Mapa Kultury

Pobrano z portalu Mapa Kultury
16.12.2014
Jan z Lublina muzyczną wizytówką lubelskiego renesansu
____________________________
autor: Karol Rzepecki
Jan z Lublina to jeden z najwybitniejszych, niestety dzisiaj zapomnianych kompozytorów okresu
renesansu. Jednak czy na pewno został nazwany właściwie? Przekonajmy się sami...
Druga połowa epoki renesansu przyniosła znaczący rozwój na gruncie wielu gałęzi sztuki, łącznie z
muzyką. Miejscami, w których gromadzili się najwybitniejsi kompozytorzy były dwory szlacheckie, gdzie
rozwijała się przede wszystkim muzyka świecka, a także klasztory i opactwa, w których ze
zrozumiałych przyczyn dominowała muzyka religijna.
Jednym z takich miejsc był Klasztor Kanoników Regularnych w Kraśniku, niewielkiej miejscowości na
Lubelszczyźnie. Jego początki sięgają II połowy XV wieku. Był to wówczas znaczący ośrodek kultury
muzycznej w tamtym regionie. Jak podają źródła, funkcję organisty w tamtym okresie sprawowali tam
między innymi: Korabinowski Bartłomiej, Kosecki Kasper, czy też wreszcie Jan z Lublina.
Data urodzi i śmierci Jana z Lublina do końca nie są znane. Wiadomo, że urodził się, działał i zmarł w
XVI wieku. Uważany jest do dzisiejszego dnia za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej
muzyki organowej. Jan był prawdopodobnie członkiem zakonu na terenie którego działał, jak większość
ówczesnych organistów. Prawdopodobnie w latach 1499 i 1508 uzyskał podwójne magisterium na
Akademii Kazimierzowskiej w Krakowie.
To Janowi z Lublina przypisywane jest autorstwo najobszerniejszego zabytku polskiej muzyki
organowej tamtego okresu. Uważany jest za autora tabulatury powstałej w latach 1537-1547, której
oryginalny tytuł brzmi: „ Tabulatura Joannis de Lublin Canonicorum Regularium de Crasnyc”.
Mówiąc o tej postaci warto byłoby zastanowić się dlaczego Jan, który żył, komponował i mieszkał w
Kraśniku został określony mianem Jana z Lublina. Otóż przydomek miejscowości dodany osobie
zamiast nazwiska nie oznacza wcale tego, że używała go ona za życia. Mógł on zostać dodany długo
po śmierci tej osoby. Tak też było prawdopodobnie w tym przypadku.
Postać Jana z Lublina - jak należy przypuszczać - po śmierci została zapomniana. Znaczenie – na
rzecz Lublina - straciła też rodzinna miejscowość artysty. Nazywanie zatem kompozytora „Janem z
Kraśnika” mogłoby umniejszać jego wkład w polską muzykę. Dlatego historia nadała mu przydomek „z
Lublina”.
strona 1 / 1