Zarządzenie Nr 23/12 Burmistrza Łasku z dnia 09 lutego 2012 r.

Zarządzenie Nr 23/12
Burmistrza Łasku
z dnia 09 lutego 2012 r.
w sprawie zatwierdzenia Programów Działalności Środowiskowego Domu
Samopomocy w Łasku typu A, B, C i Rocznego Planu Działania na 2012 r.
Na podstawie § 7 ust. 4 Statutu Środowiskowego Domu Samopomocy
w Łasku i § 4 ust. 2 i 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 9 grudnia 2010 r. w sprawie środowiskowych domów samopomocy
(Dz. U. Nr 238 z 2010 r., poz.1586)
postanawiam co następuje
§1. Zatwierdzam Programy Działalności Środowiskowego Domu Samopomocy
w Łasku typu A, B, C i Roczny Plan Działania na 2012 r., stanowiące załączniki do
niniejszego zarządzenia.
§ 2. Wykonanie zarządzenia powierzam Kierownikowi Środowiskowego Domu
Samopomocy w Łasku.
§ 3. Zarządzenie wchodzi w Ŝycie z dniem podjęcia.
Zarządzenie Nr 2 / 2012
Kierownika Środowiskowego Domu Samopomocy
w Łasku
z dnia 09 lutego 2012 r.
w sprawie wprowadzenia Programów Działalności Środowiskowego Domu
Samopomocy w Łasku typu A, B, C i Rocznego Planu Działania na 2012 r.
Na podstawie § 7 ust. 4 Statutu Środowiskowego Domu Samopomocy w Łasku
i § 4 ust. 2 i 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 grudnia
2010 r. w sprawie środowiskowych domów samopomocy (Dz. U. Nr 238 z 2010 r.,
poz.1586)
postanawiam co następuje
§ 1. Wprowadzam Programy Działalności Środowiskowego Domu Samopomocy w
Łasku typu A, B, C i Roczny Planu Działania na 2012 r. stanowiące załączniki do
niniejszego zarządzenia.
§ 2. Zarządzenie wchodzi w Ŝycie z dniem podjęcia.
Program Działalności
Środowiskowego Domu Samopomocy
w Łasku na 2012 rok
dla osób przewlekle chorych psychicznie – typ A
Odpowiadając na potrzeby społeczne mieszkańców Łasku i okolic,
utworzono w roku 1997 ośrodek wsparcia słuŜący osobom z zaburzeniami
psychicznymi, tj. Środowiskowy Dom Samopomocy. Dom obejmuje
wsparciem ludność zamieszkującą miasto Łask i teren wiejski gminy, a takŜe
gmin okolicznych, tj. Dobroń i Buczek.
PrzewaŜająca większość uczestników ŚDS to renciści socjalni, pojedyncze
osoby utrzymują się z zasiłków, jest teŜ niewielka liczba emerytów.
Większość mieszka wraz z rodziną (rodzice, rodzeństwo, dzieci). Są teŜ
osoby samotne, jednak nie pozostające w środowisku anonimowo, często
korzystające z pomocy najbliŜszych sąsiadów lub pozostające pod opieką
dalszej rodziny.
Wśród chorych psychicznie przewaŜają osoby ze schizofrenią, a takŜe chorzy
na organiczne zaburzenia depresyjne, chorobę afektywną dwubiegunową,
charakteropatie padaczkowe i inne.
Nadrzędnym celem działalności Domu jest zapewnienie oparcia
społecznego osobom mającym trudności w kształtowaniu swoich stosunków
z otoczeniem, podnoszenie jakości ich Ŝycia, zapobieganie izolacji społecznej i
dyskryminacji, szeroko pojęta integracja ze społeczeństwem, wsparcie w
zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej. Postępowanie wspierająco aktywizujące doprowadzić ma osoby przewlekle chorujące psychicznie do jak
najwyŜszego stopnia ich samodzielności i zaradności Ŝyciowej, poprawy
sprawności psychofizycznej, wzmocnienia więzi rodzinnych i
środowiskowych, a takŜe mobilizować do aktywności szczególnie w zakresie
kompetencji społecznych i komunikacji.
Cele szczegółowe
1. Kształtowanie umiejętności społecznych i umiejętności z zakresu
samoobsługi:
a) komunikacja i umiejętności interpersonalne
b) podejmowanie decyzji i próby rozwiązywania problemów
c) rozwój osobisty i sfery emocjonalnej
d) kształtowanie umiejętności w zakresie samoobsługi.
2. Wsparcie w zakresie zapewnienia uczestnikom psychiatrycznej
opieki zdrowotnej:
a) stała współpraca z placówkami psychiatrycznej opieki zdrowotnej
b) okresowa ocena zdrowia psychicznego przez lekarza psychiatrę
c) działania pro zdrowotne oferowane w ośrodku ( m.in. trening
lekowy i psychoedukacja choroby psychicznej)
3. Integrowanie uczestników z ich środowiskiem lokalnym (w tym –
rodzinnym).
W ramach tego priorytetu zapisane zostały następujące działania:
a) dąŜenie do nawiązywania i utrzymywania kontaktów społecznych z
sąsiadami, kolegami, znajomymi, rodziną bliŜszą i dalszą.
b) zdobywanie umiejętności współpracy w grupie i komunikowania się
d) udział w konkursach, prezentacjach, przeglądach, zawodach
sportowych, spotkaniach integracyjnych
e) prezentowanie własnej twórczości
f) okolicznościowe spotkania z okazji świąt, dnia matki i ojca itp.
Istotnym czynnikiem w programie działalności domu jest współpraca z
rodzinami i opiekunami uczestników. Dom prowadzi poradnictwo
psychologiczne i socjalne zarówno dla uczestników, jak i ich rodzin, często
jest mediatorem w sytuacjach konfliktowych w rodzinie uczestników.
