Wydziały nieposiadające uprawnień do nadawania stopnia

Transkrypt

Wydziały nieposiadające uprawnień do nadawania stopnia
Grupa przedmiotów:
Rok akademicki:
Nazwa przedmiotu1):
Numer katalogowy:
METODY INWENTARYZACJI PRZYRODNICZEJ
3)
Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski :
4)
ECTS
2,0
METHODS OF NATURE INVENTORY
Inżynieria środowiska
Kierunek studiów :
Koordynator przedmiotu5):
6)
Prowadzący zajęcia :
dr Kinga Pachuta
dr Kinga Pachuta, dr hab. inż. B. Pawluśkiewicz, dr P. Oglęcki
Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Katedra Kształtowania Środowiska,
Zakład Przyrodniczych Podstaw Inżynierii Środowiska
Jednostka realizująca7):
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany8):
Status przedmiotu9):
Cykl dydaktyczny10):
Założenia i cele przedmiotu12):
Formy dydaktyczne, liczba godzin13):
14)
Metody dydaktyczne :
Pełny opis przedmiotu15):
Wymagania formalne (przedmioty
wprowadzające)16):
Założenia wstępne17):
Efekty kształcenia18):
Sposób weryfikacji efektów
kształcenia19):
Forma dokumentacji osiągniętych
efektów kształcenia 20):
Elementy i wagi mające wpływ na ocenę
końcową21):
Miejsce realizacji zajęć22):
a) przedmiot fakultatywny
b) stopień II rok I
c) stacjonarne
Semestr letni
Jęz. wykładowy11): polski
Podstawą proekologicznych działań inżyniera środowiska jest staranna inwentaryzacja służąca do opisu i
oceny przyrodniczej. Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodami inwentaryzacji flory i fauny,
ich składu taksonomicznego, właściwości ekologicznych, wskaźnikowych i wzajemnych relacji
przestrzennych. Zakłada się zapoznanie z podstawowymi metodami dokumentacji inwentaryzacyjnej, które
pozwalają na oceny terenów zmienionych antropogenicznie, zdegradowanych i rekultywowanych – na
różnych etapach.
a) …wykład………………….…………………………………………………; liczba godzin ..7..;
b)
…ćwiczenia laboratoryjne/terenowe………………………………………; liczba godzin .. 13 ..
Wykłady wprowadzające. Ćwiczenia praktyczne terenowe i kameralno – laboratoryjne w małych grupach 7-9
osobowych, do każdej z 3 metod.
1. Tematy wykładów: Metody inwentaryzacji biocenoz lądowych i wodnych oraz terenów podmokłych.
Inwentaryzacja florystyczna, łąkarska i wskaźników zwierzęcych. Metodyka trzech ww. inwentaryzacji do
badań i monitoringu obszarów i gatunków objętych ochroną. Inwentaryzacja i analiza zagrożeń biotopów
kluczowych dla gatunków chronionych.
2. Tematy ćwiczeń: Praktyczne zapoznanie się i przećwiczenie każdej z omówionych ww. metod
inwentaryzacji.
Biologia i Ekologia
01 – Zna 3 podstawowe zasady inwentaryzacji
przyrodniczej. Wymienia podstawowe metody opisu i
oceny przyrodniczej.
05
–
Posiada
umiejętność
sporządzania
02 - Identyfikuje problem środowiskowy i w oparciu o inwentaryzacji
zdobyte wiadomości dobiera potrzebną metodę/y florystycznej, łąkarskiej i wskaźników zwierzęcych.
inwentaryzacji.
06 - Zna zasady podsumowania, prezentacji i
03 – Umie wykorzystać wiedzę i umiejętności wyciągania wniosków dla ww inwentaryzacji.
członków zespołu, zebrać cząstkowe dane opisowe.
07 – Umie korzystać z kluczy, przewodników,
04 - W zakresie podstawowym potrafi tworzyć atlasów
literatury fachowej i innych narzędzi
uogólnienia, rozpoznać obraz sytuacji środowiska służących do inwentaryzacji przyrodniczej.
przyrodniczego na podstawie identyfikacji jego cech z
cząstkowych inwentaryzacji przyrodniczych.
01, 02, 03, 04 – zaliczenia ustne poszczególnych ćwiczeń (3)
05, 06, 07 – obrona wykonanej prezentacji PP (1)
Wykonana prezentacja PP.
1 – aktywność na ćwiczeniach – 50%
3 – obrona wykonanej prezentacji PP – 50%
Sala komputerowa 223, Centrum Wodne, sala dydaktyczna nr 226
Literatura podstawowa 23):
Begemann W., Schiechtl H.M. 2000. Inżynieria ekologiczna. Wyd. Arkady 2000.
Mowszowicz J. 2002. Flora wiosenna. PWN. Warszawa.
Oświt J. 1980. Rola roślinności bagiennej w środowisku przyrodniczym doliny Narwi w aspekcie oczyszczania się wód. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 234.
Podbielkowski Z., M.Podbielkowska 1994.Przystosowania roślin do środowiska.Wyd.Szkol.i Pedag, W-wa:583
Podbielkowski Z., H.Tomaszewicz 2000. Zarys hydrobotaniki. PWN, Warszawa: 548ss.
Rutkowski L. 1998. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski Niżowej. PWN. W-wa.
Falińska K. 1997. Ekologia roślin. PWN. Warszawa
Matuszkiewicz W. 1999. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN. Warszawa.
