Pobierz darmowy fragment

Transkrypt

Pobierz darmowy fragment
UCZELNIA PRZYJAZNA STUDENTOM
– wyróżnienie przyznane przez
Parlament RP.
Wydział Informatyki:
Studia inżynierskie: dzienne, wieczorowe, zaoczne
Studia magisterskie uzupełniające
Studia zaoczne przez internet: inżynierskie i magisterskie
Program doktorski
Specjalizacje:
bazy danych; inżynieria oprogramowania; programowanie systemowe i sieciowe; systemy rozproszone i równoległe; sieci urządzeń mobilnych;
programowanie aplikacji biznesowych; inteligentne systemy przetwarzania danych; multimedia;
animacja 3D; programowanie gier komputerowych; robotyka i systemy wieloagnetowe.
systemy przetwarzania danych; multimedia;
animacja 3D; programowanie gier komputerowych; robotyka i systemy wieloagnetowe.
Specjalizacje:
bazy danych; inżynieria oprogramowania; programowanie systemowe i sieciowe; systemy rozproszone i równoległe; sieci urządzeń mobilnych;
programowanie aplikacji biznesowych; inteligentne systemy przetwarzania danych; multimedia;
animacja 3D; programowanie gier komputerowych; robotyka i systemy wieloagnetowe.
Specjalizacje:
bazy danych; inżynieria oprogramowania; programowanie systemowe i sieciowe; systemy rozproszone i równoległe; sieci urządzeń mobilnych;
programowanie aplikacji biznesowych; inteligentne systemy przetwarzania danych; multimedia;
animacja 3D; programowanie gier komputerowych; robotyka i systemy wieloagnetowe.
Specjalizacje:
bazy danych; inżynieria oprogramowania; programowanie systemowe i sieciowe; systemy rozproszone i równoległe; sieci urządzeń mobilnych;
programowanie aplikacji biznesowych; inteligentne systemy przetwarzania danych; multimedia;
animacja 3D; programowanie gier komputerowych; robotyka i systemy wieloagnetowe.
Specjalizacje:
02–008 Warszawa, ul. Koszykowa 86
tel.: 22 58 44 526, fax: 22 58 44 503
e-mail: [email protected]
www.wydawnictwo.pjwstk.edu.pl
P. Lenkiewicz
bazy danych; inżynieria oprogramowania; programowanie systemowe i sieciowe; systemy rozproszone i równoległe; sieci urządzeń mobilnych; programowanie aplikacji biznesowych; inteligentne
Budowa nowoczesnej platformy e-learningowej
Najlepsza uczelnia informatyczna
w Polsce – rankingi Polityki, Wprost,
Perspektywy/Rzeczypospolitej,
Newsweek’a.
ISBN 978–83–63103–07–1
Monografie naukowe, tom 7
7
Paweł Lenkiewicz
Budowa
nowoczesnej
platformy
e-learningowej
Notka biograficzna
dr inż. Paweł Lenkiewicz
prodziekan Wydziału Informatyki PJWSTK. Adiunkt w Katedrze Baz Danych, prowadzi zajęcia związane z nauką projektowania, programowania
i administrowania bazami danych. Zajmuje się również tworzeniem i administrowaniem baz danych na potrzeby Uczelni. Absolwent Polsko-Japońskiej
Wyższej Szkoły Technik Komputerowych.
Streszczenie
Użycie komputerów i internetu zrewolucjonizowało edukację. Do niedawna
podstawowym nośnikiem treści edukacyjnych był papier. Obecnie stają się nim
nośniki elektroniczne. Aby możliwe było sprawne zarządzanie treścią edukacyjną zapisaną w postaci cyfrowej, konieczne jest posiadanie nowoczesnej platformy e-learningowej. W książce przedstawione zostaną doświadczenia z 10 lat
tworzenia i rozwoju rozwiązań informatycznych wspierających e-learning
w PJWSTK. Omówione zostaną zarówno rozwiązania typowe, podobne do
stosowanych w wielu platformach, jak również nowy, autorski model platformy będącej uczelnianym repozytorium materiałów dydaktycznych.