Dla osiągnięcia wyznaczonych w programie celów w środowiskowym domu
samopomocy stosuje się następujące formy działalności:
1. TRENINGI UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH I
INTERPERSONALNYCH:
trening rozwiązywania problemów w trudnych sytuacjach międzyludzkich
trening – komunikacja społeczna
trening załatwiania spraw w instytucjach
2. TRENINGI SAMODZIELNOŚCI:
trening umiejętności spędzania czasu wolnego
trening w zakresie wyglądu zewnętrznego i higieny osobistej
trening kulinarny
trening budŜetowy
trening techniczny
trening umiejętności praktycznych
trening farmakologiczny
3. TERAPIA ZAJĘCIOWA
Prowadzona w następujących pracowniach:
plastycznej
krawiecko – hafciarskiej
bukieciarskiej
kulinarnej
ponadto zajęcia z komputerem, muzykoterapia, choreoterapia,
biblioterapia, terapia ruchem.
Głównym zadaniem terapii zajęciowej jest usprawnianie psychiczne i
fizyczne.
Usprawnianie psychiczne ma na celu przywrócenie danej osobie zdolności
nawiązywania kontaktów oraz umiejętności współŜycia z innymi ludźmi i
dostosowania się do środowiska, w którym obecnie Ŝyje. Usprawnianie
fizyczne natomiast polega na odpowiednim doborze zajęć terapeutycznych,
aby umoŜliwić zachowanie sprawności fizycznej, pozwalającej przynajmniej
na samodzielne wykonywanie prostych czynności lub przywrócenie utraconej
sprawności.
Terapia zajęciowa pozwala zapoznać się z róŜnorodnymi technikami pracy i
daje namiastkę pracy zawodowej, ponadto pozwala podtrzymywać i rozwijać
własne zainteresowania i uzdolnienia.
4. PORADNICTWO PSYCHOLOGICZNE:
- indywidualne
- grupowe
Poradnictwo psychologiczne indywidualne polega na poszukiwaniu rozwiązań
osobistych problemów zgłaszanych przez uczestników.
Poradnictwo psychologiczne grupowe polega na pracy nad tematami
dotyczącymi grupy zainteresowań w ten sposób, Ŝe uczestnicy znajdują
bardziej efektywne sposoby funkcjonowania.
Metody, sposoby i kryteria oceny postępów uczestników w
Domu typu A
Podstawową metodą oceny postępów uczestników w ŚDS jest ocena zespołu
wspierająco – aktywizujacego. W skład zespołu wchodzą: kierownik Domu,
psycholog, pracownik socjalny, pielęgniarka, terapeuci i instruktorzy terapii
zajęciowej.
Wszystkie działania prowadzone wobec uczestników domu środowiskowego
prowadzone są w oparciu o Indywidualny Plan Wspierająco - Aktywizujacy,
sporządzany dla kaŜdego uczestnika. Zaplanowane działania są
konsultowane w zespole wspierająco - aktywizujacym i poddawane
weryfikacji, w miarę moŜliwości są takŜe konsultowane z rodziną uczestnika.
Zespól wspierająco-aktywizujący raz na pół roku dokonuje oceny postępów w
zakresie umiejętności Ŝycia codziennego, funkcjonowania społecznego i
interpersonalnego oraz spędzania czasu wolnego kaŜdego uczestnika chorego
psychicznie. Ocena zapisywana jest w Karcie Okresowej Oceny Wyników
Postępowania Wspierająco -Aktywizujacego dla Osoby Chorej Psychicznie,
przedstawiana jest rodzinie uczestnika. Na podstawie zebranych ocen z
kaŜdego półrocza zespół posiada niezbędne informacje, słuŜące ewentualnej
weryfiakcji i aktualizacji do Indywidualnego Planu Wspierajaco –
Aktywizujacego dla osoby chorej psychicznie.
MoŜliwości realizacyjne poszczególnych form działania
Dom dysponuje zasobami ludzkimi, materialnymi i organizacyjnymi.
W Domu zatrudniony jest zespół wykwalifikowanych pracowników w
składzie: kierownik ŚDS, psycholog, pracownik socjalny, terapeuci,
instruktorzy terapii zajęciowej, pielęgniarka (przeszkolona w zakresie
psychiatrii), którzy tworzą Zespół Wspierająco – Aktywizujacy. Zatrudniona
kadra przygotowana jest do realizacji poszczególnych form działania z
uczestnikami Domu, posiada odpowiednie kwalifikacje i duŜe doświadczenie
w pracy z osobami chorymi psychicznie.
Placówka dysponuje odpowiednio wyposaŜonymi pomieszczeniami do
realizacji zadań programowych. Pracownie wyposaŜone są w odpowiedni
sprzęt, umoŜliwiający realizację programu działania Domu.
Przyjęte kierunki dalszego rozwoju
Aby jakość świadczonych usług wobec uczestników była jak najwyŜsza, dom
prowadzi następujące działania: zatrudnia odpowiednio wykwalifikowaną
kadrę, organizuje systematyczne szkolenia dla pracowników, wyposaŜa sale
terapeutyczne w nowe urządzenia i sprzęt, organizuje nowe formy terapii i
wsparcia, dąŜy do odbudowania właściwych relacji uczestnika z najbliŜszymi,
dokonuje systematycznej oceny postępów uczestników, a takŜe angaŜuje do
współpracy społeczność lokalną, szczególnie młodzieŜ szkolną.
Dalszy rozwój warunkuje takŜe udział w projektach, których finansowanie
umoŜliwiają środki Funduszy Europejskich, zarówno przez pracowników jak
i uczestników domu.
Informacja o przedsięwzięciach dodatkowych
towarzyszących działalności Domu, a prowadzonych w ramach współpracy
Domu z innymi pomiotami.
Środowiskowy Dom Samopomocy w Łasku współpracuje na co dzień z
wieloma podmiotami, które słuŜą pomocą uczestnikom ŚDS. Do
najwaŜniejszych naleŜą:
Miejsko – Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łasku
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Łasku – dofinansowanie do
zaopatrzenia ortopedycznego dla uczestników, moŜliwość skorzystania z
Centrum Interwencji Kryzysowej.
Gminny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Łasku – stałe świadczenia
medyczne w poradni ogólnej, poradni stomatologicznej.
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Łasku – stałe
świadczenia medyczne w razie potrzeby w poradniach: dla kobiet,
dermatologicznej, rehabilitacyjnej, zdrowia psychicznego, neurologicznej.
