984) , poetki, nauczycielki i działaczki związanej z regionem Warmii i Mazur.
W latach 1921-1923 pracowała w Gazecie Olsztyńskiej W roku 1939 została aresztowana przez
hitlerowców i wywieziona do obozu koncentracyjnego Ravensbruck. Po wyzwoleniu zajęła się
działalnością oświatową oraz twórczością pisarską. W 1945 roku podjęła pracę w Wydziale
Oświaty Pełnomocnika Rządu na Okręg Mazurski. W 1952 roku została przyjęta w poczet Związku
Literatów Polskich.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Budowniczych
Polski Ludowej i Złotym Krzyżem Zasługi (arkusz mapy nr 3)
Ulica Bromkowej
Maryna Okęcka-Bromkowa (ur. 1922- zm.2003 w Olsztynie) – dziennikarka, literatka, folklorystka.
Urodziła się na Wołyniu. Ukończyła Liceum Gospodarstwa Wiejskiego w zachodniej Ukrainie.
Po wyzwoleniu trafiła na Ziemie Odzyskane. Najpierw, do 1948 r., pracowała w Bytomskich
Zakładach Budowy Maszyn w Katowicach, następnie przyjechała do Olsztyna, gdzie pracowała w
Banku Inwestycyjnym. W 1956 r. podjęła pracę dziennikarki w Polskim Radiu Olsztyn. W swej
pracy dziennikarskiej podjęła temat folkloru Warmii i Mazur. Zgromadziła bogatą taśmotekę pieśni
i gawęd, ratując je w ten sposób przed zapomnieniem. Ponad 200 nagranych przez nią taśm trafiło
do Muzeum Narodowego w Warszawie. Była autorką wielu programów radiowych, m.in. Tropami
ludzi i pieśni. Za pracę w radiu przyznano Złoty Mikrofon. Swoje utwory publikowała głównie na
łamach dwutygodnika Posłaniec Warmiński.W latach 1971 – 1981 Maryna Okęcka-Bromkowa była
członkiem Związku Literatów Polskich.Za działalność dziennikarską, literacką i społeczną została
odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, była także dwukrotnie nagradzana
przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej.
(arkusz mapy nr 3)
Ulica Biedrawiny
Proponowana nazwa ulicy związana jest z upamiętnieniem ludzi zasłużonych dla Warmii i Mazur.
Emilia Sukertowa - Biedrawina ( 1887-1970)
była działaczka społeczno-oświatową, pisarką,
historykiem. Związana z regionem Warmii i Mazur. Po wybuchu I wojny światowej działała w
Towarzystwie Opieki nad Ofiarami Wojny, wtedy też pierwszy raz zetknęła się z Mazurami.
W 1919 r. została skierowana do pracy w Mazurskim Komitecie Plebiscytowym. Od 1921 r. była
aktywną działaczką w Związku Obrony Kresów Zachodnich. Pomagała w powstaniu Mazurskiego
Domu Ludowego w Działdowie (1922 r.), założyła również Muzeum Mazurskie w Działdowie
(1927 r.), w którym pracowała jako kustosz (zabiegała o eksponaty, zgromadziła m.in. sporą liczbę
kafli mazurskich). Prowadziła koło krajoznawcze dla młodzieży przy Dziadowskim Seminarium
Nauczycielskim (1927 r.), utworzyła Towarzystwo Przyjaciół Mazur (1929 r). Organizowała
również kursy rolniczo-gospodarskie dla dziewcząt. Kursy te dały początek powstałej w 1930 r.
Państwowej Szkole Rolniczej Żeńskiej w Malinowie.
W latach 1923-1933 tworzyła „Gazetę Mazurską” – najpierw jako sekretarz, a następnie jako
redaktor naczelny. W okresie 1924-1938 redagowała „Kalendarz dla Mazurów”, a w latach 19571965 – kwartalnik pt. „Komunikaty Mazursko-Warmińskie. Emilia Biedrawina napisała wiele
artykułów poświęconych przeszłości Mazur, opisywała wydarzenia historii, dzieje miast i
miasteczek mazurskich, podejmowała tematy z zakresu kultury ludowej, zajmowała się też
świadomością narodową w mazurskiej i warmińskiej pieśni ludowej. Łącznie wydrukowała ok.
1800 zarówno dłuższych jak i krótszych tekstów.
Wielokrotnie odznaczona licznymi nagrodami m.in. otrzymała : Złota Odznakę Polskiego
Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego 91950), Złota Odznakę Tysiąclecia (1963), Złota
Odznakę „Zasłużonym dla Warmii i Mazur” (1965).Pośmiertnie odznaczona Medalem „Rodła”
(1986)
(arkusz mapy nr 3)
Ulica Kajki
Michał Kajka ( 1858-1940) to mazurski poeta ludowy, artysta i działacz mazurski. To kolejna
postać zasłużona dla Warmii i Mazur. Brał udział w akcji plebiscytowej ( 1920 r. ), agitując do
przyłączenia Mazur do Polski. Pisał pieśni opiewające mazurski krajobraz, poruszał tematykę
religijną i patriotyczną, wplatając do niej wątki ludowe. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Orderu
Odrodzenia Polski (1945). Przyczynił się do utrwalenia polskości na Mazurach. Jego utwory
cechuje ogromne umiłowanie ojczystej ziemi, ludu mazurskiego i jego spraw.