Wysocki Cz., Sikorski P. 2000. Zarys fitosocjologii stosowanej. Wyd. SGGW. Warszawa
Szafer W., Kulczyński W., Pawłowski. 2002. Szata roślinna Polski. T.1 i 2. PWN, Warszawa. .
Flora Ojczysta – Sudnik – Wójcikowska B., program komputerowy DVD.
Literatura uzupełniająca
Pachuta K 1993. Analiza wyboru najbardziej przydatnych metod pozyskiwania wybranych gatunków roślin hydrofilnych wraz z wynikami prób kiełkowania
nasion tych roślin dla potrzeb zagrodowych oczyszczalni ścieków. (w: Badanie możliwości i sposobów wykorzystania hydrofitów w wiejskich
oczyszczalniach ścieków typu hydroponicznego. Kierownik tematu: I.Wojarska. Sprawozd. z tematu badawczego S-11/4.6/SW IMUZ, Falenty, 33 ss.
Pachuta K. 1994. Rejestracja flory naczyniowej i warunków siedliskowych wylewisk ścieków województwa Warszawskiego, sprawozdanie - Grant KBN
1
5S 308030 07: 22 ss.
Pachuta K. 1994: Implantowanie roślin naczyniowych dla celów oczyszczania ścieków. Wyniki badań Grant KBN 50105080022, maszynopis: 53 ss.
Wdrożenie: Zabudowa biologiczna skarp wysypiska Radiowo. Strona północna i zachodnia. Temat realizowany w ramach proj. celowego grant KBN nr
9T12P 02800C/4890 pt. „Opracowanie metodyki badań i monitoringu starych, nadpoziomowych wysypisk w zakresie zanieczyszczenia wód,
powierzchniowych i podziemnych oraz zapewnienia stateczności skarp.” (kierownik: dr inż. E. Koda).
Pachuta K., Pachuta A. 2003. Application of the GPS-RTK method to the determination of the location and influence of river plant communities on water
movement and river bed morphology. Session G 17, Poster Area Esplanade presentation. EGS - AGU - EUG European Geopysical Society Joint
Assembly, Nice, France, 7 April 2003. EAE03-A-02321 (Vol. 5 Mat. Konf.)
Pachuta K., Pachuta A. 2003. Metody geodezyjne w waloryzacji przyrodniczej terenów wiejskich. VI Konf. Nauk. Techn. „Problemy automatyzacji w
Geodezji Inżynieryjnej”. Politechnika Warszawska, Inst. Rozwoju Służb Społecznych, 27-28 marca 2003, Warszawa-Białobrzegi. Mat. konf. tom II: 41-48.
Pachuta K. 1996. Metody badawcze w monitoringu biocenoz rzecznych. Konf.Nauk. 80 lat Zakładu Inżynierskich Pomiarów Geodezyjnych,
Wydz.Inż.Lądowej Politechniki Warszawskiej, 15.XI.1996 „Kierunki rozwoju aparatury geodezyjnej do monitoringu budowli i środowiska.”: 73-82.
Pachuta K. 1996. Metody badań biocenoz stosowane w monitoringu środowiska. Konf. Nauk. z okazji 80-lecia Zakł. Inż. Pomiarów Geodezyjnych Wydz.
Inż. Lądowej Politechniki Warszawskiej „Kierunki rozwoju aparatury geodezyjnej do monitoringu budowli i środowiska”, Warszawa 16-17.XI.1996,
Komitet Geodezji PAN, WSP Opole, SGP Opole i SGP Kraków, Mat. Konf. 10: 73-82.
Pachuta K. 1995. Metody pomiarów i ocen właściwości okrywy roślinnej ekosystemów rzecznych. Mat. Seminar. Nauk. WMIŚ, SGGW, Kat. Bud. Wod.
„Hydrauliczne i ekologiczne problemy inżynierii rzecznej”, 11.I.1995, Warszawa, N-1 - N-4.
Pawłat H., Pachuta K. Przewodnik do ćwiczeń z podstaw botaniki i ekologii. SGGW 1988. Warszawa.
UWAGI24):
Opis modułu kształcenia / przedmiotu (sylabus)
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25) :
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów
kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2:
… 50. h
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
… 1…ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne,
projektowe, itp.:
…1…ECTS
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu
Nr /symbol
26)
Wymienione w wierszu efekty kształcenia:
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
efektu
01
Znajomość podstawowych metod inwentaryzacji przyrodniczej dla flory, fauny i łąk.
02
05
W oparciu o zdobyte wiadomości - umiejętność doboru potrzebnej metody inwentaryzacji
do problemu środowiskowego.
Zdolność wykorzystania wiedzy członków zespołu i współpracy z nimi, umiejętność
zebrania cząstkowych danych inwentaryzacyjnych.
Gotowość, w zakresie podstawowym, do tworzenia uogólnień - rozpoznania obrazu całej
sytuacji na podstawie pojedynczych inwentaryzacji przyrodniczych wykonanych dla flory,
fauny i zbiorowisk trawiastych.
Przygotowanie do sporządzania inwentaryzacji w zakresie podstawowym.
06
Znajomość zasad podsumowania, prezentacji i wyciągania wniosków.
K_U01+, K_U05+,
07
Sprawność w korzystaniu z podstawowych zawodowych narzędzi, metod i programu
komputerowego dla inżyniera środowiska w zakresie inwentaryzacji flory i fauny.
K_K04+, K_W05+,
03
04
K_W01++, K_W05+, K_K04+, K_U01+,
K_U05+
K_U01+, K_U05+,
K_K04+,
K_K01+, K_W07+,
K_U05++,
2