przewodnik dydaktyczny - I Wydział Lekarski Warszawskiego

Transkrypt

WARSZAWSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY
PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY
DLA STUDENTÓW III ROKU
I WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
Rok akademicki 2015/2016
1
Opracowanie edytorskie i druk:
Oficyna Wydawnicza Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Zam. 424 / 2015
nakład 100 egz.
tel. 22 5720 327
e-mail: [email protected]
www.oficynawydawnicza.wum.edu.pl
2
Spis treści
1. WŁADZE WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO............... 3
2. PODZIAŁ ROKU AKADEMICKIEGO 2015/2016................................................ 4
3. SKŁAD ZARZĄDU SAMORZĄDU STUDENTÓW WUM
W KADENCJI 2014-2016........................................................................................... 5
4. Plan studiów na rok akademicki: 2015/2016...................................... 6
5. Parazytologia...................................................................................................... 8
6. Mikrobiologia...................................................................................................... 12
7. Genetyka.................................................................................................................. 16
8. Patomorfologia.................................................................................................. 21
9. Propedeutyka Chorób Wewnętrznych.............................................. 26
10. Farmakologia i toksykologia.................................................................. 30
11. PEDIATRIA................................................................................................................... 36
12. Propedeutyka chirurgii................................................................................ 44
13. Radiologia.............................................................................................................. 49
14. Medycyna nuklearna...................................................................................... 53
15. Propedeutyka stomatologii...................................................................... 56
16. Psychologia lekarska z elementami socjologii......................... 59
17. Choroby zakaźne............................................................................................... 63
18. Medycyna Katastrof........................................................................................ 67
1
RAMOWY PROGRAM PRAKTYK DLA STUDENTÓW III ROKU
WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
Po III roku obowiązuje studentów 4 tygodniowa praktyka (20 dni roboczych) – 120 godzin w Klinice lub Oddziale Chorób Wewnętrznych.
W czasie praktyki student obowiązany jest odbyć 2 całodobowe dyżury.
Kierownik Kliniki (Ordynator Oddziału) lub wyznaczony przez niego opiekun ustala szczegółowy
zakres obowiązków i harmonogram praktyki oraz sprawuje kontrolę nad pracą studenta.
Opiekunem praktyki studenckiej winien być lekarz o odpowiednim przygotowaniu zawodowym
i ogólnym.
Nieobecność studenta w pracy może być usprawiedliwiona jedynie formalnym zwolnieniem lekarskim. Choroba dłuższa niż 1 tydzień powoduje konieczność przedłużenia praktyki o odpowiedni
okres czasu.
Odbycie praktyki potwierdza opiekun, a praktykę zalicza Kierownik Kliniki lub Ordynator
Oddziału.
Celem praktyki jest:
1/ Uzupełnienie wiadomości o organizacji Oddziału Wewnętrznego (Kliniki) i powiązaniu organizacyjnym Oddziału (Kliniki) z lecznictwem otwartym.
2/ Doskonalenie umiejętności badania fizycznego.
3/ Zapoznanie się z zasadami udzielania pierwszej pomocy (reanimacja).
4/ Pogłębianie umiejętności rozpoznania i różnicowania podstawowych jednostek chorobowych
ze szczególnym uwzględnieniem przypadków ostrych.
5/ Poznanie właściwej interpretacji wyników badań pracownianych, radiologicznych i patomorfologicznych.
6/ Udział w wizytach lekarskich.
7/ Wykonywanie przez studentów zabiegów stosowanych w codziennej praktyce lekarskiej (wstrzyknięcia dożylne, podłączanie kroplówek, cewnikowanie itp.).
8/ Pobieranie przez studentów materiału do badań diagnostycznych.
2
WŁADZE WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO
REKTOR – prof. dr hab. MAREK KRAWCZYK
Prorektorzy
PROREKTOR ds. DYDAKTYCZNO–WYCHOWAWCZYCH
– prof. dr hab. MAREK KULUS
PROREKTOR ds. NAUKI I WSPÓŁPRACY Z ZAGRANICĄ
– prof. dr hab. SŁAWOMIR MAJEWSKI
PROREKTOR ds. KLINICZNYCH, INWESTYCJI i współpracy z regionem
– prof. dr hab. SŁAWOMIR NAZAREWSKI
PROREKTOR ds. KADR – prof. dr hab. RENATA GÓRSKA
DZIEKAN I WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
– prof. dr hab. MIROSŁAW WIELGOŚ
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. I/II/III r.
– prof. dr hab. Barbara Górnicka
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. IV/V/VI r.
– prof. dr hab. Krzysztof Zieniewicz
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. studiów licencjackich
– prof. dr hab. Kazimierz Niemczyk
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. Przewodów Doktorskich
– dr hab. Paweł Włodarski
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego ds. Nauki
– prof. dr hab. Krzysztof J. Filipiak
WŁADZE UCZELNI urzędują w budynku przy ul. Żwirki i Wigury 61.
Przewodniczący Rady Pedagogicznej III r. – dr med. Małgorzata Kubicka-Pertkiewicz
Kierownik dziekanatu – mgr Joanna Kwiatkowska, tel. (22) 57 20 208,
fax (22) 57 20 266, pok. 208.
SEKRETARIAT I WYDZIAŁU LEKARSKIEGO
Sprawy studenckie III r. studiów mgr Danuta Bogucka i mgr Agnieszka Banaszek-Więckowska,
pok. 213d, przyjmują w poniedziałek, wtorek, czwartek, piątek w godz. 10:30–16:00, tel. (22) 57
20 210, (22) 57 20 260, fax (22)57 20 266.
DZIAŁ OBSŁUGI STUDENTÓW tel. (22) 57 20 816
Przychodnia dla studentów WUM: Niepubliczny ZOZ Centrum Medyczne WUM
ul. Banacha 1 a, tel. (22) 599 18 01, 02-03.
3
PODZIAŁ ROKU AKADEMICKIEGO 2015/2016
Na podstawie Zarządzenia nr 10/2015 Rektora WUM z dnia 18 lutego 2015 r.
SEMESTR ZIMOWY
01.10.2015
20.12.2015
zajęcia dydaktyczne
11 tygodni
21.12.2015
03.01.2016
wakacje zimowe
04.01.2016
31.01.2016
01.02.2016
07.02.2016
sesja egzaminacyjna zimowa
08.02.2016
14.02.2016
przerwa semestralna
15.02.2016
21.02.2016
sesja poprawkowa
4 tygodnie
SEMESTR LETNI
22.02.2016
26.03.2016
5 tygodni
27.03.2016
01.04.2016
wakacje wielkanocne
02.04.2016
12.06.2016
10 tygodni
13.06.2016
03.07.2016
sesja egzaminacyjna letnia
04.07.2016
04.09.2016
wakacje letnie
05.09.2016
11.09.2016
sesja poprawkowa
12.09.2016
30.09.2016
wakacje letnie
4
ZARZĄD SAMORZĄDU STUDENTÓW WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU
MEDYCZNEGO KADENCJI 2014/2016:
Przewodniczący Zarządu Samorządu Studentów WUM
ROMAN KOŃSKI
III rok, I WL, kierunek lekarski
Tel. +48 608 360 221
Wiceprzewodnicząca Zarządu SSWUM
EWA KAMIŃSKA
III rok, WNoZ, kierunek dietetyka
Tel. +48 691 459 812
Wiceprzewodniczący Zarządu SSWUM, Przewodniczący Komisji Informacji i Promocji
JAKUB SZPERNALOWSKI
IV rok, I WL, kierunek lekarski
Tel. +48 692 894 878
Przewodnicząca Komisji Dydaktyki
SONIA STATUCH
VI rok, I WL, kierunek lekarski
Tel. +48 509 901 172
Przewodniczący Komisji Kultury
MICHAŁ NIEMCZYK
VI rok, I WL, kierunek lekarski
Tel. +48 788 982 216
Przewodniczący Komisji Sportu i Turystyki
PAWEŁ KOWALCZYK
IV rok, II WL, kierunek lekarski
Tel. +48 501 254 114
Sekretarz
MACIEJ SOBIERAJ
IV rok, II WL, kierunek lekarski
Tel. +48 691 527 482
5
6
Farmakologia i toksykologia
11
c
16
Propedeutyka chirurgii
3
4
4
Pediatria
c
1
c
2
c
1
c
8
2
9
10 Praktyki zawodowe
8
1
2
2
c
5
2
1
Semestr
2
Medycyna nuklearna
6
7 Medycyna katastrof
5
Choroby zakaźne
3 Parazytologia
4 Patomorfologia
1
2 Mikrobiologia
Genetyka
Lp Przedmiot nazwa
ECTS
59
zal
120
40
30
zal
zal
25
zal
100
200
45
30
80
Wymiar godzin
obowiązujący
studenta
30
zal
zal
zal
egz
egz
egz
egz
Forma
zaliczenia
2
6
5
30
60
5
wyk.
10
19
15
5
10
30
10
10
10
sem.
11
24
40
15
15
60
110
30
20
70
ćwicz.
17
w tym:
120
Nazwa jednostki
1WS
1W23
1WR
1WB1
1WA
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej,
Transplantacyjnej i Wątroby
Transplantacyjnej
I Katedra i Klinika Kardiologii
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych,
Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii
Klinika Chirurgii Ogólnej i Chorób Klatki Piersiowej
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i
Transplantacyjnej
1W9
Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku
Dziecięcego
1W34
Gastroenterologicznej i Onkologicznej
Katedra i Klinika Pediatrii, Hematologii i Onkologii
Klinika Gastroenterologii i Żywienia Dzieci
Klinika Pediatrii
1WG
1W33
1W44
1W8
Klinika Pediatrii i Endokrynologii
Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii
Zakład Medycyny Nuklearnej
Katedra i Zakład Farmakologii Doświadczalnej i
Klinicznej
Studium Medycyny Katastrof
Zakład Biologii Ogólnej i Parazytologii
Katedra i Zakład Patomorfologii
Klinika Hepatologii i Nabytych Niedoborów
Immunologicznych
Klinika Chorób Odzwierzęcych i Tropikalnych
Klnika Hepatologii i Chorób Wewnętrznych
Zakład Genetyki Medycznej
Klinika Pediatrii
Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej
1WH
1WI
1W13
1M9
S2
1M22
1M21
1WB2
1M14A
1M11
1WY
1W44
1M20
Kod
prak. zaw. jednostki
Plan studiów na rok akademicki: 2014/2015
I Wydział Lekarski, Kierunek Lekarski - studia 6 letnie stacjonarne i niestacjonarne (d. wieczorowe)
Rok studiów: 3
7
Propedeutyka stomatologii
Propedeutyka chorób
wewnętrznych
Razem
Zajęcia fakultatywne do
16 wyboru
15 Radiologia
Psychologia lekarska z
14 elementami socjologii
13
12
11
64
c
2
2
6
2
2
c
2
1
5
zal
zal
zal
zal
zal
1039
90
20
25
40
40
128
10
286
90
20
8
6
20
505
7
24
20
120
II Zakład Radiologii Klinicznej
I Zakład Radiologii Klinicznej
1W12
Zakład Psychologii Medycznej
2MB
Klinika Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej,
Chirurgii Jamy Ustnej i Implantologii
Zakład Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia
Zakład Ortodoncji
Klinika Immunologii, Transplantologii i Chorób
Wewnętrznych
Zakład Stomatologii Dziecięcej
Transplantacyjnej i Wątroby
Transplantacyjnej
Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii
Katedra i Klinika Gastroenterologii i Chorób
Przemiany Materii
Pneumonologii i Alergologii
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i
Endokrynologii
Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii i Chorób
Wewnętrznych
1W11
1S112
1S14
1S15
1W21
1S17
1WM
1WN
1WU
1WO
1WS
1W23
1WR
1WB1
1WA
Nazwa Wydziału:
I Wydział Lekarski
Program kształcenia (kierunek studiów,
poziom i profil kształcenia, forma studiów,
Lekarski, obowiązkowy ogólny, studia stacjonarne
np. Zdrowie publiczne I stopnia profil
praktyczny, studia stacjonarne):
Rok akademicki:
2015/2016
Nazwa modułu/przedmiotu:
Parazytologia
Kod przedmiotu (z systemu Pensum):
Jednostka/i prowadząca/e kształcenie:
Katedra i Zakład Biologii Ogólnej i Parazytologii
Kierownik jednostki/jednostek:
Prof. dr hab. Leszek Szablewski
Rok studiów (rok, na którym realizowany
III rok,
jest przedmiot):
Semestr studiów (semestr, na którym
Semestr V
realizowany jest przedmiot):
Typ modułu/przedmiotu (podstawowy,
podstawowy
kierunkowy, fakultatywny):
Osoby prowadzące (imiona, nazwiska oraz Prof. dr hab. Barbara Grytner-Zięcina, Dr hab. Daniel Młocicki,
stopnie naukowe wszystkich wykładowców Dr Rusłan Sałamatin, dr Aleksandra Sędzikowska, Mgr Anna
prowadzących przedmiot):
Sulima, Dr Danuta Szelenbaum-Cielecka, mgr Anna Gierczak
Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu nie
Erasmus):
Osoba odpowiedzialna za sylabus (osoba,
do której należy zgłaszać uwagi dotyczące Dr Rusłan Sałamatin
sylabusa):
Liczba punktów ECTS:
2
1. Cele kształcenia
- wyposażenie przyszłego lekarza w niezbędne wiadomości na temat biologii i morfofizjologii medycznie
ważnych gatunków pasożytów bytujących w tkankach, narządach oraz układach ludzkiego organizmu;
- przekazanie wiedzy o aktualnych problemach parazytologii lekarskiej, środowiskowych czynnikach inwazji i dyspersji pasożytów, gatunkach oportunistycznych, o patogenezie i przebiegu chorób pasożytniczych
w stanach immunosupresji czy defektów immunologicznych oraz epidemiologii inwazji pasożytniczych;
- uświadomienie przyszłemu lekarzowi zagrożeń ze strony pasożytów, występujących w Polsce i na Świecie;
- poznanie zasad przeprowadzenia prawidłowego wywiadu parazytologicznego z pacjentem;
- zaznajomienie przyszłego lekarza z metodami nowoczesnej diagnostyki laboratoryjnej;
- zdobycie przez studenta umiejętności właściwej interpretacji wyników badań diagnostycznych.
2. Wymagania wstępne
- znajomość biologii pasożytów, omawianych na kolejnych ćwiczeniach, ze zwróceniem szczególnej uwagi
na cykle rozwojowe;
- zeszyt do ćwiczeń „Parazytologia” (dla I WL);
- przybory do rysowania.
8
3.
Przedmiotowe efekty kształcenia
Lista efektów kształcenia
Symbol przedmiotowego
efektu kształcenia
Symbol tworzony przez
osobę wypełniającą sylabus
(kategoria: W-wiedza,
U-umiejętności,
K-kompetencje oraz numer
efektu)
Treść przedmiotowego efektu kształcenia
Efekty kształcenia określają co student powinien wiedzieć, rozumieć i być zdolny wykonać po zakończeniu
zajęć. Efekty kształcenia wynikają z celów danego
przedmiotu. Osiągniecie każdego z efektów powinno
być zweryfikowane, aby student uzyskał zaliczenie.
zna epidemiologię zarażeń pasożytami, z uwzględnieniem geograficznego zasięgu ich występowania;
zna inwazyjne dla człowieka formy lub stadia rozwojowe wybranych pasożytniczych grzybów, pierwotC.W15.
niaków, helmintów i stawonogów, z uwzględnieniem
geograficznego zasięgu ich występowania;
omawia zasadę funkcjonowania układu pasożyt –
C.W16.
żywiciel oraz zna podstawowe objawy chorobowe
wywoływane przez pasożyty;
zna i rozumie podstawy diagnostyki parazytologicznej
C.W18.
ocenia zagrożenia środowiskowe oraz posługuje się
podstawowymi metodami pozwalającymi na wykrycie
C.U6.
obecności czynników szkodliwych (biologicznych
i chemicznych) w biosferze (w zakresie parazytologii);
rozpoznaje najczęściej spotykane pasożyty człowieka
C.U7.
na podstawie ich budowy, cykli życiowych oraz
objawów chorobowych;
przygotowuje preparat i rozpoznaje patogeny pod
C.U9.
mikroskopem (w zakresie parazytologii);
posiada świadomość konieczności indywidualnego
C.K.
podejścia do pacjenta w celu postawienia prawidłowej diagnozy;
umie przekazywać w społeczeństwie wiedzę na temat
zagrożeń parazytologicznych w kraju oraz w trakcie
C.K.
podróży zagranicznych, szczególnie do rejonów tropikalnych i endemicznych;
C.K.
posiada świadomość ciągłego dokształcania się;
C.K.
posiada umiejętność współdziałania w grupie.
Formy prowadzonych zajęć
C.W13.
4.
Forma
Liczba godzin
Liczba grup
Wykład
Seminarium
Ćwiczenia
0
10
20
16
16
9
Odniesienie do efektu
kierunkowego (numer)
Numer kierunkowego
efektu kształcenia zawarty
w Rozporządzeniu Ministra
Nauki bądź Uchwały Senatu WUM dla właściwego
kierunku studiów.
zgodny
zgodny
zgodny
zgodny
zgodny
zgodny
zgodny
zgodny
zgodny
zgodny
zgodny
Minimalna liczba osób
w grupie
nieobowiązkowe
nieobowiązkowe
nieobowiązkowe
Tematy zajęć i treści kształcenia
Zajęcia odbywają się w systemie zintegrowanego 2-tygodniowego bloku dla każdej grupy. Każda z 10 trzygodzinnych jednostka obejmuje 1 godzinę seminarium i 2 godziny ćwiczeń praktycznych.
5.
Tematy ćwiczeń i seminariów:
Ćwiczenie 1. Helminty najczęstsze w Polsce i na świecie. Nicienie (Ascaris lumbricoides, Enterobius vermicularis, Trichuris trichiura, Toxocara canis).
Ćwiczenie 2. Pasożyty rzadkie w Polsce i zawlekane. Nicienie i przywry (Ancylostoma duodenale, Necator
americanus, Anisakis spp., Schistosoma spp., Fasciola hepatica, Opisthorchis felineus, Dicrocoelium
dendriticum).
Ćwiczenie 3. Tasiemce; pasożyty jelitowe (Diphyllobothrium latum, Taenia solium, T. saginata, Rodentolepis
nana, Hymenolepis diminuta, Dipylidium caninum).
Ćwiczenie 4. Tasiemce i nicienie; pasożyty tkanek i narządów (Echinococcus granulosus, E. multilocularis,
Trichinella spp., Dirofilaria repens, Loa loa).
Ćwiczenie 5. Seminarium. Repetytorium. Rozwiązywanie problemów diagnostycznych; wybrane przypadki
inwazji pasożytniczych.
Ćwiczenie 6. Pierwotniaki; pasożyty układów pokarmowego i moczowo-płciowego oraz tkanek (Giardia
intestinalis, Trichomonas vaginalis, Trichomonas tenax, Entamoeba histolytica/Entamoeba dispar,
E. gingivalis, Cryptosporidium parvum, Acanthamoeba spp.).
Ćwiczenie 7. Pierwotniaki; pasożyty krwi, innych tkanek i narządów (Plasmodium spp., Trypanosoma spp.,
Leishmania spp., Babesia spp. Toxoplasma gondii).
Ćwiczenie 8. Stawonogi pasożytnicze i przenosiciele patogenów; owady i pajęczaki
Ćwiczenie 9. Diagnostyka laboratoryjna chorób pasożytniczych
Ćwiczenie 10. Nowe zagrożenia inwazjami pasożytniczymi człowieka w dobie globalizacji. Perspektywy wykorzystanie helmintów w terapii chorób autoimunologicznych człowieka. Zaliczenie praktyczne.
6. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia
Symbol przedSymbole form prowaSposoby weryfikacji efektu
miotowego efekKryterium zaliczenia
dzonych zajęć
kształcenia
tu kształcenia
C.W13; 16; 18
seminarium
Zgodne z tab. 4
Kol.
C.W15; C.U7; 9;
ćwiczenia
j. w
j. w
C.U6
seminarium, ćw.
j. w.
j. w.
CK
seminarium
j. w.
j. w.
7. Kryteria oceniania
Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin
ocena
kryteria
2,0 (ndst)
≤ 50%
3,0 (dost)
51–60%
3,5 (ddb)
61–70%
4,0 (db)
71–80%
4,5 (pdb)
81–90%
5,0 (bdb)
91–100%
8. Literatura
Literatura obowiązkowa:
1. Parazytologia i akaroentomologia medyczna / Red. A. Deryło. PWN, Warszawa 2002;
2. zeszyt do ćwiczeń „Parazytologia lekarska” (dla I WL).
10
Literatura uzupełniająca:
1. Zarys parazytologii lekarskiej / Red. R. Kadłubowski & A. Kurnatowska. PZWl, Warszawa, 1999.
2. Choroby pasożytnicze /A. Buczek. Koliber, Lublin 2005.
3. Atlas pasożytów człowieka /A. Buczek. Koliber, Lublin 2005.
4. Zarys Parazytologii Ogólnej / K. Niewiadomska, T. Pojmańska, B. Machnicka, A. Czubaj. PWN, Warszawa 2001.
5. Parazytologia w ochronie środowiska i zdrowia / Red. E. Lonc. Volumed, Wrocław 2001.
Czasopisma:
1. Przegląd Epidemiologiczny, wersja on-line: http://www.przeglepidemiol.pzh.gov.pl
9. Kalkulacja punktów ECTS (1 ECTS = od 25 do 30 godzin pracy studenta)
Forma aktywności
Liczba godzin
Liczba punktów ECTS
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
Wykład
0
Seminarium
10
Ćwiczenia
20
Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy): W tym polu opisujemy nakład samodzielnej
pracy przeciętnego studenta konieczny aby zaliczyć przedmiot. W kalkulacji należy uwzględnić m.in. konieczność przygotowania się do zajęć, wykonania pracy domowych, przygotowania się do zaliczeń itp.
