Podwozie - robinet

Transkrypt

Podwozie - robinet

Podwozie
WIADOMOŚCI OGÓLNE
ELEMENTY NOŚNE PRZEDNIE
ELEMENTY NOŚNE TYLNE
KOŁA I OGUMIENIE
UKŁAD KIEROWNICZY
STEROWANIE ELEMENTÓW
MECHANICZNYCH
SYSTEMY HYDRAULICZNY STEROWANY
ELEKTRONICZNIE
BG0A - BG0B - BG0D - BG0G - KG0A - KG0B - KG0D - KG04
77 11 297 387
LISTOPAD 2000
"Metody napraw zalecane przez producenta w niniejszej dokumentacji zostały
opracowane na podstawie warunków technicznych obowiązujących w dniu
redagowania tekstu.
Edition polonaise
Wszelkie prawa autorskie są zastrzeżone dla Renault.
Mogą one ulec zmianom w przypadku wprowadzania przez producenta
modyfikacji procesu produkcji różnych podzespołów i akcesoriów pojazdów tej marki".
© RenaulT 2000
Przedruk lub tłumaczenie, nawet częściowe, niniejszego dokumentu, jak również
używanie systemu numerów katalogowych części zamiennych są zabronione bez
wcześniejszej pisemnej zgody Renault.
Podwozie
Spis treści
Strona
30
Wiadomości ogólne
Zestawienie wymiarów podstawowych
elementów układu hamulcowego
Momenty dokręcania (w daN.m)
Zawieszenie przednie i tylne
Wysokość punktów pomiarowych
Części podlegające obowiązkowej
wymianie w przypadku demontażu
Płyn hamulcowy
Połączenia i układ przewodów hamulcowych
Znaczenie geometrii
Zasada kontroli kątów
Kontrola - Regulacja zawieszenia przedniego
Diagnostyka zawieszenia przedniego
Diagnostyka układu hamulcowego
31
30-10
30-10
30-11
30-12
30-13
30-14
30-15
30-16
Dolny wahacz
Klocki hamulcowe
Zacisk hamulcowy
Tarcza hamulcowa
Zwrotnica
Zespół sprężyny i amortyzatora
Sprężyna i amortyzator
Drążek stabilizatora
Rama - zawieszenie
33
30-1
30-2
30-7
30-9
31-1
31-3
31-4
31-5
31-6
31-7
31-9
31-11
31-14
Klocki hamulcowe
Zacisk hamulcowy
Piasta-tarcza tylna
Zwrotnica tylna
Amortyzator tylny
Sprężyna tylna
Zawieszenie tylne
33-1
33-3
33-4
33-5
33-6
33-7
33-8
35 KOŁA I OGUMIENIE
Dane techniczne
Wyważenie kół
System kontroli ciśnienia w ogumieniu
Opona
35-1
35-4
35-5
35-13
36 Układ kierowniczy
Przegub kulisty drążka
Przekładnia kierownicza
Kolumna kierownicy
Wałek kierownicy
Układ kierowniczy ze wspomaganiem
zmiennym
Pompa wspomagania układu kierowniczego
36-1
36-4
36-8
36-13
36-14
36-15
37 sterowanie elementów mechanicznych
Pompa hamulcowa
Serwo hamulca
Filtr powietrza - Zawór zwrotny serwa hamulca
Awaryjne wspomaganie układu hamulcowego
Czujnik położenia pedału hamulca
Sterowanie hamulca ręcznego
Przewód hamulcowy
Rysunek w rozłożeniu pompy i siłownika sprzęgła
Cylinderek pompy sprzęgła
Cylinderek siłownika sprzęgła
Przewody sterowania sprzęgła
Pedał sprzęgła
Moduł sterujący
Zewnętrzny drążek zmiany biegów
37-1
37-3
37-9
37-10
37-14
37-15
37-17
37-18
37-19
37-21
37-25
37-26
37-27
37-33
system hydrauliczny sterowany
38 elektrycznie
System kontroli toru jazdy MK60
38-1
WIADOMOŚCI130
OGÓLNE
Zestawienie wymiarów podstawowych elementów układu hamulcowego
30
BGOA
BGOB
BGOR
BK/GOG
BK/GOA
BK/GOB
BK/GOR
BGOD
KGOD
57
57
60
Średnica tarcz
280
300
308
Grubość tarcz
24
26
28
21,5
23,5
25,5
Grubość okładzin (wraz z podstawą)
17
17,5
17,5
Minimalna grubość okładzin (wraz z podstawą)
7
7
7
0,07
0,07
0,07
38
38
38
Średnica tarcz
274
300
300
Grubość tarcz
11
11
11
Minimalna grubość tarcz*
8,5
8,5
8,5
Grubość okładzin (wraz z podstawą)
16
16
16
Minimalna grubość okładzin (wraz z podstawą)
7,5
7,5
7,5
23,8
23,8
23,8
HAMULCE PRZEDNIE (wymiary w)
Średnica cylinderków hamulcowych
Minimalna grubość tarcz*
Maksymalne bicie boczne tarcz
HAMULEC TYLNY (wymiary w mm)
Średnica cylinderków hamulcowych
POMPA HAMULCOWA (wymiary w mm)
Średnica
(*)
tarcze hamulcowe nie podlegają szlifowaniu. Zbyt duże zarysowania lub zużycie powodują konieczność
wymiany tarcz.
30-1
ZAWIESZENIE
PRZEDNIE
A
10,5
B
6,2
C
28
D
11
E
3,7
F
1,5
G
2,1
H
4,4
I
4,4
WIADOMOŚCI OGÓLNE
30-2
30
ZAWIESZENIE
PRZEDNIE
J
10,5
K
10,5
L
18
M
2,1
N
2,1
WIADOMOŚCI OGÓLNE
30-3
30
ZAWIESZENIE
PRZEDNIE
O
18
P
10,5
Q
18
R
18
WIADOMOŚCI OGÓLNE
30-4
30
ZAWIESZENIE
PRZEDNIE
S
28
T
10,5
U
8
V
10,5
W
1,4
X
1,4
WIADOMOŚCI OGÓLNE
30-5
30
WIADOMOŚCI OGÓLNE
30
WYMIARY
MOMENT DOKRĘCANIA
-
0,6 do 0,8
Przewody elastyczne w siłownikach przednich
M 10 x 100
1,4
Przewody elastyczne na tylnym wahaczu
M 10 x 100
1,4
Przewód zasilający siłownik tyln y
M 10 x 100
1,4
Wyjścia z pompy hamulcowej
M 10 x 100
lub
M 12 x 100
1,4
Wejścia i wyjścia z zespołu hydraulicznego ABS
M 12 x 100
M 10 x 100
1,4
Wkręt odpowietrzający
30-6
WIADOMOŚCI OGÓLNE
30-7
30
WIADOMOŚCI OGÓLNE
ZAWIESZENIE PRZEDNIE
●
Zawieszenie przednie typu MAC PHERSON z z
dolnym wahaczem jednolitym, o działaniu
znoszącym drgania spowodowane nierównością
drogi.
●
Przechylone sprężyny śrubowe z łożyskiem
obrotowym, stabilizator poprzeczny, amortyzatory
hydrauliczne teleskopowe.
Wahacz poprzeczny pozwala na rozłączenie sił
wzdłużnych od sił poprzecznych.
Otrzymane w ten sposób zawieszenie jest elastyczne
wzdłużnie, by pochłaniać drgania spowodowane
nierównością drogi, a sztywne poprzecznie, by
zapewnić prawidłowe prowadzenie płaszczyzny koła.
Przód przegubu wahacza jest skierowany w dół, co
zapobiega zjawiskom nurkowania podczas
hamowania i wynoszenia podczas przyspieszania.
Odległość punktów mocowania osi pozwala
zmniejszyć siły działające na nadwozie i zapewnia
lepszą kontrolę odkształceń elementów zawieszenia,
poprawę reakcji pojazdu oraz zwiększoną trwałość
elementów gumowych.
ZAWIESZENIE TYLNE, oś sprężysta zwana
zawieszeniem typu H
Wyżej wymieniony rodzaj zawieszenia oferuje
rozwiązania doskonalsze lub równe pod względem
komfortu, zachowania i akustyki, jak zawieszenie z 4
drążkami.
Ponadto występują w nim dwie innowacje, którymi są
sposób ułożenia i budowa przegubów elastycznych
przy mocowaniu do nadwozia.
Są to przeguby ułożone w osi pionowej.
Sztywność sprężysta jest rozłożona wzdłuż osi
zwróconej pod kątem 40° względem osi podłużnej
pojazdu.
Pozwala to ograniczyć zjawisko rozbieżności koła pod
naciskiem przesuwania się ładunku poprzez redukcję
nadsterowności osi.
Technologia ta zachowuje sposób działania
charakterystyczny dla zawieszenia o 4 drążkach.
30-8
30
WIADOMOŚCI OGÓLNE
Wysokość punktów pomiarowych
30
Pomiar wysokości punktów pod nadwoziem odbywa
się, gdy pojazd ustawiony jest bez ładunku na płaskiej
powierzchni (najlepiej na czterokolumnowym
podnośniku):
– zbiornik paliwa pełny,
– ciśnienie w oponach sprawdzone.
Sprawdzić wymiary:
H1 i H2 z przodu
H4 i H 5 z tyłu
i wykonać odejmowanie.
H1 i H4: wymiary od osi kół do podłoża.
H4 - H5 = 105 ± 3,5mm
H2: wymiar od łba śrub w punkcie A mocowania
wahacza poprzecznego do podłoża.
Wartości te zmieniają się wprost przeciwnie do
położenia nadwozia pojazdu. Kiedy nadwozie pojazdu
obniża się, podane wartości rosną i na odwrót.
H1 - H2 = 122,5 ± 3,5 mm
H5: wymiar od wspornika tylnego zawieszenia do
podłoża.
30-9
WIADOMOŚCI OGÓLNE
Części podlegające obowiązkowej wymianie w przypadku demontażu
–
–
–
–
–
–
30
Zaczep przegubu kulistego drążka.
Zaczep ciężarka do wyważania.
Łożysko piasty.
Osłona łożyska półosi.
Nakrętka blokująca zwrotnicy.
Śruby mocujące:
● przekładnię kierowniczą,
● ramę przedniego zawieszenia,
● zawieszenie tylne.
Płyn hamulcowy
CZĘSTOTLIWOŚĆ WYMIANY PŁYNU HAMULCOWEGO
Technologia zastosowana w naszych hamulcach, a zwłaszcza, naszych hamulcach tarczowych (tłoki puste słabo
przewodzące ciepło, niewielka ilość płynu w cylinderku, zaciski przesuwne zapobiegające gromadzeniu się płynu w
najmniej chłodzonej strefie koła) pozwala na zminimalizowanie ryzyka parowania płynu, nawet w przypadku
intensywnej eksploatacji hamulców (teren górzysty).
Obecnie stosowane płyny hamulcowe ulegają jednak pewnej degradacji w trakcie pierwszych miesięcy eksploatacji
w następstwie lekkiego zawilgocenia, dlatego zalecana jest wymiana płynu hamulcowego:
patrz książka przeglądów pojazdu.
Uzupełnienie płynu:
Zużycie klocków i szczęk hamulcowych powoduje stopniowy spadek poziomu płynu hamulcowego w zbiorniku.
Niepotrzebne jest uzupełnianie tego braku - płyn wróci do pierwotnego poziomu przy kolejnej wymianie klocków
hamulcowych. Naturalnie, nie należy dopuszczać do spadku poziomu poniżej oznaczenia mini.
Atestowane płyny hamulcowe:
Mieszanie dwóch różnych płynów hamulcowych w układzie może stworzyć poważne ryzyko wycieku płynu
spowodowane zniszczeniem pierścieni uszczelniających. Aby zapobiec temu niebezpieczeństwu, należy
ograniczać się do stosowania płynów hamulcowych sprawdzonych i atestowanych przez nasze laboratoria oraz
zgodnych z Normą SAE J 1703 dot 4.
30-10
WIADOMOŚCI OGÓLNE
Połączenia i układ przewodów hamulcowych
Połączenie przewodów między pompą hamulcową,
zaciskiem, korektorem siły hamowania a zespołem
hydraulicznym jest zapewnione za pośrednictwem
złączy gwintowanych Z GWINTAMI METRYCZNYMI.
W związku z powyższym, jest rzeczą ważną, by
używać wyłącznie części z katalogu części
zamiennych danego pojazdu.
Identyfikacja części:
– KSZTAŁT końcówki PRZEWODÓW RUROWYCH
stalowych lub miedzianych (A).
– KSZTAŁT GNIAZD GWINTOWANYCH w
podzespołach (B).
– ZŁĄCZA przewodów rurowych w kolorze ZIELONYM
lub CZARNYM: 6 ścianek zewnętrznych 11 mm lub
12 mm (C).
30-11
30
WIADOMOŚCI OGÓLNE
Znaczenie geometrii
30
Wpływ różnych kątów ustawienia na trzymanie się drogi oraz zużycie opon przez pojazdy.
POCHYLENIE KOŁA
Ważne jest w tym wypadku porównanie kątów lewego i prawego. Różnica większa, niż jeden stopień między
dwoma wymiarami powoduje odchylenie toru jazdy, które trzeba korygować kierownicą, czego konsekwencją jest
nadmierne zużycie opon.
Wartość tego kąta jest na ogół mała: rzędu 1°.
WYPRZEDZENIE SWORZNIA ZWROTNICY
Ważne jest w tym wypadku porównanie kątów lewego i prawego. Różnica o ponad jeden stopień powoduje
odchylenie toru jazdy, które trzeba korygować kierownicą, czego konsekwencją jest nadmierne zużycie opon.
Stan ten charakteryzuje się ściąganiem przy ustabilizowanej prędkości od strony, po której kąt jest mniejszy.
WYSOKOŚĆ KOLUMNY KIEROWNICY
Odchylenie kolumny kierownicy wpływa na odchylenia zbieżności kół przy ugięciu zawieszenia.
Odchylenia zbieżności między kołami strony prawej i lewej (bez zmiany położenia kierownicy):
– odsadzenie z jednej strony podczas przyspieszania,
– odsadzenie z drugiej strony przy hamowaniu,
– zmiany toru jazdy na nierównych drogach.
ZBIEŻNOŚĆ KÓŁ
Regulacja ta ma niewielkie znaczenie dla zachowania się samochodu podczas jazdy.
Należy zauważyć:
– że nadmierna rozbieżność powoduje zużycie wewnętrznej krawędzi, symetrycznie, w obu oponach,
– że nadmierna zbieżność powoduje zużycie krawędzi zewnętrznej, symetrycznie, w obu oponach.
30-12
WIADOMOŚCI OGÓLNE
Zasada kontroli geometrii zawieszenia
30
KONTROLE WSTĘPNE
Przed przystąpieniem do kontroli geometrii
zawieszenia, konieczne będzie sprawdzenie
następujących punktów, i ewentualnie poprawienie:
– Symetrii kół położonych na jednej osi:
● wymiary,
● wartości ciśnienia,
● stopień zużycia.
– Przegubu:
● stan panewek i łożysk elastycznych,
● luzy przegubów kulistych,
● luzy łożysk.
W tym położeniu, zainstalować przyrządy pomiarowe i
przystąpić do kontroli.
– Bicie koła: (zostanie skorygowane przy użyciu
przyrządów pomiarowych).
Podczas regulacji zbieżności, zwracać uwagę na
zachowanie symetrii długości X obudowy
przegubów na drążkach kierowniczych.
– Symetrii punktów pomiaru wysokości pod
nadwoziem (stan zawieszenia).
OKREŚLENIE ŚRODKOWEGO POŁOŻENIA
UKŁADU KIEROWNICZEGO
Czynność kontroli i regulacji zawieszenia
przedniego wymaga ustawienia w środkowym
położeniu układu kierowniczego w celu nie
dopuszczenia do występowania zjawiska
ściągania.
●
Wyjąć kluczyki ze stacyjki w położeniu blokada
rozruchu.
●
Zablokować kierownicę (A) w położeniu "blokada
rozruchu": otrzymujemy wtedy pozycję "środkowe
położenie" układu kierowniczego.
