Chemia analityczna II - BIOL

Chemia analityczna II
SYLABUS
A. Informacje ogólne
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa jednostki
prowadzącej kierunek
Nazwa kierunku studiów
Poziom kształcenia
Profil studiów
Forma studiów
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów /semestr
Wymagania wstępne
(tzw. sekwencyjny system
zajęć i egzaminów)
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych z
podziałem na formy
prowadzenia zajęć
Opis
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
Kierunek CHEMIA
Studia pierwszego stopnia
Ogólnoakademicki
Stacjonarne
0200-CS1-3CHA
polski
Obowiązkowy (MK_2)
Rok studiów II /semestr 3
Niezbędne jest wcześniejsze zaliczenie przedmiotu chemia analityczna I
Liczba godzin zajęć dydaktycznych: 105 h.
Formy prowadzenia zajęć: wykład 15 h, laboratorium 75 h, konwersatorium 15 h.
Cele realizacji przedmiotu:
 zapoznanie z podstawami ilościowej analizy klasycznej (metody
oznaczania, rozdzielania), a także niektórymi metodami analizy
Założenia i cele
przedmiotu
Metody dydaktyczne oraz
ogólna forma zaliczenia
przedmiotu
instrumentalnej (potencjometria, spektrofotometria)



umiejętność praktycznego wykorzystanie poznanych metod analizy,
kształtowanie umiejętności pracy laboratoryjnej
kształtowanie umiejętności obliczeń niezbędnych w ilościowej
chemii analitycznej.
Formy zaliczenia przedmiotu:
Wykład: pisemny egzamin.
Laboratorium: wykonanie wszystkich przewidzianych w programie analiz oraz
zaliczenie pisemnych kolokwiów.
Konwersatorium: zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwiów pisemnych.
Efekty kształcenia
1. Charakteryzuje klasyczne metody analizy ilościowej (metody wagowe,
metody objętościowe).
2. Opisuje poszczególne etapy procesu analitycznego (pobieranie i
przygotowanie próbki, rozdzielanie, wzbogacanie, oznaczanie,
opracowywanie wyników).
3. Definiuje parametry charakteryzujące metody analityczne (czułość,
oznaczalność, wykrywalność, dokładność, precyzja).
4. Dokonuje obliczeń wyników miareczkowań oraz wyznacza punkty na
krzywych miareczkowań alkacymetrycznych, wytrąceniowych, redoks i
kompleksometrycznych; oblicza potencjały układów redoks; prawidłowo
zapisuje wyniki oznaczeń.
5. Posiada umiejętność przeprowadzania oznaczeń ilościowych analitów za
pomocą klasycznych i wybranych instrumentalnych metod analitycznych.
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
K_W01, K_W02; K_W06
K_W01, K_U06
K_W01, K_U06
K_U01
K_U02,
K_U04
6. Posługuje się szkłem miarowym, wagą analityczną oraz spektrofotometrem
podczas wykonywania analiz ilościowych.
7. Przedstawia w formie pisemnej sprawozdania z przeprowadzonych analiz
ilościowych; prawidłowo zapisuje wyniki oznaczeń.
8. Analizy ilościowe wykonuje zgodnie z zasadami BHP obowiązującymi na
pracowni.
Punkty ECTS
Bilans nakładu pracy
studenta
Wskaźniki ilościowe
Data
opracowania:
K_U03
K_U04
K_K05
7
Ogólny nakład pracy studenta: 175 godz. w tym: udział w laboratoriach: 75
godz.; udział w wykładach: 15 godz.; udział w konwersatoriach:15 godz.;
przygotowanie się do zajęć, zaliczeń i egzaminu: 57 godz.; udział w konsultacjach,
zaliczeniach i egzaminie: 13 godz.
Punkty
Nakład pracy studenta związany z zajęciami:
Liczba godzin
ECTS
wymagającymi bezpośredniego udziału
118
4,7
nauczyciela
160
6,4
o charakterze praktycznym
1. 10. 2012
Koordynator
przedmiotu:
prof. dr hab. Anatol Kojło
SYLABUS
B. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Opis
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Język przedmiotu
Chemia analityczna II
0200-CS1-3CHA
Kierunek CHEMIA
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
polski
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz
forma prowadzenia zajęć
Liczba punktów ECTS
Prowadzący
Rok studiów II /semestr 3
Wykład 15 h
Treści merytoryczne przedmiotu
1. Wprowadzenie.
Rola, zadania, podział i zastosowania chemii analitycznej.
Chemia analityczna a analiza chemiczna. Analityka.