Przygotowanie studenta do zajęć
10
Przygotowanie studenta do zaliczeń
30
Inne (jakie?)
Razem
10. Informacje dodatkowe
Każdego studenta obowiązuje wstępne przygotowanie się do zajęć. Studenci oglądają mikroskopowe i makroskopowe preparaty różnych form rozwojowych pasożytów. W zeszytach ćwiczeniowych wykonują rysunki
dokumentujące oglądane preparaty. Rysunki zaliczane są pod koniec każdego ćwiczenia. Ze względu na kontakt
z materiałem inwazyjnym na zajęciach należy ściśle przestrzegać zaleceń higienicznych.
Obecność na wszystkich zajęciach jest obowiązkowa, na zajęcia należy przychodzić punktualnie. Opuszczone
z powodu choroby zajęcie (wymagane jest zwolnienie lekarskie) należy odrobić z inną grupą. Po odbytych zajęciach studentów obowiązuje zdanie kolokwium praktycznego (rozpoznawanie preparatów pasożytów).
Strona internetowa Katedry: www.biologia.wum.edu.pl
11
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
Nazwa jednostki dydaktycznej prowadzącej
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
osoby odpowiedzialnej
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Łączna liczba godzin
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
(organizacja zajęć)
Rok akademicki: 2015/2016
Lekarski
Mikrobiologia Lekarska
III rok, semestr V i VI
Stacjonarne/niestacjonarne
Mikrobiologia
obowiązkowy
zaawansowany
polski
Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej
ul. Chałubińskiego 5, 02-004 Warszawa
prof. dr hab. Med. Grażyna Młynarczyk
dr n. med. Anna Majewska
Ćwiczenia w grupach 10 osobowych
80
wykłady: 0
ćwiczenia: 70
seminaria: 10
5
Zajęcia odbywają się od wtorku do piątku blokach zajęć. Szczegółowy plan zajęć
jest podany na stronie internetowej Katedry oraz tablicach informacyjnych. Studenci
są zobowiązani posiadać bawełniany fartuch ochronny.
Na zajęciach wykorzystane zostaną metody dydaktyczne:
prezentacja multimedialna, rozmowa heurystyczna, analiza danych, synteza
wniosków, dyskusja.
Studenci na ćwiczeniach wykonują wybrane etapy badania mikrobiologicznego,
interpretują autentyczne wyniki badań mikrobiologicznych od chorych.
Realizowane zagadnienia:
Część I. Podstawy mikrobiologii. Poznanie warunków pracy i podstawowych
metod stosowanych w pracowni mikrobiologicznej.
1. Schemat diagnostyki mikrobiologicznej.
2. Metody hodowli bakterii i metody mikroskopowe w toku badania
mikrobiologicznego.
4. Sterylizacja i dezynfekcja. Prawidłowe mycie rąk.
Część II Mikrobiologia szczegółowa. Wszystkie drobnoustroje są omawiane według schematu: chorobotwórczość i czynniki wirulencji, epidemiologia, różnicowanie, metody stosowane w diagnostyce (mikrobiologiczne, serologiczne), profilaktyka swoista i nieswoista, wrażliwość na antybiotyki i chemioterapia, seroterapia.
1. Ziarenkowce Gram-dodatnie i Gram-ujemne.
2. Pałeczki Gram – ujemne, Gram-dodatnie i prątki.
3. Bakterie rosnące beztlenowo.
4. Badanie wrażliwości bakterii na leki. Wykrywanie szczepów alarmowych.
5. Grzyby chorobotwórcze. Mikotoksyny.
6. Wirusy chorobotwórcze dla człowieka i metody diagnostyki mikrobiologicznej.
12
Część III. Zakażenia układowe. Diagnostyka, możliwości profilaktyki i leczenia:
1. zakażeń układu oddechowego,
2. zakażeń układu moczowo-płciowego,
Metody dydaktyczne
3. zakażeń przewodu pokarmowego,
4. zakażeń skóry i ran,
5. zakażeń układu nerwowego,
6. zakażeń układu krążenia,
7. zakażeń u chorych z obniżoną odpornością.
Student przystępujący do zajęć jest zobowiązany do posiadania podstawowych
Wymagania wstępne
wiadomości z biochemii, genetyki, immunologii, a także anatomii i fizjologii człowieka oraz informacji z zakresu budowy, fizjologii i genetyki drobnoustrojów.
Założeniem przedmiotu jest nauczenie studentów składu i znaczenia fizjologicznej mikroflory człowieka. Zapoznanie z chorobotwórczymi gatunkami drobnoustrojów. Zapoznanie z możliwościami laboratoryjnego rozpoznawania zakażeń
Cele kształcenia
u ludzi. Zaznajomienie z możliwościami profilaktyki i leczenia chorób infekcyjnych.
Nauczenie zasad racjonalnej chemioterapii.
Nauczenie wykonywania podstawowych czynności laboratoryjnych koniecznych
dla właściwej współpracy lekarza i mikrobiologa w diagnozowaniu chorób zakaźnych
Efekty kształcenia
C.W11. zna genetyczne mechanizmy nabywania lekooporności przez drobnoustroje
i komórki nowotworowe;
C.W12. klasyfikuje drobnoustroje, z uwzględnieniem chorobotwórczych i obecnych
we florze fizjologicznej;
C.W13. zna epidemiologię zarażeń wirusami, bakteriami oraz zakażeń grzybami
i pasożytami, z uwzględnieniem geograficznego zasięgu ich występowania;
- w zakresie wiedzy
C.W14. zna wpływ abiotycznych i biotycznych (wirusy, bakterie) czynników śrostudent:
dowiska na organizm człowieka i populację ludzi oraz drogi ich wnikania do organizmu człowieka; opisuje konsekwencje narażenia organizmu człowieka na różne
czynniki chemiczne i biologiczne oraz zasady profilaktyki;
C.W17. zna objawy zakażeń jatrogennych, drogi ich rozpowszechniania się oraz patogeny wywołujące zmiany w poszczególnych narządach;
C.W18. zna i rozumie podstawy diagnostyki mikrobiologicznej;
C.W19. zna podstawy dezynfekcji, sterylizacji i postępowania aseptycznego;
C.U6. ocenia zagrożenia środowiskowe oraz posługuje się podstawowymi metodami pozwalającymi na wykrycie obecności czynników szkodliwych (bakterii,
wirusów i grzybów) w biosferze;
C.U8. posługuje się reakcją antygen-przeciwciało w aktualnych modyfikacjach
- w zakresie umiejętności i technikach dla diagnostyki chorób zakaźnych;
student:
C.U9. przygotowuje preparat i rozpoznaje komórki bakterii i grzybów pod mikroskopem;
C.U10. interpretuje wyniki badań mikrobiologicznych;
C.U15. projektuje schemat racjonalnej chemioterapii zakażeń, empirycznej i celowanej;
- w zakresie kompetencji
nie dotyczy
personalno-społecznych
Ocena wiedzy – sprawdzian testowy
Studenci w każdym semestrze przystępują do pisemnego kolokwium, którego
tematyka jest ściśle powiązana z zagadnieniami prezentowanymi podczas zajęć
Metody oceny pracy stu(seminaria + ćwiczenia).
denta (forma i warunki
Ocena umiejętności – sprawdzian praktyczny z etapów diagnostyki mikrobiologiczzaliczenia przedmiotu)
nej, interpretacji wyniku badania mikrobiologicznego oraz ocena antybiogramu.
Niezaliczenie powoduje konieczność zdawania kolokwium poprawkowego lub
komisyjnego (sprawdzian ustny lub testowy, do decyzji Kierownika Katedry).
13
Metody oceny pracy studenta (forma i warunki
zaliczenia przedmiotu)
Ocena aktywności na zajęciach – przez asystenta prowadzącego zajęcia
Warunkiem dopuszczenia do sprawdzianu praktycznego jest:
- obecność na wszystkich seminariach i ćwiczeniach. Pojedynczą nieobecność
należy odrobić w formie uzgodnionej z asystentem prowadzącym zajęcia; wyjątkowe sytuacje losowe będą rozpatrywane indywidualnie.
- zaliczenie kolokwiów testowych na ocenę co najmniej dostateczną (w terminie
pierwszym, poprawkowym lub komisyjnym).
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie sprawdzianu praktycznego na ocenę co najmniej dostateczną (w terminie pierwszym, poprawkowym lub
komisyjnym). Egzamin ma formę testową, składa się ze 100 pytań, przewidziany
czas na rozwiązanie testu 100 min.
Student ma możliwość oceny zajęć wypełniając uczelnianą ankietę oceny zajęć
i nauczycieli akademickich. Dodatkowo studenci mogą przekazywać swoje uwagi
bezpośrednio adiunkta odpowiedzialnego za dydaktykę lub do sekretariatu Katedry.
Wszystkie sugestie dotyczące prowadzenia zajęć będą rozpatrywane z najwyższą starannością.
Literatura i materiały obowiązkowe:
1. Patrick R. Murray PhD, Ken S. Rosenthal PhD, Michael A. Pfaller MD, Mikrobiologia, I Wydanie polskie, Tłumaczenie VI wydania ang, Elsevier – Urban and
Partner, 2011.
2. Materiały szkoleniowe udostępniane przez Katedrę i Zakład Mikrobiologii
na stronie internetowej.
1. Eligia M. Szewczyk. Diagnostyka Bakteriologiczna, PWN Warszawa 2013 r.
2. Czasopisma (polecone publikacje).
Literatura uzupełniająca: 1. Postępy Mikrobiologii.
2. Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia.
3. Polish Journal of Microbiology.
Koło naukowe
Koło Naukowe przy Katedrze i Zakładzie Mikrobiologii
1. Ćwiczenia mają charakter zajęć praktycznych.
2. Szczegółowy program jest wywieszany na stronie internetowej Katedry dwa
tygodnie przed planowanymi zajęciami.
3. Studentów obowiązuje teoretyczne przygotowanie się do każdego ćwiczenia,
co jest sprawdzane ustnie lub w formie kartkówek.
4. Student obowiązany jest mieć zeszyt, w którym będzie sporządzał protokoły
z ćwiczeń podlegające zaliczeniu przez asystenta.
5. Obecność na wszystkich zajęciach jest obowiązkowa. Ćwiczenia opuszczone
(usprawiedliwione zwolnieniem lekarskim) należy odrobić z inną grupą, po
uzgodnieniu z asystentem prowadzącym zajęcia.
6. Na ćwiczeniach studenci pracują z materiałem zakaźnym, należy zatem
bezwzględnie przestrzegać przepisów BHP dotyczących pracy w laboratorium:
Regulamin Zakładu:
okrycia zewnętrzne pozostawione w szatni, przed przystąpieniem do zajęć
włożyć fartuch ochronny (na pierwsze zajęcia należy przynieść własny fartuch,
który będzie przez cały cykl ćwiczeniowy używany tylko w Katedrze i Zakładzie
Mikrobiologii Lekarskiej).
7. Każdy student zapoznaje się ze szczegółowymi zasadami BHP, co potwierdza
podpisem.
8. W trakcie zajęć konieczne jest zaliczenie kolokwiów cząstkowych oraz końcowego zaliczenia praktycznego.
9. W przypadku jeśli student otrzyma z kolokwium ocenę negatywną lub nie
przystąpi do zaliczenia w pierwszym wyznaczonym terminie, przysługuje mu
drugi termin. W przypadku braku zaliczenia w drugim terminie, student zdaje
kolokwium komisyjne (terminy komisyjne odbywają się po zakończeniu zajęć
praktycznych)
14
Regulamin Zakładu:
10.Do zaliczenia praktycznego przedmiotu dopuszczani są tylko studenci, którzy
zaliczyli kolokwia i wykazali się obecnością i aktywnością na zajęciach.
11.Zaliczenie praktyczne można uzyskać w terminie pierwszym, drugim (poprawkowym) lub komisyjnym
15
Nazwa Wydziału:
Program kształcenia:
Rok akademicki:
Kod przedmiotu:
Rok studiów:
Semestr studiów:
Typ modułu/przedmiotu:
Osoby prowadzące:
I Wydział Lekarski
kierunek lekarski
sześcioletnie jednolite studia magisterskie
stacjonarne i niestacjonarne
2015/2016
Genetyka
Zakład Genetyki Medycznej
Centrum Biostruktury, I Wydział Lekarski
ul. Pawińskiego 3c, 02-106 Warszawa
tel. 22 572 06 95, faks 22 572 06 96
http://www.genetyka.wum.edu.pl
kierownik Zakładu: prof. dr hab. n. med. Rafał Płoski
II Klinika Pediatrii
I Wydział Lekarski
ul. Działdowska 1, 01-184 Warszawa
kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Hanna Szajewska
prof. dr hab. Rafał Płoski
3 (trzeci)
5 (piąty)
zaawansowany
prof. dr hab. n. med. Rafał Płoski,
prof. dr hab. n. med. Lech Korniszewski,
prof. dr hab. n. med. Andrzej Kochański,
dr n. med. Agata Skórka, dr n. med. Dorota Gieruszczak-Białek,
dr n. med. Małgorzata Rydzanicz, dr n. med. Lech Trzeciak,
mgr Konrad Szymański, mgr Piotr Gasperowicz,
mgr Anna Walczak, mgr Krystyna Wasilewska
nie
Konrad Szymański
2
Erasmus:
Osoba odpowiedzialna za sylabus:
Celem kształcenia jest:
-- zdobycie przez studenta wiedzy dotyczącej przyczyn, objawów, zasad diagnozowania i postępowania terapeutycznego w zakresie najczęstszych chorób genetycznych w populacji;
-- nabycie umiejętności weryfikacji wskazań do diagnostyki prenatalnej;
-- nabycie umiejętności podjęcia decyzji o potrzebie wykonania badań genetycznych oraz ustalenia rodzaju
badań;
-- rozumienie przez studenta podstawowych wiadomości z genetyki, takich jak: typy dziedziczenia, klasyfikacja wad wrodzonych, poradnictwo genetyczne;
-- zdobycie przez studenta umiejętności zbierania wywiadu genetycznego i konstruowania rodowodów, właściwego zastosowania testów diagnostycznych, rozumienia wyników badań cytogenetycznych i molekularnych;
-- a także przekazywania informacji genetycznej pacjentowi i jego rodzinie.
Zaliczenie Genetyki na czwartym semestrze
16
3.
Symbol przedmiotowego efektu
kształcenia
W1
W2
W3
W4
W5
W6
W7
W8
W9
W10
W11
W12
W13
U1
U2
U3
U4
U5
U6
U7
Zna podstawowe molekularne mechanizmy onkogenezy oraz
najczęstsze zespoły dziedziczne predysponujące do rozwoju nowotworów
Opisuje aberracje chromosomów będące przyczyną chorób w tym
onkogenezy
Zna podstawy chorób metabolicznych, w tym mitochondrialnych
i metody ich diagnozowania.
Zna podstawowe metody diagnostyki prenatalnej i wskazania
do ich zastosowania.
Zna podstawy diagnostyki dziedzicznych chorób ośrodkowego
i obwodowego układu nerwowego.
Zna diagnostykę różnicową nabytych i dziedzicznych chorób
układu nerwowego
Zna podstawy cytogenetyki, metody diagnostyczne i najczęstsze
aberracje chromosomalne autosomów i heterosomów, w tym
onkogenezy
Zna podstawy dziedziczenia chorób wieloczynnikowych, najczęstsze choroby i wady dziedziczone w sposób wieloczynnikowy
Zna najczęstsze choroby genetyczne związane z niepełnosprawnością intelektualną
Zna uwarunkowania genetyczne grup krwi człowieka oraz konfliktu serologicznego w układzie Rh
Określa korzyści i zagrożenia wynikające z obecności w ekosystemie organizmów modyfikowanych genetycznie (GMO)
Opisuje prawidłowy kariotyp człowieka oraz różne typy determinacji płci
Zna podstawowe kierunki rozwoju terapii, w szczególności
możliwości terapii komórkowej oraz terapii genowej i celowanej
w określonych chorobach
Umie w sposób niedyrektywny i taktowny udzielić porady genetycznej.
Umie zaproponować proces postępowania w przypadku noworodka za zaburzeniami różnicowania płci.
Umie zaproponować proces postępowania w przypadku podejrzenia zespołów genetycznych, w skład których wchodzi uszkodzenie
ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego
Identyfikuje wskazania do wykonania badań prenatalnych
Podejmuje decyzję o potrzebie wykonania badań cytogenetycznych
i molekularnych
Umie przeprowadzić badanie dziecka z zespołem wad wrodzonych
z oceną cech dysmorfii w tym wykonuje pomiary morfometryczne,
analizuje morfogram, zapisuje kariotypy chorób
Potrafi zaproponować schemat diagnostyki u pacjenta z niepełnosprawnością intelektualną w zależności od towarzyszących
nieprawidłowości
17
Odniesienie
do efektu kierunkowego (numer)
C.W7.
C.W4
C.W6.
C.W10.
C.W3.
C.U2
C.U3
C.U4
4.
Forma
Liczba godzin
Liczba grup
Minimalna liczba
osób w grupie
nieobowiązkowe
nieobowiązkowe
nieobowiązkowe
Wykład
2
15
Seminarium
11
1
Ćwiczenia
17
1
5. Tematy zajęć i treści kształcenia
Zajęcia:
Wady wrodzone. Dysmorfologia. Niepowodzenia rozrodu. – U1, U6
Upośledzenie umysłowe. Zaburzenia wieloczynnikowe. Cytogenetyka. – W7, W8, W9, W12, U5, U6, U7
Zaburzenia różnicowania płci. Diagnostyka prenatalna. – W4, W12, U2, U4, U5
Neurogenetyka. Choroby metaboliczne. – W3, W, W6, U3
Genetyka nowotworów. Genetyka grup krwi. – W1, W2, W10.
Wykład:
Genetycznie modyfikowana organizmy. Terapia genowa. – W11, W13.
Symbol
przedmioto- Symbole form prowadzo- Sposoby weryfikacji efektu kształwego efektu
nych zajęć
cenia
kształcenia
W1–W13,
W, S
Egzamin testowy
U1–U7
U1, U6
C
Kryterium zaliczenia
Udzielenie poprawnych odpowiedzi na ponad 50% pytań
Prawidłowe wykonanie
Ustny raport z wykonanych ćwiczeń
ćwiczenia
Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin testowy. Egzamin sprawdza umiejętności oraz wiedzę zdobyte na zajęciach z genetyki zarówno na czwartym jak i piątym semestrze studiów.
ocena
kryteria
2,0 (ndst)
Nieuzyskanie ponad 50% punktów
3,0 (dost)
3,5 (ddb)
4,0 (db)
4,5 (pdb)
5,0 (bdb)
8. Literatura
1. Bamshad MJ, Carey JC, Jorde LB.: „Genetyka medyczna" (red. tłum. Kałużewski B), Urban & Partner 2014.
2. Drewa G. Ferenc T. (red.) „Genetyka medyczna Podręcznik dla studentów”, Wyd. Medyczne Urban&Partner.
Literatura dodatkowa:
1. Bal J. (red) „Badania molekularne i cytogenetyczne w medycynie”, Springer PWN, Warszawa 1998.
2. Korniszewski L. „Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna” PZWL, Warszawa 2005.
3. Friedman J. M., Dill F. J., Hayden M. R., Gilivray B. C. „Genetyka” Urban & Partner, Wrocław 1997.
18
9.
Kalkulacja punktów ECTS
Forma aktywności
Liczba godzin
Liczba punktów
ECTS
2
0
11
0,5
17
0,5
Samodzielna praca studenta:
15
0,5
15
0,5
Inne (jakie?)
0
0
Razem
60
2
Osoba odpowiedzialna za sprawy studenckie: dr n. med. Agata Skórka [email protected] (II Klinika Pediatrii).
Sekretariat Zakładu znajduje się przy ul. Pawińskiego 3c w pokoju nr 2 i jest czynny w poniedziałki i środy
w godz. 930-1300. Indeksy złożone w Zakładzie należy wypełnić zgodnie z Kartą okresowych osiągnięć studenta.
Studentów zainteresowanych genetyką medyczną, chętnych do podjęcia współpracy przy projektach naukowych realizowanych w Zakładzie Genetyki Medycznym zapraszamy do kontaktu z kierownikiem ZGM –
prof. Rafałem Płoskim.
Wykład
Seminarium
Ćwiczenia
Regulamin zajęć:
Rozdział 1. Informacje ogólne
1. Zajęcia odbywają się w sali dydaktycznej podanej w planie zajęć przez Dziekanat właściwego Wydziału
Lekarskiego WUM.
2. Zajęcia odbywają się według harmonogramu ustalonego przez Dziekanat właściwego Wydziału Lekarskiego WUM.
3. Uczestniczenie w zajęciach odbywa się w grupach dziekańskich. Zmiana grupy dziekańskiej na czas
trwania zajęć możliwa jest jedynie w szczególnych sytuacjach losowych i wymaga zgody Dziekana ds.
studenckich oraz osoby odpowiedzialnej za sprawy studenckie w Zakładzie Genetyki Medycznej (ZGM).
Odrabianie pojedynczych zajęć z inną grupą należy uzgodnić z osobą odpowiedzialną za dydaktykę.
4. Zajęcia rozpoczynają się punktualnie o godzinie podanej w planie zajęć udostępnionym przez właściwy
Dziekanat.
5. Spóźnienie się studenta na zajęcia przekraczające 15 minut jest traktowane jak nieobecność i powoduje
niezaliczenie zajęć w danym dniu.
6. W przypadku odbywania zajęć w sali seminaryjnej Zakładu Genetyki Medycznej obowiązuje całkowity
zakaz spożywania posiłków oraz napojów w części komputerowej sali. Sala seminaryjna musi być pozostawiona w ładzie i porządku.