30-13
WIADOMOŚCI OGÓLNE
Kontrola-regulacja zawieszenia przedniego
30
PORZĄDEK CHRONOLOGICZNY OPERACJI
Z układu geometrycznego przednich elementów
zawieszenia wynika, że modyfikacja jednego z kątów
(wyprzedzenia zwrotnicy, pochylenia koła, osi
sworznia zwrotnicy, zbieżność kół i odchylenia
zbieżności) ma mniej lub bardziej poważne znaczenie
dla wartości pozostałych kątów (najmniejszy wpływ ma
kąt wyprzedzenia zwrotnicy).
Zasadniczą sprawą będzie zatem przestrzeganie
następującej kolejności działania:
– ustawić przyrząd w pojeździe w sposób zgodny z
instrukcjami producenta,
– ustalić środkowe położenie układu kierowniczego
(patrz poprzedni ustęp) i zablokować kierownicę,
– podnieść pojazd od spodu nadwozia,
– zlikwidować bicie obręczy koła,
– ustawić pojazd na obrotowych podkładkach,
– założyć przycisk na pedał hamulca,
– rozkołysać zawieszenie doprowadzając nadwozie do
położenia na swobodnej wysokości,
– sprawdzić symetrię długości X w obudowach
przegubów na drążkach kierowniczych,
Symetria długości X prawidłowa:
– wymiar (A) powinien być równo rozłożony.
Symetria długości X nieprawidłowa:
– odczytać wymiary (A) z prawej i lewej strony, odjąć i
rozdzielić po połowie wyniku na każdą stronę.
Przykład:
Wartość strona prawa: 16
Wartość strona lewa: 10
16 - 10 = 6
6 : 2=3
Poruszyć drążkami kierowniczymi w celu zrównania
wymiarów (A) z obu stron:
A = 13
– odczytać wartości A na podziałkach.
– w tym położeniu, ustawić podkładki obrotowe na
zero,
– Kolejno sprawdzać:
● wyprzedzenie sworznia zwrotnicy,
● pochylenie osi sworznia zwrotnicy,
● pochylenie koła,
● zbieżność kół.
30-14
WIADOMOŚCI OGÓLNE
Kontrola-regulacja zawieszenia przedniego
30
REGULACJA ZBIEŻNOŚCI
Możliwe jest występowanie kilku przypadków:
Zbieżność
Rozdział
Korekta do przeprowadzenia
PRAWIDŁOWA
NIEPRAWIDŁOWY
Wykonać taką samą ilość obrotów, lecz w przeciwnym
kierunku, tuleją regulacyjną (lub końcówkami), po lewej i
prawej stronie w celu uzyskania tej samej wartości (A) po obu
stronach.
NIEPRAWIDŁOWA
PRAWIDŁOWY
Wyregulować zbieżność na taką samą wartość z prawej i
lewej strony upewniając się, że wartości (A) są nadal
identyczne po obu stronach.
NIEPRAWIDŁOWA
PRAWIDŁOWY
Wykonać pierwszą regulację w taki sposób, by zrównać
wartości (A) z każdej strony, a następnie wyregulować
zbieżność zgodnie z zaleceniem dla przypadku nr
Diagnostyka zawieszenia przedniego
PRZYPADKI
MOŻLIWE PRZYCZYNY
– Wykrzywiony wahacz
– Podłużnica lub rama zawieszenia wykrzywiona
Wyprzedzenie sworznia zwrotnicy nieprawidłowe
Pochylenie koła + osi sworznia zwrotnicy prawidłowe,
lecz
Pochylenie koła nieprawidłowe
Pochylenie osi sworznia zwrotnicy nieprawidłowe
– Wahacz wykrzywiony
– Podłużnica lub rama zawieszenia wykrzywiona
Pochylenie koła prawidłowe
lecz
Pochylenie osi sworznia zwrotnicy nieprawidłowe
– Zwrotnica wykrzywiona
Pochylenie osi sworznia zwrotnicy prawidłowe
lecz
Pochylenie koła nieprawidłowe
– Zwrotnica wykrzywiona
Odchylenia zbieżności nieprawidłowe
– Patrz wyprzedzenie
kąta zwrotnicy
Zbieżność nieprawidłowa o ponad 6 mm
Wahacz wykrzywiony
Podłużnica wykrzywiona
– Zwrotnica z prawej lub lewej strony wykrzywiona
30-15
WIADOMOŚCI OGÓLNE
I
30
OBJAWY STWIERDZONE PRZY PEDALE HAMULCA
PRZYPADKI
MOŻLIWE PRZYCZYNY
Opór pedału:
Zwiększona siła wciskania przy słabym zwalnianiu
– Usterka wspomagania
– Okładziny:
– zatłuszczone,
– zbyt śliskie, niezgodne z zalecanymi,
– grzejące się, hamowanie wydłużone przy stałym
nacisku na pedał (zjazd ze wzgórza), niezgodne
z zalecanymi,
– Tłok zatarty
– Przewody zgniecione
Pedał elastyczny
Uwaga: ze względu na wysoki stopień wspomagania
hamowania w obecnie produkowanych pojazdach,
można odnosić wrażenie, że pedał hamulca jest
elastyczny. W celu ustalenia, czy chodzi o usterkę czy
zwykły sposób działania, należy przeprowadzić dwie
próby
1.
Pojazd podczas jazdy
Próba oceny: stosunek skok pedału/zwalnianie
2.
Pojazd na postoju z wyłączonym silnikiem
Dodatkowa próba skoku pedału: przed
uwzględnieniem wyniku próby, wykonać pięć
wciśnięć pedału hamulca w celu opróżnienia serwa
hamulcowego,
Długi skok pedału
– Obecność powietrza w układzie: nieprawidłowe
odpowietrzenie
– Wyciek wewnątrz układu hamulcowego
– Brak płynu w zbiorniku (zewnętrzny wyciek z
układu hamulcowego)
Regulacja automatyczna: linka hamulca ręcznego
zbyt napięta
Próba do wykonania na postoju przy wyłączonym
silniku
– Znaczące i niesymetryczne zużycie okładzin
(na ukos lub wklęsłe)
Uwaga: przed uwzględnieniem wyniku próby, należy
koniecznie pięć razy wcisnąć pedał hamulca, by
opróżnić serwo hamulca
– Za duży luz przy pompie hamulcowej
– Płyn w stanie wrzenia lub mocno rozgrzany
Pedał w płycie podłogowej
– Wyciek hydrauliczny (sprawdzić szczelność)
Próba do przeprowadzenia w pojeździe na postoju
przy wyłączonym silniku.
– Usterka talerzyka uszczelniającego między
dwoma obwodami pompy hamulcowej
Uwaga: przed uwzględnieniem wyniku próby, należy
koniecznie pięć razy wcisnąć pedał hamulca, by
opróżnić serwo hamulcowe
– Płyn w stanie wrzenia
30-16
WIADOMOŚCI OGÓLNE
II
30
OBJAWY STWIERDZONE W DZIAŁANIU
PRZYPADKI
MOŻLIWE PRZYCZYNY
Hamulce wgniatające się
– Okładziny do zataczania
– Okładziny lekko zatłuszczone
– Sprężyny do wymiany
Hamulce, które szarpią
– Tarcze zbyt wypaczone
– Tarcze o nierównej grubości
– Nadmierny osad na tarczach (zjawisko utleniania
między okładziną a tarczą)
Ściąganie przy hamowaniu (przód)
– Zawieszenie elementy zawieszenia przedniego,
układ kierowniczy wymagają sprawdzenia
– Tłok zatarty*
– Opony (zużycie - ilość powietrza)
– Przewody zgniecione*
* UWAGA: w pojazdach z zawieszeniem przednim o
odsadzeniu ujemnym, ściąganie jednej strony wynika
z awarii układu po stronie przeciwnej
Odsadzenie przy hamowaniu (tył)
– Tłok zatarty
Regulacja automatyczna: linka hamulca ręcznego
zbyt napięta
UWAGA: automatyczna kompensacja odbywa się
przy udziale pedału hamulca, jeżeli nie występuje
zbyt mocne napięcie linki hamulca ręcznego w
położeniu spoczynkowym
– Sprężyna powrotna
Hamulce, które się grzeją
– Niewystarczający luz pompy hamulcowej nie
pozwalający na powrót do położenia
spoczynkowego pompy hamulcowej
– Tłok zatarty lub źle odskakujący
– Przewody zgniecione
– Zatarcie sterowania hamulca ręcznego
– Nieprawidłowa regulacja sterowania hamulca
ręcznego
30-17
131 ELEMENTY NOŚNE PRZEDNIE
Dolny wahacz
31
NIEZBĘDNE NARZĘDZIA SPECJALISTYCZNE
T.Av. 476
Ściągacz przegubów kulistych
MOMENTY DOKRĘCANIA (w daN.m)
Mocowanie łożysk elastycznych do
Ramy-zawieszenia
Punkt A
18
Punkt B
18
Dolny przegub kulisty
11
Drążek stabilizatora poprzecznego
4,4
Przegub kierowniczy
3,7
Śruba mocująca koła
10,5
Śruba osłony przekładni kierowniczej
2,1
UWAGA: demontaż śrub ramy i śrub wahacza
wiąże się z koniecznością ich obowiązkowej
wymiany oraz dokręcaniem zalecanym
momentem.
DEMONTAŻ
– dwie podłużnice aluminiowe,
Ustawić pojazd na podnośniku dwukolumnowym.
Wymontować:
– osłonę pod silnikiem,
– dolne mocowania zderzaka,
– koła.
Założyć blokadę na kierownicę.
Wymontować:
– chlapacze przednie,
– dwa ściągi z lewej strony,
– ściąg z prawej strony,
– śruby uchwytu mocującego przewód hamulcowy i
czujnik ABS,
– drążek czujnika położenia reflektora ksenonowego w
zależności od wyposażenia pojazdu w punkcie (A),
– nakrętka łącznika reakcyjnego drążka stabilizatora,
– nakrętka dolnego przegubu kulistego.
31-1
Dolny wahacz
31
Poluzować dwie śruby ściągu mocowania ramy do
nadwozia w punkcie (B).
MONTAŻ
Wymienić śruby:
– wahacza,
– ramy silnika,
– osłony listwy zębatej.
Wymontować:
– śrubę osłony przekładni kierowniczej,
– śruby drążka reakcyjnego silnika,
– śruby tłumika akustycznego jak również śruby
tylnego mocowania ramy.
Dokręcić momentem wykonując czynności demontażu
w odwrotnej kolejności.
UWAGA: założenie śruby osłony przekładni
kierowniczej wymaga zablokowania kolumny
kierownicy (patrz rozdział na temat układu
kierowniczego).
UWAGA: jeżeli pojazd jest wyposażony w reflektory
ksenonowe, konieczne będzie ustawienie parametrów
początkowych położenia tych reflektorów (patrz
rozdział 80 "Ustawienie parametrów
początkowych").
Przesunąć ramę w przód i wymontować dwie śruby
mocujące dolny wahacz.
31-2
Klocki hamulcowe
31
Fre. 823
Wypychacz tłoka zacisku
hamulcowego
MONTAŻ
Śruby kolumienki
UWAGA: pamiętać o prawidłowym zamocowaniu
elastycznego przewodu hamulcowego oraz wiązki
przewodów czujnika ABS, jeżeli były one wcześniej
odczepiane.
0,7
10,5
DEMONTAŻ
Wymontować:
– sprężynę z przodu zacisku hamulcowego,
– elastyczny przewód hamulcowy z amortyzatora,
Sprawdzić stan elementów układu hamulcowego.
Wcisnąć tłok za pomocą przyrządu Fre. 823, aż
znajdzie się na dnie swojego gniazda.
Założyć nowe okładziny zaczynając od strony
wewnętrznej.
– dwa korki umieszczone na końcach prowadnic
zacisku,
– dwie śruby prowadnic.
Założyć:
– śruby prowadnic zacisku hamulcowego zaczynając
od śruby na dole,
– sprężynę z przodu zacisku hamulcowego
zaczynając od dołu.
Zawiesić zacisk i wymontować klocki.
Zamontować zacisk hamulcowy wykonując czynności
demontażu w odwrotnej kolejności.
UWAGA: przed uruchomieniem pojazdu, wykonać
kilka następujących po sobie wciśnięć pedału
hamulca, by klocki dopasowały się do tarcz
hamulcowych.
31-3
Zacisk hamulcowy
Wysunąć tłok za pomocą sprężonego powietrza
pamiętając o umieszczeniu podkładki drewnianej
między zaciskiem a tłokiem, by zapobiec
uszkodzeniom; jakikolwiek ślad uderzenia na płaszczu
tłoka wyklucza możliwość użycia.
Śruby kolumienki
0,7
Śruba uchwytu mocującego elastyczny
przewód hamulcowy
0,3
31
10,5
DEMONTAŻ
Wymontować przednie koła.
Założyć przycisk na pedał, by nie dopuścić do wycieku
płynu hamulcowego.
Wymontować:
– sprężynę z przodu zacisku hamulcowego,
– uchwyt mocujący elastyczny przewód hamulcowy do
zacisku,
– przewód hamulcowy na zacisku hamulcowym,
– dwa korki umieszczone na końcu prowadnic zacisku,
– dwie śruby prowadnic zacisku,
– zacisk.
Używając elastycznej listwy z zaokrąglonym brzegiem
(typu szczelinomierz), wyjąć uszczelkę o przekroju
prostokątnym z gniazda zacisku hamulcowego.
Skontrolować stan elastycznego przewodu
hamulcowego i wymienić w razie potrzeby. W
przypadku wymiany zacisku, elastyczny przewód
hamulcowy powinien obowiązkowo zostać
wymieniony.
MONTAŻ
Wcisnąć tłok za pomocą przyrządu Fre. 823, aż
znajdzie się na dnie swojego gniazda.
Wykonywać czynności demontażu w odwrotnej
kolejności.
hamulcowych.
Wykonać częściowe odpowietrzenie układu
hamulcowego, jeżeli zbiornik wyrównawczy nie
opróżnił się do końca w trakcie wykonywania
czynności, w przeciwnym razie całkowicie
odpowietrzyć układ (patrz metoda odpowietrzania).
NAPRAWA
Wszelkie zarysowanie wewnątrz otworu zacisku
hamulcowego powoduje konieczność wymiany
kompletnego zacisku hamulcowego.
Zdjąć gumową osłonę przeciwpyłową.
31-4
Tarcza hamulcowa
31
Śruba mocująca tarczy
1,5
Śruba osłony zacisku hamulcowego
10,5
10,5
DEMONTAŻ
Ustawić pojazd na dwukolumnowym podnośniku,
Wymontować:
– przednie koła,
– zacisk (patrz metoda demontażu klocka
hamulcowego).
Zawiesić zacisk.
przewodów czujnika ABS, jeżeli były one
wcześniej odczepiane.
Wymontować:
– dwie śruby mocujące tarczę,
– tarczę.
MONTAŻ
kolejności.
hamulcowych.
31-5
Zwrotnica
31
T.Av. 476
Rou. 604-01
Blokada piasty
–
–
–
–
Dolna śruba amortyzatora
18
Nakrętka dolnego przegubu kulistego
11
Nakrętka przegubu kulistego drążka
kierowniczego
3,7
Śruba mocująca tarczę
1,5
Śruba osłony zacisku hamulcowego
10,5
Nakrętka piasty
28
Śruby koła
10,5
tarczę,
nakrętkę przegubu kulistego drążka kierowniczego,
nakrętkę dolnego przegubu kulistego,
śruby dolnego mocowania amortyzatora,
DEMONTAŻ
Odpiąć czujnik ABS na zwrotnicy.
Wymontować zacisk (patrz demontaż klocka
hamulcowego).
Zawiesić zacisk.
– zwrotnicę.
Wymontować:
– nakrętkę piasty,
MONTAŻ
kolejności.
Śruby osłon zacisku hamulcowego powinny zostać
posmarowane środkiem typu FRENEBLOC przed
ponownym montażem.
hamulcowych.
początkowych").
– dwie śruby osłony zacisku hamulcowego,
31-6
31
T.Av. 476
Śruba górnego mocowania amortyzatora
2,1
Nakrętka drążka amortyzatora
4,4
18
Nakrętka dolnego przegubu kulistego
11
Nakrętka drążka stabilizatora poprzecznego
Śruby koła
4,4
10,5
DEMONTAŻ
Ustawić pojazd na dwukolumnowym podnośniku,
Odczepić elastyczny przewód hamulcowy od
amortyzatora.