Powiatowa Stacja Sanitarno - Epidemiologiczna w Łasku – cykliczne
spotkania w ramach lokalnego programu profilaktyki nowotworowej
„PomóŜmy sobie od dziś” .
Stowarzyszenie „Akcja dla kolarstwa” w Łasku - stale wspiera działania
naszej placówki poprzez dofinansowanie wycieczki turystycznej, zakup
drobnych paczek na BoŜe Narodzenie i inne.
Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała
Archanioła w Łasku – niezwykle cennym partnerem współpracy dla
uczestników jest proboszcz tutejszej parafii kościoła rzymsko-katolickiego,
który niejednokrotnie organizuje specjalne msze św. dla niepełnosprawnych,
jest takŜe częstym gościem naszego Domu, wspiera finansowo organizację
śniadania wielkanocnego i wigilii BoŜego Narodzenia.
Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w
Łasku – stała współpraca w zakresie orzekania o stopniu
niepełnosprawności dla uczestników ŚDS posiadających orzeczenia czasowe
o stopniu niepełnosprawności.
Stowarzyszenie Rozwoju Ziemi Łaskiej – Sekcja Osób
Niepełnosprawnych „AGAPE”
wspólne imprezy integracyjne, moŜliwość prezentacji osiągnięć w dziedzinie
plastycznej podczas Wiosennych Kiermaszów Przedsiębiorczości.
Łaskie Stowarzyszenie Harcerskie „Grabia” - stała współpraca
integracyjna.
Centrum Sportu i Rekreacji w Łasku – zajęcia nauki i doskonalenia
pływania dla niepełnosprawnych na Pływalni Miejskiej (1 raz w tygodniu),
latem moŜliwość korzystania ze stadionu lekkoatletycznego.
Program Działalności
Środowiskowego Domu Samopomocy
w Łasku na 2012 rok
dla osób upośledzonych umysłowo – typ B
Równolegle do osób przewlekle chorujących psychicznie wsparcie w Domu
otrzymują osoby upośledzone umysłowo. W ŚDS przebywają osoby
upośledzone umysłowo w stopniu głębokim, znacznym, umiarkowanym i
lekkim. Upośledzenie umysłowe u większości uczestników związane jest z
współistniejącymi wadami rozwojowymi, m.in. zespołem Downa, mózgowym
poraŜeniem dziecięcym, ale takŜe z zaburzeniami zachowania, zespołem
Turnera i innymi.
Prawie wszyscy uczestnicy upośledzeni umysłowo to renciści socjalni, jedna
osoba pozostaje w rodzinie i utrzymywana jest przez rodziców.
PrzewaŜająca większość mieszka wraz z rodziną (rodzice, rodzeństwo,
dzieci). Wśród osób z upośledzeniem umysłowym nie ma takich, które
mieszkałyby samotnie lub samodzielnie. Nawet jeśli prowadzą samodzielne
gospodarstwo domowe, to w najbliŜszym sąsiedztwie i pod znaczną kontrolą
rodziców ( jedna uczestniczka).
Wszystkie osoby upośledzone umysłowo skierowane decyzją administracyjną
na pobyt w ŚDS są dorosłe.
Cel ogólny
Dorosłym osobom upośledzonym umysłowo naleŜy stworzyć odpowiednie
warunki do zdobywania nowych umiejętności i prawidłowych zachowań
poprzez podtrzymywanie i rozwijanie zainteresowań, kontaktów
towarzyskich, umiejętności w zakresie samoobsługi. KaŜda osoba
upośledzona umysłowo posiada swoje miejsce w społeczeństwie, posiada
swoje prawa i obowiązki. Podstawowym prawem osoby niepełnosprawnej
intelektualnie jest prawo do wszechstronnego rozwoju. Ograniczenia w sferze
intelektualnej pociągają za sobą trudności w rozumieniu siebie, otoczenia,
funkcjonowania w Ŝyciu. Dlatego stałe korygowanie, kompensowanie i
usprawnianie zaburzonych funkcji poznawczych jest najwaŜniejszym celem
w pracy z dorosłymi upośledzonymi umysłowo.
Cele szczegółowe
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Rozwijanie potencjalnych moŜliwości i mocnych stron
Usprawnianie niezaburzonych funkcji psychicznych i fizycznych
Korygowanie zaburzeń rozwojowych
Kompensowanie braków rozwoju psychicznego i fizycznego
Kształtowanie umiejętności w zakresie samodzielności samoobsługi
Kształtowanie umiejętności i nawyków niezbędnych w kontaktach i
współŜyciu i innymi ludźmi
7. Podtrzymywanie i rozwijanie nawyków do dbania o własne zdrowie,
wygląd, higienę i bezpieczeństwo.
8. Przygotowanie na miarę moŜliwości do udziału w kulturze
9. Integrowanie uczestników z ich środowiskiem lokalnym (koledzy,
znajomi, rodzina, społeczeństwo miasta).
Formy działalności
1. TRENINGI UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH I INTERPERSONALNYCH:
Trening rozwiązywania problemów w trudnych sytuacjach międzyludzkich
Trening załatwiania spraw w instytucjach
Trening – komunikacja społeczna
2. TRENINGI SAMODZIELNOŚCI:
Trening umiejętności spędzania czasu wolnego
Trening w zakresie wyglądu zewnętrznego i higieny osobistej
Trening kulinarny
Trening budŜetowy
Trening techniczny
Trening umiejętności praktycznych
3. TERAPIA ZAJĘCIOWA
Prowadzona w następujących pracowniach:
plastycznej
krawiecko – hafciarskiej
bukieciarskiej
kulinarnej
ponadto zajęcia z komputerem, muzykoterapia, choreoterapia,
biblioterapia, terapia ruchem.
4. ZAJĘCIA REWALIDACYJNO - WYCHOWAWCZE
Praca rewalidacyjna prowadzona jest w obszarach: funkcji
poznawczych, samoobsługi, zachowań społecznych i komunikacji z
otoczeniem.
