Slajd 13 U progu XXI wieku zniknęły granice miedzy państwami

Andrzej Materka, Spotkanie przedwyborcze 27 marca 2008,
Komentarz do slajdów 13-16
Slajd 13 __________________________________
U progu XXI wieku zniknęły granice miedzy państwami – młodzi Polacy mogą
studiować tam, gdzie chcą, a nie tam gdzie się urodzili i mieszkają. W Wielkiej
Brytanii studiuje 6700 Polaków – dwa duże wydziały PŁ. Studia te kosztują 3000
funtów rocznie, a pożyczkę na czesne spłaca się po rozpoczęciu pracy zawodowej.
W Danii studia są bezpłatne. W naszym kraju liczba kandydatów na studia
techniczne maleje – studia są uważane za trudne. Grozi nam drastyczne
zmniejszenie liczby studentów. Uważam, że palącym problemem jest promocja
uczelni oraz promocja zawodu inżyniera.
Byłem w listopadzie w Monachium na konferencji pod hasłem „Jak zaspokoić
rosnące zapotrzebowanie na inżynierów i ich nauczycieli”. Brali w niej udział
przedstawiciele uczelni oraz przemysłu. Dowiedziałem się, że firma Siemens ma
program edukacyjny dla przedszkolaków! Jako rektor rozwinę działalność
promocyjną i włączę w nią studentów. Będę, na przykład, zachęcał Radio Żak do
nadawania audycji popularyzujących Politechnikę i wiedzę techniczną wśród uczniów.
Obserwujemy olbrzymie zróżnicowanie przygotowania studentów do studiów. Jestem
szczerze przekonany, że trzeba zerwać z tradycyjnym „odsiewaniem” naszych
słuchaczy. Damy pomoc w studiach zamiast selekcji. Będę tworzył możliwości
rozwoju talentów – naukowych czy społecznikowskich. Zorganizuję studenckie
inkubatory przedsiębiorczości. Podejmę działania aktywizujące społeczność
studentów.
W szczególnie trudnej sytuacji są słuchacze studiów niestacjonarnych. Uczelnia jest
winna tej grupie studentów indywidualne, przyjazne podejście.
Slajd 14 __________________________________
Zamierzam stymulować tworzenie międzywydziałowych makrokierunków studiów.
Każdy wydział, instytut, katedra i zakład będą mogły dodać swoja cegiełkę do
wspólnego dzieła. Potrzebny jest wspólny system informatyczny – do ewidencji
postępów naszych studentów na studiach, do wspomagania organizacji zajęć
i badań naukowych oraz do analizy kosztów.
Jestem głęboko przekonany, że administracja jest partnerem pracowników
naukowych! Oferuje kompetencje i doświadczenie w dziedzinach, którymi nauczyciel
nie powinien się zajmować! Mam wiele sukcesów i uznania w budowaniu
partnerskich zespołów nauczycieli i pracowników administracyjnych w Instytucie i na
Wydziale. Przeniosę je na cała Uczelnię. Jednym z najpilniejszych zadań jest
zapewnienie pełnej, skutecznej obsługi prawnej i zdecydowane wsparcie zespołów
do pozyskiwania i realizacji projektów unijnych.
Liczę na aktywność osób doświadczonych – Pana prof. Krysińskiego i poprzednich
Rektorów PŁ, wszystkich innych osób, które odniosły sukces albo mają pomysły na
budowanie pomyślności naszej uczelni. Aktywuję Konwent Politechniki Łódzkiej.
Andrzej Materka, Spotkanie przedwyborcze 27 marca 2008,
Komentarz do slajdów 13-16
Slajd 15 __________________________________
Jesteśmy bardzo dużą firmą. Zatrudniamy 23 tysiące osób. Uczelnia powinna być
przyjaznym miejscem dla nas wszystkich – pracowników i studentów. Nasza praca
nie jest łatwa. Spędzamy w murach uczelni większą część dnia. Powinniśmy mieć
możliwość rekreacji na miejscu. Budowa Centrum Sportu będzie moim priorytetem.
Uczelnia zadbała o rozwój infrastruktury. Niektóre wydziały doprowadziły swoje
budynki do stanu wzbudzającego podziw. To dzieło należy kontynuować. Będziemy
aktywnie starać się o fundusze zewnętrzne, z myślą o pozostałych jednostkach.
Uczelnia ma tereny na lokalizację nowych obiektów – dla Wydziału Chemicznego,
Mechanicznego i innych jednostek mających palące potrzeby.
Slajd 16 __________________________________
Siła napędową każdej uczelni są profesorowie. Od pozycji naszych profesorów
w światowej nauce zależy bezpośrednio pozycja uczelni w rankingach. Jeśli
profesorowie są znani, przyjadą do nas doktoranci z zagranicy na studia płatne.
Uważam, że mamy wielu takich profesorów. Za słabo ich promujemy i za słabo
motywujemy do pracy dla Politechniki Łódzkiej.
W dydaktyce, jeden profesor przynosi nam 90 studentów, czyli 6 grup ćwiczeniowych.
Każda grupa ma w programie studiów ok. 600 godzin zajęć rocznie, czyli profesor
„generuje” ok. 3000 godzin zajęć. Wynika z tego, że każdy profesor daje zatrudnienie
ok. 10 nauczycielom akademickim. Paradoksalnie, pensje profesorów są
obciążeniem dla małych jednostek. W porozumieniu z dziekanami opracuję system
finansowania pensji profesorów głównie z funduszu centralnego uczelni.
Kadra, a więc liczba profesorów tytularnych przenosi się na poziom finansowania
uczelni. Jak widać, Politechnika Łódzka nie wygląda dobrze na tle innych politechnik.
Dla porównania, liczba profesorów w AGH wynosi 235, a u nas 117.
Profesor nie może pełnić oczekiwanej roli bez współpracy z młodszymi kolegami.
Muszą oni mieć stałą zachętę z jego lub jej strony oraz wsparcie finansowe uczelni
do zdobywania stopni i tytułów naukowych. Inaczej w przyszłości zabraknie
profesorów – naszej siły napędowej. Jak widać, średnia jej wieku jest wysoka.
Wiem, jak wdrożyć system motywacyjny, stymulujący rozwój kadry. Wprowadziłem w
życie istotne elementy takiego systemu jako dziekan wydziału. Jako rektor będę miał
większe możliwości. Będę mógł np. zmniejszać pensum dydaktyczne pracowników
zaangażowanych w pracę naukową albo w doskonalenie różnych form
dydaktycznych.
Chcę Państwa zapewnić, że wszelkie decyzje finansowe będą oparte na wnikliwej
analizie budżetu i przewidywaniu długofalowych skutków. Obecna sytuacja w
szkolnictwie wyższym niesie twarde realia. Jako dyrektor instytutu i dziekan wydziału
umiałem pogodzić rozwój i motywację kadry z dodatnim wynikiem finansowym. Tak
samo będzie w przypadku kierowania uczelnia.