Biuletyn Parafialny -XXII zwykla 2016
Transkrypt
Biuletyn Parafialny -XXII zwykla 2016
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE - 28.08.2016r. XXII NIEDZIELA ZWYKŁA 1. Bardzo serdecznie witam wszystkich parafian i gości odwiedzających naszą parafię i życzę wszystkim miłego wypoczynku. 2. W liturgii kościoła: w poniedziałek - wspomnienie męczeństwa św. Jana Chrzciciela, w czwartek - wspomnienie bł. Bronisławy, dziewicy,w sobotę wspomnienie św. Grzegorza Wielkiego, papieża i doktora Kościoła. 3. Informujemy, że Msze św. od czwartku w dni powszednie odprawiane są o godz. 8:00 (we wtorki i w czwartki) i 17:00 (w pozostałe dni). W niedziele Msze św. odprawiane są o godz. 9: 00, 11: 00 i 18.00. Okazja do spowiedzi św. przed każdą Mszą św. 4. Msza św. na rozpoczęcie Roku szkolnego dla dzieci szkół podstawowych i gimnazjum zostanie odprawiona w czwartek 1 września o godz. 8.00 w kościele parafialnym. Wyjazd dzieci z Chałup do SP3 we Władysławowie o 8:40, powrót spod szkoły – 9:50. 5. W tym tygodniu przypada pierwszy czwartek, piątek i sobota miesiąca. Z racji pełnienia obowiązków dziekana w Dekanacie Morskim i mojej obecności w Chłapowie, Msza św. w pierwszy piątek wyjątkowo o 16:30. Okazja do spowiedzi od godz16:00. 6. W przyszłą niedzielę – taca inwestycyjna. 7. Planujemy pielgrzymkę parafialną w dniach 19 - 23. 09.16 po Sanktuariach Podhala i Słowacji. Jeżeli będzie pełny autokar, to koszt wyniesie ok. 600zł. 8. Wszystkim Parafianom i Gościom życzę dobrej niedzieli. 9. Ze względu na nasze prace inwestycyjne (remont przeciekających witraży), zwracam się do naszych gości, którzy niejednokrotnie są bardzo związani z naszą wspólnotą, o pomoc. Przy wyjściu z kościoła istnieje możliwość otrzymania pięknych aniołków oraz książki o parafii, które są cegiełkami dla realizacji naszych planów. 10. Przy wyjściu z kościoła można nabyć nasz Parafialny Biuletyn i inne czasopisma religijne. Zapraszam do lektury. Biuletyn Parafialny Parafii p.w. Św. Annyw Chałupach Redakcja: Ks. Proboszcz Piotr Lewańczyk Chałupy, 28.08.2016r. Rok VII, Numer367 XXII NIEDZIELA ZWYKŁA (35) Rzymskokatolicka Parafia p.w. św. Anny, CHAŁUPY, ul. Kaperska 30, 84-120 Władysławowo, Tel.: 507-032-544, e-mail: [email protected] Konto naszej Parafii: Nr rachunku: 75-8348-0003-0000-0014-3316-0003 Adresstronyinternetowej: http://chalupy.diecezja.gda.pl/ „Kto się poniża, będzie wywyższony”. (Łk 14,11) Najwłaściwszą postawą człowieka wobec Wszechmocy Stwórcy jest pokora. W dzisiejszym słowie Pan Bóg pociesza i niejako ośmiela skruszonego człowieka, by wyzbył się lęku przed Nim, gdyż surowość sprawiedliwego Sędziego dotyczy wyłącznie zatwardziałych grzeszników, którzy w swoim postępowaniu kierowali się pychą. Trudno sobie wyobrazić, iż nasz Bóg, przed którym nienawidzący Go „rozwiewają się jak dym, rozpływają się jak wosk przy ogniu” (Ps 68,3), jest zarazem najczulszym opiekunem dla tych najbiedniejszych, najbardziej pogardzanych w oczach świata — dla bezdomnych, bezrobotnych, chorych, słabych, nienarodzonych. Chwalebną i miłą w oczach Pana jest postawa skromności, polegająca na dobrowolnej rezygnacji z miejsc honorowych, zaszczytnych, tzw. pierwszych, a wybieraniu raczej tych ostatnich, mało