5. PORADNICTWO PSYCHOLOGICZNE
Skierowane równieŜ w stronę rodziny osoby upośledzonej umysłowo
lub innych osób z otoczenia uczestnika ŚDS.
Metody, sposoby i kryteria oceny postępów uczestników w
Domu – typu B
Podstawową metodą oceny postępów uczestników w ŚDS jest ocena zespołu
wspierająco – aktywizujacego. W skład zespołu wchodzą: kierownik Domu,
psycholog, pracownik socjalny, pielęgniarka, terapeuci i instruktorzy terapii
zajęciowej.
Wszystkie działania prowadzone wobec uczestników upośledzonych
umysłowo prowadzone są w oparciu o Indywidualny Plan Wspierająco Aktywizujacy, sporządzany dla kaŜdego uczestnika. Zaplanowane działania
są konsultowane w zespole wspierająco - aktywizujacym i poddawane
weryfikacji, w miarę moŜliwości są takŜe konsultowane z rodziną uczestnika.
Zespól wspierająco - aktywizujący raz na pół roku dokonuje oceny postępów
w zakresie samoobsługi i funkcjonowania społecznego kaŜdego uczestnika
upośledzonego umysłowo. Ocena zapisywana jest w Karcie Okresowej Oceny
Wyników Postępowania Wspierająco -Aktywizujacego dla Osoby Upośledzonej
Umysłowo, przedstawiana jest rodzinie uczestnika. Na podstawie zebranych
ocen z kaŜdego półrocza zespół posiada niezbędne informacje, słuŜące
ewentualnej weryfiakcji i aktualizacji do Indywidualnego Planu Wspierajaco –
Aktywizujacego dla osoby upośledzonej umysłowo.
MoŜliwości realizacyjne poszczególnych form działania
Dom dysponuje zasobami ludzkimi, materialnymi i organizacyjnymi.
W Domu zatrudniony jest zespół wykwalifikowanych pracowników w
składzie: kierownik ŚDS, psycholog, pracownik socjalny, terapeuci,
instruktorzy terapii zajęciowej, pielęgniarka (przeszkolona w zakresie
psychiatrii), którzy tworzą Zespół Wspierająco – Aktywizujacy. Zatrudniona
kadra przygotowana jest do realizacji poszczególnych form działania z
uczestnikami Domu, posiada odpowiednie kwalifikacje i duŜe doświadczenie
w pracy z osobami upośledzonymi umysłowo.
Placówka dysponuje odpowiednio wyposaŜonymi pomieszczeniami do
realizacji zadań programowych. Pracownie wyposaŜone są w odpowiedni
sprzęt, umoŜliwiający realizację programu działania Domu.
Przyjęte kierunki dalszego rozwoju
Aby jakość świadczonych usług wobec uczestników była jak najwyŜsza, dom
prowadzi następujące działania: zatrudnia odpowiednio wykwalifikowaną
kadrę, organizuje systematyczne szkolenia dla pracowników, wyposaŜa sale
terapeutyczne w nowe urządzenia i sprzęt, organizuje nowe formy terapii i
wsparcia, dąŜy do odbudowania właściwych relacji uczestnika z najbliŜszymi,
dokonuje systematycznej oceny postępów uczestników, a takŜe angaŜuje do
współpracy społeczność lokalną, szczególnie młodzieŜ szkolną.
Dalszy rozwój warunkuje takŜe udział w projektach, których finansowanie
umoŜliwiają środki Funduszy Europejskich, zarówno przez pracowników jak
i uczestników domu.
Program Działalności
Środowiskowego Domu Samopomocy
w Łasku na 2012 rok
dla osób wykazujących inne przewlekłe
zaburzenia czynności psychicznych – typ C
W Środowiskowym Domu Samopomocy w Łasku wśród osób z zaburzeniami
psychicznymi są pojedyncze osoby, które wykazują inne przewlekłe
zaburzenia czynności psychicznych. Zaburzeniom tym towarzyszą często
dolegliwości somatyczne, czy motoryczne, a podłoŜem są choroby
zakwalifikowane do chorób neurologicznych. Osoby te wykazują znaczne
deficyty i dysfunkcje, które utrudniają im samodzielne funkcjonowanie
społeczne.
Cel ogólny
Podstawowe działania programowe dla osób wykazujących inne zaburzenia
czynności psychicznych będą miały na celu przygotowanie tych osób do
Ŝycia w ich środowisku rodzinnym i społecznym. Działania terapeutyczne
mają prowadzić te osoby do aktywności, usprawniać zaburzone procesem
chorobowym funkcje, szczególnie w zakresie sprawności psychofizycznej, a
takŜe przeciwdziałać ich alienacji.
Cele szczegółowe i formy działalności
Podstawowe działania rehabilitacyjne będą miały charakter róŜnorodnych i
systematycznych oddziaływań terapeutycznych. Wśród ich naleŜy wymienić
następujące:
− treningi umiejętności społecznych
− treningi samodzielności
− terapię zajęciową
− terapię ruchem
− poradnictwo psychologiczne
− muzykoterapię
− aktywne formy spędzania czasu wolnego
− wsparcie w zakresie opieki zdrowotnej
− wspieranie w zakresie podtrzymywania i umacniania więzi rodzinnych
− integracja ze środowiskiem lokalnym.
Wymienione formy działalności Domu dla osób wykazujących inne
przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych będą prowadziły do większej
samodzielności, umiejętności współpracy w grupie i radzenia sobie w
sytuacjach konfliktowych, wskaŜą na moŜliwości uczestniczenia w róŜnych
sytuacjach społecznych i wpływania na nie. UmoŜliwią integrację ze
środowiskiem lokalnym, w tym takŜe rodzinnym.
Metody, sposoby i kryteria oceny postępów uczestników w
Domu – typu C
Podstawową metodą oceny postępów uczestników w ŚDS jest ocena zespołu
wspierająco – aktywizujacego. W skład zespołu wchodzą: kierownik Domu,
psycholog, pracownik socjalny, pielęgniarka, terapeuci i instruktorzy terapii
zajęciowej.
