Bóbrka kotłownia opis

Spis zawartości
Strona tytułowa
nr 1
Spis zawartości
nr 2
Wstęp – dane ogólne
nr 3
Opis techniczny
nr 4-13
Informacja BIOS
nr 14
Obliczenia
nr 15-19
Zastawienie materiałów
nr 20-22
Warunki przyłączenia do sieci gazowej
nr 23-26
Rysunki :
Schemat technologiczny kotłowni
rys. nr 1 S
Instalacja centralnego ogrzewania – rzut piwnic
rys. nr 2 S
Instalacja centralnego ogrzewania rzut parteru
rys. nr 3 S
Rozwinięcie instalacji centralnego ogrzewania
rys. nr 4 S
Instalacja gazowa – rzut piwnic
rys. nr 5 S
Aksonometria instalacji gazowej
rys. nr 6 S
2
1.0. Wstęp.
1.1. Dane ogólne.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt budowlano-wykonawczy przebudowy
zużytej technicznie kotłowni opalanej gazem ziemnym na projektowaną kotłownię opalaną
gazem ziemnym , projekt budowlano wykonawczy instalacji centralnego ogrzewania i
instalacji gazowej w budynku pod nazwą Dom Łukaszewicza zlokalizowany w gminie
Chorkówka , Bobrka Dz. nr ewidencyjny 1157/22.
1.2. Podstawa opracowania.
Niniejszą dokumentację opracowano na podstawie:
- umowy z Inwestorem
- inwentaryzacji pomieszczenia kotłowni .
1.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30.07.2001r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe /Dz.U. Nr 97 poz. 1055 z dnia
11.09.2001r.
2. Warunki techniczne wykonania i odbioru gazociągów gazociągów i urządzeń
gazowniczych stalowych o MOP ≤ 5 bar obowiązujące w KOSD Sp. z o.o. w Tarnowie –
Tarnów, październik 2007r.
3. Ustawa z dnia 7-07-1994 Prawo Budowlane – tj. Dz. U. nr 207 poz. 2016 z późniejszymi
zmianami.
4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 03-07-2003 w sprawie szczegółowego
zakresu
i formy projektu budowlanego – Dz. U. nr 120 z dnia 10-07-2003,
5. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12-04-2002 w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – Dz. U. nr 75 z dnia
15-06-2002 poz. 690.
6. Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 06.02.2003 r. – w sprawie bezpieczeństwa
i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych ( Dz.U. nr 47/2003 – poz.
401 ).
7. Pomiary w terenie.
1.3. Normy, przepisy, literatura.
a) Ciepłownictwo - Zbiór Norm.
b) Dane techniczne urządzeń.
1.4. Dane charakterystyczne.
- zapotrzebowanie ciepła dla celów grzewczych:
26,4 kW
- moc cieplna kotłowni:
28,0 kW
- parametry medium grzejnego: woda
- zapotrzebowanie gazu
70/500C
3,6 m3/h
-lokalizacja kotłowni: w istniejącym pomieszczeniu kotłowni .
3
2.0. Opis techniczny.
2.1. Stan istniejący.
Budynek pod nazwą Dom Łukaszewicza zlokalizowany w gminie Chorkówka , Bobrka Dz. nr
ewidencyjny 1157/22. zaopatrywany jest w ciepło z istniejącej kotłowni opalanej gazem
ziemnym zlokalizowanej w piwnicy budynku . Ze względu na zużycie techniczne istniejącego
kotła projektuje się nową kotłownię opalaną gazem ziemnym
Modernizacja kotłowni obejmować będzie:
- demontaż istniejącego kotła gazowego żeliwnego o mocy 28kW szt. 1
- demontaż istniejącego naczynia wzbiorczego
szt. 1
- demontaż istniejącej armatury wraz z orurowaniem w obrębie kotłowni
- demontaż istniejącej instalacji gazowej
- demontaż istniejącego czopucha
Instalacja centralnego ogrzewania w istniejącym budynku pracuje w zamkniętym obiegu
wymuszonym pompą obiegową .
W budynku zamontowane są grzejniki żeliwne członowe. W związku ze zużyciem
technicznym instalacji c.o. przewiduje się demontaż istniejących rurociągów i grzejników
centralnego ogrzewania.