(arkusz mapy nr 3)
Ulica Małłka
Karol Małłek ( 1898- 1969) to działacz mazurski, pisarz, folklorysta, publicysta i nauczyciel.
Pochodził z rodziny polskiej. Urodził się w Brodowie pow. działdowski. W latach 20 i 30 był
nauczycielem i kierownikiem w różnych szkołach w Działdowie i okolicach. W 1945 r. był
przewodniczącym Powiatowej Rady Narodowej w Działdowie. Prowadził działalność oświatową
wśród Mazurów. Zbierał pieśni ludowe, podania, przysłowia i opisy obrzędów mazurskich. Był
członkiem Związku Literatów Polskich. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń, w tym: Złoty Krzyż
Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a pośmiertnie Medal Rodła.
(arkusz mapy nr 3)
Ulica Śliwy
Alojzy Śliwa ( 1885 – 1969)
działacz społeczno-kulturalny
na Warmii i Mazurach, poeta
Dzieciństwo spędził w okolicach Olsztyna. W 1903 r. podjął pracę. A w latach 1905-1907 odbył
służbę wojskową. Następnie zatrudnił się w Berlinie, gdzie działał na rzecz Komitetu Narodowego
Polaków na Obczyźnie, towarzystw śpiewaczych i stowarzyszeń ludowych. W 1919 roku ukończył
kurs plebiscytowy i prowadził działalność plebiscytową w Dźwierzutach. W 1940 roku wysiedlony,
zamieszkał w Mędrzychowie, gdzie pracował jako tłumacz gminny. W maju 1945 roku wrócił na
Warmię, był wójtem w Gutkowie. Należał do Związku Literatów Polskich. Popularyzował
warmińskie zwyczaje, pisał wiersze pełne powagi i patriotyzmu. Odznaczony Medalem
Niepodległości, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i
pośmiertnie Medalem Rodła.
(arkusz mapy nr 3)
Ulica Gałczyńskiego
Konstanty Ildefons Gałczyński ( 1905- 1953 ) polski poeta.
Jego debiut literacki w prasie nastąpił w 1923.Wraz z początkiem II wojny światowej, powołany do
wojska, brał udział w kampanii wrześniowej. Trafił do niewoli radzieckiej, z której został
przekazany do niewoli niemieckiej. Okres okupacji spędził w stalagu XI-A w Altengrabow.
Podczas okupacji jego wiersze ukazały się w drukowanych konspiracyjnie . W ostatnich latach
życia stworzył kilka większych form poetyckich:
W latach 1950–1953 związany był z leśniczówką Pranie nad Jeziorem Nidzkim, gdzie napisał wiele
utworów, m.in. Kronikę Olsztyńską (1950). Tam też znajduje się obecnie jego muzeum.
(arkusz mapy nr 3)
Ulica Pieniężnego
Seweryn Pieniężny junior (ur. 25 lutego 1890 w Olsztynie, zm. 24 lutego 1940), polski patriota,
dziennikarz, redaktor i wydawca "Gazety Olsztyńskiej". Należał do nielicznego grona polskiej
inteligencji Olsztyna okresu międzywojennego.
Był synem Seweryna Pieniężnego (współwydawcy "Gazety Olsztyńskiej") i Joanny z Liszewskich,
pracującej w redakcji "Gazety".
W 1910 Seweryn Pieniężny rozpoczął działalność publiczną, pełniąc funkcję sekretarza w zarządzie
Polsko-Katolickiego Towarzystwa Ludowego "Zgoda" w Olsztynie. W 1914 został powołany do
wojska. W 1918 przejął obowiązki kierownika redakcji "Gazety Olsztyńskiej". Gazeta stała się
głównym organem propagandowym strony polskiej, prezentując wiernie przebieg kampanii
informacyjnej przed plebiscytem.
1 września 1939 do redakcji "Gazety" wkroczyło gestapo. Seweryn Pieniężny został aresztowany, a
24 lutego 1940 rozstrzelany w obozie koncentracyjnym w Hohenbruch. Pogrzeb odbył się w
Olsztynie dopiero po ekshumacji w 1946.
Na cześć Seweryna Pieniężnego miasto Melzak otrzymało nazwę Pieniężno.
(arkusz mapy nr 3)
Ulica Pólko
Proponowana nazwa ulicy znana nawiązuje do nazw utrwalonych w życiu mieszkańców Kozłowa ,
używana dla ulicy na której znajduje się ośrodek zdrowia.
(arkusz mapy nr 4)
Ulica Dolinka
Proponowana nazwa ulicy jest utarta w tradycji i świadomości mieszkańców. Nazwa ta przyjęła się
dla osiedla domków jednorodzinnych położonych na obniżonym terenie , naprzeciwko poczty.
(arkusz mapy nr 4)
Ulica Tylna
Proponowana nazwa ulicy nawiązuje do jej położenia; ulica ta położona jest za istniejącymi
budynkami i ogródkami, równolegle do ulicy Nidzickiej
(arkusz mapy nr 1)
Ulica Długa
Proponowana nazwa ulicy nawiązuje do jej położenia; jest najdłuższą drogą gminną w m.Kozłowo,
umiejscowiona jest prostopadle do ul. Nidzickiej i swym zasięgiem obejmuje ok. 2 km drogi.
(arkusz mapy nr 3)

Podobne dokumenty