znaczących. Myśl zawarta w przypowieści o uczcie odnosi się również do uczty Eucharystycznej. Postawa zbliżających się do tego Stołu, względem dobroci Boga, który pozwala mi karmić się Jego darami, powinna wyrażać się, jak napisał św. Tomasz, w pokorze i niskości (Adoro te devote). Czy odczuwam niegodność swojego wybrania w „uroczystym zebraniu wśród niezliczonej liczby aniołów i duchów sprawiedliwych, które już doszły do celu” (Hbr 12,22-23)? Warto podjąć wysiłek praktykowania cnoty pokory w swoim sercu, skoro znajduje ona tak wielkie upodobanie w oczach Boga. Wrzesień to miesiąc szczególny w historii Polski. 1 września 1939 roku atakiem Niemiec na Polskę rozpoczęła się najkrwawsza z wojen – II wojna światowa. Mimo formalnych sojuszy z Francją i Wielką Brytanią (3 września 1939r. wypowiedziały nawet wojnę Niemcom) Polska samotnie stawiała opór znacznie silniejszemu przeciwnikowi. 17 września 1939 roku widząc, z jednej strony, brak reakcji naszych aliantów na niemiecką agresję, z drugiej zaś sukcesy niemieckie w wojnie z Polską Armia Czerwona na rozkaz J. Stalina przekroczyła granicę polską, rozpoczynając tym samym działania zbrojne przeciw naszemu państwu. Była to niewątpliwie realizacja postanowień układu Ribbentrop-Mołotow z 23 sierpnia 1939 roku. W ten sposób los Polski został przesądzony, 28 września, gdy jeszcze trwały walki, zostało podpisane porozumienie graniczne między oboma agresorami, a niemiecko-radzieckie współdziałanie zyskało miano IV rozbioru Polski. W kampanii 1939 r. poległo blisko 70 tys. żołnierzy polskich, a 133 tys. zostało rannych. Około 300 tys. dostało się do niewoli niemieckiej, a około 250 tys. (w tym blisko 18 tys. oficerów) do sowieckiej. 83 tys. przedostało się do sąsiednich państw neutralnych, głównie do Rumunii i na Węgry. Straty niemieckie wyniosły ok. 17 tys. poległych. Straty sowieckie nie są znane. Męczeństwo św. Jana Chrzciciela Jan Chrzciciel był jedynym synem kapłana Zachariasza i Elżbiety, krewnej Najświętszej Maryi Panny. Jego cudowne narodzenie i posłannictwo zwiastował Anioł Gabriel Zachariaszowi, kiedy ten sprawował w świątyni swe funkcje kapłańskie. Jan urodził się sześć miesięcy przed narodzeniem Chrystusa. Bardzo wcześnie, może już w dzieciństwie, Jan udał się na pustynię. W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza rozpoczął swą misję poprzednika i zwiastuna Zbawiciela. Czynił to na pustkowiu, nad Jordanem, w Betanii, później w Ainon niedaleko Salim. Zjawienie się Jana i jego wystąpienia odbijały się szerokim echem po Palestynie i okolicznych krajach. Sprawiła to wiadomość, że oczekiwany Zbawiciel już pojawił się na ziemi. Jan prowadził pokutniczy i pustelniczy tryb życia. Chrzcił wodą ciągnące do niego tłumy. Ochrzcił również Jezusa. Zainteresował się nim także władca Galilei, Herod II Antypas. Być może sam Jan udał się do niego, by rzucić mu w oczy: "Nie wolno ci mieć żony twego brata". Rozgniewany władca nakazał go aresztować i osadzić w twierdzy Macheront. W czasie uczty urodzinowej pijany król pod przysięgą zobowiązał się dać córce Herodiady, Salome, wszystko, o cokolwiek poprosi. Ta po naradzie z matką zażądała głowy Jana Chrzciciela. Zginął on ścięty mieczem. Był ostatnim prorokiem Starego