Paweł Lenkiewicz
Budowa
nowoczesnej
platformy
e-learningowej
Seria: Monografie naukowe
Edytor serii: Leonard Bolc
Tom serii: 7
Paweł Lenkiewicz
Budowa
nowoczesnej
platformy
e-learningowej
c Copyright by Paweł Lenkiewicz
Warszawa 2012
c Copyright by Wydawnictwo PJWSTK
Warszawa 2012
Wszystkie nazwy produktów są zastrzeżonymi nazwami handlowymi lub znakami
towarowymi odpowiednich firm.
Książki w całości lub w części nie wolno powielać ani przekazywać w żaden sposób,
nawet za pomocą nośników mechanicznych i elektronicznych (np. zapis magnetyczny) bez uzyskania pisemnej zgody Wydawnictwa.
Edytor
Leonard Bolc
Recenzent
prof. dr hab. inż. Kazimierz Subieta
prof. dr hab. inż. Bogdan Galwas
Korekta
Anna Bittner
Redaktor techniczny
Aneta Ługowska
Komputerowy skład tekstu
Paweł Lenkiewicz
Projekt okładki
Rafał Masłyk
Wydawnictwo
Polsko-Japońskiej Wyższej Szkoły Technik Komputerowych
ul. Koszykowa 86, 02-008 Warszawa
tel. 22 58 44 526, fax 22 58 44 503
e-mail: [email protected]
Oprawa miękka
ISBN 978-83-63103-11-8
Wersja elektroniczna
ISBN 978-83-63103-26-2
Spis treści:
1. Wstęp ................................................................................................................... 3
2. Wprowadzenie do e-learningu .......................................................................... 7
2.1. Historia ......................................................................................................... 7
2.2. Definicje ....................................................................................................... 9
2.3. Technologia ................................................................................................ 10
2.4. Modele nauczania na odległość .................................................................. 12
2.5. Modele czasu i miejsca ............................................................................... 13
2.6. Model synchroniczny i asynchroniczny ..................................................... 13
2.7. Blended learning......................................................................................... 14
2.8. Wspieranie tradycyjnych zajęć ................................................................... 15
2.9. Zalety i wady zdalnej edukacji ................................................................... 15
3. Budowa platform e-learningowych................................................................. 17
3.1. Wstęp.......................................................................................................... 17
3.2. Klasyfikacja systemów e-learningowych ................................................... 18
3.3. Zagadnienia techniczne .............................................................................. 19
3.4. Wdrożenie systemu .................................................................................... 20
3.5. Struktura systemu ....................................................................................... 20
3.6. Struktura kursu ........................................................................................... 21
3.7. Moduły systemu ......................................................................................... 23
3.8. Administracja systemem ............................................................................ 32
3.9. Integracja platformy e-learningowej w infrastrukturze uczelni .................. 33
3.10. Standard SCORM ..................................................................................... 34
3.11. Krótkie omówienie popularnych platform................................................ 35
4. Geneza funkcjonalności systemu Edu ............................................................ 41
4.1. Wstęp.......................................................................................................... 41
4.2. Struktura systemu ....................................................................................... 42
4.3. Moduły organizacyjne ................................................................................ 43
4.4. Moduły dostarczające treść ........................................................................ 43
4.5. Weryfikacja wiedzy .................................................................................... 44
4.6. Ocenianie .................................................................................................... 45
4.7. Obsługa zadań ............................................................................................ 45
4.8. Komunikacja synchroniczna ...................................................................... 46
4.9. Komunikacja asynchroniczna ..................................................................... 46
4.10. Praca grupowa .......................................................................................... 46
4.11. Raportowanie............................................................................................ 46
