Leczenie Amblyopii za pomocą szkieł

IOVS, lipiec 2010, Tom 51, nr 7
Badania kliniczne i epidemiologiczne
Leczenie niedowidzenia za pomocą szkieł ciekłokrystalicznych:
Badanie pilotażowe
Abraham Spierer, 1’2 Judith Raz, 2’3 Omry BenEzra, 4 Rafi Herzog, 4 Evelyne Cohen, 5 Ilana Karshai, 5 and David BenEzra5
leczenia
Wejściowe sygnały wzrokowe do kory mózgowej są regulowane i przetwarzane
niedowidzenia spowodowanego wadą refrakcji, zezem lub obydwoma wadami wzroku.
pod kontrolą dominującego oka, które aktywnie tłumi potencjalne wejście sygnału
METODY. W tej nieporównawczej, prospektywnej i interwencyjnej serii przypadków
wzrokowego z oka niedowidzącego.1 W związku z tym od blisko trzech stuleci
udział wzięło 28 dzieci (w przedziale wiekowym 4-7,8 lat) z niedowidzeniem
podstawą leczenia niedowidzenia jest okluzja oka zdrowego. Zalecany czas
jednoocznym, z czego 24 ukończyło badanie. W LCG fazy przysłaniania i odsłaniania
codziennego przysłaniania oka zdrowego może się wahać od kilku godzin do
CEL.
Ocena
zastosowania
szkieł
ciekłokrystalicznych
(LCG)
do
przesłony zostały elektronicznie ustawione ze stałą częstotliwością. Częstotliwość
została ustawiona w taki sposób, że łączny czas przysłonięcia wynosił 5 godzin podczas
8-godzinego czasu noszenia. Okluzję zastosowano wyłącznie na oku zdrowym.
Wszystkie 24 dzieci były obserwowane regularnie przez 9 miesięcy. Pomiarowi zostały
poddane następujące parametry: ostrość widzenia z najlepsza korekcją do dali i bliży,
fiksacje i funkcje widzenia obuocznego. Ostrość widzenia do dali została zmierzona za
całego czasu w ciągu dnia, gdy dziecko nie śpi,
leczniczy może się znacznie
różnić.4
2,3
w konsekwencji, sukces
Duże zróżnicowanie może wystąpić na
skutek wielu czynników, zarówno tych znanych, jak i nieznanych. Do znanych
czynników, które wpływają na brak poprawy wzroku, zdecydowanie zaliczyć
należy dużą uległość ze strony rodziców i brak chęci dziecka do przysłaniania oka
pomocą tablic Snellena, natomiast ostrość widzenia do bliży za pomocą tablic
zdrowego. Ten ostatni czynnik jest szczególnie powszechny wśród dzieci w wieku
Rossano/Weissa.
od 3 do 7 lat. Sugeruje się, że trudności w poddawaniu się leczeniu zostały
WYNIKI. Średnia ostrość widzenia do dali na koniec badania (po 9 miesiącach)
przezwyciężone poprzez kontrolę elektroniczną przysłaniania oka.5,6
wynosiła 0,59 (SD, 0,16) w porównaniu z 0,27 (SD 0,09) na początku (P <0,001).
Ponieważ przysłanianie oka i zabiegi atropiną nie cieszą się powszechnym
Większość dzieci (92%) stosowało się prawidłowo do leczenia. (Prawidłowe
uznaniem i napotykają na opór niektórych dzieci i rodziców, istnieje potrzeba
stosowanie zdefiniowano jako noszenia LCG przez okres co najmniej 8 godzin na dobę).
opracowania alternatywnych metod leczenia. Jako potencjalną alternatywę dla
Pod koniec leczenia u 21% dzieci (w porównaniu z 8% na początku) stwierdzono, że
leczenia
widzenie stereoskopowe jest odpowiednie (lepsze niż 60 sekund kątowych). Nie
ciekłokrystaliczne (LCG). To właśnie nasza grupa zgłosiła bezpieczeństwo i
odnotowano żadnych objawów niepożądanych.
wykonalność tego nowego podejścia7. Poszerzamy nasze wcześniejsze
WNIOSKI. Stosowanie LCG u pacjentów z niedowidzeniem przyniosło poprawę w
zakresie ostrości widzenia do bliży i dali, jak również w zakresie widzenia
stereoskopowego. Leczenie zostało dobrze przyjęte zarówno przez dzieci, jak i
rodziców. (Invest Ophthalmol Vis Sci 2010; 51:. 3395-3398) DOI: 10.1l67 / iovs.094568
niedowidzenia
opracowano
elektronicznie
sterowane
szkła
obserwacje i opisujemy wyniki wieloośrodkowego badania pilotażowego, w obrębie
którego ta nowa technologia została przetestowana.