Strona lewa
Wymontować kołki ustalające z osłony nadkola.
Wykonać rozcięcie w osłonie, by umożliwić dostęp do
górnych śrub mocujących amortyzatora.
Wymontować:
– górne mocowanie łącznika reakcyjnego z drążka
stabilizatora,
– nakrętkę drążka kierowniczego,
– dolne śruby amortyzatora.
31-7
31
Strona prawa
MONTAŻ
Wymontować kołki ustalające z osłony nadkola.
przewodów czujnika ABS, jeżeli były one
wcześniej odczepiane.
Podnieść, po czym wsunąć osłonę prawą pod osłonę
lewą.
Wyciągnąć osłonę od strony błotnika.
Wymontować:
– nakrętkę drążka amortyzatora i jej górną podkładkę,
– dwie górne śruby mocujące amortyzator do
nadwozia,
– zespół sprężyny i amortyzatora.
kolejności.
Dokręcić zalecanym momentem.
początkowych").
31-8
NIEZBĘDNE WYPOSAŻENIE
Ściskacz sprężyny
Przyrząd do demontażu nakrętki drążka
amortyzatora
MOMENT DOKRĘCANIA (w daN.m)
Nakrętka drążka amortyzatora
4,4
DEMONTAŻ
Założyć odpowiednio dobrane talerzyki na przyrząd do
ściskania i umieścić cały zestaw na sprężynie.
Ściskać sprężynę aż do jej oderwania na podporach
talerzyków.
Za pomocą przyrządu, wymontować nakrętkę drążka
amortyzatora.
31-9
31
31
Przestrzegać kolejności oraz kierunku montażu części
składowych.
Rozdzielić różne elementy wchodzące w skład
zespołu sprężyny-amortyzatora.
MONTAŻ
Środki ostrożności, których należy przestrzegać przed
montażem:
Amortyzatory są przechowywane w położeniu
poziomym, a w takich warunkach może dojść do
rozbrojenia się amortyzatorów przeznaczonych do
pracy w układzie pionowym.
W związku z tym, przed wstawieniem sprężyny,
wystarczy w położeniu pionowym ręcznie
dopompować kilkoma ruchami drążek amortyzatora.
W przypadku wymiany sprężyny, by ułatwić jej
późniejszy montaż, należy zachować sposób i
kierunek ułożenia sprężyny i talerzyków przyrządu.
dokręcić nową nakrętkę momentem.
Zluźnić sprężynę i zdjąć przyrząd.
31-10
31
T.Av. 476
Ściągacz przegubu
kierowniczego
Siłownik
Śruba podpory drążka stabilizatora
2,1
Śruba ściągu ramy - nadwozia
6,2
Śruba ramy silnika
10,5
Śruba tłumika akustycznego
2,1
Nakrętka drążka stabilizatora
4,4
Przegub kierowniczy
3,7
Śruba aluminiowej podłużnicy
4,4
Śruba ściągu podłużnicy aluminiowej
4,4
Śruby koła
10,5
2,1
UWAGA: demontaż śrub ramy wiąże się z
koniecznością ich obowiązkowej wymiany oraz
dokręcenia zalecanym momentem.
DEMONTAŻ
Odłączyć akumulator.
Wymontować:
– dolne mocowanie zderzaka,
– koła.
Założyć blokadę kierownicy.
Wymontować:
– dwa ściągi lewe oraz ściąg prawy,
– śruby uchwytów mocujących przewód hamulcowy i
czujnik ABS.
– drążek czujnika położenia reflektora ksenonowego,
zależnie od wyposażenia pojazdu, w punkcie (A),
– nakrętki łączników reakcyjnych drążka stabilizatora.
31-11
31
Umieścić siłownik pod ramą silnika.
Poluzować dwie śruby ściągu mocującego ramę do
Odpiąć przewody hamulcowe i wiązkę przewodów
czujnika ABS od ramy i ściągów.
Wymontować:
– śruby tłumika akustycznego, jak również śruby
Wymontować:
– dwie śruby ściągu mocującego ramę do nadwozia, i
opuścić ramę o 20 cm.
31-12
– cztery śruby drążka stabilizatora.
MONTAŻ
Wymienić śruby ramy i dokręcić momentem
wykonując czynności demontażu w odwrotnej
kolejności.
kierowniczego).
początkowych").
31-13
31
Rama - zawieszenie
31
Śruba podpory drążka stabilizatora
2,1
Śruba ściągu ramy - nadwozia
6,2
Śruba ramy silnika
10,5
2,1
Nakrętka łącznika drążka stabilizatora
4,4
Przegub kierowniczy
3,7
4,4
Śruba ściągu podłużnicy aluminiowej
4,4
Śruby koła
10,5
2,1
UWAGA: demontaż śrub i nakrętek zawieszenia
przedniego wiąże się z koniecznością ich
obowiązkowej wymiany oraz dokręcenia
zalecanym momentem.
Odpiąć czujniki układu ABS od dolnego wahacza i
ramy.
DEMONTAŻ
Wymontować:
Wymontować:
– dolne mocowania zderzaka,
– koła.
Założyć blokadę kierownicy.
Wymontować:
– dwa ściągi lewe i jeden ściąg prawy,
– śruby uchwytów mocujących przewód hamulcowy i
czujnik ABS.
– drążek czujnika położenia reflektora ksenonowego,
zależnie od wyposażenia pojazdu, w punkcie (A),
– nakrętki łączników reakcyjnych drążka stabilizatora,
– nakrętki przegubu kierowniczego.
31-14
Rama - zawieszenie
31
Poluzować dwie śruby ściągu mocującego ramę do
Odpiąć przewody hamulcowe i wiązkę przewodów
czujnika ABS od ramy oraz ściągów.
Wymontować nakrętki dolnego wahacza.
Wymontować dwie śruby ściągu mocującego ramę do
nadwozia i wymontować ją.
Założyć szczypce do elastycznych przewodów na
przewody układu kierowniczego.
Po wymontowaniu ramy, wykonać demontaż jej
elementów.
Wymontować:
– śrubę mocującą przewód wspomagania kierownicy,
– śruby tłumika akustycznego, jak również śruby
Ustawić siłownik pod ramą silnika.
31-15
Rama - zawieszenie
MONTAŻ
Założyć elementy na nową ramę.
Wymienić śruby ramy i dokręcić momentem
wykonując czynności demontażu w odwrotnej
kolejności.
kierowniczego).
początkowych").
31-16
31
ELEMENTY NOŚNE
133 TYLNE
Klocki hamulcowe
33
Fre. 1190-01
Wypychacz tłoka zacisku hamulcowego
NIEZBĘDNE NARZĘDZIA
Klucz zapadkowy nasadkowy
FACOM REF 68 PE
Nasadka 6 kątna
FACOM REF EH 107
Klucz dynamometryczny do niewielkich
dokręceń
Założyć nowe okładziny zaczynając od strony
wewnętrznej.
Śruby koła
Śruby kolumienki
10,5
UWAGA: wewnętrzna okładzina jest wyposażona w
sprężynę mocującą, którą należy włożyć w tłok
zacisku.
0,7
Wymontować oba tylne koła.
Odpiąć linki hamulca ręcznego od tylnego
zawieszenia.
DEMONTAŻ
Wymontować:
– zewnętrzną sprężynę zacisku,
– dwa korki umieszczone na końcach kolumienki,
– dwie śruby kolumienek.
Podwiesić zacisk i wymontować klocki.
MONTAŻ
Wcisnąć do oporu tłok blokując go przyrządem
Fre. 1190-01.
Zamontować zacisk na kołnierzu, zaczynając od
dolnej śruby kolumienki.
Zamontować oba korki prowadnic.
33-1
Klocki hamulcowe
Przestrzegać odległości 20 mm między kolankiem
przewodu i tylnym zaciskiem.
Montaż sprężyny:
●
●
wprowadzić sprężynę w dolną część zacisku,
posługując się śrubokrętem, naciągnąć sprężynę i
wprowadzić jej drugi koniec do górnej części zacisku.
Zaczepić linki hamulca ręcznego.
Założyć koła.
UWAGA: przed jazdą wykonać kilka mocnych
naciśnięć na pedał hamulca: klocki hamulcowe
dopasują się do tarcz.
33-2
33
Zacisk hamulcowy
33
Fre. 1190-01
hamulcowego
NAPRAWA
Śruby kół
Śruby prowadnicy zacisku hamulcowego
Śruba obudowy
Tłok tylnego zacisku nie jest wymienny. Wymianie
podlega osłona tłoka i śruby kolumienek wraz z
osłoną.
10,5
0,7
10,5
Oczyścić części denaturatem.
Wymienić wszystkie wadliwe części na oryginalne i
przystąpić do montażu:
DEMONTAŻ
Wymontować koła.
Założyć przycisk na pedał, by zapobiec wyciekowi
płynu hamulcowego.
Odpiąć linki hamulca ręcznego od tylnego
zawieszenia.
Odblokować przewód hamulcowy od zacisku.
– osłony przeciwpyłowej,
– śrub kolumienek,
– osłon kolumienek.
UWAGA: przed jazdą nacisnąć kilka razy pedał
hamulca: klocki dopasują się do tarcz.
Wymontować:
–
–
–
–
–
zewnętrzną sprężynę zacisku,
linkę hamulca ręcznego z zacisku,
przewód hamulcowy od zacisku,
dwa korki umieszczone na końcach kolumienek,
dwie śruby kolumienek.
Wyjąć zacisk i wymontować klocki.
Sprawdzić stan przewodu hamulcowego, w razie
konieczności wymienić.
MONTAŻ
Wcisnąć do oporu tłok blokując go przyrządem
Fre. 1190-01.
kolejności.
Wykonać częściowe odpowietrzenie układu
hamulcowego, jeżeli zbiornik z płynem nie opróżnił się
całkowicie podczas naprawy, w przeciwnym wypadku
wykonać odpowietrzenie kompletnego układu (patrz
sposób odpowietrzania).
33-3
Piasta tarczy tylnej
33
Fre. 1190-01
hamulcowego
Pojazdy są wyposażone w piastę z wbudowanym
łożyskiem.
Śruby kół
10,5
Śruby kolumienki
Łożysko i tarcza nie są rozdzielne, dlatego w razie
usterki zachodzi potrzeba wymiany obu części.
0,7
Śruby osłony
10,5
Nakrętka piasty
28
DEMONTAŻ
Wymontować:
– koła,
– zacisk hamulca (patrz metodę wymiany klocków
hamulcowych),
– dwie śruby osłony zacisku,
– zaślepkę piasty,
– nakrętkę piasty za pomocą tulei 36 mm,
– piastę tarczy.
MONTAŻ
kolejności.
33-4
Zwrotnica tylna
33
Fre. 1190-01
hamulcowego
– cztery śruby zwrotnicy (D),
Śruby koła
Śruby kolumienki
10,5
0,7
Śruba osłony zacisku
10,5
Nakrętka zwrotnicy
28
Śruba zwrotnicy
10,5
DEMONTAŻ
Wymontować koło.
Wymontować, zgodnie z zaleceniami:
– zacisk hamulca (patrz metoda wymiany klocków
hamulcowych),
– osłonę zacisku (śruba C)
– zwrotnicę
MONTAŻ
kolejności.
– zaślepkę piasty tarczy,
– nakrętkę zwrotnicy,
– piastę tarczy hamulcowej,
33-5
Tylny amortyzator
33
Siłownik
10,5
Górna śruba amortyzatora
10,5
UWAGA: ważne jest, aby nie wymontować dwóch
wewnętrznych mocowań amortyzatora
jednocześnie, gdyż spowoduje to nagłe odbicie
sprężyn.
DEMONTAŻ
Pojazd na dwukolumnowym podnośniku.
Wymontować:
– koła,
– osłony zwojów sprężyny (A).
Umieścić siłownik pod dolne mocowanie sprężyny.
Tą samą czynność wykonać z drugim amortyzatorem.
Wymontować:
– dolną śrubę amortyzatora (B),
MONTAŻ
kolejności.
UWAGA: śruby mocujące amortyzatora należy
dokręcać, gdy pojazd stoi na kołach, co umożliwi
prawidłowe ułożenie się elementów elastycznych.
NOTA: jeżeli pojazd jest wyposażony w lampy
ksenonowe, konieczna jest ustawienie parametrów
początkowych (patrz rozdział 80 "Ustawienie
parametrów początkowych").
– górną śrubę amortyzatora.
33-6
Tylna sprężyna
33
Siłownik
Zapamiętać położenie sprężyny dla ułatwienia
montażu.
10,5
UWAGA: ważne jest, aby nie odkręcać obu
dolnych mocowań amortyzatora jednocześnie,
gdyż spowoduje to gwałtowne odbicie sprężyn.
DEMONTAŻ
Wymontować:
– koła,
– osłonę zwojów sprężyny (A).
Umieścić siłownik pod dolnym mocowaniem sprężyny.
Wymontować:
– dolną śrubę amortyzatora (B),
Ścisnąć i wyjąć sprężynę poprzez opuszczenie
tylnego zawieszenia.
MONTAŻ
Wykonać czynności odwrotne do demontażu,
pamiętając o właściwym położeniu sprężyny.
ksenonowe, konieczne jest ustawienie parametrów
33-7
Tylne zawieszenie
Siłownik
Śruby koła
Śruby kolumienki
10,5
0,7
Śruba osłony zacisku
10,5
Nakrętka piasty
28
Śruba zwrotnicy
10,5
Przewód hamulcowy
Śruba mocująca tylnego zawieszenia
1,4
10,5
8
UWAGA: śruby mocujące tylnego zawieszenia
muszą koniecznie zostać wymienione i dokręcone
właściwym momentem, co ma zapobiec ich
ewentualnemu odkręceniu lub uszkodzeniu.
Wymontować przewody hamulcowe wzdłuż
zawieszenia (w razie wymiany zawieszenia);
Umieścić siłownik pod dolny zwój sprężyny.
Wymontować dolną śrubę amortyzatora (B).
DEMONTAŻ
Wymontować:
– koła,
– osłony zwojów sprężyn tylnego zawieszenia (A),
– przewody hamulcowe tylnego zawieszenia.
Odłączyć linki hamulca ręcznego.
Wymontować:
– czujniki ABS,
– drążek czujnika położenia lampy ksenonowej (1)
(jeżeli pojazd jest wyposażony),
– zaciski hamulców (w razie wymiany tylnego
zawieszenia),
– osłony zacisków (w razie wymiany zawieszenia) (C),
– piasty tarcz hamulcowych tuleją 36 mm (w razie
wymiany zawieszenia tylnego).
33-8
33
Tylne zawieszenie
UWAGA: zapamiętać położenie sprężyny dla
ułatwienia montażu (patrz metodę wymontowania
sprężyny).
Ścisnąć i wyjąć sprężyny poprzez opuszczenie tylnego
zawieszenia.
Umieścić siłownik ze wspornikiem na środku tylnego
zawieszenia.
Ramię poziome;
Odkręcić dwie śruby mocujące tylnego zawieszenia i z
pomocą drugiej osoby wyjąć zespół tylnego
zawieszenia.
MONTAŻ
kolejności.
Odpowietrzyć hamulce (patrz metodę odpowietrzenia).
ksenonowe, konieczne jest ustawienie parametrów
33-9
33
135
KOŁA I OGUMIENIE
Dane techniczne
35
OBRĘCZE KÓŁ
Znakowanie identyfikacyjne obręczy kół odbywa się dwoma sposobami:
●
Znakowanie grawerowane dla obręczy stalowych.
●
Znakowanie odlewu dla obręczy aluminiowych.
Umożliwia rozpoznanie podstawowych wymiarów obręczy.
Znakowanie może być pełne:
Przykład: 5 1/2 J 14 4 CH 36
lub uproszczone:
Przykład: 5 1/2 J 14
A
B
C
D
TYP
OBRĘCZY
Szerokość
(w calach)
PROFIL
ęI
KRAWĘDZ
OBRĘCZY
∅ NOMINALNA
(w calach). Pod
stopką opony
Ilość
otworów
5 1/2 J 14
4 CH 36
5 1/2
J
14
4
Śruby kół są osadzone na średnicy:
– cztery śruby mocujące koło: 100 mm
– pięć śrub mocujących koło: 108 mm
Maksymalne bicie: mierzone na brzegu obręczy
(w G). Zależy od typu obręczy.
