Ścieżka rozwoju Trenera - część II

Ścieżka rozwoju Trenera - część II
20 października 2011
Jak radzić sobie ze stresem podczas pierwszych szkoleń
i wystąpień publicznych?
„Uraz psychiczny może spowodować większe spustoszenie
w ustroju niż uraz fizyczny”.
(A. Kępiński, Rytm Życia)
Powyższy cytat ukazuje nam, jak bardzo ciało jest zależne od przeżyć, które zachodzą w naszym
umyśle. Czy człowiek ma wpływ na to jaka jest początkowa reakcja jego organizmu na stres?
Odpowiedź wydaje się oczywista, bowiem jest fizycznie niemożliwe, by powstrzymać własne ciało od
naturalnej, odruchowej reakcji.
Niektóre przejawy naszych emocji są łatwo zauważalne dla otoczenia, jak np.: zaczerwienienie,
pocenie się, czy bladość twarzy. Jest to bardzo ważny mechanizm przystosowawczy organizmu, gdyż
reaguje on na każdy bodziec, który ma dla człowieka wartość emocjonalną. Dzięki niemu organizm
jest w stanie przygotować się do sytuacji, którą zasygnalizował bodziec. Takie zjawisko amerykański
fizjolog Walter Cannon nazwał mechanizmem działania emocji. Mechanizm ten pokazuje jakie
zmiany fizjologiczne zachodzą podczas sytuacji zagrożenia (m. in. wzrost ciśnienia krwi, przyspieszenie czynności serca, przyspieszenie oddychania, wzrost poziomu glukozy we krwi) i nadał im nazwę
„reakcji alarmowej”. Składowe tej reakcji bezpośrednio przyczyniają się do wytworzenia energii,
którą organizm może wykorzystać, aby stawić czoła potencjalnemu zagrożeniu. Przykładowo
zwierzęta w sytuacji zagrożenia zastygają w bezruchu, zmieniają barwę ciała na kolor otoczenia,
uciekają, lub po prostu atakują. Człowiek również będąc zwierzęciem, nie jest w stanie zapanować
nad swoimi odruchami, może natomiast spróbować przeanalizować, jak jego ciało zachowuje się pod
wpływem stresu.
Aby zapobiec trudnym, stresowym sytuacjom podczas prowadzenia szkolenia, szczególnie na
początku ścieżki trenerskiej, musimy przejść przez dwa etapy, które zaprowadzą nas do rozwiązania
problemu. Pierwszy etap składa się z obserwacji własnego zachowania. Nie możemy bowiem zmienić
niepożądanego zachowania, gdy nawet o nim nie wiemy. W momencie, kiedy zdajemy sobie sprawę
z jego istnienia, wnet podchodzimy do drugiego etapu, czyli obrania najlepszej metody zaradczej.
Stosujemy różne techniki radzenia sobie ze stresem, a zależy to od rodzaju sytuacji z którą nie
dajemy sobie rady. Głównym zabiegiem wykonywanym podczas pojawienia się pierwszego symptomu
stresu, jest głęboki, spokojny oddech. Sygnalizuje on naszemu organizmowi, iż jesteśmy już
bezpieczni. Dodatkowo, prawidłowa praca serca wiążąca się z oddychaniem, uspokaja całe nasze
Pobrano z:
http://www.treco.pl/kariera/porady-szczegoly/page/5/you-are-the-leader-give-up-command-control-and-focus-on-21st-century-leadership-empowe
red-leadership-emotions-at-work-part-ii//id/128
ciało.
Wyobraźmy sobie sytuację, że stoimy przed tłumem nieznajomych osób i nagle musimy nie dość, że
nad nimi zapanować, to jeszcze wzbudzić szacunek do naszej osoby. Co wtedy robimy? Otóż dobrze
jest przenieść się w myślach do miejsca bądź sytuacji, która wywołuje w nas dobre skojarzenia.
Zastanawiamy się, co wtedy czuliśmy, widzieliśmy oraz słyszeliśmy i staramy się przywołać te dobre
myśli i odczucia. Spróbuj stworzyć jakiś gest, czy nawet słowo, które przywołane podczas
prowadzenia przez Ciebie prezentacji, uspokoi Cię i wprawi w dobry nastrój. Za inny przykład może
posłużyć nam pewność siebie. Czy jak wychodzisz przed grupę nieznanych osób, masz obawy, że
możesz nie znać odpowiedzi na jakieś pytanie, a po chwili pojawia się pustka w Twojej głowie?
Metoda zaradcza w takiej sytuacji jest bardzo prosta. Wystarczy odpowiedzieć sobie na pytania: ”czy
umiem przekazać wiedzę na temat tego konkretnego szkolenia, którą z pewnością posiadam”, oraz
„co mogłoby mi to uniemożliwić?”. W momencie, kiedy ułożymy sobie w głowie scenariusze
odpowiedzi, wtedy będziemy przygotowani nawet do pytań, które niekoniecznie wiążą się z zakresem
posiadanej przez nas wiedzy.