MATERIAŁY I METODY
Szkła ciekłokrystaliczne
Obserwacje kliniczne i doświadczalne doprowadziły do wniosku, że odpowiedzialnym
za rozwój niedowidzenia jest aktywny mechanizm centralnego układu nerwowego.
Zastosowanie LCG, w którym przesłona elektroniczna sterowana za pomocą wstępnie
zaprogramowanego mikroprocesora jest przyłączona do optycznej
soczewki
refrakcyjnej, stanowi nowe podejście w zakresie leczenia niedowidzenia. Cienką
Według: 1Instytut Okulistyki Goldschleger Centrum Medycznego Sheba, Wydział Medyczny
Haszomer i Sackler Uniwersytetu w Tel Aviv, Izrael;
3
Jednostka Okulistyki Dziecięcej
Centrum Medycznego Sapir, Kfar Saba, Izrael; 4Ophthacare Ltd., Bat Szlomo, Izrael;
Jednostka Okulistyki Dziecięcej Szpitala Uniwersyteckiego Hadassah Hebrew, Jerozolima,
Izrael.
2
Przyczyniły się w równym stopniu do pracy, a zatem powinny być uznane za równoważnych
przesłonę ze szkła ciekłokrystalicznego stosuje się na zdrowe oko i jest ona sprzężona
z soczewką refrakcyjną. Przesłona ciekłokrystaliczna zawiera duże cząsteczki
organiczne, które przejawiają polaryzację elektryczną i są zawieszone w cieczy żelowej
pomiędzy dwoma cienkimi płytkami szklanymi pokrytymi cienką błoną polaryzacyjną.
W sytuacji zastosowania napięcia elektrycznego względem przesłony, orientacja
autorów.
przestrzenna zawieszonych cząsteczek zmienia się i następuje odwrócenie polaryzacji
Wspierane przez Ophthacare Ltd., Bat Szlomo, Izrael. Organizacja finansująca brała udział w
światła. Zmiana taka powoduje zablokowanie wiązki światła za pomocą zewnętrznej
projekcie, prowadzeniu badań, gromadzeniu, zarządzaniu, analizie i interpretacji danych
folii polaryzacyjnej, tworząc tym samym „czarną” soczewkę. Tego typu działanie
rękopisu.
pozwala przełączać przesłonę na przejrzystą (WYŁĄCZONE/OTWARTE), gdy brak
Zgłoszone do publikacji 31 sierpnia 2009; zmieniony 16 grudnia 2009 oraz 21 i 25 stycznia
jest napięcia, oraz na ciemną (stan wysoce nieprzezroczysty) w sytuacji
2010; przyjęte 25 Stycznia 2010; Opublikowane: A. Spierer, Ophthacare Ltd. (F, I); J. Raz,
WŁĄCZENIA/ZAMKNIĘCIA,
Ophthocare Ltd. (F); O. BenEzra, OphthoCare Ltd. (F, I, E), P; R. Herzog, OphthoCare Ltd.
ciekłokrystaliczna spełnia normy bezpieczeństwa FDA [Amerykański Departament ds.
(F, I, E), P; E. Cohen, OphthoCare Ltd. (F); JA.Karshai, OphthoCare Ltd. (F); D. BenEzra,
Żywności i Leków).
OphthoCare Ltd. (F, I)
Ze względu na właściwości folii polaryzacyjnej, w stanie przejrzystym soczewka z
Autor korespondencyjny: Abraham Spierer, Instytut Okulistyki Goldschleger, Centrum
Medyczne Sheba, 52621 Tel-Haszomer, Izrael; [email protected].
Investigative Ophthalmology & Visual Science, lipiec 2010, Tom 51, nr 7
Prawa autorskie © Association for Research in Vision and Ophthalmology
gdy
napięcie
jest
aktywne.
