Wszystkim, którzy o nas pamiętają
Transkrypt
Wszystkim, którzy o nas pamiętają
"Wszystkim, którzy o nas pamiętają" Seweryn Krajewski, Agnieszka Osiecka Bywa, że za chmurą oceanu znikną przyjaciele, tak się często dzieje, Ale jeśli żyją w Twej pamięci, nie potrzeba więcej, bo tam żyje serce, Właśnie tam, niedaleko, biały świt nas obudzi. Do tych tras, do tych ludzi, z dawnych lat powracamy. Wszystkim, którzy o nas pamiętają, posyłamy kwiaty z naszych drzew. Niech się płomień naszych kwiatów zawsze pali, jak się pali ten serdeczny śpiew. Wszystkim, którzy o nas pamiętają, dziękujemy z głębi naszych dusz. Hej, wędrowcze! Ty nas wołaj z ciemnej dali i z muzyczki naszej sobie wróż. Każdy miewa przerwy w życiorysie, znika jak zaklęty, bierze złe zakręty. Ale nawet jeśli długo milczy, to godziny liczy: marzec, grudzień, styczeń… Właśnie tam, niedaleko, nowy świt nas obudzi. Do tych tras, do tych ludzi z dawnych lat powracamy. Wszystkim, którzy o nas pamiętają, posyłamy kwiaty z naszych drzew. Niech się płomień naszych kwiatów zawsze pali, jak się pali ten serdeczny śpiew. Wszystkim, którzy o nas pamiętają, dziękujemy z głębi naszych dusz. Hej, wędrowcze! Ty nas wołaj z ciemnej dali i z muzyczki naszej sobie wróż Hej, wędrowcze! Ty nas wołaj z ciemnej dali i z muzyczki naszej sobie wróż.