Zadawanie pytań jest bardzo ważną regułą w opanowywaniu przez nas stresu. „Czy zasługuję na
sukces?”, „Czy jestem kompetentny?”, te kwestie bardzo często pojawiają się podczas prowadzenia
szkoleń, zwłaszcza u osób, dla których są to pierwsze tego typu spotkania. Sprawdzoną metodą na
przezwyciężanie stresowych sytuacji prowadzącego jest dobre wyczucie czasu. Zazwyczaj nie
zdajemy sobie sprawy, jak szybko mija nam czas podczas prezentacji. Jak już zauważymy, że jest za
późno na objaśnienie kilku ważnych punktów z naszego harmonogramu, wnet zaczynamy się
stresować. Aby nie dopuścić do tego typu sytuacji, dobrze jest co jakiś czas kontrolować zegarek.
Najlepiej dzień przed zajęciami, dokładnie sobie obliczyć, ile czasu zajmie nam dane ćwiczenie oraz
cała prezentacja. Należy monitorować to, czy prowadzimy zajęcia zgodnie z naszymi założeniami,
natomiast jeśli występują jakieś luki czasowe, wtedy z odpowiednim wyprzedzeniem, opracowujemy
awaryjny plan działania.
W chwili, gdy patrząc na uczestników, zaczynasz sobie wyobrażać: „co oni sobie o mnie myślą”,
najlepszą techniką jest „autoterapia instant”. Ta metoda w przeciągu kilku minut sprawia, że czujesz
się bardziej pewny siebie i bardziej spokojny, zwraca bowiem uwagę na osiągnięcia życiowe. W myśl
tego sposobu, zadajemy sobie pytanie: „dlaczego prowadzę te zajęcia”, „co jest podstawą dobrego
szkolenia”, „z czego musiałbym zrezygnować, gdybym przestał szkolić?”. Wiemy, że odpowiedź
znajduje się w obszarze naszych przekonań i wartości. Nie zajmowalibyśmy się szkoleniami, gdyby
nie sprawiało nam to tyle przyjemności. Z tym nowym poczuciem, cofamy się do tego, co w swoim
życiu osiągnęliśmy i przez ile schodów przeszliśmy, aby znaleźć się w tym właśnie miejscu.
W każdym, nawet najlepiej przygotowanym szkoleniu, może pojawić się osoba krytykująca sposób
prowadzenia zajęć. Jak powinniśmy zachować się w takim przypadku? Otóż na początek
przypominamy sobie sytuację, w której byliśmy krytykowani. Na chwilę obecną, znajdujemy się
w dźwiękoszczelnej kuli, przez którą krytyka nie może się do nas przedostać. Będąc w bezpiecznej
strefie, próbujesz postawić się na miejscu osoby krytykującej. Jest to bardzo ważne ćwiczenie, gdyż
rozwija zdolność oceny własnych niepowodzeń - oddziela się uczucia od oceny, która powinna
opierać się na obiektywizmie. Teraz, wiedząc już czym jest skierowana w stosunku do Ciebie krytyka,
możesz zareagować na nią w odpowiedni sposób.
Pobrano z:
http://www.treco.pl/kariera/porady-szczegoly/page/5/you-are-the-leader-give-up-command-control-and-focus-on-21st-century-leadership-empowe
red-leadership-emotions-at-work-part-ii//id/128
Wiedza przekazywana od uczestników, na temat tego, co się robi źle, a co dobrze daje więcej
powodów, by częściej urozmaicać sposób swojej prezentacji. Pomaga to nie tylko na polu naukowym,
ale również powstrzymuje proces tzw. „wypalania się”. Powinniśmy tak organizować obowiązki, aby
przeciwdziałać wykonywaniu kilku zadań w tym samym czasie. Duże znaczenie w przeciwdziałaniu
procesowi wypalenia ma odrywanie się od spraw zawodowych. Przerwy w pracy, odpoczynek, to czas,
w którym nasze zaangażowanie winno się koncentrować na aktywności niezwiązanej z pracą
zawodową, a która pozwoli wytworzyć zdrową równowagę oraz skutecznie uniknąć przeciążenia
obowiązkami i odpowiedzialnością.
W następnym artykule napiszemy o szukaniu inspiracji do prowadzenia szkoleń w kreatywny sposób.
Mieszko Maj
New Business Manager / Trener Biznesu
www.adeptia.pl
Ocena:
2/6
autor:
Mieszko Maj
Pobrano z:
http://www.treco.pl/kariera/porady-szczegoly/page/5/you-are-the-leader-give-up-command-control-and-focus-on-21st-century-leadership-empowe
red-leadership-emotions-at-work-part-ii//id/128