(Przesłona
przesłonką ma lekko zielonkawy kolor. W celu zrównoważenia, soczewka dla oka
niedowidzącego jest lekko przyciemniona w taki sposób, aby jak najbardziej upodobnić
wygląd soczewki z przesłoną ciekłokrystaliczną. Proces przysłonięcia jest sterowany
elektronicznie za pomocą urządzenia, które zawiera mikroprocesor z pamięcią i jest
zasilane przez płaskie akumulatorki w kształcie monety. Szybkość i czas trwania
każdego stanu przejrzystości soczewki są zaprogramowane w określonym,
kontrolowanym cyklu. W praktyce klinicznej, szybkość migotania można
3395
IOVS, lipiec 2010, Tom 51, nr 7
zaprogramować z uwzględnieniem potrzeb poszczególnych pacjentów. Programowanie
wykonywane jest przez lekarza. W tym badaniu, okulary zostały zaprogramowane
wstępnie przez producenta, aby zapewnić okluzję na poziomie 66% czasu, co stanowi
równowartość 5 godzin okluzji w ciągu 8 godzin noszenia okularów. Średnio w ciągu
minuty stan WŁĄCZENIA (okluzja) wynosi 40 sekund, a stan WYŁĄCZENIA
(otwarcie przesłony) - 20 sekund.
Aby umożliwić dziecku łatwiejsze dostosowanie się do migania przesłony, LCG został
zaprogramowany w taki sposób, aby rozpocząć działanie na niskim poziomie okluzji,
zwiększając go stopniowo w ciągu 10 dni do stałego poziomu. Soczewki zarówno dla
oka zdrowego i oka niedowidzącego powinny posiadać przypisaną korekcję refrakcyjną
dla każdego dziecka, jeśli występuje taka potrzeba. Przesłona ciekłokrystaliczna
stosowana powinna być tylko na zdrowe oko.
Aktywowanie okularów przez dziecko (lub rodzica) następuje poprzez delikatne
naciśnięcie mikro włącznika znajdującego się na zauszniku okularów. W celu
wyłączenia należy ponownie nacisnąć włącznik.
Po aktywowaniu LCG następuje zapis czasu działania w pamięci kontrolera
elektronicznego. Informacja wyświetlona jest w oknie sprawozdawczym, które służy
Protokół badania
Podczas rekrutacji (wizyta 0) oraz na każdej z sześciu zaplanowanych wizyt, każdy
pacjent przeszedł gruntowne badanie okulistyczne. Została oceniona VA do dali (tablica
Snellena) oraz do bliży (tablica Rossano/Weiss) oka zdrowego oraz oka
niedowidzącego, podczas noszenia przez pacjenta swoich przypisanych okularów (jeśli
pacjent takie posiadał). Punktacja VA Snellena (litery lub obrazy przedstawione w
liniach) były zgodnie ze standardowymi literami logMAR; Na przykład, 20/20
określono jako 1,0, 20/25 jako 0,8, i tak dalej. Zez mierzono do bliży i do dali za pomocą
pryzmatycznego testu naprzemiennego zakrywania oczu. Funkcje stereoskopowe
oceniano u dzieci chętnych do współpracy za pomocą testu stereoskopowego Titmus`a
z muchą, zwierzętami i okręgami. Badanie za pomocą lampy szczelinowej i badanie dna
oka przeprowadzono u wszystkich pacjentów. Pełną refrakcję po cykloplegii wykonano
40 minut po zastosowaniu kropli tropikamidu 0,5% (Mydramide;. Fischer
farmaceutyczne Labs Ltd., Tel-Aviv, Izrael) oraz cyklopentolatu 1,0% do oczu, które
zostały zakropione dwukrotnie w odstępie 15 minut.
również jako ładowarka akumulatorów znajdujących się w okularach po ich
Kontrola
podłączeniu na noc. Informacje dotyczące czasu zużycia zostają pobrane z okularów i
Po wykonaniu wstępnej oceny wzroku przy użyciu LCG (wizyta 1), rodzice zostali
wyświetlane w postaci cyfrowej, a ikona uśmiechniętej lub smutnej twarzy wskazuje
poinformowani na temat obsługi i pielęgnacji LCG oraz konieczności ładowania w nocy
odpowiednio akceptację lub jej brak. (Ze względu na problemy techniczne związane z
baterii elektronicznych. Zostali oni również poproszeni o nagrywanie wszelkich
tą funkcją, które wystąpiły w trakcie badania, rodzice zostali poproszeni o subiektywne
niezwykłych wydarzeń, które miały miejsce w okresie badania oraz sprawdzania
sprawozdanie poziomu akceptacji terapii przez dziecko. Zgodność odnotowywana jest
każdego ranka, czy elektroniczna przesłona funkcjonuje prawidłowo. Zostali oni
w przypadku, gdy dziecko nosi LCG przez co najmniej 8 godzin dziennie).
