Monoclonal Mouse

Monoclonal Mouse
Anti-Human CD56
Clone 123C3
Nr kat. M7304
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human CD56, Clone 123C3, są przeznaczone do stosowania w
immunohistochemii. Są one przydatne do identyfikacji komórek NK (natural killer), limfocytów cytotoksycznych T,
tkanki nerwowej/neuroendokrynnej i nowotworów pokrewnych (1). Interpretacja kliniczna wystąpienia lub braku
barwienia musi być uzupełniona przez badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i
powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych
badań diagnostycznych.
Synonimy antygenu
Leu19, cząsteczka adhezyjna komórek nerwowych N-CAM (ang. neural cell adhesion molecule) i NKH1 (2).
Streszczenie
i informacje ogólne
CD56 to glikoproteina błonowa, która posiada wiele izoform generowanych przez alternatywny splicing
z pojedynczego genu znajdującego się na chromosomie 11 (3). Rdzenny polipeptyd jest to izoforma o masie
cząsteczkowej 140 kDa, która może być w różny sposób glikozylowana tworząc dojrzałe cząsteczki. Główną
izoformą występującą w komórkach NK i limfocytach T jest białko zakotwiczone przezbłonowo o masie
cząsteczkowej 140 kDa. W tkankach antygen CD56 znajdowany jest w móżdżku oraz korze mózgu i w miejscach
połączeń nerwowo-mięśniowych. Cząsteczka ta jest identyczna z izoformą cząsteczki NCAM o masie cząsteczkowej
140 kDa (2, 4). Dodatkowo antygen CD56 występuje również w niektórych białaczkach z dużych ziarnistych
limfocytów, w drobnokomórkowych rakach płuc, nowotworach wywodzących się z tkanki nerwowej, szpiczakach oraz
w białaczkach szpikowych (2).
Niżej wymienione części znaleźć można w publikacji „Ogólne instrukcje wykonywania barwień
immunohistochemicznych” firmy Dako lub w instrukcjach do systemu detekcji dla procedur IHC: 1) Zasada
procedury, 2) Materiały wymagane, ale nie dostarczone, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie próbki, 5) Procedura
barwienia, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku barwienia, 9) Ograniczenia
metody.
Dostarczany
odczynnik
Monoklonalne przeciwciała mysie dostarczane w postaci płynnej jako supernatant hodowli komórkowej (zawierający
płodową surowicę bydlęcą), dializowany wobec roztworu Tris/HCl o stężeniu 0,05 mol/L, pH 7,2 i zawierający azydek
sodu o stężeniu 0,015 mol/L.
Klon: 123C3 (5). Izotyp: IgG1, kappa
Stężenie mysich IgG mg/L: patrz etykieta na fiolce.
Immunogen
Preparat z błon komórkowych drobnokomórkowego raka płuc (small cell lung carcinoma, SCLC) (5).
Swoistość
W rozdziale techniką Western blot homogenatów SCLC i niezróżnicowanego mięsaka wrzecionowatokomórkowego
w środowisku redukującym, przeciwciało wchodzi w reakcję z prążkiem 29 kDa. W środowisku nie redukującym
prążek 29 kDa przechodzi w prążek 150 kDa, co sugeruje, że przeciwciało rozpoznaje białko składające się z co
najmniej dwóch podjednostek (5).
Środki ostrożności
1. Odczynnik powinien być stosowany przez przeszkolonych użytkowników.
2. Produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. Stężenie NaN3 występujące w
produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne, jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem lub miedzią,
wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali. Usuwane resztki
odczynnika należy spłukiwać dużą ilością wody, aby uniknąć gromadzenia się azydków w rurach kanalizacyjnej.
3. Podobnie jak w przypadku każdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, należy stosować
odpowiednie procedury postępowania.
4. Należy stosować odpowiednie środki ochrony osobistej, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą
i oczami.
5. Niewykorzystany roztwór należy usuwać zgodnie z odpowiednimi przepisami lokalnymi i krajowymi.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8 °C. Nie stosować po upływie terminu ważności podanego na opakowaniu. Jeżeli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niż podane na ulotce dołączanej do opakowania, użytkownik
powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności produktu. Z tego względu
jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjentów, należy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne. W razie uzyskania niespodziewanego wyniku barwienia, którego nie można wyjaśnić różnicami w
procedurach laboratoryjnych, jeżeli podejrzewa się problem z przeciwciałem, należy się skontaktować z działem
pomocy firmy Dako.