Wszystkie działania prowadzone wobec uczestników wykazujących inne
przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych prowadzone są w oparciu o
Indywidualny Plan Wspierająco - Aktywizujacy, sporządzany dla kaŜdego
uczestnika. Zaplanowane działania są konsultowane w zespole wspierająco aktywizujacym i poddawane weryfikacji, w miarę moŜliwości są takŜe
konsultowane z rodziną uczestnika.
Zespól wspierająco - aktywizujący raz na pół roku dokonuje oceny postępów
w zakresie samodzielności, samoobsługi i funkcjonowania społecznego
kaŜdego uczestnika wykazującego inne przewlekłe zaburzenia czynności
psychicznych. Ocena zapisywana jest w Karcie Okresowej Oceny Wyników
Postępowania Wspierająco -Aktywizujacego dla Osoby wykazujacej inne
przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych, przedstawiana jest rodzinie
uczestnika. Na podstawie zebranych ocen z kaŜdego półrocza zespół posiada
niezbędne informacje, słuŜące ewentualnej weryfiakcji i aktualizacji do
Indywidualnego. Planu Wspierajaco – Aktywizujacego dla osoby wykazującej
inne przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych.
MoŜliwości realizacyjne poszczególnych form działania
Dom dysponuje zasobami ludzkimi, materialnymi i organizacyjnymi.
W Domu zatrudniony jest zespół wykwalifikowanych pracowników w
składzie: kierownik ŚDS, psycholog, pracownik socjalny, terapeuci,
instruktorzy terapii zajęciowej, pielęgniarka (przeszkolona w zakresie
psychiatrii), którzy tworzą Zespół Wspierająco – Aktywizujacy. Zatrudniona
kadra przygotowana jest do realizacji poszczególnych form działania z
uczestnikami Domu, posiada odpowiednie kwalifikacje i duŜe doświadczenie
w pracy z osobami wykazującymi inne przewlekłe zaburzenia czynności
psychicznych.
Placówka dysponuje odpowiednio wyposaŜonymi pomieszczeniami do
realizacji zadań programowych. Pracownie wyposaŜone są w odpowiedni
sprzęt, umoŜliwiający realizację programu działania Domu.
Przyjęte kierunki dalszego rozwoju
Aby jakość świadczonych usług wobec uczestników była jak najwyŜsza, dom
prowadzi następujące działania: zatrudnia odpowiednio wykwalifikowaną
kadrę, organizuje systematyczne szkolenia dla pracowników, wyposaŜa sale
terapeutyczne w nowe urządzenia i sprzęt, organizuje nowe formy terapii i
wsparcia, dąŜy do odbudowania właściwych relacji uczestnika z najbliŜszymi,
dokonuje systematycznej oceny postępów uczestników, a takŜe angaŜuje do
współpracy społeczność lokalną, szczególnie młodzieŜ szkolną.
Dalszy rozwój warunkuje takŜe udział w projektach, których finansowanie
umoŜliwiają środki Funduszy Europejskich, zarówno przez pracowników jak
i uczestników domu.
Roczny plan działania na 2012 rok
w Środowiskowym Domu Samopomocy w Łasku
Nadrzędnym celem działalności Środowiskowego Domu Samopomocy w
Łasku jest zapewnienie oparcia społecznego osobom zaburzonym
psychicznie, mającym trudności w kształtowaniu swoich stosunków z
otoczeniem, podnoszenie jakości ich Ŝycia, zapobieganie izolacji społecznej i
dyskryminacji, rozwijanie zainteresowań i uzdolnień. Postępowanie
wspierająco - aktywizujące doprowadzić ma te osoby do jak najwyŜszego
stopnia ich samodzielności i zaradności Ŝyciowej, poprawy sprawności
psychofizycznej, wzmocnienia więzi rodzinnych i środowiskowych.
Realizacja tych celów odbywać się będzie w następujących obszarach:
- samoobsługi i zaradności Ŝyciowej poprzez wspomaganie rozwoju,
rozwijanie zainteresowań otoczeniem, poznawanie tego otoczenia, naukę
rozumienia zachodzących w nim zjawisk, kształtowanie umiejętności
funkcjonowania w otoczeniu.
Dla osiągnięcia tego celu zespół wspierająco - aktywizujący stosować będzie
szereg form pracy m.in.:
- naukę samodzielnego ubierania się i rozbierania,
- sznurowania obuwia, odpinania i zapinania guzików,
- treningi w zakresie wyglądu zewnętrznego i higieny osobistej,
tzn. naukę mycia i korzystania z prysznica, mycia rąk, zębów przy uŜyciu
szczoteczki, uŜywania mydła i ręcznika, posługiwania się chusteczką
higieniczną, korzystania z toalety, uŜywania papieru toaletowego, czesania
włosów szczotką/grzebieniem, czyszczenie obuwia pastą;
- nauka samodzielnego spoŜywania posiłków i zasad zachowania się przy
stole;
- nauka dbałości o utrzymanie ładu i czystości wokół siebie;
- angaŜowanie do prac porządkowych w pomieszczeniach Domu, a takŜe w
ogrodzie i na
podwórzu;
- ponadto naukę prania własnej odzieŜy ręcznie i w pralce automatycznej;
4. naukę przygotowania prostych posiłków, parzenia herbaty;
5. naukę posługiwania się zmechanizowanym sprzętem gospodarstwa
domowego i urządzeń kuchennych.
W obszarze kształtowania umiejętności społecznych działalność zespołu
wspierająco – aktywizującego polegać będzie na stosowaniu następujących
form pracy:
- nauka posługiwania się kartą magnetyczną, telefoniczną, telefonem
komórkowym;
- nauka bezpiecznego poruszania się po mieście i korzystania z komunikacji
miejskiej;
- nauka załatwiania podstawowych spraw w urzędach, na poczcie, w
poradniach, w bankach;
- komunikacja i umiejętności interpersonalne, stosowanie ogólnie przyjętych
form grzecznościowych, uczenie nawyków kulturalnego zachowania;
treningu umiejętności spędzania czasu wolnego, który polega na
10.
rozwijaniu zainteresowań lekturą czasopism i ksiąŜek, a takŜe
wybranymi audycjami radiowymi i telewizyjnymi, nauce korzystania z
internetu, motywowaniu do samodzielnego korzystania ze zbiorów
biblioteki, wychodzenia do kina, kawiarni, domu kultury.