Testamentu. Jan Chrzciciel jest jedynym świętym, którego Kościół czci w ciągu roku dwukrotnie: 24 czerwca - w uroczystość jego narodzenia, i 29 sierpnia - we wspomnienie jego męczeńskiej śmierci. INTENCJE MSZALNE 28.08 – 4.09.2016r. XXII Niedziela zwykła 28.08.2016 Poniedziałek 29.08.2016 7:30 + za dusze w czyśćcu 9:00 11:00 SUMA + za Reginę i dziadków z obojga stron Przez wstawiennictwo Matki Bożej i św.Anny o Boże błogosławieństwo i zdrowie dla Żanety Richert i jej rodziny 20.00 + za rodziców: Gaweł i Budzisz 7:30 + za rodziców i rodzeństwo z obojga stron oraz syna Karola + za Józefa, Antoniego i Brunona 19:30 19.30 O łaskę zdrowia dla taty + za Eugeniusza Dzięcielskiego Dziękczynna w dniu urodzin z prośbą o błogosławieństwo O zdrowie i błog. Boże na czas urlopu dla Dąbrowskich O Boże błog. dla rodzin: Batugowskich , Łakomiec i Młynarczyk + za Czwartek 1.09.2016 8:00 8:30 O Boże błogosławieństwo w nowym roku szkolnym + za Bronisławę Trendel z racji imienin Piątek 2.09.2016 16:30 + za Stefana z racji imienin Sobota 3.09.2016 17:00 + za Tomasza Karasińskiego 9:00 + Mirosława Urbańskiego Wtorek 30.08.2016 Środa 31.08.2016 XXIII Niedziela zwykła 4.09.2016 7:30 19:30 7:30 19:30 19.30 11:00 SUMA + za rodziców: Mariannę i Floriana oraz rodzeństwo 18:00 O nawrócenie Krzysztofa Błogosławiona Bronisława, dziewica Bronisława urodziła się ok. 1200 r. w Kamieniu Śląskim, w zamożnej rodzinie Odrowążów. Jej kuzynami byli św. Jacek i bł. Czesław, a jej stryj Iwo piastował godność biskupa krakowskiego. Bronisława została wychowana w środowisku żywej wiary, szlachetności i pobożności. W wieku 16-17 lat Bronisława wstąpiła do klasztoru norbertanek w Krakowie. W młodym wieku Bronisława została przełożoną klasztoru. W czasie zarazy w 1224 r. z wielkim zaangażowaniem służyła chorym, rozdawała leki i ubrania, karmiła głodnych. W tamtym czasie w krakowskim klasztorze przebywało kilkaset sióstr, Bronisława musiała zatem posiadać niezwykły talent organizacyjny. Życie Bronisławy przypadło na okres niezwykle bogaty w różne wydarzenia historyczne. Toczyły się wówczas walki o Kraków między Konradem Mazowieckim a Henrykiem Brodatym; klasztor norbertanek był świadkiem tych bratobójczych walk. Wielokrotnie był zajmowany przez zwalczające się armie, a siostry musiały wówczas chronić się w pobliskich lasach. Najtragiczniejsze wydarzenie w dziejach klasztoru i Bronisławy to najazd tatarski w 1241 r. Mniszki ukryły się wtedy wśród zalesionych skał, które dotąd noszą nazwę Skał Panieńskich; klasztor został splądrowany i spalony. Siostry zaś, z Bronisławą na czele, niosły pomoc ofiarom wojny. Bronisława zmarła 29 sierpnia 1259 r. na Sikorniku. Jej kult rozpoczął się bardzo wcześnie, wkrótce po jej śmierci. Wzmaga się on zwłaszcza w czasach trudnych dla Krakowa i Ojczyzny. Jest rzeczą charakterystyczną, że kult Bronisławy rozwinął się nie przy jej grobie, ale na wzgórzu Sikornik. Tam, według podania, Bronisława pojawiała się od czasu do czasu. Tam też prepozyt zwierzyniecki Herman Suchodębski wystawił w 1703 r. kapliczkę ku jej czci. W obrazach tam umieszczonych podano życie Bronisławy: jej widzenie w chwili zgonu św. Jacka (1257), znalezienie jej trumienki (1604), Bronisławę modlącą się pod