4.12. Administracja systemem .......................................................................... 47
5. System Edu ....................................................................................................... 49
5.1. Historia ....................................................................................................... 49
5.2. Struktura systemu ....................................................................................... 51
5.3. Moduły ....................................................................................................... 52
5.4. Architektura systemu i zagadnienia techniczne .......................................... 67
5.5. Projekt Gakko ............................................................................................. 70
2
Budowa nowoczesnej platformy e-learningowej
5.6. Integracja systemu w infrastrukturze uczelni ............................................. 73
5.7. Strojenie bazy danych platformy ................................................................ 78
6. Rozszerzenia systemu Edu............................................................................... 89
6.1. Wstęp.......................................................................................................... 89
6.2. Rozszerzenia Web 2.0 ................................................................................ 89
6.3. Zmiana modelu platformy na repozytorium materiałów dydaktycznych ... 92
6.4. Otwarte repozytorium materiałów dydaktycznych ..................................... 97
6.5. Wspomaganie studiów ustawicznych ......................................................... 99
6.6. Zaawansowane wyszukiwanie treści ........................................................ 101
7. Użycie systemu Edu........................................................................................ 105
7.1. Informacje ogólne..................................................................................... 105
7.2. Użycie na studiach internetowych PJWSTK ............................................ 107
7.3. Użycie na studiach stacjonarnych PJWSTK............................................. 109
7.4. Użycie na uczelniach ukraińskich ............................................................ 111
7.5. Użycie na uczelniach wietnamskich ......................................................... 112
7.6. Inne zastosowania..................................................................................... 113
8. Podsumowanie ................................................................................................ 117
Bibliografia ......................................................................................................... 119
Rozdział 1
WSTĘP
W okresie ostatnich kilkunastu lat informatyka stała się istotnym czynnikiem
stymulującym procesy rozwoju różnych dziedzin nauki, jak również wpływającym na
kształtowanie się niemal wszystkich dziedzin życia gospodarczego, społecznego oraz
w dużej mierze osobistego. Jedną z konsekwencji rosnącego znaczenia informatyki
jest wzmożony popyt na kształcenie w tej sferze, na wszystkich poziomach
zaawansowania.
Sukces odniesiony przez Polsko-Japońską Wyższą Szkołę Technik
Komputerowych, która w bardzo krótkim okresie osiągnęła wysoką rangę i czołowe
miejsca w rankingach wyższych uczelni oraz rozszerzająca się oferta innych szkół
wyższych oferujących kierunki studiów związane z informatyką wskazuje na wciąż
rosnące potrzeby i w efekcie zainteresowanie studiowaniem tej dziedziny w Polsce.
Problem nowych metod i technik przekazywania wiedzy studiującym, szczególnie
na poziomie wyższym, wydaje się być sprawą skomplikowaną z uwagi na swoją
wielopłaszczyznowość i niejednorodność składających się na niego czynników.
Powoduje to, że podobne jednostki dydaktyczne mogą być realizowane różnie i różna
może być ich efektywność. Nie przesądza to jednak możliwości poszukiwania formuł
optymalizacji procesu dydaktycznego w danej rzeczywistości, z uwzględnieniem
zmian warunków technologicznych i ekonomicznych, a także pojawiających się
nowych narzędzi dydaktycznych wspomaganych technologiami informatycznymi.
W warunkach nieustannego postępu nauki i techniki oraz ciągle zaostrzającej się
konkurencji i wzrostu oczekiwań, jedynie uczelnia współuczestnicząca w rozwoju
technologicznym ma szanse na utrzymanie się na rynku. Wyższa uczelnia bowiem
musi nie tylko realizować wizję swoich założycieli, ale przede wszystkim zaspokajać
potrzeby odbiorców wiedzy fachowej, w kompleksie łączącym sfery: teoretyczną
i praktyczną. Myślenie systemowe sugeruje, że dopiero układ: uczelnia – praktyka
gospodarcza, którego integralną częścią jest dobrze przygotowany do pracy
zawodowej absolwent, może określić faktyczną wartość procesu nauczania
i zobiektywizować jego ocenę. Żyjemy w społeczeństwie informacyjnym,
funkcjonującym w gospodarce opartej na wiedzy, co stawia przed wyższymi
uczelniami zupełnie nowe zadania i problemy.