7. Zaliczenie zajęć jest stwierdzeniem uczęszczania i aktywnego udziału w zajęciach.
Rozdział 2. Organizacja zajęć na czwartym semestrze
1. Podstawą zaliczenia przedmiotu na czwartym semestrze jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium.
2. Kolokwium jest pisemne i składa się z co najmniej 3 zadań.
3. Warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest obecność na seminariach i zaliczenie ćwiczeń. Dopuszcza
się jedną nieobecność na zajęciach. Każda kolejna nieobecność, niezależnie od przyczyny nieobecności,
powoduje niezaliczenie przedmiotu.
4. W razie negatywnego wyniku kolokwium, kolokwium powtarza się jeden raz.
5. Nieobecność studenta na kolokwium, z innego powodu niż choroba potwierdzona zaświadczeniem lekarskim, jest równoznaczna z nieprzystąpieniem do kolokwium. Nieprzystąpienie do kolokwium bez usprawiedliwienia jest równoznaczne z utratą danego terminu kolokwium.
6. W przypadku niesamodzielnego udzielania odpowiedzi podczas kolokwium, zakłócenia przebiegu kolokwium, złamania zakazu korzystania z materiałów dodatkowych oraz zakazu posiadania urządzeń służących
do przekazu i odbioru informacji student zostaje wykluczony udziału w kolokwium, co jest równoznaczne
z otrzymaniem oceny niedostatecznej.
7. Zaliczenie zajęć na czwartym semestrze jest podstawą dopuszczenia do egzaminu.
19
Rozdział 3. Organizacja zajęć na piątym semestrze
1. Podstawą zaliczenia przedmiotu na piątym semestrze jest obecność na wszystkich seminariach i zaliczenie
wszystkich ćwiczeń. Każda nieobecność powoduje niezaliczenie przedmiotu.
2. Pojedyncze nieobecności można zaliczyć w trakcie zajęć z inną grupą po uzgodnieniu z osobą odpowiedzialną za dydaktykę.
3. Zaliczenie zajęć na piątym semestrze jest podstawą dopuszczenia do egzaminu.
Rozdział 4. Egzamin
1. Egzamin odbywa się w sesji zimowej po piątym semestrze.
2. Zakres tematyczny egzaminu pokrywa program nauczania przedmiotu Genetyka na czwartym oraz
piątym semestrze studiów.
3. Egzamin ma formę testu składającego się z 50 pytań.
4. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie przedmiotów Genetyka na czwartym oraz piątym
semestrze studiów.
5. W razie negatywnego wyniku egzaminu, studentowi przysługuje egzamin poprawkowy w sesji poprawkowej.
6. Nieobecność studenta na egzaminie lub egzaminie poprawkowym, z innego powodu niż choroba potwierdzona zaświadczeniem lekarskim, jest równoznaczna z nieprzystąpieniem do egzaminu lub egzaminu
poprawkowego. Nieprzystąpienie do egzaminu lub egzaminu poprawkowego bez usprawiedliwienia jest
równoznaczne z utratą danego terminu egzaminu lub egzaminu poprawkowego.
7. W przypadku niesamodzielnego udzielania odpowiedzi podczas egzaminu, zakłócenia przebiegu egzaminu, złamania zakazu korzystania z materiałów dodatkowych oraz zakazu posiadania urządzeń służących
do przekazu i odbioru informacji lub otwierania książeczek testowych zanim komisja egzaminacyjna
na to zezwoli lub dokonywania zmian w karcie odpowiedzi po ogłoszeniu końca egzaminu student zostaje
wykluczony udziału w egzaminu lub egzaminu poprawkowego, co jest równoznaczne z otrzymaniem oceny
niedostatecznej.
8. W czasie 10 minut przed końcem egzaminu oraz w trakcie zbierania kart egzaminacyjnych oraz książeczek
testowych studenci zobowiązani są do zachowania ciszy oraz pozostania na miejscach. W przypadku niezastosowania się do powyższego egzamin studenta zostanie unieważniony, co jest równoznaczne z otrzymaniem oceny niedostatecznej.
Studenci, którzy przystąpili do egzaminu w formie testowej mogą zgłosić drogą pisemną lub mailową na adres
[email protected] ewentualne uwagi co do pytań bezpośrednio po egzaminie, nie później niż 2 godziny po zakończeniu egzaminu. Po tym czasie uwagi co do pytań nie będą rozpatrywane.
Zakład poda do wiadomości studentów wyniki egzaminu nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dnia
przeprowadzenia egzaminu. Wyniki zostaną opublikowane w witrynie internetowej Zakładu (http://www.genetyka.wum.edu.pl) oraz w gablocie informacyjnej w Zakładzie (ul. Pawińskiego 3c).
Termin wglądu studenta we własną pracę egzaminacyjną zostaje podany łącznie z wynikami egzaminu.
Wgląd we własną pracę egzaminacyjną odbywa się wyłącznie w godzinach podanych przez Zakład.
Jakiekolwiek uwagi co do oceny mogą być zgłoszone na piśmie w godzinach wglądu w prace egzaminacyjne.
Protokół z egzaminu sporządzany jest bezpośrednio po wygaśnięciu terminu wglądu w prace egzaminacyjne.
Po tym czasie jakiekolwiek uwagi co do egzaminu nie są przyjmowane, a wyniki są traktowane jako ostateczne
i niemodyfikowalne.
Indeks uzupełniony zgodnie z kartą okresowych osiągnięć studenta powinien zostać złożony w sekretariacie
Zakładu w wyznaczonym terminie.
20
Nazwa Wydziału:
I Wydział Lekarski
poziom i profil kształcenia, forma studiów, lekarski, studia 6 letnie jednolite, profil praktyczny, stacjonarne
i niestacjonarne
Rok akademicki:
2015/2016
jest przedmiot):
Patomorfologia
1M11
Katedra i Zakład Patomorfologii/ Pracownia Medycyny
Genomowej
Prof. Barbara Górnicka/prof. Krystian Jażdżewski
III
V/VI
Podstawowy
Prof. Barbara Górnicka,dr hab.Hanna Ratajska,
dr. hab. Bogna Ziarkiewicz-Wróblewska,
dr med. Dorota Biernacka-Wawrzonek,
dr med. Małgorzata Kubicka-Pertkiewicz, dr med.Jadwiga Małdyk,
dr med. Łukasz Koperski, lek. med Agnieszka Powała,
lek med. Janina Marczewska, lek med. Wiesława Prątnicka,
Osoby prowadzące (imiona, nazwiska oraz
lek med. Antoni Prątnicki, dr biol. Anna Rowińska,
stopnie naukowe wszystkich wykładowców
prof. Krystian Jażdżewski, dr med.Anna Wójcicka,
lek. med Agata Cyran-Chlebicka, lek.med Łukasz Fus.,
lek. med. Benedykt Szczepankiewicz, mgr Tomasz Ilczuk,
mgr Radosław Olkowski, mgr. Anna Pastwińska, mgr Łukasz Strojek,
lek. med Piotr Gierej, mgr. Iwona Osińska, lek. med. Renata Polak,
lek. med. Emilia Skowrońska, lek. med. Aleksandra Starzyńska,
lek. med. Grzegorz Szparecki
Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu Tak
Erasmus):
do której należy zgłaszać uwagi dotyczące Dr med. Małgorzata Kubicka-Pertkiewicz
sylabusa):
16
1. Zapoznanie studentów z obrazami morfologicznymi i mikroskopowymi chorób
2. Podstawy diagnostyki patomorfologicznej
3. Implikacje diagnostyczno-kliniczne wynikające z morfologii
21
Znajomość anatomii i histologii na poziomie wymagań obowiązujących w toku studiów
3. Przedmiotowe efekty kształcenia
efektu kształcenia
W –wiedza
W zakresie wiedzy student
Zna nazewnictwo patomorfologiczne
C.W25
Zna podstawowe mechanizmy uszkodzenia komórek
C.W26
i tkanek
C.W.27
Określa przebieg kliniczny zapaleń swoistych i nieswoistych oraz opisuje procesy regeneracji tkanek
i narządów zna definicję i wykładniki morfologiczne
wstrząsu ze szczególnym uwzględnieniem różniC.W28
cowania przyczyn wstrząsu oraz niewydolności
wielonarządowej
C.W29
zna etiologię zaburzeń hemodynamicznych, zmian
wstecznych i zmian postępowych opisuje konseC.W31
C.W.30
kwencje rozwijających się zmian patologicznych dla
sąsiadujących topograficznie narządów
Zna zagadnienia z zakresu szczegółowej patologii
narządowej
U – umiejętności w zakre- Potrafi powiązać obrazy uszkodzeń tkankowych
sie umiejętności student i narządowych z objawami klinicznymi choroby,
C.U11
wywiadem i wynikami oznaczeń laboratoryjnych.
A.U1
B.U.15
K – kompetencje
W zakresie kompetencji
student
D.W9, D.U14
II.3c, G.W12
II.3d
D.U.19
D.W15
D.U17
D.U12
D.U15
Obsługuje mikroskop optyczny także w zakresie
korzystania z imersji
Umie zaplanować i wykonać proste badanie naukowe
w zakresie patomorfologii oraz zinterpretować jego
wyniki i wyciągnąć wnioski
Umie okazać szacunek dla śmierci i zwłok
Przestrzega tajemnicy lekarskiej i prawa pacjenta
Posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się
Umie przekazywać w prosty sposób posiadaną wiedzę osobom spoza kręgu medycznego
Umie pracować w zespole, zna zasady pracy w grupie
Krytycznie analizuje piśmiennictwo medyczne,
w tym w języku angielskim oraz wyciąga wnioski
w oparciu o dostępną literaturę
Przestrzega wzorców etycznych w działaniach
zawodowych
Wykazuje odpowiedzialność za podnoszenie swoich
kwalifikacji i przekazywanie wiedzy innym
22
4.
Forma
Liczba godzin
Liczba grup
w grupie
Wykład
60
Cały kurs
Seminarium
30
16
10
Ćwiczenia
110
16
10
WYKŁADY
Semestr zimowy 2015
1. Wkład inauguracyjny
2. Patomorfologia jak specjalizacja lekarska
3. Amuliodoza
4. Miażdżyca
5. Zapalenia,część ogólna
6. Choroby z autoagresji i choroby tkanki łacznej
7. AIDS i zapalenia oportunistyczne
8. Nowotwory nabłonkowe
9. Nowotwory tkanek miękkich I część
10. Nowotwory tkanek miękkich II część
11. Guzy kości
12. Nowotwory skóry
13. Nowotwory układu chłonnego I część
14. Nowotwory układu chłonnego II część
Semestr letni 2016
15. Zapalenia
16. Wady serca
17. rak trzustki
18. Rak żołądka
19. Rak jelita grubego
20. Wirusowe zapalenie wątroby i marskość
21. Nowotwory jajnika
22. Nowotwory piersi
23. Nowotwory gruczołu krokowego i jądra
24. Kłębkowe zapalenia nerek
25. Cytologia ginekologiczna
26. Nowotwory ośrodkowego układu nerwowego
27. Patogia tarczycy i BAC
28. Omawianie przypadków i przykładów pytań testowych
ĆWICZENIA HISTOPATOLOGICZNE w salach komputerowych w programie PathXL 1 x w tygodniu:
Semestr zimowy:
1. Zaburzenia w krążeniu cz.I
2. Zaburzenia w krążeniu cz.II
3. procesy adaptacyjne
4. Kolokwium1
5. zapalenia
6. Czy nowotwór jest choroba genetyczną
7. Transplantacja, immunosupresja
8. Kolokwium 2
9. Zmiany prekursorowe. Nowotwory nabłonkowe łagodne
10. Nowotwory nabłonkowe złośliwe
11. Nowotwory nienabłonkowe
12. Analiza danych otrzymanych w NGS. Biologiczna i medyczna interpretacja wyniku
13. Nowotwory kości i skóry
14. Nowotwory układu chłonnego i krwiotwórczego
23
Semestr letni:
1. Patologia układu oddechowego
2. Patologia układu krążenia
3. Patologia układu dokrewnego
4. Kolokiwum 1
5. Patologia gruczołu piersiowego
6. Patologia układu rozrodczego żeńskiego
7. Cytologia
8. Patologia układu rozrodczego męskiego
9. Patologia układu moczowego
10. Kolokwium 2
11. Patologia układu pokarmowego cz. I
12. Patologia układu pokarmowego cz. II
13. Kolokwium 3
14. Kolkwium poprawkowe
15. Kolokwium komisyjne
SEMINARIA (bloki poranne) i ćwiczenia sekcyjne (trzy tygodnie w roku)
1 tydzień
1. Diagnostyka patomorfologiczna – metody rutynowe
2. Diagnostyka patomorfologiczna – metody specjalne
3. Sekwencjonowanie nowej generacji(NGS) w diagnostyce genetycznej – rodzaje i zastosowanie poszczególnych typów badań
4. Jak NGS buduje medycynę spersonalizowaną – diagnostyka, prognostyka i wczesna prewencja chorób
5. Jak NGS buduje medycynę spersonalizowaną – terapie celowane w nowotworach
2 tydzień
1. Wprowadzenie – typy i mechanizmy śmierci, rodzaje i technika sekcji zwłok, podstawy prawne wykonywania autopsji
2. Omówienie przypadków sekcyjnych
3 tydzień
2. Kardiomyopatie
5. Omówienie przypadków sekcyjnych.
dzonych zajęć
kształcenia
tu kształcenia
Zaliczenie końcowe każdego
ćwiczenia histopatologicznego, 6 kolokwium po
każdym dziale patomorCW29
W,S, Ć.
fologii,Test jednokrotnego
>50%
wyboru
Końcowy egzamin teoretyczny testowy –test jednokrotnego wyboru
24
Forma zaliczenia przedmiotu:
kolokwium pisemne – czas trwania zaliczenia: 30 minut, kolokwium pisemne (24 pytania), ocenianie pytań –
24 punktów maksymalnie, zalicza 12 punktów +1
ocena
kryteria
Brak osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia sto2,0 (ndst)
pień opanowania wiedzy <50%
Osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia z po3,0 (dost)
ważnymi nieścisłościami, stopień opanowania wiedzy
51%-60%
Osiągnięcia zakładanych efektów z pominięciem niektó3,5 (ddb)
rych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami,
stopień opanowania wiedzy 61-70%
Osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia z pomi4,0 (db)
nięciem niektórych mniej istotnych aspektów – stopień
opanowania wiedzy 71-80%
Osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia obejmu4,5 (pdb)
jących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub
nieścisłościami – stopień opanowania wiedzy 81-90%
Osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia obejmu5,0 (bdb)
jących wszystkie istotne aspekty – stopień opanowania
wiedzy >91%.
8. Literatura
ROBBIS PATOLOGIA Kumar, Cotran, Robbins
1. Stefan Kruś, Ewa Skrzypek PATOMORFOLOGIA KLINICZNA PZWL 2005. 2007.
2. Stefan Kruś ANATOMIA PATOLOGICZNAPZWL 2001.
3. Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała PATOLOGIA ZNACZY SŁOWO O CHOROBIE trzy tomy. KRAKÓW 2003.
4. Wenancjusz Domagała, Maria Chosia, Elżbieta Urasińska PODSTAWY PATOLOGII PZWL 2010.
5. Wenancjusz Domagała, Maria Chosia, Elżbieta Urasińska ATLAS HISTOPATOLOGII. PZWL 2007.
Forma aktywności
Liczba godzin
Wykład
60
2
Seminarium
30
1
Ćwiczenia
110
4
120
4
150
5
Inne (jakie?)
Razem
470
16
Dwa koła naukowe –
Regulamin w załaczeniu – Sylabus i wszystkie ważne informacje na stronie Katedry.
25
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
Osoby odpowiedzialnej
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Lekarski
Choroby Wewnętrzne
3 rok
Stacjonarne
Propedeutyka Chorób Wewnętrznych
Obowiązkowy
Polski
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii
Katedra i Klinika Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii
Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii
Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych
Klinika Immunologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych
prof. dr hab. Grzegorz Opolski
prof. dr hab. Zbigniew Gaciong
prof. dr hab. Waldemar Karnafel
prof. dr hab. Ryszarda Chazan
prof. dr hab. Tomasz Bednarczuk
prof. dr hab. Joanna Matuszkiewicz-Rowińska
prof. dr hab. Leszek Pączek
obowiązkowe
90
wykłady: 10
ćwiczenia: 60
seminaria: 20
5
Zajęcia seminaryjne odbywają się od poniedziałku do piątku w 4-tygodniowym
bloku zajęć. Zajęcia rozpoczynają się punktualnie o 8:00 i trwają do 11:00. Zajęcia
kliniczne prowadzone są przy łóżku chorego w Klinikach Chorób Wewnętrznych
– SP CSK ul. Banacha 1a. Szczegółowy plan zajęć jest podany na tablicach informacyjnych. Studenci są zobowiązani posiadać: fartuch lekarski, stetoskop oraz plakietkę
identyfikator. Pożądana jest także zmiana obuwia.
Tematy wykładów (w sumie 10 godzin):
Postępy w Kardiologii (2 godziny – I Katedra i Klinika Kardiologii)
Postępy w Pneumonologii (2 godziny – Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii
Postępy w Gastroenterologii i Chorobach Przemiany Materii (2 godziny – Katedra i Klinika Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii)
Postępy w Nefrologii (2 godziny – Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii
i Chorób Wewnętrznych)
Postępy w Endokrynologii (1 godzina – Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych
i Endokrynologii)
Postępy w Nadciśnieniu Tętniczym i Angiologii (1 godzina – Katedra i Klinika
Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii).
26
Metody dydaktyczne (organizacja zajęć)
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
- w zakresie wiedzy student:
Tematy seminariów:
1. Wprowadzenie do ćwiczeń z chorób wewnętrznych.
2. W tym: odpowiedni ubiór, zachowanie na oddziale, szacunek dla nauczycieli
i chorych, przestrzeganie tajemnicy lekarskiej, uzyskiwanie zgody
na przeprowadzenie diagnostyki i leczenia, prowadzenie dokumentacji
medycznej – zasady wypełniania historii choroby, znaczenie rozpoznania
wstępnego, zachowanie zasad higieny, znajomość zasad postępowania w razie
narażenia na czynniki zakaźne.
3. Ogólne zasady badania podmiotowego.
4. W tym: umiejętne zbieranie danych, omówienie dolegliwości, wywiad
dotyczący przeszłości chorobowej, wywiad rodzinny, wywiad środowiskowy,
sytuacje szczególne – np. pacjent w podeszłym wieku, pacjent agresywny.
5. Ogólne zasady badania przedmiotowego
6. W tym np. warunki w jakich należy badać stan somatyczny, stan ogólny
chorego, stan odżywienia, stan nawodnienia, temperatura ciała, sytuacje
szczególne – np. chory nieprzytomny.
7. Badanie skóry, głowy i szyi.
8. Wywiad z zakresu układu krążenia.
9. Badanie przedmiotowe z zakresu układu krążenia.
10.Podstawowa diagnostyka różnicowa objawów z zakresu układu krążenia.
11.Wywiad z zakresu układu oddechowego.
12.Badanie przedmiotowe z zakresu układu oddechowego.
13.Podstawowa diagnostyka różnicowa objawów z zakresu układu oddechowego.
14.Wywiad z zakresu układu pokarmowego.
15.Badanie przedmiotowe z zakresu układu pokarmowego.
16.Podstawowa diagnostyka różnicowa objawów z zakresu układu pokarmowego.
17.Wywiad z zakresu chorób nerek oraz badanie przedmiotowe.
18.Podstawowa diagnostyka różnicowa chorób układu moczowo-płciowego.
19.Wywiad z zakresu chorób endokrynologicznych oraz badanie przedmiotowe.
20.Diagnostyka różnicowa z zakresu chorób endokrynologicznych.
21.Wywiad i badanie przedmiotowe z zakresu chorób układu krwiotwórczego.
22.Podstawowa diagnostyka różnicowa chorób hematologicznych.
23.Badanie kliniczne z zakresu chorób układu ruchu i diagnostyka różnicowa
chorób narządu ruchu i tkanki łącznej.
Student przystępujący do zajęć jest zobowiązany do posiadania podstawowych wiadomości z zakresu fizjologii, patofizjologii oraz anatomii.
Założeniem przedmiotu jest nauczenie studentów przeprowadzania wywiadu
i badania klinicznego u pacjentów z najczęstszymi chorobami wewnętrznymi,
rozpoznawanie oraz diagnozowanie.
Efekty kształcenia
Zna zasady zebrania pełnego wywiadu lekarskiego i badania przedmiotowego w zakresie chorób wewnętrznych.
E.W7 Zna i rozumie objawy w odniesieniu do najczęstszych chorób wewnętrznych występujących u osób dorosłych.
27
E.U1. przeprowadza wywiad lekarski z pacjentem dorosłym;
E.U3. przeprowadza pełne i ukierunkowane badanie fizykalne pacjenta dorosłego;
E.U7. ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta;
E.U13. ocenia i opisuje stan somatyczny i psychiczny pacjenta;
- w zakresie umiejętności
E.U29. wykonuje podstawowe procedury i zabiegi lekarskie, w tym:
student:
a) pomiar temperatury ciała, tętna, nieinwazyjny pomiar ciśnienia tętniczego
b) monitorowanie parametrów życiowych przy pomocy kardiomonitora, puls
oksymetrię
E.U38. prowadzi dokumentację medyczną pacjenta. Studentów obowiązuje
sporządzenie historii choroby, opracowanie rozpoznania wstępnego i podstawowej diagnostyki różnicowej.
•potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym
•kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu
•przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta
•posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się.