1. treningu budŜetowego, który ma na celu wypracowanie róŜnych
sposobów oszczędnego gospodarowania pieniędzmi, planowanie
wydatków na cały miesiąc orientacji w cenach, samodzielnego
dokonywania zakupów.
W obszarze kształtowania zachowań pro zdrowotnych zajęcia z
uczestnikami obejmować będą następujące formy działań terapeutycznych:
3. treningi farmakologiczne ( lekowe) skierowane przede wszystkim do
osób przewlekle chorych psychicznie
2. treningi w zakresie wyglądu zewnętrznego i higieny osobistej,
przeznaczone dla osób, które mają trudności z samoobsługą w zakresie
dbania o estetykę własnego wyglądu i higienę osobistą. Mają na celu
wyuczenie podstawowych czynności higienicznych i utrwalanie
nawyków higienicznych;
- wyrabianie nawyków prawidłowego odŜywiania się, higienicznego trybu
Ŝycia;
- stosowanie pogadanek na temat szkodliwości palenia tytoniu, picia
alkoholu, udzielania pierwszej pomocy;
- utrzymywanie bieŜącego kontaktu z placówkami słuŜby zdrowia (m.in.:
stomatolog, lekarz pierwszego kontaktu i inne poradnie specjalistyczne,
przede wszystkim Poradnia Zdrowia psychicznego i Neurologiczna);
- stosowanie poradnictwa psychologicznego indywidualnego;
- nauka rozpoznawania dolegliwości zdrowotnych oraz ich nazywanie i
sygnalizowanie,
szczególnie rozpoznawanie nasilonych objawów choroby psychicznej;
- stosowanie terapii ruchem, w tym ćwiczeń i zabaw ruchowych na świeŜym
powietrzu, spacerów i rekreacji, wyjścia do siłowni, na pływalnię miejską.
Wsparcie w zakresie zapewnienia psychiatrycznej opieki zdrowotnej
polegać będzie na:
- bieŜącym i stałym utrzymywaniu kontaktu z Poradnią Zdrowia
Psychicznego w Łasku (pielęgniarka i pracownik socjalny);
- stosowaniu terapii farmakologicznej i treningu lekowego;
- psychoedukacji i poradnictwie psychologicznym;
- organizowaniu regularnych konsultacji psychiatrycznych i ocen stanu
zdrowia psychicznego uczestników Domu;
- w sytuacjach znacznego pogorszenia stanu psychicznego, po otrzymaniu
skierowania od lekarza psychiatry - pomoc w umieszczeniu chorego w
oddziale psychiatrycznym.
Wsparcie w zakresie rehabilitacji społecznej uczestnicy ŚDS otrzymają
poprzez następujące działania:
- nauka i umacnianie współŜycia w grupie, rozwijanie cech moralnych takich
jak: Ŝyczliwość, sprawiedliwość, szacunek , uczciwość i koleŜeńskość;
- odtwarzanie, tworzenie i umacnianie więzi z najbliŜszymi ( rodzina, sąsiedzi,
koledzy, znajomi );
- treningi rozwiązywania problemów w trudnych sytuacjach międzyludzkich,
opracowane zostały z myślą o pacjentach chronicznie chorych psychicznie,
szczególnie dla osób ze schizofrenią. Mają na celu uczenie radzenia sobie z
trudnymi sytuacjami międzyludzkimi, które pojawiają się w Ŝyciu
codziennym.
- trening podstawowych umiejętności prowadzenia rozmowy, przeznaczony
jest dla pacjentów przewlekle chorych na schizofrenię, którzy wykazują braki
w zakresie umiejętności interpersonalnych, szczególnie w nawiązywaniu i
podtrzymywaniu kontaktów międzyludzkich. Braki w tym zakresie są
wynikiem długotrwałej choroby psychicznej, która często prowadzi do izolacji
społecznej.
- treningi przygotowania do podjęcia pracy, celem tych treningów jest
nabycie bądź utrwalenie pewnych nawyków i umiejętności potrzebnych w
pracy zawodowej, zdobycie umiejętności szukania pracy, odpowiedniego
zachowania się wobec urzędników, sprawnego załatwiania formalności
związanych z podjęciem pracy;
- podnoszenie poziomu wiedzy ogólnej (podtrzymywanie umiejętności
czytania, pisania, liczenia, nauka korzystania z Internetu);
− kształtowanie postaw empatycznych.
− terapia zajęciowa - głównym zadaniem terapii zajęciowej jest
usprawnianie psychiczne i fizyczne. Usprawnianie psychiczne ma na
celu przywrócenie danej osobie zdolności nawiązywania kontaktów
oraz umiejętności współŜycia z innymi ludźmi i dostosowania się do
środowiska, w którym obecnie Ŝyje. Usprawnianie fizyczne natomiast
polega na odpowiednim doborze zajęć terapeutycznych w połączeniu z
rehabilitacją leczniczą, aby umoŜliwić zachowanie sprawności
fizycznej, pozwalającej przynajmniej na samodzielne wykonywanie
prostych czynności lub przywrócenie utraconej sprawności.
Terapia zajęciowa pozwala zapoznać się z róŜnorodnymi technikami pracy i
daje namiastkę pracy zawodowej, ponadto pozwala podtrzymywać i rozwijać
własne zainteresowania i uzdolnienia. W ramach terapii zajęciowej działają w
ŚDS następujące pracownie:
− pracownia plastyczna
Działania prowadzone w pracowni plastycznej pozwalają na: otworzenie
przed uczestnikiem terapii nowych moŜliwości wyraŜania własnej osobyświata emocji, przeŜyć pozytywnych i negatywnych; trenowanie umiejętności
postrzegania otoczenia i orientacji przestrzennej; polepszenie aktywnego
odczuwania i „rozumienia” własnego ciała; podniesienie koncentracji i
wytrwałości.
