Wnioski z monitoringu 2 lat funkcjonowania ustawy
Transkrypt
Wnioski z monitoringu 2 lat funkcjonowania ustawy
Wnioski z monitoringu 2 lat funkcjonowania ustawy o swobodzie działalności gospodarczej prowadzonego przez PKPP Lewiatan Z monitoringu prowadzonego przez PKPP Lewiatan wynika co następuje: 1) Przedsiębiorcy podnoszą, iż wciąż dochodzi do naruszeń przepisów ustawy o swobodzie, w zakresie dotyczącym kontroli; Problem dotyczy głównie niestosowania przez instytucje kontrolujące art. 82 i 83 ustawy, które dotyczą zakazu prowadzenia równoczesnych kontroli u przedsiębiorców oraz wprowadzają ograniczenia czasu trwania kontroli u przedsiębiorców. 2) Problem stanowią również wciąż wyjątki od ogólnych zasad prowadzenia kontroli, które znalazły się w art. 82 ust. 1 i 83 ust. 1 ustawy, a które miały być stosowane w wyjątkowych sytuacjach, takich jak zagrożenie życia, zdrowia, czy popełnienia przestępstwa przez przedsiębiorcę. Wyjątki te są obecnie wykorzystywane przez organy kontrolujące i traktowane jako zasada. Mowa tu np. o art. 83 ust. 2 pkt 3) ustawy, który stanowi, iż ograniczeń czasu kontroli nie stosuje się, w przypadkach gdy odrębne przepisy przewidują możliwość przeprowadzenia kontroli w toku postępowania prowadzonego przez organ. Ten przepis w przedmiotowym brzmieniu umożliwia np. organom kontroli skarbowej, zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, niestosowanie się do ograniczeń czasu kontroli, gdyż ww. przepis umożliwia w ramach wszczętego postępowania kontroli skarbowej, przeprowadzenie kontroli podatkowej. W związku z powyższym, każdy organ kontroli skarbowej, który wchodzi do przedsiębiorców na kontrolę wszczyna od razu kontrolę podatkową czy jest ku temu uzasadnienie czy nie. W ten sposób organy kontroli skarbowej przeciągają kontrole u przedsiębiorcy w nieskończoność, omijając skutecznie zapis ustawy ograniczający czas trwania kontroli do 4 lub 8 tygodni. 3) W praktyce występuje również problem interpretacji „miejsca kontroli”. Za obejście przepisów ustawy o swobodzie należy uznać nakazanie przedsiębiorcy kserowania dokumentów do kontroli i dostarczania ich do instytucji kontrolującej, omijając w ten sposób ograniczenia czasu kontroli wynikające z ustawy o swobodzie. 4) Przedsiębiorcy narzekają również na kontrole Państwowej Inspekcji Pracy, która to na podstawie Konwencji nr 81 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej inspekcji pracy w przemyśle i handlu, przyjętej w Genewie dnia 11 lipca 1947 r. (Dz.U. z 1997 r. nr 72, poz. 450) została wyłączona spod zasady dotyczącej ograniczenia czasu trwania kontroli oraz spod zakazu prowadzenia równoległej kontroli, ze względu na specyfikę przeprowadzanej kontroli, o których stanowią odpowiednio art. 82 i 83 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W związku z powyższym, PIP potrafi przebywać w firmie przez kilka miesięcy, bez żadnych ograniczeń i kontrolować przedsiębiorcę, powołując się na przepisy powyższej konwencji, mimo iż konwencja stanowi jedynie w treści art. 12 ust.1 pkt a), iż: „inspektorzy pracy zaopatrzeni w odpowiednie pełnomocnictwa będą upoważnieni do swobodnego wstępu, bez uprzedniego zawiadomienia, o każdej porze dnia i nocy, do każdego zakładu pracy podlegającego inspekcji”, a także w treści art. 16, iż „przedsiębiorstwa będą kontrolowane tak często i tak starannie, jak to jest konieczne dla zapewnienia skutecznego stosowania odpowiednich przepisów prawnych”. PIP nie odstępuje również od kontroli przedsiębiorcy w przypadku, gdy wchodzi na kontrolę jako kolejna instytucja kontrolująca, mimo iż nie zachodzi żadna z przesłanek zagrożenie życia, zdrowia, bezpieczeństwa pracowników, czy popełnienia przestępstwa przez przedsiębiorcę. W związku z powyższymi problemami PKPP Lewiatan postuluje co następuje: 1 1) Ustawę o sdg należy poprawić zwłaszcza w obszarze kontroli, ponieważ w przypadku tej ustawy problem dotyczy głównie stosowania/przestrzegania jej przepisów przez urzędników; należy jednak zwrócić uwagę, iż ustawa o sdg jest ustawą systemową, która nie jest w stanie poprzez swoje zapisy uzdrowić całego obszaru prawa gospodarczego, w którym powstają wciąż nowe