krzyżem i wyrzucenie czarta z opętanej osoby za przyczyną Bronisławy. W latach 1703-1839 kapliczka na Sikorniku stała się małym sanktuarium, do którego urządzano procesje wśród licznie zgromadzonych mieszkańców Krakowa. Chętnie brali w niej również udział mieszkańcy okolicznych wiosek. Procesja wyruszała z kościoła klasztornego sióstr norbertanek. Kiedy w 1707 r. w Krakowie szalała cholera, mieszkańcy Zwierzyńca przypisywali Bronisławie to, że ich dzielnicę epidemia choroby szczęśliwie ominęła. W 1759 r. rozbudowano tę kaplicę i zaczęto w niej odprawiać Msze święte. Zaczęto również prowadzić księgę łask. W 1778 roku osiadł na Sikorniku pustelnik. W 1786 r. ułożono hymn, litanię i modlitwy ku czci bł. Bronisławy, a w 1789 r. ukazał się drukiem jej pierwszy żywot napisany przez o. Wawrzyńca Teleszyńskiego OP. Święty Grzegorz Wielki, papież i doktor Kościoła Grzegorz urodził się w 540 r. w Rzymie w rodzinie patrycjuszy.Jego rodzice, św. Gordian i św. Sylwia, doznają chwały ołtarzy. Na jego wychowanie miały dość duży wpływ również jego ciotki: św. Farsylia i św. Emiliana, które mieszkały w pałacu Gordiana. Swoją młodość Grzegorz spędził w domu rodzinnym na ClivusScauri, położonym w pobliżu dawnego pałacu cesarza Septymiusza Sewera, Cyrku Wielkiego oraz istniejących już wówczas bazylik - świętych Jana i Pawła, św. Klemensa, Czterech Koronowanych i Lateranu. Piastował różne urzędy cywilne, aż doszedł do stanowiska prefekta (namiestnika) Rzymu, znajdującego się wtedy pod władzą cesarstwa wschodniego (od roku 552). Po czterech latach mądrych i szczęśliwych rządów (571-575) niespodziewanie opuścił tak eksponowane stanowisko i wstąpił do benedyktynów. Własny, rodzinny dom zamienił na klasztor dla dwunastu towarzyszy. Ten czyn zaskoczył wszystkich - pan Rzymu został ubogim mnichem. Dysponując ogromnym majątkiem, Grzegorz założył jeszcze 6 innych klasztorów w swoich dobrach na Sycylii. W cieniu słynnego później opactwa św. Andrzeja na wzgórzu Celio trwał na modlitwie i poście. W roku 577 papież Benedykt I mianował Grzegorza diakonem Kościoła rzymskiego, a w roku 579 papież Pelagiusz II uczynił go swoim apokryzariuszem, czyli przedstawicielem na dworze cesarza wschodniorzymskiego. 7 lutego 590 r. zmarł Pelagiusz II. Na jego miejsce lud, senat i kler rzymski jednogłośnie, przez aklamację, wybrali Grzegorza. Pontyfikat Grzegorza trwał 15 lat. Zaraz na początku swoich rządów Grzegorz nadał sobie pokorny tytuł, który równocześnie miał być programem jego pontyfikatu: servusservorum Dei - "sługa sług Bożych". Od pontyfikatu Grzegorza pochodzi zwyczaj odprawiania 30 Mszy św. za zmarłych zwanych "gregoriańskimi". Grzegorz zmarł 12 marca 604 r. Obchód ku jego czci przypada obecnie 3 września, w rocznicę konsekracji biskupiej. Szkoła to poszerzony dom rodzinny /Św. Jan Paweł II/ Minęły wakacje, nadszedł nowy rok szkolny i katechetyczny. Drodzy Uczniowie! Z tej okazji pragniemy złożyć Wam życzenia wytrwałości w dążeniu do osiągania zamierzonych celów oraz pogłębiania swojej wiedzy. Pracujcie nad sobą i doskonalcie się, pamiętając, że wiedzę możemy zdobywać od innych, ale mądrości musimy nauczyć się sami (Adam Mickiewicz). Wtedy na pewno osiągniecie sukces, czego szczerze Wam życzymy!