1. Ocena wiedzy – sprawdzian testowy
W ostatnim dniu ćwiczeń studenci przystępują do pisemnego zaliczenia
którego tematyka jest ściśle powiązana z zagadnieniami prezentowanymi
podczas zajęć (seminaria + ćwiczenia). Sprawdzian składa się z 30 pytań
testowych (oceny uzyskiwane za określoną ilość punktów – ocena dostateczna: 18-22 pkt; dobra: 23-27 pkt; bardzo dobra: 28-30 pkt.). Niezaliczenie
powoduje konieczność zdawania sprawdzianu poprawkowego (sprawdzian
ustny lub testowy, do decyzji asystenta prowadzącego zajęcia lub adiunkta
kliniki odpowiedzialnego za dydaktykę).
2. Ocena umiejętności – sprawdzian praktyczny z badania klinicznego.
W ostatnich dniach ćwiczeń studenci przystępują do sprawdzianu praktycznego z badania klinicznego, ocenianego przez asystenta prowadzącego
zajęcia. Niezaliczenie sprawdzianu praktycznego powoduje konieczność
zdawania sprawdzianu praktycznego poprawkowego.
Metody oceny pracy studenta 3. Ocena umiejętności – ocena historii choroby przez asystenta. Niezaliczenie
powoduje konieczność poprawy lub ponownego napisania historii choroby.
(forma i warunki zaliczenia
4. Ocena aktywności na zajęciach – przez asystenta prowadzącego zajęcia.
przedmiotu)
Warunkiem zaliczenia zajęć z chorób wewnętrznych jest:
•obecność na wszystkich seminariach i ćwiczeniach. Pojedynczą nieobecność
należy odrobić w formie uzgodnionej z asystentem prowadzącym zajęcia lub
z adiunktem kliniki odpowiedzialnym za dydaktykę. Nieobecność dłuższa
niż pięć dni powoduje niezaliczenie zajęć i konieczność odrabiania całego
bloku w innym terminie. Wyjątkowe sytuacje losowe będą rozpatrywane
indywidualnie.
•Zaliczenie sprawdzianu pisemnego na ocenę co najmniej dostateczną (w terminie pierwszym lub poprawkowym)
•Zaliczenie sprawdzianu praktycznego na ocenę co najmniej dostateczną
(w terminie pierwszym lub poprawkowym)
•Zaliczenie historii choroby na ocenę co najmniej dostateczną (w terminie
pierwszym lub poprawkowym).
28
Końcowa ocena stanowi średnią arytmetyczna: oceny sprawdzianu pisemnego,
oceny sprawdzianu praktycznego, oceny historii choroby i oceny aktywności
na zajęciach. Student, który nie zaliczy zajęć z propedeutyki chorób wewnętrzMetody oceny pracy studenta nych ma prawo do ubiegania się o egzamin komisyjny.
(forma i warunki zaliczenia
przedmiotu)
Student ma możliwość oceny zajęć wypełniając uczelnianą ankietę oceny zajęć i nauczycieli akademickich. Dodatkowo studenci mogą przekazywać swoje
uwagi bezpośrednio do sekretariatów Kliniki. Wszystkie sugestie dotyczące prowadzenia zajęć będą rozpatrywane z najwyższą starannością.
1. Badanie Kliniczne Macleod. G Douglas, F. Nicol, C. Robertson.
2. Badanie podmiotowe i przedmiotowe z serii „Wielka Interna”‚ A. Antczak,
M. Myśliwiec, P. Pruszczyk.
3. Przewodnik Batesa po badaniu przedmiotowym i podmiotowym
Lynn S. Bickley.
4. Zarys ogólnej diagnostyki lekarskiej. W. Orłowski.
1. Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych. F. Kokot.
2. Interna Szczeklika – Podręcznik Chorób Wewnętrznych. Gajewski P.
Koło naukowe
Regulamin
29
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów, semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
osoby odpowiedzialnej
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Lekarski
III, semestr V i VI
Stacjonarne / niestacjonarne
Farmakologia i toksykologia
Obowiązkowy ogólny
Zaawansowany
Polski
Katedra i Zakład Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej
Centrum Badań Przedklinicznych i Technologii (CePT)
Prof. dr hab. med. Dagmara Mirowska-Guzel
Dr med. Iwona Korzeniewska-Rybicka
Sekretariat dydaktyczny: Centrum Dydaktyczne, pokój 207
ul. Księcia Trojdena 2a, 02-109 Warszawa
czynny: wtorki i czwartki: 10.00-15.00, tel. 22 57 20 964
Pozostałe dni tel. 22 116 61 60
wykłady, ćwiczenia, seminaria
100
Wykłady: 30
Seminaria: 10
Ćwiczenia: 60
8
wykłady, ćwiczenia i seminaria
PROGRAM ĆWICZEŃ i SEMINARIÓW
Semestr zimowy:
1. Wiarygodne źródła wiedzy o lekach.
2. Farmakokinetyka – cz. 1: zagadnienia formalno-prawne; zagadnienia ogólne:
transport przez błony biologiczne, rzędowość procesów kinetycznych, model
kompartmentowy, zarys postaci leków; procesy kinetyczne w stanach fizjologicznych i patologicznych: uwalnianie leku z postaci leku, wchłanianie.
3. Farmakokinetyka – cz. 2: zagadnienia ogólne: stan stacjonarny; procesy
kinetyczne w stanach fizjologicznych i patologicznych: dystrybucja, eliminacja
wątrobowa, eliminacje nerkowa.
4. Leki przeciwbakteryjne – cz. 1: podstawowe pojęcia, sulfonamidy, antybiotyki
beta-laktamowe, glikopeptydy, glikolipopeptydy, fosfomycyna, bacytracyna.
5. Leki przeciwbakteryjne – cz. 2: antybiotyki makrolidowe, ketolidy, linkosamidy,
chloramfenikol, streptograminy, oksazolidynony, aminoglikozydy, aminocyklitole, tetracykliny, glicylocykliny.
6. Leki przeciwbakteryjne – cz. 3: chinoliny, pochodne nitroimidazolu, pochodne
nitrofuranu, ryfamycyny, polimyksyny, lipopeptydy, mupirocyna, kwas fusydowy, gramicydyna.
7. Leki przeciwgrzybicze.
8. Hormony – cz. 1: leki przeciwcukrzycowe, leki w chorobach tarczycy.
9. Hormony – cz. 2: glikokortykosteroidy, antagoniści receptorów dla aldosteronu,
leki hamujące syntezę kortyzolu, agoniści i antagoniści receptorów dla hormonów płciowych, somatostatyna i jej analogi, leki w hiperprolaktynemii.
10.Opioidy.
30
11.Nieopiodowe leki przeciwbólowe: paracetamol, niesteroidowe leki przeciwzapalne, tramadol, flupirtyna, nefopam, deksmedetomidyna, kapsaicyna, leki
w bólach neuropatycznych – zarys.
12.Receptura.
13.Seminarium podsumowujące.
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Semestr letni:
1. Leki w chorobach przewodu pokarmowego.
2. Leki w chorobach układu oddechowego.
3. Leki wpływające na hemostazę.
4. Leki w zaburzeniach lipidowych i otyłości.
5. Leki w chorobach układu krążenia – cz. 1: leki w nadciśnieniu tętniczym.
6. Leki w chorobach układu krążenia – cz. 2: leki w chorobie niedokrwiennej
serca, leki w ostrej i przewlekłej niewydolności serca.
7. Leki w chorobach układu krążenia – cz. 3: leki w zaburzeniach rytmu serca, leki
w nadciśnieniu płucnym, leki w chorobach naczyń obwodowych.
8. Immunofarmakologia.
9. Leki psychotropowe – cz. 1: leki uspakajająco-nasenne, leki przeciwlękowe, leki
nootropowe.
10.Leki psychotropowe – cz. 2: leki przeciwdepresyjne, leki przeciwmaniakalne,
leki normotymizujące, leki stosowane w ADHD i psychostymulujące.
11.Leki psychotropowe – cz. 3: leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwwymiotne.
12.Leki w chorobach neurologicznych.
PROGRAM WYKŁADÓW
Semestr zimowy:
1. Od cząsteczki do leku. Podstawowe pojęcia farmakologii.
2. Leki biotechnologiczne.
3. Leki wpływające na układ przywspółczulny.
4. Farmakoprofilaktyka przeciwinfekcyjna.
5. Leki przeciwprątkowe.
6. Leki przeciwwirusowe.
7. Leki przeciwpasożytnicze.
8. Racjonalny wybór leków przeciwinfekcyjnych.
9. Leki przeciwnowotworowe.
10.Leki w zaburzeniach hematopoezy.
11.Psychoaktywne substancje uzależniające – aspekty farmakologiczne.
12.Zagadnienia prawne w sprawie recept lekarskich.
Semestr letni:
1. Leki w chorobach metabolicznych kości.
2. Leki stosowane w okulistyce.
3. Leki stosowane w dermatologii.
4. Leki stosowane w alergiach.
5. Leki stosowane w reumatologii.
6. Leki stosowane w anestezjologii.
7. Leki stosowane w ginekologii i położnictwie.
8. Płyny infuzyjne i leki w dyselektrolitemiach.
9. Leki stosowane w chorobach neurodegeneracyjnych.
10.Toksykologia środowiskowa.
11.Zatrucia – cz. 1.
Zatrucia – cz. 2.
Podstawowe informacje w dziedzinie fizjologii, patofizjologii i mikrobiologii.
31
Celem nauczania farmakologii i toksykologii jest zapoznanie studentów z zasadami racjonalnej farmakoterapii, przedstawienie podstawowych korzyści, niebezpieczeństw i trudności związanych z leczeniem farmakologicznym oraz kierunków
rozwoju farmakoterapii. Studenci uczeni są także doboru odpowiednich źródeł informacji w celu aktualizowania wiedzy z zakresu farmakologii, sposobu oceny publikacji medycznych pod kątem przedstawionego w nich dowodu naukowego oraz
krytycznej oceny materiałów reklamowych dotyczących leków. Po odbyciu kursu
Cele kształcenia
nauczania farmakologii i toksykologii student powinien znać ogólne pojęcia i zagadnienia z zakresu farmakodynamiki, farmakokinetyki i farmakoekonomiki, zasady
działania leków oraz posiadać wiadomości na temat grup leków stosowanych w lecznictwie. Wiadomości te obejmują mechanizm działania, efekty kliniczne, kinetykę, podstawowe wskazania, przeciwwskazania, działania niepożądane, interakcje
i zasady dawkowania, jak również krytyczną ocenę przydatności leku. Obowiązuje
ponadto umiejętność zapisywania recept na leki gotowe i formy recepturowe leków.
Efekty kształcenia
C.W zna ogólne pojęcia i zagadnienia z zakresu farmakodynamiki i farmakokinetyki
C.W zna farmaceutyczne postaci leków, potrafi scharakteryzować ich wady i zalety
C.W34. charakteryzuje poszczególne grupy środków leczniczych;
C.W35. zna główne mechanizmy działania leków oraz ich przemiany w organizmie
także zależne od wieku;
C.W36. określa wpływ procesów chorobowych na przemiany leków w organizmie;
C.W37. zna podstawowe zasady farmakoterapii;
C.W38. zna ważniejsze działania niepożądane leków, w tym wynikające z ich interakcji;
C.W39. rozumie problem lekooporności, w tym lekooporności wielolekowej;
C.W40. zna wskazania do badań genetycznych przeprowadzanych w celu indywi- w zakresie wiedzy
dualizacji farmakoterapii;
student:
C.W41. zna podstawowe kierunki rozwoju terapii, w szczególności możliwości terapii komórkowej oraz terapii genowej i celowanej w określonych chorobach;
C.W42. zna podstawowe pojęcia z zakresu toksykologii ogólnej;
C.W43. zna grupy leków, których nadużywanie może prowadzić do zatruć;
C.W zna grupy leków i substancji psychoaktywnych, których stosowanie może prowadzić do uzależnienia psychicznego
C.W44. zna objawy najczęściej występujących ostrych zatruć, w tym alkoholami,
narkotykami i innymi substancjami psychoaktywnymi, metalami ciężkimi oraz wybranymi grupami leków;
C.W45. zna podstawowe zasady postępowania diagnostycznego w zatruciach.
C.U potrafi przeprowadzić krytyczną ocenę przydatności klinicznej leków z grup
objętych zakresem nauczania
C.U potrafi dobierać odpowiednie źródła informacji w celu aktualizowania wiedzy
z zakresu farmakologii, w tym potrafi dokonać oceny publikacji medycznych pod
kątem przedstawionego w nich dowodu naukowego oraz krytycznie ocenić materiały reklamowe dotyczące leków
C.U wykonuje proste obliczenia farmakokinetyczne
C.U dobiera leki w odpowiednich dawkach w celu korygowania zjawisk patologiczstudent:
nych w organizmie i w poszczególnych narządach
C.U rozróżnia zdarzenia niepożądane od działań niepożądanych
C.U projektuje schemat racjonalnej chemioterapii zakażeń: empirycznej i celowanej
C.U właściwie dobiera do zastosowania na skórę nieuszkodzoną lub na rany nowoczesne środki dezynfekcyjne
C.U16. poprawnie przygotowuje zapisy wszystkich form recepturowych substancji
leczniczych;
32
C.U17. posługuje się informatorami farmaceutycznymi i bazami danych o produktach leczniczych;
- w zakresie umiejętności C.U18. szacuje niebezpieczeństwo toksykologiczne w określonych grupach wiekostudent:
wych oraz w stanach niewydolności wątroby i nerek, a także zapobiega zatruciom
lekami;
C.U19. interpretuje wyniki badań toksykologicznych.
- ma świadomość ograniczeń własnej wiedzy w zakresie farmakologii klinicznej
i uznaje potrzebę ciągłego doszkalania się,
- zna zasady uzyskiwania świadomej zgody na udział w badaniu klinicznym.
Metody oceny pracy
Kolokwia zaliczeniowe po V i VI semestrze
studenta (forma i warunki Zaliczenie receptury
Egzamin po VII semestrze z zakresu farmakologii i toksykologii.
Obowiązkowe źródła wiedzy:
1. Farmakologia ogólna i kliniczna (tom 1-2), red. Katzung BG, i wsp., Czelej,
Lublin 2012.
2. Farmakologia, red. Rang HP, i wsp., Elsevier Urban & Partner, Wrocław, Łódź, 2012.
3. Toksykologia dla nietoksykologów, Ostre zatrucia egzogenne. J. Szajewski,
Medycyna Praktyczna, Kraków 2008.
4. Receptura, M. Wielosz, Lubelskie Towarzystwo Naukowe, Lublin 1998, lub
dowolna inna książka dla lekarzy lub farmaceutów dotycząca zagadnień
receptury.
Inne:
5. Rozporządzenie MZ z dnia 8.03.2012 w sprawie recept lekarskich
(Dz.U.12.260 z późn. zmianami).
6. Rozporządzenie MZ z dnia 11.09.2006 w sprawie wykazu środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów kategorii 1 i preparatów
zawierających te środki lub substancje (Dz.U. Nr 169, poz. 1216).
7. Rozporządzenie MZ z 6.11.2012 w sprawie leków, które mogą być traktowane
jako surowce farmaceutyczne przy sporządzaniu leków recepturowych (Dz.U.
2012.1259).
8. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005 (dz. U. Nr 179, poz.
1485 z późn. zmianami) w zakresie wykazów środków odurzających i substancji
psychotropowych (aktualne wykazy: Dz.U 2010, Nr 143, poz. 962).
Dodatkowe źródła wiedzy:
1. Basic and clinical pharmacology, red. Katzung B., Trevor A., Masters S., wyd. 12,
Mc-Graw-Hill, 2012.
2. Goodman and Gilman's the pharmacological basis of therapeutics, red. BrunLiteratura uzupełniająca:
ton L., Chabner B., Knollman B., wyd.12, Mc-Graw – Hill, 2011.
3. Farmakologia Goodmana i Gilmana. Red. Bruton L.L., Lazo J.S. Parker K.L.,
wydanie polskie, Czelej, 2007.
4. Wytyczne towarzystw naukowych wskazane na zajęciach.
Koło naukowe
odpowiedzialny: Dr hab. med. Marek Postuła.
33
REGULAMIN
KATEDRY I ZAKŁADU FARMAKOLOGII DOŚWIADCZALNEJ
I KLINICZNEJ
WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO
DOTYCZY KIERUNKU LEKARSKIEGO
Regulamin:
1. Sekretariat dydaktyczny Katedry: Centrum Dydaktyczne, pokój 207 ul. Księcia
Trojdena 2a, 02-109 Warszawa; czynny: wtorki i czwartki: 10.00-15.00, tel. 22
57 20 964; pozostałe dni – tel. 22 116 61 60; kontakt e-mailowy: farmakologia@
wum.edu.pl; Informacja o Koordynatorze przedmiotu i Dyżurach pracowników
Katedry umieszczona jest na stronie internetowej Zakładu: https://farmakologia.
wum.edu.pl. Kontakty telefoniczne i e-mailowe można otrzymać od poszczególnych Asystentów.
2. Ćwiczenia odbywają się raz w tygodniu według rozkładu umieszczonego
na stronie internetowej Katedry: www.farmakologia.wum.edu.pl. Zajęcia odbywają się w salach udostępnianych przez Warszawski Uniwersytet Medyczny
zgodnie z zapotrzebowaniem zgłoszonym w centralnym systemie rezerwacji sal
przez Koordynatora przedmiotu na podstawie list z Dziekanatu.
3. Warunkiem uczestniczenia w ćwiczeniach jest obecność na listach studenckich
przesłanych z Dziekanatu lub pisemna zgoda Prodziekana do spraw studenckich
na dopisanie do list w przypadku osób warunkowo odbywających zajęcia z farmakologii.
4. W przypadku przeniesienia z innych uczelni konieczne niezwłoczne ustalenie
z Koordynatorem zajęć warunków odrobienia różnic programowych w zakresie
przedmiotu farmakologia i toksykologia.
5. Na ćwiczenia można przychodzić tylko ze swoją grupą dziekańską, poza wyjątkowymi sytuacjami, które należy ustalić z Asystentem.
6. Stałe przeniesienie do innej grupy dziekańskiej na ćwiczenia z farmakologii jest
możliwe tylko po złożeniu odpowiedniego pisemnego wniosku w Sekretariacie
Zakładu i jego pozytywnym rozpatrzeniu. Wyjątek stanowi sytuacja stałego przeniesienia do innej grupy dziekańskiej, ale nauczanej przez ten sam Zespół dydaktyczny – wówczas o przeniesieniu decydują Asystenci tego Zespołu dydaktycznego.
7. Wszystkie podania w sprawach dydaktycznych powinny być adresowane do Kierownika Katedry i kierowane bezpośrednio do Koordynatora przedmiotu (decyzję
podejmuje Kierownik Katedry w porozumieniu z Koordynatorem przedmiotu).
8. Podania w sprawie warunkowego odbywania zajęć z farmakologii, stałego przeniesienia na zajęcia do innego Zespołu dydaktycznego, zaliczenia części zajęć,
wyrównania różnic programowych, przepisania zaliczenia przedmiotu można
składać maksymalnie w ciągu pierwszego tygodnia zajęć dydaktycznych. Podania składane w późniejszym terminie będą rozpatrywane tylko w wyjątkowych
sytuacjach.
9. Czas wydania decyzji wynosi 7 dni pod warunkiem złożenia kompletu dokumentów wymaganych przez Koordynatora przedmiotu.
10.Podania dotyczące przepisania oceny z innego kierunku mogą być rozpatrywane tylko po wcześniejszej akceptacji Prodziekana ds. studenckich, nie później
niż w ciągu pierwszych 2 tygodni trwania zajęć dydaktycznych.
11.Obecność na ćwiczeniach jest obowiązkowa, z wyjątkiem jednej nieobecności
w semestrze, która nie musi być usprawiedliwiona. Obowiązek uczestniczenia
w ćwiczeniach dotyczy także osób warunkowo odbywających zajęcia.
12.Poza wyjątkiem opisanym w punkcie 11 regulaminu ćwiczenia opuszczone
z usprawiedliwionej przyczyny należy odrobić po uzgodnieniu z Asystentami.
Jeśli odrobienie ćwiczeń nie jest możliwe, Asystent może zgodzić się na inną formę zaliczenia ćwiczenia, na którym student był nieobecny.
34
Regulamin:
13.Studenci zgłaszają się na zajęcia punktualnie. Student zgłaszający się na zajęcia
po upływie 15 minut od ich rozpoczęcia nie ma uznanej obecności.
14.Po ukończeniu zajęć z tematyki objętej programem ćwiczeń i wykładów obowiązuje kolokwium. Obowiązek zdawania kolokwiów dotyczy także osób warunkowo odbywających zajęcia.
15.Wyniki kolokwium testowego są do wglądu studentów do 3 dni roboczych po
ogłoszeniu wyników.
16.Kolokwia i zaliczenia są prowadzone wyłącznie do końca semestru. Na zaliczenia
po zakończeniu semestru należy uzyskać pisemną zgodę Prodziekana do spraw
studenckich, którą należy przedstawić Koordynatorowi zajęć.
17.Student, który nie zaliczy kolokwium z farmakologii po V lub VI (III rok studiów) semestrze, musi materiał tego kolokwium zaliczać łącznie z materiałem
nauczania w VII semestrze, czyli przed egzaminem.
18.Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie kolokwiów po V, VI,
VII semestrze i zaliczenie egzaminu z receptury. Za zgodą Prodziekana do spraw
studenckich Kierownik Katedry może zorganizować dodatkowy czwarty termin
kolokwium przed egzaminem.
19.Student ubiega się o zaliczenie przedmiotu po uzyskaniu zaliczeń wszystkich kolokwiów i zdaniu egzaminu końcowego.
20.Wyniki egzaminu testowego są do wglądu studentów do 3 dni roboczych
po ogłoszeniu wyników.
21.Uzyskanie wpisu w indeksie można uzyskać tylko pod warunkiem prawidłowego wypełnienia indeksu: indeks musi być przez studenta podpisany, na stronie
z wpisem należy wypełnić w nagłówku imię, nazwisko, rok studiów, rok akademicki oraz semestr.