2.2. Stan projektowany
Dla zabezpieczenia zapotrzebowania mocy cieplnej na cele grzewcze c.o. dobrano kocioł
wodny żeliwny Buderus G-144 o mocy cieplnej 28 kW , opalany gazem ziemnym, o
następującej charakterystyce:
- moc znamionowa
28kW
151 kg
- ciężar
- pojemność wody
13 dm3
- temperatura spalin
89 0 C
- zużycie gazu
3,2 m3/h
2.3. Opis kotłowni.
Kotłownia opalana gazem ziemnym zlokalizowana jest w piwnicy budynku
- ustawienie kotła na projektowanym cokoliku betonowym o wysokości 0,07 m
nad posadzką.
Praca kotła w systemie zamkniętym z zabezpieczeniem zgodnie z PN-91/B-02414
- naczynie wzbiorcze przeponowe Reflex typ NG-80
- zawór bezpieczeństwa SYR typ 1915 Dn 15, nastaw 0,25 MPa
- rura wzbiorcza φ 28x1,5mm.
Wymuszenie obiegu czynnika grzewczego w obiegu sprzęgło hydrauliczne-kocioł
projektowaną pompą obiegową: typ 25 POe 40C o następującej charakterystyce V =
2,0m3/h , H= 0,01 MPa. producent Leszczyńska Fabryka Pomp.
Wymuszenie obiegu czynnika grzewczego w instalacji c.o. projektowaną pompą obiegową:
typ 25 POe 60C o następującej charakterystyce V = 1,4m3/h , H= 0,04 MPa. producent
Leszczyńska Fabryka Pomp.
Do sterowania i programowania pracy kotła c.o. zastosowano sterownik R 2107 (obieg
pompowy , sterownik pogodowy)
4
Lokalizacja kotła, naczynia wzbiorczego i pomp zgodnie z rysunkiem rzutu poziomego.
Napełnianie i uzupełnianie zładu odbywać się będzie wodą uzdatnioną.
2.4. Rurociągi i armatura.
Przewody w kotłowni prowadzić pod sufitem .
Należy zapewnić odpowiednie przymocowanie przewodów do przegród budowlanych.
Rurociągi w kotłowni wykonać z rur miedzianych twardych łączonych poprzez lutowanie
Kompensacja wydłużeń - na załamaniach trasy.
Do mocowania rur miedzianych powinny być używane uchwyty z tworzyw sztucznych,
obejmy z miedzi lub jej stopów. W przypadku stosowania uchwytów stalowych, pomiędzy
obejmą stalową, a przewodem miedzianym należy umieścić na całym obwodzie przekładkę
ochronną z gumy lub taśmy z miękkiego PVC.
Przy montażu rur miedzianych należy stosować materiały jednorodne tzn. miedź i jej stopy.
W przypadku, jeśli niemożliwe jest uniknięcie rozwiązania mieszanego, należy bezwzględnie
przestrzegać następujących wskazań:
niedopuszczalny jest metaliczny styk miedzi ze stalą niestopową oraz niestopową
ocynkowaną,
dopuszczalny jest metaliczny styk stali austenitycznej chromoniklowej z miedzią i jej
stopami.
Rury miedziane nie wymagają żadnych dodatkowych zabezpieczeń antykorozyjnych.
W miejscach przeprowadzenia rur przez przegrody budowlane powinny być zamontowane
tuleje o 1 cm dłuższe niż grubość przegrody. Tuleje wykonać z rur o jedną dymensję
większych od odpowiadającej im średnicy rury instalacyjnej. Na końcach rurociągów
zasilającego i powrotnego, zamontować odpowietrzniki automatyczne z zaworami
odcinającymi.
Jako armaturę odcinającą zastosowano zawory kulowe i zasuwy mosiężne .
Prowadzenie przewodów ze spadkiem 0,5 % w sposób umożliwiający odpowietrzenia
i spusty.
2.5. Opalanie kotła
Opalanie kotła gazem ziemnym GZ50 palnikiem inżektorowym.
2.6. Odprowadzenie spalin.
Odprowadzenie spalin z kotła włączyć do istniejącego czopucha kanałami
spalinowymi Dn160mm do istniejącego komina φ160mm H=8,0m .
Z dolnej części przewodu kominowego należy wykonać odprowadzenie skroplin przewodem
φ 15 mm . Skropliny te będą neutralizowane neutralizatorze skroplin typ NSK15L o
pojemności 15dm3 i odprowadzane do kanalizacji .