35-1
E
F
Profil zaczepu Odsadzenie
opony
w mm
CH
36
KOŁA I OGUMIENIE
Dane techniczne
35
OGUMIENIE
Znakowanie identyfikacyjne może się odbyć na dwa sposoby dla tego samego rodzaju opony.
Przykład: 185/70 H R 14
Lub
185/70 R 88 H
185
/
1
185
/
1
70
H
R
14
2
3
4
5
70
R
14
88
H
2
4
5
6
3
1
185
Szerokość opony w mm (S)
2
70
Stosunek h/S
4
R
Struktura radialna
5
14
Średnica wyrażana w calach∅. Jest to średnica obręczy
6
88
Wyznacznik obciążenia opony 88 (560 kg)
3
H
Wyznacznik prędkości 210 km/h max
wysokość
Sekcja
Kilka symboli prędkości:
Prędkość maks.
R
S
T
U
H
V
Z+
Rodzaje struktury:
Diagonalna
Radialna
Diagonalna ceinturée
Brak opisu
R
B (Blas belted)
35-2
Km/h
170
180
190
200
210
240
240
KOŁA I OGUMIENIE
Dane techniczne
Obręcz
koła
Typ
Bicie
obręczy
koła
Moment
dokręcania
koła (daN.m)
Ogumienie
35
Ciśnienie przy
zimnych
oponach (bar)
Przód
Tył
BG0A
BG0B
BG0R
6,5J15
6,5J16 (1)
1
10,5
195/65R15H
205/55R16V(1)
2,3
2,2
BG0G
6,5J16 (1)
1
10,5
205/55R16V
2,5
2,2
6,5J16*
7J17*
0,3
10,5
205/55R16
225/45R17V
205/60R16V
2,3
2,2
KG0A
KG0B
KG0R
KG0G
6,5J16
1
10,5
205/55R16V
2,3
2,2
BG0D
KG0D
6,5J16*
7J17*
0,3
10,5
205/55R16V
205/60R16V
225/45R17V
2,7
2,2
BG0A
BG0B
BG0R
BG0G
KG0A
KG0B
KG0R
KG0G
Podane wartości ciśnienia są wartościami "drogowymi".
* obręcz aluminiowa
(1) Nadciśnienie
W pojazdach wyposażonych w automatyczną skrzynię biegów zwiększyć ciśnienie w przednim ogumieniu o
0,1 bara.
Ciśnienie w ogumieniu powinno być sprawdzane przy zimnych oponach. Wzrost ich temperatury w czasie jazdy
powoduje zwiększenie ciśnienia od 0,2 do 0,3 bara.
W razie konieczności sprawdzenia ciśnienia w rozgrzanych oponach, należy uwzględnić wyżej podaną wartość i w
żadnym wypadku nie spuszczać powietrza z rozgrzanych opon.
Warunki zakładania łańcuchów są opisane w instrukcji obsługi pojazdu.
35-3
KOŁA I OGUMIENIE
Wyważanie kół
CIĘŻARKI DO WYWAŻANIA
Należy stosować wyłącznie ciężarki dostarczane przez
magazyn części zamiennych:
– mocowane zaciskiem do obręczy stalowych (zaciski
połączone z ciężarkiem),
– mocowane zaciskiem (płaskim) lub przyklejane do
obręczy aluminiowych.
A
B
Obręcz stalowa
Obręcz aluminiowa
35-4
35
KOŁA I OGUMIENIE
System kontroli ciśnienia powietrza w ogumieniu
35
OPIS
System składa się z:
● czterech czujników (1) ciśnienia wbudowanych w wentyle (jeden czujnik na koło). Czujniki wysyłają fale radiowe,
● odbiornika (2) umieszczonego pod pojazdem, który odbiera informacje nadchodzące z czujników i przesyła je do
modułu zespolonego w kabinie,
● modułu zespolonego w kabinie (3), który odbiera i przetwarza informacje z odbiornika (2) i wysyła komunikat
kierowcy,
● wyświetlacza (4) (specjalnego lub wbudowanego w tablicę rozdzielczą).
35-5
KOŁA I OGUMIENIE
35
umożliwia :
WIADOMOŚCI OGÓLNE
System umożliwia permanentną kontrolę stanu
ciśnienia w oponach pojazdu (koło zapasowe nie
podlega kontroli).
– wyświetlenie ciśnienia opon podczas
uruchamiania pojazdu z dokładnością do
0,1 bara.
Do działania, system używa:
● czterech czujników ciśnienia (wbudowanych w
wentyl) w każdym kole pojazdu (oprócz koła
zapasowego),
● odbiornika umieszczonego pod pojazdem,
● elektronicznego sterowania wbudowanego w moduł
zespolony w kabinie,
● kontrolek oznaczających naturę usterki,
● wyświetlacza umożliwiającego identyfikację wadliwej
opony. Na tablicy rozdzielczej wysokiego standardu,
wartości ciśnienia opon są wyświetlane przy każdym
uruchamianiu pojazdu i przy każdej usterce.
– zaalarmowanie kierowcy gdy:
● ciśnienie spada o 0,6 bara,
● ciśnienie jest zbyt wysokie,
● z opony uchodzi powietrze,
● opona jest uszkodzona,
● występuje różnica między prawą a lewą stroną.
Cechy szczególne
Każdy czujnik jest rozpoznawalny przez kolorowy
znacznik, umieszczony wokół wentyla:
● Zielony = lewy przód
● Żółty = prawy przód
● Czerwony = lewy tył
● Czarny = prawy tył
UWAGA: koniecznie przestrzegać kodu koloru w celu
prawidłowego odczytu informacji o ciśnieniu opon na
wyświetlaczach (zależnie od wyposażenia). Każdy
czujnik jest rozpoznawany przez moduł zespolony w
kabinie dzięki unikalnemu kodowi. W razie wymiany
czujnika należy go przystosować do modułu
zespolonego w kabinie w zależności od jego miejsca i
zidentyfikować odpowiedni znacznik koloru (patrz
rozdział "wymiana czujnika").
35-6
KOŁA I OGUMIENIE
Czujnik ciśnienia składa się:
– z klasycznego wentyla,
– z czujnika ciśnienia,
– ze specjalnego nadajnika fal radiowych,
– z nie wyjmowalnej baterii.
Nota: bateria wentyla czujnika ciśnienia nie jest wymienna.
Przypomnienie: każdy czujnik posiada kolorowy znacznik. W razie wymiany
wentyla, opony lub koła należy bezwzględnie przestrzegać kodu kolorów:
35-7
35
KOŁA I OGUMIENIE
DZIAŁANIE
Czujniki (zasilane wbudowaną baterią) wykonują stały pomiar ciśnienia
wewnątrz opon i przesyłają informacje z kodem umożliwiającym ich
identyfikację.
Przystosowanie kodu czujnika modułu zespolonego w kabinie
Uwaga: drugi komplet czterech czujników może być przystosowany
modułowi zespolonemu w kabinie. Zwrócić uwagę na przestrzeganie kodu
kolorów zależnie od miejsca czujnika.
35-8
35
KOŁA I OGUMIENIE
ODBIORNIK FAL RADIOWYCH
DZIAŁANIE
Odbiornik jest umieszczony pod pojazdem i otrzymuje
informacje od czujników ciśnienia.
Następnie przesyła je wiązką elektryczną do modułu
zespolonego w kabinie, który steruje wyświetlaczem
na tablicy rozdzielczej i informuje kierowcę o
ewentualnym ubytku powietrza (przebicie opony) lub
złym ciśnieniu opony.
Informacja dociera do kierowcy:
● dzięki kontrolce, która informuje o naturze usterki
(opona przebita, spadek ciśnienia...)
● poprzez symbol pojazdu, na którym widać wadliwą
oponę
● przez wyświetlacz na tablicy rozdzielczej, który
przekazuje wartość ciśnienia przy uruchamianiu
silnika i w razie spadku (patrz rozdział 83).
35-9
35
KOŁA I OGUMIENIE
35
OBECNOŚĆ CZUJNIKA CIŚNIENIA W OPONACH NAKAZUJE SZCZEGÓLNE POSTĘPOWANIE PRZY
WYMIANIE OPON. NIE STOSOWANIE SIĘ DO ZALECEŃ MOŻE W KONSEKWENCJI DOPROWADZIĆ DO
USZKODZENIA CZUJNIKA I WADLIWEGO DZIAŁANIA CAŁEGO SYSTEMU.
PRZYSTOSOWANIE KODU CZUJNIKÓW
CIŚNIENIA MODUŁOWI ZESPOLONEMU W
KABINIE
Czujnik systemu kontroli ciśnienia w
oponach
4,25 ± 0,75
Przypomnienie: każdy czujnik ma specjalny znacznik
koloru:
DEMONTAŻ I MONTAŻ
Wymiana czujnika wymaga zdjęcia i założenia opony
na obręcz. Patrz metodę zdejmowania/zakładania
opony na obręcz.
Istnieje kilka sposobów na przystosowanie kodu
czujników ciśnienia modułowi zespolonemu w kabinie.
Każdy sposób wymaga zastosowania przyrządu
diagnostycznego (oprócz XR25):
● ręczne wpisanie kodu czujnika. Kod znajduje się na
naklejce czujnika,
● przystosowanie kodu przyrządem "Ms.1607
Przystosowany do wentyla",
● przystosowanie kodu przez jazdę próbną pojazdu.
RĘCZNE PRZYSTOSOWANIE KODU WENTYLA
(WPISANIE KODU)
18886
1 Posługując się przyrządem diagnostycznym, po
włączeniu zapłonu nawiązać łączność z systemem
kontroli ciśnienia opon.
2 Wybrać menu tryb sterowania następnie
sterowanie specjalne,
3 Wgrać linię SC 001: przystosowanie kodu wentyla
4 Wpisać kod max. cześciocyfrowy umieszczony na
naklejce czujnika.
5 Wprowadzić położenie koła wyposażonego w ten
czujnik
6 Wprowadzić porę roku użytkowania koła (pora
letnia jest wartością bazową, jeżeli pojazd nie jest
wyposażony w komplet opon na zimę)
Nota: identyczna jest procedura przystosowania
czterech wentyli poleceniem "SC 002:
przystosowanie kodu czterech wentyli"
35-10
KOŁA I OGUMIENIE
35
AUTOMATYCZNE PRZYSTOSOWANIE KODU
WENTYLI ZA POMOCĄ WZBUDNIKA WENTYLA
(Ms. 1706)
AUTOMATYCZNE PRZYSTOSOWANIE KODU
WENTYLA PRZEZ ROZPOMPOWANIE OPONY
7
Przypomnienie: Wentyl wysyła do odbiornika
informację o: swoim kodzie, ciśnieniu i stanie.
Odbiornik rozkodowuje informację i przesyła do
modułu zespolonego w kabinie.
8
9
10
11
12
13
14
15
16
Posługując się przyrządem diagnostycznym, po
włączeniu zapłonu nawiązać łączność z
systemem kontroli ciśnienia opon.
Wybrać menu tryb sterowania następnie
sterowanie specjalne.
Wprowadzić linię SC 001: przystosowanie kodu
wentyla.
Wybrać na przyrządzie położenie wentyla do
zapisania.
Podłączyć przyrząd Ms. 1607 i docisnąć do opony
pod odpowiednik wentylem.
Nacisnąć przełącznik przyrządu Ms.1607.
Poczekać na zakończenie przystosowania kodu,
co zostanie potwierdzone kontrolką.
Przyrząd diagnostyczny sygnalizuje prawidłowy
odbiór kodu wentyla.
Wprowadzić położenie koła wyposażonego w ten
czujnik.
Wprowadzić porę roku użytkowania koła (pora
letnia jest wartością bazową, jeżeli pojazd nie
posiada dodatkowego kompletu opon na zimę)
Nota: identyczna jest procedura przystosowania kodu
czterech wentyli poleceniem SC 002: przystosowanie
kodu czterech wentyli. Przystosowanie kodu
wykonuje się w kolejności przednie lewe koło,
przednie prawe koło, tylne prawe koło, tylne lewe koło.
35-11
Gdy pojazd jest w ruchu, wentyl wysyła informacje co
minutę, gdy stan jest prawidłowy. Gdy zostanie
stwierdzona usterka, przechodzi na stan 2 (ubytek) i
wysyła informację co 10 sekund.
Gdy pojazd stoi, wentyl wysyła informacje co godzinę,
gdy stan jest prawidłowy i co kwadrans, gdy
stwierdzona zostanie usterka.
Możliwa jest zmiana stanu wentyla poprzez
spowodowanie ubytku powietrza:
● pojazd stoi: w tym przypadku odczekać kwadrans
dla każdego koła,
● pojazd w ruchu powyżej 20 km/h.
Ta czynność jest możliwa tylko wtedy, gdy jest
wykonana dla każdego koła oddzielnie.
1 Posługując się przyrządem diagnostycznym, po
włączeniu kontaktu nawiązać łączność z systemem
kontroli ciśnienia opon.
2 Spuścić powietrze o około 1 bar na koło
3 Wybrać menu tryb sterowania następnie
sterowanie specjalne,
4 Wprowadzić linię SC 001: przystosowanie kodu
wentyla
5 Wykonać jazdę próbną
6 Wprowadzić położenie koła wyposażonego w ten
czujnik
7 Wprowadzić porę roku użytkowania koła (pora
letnia jest wartością bazową jeżeli pojazd nie jest
wyposażony w dodatkowy komplet opon na zimę)
8 Napompować koło
9 Tą samą czynność wykonać dla wentyla każdego
koła, które ma zostać zapisane w pamięci.
KOŁA I OGUMIENIE
WAŻNE
Ważna jest późniejsza kontrola procedury
przystosowania kodu jednego lub kilku wentyli:
● ZAPISANIE KODÓW
Kody znajdują się w menu Parametry: kod każdego
wentyla musi być inny.
● PORA ROKU UŻYTKOWANIA
Umożliwia wyświetlanie danych na tablicy rozdzielczej
w menu Stan; ET 007 Wybrany komplet kół; lato lub
zima.
Jeżeli pojazd jest wyposażony w jeden komplet opon,
wybrać porę użytkowania lato.
Jeżeli moduł zespolony w kabinie zapisał dwa kody,
wybór pory roku dokona się automatycznie przy
pierwszej jeździe.
W celu zmiany pory roku przyrządem diagnostycznym:
1 wybrać tryb sterowania, Parametry i wejść do
wyboru: VP 002 Wybór kompletu opon.
2 Najechać kursorem na przycisk zima
3 Nacisnąć enter, wybrać typ klimatu za pomocą
strzałek góra dół i wgrać,
4 Wprowadzić ponownie niebieskim przyciskiem,
otworzy się okno zapisu. Wybrać tak w celu
zatwierdzenia.
● CIŚNIENIA UŻYTKOWE POJAZDU
Maksymalne i minimalne ciśnienia opon pojazdu
znajdują się w menu Parametry. W celu modyfikacji
ciśnienia, wybrać tryb sterowania, Parametry,
VP 009 Wpisanie ciśnień użytkowych.
35-12
35
KOŁA I OGUMIENIE
Opona
35
WYMIANA
OBECNOŚĆ CZUJNIKA CIŚNIENIA W WENTYLU NAKAZUJE SZCZEGÓLNY SPOSÓB POSTĘPOWANIA W
TRAKCIE WYMIANY OPON. NIE PRZESTRZEGANIE ZALECEŃ MOŻE DOPROWADZIĆ DO USZKODZENIA
CZUJNIKA I W KONSEKWENCJI DO WADLIWEGO DZIAŁANIA SYSTEMU.
DEMONTAŻ
Odklejenie zewnętrznej ścianki opony od rantu
Zdjęcie zewnętrznej ścianki opony z obręczy
Podczas odklejania ścianki opony od rantu, koniecznie
rozpocząć od strony przeciwnej do wentyla i uważać,
żeby w żadnym momencie ścianka opony nie
wywierała siły na wentyl. To zalecenie jest bardzo
ważne, gdyż istnieje duże ryzyko uszkodzenia
czujnika.