2. Klasyczne metody analityczne.
Metody wagowe. Rodzaje osadów analitycznych i
mechanizm ich tworzenia się. Dojrzewanie i starzenie się
osadów. Zjawisko współstrącania, jego mechanizm i wpływ
na końcowe wyniki oznaczeń. Strącanie z roztworów
homogenicznych. Wykorzystanie odczynników organicznych
w analizie wagowej. Przykłady oznaczeń wagowych.
Zagadnienia ogólne w analizie miareczkowej. Krzywa
miareczkowania, punkt końcowy i punkt równoważności
miareczkowania. Podział metod miareczkowania. Substancje
wzorcowe. Sporządzanie roztworów mianowanych. Sposoby
Prof. dr hab. Anatol Kojło
miareczkowania (bezpośrednie i pośrednie).
Metody objętościowe oparte o reakcje:
- strącania,
- kwasowo-zasadowe,
- utleniania i redukcji
- kompleksowania.
Opisy krzywych miareczkowania. Mechanizmy działania i
dobór wskaźników punktu końcowego miareczkowania.
Bufory porównawcze. Charakterystyka poszczególnych
metod objętościowych, możliwości ich wykorzystania oraz
przykłady zastosowań.
3. Zagadnienia ogólne.
Proces analityczny i jego kolejne etapy. Pojęcia: sygnał
analityczny,
próbka,
metoda
analityczna.
Cechy
charakteryzujące metodę analityczną: czułość, oznaczalność,
wykrywalność, precyzja i dokładność.
4. Rozdzielanie i zagęszczanie substancji chemicznych.
Uwagi ogólne. Klasyczne metody rozdzielania: strącanie,
współstrącanie, ekstrakcja.
5. Ocena wyników analizy.
Klasyfikacja błędów w analizie chemicznej. Elementy
statystycznej teorii błędów. Określenie przedziału ufności.
Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich
weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Charakteryzuje klasyczne metody analizy ilościowej (metody
wagowe, metody objętościowe). Opisuje poszczególne etapy
procesu analitycznego (pobieranie i przygotowanie próbki,
rozdzielanie, wzbogacanie, oznaczanie, opracowywanie wyników)
Definiuje parametry charakteryzujące metody analityczne
(czułość, oznaczalność, wykrywalność, dokładność, precyzja) K_W01, K_W02; K_W06
Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: EGZAMIN
Warunki zaliczenia zajęć: EGZAMIN
Literatura:
1. J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna t. 2 –
Chemiczne metody analizy ilościowej, PWN, Warszawa 2004.
2. D. A. Skoog, D. M. West, F. J. Holler, S. R. Crouch, Podstawy
chemii analitycznej, PWN, Warszawa 2006.
3. Z. S. Szmal, T. Lipiec, Chemia analityczna z elementami
analizy instrumentalnej, PZWL, Warszawa 1996.
4. A. Cygański, Chemiczne metody analizy ilościowej, WNT,
Warszawa 2012.
SYLABUS
C. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Opis
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Język przedmiotu
Chemia analityczna II – laboratorium
0200-CS1-3CHA
Kierunek CHEMIA
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
Polski
Rok studiów/ semestr
Rok studiów II /semestr 3
Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz
forma prowadzenia zajęć
Liczba punktów ECTS
Laboratorium 75 h
Prowadzący
dr Edyta Nalewajko-Sieliwoniuk, dr Julita Malejko, dr Barbara
Leśniewska, dr Elżbieta Wołyniec, dr Piotr Hałaburda
Wyznaczanie współmierności kolby z pipetą.
Alkacymetryczne metody analizy
1. Przyrządzanie i nastawianie miana roztworu HCl na
Na2CO3.
2. Przyrządzanie i nastawianie miana roztworu NaOH na
mianowany roztwór HCl.
3. Oznaczanie kwasu octowego.
4. Oznaczanie NaOH i Na2CO3 metodą Wardera.
Miareczkowe metody wytrąceniowe
1. Przygotowanie roztworu AgNO 3.
2. Oznaczanie jonów chlorkowych metodą Mohra.
Redoksometryczne metody analizy
1. Manganometria:
a) przyrządzanie i nastawianie miana roztworu KMnO4 na
Na2C2O4,
b) oznaczanie żelaza(III),
c) oznaczanie wapnia.
2. Jodometria
a) przyrządzanie i nastawianie miana roztworu Na 2S2O3
na K2Cr2O7,
b) oznaczanie miedzi(II).
3. Bromianometria - oznaczanie fenolu.
4. Chromianometria - oznaczanie żelaza(III) metodą
miareczkowania redoks z dwumetalicznym układem
elektrod.
Kompleksometryczne metody analizy
1. Przyrządzanie roztworu EDTA.
2. Oznaczanie całkowitej twardości wody oraz zawartości
wapnia i magnezu.