bariery dla przedsiębiorców; jako ustawa systemowa nie może też zawierać rozwiązań szczegółowych, a każda np. kontrola jest prowadzona w odrębnym trybie, na podstawie odrębnych przepisów; tam więc powinny znaleźć się takie rozwiązania jak np. „sprzeciw” przedsiębiorcy na działania urzędników, albo sankcje dla urzędników kontrolujących z naruszeniem przepisów ustawy o sdg w postaci np. nagan, kar itd., bądź np. możliwość dochodzenia odszkodowania przez przedsiębiorców od danego urzędu; 2) Zdaniem Konfederacji należy również ograniczyć ilość instytucji kontrolujących i skonsolidować w końcu ich działania, np. zlikwidować inspekcję jakości artykułów rolno-spożywczych, której kompetencje w dużej mierze pokrywają się z kompetencjami inspekcji handlowej; należy więc przejrzeć cały szereg przepisów szczególnych; 3) Należy ograniczyć, poprzez nowelizację innych przepisów szczególnych wszelkie przepisy umożliwiające obejście przepisów o sdg wprowadzające ograniczenia czasu czy ilości kontroli; 4) Należy wprowadzić jednolitą interpretację przepisów ustawy o sdg np. odnośnie „miejsca kontroli”; 5) Dopracować kwestie takie jak: „książka kontroli” w sieciach, czy oddziałach (np. dopuścić wersję elektroniczną książki kontroli) oraz „kontrola w sieciach i oddziałach”; W przypadku ostatniego problemu, proponujemy, aby przedsiębiorcy działający w sieciach czy oddziałach kontrolowani byli odpowiednio przez organy, urzędy itp. w obrębie właściwości urzędów, których dany oddział przedsiębiorcy prowadzi działalność gospodarczą; 6) Podjąć próbę zracjonalizowania kontroli prowadzonych przez PIP u przedsiębiorców w zgodności z Konwencją nr 81 Międzynarodowej Organizacji Pracy, głównie w zakresie trwania takiej kontroli u przedsiębiorców oraz niedopuszczenie, aby PIP została całkowicie wyłączona spod ogólnych zasad przeprowadzania kontroli u przedsiębiorców określonych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, czyli również zwolnienia PIP m.in. z obowiązku posiadania upoważnienia do kontroli u przedsiębiorcy, które wskazuje zakres kontroli oraz czas jej trwania. Umożliwienie PIP wchodzenie na kontrolę do przedsiębiorcy tylko na podstawie legitymacji służbowej spowoduje PIP dowolne rozszerzanie kontroli jeśli chodzi o jej zakres oraz jej przedłużanie; 7) Należy również rozszerzyć działanie samego art. 10 sdg mówiącego o wiążącej interpretacji przepisów prawa na inne obszary niż podatki, np. ustawy o ubezpieczeniach społecznych, podatkach lokalnych itd.; 8) Należy zająć się jeszcze raz obszarem działalności tzw. regulowanej, w której wciąż istnieje nadmiar pozwoleń, licencji i zezwoleń; Należy więc dokonać przeglądu przepisów szczególnych z obszaru prawa gospodarczego, pod kątem znoszenia większości z nich, pod warunkiem, że nie istnieje uzasadniona podstawa ich utrzymania np. wymogi UE; ustawa o swobodzie nie objęła bowiem swoim zakresem np. zezwoleń dopuszczających produkty czy towary do obrotu oraz zezwoleń i licencji uprawniających do wykonywania zawodu, gdyż wychodziło to poza zakres przedmiotowy ustawy, który określony został w art. 1 ustawy sdg; 9) Wprowadzić do sdg instytucję racjonalnych zasadach; zawieszenia działalności gospodarczej, na 2 10) Ważnym elementem ustawy o swobodzie jest również fakt, aby przepisy o tzw. jednym okienku weszły w życie w terminie 1 stycznia 2007 r. Problemy z rejestracją działalności gospodarczej są poważną barierą administracyjną dla przedsiębiorców. Zdaniem PKPP Lewiatan przepisy regulujące tę instytucję są wystarczające, natomiast należy przypilnować pełnego wdrożenia tych przepisów. Biorąc powyższe pod uwagę, Konfederacja chciałaby również stanowczo zaprotestować przeciwko pomysłom Ministerstwa Gospodarki, o których donoszą media, m.in. iż: instytucja tzw. jednego okienka do rejestracji powstanie w urzędzie skarbowym, zrezygnuje się z ograniczeń czasu trwania kontroli u przedsiębiorców, zwiększy się ilość instytucji kontrolujących przedsiębiorców, a także wprowadzi się dodatkowe sankcje dla przedsiębiorców. Zdaniem Konfederacji, pomysły tego typu nie mają nic wspólnego ze swobodą działalności gospodarczej, a wręcz mogą stanowić jej zagrożenie. 3