22.W celu uzyskania wpisu indeksy należy składać w sekretariacie jednostki w ciągu 3 miesięcy po zakończeniu sesji poprawkowej. Pojedyncze indeksy składane
w innych terminach będą podpisywane tylko w wyjątkowych sytuacjach.
35
Kierunek:
Rok studiów
Nazwa przedmiotu:
Lekarski
III rok
PEDIATRIA
Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii WUM
Klinika Pediatrii i Endokrynologii WUM (gr. 3, 4 i 6 semestr zimowy,
gr. 14 i 15 semestr letni)
3
Katedra i Klinika Pediatrii, Hematologii i Onkologii WUM
00-576 Warszawa, ul. Marszałkowska 24
(gr. 7 i 13 semestr zimowy, gr. 2 semestr letni)
1
Prof. dr hab. n. med. Maria Roszkowska-Blaim
2
Dr hab. n. med. Beata Pyrżak
3
Prof. dr hab. n. med. Michał Matysiak
1
dr hab.n.med. Małgorzata Pańczyk-Tomaszewska
2
lek. Małgorzata Rumińska
3
dr n.med. Barbara Sikorska-Fic
Obowiązkowe
wykłady: –
Ćwiczenia: 40
seminaria: 19
4
1
zajęcia
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Cele kształcenia
w zakresie wiedzy
student:
2
•SEMINARIA (godz. 8:15-9:00 i godz. 12:15-13:00)
•ĆWICZENIA w oddziałach klinicznych (godz. 9:00-12:00)
Uwaga: w czasie ćwiczeń studenci zobowiązani są do posiadania fartucha
lekarskiego, obuwia na zmianę, stetoskopu i latarki medycznej
•SZATNIA OBOWIĄZKOWA – VI piętro.
•Zaliczenie II roku studiów
•Znajomość anatomii, fizjologii i patofizjologii Układu oddechowego, krążenia,
krwiotwórczego, pokarmowego, wydzielania wewnętrznego, moczowego, nerwowego, kostno-stawowego
• Teoretyczne podstawy przeprowadzenia badania podmiotowego i przedmiotowego.
• Zdobycie podstawowej wiedzy z zakresu rozwoju, żywienia i odrębności fizjologicznych dziecka, od okresu noworodkowego do zakończenia procesów dojrzewania
•Nabycie umiejętności badania podmiotowego i przedmiotowego, w poszczególnych okresach rozwojowych dziecka
• Opieka nad dzieckiem w świetle funkcji zawodowych lekarza, oraz pogłębianie
umiejętności sprawowania całościowej opieki nad dzieckiem zdrowym i chorym
•Nabywanie umiejętności komunikowania się w zespole oraz modeli komunikacji interpersonalnej, m.in. modelowanie skutecznego i empatycznego porozumiewania się z rodzicami/opiekunami dziecka
•Nabywanie wiedzy z zakresu odpowiedzialności, obowiązków i uprawnień
na stanowisku lekarza w oddziale pediatrycznym i w opiece podstawowej.
Efekty kształcenia
•Potrafi wymienić odrębności badania podmiotowego i przedmiotowego w poszczególnych okresach rozwojowych dziecka
•Posiada znajomość objawów podmiotowych i przedmiotowych w zakresie poszczególnych układów
•Posiada wiedzę w zakresie zasad prawidłowego żywienia dzieci w różnych przedziałach wiekowych oraz suplementacji witamin
•Zna podstawowe normy laboratoryjne w zależności od wieku (morfologi, badanie ogólne moczu, badanie płynu mózgowo rdzeniowego, bilirubina, AST, ALT,
GGPT, mocznik, kreatynina, jony, glukoza)
• Zna obowiązujące i zalecane szczepienia; umie uzasadnić konieczność szczepień.
36
•Przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem/opiekunem
•Zna poszczególne elementy badanie przedmiotowego z uwzględnieniem wieku
•Posiada praktyczną umiejętność oceny rozwoju płciowego
•Umie ocenić rozwój psychoruchowy oraz dostrzec sygnały ostrzegawcze w rozwoju psychoruchowym dziecka do lat 3
•Potrafi ocenić rozwój fizyczny dziecka w oparciu o siatki centylowe
w zakresie umiejętności
•Potrafi w podstawowym zakresie zróżnicować fizjologię rozwojową od patologii
student:
•Łączy sposób żywienia ze stanem odżywienia dzieci i młodzieży
•Umie opracować model żywienia niemowląt i dzieci starszych
•Umie zaplanować szczepienia
•Posiada umiejętność oceny i interpretacji wyników podstawowych badań laboratoryjnych (j.w.)
•Nabywa umiejętności nawiązywania kontaktu z pacjentami.
•Przestrzega tajemnicy zawodowej
•Wykazuje empatie wobec pacjentów i ich opiekunów
w zakresie kompetencji
•Uzasadnia wybór swojego postępowania w pracy zespołowej i jest świadomy
odpowiedzialności zawodowej.
•Zaliczenie zajęć prowadzonych w ciągu dnia dokonuje asystent
•Obecność na wszystkich zajęciach obowiązkowa; dopuszcza się 1 dzień usprawiedliwionej nieobecności na podstawie zwolnienia lekarskiego
Metody oceny pracy
studenta (forma i warunki
•Zaliczenie całościowe zajęć obejmuje dwie części
•badanie podmiotowe i przedmiotowe przeprowadzone samodzielnie przez studenta w obecności asystenta
•kolokwium z zakresu poruszanej w czasie zajęć tematyki.
1. Pediatria red. Kawalec W, Grenda R, Ziółkowska H. – 2 tomy, PZWL –2013,
podstawowy podręcznik.
2. Goldbloom Richard B. Wywiad i badanie w pediatrii. Urban & Partner 2012.
Literatura obowiązkowa: 3. Zarys propedeutyki pediatrii pod red. M.Wróblewska, B.Werner Oficyna
Wydawnicza WUM.
4. Marian Krawczyński „Propedeutyka pediatrii” PZWL 2009.
5. Baza Pubmed: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed
1. D. Gill, N. O’Brien Badanie kliniczne u dzieci. Wydawnictwo Elsevier 2009.
2. W.B. Robert M. Kliegman Nelson Textbook of Pediatrics 19th ed. Saunders
Company 2011.
3. Platforma e-ksiązki http://biblioteka.wum.edu.pl/e-ksiazki
4. Platforma Access medicine: http://biblioteka.wum.edu.pl/zasoby/medycznebazy-danych/bazy
5. Platforma UpTO Date: http://biblioteka.wum.edu.pl/zasoby/medyczne-bazydanych/bazy
SKN przy Katedrze i Klinice Pediatrii i Nefrologii WUM
Opiekun: dr n. med. Agnieszka Szmigielska;
SKN przy Klinice Pediatrii i Endokrynologii WUM
Opiekun: dr hab.n.med. Anna Kucharska.
Koła naukowe
SKN przy Katedrze i Klinice Pediatrii, Hematologii i Onkologii
Opiekun: dr n. med. Katarzyna Pawelec; e-mail: [email protected]
Fakultety: Uzupełnienie wiedzy (informacje w Sylabusie-Fakultety).
TEMATY SEMINARIÓW: 1. tydzień
Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii
37
Poniedziałek
Wtorek
Środa
Czwartek
Piątek
•Badanie podmiotowe w pediatrii
•Badanie przedmiotowe w pediatrii
•Podstawowe objawy i ich różnicowanie w chorobach układu moczowego
•Podstawowe objawy i ich różnicowanie w chorobach układu krążenia.
•Charakterystyka poszczególnych okresów rozwojowych
•i metody oceny (bilanse)
•Żywienie dzieci zdrowych i ocena stanu odżywienia
•Podstawowe objawy i ich różnicowanie w chorobach układu pokarmowego.
TEMATY SEMINARIÓW: 2. tydzień
Katedra i Klinika Pediatrii, Hematologii i Onkologii
Poniedziałek
Wtorek
Środa
Czwartek
Piątek
•Podstawowe objawy i ich różnicowanie w chorobach układu oddechowego
•Podstawowe objawy i ich różnicowanie w chorobach układu krwiotwórczego
•Szczepienia ochronne
•Dojrzewanie układu odpornościowego u dzieci.
•Podstawowe objawy i ich różnicowanie w chorobach układu nerwowego (w tym
upośledzenie umysłowe)
•Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej.
38
KIERUNEK
SPECJALNOŚĆ
ROK STUDIÓW, SEMESTR
TRYB STUDIÓW
ROK AKADEMICKI 2015/2016
LEKARSKI
PEDIATRIA
III ROK
STACJONARNE
PEDIATRIA
NAZWA PRZEDMIOTU
TYP PRZEDMIOTU
OBOWIĄZKOWY
POZIOM PRZEDMIOTU WYSOKI
JĘZYK WYKŁADOWY
POLSKI
1) Klinika Gastroenterologii I Żywienia Dzieci; tel: 785 994 558
NAZWA JEDNOSTKI
2) Klinika Pediatrii http://pediatria2.wum.edu.pl; tel: 785 994 560
DYDAKTYCZNEJ PRO3) Klinika Pneumatologii i Alergologii Wieku Dziecięcego
WADZĄCEJ ZAJĘCIA
ul. Żwirki i Wigury 63A, Warszawa
Dr hab. n. med. Piotr Albrecht
IMIĘ I NAZWISKO
Prof. dr hab. Hanna Szajewska
KIEROWNIKA KLINIKI
Prof. dr hab. Marek Kulus
Dr Maria Kotowska
IMIĘ I NAZWISKO OSODr Michał Wronowski
BY ODPOWIEDZIALNEJ
Dr Małgorzata Pieścik-Lech
ZA DYDAKTYKĘ
Dr Anna Chmielewska
RODZAJ ZAJĘĆ
OBOWIĄZKOWE
ŁĄCZNA LICZBA
59
GODZIN
LICZBA GODZIN
WYKŁADY: 0
SEMINARIA: 19
ĆWICZENIA: 40
LICZBA PUNKTÓW
4
ECTS
Metody dydaktycz• SEMINARIA (19)
ne (organizacja
• ĆWICZENIA (40)
zajęć)
A.W.1-6
•Zaliczenie II roku studiów,
A.U.3-5
•Znajomość anatomii, fizjologii i patofizjologii układu oddechowego,
B.W.1,2,8
Wymagania
krążenia, krwiotwórczego, pokarmowego, wydzielania wewnętrznego,
B.W.15-20
wstępne
moczowego, nerwowego, kostno-stawowego,
B.W.25
•Teoretyczne podstawy przeprowadzania badania podmiotowego
B.U.1
i przedmiotowego.
B.U.8-10
•Celem zajęć jest ROZSZERZENIE podstawowej wiedzy z zakresu rozE.W.2-4
woju, żywienia i odrębności fizjologicznych dziecka, od okresu nowoE.U.2,4,8-10
rodkowego do zakończenia procesów dojrzewania,
E.W.2-4
•Nabycie umiejętności badania podmiotowego i przedmiotowego,
E.U.2,4,8-10,
w poszczególnych okresach rozwojowych dziecka,
Cele kształcenia
22,27
•Opieka nad dzieckiem w świetle pośrednich i bezpośrednich funkcji
zawodowych lekarza oraz pogłębianie umiejętności sprawowania ca- E.W.2-5
łościowej i zindywidualizowanej opieki nad dzieckiem zdrowym i cho- E.U.11rym; profilaktyka w pediatrii (badania skriningowe, badania okresowe 13,22,27
dziecka zdrowego – ogólne zasady, szczepienia),
39
Cele kształcenia
w zakresie wiedzy
student
• Nabywanie umiejętności komunikowania się w zespole oraz stylów i modeli komunikacji interpersonalnej, m.in. modelowanie skutecznego i empatycznego porozumiewania się z rodzicami/opiekunami dziecka,
•Nabywanie wiedzy z zakresu odpowiedzialności, obowiązków i uprawnień na stanowisku lekarza w oddziale pediatrycznym i opiece podstawowej.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
•Zna odrębności badania podmiotowego i przedmiotowego w poszczególnych okresach rozwojowych dziecka
E.U.2,27,38
E.U.2,38
E.W.1-4,6
E.U.2,4,7,8
E.W.1-4,6
•Posiada znajomość objawów podmiotowych i przedmiotowych w zaE.U.2,4,7,8,
kresie poszczególnych układów
9,10,13,22
•Posiada wiedzę w zakresie zasad prawidłowego żywienia dzieci w róż- E.W.2
nych przedziałach wiekowych oraz suplementacji witamin
E.U.2,4,7,12
• Zna podstawowe normy laboratoryjne w zależności od wieku (morfologia
E.W.3
krwi, badanie ogólne moczu, badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, biliE.U.24
rubina, AST, ALT, GGTP, mocznik, kreatynina, jony, glukoza)
•Zna szczepienia obowiązkowe i zalecane, umie uzasadnić konieczność E.W.2
szczepień
E.U.11,27
•Umie przeprowadzić szczegółowy wywiad z pacjentem/opiekunem
E.U.2
• Nabył umiejętność badania przedmiotowego dziecka w różnym wieku
•Umie ocenić rozwój psychoruchowy oraz dostrzec sygnały ostrzegawcze w tym rozwoju u dziecka do 3 lat
•Potrafi ocenić rozwój fizyczny dziecka w oparciu o siatki centylowe
w zakresie
•Potrafi w podstawowym zakresie odróżnić fizjologię rozwojową od paumiejętności
tologii
student
•Posiada umiejętność oceny i interpretacji wyników podstawowych badań laboratoryjnych (j.w.)
• Umie łączyć sposób żywienia ze stanem odżywienia dzieci i młodzieży
•Posiada praktyczną umiejętność oceny rozwoju płciowego
•Umie zaplanować szczepienia
•Posiada umiejętność nawiązywania kontaktu z pacjentami
Umiejętności i kompetencje – rozszerzone szczególnie o działalność w oddziale pediatrycznym:
w zakresie kompe•Przestrzega tajemnicy zawodowej
tencji personalno•Wykazuje empatię wobec pacjentów i ich opiekunów.
społecznych
Uzasadnia wybór swojego postępowania w pracy zespołowej i jest świadomy odpowiedzialności zawodowej.
KRYTERIA OCENIANIA (forma i warunki zaliczenia przedmiotu)
Formą zaliczenia ćwiczeń przeprowadzanych w ciągu dnia są interaktywne
zajęcia – quizy, pytania, ćwiczenia typu puzzle.
Metody oceny
Zaliczenie całościowe zajęć obejmuje dwie części
pracy studenta
•Badanie podmiotowe i przedmiotowe przeprowadzone samodzielnie
przez studenta w obecności asystenta
•Kolokwium ustne z zakresu poruszanej w czasie zajęć tematyki.
40
E.U.4,5,9
E.U.4,7,9,12
E.U.9
E.U.12
E.U.24
E.U.12
E.U.10
E.U.27
E.U.2
G.W.24
G.U.30-31,
34,36
E.W.2,4,6
E.U.2,4,7-14
Kryteria
Literatura
obowiązkowa
Literatura
uzupełniająca
2 – niedostateczne opanowanie efektów kształcenia
3 – opanowanie podstawowej wiedzy i umiejętności w stopniu miernym,
student nie wykazuje się samodzielnym myśleniem; student musi jednak
przeprowadzić samodzielnie pełne badanie podmiotowe i przedmiotowe
pacjenta;
3,5 – opanowanie podstawowej wiedzy i umiejętności stopniu przeciętnym; student potrafi przeprowadzić samodzielnie pełne badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjenta;
4 – opanowanie podstawowej wiedzy i umiejętności w stopniu dobrym;
student potrafi przeprowadzić samodzielnie pełne badanie podmiotowe
i przedmiotowe pacjenta; wykazuje się zdobytymi kompetencjami
4,5 – opanowanie podstawowej wiedzy i umiejętności w stopniu ponad
dobrym; student potrafi przeprowadzić samodzielnie pełne badanie
podmiotowe i przedmiotowe pacjenta; wykazuje się zdobytymi kompetencjami; własną inicjatywą;
5 – opanowanie podstawowej wiedzy i umiejętności stopniu ponadstandardowym; student w trakcie całych zajęć dał się poznać ze swej aktywności i zaangażowania; wykazuje się sprawnym samodzielnym myśleniem
i inicjatywą.
LITERATURA
•Pediatria red. Kawalec W, Grenda R, Ziółkowska H. 2 tomy – PZWL
2013.
•Goldbloom Richard B. Wywiad i badanie w pediatrii. Urban & Partner
2012.
•Zarys propedeutyki pediatrii pod red. M. Wróblewskiej-Kałużewskiej
i B. Werner. Oficyna Wydawnicza WUM.
•Marian Krawczyński „ Propedeutyka pediatrii" PZWL 2009.
• D. Gill, N. O'Brien Badanie kliniczne u dzieci. Wydawnisto Elsvier 2009.
•W.B. Robert M. Kliegman Nelson Textbook of Pediatrics 19th ed. Saunders Company 2011.
•Platforma e-ksiązki
http://biblioteka.wum.edu.pl/e-ksiazki
Platforma Access medicine:
http://biblioteka.wum.edu.pl/zasoby/medyczne – bazy-danych/bazy
Platforma UpTO Date:
http://biblioteka.wum.edu.pl/zasoby/medyczne – bazy-danych/bazy
MOŻLIWOŚCI
DALSZEGO
KSZTAŁCENIA
•Koło Naukowe
•Fakultety.
REGULAMIN
•Obowiązkowy ubiór:
•fartuch; identyfikator; konieczność posiadania słuchawek lekarskich
•Zasady zachowania w oddziale, przestrzegania tajemnicy lekarskiej
•Sposób zwracania się do lekarzy, pielęgniarek, rodziców i dzieci
•Ogólne zasady mycia rąk i ich dezynfekcji
• Zasady prowadzenia dokumentacji medycznej i pisania historii choroby.
41
E.W.2,3,4,6
E.U.2,4,7-14,
16, 22, 24,
27,38
PODRĘCZNIK
PODSTAWOWY
PROGRAM SZCZEGÓŁOWY – BADANIE FIZYKALNE
BADANIE FIZYKALNE
1. Ocena stanu ogólnego, parametry życiowe, stan emocjonalny pacjenta
2. Ocena rozwoju dziecka
•ocena budowy ciała i stanu odżywienia
•ocena rozwoju psychomotorycznego
3.
Badanie
systemowe
OGÓLNE
•skóry
•tkanki podskórnej
•węzłów chłonnych
•układu mięśniowego
•układ kostno-stawowy
1. Głowa
2. Szyja
3. Klatka piersiowa
SZCZEGÓŁOWE
4. Brzuch
5. Narządy moczowo-płciowe
6. Elementy badania neurologicznego
1. WYDOLNOŚĆ UKŁADU ODDECHOWEGO
•liczba oddechów na minutę, sposób oddychania; odrębności okresu
niemowlęcego; cechy duszności.
2. WYDOLNOŚĆ UKŁADU KRĄŻENIA
•HR, RR, tętno, kolor skóry (bladość, sinica).
3. WYDOLNOŚĆ OŚRODKOWEGO UKŁADU NERWOWEGO
OCENA STANU
•stan świadomości; objawy oponowe; odrębności okresu niemowlęcego.
OGÓLNEGO
4. OGÓLNE WRAŻENIE, JAKIE DZIECKO SPRAWIA SWOIM OPIEKUNOM/RODZICOM
•zachowaniem, wyglądem, ułożeniem, zapachem, sposobem poruszania się, mówienia, nastrojem (stan emocjonalny: przyjazny, płaczliwy,
bojaźliwy, negatywny).
5. TEMPERATURA CIAŁA
1. OCENA BUDOWY CIAŁA
•budowa: prawidłowa, nieprawidłowa
•ocena parametrów antropometrycznych
•wzrostu (długości ciała): wzrost aktualny, należny do wieku, niedobór
(w %)
• wagi (masy ciała): rzeczywista waga, należna do wieku, niedobór (w %)
•obwód głowy a obwód klatki piersiowej
OCENA ROZOW•proporcji ciała w różnych okresach rozwojowych dziecka
JU SOMATYCZ•fałdy skórne.
NEGO
2. OCENA STANU ODŻYWIENIA
•interpretacja pomiarów na siatkach centylowych przekrojowych i długofalowych
•otyłość: prosta, centralna; eutrepsja; hipotrepsja (niedożywienie);
atrepsja(wyniszczenie, cachexia).
3. OCENA DOJRZEWANIA PŁCIOWEGO wg skali Tannera
OCENA ROZWOJU PSYCHOMOTORYCZNEGO
42
E.W.2,3,4
E.W.2,3,4
E.W.3-4
E.W.2,3,4
E.W.3
E.W.3-4
E.W.3-4,6
E.W.3
Ocena w poszczególnych okresach rozwojowych
dziecka, w zakresie:
•motoryki dużej (postawa ciała i lokomocja): siadanie, stawanie, cho- E.W.3
dzenie
•motoryki małej (koordynacja wzrokowo-ruchowa) rozwoju mowy
kontaktów społecznych, dojrzałości społecznej i samodzielności.
•Skóra
•tkanka podskórna
BADANIE SYSTE•węzły chłonne
E.W.2,3-4,6
MOWE
•układ mięśniowy
•układ kostny
•układ stawowy.
BADANIE PODMIOTOWE
ZBIERANIE WY•OD PACJENTA
E.U.2
WIADU
•OD OPIEKUNA
•Umiejętności i kompetencje – rozszerzone szczególnie o działalE.U.2
ność w oddziale pediatrycznym.
•Empatia.
G.W.24
TECHNIKA
ZBIERANIA
•Posługiwanie się prostym, ale medycznym językiem;
WYWIADU
•Dbanie o należytą atmosferę wywiadu;
G.U. 30-31,
•Pytania – jasne (tak/nie), jednoznaczne, niewymuszające odpowie- 34, 36
dzi.