Jednocześnie obserwujemy stały wzrost liczby studentów. Jak podaje raport „Key
Data on Education in Europe” [9], w ciągu ostatnich 25 lat liczba studentów
w krajach Unii Europejskiej wzrosła dwukrotnie. Coraz bardziej zauważalny jest też
postulat potrzeby kształcenia ustawicznego [8], gdyż lawinowy rozwój technologii
powoduje coraz szybszą dezaktualizację zdobytej wiedzy i umiejętności.
Rozwój Internetu spowodował, że dostęp do informacji stał się powszechny.
Z jednej strony, ułatwia to uczenie się. Z drugiej zaś powoduje, że w gąszczu
informacji trudno jest znaleźć materiały naprawdę wartościowe oraz zweryfikować
ich jakość. Stawia to przed uczelniami nowe zadania związane z tworzeniem
i dostarczaniem elektronicznych materiałów dydaktycznych wysokiej jakości.
Jesteśmy świadkami rewolucji w nauczaniu. Powszechny dostęp do komputerów
i Internetu spowodował, że narzędzia te stają się dla studenta i dydaktyka
4
Budowa nowoczesnej platformy e-learningowej
niezbędnymi środkami komunikacji. Jeszcze kilkanaście lat temu, student
rozpoczynający naukę zaczynał od otwarcia książki lub zeszytu. Obecnie, coraz
częściej pierwszą czynnością wykonywaną przez studenta jest uruchomienie
komputera. Zmianie ulega również sposób uczenia się, zdobywania i dzielenia się
treścią edukacyjną. Coraz częściej odchodzi się od tradycyjnego modelu, w którym
centralne miejsce zajmował nauczyciel, na rzecz modelu, w którym w centralnym
miejscu znajduje się student. Te fakty, połączone z użyciem nowoczesnych
technologii internetowych zbieżnych z postulatem Web 2.0 spowodowały, że zaczęto
wprowadzać termin „uczenie 2.0” (ang. learning 2.0), podkreślając rewolucyjny
charakter zmian zachodzących w nauczaniu. Aby uczelnia wyższa mogła podążać za
tymi trendami, konieczne jest posiadanie odpowiedniej infrastruktury, w której
centrum musi znajdować się platforma e-learningowa. W dzisiejszych czasach
posiadanie takiego systemu nie jest już tylko przejawem nowoczesności, lecz
koniecznością.
Powyższe fakty zmuszają uczelnie do poszukiwania nowych metod prowadzenia
studiów oraz ich systemowej weryfikacji. Jednocześnie, jak wiadomo, technologie
internetowe stosowane są w edukacji dopiero od niedawna. W ostatnich latach
powstało bardzo wiele systemów komputerowych wykorzystujących nowe
technologie do wspomagania procesu dydaktycznego. Większość z nich koncentruje
się jedynie na wybranych aspektach i zastosowaniach. Brakuje na rynku rozwiązań
kompleksowych w dziedzinie wykorzystania Internetu w dydaktyce na poziomie
studiów wyższych, w pełni zintegrowanych z infrastrukturą teleinformatyczną,
stanowiącą „układ nerwowy” całej organizacji, jaką jest uczelnia. W konsekwencji
w praktyce niektórych uczelni wyższych powstaje szereg samorodnych metod
i technik wykorzystania sieci w prowadzonych procesach dydaktycznych – nie mają
one jednak charakteru systemu kompleksowego. Wynikają z doraźnych potrzeb
uzupełnienia luk powstałych wskutek braku ujednoliconych podstaw teoretycznych,
technicznych i organizacyjnych.