− pracownia krawiecko - hafciarska
Zajęcia prowadzone w tej pracowni pozwalają zapoznać się z róŜnorodnymi
technikami szycia, haftowania, tkania, dziergania, szydełkowania,
wykonywania aplikacji i makram. Robótki ręczne są doskonałym ćwiczeniem
rąk.
−
pracownia bukieciarska pozwala uczestnikom zapoznać się ze sztuką
układania kwiatów i innych części roślin w róŜnorodne kompozycje
(bukiety, girlandy, stroiki, wiązanki, wieńce itp.) według zasad
estetycznych i symbolicznych. Zajęcia w pracowni bukieciarskiej
rozwijają estetykę sfery poznawczej i poczucia piękna. Uczestnicy
nabywają umiejętności pracy z materiałem roślinnym.
− pracownia kulinarna
Zajęcia prowadzone w pracowni kulinarnej obok nauki przygotowywania
prostych posiłków, pieczenia ciast, przygotowywania deserów, pozwalają
uczestnikom zdobyć umiejętności obsługi podstawowych urządzeń
domowych, takich jak: robot wieloczynnościowy, zmywarka, kuchnia gazowa,
piekarnik i inne. Uczą nakrywania do stołu.
− zajęcia z komputerem
Pozwalają na zdobycie podstawowych umiejętności obsługi komputera od
podstaw. Podczas zajęć uczestnicy uczą się sprawnego posługiwania się
klawiaturą, myszką i innymi urządzeniami peryferyjnymi. Pracują z edytorem
tekstu, uczą się pisania tekstów, wyboru czcionki, jej rozmiaru i charakteru,
ustawiania marginesów, wstawiania ramek, obrazków i innych obiektów.
Zajęcia pozwalają na doskonalenie sprawnego poruszania się po zasobach
sieci Internet.
− muzykoterapia
Zastosowanie muzyki w trakcie zajęć terapeutycznych pozwala zredukować
lęk, motywuje do działania, stymuluje aktywność i kreatywność, oddziałuje
jako element wzmocnienia pozytywnego, wpływa korzystnie na płynność i
harmonijność ruchów, redukuje napięcie mięśniowe, pozwala odreagować złe
emocje. Muzykoterapia stosowana jest w róŜnorakich formach: słuchanie
muzyki, śpiewanie piosenek, ćwiczenia rytmiczne i klaskanie w takt muzyki,
wystukiwanie róŜnych melodii, rozróŜnianie dźwięków., itp.
− choreoterapia
Jest doskonałym sposobem na spontaniczne wyraŜanie emocji, przyczynia
się do rozwijania harmonii ciała, pobudza i uwalniają uczucia. Zajęcia
teatralne pozwalają aktywnie uczestniczyć podopiecznym w realizowaniu i
przygotowaniach do spektakli, wykonywaniu elementów scenografii,
rekwizytów, kostiumów.
− biblioterapia
Jest taką formą terapii, którą moŜna zastosować zawsze i w kaŜdych
warunkach, polega na zainteresowaniu odpowiednią lekturą, rozwijaniu
róŜnych form czytelnictwa, dyskusji po lekturze.
− terapia ruchem
Systematycznie i ciekawie prowadzone zajęcia ruchowe rozwijają kondycję
fizyczną uczestników, podtrzymują ogólną sprawność i wydolność fizyczną.
Ćwiczenia ogólnokondycyjne dostosowane są odpowiednio do wieku, płci i
rodzaju dysfunkcji. Prowadzone są w formie zajęć indywidualnych,
grupowych, zabaw na świeŜym powietrzu, marszy z kijami treckingowymi,
zajęć na basenie, a takŜe przygotowujące do startu w zawodach dla osób
niepełnosprawnych (tenis stołowy, lekkoatletyka).
Wymienione rodzaje zajęć i formy wsparcia skierowane są do następującej
grupy osób z zaburzeniami psychicznymi:
przewlekle chorujący psychicznie (schizofrenia, CHAD,
charakteropatie)
- osoby z depresją
- osoby z nerwicą
5. osoby z zaburzeniami psychoorganicznymi
6. osoby z zaburzeniami zachowania
- upośledzeni umysłowo w stopniu umiarkowanym
- upośledzeni umysłowo w stopniu znacznym
9. upośledzeni umysłowo w stopniu głębokim
10.
osoby z zespołem móŜdŜkowym
W zaleŜności od rodzaju zaburzeń psychicznych zajęcia prowadzone są w
Domu oddzielnie dla osób upośledzonych umysłowo, chorych psychicznie i
wykazujących inne przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych. Zdarza
się teŜ, Ŝe zajęcia prowadzone są w grupach mieszanych, wszystko to
uzaleŜnione jest od indywidualnych stanów chorobowych.
Wykaz kadry prowadzącej zajęcia w ŚDS Łask:
Maria Lipowska – kierownik ŚDS, ukończone studia na kierunku
rehabilitacji ruchowej w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu;
studia podyplomowe z organizacji pomocy społecznej na Uniwersytecie
Łódzkim; 14 lat pracy w pomocy społecznej.
Andrzej Kędzierski – psycholog, ukończone studia w zakresie psychologii,
specjalność psychologia wychowawcza na Uniwersytecie Łódzkim; w latach
2003-2005 ukończył 265 godzin szkoleń z zakresu terapii ericksonowskiej.
prowadzone zajęcia: trening – komunikacja społeczna, zajęcia grupowe
słuŜące poprawie komunikacji i pogłębiające zainteresowania własne
uczestników ŚDS, poradnictwo psychologiczne indywidualne i grupowe; 18
lat pracy w zawodzie psychologa, 5 lat pracy z osobami z zaburzeniami
psychicznymi.
Janina Owczarek – terapeuta, ukończone studia zawodowe na kierunku
wychowanie plastyczne w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu;
studia uzupełniające magisterskie na kierunku pedagogicznym w WyŜszej
Szkole Humanistyczno - Ekonomicznej w Łodzi; ostatnio ukończyła studia
podyplomowe w zakresie oligofrenopedagogiki;
prowadzone zajęcia: terapia zajęciowa w pracowni plastycznej, trening
techniczny, zajęcia z komputerem; 14 lat pracy z osobami z zaburzeniami
psychicznymi.
