Porównawcza ocena makroskopowa allogenych i autogennych

Porównawcza ocena makroskopowa allogenych i autogennych przeszczepów łąkotki
przyśrodkowej królika przechowywanych w warunkach hodowli tkankowej
Comparative macroscopic assessment of rabbit allogeneous and autogeneous medial meniscal
grafts stored under tissue culture conditions
Zwierzchowski T, Fabiś J
Clinical Department of Arthroscopy, Low-invasive Surgery and Sports Traumatology, Medical
University of Łódź
-
-
-
-
-
Wstęp: Pierwsze przeszczepy allogenne łąkotki kolana u psów przechowywane w warunkach hodowli
tkankowej wykonali Canhan i Stanisz, do praktyki klinicznej wprowadził Verdonk uzyskując blisko
70% wyników dobrych w 10 letnim okresie obserwacji.
Autogenny przeszczep łąkotki przechowywany w warunkach hodowli tkankowej stanowić może
model badania łąkotki wytworzonej pozaustrojowo, która w przyszłości może stanowić alternatywę
dla przeszczepów allogennych.
Cel pracy: Celem pracy jest porównawcza ocena makroskopowa auto i allogenych przeszczepów
łąkotki przyśrodkowej kolana u królika przechowywanej w warunkach hodowli tkankowej w okresie
obserwacji wynoszącej 6 miesięcy. Materiał/Metody: Pobraną łąkotkę przyśrodkową przechowywano w warunkach hodowli tkankowej przez 2 tygodnie zgodnie z warunkami zaproponowanymi,
przez Verdonka, a następnie implantowano zgodnie z techniką Sommerlat i Gqista, jako przeszczep
autogenny u 15 zwierząt, allogenny u 15. Kontrolę stanowiło 10 zwierząt.
Po 6 miesiącach zwierzęta uśmiercono i kolana poddano badaniu makroskopowemu, które oceniało
stan torebki stawowej, kształt, umiejscowienie i wygląd łąkotki, jej stabilność przy użyciu haczyka,
artroskopowego, stan chrząstki stawowej. Zwracano uwagę na obecność ewentualną płynu
stawowego.
Wyniki: Badanie makroskopowe w grupie autogennej obejmującej 12 zwierząt wykazało niewielką
ilość płynu stawowego, błona maziowa wyglądała prawidłowo. U dwóch zwierząt stwierdzono
niewielki jej przerost. Nie obserwowano przemieszczenia przeszczepu.
We wszystkich przypadkach stwierdzono pełno torebkowe gojenie łąkotki. Przyczepu były stabilne w
trakcie badania haczykiem, a chrząstka stawowa przypominała wyglądem chrząstkę prawidłową o
normalnym połysku i gładkości.
U dwóch zwierząt widoczne niewielkie odcinkowe zmatowienie chrząstki.
W grupie allogennej obejmującej 12 zwierząt stwierdzono niewielką ilość płynu oraz prawidłową
maziówkę. U 3 zwierząt niewielki jej przerost. Zawsze wystąpiło pełnotorebkowe gojenie łąkotki,
które były stabilne umiejscowione w anatomicznym położeniu. Chrząstka prawidłowa u 1 królika niewielkie jej zmatowienie.
Wnioski: Własne makroskopowe obserwacje auto i allogennych przeszczepów łąkotki przyśrodkowej
u królika przechowywanych w warunkach hodowli tkankowej potwierdziły chondroprotekcyjne
działanie przeszczepów w 6 miesięcznym okresie obserwacji, co potwierdza wartość kliniczną
przeszczepów auto i allogennych.
Nie obserwowaliśmy różnic pomiędzy obiema grupami. Sugeruje to podobny model wygajania i
przebudowę przeszczepu oraz brak odpowiedzi immunologicznej przy przeszczepach allogennych.
Własne obserwacje wskazują, że najważniejsze do prawidłowej funkcji przeszczepu ma jego
prawidłowe stabilne przyszycie w przyłożeniu anatomicznym.
Background: The first implantations of allogeneous meniscal grafts in dogs were performed by
Canhan & Stanisz, and introduced into clinical practice by Verdonk who obtained good results in
almost 70% of cases in 10-year follow-up.
Autogeneous meniscus graft stored under tissue culture conditions can constitute a model for studies
of cultured meniscuses, which may provide an alternative for allogeneous grafts in future.
Aim: The aim of the study was comparative macroscopic assessment of rabbit allogeneous and
autogeneous medial meniscal grafts stored under tissue culture conditions in 6-month observation
period.
-
-
-
-
-
Material/Methods: The collected medial meniscuses were stored under tissue culture conditions for 2
weeks according to the procedure proposed by Verdonk, and then implanted using Sommerlat & Gqist
technique, as autogeneous grafts in 15 animals and as allogeneous ones in 15. The control group
consisted of 10 rabbits.
Six months later, the rabbits were sacrificed and their knees subjected to macroscopic inspection
assessing the condition of the articular capsules, shape, location and appearance of the meniscuses,
their stability evaluated using an arthroscopic hook, as well as the condition of the articular cartilage.
The joints were also checked for the presence of intraaarticular fluid.
Results: Macroscopic inspection in the group including 12 autogeneous graft recipients demonstrated
a small amount of intraarticular fluid with normal appearance of the synovial membrane. In 2 animals
slight hyperplasia of the membrane was observed. No displacement of the graft was noted in any case.
In all cases, complete capsular healing of the meniscus was observed. The attachments were stable in
examination with the hook and the articular cartilage resembled normal cartilage in shine and
smoothness.
Small segmental opacities of the cartilage were visible in two animals.
Rhe froup of allogeneous graft recipients, which consisted of 12 animals, small amounts of
intraarticular fluid and normal appearance of the synovial membrane were observed, with slight
hyperplasia in 3 cases. Complete capsular healing and correct anatomic location of the meniscuses was
observed. The cartilage normal, with small opacity areas in 1 rabbit.
Conclusions: Own macroscopic observations of auto- and allogeneous medial meniscal grafts stored
under tissue culture conditions and then implanted to rabbits confirmed the chondroprotective effect of
grafts in 6-month follow-up period and clinical value of the method.
No significant differences between two graft recipient groups were observed. It suggest similar graft
integration and remodeling patterns, as well as no immune response in case of allogeneous grafts.
As it follows from our own observations, correct stable fixation of the graft in anatomical position is
of crucial important for its appropriate function.