2.7. Wentylacja kotłowni.
( dobrano zgodnie z normą)
a) Nawiew: kanałem wentylacyjnym z kratką wentylacji nawiewnej (niezamykana) o
wymiarach 325x125mm zamontowana na wys. 0.3m od posadzki .
b) Wywiew: kanał wywiewny 0,14x 0,14 m szt.1 (w istniejący przewód wentylacyjny ).
5
2.8. Zabezpieczenie antykorozyjne.
Nie przewiduje się.
2.9. Izolacja ciepłochronna.
Wszystkie przewody instalacji c.o. w piwnicy należy zaizolować izolacją termiczną typu
Thermaflex grubość izolacji minimum 20mm.
3.0. Próby i odbiory.
3.1. Próba na zimno.
Po wykonaniu orurowania kotłowni całość ( bez kotła ) należy poddać próbie na
szczelność na ciśnienie 0,4MPa. Próba nie może wykazać spadku ciśnienia, po próbie
ciśnieniowej należy dokładnie przepłukać instalację c.o. w budynku, (przed włączeniem
kotłowni w obieg instalacji c.o.).
3.2. Próba na gorąco.
Ruch regulacyjny i próba na gorąco powinna być przeprowadzona komisyjnie
z udziałem przedstawicieli BHP, przyszłego użytkownika, inspektora nadzoru i kierownika
budowy.
Ruch regulacyjny i próbę na gorąco uznaje się za dokonane jeżeli uzyskano założone
w projekcie parametry i sporządzono protokół z komisyjnego przeglądu po 72 godzinach
ruchu próbnego.
Po komisyjnym stwierdzeniu dokonania próby na gorąco, prawidłowej pracy kotła
i wszystkich urządzeń w kotłowni stwierdzeniu uzyskania założonych w projekcie
parametrów kotłownię można przekazać do eksploatacji. Po przekazaniu do eksploatacji
należy zaprogramować regulator do sterowania pracą kotła i pomp obiegowych .
Regulator pozwala także na zaprogramowanie pracy kotła w okresach miesięcznych z
uwzględnieniem dni roboczych, świątecznych itp. Kotłownia podlega jednorazowemu
odbiorowi przez UDT
4.0
Instalacja centralnego ogrzewania
Zaprojektowano instalację centralnego ogrzewania o parametrach pracy 70/550C z
rozdziałem dolnym .
Instalacja centralnego ogrzewania pracować będzie w układzie zamkniętym, ciśnienie
statyczne w instalacji co wynosi 1,0 bara.
Przewody instalacji centralnego ogrzewania należy prowadzić po ścianach na podłogą
parteru.
Należy zapewnić odpowiednie przymocowanie przewodów do przegród budowlanych.
Instalacje należy wykonać z systemu instalacyjnego bazującego na rurach stalowych
zaprasowywanych jednostronnie ocynkowanych Sanhatherm lub z rur miedzianych twardych
łączonych na zaprasowywanie.
6
Grzejniki
Zaprojektowano ze względu na charakter pomieszczeń grzejniki firmy Radson Delta
laserline. Są to grzejniki stalowe kolumnowe z wbudowanym zaworem termostatycznym.
Grzejniki są dolnozasilane. Kolory grzejników ustalić z architektem wnętrz.
Grzejniki dolno zasilane z wbudowanym zaworem termostatycznym wyposażyć w głowice
termostatyczne firmy Danfoss. Grzejniki dolno zasilane wyposażyć w zespół zaworowy pod
grzejnikowy firmy Oventrop Multiflex.
7
4.1 Regulacja instalacji centralnego ogrzewania
Regulacja instalacji następuje za pomocą termostatycznych zaworów grzejnikowych z
podwójną regulacją. Zawór taki eliminuje stosowanie przy grzejnikowej kryzy dławiącej i
umożliwia regulację instalacji c.o. bez spuszczania wody. Regulacja I stopnia następuje przez
ustawienie nastawy, odpowiedniej wersji zaworu podanej na rysunku rozwinięcia instalacji
c.o. nad symbolem zaworu grzejnikowego. Po wykonaniu regulacji wstępnej (pierwszego
stopnia) w zaworze grzejnikowym montujemy głowicę termostatyczną, która steruje
temperaturą w pomieszczeniu. Żądaną temperaturę ustawia się pokrętłem głowicy, na którym
naniesiona jest skala regulacji. Regulację wykonać po kilkakrotnym przepłukaniu instalacji.