Aby zdjąć zewnętrzną ściankę opony z obręczy,
należy ustawić ściągacz w odległości około 15 cm od
wentyla i obrót zakończyć na jego wysokości. Podczas
obracania należy stale czuwać, aby żadna siła nie
została wywarta na czujnik.
Odklejenie wewnętrznej ścianki opony od rantu
Zdjęcie wewnętrznej ścianki opony z obręczy
Odklejenie wewnętrznej ścianki opony nie przedstawia
szczególnych trudności. Należy jedynie zwrócić
uwagę, żeby zewnętrzna ścianka nie wywierała
żadnego nacisku na wentyl.
Postępować tak samo, jak w poprzednim rozdziale.
35-13
KOŁA I OGUMIENIE
Opona
WYMIANA
Podczas wymiany opony należy bezwzględnie
wymienić następujące elementy:
– uszczelkę (1),
– mechanizm (2),
– zatyczkę (3).
MONTAŻ
Aby założyć oponę na obręcz, jej brzegi muszą być
prawidłowo nasmarowane. Wprowadzić wewnętrzną
ściankę około 15 cm za wentylem. Założyć oponę
kończąc na wysokości wentyla, nie wywierać nacisku
na czujnik ciśnienia.
Tak samo założyć ściankę zewnętrzną, stale mając na
uwadze bezpieczeństwo czujnika ciśnienia.
Napompować oponę do żądanego ciśnienia.
35-14
35
UKŁAD KIEROWNICZY
136
36
Wymianę przegubu kulistego drążka wykonuje się bez wymontowania przekładni kierowniczej z pojazdu. Przyrząd
Dir. 1305 umożliwia poluzowanie przegubów kulistych poprzez nadkole.
36-1
UKŁAD KIEROWNICZY
36
Dir. 1305-01 Przyrząd do demontażu - montażu
przegubu kulistego drążka
Dir. 1306-02 Przyrząd do przytrzymania drążka
układu kierowniczego
T. Av. 476
Skręcić koła tak, by zębatka drążka wysunęła się po
stronie zaworu.
10,5
Nakrętka przegubu kierowniczego
3,7
Śruba końcówki do regulacji zbieżności
2
5
Założyć przyrząd Dir. 1306-02.
W tym położeniu odblokować przegub kulisty drążka
za pomocą przyrządu Dir. 1305-01.
DEMONTAŻ
Odłączyć przegub kierowniczy za pomocą przyrządu
T.Av. 476.
Poluzować śrubę końcówki do regulacji zbieżności i
odkręcić przegub układu kierowniczego przytrzymując
przegub kulisty osiowy płaskim kluczem.
Zrobić znak lub policzyć ilość obrotów gwintu przy
odkręcaniu, aby móc wstępnie ustawić zbieżność kół
podczas montażu układu kierowniczego.
Zdjąć metalowe obręcze mocujące obudowę i ją
wymontować.
36-2
UKŁAD KIEROWNICZY
36
Zamontować na listwie zębatej (4):
– podkładkę nacinaną (2),
– ogranicznik (3),
– przegub kulisty drążka (1), którego gwint należy
posmarować środkiem LOCTITE FRENBLOC.
MONTAŻ
NOTA: Przed montażem nowych drążków użyć
gwintownika 12 x 100 na końcach listwy zębatej w celu
usunięcia resztek środka LOCTITE pozostałego z
pierwszego montażu, co ułatwi późniejszy montaż.
Wymienić po kolei cały zespół (2). Jeżeli wyżłobienia
przegubu (1) nie są zniszczone, można go użyć
ponownie.
Przed ostatecznym dokręceniem przegubu kulistego
narzędziem Dir. 1305 sprawdzić, czy występy
podkładki blokującej (2) są ustawione na
spłaszczeniach (B) listwy zębatej.
Zamontować obudowę z nowymi kołnierzami.
Dokręcić obudowę przegubu o tyle obrotów, ile było
potrzebne do demontażu.
Podłączyć przegub.
Sprawdzić i ustawić zbieżność, następnie dokręcić
śrubę drążka regulacyjnego odpowiednim momentem.
36-3
UKŁAD KIEROWNICZY
36-4
36
UKŁAD KIEROWNICZY
Mot. 453-01 Szczypce do elastycznych
przewodów
T. Av. 476
Ściągacz przegubów
Siłownik
Śruba listwy zębatej
18
Śruba mocująca przewodu wspomagania
4
Śruba ekranu termicznego
2
Śruba poduszki ramy/nadwozia
6,2
Śruba ramy silnika
10,5
2,1
Nakrętka drążka stabilizatora
4,4
Nakrętka przegubu kierowniczego
3,7
Śruba drążka reakcyjnego silnika do ramy
silnika
10,5
4,4
Śruba poduszki aluminiowej podłużnicy
4,4
10,5
– dwie aluminiowe podłużnice,
2,1
UWAGA: demontaż śrub ramy silnika i śrub listwy
zębatej wymaga wymiany śrub i dokręcenia ich
odpowiednim momentem.
DEMONTAŻ
Wymontować:
– wewnętrzne mocowania zderzaka,
– koła.
Założyć blokadę kolumny kierownicy.
Wymontować:
– przednie błotniki,
– dwa lewe łączniki,
– prawy łącznik,
36-5
36
UKŁAD KIEROWNICZY
36
Umieścić siłownik pod ramę silnika.
– nakrętki drążka stabilizatora,
– nakrętki przegubów kierowniczych.
Odkręcić dwie śruby łącznika mocowania ramy silnika
do nadwozia (B).
Odpiąć przewody hamulcowe i przewody elektryczne
czujnika, ramy silnika i poduszek.
Użyć szczypiec do elastycznych przewodów
Mot. 453-01.
Wymontować:
– śrubę mocującą przewód wspomagania kierownicy,
– śruby tłumika akustycznego i tylne śruby mocujące
ramy silnika.
36-6
UKŁAD KIEROWNICZY
Wymontować dwie śruby łącznika mocowania ramy
silnika do nadwozia (B) i opuścić ramę silnika o
20 centymetrów.
Wymontować:
– ekran termiczny listwy zębatej,
– listwę zębatą.
Odchylić drążek stabilizatora do przodu.
MONTAŻ
36
Wymienić śruby ramy silnika i listwy zębatej,
dokręcić odpowiednim momentem wykonując
czynności odwrotne do demontażu.
Zamontować prawidłowo ekran termiczny.
Napełnić i odpowietrzyć układ wspomagania
kierownicy.
UWAGA: założenie śruby osłony listwy zębatej
wymaga ustawiania kolumny kierowniczej (patrz
rozdział "kolumna kierownicy").
36-7
UKŁAD KIEROWNICZY
Kolumna kierownicy
36-8
36
UKŁAD KIEROWNICZY
Kolumna kierownicy
36
Dir. 1594
Blokada kierunku
Śruba osłony
2,1
Śruba mocująca kolumny kierowniczej
2,1
Śruba elektrycznej blokady
0,8
Śruba dolnej osłony
0,2
Śruba mocująca kierownicę
4,4
Ustawić koła pojazdu na wprost.
Odkręcić kolumnę kierownicy.
DEMONTAŻ
Przed każdą czynnością związaną z poduszkami
powietrznymi, zablokować moduł elektroniczny
przyrządem diagnostycznym. Umożliwi to
odblokowanie elektrycznej blokady kolumny (patrz
rozdział 88).
– dwie śruby mocujące osłonę,
– górną osłonę z listwą ozdobną tablicy rozdzielczej,
Wymontować:
– poduszkę powietrzną,
– dolną osłonę.
– złącza poduszki powietrznej,
– złącza w kierownicy,
– śrubę mocującą kierownicę,
36-9
UKŁAD KIEROWNICZY
Kolumna kierownicy
Odłączyć złącza zespołu przełączników.
36
– śrubę mocowania elektrycznej blokady.
Wymontować:
– śrubę mocującą zespołu przełączników. Istnieje
dostęp poprzez ustawienie czujnika poduszki
powietrznej w położeniu środkowym.
UWAGA: śruba elektrycznej blokada ma lewy gwint.
Odkręcać ją należy zgodnie z ruchem wskazówek
zegara, gdy kolumna jest odblokowana.
Wymontować elektryczną blokadę.
W komorze silnika odkręcić śrubę i nakrętkę osłony
przekładni kierowniczej.
Jeżeli nakrętka jest zablokowana, dokręcić śrubę o
kilka obrotów i uderzyć ją w celu odblokowania
nakrętki.
36-10
UKŁAD KIEROWNICZY
Kolumna kierownicy
36
W kabinie wymontować obudowę kolumny
kierowniczej na przedniej przegrodzie.
Wymontować:
– śruby mocujące tablicy rozdzielczej (A),
– dwie śruby mocujące kolumny kierownicy (B),
– kolumnę kierownicy.
Wmontować kolumnę kierowniczą do pojazdu.
Założyć obudowę kolumny kierownicy na przedniej
przegrodzie po upewnieniu się, że plastykowy
pierścień mocujący jest w prawidłowym położeniu.
MONTAŻ
UWAGA: śruba osłony przekładni kierowniczej i
śruba mocowania kierownicy musi być
wymieniona. Obie śruby należy dokręcić
właściwym momentem po każdym demontażu.
Założyć blokadę kolumny Dir. 1594 do wycentrowania
i aby zapewnić zablokowanie (pierścień (1) osi
powinien być widoczny przed blokadą).
Zamontować:
– osłonę przekładni kierowniczej, dokręcić momentem
(2,1 daN.m)
– dwie śruby kolumny kierownicy,
– śruby tablicy rozdzielczej,
– elektryczną blokadę ze śrubą z lewym gwintem,
– styk obrotowy.
NOTA: osłony (C) umieszczonej na nakrętce nie
należy zakładać przy montażu.
36-11
UKŁAD KIEROWNICZY
Kolumna kierownicy
Właściwości styku obrotowego
Upewnić się, że koła pojazdu są ustawione na wprost.
Sprawdzić, czy znacznik "0" styku obrotowego
znajduje się na wprost wskaźnika.
36
Śruba mocująca kierownicę musi bezwzględnie
zostać wymieniona po każdym demontażu i
dokręcona momentem 4.4 daN.m.
Podłączyć złącza kierownicy i poduszki powietrznej.
Zamontować poduszkę powietrzną.
Gdy wszystkie czynności zostaną wykonane, wyjąć
blokadę kolumny kierownicy Dir. 1594.
Podłączyć złącza przełączników.
Zamontować obie osłony i kierownicę.
UWAGA: kierownica jest wyposażona w wielowypust.
Ten musi być prawidłowo osadzony aby nie uszkodzić
piasty.
36-12
Odblokować moduł elektroniczny poduszki powietrznej
i sprawdzić funkcjonowanie. Upewnić się, czy
elektryczna blokada działa prawidłowo i czy kolumna
blokuje się po wyłączeniu zapłonu.
UKŁAD KIEROWNICZY
Wałek kierownicy
36
Pojazdy są wyposażone w wałek kierownicy - oś kierownicy - kolumnę kierownicy nie demontowalną. W przypadku,
gdy niemożliwe okazuje się ustawienie śruby z mimośrodem odchylanej osłony lub po uderzeniu, należy sprawdzić,
czy długość osi jest prawidłowa. Jeżeli tak nie jest, należy przystąpić do wymiany całości (patrz rozdział "Kolumna
kierownicy").
KONTROLA
Kierownica z lewej strony
L = 329.5 ± 1 mm
Kierownica z prawej strony
L = 321.1 ± 1 mm
36-13
UKŁAD KIEROWNICZY
Układ kierowniczy ze wspomaganiem zmiennym
36
System kierowniczy ze wspomaganiem zmiennym hydraulicznym jest tak skonstruowany, żeby dostarczyć więcej
siły podczas wykonywania manewrów na postoju niż w przypadku zwykłego układu kierowniczego ze
wspomaganiem. Dodatkowo, siła wspomagania maleje wraz ze zwiększaniem prędkości.
Przy dużej prędkości układ kierowniczy jest twardszy niż zwykły układ ze wspomaganiem.
OPIS
Dla części hydraulicznej:
– pompa wspomagania układu kierowniczego
– siłownik hydrauliczny
– zawór sterowany siłownikiem elektromagnetycznym
– zbiornik
– przewody
Dla części elektrycznej:
– funkcja wbudowana w moduł zespolony w kabinie
– informacja o prędkości pojazdu
– siłownik
DEMONTAŻ
Demontaż przekładni kierowniczej ze wspomaganiem zmiennym jest identyczny, jak przekładni ze wspomaganiem
zwykłym, który został szczegółowo opisany powyżej.
36-14
SILNIKI
F9Q-F4P
UKŁAD KIEROWNICZY
Mot. 453-01
Zestaw ściskaczy do
elastycznych przewodów
rurowych
DEMONTAŻ
Wymontować:
– dwie śruby wspornika zbiornika układu
wspomagania,
– chlapacz przedni prawy,
– pasek napędowy akcesoriów.
Założyć ściskacz Mot. 453-01 na przewód zasilający.
Odłączyć przewody zasilania i wysokiego ciśnienia.
Przewidzieć wyciek płynu z układu wspomagania.
Wyciągnąć trzy śruby mocujące pompę i wyjąć ją.
MONTAŻ
Wykonać czynności odwrotne do demontażu,
przestrzegając napięcia paska (patrz rozdział 07
"Naprężanie paska akcesoriów")
Napełnić i odpowietrzyć układ manewrując łożyskiem
przy pracującym silniku.
36-15
36
SILNIKI
F4P-F9Q
UKŁAD KIEROWNICZY
36
Dir. 1083-01
Przyrząd do montażu koła
pasowego
WYMIANA KOŁA PASOWEGO
MONTAŻ
Wcisnąć koło pasowe, przyrząd Dir. 1083-01 aż do
otrzymania miary zaznaczonej podczas demontażu
(posmarować gwint i mocowanie koła pasowego
smarem).
DEMONTAŻ
Zależnie od montażu, wyjąć koło pasowe po
uniesieniu jednej strony względem końca osi.
Użyć prasę ze ściągaczem typu FACOM U 53T.
Przestrzegać miary wciskania koła pasowego.
X = 31,65 ± 3 mm.
36-16
SILNIK K4M
UKŁAD KIEROWNICZY
Mot. 453-01
rurowych
DEMONTAŻ
Wymontować:
– dwie śruby wspornika zbiornika układu
wspomagania i go odsunąć,
– obudowę rampy wtrysku (dwie śruby),
– pasek akcesoriów za pomocą klucza
sześciokątnego, którym można zablokować rolkę
napinacza po jej odsunięciu.
36-17
36
SILNIK K4M
UKŁAD KIEROWNICZY
Założyć ściskacz Mot. 453-01 na przewód zasilający.
36
Wymontować pompę (trzy śruby).
Odłączyć przewody zasilania i wysokiego ciśnienia.
Przewidzieć wyciek płynu układu wspomagania.
UWAGA: alternator znajduje się pod pompą: należy
go osłonić przed wyciekiem płynu układu
wspomagania.
Odłączyć przewód doprowadzający paliwo do rampy
wtrysku, co umożliwi demontaż wkrętu Torx (T40)
mocującego pompę.
MONTAŻ
kolejności.
Napełnić i odpowietrzyć układ manewrując łożyskiem
przy włączonym silniku.
36-18
SILNIK K4M
UKŁAD KIEROWNICZY
36
T. Ar. 1094
Ściągacz łożysk przekładni
głównej
Dir. 1083-01
pasowego
WYMIANA PIASTY
Umieścić pompę na stole warsztatowym, w imadle.
Umieścić przyrząd T. Ar. 1094 i wyjąć piastę.
Przestrzegać miary wciskania wsuwając blokadę
39,2 mm między piastę i obudowę pompy podczas jej
montażu.
NOTA: wsunąć śrubę (1) między oś pompy i pręt
popychacza przyrządu T. Ar. 1094.
Założyć piastę (nową) i wcisnąć ją przy użyciu
przyrządu Dir. 1083-01. Przedtem posmarować, co
ułatwi montaż.
NOTA: wsunąć pomiędzy przyrząd Dir. 1083-01 i
piastę blokadę (2) około 25 mm.
