ROZKŁADAĆ SIĘ (1) - Słownik polszczyzny XVI wieku

Transkrypt

ROZKŁADAĆ SIĘ (1) - Słownik polszczyzny XVI wieku
Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna
hasło: ROZKŁADAĆ SIĘ (stan na dzień:
27-09-2015)
www.spxvi.edu.pl
strona 1/1
ROZKŁADAĆ SIĘ (1) vb impf
o jasne; -kłå-, [-kła-].
praes 1 sg rozkłådåm sie. ◊ [3 pl rozkładają sie.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rozłożyć.
1. [Rozpościerać się, będąc uprzednio złożonym, rozciągać się:
Fraza: »listki się rozkładają [po czym]«: Rośćie to źiele [zajęcza nóżka] ná łąkách [...] ma liſtki
niewielkié ná trzy cząſtki rozdźieloné po wſzyſtkich gáłązkach z obu ſtron roſkłádáią ſie po źiemi
UrzędowHerb 186b.]
2. Wyciągać nogi na boki, rozstawiać: Divarico et Divaricor, Rozkráczam/ rozkładam ſie też
roſciągam/ rozwodze [!]/ yáko gdy cirkiel rozwodzę gdy im chcę okrąd [!] czynić. Mącz 475d.
Formacje współrdzenne cf KŁAŚĆ.
PP