EFS szansą dla młodych: wykształcenie
Transkrypt
EFS szansą dla młodych: wykształcenie
PANEL II: EFS REALIZOWANY Z POZIOMU REGIONALNEGO Moderator: Paweł Chorąży - Dyrektor Departamentu EFS, Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju Paneliści: Wallis Goelen – Vanderbrock - Dyrekcja Generalna ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego - Komisja Europejska Radomir Matczak - Dyrektor Departamentu Rozwoju Regionalnego i Przestrzennego, UM Województwa Pomorskiego Jarosław Wesołowski - Dyrektor Wydziału EFS, UM Województwa Śląskiego Prof. dr hab. Irena Kotowska - Szkoła Główna Handlowa w Warszawie Celem panelu była dyskusja na temat efektywności wsparcia z Europejskiego Funduszu Społecznego udzielanego na poziomie regionalnym, a także wpływu interwencji EFS na regionalne rynki pracy. W trakcie panelu przedyskutowana została kwestia regionalizacji wsparcia EFS, która jest zarówno szansą, jak i wyzwaniem w odniesieniu do efektywności interwencji tego Funduszu. W pierwszej części spotkania podkreślona została konsekwencja w dążeniu do regionalizacji EFS w Polsce. Przypomniano, że wykorzystywanie EFS w Polsce rozpoczęto w ramach dość scentralizowanej struktury i zarządzania z poziomu krajowego. W okresie 2007-2013 nastąpiła częściowa decentralizacja wsparcia EFS – Program Operacyjny Kapitał Ludzki składał się z dwóch części: komponentu centralnego i regionalnego, na który przeznaczono zdecydowanie większą część środków. Jednak dopiero w latach 2014-2020 nastąpi faktyczna decentralizacja części wsparcia EFS w Polsce – w tym okresie realizowanych będzie 16 regionalnych programów operacyjnych (finansowanych z EFS i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego) oraz jeden monofunduszowy program o zasięgu krajowym, finansowany ze środków EFS. Celem takiego podejścia jest bardziej adekwatne reagowanie na zróżnicowane problemy społeczne bezpośrednio w miejscu ich występowania. Podkreślony został także fakt, że politykę społeczną w Polsce realizuje się na poziomie lokalnym, co potwierdza konieczność przesunięcia finansowania wybranych elementów tej polityki na poziom jak najbardziej zbliżony do lokalnego. W tym kontekście podkreślono, że Europejski Fundusz Społeczny nie jest niewyczerpanym źródłem środków na wszystkie działania w zakresie polityki społecznej. Niezwykle ważne jest jego precyzyjne ukierunkowanie na cele określone w strategiach. W tym momencie warto wspomnieć o kolejnym wątku, który pojawił się podczas dyskusji – realizacji celów wskazanych na poziomie krajowym w sytuacji wielostopniowego podziału zadań w polityce społecznej. Paneliści zgodzili się ze stwierdzeniem, że oczekiwane efekty w polityce społecznej można osiągnąć tylko wtedy, gdy jej realizacja odbywa się sposób sprzężony, a więc działania realizowane na poziomie lokalnym przyczyniają się do realizacji celów określonych na wyższych poziomach. Wówczas możemy mówićo spójnej realizacji celów, przy jednoczesnym zachowaniu lokalnej różnorodności. W trakcie dyskusji pojawił się także inny ważny wątek – efektywności Europejskiego Funduszu Społecznego. Z jednej strony ta efektywność zależy od prawidłowo przeprowadzonej decentralizacji tych środków, z drugiej zaś od kondycji określonych polityk krajowych. To od jakości polityki edukacyjnej, zatrudnieniowej czy społecznej zależy sukces przedsięwzięć współfinansowanych z EFS. Istotnym wątkiem w dyskusji była potrzeba wzięcia pod uwagę zróżnicowania międzyregionalnego oraz wewnątrzregionalnego. Wskazano przykład różnic w trendach demograficznych np. pomiędzy województwem pomorskim i opolskim, które w znaczącym stopniu będą determinowały zakres i sposób realizacji wsparcia z EFS. Podkreślono także fakt występowania różnic wewnątrz regionów. Różnice wewnątrzregionalne są czasami tak duże, że wsparcie EFS znacząco będzie się różniło w konkretnych społecznościach lokalnych na terenie danego województwa. Innym wątkiem w dyskusji była komplementarność wsparcia oferowanego z EFS i EFRR. Uczestnicy panelu podkreślili potrzebę wykorzystania regionalnych programów operacyjnych, które w latach 2014-2020 będą dwufunduszowe, do realizacji kompleksowych przedsięwzięć, które mogą być dużo bardziej skuteczne, niż punktowe wsparcie w określonym obszarze.