Analiza spektrofotometryczna
Ekstrakcyjno-spektrofotometryczne oznaczanie miedzi(II) w
płynnym nawozie sztucznym za pomocą dietyloditiokarbaminianu
sodu.
1. Charakteryzuje klasyczne metody analizy ilościowej (metody
wagowe, metody objętościowe).
2. Dokonuje obliczeń wyników miareczkowań oraz wyznacza
punkty na krzywych miareczkowań alkacymetrycznych,
wytrąceniowych, redoks i kompleksometrycznych; oblicza
potencjały układów redoks; prawidłowo zapisuje wyniki oznaczeń.
3. Posiada umiejętność przeprowadzania oznaczeń ilościowych
analitów za pomocą klasycznych i wybranych instrumentalnych
metod analitycznych.
4. Posługuje się szkłem miarowym, wagą analityczną oraz
spektrofotometrem podczas wykonywania analiz ilościowych.
5. Przedstawia w formie pisemnej sprawozdania z
przeprowadzonych analiz ilościowych; prawidłowo zapisuje
wyniki oznaczeń.
6. Analizy ilościowe wykonuje zgodnie z zasadami BHP
obowiązującymi na pracowni.
Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: kolokwium, ćwiczenia
laboratoryjne, sprawozdania z ćwiczeń.
Warunki zaliczenia zajęć: wykonanie wszystkich przewidzianych
w programie analiz oraz zaliczenie pisemnych kolokwiów.
Treści merytoryczne przedmiotu
Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich
weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Literatura obowiązkowa:
1. Z. S. Szmal, T. Lipiec, Chemia analityczna z elementami
analizy instrumentalnej, PZWL, Warszawa 1996.
2. J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna t. 2 –
Chemiczne metody analizy ilościowej, PWN, Warszawa 2004.
Literatura uzupełniająca:
1. D. A. Skoog, D. M. West, F. J. Holler, S. R. Crouch, Podstawy
chemii analitycznej, PWN, Warszawa 2006.
2. A. Cygański, Chemiczne metody analizy ilościowej, WNT,
Warszawa 2012.
SYLABUS
D. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Opis
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Język przedmiotu
Chemia analityczna II
0200-CS1-3CHA
Kierunek CHEMIA
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
polski
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz
forma prowadzenia zajęć
Liczba punktów ECTS
Rok studiów II /semestr 3
Konwersatorium 15 h
Prowadzący
dr Jolanta Magnuszewska
Treści merytoryczne przedmiotu
KONWERSATORIUM
1. Wpływ protolizy i kompleksowania na rozpuszczalność
osadów.
2. Potencjały utleniająco-redukujące.
a) Potencjały standardowe układów utleniającoredukujących,
b) Reakcje redoks,
c) Równowaga reakcji redoks.
3. Obliczanie wyników miareczkowań i skoku krzywej
miareczkowania, graficzne przedstawienie krzywej
miareczkowania na papierze i wyznaczanie punktu końcowego
miareczkowania:
a) Miareczkowanie kwas-zasada (krzywa miareczkowania
mocny kwas-mocna zasada, słaby kwas (zasada)-mocna
zasada (kwas)),
b) Miareczkowanie strąceniowe,
c) Miareczkowanie redoks,
d) Miareczkowanie kompleksometryczne
Metody dydaktyczne oraz formy i
warunki zaliczania przedmiotu
Ocena studenta dokonywana jest na podstawie pisemnego
zaliczenia w formie kolokwium. Warunkiem zaliczenia jest
obecność na zajęciach oraz pozytywna ocena z zaliczenia.
1. Zna podstawowe metody obliczeniowe stosowane do
rozwiązywania problemów z zakresu: wpływu procesów
protolizy i kompleksowania na rozpuszczalność, równowag
procesów redoks, miareczkowań: w układzie kwas-zasada,
Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich
weryfikacji
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
strąceniowego, redoks.
2. Potrafi graficznie przedstawić krzywe miareczkowania na
papierze i wyznaczyć punkt końcowy miareczkowania
3. Potrafi analizować i rozwiązywać problemy chemiczne w
oparciu o zdobytą wiedzę.
4. Uczy się samodzielnie rozwiązywać zadania rachunkowe
dotyczące poznanych na zajęciach zagadnień w postaci
zadania domowego
Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: Pisemny sprawdzian
wiedzy studenta, obserwacja pracy studenta, sprawdzenie
przygotowania studenta do zajęć
Warunki zaliczenia zajęć: wykonanie wszystkich przewidzianych
w programie analiz oraz zaliczenie pisemnych kolokwiów.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
1. Z. Galus (red.), Ćwiczenia rachunkowe z chemii analitycznej
PWN, Warszawa 2010.