Wydziały nieposiadające uprawnień do nadawania stopnia
Transkrypt
Wydziały nieposiadające uprawnień do nadawania stopnia
Grupa przedmiotów: Rok akademicki: Nazwa przedmiotu1): Numer katalogowy: METODY INWENTARYZACJI PRZYRODNICZEJ 3) Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski : 4) ECTS 2,0 METHODS OF NATURE INVENTORY Inżynieria środowiska Kierunek studiów : Koordynator przedmiotu5): 6) Prowadzący zajęcia : dr Kinga Pachuta dr Kinga Pachuta, dr hab. inż. B. Pawluśkiewicz, dr P. Oglęcki Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Katedra Kształtowania Środowiska, Zakład Przyrodniczych Podstaw Inżynierii Środowiska Jednostka realizująca7): Wydział, dla którego przedmiot jest realizowany8): Status przedmiotu9): Cykl dydaktyczny10): Założenia i cele przedmiotu12): Formy dydaktyczne, liczba godzin13): 14) Metody dydaktyczne : Pełny opis przedmiotu15): Wymagania formalne (przedmioty wprowadzające)16): Założenia wstępne17): Efekty kształcenia18): Sposób weryfikacji efektów kształcenia19): Forma dokumentacji osiągniętych efektów kształcenia 20): Elementy i wagi mające wpływ na ocenę końcową21): Miejsce realizacji zajęć22): a) przedmiot fakultatywny b) stopień II rok I c) stacjonarne Semestr letni Jęz. wykładowy11): polski Podstawą proekologicznych działań inżyniera środowiska jest staranna inwentaryzacja służąca do opisu i oceny przyrodniczej. Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodami inwentaryzacji flory i fauny, ich składu taksonomicznego, właściwości ekologicznych, wskaźnikowych i wzajemnych relacji przestrzennych. Zakłada się zapoznanie z podstawowymi metodami dokumentacji inwentaryzacyjnej, które pozwalają na oceny terenów zmienionych antropogenicznie, zdegradowanych i rekultywowanych – na różnych etapach. a) …wykład………………….…………………………………………………; liczba godzin ..7..; b) …ćwiczenia laboratoryjne/terenowe………………………………………; liczba godzin .. 13 .. Wykłady wprowadzające. Ćwiczenia praktyczne terenowe i kameralno – laboratoryjne w małych grupach 7-9 osobowych, do każdej z 3 metod. 1. Tematy wykładów: Metody inwentaryzacji biocenoz lądowych i wodnych oraz terenów podmokłych. Inwentaryzacja florystyczna, łąkarska i wskaźników zwierzęcych. Metodyka trzech ww. inwentaryzacji do badań i monitoringu obszarów i gatunków objętych ochroną. Inwentaryzacja i analiza zagrożeń biotopów kluczowych dla gatunków chronionych. 2. Tematy ćwiczeń: Praktyczne zapoznanie się i przećwiczenie każdej z omówionych ww. metod inwentaryzacji. Biologia i Ekologia 01 – Zna 3 podstawowe zasady inwentaryzacji przyrodniczej. Wymienia podstawowe metody opisu i oceny przyrodniczej. 05 – Posiada umiejętność sporządzania 02 - Identyfikuje problem środowiskowy i w oparciu o inwentaryzacji zdobyte wiadomości dobiera potrzebną metodę/y florystycznej, łąkarskiej i wskaźników zwierzęcych. inwentaryzacji. 06 - Zna zasady podsumowania, prezentacji i 03 – Umie wykorzystać wiedzę i umiejętności wyciągania wniosków dla ww inwentaryzacji. członków zespołu, zebrać cząstkowe dane opisowe. 07 – Umie korzystać z kluczy, przewodników, 04 - W zakresie podstawowym potrafi tworzyć atlasów literatury fachowej i innych narzędzi uogólnienia, rozpoznać obraz sytuacji środowiska służących do inwentaryzacji przyrodniczej. przyrodniczego na podstawie identyfikacji jego cech z cząstkowych inwentaryzacji przyrodniczych. 01, 02, 03, 04 – zaliczenia ustne poszczególnych ćwiczeń (3) 05, 06, 07 – obrona wykonanej prezentacji PP (1) Wykonana prezentacja PP. 1 – aktywność na ćwiczeniach – 50% 3 – obrona wykonanej prezentacji PP – 50% Sala komputerowa 223, Centrum Wodne, sala dydaktyczna nr 226 Literatura podstawowa 23): Begemann W., Schiechtl H.M. 2000. Inżynieria ekologiczna. Wyd. Arkady 2000. Mowszowicz J. 2002. Flora wiosenna. PWN. Warszawa. Oświt J. 1980. Rola roślinności bagiennej w środowisku przyrodniczym doliny Narwi w aspekcie oczyszczania się wód. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 234. Podbielkowski Z., M.Podbielkowska 1994.Przystosowania roślin do środowiska.Wyd.Szkol.i Pedag, W-wa:583 Podbielkowski Z., H.Tomaszewicz 2000. Zarys hydrobotaniki. PWN, Warszawa: 548ss. Rutkowski L. 1998. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski Niżowej. PWN. W-wa. Falińska K. 1997. Ekologia roślin. PWN. Warszawa Matuszkiewicz W. 1999. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN. Warszawa. Wysocki Cz., Sikorski P. 2000. Zarys fitosocjologii stosowanej. Wyd. SGGW. Warszawa Szafer W., Kulczyński W., Pawłowski. 