pouczeni, jak ręcznie zainicjować działanie mechanizmu w przypadku awarii
Porównanie przeprowadzono pomiędzy początkową wydolnością wzrokową w badaniu
elektronicznej funkcji przesłony oraz o tym, aby poinformować nas o ewentualnych
wstępnym pacjenta z niedowidzeniem, a badaniem końcowym. Szczegółowy protokół
problemach. Każde dziecko otrzymało dwie pary okularów w celu zapewnienia
tego badania został sprawdzony i zatwierdzony przez Komitety ds. Etyki trzech
ciągłości stosowania w przypadku wystąpienia problemów technicznych.
uczestniczących ośrodków medycznych (Ministerstwo Zdrowia, zatwierdzenie Grant
Wizyty kontrolne zaplanowano co 5 do 6 tygodni w okresie 9 miesięcy badania (wizyty
HT 2439) z uwzględnieniem Deklaracji Helsińskiej. Celem badania nie było
2-6). Po szóstej wizycie kontrolnej zaprzestano używania LCG i w miarę potrzeb
porównanie metody LCG z innymi metodami leczenia, takimi jak przysłanianie oka, ale
przypisano normalne okulary korygujące.
raczej zbadanie wydajności i bezpieczeństwa okularów w leczeniu umiarkowanego
Podczas każdej wizyty rodzice byli proszeni o subiektywną ocenę wszelkich
niedowidzenia u dzieci w wieku do 8 lat.
napotkanych problemów technicznych z LCG, chęci ich dziecka do noszenia LCG oraz
ilości czasu, w którym były one używane.
Pacjenci
W badaniu udział wzięło dwadzieścioro ośmioro dzieci z niedowidzeniem jednoocznym
spowodowanym różnowzrocznością, zezem lub obydwoma wadami wzroku. Dzieci
były pacjentami ambulatoryjnymi ośrodków okulistyk dziecięcych trzech centrów
medycznych w Izraelu (Centrum Medyczne Sheba, Tel Haszomer; Centrum Medyczne
Oceny wzroku, podobne do tych wykonywanych podczas wizyt 0 i 1, przeprowadzono
w taki sposób, że egzaminatorzy wiedzieli, że pacjent uczestniczył w badaniu, ale nie
posiadali informacji klinicznych i nie wiedzieli, jaka była poprzednia wydolność
wzrokowa każdego pacjenta.
Sapir, Szpital Uniwersytecki Kfar Saba i Hadassah Hebrew, Jerusalem). Wykluczeni z
Analiza danych
udziału w badaniach zostali kandydaci, którzy przeszli operacje wewnątrzgałkowe lub
Dane próby zostały ujęte w elektronicznej wersji CRF (karta obserwacji klinicznej),
posiadający wysoką krótkowzroczność (> 6D), cierpiący na choroby oczu będące
opracowanej specjalnie do tego badania. W analizie uwzględnieni zostali wszyscy
przyczyną obniżonej ostrości wzroku (VA), zeza spowodowanego zwłóknieniem
pacjenci, którzy zostali zakwalifikowani do badania i posiadali poprawne dane (SAS
mięśni zewnątrzgałkowych, epilepsję lub przypadki epilepsji w rodzinie. Czworo ze
wersja 91;. Instytut SAS, Cary NC). Dane badania przedstawiono w postaci wykresów
zgłoszonych dzieci zostało wykluczonych z badania, ponieważ albo nie stawiało się na
i tabel. Zmienne ciągłe przedstawiono jako średnią i SD lub przy 95% przedziale
regularnej obserwacji, albo przestało nosić przedwcześnie szkła LCG (jedno dziecko
ufności. Dane zliczania zostały podsumowane za pomocą procentu z 95% dokładnością
nie pojawiło się na pierwszej wizycie, jedno dziecko przestało przychodzić po dwóch
względem granic ufności dwumianowej. Istotność statystyczną zmian w stosunku do
wizytach, a dwoje odstąpiło od badań po czterech wizytach kontrolnych). Pozostali
linii początkowej VA przy każdej wizycie oceniano za pomocą testu Wilcoxona. Za
pacjenci, którzy używali stale LCG i uczestniczyli regularnie w zaplanowanych
istotną statystyczną uznano P <0,05 lub mniej.
wizytach w klinice w trwających ponad planowany okres 9-miesiącznych badaniach,
weszli w skład badanej grupy. Wśród tych 24 dzieci, u 7 niedowidzenie było
spowodowane różnowzrocznością, u 6 zezem, zaś obydwie wady występowały aż u 11
dzieci.
