ROZKŁADAĆ SIĘ (1) - Słownik polszczyzny XVI wieku
Transkrypt
ROZKŁADAĆ SIĘ (1) - Słownik polszczyzny XVI wieku
Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna hasło: ROZKŁADAĆ SIĘ (stan na dzień: 27-09-2015) www.spxvi.edu.pl strona 1/1 ROZKŁADAĆ SIĘ (1) vb impf o jasne; -kłå-, [-kła-]. praes 1 sg rozkłådåm sie. ◊ [3 pl rozkładają sie.] Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rozłożyć. 1. [Rozpościerać się, będąc uprzednio złożonym, rozciągać się: Fraza: »listki się rozkładają [po czym]«: Rośćie to źiele [zajęcza nóżka] ná łąkách [...] ma liſtki niewielkié ná trzy cząſtki rozdźieloné po wſzyſtkich gáłązkach z obu ſtron roſkłádáią ſie po źiemi UrzędowHerb 186b.] 2. Wyciągać nogi na boki, rozstawiać: Divarico et Divaricor, Rozkráczam/ rozkładam ſie też roſciągam/ rozwodze [!]/ yáko gdy cirkiel rozwodzę gdy im chcę okrąd [!] czynić. Mącz 475d. Formacje współrdzenne cf KŁAŚĆ. PP