4.2 Próby i odbiory
Próby szczelności
Próbę szczelności przeprowadzić dla samej instalacji centralnego ogrzewania bez kotłowni.
Przed przystąpieniem do badania należy instalację podlegającą próbie kilkakrotnie skutecznie
przepłukać wodą z instalacji wodociągowej. Na 24 godziny przed rozpoczęciem badania
szczelności instalacja powinna być napełniona wodą zimną (zaleca się wodę uzdatnioną w
części c.o.) i dokładnie odpowietrzona. W tym okresie należy dokonać starannego przeglądu
wszystkich elementów oraz skontrolować szczelność połączeń przy ciśnieniu statycznym
słupa wody w instalacji. Po stwierdzeniu gotowości zładu do podjęcia badania szczelności
należy odłączyć instalację w kotłowni zamykając zawory na kolektorach zasilania i powrotu,
i następnie podnieść ciśnienie w instalacji c.o. za pomocą pompy ręcznej tłokowej,
podłączonej w najniższym jej punkcie. Ciśnienie próbne: 0,6 MPa. Pompa musi być
8
wyposażona w zbiornik wody, zawory odcinające, zawór zwrotny i spustowy oraz cechowany
manometr tarczowy o zakresie o 50% większym od ciśnienia próbnego i działce elementarnej:
0,01 MPa.
Wynik próby należy uznać za pozytywny, jeżeli w ciągu 20 minut manometr nie wykaże
spadku ciśnienia oraz nie stwierdzono przecieków ani kropelek rosy szczególnie na
połączeniach. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku próby na zimno należy przeprowadzić
próbę na gorąco, po uruchomieniu kotła, w miarę możliwości przy najwyższych parametrach
roboczych czynnika grzewczego, lecz nie przekraczających parametrów obliczeniowych.
Wyniki badania szczelności należy uznać za pozytywne, jeżeli w ciągu 20 minut manometr
nie wykaże spadku ciśnienia oraz nie stwierdzono przecieków na połączeniach.
Po napełnieniu instalacji c.o. wodą nie należy jej opróżniać, z wyjątkiem przypadków, gdy
zachodzi konieczność dokonania naprawy. W takich sytuacjach dopuszcza się opróżnianie
instalacji c.o. tylko na okres niezbędny do wykonania tych prac
Po uzyskaniu pozytywnego wyniku próby ciśnieniowej i dokładnym przepłukaniu instalacji,
należy wykonać próbę na gorąco przy parametrach normalnej pracy w czasie 72 godzin.
Instalację uważa się za szczelną, jeżeli manometr w czasie trwania próby nie wykaże spadku
ciśnienia.
Całość obliczeń ogrzewania oparto o program do obliczeń i doboru Instal-therm 4.12 HCR
firmy Instalsoft.
4.3 Uwaga ogólna.
Całość robót instalacyjnych należy wykonać zgodnie z „Warunkami technicznymi
wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych cz. II - Instalacje sanitarne
i przemysłowe”.
4.4. Roboty budowlane
Adaptacja pomieszczenia kotłowni polegać będzie na:
- wyrównaniu istniejącej posadzki w pomieszczeniu kotłowni- wylewka gr. 4cm .
- ułożeniu płytek na posadce i ścianach kotłowni do wysokości 2,2m
- zamontowanie kratki wentylacyjnej wywiewnej i nawiewnej
- zamontowaniu drzwi do kotłowni - stalowe EI 30 o odporności ogniowej 0,5
godziny. Otwierane na zewnątrz pomieszczenia kotłowni z zamknięciem
bezklamkowym na zatrzask pod naciskiem.
- Ściany w kotłowni pomalować dwukrotnie farbą emulsyjną koloru białego
- wykonanie nowego oświetlenia w kotłowni oraz podłączenie pomp
‘
9
5.0 Instalacja gazowa
5.1. Wymagania jakościowe dotyczące materiałów.
Materiały podstawowe.
Rury stalowe przewodowe stosowane do budowy instalacji gazowej powinny być
wykonane bez szwu (S) o gatunku stali nie gorszym niż P265.
