Zdrowe i bezpieczne dziecko przy komputerze

Ośrodek Edukacji Informatycznej i Zastosowań Komputerów
02-026 Warszawa, ul. Raszyńska 8/10, tel. (0-22) 579-41-00,
fax (0-22) 579-41-70 w w w . o e i i z k . w a w . p l
Zdrowe i bezpieczne dziecko przy komputerze
Z jednej strony:
przepisy – najlepiej opracowane przepisy BHP,
zarządzenia, (które wszyscy dyrektorzy znają),
akcje społeczne i medialne (Dziecko w sieci),
kampanie edukacyjne dla szkół np. prowadzona przez Biuro Edukacji i Fundację
dzieci Niczyje pod nazwą „Poznaj bezpieczny Internet” - w ubiegłym roku skierowana
do dzieci z gimnazjum, zaś od września bieżącego roku do uczniów z klas I-III,
dokumenty rządowe jak np. opracowywany pod patronatem Minister Elżbiety
Radziszewskiej, Pełnomocnika Rządu ds. Równego Traktowania pod nazwą
"Porozumieniem na rzecz bezpieczeństwa dzieci w Internecie". Podpisanie
porozumienia planowane jest na połowę czerwca,
akcje np.: „3…2…1… Internet” której ambasadorem jest Krzysztof Hołowczyc,
konferencje np. „Szkoła bezpiecznego Internetu” organizowanego przez Fundację
Dzieci Niczyje wraz z Microsoft, programem Partnerstwo dla Przyszłości oraz z
Partnerem projektu bezpieczeństwa internetowego dzieci Fundacją Kierowca
Bezpieczny i Panem Krzysztofem Hołowczycem – ambasadorem projektu
bezpieczeństwa internetowego dzieci
co roku obchodzony w lutym „Dzień bezpiecznego Internetu”, odbywający się w
ramach programu "Safer Internet" (w Polsce od 2005 roku)
internetowe, edukacyjne strony dotyczące bezpieczeństwa dzieci w Internecie, np.
http://www.sieciaki.pl/
zapisy w nowej podstawie programowej dla każdego poziomu edukacyjnego
dotyczące bezpiecznej pracy przy komputerze i w Internecie, np., w treści nauczania
– dla klasy I szkoły podstawowej zapisano iż
Uczeń kończący klasę I:
2) wie, jak trzeba korzystać z komputera, żeby nie narażać własnego zdrowia;
Uczeń kończący klasę III:
zna zagrożenia wynikające z korzystania z komputera, Internetu i multimediów:
Z drugiej strony:
Zdrowy rozsądek i dbałość o dzieci na codzień, czyli:
zabezpieczyć system komputerowy przed wirusami, niepożądanymi stronami;
zawsze móc odczytać co dziecko robi i jakie strony odwiedza, dbać też o aktualizację
programów antywirusowych i zabezpieczających,
przygotować regulamin korzystania z komputera, pracowni i zapoznać z nim
wszystkie dzieci,
ustawić komputer lub komputery w klasie w takim miejscu, żeby nauczyciel zawsze
widział co dziecko ma na swoim monitorze,
sprawdzić czy nie ma odblasków światła na ekranie, zakupić rolety, zadbać o
właściwe oświetlenie,
zadbać o stanowisko/ka komputerowe tak, aby każde dziecko mogło mieć oparte
nogi o podłogę lub był do dyspozycji podnóżek, na którym postawi nóżki,
sprawdzać czy dziecko wygodnie siedzi, wyprostowane na krześle (co jakiś czas
zwracać uwagę gdy się pokrzywi),
czy ma oparte ręce na biurku wraz z łokciami,
dopasowywać nachylenie monitora, aby dziecko nie zadzierało głowy,
zakupić małą myszkę, aby mieściła się w dłoni dziecka,
1
Ośrodek Edukacji Informatycznej i Zastosowań Komputerów
02-026 Warszawa, ul. Raszyńska 8/10, tel. (0-22) 579-41-00,
fax (0-22) 579-41-70 w w w . o e i i z k . w a w . p l
rozejrzeć się wokół stanowiska komputerowego, czy dziecko zaaferowane tym co
robi, niczego nie strąci, nic na nie nie spadnie, o nic nie zahaczy, czy nie kłębią się
gdzieś kable, lub wystają niezabezpieczone kontakty,
co jakiś czas kazać dziecku pomrugać powiekami i spojrzeć poza ekran.
nie zostawiać dziecka pracującego, bawiącego się bez nadzoru opiekuna,
nauczyciela,
wymuszać na dziecku przewidywany okres pracy/zabawy przy komputerze (im
młodsze dziecko tym czas krótszy np. 15 min, nie dłużej niż godzinę lekcyjną dla
dziecka w III klasie),
koniecznie przeprowadzić lekcje dotyczącą bezpieczeństwa w Internecie i co jakiś
czas do tego powracać,
życzliwie rozmawiać na wszystkie tematy, które dziecko zainteresują, zaniepokoją
lub poruszą,
zawsze pamiętać, że dziecko przy komputerze to nie jest dziecko, które ma się na jakiś
czas „z głowy”, tylko właśnie na nie się szczególnie zwraca swoją uwagę 
zawsze pamiętać, że przy komputerze ważne jest dziecko, a nie komputer, który jest
tylko narzędziem jego pracy lub zabawy,
zawsze sprawdzać (nauczyciele) wszystkie programy zanim da się je dziecku do
pracy, zabawy; nawet te z rekomendacjami, czasem maja błędy,
nie powtarzać co chwilę przy dziecku, że „ja się na tym niezbyt dobrze znam” i nie
traktować komputera jak nie wiadomo jakie bóstwo (takie odruchy mają starsi
nauczyciele), ale gdy dziecko coś samodzielnie zauważy i nas nauczy, to okazywać
zadowolenie i wytwarzać poczucie, że wszyscy się od wszystkich zawsze czegoś
możemy nauczyć. Komputer wraz z Internetem jest zebraną informacją, które ludzie
tworzą od wieków i nikt jej nie ogarnie, ale należy z niej właściwie korzystać i to
właśnie musi się odbywać pod kierunkiem nauczyciela.
2