Wszyscy pacjenci spełnili dodatkowe kryteria przyjęcia zgodności; VA od 20/120 do
WYNIKI - Charakterystyka badanej grupy
Spośród 24 dzieci włączonych do badania znalazło się 8 dziewcząt i 16 chłopców.
Zakres wieku wynosił od 4,0 do 7,8 lat, a średni wiek wynosił 6,1 (SD, 1,2) lat.
Niedowidzenie w oku prawym miało miejsce u 10 dzieci, zaś w oku lewym u 14. Przed
20/40 w oku niedowidzącym i co najmniej 20/40 w oku zdrowym, z co najmniej trzema
włączeniem do badania, 11 pacjentów przeszło próby leczenia poprzez przesłanianie
liniami różnicy pomiędzy jednym i drugim okiem; brak wcześniejszego leczenia
oka lub zakrapianie oczu atropiną, ale nie przyniosło to poprawy widzenia w oku
niedowidzenia w ciągu ostatniego miesiąca; oraz jakichkolwiek błędów refrakcji
niedowidzącym. Spośród wszystkich pacjentów, dziewięcioro dzieci nie stosowało się
korygowanych w ciągu ostatnich 4 tygodni. Należy zauważyć, że był tylko jeden
prawidłowo do zaleceń lekarza prowadzącego, zaś u dwójki przestrzegającej zaleceń,
przypadek, w którym dziecko nosiło okulary przez 4 tygodnie, cała reszta dzieci z
niedowidzeniem nosiło okulary dłużej niż kilka miesięcy przed badaniem. Troje dzieci
nie nastąpiła poprawa wzroku. Wcześniejsze propozycje leczenia za pomocą okluzji
zostały odrzucone przez
nie miały wady refrakcji i dlatego zalecono im soczewki 0 D.
3395
Ostrość wzroku w dali 6
IOVS, lipiec 2010, Tom 51, nr 7
Rysunek 1 VA do dali dla oka
niedowidzącego
na
Wizyta 1
Statystki opisowe
początku
badań.
Wizyta 3
Wizyta 4
Wizyta 5
Wizyta 6
Wizyta 1
Wizyta 2
Wizyta 3
Wizyta 4
Wizyta 5
Wizyta 6
0.27
0.09
0.18
030
030
035
0.13
0.30
0.30
0.40
039
0.14
0.30
0.40
0.45
0.46
0.15
035
0.50
0.60
0.54
0.17
0.40
035
0.60
039
0.16
030
0.60
0.70
Średnia
Std. odchylenie
25 percentyl
Mediana
75 percentyl
badania (wizyta 1) oraz podczas
Wizyta 2
Widzenie obuoczne
Większość dzieci badanych nie posiadała zdolności widzenia przestrzennego lub
13 dzieci. U 6 dzieci przyczyną niedowidzenia była nienaprzemienna ezotropia (25%),
posiadała zdolność do szczątkowego widzenia przestrzennego. Pod koniec badania
u 7 dzieci przyczyną była nieskorygowana wada refrakcji (29,2%), zaś u 11 był to zez
(wizyta 6) 21% dzieci wykazywało dobre widzenie przestrzenne (więcej niż 60 sekund
połączony z wadą refrakcji (45,8%).
kątowych) w porównaniu z tylko 8% na początku badania.
Wydolność wzrokowa oka niedowidzącego
Funkcje wzrokowe oka zdrowego
Rysunek 1 przedstawia najlepiej skorygowane VA do dali zarejestrowane podczas
Ostrość wzrokowa w dali i bliży pozostała niezmieniona przez cały okres badania (dane
sześciu wizyt. Średnie VA wynosiło 0,27 (SD 0,09) na wizycie 1 i 0,59 (SD 0,16) na
nie zostały przedstawione).
wizycie 6. Podczas każdej kolejnej wizyty zachodziła stała i konsekwentna poprawa VA
w stosunku do wizyty 1 (p <0,001 dla każdej wizyty). Rysunek 2 ilustruje tę wydolność
na skali 10-logMAR. Jak przedstawiono w tabeli 1 podczas szóstej wizyty 79%
leczonych dzieci poprawiło swoje wyniki o 3 lub więcej linii lub osiągnęło VA 20/30.