2002. Szata roślinna Polski. T.1 i 2. PWN, Warszawa. . Flora Ojczysta – Sudnik – Wójcikowska B., program komputerowy DVD. Literatura uzupełniająca Pachuta K 1993. Analiza wyboru najbardziej przydatnych metod pozyskiwania wybranych gatunków roślin hydrofilnych wraz z wynikami prób kiełkowania nasion tych roślin dla potrzeb zagrodowych oczyszczalni ścieków. (w: Badanie możliwości i sposobów wykorzystania hydrofitów w wiejskich oczyszczalniach ścieków typu hydroponicznego. Kierownik tematu: I.Wojarska. Sprawozd. z tematu badawczego S-11/4.6/SW IMUZ, Falenty, 33 ss. Pachuta K. 1994. Rejestracja flory naczyniowej i warunków siedliskowych wylewisk ścieków województwa Warszawskiego, sprawozdanie - Grant KBN 1 5S 308030 07: 22 ss. Pachuta K. 1994: Implantowanie roślin naczyniowych dla celów oczyszczania ścieków. Wyniki badań Grant KBN 50105080022, maszynopis: 53 ss. Wdrożenie: Zabudowa biologiczna skarp wysypiska Radiowo. Strona północna i zachodnia. Temat realizowany w ramach proj. celowego grant KBN nr 9T12P 02800C/4890 pt. „Opracowanie metodyki badań i monitoringu starych, nadpoziomowych wysypisk w zakresie zanieczyszczenia wód, powierzchniowych i podziemnych oraz zapewnienia stateczności skarp.” (kierownik: dr inż. E. Koda). Pachuta K., Pachuta A. 2003. Application of the GPS-RTK method to the determination of the location and influence of river plant communities on water movement and river bed morphology. Session G 17, Poster Area Esplanade presentation. EGS - AGU - EUG European Geopysical Society Joint Assembly, Nice, France, 7 April 2003. EAE03-A-02321 (Vol. 5 Mat. Konf.) Pachuta K., Pachuta A. 2003. Metody geodezyjne w waloryzacji przyrodniczej terenów wiejskich. VI Konf. Nauk. Techn. „Problemy automatyzacji w Geodezji Inżynieryjnej”. Politechnika Warszawska, Inst. Rozwoju Służb Społecznych, 27-28 marca 2003, Warszawa-Białobrzegi. Mat. konf. tom II: 41-48. Pachuta K. 1996. Metody badawcze w monitoringu biocenoz rzecznych. Konf.Nauk. 80 lat Zakładu Inżynierskich Pomiarów Geodezyjnych, Wydz.Inż.Lądowej Politechniki Warszawskiej, 15.XI.1996 „Kierunki rozwoju aparatury geodezyjnej do monitoringu budowli i środowiska.”: 73-82. Pachuta K. 1996. Metody badań biocenoz stosowane w monitoringu środowiska. Konf. Nauk. z okazji 80-lecia Zakł. Inż. Pomiarów Geodezyjnych Wydz. Inż. Lądowej Politechniki Warszawskiej „Kierunki rozwoju aparatury geodezyjnej do monitoringu budowli i środowiska”, Warszawa 16-17.XI.1996, Komitet Geodezji PAN, WSP Opole, SGP Opole i SGP Kraków, Mat. Konf. 10: 73-82. Pachuta K. 1995. Metody pomiarów i ocen właściwości okrywy roślinnej ekosystemów rzecznych. Mat. Seminar. Nauk. WMIŚ, SGGW, Kat. Bud. Wod. „Hydrauliczne i ekologiczne problemy inżynierii rzecznej”, 11.I.1995, Warszawa, N-1 - N-4. Pawłat H., Pachuta K. Przewodnik do ćwiczeń z podstaw botaniki i ekologii. SGGW 1988. Warszawa. UWAGI24): Opis modułu kształcenia / przedmiotu (sylabus) Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25) : Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2: … 50. h Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich: … 1…ECTS Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne, projektowe, itp.: …1…ECTS Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu Nr /symbol 26) Wymienione w wierszu efekty kształcenia: Odniesienie do efektów dla programu kształcenia na kierunku efektu 01 Znajomość podstawowych metod inwentaryzacji przyrodniczej dla flory, fauny i łąk. 02 05 W oparciu o zdobyte wiadomości - umiejętność doboru potrzebnej metody inwentaryzacji do problemu środowiskowego. Zdolność wykorzystania wiedzy członków zespołu i współpracy z nimi, umiejętność zebrania cząstkowych danych inwentaryzacyjnych. Gotowość, w zakresie podstawowym, do tworzenia uogólnień - rozpoznania obrazu całej sytuacji na podstawie pojedynczych inwentaryzacji przyrodniczych wykonanych dla flory, fauny i zbiorowisk trawiastych. Przygotowanie do sporządzania inwentaryzacji w zakresie podstawowym. 06 Znajomość zasad podsumowania, prezentacji i wyciągania wniosków. K_U01+, K_U05+, 07 Sprawność w korzystaniu z podstawowych zawodowych narzędzi, metod i programu komputerowego dla inżyniera środowiska w zakresie inwentaryzacji flory i fauny. K_K04+, K_W05+, 03 04 K_W01++, K_W05+, K_K04+, K_U01+, K_U05+ K_U01+, K_U05+, K_K04+, K_K01+, K_W07+, K_U05++, 2