• Dla średnic zewnętrznych mniejszych od DN25 (33,7mm) należy stosować rury
stalowe wg normy PN-EN 10216 „ Rury stalowe bez szwu do zastosowań
ciśnieniowych”.
• Dla średnic zewnętrznych większych lub równych DN25 (33,7mm) ) należy stosować
rury stalowe wg normy PN-EN 10208-2+AC „ Rury stalowe przewodowe dla mediów
palnych”
Grubości ścianek rur i łączników powinny być stosowane zgodne z normą PN - EN
12007-1:2004. „Systemy dostawy gazu – Gazociągi o maksymalnym ciśnieniu.
roboczym do 16 bar włącznie – Część 3: Szczegółowe zalecenia funkcjonalne
dotyczące stali”. Minimalna grubość ścianki rury przewodowej przy spawaniu (metodą
111) wynosi 3,2mm, natomiast przy spawaniu (metodą 141) grubość ścianki nie
mniejsza niż 2,6mm.
Kształtki stalowe (tj. kolana hamburskie, trójniki, zwężki redukcyjne) należy stosować
wg normy PN-EN 10253-1:2006 „Kształtki stalowe do przyspawania doczołowego”.
Parametry mechaniczne elementów kształtnych (gatunek stali, grubość ścianki)
powinny odpowiadać właściwością materiałowym rur przewodowych.
Wszystkie materiały użyte do budowy instalacji gazowej rury przewodowe, kształtki
stalowe muszą posiadać świadectwa odbioru wg PN-EN 10204 „Wyroby
metalowe – Rodzaje dokumentów kontroli”.
Materiały dodatkowe.
a.
Technologia łączenia rur i kształtek oraz użyte materiały dodatkowe (elektrody,
drut spawalniczy) powinny zapewniać wytrzymałość połączeń równą wytrzymałości
materiałów podstawowych.
b.
Łączenie rur i kształtek stalowych powinno być wykonane wyłącznie za pomocą
spawania elektrycznego.
c.
Dobór materiałów dodatkowych do spawania powinien być przeprowadzony w
oparciu o wymagania określone w normie PN-EN 12732:2004 pkt. 5.
d.
Wszystkie materiały dodatkowe do spawania użyte do budowy gazociągów lub
urządzeń gazowniczych powinny posiadać świadectwo odbioru 2.2 wg PN-EN 10204.
5.2. Technologia spajania.
Połączenia spawane elementów układów rurowych i urządzeń gazowniczych należy wykonać
wg wymagań określonych w normie PN-EN 12732 „System dostawy gazu. Spawanie
stalowych układów rurowych. Wymagania funkcjonalne” a w szczególności:
• dopuszcza się spawanie elektryczne:
- spawanie łukowe elektrodą otuloną (metoda nr 111)
- spawanie łukowe w osłonie gazów (metoda 141)
- spawanie łukowe metodą łączoną (111/141)
• kategoria wymagań jakościowych A i B
10
5.3. Personel spawalniczy
a.
Spawacze wytypowani przez Wykonawcę do spawania rurociągów i/lub
konstrukcji stalowych powinni posiadać uprawnienia wg PN-EN 287-1.
b.
Na Wykonawcy spoczywa obowiązek przedstawienia do uznania służbom
spawalniczym Inwestora listę przewidzianych do wykonania zadania spawaczy wraz
z zakresem i terminem ważności uprawnień lub kserokopii świadectw egzaminów
spawaczy.
5.4. Wykonywanie prac spawalniczych.
a.
b.
c.
d.
e.
f.
Wszystkie czynności obejmujące wykonanie złączy spawanych, (przygotowanie
krawędzi, centrowanie, wykonanie spoin sczepnych, podgrzewanie wstępne, rodzaj
i czas usunięcia centrownika, rodzaj materiałów dodatkowych i gazów osłonowych,
obróbka cieplna i inne) powinny być wykonywane zgodne z zatwierdzoną instrukcją
technologiczną spawania WPS Wytwórcy.
Łączenie odcinków rurowych oraz kształtek należy wykonywać zgodnie
z wymaganiami norm PN-EN 12732:2004. Dotyczy to przede wszystkim rodzaju
złączy, minimalnych długości odcinków oraz sposobu dopasowywania odcinków
o różnej grubości ścianek.