Warto zauważyć, że 20% z nich osiągnęło ten poziom po pierwszej wizycie. Poprawie
VA do dali towarzyszyła znaczna poprawa również do bliży (czytanie). Ponad 80%
leczonych pacjentów wykazało poprawę VA do bliży do 0,4 (normalne widzenie na
tablicy Rossano/Weiss wynosi 0,5) lub lepiej podczas badania na szóstej wizycie.
Akceptacja sposobu leczenia
22 (92%) spośród 24 dzieci nosiło okulary, co najmniej 8 godzin dziennie, zgodnie z
zaleceniem.
Bezpieczeństwo
Nie odnotowano żadnych poważnych działań niepożądanych.
Dzieci łatwo przystosowały się do migania w soczewce na oku zdrowym. Czworo dzieci
miało przemijające bóle głowy, zgłoszono również cztery przypadki dyskomfortu. Nie
spowodowało to jednak zaniechania w noszeniu LCG. Nie zanotowano regresji
(niedowidzenia wstecznego) w VA oka zdrowego.
Oko niedowidzące
10LogMARstr
Tabela 1 Wyniki VA
Oko niedowidzące
Wynik
Polepszone VA do dali,
Wizyta 2
Wizyta 3
Wizyta 4
Wizyta 5
Wizyta 6
Niższe
95% granic ufności
%
Niższe
Wyższy
VA do bliży (%)
95% granic ufności
Niższe
Wyższy
Wyższe
Dla porównania wszystkich wizyt do wizyty 1
Rysunek 2 Postęp zmiany od początku badania VA mierzone jako 10 linii logMAR.
*Lepsza ostrość wzroku do dali na poziomie 3 lub więcej linii lub ostrość wzroku
0,66 (20/30).
† Ostrość wzroku do bliży 0,4 lub więcej (tablica Rossano-Weiss).
3396
IOVS, lipiec 2010, Tom 51, nr 7
Omówienie
Wyniki tego badania wskazują średnią poprawę VA w granicach 3,5 linii na skali
logMAR przy ponad 9-miesięcznym użytkowaniu okularów ze szkłami wytworzonymi
za pomocą technologii ciekłokrystalicznej, która zapewnia kontrolowaną elektronicznie
okluzję przerywaną oka zdrowego, pozwalającą wprowadzić bodźce wizualne do oka
niedowidzącego. Wyniki potwierdziły, że LCG są bezpieczne i nie mają skutków
ubocznych.
Pomimo indywidualnych różnic w zakresie poprawy badanych parametrów, u
wszystkich leczonych dzieci zanotowano polepszenie wydolności wzrokowej oka
niedowidzącego. W ciągu pierwszych 2-3 tygodni leczenia większość dzieci zauważała
miganie przesłony i przeszkodę dla bodźców wzrokowych dla oka zdrowego, gdy
wyzwalany był impuls elektryczny. Z czasem jednak dzieci przestały zwracać uwagę na
przesłonę, a miganie było prawie niezauważalne.
Interesująca jest również poprawa funkcji widzenia obuocznego zaobserwowana u
niektórych dzieci, a przyczyną może być fakt szybkiego migania umożliwiający
dostrzeżenie wskazówek przestrzennego widzenia obuocznego. Rozmiar badań
obejmujący 24 dzieci leczonych w trzech różnych ośrodkach nie pozwolił na
indywidualne dostosowywanie okresu leczenia lub szybkości migania. Możliwe jest, że
wskaźnik powodzenia dla wszystkich testowanych parametrów będzie wyższy, jeśli
leczenie metodą LCG zostanie indywidualnie dostosowane. Ta możliwość zostanie
obydwu oczach otwartych) i umożliwiającym tym samym rozwijanie interakcji w
widzeniu dwuocznym. Jednakże, nie można wykluczyć, że poprawa VA w oku
niedowidzącym spowodowana była lepszą ostrością stereoskopową.