Przygotowanie
próbek oraz materiały
wymagane, ale nie
dostarczane
Skrawki parafinowe:
Przeciwciała mogą być stosowane do znakowania skrawków utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie.
Wymagana jest wstępna obróbka odparafinowanych skrawków tkankowych metodą cieplnego odmaskowania
epitopu (heat-induced epitope retrieval, HIER). Optymalne wyniki uzyskuje się po wstępnej obróbce tkanek metodą
HIER przy użyciu roztworu Dako Target Retrieval Solution, pH 9 (nr. katalogowe S2368/S2367). Przed zanurzeniem
skrawków należy wstępnie podgrzać roztwór zgodnie z jedną z opisanych poniżej procedur.
Ogrzać HIER w kuchence mikrofalowej: 15 minut, gotując. Ogrzewać przez 5 minut do osiągnięcia punktu wrzenia.
W ramach patentu USA Nr 5,244,787 wykonywanie niektórych procedur w Stanach Zjednoczonych może wymagać
licencji.
(114909-001)
M7304/PL/CE/23.04.07 str. 1/3
Dako Denmark A/S | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Po zakończeniu ogrzewania należy odstawić pojemnik z buforem zawierającym preparaty do ostygnięcia
w temperaturze pokojowej na 20 minut. Przepłukać skrawki delikatnie buforem lub dejonizowaną wodą. W trakcie
przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego, skrawki nie powinny wyschnąć.
W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie szkiełek
silanizowanych Dako Silanized Slides (nr kat. S3003).
Skrawki mrożone i rozmazy komórkowe:
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania zamrożonych skrawków utrwalanych acetonem (5).
Wykonanie odczynu
oraz materiały
wymagane, ale nie
dostarczane
Rozcieńczenie: Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human CD56, nr kat. M7304, mogą być używane w rozcieńczeniu 1:50–1:100 na poddanych wstępnej obróbce skrawkach utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie,
przy 30-minutowej inkubacji w temperaturze pokojowej. Zalecane jest rozcieńczanie przeciwciał w odczynniku Dako
Antibody Diluent (nr kat. S0809). Podane informacje mają charakter wyłącznie orientacyjny. Optymalne stężenie
może się zmieniać w zależności od rodzaju materiału i sposobu jego przygotowania i powinno być ustalane
indywidualnie w każdym laboratorium. Zalecana kontrola ujemna to odczynnik Dako Negative Control, Mouse IgG1
(nr kat. X0931), rozcieńczony do tego samego stężenia mysich IgG, co przeciwciało pierwotne. Jeżeli nie ustalono
stabilności rozcieńczonych przeciwciał i kontroli ujemnej dla danej procedury barwienia, zaleca się ich rozcieńczanie
bezpośrednio przed użyciem. Równolegle z barwieniem próbek pochodzących od pacjenta należy wykonywać
dodatnie i ujemne próby kontrolne.
Wizualizacja: Zaleca się zastosowanie Dako EnVision™+ System/HRP, Dual Link Rabbit/Mouse (nr kat. K4061),
Dako EnVision™+ System/HRP, Rabbit/Mouse (nr kat. K4065), Dako Real™ EnVision™ Detection Kit,
Peroxidase/DAB+, Rabbit/Mouse (nr kat. K5007*), Dako EnVision™+ System/HRP, Mouse (nr kat. K4004/K4005).
Postępować zgodnie z procedurą dla danego systemu wizualizacji.
Automatyzacja: Przeciwciała dobrze nadają się do wykonywania barwień immunohistochemicznych w systemach
zautomatyzowanych, takich jak Dako Autostainer.
* Niedostępne w Stanach Zjednoczonych
Interpretacja
barwienia
Komórki znakowane przez przeciwciała wykazują barwienie cytoplazmatyczne i/lub błonowe.