A Piasta
B Pompa układu wspomagania
X = 39,2 mm
36-19
SILNIK L7X
UKŁAD KIEROWNICZY
36
Mot. 453-01
rurowych
DEMONTAŻ
MONTAŻ
Ustawić pojazd na podnośniku.
kolejności przestrzegając momentów dokręcenia.
Wymontować:
– osłony plastykowe na spodzie silnika,
– dwie śruby mocujące wspornika zbiornika układu
wspomagania,
– pasek napędowy akcesoriów: w tym celu należy
postępować według metody opisanej w
rozdziale 07,
– cztery śruby mocujące koła pasowego na pompie
wspomagania układu kierowniczego.
Zamontować ponownie pasek napędowy akcesoriów
zgodnie ze wskazaniami w rozdziale 07.
Napełnić i odpowietrzyć układ skręcając koła
maksymalnie w lewo i w prawo przy pracującym
silniku.
Założyć szczypce Mot. 453-01 na przewody
elastyczne, które mają być wymontowane.
Wymontować:
– zasilający przewód elastyczny na pompie
wspomagania układu kierowniczego,
– przewód elastyczny ciśnienia,
– trzy śruby mocujące pompy wspomagania układu
kierowniczego,
– pompę wspomagania układu kierowniczego.
UWAGA: W trakcie wykonywania tej czynności,
należy pamiętać o ściekaniu płynu z układu
wspomagania: zabezpieczyć alternator.
36-20
SILNIK L7X
UKŁAD KIEROWNICZY
T. Ar. 1094
Ściągacz łożysk przekładni
głównej
Dir. 1083-01
pasowego
WYMIANA PIASTY
Umieścić pompę na stole warsztatowym, w imadle.
Zamontować narzędzie T. Ar. 1094 i wyciągnąć
piastę.
Wciskać piastę aż do uzyskania wymiaru
X = 41,5 mm.
UWAGA: wprowadzić śrubę (1) między oś pompy i
pręt popychacza narzędzia T. Ar. 1094.
Założyć piastę (nową) i wcisnąć ją przy użyciu
przyrządu Dir. 1083-01. Wcześniej nałożyć smar
wielofunkcyjny w celu ułatwienia montażu.
36-21
36
UKŁAD KIEROWNICZY
36
Dir.
803
Dir. 1 204
Złącze z gwintem metrycznym
Złącze do pomiaru ciśnienia
Mot. 453-01 Zestaw ściskaczy do elastycznych
przewodów rurowych
Fre. 1 085
lub
Manometr pomiar ciśnienia
Fre.
244-03
Fre.
284-06 Przewód łączący
METODA BEZ PRESOSTATU
Założyć szczypce Mot. 453-01 na przewody
elastyczne niskiego ciśnienia pompy.
Odłączyć przewody wysokiego ciśnienia (pamiętać o
wycieku oleju).
Podłączyć manometr Fre. 1085 lub Fre. 244-03.
36-22
UKŁAD KIEROWNICZY
METODA Z PRESOSTATEM
Na przewodach sztywnych (wysokiego ciśnienia) na
wyjściu z pompy, wymontować presostat i podłączyć
złącze do pomiaru ciśnienia Dir. 1204 oraz manometr
ciśnienia oleju Fre. 1 085 lub Fre. 244-03.
Wymontować złącze Dir. 803 lub Dir. 1204 oraz
manometr odcinając zasilanie pompy za pomocą
szczypiec Mot. 453-01 (Silnik V6).
Podłączyć ponownie przewody wysokiego ciśnienia
lub presostat (zależnie od przypadku) i zdjąć szczypce
Mot. 453-01.
Uzupełnić poziom zbiornika..
Należ pamiętać o wycieku oleju.
WSZYSTKIE TYPY
Zdjąć szczypce Mot. 453-01.
Uzupełnić poziom w pompie i uruchomić silnik w celu
sprawdzenia ciśnienia.
Przy kołach ustawionych w linii prostej, bez
względu na prędkość obrotową silnika, ciśnienie nie
powinno przekraczać: 5 do 7 barów.
Koła skręcone do oporu, przytrzymać je w tej
pozycji, ciśnienie maksymalne powinno wynosić:
86 do 93 barów Silnik K4M i 96 przy 103 barach
Silniki F4P, F9Q, L7X.
Czynność ta nie powinna trwać zbyt długo, aby
uniknąć wzrostu temperatury oleju.
36-23
36
137MECHANICZNYCH
Pompa hamulcowa
37
– nakrętki mocujące pompy hamulcowej na serwo
hamulca.
Śruba zbiornika płynu hamulcowego
0,35
Przewód hamulcowy
1,4
Nakrętka mocująca pompy hamulcowej
2,1
UWAGA: należy pamiętać wypływaniu płynu
hamulcowego, w celu uniknięcia uszkodzenia
części mechanicznych i karoseryjnych
znajdujących się w okolicy układu hamulcowego.
DEMONTAŻ
Wymontować:
– obudowę tłumika szumów ssania,
– zbiornik wyrównawczy,
– złącze poziomu płynu hamulcowego,
– śrubę mocującą zbiornika pompy hamulcowej (1).
Opróżnić zbiornik płynu hamulcowego i wymontować
go używając w tym celu szmatki.
Wymontować:
– złącze czujnika ciśnienia na pompie hamulcowej,
– przewód hamulcowy na pompie hamulcowej po ich
uprzednim oznaczeniu,
37-1
STEROWANIE ELEMENTÓW MECHANICZNYCH
Pompa hamulcowa
MONTAŻ
UWAGA: demontaż pompy hamulcowej wiąże się z
koniecznością wymiany jej uszczelki (A) na nową
w trakcie montażu pompy.
Wstawić pompę hamulcową ustawiając ją w osi serwa
tak, aby pręt popychacza wsunął się prawidłowo do
gniazda w pompie.
Zamontować:
– przewody hamulcowe zgodnie z ich oznaczeniem,
– zbiornik płynu hamulcowego naciskając na niego w
celu zamocowania go na pompie hamulcowej,
– śrubę mocującą zbiornika płynu hamulcowego.
Odpowietrzyć układ hamulcowy (patrz metoda
odpowietrzania).
37-2
37
SKRZYNIE
JH3 - JR5
Serwo hamulcowe
W kabinie, wymontować:
– oś obudowy pedału hamulca pręta popychacza
serwa hamulca,
0,35
Przewód hamulcowy
1,4
2,1
Nakrętka mocująca serwo hamulca
2,9
37
DEMONTAŻ
Wymontować:
– pompę hamulcową (patrz metoda),
– zawór zwrotny na serwo hamulca,
– złącza serwo hamulca.
– dwie nakrętki mocujące serwa hamulca.
Wyjąć serwo.
37-3
SKRZYNIA
DP0
Serwo hamulcowe
37
– uchwyt mocujący złącza modułowego.
0,35
Przewód hamulcowy
1,4
2,1
Śruba mocująca złącze modułowe
2
Nakrętka mocująca serwo hamulca
2,9
DEMONTAŻ
Wymontować:
serwa hamulca,
Wyjąć serwo.
37-4
SKRZYNIA
PK6
Serwo hamulcowe
– oś obudowy pedału hamulca pręt popychacza serwa
hamulca,
0,35
Przewód hamulcowy
1,4
Nakrętka mocująca pompę hamulcową
2,1
Nakrętkę mocującą serwa hamulca
2,9
37
DEMONTAŻ
Wymontować:
– przewód powietrza,
– obudowę filtra powietrza,
– skrzynkę wsporników bezpieczników,
– silnik wycieraczek (patrz metoda w rozdziale 85)
Wyjąć serwo.
37-5
SKRZYNIA
SU1
Serwo hamulcowe
– silnik wycieraczek (patrz metoda w rozdziale 85)
0,35
Przewód hamulcowy
1,4
Nakrętki mocujące pompy hamulcowej
2,1
Nakrętki mocujące serwa hamulca
2,9
Kolektor ssący
37
serwa hamulcowego,
0,5 + 0,8
DEMONTAŻ
Wymontować:
– przewody powietrza,
– kolektor ssący,
– obudowę filtra powietrza,
– skrzynkę wsporników bezpieczników,
– pompa hamulcową (patrz metoda),
– złącza serwa hamulca.
Wyjąć serwo.
37-6
Serwo hamulcowe
MONTAŻ
Przed montażem należy sprawdzić:
Wymiar L = 165,5 mm (kierownica z lewej strony)
L = 122 mm (kierownica z prawej strony)
Regulowane za pomocą pręta (C)
Przy montażu serwa hamulcowego i pompy
hamulcowej postępować w odwrotnej kolejności niż
przy demontażu.
37-7
37
Serwo hamulcowe
37
Mot.
453-01
Szczypce do przewodów
Pompa podciśnieniowa
KONTROLA SZCZELNOŚCI
Podczas kontroli szczelności serwo hamulcowego, upewnić się, że nie ma jakichkolwiek nieszczelności pomiędzy
serwo a pompą hamulcową. W wypadku ich stwierdzenia, wymienić uszczelkę (A).
Sprawdzanie szczelności serwo hamulcowego
powinno odbywać się w pojeździe, przy działającym
układzie hydraulicznym.
Jeżeli podciśnienie spada o ponad 33 mbary w ciągu
15 sekund, świadczy to o nieszczelności, mogącej
znajdować się:
Podłączyć pompę podciśnieniową między serwo
hamulcowe a źródło pociśnienia (kolektor ssący) przy
pomocy złącza w kształcie litery "T" i jak najkrótszego
przewodu.
– w zaworze zwrotnym (wymienić go),
Na minutę uruchomić silnik na biegu jałowym.
Jeśli serwo hamulcowe nie działa, układ hamulcowy
nadal działa, lecz nacisk na pedał hamulca musi być
dużo większy, aby osiągnąć takie samo zwolnienie
prędkości jak przy hamulcach ze wspomaganiem.
– w membranie pręta popychacza (w takim wypadku,
wymienić serwo hamulcowe).
Zacisnąć przewód (ściskaczem Mot. 453-01) między
złączem w kształcie litery "T" a źródłem podciśnienia.
Zatrzymać silnik.
37-8
Filtr powietrza - Zawór zwrotny serwa hamulców
37
WYMIANA ZAWORU ZWROTNEGO
Czynność ta może być wykonana bez demontażu
podzespołów z samochodu.
WYMIANA FILTRA POWIETRZA
DEMONTAŻ
Odłączyć przewód dolotowy podciśnienia od serwa
hamulców.
Pociągnąć obracając zawór zwrotny, aby wyjąć go z
gumowego kołnierza uszczelniającego.
MONTAŻ
Sprawdzić stan kołnierza uszczelniającego i zaworu
zwrotnego.
Przy wymianie filtru powietrza (F) nie ma konieczności
demontażu serwo hamulców.
Wymienić wadliwe części.
Zamontować cały element.
Pod pedałami, wyjąć zużyty filtr powietrza (F) przy
pomocy śrubokręta lub metalowego haczyka.
przeciąć nowy filtr w miejscu (A) (patrz rysunek) i
nałożyć go na popychacz, po czym wsunąć go w
gniazdo tak, by wypełnił całą średnicę i nie dopuścił do
przedostawania się niefiltrowanego powietrza.
37-9
System awaryjnego wspomagania układu hamulcowego
37
WSTĘP
System awaryjnego wspomagania układu hamulcowego jest urządzeniem uzupełniającym układ ABS.
OPIS
W systemie awaryjnego wspomagania układu hamulcowego wykorzystano dwie technologie. Jedna opiera się na
użyciu elementów elektronicznych (system AFU elektroniczny). Druga na użyciu elementów mechanicznych
(system AFU mechaniczny).
System AFU (elementy elektroniczne):
– serwo hamulca wyposażone w wyłącznik rozpoznający naciśnięcie kierowcy na pedał,
– czujnik przemieszczenia,
– pompa hamulcowa.
Sterowanie wspomaganiem jest zapewnione przez moduł elektroniczny ABS.
System AFU (elementy mechaniczne):
– serwo hamulcowe wyposażone w zawór reagujący na prędkość wciskania pedału.
W obu przypadkach rozpoznawanie prędkości wciskania pedału pozwala, za pośrednictwem wzmacniacza
hamowania, na wytworzenie ciśnienia w układzie hamulcowym, nakładającego się na nacisk wywierany przez
kierowcę.
Ciśnienie maksymalne jest ograniczone poziomem podciśnienia wytwarzanego we wzmacniaczu.
ZASADA DZIAŁANIA
Awaryjne wspomaganie układu hamulcowego pozwala systemowi na rozpoznanie sytuacji i działa natychmiast w
celu zapewnienia jak najkrótszej drogi hamowania.
Awaryjne hamowanie jest rozpoznawane dzięki prędkości wciskania pedału hamulca; w takiej sytuacji
wspomaganie hamowania rozwija natychmiast swoją moc maksymalną i pozwala na jak najszybsze uzyskanie
regulacji ABS.
Hamowanie z regulacją ciśnienia przez ABS jest następnie utrzymywane tak długo, aż pedał hamulca nie zostanie
zwolniony przez kierowcę.
Przy zwykłym hamowaniu, układ hamowania działa w sposób tradycyjny.
37-10
: Bez awaryjnego wspomagania układu hamulcowego
: Z awaryjnym wspomaganiem układu hamulcowego
37-11
37
37
SERWO HAMULCOWE
AFU (elementy mechaniczne)
AFU (elementy elektroniczne)
Znajdujący się wewnątrz serwa hamulcowego
mechaniczny zawór bezwładnościowy (sprężyna plus
kulka do podtrzymania wspomagania) pozwala, w
zależności od prędkości wciskania pedału, uruchomić
wzmacniacz siły hamowania w serwo hamulcowym;
zwiększyć ciśnienie hydrauliczne.
DEMONTAŻ
Metoda demontażu serwa hamulcowego jest
identyczna, bez względu na to, czy chodzi o system
awaryjnego wspomagania hamowania elektroniczny
czy mechaniczny.
Inny jest tylko sposób podłączenia złączy, patrz
demontaż serwa hamulcowego.
W sytuacji hamowania, kierowca naciska na pedał
hamulca, który uruchamia czujnik przemieszczenia (1)
i przełącznik dezaktywacji (2).
Moduł elektroniczny wyznacza prędkość wciskania
pedału i równoważy ją za pomocą dwóch
następujących czynników:
– korekta ze względu na położenie pedału,
– korekta ze względu na prędkość pojazdu.
Jeśli wynik jest wyższy od progu odniesienia, a czujnik
dezaktywacji jest włączony, moduł elektroniczny
włącza wtedy elektrozawór wspomagania serwa
hamulcowego, który osiąga swoją moc maksymalną.
W przeciwnym razie serwo hamulcowe działa w
sposób tradycyjny. System AFU zostaje wyłączony
natychmiast po zwolnieniu pedału przez kierowcę.
37-12
CZUJNIK PRZEMIESZCZENIA MEMBRANY
37
MONTAŻ
UWAGA: przed przystąpieniem do montażu czujnika
przemieszczania membrany, należy koniecznie
wymienić jego uszczelkę.
Umieścić czujnik na serwo hamulcowym i zatrzasnąć
go naciskając na jego górną część.
DEMONTAŻ
Odłączyć złącze.
Za pomocą małego śrubokręta odgiąć zacisk
mocujący czujnika i wymontować go.
37-13
Czujnik położenia pedału hamulca
DEMONTAŻ
Na wsporniku pedału hamulca:
Odłączyć czujnik położenia pedału hamulca.
Wykonać ćwierć obrotu w kierunku przeciwnym do
ruchu wskazówek zegara.
Wymontować czujnik położenia pedału.
MONTAŻ
Czujnik położenia pedału hamulca posiada
automatyczną regulację dostosowującą się zależnie
od położenia pedału.
Przed zamontowaniem czujnika, należy ustawić
regulację na minimum pociągając za pedał.
MONTAŻ
Umieścić czujnik w gnieździe i wykonać ćwierć obrotu
w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara.
Podłączyć złącze czujnika położenia pedała hamulca.
37-14
37
Cięgło hamulca ręcznego
Odłączyć złącza.