Nie dopuszcza się dopasowywania odcinków ze stali obrabianych
termomechanicznie oraz ulepszanych cieplnie poprzez nagrzewanie i obróbkę
plastyczną W przypadkach gdy występuje przesunięcie krawędzi poza zakresem
tolerancji
określonym
w załączniku C normy PN-EN 12732:2004 zaleca się stosowanie kształtek
przejściowych.
Preferowane jest ciecie na wymiar i ukosowanie brzegów rur za pomocą obróbki
mechanicznej. Dopuszcza się ciecie tlenowe, krawędzie po cięciu termicznym należy
wyszlifować na głębokość 1mm na całym obwodzie rury.
Złącza spawane nie spełniające warunków akceptacji należy naprawić w oparciu
o instrukcję technologiczna spawania dotyczącą naprawy spoiny.
Dopuszcza się wykonanie jednej naprawy złącza spawanego.
5.5. Znakowanie i certyfikaty.
Na wszystkie elementy służące do wykonania instalacji gazowej /tj. rury, kształtki,
zawory, itp./ wykonawca powinien posiadać atest lub świadectwo dopuszczenia do
stosowania w gazownictwie.
Zgodność produkowanych rur, kształtek, zaworów z wymaganiami aktualnie
obowiązujących norm powinna być potwierdzona certyfikatami zgodności w rozumieniu
ustawy o badaniach i certyfikacji. Każdą partię rur, kształtek, zaworów uznaną za zgodną
z obowiązującymi normami Producent powinien potwierdzić deklaracją zgodności według
wymagań PN-EN ISO/IEC 17050-1:2005 podając niezbędne dane identyfikacyjne.
Rury stalowe:
Gazociągi stalowe powinny być wykonane z rur przewodowych stalowych dla mediów
palnych i odpowiadać normie PN-EN. Rury stalowe użyte do wykonania przyłącza powinny
być cechowane i zawierać następujące dane:
11
nazwa lub znak wytwórcy rur (X)
numer normy i jej arkusza
gatunek stali
rodzaj rur
średnica zewnętrzna x grubość ścianki
Przykład oznaczenia X-PN-EN 10208-2 +AC L290NB 42,4x4,0
6.0. Wytyczne realizacji wewnętrznej instalacji gazowej.
Projektowaną wewnętrzną instalację gazową
wykonać od projektowanego punktu
redukcyjno-pomiarowego. Połączenie poszczególnych odcinków rur stalowych należy
wykonać poprzez spawanie. Przewody gazowe prowadzić nad tynkiem w odległości 2cm od
ścian lub pod tynkiem w specjalnych bruzdach wypełnionych chudą zaprawą cementową.
Natomiast w piwnicach i kotłowniach wyłącznie po wierzchu ścian w odległości 3cm.
mocowane uchwytami na odcinkach pionowych co 2,5m, a na odcinkach poziomych co 1,5m.
Zaprawy gipsowe i wapienne są niedopuszczalne!
Przewody gazowe należy prowadzić od innych instalacji wewnętrznych w następujących
odległościach:
od poziomych przewodów centralnego ogrzewania
15cm
od równoległych i pionowych przewodów wod-kan i c.o. 10cm
od równoległych pionowych i poziomych przewodów telekom. 20cm
od nieszczelnych puszek instalacji elektrycznej
10cm
od elektrycznych urządzeń iskrzących
60cm
Armaturę odcinającą (posiadającą znak jakości „B”) oraz inne elementy wyposażenia
instalacji, należy tak sytuować, aby zapewnić ich łatwy dostęp.
Po wykonaniu prób szczelności, instalację należy zabezpieczyć przed korozją,
nakładając pokrycie malarskie A1-L-A0 wg normy BN-76/8976-05 w kolorze żółtym.
Prowadzenie instalacji, średnice oraz usytuowanie przyborów gazowych pokazano na rzucie
budynku i rozwinięciu aksonometrycznym instalacji.
Całość robót instalacyjnych należy wykonać zgodnie z postanowieniem rozporządzenia
Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14.12.94r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz. U. Nr 15 z lutego
1999r./.
6.1. Przybory gazowe.
Przewiduje się podłączenie przyborów gazowych odpowiadających wymogom Zarz. Gł. Insp.