W dzisiejszych czasach trudno wyobrazić sobie sprawne działanie wyższej uczelni
bez wspomagających ją narzędzi komputerowych. Są one informatycznym
odzwierciedleniem szkoły wyższej jako systemu, na który składają się ludzie,
struktury i procesy. Elementy te tworzą złożoną sieć wzajemnych oddziaływań,
realizowanych w procesie wewnątrz i zewnątrz systemowej komunikacji. Tworzenie
efektywnego, informatycznego środowiska kształtującego funkcjonowanie wyższej
uczelni wymaga więc systemowego podejścia do rozwiązywania problemów.
Szukamy rozwiązań, które nie tylko pozwolą poradzić sobie doraźnie z pojedynczymi
problemami, lecz konstruujemy metody, które umożliwiają rozwiązywanie
określonego typu problemów w sposób systemowy.
Te same zasady są aktualne przy konstruowaniu platformy wspomagającej
nauczanie na odległość, a dodatkowo, platforma taka jest wprowadzana do
organizacji jako jej podsystem. Z jednej strony pozwala to na zachowanie
kompatybilności obydwu systemów, co w praktyce oznacza niezaburzanie
działalności organizacji, czyli jej funkcjonalną stabilność. Z drugiej strony jest to
upgrading funkcjonalny organizacji, polegający na wprowadzeniu nowoczesnych
metod dydaktycznych oraz efektywnego zarządzania nauczaniem on-line. Co więcej,
umożliwia systemowe dziedziczenie tego upgradingu przez całą organizację.
Korzyści z wdrożenia omawianego w niniejszej pracy systemu wspomagającego
1. Wstęp
5
nauczanie na odległość wykraczają znacznie poza możliwość prowadzenia studiów
internetowych. System Edu został tak skonstruowany, aby jako podsystemem
podnosił jakość organizacji bez zaburzenia jej funkcjonowania.
Niniejsza praca prezentuje rozwiązania techniczne i doświadczenia z ich użycia
w zakresie tworzenia zintegrowanego systemu umożliwiającego nauczanie na
odległość na uczelni wyższej, w kontekście analizy istniejących rozwiązań
teoretycznych oraz dostępnych na rynku produktów. W Polsko – Japońskiej Wyższej
Szkole Technik Komputerowych w 2001 roku podjęte zostały pierwsze próby
nauczania przez Internet. W 2002 roku uruchomione zostały zaoczne studia
internetowe na stopień inżyniera informatyki. W 2006 roku do oferty Studiów
Internetowych dołączono uzupełniające studia magisterskie, a w 2008 roku studia
podyplomowe. Przez cały ten czas uczelnia rozwijała własne systemy informatyczne
realizujące nauczanie na odległość. Autor tej pracy jest twórcą zdecydowanej
większości stosowanych rozwiązań, zarówno w zakresie opracowania ich koncepcji,
jak również implementacji. Sercem systemu jest autorska platforma e-learningowa
o nazwie „Edu”. W jej skład wchodzą również inne narzędzia i systemy uczestniczące
w zarządzaniu procesem dydaktycznym. Ponad 10 lat doświadczeń oraz badań
teoretycznych w zakresie nauczania na odległość, poparte sukcesem rynkowym
odniesionym przez omawianą platformę, stało się podstawą do opracowania
koncepcji wzorcowego, kompleksowego rozwiązania informatycznego, które jest
podmiotem niniejszej książki.
Na pracę składają się cztery główne części. Pierwsza jest przedstawieniem podstaw
teoretycznych, aktualnego stanu wiedzy, obecnych trendów i propozycją klasyfikacji
rozwiązań informatycznych realizujących nauczanie na odległość (rozdziały 2 i 3).
Drugą część stanowi opis platformy „Edu” (rozdziały 4 i 5). Trzecia część zawiera
prezentację i analizę wniosków dla określenia przyszłości platform e-learningowych
i najważniejszych kierunków ich rozwoju (rozdział 6). Ostatnia część jest
podsumowaniem doświadczeń z użycia platformy „Edu”, jej wdrożeń i wykorzystania
na rynku (rozdział 7).