D - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego we Wrocławiu

WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 7 listopada 2013 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu VII Wydział Pracy
w składzie następującym:
Przewodniczący SSO Wacława Macińska (ref.)
S ę d z i o w i e: SSO Bożenna Kaczorowska
SSO Robert Kuczyński
Protokolant : Małgorzata Miodońska
po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2013 r. we Wrocławiu - na rozprawie
sprawy z powództwa J. I.
przeciwko (...) S.A. Zakład (...) w P.
o przywrócenie do pracy
na skutek apelacji strony pozwanej
od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6
sierpnia 2013 r. sygn. akt IV P 370/13
I. oddala apelację,
II. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
prawnego w postępowaniu odwoławczym.
UZASADNIENIE
Powód J. I. domagał się przywrócenia do pracy na stanowisku kierownika pociągu pasażerskiego u strony pozwanej
(...) S.A. Zakład (...) w P..
Wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2013 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił powództwo o przywrócenie do pracy, zasądził od strony pozwanej na rzecz
powoda kwotę 11.443,80 zł tytułem odszkodowania oraz kwotę 572 zł tytułem opłaty od pozwu od uiszczenia której
powód był tymczasowo zwolniony z mocy ustawy oraz wyrokowi w części zasądzającej nadał rygor natychmiastowej
wykonalności, co do kwoty 3.814,60 zł brutto.
Na podstawie zebranego materiału dowodowego, akt osobowych powoda, zapotrzebowania średniorocznych
pracowników drużyn konduktorskich Zakładu (...) w P., oraz zapotrzebowania na pracowników Zespołu drużyn
konduktorskich Sekcji W. do obsługi pociągów uruchamianych przez (...) S.A. od dnia 9 grudnia 201 roku oraz
zeznań świadków K. B., P. J., J. K., A. K. i A. F. – Sąd Rejonowy uznał że wypowiedzenie powodowi umowy o pracę
nastąpiło z naruszeniem art. 30 § 4 kp i polegało na wskazaniu przyczyny wypowiedzenia w sposób zbyt ogólnikowy
bez odniesienia się do wskazanego kryterium doboru pracownika.
Strona pozwana wypowiadając powodowi umowę o pracę jako przyczynę wskazała „trwający proces restrukturyzacji i
modernizacji (...) S.A. oraz związany z tym proces zmniejszenia obsługi przewozowej w Zakładzie (...) i w konsekwencji
redukcji zatrudnienia na stanowisku, na którym jest Pan zatrudniony”.
Nie kwestionując zasadności i celowości zmniejszenia zatrudnienia u strony pozwanej, Sąd I instancji uznał, że strona
pozwana wypowiadając powodowi umowę o pracę w oparciu o przepisy ustawy z dnia 13 marca 2003r. o szczególnych
warunkach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w sposób mało
klarowny wskazała przyczynę dla której powodowi wypowiedziano umowę o pracę bez wskazania kryteriów doboru
do zwolnienia.
Kryteria doboru do zwolnienia nie były znane powodowi w chwili złożenia oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę,
a powołane zostały dopiero w odpowiedzi na pozew i dotyczyły braku dyspozycyjności, kultury osobistej, wiedzy i faktu
przystąpienia do weryfikacji.
Powołując się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2013r. I PK 172/12 Sąd Rejonowy stwierdził, że
pracodawca nie ujawnił wobec powoda kryteriów doboru pracowników do zwolnienia (z przyczyn jego niedotyczących
w trybie indywidualnym) co spowodowało, że powód zatrudniony przez 27 lat ogółem na (...) pozbawiony był
możliwości oceny trafności dokonanego wyboru w kontekście zasadności dokonanego mu wypowiedzenia, a to z kolei
wobec naruszenia art. 30 § 4 kp uzasadniało zasądzenie odszkodowania na mocy art. 45 § 1 kp w zw. z art. 471 kp.
Sąd Rejonowy oddalił natomiast roszczenie powoda o przywrócenie do pracy wobec trwającej modernizacji pozwanej
spółki uznając, że w tej sytuacji przywrócenie do pracy powoda byłoby niecelowe.
Orzeczenie o obowiązku uiszczenia opłaty Sąd Rejonowy oparł o art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 kpc a o rygorze w oparciu o art. 4772 § 1 kpc.
W apelacji od powyższego wyroku strona pozwana zarzuciła:
1. naruszenie prawa materialnego tj. art. 45 § 1 kp w zw. z art. 30 § 4 kp poprzez przyjęcie przez Sąd I instancji
że niewskazanie przez pracodawcę w treści oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę kryterium doboru
pracownika do zwolnienia, w sytuacji gdy przyczyną wypowiedzenia umowy jest redukcja etatów stanowi naruszenie
prawa w rozumieniu w/w przepisów
2. naruszenie przepisów postępowania tj. art. 227 kpc, 233 § 1 kpc i 328 § 2 kpc poprzez pominięcie, w ocenie materiału
procesowego okoliczności wskazanych i udowodnionych w postępowaniu sądowym przez pozwaną, a stanowiących
uzasadnienie doboru powoda do zwolnienia.
Wskazując na powyższe podstawy apelacyjne strona pozwana domagała się zmiany zaskarżonego wyroku w
zaskarżonej części i oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od powoda na jej rzecz kosztów postępowania
apelacyjnego w tym kosztów zastępstwa procesowego w/g norm przepisanych.