Gosp. Energ. z dnia 20.VII. 1984r. / M.P. Nr 20 / 84 poz. 139 w sprawie uzgodnienia,
produkcji i importu urządzeń energetycznych oraz nabycia za granicą licencji na ich
produkcję posiadających znak „B”. Wszystkie przybory gazowe winny być połączone z
instalacją na sztywno przy pomocy dwuzłączki. Przed każdym przyborem gazowym
zainstalować kurek gazowy kulowy. Zamontowane urządzenia gazowe powinny odpowiadać
warunkom normy PN-86/M-40303.
Do instalacji w budynku projektuje się podłączenie niżej wymienionych przyborów
gazowych, które powinny posiadać oznaczenia znaków stwierdzających uzyskanie atestu
energetycznego oraz świadectwa kwalifikacji i znak bezpieczeństwa „B”.:
12
-
kocioł gazowy atestowany
Razem:
– 3,6 [m3/h]
– 1 szt. ( projektowany)
3,6 [m3/h]
6.2. Odprowadzenie spalin i wentylacja.
Przewody spalinowe i wentylacyjne wykonać wg PN-B-02431-1 Kotłownie wbudowane
na paliwa gazowe o gęstości względnej mniejszej niż 1 oraz projektu kotłowni. W projekcie
kotłowni wyszczególniono, kanały nawiewne i kanały wywiewne Urządzenia gazowe
wyposażone w odprowadzenie spalin należy połączyć na stałe z przewodem spalinowym.
Połączenie powinno spełniać wymogi Rozdziału 5 wyżej wymienionego rozporządzenia
MGPiB z 14.12.1994r. Sprawność przewodu kominowego powinna być potwierdzona
pozytywną opinią kominiarską.
6.3. Próba szczelności instalacji.
Dla instalacji gazowej od punktu redukcyjno-pomiarowego do budynku wykonać próbę
szczelności , sprężonym powietrzem pod ciśnieniem 0,4 MPa przez okres 1 godziny. Wynik
próby uznaje się za pozytywny, gdy spadek ciśnienia jest mniejszy niż 4 kPa. Do pomiaru
ciśnienia próby należy użyć manometru o dokładności nie mniejszej niż 0,6% .
Z przeprowadzonych prób i badań należy sporządzić protokoły, próbę szczelności
przeprowadzi wykonawca przy udziale Inwestora i przedstawiciela Zakładu Gazowniczego w
Jaśle.
Otwarcia dopływu gazu dokonuje tylko dostawca gazu.
13
7.0. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze względu
na specyfikę projektowanego obiektu budowlanego
dla opracowania PLANU B I O Z
(na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r.
Dz. U. Nr 120 z dnia 10 lipca 2003 r. poz. 1126)
1. Zakres robót dla zamierzonego zadania inwestycyjnego do uwzględnienia w planie
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia obejmuje:
- wykonanie instalacji orurowania kotłowni - prace na wysokości do 2,2 m nad
poziomem posadzki.
- wykonanie izolacji antykorozyjnej (malowanie) i izolacji termicznej – prace na
wysokości jw.
2. Wykaz istniejących obiektów budowlanych:
- istniejący budynek
3. Wskazanie elementów zagospodarowania, które mogą stwarzać zagrożenie
bezpieczeństwa i zdrowia ludzi:
- wykonanie orurowania kotłowni , instalacji c.o. instalacji gazowej
Wskazanie przewidywanych zagrożeń podczas realizacji robót budowlanych, skalę i
rodzaje zagrożeń oraz miejsce i czas ich występowania:
-Zagrożenie wybuchowe gazu ziemnego w przypadku prowadzenia robót
gazoniebezpiecznych.
- Porażenie prądem elektrycznym – w przypadku uszkodzenia używanych narzędzi
zasilanych prądem elektrycznym
Czas występowania: od chwili powstania uszkodzenia do momentu jego usunięcia.
- Zatrucia, poparzenia
– przy pracy z materiałami łatwopalnymi i szkodliwymi (farby, rozpuszczalniki).
Czas występowania zagrożenia: podczas wykonywania robót malarskich.
- Prace prowadzone na wysokości powyżej 2,2 m nad poziomem terenu.
Czasokres prac prowadzonych na wysokości jw.
5. Wskazanie środków technicznych i organizacyjnych zapobiegających
niebezpieczeństwom w trakcie wykonywania robót budowlanych w strefach
szczególnego zagrożenia zdrowia lub w ich sąsiedztwie:
Podczas wykonywania robót budowlano – montażowych należy stosować się do
przywołanych w projekcie przypisów oraz przestrzegać zasad BHP.