Podsumowując, wykazano, że LCG jest skutecznym, nowym urządzeniem do leczenia
niedowidzenia. Mając na uwadze potrzebę wydłużenia okresów leczenia w niektórych
rodzajach niedowidzenia, poszukujemy możliwości indywidualnego programowania
wzorca trybu pracy LCG specjalnie dla tych dzieci, które tego potrzebują. Wierzymy,
że potencjalne korzyści z leczenia mogą ulec znacznej poprawie, jeżeli sekwencja pracy
przesłony zostanie dostosowana do stopnia niedowidzenia, wymaganego okresu
leczenia oraz wieku pacjenta. Zmiana sekwencji pracy podczas okresu leczenia zgodnie
z zachowaniem funkcji wzrokowej oka niedowidzącego może zwiększyć efektywność
LCG. Wiele dzieci cierpiących na niedowidzenie nosi okulary korekcyjne. W naszych
badaniach również zastosowaliśmy okulary do wykonania okluzji, ale bez potrzeby
stosowania dodatkowych plastrów lub używania kropli do oczu.
Zalety tego rodzaju leczenia za pomocą LCG wykazane w niniejszym badaniu mogą
być dodatkowo zwiększane poprzez zastosowanie specjalnie zaprojektowanych
procesorów elektronicznych do okularów. Urządzenia te mogą być zaprogramowane do
dostarczania zindywidualizowanych trybów pracy przesłony, która może być również
regulowana zgodnie z doświadczeniem klinicznym i wydolnością oka niedowidzącego.
zweryfikowana w zaplanowanych na przyszłość badaniach z udziałem większej liczby
dzieci. W niniejszym badaniu potwierdziliśmy nasze wcześniejsze obserwacje
Bibliografia
dotyczące
1. Asper L, Crewther D, Crewther SG. Neural processing in amblyopia. Clin Exp
Optom. 2000;83.4.
2. Kupfer C. Treatment of amblyopia ex anopsia in adults: a prelimi-nary report of
seven cases. Am J Ophthalmol. 1957;43:918-922.
3. Stewart CE, Moseley MJ, Stephens DA, Fielder AR on behalf of the MOTAS
Cooperative. Treatment dose-response in amblyopia therapy: the monitored occlusion
treatment of amblyopia study (MOTAS). Invest Ophthalmol Vis Sci. 2004;45:30483054.
4. Fielder AR, Irwin M, Auld R, Cocker KD, Jones HS, Moseley MJ. Compliance
monitoring in amblyopia therapy: objective moni-toring of occlusion. Br J Ophthalmol.
1995;79:585-589.
5. Simonsz HJ, Polling JR, Voorn R, et al. Electronic monitoring of treatment
compliance in patching for amblyopia. Strabismus. 1999; 7:113-123.
6. Blinov LM, Chigrinov VG. Electrooptic Effects in Liquid Crystal Materials. New
York: Springer; 1994:453-455.
7. Ben-Ezra O, Herzog R, Cohen E, Karshai I, BenEzra D. Liquid crystal glasses:
feasibility and safety of a new modality for treating ambly-opia. Arch Ophthalmol.
2007;12:580-581.
bezpieczeństwa
LCG.7
Wykazaliśmy
również,
że
niedowidzenie
spowodowane wadą refrakcji, zezem lub obydwiema tymi wadami może być leczone
za pomocą LCG. Podatność pacjenta na leczenie metodą LCG w naszym badaniu była
bardzo dobra. Wcześniejsze wycofanie czwórki uczestniczących dzieci nastąpiło na
skutek różnych powodów osobistych, ale cała reszta pacjentów ukończyła badania.
Szczytową poprawę VA w dali uzyskano bardzo szybko u 20% leczonych dzieci,
podczas gdy w większości przypadków w badanej grupie maksymalną poprawę
osiągnięto dopiero po dłuższym okresie. Obserwacje te są zgodne z tymi zgłaszanymi
w badaniach, w których sposobem leczenia było przysłanianie oka.4 Zauważyliśmy
również, że w stosunku do VA do dali, osiągana była odpowiednio wcześniej poprawa
ostrości czytania (zdania do bliży) i adekwatnie szybciej następował w tym przypadku
poziom szczytowy. Interesującym odkryciem była znaczna poprawa stereopsji
zarejestrowanej u 21% dzieci. Poprawa ta mogła następować w związku z korzystaniem
z LCG pozwalającym na stymulację bodźców wizualnych w oku niedowidzącym (przy
3397