•Dane ogólne (personalne)
•Wywiad dotyczący obecnej choroby
•Wywiad rodzinny
E.U.2
•Wywiad socjalno-bytowy
•Wywiad dotyczący ciąży, porodu i przebiegu okresu noworodkoELEMENTY WYwego.
WIADU
•Wywiad dotyczący rozwoju psychomotorycznego
•Sposób odżywiania
•Dotychczas przebyte schorzenia
E.W.2
•Leki przyjmowane przewlekle (długotrwale)
•Szczepienia.
43
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
Lekarski
Chirurgia
III, semestr zimowy i letni
Stacjonarne
Propedeutyka chirurgii
Obowiązkowy
Wysoki
polski
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Onkologicznej
Nazwa jednostki dyKatedra I Klinika Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Transplantacyjnej
daktycznej prowadzącej
zajęcia:
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby
Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej
Prof. dr hab. med. Ireneusz Krasnodębski
Prof. dr hab. med. Jacek Szmidt
Imię i nazwisko
dr hab. med. Maciej Skórski
Kierownika Zakładu
Prof. dr hab. med. Marek Krawczyk
Prof. dr hab. Andrzej Chmura
dr hab. Maciej Słodkowski
dr med. Maciej Jędrasik
Imię i nazwisko
dr med. Wiesław Wiechno
za dydaktykę:
dr med. Krzysztof Dudek
dr med. Piotr Domagała, dr med. Beata Łągiewska
Rodzaj zajęć:
Wykłady, seminaria, ćwiczenia
Liczba godzin:
wykłady: 6
ćwiczenia: 24
seminaria: 10
3
wykłady – środki audiowizualne
Metody dydaktyczne:
seminaria – środki audiowizualne
Znajomość anatomii prawidłowej i histologii, bakteriologii
Wymagania wstępne
zgodnie z programem studiów Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Założenia i cele przedUmiejętność pracy na oddziale chirurgicznym i bloku operacyjnym. Umiejętmiotu
ność opieki przed i po operacji u chorych chirurgicznych. Umiejętność postępowaEfekty kształcenia
nia w ostrych stanach chirurgicznych
– zna wskazania do hospitalizacji w oddziale chirurgicznym oraz wskazania
do leczenia chirurgicznego w trybie pilnym,
– potrafi w sposób podstawowy wskazać jaki rodzaj leczenia operacyjnego powinien być wdrożony w poszczególnych jednostkach chorobowych,
- w zakresie wiedzy
– zna zasady przygotowania chorego do leczenia operacyjnego,
– zna zasady opieki nad chorym po zabiegu pooperacyjnym,
– zna najczęstsze powikłania po leczeniu operacyjnym i wie jakie są metody leczenia tych powikłań.
– potrafi przeprowadzić badanie przedmiotowe i podmiotowe chorego wymagającego opieki chirurga, potrafi postawić rozpoznanie wstępne i różnicowe.
Potrafi właściwie zaplanować badania laboratoryjne i badania obrazowe celem
potwierdzenia diagnozy wstępnej oraz umie ustalić wskazania do leczenia opestudent:
racyjnego i ocenić pilność wykonania operacji. wskazań,
– potrafi asystować do operacji,
– potrafi założyć szwy na prostą ranę powłok,
– potrafi przeprowadzić badanie przez odbyt,
44
student:
– potrafi sprawować opiekę nad chorym przed i po leczeniu operacyjnym,
– potrafi wykonać drobne zabiegi: cewnikowanie pęcherza moczowego, zgłębnikowanie żołądka zgłębnikiem obarczającym, zgłębnikiem do żywienia dojelitowego, założyć sondę Sengstakena-Blakemoora.
– współpracuje z lekarzami i pielęgniarkami podczas sprawowania opieki nad
chorym na izbie przyjęć, oddziale chirurgicznym i bloku operacyjnym.
– komunikuje się z pacjentem i jego bliskimi,
– rozumie potrzeby chorego w okresie okołooperacyjnym.
1.
1 godz. dydaktyczna
Temat
Instumentarium chirurgiczne oraz technika zakładania szwów
Cel
Zakres tematyczny
Demonstracja szycia i narzędzi chirurgicznych:
Narzędzia chirurgiczne stosowane w chirurgii, podział, posługiwanie się podstawowymi narzędziami:
pęseta, imadło, nóż chirurgiczny, nożyczki, kleszczyki hemostatyczne.
Szwy chirurgiczne: pojedynczy, materacowy, ciągły przekładany, kapciuchowy
(wgłębiający), podkłucie.
Węzły chirurgiczne: wiązania bez i z użyciem narzędzi, zakładanie podwiązek
na naczynia.
Treści merytoryczne
przedmiotu:
2.
1 godz. dydaktyczna
Temat
Przygotowanie chorego do operacji
Cel
Zakres tematyczny
Przygotowanie chorych do operacji:
a. w trybie nagłym: najczęstsze wskazania, niezbędne badania diagnostyczne
(grupa krwi, elektrolity, morfologia, glukoza, kreatynina, mocznik, zasób zasad, rtg. klatki piersiowej, usg, zapobieganie zachłyśnięciu, diureza).
b. w trybie planowanym: konieczne badania w zależności od wielkości operacji
(operacja mała, średnia, duża) i rozpoznania (górny odcinek przewodu pokarmowego, dolny odcinek przewodu pokarmowego, pęcherzyk żółciowy, tarczyca).
Przygotowanie do operacji chorych ze zwiększonym ryzykiem operacyjnym: choroby układu krążenia,
układu oddechowego, niewydolności nerek, niedożywienie, choroby metaboliczne
(cukrzyca).
Zgoda na operacje praktyczne aspekty prawne.
45
3.
1 godz. dydaktyczna
Temat
Opieka pooperacyjne oraz najczęstsze powikłania pooperacyjne. Pojecie powikłania chirurgicznego. Ocena jakości w chirurgii
Cel
Zakres tematyczny
Zasady monitorowania parametrów życiowych po operacji. Przebieg pooperacyjny
postępowanie: rehabilitacja, profilaktyka przeciwzakrzakrzepowa, profilaktyka
przeciw zakażeniu.
Przyczyny gorączki w okresie okołoperacyjnym.
Najczęstsze powikłania pooperacyjne: zakażenie rany, wytrzewienie, niedrożność,
nieszczelność zespoleń, przetoka, powikłania ze strony układu oddechowego i krążenia, powikłania zakrzepowe.
Rozpoznanie, zapobieganie, leczenie.
Definicje powikłania chirurgicznego, Skale oceny powikłań chirurgicznych w tym
skala Claviena. Zapobieganie powikłaniom chirurgicznym w aspekcie organizacyjnym check list. Monitorowanie jakości w chirurgii.
4.
1 godz. dydaktyczna
Temat
Zaburzenia układu hemostazy i ich znaczenie w chirurgii.
przedmiotu:
Cel
Zakres tematyczny
Przedoperacyjna ocena sprawności układu hemostazy na postawie:
• danych z wywiadu,
• badania przedmiotowego,
• wyników badań dodatkowych.
Definicja pojęć: „skaza krwotoczna” i „zaburzenia układu hemostazy”.
Które spośród skaz krwotocznych spotyka się najczęściej u chorych chirurgicznych?
Znaczenie właściwej interpretacji wyników badań układu hemostazy w zapobieganiu powikłaniom krwotocznym w czasie i po operacji.
5.
1 godz. dydaktyczna
Temat
Aseptyka i antyseptyka. Zasady pracy w bloku operacyjnym
Cel
Zakres tematyczny
Aseptyka i antyseptyka: definicja, historia, metody, znaczenie w zapobieganiu zakażeniom. Zakażenia szpitalne, drogi przenoszenia zakażeń, zapobieganie, komisje
d/s walki z zakażeniami.
Zasady pracy w bloku operacyjnym: przygotowanie chirurga do operacji, mycie rąk
(technika, preparaty), ubiór, poruszanie się i zachowanie w bloku operacyjnym.
Transport pacjenta na blok, przygotowanie pacjenta do operacji (cewnik do pęcherza?, zgłębnik do żołądka? kiedy?). Przygotowanie pola operacyjnego, opatrunek
pooperacyjny.
46
6.
1 godz. dydaktyczna
Temat
Rany: podział i gojenie się ran. Leczenie ran. Odleżyny.
Cel
Zakres tematyczny
Podział i rodzaje ran. Sposoby gojenia się ran.
Leczenie ran: zeszycie pierwotne, odroczone, wtórne, wycięcie, rozcięcie, drenaż,
sączkowanie.
Czynniki opóźniające gojenie ran: miejscowe, ogólne.
Leczenie ran przewlekłych. Odleżyny
Opatrunki chirurgiczne rodzaje, sposób działania,
Vac terapia, nóż wodny.
7.
1 godz. dydaktyczna
Temat
Oparzenia: termiczne, chemiczne, prądem elektrycznym. Odmorożenia. Ukąszenia.
przedmiotu:
Cel
Zakres tematyczny
Oparzenia: klasyfikacja oparzeń z uwzględnieniem stopnia i głębokości oparzenia,
zmiany miejscowe i ogólnoustrojowe wywołane oparzeniem, pierwsza pomoc
w oparzeniach, leczenie oparzeń miejscowe i ogólne, powikłania. Leczenie chirurgiczne oparzeń termicznych. Oparzenia chemiczne. Oparzenia prądem elektrycznym. Odmrożenia. Ukąszenia.
8.
1 godz. dydaktyczna
Temat
Wstrząs w chirurgii. Zasady leczenia preparatami krwi.
Cel
Zakres tematyczny
Wstrząs: definicja, rodzaje wstrząs hipo, i hiperdynamiczny, patofizjologia wstrząsu, fazy wstrząsu, objawy.
Leczenie wstrząsu: wstrząs późny, wstrząs hipowolemiczny, wstrząs septyczny.
Monitorowanie wstrząsu. Powikłania.
Leczenie krwią: preparaty krwi, wskazania do przetaczania krwi, preparatów
krwiopochodnych i krwiozastępczych.
Zasady przetaczania, powikłania. Zamawianie krwi, przygotowanie krwi do przetoczenia, technika przetaczania, dokumentacja.
47
9.
1 godz. dydaktyczna
Temat
Niedożywienie, jego następstwa i leczenie.
Cel
przedmiotu:
Zakres tematyczny
Przyczyny niedożywienia. Rodzaje niedożywienia (marasmus, kwashiorkor,
mieszane). Rozpoznawanie niedożywienia: wywiad, badania antropometryczne
(masa ciała), badania laboratoryjne (albuminy, prealbumina, transferyna). Ocena
zapotrzebowania energetycznego.
Następstwa niedożywienia. Częstość występowania niedożywienia. Niedożywienie
szpitalne.
Zapobieganie niedożywieniu.
Leczenie żywieniowe.
Żywienie pozajelitowe: wskazania, drogi podaży (żywienie drogą żyły centralnej
i drogą żył obwodowych).
Składniki odżywcze: białko (aminokwasy), węglowodany, tłuszcz, elektrolity, pierwiastki śladowe, witaminy. Powikłania.
Żywienie dojelitowe: wskazania, dostęp, rodzaje diet, zasady doboru diet, powikłania, powikłania wpływu leczenia żywieniowego na wyniki leczenia.
10.
1 godz. dydaktyczna
Temat
Zakażenia chirurgiczne. Rodzaje zakażeń chirurgicznych:
Cel
Zakres tematyczny
• zakażenia ropne (ropień, ropowica, czyrak, czyrak gromadny, zapalenie naczyń
i węzłów
chłonnych),
• zakażenia beztlenowcowe (tężec, zgorzel gazowa, ropowica gazowa),
• zakażenia grzybami i drożdżami (promienica),
• posocznica (sepsis).
Zakażenia ropne dłoni (zastrzał, zanokcica).
Leczenie zakażeń chirurgicznych miejscowych i uogólnionych.
Stosowanie antybiotyków w chirurgii:
•wskazania, zasady doboru antybiotyków i drogi podaży, antybiotykoterapia celowana, łączenie antybiotyków, czas podaży, profilaktyka antybiotykowa w chirurgii. Powikłania w następstwie leczenia antybiotykami, rzekomobłoniste zapalenie jelit. Leczenie zakażeń grzybiczych uogólnionych.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest:
– obecność na wszystkich zajęciach i seminariach ( nieobecności należy odrobić
w terminie ustalonym z osobą odpowiedzialną za dydaktykę),
– Zdanie kolokwium przeprowadzanego w ostatnim dniu zajęć – kolokwium
ustne, student otrzymuje trzy pytania udokumentowane na karcie zaliczenia
zajęć i ocenę łączną za całe kolokwium. Kolokwium zaliczeniowe testowe
Literatura uzupełniająca: 48
Nazwa Wydziału:
Program kształcenia (Kierunek studiów,
poziom i profil kształcenia, forma studiów
np.: Zdrowie publiczne I stopnia profil
Rok akademicki:
Nazwa modułu/ przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Jednostki prowadzące kształcenie:
jest przedmiot):
I Wydział Lekarski
Lekarski, studia stacjonarne, magisterskie
Radiologia
2015/2016
24303
I Zakład Radiologii Klinicznej,
II Zakład Radiologii Klinicznej
rof. dr hab. Marek Gołębiowski,
prof. dr hab. Olgierd Rowiński.
III
6
Podstawowy
Dr med. Piotr Palczewski
Dr med. Włodzimierz Chmielewski
Osoby prowadzące (imiona, nazwiska oraz Lek. med. Katarzyna Sułkowska
stopnie naukowe wszystkich wykładowców Lek. med. Janusz Gołębiewski
Lek. med. Marta Stepnowska
Dr med. Tomasz Lorenc
Lek. med. Dorota Piotrowska-Kownacka
Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu Nie
Erasmus):
do której należy zgłaszać uwagi dotyczące Prof.dr hab.med. Marek Gołębiowski
sylabusa):
2
1. Zdobycie wiedzy z zakresu diagnostyki radiologicznej; a zwłaszcza:
- poznanie sposobów obrazowania diagnostycznego tkanek i narządów oraz zaznajomienie się z ich podstawami techniczno-metodycznymi, zaletami i ograniczeniami.
- zdobycie podstawowej wiedzy z zakresu symptomatologii radiologicznej i najważniejszych schorzeń
- poznanie algorytmów diagnostyki obrazowej w odniesieniu do głównych problemów klinicznych.
Znajomość anatomii tomograficznej i patomorfologii człowieka. Znajomość podstaw fizycznych głównych
technik obrazowania diagnostycznego (rentgenodiagnostyka, ultrasonografia, rezonans magnetyczny).
49
3.
Symbol
Opis
Odniesienie do efektu kierunkowego
(kod przedmiotu)
(numer efektu oraz jego
kategoria W – wiedza,
U – umiejętności,
K – kompetencje)
Zna problematykę współcześnie wykorzystywanych badań obrazowych, w szczególności:
W.10
M3_F.W10
a) symptomatologię radiologiczną podstawowych chorób,
b) metody instrumentalne i techniki obrazowe wykorzystywane do wykonywania zabiegów leczniczych,
c) wskazania, przeciwwskazania i przygotowanie pacjentów
do poszczególnych rodzajów badań obrazowych oraz przeciwwskazania do stosowania środków kontrastujących;
M3_F.U7
Ocenia wynik badania radiologicznego w zakresie najczęstszych
U.7
typów złamań, szczególnie złamań kości długich.
4. Formy prowadzonych zajęć
Forma
Liczba godzin
Liczba grup
w grupie
Wykład
10
1
nieobowiązkowe
Seminarium
6
1
nieobowiązkowe
Ćwiczenia
24
2
ieobowiązkowe
W1: Rentgenodiagnostyka. T1 – Podstawy fizyczne i metodyczne. T2 – Zastosowanie kliniczne. T3 – Radiografia.
W2: Ultrasonografia. T4 – Podstawy fizyczne i metodyczne. T5 – Zastosowanie kliniczne. T6 – Środki kontrastujące.
W3: Tomografia komputerowa. T7 – Podstawy fizyczne, metodyczne. T8 – Zastosowanie kliniczne.
T9 – Środki kontrastujące.
W4: Rezonans magnetyczny. T10-Podstawy fizyczne i metodyczne. T11 – Zastosowanie kliniczne. T12 – Środki
kontrastujące.
W5:T13 – Radiologia interwencyjna.
S1: Rentgenodiagnostyka. Cz. 1. T14 – Podstawy fizyczne i techniczne. T15 – Metodyka badań rentgenowskich.
T16 – Radiologia cyfrowa. T17 – Podstawy radioochrony. T18 – Teleradiologia.
S2: Rentgenodiagnostyka Cz. 2 T19 – Podstawy fizyczne i techniczne. T20 – Metodyka badań rentgenowskich.
T21 – Radiologia cyfrowa. T22 – Podstawy radioochrony. T23 – Teleradiologia.
S3: Tomografia komputerowa. T24 – Podstawy fizyczne i techniczne. T25 – Metodyka badania.
T26 – Środki kontrastujące.
S4: Rezonans magnetyczny: T27 – Podstawy fizyczne i techniczne. T28 – Metodyka badania. T29 – Środki kontrastujące.
S5: Ultrasonografia: T30 – Podstawy fizyczne i techniczne. T31 – Metodyka badania.
S6: T32 – Obrazowanie narządów klatki piersiowej.
C1: Aparaty rentgenowskie. T33 – Budowa i eksploatacja. T34 – Metodyka badań radiologicznych. T35 – Ochrona
radiologiczna w praktyce.
C2: T36 – Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny w codziennej diagnostyce.
C3: T37 – Ultrasonografia praktyczna.
C4: T38 – Multimodalna anatomia radiologiczna.
C5: Serce i duże naczynia. T39 – Radiologiczne metody badania. T40 – Powiększenie jam serca.
T41 – Niewydolność serca. T42 – Wady serca. T36 – Zaburzenia krążenia płucnego, obrzęk pęcherzykowy i śródmiąższowy. T43 – Diagnostyka radiologiczna płuc. T44 – Odma, niedodma i rozedma. T45 – Odmiany i wady rozwojowe.
T46 – Płyn w opłucnej.
50
C6: Diagnostyka kości i stawów: T47 – Symptomatologia ogólna. T48 – Patofizjologia układu kostnego w obrazie
radiologicznym. T49 – Urazy. T50 – Zapalenia. T51 – Zmiany zwyrodnieniowe. T52 – Nowotwory.
C7: T53 – Diagnostyka obrazowa chorych po urazie. T54 – Diagnostyka chorych w stanach bezpośredniego zagrożenia życia.
C8: T55 – Zajęcia praktyczne; aktywna prezentacja badań RTG, TK, MR i USG ze szczególnym uwzględnieniem
podstaw obrazowania schorzeń jamy brzusznej i układu moczowego.
Kierunkowy
Sposoby weryPrzedmiotowy
efekt kształceFormy prowaTreści kształKryterium zaliefekt kształfikacji efektu
czenia
nia – zgodny
dzonych zajęć
cenia
kształcenia
cenia
z Uchwałą Senatu
Obecność
Zaliczenie
M3_W.10,
W.10. U.7
W
T1-T13
na wszystkich
na podstawie listy
M3_U.7,
wykładach
obecności
Zaliczenie
na podstawie listy
obecności. W razie
nieobecności oboObecność
M5_W.10,
wiązek odrobienia
W.10. U.7
S
T14-T35
na wszystkich
M5_U.7,
po uzgodnieniu
seminariach
z osobą odpowiedzialną za prowadzenie zajęć
Zaliczenie na podstawie aktywnej
Udział we
obecności. W razie
wszystkich
nieobecności oboM5_W.10,
ćwiczeniach
W.10. U.7
C
T36-T55
wiązek odrobienia po M5_U.7,
weryfikowany
uzgodnieniu z osobą
przez prowaodpowiedzialną za
dzącego
prowadzenie zajęć
Podstawą zaliczenia zajęć z radiologii jest test końcowy.
8. Literatura;
1. „Radiologia. Diagnostyka obrazowa” pod red. B.Pruszyńskiego i A.Cieszanowskiego, PZWL, Warszawa 2014.
2. „Podręcznik radiologii” William Herring, red. wyd. polskiego M.Sąsiadek, Elsevier, Urban&Partner, Wrocław 2014.
3. „Ultrasonografia dopplerowska. Zastosowanie kliniczne.”. t.I i II pod red. G.Małka, Medipage sp. z o.o.
Warszawa 2000.
4. „Radiologia w stanach nagłych”, N.Raby, Z.Berman, G.de Lacey, wyd. Urban&Partner, Wrocław 2007.
5. „Anatomia radiologiczna. Rtg, TK, MR, USG, B.Daniel, B.Pruszyński, Warszawa 2005.
6. „Ultrasonografia” J.Banholzer, P.Banholzer red.wyd. W.Jakubowski, Elsevier, Urban&Partner, Wrocław 2014.
51
Forma aktywności
Liczba godzin
Wykład
10
0,33
Seminarium
6
0,20
Ćwiczenia
24
0,79
Forma aktywności
Liczba godzin
Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy):
Przygotowanie studenta do seminarium
13
0,43
Przygotowanie studenta do zajęć praktycznych
Przygotowanie do zaliczeń – przygotowanie pracy zaliczeniowej
8
0,25
Przygotowanie do zaliczeń – przygotowanie do zaliczenia z zakresu umiejętności
Razem
60
2,0
(Np. informacje o kole naukowym działającym przy jednostce, informacje o dojeździe na zajęcia itp.)
9.