Powód w odpowiedzi na apelację pozwanej domagał się jej oddalenia w całości oraz zasądzenia na jego rzecz kosztów
zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy zważył:
Apelacja strony pozwanej nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd I instancji przeprowadził postępowanie dowodowe, w oparciu o które wydał trafny wyrok.
Ustalenia Sądu Rejonowego oraz ich ocenę prawną Sąd Okręgowy uznał za własną.
Nieuzasadniony jest zarzut apelacyjny dotyczący naruszenia przez Sąd Rejonowy prawa materialnego tj. art. 45 § 1
kp w zw. z art. 30 § § 4 kp kwestionujący w istocie obowiązek pozwanego do wskazania w wypowiedzeniu powodowi
umowy o pracę kryteriów doboru pracownika do zwolnienia przy dokonywaniu redukcji zatrudnienia z przyczyn
organizacyjnych.
Przede wszystkim należy podkreślić, że pracodawca ma prawo dokonywać zmian i reorganizacji oraz zapewniać
właściwy dobór kadr mając na względzie interes zakładu pracy, jednakże musi się to odbywać w majestacie prawa,
a ocena zasadności wypowiedzenia może być dokonywana przez Sąd jedynie w granicach przyczyn podanych
pracownikowi przez pracodawcę w piśmie rozwiązującym umowę o pracę.
Nie kwestionując reorganizacji i redukcji zatrudnienia u strony pozwanej Sąd Okręgowy podziela w pełni stanowisko
Sądu Rejonowego zawarte w motywach uzasadnienia a znajdujące oparcie w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25
stycznia 2013r. I PK 172/12 iż pracodawca przy dokonywaniu redukcji zatrudnienia z przyczyn organizacyjnych
powinien wskazując przyczynę wypowiedzenia nawiązać do zastosowanego kryterium doboru pracownika do
zwolnienia.
Także w ocenie Sądu Okręgowego nie ma przesłanek do twierdzenia, że pracownik zwalniany z przyczyn jego
niedotyczących w trybie indywidualnym miałby być pozbawiony możliwości dokonania oceny co do dokonanego mu
wypowiedzenia, zwłaszcza w zakresie zastosowanych kryteriów doboru do zwolnienia.
Potrzeba porównania z innymi pracownikami powstaje bowiem wówczas, gdy następuje likwidacja jednego lub kilku
spośród większej liczby jednakowych stanowisk i konieczne jest dokonanie wyboru pracowników do zwolnienia.
Taka sytuacja miała miejsce u strony pozwanej bowiem w związku z planowaną reorganizacją Naczelnik (...).Zakład
(...)w P.A. S.wytypował siedem osób do zwolnienia, wśród pracowników drużyn konduktorskich, w tym powoda.
Typując m.in. powoda do zwolnienia wskazał, że jest on niedyspozycyjny, ma niski poziom wiedzy i średnią kulturę
osobistą i nie przystąpił do weryfikacji.
Powód, jak wynika z zebranego materiału dowodowego przez Sąd Rejonowy nie został jednak poinformowany przez
pracodawcę jakie zastosowano kryteria doboru pracowników do zwolnienia.
Z oświadczenia woli pozwanego z 11 kwietnia 2013r. (doręczonego powodowi 14 kwietnia 2013r.) nie wynika bowiem
jakie kryteria doboru do zwolnienia zastosował pozwany wypowiadając powodowi umowę o pracę, mimo że było
przeprowadzone wewnętrzne postępowanie zmierzające do wytypowania osób do zwolnień.
Pozwana wybierając pracownika do zwolnienia winna była wskazać kryteria doboru, a także wskazać, że wybór ten
był wywołany i usprawiedliwiony znanymi pracownikowi okolicznościami.
W sprawie bezsporne było, że pracodawca nie ujawnił wobec powoda kryteriów doboru pracowników do zwolnienia,
co spowodowało że powód pozbawiony był oceny trafności dokonanego wyboru, w kontekście zasadności dokonanego
mu wypowiedzenia.
Trafnie zatem Sąd Rejonowy uznał, że oświadczenie strony pozwanej o rozwiązaniu umowy o pracę za
wypowiedzeniem nastąpiło niezgodnie z przepisami prawa pracy, z naruszeniem art. 30 § 4 kp które polegało na
wskazaniu przyczyny wypowiedzenia w sposób ogólnikowy bez odniesienia się do wskazanego kryterium doboru
pracownika do zwolnienia, co uzasadniało zasądzenie odszkodowania na mocy art. 45 § 1 kp w zw. z art. 471 kp.
Pozostałe zarzuty apelacyjne dotyczące naruszenia przepisów procesowych tj. art. 227 kpc, 233 § 1 kpc i 328 § 2 kpc
w świetle powyższych wywodów nie zasługują na uwzględnienie.
Zarzuty te mają charakter polemiczny z ustaleniami i rozstrzygnięciem Sądu I instancji. Sąd Rejonowy zgromadził
dowody mające istotne znaczenie w sprawie, zgodnie z art. 227 kpc, dokonał oceny wiarygodności zebranego materiału
dowodowego w ramach art. 233 § 1 kpc nie przekraczając jej ram, a uzasadnienie wyroku sporządził zgodnie z
wymogami art. 328 § 2 kpc.
Apelacja strony pozwanej jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu na mocy art. 385 kpc.
Orzeczenie o kosztach oparto o art. 98 kpc i § 13 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28.02.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej z urzędu. (tekst jednolity z 2013r. Dz. U. poz. 461).