Idiopatyczny zespół nerczycowy u dzieci – czy jesteśmy
Transkrypt
Idiopatyczny zespół nerczycowy u dzieci – czy jesteśmy
Idiopatyczny zespół nerczycowy u dzieci – czy jesteśmy świadkami ewolucji obrazu klinicznego i histopatologicznego choroby? Idiopathic nephrotic syndrome in children – are we witnesses of the evolution of clinical and histopathological characteristics of disease? Beata Banaszak STRESZCZENIE Idiopatyczny zespół nerczycowy (IZN) stanowi najczęstszą glomerulopatię w wieku rozwojowym. IZN może przybierać morfologię zespołu zmian minimalnych (MCNS), rozlanego rozplemu mezangium (MesPGN) oraz ogniskowego segmentalnego stwardnienia kłębuszków (FSGS). MCNS występujący u większości dzieci z zespołem nerczycowym wiąże się z dobrą odpowiedzią na kortykosteroidoterapię, rzadziej spotykane FSGS kojarzone jest ze steroidoopornością. W ostatnich latach pojawiają się doniesienia wskazujące na tendencję do narastania częstości rozpoznań FSGS oraz zjawiska steroidooporności w IZN, co może mieć ważne implikacje kliniczne. Słowa kluczowe: zespół nerczycowy, submikroskopowe kłębuszkowe zapalenie nerek, ogniskowe segmentalne stwardnienie kłębuszków ABSTRACT Idiopathic nephrotic syndrome (INS) seems to be the most common glomerulopathy in children. The histopathology of INS comprises minimal change nephrotic syndrome (MCNS), mesangio-proliferative glomerulonephritis (MesPGN) and focal segmental glomerulosclerosis (FSGS). Most children with INS have MCNS and present good response to steroids. FSGS is rare in childhood nephrosis, usually connected with steroid resistance. In recent years it has been noticed that the frequency of FSGS as well as steroid resistance in childhood INS is increasing. It may have a significant impact on clinical approach. Key words: nephrotic syndrome, minimal change glomerulonephritis, focal segmental glomerulosclerosis