52
Kierunek:
Specjalność:
Rok studiów,
semestr:
Tryb studiów:
Nazwa przedmiotu:
Typ przedmiotu:
Poziom przedmiotu
Język wykładowy:
zajęcia:
Imię i nazwisko
Kierownika Zakładu
Imię i nazwisko
za dydaktykę:
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin:
Metody dydaktyczne
Lekarski
Medycyna nuklearna
3 rok semestr zimowy
Stacjonarne
Medycyna nuklearna
Obowiązkowy
Polski
Zakład Medycyny Nuklearnej
Leszek Królicki
Maria Teresa Płazińska
Obowiązkowe – seminaria i ćwiczenia
30
wykłady:
ćwiczenia: 15
seminaria: 15
2
Zajęcia seminaryjne odbywają się od poniedziałku do piątku w 1-tygodniowym
bloku zajęć. Zajęcia rozpoczynają się punktualnie o 8:00 i trwają do 13:00. w sali
wyznaczonej przez Dziekanat WUM.
Szczegółowy plan zajęć jest podany na tablicach informacyjnych w sekretariacie Zakładu Medycyny Nuklearnej.
Zajęcia praktyczne prowadzone są w Zakładzie Medycyny Nuklearnej w SP CSK
ul. Banacha 1a.
Seminaria
1. Podstawy fizyczne promieniowania w medycynie nuklearnej (podstawy fizyczne
promieniowania, zasady działania aparatury, zasady technik hybrydowych).
2. Znajomość podstaw przetwarzania danych pomiarowych i prezentacji wyników
badań.
3. Teoretyczne podstawy i praktyczne zasady stosowania procedur związanych
z ochroną radiologiczną.
4. Wskazania kliniczne i podstawowe zasady procedur diagnostycznych:
- radioizotopowe badania układu naczyniowo-sercowego
- radioizotopowe badania gruczołów wydzielania wewnętrznego
- radioizotopowe badania układu pokarmowego
- radioizotopowe badania układu moczowo-płciowego
- radioizotopowe badania układu kostno-stawowego
- radioizotopowe badania układu nerwowego
- radioizotopowe badania układu oddechowego,
- radioizotopowe badania stosowane w diagnostyce schorzeń nowotworowych
- radioizotopowe badania stosowane w diagnostyce ognisk zapalnych
- radioizotopowe badania stosowane w pediatrii.
53
5. Zasady przeprowadzania procedur leczniczych (wskazania, przeciwwskazania,
zasady kwalifikacji do leczenia, postępowanie z pacjentem po terapii izotopowej)
- radioizotopowe procedury leczenia chorób łagodnych tarczycy,
- radioizotopowe procedury leczenia chorób stawów,
- radioizotopowe procedury leczenia chorób nowotworowych tarczycy,
- radioizotopowe procedury leczenia objawów bólowych w nowotworowych
zmianach przerzutowych do układu kostnego,
- leczenie z zastosowaniem MIBG,
- leczenie znakowanymi izotopowo analogami somatostatyny guzów neuroendokrynnych.
Ćwiczenia
Zajęcia praktyczne prowadzone są w Zakładzie Medycyny Nuklearnej w SP CSK
ul. Banacha 1a. Szczegółowy plan zajęć jest podany na tablicach informacyjnych.
Studenci są zobowiązani posiadać: fartuch lekarski oraz plakietkę identyfikator. Konieczna jest także zmiana obuwia.
1. Zapoznanie studentów ze specyfiką badań radioizotopowych.
2. Laboratorium przygotowania radiofarmaceutyków– zasady przygotowywania
i kontroli jakości radiofarmaceutyków.
3. Zapoznanie z procedurą wykonywania badań radioizotopowych – uczestnictwo
bierne w wykonywanych badaniach
4. Terapia radiojodem łagodnych chorób tarczycy – kwalifikacja i zasady przeprowadzenia terapii
5. Zasady opracowywania badań radioizotopowych
6. Prezentacje przypadków.
Wiedza ogólna medyczna
Wymagania wstępne
Student przystępujący do zajęć jest zobowiązany do posiadania podstawowych
wiadomości z zakresu fizyki, fizjologii i farmakologii.
Celem seminariów jest przyswojenie przez słuchaczy podstaw diagnozowania
i leczenia z zastosowaniem radiofarmaceutyków.
- podstawowe pojęcia z zakresu fizyki jądrowej, rodzaje promieniowania,
- zasady działania aparatury i zasady technik hybrydowych,
Cele kształcenia
- znajomość ogólnych zasad ochrony radiologicznej,
- znajomość zasad kwalifikacji i interpretacji radioizotopowych badań narządowych: płuc, kości, serca, nerek, układu pokarmowego, OUN, przytarczyc, nadnerczy oraz tarczycy – badania z zastosowaniem technik PET/CT i SPECT/CT,
- terapie radioizotopowe-znajomość wskazań, przeciwwskazań, zasad kwalifikacji do leczenia, postępowania z pacjentem po terapii radiizotopowej.
Efekty kształcenia
Wykorzystanie wiedzy w dalszym kształceniu i późniejszej pracy
Student zna badania wykonywane w Zakładach Medycyny Nuklearnej: zasady
teoretyczne, przebieg, właściwy sposób interpretacji wyników badań. Student zna
- w zakresie wiedzy
procedury terapeutyczne z zastosowaniem radiofarmaceutyków: zasady teoretyczne,
student:
przebieg, wskazania, możliwe powikłania i sposób ich leczenia. Student zna organizację pracy ośrodka medycyny nuklearnej i praktyczną realizację zasad ochrony
radiologicznej w zakładzie.
Zna wskazania i przeciwwskazania do procedur radioizotopowych zarówno dia- w zakresie umiejętności
gnostycznych jak i terapeutycznych. Na podstawie rozpoznania wstępnego i podstudent:
stawowej diagnostyki różnicowej potrafi wybrać właściwe badanie diagnostyczne.
•potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym
•kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu
•przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta
• posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się.
Metody dydaktyczne
54
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na seminariach i ćwiczeniach
oraz zaliczenie kolokwium w formie ustnej na ostatnich zajęciach.
Student ma możliwość oceny zajęć wypełniając uczelnianą ankietę oceny zajęć
i nauczycieli akademickich. Dodatkowo studenci mogą przekazywać swoje uwagi
bezpośrednio do sekretariatu Zakładu. Wszystkie sugestie dotyczące prowadzenia
zajęć będą rozpatrywane z najwyższą starannością.
1. Królicki L. Medycyna Nuklearne; Fundacja im. Rydygiera, Warszawa 1996.
Literatura obowiązkowa: 2. Birkenfeld B., Listewnik M.Medycyna nuklearna – obrazowanie molekularne,
Pomorski Uniwersytet Medyczny Szczecin 2011.
European Journal of Nuclear Medicine.
Nuclear Medicine Review.
Koło naukowe
tak
Regulamin:
55
Nazwa Wydziału:
Lekarsko-Dentystyczny
poziom i profil kształcenia, forma studiów, I Wydział Lekarski, Kierunek Lekarski – studia 6 letnie stacjonarne
i niestacjonarne
Rok akademicki:
2015/2016
jest przedmiot):
Propedeutyka stomatologii
24301
1. Zakład Stomatologii Dziecięcej;
00-246 Warszawa ul. Miodowa 18
2. Zakład Chorób Błony Śluzowej Jamy Ustnej i Przyzębia;
00-246 Warszawa ul. Miodowa 18
3. Zakład Ortodoncji;
02-006 Warszawa, ul. Nowogrodzka 59
4. Klinika Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Chirurgii Jamy Ustnej i Implantologii;
02-005 Warszawa, ul. Lindleya 4 (paw. IV) (22) 502 17 97
1. Kierownik Zakładu Stomatologii Dziecięcej –
prof. dr hab. n. med. Dorota Olczak-Kowalczyk
2. Kierownik Zakładu Chorób Błony Śluzowej Jamy Ustnej
i Przyzębia – prof. dr hab. n. med. Renata Górska
3. Kierownik Zakładu Ortodoncji –
dr hab. n. med. Małgorzata Zadurska
4. Kierownik p.o. Kliniki Chirurgii Czaszkowo-SzczękowoTwarzowej, Chirurgii Jamy Ustnej i Implantologii –
dr n. med. Paweł Zawadzki
3 rok
6
podstawowy
Prof. dr hab. Dorota Olczak-Kowalczyk
Dr n. med. Maciej Nowak
Dr n. med. Barbara Pietrzak-Bilińska
Lek. stom. Ewa Widmańska
Prof. Hubert Wanyura
Dr n. med. Zygmunt Stopa
Dr n. med. Beata Dobieżyńska
Lek stom. Przemysław Skubich
Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu nie
Erasmus):
do której należy zgłaszać uwagi dotyczące Zygmunt Stopa
sylabusa):
1,0
1. Zapoznanie studenta z podstawami wiedzy w zakresie patogenezy, objawów, zasad leczenia chorób jamy ustnej i nowotworów głowy, szyi oraz dotyczącej związku między zdrowiem ogólnym i zdrowiem jamy ustnej.
56
1. Znajomość anatomii głowy i szyi.
2. Podstawowe wiadomości i umiejętności z zakresu fizjologii i patologii chorób występujących w obszarze głowy, twarzy, jamy ustnej i szyi.
efektu kształcenia
Zna patogenezę, objawy oraz zasady zapobiegania
i leczenia chorób poszczególnych elementów jamy
EW1, EW7(c), EW23,
ustnej i części twarzowej czaszki u pacjentów w wieku
W1
rozwojowym i dorosłych.
EW24, FW1 (c), FW12
Zna zasady profilaktyki stomatologicznej, zna podsta(a,f), HW9.
wowe choroby zębów, przyzębia, i błony śluzowej jamy
ustnej oraz metody diagnostyki stomatologicznej
Przeprowadzenie wywiadu stomatologicznego i medycznego dotyczącego chorób jamy ustnej
- Badanie przedmiotowe zewnątrz- i wewnątrzustne.
- Postawienie rozpoznania wstępnego.
- Zaplanowanie badań dodatkowych i konsultacji.
EU1, EU2, EU3, EU4,
- Prowadzenie dokumentacji medycznej – historia
EU12, EU16, EU24, EU32,
U1
choroby.
EU38
- Przekazanie zaleceń dotyczących zapobiegania
i konieczności leczenia chorób jamy ustnej, w tym
instruktażu dietetycznego i higienicznego.
- Ocena wyników leczenia – poprawy/pogorszenia
– stanu chorego.
4. Formy prowadzonych zajęć
Forma
Liczba godzin
Liczba grup
w grupie
Wykład
0
0
Seminarium
20
16
Ćwiczenia
0
0
S1 – Seminarium 1 – Rozwój i cechy uzębienia mlecznego i stałego. – W1, U1
S2 – Seminarium 2 – Najczęstsze patologie zębów u dzieci i młodzieży (próchnica i choroby miazgi, uszkodzenia niepróchnicowe i wady rozwojowe): etiologia, zapobieganie, leczenie. – W1, U1
S3 – Seminarium 3 – Wzajemna zależność stanu zdrowia ogólnego i jamy ustnej (objawy chorób ogólnych
w jamie ustnej, wpływ ogólnoustrojowy infekcji zębopochodnych). – W1, U1
S4 – Seminarium 4 – Etiopatogeneza z uwzględnieniem czynników ryzyka chorób przyzębia. – W1, U1
S5 – Seminarium 5 – Diagnostyka chorób przyzębia. –W1, U1
S6 – Seminarium 6 – Symptomatologia chorób błony śluzowej jamy ustnej. – W1, U1
S7 – Seminarium 7 – Diagnostyka w chirurgii szczękowo-twarzowej. Rekonstrukcje tkanek szkieletu czaszkowo-twarzowego, jamy ustnej i twarzy. Implantologia.– W1, U1
S8 – Seminarium 8 – Diagnostyka wad twarzowo-szczękowo-zgryzowych, – W1, U1
S9 – Seminarium 9 – Wady wrodzone (etiologia, leczenie) –W1, U1
S10 – Seminarium 10 – Wady nabyte (etiologia, profilaktyka, leczenie) –W1, U1
S11 – Seminarium 11 – Leczenie zespołowe wad twarzowo-szczękowo-zgryzowych. – W1, U1.
57
miotowego efekdzonych zajęć
kształcenia
tu kształcenia
W1, U1
7.
S – Seminarium
Kolokwium
Obecność na wszystkich zajęciach
oraz zaliczenie kolokwium
Kryteria oceniania
Forma zaliczenia przedmiotu: Kolokwium testowe
ocena
kryteria
2,0 (ndst)
3,0 (dost)
3,5 (ddb)
4,0 (db)
4,5 (pdb)
5,0 (bdb)
8. Literatura
1. R. Górska: „Diagnostyka i leczenie chorób błony śluzowej jamy ustnej” Med. Tour Press International 2011.
2. R. Górska i T. Konopka: „Periodontologia współczesna” Med. Tour Press International 2013.
3. M. Springer-Nodzak i M Wochna Sobańska: "Stomatologia wieku rozwojowego". W-wa. PZWL, 2006.
4. D. Olczak-Kowalczyk, L. Wagner: „Wprowadzenie do stomatologii dziecięcej” skrypt.
5. L. Kryst (red.): "Chirurgia Szczękowo-Twarzowa", Wyd. Lek. PZWL, W-wa, 2011.
1. S. Bartkowski (red.): „Chirurgia szczękowo-twarzowa”, AM Kraków 1996.
Forma aktywności
Liczba godzin
Wykład
0
Seminarium
20
Ćwiczenia
0
Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy): Przygotowanie się studenta do zajęć teoretycznych oraz praktycznych. Przygotowanie do kolokwium zaliczającego.
5
5
Inne (jakie?)
Razem
30
1,0
Przy klinice działa koło naukowe.
Członkami Koła mogą zostać studenci WUM. Do form aktywności studenckiej w ramach SKN należą:
- uczestnictwo w spotkaniach Koła
- współudział w badaniach naukowych w wybranych tematach i ich prezentacja podczas kongresów,
- udział w wakacyjnych obozach naukowych
- asysta podczas dyżurów Kliniki.
58
Nazwa Wydziału:
Program kształcenia (Kierunek studiów,
poziom i profil kształcenia, forma studiów
np.: Zdrowie publiczne I stopnia profil
Rok akademicki:
Nazwa modułu/ przedmiotu:
I Wydział Lekarski
Wydział lekarski, profil praktyczny, studia stacjonarne
2015/16
Psychologia lekarska
z elementami socjologii
Kod przedmiotu:
21647
Jednostki prowadzące kształcenie:
Zakład Psychologii Medycznej (2MB)
Prof. Krzysztof Owczarek
III rok
jest przedmiot):
zimowy + letni
podstawowy
Osoby prowadzące (imiona, nazwiska oraz Dr Mariusz Jaworski, Mgr Tomasz Krasuski, Dr Marta Kulpa,
stopnie naukowe wszystkich wykładowców Dr Magdalena Łazarewicz, Dr Dorota Włodarczyk oraz osoby
spoza WUM
Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu tak
Erasmus):
do której należy zgłaszać uwagi dotyczące Dr Dorota Włodarczyk
sylabusa):
2
1. Zapoznanie z wybranymi elementami wiedzy psychologicznej i socjologicznej, które umożliwiają rozumienie
mechanizmów funkcjonowania człowieka w zdrowiu i chorobie.
2. Przedstawienie zasad skutecznego prozdrowotnego oddziaływania na pacjenta i jego rodzinę oraz prawidłowego komunikowania się w trakcie procesu terapeutycznego.
3. Kształtowanie umiejętności prowadzania wywiadu motywującego i sporządzenia diagnozy psychomedycznej
będących wyrazem całościowego podejścia do pacjenta.
2. Wymagania wstępne – brak
3.
Symbol
Opis
(kod przedmiotu)
(numer efektu oraz
jego kategoria
W – wiedza,
U – umiejętności,
K – kompetencje)
21647_W1
21647_W2
Zna aktualną koncepcję jakości życia uwarunkowaną stanem zdrowia
Rozumie psychospołeczne konsekwencje hospitalizacji i choroby przewlekłej
59
Odniesienie
do efektu kierunkowego
D.W3
D.W5
21647_W3
21647_W4
21647_W5
21647_W6
21647_W7
21647_W8
21647_W9
21647_W10
21647_W11
21647_W12
21647_W13
21647_W14
21647_W15
21647_U1
21647_U2
21647_U3
21647_U4
21647_U5
21647_U6
21647_U7
21647_U8
21647_U9
21647_U10
21647_U11
Zna podstawowe psychologiczne mechanizmy funkcjonowania człowieka w zdrowiu i w chorobie
Zna problematykę adaptacji do choroby jako sytuacji trudnej, etapów
przystosowania do zagrażających wydarzeń i potrzeb pacjentów
Rozumie znaczenie zdrowia, choroby, niepełnosprawności i starości
w relacji do postaw społecznych, konsekwencje społeczne choroby
i niepełnosprawności oraz bariery społeczno-kulturowe
Rozumie rolę rodziny w procesie leczenia
Zna problematykę etapów przystosowania do śmierci, umierania oraz
procesu żałoby rodziny
Zna rolę stresu w etiopatogenezie i przebiegu chorób
Rozpoznaje mechanizmy radzenia sobie ze stresem
Zna formy przemocy, modele wyjaśniające przemoc w rodzinie i w instytucjach, społeczne uwarunkowania różnych form przemocy oraz
rolę lekarza w jej rozpoznawaniu
Rozumie znaczenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej w procesie
komunikowania się z pacjentami oraz pojęcie zaufania w interakcji
z pacjentem
Zna zasady informowania o niepomyślnym rokowaniu
Zna zasady motywowania pacjentów do prozdrowotnych zachowań
Zna zasady pracy w grupie
Zna problematykę wypalenia zawodowego oraz metody zapobiegania
Uwzględnia w procesie postępowania terapeutycznego subiektywne
potrzeby i oczekiwania pacjenta wynikające z uwarunkowań społeczno-kulturowych
Dostrzega oznaki zachowań antyzdrowotnych i autodestrukcyjnych
i właściwie na nie reaguje
Identyfikuje czynniki ryzyka wystąpienia przemocy, rozpoznaje przemoc i odpowiednio reaguje
W procesie podejmowania decyzji o leczeniu dąży do minimalizacji jej
konsekwencji społecznych dla chorego
Buduje atmosferę zaufania podczas całego procesu leczenia
Przeprowadza rozmowę z pacjentem z zastosowaniem techniki aktywnego słuchania i wyrażania empatii, a także rozmawia z pacjentem
o jego sytuacji życiowej
Informuje pacjenta o celu, przebiegu i ewentualnym ryzyku proponowanych działań diagnostycznych lub terapeutycznych
Przekazuje pacjentowi i jego rodzinie informacje o niekorzystnym rokowaniu
Udziela porady w kwestii przestrzegania zaleceń terapeutycznych
i prozdrowotnego trybu życia
Stosuje w podstawowym stopniu psychologiczne interwencje motywujące i wspierające
Komunikuje się ze współpracownikami zespołu, udzielając konstruktywnej informacji zwrotnej i wsparcia
60
D.W7
D.W9
D.W3
D.W8
D.W9
D.W10
D.W10
D.W2
D.W4
D.W12
D.W12
D.W15
D.U1
D.U2
D.U9
D.U3
D.U4
D.U5
D.U6
D.U7
D.U8
D.U10
D.U11
4.
Forma
Liczba godzin
Liczba grup
Wykład
Seminarium
20
Ćwiczenia
20
16
32
Minimalna
liczba osób
w grupie
-
S1-Seminarium 1 – Temat….- Treści kształcenia;……- Wykładowca- prof. dr hab. Jan Nowak
S1 – Psychologiczne aspekty zawodu lekarza – problematyka wypalenia zawodowego – zapobieganie
S2 – Jakość życia w chorobie – konsekwencje i adaptacja do choroby
S3 – Psychospołeczne aspekty niepełnosprawności. Funkcjonowanie pacjentów w różnych fazach życia
S4 – Psychologiczne aspekty śmierci, umierania, opieki nad pacjentem chorym terminalnie oraz żałoby
S5 – Współczesne podejście do zdrowia i choroby. Rola psychospołecznych czynników ryzyka w etiologii
chorób somatycznych
S6 – Problematyka stresu i radzenia sobie ze stresem. Problematyka przemocy
S7 – Kolokwium. Rozwijanie umiejętności radzenia sobie ze stresem
C1 – Zasady budowania prawidłowej relacji lekarz-pacjent/rodzina
C2 – Zasady komunikacji i przekazywania informacji
C3 – Elementy wywiadu motywującego w praktyce lekarza
C4 – Ćwiczenia praktyczne w zakresie zastosowania wiedzy i umiejętności psychologicznych do rozwiązywania
problemów z praktyki medycznej, część I
problemów z praktyki medycznej, część II
problemów z praktyki medycznej, część III.