Nakrętki mocujące hamulec ręczny
37
Wymontować:
– środkową konsolę,
– mocowania dźwigni hamulca ręcznego,
2,1
DEMONTAŻ
W kabinie
Wymontować:
– osłonę dźwigni zmiany biegów,
– osłonę hamulca ręcznego,
– czytnik karty RENAULT,
– dwie przednie śruby centralne części deski
rozdzielczej,
– linki dźwigni hamulca ręcznego,
– dźwignię hamulca ręcznego.
MONTAŻ
kolejności.
– dwie tylne śruby środkowa konsola.
37-15
Cięgło hamulca ręcznego
REGULACJA
Regulacja koła
Nieprawidłowa regulacja hamulca ręcznego:
● uniemożliwia prawidłowe działanie systemu
automatycznej kompensacji luzu szczęk
hamulcowych,
● powoduje długi skok pedału hamulca.
Wymontować oba tylne koła.
37
Upewnić się:
– czy linki przesuwają się prawidłowo,
– co do sposobu przemieszczania się dźwigni hamulca
ręcznego i ustawić je w położeniu dolnym
krańcowym.
Nie należy w żadnym przypadku naciągać linki,
aby usunąć usterkę, gdyż nie odniesie to skutku i
pojawi się ona ponownie.
Hamulec ręczny nie służy do kasowania luzu szczęk,
jego regulację należy przeprowadzać wyłącznie przy
wymianie:
– klocków hamulcowych,
– linek,
– dźwigni hamulca ręcznego.
Poza w/w naprawami, regulacja hamulca ręcznego
jest niedozwolona.
Regulację wykonuje się w kabinie, na poziomie
środkowej konsoli.
Regulacja centralna
Wyregulować hamulec ręczny w celu zetknięcia
końcówki z dźwignią bez jej przemieszczania.
W podłokietniku środkowym podnieść klapkę do
regulacji i ustawić nakrętkę dźwigni hamulca.
Wyregulować tak, aby dźwignie nie stykały się między
1szą i 2gą zapadką dźwigni hamulca ręcznego, i
pozostały nie zetknięte na 2giej zapadce.
Następnie zamontować koła.
37-16
Giętki przewód hamulcowy
37
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI PRZY DEMONTAŻU - MONTAŻU CYLINDERKA LUB PRZEWODU HAMULCOWEGO
Ze względów bezpieczeństwa, aby uniknąć skręcenia przewodu hamulcowego, który mógłby zetknąć się z
elementem zawieszenia, konieczne jest zachowanie następującej kolejności wykonywania operacji:
DEMONTAŻ
MONTAŻ
Odkręcić (kluczem do przewodów) złącze (1)
przewodu sztywnego od przewodu elastycznego (2)
do momentu, gdy sprężyna (3) zostanie zwolniona, co
pozwoli na wysunięcie przewodu elastycznego z
rowków (4).
Założyć zacisk i przykręcić do niego przewód
elastyczny, następnie dokręcić go momentem
1,4 daN.m.
Elastyczne przewody należy montować, gdy
zawieszenie jest ustawione:
– Koła na podłożu (zawieszenie pod obciążeniem)
– Koła w linii prostej
Umieścić zakończenie zewnętrznej części przewodu
na uchwycie podtrzymującym (5), unikając skręcenia i
sprawdzić czy końcówka (4) wsuwa się swobodnie w
wyżłobienia uchwytu, następnie założyć:
– sprężynę (3),
– przewód sztywny na przewód giętki uważając, by ten
ostatni nie obracał się przy dokręcaniu.
Dokręcić złącze zalecanym momentem.
Odpowietrzyć układ hamulcowy.
Odkręcić przewód elastyczny od zacisku i,
ewentualnie, zacisk.
37-17
137MECHANICZNYCH
Rysunek w rozłożeniu pompy siłownika sprzęgła
37-18
37
DEMONTAŻ
Odłączyć akumulator
W kabinie
Wymontować przegub kulisty pompy sprzęgła na
pedale sprzęgła.
W komorze silnika
Spuścić płyn ze zbiornika płynu hamulcowego aż
poziom opadnie poniżej otworu zasilania pompy.
Ułożyć szmatkę pod tym otworem, a następnie
odłączyć przewód od zbiornika płynu hamulcowego i
założyć zatyczki.
Wyjąć zacisk (1) przytrzymujący przewód łączący
pompę-siłownik na pompie.
Ułożyć szmatkę pod pompą, a następnie odłączyć
przewód łączący na pompie i założyć zatyczkę na
każdy otwór.
Wymontować pompę z przegrody czołowej obracając
ją o ćwierć obrotu (mocowanie typu bagnetowego) za
pomocą narzędzia Emb. 1596.
37-19
37
37
MONTAŻ
Sprawdzić stan uszczelek.
kolejności.
Pompa posiada występ zapobiegający niewłaściwemu
montażowi, istnieje tylko jedna prawidłowa pozycja.
Uzupełnić poziom zbiornika płynu hamulcowego.
Sprawdzić prawidłowe działanie zespołu sprzęgła.
Dolać płynu hamulcowego do zbiornika.
Odpowietrzyć układ hydrauliczny:
– podłączyć do otworu (C) przewód połączony ze
zbiornikiem napełnionym płynem hamulcowym,
– podnieść spinkę (2),
– odczepić przewód do pierwszego położenia,
– zamontować aparat do odpowietrzania,
– uruchomić aparat do odpowietrzania,
– zaczekać na całkowite ujście powietrza z układu
hydraulicznego,
– przypiąć przewód do siłownika sprzęgła.
37-20
PK6
Siłownik sprzęgła
Wymontować skrzynię biegów.
Śruba mocująca siłownik na obudowie
sprzęgła
37
Odłączyć złącze (C) cylinderka siłownika sprzęgła
wymontowując spinkę (3).
0,9
DEMONTAŻ
Demontaż siłownika sprzęgła może być
przeprowadzony dopiero po wymontowaniu skrzyni
biegów.
Odłączyć przewód łączący pompę-siłownik wyjmując
spinkę (2) znajdującą się na złączu (C).
Wymontować trzy śruby (B) mocujące cylinderek
siłownika sprzęgła, a następnie wyjąć go.
UWAGA: w żadnym wypadku nie włączać układu,
gdy siłownik jest wymontowany (nawet jeśli jest
on połączony z pedałem sprzęgła), mogłoby to
spowodować wyrzucenie tłoka hydraulicznego i
łożyska siłownika.
37-21
PK6
37
MONTAŻ
kolejności.
Dokręcić dwie śruby (B) mocujące siłownik momentem
0,9 daN.m.
Uzupełnić poziom w zbiorniku płynu hamulcowego.
WAŻNE: nie należy nakładać smaru na wał
wyjściowy ze skrzyni biegów, by nie dopuścić do
uszkodzenia siłownika.
UWAGA: należy wymienić siłownik sprzęgła po
wymianie mechanizmu sprzęgła, by zapobiec
wszelkim ewentualnym wyciekom.
– odczepić przewód do pierwszego położenia,
– poczekać na całkowite odpowietrzenie układu
hydraulicznego.
37-22
JR - JH
DEMONTAŻ
Śruba mocująca siłownik na obudowie
sprzęgła
37
Odłączyć złącze (C) cylinderka siłownika sprzęgła
wykręcając dwie śruby (A).
0,9
DEMONTAŻ
UWAGA: Demontaż siłownika sprzęgła (C) może być
przeprowadzony dopiero po wymontowaniu skrzyni
biegów, patrz rozdział 21.
Wymontować dwie śruby (B) mocujące cylinderka
siłownika sprzęgła, a następnie wyjąć go.
UWAGA: w żadnym wypadku nie włączać układu,
gdy siłownik jest wymontowany (nawet jeśli jest
on połączony z pedałem sprzęgła), mogłoby to
spowodować wyrzucenie tłoka hydraulicznego i
łożyska siłownika.
37-23
JR - JH
37
MONTAŻ
kolejności.
Dokręcić dwie śruby (A) i (B) mocujące siłownik
momentem 0,9 daN.m.
WAŻNE: nie należy nakładać smaru na wał
wyjściowy ze skrzyni biegów, by nie dopuścić do
uszkodzenia siłownika.
UWAGA: należy wymienić siłownik sprzęgła po
wymianie mechanizmu sprzęgła, by zapobiec
wszelkim ewentualnym wyciekom.
– Podłączyć do otworu (C) przewód połączony ze
zbiornikiem płynu hamulcowego,
– Podnieść spinkę (2),
– Odczepić przewód do pierwszego położenia,
– Zamontować aparat do odpowietrzania,
– Uruchomić aparat do odpowietrzania,
– Poczekać na całkowite odpowietrzenie układu
hydraulicznego,
– Zamocować przewód na siłowniku sprzęgła.
37-24
Przewody sterowania sprzęgłem
37
DEMONTAŻ
MONTAŻ
Zlać płyn hamulcowy ze zbiorniczka w taki sposób, by
poziom płynu znajdował się pod otworem zasilania
siłownika.
Wykonać operacje demontażu w odwrotnej kolejności.
UWAGA:
W trakcie montażu:
– nie uszkodzić poszczególnych przewodów,
– zwrócić uwagę na sposób ich ułożenia,
– umieścić prawidłowo spinki mocujące.
Ułożyć szmatkę pod tym otworem, a następnie
odłączyć przewód zbiornika płynu hamulcowego i
założyć zatyczki.
Zdjąć spinkę mocującą przewodu łączącego pompęsiłownik na pompie.
Ułożyć szmatkę pod pompą, a następnie odłączyć
przewód łączący na pompie i założyć zatyczki na
wszystkich otworach.
– wyciągnąć przewód do pierwszego położenia,
– zaczekać na całkowite ujście powietrza z układu
hydraulicznego,
Odłączyć przewód łączący pompę-siłownik zdejmując
spinkę (2) znajdującą się na złączu (C).
Umieścić zatyczki na otworach.
Wyjąć delikatnie przewód łączący pompę-siłownik,
uważając, by nic nie uszkodzić.
37-25
Pedał sprzęgła
Nakrętka wspornika
3,4
DEMONTAŻ
Odłączyć akumulator
Ustawić koła w linii prostej.
Odłączyć przegub pompy sprzęgła na pedale.
Wymontować:
– trzy nakrętki (A) wspornika,
– dwa złącza (B) czujników pedałów.
MONTAŻ
Postępować w odwrotnej kolejności niż przy
demontażu.
Dokręcić nakrętki momentem 3,4 daN.m.
37-26
37
Moduł sterujący
RYSUNEK W ROZŁOŻENIU
ZEWNĘTRZNE LINKI STERUJĄCE W SKRZYNI BIEGÓW JR/JH
ZEWNĘTRZNE LINKI STERUJĄCE W SKRZYNI BIEGÓW PK
37-27
37
JR - JH
Moduł sterujący
W komorze silnika:
Śruba mocująca modułu
37
Wymontować:
– obudowę tłumika szumów ssania (C),
3
DEMONTAŻ
Czynność tą wykonuje się po uprzednim
wymontowaniu środkowej konsoli (patrz odpowiedni
rozdział).
– śrubę mocującą zewnętrznego sterowania biegów,
Pod pojazdem:
Odłączyć sondę Lambda (A).
Wymontować:
– układ wydechowy (patrz rozdział 19),
– dwie śruby mocujące ekran termiczny,
– ekran termiczny (B).
– zewnętrzną linkę sterującą biegów wraz z modułem
sterującym.
MONTAŻ
demontażu.
18614
37-28
PK
Moduł sterujący
W komorze silnika:
Śrubę mocującą modułu
37
Wymontować skrzynkę przekaźników (C).
3
DEMONTAŻ
wymontowaniu środkowej konsoli (patrz odpowiedni
rozdział).
Zdjąć spinki (D) zewnętrznych linek sterujących
biegami (E).
Pod pojazdem:
Wymontować:
18614
37-29
PK
Moduł sterujący
Wymontować linkę sterującą wybieraniem biegów
wraz z modułem sterującym.
MONTAŻ
demontażu.
37-30
37
Moduł sterujący
RYSUNEK W ROZŁOŻENIU
ZEWNĘTRZNE LINKI STERUJĄCE W SKRZYNI DP0/SU1
37-31
37
DP0/SU1
Moduł sterujący
37
Śruba mocująca modułu
3
CECHA SZCZEGÓLNA:
Kiedy pojazd jest unieruchomiony, możliwe jest
odblokowanie dźwigni wybierania biegów poprzez
wciśnięcie przycisku znajdującego się pod osłoną.
Za pomocą ostrego narzędzia naciąć spód modułu
zgodnie z odciśniętem wzorem.
Wyjąć linkę z modułu.
Wymontować moduł sterujący (A).
DEMONTAŻ
wymontowaniu środkowej konsoli.
Pod pojazdem:
Odłączyć sondę Lambda (A) (jeśli pojazd jest w nią
wyposażony).
Wymontować:
MONTAŻ
demontażu.
UWAGA: umieścić prawidłowo linki.
37-32
DP0
37
DEMONTAŻ LINEK ZMIANY I WYBIERANIA
BIEGÓW
DEMONTAŻ
Pod pojazdem:
Wymontować sondę Lambda (A).
Wymontować:
Odpiąć:
– przegub (1) linki przełącznika wielofunkcyjny (CMF),
– linkę (2) przełącznika wielofunkcyjnego
odblokowując ogranicznik osłony linki.
UWAGA: podczas tej operacji nie wolno poruszyć
pomarańczowego pierścienia. Możliwe jest jego
pęknięcie podczas montażu lub demontażu. W danym
przypadku nie trzeba wymieniać przewodu
sterującego, ponieważ brak tej części nie powoduje
zakłócenia w działaniu systemu.
W komorze silnika:
Wymontować obudowę tłumika szumów ssania (C).
Wymontować zewnętrzną linkę sterującą biegami.
37-33
DP0
MONTAŻ
kolejności.
Wyregulować linkę zmiany biegów na poziomie
przełącznika wielofunkcyjnego.
Nacisnąć na zaczep (T) następnie zablokować w
położeniu za pomocą zaczepu.
Podłączyć linkę do przegubu przełącznika
wielofunkcyjnego w położeniu N do wybieraka
biegów i do przełącznika wielofunkcyjnego (CMF).
Poruszyć zacisk zaczepu (T) w celu zablokowania
położenia. Regulacja jest wykonana.
37-34
37
SU1
DEMONTAŻ LINEK ZMIANY I WYBIERANIA
BIEGÓW
37
Odpiąć:
– przegub (1) linki przełącznika wielofunkcyjny (CMF),
– linkę (2) przełącznika wielofunkcyjnego
odblokowując ogranicznik osłony linki.
DEMONTAŻ
UWAGA: podczas tej operacji nie wolno poruszyć
pomarańczowego pierścienia. Możliwe jest jego
uszkodzenie podczas demontażu lub montażu. W
danym przypadku nie trzeba wymieniać przewodu
sterującego, ponieważ brak tej części nie powoduje
zakłócenia w działaniu systemu.
Pod pojazdem:
Wymontować:
W komorze silnika:
Wymontować zewnętrzną linkę sterującą biegami.
Wymontować osłonę pod silnikiem (C).
37-35
SU1
MONTAŻ
kolejności.
Wyregulować linkę zmiany biegów na poziomie
przełącznika wielofunkcyjnego.
Nacisnąć na zaczep (T), następnie zablokować w
pozycji za pomocą zacisku.
Podłączyć linkę do przegubu przełącznika
wielofunkcyjnego w położeniu N do wybieraka
biegów i do przełącznika wielofunkcyjnego (CMF).
Poruszyć zaciskiem zaczepu (T) zablokowania
położenia. Regulacja jest wykonana.
37-36
37
SYSTEMY HYDRAULICZNY STEROWANY
ELEKTRONICZNIE
138
Kontrola toru jazdy MK 60
1
2
3
4
Pompa hydrauliczna z modułem zmiany ciśnienia
Moduł elektroniczny ABS; ESP (Electronic Stability Program)
Czujnik koła
Miernik przyśpieszenia, czujnik obrotu.
