Ulica Nidzicka Ulica przebiega centralnie przez miejscowość
Transkrypt
Ulica Nidzicka Ulica przebiega centralnie przez miejscowość
Ulica Nidzicka Ulica przebiega centralnie przez miejscowość Kozłowo na trasie Nidzica-Działdowo, a proponowana nazwa ulicy związana jest z administracyjną przynależnością gminy Kozłowo do powiatu nidzickiego. (arkusze map nr 1,3,4,5) Ulica Mazurska Proponowana nazwa ulicy związana jest z geograficzną przynależnością gminy i miejscowości Kozłowo do regionu Warmii i Mazur. (arkusz mapy nr 4) Ulica Warmińska Proponowana nazwa ulicy związana z geograficzną przynależnością gminy i miejscowości Kozłowo do regionu Warmii i Mazur. (arkusz mapy nr 4) Ulica Kościelna Proponowana nazwa ulicy związana jest z lokalizacją barokowego kościoła pod wezwaniem Św. Piotra i Pawła. Proponowana nazwa ulicy upamiętnia istnienie charakterystycznego w miejscowości obiektu - zabytku architektury XVIII wieku oraz miejsca kultu religijnego znanego wielu pokoleniom obecnych mieszkańców Kozłowa i Gminy Kozłowo. (arkusz mapy nr 5 i 6) Ulica Zielona Proponowana nazwa ulicy związana jest z jej położeniem. Ulica ta kojarzona jest z jej położeniem wśród sąsiadujących z nią łąk i drzew; jej nazwa pasuje do otoczenia. (arkusz mapy nr 5) Ulica Przemysłowa Proponowana nazwa ulicy nawiązuje do położonego w tym rejonie byłego Zakładu Przemysłu Rolnego, popularnie zwanego „przemysłem”. Istniejące budynki świadczą o prowadzonej tam działalności gospodarczej i przemysłowym charakterze tej części Kozłowa. (arkusz mapy nr 1) Ulica Kolejowa Proponowana nazwa ulicy związana jest ze zlokalizowanymi przy niej budynkami byłego dworca kolejowego i przebiegającą przez Kozłowo linią kolejową. Kolej jako bardzo popularny środek transportu jest elementem charakterystycznym, który umożliwi łatwą lokalizację ulicy zarówno przez społeczność lokalną jak i przyjezdnych.(arkusz mapy nr 1 i 2) Ulica Sportowa Proponowana nazwa ulicy związana jest z istnieniem stadionu sportowego, na którym rozgrywane są rozgrywki piłkarskie oraz imprezy okolicznościowe o zasięgu gminnym i powiatowym. Stadion jako obiekt charakterystyczny tej części Kozłowa pozwoli na bezproblemowe zlokalizowanie ulicy. (arkusz mapy nr 5 i 7) Ulica Spokojna Proponowana nazwa ulicy związana jest miejscem spokojnym, dającym możliwość wypoczynku, spacerów, itp. Droga położona jest na uboczu, w otoczeniu pól, zatem nazwa odpowiada położeniu ulicy (arkusz mapy nr 7) Ulica Działkowa Proponowana nazwa ulicy związana położona jest w sąsiedztwie działek należących dla mieszkańców osiedla mieszkaniowego w Kozłowie. Łatwo jest kojarzona przez mieszkańców i osoby z zewnątrz. (arkusz mapy nr 7) Ulica Żurawia Związana z położeniem geograficznym tej części Kozłowa, w której możemy zaobserwować głównie liczne osadowienia żurawi. (arkusz mapy nr 6) Ulica Bociania Proponowana nazwa ulicy związana z istnieniem w tej okolicy licznych gniazd bocianów. Te cechy są charakterystyczne dla tej części miejscowości Kozłowo. (arkusz mapy nr 6) Ulica Szkolna Proponowana nazwa ulicy związana jest z istnieniem Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w Kozłowie. Nazwa krótka i łatwa do zapamiętania. Nazwa ulicy pozwala na szybkie jej zlokalizowanie ulicy zarówno dla mieszkańców Kozłowa oraz przyjezdnych ze względu na budynki szkolne widoczne z każdego miejsca. (arkusz mapy nr 3) Ulica Zientary - Malewskiej Proponowana nazwa ulicy jest nawiązaniem do patronki szkoły - Marii Zientary Malewskiej( 1894-1984) , poetki, nauczycielki i działaczki związanej z regionem Warmii i Mazur. W latach 1921-1923 pracowała w Gazecie Olsztyńskiej W roku 1939 została aresztowana przez hitlerowców i wywieziona do obozu koncentracyjnego Ravensbruck. Po wyzwoleniu zajęła się działalnością oświatową oraz twórczością pisarską. W 1945 roku podjęła pracę w Wydziale Oświaty Pełnomocnika Rządu na Okręg Mazurski. W 1952 roku została przyjęta w poczet Związku Literatów Polskich. Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Budowniczych Polski Ludowej i Złotym Krzyżem Zasługi (arkusz mapy nr 3) Ulica Bromkowej Maryna Okęcka-Bromkowa (ur. 1922- zm.2003 w Olsztynie) – dziennikarka, literatka, folklorystka. Urodziła się na Wołyniu. Ukończyła Liceum Gospodarstwa Wiejskiego w zachodniej Ukrainie. Po wyzwoleniu trafiła na Ziemie Odzyskane. Najpierw, do 1948 r., pracowała w Bytomskich Zakładach Budowy Maszyn w Katowicach, następnie przyjechała do Olsztyna, gdzie pracowała w Banku Inwestycyjnym. W 1956 r. podjęła pracę dziennikarki w Polskim Radiu Olsztyn. W swej pracy dziennikarskiej podjęła temat folkloru Warmii i Mazur. Zgromadziła bogatą taśmotekę pieśni i gawęd, ratując je w ten sposób przed zapomnieniem. Ponad 200 nagranych przez nią taśm trafiło do Muzeum Narodowego w Warszawie. Była autorką wielu programów radiowych, m.in. Tropami ludzi i pieśni. Za pracę w radiu przyznano Złoty Mikrofon. Swoje utwory publikowała głównie na łamach dwutygodnika Posłaniec Warmiński.W latach 1971 – 1981 Maryna Okęcka-Bromkowa była członkiem Związku Literatów Polskich.Za działalność dziennikarską, literacką i społeczną została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, była także dwukrotnie nagradzana przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. (arkusz mapy nr 3) Ulica Biedrawiny Proponowana nazwa ulicy związana jest z upamiętnieniem ludzi zasłużonych dla Warmii i Mazur. Emilia Sukertowa - Biedrawina ( 1887-1970) była działaczka społeczno-oświatową, pisarką, historykiem. Związana z regionem Warmii i Mazur. Po wybuchu I wojny światowej działała w Towarzystwie Opieki nad Ofiarami Wojny, wtedy też pierwszy raz zetknęła się z Mazurami. W 1919 r. została skierowana do pracy w Mazurskim Komitecie Plebiscytowym. Od 1921 r. była aktywną działaczką w Związku Obrony Kresów Zachodnich. Pomagała w powstaniu Mazurskiego Domu Ludowego w Działdowie (1922 r.), założyła również Muzeum Mazurskie w Działdowie (1927 r.), w którym pracowała jako kustosz (zabiegała o eksponaty, zgromadziła m.in. sporą liczbę kafli mazurskich). Prowadziła koło krajoznawcze dla młodzieży przy Dziadowskim Seminarium Nauczycielskim (1927 r.), utworzyła Towarzystwo Przyjaciół Mazur (1929 r). Organizowała również kursy rolniczo-gospodarskie dla dziewcząt. Kursy te dały początek powstałej w 1930 r. Państwowej Szkole Rolniczej Żeńskiej w Malinowie. W latach 1923-1933 tworzyła „Gazetę Mazurską” – najpierw jako sekretarz, a następnie jako redaktor naczelny. W okresie 1924-1938 redagowała „Kalendarz dla Mazurów”, a w latach 19571965 – kwartalnik pt. „Komunikaty Mazursko-Warmińskie. Emilia Biedrawina napisała wiele artykułów poświęconych przeszłości Mazur, opisywała wydarzenia historii, dzieje miast i miasteczek mazurskich, podejmowała tematy z zakresu kultury ludowej, zajmowała się też świadomością narodową w mazurskiej i warmińskiej pieśni ludowej. Łącznie wydrukowała ok. 1800 zarówno dłuższych jak i krótszych tekstów. Wielokrotnie odznaczona licznymi nagrodami m.in. otrzymała : Złota Odznakę Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego 91950), Złota Odznakę Tysiąclecia (1963), Złota Odznakę „Zasłużonym dla Warmii i Mazur” (1965).Pośmiertnie odznaczona Medalem „Rodła” (1986) (arkusz mapy nr 3) Ulica Kajki Michał Kajka ( 1858-1940) to mazurski poeta ludowy, artysta i działacz mazurski. To kolejna postać zasłużona dla Warmii i Mazur. Brał udział w akcji plebiscytowej ( 1920 r. ), agitując do przyłączenia Mazur do Polski. Pisał pieśni opiewające mazurski krajobraz, poruszał tematykę religijną i patriotyczną, wplatając do niej wątki ludowe. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski (1945). Przyczynił się do utrwalenia polskości na Mazurach. Jego utwory cechuje ogromne umiłowanie ojczystej ziemi, ludu mazurskiego i jego spraw. (arkusz mapy nr 3) Ulica Małłka Karol Małłek ( 1898- 1969) to działacz mazurski, pisarz, folklorysta, publicysta i nauczyciel. Pochodził z rodziny polskiej. Urodził się w Brodowie pow. działdowski. W latach 20 i 30 był nauczycielem i kierownikiem w różnych szkołach w Działdowie i okolicach. W 1945 r. był przewodniczącym Powiatowej Rady Narodowej w Działdowie. Prowadził działalność oświatową wśród Mazurów. Zbierał pieśni ludowe, podania, przysłowia i opisy obrzędów mazurskich. Był członkiem Związku Literatów Polskich. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń, w tym: Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a pośmiertnie Medal Rodła. (arkusz mapy nr 3) Ulica Śliwy Alojzy Śliwa ( 1885 – 1969) działacz społeczno-kulturalny na Warmii i Mazurach, poeta Dzieciństwo spędził w okolicach Olsztyna. W 1903 r. podjął pracę. A w latach 1905-1907 odbył służbę wojskową. Następnie zatrudnił się w Berlinie, gdzie działał na rzecz Komitetu Narodowego Polaków na Obczyźnie, towarzystw śpiewaczych i stowarzyszeń ludowych. W 1919 roku ukończył kurs plebiscytowy i prowadził działalność plebiscytową w Dźwierzutach. W 1940 roku wysiedlony, zamieszkał w Mędrzychowie, gdzie pracował jako tłumacz gminny. W maju 1945 roku wrócił na Warmię, był wójtem w Gutkowie. Należał do Związku Literatów Polskich. Popularyzował warmińskie zwyczaje, pisał wiersze pełne powagi i patriotyzmu. Odznaczony Medalem Niepodległości, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i pośmiertnie Medalem Rodła. (arkusz mapy nr 3) Ulica Gałczyńskiego Konstanty Ildefons Gałczyński ( 1905- 1953 ) polski poeta. Jego debiut literacki w prasie nastąpił w 1923.Wraz z początkiem II wojny światowej, powołany do wojska, brał udział w kampanii wrześniowej. Trafił do niewoli radzieckiej, z której został przekazany do niewoli niemieckiej. Okres okupacji spędził w stalagu XI-A w Altengrabow. Podczas okupacji jego wiersze ukazały się w drukowanych konspiracyjnie . W ostatnich latach życia stworzył kilka większych form poetyckich: W latach 1950–1953 związany był z leśniczówką Pranie nad Jeziorem Nidzkim, gdzie napisał wiele utworów, m.in. Kronikę Olsztyńską (1950). Tam też znajduje się obecnie jego muzeum. (arkusz mapy nr 3) Ulica Pieniężnego Seweryn Pieniężny junior (ur. 25 lutego 1890 w Olsztynie, zm. 24 lutego 1940), polski patriota, dziennikarz, redaktor i wydawca "Gazety Olsztyńskiej". Należał do nielicznego grona polskiej inteligencji Olsztyna okresu międzywojennego. Był synem Seweryna Pieniężnego (współwydawcy "Gazety Olsztyńskiej") i Joanny z Liszewskich, pracującej w redakcji "Gazety". W 1910 Seweryn Pieniężny rozpoczął działalność publiczną, pełniąc funkcję sekretarza w zarządzie Polsko-Katolickiego Towarzystwa Ludowego "Zgoda" w Olsztynie. W 1914 został powołany do wojska. W 1918 przejął obowiązki kierownika redakcji "Gazety Olsztyńskiej". Gazeta stała się głównym organem propagandowym strony polskiej, prezentując wiernie przebieg kampanii informacyjnej przed plebiscytem. 1 września 1939 do redakcji "Gazety" wkroczyło gestapo. Seweryn Pieniężny został aresztowany, a 24 lutego 1940 rozstrzelany w obozie koncentracyjnym w Hohenbruch. Pogrzeb odbył się w Olsztynie dopiero po ekshumacji w 1946. Na cześć Seweryna Pieniężnego miasto Melzak otrzymało nazwę Pieniężno. (arkusz mapy nr 3) Ulica Pólko Proponowana nazwa ulicy znana nawiązuje do nazw utrwalonych w życiu mieszkańców Kozłowa , używana dla ulicy na której znajduje się ośrodek zdrowia. (arkusz mapy nr 4) Ulica Dolinka Proponowana nazwa ulicy jest utarta w tradycji i świadomości mieszkańców. Nazwa ta przyjęła się dla osiedla domków jednorodzinnych położonych na obniżonym terenie , naprzeciwko poczty. (arkusz mapy nr 4) Ulica Tylna Proponowana nazwa ulicy nawiązuje do jej położenia; ulica ta położona jest za istniejącymi budynkami i ogródkami, równolegle do ulicy Nidzickiej (arkusz mapy nr 1) Ulica Długa Proponowana nazwa ulicy nawiązuje do jej położenia; jest najdłuższą drogą gminną w m.Kozłowo, umiejscowiona jest prostopadle do ul. Nidzickiej i swym zasięgiem obejmuje ok. 2 km drogi. (arkusz mapy nr 3)