Charakterystyka
wydajnościowa
Tkanki prawidłowe: Przeciwciało znakuje rzadkie komórki limfoidalne w prawidłowych i reaktywnych węzłach
chłonnych, błonie śluzowej nosowej/nosowo-gardłowej, migdałkach, grasicy i wyrostku robaczkowym (1).
Przeciwciało znakuje także elementy neuroendokrynne przysadki i nadnerczy, nabłonek pęcherzykowy i komórki
okołopęcherzykowe tarczycy, wyspy Langerhansa, komórki satelitarne i komórki Schwanna włókien
niemielinowanych, komórki Schwanna mielinowanych włókien nerwowych, dające zazwyczaj odczyn w węzłach
Ranviera i szparach Schmidta-Lantermana, komórki główne i okładzinowe żołądka, żyły płucne, błonę mięśniową
właściwą przełyku, mięśniówkę jelita cienkiego i jelita grubego, niektóre komórki przewodów trzustkowych, pętle
Henlego w nerkach, przewody gruczołu krokowego, komórki endokrynne jąder, powierzchnię postawno-boczną
komórek sieci jądra, komórki Leydiga i tkankę graniczną jądra, zrąb jajnika, część komórek w płatach gruczołowych i
kanalikach piersi. Niektóre komórki zwojów nerwowych oraz mięśni gładkich oskrzeli i oskrzelików dawały słaby
odczyn, a komórki mięśniowe odczyn o zmiennej intensywności (5).
Nieprawidłowe tkanki Przeciwciało znakowało 32 przypadki chłoniaków CD56+ z limfocytów T/NK, w tym 22
przypadki chłoniaków nosowych/nosowogardłowych i 10 przypadków chłoniaków pozanosowych. Przeciwciało dało
dodatni odczyn w jednym przypadku chłoniaka limfoblastycznego z limfocytów B NKH1+. Nie zaobserwowano
barwienia w 24 przypadkach CD56- chłoniaków z limfocytów T/NK i w 50 przypadkach chłoniaków z limfocytów B
(1). W zamrożonych skrawkach raka płuc przeciwciało oznaczyło 38/223 raków płaskonabłonkowych, 4/71
gruczolakori, 4/22 raki gruczołowo-nabłonkowe, 15/15 rakowiaków, 15/15 raków drobnokomórkowych, 5/6
SCLC/raków płaskonabłonkowych, 1/1 gruczolaka pleomorficznego, 3/4 raki gruczołowo-torbielowate i 1/1 raka
błony śluzowej naskórka (6).
Piśmiennictwo
1.
Tsang WY, Chan JKC, Ng CS, Pau MY. Utility of a paraffin section-reactive CD56 antibody (123C3) for
characterization and diagnosis of lymphomas. Am J Surg Pathol 1996;20:202-10.
2.
Poggi A. CD Guide. CD56. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert SM, Mason DY, Miyasaka
M, et al., editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 6th International
Workshop and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New York, London: Garland Publishing Inc.; 1997.
p. 1155-6.
3.
Costa P. NK4. CD56 workshop panel report In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert SM,
Mason DY, Miyasaka M, et al., editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens. Proceedings of
the 6th International Workshop and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New York, London: Garland
Publishing Inc.; 1997. p. 271-2.
4.
Leong AS-Y, Copper K, Leong FJW-M. Manual of diagnostic antibodies for immunohistology. London: Oxford
University Press; 1999. p. 101-2.
5.
Schol DJ, Mooi WJ, van der Gugten AA, Wagenaar S Sc, Hilgers J. Monoclonal antibody 123C3, identifying
small cell carcinoma phenotype in lung tomours, recognizes mainly, but not exclusively, endocrine and neuronsupporting normal tissues. Int J Cancer 1988;Supplement 2:34-40.
6.
Mooi WJ, Wagenaar S Sc, Schol D, Hilgers J. Monoclonal antibody 123C3 in lung tumour classification
immunohistology of 358 resected lung tumours. Mol Cel Prob 1988;2:31-7.
(114909-001)
M7304/PL/CE/23.04.07 str. 2/3
Dako Denmark A/S | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Objaśnienie symboli
(114909-001)
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Numer serii
Sprawdzić w instrukcji
stosowania
Zużyć przed
Producent
M7304/PL/CE/23.04.07 str. 3/3
Dako Denmark A/S | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17