6. Wskazanie zapewnienia sprawnej komunikacji dla potrzeb ewakuacji w przypadku
pożaru, awarii i innych zagrożeń:
- Dla celów ewakuacji przewiduje się wykorzystanie istniejących ciągów komunikacyjnych
budynku .
Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Plan BIOZ), sporządzony przez
Wykonawcę robót winien spełniać wymagania Rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 06. 02. 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania
robót budowlanych (Dz. U. Nr 47 z dnia 9.03.2003 r.)
4.
OPRACOWAŁ:
14
Jan Skrzyszowski
8.0. Obliczenia.
8.1. Zestawienie zapotrzebowania ciepła, dobór kotła
zapotrzebowanie ciepła dla celów grzewczych wynosi:
- budynek inst. c.o.
26,4 kW
Dla zabezpieczenia zapotrzebowania mocy cieplnej na cele grzewcze c.o. dobrano kocioł
wodny żeliwny Buderus G-144 o mocy cieplnej 28 kW , opalany gazem ziemnym, o
następującej charakterystyce:
- moc znamionowa
28kW
151 kg
- ciężar
- pojemność wody
13 dm3
- temperatura spalin
89 0 C
- zużycie gazu
3,2 m3/h
8.2. Dobór pomp obiegowych w układzie c.o.
Wymagana wydajność pompy.
V = (26400 x 0.86/ 20 x 971.83) x 1.15 = 1,4 m3/h.
Dobrano elektroniczną pompę obiegową typ 25POe60C, N= 90W, H=4,0 m. sł.w.
V = 1,4 m3/h; szt. 1, m= 3,0 kg
8.3. Odprowadzenie spalin.
Komin DN160, H=8m (istniejący pozostaje bez zmian)
8.4. Wentylacja grawitacyjna.
wentylacja nawiewna.
Wymagana powierzchnia otworów nawiewnych:
Fn = 5 x28= 140 cm2
Dla kotła o mocy do 30kW powinien być otwór wentylacyjny nie mniejszy niż 200cm2
Dobrano kratkę wentylacyjną STW 325x125 o powierzchni efektywnej 0,026m 2 którą
należy zamontować w drzwiach zewnętrznych , tak aby spód kratki był na wysokości 30cm
od posadzki.
a)
b) wentylacja wywiewna.
Wymagana powierzchnia otworów wywiewnych.
Fw = 0.5 Fn
Fw = 0.5 x 710 = 355 cm2.
kanał wywiewny istniejący 14x14cm szt1 o przekroju 0,02m2
9. Dobór zaworu bezpieczeństwa
9.1 URZĄDZENE CIEŚNIENIOWE: Kocioł wodny typ: Buderus
15
Ciśnienie robocze P1 = 0,25 MPa ;
N[kW] 28 – max moc kotła td = 90o C
9.2. PODSTAWA OBLICZEŃ : WARUNKI TECHNICZNE DOZORU TECHNICZNEGO
DT- LIC- 90 KW/04 pkt. 1.2
------------------------
2.1
m1 = 5,03 x άcx A √ (p1 – p2) x φ1 - przepustowość [kg/h] cieczy
------------------------
m1 = 5,03 x άcx A √ (p1 – p2) x φ1
------------------------
A= 1204/ 5,03 x 0,25x √ 0,25 x 826,5
p1= 0,25 MPa ; p2 = 0 ; άc = 0,25
φ1 = 826,5 kg/m3
A=66,6 mm2
d=9,2 mm
Dobrano membramowy zawór bezpieczeństwa SYR typ 1915 Dn 1/2” do=12 mm.
Dobór rury wzbiorczej d= 0,7 √Vu
Rura wzbiorcza 1”
10.0.Dobór naczynia wzbiorczego..
d=0,7√ 55,6
d=5,21 mm
Vu= 1,1xVxdVxq
Vu=1,1x0,7x826,5x0,034
Vu=21,7dm3
Vc= Vu x pmax+0,1/pmax-p
Vc=21,7x0,20+0.1/0.20-0,1
Vc= 65,1dm3
Dobrano naczynie wzbiorcze przeponowe typ Reflex NG-80 D=480mm, H=538mm
R1”
16