Kierunkowy efekt
Przedmiotowy
Sposoby weryFormy prowaTreści kształKryterium zalikształcenia –
efekt kształfikacji efektu
dzonych zajęć
cenia
czenia
zgodny z Uchwacenia
kształcenia
łą Senatu
Minimalne
akceptowalne
W1-W15
seminarium
S1-S6
kolokwium
jw
przyswojenie
wiedzy
- poprawne
wykonanie
Aktywny udział dwóch scenek
w dwóch scen– w roli lekarza
U1 – U11
ćwiczenia
C1-C6
kach – raz w roli i pacjenta
jw
lekarza i raz
- poprawnie
w roli pacjenta
opracowanie pisemnego raportu
z rozmowy
100% obecności
z możliwością
wyrównania zaległości z dwóch
nieobecności
wg wskazanych
zasad
61
ocena
kryteria
zaliczenie
jw
8. Literatura
1. Jakubowska-Winecka A., Włodarczyk D. Psychologia w praktyce medycznej. PZWL, Warszawa 2007.
2. Rollnick S., Miller R.M., Butler C.B. Wywiad motywujący w opiece zdrowotnej. Academica, Warszawa 2010.
3. Herzberger Sh. D. Przemoc domowa. PARPA, Warszawa, 2002, r. 1 i 9.
1. Kübler-Ross E. Rozmowy o śmierci i umieraniu, Media Rodzina of Poznań, Poznań 2001.
2. Sapolsky R. M. Dlaczego zebry nie mają wrzodów? Psychofizjologia stresu. PWN, Warszawa 2010.
9. Kalkulacja punktów ECTS
Liczba
Forma aktywności
Liczba godzin
punktów
ECTS
Seminarium
20
Ćwiczenia
20
Przygotowanie studenta do seminarium
5
Przygotowanie studenta do ćwiczeń
5
Przygotowanie do zaliczeń
8
Razem
58
2
Informacje dotyczące nieobecności, wyrównania zaległości, zmiany grup itp. znajdują się w Regulaminie przedmiotu na stronie [email protected]
62
Nazwa Wydziału:
Program kształcenia
Rok akademicki:
Kod przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Typ modułu/przedmiotu
Osoby prowadzące
Erasmus TAK/NIE
Osoba odpowiedzialna za sylabus
I Wydział Lekarski
Kierunek Lekarski, jednolite studia stacjonarne/ niestacjonarne
2015/2016
Choroby zakaźne
24289
1M22 – Klinika Chorób Zakaźnych, Tropikalnych i Hepatologii
1WB2 – Klinika Hepatologii i Chorób Wewnętrznych
1M24 – Zakład Immunopatologii Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych
p.o. Kierownika – dr n. med. Joanna Jabłońska (1M22)
prof. dr hab. n. med. Piotr Milkiewicz (1WB2)
prof. dr hab. n. med. Marek Radkowski (1M24)
III
zimowy
podstawowy
1M22
prof. dr hab. n. med. Alicja Wiercińska-Drapało
prof. dr hab. n. med. Janusz Cianciara
dr n. med. Joanna Jabłońska, dr n. med. Joanna Kozłowska,
dr n. med. Wojciech Stańczak, dr n. med. Tomasz Mikuła,
dr n. med. Aneta Cybula-Walczak,
dr n. med. Maria Olszyńska-Krowicka,
dr n. med. Piotr Borkowski, mgr Jacek Kołodziej
1WB2
prof. dr hab. n. med Piotr Milkiewicz,
dr hab.n. med Urszula Ołdakowska-Jedynak,
dr n. med. Joanna Raszeja-Wyszomirska,
dr n. med. Michał Wasilewicz
1M24
Prof. dr hab. n. med. Marek Radkowski,
dr n. biol. Agnieszka Pawełczyk, dr n. med. Iwona Bukowska-Ośko,
dr n. med. Kamila Caraballo Cortes, mgr Karol Perlejewski,
mgr Justyna Kaźmierczak, mgr Maciej Janiak
TAK
Dr n. med. Tomasz Mikuła
Mgr Jacek Kołodziej ([email protected])
2
Założeniem przedmiotu jest nauczenie studentów zasad rozpoznawania i leczenia najczęstszych chorób zakaźnych oraz możliwości ich zapobiegania.
Student przystępujący do zajęć jest zobowiązany do posiadania podstawowych wiadomości z zakresu fizjologii, patofizjologii oraz anatomii.
63
3.
efektu kształcenia
4.
Zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania
i postępowania terapeutycznego oraz profilaktycznego
w najczęstszych chorobach bakteryjnych, wirusowych,
W01
pasożytniczych i grzybicach, w tym zakażeniach pneumokokowych, wirusowym zapaleniu wątroby, AIDS,
sepsie i zakażeniach szpitalnych.
przeprowadza wywiad lekarski z pacjentem dorosłym
U01
poszerzony o wywiad epidemiologiczny
przeprowadza pełne i ukierunkowane badanie fizykalne
U02
pacjenta dorosłego
ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości
U03
pacjenta;
U04
ocenia i opisuje stan somatyczny i psychiczny pacjenta;
U05
Rozpoznaje stany bezpośredniego zagrożenia życia
Planuje postępowanie diagnostyczne, terapeutyczne
U06
i profilaktyczne
wykonuje podstawowe procedury i zabiegi lekarskie,
w tym:
a) pomiar temperatury ciała, tętna, nieinwazyjny poU07
miar ciśnienia tętniczego
b) monitorowanie parametrów życiowych przy pomocy kardiomonitora, puls oksymetrię
- potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym
- kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwK01
szym miejscu
- przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta
- posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się.
Forma
Liczba godzin
Liczba grup
E.W32
E.U1
E.U3
E.U7
E.U13
E.U. 14
E.U.16
E.U29
w grupie
Wykład
5
1
Seminarium
10
ok. 10
Ćwiczenia
30
ok. 70
W1 – Podłoże immunologiczne objawów klinicznych towarzyszących najczęstszym chorobom wirusowym, bakteryjnym, pasożytniczym i grzybiczym.
W2 – Mechanizmy unikania odpowiedzi immunologicznej przez patogeny i ich konsekwencje kliniczne.
W3 – Aktualne choroby zakaźne w Polsce i na świecie, epidemiologia, sposoby zapobiegania
W4 – AIDS
W5 – Wirusowe zapalenia wątroby.
64
S1 – Wprowadzenie do ćwiczeń z chorób zakaźnych. W tym: odpowiedni ubiór, zachowanie na oddziale, przestrzeganie tajemnicy lekarskiej, umiejętne zbieranie danych, wywiad epidemiologiczny, uzyskiwanie zgody
na przeprowadzenie diagnostyki i leczenia, zasady prowadzenia dokumentacji medycznej znaczenie rozpoznania
wstępnego, zachowanie zasad higieny, znajomość zasad postępowania w razie narażenia na czynniki zakaźne.
S2 – Podłoże immunologiczne objawów klinicznych towarzyszących najczęstszym chorobom wirusowym, bakteryjnym, pasożytniczym i grzybiczym.
S3 – Praktyczna interpretacja wyników badan laboratoryjnych w najczęstszych zakażeniach wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych.
S4 – Diagnostyka różnicowa najczęstszych objawów występujących w chorobach zakaźnych (gorączka, limfadenopatia, żółtaczka, biegunka).
S5 – Zasady postępowania terapeutycznego w chorobach zakaźnych, zasady antybiotykoterapii.
S6 – Zasady rozpoznawania i leczenia ostrych i przewlekłych wirusowych zapaleń wątroby.
S7 – Zasady rozpoznawania zakażenia HIV (kiedy lekarz powinien zlecić badanie, diagnostyka, interpretacja
wyników, aspekty prawno-społeczne, kogo informujemy o wyniku, itd.).
S8 – Zasady postępowania przed wyjazdem do krajów z innych stref klimatycznych.
S9 – Choroby odzwierzęce – rozpoznawanie, leczenie, zasady profilaktyki.
S10 – Najczęstsze choroby przywlekane z tropiku.
Symbol
przedmiotoSymbole form prowaSposoby weryfikacji efektu
wego efektu
dzonych zajęć
kształcenia
kształcenia
Kolokwium ustne, obowiązko- Student potrafi wykazać się wiedzą
W01
W, S, C
wa obecność na zajęciach
zdobytą na zajęciach
Obserwacja studenta deU01-U07, K01
W, S, C
monstrującego umiejętności Prezentacja przypadku klinicznego
w czasie ćwiczeń i zaliczenia
Forma zaliczenia przedmiotu: kolokwium ustne
ocena
kryteria
2,0 (ndst)
3,0 (dost)
Akceptowalne przyswojenie efektów kształcenia
3,5 (ddb)
4,0 (db)
4,5 (pdb)
5,0 (bdb)
8. Literatura
1. Choroby zakaźne i pasożytnicze Tom 1-2, red. Janusz Cianciara, Jacek Juszczyk, Wydawca: Czelej Lublin 2012,
wydanie II.
1. Choroby zakaźne i pasożytnicze. Red. Zdzisław Dziubek Wydawca PZWL 2012, wydanie 4.
2. Harrison. Choroby zakaźne. Tom I-II Denis L. Kasper, Anthony S Fauci, red. wyd. pol. Robert Flisiak.
65
Forma aktywności
Liczba godzin
Wykład
5
0,1
Seminarium
10
0,4
Ćwiczenia
30
1
10
0,25
10
0,25
Inne (jakie?)
Razem
2
Studenci zgłaszają się do sali wykładowej mieszczącej się w na pierwszym piętrze Poradni Profilaktyczno-Leczniczej Wojewódzkiego Szpitala Zakaźnego ul Wolska 37. Zajęcia prowadzone są w dwutygodniowych
blokach; rozpoczynają się punktualnie o 8:00 i trwają do 11:15. Zajęcia kliniczne prowadzone są Klinice Hepatologii i Nabytych Niedoborów Immunologicznych, Klinice Chorób Odzwierzęcych i Tropikalnych, zlokalizowanych na bazie Wojewódzkiego Szpitala Zakaźnego przy ul Wolskiej 37, Zakładzie Immunopatologii Chorób
Zakaźnych zlokalizowanym przy ul Pawińskiego 3c oraz w Klinice Hepatologii i Chorób Wewnętrznych, Szpital
Kliniczny, ul. Banacha 1A, Blok B, 8 piętro (odcinek A). Szczegółowy plan zajęć jest podany na tablicach informacyjnych. Studenci są zobowiązani posiadać: fartuch lekarski, stetoskop oraz plakietkę identyfikator. Prosimy
o zmianę obuwia.
9.
66
Nazwa Wydziału:
I Wydział Lekarski
poziom i profil kształcenia, forma studiów, lekarski, studia 6 letnie jednolite, profil praktyczny, stacjonarne
i niestacjonarne
Rok akademicki:
2015/2016
jest przedmiot):
Medycyna Katastrof
25610
Studium Medycyny Katastrof
dr n. med. Witold Pawłowski
III
1
Podstawowy, obowiązkowy
dr n. med. W. Pawłowski, dr n. o zdr. E. Sideris, lek M. Rogowska,
lek. Z. Gronkiewicz, lek J. Radzikowska, lek. E. Migacz,
lek. A. Przywózka, mgr A. Binkowska, mgr. K. Goniewicz,
mgr A. Kosakowska, mgr D. Lasota, mgr N. Młynarska
Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu TAK
Erasmus):
do której należy zgłaszać uwagi dotyczące mgr Aneta Binkowska
sylabusa):
1
1. Wprowadzenie studentów w zagadnienia podstawowych wyróżników Medycyny Katastrof.
2. Zapoznanie studentów z zasadami organizacji zabezpieczenia medycznego w katastrofach i wypadkach
masowych.
3. Zapoznanie z postępowaniem w stanach nagłego zagrożenia życia podczas katastrof z uwzględnieniem
segregacji medycznej poszkodowanych.
4. Przekazanie zasad planowania, kierowania i prowadzenia akcji ratunkowej podczas wypadków masowych
i katastrof.
brak
efektu kształcenia
EK1
EK2
Zna i rozumie mechanizmy prowadzące do nagłych zagrożeń zdrowia i życia w sytuacji zdarzenia
masowego lub katastrofy. Zna i rozumie wdrażane
procedury medyczne w miejscu zdarzenia masowego
lub katastrofy.
Zna zasady zapobiegania skutkom katastrof u osób
poszkodowanych – pomoc psychologiczna w poszczególnych fazach akcji ratunkowej.
67
CW28, CW37,CW45,EW6,
EU7,EU14,EU29,EU33,EU34,EU35,FW1,FW7,FW8,F
U4,FU8,FU10,FU11,FU21
DW7,DW9,DW15,DU2,EW6,EU34
4.
Zna rodzaje, objawy i skutki działania czynników
masowego rażenia (promieniowania, skażenia chemicznego i biologicznego). Zna zasady postępowania
EK3
z bojowymi środkami trującymi. Zna zasady dekontaminacji fizycznej i mechanicznej. Zna odtrutki
w przypadku zatruć.
Zna zasady postępowania w zdarzeniach mnogich,
masowych i katastrofach. Zna zasady planowania,
EK4
prowadzenia i kierowania akcją ratunkową w poszczególnych katastrofach.
Zna organizację, funkcjonowanie i finansowanie
systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne oraz organizację i funkcjonowanie innych służb i organizacji
EK5
powołanych w zakresie ratownictwa medycznego.
Zna kompetencje i obowiązki lekarza w sytuacjach
zagrożeń.
Zna i rozumie procedury związane z segregacją
medyczną. Zna System START i JumpSTART.
Zna systemy segregacyjne obowiązujące w innych
EK6
krajach i w sytuacji konfliktów zbrojnych. Zna zasady
postępowania z pacjentem w sytuacji zagrożenia
zdrowia lub życia. Wdraża odpowiednie procedury
w zależności od stanu pacjenta.
Zna zasady przygotowania pacjenta do transportu
medycznego i zapewnienia mu opieki. Zna proceEK7
dury postępowania z kobietami w ciąży i z dziećmi
w sytuacji katastrofy. Zna zasadę prowadzenia dokumentacji medycznej.
Forma
Liczba godzin
Liczba grup
CW13,CW14,CW37,CW
42,CW44,CW45,EW6,EU7,EU14,EU33,EU34,EU3
8,FW7,FW8,FU4,FU8,FU9,FU11
CW42,CW44,CW45,DU14
,EW6,EU7,EU14,EU29,EU33,EU34,EU35,EU38,FW1,
FW7,FU4,FU8,FU9,FU10
DW15,EW6,EU7,EU29,EU33,EU34,EU37,EU38,FW1,FW7,FW8,FU10,FU11,GW6,GW7
DU12,DU14,EW6,EU7,EU14,EU29,EU33,EU34,EU37,EU38,FW1,FW7,FW8,FU9,FU11,FU21
CW28,CW37,DU14,EW6,
EU7,EU14,EU29,EU33,EU34,EU35,EU38,FW1,FW7,
FW8,FU4,FU8,FU9,FU21,
GW6,GW7
w grupie
Cały rok
20
20
Wykład
5
6
Seminarium
5
6
Ćwiczenia
15
6
W1 – Medycyna katastrof jako nauka. Rodzaje katastrof. Podział katastrof wg WHO. Zagrożenia epidemiologiczne w miejscu katastrofy. Prawa człowieka w sytuacji nadzwyczajnych w oparciu o dokumentach międzynarodowego prawa humanitarnego. Konwencja Genewska. Ustawa o PRM. Treść kształcenia – EK1,EK3,EK4
W2 – Zasady organizacji, kierowania i prowadzenia akcji ratunkowej podczas wypadków masowych i katastrof.
Procedury medyczne, obowiązujące podczas zdarzeń masowych w poszczególnych fazach akcji ratunkowej.
Segregacja medyczna. System START. Treść kształcenia-EK1-EK7,EK4,EK5,EK6,EK7
S1 – Charakterystyka zagrożeń cywilizacyjnych. Bioterroryzm jako szczególny rodzaj katastrofy. Charakterystyka działań ratunkowych w innych rodzajach katastrof (naturalnych, przemysłowych, komunikacyjnych). Treść
kształcenia – EK1,EK2,EK3,EK4
S2 – Wprowadzenie do psychotraumatologii. Podstawowe aspekty psychologii katastrof. Komunikacja z poszkodowanym w sytuacjach ekstremalnych np. katastrof. Wybrane elementy treningu antystresowego. Treść
kształcenia – EK1,EK2,EK4,EK6
C1 – Zasady organizacji, kierowania i prowadzenia akcji ratunkowej podczas wypadków masowych i katastrof.
Zadania KDR, KMCzR, strefy ratunkowe. Podejmowanie decyzji w sytuacji katastrofy – gra decyzyjna. Treść
kształcenia – EK1,EK3,EK4,EK5,EK6,EK7
C2 – Zasady segregacji medycznej. TRIAGE i inne systemy segregacyjne. Postępowanie z pacjentem w warunkach działań przedszpitalnych Treść kształcenia – EK2,EK3,EK4,EK5,EK6, EK7
68
C3 – Zasady postępowania z pacjentem w różnych fazach akcji ratunkowej, szybka ocena pacjenta, szybkie badanie urazowe, wdrażane procedury medyczne, monitorowanie pacjenta i stosowana farmakoterapia w miejscu
zdarzenia masowego/ katastrofy – punkt medyczny. Treści kształcenia – EK2,EK3,EK4,EK6,EK7
C4 – Zasady komunikowania się z pacjentem w warunkach ekstremalnych, przygotowanie pacjenta do transportu,
transport pacjenta, prowadzenie dokumentacji medycznej. Treści kształcenia – EK2,EK3,EK4,EK5,EK6,EK7.
dzonych zajęć
kształcenia
tu kształcenia
dyskusja podczas zajęć,
Potrafi rozpoznać stan zagrożenia
uczestnictwo w zajęciach
praktycznych, rozwiązywanie życia i wdrożyć czynności medyczne
EK1
W, S, C
zadań w grupach podczas
w warunkach zdarzenia masowego/
ćwiczeń, kolokwium pisemne katastrofy.
na ostatnich zajęciach
praktycznych, rozwiązywa- Potrafi komunikować się z pacjentem w sytuacji ekstremalnej, potrafi
EK2
W, S, C
nie zadań w grupach podradzić sobie ze stresem
czas ćwiczeń, prezentacja
multimedialna przygotowana przez studentów,
Umie udzielić pomocy chouczestnictwo w zajęciach
rym oparzonym, odmrożonym,
praktycznych, rozwiązywanie zatrutym, skażonym środkami
EK3
W, S, C
szkodliwymi. Potrafi dokonać
ćwiczeń, kolokwium pisemne segregacji i ewakuacji z obszaru
skażonego BST
Potrafi zaplanować akcję ratowniuczestnictwo w zajęciach
czą na miejscu zdarzenia. Potrafi
praktycznych, rozwiązywanie
dokonać segregacji medycznej.
EK4
W, S, C
Posiada umiejętność stosowania
ćwiczeń, kolokwium pisemne
skali ciężkości obrażeń.
Potrafi działać zespołowo udzielając
praktycznych, rozwiązywa- pomocy w trudnych warunkach.
EK5
W, S, C
nie zadań w grupach podPotrafi współpracować z innymi
służbami ratunkowymi pracującym
czas ćwiczeń, kolokwium
na miejscu zdarzeni.
pisemne na ostatnich
zajęciach
Decyduje o wyborze właściwego
postępowania w przypadku segrepraktycznych, rozwiązywanie gacji medycznej – potrafi dokonać
EK6
W, S, C
segregacji medycznej. Potrafi zbaćwiczeń, kolokwium pisemne dać pacjenta wg schematu AVPU
i ABCD, wywiad SAMPLE
Potrafi przygotować pacjenta
do transportu medycznego i zapewnić
mu opiekę. Potrafi wybrać dla
każdego pacjenta najlepszy dla niego
praktycznych, rozwiązywaśrodek transportu i docelowy ośrodek
nie zadań w grupach podEK7
W, S, C
zdrowia. Posiada umiejętność postęczas ćwiczeń, kolokwium
powania z kobietami w ciąży i z dziećpisemne na ostatnich
mi w sytuacji katastrofy. Potrafi
zajęciach.
prowadzić dokumentację medyczną
w warunkach akcji ratowniczej.
69
kolokwium pisemne – czas trwania zaliczenia: 30 minut, kolokwium pisemne (3-5 pytań – otwarte opisowe),
ocenianie pytań – każde pytanie oceniane w skali od 0-5 punktów, minimalna suma uzyskana to 0 punktów,
maksymalna liczba punktów 15-25 punktów.
ocena
kryteria
poniżej 50% pkt
2,0 (ndst)
3,0 (dost)
3,5 (ddb)
4,0 (db)
4,5 (pdb)
5,0 (bdb)
50% pkt + 1 pkt a następnie wg krzywej Gausa rozkład
punktowy ocen
wg krzywej Gausa rozkład punktowy ocen
8. Literatura
1. Fiedor P., Pawłowski W.: „Medycyna Katastrof – kompendium edukacyjno-szkoleniowe”, Oficyna Wydawnicza
WUM, Warszawa 2011.
2. Mariusz Goniewicz: „Medycyna Katastrof – Problemy organizacyjno-diagnostyczne” WSEiP, Kielce 2012.
3. Klukowski K.: „Medycyna wypadków w transporcie” PZWL Warszawa 2005.
4. Podreczniki z zakresu medycyny ratunkowej dotyczące ALS lub ITLS wyprodukowane po 2014.
5. Latalski M., Majewski A.: „Medycyna katastrof ” Lublin 2000.
6. Susan M. Briggs (red.), Kathryn H. Brinsfield: „Wczesne postępowanie medyczne w katastrofach. Podręcznik dla
ratowników medycznych” PZWL Warszawa 2007.
7. Zawadzki A.: „Medycyna ratunkowa i katastrof „PZWL Warszawa 2006.
8. Kowalczyk M., Rump S., Kołaciński Z.,:” Medycyna katastrof chemicznych”, PZWL Warszawa 2004.
Forma aktywności
Liczba godzin
Wykład
5
0,16 pkt
Seminarium
5
0,16 pkt
Ćwiczenia
15
0,52 pkt
5
0,16 pkt
Inne (jakie?)
Razem
30
1
Przy Studium Medycyny Katastrof działa Studenckie Koło Naukowe: Ratownictwa Ogólnego i Medycyny
Katastrof.
Opiekun SKN: dr n. med. W. Pawłowski.
Za treść zamieszczonych materiałów, odpowiadają poszczególne jednostki
w których będą odbywać się zajęcia.
70

przewodnik dydaktyczny - I Wydział Lekarski Warszawskiego

Transkrypt

Podobne dokumenty

Sylabus przedmiotu - Syjon

MK_21_11_15_3 Komunikacja w Internecie

Narzędzia przetwarzania informacji SYLABUS

Konsultantem Wojewódzkim prof. dr. hab. Jackiem Musiałem, dr

Sylabus przedmiotu

indywidualna organizacja studiów

Wyniki kolokwium poprawkowego z systemów operacyjnych

Dr hab. n. med. Piotr Majewski