38-1
38
SYSTEMY HYDRAULICZNY STEROWANY ELEKTRONICZNIE
1
2
3
4
5
6
7
8
Zespół hydrauliczny
Czujnik koła
Czujnik kąta koła kierownicy
Czujnik prędkości obrotu i przyśpieszenia poprzecznego
Moduł elektroniczny kontroli silnika
Obudowa przepustnicy z silnikiem
Czujnik ciśnienia
Połączenie CAN
38-2
38
1
2
3
4
5
6
7
8
9
A
Zespół hydrauliczny
moduł elektroniczny
Siłownik wspomagania układu hamulcowego składający się z elementów
mechanicznych
Czujnik kąta koła kierownicy
Czujnik prędkości obrotu i prędkości poprzecznej
Prędkość pojazdu
Sieć CAN
Czujnik koła
Gniazdo diagnostyczne
Sieć połączeń specyficznych CAN
38-3
38
38
WSTĘP
System ESP (Electronic Stability Program) jest urządzeniem uzupełniającym układ ABS.
OPIS
ESP (Electronic Stability Program) składa się z następujących elementów:
– zespół wspomaganie wyposażony w: system AFU (System Awaryjnego Wspomagania Układu Hamulcowego),
pompę hamulcową wyposażoną w czujnik ciśnienia,
– zespół elektropompy składający się z:
– pompy hydraulicznej,
– z modułu zmiany ciśnienia (dwanaście elektrozaworów),
– z modułu elektronicznego.
– czujnik kąta koła kierownicy,
– czujnik obrotu i przyśpieszenia poprzecznego,
– cztery czujniki kół.
ZASADA DZIAŁANIA
System ESP (Electronic Stability Program) oblicza tor odniesienia pojazdu i, jeśli rzeczywisty tor pojazdu różni się
od toru odniesienia, stosuje korygujący sposób hamowania.
Tor rzeczywisty jest obliczany w czasie rzeczywistym na podstawie pomiarów wykonywanych w pojeździe.
Odpowiada on żądanemu prawidłowemu zachowaniu się pojazdu.
Te pomiary to:
– prędkość kół,
– kąt skrętu koła kierownicy.
Tor odniesienia jest porównywany z torem rzeczywistym pojazdu, określanym na podstawie pomiarów:
– prędkości obrotu,
– przyśpieszenia poprzecznego.
System Kontroli Toru Jazdy (Electronic Stability Program) używa jako wartości regulacyjnych odchyleń między tymi
dwoma torami w celu wyznaczenia sposobu hamowania, który zostanie zastosowany w jednym lub w wielu kołach
zależnie od wybranej strategii.
Siły wytworzone przez układ hamulcowy zmieniają moment obrotowy zachowania pojazdu, który pozwala zapewnić
mu tor jazdy odpowiadający żądanemu zachowaniu.
38-4
38
Kiedy następuje ingerencja systemu ESP (Electronic Stability Program)?
Kierunek wybrany przez kierowcę
W jakim kierunku jedzie pojazd?
Analizowanie zamiaru kierowcy
Potwierdzony tor jazdy
Wyznaczenie ODCHYLENIA od TORU JAZDY
DZIAŁANIA KORYGUJĄCE
HAMULCE I SILNIK
38-5
ZESPÓŁ HYDRAULICZNY
Wymontować:
– koła,
– lewy chlapacz,
– przednią część prawego chlapacza,
– złącze długie,
– zderzak,
– moduł regulacji powietrza (silnik L7X),
– blok grzania świec żarowych (silnik F9Q),
– złącze ABS,
Przewody hamulcowe zespołu
1,4
Śruba łącznika podłużnicy aluminiowej
4,4
4,4
Zespół hydrauliczny MK 60 składa się z dwunastu
elektrozaworów (w zespole ABS jest ich osiem).
Moduł elektroniczny jest wyposażony w większy
procesor mocy (steruje on większą ilością
parametrów).
– górne przewody ABS,
– dolne przewody ABS,
Zespół hydrauliczny jest umieszczony z przodu po
lewej stronie pojazdu, za zderzakiem przednim.
UWAGA: zespoły hydrauliczne MARK 60
wyposażone w system kontroli toru jazdy i zespoły
hydrauliczne MARK 60, które nie są wyposażone w
ten system mają podobny wygląd. Należy
koniecznie sprawdzić zespół hydrauliczny
zamontowany w pojeździe przed przystąpieniem
do jego wymiany.
DEMONTAŻ
38-6
38
38
MONTAŻ
– spinki mocujące przewody na wsporniku,
kolejności.
Odpowietrzyć układ hamulcowy (patrz metoda).
– dwa łączniki lewe.
Odkręcić bez zdejmowania dwie śruby przednie
podłużnicy aluminiowej.
Wymontować:
– trzy śruby mocujące wspornika ABS,
– trzy śruby mocujące układ ABS na wsporniku,
– układ ABS.
38-7
38
MODUŁ ELEKTRONICZNY ABS
MONTAŻ
DEMONTAŻ
W trakcie montażu nowego modułu elektronicznego,
nie należy zapominać po zamocowaniu widełek
połączeniowych (B) między układem i modułem
elektronicznym.
Demontaż modułu elektronicznego nie wiąże się z
koniecznością całkowitego demontażu układu w
pojeździe.
Wymontować:
– dwie śruby mocujące na pompie hydraulicznej,
– moduł elektroniczny.
UWAGA: w trakcie demontażu pompa
hydrauliczna (A) powinna być dociśnięta do
modułu zmiany ciśnienia.
38-8
38
Przyporządkowanie ścieżek w układzie ABS z systemem ESP (Electronic Stability Program) i z
elektronicznym Systemem Awaryjnego Wspomagania Układu Hamulcowego
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
zasilanie baterii zespołu elektropompy
linia DIAG K
sygnał przemieszczania pedału*
zasilanie po włączeniu zapłonu
masa czujnika pedału*
sygnał czujnika przyśpieszenia poprzecznego**
zasilanie 5 voltów czujnik przemieszczenia
pedału*
nie podłączony*
nie podłączony*
nie podłączony*
linia CAN H
CAN H rozdwojona (nie podłączona)
nie podłączony*
CAN L rozdwojona (nie podłączona)
linia CAN L
masa
zasilanie cewki przy włączonym wspomaganiu*
zasilanie 5 voltów czujnik ciśnienia
masa czujnika ciśnienia
sygnał czujnika ciśnienia
nie podłączony*
nie podłączony*
nie podłączony*
masa czujnika obrotu, przyśpieszenia
poprzecznego*
linia CAN L specyficzna
zasilanie czujnika obrotu, przyśpieszenia
poprzecznego*
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
styk normalnie rozwarty*
wspólna ścieżka styku*
linia CAN H specyficzna
styk normalnie zwarty*
sterowanie cewki przy włączonym wspomaganiu*
zasilanie baterii elektrozaworów
masa czujnika prędkości prawego przedniego koła
zasilanie/sygnał czujnika koła prawego przedniego
sterowanie przekaźnikiem wyłączania świateł
stop*
zasilanie/sygnał czujnika koła tylnego lewego
masa czujnika prędkości koła tylnego lewego
sterowanie ON/OFF ASR (System
Antypoślizgowy) ESP (System Kontroli Toru
Jazdy)
obrotomierz
sygnał czujnik prędkości obrotu*
włącznik świateł stop
masa czujnik prędkości koła tylnego prawego
zasilanie/sygnał czujnika koła tylnego prawego
nie podłączony*
zasilanie/sygnał czujnika koła przedniego lewego
masa czujnik prędkości koła przedniego lewego
masa
Przyporządkowanie ścieżek w układzie ABS z
systemem ESP (Electronic Stability Program) i z
mechanicznym Systemem Awaryjnego
Wspomagania Układu Hamulcowego
* ścieżka nie podłączona
** masa czujnika prędkości obrotu/przyśpieszenia
poprzecznego
38-9
CZUJNIK KĄTA KOŁA KIEROWNICY
System Kontroli Toru Jazdy (Electronic Stability
Program) używa czujnika kąta koła kierownicy w celu
obliczania toru jazdy wybranego przez kierowcę.
Informacja ta jest interpretowana jak komenda
kierowcy.
Czujnik kąta koła kierownicy nie jest zwykłym
czujnikiem, może być on traktowany jako prawdziwy
moduł elektroniczny. Posiada on dwa procesory, które,
dzięki redundancji, zapewniają skuteczność informacji
dostarczanej do specyficznej sieci połączeń CAN.
– złącza poduszki powietrznej,
– złącza w kole kierownicy,
– śruba mocująca kierownicę.
Ten czujnik znajduje się na kolumnie kierownicy, jest
on przymocowany do zespołu przełącznik obrotowy.
Ustawić koła p[pojazdu w linii prostej.
DEMONTAŻ
Przed przystąpieniem do wykonywania
jakichkolwiek czynności w układach poduszek
powietrznych, zablokować moduł elektroniczny za
pomocą urządzeń diagnostycznych. Pozwala to na
odblokowanie blokady elektrycznej kolumny
kierowniczej (patrz rozdział 88).
Wymontować:
– poduszkę powietrzną,
38-10
38
38
Podnosić po dwa zaciski górne i dolne przechylając
nieznacznie korpus czujnika.
Wymontować czujnik kąta koła kierownicy
MONTAŻ
Jeśli czujni jest nowy, zdjąć zawleczkę i pozostawić
oznaczenie koloru żółtego w środku otworu.
Wypośrodkować czujnik za pomocą prowadników.
Zablokować cztery zaciski.
kolejności.
– dwie śruby mocujące obudowę kolumny kierownicy,
– dwie górne obudowy wraz z listwą ozdobną tablicy
wskaźników,
UWAGA: Wyżłobienia w kierownicy posiadają
zabezpieczenia zapobiegające przed nieprawidłowym
montażem. Kierownica powinna się wsuwać
swobodnie w rowki. Należy uważać, aby ich nie
uszkodzić.
Śruba mocująca kierownicę musi być koniecznie
wymieniona po każdym demontażu i dokręcona
momentem (4,4 daN.m).
– obudowę dolną.
Odłączyć złącze na czujniku kąta koła kierownicy.
38-11
USTAWIANIE CZUJNIKA KĄTA KOŁA
KIEROWNICY
Włączyć zapłon.
Poruszyć kierownicą tak, by obróciła się o kąt większy
niż 4°, co odpowiada około 1 cm na obwodzie koła
kierownicy. Powoduje to przejście czujnika w stan
czuwania.
Ustawić koła w linii prostej koło kierownicy poziomo (z
tolerancją około ± 15°).
Za pomocą urządzenia diagnostycznego nawiązać
łączność z modułem elektronicznym Systemu Kontroli
Toru Jazdy (Electronic Stability Program) i uruchomić
procedurę ustawiania czujnika.
Po wykonaniu czynności wyzerować usterki modułu
elektronicznego.
Wyłączyć zapłon.
38-12
38
CZUJNIK PRĘDKOŚCI OBROTU I
PRZYŚPIESZENIA POPRZECZNEGO
38
Wymontować:
– dwie nakrętki mocujące wspornika czujnik prędkości
obrotu i przyśpieszenia poprzecznego,
Te dwa czujniki znajdują się na poziomie środkowej
konsoli, przed dźwignią hamulca ręcznego.
– wspornik czujnika prędkości obrotu i przyśpieszenia
poprzecznego.
Nakrętka czujnika
MONTAŻ
2
kolejności.
DEMONTAŻ
W kabinie
Wymontować:
– osłonę dźwigni zmiany biegów,
– osłonę hamulca ręcznego,
– wspornik górny środkowej konsoli.
Odłączyć złącza.
38-13
38
CZUJNIKI KÓŁ
– z tyłu w nadkolach za chlapaczem.
DEMONTAŻ
MONTAŻ
Za pomocą płaskiego śrubokręta nacisnąć na czujnik
wspornika w (G) w celu jego zwolnienia.
Zacisnąć czujnik.
Podłączyć złącza przestrzegając takiego samego
ułożenia jak przed demontażem.
Pociągnąć za czujnik w celu jego wyjęcia.
Sprawdzić szczelinę za pomocą zestawu
szczelinomierzy (nie regulowane).
Przód Z = 0,6 mm ± 0,5
Tył Z = 0,8 mm ± 0,5
UWAGA: w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia usterki,
należy upewnić się co do prawidłowego podłączenia
złączy.
Czujnik powinien być zamontowany ręcznie. W trakcie
jego montażu nie należy go uderzać.
nie ciągnąć za przewody ABS; grozi to ich
uszkodzeniem.
Odłączyć czujniki:
– po przedniej stronie wsporników czujnika,
38-14
CZUJNIK CIŚNIENIA
Przekazuje do modułu elektronicznego informację o
ciśnieniu hydraulicznym na poziomie pompy
hamulcowej.
DEMONTAŻ
Czujnik ciśnienia
2,5
Umieścić przycisk na pedale w celu uniknięcia
wypłynięcia płynu.
Wymontować:
– przewód powietrza,
– zbiornik wyrównawczy.
Za pomocą strzykawki napełnić wstępnie nowy
czujnik w celu uniknięcia pęcherzyków powietrza
w układzie.
Uwaga: pod koniec napełniania płyn hamulcowy
powinien utworzyć rodzaj sklepienia na wejściu
czujnika.
Wymontować czujnik ciśnienia używając w tym celu
szmatki i wymienić go natychmiast na nowy.
MONTAŻ
kolejności.
38-15
38
38
Metody demontażu zespołu hydraulicznego systemu ABS są podobne przy demontażu zespołu hydraulicznego
systemu kontroli toru jazdy.
– czujnik obrotu i przyśpieszenia poprzecznego,
– czujnik kąta koła kierownicy,
– czujnik ciśnienia hydraulicznego,
nie są obecne.
UWAGA: zespoły hydrauliczne MARK 60 i zespoły hydrauliczne MARK 60 wyposażone w system kontroli
toru jazdy mają podobny wygląd.
Należy koniecznie sprawdzić typ zespołu hydraulicznego zamontowanego w pojeździe przed przystąpieniem
do jego wymiany.
38-16
38
ODPOWIETRZANIE UKŁADU
UWAGA: zespół hydrauliczny jest wstępnie napełniony.
Opisywaną procedurę odpowietrzania można stosować w następstwie demontażu jednego z następujących
elementów:
– zespół hydrauliczny,
– pompa hamulcowa,
– przewody (między zespołem hydraulicznym a pompą hamulcową).
UWAGA: układ hamulcowy wyposażony w ABS nie może mieć żadnych usterek i powinien działać prawidłowo, w
przeciwnym razie należy naprawić układ ABS zarówno jego część hydrauliczną jak i elektryczną.
1)
Wykonać odpowietrzanie konwencjonalne układu hamulcowego stopą lub aparatem do odpowietrzania.
UWAGA: jeśli po jeździe próbnej przy włączonej regulacji ABS, skok pedału nie jest prawidłowy, należy
wykonać odpowietrzenie zespołu hydraulicznego.
2)
Odpowietrzenie układu hydraulicznego
WAŻNE: przestrzegać kolejności odpowietrzania zaczynając od hamulca tylnego prawego, następnie tylny
lewy, przedni lewy wreszcie przedni prawy.
a)
Odpowietrzyć hamulec tylny prawy wykonując odpowietrzenie układu wtórnego zespołu hydraulicznego
za pomocą urządzenia diagnostycznego:
– włożyć naczynie odpowietrzające i przewód giętki, otworzyć wkręt odpowietrzający hamulca,
– wcisnąć pedał hamulca pompując (około 10 wciśnięć),
– przytrzymać stopę na pedale i wprowadzić komendę odpowietrzania za pomocą urządzenia
diagnostycznego (patrz rozdział "pomoc w diagnostyce"),
– wciskać pompując pedał hamulca podczas fazy odpowietrzania diagnostycznego,
– a koniec cyklu odpowietrzania z użyciem urządzenia diagnostycznego, kontynuować wciskanie z
pompowaniem pedału hamulca i zamknąć wkręt odpowietrzający.
b) Wykonać procedurę opisaną w a) dla hamulca tylnego lewego, przedniego lewego i przedniego
prawego.
c) Skontrolować skok pedału, jeśli różni się od zalecanej wartości, przeprowadzić na nowo odpowietrzanie
układu.
WAŻNE: upewnić się, czy w zbiorniku znajduje się wystarczająca ilość płynu hamulcowego.
38-17

Podwozie - robinet

Transkrypt

Podobne dokumenty

V10 instrukcja 1

SPRAWDZANIE STANU TECHNICZNEGO motoroweru `Romet`.-1