Izabela Górna – terapeuta, ukończone Niepubliczne Medyczne Studium
Zawodowe w Łodzi w zakresie terapeuta zajęciowy; studia zawodowe na
kierunku pedagogika w WyŜszej Szkole Ekonomiczno-Humanistycznej w
Skierniewicach; studia uzupełniające w zakresie pedagogiki pozaszkolnej na
Uniwersytecie Łódzkim; 14 lat pracy z osobami z zaburzeniami
psychicznymi; obecnie przebywa na urlopie wychowawczym.
Arleta Mikołajczyk (pracuje na zastępstwo na czas nieobecności Izabeli
Górnej) - terapeuta, ukończone studia na kierunku pedagogiki
terapeutycznej z rehabilitacją w Akademii Świętokrzyskiej im. Jana
Kochanowskiego w Kielcach, filia w Piotrkowie Trybunalskim;
prowadzone zajęcia: rewalidacyjno-wychowawcze, trening umiejętności
spędzania wolnego czasu, zajęcia sportowe; ½ roku przygotowania
zawodowego do pracy z osobami z zaburzeniami psychicznymi, 2 lata pracy z
osobami z zaburzeniami psychicznymi.
Magdalena Ciepielska - instruktor terapii zajęciowej, ukończone Policealne
Studium Medyczne w Sieradzu, uzyskała tytuł zawodowy terapeuta
zajęciowy; odbyła ½ roczny staŜ pracy z osobami z zaburzeniami
psychicznymi; 5 lat pracy z osobami z zaburzeniami psychicznymi;
prowadzone zajęcia: zajęcia muzyczne, trening umiejętności spędzania
wolnego czasu, trening umiejętności praktycznych, terapia zajęciowa w
pracowni bukieciarskiej i krawiecko – hafciarskiej.
ElŜbieta Gajda – starszy pracownik socjalny, ukończone Medyczne Studium
Zawodowe w Łodzi na wydziale pracowników socjalnych; prowadzone zajęcia:
trening budŜetowy, trening w zakresie wyglądu zewnętrznego i higieny
osobistej, trening rozwiązywania problemów w trudnych sytuacjach
międzyludzkich, trening załatwiania spraw w instytucjach; 13 lat pracy z
osobami z zaburzeniami psychicznymi.
AndŜelika Hącia – Pawlak – starsza pielęgniarka , ukończone Medyczne
Studium Zawodowe w Kępnie na wydziale pielęgniarstwa, odbyła szkolenie:
„Pielęgniarstwo psychiatryczne z elementami psychiatrii środowiskowej i
treningiem umiejętności społecznych” dla pielęgniarek niepracujących w
stacjonarnej opiece psychiatrycznej , ilość godzin – 80, w tym praktyka – 35,
zorganizowanym w Wojewódzkim Szpitalu Psychiatrycznym w Warcie;
prowadzone zajęcia: trening farmakologiczny, trening w zakresie wyglądu
zewnętrznego i higieny osobistej dla męŜczyzn, opieka pielęgniarska; 15 lat
pracy z osobami z zaburzeniami psychicznymi.
Katarzyna Sacharewicz – instruktor terapii zajęciowej, prowadzi trening
kulinarny elementami treningu budŜetowego w pracowni kulinarnej, 6 lat
pracy z osobami z zaburzeniami psychicznymi.
Zajęcia prowadzone są zgodnie z TYGODNIOWYM PLANEM ZAJĘĆ
W ŚDS NA ROK 2012 i PLANEM TRENINGÓW UMIEJĘTNOSCI
SPOŁECZNYCH I INTERPESONALNYCH W ŚDS NA ROK 2012.
PrzewaŜająca większość zajęć odbywa się oddzielnie dla grupy osób
upośledzonych umysłowo, osób chorych psychicznie, jedna osoba z innymi
przewlekłymi zaburzeniami czynności psychicznych uczestniczy w zajęciach
indywidualnych, bądź włączona jest w grupę z innymi osobami.
Treningi umiejętności społecznych i interpersonalnych, a takŜe treningi
samodzielności zaplanowane są na rok 2012 minimum jeden raz w tygodniu
oddzielnie dla grupy osób chorych psychicznie i upośledzonych umysłowo,
trening kulinarny prowadzony będzie codziennie.
Terapia zajęciowa w pracowniach: plastycznej, krawiecko – hafciarskiej i
bukieciarskiej prowadzona jest codziennie.
Terapia ruchowa odbywa się wg następującego planu:
poniedziałek – wyjście do siłowni do I LO w Łasku
wtorek – ćwiczenia ogólnokondycyjne w sali rehabilitacyjnej grupowe dla
kobiet
środa - ćwiczenia ogólnokondycyjne w sali rehabilitacyjnej indywidualne
czwartek - ćwiczenia ogólnokondycyjne w sali rehabilitacyjnej grupowe dla
męŜczyzn
piątek – wyjazd na pływalnię miejską – grupa mieszana (kobiety i męŜczyźni)
W sezonie letnim terapia ruchem odbywa się w większości na świeŜym
powietrzu (stadion Centrum Sportu i Rekreacji), spacery z kijami
treckingowymi (park miejski), zabawy w ogrodzie przy ŚDS).
Spodziewane efekty działań programowych i róŜnorodnych form pracy z
osobami z zaburzeniami psychicznymi prowadzonymi w ciągu całego roku z
uczestnikami ŚDS :
- nie dopuścić do bezczynności, która pogłębia zmiany chorobowe i zaburza
funkcjonowanie w Ŝyciu codziennym;
- terapia pracą przy nawiązywaniu kontaktów społecznych podnosi
poczucie własnej wartości;
- nabyte w Środowiskowym Domu Samopomocy umiejętności organizowania
czasu wolnego wpływają pozytywnie na Ŝycie codzienne;
- uczestnik nabiera umiejętności radzenia sobie w Ŝyciu i radzenia sobie z
własną chorobą;
- osiągnięcie większej samodzielności uczestników w wielu dziedzinach
Ŝycia;
- uczestnicy w większym stopniu będą potrafili radzić sobie z emocjami,
stresem, lękiem, sytuacjami trudnymi.