Lorem ipsum dolor sit amet

01 lipca 2014 r. | PRAWO I PODATKI | PIT
Sprawa kosztu wyżywienia pracowników to nadal problem
Pracownikowi odbywającemu podróż służbową w kraju przysługuje dieta w wysokości 30 zł za dobę, której celem jest
pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia. Za 30 zł trudno jednak zjeść trzy przyzwoite posiłki. Dlatego niektórzy
pracodawcy decydują się na pokrycie pracownikom całodziennych kosztów wyżywienia. W takim przypadku
pracownikowi zwracane są koszty wyżywienia na podstawie przedstawionych przez niego rachunków. Ewentualnie
zapłata za posiłki dokonywana jest bezpośrednio firmową kartą płatniczą. Czy w takim przypadku pracownik
powinien płacić podatek od wartości zapewnianych mu przez pracodawcę posiłków?
Zwolnienie podatkowe
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT, zwolnione z podatku są diety i inne należności za czas podróży służbowej
pracownika do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w spawie podróży służbowych. Z
przepisów rozporządzenia wynika, że z tytułu podróży służbowej pracownikowi przysługują m.in. diety a także zwrot kosztów
noclegów oraz innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio
do uzasadnionych potrzeb (§ 2 rozporządzenia). Dieta natomiast nie przysługuje, jeżeli pracownikowi zapewniono bezpłatne
całodzienne wyżywienie (§ 7 ust. 3 rozporządzenia).
Posiłki wolne od podatku tylko do wysokości diety
Zgodnie z aktualnym poglądem władz podatkowych, w sytuacji pokrycia przez pracodawcę kosztów wyżywienia pracownika
ponad limit diety, zwolnieniem z opodatkowania objęta jest kwota za wyżywienie, ale tylko do wysokości limitu diety (30 zł
dziennie). Nadwyżka nad limit diety podlega opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy (np. interpretacja indywidualna
21 lutego 2014 r. nr IBPBII/1/415-1036/13/MZ). Podobne stanowisko dominuje również w wyrokach wydawanych przez sądy
administracyjne – np. wyrok WSA w Rzeszowie z 5 lutego 2013 r. sygn. I SA/Rz 25/13.
Zgodnie z niekorzystną dla podatników interpretacją przepisów, zwrot kosztów wyżywienia pracownika nie stanowi zwrotu
kosztów innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, o których mowa w § 2 rozporządzenia. W konsekwencji –
zdaniem Ministra Finansów i większości sądów administracyjnych – zwrot kosztów wyżywienia nie może korzystać ze
zwolnienia podatkowego dla diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika.
…czy zwolnione w całości?
Nie wszystkie rozstrzygnięcia sądów administracyjnych potwierdzają tak restrykcyjne podejście. W nieprawomocnym wyroku
z 3 października 2013 r. sygn. III SA/Wa 937/13 WSA w Warszawie wyraził pogląd, zgodnie z którym nie można uznać za
Sendero sp. z o.o. Spółka Doradztwa Podatkowego z siedzibą we Wrocławiu | ul. Muchoborska 6, 54-424 Wrocław | Tel. +48 (71) 717 80 20 | Fax +48 (71) 781 27 99
NIP: 897-172-51-06 | Regon: 020472953 | Wysokość kapitału zakładowego: 75.150.00 PLN | Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu, KRS: 276652
www.sendero.pl
przychód pracownika wydatków ponoszonych przez pracodawcę na jego wyżywienie w czasie podróży służbowej, jeżeli
przekraczają one limity z właściwych rozporządzeń, ponieważ realizuje on zadania pracodawcy, a nie własne.
W omawianym wyroku zakwestionowana została również praktyka polegająca na zwolnieniu z podatku kosztów wyżywienia
do wysokości diety. Sąd uznał bowiem, że przy zapewnieniu zwrotu pełnych kosztów wyżywienia nie można mówić o diecie,
gdyż w takiej sytuacji w ogóle nie przysługuje ona pracownikowi. Zdaniem Sądu ustawodawca wprowadził limit diety, który
nie jest przychodem, ale w przypadku tylko jej ryczałtowego rozliczania. Ograniczenie to ma na celu zapobiegania sytuacjom,
kiedy pracownik otrzymywałby dietę jako ryczałt a ponadto dostawałby dodatkową kwotę na podstawie zgromadzonych
rachunków. W ten sposób dochodziłoby bowiem do nieuprawnionego zwolnienia po stronie pracownika przychodów ponad
limit.
Komentarz autora
Dotychczasowa praktyka organów podatkowych w zakresie opodatkowania kosztów całodziennego wyżywienia oparta jest na
przekonaniu, że tego typu wydatki nie stanowią należności za czas podróży służbowej, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16
ustawy o PIT. Czy słusznie? Wydaje się, że taki wniosek nie ma bezpośredniego oparcia w obowiązujących przepisach. Skoro
rozporządzenie przewiduje możliwość zapewnienia pracownikowi całodziennego wyżywienia, to jego wartość albo w ogóle
nie stanowi przychodu (bowiem jest otrzymywane w związku z wykonywaniem zadań służbowych) albo wartość ta powinna
być uznana za podlegające zwolnieniu „inne należności za czas podróży służbowej”. Jak słusznie zauważył WSA w
Warszawie, mylne jest również łączenie opodatkowania całodziennych kosztów wyżywienia ze zwolnieniem z tytułu
otrzymania diety. Na podstawie rozporządzenia są to bowiem dwie wzajemnie wykluczające się formy zwrotu kosztów
podróży służbowych. Niestety, na niekorzyść podatników lubiących dobrze zjeść w trakcie podróży służbowych, wyrok WSA
w Warszawie prezentuje na razie odosobniony pogląd na sprawę.
Tomasz Wilk – specjalista ds. podatków Sendero Tax & Legal
2
str.
WWW.SENDERO.PL